MECHANIKA TEORETYCZNA 

Studia Inżynierskie Dzienne 

 
 

HARMONOGRAM WYKŁADÓW 

( 15 x 2 h ) 

 

Pierwszy miesiąc 
Wstęp. 

Przedmiot  mechaniki  teoretycznej.  Cele,  zakres,  struktura  i  sposób  ujęcia 
przedmiotu. Uwagi o historii i literaturze przedmiotu. 
Kinematyka. 

Pojęcie  ruchu.  Kinematyka  punktu.  Ruch  obrotowy  i  postępowy  bryły.  Ruch 

płaski, chwilowy środek prędkości i przyspieszeń, centroidy. Ruch kulisty bryły. 

Ruch dowolnego układu sztywnego. Ruch układu dowolnego - więzy. Analiza 

ruchu punktu w dwóch układach odniesienia (ruch złożony). 
 

Drugi miesiąc 
Statyka. 
Podstawy statyki – 

układy sił i ich redukcja. Wektor główny i wektor momentu 

głównego. Twierdzenia redukcyjne, skrętnik, oś centralna. Równowaga układu 

płaskiego i przestrzen-nego. Belki, belki ciągłe przegubowe, kratownice, ramy, 

ruszty,  cięgna  i  liny  oraz  proste  układy  przestrzenne.  Tarcie,  rodzaje  tarcia, 
prawa tarcia. 
 

Trzeci miesiąc 
Dynamika. 
1)  Wektorowa dynamika Newtona

.  Pierwotne  pojęcia  dynamiki.  Prawa 

Newtona,  transformacja  Galileusza.  Pęd,  kręt,  energia  kinetyczna 
i 

mechaniczna  punktu  i  układu  materialnego.  Praca,  moc,  siły  potencjalne 

i 

zachowawcze.  Momenty  statyczne  i  momenty  bezwładności.  Prawa 

zmienności  pędu  i  krętu.  Teoria  zderzeń  i  rachunek  impulsów.  Metoda 
energetyczna. Metoda kinetostatyki. 

2)  Dynamika Lagrange’a. Zasada pracy wirtualnej w dynamice. Równania 

Lagrange’a I-go rodzaju. Centralne równanie Lagrange’a, zasada Hamiltona, 
równania Lagrange’a II-go rodzaju. Zastosowanie zasady prac wirtualnych 
w 

statyce. Badanie położenia równowagi. Drgania układu o jednym stopniu 

swobody. 

 
 
 

Podstawowy  podręcznik:  R.  Nagórski,  Zarys  mechaniki  teoretycznej,  Oficyna 
Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 

 

 

 

 

 

HARMONOGRAM ĆWICZEŃ 

( 15 x 3 h ) 

 
 
 

1. 

Powtórzenie wiadomości z rachunku wektorowego. 

2.  Kinematyka punktu. 

3.  Ruch p

ostępowy, ruch obrotowy, ruch płaski – prędkości, chwilowy 

środek prędkości. 

4.  Sprawdzian K1

. Ruch złożony. 

5. 

Analiza kinematyczna dowolnego układu – więzy, reakcje więzów. 

6.  Sprawdzian K2. Statyka k

lasyczna (zagadnienia płaskie 

i 

przestrzenne, więzy idealne i nieidealne). 

7. 

Statyka klasyczna (zagadnienia płaskie i przestrzenne, więzy idealne 
i nieidealne) – cd. 

8.  Sprawdzian S1

. Statyka płaskich układów prętowych (belki, 

kratownice, ramy). 

9. 

Statyka płaskich układów prętowych (belki, kratownice, ramy) – cd. 

10. Sprawdzian S2. Metoda energetyczna. 

11. 

Prawa zmienności pędu i krętu. Zderzenia. 

12. Sprawdzian D1. Metoda kinetostatyki. 

13. Metoda kinetostatyki – cd. 

14. Sprawdzian D2. Elementy statyki Lagrange’a. 

15. Elementy dynamiki Lagrange’a. 

 

 

 

Podstawowe zbiory zadań:  
 
W. 

Szcześniak,  Zbiór  zadań  z  mechaniki  teoretycznej.  Kinematyka,  Oficyna 

Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 
W. Szcześniak, Zbiór zadań z mechaniki teoretycznej. Statyka, Oficyna Wydawnicza 
Politechniki Warszawskiej 

W.  Szcześniak,  R.  Nagórski  Zbiór  zadań  z  mechaniki teoretycznej. Dynamika, Oficyna 
Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 

 

 

 

 

 

REGULAMIN  ZALICZENIA PRZEDMIOTU 

 

Zaliczenie przedmiotu obejmuje zaliczenie ćwiczeń oraz zdanie 
egzaminu. 
 
1. 

Zaliczenie ćwiczeń 

• 

Ocena z ćwiczeń wystawiana jest na podstawie liczby punktów 
zgromadzonych w semestrze: 

LICZBA PUNKTÓW  OCENA 

   0

÷30 

2.0 

31

÷37 

3.0 

38

÷44 

3.5 

45

÷51 

4.0 

52

÷58 

4.5 

59

÷63 

5.0 

• 

Punkty otrzymuje się ze sprawdzianów pisemnych oraz z pracy 
projektowej ze statyki. 

• 

W semestrze jest 6 sprawdzianów umiejętności rozwiązywania 

zadań z trzech podstawowych działów Mechaniki Teoretycznej: 

1.  Kinematyki 
2.  Statyki 
3.  Dynamiki 

• 

Z każdego sprawdzianu można otrzymać maksymalnie 10 
punktów. 

• 

Dla studentów, którzy nie zaliczyli ćwiczeń, a uzyskali co 
najmniej 21 punktów, pod koniec semestru jest jeden termin 
poprawkowy jednego sprawdzianu do wyboru  

•  Liczba punktów otrzymanych ze sprawdzianu poprawkowego 

zastępuje liczbę poprzednio otrzymanych punktów z tego 
samego sprawdzianu. 

• 

Praca projektowa ze statyki polega na rozwiązaniu trzech zadań 

ze statyki ustrojów prętowych: kratownicy, belki i ramy. 

• 

Z pracy projektowej można otrzymać maksymalnie 3 punkty. 

• 

Pracy projektowej nie można poprawiać. 

•  Termin oddania pracy proje

ktowej upływa w dniu ćwiczeń 

nr 14. 

 
 

 

 

 

 

 

 
2.  Egzamin 

 

Egzamin składa się z dwóch części: 

1.  Pisemnej 
2.  Ustnej 

 

Warunkiem dopuszczenia do części ustnej jest zaliczenie części 
pisemnej. 

 

Część pisemna polega na rozwiązaniu kilku zadań obejmujących 

zagadnienia z całości materiału ćwiczeń oraz wykładów. 

 

Otrzymanie oceny co najmniej 4.5 

z ćwiczeń zwalnia z części 

pisemnej egzaminu. 

 

Na egzaminie ustnym kładziony jest przede wszystkim nacisk na 

sprawdzenie wiadomości z zagadnień teoretycznych przedmiotu. 

 

Część ustną zdaje się u profesora, który w semestrze prowadził 

wykład. 

 

3. 

Ocena łączna z przedmiotu 

Oceną  łączną  z  przedmiotu  jest  średnia  arytmetyczna  ocen 
z 

ćwiczeń  i  z  egzaminu  zaokrąglona  z  dokładnością  do  0,5  (np. 

3,25 zaokrągla się do 3,5). 

 
Uwaga

.  W  sprawach  nie  ujętych  powyżej  decydują  odpowiednio: 

Regulamin  Studiów w Politechnice Warszawskiej, postanowienia 

Dziekana oraz Kierownika Zakładu MT.