background image

Potrącenia z wynagrodzenia za pracę w ujęciu kompleksowym 

Wynagrodzenie za pracę podlega wzmoŜonej ochronie prawnej. Jak zauwaŜył Sąd NajwyŜszy w uzasadnieniu do wyroku 
z dnia 14 października 1997 r. (sygn. akt I PKN 319/97, OSNP 1998/15/450) świadczenie to jest z załoŜenia 
przeznaczone na zaspokajanie bieŜących potrzeb własnych pracownika i jego rodziny. W związku z tym chronione jest 
w sposób bezwzględny, nawet z ograniczeniem swobody dysponowania prawem do niego przez samego uprawnionego.  

Ochrona wynagrodzenia za pracę - obok wprowadzenia zakazu zrzeczenia się wynagrodzenia oraz zagwarantowania 
przepisami rangi ustawowej minimalnej jego wysokości - polega na znacznych ograniczeniach w dokonywaniu potrąceń, 
zarówno w zakresie przedmiotu potrącenia, jak i jego wysokości. PoniŜej przedstawiamy obowiązujące w tym względzie 
zasady.  

1. Dopuszczalność i granice potrąceń  

W myśl art. 87 § 1 K.p., z wynagrodzenia za pracę - po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczki na 
podatek dochodowy od osób fizycznych - potrąceniu podlegają, bez konieczności uzyskiwania zgody pracownika, 
następujące naleŜności:  

 

sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych, 

 

sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie naleŜności innych niŜ świadczenia 
alimentacyjne, 

 

zaliczki pienięŜne udzielone pracownikowi, 

 

kary pienięŜne z odpowiedzialności porządkowej.  

Ponadto z wynagrodzenia za pracę odlicza się, w pełnej wysokości, kwoty wypłacone w poprzednim terminie płatności, 
jeŜeli z uwagi na absencję w pracy pracownik nie zachował do nich prawa (art. 87 § 7 K.p.). Pracodawca moŜe dokonać 
tego odliczenia tylko w bezpośrednio następującym terminie wypłaty wynagrodzenia. Tak teŜ stwierdził Sąd NajwyŜszy 
w uzasadnieniu do wyroku z dnia 12 kwietnia 1996 r. (sygn. akt I PRN 32/96).  
   

Przykład 

Pracownik jest wynagradzany stałą stawką miesięczną i otrzymuje wynagrodzenie 28 dnia kaŜdego miesiąca 
kalendarzowego za dany miesiąc. W dniu 28 sierpnia 2009 r., juŜ po sporządzeniu listy płac i wykonaniu przelewów za 
ten miesiąc przez słuŜby kadrowe, dostarczył pracodawcy zaświadczenie o niezdolności do pracy spowodowanej chorobą 
na okres od 28 do 31 sierpnia 2009 r.  

Pracodawca powinien był dokonać odliczenia nadpłaconego wynagrodzenia zasadniczego w terminie wypłaty za kolejny 
miesiąc - 28 września 2009 r. JeŜeli tego nie uczynił, to późniejsze potrącenie nadpłaconej kwoty moŜe nastąpić tylko za 
pisemną zgodą pracownika.  

Zwracamy uwagę! Do kwot nadpłaconego wynagrodzenia lub innych naleŜności ze stosunku pracy, które moŜna odliczać 
w trybie niewymagającym zgody pracownika, nie moŜna zaliczać tych, które nastąpiły na skutek omyłki pracodawcy. Dla 
tych potrąceń wymagana jest zgoda pracownika. JeŜeli pracownik nie wyraŜa zgody, pracodawcy pozostaje jedynie 
wystąpienie na drogę sądową. Analogiczne stanowisko w sprawie zajmuje Państwowa Inspekcja Pracy. Podobnie 
wypowiadał się teŜ Sąd NajwyŜszy (por. wyrok z dnia 14 lutego 2002 r., sygn. akt I PKN 889/00, OSNP-wkł. 2002/22/8; 
wyrok z dnia 7 sierpnia 2001 r., sygn. akt I PKN 408/00, OSNP 2003/13/305).  

Przykład 
   

Pracodawca przez pomyłkę obliczył wynagrodzenie pracownika, przebywającego na kilkudniowym zwolnieniu 
lekarskim, od niewłaściwej podstawy. W związku z tym pracownik otrzymał kwotę wyŜszą niŜ to wynikało z okresu 
przepracowanego. Pracodawca nie ma jednak prawa dokonać samodzielnej korekty, poprzez odliczenie nadwyŜki z 
wynagrodzenia pracownika za kolejny miesiąc. Potrącenia z wynagrodzenia moŜe dokonać tylko wówczas, gdy uzyska 
na to zgodę pracownika wyraŜoną na piśmie oraz do granic obowiązującej w tym przypadku kwoty wolnej.  

background image

Pracodawca jest obowiązany dokonywać potrąceń na zaspokojenie naleŜności alimentacyjnych - przy zachowaniu 
wszystkich obowiązujących w tym przedmiocie zasad - takŜe bez postępowania egzekucyjnego. Dokonuje tego na 
wniosek wierzyciela, na podstawie przedłoŜonego przez niego tytułu wykonawczego (art. 88 K.p.). Występują tu jednak 
pewne ograniczenia. Pracodawca nie moŜe dokonywać przedmiotowych potrąceń, jeŜeli:  

 

ś

wiadczenia alimentacyjne mają być potrącane na rzecz kilku wierzycieli, a dostępna kwota, która moŜe być 

potrącona (określona w dalszej części), nie wystarcza na pełne pokrycie wszystkich naleŜności alimentacyjnych, 

 

wynagrodzenie za pracę jest juŜ zajęte w trybie egzekucji sądowej lub administracyjnej.  

Pozostałe potrącenia mogą być dokonywane wyłącznie na podstawie pisemnej zgody pracownika (art. 91 § 1 K.p.). 
Zgoda pracownika w formie innej niŜ pisemna jest niewaŜna (por. wyrok Sądu NajwyŜszego z dnia 1 października 
1998 r., sygn. akt I PKN 366/98, OSNP 1999/21/684).  

Potrąceń dokonuje się w granicach określonych w art. 87 § 3 i 4 K.p. W miesiącu, w którym wypłacane są składniki 
wynagrodzenia za okresy dłuŜsze niŜ 1 miesiąc, dokonuje się potrąceń od łącznej kwoty wynagrodzenia, uwzględniającej 
te składniki (art. 87 § 8 K.p.).  
   

Przykład 

Zgodnie z obowiązującym u pracodawcy regulaminem wynagradzania, pracownicy otrzymują wynagrodzenie miesięczne 
w stałej wysokości oraz premię kwartalną w kaŜdym trzecim miesiącu kwartału kalendarzowego. Wynagrodzenie jest 
wypłacane w ostatnim dniu roboczym miesiąca.  

Wysokość potrąceń z wynagrodzenia pracownika w kaŜdym z miesięcy, w którym następuje wypłata premii, tj. w marcu, 
w czerwcu, we wrześniu i w grudniu, powinna być ustalana od sumy wynagrodzenia zasadniczego oraz premii. 
Obowiązuje w tym przypadku jedna kwota wolna od potrąceń.  

Zwracamy uwagę! Departament Prawa Pracy Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej prezentuje stanowisko, zgodnie 
z którym w przypadku wypłaty w tym samym miesiącu obok wynagrodzenia za pracę świadczeń z innego tytułu 
prawnego (np. odprawy emerytalno-rentowej), zasady i warunki dokonywania potrąceń mają zastosowanie do kaŜdego 
z tych świadczeń odrębnie.  
   

Przykład 

W ramach zwolnień grupowych pracodawca wypowiedział umowę o pracę pracownikowi, którego wynagrodzenie było 
zajęte na poczet naleŜności niealimentacyjnych. W związku z tym w miesiącu rozwiązania umowy pracownik otrzymał 
wynagrodzenie za pracę za ten miesiąc oraz odprawę pienięŜną z tytułu rozwiązania umowy z przyczyn niedotyczących 
pracownika.  

Zdaniem Ministerstwa dokonując potrącenia egzekwowanej naleŜności, pracodawca powinien ustalić jego wielkość od 
kaŜdego z wymienionych świadczeń odrębnie - 1/2 wynagrodzenia za pracę oraz 1/2 odprawy - w kaŜdym przypadku po 
odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Ponadto 
powinien zastosować dwie kwoty wolne.  

Ś

wiadczenia alimentacyjne  

Sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych charakteryzuje nie 
tylko priorytetowa ranga wśród innych potrąceń, ale takŜe dopuszczalna - stosunkowo wysoka - wielkość potrącenia. 
Egzekucja świadczeń alimentacyjnych upowaŜnia do potrącenia 3/5 wynagrodzenia po odliczeniu składek na 
ubezpieczenia społeczne i zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.  

Zwracamy uwagę! Językowa wykładnia art. 87 § 1 K.p. wskazuje, iŜ dla celów ustalenia kwoty potrącenia odlicza się 
tylko składki na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych. Zdaniem 
Departamentu Prawa Pracy Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej obowiązkowe odliczenia, o których mowa w art. 87 
K.p., obejmują równieŜ składkę na ubezpieczenie zdrowotne. Departament motywuje swoje stanowisko faktem 
bezpośredniego finansowania przez pracownika części składki zdrowotnej (w wysokości 1,25% podstawy wymiaru), 
a tym samym zmniejszenia o tę kwotę naleŜnego wynagrodzenia.  

background image

Przy egzekwowaniu naleŜności alimentacyjnych nie występuje kwota wolna od potrąceń, a tym samym w kaŜdym 
przypadku potrącenie wynosi 3/5 wynagrodzenia.  
   

Przykład 

Wynagrodzenie pracownika, do którego skierowano zajęcie na poczet naleŜności alimentacyjnych wynosi 3.122 zł. 
Pracownik ma prawo do podstawowych kosztów uzyskania przychodów (111,25 zł), ponadto wskazał zakład pracy jako 
właściwy do zastosowania kwoty zmniejszającej zaliczkę na podatek (46,33 zł).  

Wysokość potrącenia na poczet zadłuŜenia alimentacyjnego wynosi 1.344,91 zł, co wynika z wyliczenia:  

 

składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika:  

 

emerytalna: 3.122 zł x 9,76% = 304,71 zł, 

 

rentowe: 3.122 zł x 1,5% = 46,83 zł, 

 

chorobowa: 3.122 zł x 2,45% = 76,49 zł, 

 

łącznie: 304,71 zł + 46,83 zł + 76,49 zł = 428,03 zł;  

 

składka zdrowotna:  

 

do pobrania: (3.122 zł - 428,03 zł) x 9% = 242,46 zł, 

 

zmniejszająca zaliczkę na podatek: (3.122 zł - 428,03 zł) x 7,75% = 208,78 zł;  

 

zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych:  

3.122 zł - (111,25 zł + 428,03 zł) = 2.582,72 zł, po zaokrągleniu 2.583 zł,  

2.583 zł x 18% - 46,33 zł = 418,61 zł,  

418,61 zł - 208,78 zł = 209,83 zł, po zaokrągleniu 210 zł; 

 

kwota potrącenia:  

3/5 x [3.122 zł - (428,03 zł + 242,46 zł + 210 zł)] = 1.344,91 zł. 

Fakt uprzywilejowania naleŜności na pokrycie świadczeń alimentacyjnych potwierdza jeszcze jedna regulacja 
kodeksowa. Nagroda z zakładowego funduszu nagród, dodatkowe wynagrodzenie roczne oraz naleŜności przysługujące 
pracownikowi z tytułu udziału w zysku lub nadwyŜce bilansowej podlegają egzekucji na zaspokojenie świadczeń 
alimentacyjnych w pełnej wysokości (art. 87 § 5 K.p.).  

Odmiennie jednak odprawa emerytalna oraz nagroda jubileuszowa podlegają ochronie przed potrąceniami jak 
wynagrodzenie za efektywną pracę. Takiej samej ochronie podlega teŜ odprawa z tytułu zwolnienia z pracy z przyczyn 
niedotyczących pracownika (por. wyroki Sądu NajwyŜszego z dnia 17 lutego 2004 r., sygn. akt I PK 217/03, OSNP 
2004/24/419 oraz z dnia 14 listopada 1996 r., sygn. akt I PKN 3/96, OSNP 1997/11/193).  

Inne naleŜności  

Potrącenia sum egzekwowanych na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie świadczeń innych niŜ alimentacyjne, a 
takŜe nierozliczonych zaliczek pienięŜnych, dokonuje się do wysokości 1/2 wynagrodzenia po odliczeniu składek na 
ubezpieczenia społeczne i zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Z pierwszeństwa korzystają potrącenia 
sum egzekwowanych na mocy tytułu egzekucyjnego. Zaliczka powinna być potrącana w drugiej kolejności i moŜe być 
pobrana z wynagrodzenia, jeśli nie spowoduje to przekroczenia dopuszczalnej wielkości potrąceń.  
   

background image

WaŜne: Przez zaliczki pienięŜne, które mogą być potrącane z wynagrodzenia bez konieczności uzyskiwania zgody 
pracownika, naleŜy rozumieć kwoty wypłacone do rozliczenia się (np. w celu zakupu materiałów biurowych). Nie 
dotyczy to wypłaconej zaliczkowo - przed terminem płatności - części wynagrodzenia za pracę. 

W ostatniej kolejności potrąca się kary pienięŜne z tytułu odpowiedzialności porządkowej pracowników. Kara za jedno 
przekroczenie lub za jeden dzień nieobecności nieusprawiedliwionej nie moŜe przekraczać jednodniowego 
wynagrodzenia pracownika. Wartość tę oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu 
pienięŜnego za urlop wypoczynkowy, z zastosowaniem współczynnika obowiązującego dla danego roku kalendarzowego 
(§ 2 i 2a rozporządzenia o wynagrodzeniu). Łącznie kary pienięŜne nie mogą przewyŜszać dziesiątej części 
wynagrodzenia przypadającego pracownikowi do wypłaty, po dokonaniu potrąceń sum egzekwowanych na mocy tytułów 
wykonawczych oraz zaliczek pienięŜnych.  

Suma potrąceń na poczet świadczeń niealimentacyjnych i zaliczek pienięŜnych nie moŜe przekraczać połowy 
wynagrodzenia, a łącznie z potrąceniami naleŜności alimentacyjnych trzech piątych wynagrodzenia. Tak stanowi art. 87 § 
4 K.p.  

Pozostałe naleŜności (niewymienione wyŜej) mogą być potrącane z wynagrodzenia pracownika wyłącznie na podstawie 
pisemnej zgody zainteresowanego - art. 91 K.p. Przy czym ustawodawca nie zastrzegł w tym przypadku dopuszczalnych 
limitów potrącenia, a ochrona wynagrodzenia pracownika przejawia się jedynie w ustanowieniu kwoty wolnej od 
potrąceń.  

2. Kwota wolna od potrąceń  

Celem ustanowienia kwoty wolnej od potrąceń jest gwarancja zachowania pewnego minimum bytowego i to niezaleŜnie 
od woli samego zainteresowanego. Kwoty wolnej nie moŜna bowiem naruszyć nawet na podstawie wyraźnego Ŝądania 
pracownika.  

Jak wspomnieliśmy wyŜej kwota wolna nie występuje jedynie przy potrąceniach naleŜności alimentacyjnych. W 
pozostałych przypadkach wolną od potrąceń jest kwota wynagrodzenia za pracę w wysokości:  

 

minimalnego wynagrodzenia za pracę, przysługującego pracownikom zatrudnionym w pełnym wymiarze czasu 
pracy (obecnie 1.276 zł, a od 1 stycznia 2010 r. - 1.317 zł), po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne 
oraz  
zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych - przy potrącaniu sum egzekwowanych na mocy tytułów 
wykonawczych na pokrycie naleŜności innych niŜ świadczenia alimentacyjne, 

 

75% ww. wynagrodzenia - przy potrącaniu zaliczek pienięŜnych, 

 

90% ww. wynagrodzenia - przy potrącaniu kar pienięŜnych,  

a w razie potrąceń dokonywanych na podstawie pisemnej zgody pracownika:  

 

minimalnego wynagrodzenia za pracę, o którym mowa wyŜej - przy potrącaniu naleŜności na rzecz pracodawcy, 

 

80% minimalnego wynagrodzenia za pracę, o którym mowa wyŜej - przy potrącaniu innych naleŜności (art. 87

1

 § 

1 i art. 91 § 2 K.p.).  

Zwracamy uwagę! Analogicznie jak przy ustalaniu wysokości potrącenia, takŜe podczas ustalania kwoty wolnej od 
potrąceń obowiązkowe odliczenia składkowo-podatkowe obejmują równieŜ składkę na ubezpieczenie zdrowotne.  
   

Przykład 

Do wynagrodzenia pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy skierowano egzekucję świadczenia 
niealimentacyjnego na znaczną kwotę. Pracownik ma prawo do podwyŜszonych kosztów uzyskania przychodów 
(136,09 zł). Z uwagi na to, Ŝe otrzymuje emeryturę, zakład pracy nie stosuje kwoty zmniejszającej podatek.  

Pracodawca dokonując potrącenia w pierwszej kolejności jest zobowiązany ustalić dopuszczalną wielkość potrącenia, 
a następnie sprawdzić czy jej potrącenie w pełnej kwocie nie naruszy kwoty wolnej od potrąceń, która w wymienionym 
przypadku wynosi 913,96 zł, co wynika z wyliczenia:  

background image

 

składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika: 174,94 zł, 

 

składka zdrowotna do pobrania: 99,10 zł, 

 

zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych: 88 zł, 

 

kwota wolna: 1.276 zł - (174,94 zł + 99,10 zł + 88 zł) = 913,96 zł.  

Uwaga: Stawki oraz sposób odliczeń składkowo-podatkowych jest analogiczny jak w podany na str. 62-63, przy ustalaniu 
dopuszczalnej kwoty potrącenia.  

Kwoty wolne od potrąceń dla pozostałych rodzajów potrąceń oraz w róŜnych wariantach w zaleŜności od sytuacji 
pracownika, obowiązujące w 2009 r., podawaliśmy w UiPP nr 2/2009, str. 38-39.  

Kwota wolna ulega obniŜeniu proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy pracownika (art. 87

1

 § 2 K.p.). W tym przypadku 

obliczenie kwoty wolnej musi poprzedzać ustalenie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę stosownie 
do wymiaru czasu pracy pracownika. Od tak uzyskanego wynagrodzenia naleŜy odliczyć obciąŜenia składkowo-
podatkowe, a otrzymany wynik pomnoŜyć przez odpowiednią do rodzaju potrącenia stawkę procentową.  
   

Przykład 

Pracownik jest zatrudniony na 3/4 etatu. Ma prawo do podwyŜszonych kosztów uzyskania przychodów (136,09 zł). 
Zakład pracy nie stosuje kwoty zmniejszającej podatek. Kwota wolna od potrąceń dla tego pracownika w wartości 
wyjściowej (100% minimalnego wynagrodzenia po odliczeniach składkowo-podatkowych) wynosi 691,47 zł. Wynika to 
z następującego wyliczenia: 3/4 x 1.276 zł = 957 zł; 957 zł - (131,21 zł + 74,32 zł + 60 zł)] = 691,47 zł.  

W doktrynie prawa pracy prezentowane jest rozbieŜne stanowisko w sprawie kwoty wolnej od potrąceń w pierwszym 
roku zatrudnienia. RóŜne są teŜ interpretacje w tym zakresie Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej oraz Głównego 
Inspektoratu Pracy. Ministerstwo uwaŜa, Ŝe pracodawca nie ma podstaw prawnych do róŜnicowania pracowników 
w pierwszym roku pracy przy dokonywaniu potrąceń z ich wynagrodzenia, czyli powinien pozostawiać kwoty wolne 
w takiej wysokości, jak wieloletnim pracownikom. Główny Inspektorat Pracy jest jednak zdania, Ŝe kwota wolna w 
przypadku pracowników w pierwszym roku pracy nie moŜe być taka sama, jak dla pracowników, którym 
zagwarantowano pełną stawkę minimalną. Wynika to ze zróŜnicowania wysokości składek na ubezpieczenia społeczne 
i zaliczki na podatek dochodowy, które są liczone od kwoty 80% minimum ustawowego. Dlatego teŜ kwota wolna od 
potrąceń powinna być ustalona od 80% minimalnego wynagrodzenia (pismo nr: GPP-416-4560-465/07/PE).  

NaleŜy takŜe przypomnieć, co wielokrotnie było podnoszone przez naszą redakcję, iŜ brak jest podstaw prawnych 
do zmniejszania kwoty wolnej od potrąceń proporcjonalnie do przepracowanej części miesiąca w razie absencji 
pracownika w pracy. W świetle obowiązujących przepisów proporcjonalne zmniejszanie kwot wolnych jest przewidziane 
tylko w przypadku zatrudnienia w niepełnym wymiarze czasu pracy (art. 87

1

 § 2 K.p.). Analogiczne stanowisko 

w sprawie prezentuje Departament Prawny Głównego Inspektoratu Pracy (pismo nr: GPP-306-4560-457/08/PE), zdaniem 
którego przy potrącaniu naleŜności z wynagrodzenia pracownika przepis art. 87

1

 § 2 K.p. przewiduje jedynie mechanizm 

pomniejszania kwot wolnych od potrąceń proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy pracowników. Jest to jedyna 
przesłanka dopuszczająca pomniejszenie kwot wolnych od potrąceń. Tym samym brak jest podstaw do pomniejszenia tej 
kwoty w sytuacji, gdy pracownik zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy, otrzymuje wynagrodzenie tylko za część 
miesiąca z powodu absencji w pracy (np. z powodu urlopu bezpłatnego, czy niezdolności do pracy).  
   

Przykład 

Pracownik zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy, z wynagrodzenia którego miała być w bieŜącym miesiącu 
potrącona udzielona i nierozliczona zaliczka pienięŜna związana z krajową podróŜą słuŜbową, przebywał w tym miesiącu 
na 3-tygodniowym urlopie bezpłatnym. W związku z tym jego wynagrodzenie po odliczeniach składkowo-podatkowych 
było niŜsze niŜ 75% minimalnego wynagrodzenia.  

Pracodawca nie moŜe dokonać potrącenia, poniewaŜ naruszyłoby to kwotę wolną.  

3. Obowiązki pracodawcy w razie ustania stosunku pracy dłuŜnika  

background image

W przypadku rozwiązania stosunku pracy z dłuŜnikiem, pracodawca ma obowiązek umieszczenia informacji o zajęciu 
wynagrodzenia w wydawanym pracownikowi świadectwie pracy. PowyŜsze wynika z art. 884 ustawy z dnia 17 listopada 
1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. nr 43, poz. 296 z późn. zm.), art. 75 ustawy z dnia 7 czerwca 1966 r. 
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) oraz art. 97 § 2 K.p. 
Wymieniona informacja powinna oznaczać komornika i numer sprawy egzekucyjnej oraz wysokość potrąconych dotąd 
kwot. Pracodawca jest teŜ obowiązany powiadomić organ egzekucyjny o ustaniu stosunku pracy dłuŜnika.  

W razie gdy dotychczasowy pracodawca posiada informacje na temat nowego miejsca pracy dłuŜnika, przesyła nowemu 
pracodawcy zawiadomienie komornika i dokumenty dotyczące zajęcia wynagrodzenia oraz powiadamia o tym 
zainteresowane strony, tj. komornika oraz byłego pracownika. Doręczenie tych dokumentów nowemu pracodawcy ma 
skutki prawne zajęcia wynagrodzenia zobowiązanego u tego pracodawcy.  
   

WaŜne: Pracodawca, który otrzyma świadectwo pracy ze wzmianką o zajęciu wynagrodzenia jest obowiązany 
poinformować o zatrudnieniu dłuŜnika poprzedniego pracodawcę, jak i wskazanego w świadectwie pracy komornika. 

Kodeks postępowania cywilnego rozstrzyga ponadto sytuację, w której pracownik nie przedłoŜy nowemu pracodawcy 
ś

wiadectwa pracy. Jeśli nowy pracodawca dowie się, gdzie pracownik był przedtem zatrudniony, obowiązany jest 

zawiadomić poprzedniego pracodawcę o jego zatrudnieniu. PowyŜsze nie stosuje się, gdy pracownik przedstawi 
zaświadczenie z tego okresu, Ŝe jego naleŜności nie były zajęte.  

Obowiązek informacyjny - pod groźbą grzywny - ciąŜy takŜe na samym zainteresowanym.