Spis treści

Podziękowania.................................................................................................................................................... 3

Wstęp................................................................................................................................................................... 4

Zakończenie.................................................................................................................................................... 138

Słowniczek pojęć............................................................................................................................................ 139

Bibliografia...................................................................................................................................................... 140

Podziękowania

Składam serdeczne podziękowania tym wszystkim, którzy pracowali przy powstaniu tej książki: mojemu
Wydawcy, Panu Januszowi Nawrockiemu, wspaniałemu grafikowi Panu Andrzejowi Burakowi, niezastąpio-
nej Małgosi Gołko i całemu Zespołowi Pracowników Studia Astropsychologii, albowiem w dużym stopniu
dzięki ich życzliwości i pracy powstała ta książka. Wyrazy wdzięczności chciałam także przekazać moim
uczniom. Tak się cieszę, że jest Was coraz więcej i choć trudno mi wymienić Was wszystkich, to wiecie, ile
satysfakcji i radości przynosi mi praca z Wami – dziękuję. Wdzięczna jestem również wszystkim Czytelni-
kom moich książek, którzy zechcieli się podzielić swoimi uwagami i przemyśleniami na ich temat. Nie ma
większej satysfakcji dla twórcy, niż świadomość, że jego praca trafia do odbiorcy. Głęboką wdzięczność winna
jestem również najbliższym: mojej wspaniałej córce Marcie i kochanemu mężowi Andrzejowi Załęskiemu za
wyrozumiałość i wsparcie jakie okazują mi i mojej pracy.
Największe i najgorętsze wyrazy wdzięczności jednak, jak zawsze, przekazuję moim Klientom: dzięki Wam
możliwe jest moje doświadczenie i coraz lepsze poznawanie Tarota w praktyce. Dziękuję Wam i życzę speł-
nienia tylko dobrych wróżb

– Alicja Chrzanowska.

Wstęp

Oddaję Ci, Czytelniku, do rąk drugą część zestawień interpretacyjnych kart Tarota z nadzieją, że znajdziesz tu
konkretną pomoc w pracy z klientem. W tym tomie koncentruję się na sprawach dotyczących psychiki, ludz-
kich zachowań i reakcji, urazów, fobii oraz lęków, ponieważ to one w znacznym stopniu wpływają na nasz los.
Nie możemy prognozować niczyjej przyszłości, jeśli nie będziemy wiedzieć, co wpływa na daną osobę z jej
przeszłości. Nikt z nas nie jest całkowicie wolny od swoich przeżyć, na wszystkich oddziaływują wspomnie-
nia z dzieciństwa, postawy jakie obserwowaliśmy u swoich krewnych i przyjaciół w okresie dojrzewania, pe-
wien oddźwięk, przynajmniej u niektórych z nas, wywołują przeżycia z okresu szkolnego, u części pojawiają
się urazy nabyte w relacjach partnerskich i zawodowych. Dlatego, mimo wieloletniej praktyki, ciągle mnie
zaskakuje postawa niektórych klientów, którzy dopytują się, czy podczas konsultacji mówię o przeszłości.
Dla mnie wydaje się to oczywiste, bo człowiek nie może istnieć w oderwaniu od niej. Praca z kartami Taro-
ta właśnie na poziomie psychologii dostarcza mi najwięcej satysfakcji i przynosi konkretne rezultaty. Z tego
względu chciałabym rozpowszechnić psychologiczne znaczenia kart, w nadziei, że staną się one użytecznym
narzędziem pomocy terapeutycznej w rękach wszystkich tarocistów. Dzięki kartom Tarota można z łatwością
określić kondycję psychiczną osoby pytającej w danym momencie oraz jednoznacznie stwierdzić, co powodu-
je występujące u niej problemy, blokady, załamania i depresje. Karty są również w stanie zasugerować rodzaj
skutecznej terapii, o ile nie jest to problem psychiatryczny. W tym ostatnim przypadku radzę wszystkim taro-
cistom odesłanie klienta do bardziej kompetentnych osób, czyli do psychiatry. Tarot jest narzędziem diagnozy,
terapii, ale nie leczenia. Poza tym nie jesteśmy wszechwiedzący, a odrobina pokory nigdy jeszcze nikomu nie
zaszkodziła...
W niektórych przypadkach znaczenia kart prognostyczne i psychologiczne mogą się do pewnego stopnia po-
krywać. Niech to Cię nie dziwi Czytelniku – bardzo często nasza psychika prowokuje to, co zachodzi później
w naszym życiu.

Interpretacja połączeń kart Wielkich Arkanów

Starałam się, aby ta książka miała jak najbardziej przejrzysty i czytelny charakter, abyś mógł Czytelniku
samodzielnie z nią pracować i swobodnie interpretować wszelkie warianty układów, jakie mogą pojawić się
podczas rozkładania kart. W związku z tym będę tak, jak i w pierwszym tomie, po kolei omawiać wszelkie
warianty układów, w jakich może pojawić się dana karta oraz podawać jej znaczenia interpretacyjne na po-
ziomie psychologicznym oraz rady, jakiej można w danej sytuacji udzielić klientowi lub terapii, jaką można
zastosować. Zdarza się, że o danym wydarzeniu mówi więcej niż jeden układ, nie dziw się więc Czytelniku,
że czasami znaczenie się powtarza. Nie dziw się też, jeśli niektóre określenia z pierwszego tomu powtórzą się,
gdyż czasami bardzo trudno jest oddzielić znaczenie prognostyczne od znaczenia psychologicznego – przecież
nasze decyzje dotyczące działań, nasze pragnienia i dążenia mają bezpośredni związek z tym, co czujemy
i jakie reakcje psychologiczne w nas zachodzą oraz w jaki sposób reagujemy na zachowania innych. Mam
nadzieję, że zaproponowany układ będzie wygodny i umożliwi szybkie odnalezienie interesującego Cię Czy-
telniku układu kart.

UWAGA!
(o) – karty odwrócone – karty, które leżą do góry nogami.

1.1. InterpretAcjA połączeń kArty GłUpIec

GłUpIec – MAG

ciekawość świata; osoba otwarta, zainteresowana tym, co dzieje się wokół niej i wciąż gotowa do pozna-
wania czegoś nowego; brak lęków i obaw o przyszłość, komunikatywność.

GłUpIec(o) – MAG

destrukcyjne kontakty z rówieśnikami, uleganie wpływom innych; trudny okres dojrzewania; nieumiejęt-
ność uczenia się na własnych błędach; zaburzenia w relacjach ze rodzeństwem.

GłUpIec – MAG(o)

opóźnienia w rozwoju emocjonalnym; późne wejście w okres dojrzewania; kłopoty w kontaktach z rówie-
śnikami i/lub rodzeństwem; trudności z werbalnym wyrażeniem swoich pragnień.

GłUpIec(o) -MAG(o)

brak harmonii wewnętrznej; lęk przed mówieniem tego, co się myśli i czuje; obawa, że zostanie się wy-
śmianym; blokady i zaburzenia z okresu nauki w szkole podstawowej; mrukliwość.

GłUpIec – nAjWyŻSzA kApłAnkA

matka rozumiejąca potrzeby dziecka, pozytywnie realizujące się macierzyństwo, wpieranie rozwoju dziec-
ka; szczęśliwe dzieciństwo, które nie wywołało żadnych blokad; człowiek naturalny.

GłUpIec(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA

niechęć do dzieci; brak zrozumienia dla potrzeb swego wewnętrznego dziecka; nadmierne przywiązanie
dorosłego dziecka do matki; u kobiet – obawa czy będę dobrą matką; nadopiekuńczość.

GłUpIec: nAjWyŻSzA kApłAnkA(o)

autorytarna, ograniczająca matka; dzieciństwo, w którym zabrakło macierzyńskiej czułości; infantylna,
dziecinna kobieta; „dziecko cywilizacji” – człowiek, który źle czuje się na łonie natury.

GłUpIec(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o)

dziecinna, nieodpowiedzialna matka; toksyczne dzieciństwo; odrzucenie przez matkę lub brak wsparcia
z jej strony w wieku szkolnym i okresie dojrzewania; brak współczucia dla innych.

GłUpIec – ceSArzoWA

dziewczyna, która staje się kobietą; brak kompleksów związanych z wyglądem zewnętrznym; poszukiwa-
nie piękna w każdej sferze życia; dobre kontakty z kobietami we wszelkich dziedzinach.

GłUpIec(o) – ceSArzoWA

kompleksy związane z urodą i wyglądem; brak inicjatywy w kontaktach towarzyskich; brak poczucia
bezpieczeństwa materialnego; kobieta traktująca mężczyzn instrumentalnie.

GłUpIec – ceSArzoWA(o)

matka, która zaniedbuje dziecko, nie umie się o nie zatroszczyć i zaspokoić jego potrzeb na poziomie
fizycznym; niska samoocena matki negatywnie wpływa na dziecko; lęki związane z wyglądem.

GłUpIec(o) – ceSArzoWA(o)

kapryśna kobieta; bieda w dzieciństwie spowodowana niedojrzałym zachowaniem matki; odrzucenie przez
matkę w okresie niemowlęcym i/lub przedszkolnym; odmawianie dziecku wszelkich przyjemności.

GłUpIec – ceSArz

człowiek energiczny, z inicjatywą; osoba pomysłowa, otwarta, chętna do działania; chłopak, który staje
się mężczyzną; poszukiwanie sfery, w której można się zrealizować zawodowo.

GłUpIec(o) – ceSArz

mężczyzna, który nie dojrzał do ojcostwa, infantylny, niedojrzały mężczyzna, wieczny chłopczyk; kom-
pleksy dotyczące aktywności i działania („mi to się nic nie udaje”); brak realizmu w działaniach.

GłUpIec – ceSArz(o)

ojciec, który odrzuca swoje dziecko; przymus działania, a w konsekwencji kłopoty, człowiek, który naj-

pierw robi, potem myśli; niska samoocena ojca negatywnie wpływa na dziecko; brak odpowiedniego
wzorca męskiego.

GłUpIec(o) – ceSArz(o)

postawa typu: „jakiego mnie Panie Boże stworzyłeś, takiego mnie masz”; odrzucenie przez ojca lub jego
brak w dzieciństwie; ojciec, który stawiał nierealne wymagania; myślenie życzeniowe.

GłUpIec – ArcykApłAn

człowiek, który opiera swoje życie o tradycyjne wartości, skuteczna filozofia życiowa; osoba przestrzega-
jąca zasad; dobra relacja z ojcem; ktoś, kto czerpie siłę z rodzinnych korzeni.

GłUpIec(o) – ArcykApłAn

surowy, ale sprawiedliwy ojciec; „zimny wychów”; infantylne, bierne podejście do spraw wiary; naiwne
podejście do życia; ktoś, kto nie ma na czym się oprzeć, kompleksy związane z religią.

GłUpIec – ArcykApłAn(o)

destrukcyjny ojciec, wychowywanie bez ojca; brak autorytetów lub bunt przeciwko nim; człowiek wycho-
wywany w oderwaniu od korzeni; osoba, który nie wyniosła z domu pozytywnych wzorców.

GłUpIec (o) – ArcykApłAn(o)

bunt przeciw ojcu lub religii i tradycji, w której człowiek został wychowany; głupie i niemoralne zacho-
wanie wywołane chęcią popisania się; brak zasad moralnych; odrzucanie autorytetów.

GłUpIec – kocHAnkoWIe

łatwość dokonywania wyborów, osoba uczuciowa; łatwość nawiązywania kontaktów z płcią odmienną;
bujne życie towarzyskie; osoba, która umie się dobrze bawić i odpoczywać.

GłUpIec(o) – kocHAnkoWIe

głupia, niedojrzała miłość; dziecko, które utrudnia relacje między partnerami; dziecko czuje się niepo-
trzebne i niekochane przez rodziców; kompleksy związane z domem wyniesione z dzieciństwa.

GłUpIec – kocHAnkoWIe(o)

dziecko, które urodziło się, by ratować małżeństwo rodziców; człowiek szybko podejmujący decyzje, choć
z reguły są one nietrafne; poszukiwanie partnera mogącego pełnić rolę rodzica, którego zabrakło w dzie-
ciństwie.

GłUpIec(o) – kocHAnkoWIe(o)

destrukcyjna miłość; człowiek, który szybko podejmuje decyzje, ale potem czuje niechęć do ich realizo-
wania; infantylne zachowania w partnerstwie; brak kontaktu uczuciowego z dziećmi.

GłUpIec – ryDWAn

dobre relacje z młodymi ludźmi; osoba, która traktuje życie jak ciągłą, pasjonującą przygodę; ktoś, nieza-
leżnie od wieku „młody duchem”; człowiek, który ma zdrowe podejście do kariery.

GłUpIec(o) – ryDWAn

brak wiary w siebie utrudnia sukces; obawa, że plany i pomysły są do niczego; kompleksy związane z ka-
rierą; postawa typu: „siedź w kącie, znajdą cię”; fałszywia skromność.

GłUpIec – ryDWAn(o)

ktoś, kto ciągle się spieszy i nic nie może załatwić w terminie; spóźnienia i niesłowność podważają zaufa-
nie do danej osoby; negatywne kody z dzieciństwa związane z karierą.

GłUpIec(o) – ryDWAn(o)

toksyczne kody z dzieciństwa dotyczące kariery („tylko nieuczciwi odnoszą sukcesy”, „kobieta robi karie-
rę tylko przez łóżko”); zablokowana aktywność; lęk, że sukces coś zniszczy.

GłUpIec – SprAWIeDLIWoŚĆ

dziecko, które traktowano w domu rodzinnym sprawiedliwie; człowiek, który dzięki pracy nad sobą osią-
gnął spokój wewnętrzny; ktoś, kto wymaga od innych tyle, co i od siebie.

GłUpIec(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ

człowiek, który za długo nad wszystkim się zastanawia, skłonność do zbędnego wahania; dziecko, które
miało ograniczone prawa w domu rodzicielskim; osoba, która ma skłonność do pobłażania sobie.

GłUpIec – SprAWIeDLIWoŚĆ(o)

wydarzenia z dzieciństwa zburzyły równowagę wewnętrzną jednostki; komplikacje w relacjach z rodzica-
mi z powodu ich rozwodu; żal do rodziców spowodowany walką o prawo do opieki nad dzieckiem.

GłUpIec(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ(o)

nadmierna impulsywność u dzieci; irracjonalne lęki, że dana osoba zostanie potraktowana niesprawie-
dliwie; traktowanie biurokracji, jako działań wymierzonych w daną jednostkę.

GłUpIec – ereMItA

początek drogi rozwoju duchowego; osoba, która już w dzieciństwie charakteryzowała się dojrzałością
psychiczną; ktoś, kto umie budować zdrowe relacje z ludźmi; asertywność.

GłUpIec(o) – ereMItA

człowiek, który boi się wejść na drogę rozwoju duchowego; osoba, która w dzieciństwie była samotna; typ
samotnika, ktoś, kto doskonale czuje się w swoim towarzystwie, a kontaktów z innymi unika.

GłUpIec – ereMItA(o)

niekonsekwencja w działaniu; ktoś, kto panicznie boi się samotności, nie umie być samotny i gotów jest
dla jej uniknięcia zrobić wszystko; osoba, która rozwijała się duchowo, ale zaniechała.

GłUpIec(o) – ereMItA(o)

ktoś negujący potrzebę rozwoju duchowego; brak odpowiedzialność i konsekwencji w działaniu; osoba,
która ma problemy w kontaktach z ludźmi dużo młodszymi i starszymi od siebie.

GłUpIec – koło FortUny

instynktowne kierowanie się w stronę czegoś lepszego, nowego; zdrowe zasady wpojone w dzieciństwie
odnośnie pieniędzy; zdolność do adaptacji w nowych warunkach; pozytywne, ale karmiczne relacje
z dziećmi.

GłUpIec(o) – koło FortUny

postawa typu: „mam pieniądze, lecz na nic ich nie wydam”; irracjonalne lęki związane z wyimaginowa-
nym ryzykiem strat; trudne relacje karmiczne z dziećmi, zobowiązania leżą po stronie rodzica.

GłUpIec – koło FortUny(o)

postawa w sferze materialnej typu: „lekko przyszło, lekko poszło”; ktoś, kto lubi zaczynać coś nowego bez
myślenia o następstwach; trudne relacje karmiczne z dziećmi, zobowiązania leżą po stronie dzieci.

GłUpIec(o) – koło FortUny(o)

kompleksy związane ze stanem posiadania; lęk przed biedą wkodowany w dzieciństwie; trudne relacje
karmiczne z dziećmi ciągnące się od wielu wcieleń, zobowiązania leżą po obu stronach.

GłUpIec – Moc

osoba zdająca sobie sprawę z posiadanego potencjału i dążąca do jego rozwinięcia; osoba energiczna i ru-
chliwa; szerokie spektrum zainteresowań; człowiek, który wierzy w siebie i swoje możliwości.

GłUpIec(o) – Moc

człowiek potencjalnie ma duże możliwości, ale brakuje mu wiary umożliwiającej ich realizację; osoba,
której w dzieciństwie zabrakło wsparcia i akceptacji ze strony dorosłych.

GłUpIec – Moc(o)

zablokowanie potencjału; działania niezgodne z predyspozycjami; człowiek chciałby coś zacząć, ale brak
mu wiary w siebie; skłonność do oskarżania się o brak profesjonalizmu.

GłUpIec(o) – Moc(o)

marazm, niemoc, uczucie braku sił fizycznych; postawa typu: „nic mi się nie udaje”; nieumiejętność wy-
ciszenia się; kompleksy związane z siłą i sprawnością fizyczną.

GłUpIec – WISIeLec

refleksyjne dziecko; człowiek o bogatym życiu wewnętrznym, którego otoczenie może nie dostrzegać;
łatwość wchodzenia w odmienne stany świadomości przy pomocy medytacji.

GłUpIec(o) – WISIeLec

człowiek zadręczający sam siebie; rozchwianie; zaburzenia w rozwoju emocjonalnym; dziecko, które
otrzymywało od rodziców sprzeczne sygnały – raz akceptacja, raz odrzucenie.

GłUpIec – WISIeLec(o)

dziecko lub osoba, która burzy świat wewnętrzny innych; chore poczucie winy; skłonność do samo-
oskarżeń o drobne przewinienia; działania podejmowane bez przemyśleń i przygotowań, pod wpływem
emocji.

GłUpIec(o) – WISIeLec(o)

charakteropatie; chorobliwy lęk przed dzieckiem lub o dziecko; osoba autystyczna; całkowite zamknięcie
się w świecie wewnętrznym; brak kontaktu z otaczającą rzeczywistością.

GłUpIec – ŚMIerĆ

człowiek dokonujący globalnych transformacji na wielu poziomach; osoba otwarta na nowe sprawy i nie
lękająca się zmian; ktoś, kto zdaje sobie sprawę, że życie to proces ciągłych przemian.

GłUpIec(o) – ŚMIerĆ

lęk przed zmianami, chęć ich uniknięcia; rodzic, który ulega presji dziecka i pozwala na sobie wymuszać
zmianę wcześniej podjętej decyzji, co wpływa destabilizująco tak na niego, jak i na dziecko.

GłUpIec – ŚMIerĆ(o)

naturalne zmiany, które zachodzą w życiu każdego człowieka dana jednostka odbiera w sposób katastro-
ficzny; głęboki uraz na skutek poronienia lub śmierci dziecka w okresie noworodkowym.

GłUpIec(o) – ŚMIerĆ(o)

człowiek czuje, że się starzeje i nie umie uniknąć tego procesu, ani się z nim pogodzić; obsesyjny lęk
przed śmiercią dziecka lub innych młodszych od danej jednostki osób.
...

GłUpIec – rÓWnoWAGA

zrównoważone, spokojne dzieciństwo; człowiek, który ma dobry kontakt ze swoim wewnętrznym dziec-
kiem i rozumie jego potrzeby; osoba, która kontroluje swój temperament.

GłUpIec(o) – rÓWnoWAGA

osoba, która ciągle nie jest zadowolona z istniejącego stanu rzeczy; postawa typu: a tamci mają lepiej;
dokonywanie porównań nie mających jakiegokolwiek racjonalnego punktu odniesienia.

GłUpIec – rÓWnoWAGA(o)

obawa, że nowe rzeczy będą gorsze od starych; przesadne dążenie do zachowania istniejącego stanu;
postawa typu: „obchodzi mnie tylko moje podwórko”; nieokiełznany temperament.

GłUpIec(o) – rÓWnoWAGA(o)

brak równowagi w dzieciństwie przyczyną problemów z temperamentem; osoba, która bez powodu nisz-
czy korzystny układ lub sytuację; ktoś, kto boi się, kiedy wszystko układa się pomyślnie.

GłUpIec – DIABeł

osoba żywiołowa, ktoś, kto nie może usiedzieć na jednym miejscu; potrzeba działania, aktywności; upodo-
bania do częstych kontaktów towarzyskich; poszukiwanie urozmaiceń.

GłUpIec(o) – DIABeł

destrukcyjne dzieciństwo; niespójna osobowość; blokady seksualne na skutek nieodpowiednich zacho-
wań rodziców w tej sferze, wyparcie drastycznych wspomnień z dzieciństwa.

GłUpIec – DIABeł(o)

nadużycia w stosunku do dziecka w wieku przedszkolnym; głównie fizyczne takie, jak policzkowanie,
stawianie za karę w kącie dokonywane przez opiekunów lub nauczycieli.

GłUpIec(o) – DIABeł(o)

osobowość patologiczna na skutek molestowania seksualnego; pragnienie zemsty za krzywdy doznane
w dzieciństwie; osobowość wielokrotna (dwie lub więcej osobowości w jednym ciele).

GłUpIec – WIeŻA BoGA

człowiek, który miło wspomina dzieciństwo i dom rodzinny; ktoś, kto był oczekiwanym i upragnionym
dzieckiem; osoba, która zaznała adekwatnej miłości macierzyńskiej i ojcowskiej.

GłUpIec(o) – WIeŻA BoGA

złe wspomnienia z dzieciństwa; osoba, która za mało czasu poświęca własnym dzieciom; powtarzanie
błędów rodziców; nieumiejętność zbudowania zdrowych relacji z dziećmi.

GłUpIec – WIeŻA BoGA(o)

ktoś, kto całkowicie odciął się od dzieciństwa; człowiek, który świadomie odrzucił wzorce i postawy wpa-
jane mu przez rodziców; osoba, która niechętnie wraca wspomnieniami do domu rodzinnego.

GłUpIec(o) – WIeŻA BoGA(o)

brak porozumienia międzypokoleniowego; kompleksy dotyczące pochodzenia; człowiek, któremu trudno
osiągnąć porozumienie z samym sobą; przesadne wymagania w stosunku do siebie.

GłUpIec – GWIAzDA

osoba pełna szczerych uczuć o czystych intencjach; naiwność wynikająca z głębokiej ufności; ktoś spon-
tanicznie okazujący swoje uczucia; dobre porozumienie z wewnętrznym dzieckiem.

GłUpIec(o) – GWIAzDA

brak kontaktu z uczuciami, człowiek, który boi się swoich uczuć i próbuje nie dopuszczać ich do świado-
mości; ktoś negujący to, co czuje; osoba, której w dzieciństwie nie wolno było okazywać uczuć.

GłUpIec – GWIAzDA(o)

egzaltacja; niedojrzałe lub nieadekwatne do sytuacji uczucie; osoba, która pragnie być podziwiania i mieć
przyjaciół, ale nie potrafi zadbać o ciepło w związkach; dziecinne reakcje emocjonalne.

GłUpIec(o) – GWIAzDA(o)

człowiek-automat, ktoś, kto tak się zablokował, że już nic nie czuje; strach, że uczucia wymkną się spod
kontroli; ukrywanie uczuć pod maską obojętności w obawie przed zranieniem.

GłUpIec – kSIĘŻyc

bogate życie emocjonalne o szerokim i adekwatnym do sytuacji spektrum reakcji; duża empatia i wrażli-
wość na potrzeby innych, szczególnie dzieci; osoba, która lubi kontakt z naturą.

GłUpIec(o) – kSIĘŻyc

człowiek, który żyje z głową w chmurach, trudności z koncentracją; problemy w realnej ocenie danej
sytuacji; osoba, która „upiększa” sobie dzieciństwo tworząc konfabulacje.

GłUpIec – kSIĘŻyc(o)

poświęcanie się dla dzieci; osoba prezentująca typ ofiary lub męczennika dla pozornego dobra innych;
ucieczka w świat iluzji i wyobrażeń; dziecko, które ucieka w świat iluzji.

GłUpIec(o) – kSIĘŻyc(o)

ktoś, kto żyje w nierealnym, iluzorycznym świecie; chorobliwy infantylizm; brak kontaktu z dziećmi; oso-
ba, której sprawia satysfakcję znęcanie się nad zwierzętami, łamanie drzew.

GłUpIec – Słońce

osoba towarzyska, łatwo odnosząca sukcesy; umiejętność pokonywania trudności; pogoda ducha zacho-
wywana niezależnie od sytuacji; ktoś, kto umie odnaleźć siły i energię wewnątrz siebie.

GłUpIec(o) – Słońce

człowiek, który przezwycięża trudności siłą swojej osobowości; osoba, która nie załamuje się w obliczu
kłopotów; umiejętność podnoszenia się po porażce; ktoś nadmiernie poważny i nie umiejący się zrelak-
sować.

GłUpIec – Słońce(o)

entuzjazm, który nie przynosi konkretnych efektów; stany euforii nie uzasadnione warunkami zewnętrz-
nymi; osoba, która każde, nawet drobne niepowodzenie, przeżywa przesadnie; zbędne porównywanie się
z innymi.

GłUpIec(o) – Słońce(o)

ponura i mało spontaniczna osobowość; nierozwiązane problemy z okresu dzieciństwa; negacja dzieciń-
stwa; kompleksy dotyczące osobowości; brak poczucia własnej wartości, niska samoocena.

GłUpIec – SąD BoŻy

światopogląd oparty o tradycyjne wartości danego kręgu kulturowego; osoba wychowywana w rodzinie
wielopokoleniowej; człowiek, który znajduje oparcie w rodzinie; pozytywny system wartości.

GłUpIec(o) – SąD BoŻy

nadmiernie krytyczny światopogląd, zmienna hierarchia wartości; blokady i kody przekazywane z poko-
lenia na pokolenie; powtarzanie schematów działania swoich rodziców.

GłUpIec – SąD BoŻy(o)

hierarchia wartości, która rodzi się z trudem; osoba, która ma trudności ze zdrowym uszeregowaniem
wartości; człowiek, który pozwala, by w dorosłym życiu decydowali za niego rodzice.

GłUpIec(o) – SąD BoŻy(o)

destrukcyjne środowisko rodzinne; beztroska moralna; kompleksy dotyczące rodziny , z której się pocho-
dzi; problemy z dzieciństwa rzutują na światopogląd i system wartości człowieka.

GłUpIec – ŚWIAt

osoba otwarta na świat, kontaktowa; ktoś pełen entuzjazmu, chęci do działania i poznawania nowych
ludzi i miejsc; harmonijna osobowość; brak kompleksów, lęków i zahamowań.

GłUpIec(o) – ŚWIAt

przeświadczenia o własnych ograniczeniach utrudniają człowiekowi rozwój; ktoś, kto uważa, że jest nie-
obyty; lęk przed popełnieniem towarzyskiego faux-pas prowadzi do izolacji danej osoby.

GłUpIec – ŚWIAt(o)

człowiek, którego charakteryzuje tzw. słomiany zapał; skłonność do zaczynania wielu spraw i nie kończe-
nia żadnej; ktoś, komu wydaje się, że jest najmądrzejszy; osoba skłonna „księdza pacierza uczyć”.

GłUpIec(o) – ŚWIAt(o)

blokady wyniesione z dzieciństwa; człowiek, który ma trudności z nawiązaniem nowych kontaktów, po-
nieważ był straszony w dzieciństwie („zobaczysz, jak będziesz niegrzeczny, zabierze ciebie dziad z wo-
rem”).

1.2. InterpretAcjA połączeń kArty MAG

MAG – GłUpIec:

inteligencja, błyskotliwość; zdolności umysłowe, które przejawiają się już w dzieciństwie; osoba czerpią-
ca inspirację z kontaktów z rówieśnikami; ktoś, kto ma wrodzoną łatwość wypowiadania się.

MAG(o) – GłUpIec

nieharmonijny rozwój emocjonalny lub intelektualny; problemy w rozwoju mowy, ubogie słownictwo;
blokady dotyczące ekspresji słownej wyniesione z dzieciństwa lub okresu dojrzewania.

MAG – GłUpIec(o)

lęki i zaburzenia powstałe w okresie dojrzewania; kompleksy dotyczące mowy lub poziomu intelektual-
nego; niedojrzały, dziecinny człowiek; osoba, która niechętnie wraca wspomnieniami do dzieciństwa.

MAG(o) – GłUpIec(o)

osoba dorosła, ale wyjątkowo infantylna; ktoś, kto boi się głośno wypowiedzieć swoje zadanie i w żad-
nych okolicznościach nie będzie go bronić; osoba, która nie umie zwerbalizować swoich potrzeb.

MAG – nAjWyŻSzA kApłAnkA

życie w zgodzie z rytmami natury; szerokie zainteresowania; elokwencja; erudycja; osoba inteligentna
i posiadająca gruntowną wiedzę z wybranej dziedziny; ktoś, kto chce poznawać i zgłębiać nowe.

MAG(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA

niezrównoważona kobieta; problemy w komunikowaniu swoich potrzeb wynikające ze sposobu wycho-
wywania w okresie dojrzewania; osoba, która nie umie się bronić przed krytyką.

MAG – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o)

destrukcyjne relacje z matką w okresie dojrzewania powodujące zaburzenia osobowości; osoba, której
trudno znaleźć wspólny język z rówieśnikami; człowiek, który nie umie dochować tajemnicy.

MAG(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o)

nerwice; trudności w nauce wynikające z zaburzeń w rozwoju intelektualnym; osoba mająca szczególne
upodobanie do plotek; rozregulowanie zegara biologicznego; okrucieństwo wobec przyrody.

MAG – ceSArzoWA

osoba o doskonałym guście, poczuciu harmonii i piękna; dar słowa; umiejętność pięknego i trafiającego
do słuchaczy sposobu wysławiania się; inteligentna młoda dziewczyna.

MAG(o) – ceSArzoWA

instrumentalne traktowanie kobiety przez mężczyznę; osoba, która nie umie zapanować nad swoim języ-
kiem i mówi to, co jej przyjdzie do głowy; skłonność do bezmyślnej paplaniny.

MAG – ceSArzoWA(o)

kobieta, która instrumentalnie traktuje mężczyzn; skłonność do otaczania się kiczem; wygłaszanie opinii
i teorii kontrowersyjnych w danym środowisku i narażanie się na ostracyzm.

MAG(o) – ceSArzoWA(o)

kobieta starsza od swojego partnera i sprawia to problemy w związku; całkowity brak gustu; narzucanie
swoich upodobań estetycznych innym; fałszywe przekonanie o swojej wyjątkowej urodzie.

MAG – ceSArz

osoba o wyjątkowych predyspozycjach do zajmowania kierowniczych stanowisk; ktoś, kto posiada dar
przekonywania i argumentowania; umiejętność motywowania siebie i innych do konkretnych działań.

MAG(o) – ceSArz

ojciec, który albo ma mało czasu dla dzieci, albo zbyt dużo od nich wymaga; mężczyzna, który jest prze-
sadnie gadatliwy; skłonność do przechwalania się swoimi osiągnięciami..

MAG – ceSArz(o)

destrukcyjny ojciec, daleki w kontaktach; osoba, która dużo mówi, lecz mało robi; niezadowolenie z ist-
niejącej sytuacji społecznej przy braku osobistych działań mających na celu wprowadzenie zmian.

MAG(o) – ceSArz(o)

w przypadku mężczyzny problemy z męskością, „twardziel” na zewnątrz, a wewnętrznie bardzo wrażliwy; oddzia-
ływanie na innych przy pomocy propagandy; brak kontaktu z ojcem w okresie dojrzewania.

MAG – ArcykApłAn

osoba wysoce moralna; postawa typu: „jestem wierzący i praktykujący”; dążenie do ideału; ktoś przywią-
zany do korzeni i tradycji rodzinnej; człowiek wychowany bardzo tradycyjnie.

MAG(o) – ArcykApłAn

pseudomoralista; postawa typu: „co wolno wojewodzie, to nie tobie kasztelanie”; podwójna moralność; człowiek,
który nie żyje zgodnie z tym, co oficjalnie głosi; religijność na pokaz.

MAG – ArcykApłAn(o)

zaburzenia wynikające z ortodoksyjnego wychowania; ktoś, kto oficjalnie głosi tradycyjne wartości, lecz
sam ich nie przestrzega; osoba wychowywania systemem sprzecznych zakazów i nakazów.

MAG(o) – ArcykApłAn(o)

problemy z porozumieniem się syna z ojcem; brak pozytywnych wzorców i ideałów; osoba, która nie chce praco-
wać i liczy na to, że ktoś (ojciec, mąż, brat) będzie ją utrzymywać.
.

MAG – kocHAnkoWIe

umiejętność podejmowania trafnych decyzji; osoba, która łatwo nawiązuje kontakty z innymi ludźmi; doskonałe
porozumienie werbalne w partnerstwie; precyzyjne wypowiedzi.

MAG(o) – kocHAnkoWIe

kłopoty przy podejmowaniu decyzji – człowiek czuje, że musi wielokrotnie przemyśleć dokonywany wybór; zabu-
rzenia komunikacji w partnerstwie; lęk, że nie będzie się rozumianym.

MAG – kocHAnkoWIe(o)

człowiek komunikatywny, lecz trafia na ludzi z zaburzeniami w tej sferze, osoba ma wrażenie, że wszyscy mówią
innym językiem; partner, który nie rozumie potrzeb danej osoby.

MAG(o) – kocHAnkoWIe(o)

niemożność podjęcia decyzji, człowiek mając dwie możliwości czuje się rozdarty między nimi; zaburzenia w komu-
nikacji tego stopnia, że człowiekowi trudno jest z kimkolwiek się porozumieć.

MAG – ryDWAn

sukces osiągnięty dzięki łatwości posługiwania się słowem; umiejętność szybkiego przyswajania dowolnego tekstu
na pamięć; ekspansywna, dynamiczna osobowość; człowiek sukcesu.

MAG(o) – ryDWAn

człowiek, który nie docenia siebie; ktoś, kto sposobem myślenia hamuje własny rozwój; osoba, która łatwo ulega
wpływom środowiska rówieśniczego; chęć dorównania innym przyczyną kompleksów.

MAG – ryDWAn(o)

osoba, która nie umie wybrać właściwej drogi; nieumiejętność odpowiednio harmonijnego zorganizowania zajęć;
przechwalanie się faktycznymi lub zmyślonymi sukcesami.

MAG(o) – ryDWAn(o)

zahamowania w działaniu; rozpoczynanie czegoś i przerywanie w obawie, że się to i tak nie uda; osoba, która nie
umie przedstawić konkretnego planu działania lub ciągle odkładająca jego realizację.

MAG – SprAWIeDLIWoŚĆ

osoba mądra i wykształcona; umiejętność budowania logicznych i spójnych wypowiedzi w piśmie i w mowie; pre-
dyspozycje do wygłaszania mów oskarżycielskich lub obrończych.

MAG(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ

brak harmonii wewnętrznej; człowiek, który walczy sam ze sobą; skłonność do oskarżania innych za swoje niepo-
wodzenia; zrzucanie winy na okoliczności zewnętrzne; arogancja.

MAG – SprAWIeDLIWoŚĆ(o)

niezgodność pomiędzy tym, co człowiek prezentuje na zewnątrz, a tym, jaki jest w środku; skłonność do nieprze-
myślanych wypowiedzi i bezpodstawnych oskarżeń; oszustwa.

MAG(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ(o)

brak pewności siebie; nałogowe kłamstwa, w których człowiek sam się gubi; osoba, która postępuje niegodnie;
nieumiejętność zwerbalizowania myśli i uczuć; człowiek rozchwiany wewnętrznie.

MAG – ereMItA

droga duchowego rozwoju wybrana świadomie; wyjątkowa dojrzałość u nastolatka; umiłowanie prawdy;
troska o starszych ludzi; stawanie w obronie słabszych i pokrzywdzonych.

MAG(o) – ereMItA

lęk przed starzeniem się; wstręt do osób starszych; strach przed samotnością; człowiek, który coś wie, ale
nie chce tej wiedzy dopuścić do świadomości; wypieranie pewnych informacji.

MAG – ereMItA(o)

nieumiejętność korzystania z wiedzy zdobytej drogą doświadczeń życiowych; postawa: wiem już wszyst-
ko i niczego nie muszę się uczyć; uczucie osamotnienia w okresie dojrzewania.

MAG(o) – ereMItA(o)

brak szacunku dla starszych; pogarda dla doświadczenia innych; nieumiejętność uczenia się na własnych
błędach; lenistwo, wygodnictwo; negowanie potrzeby rozwoju duchowego.

MAG – koło FortUny

człowiek, który umie się pogodzić z faktem, iż ludzkie życie jest zmienne i przystosowywać się do tych
zmian; człowiek aktywny w sferze materialnej; pozytywne, ale karmiczne relacje z rodzeństwem.

MAG(o) – koło FortUny

samotność nowobogackiego; materialista; osoba, która ukrywa metody, dzięki którym się wzbogacił; trud-
ne karmicznie relacje z rodzeństwem, zobowiązania leżą po stronie rodzeństwa.

MAG – koło FortUny(o)

człowiek, który nie umie upomnieć się o swoje pieniądze; niemożność pogodzenia się ze zmiennością
losu; karmicznie trudne relacje z rodzeństwem, zobowiązania leżą po stronie osoby pytającej.

MAG(o) – koło FortUny(o)

nieumiejętność przystosowywania się do zachodzących zmian; ktoś, kto na siłę usiłuje zachować status
quo; karmicznie trudne relacje z rodzeństwem, zobowiązania leżą po obu stronach.

MAG – Moc

duże możliwości intelektualne, łatwość przyswajania wiedzy; zdrowa rywalizacja; osoba, która umie po-
sługiwać się słowem stosownie do okoliczności; postawa typu: „w zdrowym ciele, zdrowy duch”.

MAG(o) – Moc

siła niekontrolowana umysłem; agresja fizyczna; osoba, które nie realizuje potencjału intelektualnego;
zablokowanie możliwości werbalnych, trudności w wysławianiu się.

MAG – Moc(o)

agresja werbalna; typ pseudointelektualisty; osoba, która dąży do wyręczania się innymi we wszelkich
zadaniach; chęć utrzymania kontaktu z ludźmi wykształconymi ze względów prestiżowych.

MAG(o) – Moc(o)

osoba, która czuje się bezsilna; brak chęci do życia; uczucie wewnętrznego rozbicia; nie dostrzeganie
własnych możliwości; ktoś, kto wątpliwościami blokuje swój potencjał.

MAG – WISIeLec

postawa typu: „wszystko mi wisi”, człowiek, który najlepiej czuje się w swoim wewnętrznym świecie;
natura kontemplacyjna, medytacyjna; obserwowanie życia z dystansem oraz dążenie do zachowania neu-
tralności.

MAG(o) – WISIeLec

człowiek, który zbyt mocno koncentruje się na życiu wewnętrznym; niezdecydowanie; trudności w na-
zwaniu własnych emocji; skłonności autodestrukcyjne; tendencje do załamań psychicznych.

MAG – WISIeLec(o)

słowotok na temat emocji i uczuć; powierzchowny kontakt z własnym wnętrzem; podatność na stres;
zaburzona autoekspresja; przemyślenia i wnioski, które człowiek zachowuje tylko dla siebie;

MAG(o) – WISIeLec(o)

bezsensowne denerwowanie innych swoimi słowami; skłonność do szkodliwych plotek, szkalowania in-
nych; celowe używanie słów, które ranią i irytują; złośliwe i/lub obraźliwe wypowiedzi.

MAG – ŚMIerĆ

umiejętność transformowania innych słowami; pozytywny rozwój osobowości dzięki pracy nad sobą da-
nej jednostki; ktoś, kto umie dokonać podsumowań własnych osiągnięć i wyciągać z nich konstruktywne
wnioski.

MAG(o) – ŚMIerĆ

lęk przed zmianami trudny do zwerbalizowania; transformacja wymuszona przez życie; radykalna zmian
sposobu myślenia; zaburzenia ograniczające mówienie; pamięć wybiórcza (szczególnie u starszych
osób).

MAG – ŚMIerĆ(o)

opieranie się wszelkim zmianom; nieodpowiedni styl życia, źle wpływający na zdrowie; negatywne wpły-
wy środowiska rówieśniczego; nieumiejętność życia w zgodzie z harmonią żywiołów.

MAG(o) – ŚMIerĆ(o)

kłopoty związane z pamięcią (wybiórcza demencja); lęk przed wejściem w dorosłe życie i odpowiedzial-
nością za siebie; nieharmonijna lub negatywna transformacja osobowości; niekomunikatywność; utrata
mowy.

MAG – rÓWnoWAGA

cierpliwość, człowiek, który umie znaleźć tak zwany „złoty środek”, osoba harmonijna tak zewnętrznie,
jak i wewnętrznie; umiar w słowach; umiejętność zachowania spokoju w każdej sytuacji.

MAG(o) – rÓWnoWAGA

niecierpliwy człowiek, ktoś, kto chce, żeby wszystko przebiegało bardzo szybko; nabyte w trakcie życia
zaburzenia umysłowe związane z pamięcią i inteligencją; zazdrość o sukcesy rodzeństwa.

MAG – rÓWnoWAGA(o)

zaburzona samoocena intelektualna, niska ocena własnej inteligencji; człowiek, który nie liczy się ze sło-
wami; skłonność do awantur słownych w stosunku do rówieśników i/lub rodzeństwa.

MAG(o) – rÓWnoWAGA(o)

osoba rozchwiana, niezrównoważona; nieharmonijny rozwój intelektualny; brak umiarkowania w życiu;
niecierpliwość; popadanie w skrajności; skrajne oceny siebie lub innych.

MAG – DIABeł

pokusy, które można pokonać; umiejętność werbalizowania swoich potrzeb; młoda osoba bez negatyw-
nych zahamowań seksualnych; nastolatek, który został odpowiednio wprowadzony w erotyczną sferę
życia.

MAG(o) – DIABeł

człowiek, który nie panuje nad swoją energią; brak równowagi energetycznej; uleganie negatywnym wpły-
wom w sferze seksualnej; upodobanie do wulgaryzmów w mowie; nieeleganckie słownictwo.

MAG – DIABeł(o)

dewiacje seksualne – pedofilia lub upodobanie do nastolatków); młoda osoba prezentująca postawę
roszczeniową w sferze materialnej; człowiek, u którego występują zaburzenia energetyczne na poziomie
czakr.

MAG(o) – DIABeł(o)

czynna agresja o podłożu seksualnym u młodych ludzi; uleganie destrukcyjnym wpływom środowiska
rówieśniczego; zainteresowania czarną magią, satanizmem i negatywnymi kultami.

MAG – WIeŻA BoGA

umiejętność zaczynania od nowa, kiedy coś rozwaliło się człowiekowi; uczenie się na własnych błędach;
pozytywna autosugestia; poczucie Boskiej opieki w trudnych sytuacjach życiowych.

MAG(o) – WIeŻA BoGA

uczucie osamotnienia w życiu; brak kontaktu z Siłą Wyższą; osoba, która źle się czuje we własnym miesz-
kaniu; trudności w porozumieniu się z najbliższymi osobami; niezwracanie uwagi na potrzeby innych.

MAG – WIeŻA BoGA(o)

rozbita osobowość; ktoś, kto nie umie stawiać sobie wymagań; przeświadczenie, że wszyscy się uwzięli i/lub
odwrócili, łącznie z Najwyższym; skłonność do rezygnacji tuż przed końcem danego przedsięwzięcia.

MAG(o) – WIeŻA BoGA(o)

skłonność do kradzieży; kleptomania; bezpodstawne przywłaszczenie; skłonność do kłótni i awantur
słownych w stosunku do sąsiadów; trudne relacje międzysąsiedzkie; destrukcja słowna.

MAG – GWIAzDA

miłość młodzieńcza, platoniczna; dobry kontakt z uczuciami z własnymi uczuciami; bezinteresowna
życzliwość; dążenie do wzniosłych ideałów; bogate słownictwo i błyskotliwe wypowiedzi.

MAG(o) – GWIAzDA

brak kontaktu z własnymi uczuciami; nieumiejętność nawiązywania przyjaźni; destrukcyjna miłość pla-
toniczna, niemożność przeniesienia jej w sferę realizacji seksualnej; trudne kontakty z rówieśnikami
własnej.płci.

MAG – GWIAzDA(o)

pretensjonalność; intelektualizowanie uczuć; brak spontaniczności w sferze uczuciowej i emocjonalnej;
fałszywe mniemanie, że ma się wyjątkowo wyrafinowany gust; nietakty i gafy słowne.

MAG(o) – GWIAzDA(o)

pretensje do talentu przy całkowitej jego nieobecności; pesymizm; zablokowane uczucia; niechęć do oka-
zywania uczuć i mówienia o nich; brak kreatywności; osoba, która nie umie nic dać z siebie.

MAG – kSIĘŻyc

dobra intuicja; delikatność; wrażliwość; romantyzm; czułość; bogata wyobraźnia umożliwiająca wczucie
się w sytuację innych, pozytywne wyczulenie na wszelkie odcienie i niuanse słowa.

MAG(o) – kSIĘŻyc

ucieczka w świat iluzji, fantasmagorie; trudności ze zrealizowaniem własnych marzeń; kłopoty w sprecy-
zowaniu własnych dążeń i życzeń; problemy rodziców w relacjach z nastolatkiem.

MAG – kSIĘŻyc(o)

myślenie życzeniowe; osoba, który wstydzi się własnej wrażliwości i delikatności; marzenia całkowicie
oderwane od realiów życiowych i możliwości danej osoby; zbyt dużo pierwiastka kobiecego.

MAG(o) – kSIĘŻyc(o)

życie w świecie złudzeń i iluzji; albo kompletny brak kontaktu z podświadomością lub życie na poziomie
instynktownym, podświadomym; brak kontaktu z rzeczywistością; toksyczny nastolatek.

MAG – Słońce

przebojowość, radość życia; życie dniem bieżącym; pozytywna spontaniczność; osoba, która umie innych
zachęcić do działania; młoda, konstruktywna i pogodna osoba; ktoś, kto cieszy się życiem.

MAG(o) – Słońce

silna osobowość, która sobie nie uświadamia własnej siły; duże możliwości intelektualne, z których nie
robi się użytku; kompleksy związane w własnymi możliwościami i predyspozycjami intelektualnymi.

MAG – Słońce(o)

egoista, który zdaje sobie z tego sprawę i uważa, że ma prawo takim być; przekonanie, że w życiu zawsze
wygrywa silniejszy; postawa typu: tylko brać, nigdy dawać; zbyt dużo pierwiastka męskiego.

MAG(o) – Słońce(o)

brak chęci do życia, czarnowidz, pesymista; negowanie życia jako wartości we wszelkich jego przejawach;
silna, lecz wyjątkowo destrukcyjna jednostka; ktoś całkowicie skoncentrowany na sobie.

MAG – SąD BoŻy

osoba, o zdrowym podejściu do życia; wyrozumiałość; umiejętność podtrzymywania słowami innych na
duchu; harmonijne relacje z rodzeństwem; młody człowiek umiejący wprowadzić harmonię w przypad-
ku konfliktu.

MAG(o) – SąD BoŻy

utrudnienia w komunikacji w rodzinie między pokoleniami; pojawienie się młodszego rodzeństwa wywo-
łuje zachwianie poczucia bezpieczeństwa; uzależnienie emocjonalne od rodziny.

MAG – SąD BoŻy(o)

osoba, która nie chce odłączyć się od rodziny i samodzielnie żyć; osoba, która nie znajduje zrozumienia
w otoczeniu; ktoś, kto ma trudności w dopasowaniu się podczas rozmowy do poziomu interlokutora.

MAG(o) – SąD BoŻy(o)

człowiek nie umiejący pogodzić się z realiami, w których żyje; ostro zaburzona komunikacja między
członkami rodziny; konflikt pokoleniowy; destrukcyjna hierarchia wartości; wypaczony światopogląd.

MAG – ŚWIAt

satysfakcja; olśnienie, przebłysk geniuszu; szczere i otwarte kontakty z ludźmi; umiejętność publicznego
występowania i odważnego głoszenia własnych poglądów oraz logicznego ich uzasadniania.

MAG(o) – ŚWIAt

zaburzony kontakt ze światem; człowiek blokuje swoje możliwości; lęk przed publicznym występowa-
niem; zainteresowania lub hobby, które człowiek ukrywa przed innymi; osoba małomówna, milczek.

MAG – ŚWIAt(o)

człowiek, który odrzuca to, co nowe; irracjonalny lęk przed tym, co nowoczesne; apologeta tego, co od-
chodzi w zapomnienie; skłonność do słownych awantur urządzanych w miejscach publicznych.

MAG(o) – ŚWIAt(o)

człowiek całkowicie zablokowany przez innych lub okoliczności zewnętrzne; fobie związane z wystąpie-
niami publicznymi; poddawanie się biegowi wypadków; przekonanie, że człowiek nie ma wpływu na
swój los.

1.3. InterpretAcjA połączeń kArty nAjWyŻSzA kApłAnkA

nAjWyŻSzA kApłAnkA – GłUpIec:

ciekawość świata; dziecko natury; świeżość uczuć; pozytywne relacje z dzieckiem; łatwość nawiązywania
kontaktów z dziećmi; człowiek, który ciągle się uczy i dostarcza mu to satysfakcji.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – GłUpIec

niegodne zachowania matki wobec dziecka; skłonność do otaczania się aurą tajemnicy i/lub sensacji;
tajemnica związana z dzieciństwem lub pochodzeniem; braki i luki w wiedzy z zakresu szkoły podsta-
wowej.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – GłUpIec(o)

toksyczne dziecko, które bardzo mocno obciąża matkę; niechęć do nauki; urazy ze szkoły podstawowej;
osoba, która ma uraz z dzieciństwa związany z przyrodą, np. była pogryziona przez zwierzę (psa, żmiję
itp.).

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – GłUpIec(o)

osoba, która we wczesnym dzieciństwie straciła matkę; brak prawidłowego wzorca matki; kompleksy związa-
ne z wychowywaniem przez rodzinę zastępczą; urazy nabyte w sierocińcu; niechęć do dzieci.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – MAG

wysoki potencjał intelektualny; umiejętność życia w zgodzie z naturą; łatwe i szybkie przyswajanie wie-
dzy; bezstresowy przebieg okresu dojrzewania; harmonijne kontakty z rodzeństwem i rówieśnikami.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – MAG

negatywne wpływy matki w okresie dojrzewania; dystans do przyrody; wygodnictwo życiowe; postawa
typu: ktoś inny zrobi to lepiej; osoba niedyskretna; ktoś, kto nie umie dochować tajemnicy.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – MAG(o)

toksyczny nastolatek; ktoś, kto dobrze czuje się w znanych sytuacjach, a w nowych odczuwa stres i na-
pięcie; kobieta, która matkuje partnerowi; traktowanie partnera jak dziecka; wygórowane mniemanie
o własnej wiedzy.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – MAG(o)

zaburzona relacja z dziećmi, rodzeństwem lub rówieśnikami; osoba goniąca za sensacją, poważne zabu-
rzenia z okresu dojrzewania; kompleksy związane z posiadanym (jakoby zbyt niskim) wykształceniem.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – ceSArzoWA

osoba uczuciowa i łatwo poddająca się wzruszeniu; człowiek, który dostrzega piękno natury; uzdolnienia
artystyczne; umiejętność tworzenia ogniska domowego; ciepła i mądra życiowo kobieta.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – ceSArzoWA

zablokowanie uczuć; postawa roszczeniowa; ktoś, kto oczekuje, że wszyscy będą się nią zachwycać; czło-
wiek żyjący na pokaz; osoba wyrachowana, która nie zrobi niczego bezinteresownie.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – ceSArzoWA(o)

matka, która nie umie „przeciąć pępowiny” łączącej ją z dzieckiem; lekceważenie codziennych potrzeb;
brak szacunku dla własnego ciała; traktowanie własnego wyglądu jako rzeczy mało istotnej.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – ceSArzoWA(o)

kobieta, która nie wie jaką postawę obrać w partnerstwie – być matką czy kochanką; brak zdrowych relacji
partnerskich; macierzyństwo traktowane jako przeszkoda na drodze do szczęścia małżeńskiego.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – ceSArz

silna, władcza kobieta; myślenie logiczne; udane partnerstwo oparte na wspólnych gustach i zaintereso-
waniach; człowiek wiedzy i czynu; troska o środowisko naturalne i własną społeczność.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – ceSArz

człowiek zarozumiały, przesadnie pewny siebie; problemy w partnerstwie spowodowane różnicą gustów
i zainteresowań; luki w wiedzy; nieumiejętność wykorzystania posiadanych doświadczeń.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – ceSArz(o)

kobieta, która manipuluje rodziną; problemy w partnerstwie spowodowane walką o władzę; osoba, która
ma dużą wiedzę, ale nie potrafi zastosować jej w praktyce; wścibstwo; chorobliwa ciekawość.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – ceSArz(o)

człowiek okrutny; osoba, która znęca się nad innymi psychicznie; brak jakiejkolwiek płaszczyzny porozu-
mienia w partnerstwie; ktoś, kto lubi znęcać się nad zwierzętami; osoba niezdolna do współczucia.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – ArcykApłAn

człowiek moralny, etyczny, przestrzegający zasad; osoba głęboko wierząca, praktykująca oraz żyjąca zgod-
nie z zasadami religii, którą wyznaje; człowiek, który przestrzega tradycji; miłosierdzie.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – ArcykApłAn

szukanie autorytetów religijnych; człowiek boi się wszelkiego nowatorstwa; obskurantyzm; dewocja; brak
tolerancji religijnej; ktoś głęboko przekonany, że tylko jego wyznanie jest dobre.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – ArcykApłAn(o)

niechęć do podporządkowania się autorytetom; urazy wyniesione z kontaktów z osobami duchownymi;
niechęć do kościoła; osoba, która nie umie uczyć się nawet na własnych błędach.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – ArcykApłAn(o)

brak zasad i etyki; schematyczność myślenia; problemy spowodowane ortodoksyjnym wychowaniem;
paniczny lęk przed Bogiem, poczucie pustki wewnętrznej; osoba, która wstydzi się swojej tradycji.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – kocHAnkoWIe

kobieta, która umie podejmować mądre decyzje i mądrze doradzać; osoba, która umie budować relacje
partnerskie; dążenie do harmonii w związku; rozsądna troska o codzienną egzystencję.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – kocHAnkoWIe

kobieta, która destrukcyjnie wpływa na partnera; niskie poczucie wartości własnej u kobiety; problemy
w partnerstwie z powodu różnicy oczekiwań i poglądów życiowych; wymuszanie decyzji na innych.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – kocHAnkoWIe(o)

człowiek, który pomimo wewnętrznej mądrości ma problemy z podejmowaniem decyzji; skłonność do
przesadnego ascetyzmu w życiu; ktoś, kto przejmuje pełną odpowiedzialność za związek na siebie.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – kocHAnkoWIe(o)

bezradność życiowa; roztargnienie; skłonność do gubienia ważnych lub cennych przedmiotów i/lub do-
kumentów; bałaganiarstwo; kompleksy związane z domem i warunkami mieszkaniowymi.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – ryDWAn

duża wiedza i mądrość życiowa oraz umiejętność jej praktycznego wykorzystywania i przekazywania in-
nym; dobry refleks; umiejętność szybkiego reagowania adekwatnie do sytuacji; spostrzegawczość.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – ryDWAn

niecierpliwość, brak umiejętności czekania na odpowiedni moment; matka, która próbuje kontrolować
życie dorosłego dziecka lub sterować jego karierą; skłonność do działania bez zastanowienia.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – ryDWAn(o)

zasiedziałość; gnuśność; matka, która próbuje zaspokoić swoje ambicje poprzez karierę swego dziecka;
wymuszanie na dziecku, żeby skończyło szkołę, o której kiedyś marzyła matka.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – ryDWAn(o)

postawa typu: i tak wiem lepiej; niechęć do wiedzy; wewnętrznie blokujące przekonanie o niemożności
odniesienia sukcesu; kompleksy dotyczące własnej kariery lub możliwości jej zrobienia.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – SprAWIeDLIWoŚĆ

człowiek zrównoważony wewnętrznie; duże poczucie sprawiedliwości; osoba opanowana, dystyngowana;
wiedza rozumowa i intuicyjna; ktoś, kto potrafi zachować spokój nawet w trudnej sytuacji.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ

człowiek, na temat którego w otoczeniu panują fałszywe opinie; osoba, która nie ma własnego zdania;
ktoś bezkrytycznie przejmujący poglądy innych; sprawiedliwości w ocenie innych.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – SprAWIeDLIWoŚĆ(o)

matka, która faworyzuje jedno z dzieci; osoba, której brakuje obiektywizmu; ktoś rozchwiany wewnętrz-
nie, choć na zewnątrz nie jest to okazywane; spokój zachowywany na siłę i kosztem dużego napięcia.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ(o)

osoba bezkrytycznie odnosząca się do siebie; ktoś, kto nie ma sumienia; wyznawca „prawa Kalego” („Kali
ukraść krowę – to dobrze; Kalemu ukraść krowę – to źle”); brak harmonii wewnętrznej.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – ereMItA

człowiek o wybitnych uzdolnieniach ezoterycznych; osoba pracująca nad sobą i rozwijająca się duchowo;
ciągłe rozszerzanie posiadanej wiedzy; osoba światła, mądra i dobra; wzór, ideał, oświecony.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – ereMItA

człowiek, który po omacku podążą drogą duchowego rozwoju, szukanie na oślep celu w życiu; człowiek
nie wie, co powinien robić, w którą stronę podążać; brak wewnętrznego kompasu.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – ereMItA(o)

wykształcenie, które nie daje satysfakcji; negatywne kody wprowadzone przez babcię; negowanie potrzeby
duchowego rozwoju; trudności w nawiązaniu zdrowych relacji z ludźmi starszymi i lęki ich dotyczące.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – ereMItA(o)

negowanie ezoteryki i traktowanie jej jako zbioru przesądów; postawa typu: „jestem za stary, żeby się
uczyć”; samotność wymuszona przez czynniki zewnętrzne; ktoś, kto swoje niepowodzenia tłumaczy wie-
kiem.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – koło FortUny

osoba, która panuje nad swoim życiem; zdrowe podejście do pieniędzy i spraw materialnych, umiejęt-
ność wykorzystywania szans, jakie niesie los; korzystny, ale karmiczny związek z matką.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – koło FortUny

brak harmonii między światem materialnym a duchowym; koncentrowanie się wyłącznie na sprawach
materialnych; trudne relacje karmiczne z matką, zobowiązania leżą po stronie matki.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – koło FortUny(o)

człowiek, który ignoruje sprawy materialne, przesadny nacisk na duchową stronę życia; niewłaściwe kody
i wiedza na temat pieniędzy; trudne relacje karmiczne z matką, zobowiązania leżą po stronie dziecka.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – koło FortUny(o)

kompletna dysharmonia pomiędzy światem materii, wiedzy i ducha; kompleksy dotyczące umiejętności
radzenia sobie w życiu; trudne relacje karmiczne z matką, zobowiązania leżą po obu stronach.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – Moc

kobieta o silnej osobowości; wiedza życiowa, która ułatwia rozwiązywanie problemów; połączenie siły,
woli i charakteru; moc ducha, która pozwala pokonać wszelkie przeszkody i nie załamywać się.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – Moc

osoba przekonana, że trzeba być silnym, żeby coś osiągnąć; skłonność do stosowania rozwiązań agresyw-
nych, siłowych w sytuacji problemowej; strach przed siłą jaka drzemie w kobiecości.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – Moc(o)

zanegowanie siły fizycznej; skrajny pacyfista; zablokowanie posiadanego potencjału własnymi wątpliwo-
ściami; ktoś, kto nie wierzy, że może coś osiągnąć; lęki i kompleksy związane z nauką.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – Moc(o)

osoba typu: nic nie wiem, nic nie rozumiem, nic nie potrafię; paraliżujące lęk nieadekwatne do zaistniałej
sytuacji; wycofywanie się w obliczu najmniejszych trudności; niechęć do poznawania samego siebie.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – WISIeLec

duże możliwości wizualizacji; medialność, medytacje; bogate życie wewnętrzne; niechęć do afiszowania
się sobą i swoimi osiągnięciami; skromność; pokora; obiektywizm w stosunku do siebie.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – WISIeLec

bicie się z własnymi myślami; rozdarcie wewnętrzne; niepewność; irracjonalny lęk o przyszłość; ucieczka
przed problemami w świat medytacji, wizualizacji; problemy w nauce wywołane opóźnieniami w rozwoju.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – WISIeLec(o)

zdobywanie wiedzy po to, by manipulować innymi; wywoływanie u bliskich poczucia winy; szantaż
emocjonalny stosowany w celu osiągnięcia gratyfikacji psychicznych; przekonanie, że osiągnęło się już
wszystko.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – WISIeLec(o)

toksyczny wstyd; ucieczka od rzeczywistości; odmienne stany świadomości wywołane używkami; brak
elementarnej wiedzy o własnej psychice; strach jako główny motyw działania.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – ŚMIerĆ

silna, pozytywna transformacja w sferze intuicji lub zachodząca pod wpływem zdobywanej wiedzy; osoba
wywierająca silny pozytywny wpływ na innych; umiejętność porządkowania własnych spraw.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – ŚMIerĆ

transformacja wbrew woli osoby pytającej; zachowywanie dla siebie swojej wiedzy; brak naturalności
w kontaktach nawet z bliskim osobami; skłonność do ustawicznego kontrolowania siebie.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – ŚMIerĆ(o)

lęk przed zmianami; strach, że zmiany naruszą osobę jako całość, zniszczą człowieka jako osobowość;
problemy i/lub zaburzenia psychologiczne związane z okresem menopauzy u kobiety.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – ŚMIerĆ(o)

destrukcyjna osobowość, która negatywnie transformuje innych; osoba, która wprowadza zamęt w swoje
otoczenie; uparte trzymanie się starych schematów i unikanie zmian za wszelką cenę.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – rÓWnoWAGA

zrównoważona, spokojna osoba; kobieta dystyngowana, elegancka, z klasą; ktoś, kto zna swoją wartość,
ale się przy tym nie przecenia; osoba, która czerpie równowagę wewnętrzną z kontaktów z naturą.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – rÓWnoWAGA

przekładanie ważnych spraw na później; zaburzenia w rytmie nauki lub pracy; działanie bez planu, „zry-
wami”; uczenie się „za pięć dwunasta”; brak równowagi w kontaktach z kobietami.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – rÓWnoWAGA(o)

potencjał intelektualny i wiedza są wykorzystywane nieadekwatnie; brak umiarkowania w życiu; strach,
że się nie zdąży zrealizować to, czego się pragnie; problemy z odnalezieniem się w najbliższym środo-
wisku.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – rÓWnoWAGA(o)

niezrównoważona osobowość; problemy psychiczne na skutek przemęczenia nauką i/lub pracą; prze-
sadne, lub wręcz chorobliwe ambicje związane z kształceniem się; osoba, która się przecenia.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – DIABeł

osoba, która żyje z pasją; ktoś energiczny i pełen wigoru niezależnie od wieku; ktoś, kto wie czego chce
od życia i umie to zdobyć; kobieta, która nie rezygnuje z uroków życia niezależnie od wieku.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – DIABeł

człowiek, który ma dużo energii, ale nie zdaje sobie z tego sprawy i nie umie jej odpowiednio wykorzystać;
przesadna autoekspresja; silna osobowość matki wpłynęła tłumiąco (problem dzieci sławnych ludzi).

nAjWyŻSzA kApłAnkA – DIABeł(o)

duża energia i wiedza wykorzystywana negatywnie; zaburzenia seksualne w związku; negatywne kody na
temat seksu wprowadzone przez matkę; u kobiet: lęk przed seksem, oziębłość płciowa.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – DIABeł(o)

psychomanipulacja; przerzucanie winy i odpowiedzialności na innych; przechwalanie się podbojami sek-
sualnymi i wyczynami erotycznymi; w odniesieniu do kobiet: skłonność do nałogów.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – WIeŻA BoGA

budująca osobowość; dobry przykład dla innych, autorytet; osoba, która swoim życiem daje pozytywny
przykład; człowiek, który wprowadza w czyn to, co mówi; postawa typu: „słowo droższe od pieniędzy”.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – WIeŻA BoGA

ktoś, kto boi się i nie umie kończyć starych spraw; człowiek, który się uprzedza i sądzi na podstawie po-
zorów; osoba, która nie umie współczuć innym w kłopotach; postawa typu: „a dobrze mu tak”.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – WIeŻA BoGA(o)

osoba, która doprowadza do zmian i wymusza coś nowego; skłonność do burzenia wszystkiego co stare,
bez zastanawiania się na skutkami takiego postępowania; rzucanie słów na wiatr.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – WIeŻA BoGA(o)

osobowość destrukcyjna, niszcząca; wykorzystywanie posiadanej wiedzy do czynienia zła; straszenie in-
nych wszelkimi możliwymi kataklizmami; zawiść, zazdrość o sukcesy bliskich i znajomych.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – GWIAzDA

osoba wrażliwa, delikatna i uczuciowa; wierny i dobry przyjaciel; ktoś wyjątkowo lojalny i uczciwy w re-
lacjach z bliskimi osobami; człowiek gotowy służyć swoją wiedzą i pomocą innym.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – GWIAzDA

brak kontaktu z własnymi uczuciami i podstawowej wiedzy o psychice, życiu seksualnym i fizjologii czło-
wieka; nieśmiałość utrudniająca nawiązanie bliższych kontaktów; lęk przed narzucaniem się.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – GWIAzDA(o)

kobieta chłodna i wyniosła; osoba krytyczna i złośliwa; postawa typu: „rozum ważniejszy, niż uczucia”;
ktoś podchodzący z wyjątkowym wyrachowaniem do przyjaźni; człowiek interesowny.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – GWIAzDA(o)

krytykanctwo bez podstaw; ciasne poglądy; nietolerancja w stosunku do inności; postawa typu: „na
wszystkim znam się najlepiej”; wypowiadanie opinii o sprawach, na których dana osoba się nie zna.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – kSIĘŻyc

twórcza, bogata i kreatywna wyobraźnia; bardzo dobry kontakt z naturą i życie zgodnie z jej rytmami;
inspiracje czerpane z przyrody; umiejętność słuchania innych; dobry powiernik i doradca.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – kSIĘŻyc

negowanie własnej kobiecości; zablokowanie intuicji z powodu lęku z jakim człowiek odbiera jej rady;
ucieczka w świat iluzji; brak kontaktu z podświadomością; ktoś, kto co innego mówi, a co innego robi.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – kSIĘŻyc(o)

człowiek, który boi się własnej wyobraźni; irracjonalne lęki i obawy; osoba, którą przeraża jej własna
wiedza; ktoś, kto bardzo chce stać na twardym gruncie, ale nie bardzo mu to wychodzi.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – kSIĘŻyc(o)

życie w świecie iluzji albo całkowita rezygnacja z własnych marzeń; osoba, która sama panicznie się
wszystkiego boi i sieje panikę wokół siebie; myśli katastroficznie; dopatrywanie się wszędzie nieszczęść.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – Słońce

silna, charyzmatyczna osobowość; człowiek z inicjatywą, ale rozważna i opartą na wiedzy; osoba, która
może być inspiracją do działania, ktoś, kto nie ogląda się na innych, lecz robi to, co do niego należy.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – Słońce

osoba, która ma skłonność do imponowania nie tym, czym można faktycznie zaimponować (zamiast wie-
dzą – brawurą); zbyt męska osobowość u kobiet; ktoś, kto zawsze chce być w centrum uwagi.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – Słońce(o)

człowiek, który od życia ucieka w świat nauki; matka wpływa na wybór kierunku nauki; żale i pretensje
kobiet, że mężczyźni mają łatwiej; dostrzeganie dyskryminacji płciowej tam, gdzie jej nie ma.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – Słońce(o)

niskie poczucie wartości własnej; negowanie własnych zalet i uzdolnień; typ „słodkiej idiotki”; kobieta,
która chce na sobie skoncentrować całą uwagę partnera; osoba zaborcza i egotyczna.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – SąD BoŻy

dobre relacje w rodzinie; osoba o szerokich horyzontach umysłowych; hierarchia wartości, na czele której
stoi dobro bliskich i rodziny; kobieta, która umie udzielić wsparcia i podtrzymać na duchu.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – SąD BoŻy

osoba, która źle wpływa na rodzinę; powoduje destabilizację i zamieszanie wśród najbliższych; obarcza-
nie otoczenia swoimi problemami; postawa typu: „ przecież ja sama sobie nie poradzę”.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – SąD BoŻy(o)

trudne relacje w rodzinie między kobietami; osoba, dla której dom nie jest ważny; lekceważenie bliskich
i ignorowanie ich potrzeb; przekonanie o własnej wyższości w stosunku do domowników.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – SąD BoŻy(o)

skostniały system światopoglądowy; trudne relacje między kobietami w środowisku; niemożność wprowa-
dzenia zmian w hierarchii wartości; negatywne kody wprowadzone przez rodzinę w stosunku do nauki.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – ŚWIAt

zdolny, ekspansywny, otwarty na postęp i nowoczesność człowiek; ciekawość świata; zainteresowania
innymi kulturami; samodzielne kształtowanie własnego losu; mądre kierowanie swoim życiem.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – ŚWIAt

ktoś, kto chce być nowoczesny za wszelką cenę; „młodzieżowiec” na siłę; kształcenie się nie zgodnie
z predyspozycjami czy zainteresowania, ale ze względu na modę lub popularność kierunku.

nAjWyŻSzA kApłAnkA – ŚWIAt(o)

lęk przed pokazaniem światu swego „ja”; postawa typu: „i tak mnie nikt nie doceni”; kobieta, której obo-
wiązki domowe utrudniają kontakt ze światem; osoba, która poświęca się dla domu i bliskich.

nAjWyŻSzA kApłAnkA(o) – ŚWIAt(o)

blokady intelektualna; bierne poddawanie się losowi; apatia; niemożność nawiązania kontaktu z otocze-
niem; tylko radykalna zmiana postawy danej osoby może coś zmienić w jej życiu.

1.4. InterpretAcjA połączeń kArty ceSArzoWA

ceSArzoWA – GłUpIec

młoda, spontaniczna dziewczyna; osoba naturalna i ciekawa świata; ktoś szczery i hojny; człowiek, który
umie dobrze i beztrosko się bawić oraz zachować zdrowe proporcje między pracą a odpoczynkiem.

ceSArzoWA(o) – GłUpIec

infantylna, niedojrzała kobieta; osoba, która boi się dzieci; irracjonalny lęk, że skrzywdzi się własne
dziecko; nieumiejętność wyznaczania zdrowych granic; osobowość mało kreatywna, odtwórcza.

ceSArzoWA – GłUpIec(o)

osoba, która nie umie zachować się spontanicznie; rozrzutność i beztroska materialna; ktoś, kto bez na-
mysłu angażuje się w nowe przedsięwzięcia, ale nie umie ich kontynuować i kończyć.

ceSArzoWA(o) – GłUpIec(o)

szok okołoporodowy; lęki związane z ciążą i porodem; beztroska, nieodpowiedzialna kobieta-dziecko;
brak zdrowych proporcji między pracą a odpoczynkiem; skrajne skąpstwo lub rozrzutność.

ceSArzoWA – MAG

inteligentna, elokwentna, błyskotliwa osoba; wysoki iloraz inteligencji; harmonijna osobowość; doskona-
ły gust i smak; duże wyczucie artystyczne; ktoś, kto umie się zachować adekwatnie do sytuacji.

ceSArzoWA(o) – MAG

kobieta inteligentna, ale złośliwa; ktoś, kto za dużo mówi; nieumiejętność odnalezienia harmonii w sobie;
niska samoocena poziomu własnej inteligencji przyczyną kompleksów i urazów.

ceSArzoWA – MAG(o)

ładna kobieta, która traci na uroku, gdy zaczyna mówić; ktoś, kto boi się mówić to, co myśli; lęk przed
tym, że się powie coś głupiego; osoba zamknięta w sobie i krytycznie odnosząca się do siebie.

ceSArzoWA(o) – MAG(o)

trudności w jasnym i zrozumiałym wypowiadaniu się; fałszywe przekonanie o własnym dobrym guście
i smaku; lęk przed ujawnianiem własnych potrzeb; fałszywa i źle rozumiana skromność.

ceSArzoWA – nAjWyŻSzA kApłAnkA

młoda kobieta, ale nad wyraz mądra i dojrzała życiowo; osoba świadoma swoich atutów; człowiek ciepły
i życzliwie nastawiony do innych; kobieta, która nie ma problemów z samoakceptacją.

ceSArzoWA(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA

podkreślanie doświadczenia, wykształcenia i wiedzy przez kobietę przy jednoczesnym negowaniu kobie-
cości; nieporozumienia między córką a matką wywoływane przez pierwszą z nich.

ceSArzoWA – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o)

piękna kobieta, która uważa, że w życiu wystarczy jej uroda; negowanie potrzeby kształcenia się i zdoby-
wania wiedzy; nieporozumienia między córką a matką wywoływane przez drugą z nich.

ceSArzoWA(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o)

kobieta ani ładna, ani bogata, ani mądra, za to cała w pretensjach; osoba drażliwa na punkcie swojej kobie-
cości albo całkowicie ją negująca; osoba chłodna, zdystansowania i negatywnie nastawiona do innych.

ceSArzoWA – ceSArz

władcza, zdecydowana i pewna siebie kobieta; osoba, która przebojem idzie przez życie; ktoś, kto dosko-
nale wie czego chce i konsekwentnie dąży do zrealizowania postawionych sobie celów.

ceSArzoWA(o) – ceSArz

żona zdominowana przez męża; osoba, która ma dużą skłonność do podporządkowywania się innym;
ktoś, kto lubi czuć nad sobą „władzę” oraz działa i pracuje wyłącznie pod dyktando innych.

ceSArzoWA – ceSArz(o)

kobieta, która lubi rządzić, choć nie bardzo potrafi to robić; osoba, która czuje przymus działania, co z ko-
lei doprowadza ją do błędnych posunięć, a to znów powoduje chęć działania – efekt błędnego koła.

ceSArzoWA(o) – ceSArz(o)

osoba, która lubi kierować innym, ale nie ma do tego predyspozycji; ktoś, kto pragnie władzy i dąży do jej
zdobycia za wszelką cenę; człowiek, który nie lubi osób tej samej płci i traktuje je jak konkurencję.

ceSArzoWA – ArcykApłAn

dziewczyna z zasadami; kobieta wysoce moralna; nieskalana reputacja: osoba, która dba o swój honor
i dobre imię; ktoś mocno przywiązany do tradycji i okazujący szacunek swoim przodkom.

ceSArzoWA(o) – ArcykApłAn

kobieta, która w mężu szuka ojca; brak szacunku i zrozumienia dla tradycyjnych wartości; blokady sek-
sualne u kobiet wywołane zbyt ortodoksyjnym wychowaniem; seks postrzegany jako grzech.

ceSArzoWA – ArcykApłAn(o)

człowiek, który dla pieniędzy gotów jest sprzedać własnego ojca; skrajny materializm; kobieta, która wy-
piera się swego pochodzenia i środowiska, w którym wyrosła; odrzucenie własnej tradycji.

ceSArzoWA(o) – ArcykApłAn(o)

osoba o wątpliwej moralności, otoczona aurą skandalu; podejrzana reputacja; trudny związek w wyniku
różnych postaw partnerów wyniesionych z domów rodzinnych; przymusowa abstynencja seksualna.

ceSArzoWA – kocHAnkoWIe

doskonały układ partnerski dla kobiety; idealna partnerka; osoba, która umie okazać zdrową troskę
o siebie i o innych; umiejętność otaczania się pięknem w życiu codziennym; dbanie o dobrą atmosferę
w domu.

ceSArzoWA(o) – kocHAnkoWIe

osoba, które z reguły podejmuje nietrafne decyzje, szczególnie w odniesieniu do życia osobistego; w part-
nerstwie: zbyt wymagająca partnerka prezentująca postawę życzeniowo-roszczeniową.

ceSArzoWA – kocHAnkoWIe(o)

kobieta, która nie interesuje się domem; osoba niezdecydowana i przeżywająca ciągłe rozterki; ktoś, kto
dokonuje wyboru kierując się wyłącznie materialnym kryterium; kobieta samotna w związku.

ceSArzoWA(o) – kocHAnkoWIe(o)

niemożność podjęcia decyzji; wyjątkowo niekorzystny układ partnerski dla kobiety; lęk i obawa przed
skończeniem związku; postawa typu: „a jak ja sobie biedna sama w życiu poradzę”.

ceSArzoWA – ryDWAn

ekspansywna, energiczna osobowość; kobieta sukcesu, która robi karierę i doskonale się czuje w tej roli;
dobry organizator pracy tak dla siebie, jak i dla innych; ktoś, kto lubi ruch i działanie.

ceSArzoWA(o) – ryDWAn

większe chęci niż możliwości; postawa typu: „ach, jak chciałbym odnieść sukces”, jednak brak konkre-
tów i działania; osoba, która pomaga innym w odniesieniu sukcesu, sama go jednak nie osiąga.

ceSArzoWA – ryDWAn(o)

kobieta, która hamuje sukces swój lub innych; lęk i obawa przed pójściem do przodu, rozwojem i sukce-
sami; człowiek, który sam torpeduje swoje własne plany, pomysły i osiągnięcia.

ceSArzoWA(o) – ryDWAn(o)

osoba hamująca postęp i rozwój tak własny, jak i innych; lęk przed sukcesem finansowym; postawa typu:
„lepiej się nie wychylać”; niechęć do rozwoju; obawa przed tym, co przyniesie postęp.

ceSArzoWA – SprAWIeDLIWoŚĆ

osoba, która sprawiedliwie dzieli pieniądze; mądre i rozsądne gospodarowanie pieniędzmi; osoba taktowna
i dystyngowana; ktoś, z kim dobrze się współpracuje; umiejętność harmonijnego działania z innymi.

ceSArzoWA(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ

osoba, która nie umie się cenić i nie potrafi upomnieć się o swoje; ktoś, kto ma opory przed braniem pienię-
dzy za swoją pracę; fałszywie pojmowany altruizm; postawa typu: „tylko nieuczciwi się bogacą”.

ceSArzoWA – SprAWIeDLIWoŚĆ(o)

pieniacz sądowy; niesprawiedliwa, nieuczciwa kobieta; osoba, która na pierwszym miejscu stawia zysk,
bez względu na to w jaki sposób został on osiągnięty; brak sprawiedliwości wewnętrznej.

ceSArzoWA(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ(o)

osoba, z którą bardzo trudno się współpracuje; nieumiejętność zachowania poprawnych stosunków z otocze-
niem; ktoś, kto wszystkim ma „za złe”; ciągłe pretensje i podkreślanie nierówności materialnej.

ceSArzoWA – ereMItA

wolna i niezależna materialnie kobieta; poczucie bezpieczeństwa wypływające z wnętrza człowieka; psy-
chiczne uniezależnienie się od ekstremalnych reakcji na sytuację stresową; dojrzała osobowość.

ceSArzoWA(o) – ereMItA

samotność wymuszona przez okoliczności; zaburzony stosunek do pieniędzy, postawa typu: pieniądze są
brudne, tylko nieuczciwi się bogacą; ktoś, kto nie potrafi wybrać odpowiedniej dla siebie drogi życiowej.

ceSArzoWA – ereMItA(o)

jedynym rozwijanym aspektem życia są sprawy materialne; zanegowanie sfery duchowej; osoba, która
nie ma szacunku dla starszych; samotność skąpca; postawa typu: „z nikim nie będę się dzielić”.

ceSArzoWA(o) – ereMItA(o)

samotność na skutek wydarzeń losowych; niemożność poradzenia sobie z utratą bliskiej osoby; u kobiet
po rozstaniu lęk, że już nigdy nie znajdą odpowiedniego partnera; zawiść o pieniądze.

ceSArzoWA – koło FortUny

osoba świadoma swoich atutów materialnych i urody; ktoś, kto umie bez większych problemów przysto-
sować się do zmian w życiu; pozytywne, ale karmiczne relacje z rodzeństwem.

ceSArzoWA(o) – koło FortUny

osoba, której samopoczucie w dużym stopniu jest zależne od sytuacji materialnej; ktoś, kto dowarto-
ściowuje się pieniędzmi; trudne relacje karmiczne z rodzeństwem, zobowiązania leżą po stronie osoby
pytającej.

ceSArzoWA – koło FortUny(o)

osoba, która ma trudności w znalezieniu odpowiedniego partnera; przerost wymagań w stosunku do
możliwości; trudne relacje karmiczne z rodzeństwem, zobowiązania leżą po stronie rodzeństwa.

ceSArzoWA(o) – koło FortUny(o)

partner obciążający finansowo; beztroska w sprawach materialnych; skłonność do życia ponad stan; postawa:
„zastaw się, a postaw się”; trudne relacje karmiczne z rodzeństwem, zobowiązania leżą po obu stronach.

ceSArzoWA – Moc

osoba, która dobrze wykorzystuje posiadane możliwości; wysokie poczucie wartości własnej; adekwatna
i obiektywna samoocena; ktoś, kto umie wykorzystać posiadany potencjał; piękno i siła woli.

ceSArzoWA(o) – Moc

dysproporcja między urodą a charakterem: albo ktoś piękny, ale bez charakteru lub odwrotnie; osoba,
która uważa, że wszystko można kupić; ktoś, kto neguje potrzebę piękna traktując ją jak zbytek.

ceSArzoWA – Moc(o)

osoba delikatna aż do przesady lub ktoś, kto próbuje narzucać innym swoje zdanie, ale nie ma do tego sił
i środków; człowiek, który próbuje innych „brać na litość”; osobisty potencjał całkowicie zablokowany.

ceSArzoWA(o) – Moc(o)

przemoc fizyczna w stosunku do kobiety; nadużycia psychiczne, zastraszanie; brak siły wewnętrznej
uniemożliwia adekwatną do sytuacji reakcję; brak wiary w siebie i swoje możliwości.

ceSArzoWA – WISIeLec

natura refleksyjna, wyciszona; poczucie bezpieczeństwa, również finansowego; podobne podejście do
życia partnerów; umiejętność czekania na odpowiedni moment; mała podatność na stres.

ceSArzoWA(o) – WISIeLec

fałszywe przekonania na temat sytuacji materialnej; ktoś, kto nie chce i nie lubi pracować; osoba, która
liczy na tzw. łatwe pieniądze; skłonność do nadmiernych wydatków, kupowanie rzeczy niepotrzebnych.

ceSArzoWA – WISIeLec(o)

neurotyczna osobowość; rozchwianie wewnętrzne; lęki i strach, że zabraknie pieniędzy; ktoś, kto wstydzi
się swego stanu posiadania; człowiek, który uważa, że o jego wartości stanowią pieniądze.

ceSArzoWA(o) – WISIeLec(o)

osoba, która w sposób zaburzony podchodzi do pieniędzy; chęć dorównania innym za wszelką cenę (będę
jeść suchy chleb, ale kupię taki sam samochód, jak sąsiad); kobieta bez gustu, zaniedbana.

ceSArzoWA – ŚMIerĆ

ktoś, kto umie zarabiać dosłownie na wszystkim; doskonała intuicja w odniesieniu do spraw material-
nych; silna, transformująca osobowość; w partnerstwie – podobne podejście do spraw finansowych.

ceSArzoWA(o) – ŚMIerĆ

osoba opierająca się zmianom; ktoś, kto boi się, że straci pieniądze albo jego stan posiadania się uszczu-
pli; skłonność do trzymania pieniędzy w przysłowiowej pończosze; upodobanie do brzydoty.

ceSArzoWA – ŚMIerĆ(o)

ktoś, kto nie umie utrzymać pieniędzy; osoba, która niezależnie od tego ile zarabia, wszystko wyda; ko-
bieta, która irracjonalnie boi się zmian i dąży za wszelką cenę do zachowania status quo.

ceSArzoWA(o) – ŚMIerĆ(o)

osoba, która oczekuje zysków na skutek czyjejś śmierci; ktoś, kto życzy zgonu bliskiej osobie w nadziei na
duży spadek; kobieta o bardzo destrukcyjnej psychice; partnerka, która niszczy partnera.

ceSArzoWA – rÓWnoWAGA

umiar w wydawaniu pieniędzy; wyjątkowo zrównoważona osobowość; umiarkowany temperament; oso-
ba, która umie zachować spokój w każdej sytuacji; dobrze dobrana partnerka.

ceSArzoWA(o) – rÓWnoWAGA

ktoś, kto uważa, że ciągle ma za mało pieniędzy lub ich ekwiwalentu; kobieta, która dla własnych korzy-
ści zaburza równowagę w swoim otoczeniu; partnerka, którą trudno usatysfakcjonować.

ceSArzoWA – rÓWnoWAGA(o)

ktoś, kto nie wyobraża sobie życia bez dużych pieniędzy; skłonność do przesadnego luksusu; ciągły brak
zadowolenia ze stanu posiadania; postawa typu: „mi się należy”; stawianie nierealnych żądań.

ceSArzoWA(o) – rÓWnoWAGA(o)

człowiek, który zdobył tak dużo pieniędzy, że aż mu woda sodowa do głowy uderzyła; ktoś, kto „zachoro-
wał” z powodu własnego bogactwa; traktowanie z pogardą osób mniej zamożnych.

ceSArzoWA – DIABeł

kobieta, której seks sprawia przyjemność; łatwość osiągania satysfakcji seksualnej; doskonała kochanka;
osoba, której nie obca jest ars amandi; zdrowe i rozsądne podejście do spraw finansowych.

ceSArzoWA(o) – DIABeł

szantaż emocjonalny; kobieta, która w stałym związku traktuje seks jak sposób na osiągnięcie korzyści;
robienie kariery „przez łóżko”; związek z wyrachowania ze strony kobiety; pogoń za rozkoszą.

ceSArzoWA – DIABeł(o)

dewiacje seksualne u kobiet; kobieta, która kupuje sobie usługi seksualne; chorobliwie duże potrzeby
seksualne u kobiet; uzależnienia (alkoholizm, narkomania) u kobiet; osoba zaborcza.

ceSArzoWA(o) – DIABeł(o)

patologiczna zazdrość o partnera; kobieta o patologicznej osobowości; poważne zaburzenia w sferze sek-
su, skrajne dewiacje, perwersje; głębokie uzależnienia z postępującymi zmianami osobowości.

ceSArzoWA – WIeŻA BoGA

kobieta, która scala i umacnia związek; budująca osobowość; osoba, która zna wartość czasu, punktual-
ność; ktoś, kto w swoich działaniach jest precyzyjny i dokładny; człowiek otwarty na nowe.

ceSArzoWA(o) – WIeŻA BoGA

kobieta, która ma zwyczaj martwić się na zapas; otaczanie przesadną troską domowników; chorobliwa
punktualność, która utrudnia życia; stany lęku, kiedy ktoś spóźnia się i nie przychodzi na czas.

ceSArzoWA – WIeŻA BoGA(o)

kobieta wpływa niszcząco na układ partnerski; partnerka, która nie umie jasno postawić sprawy i w sposób okręż-
ny próbuje doprowadzić do zerwania lub rozwodu; człowiek żyjący przeszłością.

ceSArzoWA(o) – WIeŻA BoGA(o)

związek partnerski zagrożony rozpadem; kobieta, która trwa w związku tylko dla tego, że boi się, iż sama sobie
w życiu nie poradzi; uczucie, że wszystko się rozwala; lęk przed utratą kontroli nad życiem.

ceSArzoWA – GWIAzDA

platoniczna miłość; altruizm; bezinteresowność; szczerość; kobieta o twórczej i kreatywnej osobowości; osoba
o interesującym i barwnym stylu życia; ktoś sympatyczny i niekonfliktowy.

ceSArzoWA(o) – GWIAzDA

brak wiary w swoje możliwości lub niedocenianie własnych talentów; brak kontaktu z własnymi uczuciami; nie-
możność znalezienia konkretnego celu w życiu; osoba, która ukrywa własne emocje.

ceSArzoWA – GWIAzDA(o)

ktoś, kto kocha tylko pieniądze; postawa typu: „forsa wprawia w ruch ten świat”; sprawy materialne blokują uczu-
cia i emocje danej osoby; liczy się tylko to, co ma wymierną finansowo wartość.

ceSArzoWA(o) – GWIAzDA(o)

osoba płytka, powierzchowna; ktoś, kto boi się uczuć; strach przed zranieniem uczuciowym; kobieta, która boi się
zakochać w obawie przed ewentualnym cierpieniem; ktoś, kto nie widzi własnego piękna.

ceSArzoWA – kSIĘŻyc

kobieta delikatna; czuła i opiekuńcza; człowiek o wyjątkowo oryginalnej, twórczej wyobraźni; wysoko rozwinięta
i odpowiednio wykorzystywana intuicja; osoba szczera, otwarta i uczciwa.

ceSArzoWA(o) – kSIĘŻyc

samooszukiwanie się; kobieta, która otacza się iluzjami i złudami na temat uczuć, a szczególnie sytuacji w partner-
stwie; ktoś, kto nie czuje wartości pieniądza; lekceważenie materialnej sfery życia.

ceSArzoWA – kSIĘŻyc(o)

krętactwo; branie innych na litość; wymuszanie pomocy od innych; kobieta, która uważa, że dzieci trzeba trzymać
krótko; brak serdeczności; nieumiejętność okazania ciepłych uczuć swoim bliskim.

ceSArzoWA(o) – kSIĘŻyc(o)

zaburzenia w postrzeganiu świata materii; patologiczny lęk przed biedą i nędzą przy jednoczesnym podświado-
mym dążeniu do niej; brak kontaktu z podświadomością; torpedowanie własnych pomysłów.

ceSArzoWA – Słońce

bogata, ciekawa osobowość; poczucie humoru; radość życia; człowiek, którego nie sposób nie zauważyć; błyskotli-
wość, urok osobisty; pozytywna ekspresja zewnętrzna; prawidłowa samoocena.

ceSArzoWA(o) – Słońce

ktoś, kto powinien nauczyć się liczyć na siebie; kobieta, która niedocenia siebie; przesadny krytycyzm; brak obiek-
tywizmu we własnej ocenie; ktoś, kogo bardzo łatwo wziąć na litość, wzbudzić współczucie.

ceSArzoWA – Słońce(o)

postawa typu: „nic z siebie nie dam za darmo”; przeliczanie wszystkiego na korzyści materialne; ktoś, kto nie umie
lub nie chce nic twórczego wnieść od siebie; nieustanne oglądanie się na innych.

ceSArzoWA(o) – Słońce(o)

osoba, która nie potrafi dostrzec piękna w życiu i nie umie się nim cieszyć; zaburzenia tożsamości, kiedy człowiek
nie umie jasno określić kim jest; smutne życie; brak poczucia humoru.

ceSArzoWA – SąD BoŻy

otwarty i światły światopogląd; szacunek dla zarobionych pieniędzy i samej pracy jako takiej; osoba umiejąca na-
wiązywać dobre kontakty z ludźmi tak na płaszczyźnie materialnej, jak i duchowej.

ceSArzoWA(o) – SąD BoŻy

kobieta, której rodzina nie zapewnia poczucia bezpieczeństwa; ktoś, kto nie umie znaleźć dla siebie miejsca w śro-
dowisku; kompleksy osoby pytającej przyczyną trudności w kontaktach z ludźmi.

ceSArzoWA – SąD BoŻy(o):

zaniedbywanie i wykorzystywanie rodziny w sferze materialnej; postawa typu: „robię zaszczyt, że w ogóle z wami
obcuję”; osoba wywierająca destrukcyjny wpływ na rodzinę i współpracowników.

ceSArzoWA(o) – SąD BoŻy(o):

brak oparcia w rodzinie; konflikt międzypokoleniowy; osoba konfliktowa, skłonna do wszczynania bezpodstaw-
nych awantur i sprzeczek; kłótliwość; skrajna pedantyczność i drobiazgowość.

ceSArzoWA – ŚWIAt:

osoba kontaktowa, otwarta, nowoczesna; kobieta wprowadzająca harmonię w otoczenie samą swoją obecnością;
związek, w którym partnerzy rozwijają się zgodnie ze swoimi możliwościami.

ceSArzoWA(o) – ŚWIAt:

skrajnie niska samoocena w zakresie możliwości materialnych; duża dysproporcja w poziomie dążeń i oczekiwań
partnerów; związek, w którym trudno wypracować wspólną linię działania.

ceSArzoWA – ŚWIAt(o):

osoba, która nie widzi swoich możliwości; zablokowany potencjał w sferze materialnej; postawa typu: „ja to się
do tego nie nadaję”; w partnerstwie – odmienne podejście do spraw materialnych przyczyną nieporozumień.

ceSArzoWA(o) – ŚWIAt(o):

osoba uwięziona we własnym wnętrzu; mała ekspresja zewnętrzna; przestarzałe poglądy; zahamowania i blo-
kady utrudniające zaprezentowanie się w świecie; blokady wewnętrzne; kobieta, którą blokuje partner.

1.5. InterpretAcjA połączeń kArty ceSArz

ceSArz – GłUpIec:

młody ojciec, który ma doskonałe stosunki z dziećmi; osoba z dużą inwencją; chęcią działania; człowiek
dynamiczny, energiczny, pełen energii; ktoś, kto nie poddaje się w obliczu przeszkód.

ceSArz(o) – GłUpIec:

lęk przed rozpoczynaniem nowych spraw zawodowych; słomiany zapał tak w odniesieniu do spraw za-
wodowych, jak i innych dziedzin życia; mężczyzna, który odczuwa irracjonalne zagrożenie ze strony po-
tomstwa.

ceSArz – GłUpIec(o):

dla mężczyzny: problemy i konflikty z dziećmi; dziecko, które przyczynia problemów ojcu, ma skłonność
do wybryków chuligańskich i niesubordynacji; przesadny upór i niechęć do modyfikacji działań.

ceSArz(o) – GłUpIec(o):

bezwolny, dziecinny, infantylny mężczyzna; tchórzostwo; nie odreagowana agresja z dzieciństwa; lęk
przed rozpoczynaniem nowych spraw; obawa, że człowiek nie poradzi sobie z nowoczesnym sprzętem.

ceSArz – MAG:

mądry i wykształcony mężczyzna; osoba inteligentna i elokwentna; człowiek, który zna swoją wartość, ale
jej nie przecenia; osoba, która swoimi wypowiedziami potrafi zmotywować innych do działania.

ceSArz(o) – MAG:

dojrzały mężczyzna, który robi się na młodzieniaszka; osoba pełna samouwielbienia i bezkrytyczna w sto-
sunku do własnych działań; ktoś przekonany, że jeśli coś robi, to w sposób doskonały.

ceSArz – MAG(o):

mężczyzna o zapędach dyktatorskich; domowy tyran; ktoś kto narzuca innym swoje zdanie i nie toleruje
dyskusji; osoba rozmawiająca z ludźmi na zasadzie wydawania rozkazów; dominujący partner.

ceSArz(o) – MAG(o):

osoba bezwolna, poddająca się dominacji innych lub tzw. buntownik bez powodu; trudności w nawiązy-
waniu rozmów; lęk przed wystąpieniami publicznymi; dla mężczyzny – problemy z okresu dojrzewania.

ceSArz – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

bardzo opiekuńczy, czuły i troskliwy mężczyzna; osoba o szerokich i różnorodnych zainteresowaniach;
ktoś, kto umie dochować tajemnicy; dyskrecja; umiejętność jasnego stawiania sprawy.

ceSArz(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

osoba, która posiada dużą wiedzę, ale nie umie jej wykorzystać i zastosować praktycznie w życiu; brak
siły przebicia; w związkach brak partnerstwa, mężczyzna jest zdominowany przez kobietę.

ceSArz – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

agresywna postawa wobec życia; osoba, która chce rządzić za wszelką cenę; postawa roszczeniowa typu:
„bo ja tak chcę”; dla mężczyzny – trudne relacje z matką; zbyt duża zależność od niej.

ceSArz(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

obsesja władzy; ktoś, kto jawnie dąży do dominacji nad ludźmi w swoim otoczeniu (tak w pracy, jak
i w rodzinie); posługiwanie się intrygami i plotkami w celu osiągnięcia korzyści i stanowisk.

ceSArz – ceSArzoWA:

harmonijny, udany, prawdziwie partnerski związek; doskonałe porozumienie pomiędzy partnerami; oso-
ba dojrzała, świadoma swoich atutów; prawidłowe proporcje między pierwiastkiem żeńskim i męskim.

ceSArz(o) – ceSArzoWA:

słaby, wątły, zniewieściały mężczyzna, elegancik; przesadny pedantyzm w odniesieniu do wyglądu ze-
wnętrznego; w związku dominuje kobieta, ale mężczyźnie zdecydowanie to odpowiada.

ceSArz – ceSArzoWA(o):

mężczyzna, który usiłuje sprawiać wrażenie bardzo silnego; osoba, która neguje potrzebę troski o wygląd
zewnętrzny; w związku dominuje mężczyzna, ale kobiecie zdecydowanie to odpowiada.

ceSArz(o) – ceSArzoWA(o):

brak równowagi między pierwiastkiem męskim i żeńskim; związek, w którym nie ma mowy o partner-
stwie, a obie strony usiłują narzucać swoją wolę; osoba, która nie potrafi zadbać o swój wygląd.

ceSArz – ArcykApłAn:

mężczyzna, który nie ma problemów z samoakceptacją; człowiek, który wymaga dużo od innych, ale i od
siebie; osoba szlachetna, uczciwa, o wysokim poziomie moralności; ktoś z zasadami.

ceSArz(o) – ArcykApłAn:

bezsensowne trzymanie się, a nawet narzucanie innym zdezaktualizowanej tradycji; moralność na pokaz;
osoba typu: „modli się pod figurą, a diabła ma za skórą”; człowiek, który wymaga tylko od innych.

ceSArz – ArcykApłAn(o):

człowiek, który w ogóle nie przywiązuje wagi do tradycji, wręcz jawnie ją narusza, czym rani uczucia
innych; osoba, która nie przestrzega podstawowych zasad wynikających z religii; brak zasad.

ceSArz(o) – ArcykApłAn(o):

brak moralności, etyki i uczciwości; osoba bez kręgosłupa moralnego; człowiek-chorągiewka, który skła-
nia się w tą stronę, z której wiatr wieje; poglądy zmieniane w zależności od interlokutora.

ceSArz – kocHAnkoWIe:

doskonały układ partnerski dla mężczyzny; idealna partnerka; umiejętność podejmowania szybkich
i wyjątkowo trafnych decyzji; osoba, która wie, co ma w danej sytuacji robić i nigdy się nie waha.

ceSArz(o) – kocHAnkoWIe:

mężczyzna-despota rodzinny, który wtrąca się we wszystko; partner, który ogranicza rozwój osobisty swo-
jej partnerki; osoba, która podejmuje decyzje zbyt szybko, bez należytych przemyśleń.

ceSArz – kocHAnkoWIe(o):

mężczyzna, który ciągle szuka idealnej partnerki, nie dostrzegając, że problem leży w nim, a nie w part-
nerkach; brak satysfakcji w związku; w partnerstwie – walka o władzę; ktoś, kto nie umie podejmować
decyzji.

ceSArz(o) – kocHAnkoWIe(o):

mężczyzna, który nie potrafi wywikłać się z destrukcyjnego dla siebie związku; lęki wkodowane przez
partnerkę; ciągłe wahania i rozterki podczas podejmowania decyzji i dokonywania wyboru.

ceSArz – ryDWAn:

mężczyzna, który trafnie wybrał drogę życiową i konsekwentnie nią podąża; człowiek sukcesu; postawa
typu: „nie ma rzeczy niemożliwych”; osoba aktywna, pewna siebie i zrealizowana.

ceSArz(o) – ryDWAn:

gnanie na oślep; postawa typu: „nie ważne jak, byle do przodu”; człowiek, który nie dostrzega faktycz-
nych możliwości rozwoju; ktoś, kto nie przyjmuje rad innych odnośnie swego działania.

ceSArz – ryDWAn(o):

ktoś, kto nadrabia miną; osoba, która nie umie się przyznać do porażki i twardo brnie w dalsze kłopoty;
fałszywe ambicje; osoba, która nie umie gromadzić i odpowiednio wykorzystywać informacji.

ceSArz(o) – ryDWAn(o):

mężczyzna, który nie wierzy w to, że może odnieść sukces; osoba, która nie widzi celu w życiu; mężczy-
zna zahamowany, pełen kompleksów (również seksualnych), z zaburzonym obrazem własnej osoby.

ceSArz – SprAWIeDLIWoŚĆ:

mężczyzna zrównoważony i opanowany, o wysokim poczuciu sprawiedliwości; ktoś, kto myśli w sposób
globalny; osoba zainteresowana problemami społecznymi; głęboki obiektywizm.

ceSArz(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ:

mężczyzna, który sprawia pozory osoby opanowanej, ale wewnętrznie brak mu równowagi; nieumiejęt-
ność zachowania obiektywizmu i dystansu w trudnej sytuacji; jednostka ignorująca potrzeby otoczenia.

ceSArz – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

mężczyzna, który zewnętrznie wydaje się impulsywny i nieopanowany, lecz wewnętrznie jest spokojny i zrów-
noważony; niemożność dokonania obiektywnej oceny sytuacji; skłonność do przesadnego altruizmu.

ceSArz(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

mężczyzna niezrównoważony wewnętrznie i skrajnie impulsywny zewnętrznie; skłonność do zachowań
przestępczych, bandyckich; typ kryminalisty; osoba aspołeczna, niezdolna do współczucia.

ceSArz – ereMItA:

człowiek o dużym doświadczeniu i mądrości życiowej; partner, na którym można polegać; mężczyzna
lojalny, oddany, wierny i silny wewnętrznie; osoba, która chce się rozwijać i wie, w jakim kierunku.

ceSArz(o) – ereMItA:

człowiek mądry, doświadczony, ale wycofujący się; ktoś, kto nie chce wykorzystać posiadanej wiedzy;
osoba, która do wszystkiego podchodzi z dużym dystansem, rezerwą i nieufnością.

ceSArz – ereMItA(o):

osoba, która dąży do władzy, ale w ogóle się nie liczy z sytuacją i jej realiami i nie wykorzystuje wiedzy
życiowej; mężczyzna, który ma skłonność do udowadniania swojej racji za wszelką cenę.

ceSArz(o) – ereMItA(o):

mężczyzna arogancki i bezczelny; typ żołdaka; osoba przepełniona butą i pychą; bezpodstawna pewność sie-
bie; skrajnie radykalne poglądy; głoszenie szowinistycznych lub nacjonalistycznych haseł.

ceSArz – koło FortUny:

mężczyzna, który umie zachować stoicki spokój w obliczu zmiennych kolei losu; osoba, która ma dojrzały
stosunek do pieniędzy; pozytywne, ale karmiczne relacje typu dowódca – podwładny.

ceSArz(o) – koło FortUny:

osoba, która powinna być aktywniejsza i bardziej zdecydowania w działaniu, ale boi się cokolwiek zmie-
nić; trudne relacje karmiczne typu dowódca – podwładny, zobowiązania leżą po stronie osoby pytającej.

ceSArz – koło FortUny(o):

człowiek, który jest przekonany, że prześladuje go pech; brak wyczucia w podejmowanych działaniach;
trudne relacje karmiczne typu dowódca – podwładny, zobowiązania leżą po stronie drugiej osoby.

ceSArz(o) – koło FortUny(o):

osoba, która nie umie pogodzić się ze zmiennością swego losu; ktoś, kto częściej jest „pod wozem, niż na
wozie”; trudne relacje karmiczne typu dowódca – podwładny, zobowiązania leżą po obu stronach.

ceSArz – Moc:

mężczyzna, który zna swoje możliwości i konsekwentnie je realizuje; osoba z dużym potencjałem, który
umożliwia odpowiednią samorealizację; wola działania; dobrze ukierunkowana aktywność.

ceSArz(o) – Moc:

duży, ale ukryty potencjał, z którego człowiek nie zdaje sobie sprawy; osoba, która przed kłopotami życia
chroni się za maską pozornej słabości; brak poczucia pewności siebie, niskie poczucie wartości.

ceSArz – Moc(o):

silny psychicznie mężczyzna, który jednak zna swoje słabości i skrzętnie je ukrywa; ktoś, kto w trudnej
sytuacji nadrabia miną; osoba, która irracjonalnie boi się przemocy fizycznej (bez faktycznego zagro-
żenia).

ceSArz(o) – Moc(o):

krytycznie niskie poczucie wartości własnej; postawa typu: „ja nic nie potrafię, do niczego się nie nadaję”;
bezradny, słaby partner, który obciąża psychicznie drugą osobę; uczucie ogólnego marazmu.

ceSArz – WISIeLec:

umiejętność zharmonizowania wewnętrznej i zewnętrznej energii; wykorzystywanie niekonwencjonal-
nych metod w działaniu (np. wizualizacja); umiejętność spojrzenia na problem z różnych punktów wi-
dzenia.

ceSArz(o) – WISIeLec:

uciekanie przed problemami życiowymi w odmienne stany świadomości; „zapijanie” problemów; prze-
rzucanie odpowiedzialności za swoje sprawy na innych; niestabilność emocjonalna.

ceSArz – WISIeLec(o):

nieumiejętność wglądu we własne wnętrze; brak refleksji – człowiek tylko działa, a w ogóle nie analizuje;
osoba nerwowa, napięta, zestresowana; brak odpowiedniej perspektywy i dystansu; skrajny ascetyzm.

ceSArz(o) – WISIeLec(o):

mężczyzna, który destrukcyjnie wpływa na swoje otoczenie; człowiek, który zaprzecza własnym uczu-
ciom; nieumiejętność rozpoznania swoich stanów emocjonalnych; skłonność do nałogów.

ceSArz – ŚMIerĆ:

mężczyzna pozytywnie transformujący siebie lub swoje otoczenie; osobowość, która wywiera duży wpływ
na innych; ktoś, kto chętnie i mądrze inicjuje zmiany oraz łatwo się do nich przystosowuje; odwaga.

ceSArz(o) – ŚMIerĆ:

mężczyzna, który nie ma chęci ani siły do wprowadzania zmian; osoba, która unika jakichkolwiek zmian
w obawie przed ich skutkami; ktoś, kto pogubił się w zachodzących w jego otoczeniu zmianach.

ceSArz – ŚMIerĆ(o):

postawa typu: „zmieniłbym coś, tylko nie wiem co”; źle ukierunkowana energia powoduje niekorzystne
zmiany; osoba, która łatwo się nudzi, a wtedy wprowadza nieprzemyślane, destrukcyjne zmiany.

ceSArz(o) – ŚMIerĆ(o):

mężczyzna o skłonnościach autodestrukcyjnych; paraliżujący, paniczny lęk przed zmianami utrudnia jakie-
kolwiek konstruktywne działanie; obawa, że zachodzące zmiany całkowicie wymkną się spod kontroli.

ceSArz – rÓWnoWAGA:

mężczyzna, który potrafi realnie i obiektywnie ocenić sytuację; umiar w postępowaniu; ktoś, kto potrafi
stosować w życiu zasadę złotego środka; osoba, która potrafi spokojnie z rozwagą planować działania.

ceSArz(o) – rÓWnoWAGA:

nieumiejętność wykorzystania napływających propozycji i ofert, a w konsekwencji trudności z podjęciem
działań; osoba, która nie umie wpisać się w swoje środowisko; ktoś, kto wyróżnia się negatywnie.

ceSArz – rÓWnoWAGA(o):

postawa typu: „niech się dzieje, co chce”; brak rozwagi; skłonność do impulsywnych i nieprzemyślanych
działań; brak umiejętności rozsądnego rozważenia za i przeciw; przesadne podkreślanie męskości.

ceSArz(o) – rÓWnoWAGA(o):

nuda przyczyną problemów; ktoś, kto „szuka sobie guza”; nieumiejętność kontrolowania własnej energii;
osoba, która nie dostrzega możliwości rozwoju i pójścia do przodu; stagnacja.

ceSArz – DIABeł:

mężczyzna o ogromnej energii użytkowanej do działania; człowiek pewny siebie, ale mający do tego peł-
ne prawo; ktoś, kto potrafi bronić własnego zdania; zdrowe podejście do seksu; dobry kochanek.

ceSArz(o) – DIABeł:

człowiek destrukcyjny, kusiciel; wykorzystywanie posiadanej energii do nieuczciwych celów; uwodziciel;
partner, który zaspokaja swoje potrzeby seksualne kosztem partnerki; brak umiaru w seksie.

ceSArz – DIABeł(o):

dewiacje seksualne u mężczyzn; mężczyzna, który kupuje sobie usługi seksualne; chorobliwie duże po-
trzeby seksualne u mężczyzn (erotomania); uzależnienia (alkoholizm, narkomania) u mężczyzn.

ceSArz(o) – DIABeł(o):

osoba bez zasad; chlubiąca się swoją nieuczciwością; mężczyzna, który zło uczynił swoją filozofię życio-
wą; ktoś o patologicznej osobowości; skrajne dewiacje, perwersje; uzależnienia z postępującymi zmiana-
mi osobowości.

ceSArz – WIeŻA BoGA:

mężczyzna o budującej osobowości; osoba, która umie wpisać się w istniejącą strukturę; ktoś, kto umie
w odpowiednim czasie kończyć stare sprawy; człowiek, który umie wywiązać się ze złożonych obietnic.

ceSArz(o) – WIeŻA BoGA:

mężczyzna, który ma problem z odnalezieniem się w już istniejących strukturach; ktoś, kto nie umie
pokonać własnych ograniczeń i wyjść poza narzucone sobie kiedyś ramy; ciągłe czekanie na lepszy mo-
ment.

ceSArz – WIeŻA BoGA(o):

burzyciel starych struktur; ktoś, kto nie umie kontynuować starych działań, woli niszczyć niż modyfi-
kować; osoba, która nie umie dobrze zorganizować sobie czasu; człowiek, którego motywacje trudno
zrozumieć.

ceSArz(o) – WIeŻA BoGA(o):

mężczyzna o destrukcyjnej, niszczącej osobowości; osoba, która nie potrafi wykazać się inicjatywą; skłonność
do składania obietnic i zobowiązań bez pokrycia; oczekiwanie, że sprawy rozwiążą się same.

ceSArz – GWIAzDA:

człowiek, który niesie ludziom nadzieję; osoba, która potrafi innych podnieść na duchu, zachęcić do dzia-
łania i wzbudzić entuzjazm; silny mężczyzna o gołębim sercu, ale znający swoją wartość.

ceSArz(o) – GWIAzDA:

mężczyzna, który neguje swoje własne uzdolnienia artystyczne, a sztukę traktuje jako przejaw ludzkiej słabo-
ści; ktoś, kto nie pozwala sobie na okazywanie uczuć; ktoś, kto nie rozumie tego, co sam czuje.

ceSArz – GWIAzDA(o):

silny mężczyzna bez skrupułów; człowiek, który okazuje pogardę dla wszelkiej uczuciowości i delikatno-
ści; ktoś, kto nie wierzy w bezinteresowne uczucia i ciągle wietrzy podstęp w tej sferze życia.

ceSArz(o) – GWIAzDA(o):

nieumiejętność dostrzegania piękna tak w sztuce, jak i w życiu; zimny, wyrachowany człowiek bez uczuć;
ktoś, kto ma problemy z bliskością i naturalnością w kontaktach z innymi ludźmi.

ceSArz – kSIĘŻyc:

mężczyzna o dużej wyobraźni i fantazji; artysta życia; ktoś, kto umie czerpać radość z uroków dnia co-
dziennego; człowiek, którego bardzo łatwo polubić; dla mężczyzny – dobry kontakt z podświadomością.

ceSArz(o) – kSIĘŻyc:

ktoś, kto nie umie marzyć; mężczyzna, który uważa, że marzenia się dobre dla dzieci lub kobiet, a on
powinien działać; osoba oschła, zimna zewnętrznie, lecz w środku bardzo potrzebująca akceptacji.

ceSArz – kSIĘŻyc(o):

mężczyzna bez wyobraźni, ograniczony, pozorny pragmatyk; ktoś twardo i za wszelką cenę trzymający się
ziemi; osoba, która boi się marzyć; ktoś, kto lęka się, że marzenia utrudnią mu działanie.

ceSArz(o) – kSIĘŻyc(o):

życie w świecie iluzji; mężczyzna całkowicie oderwany od realiów, w których żyje; skłonność do konfabu-
lacji; osoba, która potrafi sobie wmówić dosłownie wszystko, nawet największe nieszczęście.

ceSArz – Słońce:

przywódca, lider; osobowość charyzmatyczna; światły, mądry, silny mężczyzna; osoba ciepła i serdeczna; ktoś
godny uznania i podziwu; człowiek otwarty, zdecydowany w działaniu i czuły w miłości.

ceSArz(o) – Słońce:

chęć przewodzenia i błyszczenia za wszelką cenę; osoba, która chciałaby zrobić karierę tylko po to, by
zaimponować innym; mężczyzna, który uprawia grę pozorów; ktoś, kto traktuje życie jak scenę.

ceSArz – Słońce(o):

egoista z premedytacją; postawa typu: „patrzcie jaki jestem wielki”; mężczyzna przekonany o własnej
wyjątkowości bez jakichkolwiek realnych podstaw do tego; trudny i wymagający partner.

ceSArz(o) – Słońce(o):

mężczyzna zahamowany, zagubiony i zastraszony przez otoczenie; osoba, która nie umie mówić o sobie
i nie potrafi sygnalizować własnych potrzeb; ktoś, kto umniejsza swoją wartość.

ceSArz – SąD BoŻy:

mężczyzna o ukształtowanym systemie wartości i stałym światopoglądzie; dobry wzór do naśladowania;
człowiek, który jest niekłamanym autorytetem przynajmniej w najbliższym otoczeniu.

ceSArz(o) – SąD BoŻy:

mężczyzna, który wyróżnia się negatywnie na tle rodziny lub najbliższego otoczenia; ktoś, kto uzależnia
swoją wartość od rodziny lub opinii innych; częste zmiany w hierarchii wartości pod wpływem okolicz-
ności zewnętrznych.

ceSArz – SąD BoŻy(o):

mężczyzna o dziwnym i nietypowym światopoglądzie; ktoś, kto nie umie stworzyć spójnego systemu war-
tości; osoba, która działa wbrew woli rodziny; człowiek, który nie słucha niczyich rad.

ceSArz(o) – SąD BoŻy(o):

mężczyzna, który narzuca innym swój system wartości uznając go za jedyny słuszny; negatywny świato-
pogląd wpojony przez rodzinę; niemożność oderwania się od poglądów wpojonych w dzieciństwie.

ceSArz – ŚWIAt:

mężczyzna, przed którym wszelkie drogi i możliwości stoją otworem; osoba, która potrafi dobrze wyko-
rzystać nadarzające się okazje; śmiałe i konsekwentne dążenie do wytyczonego sobie celu.

ceSArz(o) – ŚWIAt:

mężczyzna miły i sympatyczny, ale mało konkretny; brak rzeczowości; skłonność do zbywania lub igno-
rowania innych; osoba zdawkowa i powierzchowna; ktoś, kto ciągle czeka, że dostanie od losu więcej.

ceSArz – ŚWIAt(o):

ktoś, kto ma skłonność do bezsensownego forsowania swoich działań; brak realnej oceny postępów; ktoś,
kto raczej będzie „walił głową w mur”, niż poszuka drzwi; nadmiar energii, którą nie wiadomo gdzie
ukierunkować.

ceSArz(o) – ŚWIAt(o):

wieczny malkontent; osoba, która we wszystkim umie dostrzec złe strony i przeszkody, a przy tym czło-
wiek, który uważa, że jest pępkiem świata; pesymista; ktoś, kto nie umie skorzystać z nadarzających się
okazji.

1.6. InterpretAcjA połączeń kArty ArcykApłAn

ArcykApłAn – GłUpIec:

osoba, która potrafi nawiązywać i utrzymywać kontakt z ludźmi w różnym wieku; nieskalana uczciwość;
mądre i rozsądne stawianie wymagań dziecku; ktoś, kto potrafi rozstrzygać problemy natury etycznej.

ArcykApłAn(o) – GłUpIec:

ortodoksyjne wychowanie religijne; rodzic zabijający spontaniczność w dziecku; sztywne zasady moralne
wpajane dzieciom; stosowanie innej miary w stosunku do dzieci, a innej do dorosłych.

ArcykApłAn – GłUpIec(o):

naiwna postawa moralna; ktoś, kto nie chce dostrzegać nieuczciwości innych (np. kobieta nie chce do-
strzec zdrad męża); sztywne zachowania spowodowane źle rozumianą moralnością; lęk przed piekłem.

ArcykApłAn(o) – GłUpIec(o):

problemy etyczne spowodowane własną naiwnością; całkowite zablokowanie spontaniczności na skutek
odebranego wychowania; albo całkowite pobłażanie dzieciom, albo narzucanie im skrajnego rygoru.

ArcykApłAn – MAG:

osoba, która jest autorytetem w środowisku rówieśniczym; człowiek, który ma wysokie i wzniosłe ideały;
ktoś uczciwy, prawy, dobry i etyczny; osoba mająca dobry kontakt z Siłą Wyższą.

ArcykApłAn(o) – MAG:

człowiek, który zawsze znajdzie wytłumaczenie dla swoich postępków i przedstawi się w jak najlepszym
świetle; osoba, do której musi należeć ostatnie słowo; straszenie innych karą Boską.

ArcykApłAn – MAG(o):

bezmyślne powtarzanie opinii innych; osoba, która nie ma własnych poglądów; brak spójności moralnej
– moralność sobie, a poglądy sobie; osoba, która zatrzymała się na poziomie nastolatka.

ArcykApłAn(o) – MAG(o):

osoba, która przystosowuje moralność do własnych celów; nieumiejętność dokonania rozróżnienia mię-
dzy wiarą a religią; strach przed karą Boską; Bóg traktowany jako siła destrukcyjna.

ArcykApłAn – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

opiekuńcza, ciepła osoba; ktoś żyjący lub odwołujący się do konkretnej tradycji ezoterycznej; człowiek,
który kultywuje mądre, dobre zwyczaje; umiejętność czerpania sił z energii natury.

ArcykApłAn(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

matka, która swoje dzieci na siłę wychowuje w starej tradycji; sympatyzowanie z inną religią niż własne
wyznanie; postawa typu: „nie wiem, czy Bóg jest, ale wierzę w Niego”; pragmatyzm wyznaniowy.

ArcykApłAn – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

osoba, która wyznaje rasistowskie poglądy; nawracanie na wiarę „ogniem i mieczem” dyskryminacja raso-
wa, płciowa lub wyznaniowa; postawa typu: „nie ważne, co wiesz, ważne, co nakazuje tradycja (religia).

ArcykApłAn(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

osoba, która wyparła się swojej tradycji, korzeni w sposób niemoralny; lęk, że się nie zostanie zaakcepto-
wanym z powodu inności wyznaniowej; ktoś, kto u wszystkich dopatruje się nieuczciwych intencji.

ArcykApłAn – ceSArzoWA:

harmonijny układ partnerski, gdzie w naturalny sposób przewodzi mężczyzna; jednostka o wysokim po-
czuciu godności osobistej; ktoś, kto szanuje siebie i innych ludzi; osoba z tzw. dobrej rodziny.

ArcykApłAn(o) – ceSArzoWA:

osoba, która z dużym dystansem podchodzi do religii; odebrane w dzieciństwie wychowanie wywołało nie-
chęć do religii; ktoś, kto jest przekonany, że religia jest dobra dla maluczkich, a on jest ponad to.

ArcykApłAn – ceSArzoWA(o):

osoba, dla której nie ma nic świętego; czynienie religii przedmiotem kpin, przy jednoczesnym głębokim, pod-
świadomym lęku, że zostanie się za to ukaranym; ktoś, komu się wydaje, że może „sprowokować” Boga.

ArcykApłAn(o) – ceSArzoWA(o):

bardzo trudny układ partnerski, w którym kobietę traktuje się przedmiotowo i ogranicza jej rolę do rodzenia
dzieci i prac domowych; osoba o niskim poczuciu godności osobistej; ktoś uległy i pasywny.

ArcykApłAn – ceSArz:

człowiek o wyjątkowo wrażliwym sumieniu; osoba, która może służyć za wzór moralności; ktoś; kto umie
zająć adekwatne do swoich możliwości stanowisko; człowiek czynu, ale działający moralnie.

ArcykApłAn(o) – ceSArz:

postawa typu: „jak nie chcą mnie szanować, to niech się mnie boją”; ktoś, kto wykorzystuje tradycję i re-
ligię do zrobienia kariery zawodowej; osoba, która nie zawaha się wykorzystać władzy do upokorzenia
innych.

ArcykApłAn – ceSArz(o):

udawana, pozorna moralność, po to, żeby zaimponować innym; ktoś, kto chce robić na innych wrażenie
swoją pozorną uczciwością; osoba, która w sposób bezwolny i bezkrytyczny podporządkowuje się tradycji.

ArcykApłAn(o) – ceSArz(o):

osoba, która nie doznaje wyrzutów sumienia, ale przy tym boi się tego, jak ocenią ją inni; lęk przed tym,
że na jaw wyjdą niedoskonałości charakteru; tworzenie na swój temat fałszywych wyobrażeń.

ArcykApłAn – kocHAnkoWIe:

osoba o spójnym systemie filozoficznym; ktoś, kto jest dobrym doradcą i umie dokonywać wyborów; czło-
wiek, który wie, gdzie, kiedy i komu jest potrzebny; ktoś skromny, ale mający dobre mniemanie o sobie.

ArcykApłAn(o) – kocHAnkoWIe:

człowiek nietolerancyjny; siłą próbujący narzucić swoje przekonania (szczególnie religijne) innym; osoba,
której brak ogłady; ktoś, kto nie umie się odpowiednio zachować: „słoma z butów wystaje, a pana udaje”.

ArcykApłAn – kocHAnkoWIe(o):

człowiek o wysokim morale, ale brak mu oparcia w materii; ktoś, kto kładzie duży nacisk na rozwój
duchowy, ale zaniedbuje sprawy bytowe; przesadne analizowanie problemu utrudnia podejmowanie de-
cyzji.

ArcykApłAn(o) – kocHAnkoWIe(o):

ktoś, kto fałszywie sądzi, że jest autorytetem dla innych; bezpodstawne przekonanie o własnej wyższości;
narzucanie swoich wyborów i decyzji innym; osoba destrukcyjnie wpływająca na partnera.

ArcykApłAn – ryDWAn:

osoba o dużej energii życiowej mądrze i moralnie ukierunkowanej; ktoś, kto dąży do rozwoju; człowiek,
który potrafi mądrze i skutecznie kontynuować podjęte działania; rozważne unowocześnianie tradycji.

ArcykApłAn(o) – ryDWAn:

zbyt tradycyjnie podejście hamuje rozwój i sukcesy; osoba, która boi się postępu i skutecznie go hamuje
w swoim otoczeniu; ktoś, kto nie umie dokonać analizy i niezbędnych modyfikacji w filozofii życiowej.

ArcykApłAn – ryDWAn(o):

skrajnie konserwatywna postawa wobec życia uniemożliwia rozwój; negatywna postawa wobec kariery; ktoś,
kto nie umie odróżnić kariery od karierowiczostwa; starotestamentowe podejście do religii.

ArcykApłAn(o) – ryDWAn(o):

osoba, która chętnie cofnęłaby się do starych zwyczajów; ktoś, kto uwielbia dawne czasy; postawa typu:
„kiedyś, to były czasy”; aktywny przeciwnik jakiegokolwiek równouprawnienia i postępu.

ArcykApłAn – SprAWIeDLIWoŚĆ:

osoba, która swoim autorytetem wprowadza równowagę w swoje otoczenie; człowiek o głębokim, we-
wnętrznym poczuciu sprawiedliwości; ktoś, kto bez oglądania się na opinię innych prezentuje swoje
poglądy.

ArcykApłAn(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ:

brak równowagi między zachowaniem jednostki a jej etyką zewnętrzną; usprawiedliwianie swoich nie-
etycznych zachowań słowami typu: „bo wszyscy tak robią”; narzucanie swoich zasad gry innym.

ArcykApłAn – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

osoba, której moralność nie pasuje do środowiska, w którym żyje; lęk, że w trudnej etycznie sytuacji nie
wystarczy sił do obrony własnych postaw; ktoś, kto jest pełen dobrych intencji, ale nie umie ich wcielić
w życie.

ArcykApłAn(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

całkowity brak poczucia sprawiedliwości wewnętrznej; osoba całkowicie obojętna na nieszczęścia innych;
ktoś niezdolny do litości i współczucia; ktoś zdolny do wykorzystywania innych z premedytacją.

ArcykApłAn – ereMItA:

ezoteryk o wysokiej etyce i moralności; pozytywne poszukiwanie sensu życia; głęboka wiara i duchowość;
umiejętność rozmowy z Bogiem; postawa typu: „wiem skąd przyszedłem i dokąd zmierzam”.

ArcykApłAn(o) – ereMItA:

ezoteryk o dużych możliwościach, ale wątpliwej moralności; nieumiejętność określenia kierunku, w jakim
się podąża; ktoś, kto wykorzystuje swój wiek do osiągnięcia korzyści materialnych lub emocjonalnych.

ArcykApłAn – ereMItA(o):

zrezygnowanie z rozwoju duchowego w aspekcie ezoteryki ze względów religijnych; osoba przekona-
na, że odnalazła jedynie słuszny kierunek rozwoju duchowego; lęk przed anatemą, odrzuceniem przez
wspólnotę religijną.

ArcykApłAn(o) – ereMItA(o):

niechęć do uczenia się na własnych błędach; nieumiejętność przyznania się do porażki, pomyłki; osoba,
której brakuje życiowego doświadczenia; ktoś, kto boi się przyznać, że czegoś nie umie.

ArcykApłAn – koło FortUny:

osoba, która niezależnie od okoliczności zewnętrznych umie zachować spokój, stoik; ktoś, komu wyzna-
wana filozofia ułatwia życie; pogoda ducha; pozytywne, ale karmiczne relacje z ojcem.

ArcykApłAn(o) – koło FortUny:

negatywne kody na temat pieniędzy wyniesione z domu rodzinnego; lęk przed bogaceniem się w obawie, iż
jest to niemoralne; trudne relacje karmiczne z ojcem, zobowiązania leżą po stronie rodzica.

ArcykApłAn – koło FortUny(o):

osoba, która mimo pozornego, zewnętrznego spokoju często obawia się, iż nie sprosta zmieniającej się
sytuacji życiowej; trudne relacje karmiczne z ojcem, zobowiązania leżą po stronie dziecka.

ArcykApłAn(o) – koło FortUny(o):

osoba, którą los miota na wszelki możliwe sposoby; brak jakiejkolwiek stabilizacji wewnętrznej; ktoś cał-
kowicie zależny od innych; trudne relacje karmiczne z ojcem, zobowiązania leżą po obu stronach.

ArcykApłAn – Moc:

osoba, która w ekstremalnej sytuacji staje się naturalnym przywódcą; twarda, silna, nieugięta wola; ktoś,
kto może „góry przenosić”; głęboka autentyczna wiara; ogromny potencjał duchowy.

ArcykApłAn(o) – Moc:

osoba, która z powodu braku hamulców moralnych może nadużywać siły fizycznej, ktoś, kto zasłania się
tradycją, jeśli czegoś nie chce zrobić („moja religia mi tego zabrania”); lenistwo, wygodnictwo.

ArcykApłAn – Moc(o):

ktoś, kto odmawia sobie wszelkich przyjemności życiowych motywując to względami moralnymi lub reli-
gijnymi; osoba, która boi się, że jeśli życie będzie przyjemne teraz, to po śmierci zostanie za to ukarana.

ArcykApłAn(o) – Moc(o):

wyjątkowo słaba wola; osoba bierna życiowo, nie mająca własnego zdania; osoba, która ze swojej słabości
uczyniła siłę i żeruje na innych; ktoś, kto również w sferze wiary jest bierny i podatny na indoktrynację.

ArcykApłAn – WISIeLec:

osobowość kontemplacyjne, całkowite, głębokie powierzenie się Boskiemu przewodnictwu; osoba, która
ma dar modlitwy i doskonale zna jej siłę i znaczenie; umiejętność duchowej rozmowy z Bogiem.

ArcykApłAn(o) – WISIeLec:

człowiek, który się bardzo wstydzi popełnionych (w jego mniemaniu) złych uczynków; stany histerii na tle
religijnym; ekstaza wywołana medytacją lub modlitwą; ktoś, kto modli się do obrazów, a nie do Boga.

ArcykApłAn – WISIeLec(o):

nieumiejętność bezpośredniej duchowej rozmowy z Bogiem; przesadnie krytyczna ocena własnej moral-
ności; karanie siebie za wyimaginowane grzechy; ignorowanie wątpliwości natury religijnej.

ArcykApłAn(o) – WISIeLec(o):

ortodoksyjne wychowanie religijne lub skrajny ateizm przyczyną problemów z samym sobą; huśtawka re-
ligijna od stanów dewocji po negację Boga; nieumiejętność modlenia się i duchowej rozmowy z Bogiem.

ArcykApłAn – ŚMIerĆ:

osoba, która doznała duchowego oczyszczenia; człowiek, który przeszedł pozytywną transformację we-
wnętrzną; ktoś, kto umie bronić swoich zasad i udowodnić ich słuszność oraz przydatność.

ArcykApłAn(o) – ŚMIerĆ:

osoba, która pod wpływem czynników stresujących zmienia swoje zasady moralne; ktoś tchórzliwy i ży-
jący na pokaz; uzależnianie swoich poglądów od opinii innych; chwiejność; labilność.

ArcykApłAn – ŚMIerĆ(o):

ktoś, kto bez potrzeby i nieoczekiwanie inicjuje zmiany; postawa typu: „nie ważne, co się będzie działo,
byleby się działo”; osoba, która kultywuje tradycję, która już dawno powinna odejść w przeszłość.

ArcykApłAn(o) – ŚMIerĆ(o):

osoba, która za wszelką cenę chce zachować tradycyjny stan rzeczy; ktoś, kto nie wierzy, że zmiany mogą
być korzystne i zrobi wszystko, żeby ich nie wprowadzić; irracjonalna obawa przed wszystkim, co nowe.

ArcykApłAn – rÓWnoWAGA:

osoba umiarkowana w swoich opiniach i osądach; tolerancja religijna; umiejętność spojrzenia na życie
i sytuację spokojnie i z dystansem; ktoś, kogo bardzo trudno wyprowadzić z równowagi.

ArcykApłAn(o) – rÓWnoWAGA:

osoba, która ma nietradycyjne podejście do religii; ktoś, kto z premedytacją stwarza pozory, że jest wyjąt-
kowo moralny; człowiek, który nigdy nie przeżywa rozterek natury etycznej i filozoficznej.

ArcykApłAn – rÓWnoWAGA(o):

brak umiaru, rozsądku i równowagi w odniesieniu do religii, tradycji i moralności; osoba, która w dysku-
sji będzie udowadniać „wyższość świąt Bożego Narodzenia nad świętami Wielkanocy”.

ArcykApłAn(o) – rÓWnoWAGA(o):

nietolerancja religijna; postawa typu: „tylko moje zasady są dobre”; nieumiejętność znalezienia złotego
środka; skłonność do przesady i skrajności; osoba, którą bardzo łatwo wyprowadzić z równowagi.

ArcykApłAn – DIABeł:

osoba, która ma predyspozycje do surowego, ale mądrego rządzenia i kierowania innymi; głęboka dojrza-
łość w partnerstwie i odpowiedzialne podejście do sfery seksu; siła czerpana z własnego wnętrza.

ArcykApłAn(o) – DIABeł:

osoba o bardzo dużej energii i niskiej moralności; ktoś, kto ma skłonność do dorabiania ideologii do pro-
wadzonej działalności; zachowania ogólnie uznawane za amoralne lub aspołeczne.

ArcykApłAn – DIABeł(o):

destrukcyjny, toksyczny ojciec; fałszywa, podwójna moralność na pokaz; racjonalizacje psychologiczne
typu; „piję, bo żona mnie nie kocha”; brak energii na konstruktywne zajęcie się czymkolwiek.

ArcykApłAn(o) – DIABeł(o):

osoba, która pod płaszczykiem religii zajmuje się czarną magią; odchylenia seksualne polegające na za-
pewnieniu sobie maksimum przyjemności bez liczenia się z uczuciami i potrzebami partnera.

ArcykApłAn – WIeŻA BoGA:

człowiek na tyle silny, że nigdy nie rezygnuje; osoba, na której można się oprzeć; ktoś, kto nawet w obli-
czu całkowitej ruiny swoich dotychczasowych działań nie rezygnuje i zaczyna od początku; wiara w Boga
i siebie.

ArcykApłAn(o) – WIeŻA BoGA:

człowiek, który nie umie wyciągać konstruktywnych wniosków z przebiegu wydarzeń; niszczące lub nie-
adekwatne do czasów i sytuacji zasady moralne; myślenie fatalistyczne; poczucie przegranej.

ArcykApłAn – WIeŻA BoGA(o):

człowiek, który boi się być sobą; syndrom kameleona – bezmyślne przystosowywanie się do każdej sy-
tuacji; przesadne poczucie odpowiedzialności, które tylko obciążą nie wnosząc nic konstruktywnego do
życia.

ArcykApłAn(o) – WIeŻA BoGA(o):

bezwolne poddawanie się wypadkom losowym; osoba, która sama pogłębia własne problemy, ktoś prze-
konany o życiowym fatum; człowiek, który wszystko odbiera jako przeznaczenie, kismet; pogrążanie się
w rozpaczy.

ArcykApłAn – GWIAzDA:

człowiek, który kocha ludzi i jest zdolny do bezinteresownych, głębokich uczuć; ktoś, kto kontroluje swo-
je emocje i w sposób etyczny podchodzi do uczuć; osoba, która nie popada w skrajności.

ArcykApłAn(o) – GWIAzDA:

osoba zewnętrznie zimna emocjonalnie; ktoś, kto ukrywa swoje namiętności pod maską zimnej moralno-
ści; człowiek, który boi się silnych, intensywnych uczuć; pruderyjne podejście do sztuki.

ArcykApłAn – GWIAzDA(o):

moralność, która neguje sztukę jako taką; człowiek oschły, zimny, sztywny; ktoś, kto sam zablokował so-
bie kontakt z uczuciami i emocjami; osoba, która boi się, że ludzie odkryją jej słabości.

ArcykApłAn(o) – GWIAzDA(o):

osoba wyrachowana, ograniczona i niezdolna do uczuć wyższych; człowiek, który odizolował się od in-
nych ludzi; osoba, która nie dopuszcza do świadomości tego, co czuje w obawie, że uczucia ją osłabią.

ArcykApłAn – kSIĘŻyc:

osoba bardzo wrażliwa, czuła, z wrodzoną moralnością; człowiek, który umie spojrzeć na sytuację w szer-
szym kontekście; ktoś, dla kogo bardzo ważna jest etyka i odpowiednie do sytuacji zachowanie.

ArcykApłAn(o) – kSIĘŻyc:

osoba, która świadomie przystosowała się do wybranej przez siebie tradycji; nadwrażliwość; przesadna
empatywność; babcia, która wywarła negatywny wpływ na wychowanie wnuka; ktoś, kto reaguje intu-
icyjnie.

ArcykApłAn – kSIĘŻyc(o):

przesadny, skrajny moralista; osoba, dla której ważniejsze są suche dogmaty niż żywy człowiek; człowiek
sztywnie trzymający się schematów; negowanie roli wyobraźni w życiu człowieka.

ArcykApłAn(o) – kSIĘŻyc(o):

oschłość uczuciowa; ktoś, kto nie umie ani marzyć, ani mówić o uczuciach; celowe i świadome ograni-
czanie swojej wrażliwości w nadziei, że dzięki temu człowiek nie zostanie zraniony.

ArcykApłAn – Słońce:

pozytywna dominacja cech męskich w charakterze; zaangażowanie w życie społeczne; głoszenie powszech-
nie akceptowanych opinii i poglądów; osoba przystosowana społecznie do warunków w jakich żyje.

ArcykApłAn(o) – Słońce:

dostosowywanie własnych zasad do aktualnej sytuacji; dziadek, który wywarł negatywny wpływ na wy-
chowanie wnuka; człowiek, który bardzo chciałby błyszczeć, ale nie umie się wpisać w życie społeczne.

ArcykApłAn – Słońce(o):

człowiek, dla którego ważniejsze jest jego życie wewnętrzne niż błyszczenie na zewnątrz; brak siły prze-
bicia; moralność przejęta po przodkach, bez osobistego ustosunkowania się do niej.

ArcykApłAn(o) – Słońce(o):

człowiek, który szuka uznania za wszelką cenę; amator taniego poklasku; osoba, która miała zły przykład
w osobie własnego ojca; brak odpowiedniego wzorca mężczyzny do naśladowania.

ArcykApłAn – SąD BoŻy:

osoba, która własną moralnością i prezentowaną postawą daje przykład innym; słuszna i przemyślana
hierarchia wartości; dojrzały, głęboko przemyślany światopogląd; tradycja postrzegana jako źródło siły.

ArcykApłAn(o) – SąD BoŻy:

ktoś, kto odrzuca tradycyjne wartości rodzinne; osoba, która ogranicza wolność poglądów w rodzinie;
osoba, która wymaga od swoich bliskich całkowitej jednomyślności; światopogląd egocentryczny.

ArcykApłAn – SąD BoŻy(o):

osoba ograniczana przez tradycję rodzinną; lęk, że się zostanie odrzuconym przez rodzinę; człowiek, któ-
ry boi się narazić rodzinie i dostosowuje swoje poglądy, zasady i zachowanie do jej wymagań.

ArcykApłAn(o) – SąD BoŻy(o):

brak prawidłowych postaw i poglądów wyniesiony z domu rodzinnego; dziecko, które otrzymuje sprzecz-
ne sygnały od rodziców; wychowanie uniemożliwiające utworzenie się zdrowej hierarchii wartości.

ArcykApłAn – ŚWIAt:

światły, otwarty na nowe rzeczy człowiek; szacunek dla tradycji przy jednoczesnym akceptowaniu no-
wych rzeczy; mądre poglądy i zdrowe zasady życiowe; odrzucenie niepotrzebnych obciążeń.

ArcykApłAn(o) – ŚWIAt:

osoba, która nie umie dać sobie rady z natłokiem napływających do niej informacji; pomimo pozornej
otwartości i nowoczesności człowiek twardo trzyma się starych zasad; przesadne uwielbienie dla inno-
ści.

ArcykApłAn – ŚWIAt(o):

podświadome zablokowanie się na nowe informacje w obawie, że człowiek dowie się czegoś, o czym nie
chce wiedzieć; wprowadzanie wszelkiego rodzaju ograniczeń w imię fałszywie pojmowanej moralności.

ArcykApłAn(o) – ŚWIAt(o):

osoba stawiająca dogmat ponad wszystko; postawa w stylu ogłoszonym przez jednego z polskich polity-
ków: „nie ważne czy Polska będzie bogata, czy biedna; ważne żeby była katolicka”.

1.7. InterpretAcjA połączeń kArty kocHAnkoWIe

kocHAnkoWIe – GłUpIec:

umiejętność szybkiego i trafnego podejmowania decyzji; osoba wychowywana w szczęśliwej rodzinie; od-
powiednie, zdrowe dzieciństwo; osoba zachowująca się naturalnie w relacji partnerskiej.

kocHAnkoWIe(o) – GłUpIec:

infantylne związki, dziecinny, niedojrzały partner; dziecko, które wywiera negatywny wpływ na rodziców
(naciąga finansowo, wykorzystuje sytuację); ktoś, kto dokonuje wyboru pod wpływem impulsu.

kocHAnkoWIe – GłUpIec(o):

brak doświadczenia życiowego; naiwne podejście do układów w partnerstwie; irracjonalny lęk o dzieci;
przesadna troska rodziców hamuje rozwój dziecka; niechęć do podejmowania decyzji.

kocHAnkoWIe(o) – GłUpIec(o):

ktoś, kto w ogóle nie podejmuje decyzji i przerzuca je na osoby z otoczenia; związek, który trwa siłą roz-
pędu – partnerzy żyją nie ze sobą, lecz obok siebie; trudne relacje z rodzicami.

kocHAnkoWIe – MAG:

dobra komunikacja i wzajemne porozumienie w partnerstwie; umiejętność łatwego i harmonijnego po-
dejmowania decyzji; osoba, która umie racjonalnie przekonać do swoich racji.

kocHAnkoWIe(o) – MAG:

trudności w porozumieniu się w związku – każde z partnerów mówi co innego lub o czym innym; osoba,
na której łatwo wymusić zmianę decyzji; brak wiary w słuszność dokonanego wyboru.

kocHAnkoWIe – MAG(o):

zablokowana komunikacja w związku – partnerzy nie chcą lub nie mają o czym ze sobą rozmawiać; ktoś,
kto podejmuje decyzje pod wpływem demagogicznych argumentów osób z otoczenia.

kocHAnkoWIe(o) – MAG(o):

osoba, która nie wie jak żyć; ktoś, kto dużo mówi o swoich planach, lecz w ogóle ich nie realizuje; czło-
wiek, lękający się wykorzystywać nadarzające się okazje w obawie, że będą złudne.

kocHAnkoWIe – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

osoba, która umie mądrze doradzić; ktoś, kto podejmuje wyważone, dojrzałe decyzje i umie wcielić je
w życie; udany związek, w którym wyjątkowo konstruktywną rolę odgrywa kobieta.

kocHAnkoWIe(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

kobieta, która przeciwstawia macierzyństwo partnerstwu; ktoś, kto nie potrafi zdobyć potrzebnych do podję-
cia decyzji informacji; związek, w którym na skutek zaistniałych okoliczności dominuje kobieta.

kocHAnkoWIe – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

kobieta, która przeciwstawia partnerstwo macierzyństwu; osoba przeciążona obowiązkami domowymi
i nie umiejąca się temu przeciwstawić; starsza kobieta (teściowa), która wtrąca się w życie małżeńskie.

kocHAnkoWIe(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

osoba, która dokonuje wyborów bez adekwatnej ku temu wiedzy; nieudany związek, w którym wyjątko-
wo destrukcyjną rolę odgrywa kobieta; ktoś, kto boi się udzielać innym rad i pomocy.

kocHAnkoWIe – ceSArzoWA:

osoba, która lubi otaczać się pięknem i chętnie ozdabia swoje otoczenie; ktoś, kto przy podejmowaniu
decyzji kieruje się poczuciem estetyki i elegancji; dobry, stabilny związek dla kobiety.

kocHAnkoWIe(o) – ceSArzoWA:

ktoś, kto nie ma wpływu na to, co się dzieje w domu; osoba, która przy podejmowaniu decyzji kieruje się
wyłącznie względami natury materialnej; kobieta, której brakuje poczucia bezpieczeństwa w związku.

kocHAnkoWIe – ceSArzoWA(o):

osoba, która przy podejmowaniu decyzji nie liczy się z finansami; kobieta, która zaburza poczucie bezpie-
czeństwa we własnym związku; ktoś, kto pragnie mieć kontrolę nad wszystkim w domu.

kocHAnkoWIe(o) – ceSArzoWA(o):

kobieta, która zaburza poczucie bezpieczeństwa w cudzym związku; obawy o przyszłość; osoba, która
chce wycofać się (uciec) ze związku; uczucie stłamszenia, „duszenia się” w układzie partnerskim.

kocHAnkoWIe – ceSArz:

osoba, która większość swojej energii kieruje na sprawy rodziny; dobry, stabilny związek dla mężczyzny;
ktoś, kto decyzje podejmuje energicznie, ale rozsądnie; osoba pracowita, zaradna i gospodarna.

kocHAnkoWIe(o) – ceSArz:

mężczyzna, któremu brakuje poczucia bezpieczeństwa w związku; osoba, która lubi się przechwalać
swoim partnerem; ktoś, kto ma fałszywy obraz potrzeb emocjonalnych i materialnych partnera.

kocHAnkoWIe – ceSArz(o):

mężczyzna, który zaburza poczucie bezpieczeństwa we własnym związku; osoba, która tłumi indywidu-
alność partnera; słaba wola utrudnia wprowadzenie w życie podjętych decyzji; bierność.

kocHAnkoWIe(o) – ceSArz(o):

mężczyzna, który zaburza poczucie bezpieczeństwa w cudzym związku; osoba, która nie potrafi budować
partnerstwa; fałszywe wyobrażenia na temat relacji partnerskich; brak zaangażowania emocjonalnego.

kocHAnkoWIe – ArcykApłAn:

osoba, która przy podejmowaniu decyzji i dokonywaniu wyborów w pierwszym rzędzie rozpatruje aspekt
moralny sprawy; osoba konsekwentna i praktyczna; silny związek oparty na wspólnocie interesów.

kocHAnkoWIe(o) – ArcykApłAn:

ojciec, który manipuluje żoną i dziećmi; nadmierny konserwatyzm utrudnia podejmowanie decyzji; oso-
ba, która w żadnym wypadku nie zmienia ani nie modyfikuje podjętych przez siebie decyzji.

kocHAnkoWIe – ArcykApłAn(o):

osoba, która nie ma żadnych obiekcji moralnych przy podejmowaniu decyzji; ktoś, kto dokonuje wybo-
rów z egoistycznego punktu widzenia; ojciec, który zmusza rodzinę do podporządkowania się.

kocHAnkoWIe(o) – ArcykApłAn(o):

ktoś, kto podejmuje zbyt konserwatywne i zachowawcze decyzje; osoba o moralności społecznie nie do
zaakceptowania; silny związek, który łączą wspólnie dokonane niegodziwości.

kocHAnkoWIe – ryDWAn:

osoba, która w sposób przemyślany planuje swoją drogę życiową; partnerzy, którzy wzajemnie, pozytyw-
nie wspierają swój rozwój; ktoś, kto wie, że może odnieść sukces i konsekwentnie do tego dąży.

kocHAnkoWIe(o) – ryDWAn:

ktoś, kto źle się czuje we własnym domu i często z niego „ucieka”; w partnerstwie brakuje szczerości,
ciepła i głębszej więzi; postawa typu; „moja swoboda jest ważniejsza niż partnerstwo”.

kocHAnkoWIe – ryDWAn(o):

partner uniemożliwia lub utrudnia podejmowanie decyzji; zbyt duża zależność jednego z partnerów; oso-
ba skłonna do przesadnego poświęcania się, postawa typu: „ja tyle dla ciebie zrobiłam”.

kocHAnkoWIe(o) – ryDWAn(o):

osoba, która nie ma żadnych planów życiowych; człowiek, który ma wrażenie, że żyje w pustce; ktoś, kto
nie potrafi nawiązać prawdziwie partnerskich relacji; osoba pełna lęków i obaw.

kocHAnkoWIe – SprAWIeDLIWoŚĆ:

stateczne, zrównoważone partnerstwo; dobrze dobrana para pod względem poglądów na życie i upodo-
bań; sprawiedliwy podział obowiązków w związku; trafne, rozważne decyzje; zgodny człowiek.

kocHAnkoWIe(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ:

osoba, która udaje, że w jej związku jest wszystko w porządku, choć jest wręcz odwrotnie; ktoś, kto boi
się rozwodu, wystąpień w sądzie itp.; zbyt długi namysł przy podejmowaniu decyzji.

kocHAnkoWIe – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

mocno zaburzone relacje w partnerstwie; para, która nie potrafi dojść do porozumienia; osoba, która
oczekuje, że ktoś jej pomoże, chociaż nie potrafi o to wyraźnie poprosić.

kocHAnkoWIe(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

całkowity brak równowagi w partnerstwie; związek, którego już się nie da uratować; osoba, która lęka się
rozwodu, choć zdaje sobie sprawę z tego, że jest to jedyne wyjście w zaistniałej sytuacji.

kocHAnkoWIe – ereMItA:

duża mądrość życiowa wyniesiona z domu rodzinnego; dojrzałe, oparte na posiadanym doświadczeniu
życiowym decyzje; mądre, odpowiedzialne i budujące podejście do partnerstwa.

kocHAnkoWIe(o) – ereMItA:

samotność w partnerstwie; ktoś, kto czuje się źle wśród pozornie bliskich mu ludzi; osoba, która chce
pójść swoją drogą, ale boi się partnera; chorobliwe obawy, że z biegiem lat partner przestanie kochać.

kocHAnkoWIe – ereMItA(o):

człowiek samotny z wyboru; osoba, która lęka się głębszych związków w obawie, że ujawnią one jej po-
zorne niedostatki; ktoś głęboko przekonany o swojej nieatrakcyjności jako potencjalny partner.

kocHAnkoWIe(o) – ereMItA(o):

ktoś, kto powtórnie popełnia swój wcześniejszy błąd w relacji partnerskiej; osoba, która nie potrafi uczyć
się ani na cudzych, ani na własnych błędach; patologiczna niechęć do starszych osób.

kocHAnkoWIe – koło FortUny:

udany związek partnerski, który pozytywnie wpływa na obie osoby; ktoś świadom swoich walorów; czło-
wiek, który wie, gdzie jest jego miejsce; pozytywne, ale karmiczne relacje z partnerem.

kocHAnkoWIe(o) – koło FortUny:

osoba, która ukrywa swoje dochody przed partnerem; ktoś, kto stwarza pozory ubóstwa, choć ma niezłą
sytuację materialną; trudne karmicznie relacje z partnerem, zobowiązania leżą po jego stronie.

kocHAnkoWIe – koło FortUny(o):

nieumiejętność podejmowania decyzji dotyczących finansów; irracjonalne lęki i obawy dotyczące pienię-
dzy; trudne karmicznie relacje z partnerem, zobowiązania leżą po stronie osoby pytającej.

kocHAnkoWIe(o) – koło FortUny(o):

destrukcyjny związek, który już dawno powinien się rozwalić, ale wciąż trwa, bo tak jest wygodniej dla
jednego z partnerów; trudne karmicznie relacje z partnerem, zobowiązania leżą po obu stronach.

kocHAnkoWIe – Moc:

związek oparty na lojalności i wzajemnym wsparciu; osoba wyznająca w relacjach z bliskimi muszkie-
terowską zasadę „jeden za wszystkich, wszyscy za jednego”; partnerzy wzmacniający wzajemnie swój
potencjał.

kocHAnkoWIe(o) – Moc:

ktoś, kto dąży do wprowadzenia w swoim otoczeniu reżimu; partner-tyran stosujący przemoc fizyczną; osoba,
która na siłę podejmuje decyzje lub narzuca je innym; człowiek, który nie potrafi kochać i drwi z miłości.

kocHAnkoWIe – Moc(o):

partnerzy, których nic nie łączy oprócz stanu formalnego, każde z nich idzie swoją drogą; jawne lekcewa-
żenie okazywane partnerowi; ktoś, kto na siłę szuka miłości; seks uprawiany dla sportu.

kocHAnkoWIe(o) – Moc(o):

człowiek, który czuje się bezsilny, kiedy trzeba podjąć decyzję; partner, który tylko bierze, nic z siebie nie
dając; osoba, która żeruje na sile i potencjale osób z otoczenia; wampir energetyczny.

kocHAnkoWIe – WISIeLec:

osoba, która wykorzystuje niekonwencjonalne metody przy podejmowaniu decyzji; partnerzy o podob-
nych zainteresowaniach; człowiek, który potrafi modlitwą podtrzymać innych na duchu.

kocHAnkoWIe(o) – WISIeLec:

partner ucieka w świat wewnętrzny i trudno z nim nawiązać kontakt na poziomie bytowym; osoba, która
nie potrafi przejść od miłości platonicznej do fizycznej; ktoś, komu trudno jest się zdecydować.

kocHAnkoWIe – WISIeLec(o):

współuzależniony partner; nieumiejętność rozwiązania problemów wynikających z nałogów partnera;
osoba, która chce się dobrze zaprezentować w środowisku i ukrywa swoje problemy.

kocHAnkoWIe(o) – WISIeLec(o):

sztuczne wprowadzanie się w odmienne stany świadomości; osoba, która wykazuje swego rodzaju emo-
cjonalny autyzm; człowiek nerwowy, podejmujący bezsensowne działania; rozterki.

kocHAnkoWIe – ŚMIerĆ:

osoba, której decyzje wpływają transformująco na otoczenie; silny partner, który wpływa stymulująco na
drugą osobę i na sam związek; ktoś umiejący się dostosować nawet do bardzo trudnych warunków.

kocHAnkoWIe(o) – ŚMIerĆ:

związek, który na skutek okoliczności zewnętrznych przeżywa kryzys; osoba, która wie, że trzeba podjąć
trudne decyzje, ale je odkłada na później; lęk przed popełnieniem błędu wstrzymuje podjęcie koniecz-
nych działań.

kocHAnkoWIe – ŚMIerĆ(o):

partnerzy, którzy pozornie wspólnie decydują o wprowadzeniu zmian, ale jedna strona jest z nich niezado-
wolona; osoba, która ze strachu przed zmianami wprowadza je zbyt wcześniej, żeby mieć je „z głowy”.

kocHAnkoWIe(o) – ŚMIerĆ(o):

osoba, która inicjuje zmiany na gorsze; brak wyczucia sytuacji uniemożliwia wprowadzenie racjonalnych
innowacji; irracjonalny lęk, że zmiany odbiją się negatywnie na układzie partnerskim.

kocHAnkoWIe – rÓWnoWAGA:

osoba prezentująca umiarkowane, zrównoważone podejście do życia; stabilny emocjonalnie związek
partnerski; umiejętność rozważenia wszelkich za i przeciw podczas podejmowania decyzji.

kocHAnkoWIe(o) – rÓWnoWAGA:

ktoś, kto hamuje rozwój związku, uważając, że w taki sposób zapewni mu stabilność; lęk przed tym, że
się zostanie źle zrozumianym; brak taktu i umiaru w żądaniach stawianych partnerowi.

kocHAnkoWIe – rÓWnoWAGA(o):

osoba, która ma skłonność do przesady we wszystkich sprawach dotyczących partnerstwa; histeryczne
zachowania jako sposób wymuszenia na partnerze pożądanej decyzji; brak opanowania.

kocHAnkoWIe(o) – rÓWnoWAGA(o):

brak umiaru w życiu prywatnym; osoba, która ciągle czegoś oczekuje od innych, nie precyzując jednak
swoich potrzeb; ktoś, kto niezależnie od faktów uważa, że jest zbyt mało kochany.

kocHAnkoWIe – DIABeł:

silna, autentyczna namiętność w związku; doskonała harmonia między partnerami w sferze seksu; umie-
jętność harmonijnego brania i dawania; ktoś, kto umie się cieszyć życiem i rozsądnie korzystać z jego
uroków.

kocHAnkoWIe(o) – DIABeł:

człowiek egoista dbający wyłącznie o swoje interesy; decyzje podejmowane zbyt gwałtownie i materiali-
stycznie; postawa typu: „a co ja z tego będę miał”; osoba, która nie potrafi niczego zrobić bezinteresownie.

kocHAnkoWIe – DIABeł(o):

osoba, która czuje się zablokowania seksualnie i ma problemy z ekspresją seksualną w partnerstwie; lęk,
że jest się złym kochankiem (kochanką); oziębłość seksualna; problemy z intymnością.

kocHAnkoWIe(o) – DIABeł(o):

partner wykorzystywany seksualnie; awersja, wstręt do seksu; przeżycia w związku partnerskim spowo-
dowały całkowite wypaczenie pojęć związanych z erotyką, intymnością i bliskością seksualną.

kocHAnkoWIe – WIeŻA BoGA:

osoba, która umie budować pozytywne relacje partnerskie; ktoś, kto umie uczyć się na popełnionych
wcześniej błędach; osoba, która nawet w trudnej sytuacji potrafi znaleźć coś pozytywnego.

kocHAnkoWIe(o) – WIeŻA BoGA:

osoba, która nie dostrzega komplikacji, jakie się zaczynają w układzie partnerskim; ktoś, kto nic nie robi
w trudnej sytuacji, licząc, że wszystko samo się ułoży; człowiek, wyjątkowo niechętny do decydowania.

kocHAnkoWIe – WIeŻA BoGA(o):

ktoś, kto bezkrytycznie przyjmuje opinie innych na temat swego partnera; osoba wpływowa; decyzje
podejmowane dla usatysfakcjonowania innych; lęk, że partner lub związek zostanie źle oceniony przez
otoczenie..

kocHAnkoWIe(o) – WIeŻA BoGA(o):

osoba, która nie potrafi stworzyć dojrzałego partnerstwa; podświadoma obawa, że związek się rozpadnie
wywołuje działania lub zachowania, które do tego prowadzą; ktoś, kto podejmuje decyzje, by po chwili
je zmienić.

kocHAnkoWIe – GWIAzDA:

osoba przyjaźnie i życzliwie nastawiona do otoczenia; wybory i decyzje podejmowane z klasą; ktoś, kto
nie wstydzi się okazywania swoich uczuć; głęboki emocjonalny związek z partnerem.

kocHAnkoWIe(o) – GWIAzDA:

osoba, która uważa, że okazywanie uczuć świadczy o słabości; rodzice, którzy zablokowali rozwój emo-
cjonalny; osoba, która realizuje swoje aspiracje poprzez innych (np. dzieci, partnera).

kocHAnkoWIe – GWIAzDA(o):

osoba, która jest wyjątkowo interesowna; ktoś, kto podejmuje pozorne wybory, tzn. takie, które niczego nie
zmienią; osoba nudna, bezbarwna i nieciekawa; ktoś, kto nie umie łączyć miłości i przyjaźni.

kocHAnkoWIe(o) – GWIAzDA(o):

brak umiejętności okazywania uczuć prowadzi do rozpadu związku; osoba, która roztacza wokół siebie
chłód emocjonalny; ktoś, kto nie umie autentycznie zbliżyć się do drugiego człowieka.

kocHAnkoWIe – kSIĘŻyc:

kobieta, która umie wprowadzić harmonijną atmosferę w domu; związek partnerski oparty na dobrym
wzajemnym porozumieniu; ktoś, kto umie wykorzystać intuicję do podejmowania decyzji.

kocHAnkoWIe(o) – kSIĘŻyc:

kobieta, która ma nierealistyczne oczekiwania w stosunku do faktycznego lub potencjalnego partnera;
ktoś, kto uważa, że miłość polega na romantyzmie; nadmiar wyobraźni przeszkadza w podejmowaniu
decyzji.

kocHAnkoWIe – kSIĘŻyc(o):

partner, który tłumi wyobraźnię i wrażliwość; kobieta, która gotowa jest zgodzić się na każdego partnera
(„niechby pił, niechby bił, byleby był”); brak wyobraźni utrudnia podjęcie decyzji.

kocHAnkoWIe(o) – kSIĘŻyc(o):

życie w świecie iluzji w odniesieniu do spraw partnerskich; oderwanie się od realiów; osoba, która sama
siebie oszukuje odnośnie sytuacji panującej w związku; ktoś, kto chce żyć złudzeniami.

kocHAnkoWIe – Słońce:

ciepła i serdeczna osoba; czuły kochanek; wrażliwy partner; ktoś, kto miał dobre warunki do rozwoju
w dzieciństwie; ktoś, kto podejmuje trafne decyzje i w trakcje ich realizacji umie jeśli trzeba je modyfi-
kować.

kocHAnkoWIe(o) – Słońce:

osoba, która wciąż boi się o swoją przyszłość, choć nie ma ku temu faktycznych powodów; ktoś, kto się
zamartwia tym, iż podjęte decyzje okażą się nietrafne; partner, który podkopuje wiarę w siebie.

kocHAnkoWIe – Słońce(o):

jednostka, której indywidualność została stłumiona przez partnera; ktoś, kto ma skłonność do hipochondrii na
skutek chorób, które wystąpiły kiedyś w jego rodzinie; lęk, że się zachoruje utrudniający życie.

kocHAnkoWIe(o) – Słońce(o):

osoba, która ma problemy z własną tożsamością; silny partner wywołuje chęć utożsamienia się z nim;
ktoś, kto podjęcie decyzji jawnie przerzuca na inne osoby; człowiek o słabej psychice.

kocHAnkoWIe – SąD BoŻy:

pozytywna więź dorosłych dzieci z rodzicami; osoba ze światopoglądem, w którym na pierwszym miejscu
są wartości związane z rodziną; człowiek wykazujący dużą troskę o sprawy rodziny.

kocHAnkoWIe(o) – SąD BoŻy:

osoba, która pod wpływem partnera dokonuje zmian w wyznawanym systemie wartości; ktoś, kto wszel-
kie decyzje odbiera jako trudne i skomplikowane; człowiek, dla którego ważniejszy jest partner, a nie
rodzina jako całość.

kocHAnkoWIe – SąD BoŻy(o):

rodzina, która nie chce zaakceptować wyboru partnera; osoba, która chciałaby się zbuntować przeciwko
decyzjom narzucanym jej przez bliskich, ale nie robi tego w obawie, że zostanie wtedy odrzucona.

kocHAnkoWIe(o) – SąD BoŻy(o):

brak filozofii życiowej i trwałego systemu wartości; nadmierne uleganie wpływom rodziny doprowadza
do rozdźwięku między partnerami; ktoś, kto uważa, że nie musi troszczyć się o rodzinę.

kocHAnkoWIe – ŚWIAt:

osoba, która umie podejmować mądre decyzje ułatwiające życie; ktoś, kto nie widzi potrzeby kompliko-
wania sobie życia „gdybaniem”; inspirujący, twórczy związek partnerski; błyskotliwa osoba.

kocHAnkoWIe(o) – ŚWIAt:

osoba, która przerzuca odpowiedzialność za swoje decyzje na partnera; ktoś, kto winą za swoje niepowo-
dzenia obarcza innych; chorobliwe ignorowanie problemów występujących w najbliższym otoczeniu.

kocHAnkoWIe – ŚWIAt(o):

osoba, która poza swoim partnerem świata nie widzi; ktoś, kto ma skłonność do przesadnego i niepotrzeb-
nego poświęcania się dla partnera; osoba samotna, która za wszelką cenę pragnie znaleźć partnera.

kocHAnkoWIe(o) – ŚWIAt(o):

blokady psychiczne powstałe na skutek urazów wyniesionych z nieudanego związku; niechęć do otwo-
rzenia się na świat; ktoś, kto siedzi w domu w obawie, że nie będzie się umiał odpowiednio zachować
w towarzystwie.

1.8. InterpretAcjA połączeń kArty ryDWAn

ryDWAn – GłUpIec:

osoba, której w dzieciństwie nie zabrakło wsparcia i zachęty; żywe, spontaniczne dziecko, którego energia
jest odpowiedni ukierunkowywana; ktoś, kto umie się zaprezentować z jak najlepszej strony.

ryDWAn(o) – GłUpIec:

dziecko, któremu brakuje wiary w siebie; osoba, która obawia się, że jej pomysły zostaną wyśmiane; ktoś,
kto nie potrafi przeprowadzić swojej woli; lęk, że człowiek dowie się tego, o czym nie chce wiedzieć.

ryDWAn – GłUpIec(o):

brak pomysłu na rozwój; niechęć przed posiadaniem dzieci w obawie, że zagrożą one karierze; dziecko,
które czuje się niepotrzebne; osoba, która ma uważa, że wszystkim przeszkadza i zawadza.

ryDWAn(o) – GłUpIec(o):

brak sukcesów życiowych spowodowany zbyt dziecinnym i naiwnym podejściem do życia; lęk przed roz-
poczynaniem czegoś nowego hamuje karierę; osoba, której brakuje inicjatywy i pomysłów.

ryDWAn – MAG:

młody człowiek, który dzięki własnej elokwencji i energii odnosi duże sukcesy; osoba, która potrafi jasno
i precyzyjnie wytyczać sobie cele; ktoś, kto ma duży autorytet wśród rówieśników.

ryDWAn(o) – MAG:

osoba, która nie umie zachować dla siebie swoich planów; ktoś, kto się przechwala swoimi pozornymi
możliwościami; człowiek, który żywi nadmierne zaufanie do ludzi; bezpodstawne liczenie na innych.

ryDWAn – MAG(o):

osoba, która nie umie prowadzić rozmów; niepotrzebna, przesadna szczerość utrudnia zrobienie kariery;
brak jakichkolwiek hamulców podczas dyskusji; ktoś, kto sięga po absurdalne argumenty.

ryDWAn(o) – MAG(o):

brak konsekwencji w działaniu uniemożliwia zrobienie kariery; kompleksy na tle problemów natury wer-
balnej (np. jąkanie się, wada wymowy); trudności w precyzyjnym formułowaniu myśli.

ryDWAn – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

osoba, która odnosi sukcesy dzięki posiadanej wiedzy i mądrości życiowej; ktoś, kto ma dobre wyczucie
innych ludzi; umiejętność utrzymywania harmonijnych kontaktów zawodowych.

ryDWAn(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

osoba, której brakuje energii do wykorzystania posiadanej wiedzy; ktoś, kto nie umie zdecydować się na
wybór drogi kształcenia się; człowiek, który chce się uczyć, ale nie wie czego.

ryDWAn – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

zbyt duża zależność od matki utrudnia zrobienie kariery; ktoś, kto uczy się po to, żeby zadowolić matkę;
wysuwanie irracjonalnych oskarżeń w stosunku do siebie; chorobliwy lęk przed rozstaniem z matką.

ryDWAn(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

matka blokuje karierę i sukcesy; osoba, która czuje, że się pogubiła w życiu; ktoś, kto nie wie czego w da-
nym momencie chce; poszukiwanie swojej drogi życiowej po omacku, metodą prób i błędów.

ryDWAn – ceSArzoWA:

osoba, która umie odnosić sukcesy materialne uczciwie i z klasą; kobieta, którą ogół uznaje za osobę
atrakcyjną i mająca duże powodzenie u mężczyzn; ktoś, kto dużo i chętnie podróżuje.

ryDWAn(o) – ceSArzoWA:

u mężczyzny – partnerka blokuje karierę; osoba, która robi karierę tylko dla pieniędzy; ktoś, kto odniósł
sukces, ale musiał za to zapłacić zbyt wysoką cenę emocjonalną; brak satysfakcji z tego, co się robi.

ryDWAn – ceSArzoWA(o):

osoba, która wypala się w pracy; dążenie do sukcesu za wszelką cenę, nie licząc się ze skutkami emocjo-
nalnymi takiego postępowania; patologiczna niechęć do podróży w obawie przed stratami.

ryDWAn(o) – ceSArzoWA(o):

zablokowanie kariery przez kobiety (żonę, przyjaciółkę); chorobliwa obawa przed zawodową konkurencją;
nieumiejętność prowadzenia zdrowej rywalizacji; urazy powstałe na skutek wypadków w podróży.

ryDWAn – ceSArz:

osoba, która umie zdobyć i utrzymać znaczenie w środowisku; mężczyzna, którego ogół uznaje za osobę
atrakcyjną i mający duże powodzenie u kobiet; ekspansywny i zdecydowany w działaniu człowiek.

ryDWAn(o) – ceSArz:

człowiek ograniczony, pyszałkowaty i zarozumiały; osoba przekonana o swojej wielkości, choć nie znaj-
duje to żadnego odzwierciedlenia w życiu; partner, który ogranicza lub uniemożliwia karierę partnerce.

ryDWAn – ceSArz(o):

człowiek przeciętny, który nawet nie myśli o sukcesie; osoba, która zakłada, że sukcesy nie są dla niej; ktoś,
kto ma możliwości, ale postrzega siebie jako życiowego nieudacznika; bierne poddawanie się losowi.

ryDWAn(o) – ceSArz(o):

zablokowanie kariery przez mężczyznę (męża, przyjaciela); zawiść, zazdrość o sukcesy innych; osoba,
która nie robi tego, czym faktycznie chciałaby się zajmować; działanie na siłę, wbrew sobie.

ryDWAn – ArcykApłAn:

osoba, która umie i chce konstruktywnie współpracować z innymi; zdrowe i uczciwe podejście do kariery
i sukcesów; ktoś otwarty na propozycje i gotowy podejmować wyzwania w sferze zawodowej.

ryDWAn(o) – ArcykApłAn:

nadmiernie ortodoksyjne podejście do życia utrudnia rozwój zawodowy; nieumiejętność zastosowania
nowoczesnych metod w działaniu; przesadne przywiązanie do tradycji utrudnia postęp.

ryDWAn – ArcykApłAn(o):

zbyt duża zależność od ojca uniemożliwia zrobienie kariery; ktoś złudnie przekonany, że nie potrzebuje
w nikim ani w niczym oparcia; ktoś, kto nie przyjmuje do wiadomości informacji nieprzyjemnych dla
siebie.

ryDWAn(o) – ArcykApłAn(o):

człowiek, który może zrobić karierę, odnieść sukces, ale nie robi tego uważając, iż jest to niemoralne; osoba,
która zrealizowała swoje plany zawodowe, ale nie przyniosło to jej oczekiwanej satysfakcji.

ryDWAn – kocHAnkoWIe:

osoba gościnna, chętnie przyjmująca gości; ktoś, kto prowadzi szerokie życie towarzyskie; człowiek umie-
jący wyeksponować i podkreślić swoje zalety; jednostka energiczna, ale o dość romantycznym usposo-
bieniu.

ryDWAn(o) – kocHAnkoWIe:

osoba pasywna, która liczy na pomoc i poparcie partnera; człowiek, który przeżył porażkę zawodową i te-
raz boi się rozpocząć coś nowego; problemy w związku spowodowane wyjazdem jednego z partnerów.

ryDWAn – kocHAnkoWIe(o):

osoba, która robi karierę nie dlatego, że ona tego chce, lecz po to, by zaimponować rodzinie lub partnero-
wi; życie towarzyskie jako ucieczka przed problemami partnerskimi; ktoś, kto źle się czuje we własnym
domu.

ryDWAn(o) – kocHAnkoWIe(o):

partner, który wpoił przekonanie o niemożności osiągnięcia sukcesu i zrobieniu kariery; ktoś, kto obawia
się wychodzić z domu; osoba, która nie potrafi określić jaki rodzaj działalności dałby jej satysfakcję.

ryDWAn – SprAWIeDLIWoŚĆ:

osoba, dla której najważniejsze jest postępowanie zgodnie z literą prawa; człowiek o nieposzlakowanej
uczciwości; typ rozjemcy i mediatora; ktoś, kto umie elegancko pogodzić zwaśnione strony.

ryDWAn(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ:

osoba, która zbyt długo rozważa wszelkie ewentualności; ktoś, kto boi się zrobić zdecydowany krok do
przodu; człowiek, który chorobliwie we wszystkim dopatruje się ogromnego ryzyka.

ryDWAn – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

osoba, która nie umie zorganizować sobie pracy i działa zrywami; ktoś, kto ma tendencję do zostawiania
wszystkiego na ostatnią chwilę; w związku jedno z partnerów jest zbyt dynamiczne w stosunku do dru-
giego.

ryDWAn(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

osoba, która sama sobie ogranicza wolność w sensie fizycznym (poddanie się władzy drugiej osoby) lub
w psychicznym (poddawanie się samoograniczającym przekonaniom; narażanie się na plotki i oszczer-
stwa.

ryDWAn – ereMItA:

osoba, która śmiało kroczy drogą sukcesów; odwaga i śmiałość w działaniu; ktoś, kto umie odpowiednio
wykorzystać posiadane możliwości; dobra znajomość swoich talentów i uzdolnień.

ryDWAn(o) – ereMItA:

ktoś, kto powinien lepiej poznać swoje wnętrze; brak orientacji w życiu; osoba, która nie chce przyjmować do
wiadomości informacji dotyczących jej samej; człowiek, który czuje, że się pogubił w życiu.

ryDWAn – ereMItA(o):

karierowiczostwo; osoba, która dąży wyłącznie do sukcesów materialnych całkowicie zaniedbując rozwój
duchowy; ktoś, kto zgłębianie swego wnętrza traktuje jako całkowicie zbyteczną stratę czasu.

ryDWAn(o) – ereMItA(o):

osoba zgorzkniała na skutek braku satysfakcji z przebiegu kariery; znużenie, zmęczenie karierą i/lub
wybraną drogą życiową; chorobliwe odsuwanie się od ludzi; lęk przed zbyt bliskim kontaktem.

ryDWAn – koło FortUny:

człowiek, który wie, czego chce; duża umiejętność autokreacji; ktoś, kto godzi rozwój duchowy z sukce-
sem materialnym; pozytywne, ale karmiczne relacje przeniesione z układu pracownik – szef.

ryDWAn(o) – koło FortUny:

ktoś, kto prezentuje zbyt materialistyczne podejście do życia; postawa typu: „liczą się tylko pieniądze”; trudne
karmicznie relacje wyniesione z układu pracownik – szef, zobowiązania leżą po drugiej stronie.

ryDWAn – koło FortUny(o):

osoba, która w ogóle nie potrafi odnaleźć się w świecie materii; ktoś, kto chce zostać świętym za życia;
trudne karmicznie relacje wyniesione z układu pracownik – szef, zobowiązania leżą po stronie osoby
pytającej.

ryDWAn(o) – koło FortUny(o):

osoba skąpa; ktoś, kto sobie i bliskim odmawia jakichkolwiek przyjemności z powodu irracjonalnego
lęku przed biedą; trudne karmicznie relacje wyniesione z układu pracownik – szef, zobowiązania leżą po
obu stronach.

ryDWAn – Moc:

umiejętność odpowiedniego wykorzystania posiadanego potencjału; ktoś, kto potrafi wykorzystać dobrą
passę; sukces, który rodzi sukces; osoba, która potrafi wyraźnie rozdzielić życie osobiste od zawodo-
wego.

ryDWAn(o) – Moc:

brak wiary w siebie uniemożliwia osiągnięcie sukcesu; ktoś, kto wycofuje się z podjętych działań tuż
przed metą; brak umiejętności pertraktacji; lęk przed ośmieszeniem, żartami, kpiną; onieśmielenie.

ryDWAn – Moc(o):

zbyt brutalne podejście do kariery; brak sukcesów wywołuje pretensje do całego świata; osoba, która
przerzuca winę na innych w przypadku własnych niepowodzeń; postawa roszczeniowa.

ryDWAn(o) – Moc(o):

brak sił na robienie kariery; postawa typu: „mi i tak nic się nie uda”; mentalność ofiary; ktoś, kto daje się
wszystkim wykorzystywać; przenoszenie problemów zawodowych na życie osobiste.

ryDWAn – WISIeLec:

osoba, która jest w stanie sama, bez pomocy innych odnieść sukces; człowiek, który dzięki wglądowi
wewnętrznemu potrafi modyfikować działania; ktoś, kto w żadnej sytuacji nie traci zimnej krwi.

ryDWAn(o) – WISIeLec:

ktoś, kto jest świadomy, że ma delikatną psychikę i stara się ją chronić ograniczając ekspresję zewnętrz-
ną; osoba, która niechętnie ujawnia zamiary; człowiek, który siedem razy pomyśli, zanim coś zrobi.

ryDWAn – WISIeLec(o):

skłonność do ucieczki w odmienne stany świadomości; osoba, której sukces może uderzyć do głowy
i spowodować rozstrój emocjonalny; ktoś, kto nie umie zachować sowich planów w tajemnicy.

ryDWAn(o) – WISIeLec(o):

niski próg pobudzenia emocjonalnego; osoba, którą łatwo sprowokować; ciskanie się z kąta w kąt; posta-
wa typu: „nikt mnie nie docenia”; chorobliwa ucieczka w świat wewnętrzny.

ryDWAn – ŚMIerĆ:

pęd do wielkich zmian; osoba, która odnosi sukcesy w nietypowych lub ekstremalnych warunkach; ktoś,
kto potrzebuje trudnych sytuacji do rozwoju; człowiek, który traktuje życie jak wyzwanie.

ryDWAn(o) – ŚMIerĆ:

ktoś, kto nie umie się pogodzić ze zmianami losowymi; irracjonalny lęk przed tym, co niesie los; próby
zabezpieczenia się przed wszelkimi ewentualnościami; ktoś, kto nie umie się cieszyć.

ryDWAn – ŚMIerĆ(o):

chorobliwy lęk, że człowiek nie zdąży w tym życiu zrobić wszystkiego, co sobie zaplanował; osoba, która
nigdy nie ma czasu; nieumiejętność zatrzymania się i spokojnego przyjrzenia się sytuacji.

ryDWAn(o) – ŚMIerĆ(o):

ktoś, kto żyje w sposób nieuporządkowany; osoba, która bez powodu na przemian wpada w skrajne sta-
ny – raz euforia, raz depresja; człowiek, który w trudnej sytuacji wpada w apatię.

ryDWAn – rÓWnoWAGA:

osoba, która potrafi zachować dystans w stosunku do własnej kariery i sukcesów; ktoś, komu sława nie
przewróci w głowie; człowiek, który w sposób zrównoważony potrafi prowadzić własne sprawy.

ryDWAn(o) – rÓWnoWAGA:

brak zaangażowania i samoograniczające przekonania utrudniają karierę; ktoś, kto zawsze zachowuje
przesadną ostrożność; człowiek, który nie podejmuje działań, lecz czeka, aż coś „samo” się wydarzy.

ryDWAn – rÓWnoWAGA(o):

brak umiaru w działaniu; ktoś, kto dąży do osiągnięcia sukcesu za wszelką cenę, bez liczenia się z inny-
mi; osoba, której trudno osiągnąć satysfakcję; stan ciągłego niezadowolenia z siebie.

ryDWAn(o) – rÓWnoWAGA(o):

niechęć do stabilizacji; osoba, która z nudy może ściągać na siebie nieszczęścia; brak rozwagi; forsowanie
na siłę swoich pomysłów powoduje problemy w relacjach zawodowych z ludźmi.

ryDWAn – DIABeł:

osoba, która umie mądrze ukierunkować swoją energię na konkretne działania; ktoś, kto potrafi efektyw-
nie i sprawnie rozwiązywać trudne sytuacje w sferze zawodowej; osoba ekspresyjna i ekspansywna.

ryDWAn(o) – DIABeł:

osoba, która nie panuje nad swoją energią i niszczy siebie i/lub innych; ktoś, kto do pieniędzy podchodzi
na zasadzie: „lekko przyszło, lekko poszło”; człowiek, który ma problemy z dochowaniem wierności.

ryDWAn – DIABeł(o):

ktoś, kto robi karierę nie oglądając się na nic; człowiek, który w pogoni za sukcesem niszczy siebie i in-
nych; sukces, który spala; problemy w partnerstwie związane z zanikiem pociągu seksualnego.

ryDWAn(o) – DIABeł(o):

osoba całkowicie zablokowana w sferze seksu; ktoś, kto traktuje seks jak zło konieczne, a w partnerstwie
„wypełnia małżeński obowiązek”; brak energii do działania; stany apatii i zobojętnienia.

ryDWAn – WIeŻA BoGA:

osoba, która sama tworzy swoje sukcesy; ktoś z jasno i konkretnie wyznaczonym celem zawodowym
w życiu; człowiek, który potrafi zarazić innych swoim projektem, pomysłem, entuzjazmem.

ryDWAn(o) – WIeŻA BoGA:

ktoś, kto utknął w martwym punkcie i nie potrafi sam ruszyć do przodu; osoba, która nie umie wyjść poza
stare schematy; bezsensowne wzorowanie się na innych w odniesieniu do spraw zawodowych.

ryDWAn – WIeŻA BoGA(o):

osoba, która chce odnosić sukcesy, ale nie potrafi precyzyjnie określić swoich planów; ktoś, kto umie
realizować krótkoterminowe zadania, ale ma problemy z dalekosiężnymi planami.

ryDWAn(o) – WIeŻA BoGA(o):

osoba, która ma uczucie, że w jej życiu nie ma nic pewnego i stałego; ktoś, kto ma skłonność do prowi-
zorki, czyli chwiejnego i niestabilnego życia; człowiek, który wciąż buduje domki z kart.

ryDWAn – GWIAzDA:

osoba, która umie znaleźć się i stosownie zachować w każdej sytuacji i w każdym towarzystwie; ktoś, kto
potrafi żyć z pasją; człowiek utalentowany i wrażliwy artystycznie; potencjał twórczy.

ryDWAn(o) – GWIAzDA:

zbyt emocjonalne podejście do spraw zawodowych utrudnia karierę; więcej nadziei na sukces, niż realnej
pracy nad nim; ktoś, kto nie widzi swoich uzdolnień artystycznych lub ich nie wykorzystuje.

ryDWAn – GWIAzDA(o):

osoba mało kreatywna; ktoś, kto wykonuje wyłącznie odtwórcze działania; człowiek, który nie waha się
wykorzystać przyjaciół do zrealizowania swoich celów, nie licząc się z ich uczuciami.

ryDWAn(o) – GWIAzDA(o):

osoba próżna, zarozumiała; chorobliwie wysokie mniemanie o sobie, swoim talencie i wyjątkowości;
człowiek, który w kontaktach z przyjaciółmi stosuje szantaż lub wymuszenie.

ryDWAn – kSIĘŻyc:

osoba, która umie wykorzystać intuicję w sprawach zawodowych; dobre zrozumienie siebie i swoich am-
bicji ułatwia osiągnięcie sukcesów; ktoś, kto umie wykorzystać energię marzeń.

ryDWAn(o) – kSIĘŻyc:

osoba, która żywi złudne przekonania na temat swoich sukcesów i osiągnięć zawodowych; nierealistycz-
ne oczekiwania zawodowe; ktoś przesadnie wrażliwy i przeczulony na tle swojej osoby.

ryDWAn – kSIĘŻyc(o):

brak kontaktu z intuicją; przesadna chęć twardego stania na ziemi; ktoś, kto boi się, że jeśli zacznie ma-
rzyć, to oderwie się od ziemi i nie będzie umiał na niej egzystować; podświadomy lęk o karierę.

ryDWAn(o) – kSIĘŻyc(o):

chorobliwa wyobraźnia utrudnia odniesienie sukcesów; osoba, która sama siebie straszy katastroficzny-
mi wizjami; ktoś, kto wszędzie dopatruje się nieszczęść i/lub sensacji; skrajne lenistwo.

ryDWAn – Słońce:

wybitna, charyzmatyczna osobowość; człowiek sukcesu; naturalny przywódca i organizator; osoba, która
ma łatwość publicznego występowania; ktoś, w czyim towarzystwie wszyscy dobrze się czują.

ryDWAn(o) – Słońce:

osoba egoistyczna i egocentryczna; człowiek, który nie umie swoich pozytywnych cech wydobyć z siebie
i zastosować w życiu; ktoś, komu trudno dostrzec coś więcej niż koniuszek własnego nosa.

ryDWAn – Słońce(o):

ktoś, kto jest dobrym aktorem i potrafi zamaskować bezbarwność swojej osobowości; człowiek, który
umie wykorzystać innych do swoich celów; partner, który swoją postawą wpędza w kompleksy.

ryDWAn(o) – Słońce(o):

człowiek niezorganizowany, którego bardzo często ogarnia słomiany zapał; trudności w utrzymaniu na
dłuższą metę dobrych kontaktów z ludźmi; ktoś, kto ciągle gra w obawie, że nie będzie lubiany.

ryDWAn – SąD BoŻy:

osoba, która sama potrafi zmotywować siebie do działania; ktoś, kto ma dobre wzorce do naśladowania
w rodzinie; hierarchia wartości, w której znaczące miejsce zajmują sprawy zawodowe.

ryDWAn(o) – SąD BoŻy:

człowiek, który nie odczuwa potrzeby robienia kariery; brak motywacji do ekspansywnych działań zawo-
dowych; środowisko, w którym trudno znaleźć akceptację dla prowadzonych działań.

ryDWAn – SąD BoŻy(o):

system wartości wyniesiony z domu rodzinnego hamuje sukcesy i postęp; osoba, która powinna stworzyć
własną filozofię sukcesu, jeśli chce go osiągnąć; fałszywie pojęte poczucie obowiązku.

ryDWAn(o) – SąD BoŻy(o):

osoba, która poświęca się i rezygnuje z kariery dla dobra rodziny, ale potem wypomina to bliskim; brak
motywacji do jakichkolwiek działań; postawa typu: „czy się stoi, czy się leży 1000 złotych się należy”.

ryDWAn – ŚWIAt:

osoba, która może osiągnąć wyższe (subtelne) poziomy działania; ktoś, kto potrafi intuicyjnie wyczuć
okazję i z niej skorzystać; umiejętność konstruktywnego współdziałania z innymi; człowiek bystry i bły-
skotliwy.

ryDWAn(o) – ŚWIAt:

człowiek, który nie wie na co się ma zdecydować; zbyt dużo możliwości powoduje rozproszenie i niemoż-
ność skoncentrowania uwagi na jednym; ktoś, kto ma skłonność do przesady i wyolbrzymiania wszyst-
kiego.

ryDWAn – ŚWIAt(o):

osoba, która łatwo wpada w stany nieokreślonej tęsknoty i nostalgii; ktoś, kto nie umie określić, co jest
przyczyną jego złych nastrojów; człowiek, który lubi koncentrować na sobie uwagę otoczenia.

ryDWAn(o) – ŚWIAt(o):

osoba zamknięta na świat i działania; fałszywe przekonanie, że jeśli nie będę się wychylać, to „zły los
o mnie zapomni”; ktoś, kto szuka najróżniejszych pretekstów do tego, żeby nic nie robić.

1.9. InterpretAcjA połączeń kArty SprAWIeDLIWoŚĆ

SprAWIeDLIWoŚĆ – GłUpIec:

osoba, która potrafi w sposób rozsądny i wyważony podejść do każdego; umiejętność dostosowania się do
poziomu innych ludzi; umiejętność ustanawiania zdrowych barier dla dzieci.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – GłUpIec:

osoba, która ma naiwne podejście do spraw urzędowych i nie umie się odnaleźć w zawiłym świecie
spraw formalnych i biurokratycznych; ktoś, kto załamuje się już w obliczu elementarnych trudności.

SprAWIeDLIWoŚĆ – GłUpIec(o):

zbyt surowe zasady wychowawcze zbiły w człowieku spontaniczność lub sprowokowały buntownicze
podejście do życia; brak zdrowych barier w dzieciństwie utrudnia prawidłową asymilację w społeczeń-
stwie.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – GłUpIec(o):

osoba, której powinno się ograniczyć prawa rodzicielskie lub ich pozbawić, brak kompetencji w wychowywaniu
dzieci; ktoś, kto nie potrafi spojrzeć na własne dziecko obiektywnie i bezstronnie.

SprAWIeDLIWoŚĆ – MAG:

osoba, która zawsze przestrzega prawa i dba o to, by nie przekazywać niesprawdzonych informacji; czło-
wiek o uzdolnieniach krasomówczych; ktoś, kto logicznie i przekonywująco broni swoich racji.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – MAG:

nadmierna chęć do popisywania się przed innymi; imponowanie za wszelką cenę; trudności w odróżnie-
niu swoich faktycznych potrzeb od działań wymuszonych przez środowisko rówieśnicze.

SprAWIeDLIWoŚĆ – MAG(o):

brak plastyczności i umiejętności dostosowania się do zaistniałej sytuacji; zbyt sztywne trzymanie się
obranego kiedyś wzorca zachowań, nawet jeśli jest on obecnie całkowicie nieadekwatny.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – MAG(o):

całkowicie bezkrytyczne uleganie wpływom środowiska rówieśniczego; pełne poddawanie się panującym
modom; przynależność do skrajnych subkultur (np. faszystowskiej); fascynacja brutalnością i bezpra-
wiem.

SprAWIeDLIWoŚĆ – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

matka, która dobrze wychowuje dzieci; osoba, która umie godzić potrzeby swoje i bliskich; ktoś, kto robi
to, co do niego należy, bez oglądania się na innych; kobieta, która zna swoją wartość.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

ktoś, kto posiada dużą wiedzę, ale nie potrafi zastosować jej w praktyce; ciągłe oglądanie się na innych w po-
szukiwaniu aprobaty; kobieta, która uważa, że z powodu swojej płci jest w gorszej sytuacji zawodowej.

SprAWIeDLIWoŚĆ – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

osoba, która nie potrafi poprosić o pomoc; ktoś, kto uważa, że prosząc o pomoc narzuca się innym lub
upokarza; blokady w kontaktach z ludźmi; matka, która nie chce lub nie potrafi pomóc dzieciom.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

niesprawiedliwe podejście do dzieci; matka, która faworyzuje jedno z dzieci; osoba, która ciągle oczekuje,
że ktoś coś za nią zrobi; kobieta, która wyraźnie faworyzuje lub proteguje osoby własnej płci.

SprAWIeDLIWoŚĆ – ceSArzoWA:

osoba, dla której sprawiedliwe podejście do innych ludzi jest stanem naturalnym; ktoś, kto zna się na
sztuce i umie docenić jej wartość; umiejętność sprawnego i zrównoważonego działania w sferze materii.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – ceSArzoWA:

brak umiaru w stawianych innym ludziom żądaniach; zachłanność; ktoś, kto inną miarą mierzy siebie niż
innych pobłażając sobie; partnerka, która patologicznie ogranicza wolność partnera.

SprAWIeDLIWoŚĆ – ceSArzoWA(o):

osoba, która pozwala się wykorzystywać innym; ktoś, kto inną miarą mierzy siebie niż innych pobłażając
innym; partnerka, która nie potrafi odnaleźć się w prawdziwie partnerskim układzie.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – ceSArzoWA(o):

ktoś, kto jest niesprawiedliwy tak w stosunku do siebie, jak i innych; osoba, która nie posiada wrażli-
wości artystycznej; człowiek, który czuje irracjonalny strach przed podejmowaniem decyzji w sprawach
materialnych.

SprAWIeDLIWoŚĆ – ceSArz:

osoba, która działa szybko i zgodnie z prawem; umiejętność odważnego rozwiązywania problemów; ktoś, kto
traktuje kłopoty jak wyzwanie – nie zamartwia się, lecz twórczo je rozwiązuje.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – ceSArz:

osoba, która wprowadza chaos w działania innych; ktoś, kto teoretycznie zawsze wie, jak coś zrobić lepiej;
człowiek, który nie panuje nad swoim działaniem, wszystko wymyka się mu spod kontroli.

SprAWIeDLIWoŚĆ – ceSArz(o):

osoba, która sądzi, że prawo obowiązuje wszystkich, tylko nie ją; człowiek, który zajmuje wysokie stano-
wisko i to wywołuje w nim manię wielkości; partner, który patologicznie ogranicza wolność partnerki.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – ceSArz(o):

człowiek, który nie potrafi zdobyć się na obiektywizm w stosunku do siebie i pełen jest fałszywych prze-
konań na swój temat; mąż (ojciec), który wprowadza w domu despotyczne rządy.

SprAWIeDLIWoŚĆ – ArcykApłAn:

osoba, która do ważnych spraw podchodzi z odpowiednim dystansem; ojciec, który potrafi być dobrym
wzorcem dla dzieci; ktoś, kto umie jasno określić swoje stanowisko nawet w sprawach trudnych moralnie.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – ArcykApłAn:

osoba pełna dylematów moralnych związanych z kwestiami etycznymi (np. aborcja, eutanazja); ktoś do-
browolnie podporządkowany wyjątkowo surowym nakazom religijnym i etycznym.

SprAWIeDLIWoŚĆ – ArcykApłAn(o):

ojciec, który surowymi zakazami blokuje samodzielność dziecka; osoba, która wszelkie działania innych
osób traktuje jak wymierzone w siebie lub własne bezpieczeństwo; mania prześladowcza.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – ArcykApłAn(o):

osoba, która ma skłonność do bezpodstawnego oskarżania innych o działania nieetyczne lun niezgodne
z prawem; człowiek, który wygłasza oszczerstwa, rozsiewa plotki lub zniesławia innych.

SprAWIeDLIWoŚĆ – kocHAnkoWIe:

partnerzy, których łączą wspólne poglądy i dążenia; osoba, która kieruje się wewnętrzną rozwagą przy podej-
mowaniu decyzji; osoba, która potrafi spokojnie rozwiązywać konflikty w relacjach z bliskimi.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – kocHAnkoWIe:

osoba niezrównoważona wewnętrznie, co znajduje odbicie w konfliktach partnerskich; ktoś, kto boi się
otworzyć i ukazać swoje wnętrze; chorobliwe utożsamianie się z partnerem; uległość, niewolnicze odda-
nie.

SprAWIeDLIWoŚĆ – kocHAnkoWIe(o):

utrzymywanie związku na siłę, wbrew woli drugiej osoby; złośliwe i cyniczne podejście do partnerstwa;
osoba, która realizuje się i osiąga sukcesy kosztem partnera i bez najmniejszych skrupułów.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – kocHAnkoWIe(o):

partnerzy, którzy wykorzystują się i manipulują sobą nawzajem; osoba, która żyje z ciągłym uczuciem
niesprawiedliwości społecznej, ale nic nie robi, by to zmienić; ktoś kłótliwy i wywołujący konflikty.

SprAWIeDLIWoŚĆ – ryDWAn:

osoba, która potrafi mądrze wykorzystać zdobyte doświadczenia życiowe; ktoś, kto umie jednocześnie
działać rozważnie i ekspansywnie; człowiek, który wzbudza powszechny szacunek i uznanie.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – ryDWAn:

brak umiaru w działaniu; ktoś, kto nie potrafi odpoczywać; człowiek, który ciągle musi być w ruchu; pra-
coholik; ktoś, kto pokrywa swoje zmieszanie lub niepokój wewnętrzny przesadną ekspresją ruchową.

SprAWIeDLIWoŚĆ – ryDWAn(o):

osoba, która nie potrafi wyciągnąć konkretnych korzyści z własnych działań; ktoś, kto ma wrażenie, że
energia przepływa mu przez palce; trudności z koncentracją; niezborne ruchy i działania.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – ryDWAn(o):

osoba, która nie dba o swoją reputację, a nawet celowo wywołuje skandale, by wzbudzić zainteresowanie
swoją osobą; ktoś, kto często coś obiecuje, lecz nigdy nie dotrzymuje obietnic.

SprAWIeDLIWoŚĆ – ereMItA:

osoba cierpliwa i umiejąca odłożyć na później upragnione gratyfikacje (przyjemności); ktoś, kto potrafi
w każdej sytuacji zachować spokój i dostrzec korzyści z niej wypływające; opanowanie.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – ereMItA:

człowiek, który doskonale umie dbać o pozory; zakłamanie, fałsz; tworzenie nieprawdziwego wizerunku
swojej osoby; ktoś, kto nie potrafi czekać i popełnia błędy na skutek niecierpliwości.

SprAWIeDLIWoŚĆ – ereMItA(o):

osoba szczera, aż do bólu; ekshibicjonista psychiczny; ktoś, kto wciąż obarcza innych swoimi problemami
i kłopotami; człowiek, który nie chce przyjąć niczyjej pomocy, choć sprawia odwrotne wrażenie.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – ereMItA(o):

człowiek, który zawsze upiera się przy swoim zdaniu, choć z reguły nie ma racji; osoba, która nie dba
o honor i godność; brak siły wewnętrznej do przeciwstawienia się problemom i przeciwnościom.

SprAWIeDLIWoŚĆ – koło FortUny:

osoba, która w każdej sytuacji zachowuje pogodę ducha; ktoś, kto w każdej sytuacji potrafi znaleźć jej ja-
sne strony; umiejętność pozytywnego myślenia; przepracowane, ale karmiczne relacje typu kat – ofiara.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – koło FortUny:

osoba, której nastroje całkowicie są zależne sytuacji zewnętrznej; ktoś przeświadczony o tym, że ma pecha; od
problemy karmiczne wypływające z relacji kat – ofiara, zobowiązania leżą po drugiej stronie.

SprAWIeDLIWoŚĆ – koło FortUny(o):

człowiek, który uważa, że nie ma na nic wpływu w swoim życiu; fatalizm i poddawanie się biegowi zda-
rzeń; problemy karmiczne wypływające z relacji kat – ofiara, zobowiązania leżą po stronie osoby pyta-
jącej.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – koło FortUny(o):

irracjonalne lęki związane z wymiarem sprawiedliwości i służbami „mundurowymi”; mania prześladow-
cza; problemy karmiczne wypływające z relacji kat – ofiara, zobowiązania leżą po obu stronach.

SprAWIeDLIWoŚĆ – Moc:

osoba, która umie wykorzystywać wszelkie możliwości i korzystać z nadarzającej się szansy; ktoś, kto ma
siłę przebicia i potrafi dochodzić swoich praw; dobry refleks i szybka orientacja w sytuacji.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – Moc:

ktoś, kto nie potrafi panować nad swoją siłą fizyczną; człowiek agresywny; osoba, która uważa, że ma
może zachowywać się zgodnie z „prawem pięści”; patologiczny kult siły i sprawności fizycznej.

SprAWIeDLIWoŚĆ – Moc(o):

ktoś, kto w ogóle nie potrafi się bronić; osoba, która przyjmuje na siebie rolę kozła ofiarnego; bierność
i bezradność w trudnych sytuacjach; człowiek, który nadużył siły, a skutki tego wywołały w nim uraz.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – Moc(o):

mentalność ofiary; ktoś, kto swoim zachowaniem prowokuje agresywne zachowania; osoba, która „od-
wraca głowę”, gdy widzi, że komuś dzieje się krzywda; tolerowanie zachowań agresywnych.

SprAWIeDLIWoŚĆ – WISIeLec:

osoba, która jest zadowolona z tego, co ma i nie pragnie niczego więcej; umiejętność poprzestawania na
małym; ktoś, kto akceptuje siebie w pełni i nie chce niczego zmieniać w sobie.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – WISIeLec:

ktoś, kto unika w kontaktach z ludźmi głębszego zaangażowania; człowiek, który przed problemami ucie-
ka w używki zamiast je rozwiązywać; brak równowagi między światem wewnętrznym a zewnętrznym.

SprAWIeDLIWoŚĆ – WISIeLec(o):

osoba ubezwłasnowolniona, niepoczytalna; ktoś wyjątkowo łatwo tracący kontrolę nad sobą, a wtedy
ogarnia go „biała gorączka”; stany afektu, w których może dojść do popełnienia przestępstwa.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – WISIeLec(o):

osoba psychicznie chora lub głęboko uzależniona; konieczność leczenia w zakładzie zamkniętym; na
zmianę – ataki histerii i stany apatii; zobojętnienie lub podwyższona wrażliwość na bodźce.

SprAWIeDLIWoŚĆ – ŚMIerĆ:

osoba, która podchodzi do spraw śmierci w kategoriach ezoterycznych; ktoś, kto potrafi zachować spokój
w obliczu trudnych spraw oraz w sytuacjach ekstremalnych; człowiek, który rozumie prawa uniwersalne.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – ŚMIerĆ:

irracjonalne lęki na temat swego zdrowia; brak zrozumienia dla praw uniwersalnych; bezsensowny bunt
przeciwko sprawom, na które nie ma się żadnego wpływu; stan ciągłego niepokoju wewnętrznego.

SprAWIeDLIWoŚĆ – ŚMIerĆ(o):

ktoś, kto nie potrafi pogodzić się z nieuchronnością śmierci; człowiek, który nie umie pogodzić się z utra-
tą bliskiej osoby; przewlekły stan żalu po stracie kogoś lub czegoś; melancholia.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – ŚMIerĆ(o):

ktoś, kto ciągle straszy swoich bliskich tym, że umrze; obciążanie innych odpowiedzialnością za swój
stan zdrowia; ucieczka przed problemami w chorobę; osoba, która w ogóle nie słyszy sygnałów własnego
ciała.

SprAWIeDLIWoŚĆ – rÓWnoWAGA:

ktoś, kto potrafi wprowadzić harmonię między zwaśnionymi stronami; umiejętność polubownego zała-
twiania spraw; człowiek, który równą miarą mierzy i siebie, i innych.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – rÓWnoWAGA:

osoba, która prezentuje postawę typu: „to się jakoś samo załatwi”; chorobliwy lęk, że jeśli się komuś ustą-
pi, to utraci się szacunek otoczenia; ktoś, kto w trudnych sytuacjach nadrabia miną i udaje.

SprAWIeDLIWoŚĆ – rÓWnoWAGA(o):

straszenie adwersarzy sądem i prokuratorem; człowiek, który uważa, że bez niego „świat by się zawalił”;
odreagowywanie gniewu na bliskich; osoba, która mówi innym przykre rzeczy myląc to ze szczerością;.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – rÓWnoWAGA(o):

wypaczone pojęcia o sprawiedliwości; patologicznie wysokie mniemanie o sobie powoduje, iż człowiek
uważa, że jest ponad powszechną sprawiedliwością; upodobanie do skrajnych rozwiązań.

SprAWIeDLIWoŚĆ – DIABeł:

osoba, która zawsze potrafi wygrać i to w dobrym stylu; umiejętność wykorzystania wszystkich posiada-
nych środków i możliwości do osiągnięcia sukcesu; rozważne podejście do pieniędzy.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – DIABeł:

osoba, która nie potrafi mądrze gospodarować posiadaną energią i środkami; irracjonalny lęk, że duże pienią-
dze zaburzą równowagę wewnętrzną człowieka; umniejszanie dochodów w obawie przed zawiścią.

SprAWIeDLIWoŚĆ – DIABeł(o):

człowiek, który odczuwa satysfakcję wtedy, gdy ominie lub oszuka prawo; skłonność do nieuczciwych
interesów; osoba o spaczonym poczuciu sprawiedliwości; nieuczciwość; skłonność do kłamstw.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – DIABeł(o):

osoba otoczona aurą skandalu; skłonność do pieniactwa i bezsensownego procesowania się; postawa typu:
„uczciwość jest dobra dla frajerów”; ktoś, kto czerpie satysfakcję z bezkarnego naruszania prawa.

SprAWIeDLIWoŚĆ – WIeŻA BoGA:

osoba systematyczna i dokładna; ktoś, kto najpierw myśli o skutkach swojego postępowania, a dopiero
potem działa; człowiek, który powoli i stopniowo, lecz konsekwentnie realizuje swoje plany.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – WIeŻA BoGA:

ktoś, kto ma bezzasadne pretensje do wszystkich, że mu przeszkadzają w realizacji planów; człowiek, do
którego odnosi się przysłowie: „Złej tanecznicy, to i rąbek u spódnicy przeszkadza”.

SprAWIeDLIWoŚĆ – WIeŻA BoGA(o):

osoba, u której wewnętrzne przekonania ograniczają wolność; irracjonalne lęki, że zostanie się pozbawio-
nym wolności; brak systematyczności w działaniach; ktoś, kto wszystko robi byle jak, „po łebkach”.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – WIeŻA BoGA(o):

urazy i problemy wyniesione z pobytu w areszcie lub więzieniu; kryminalista, który nie potrafi żyć na
wolności; osoba, która nie potrafi w odpowiedni sposób wykorzystać posiadaną wolność.

SprAWIeDLIWoŚĆ – GWIAzDA:

osoba, która chętnie pomaga innym; bezinteresowność; satysfakcjonujące i obustronnie korzystne kon-
takty z bliskimi ludźmi; ktoś, kto wie jak i kogo prosić o pomoc w trudnej sytuacji.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – GWIAzDA:

brak zrozumienia dla własnych uczuć; osoba, która tłumi swoje uczucia, w obawie, że jeśli pozwoli im
dojść do głosu, to nie zapanuje nad nimi; człowiek, który traktuje uczucia jako objaw słabości.

SprAWIeDLIWoŚĆ – GWIAzDA(o):

osoba zimna uczuciowo, podchodząca z dużym dystansem do wszelkich zewnętrznych przejawień emo-
cjonalnych; irracjonalny lęk, że uczucia wymykają się spod kontroli i zaczynają rządzić człowiekiem.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – GWIAzDA(o):

osoba, która uważa, że nikt jej nie rozumie; ktoś, komu trudno znaleźć poparcie dla swoich idei; osoba,
która nie panuje nad uczuciami i ma skłonność do wywoływania publicznych awantur.

SprAWIeDLIWoŚĆ – kSIĘŻyc:

osoba umiejąca analizować i przewidywać rezultaty swoich posunięć; ktoś, kto mocno angażuje się w pro-
wadzone działania; osoba profesjonalnie podchodząca do spraw zawodowych.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – kSIĘŻyc:

osoba, która ma zbyt wybujałe oczekiwania w stosunku do otoczenia; ktoś, kto ma skłonność do użalania
się nad sobą w nadziei, że to wzbudzi sympatię lub litość otoczenia; pasywność, podporządkowywanie
się innym.

SprAWIeDLIWoŚĆ – kSIĘŻyc(o):

ktoś zbyt miękki na wyegzekwowanie swoich praw; człowiek przesadnie sentymentalny; ktoś, kogo nawet
drobiazg potrafi doprowadzić do łez; płacz jako forma ucieczki przed rozwiązywaniem problemów.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – kSIĘŻyc(o):

osoba, która wyolbrzymia swoje problemy i nawet drobiazg potrafi rozdmuchać do rozmiarów tragedii;
ktoś, kto chce, żeby cała uwaga i zainteresowanie otoczenia było skoncentrowane na nim.

SprAWIeDLIWoŚĆ – Słońce:

osoba, która z łatwością zdobywa powszechne uznanie i szacunek; ktoś powołany do zajmowania prestiżowe-
go stanowiska; człowiek, który prezentuje postawę: „problemy są po to, żeby je rozwiązywać”.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – Słońce:

człowiek, który niepotrzebnie „rozmienia się na drobne”, czyli przesadnie koncentruje uwagę na drobia-
zgach; osoba, która sama sobie obniża poziom; ktoś, kto niepotrzebnie deprecjonuje siebie.

SprAWIeDLIWoŚĆ – Słońce(o):

ktoś, kto ma problemy z ochroną prywatności; człowiek, dla którego sława, kariera i sukces są na tyle
ważne, że gotów jest zrezygnować dla nich z życia prywatnego; osoba sztuczna i nienaturalna.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – Słońce(o):

osoba, która nie liczy się ze skutkami swoich działań i głoszonych poglądów; dążenie do sławy za wszelką
cenę; postawa typu: „lepiej, żeby o mnie mówili źle, niż żeby wcale nie mówili”.

SprAWIeDLIWoŚĆ – SąD BoŻy:

rodzina, której wszyscy członkowie są traktowani sprawiedliwie; system wartości, którego podstawą jest
poczucie sprawiedliwości; człowiek, który ceni sobie tradycyjne, rodzinne wartości.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – SąD BoŻy:

brak obiektywizmu w podejściu do spraw rodzinnych – albo całkowita negacja potrzeby posiadania rodzi-
ny, albo przekonanie, że bez rodziny w żaden sposób nie można normalnie egzystować.

SprAWIeDLIWoŚĆ – SąD BoŻy(o):

osoba, która nie dostrzega żadnych korzyści w relacjach rodzinnych; ktoś, kto w swoim dzieciństwie nie
umie dostrzec niczego pozytywnego; ktoś, kto patologicznie boi się więzów rodzinnych.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – SąD BoŻy(o):

rodzina, która patologicznie wpływa na jednostkę; nagradzanie i promowanie przez rodzinę takich cech,
jak donosicielstwo, szpiegowanie; złośliwe ingerowanie członków rodziny w życie prywatne osoby.

SprAWIeDLIWoŚĆ – ŚWIAt:

osoba, która ceni inne kultury bez deprecjonowania własnej; człowiek, który potrafi zachować się stosow-
nie w każdej sytuacji; prawdziwa dama (dżentelmen); osoba taktowna, dyplomatyczna.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – ŚWIAt:

chorobliwy zachwyt tym wszystkim, co pochodzi zza granicy; kompleks „zaścianka”; osoba przekonana, że to,
co dobre nie może pochodzić z jego kraju; przesadny zachwyt wszystkim, co nowoczesne.

SprAWIeDLIWoŚĆ – ŚWIAt(o):

skrajny nacjonalizm i uwielbienie dla swego kraju; negowanie wszystkiego, co pochodzi zza granicy; prze-
sadny zachwyt tym, co rodzime; brak tolerancji i zrozumienia dla innych kultur, zwyczajów, tradycji.

SprAWIeDLIWoŚĆ(o) – ŚWIAt(o):

osoba, która ogranicza swoje zainteresowanie wyłącznie do „własnego podwórka”; brak szerszej perspek-
tywy widzenia świata; irracjonalny lęk przed zagranicznymi podróżami i obcokrajowcami.

1.10. InterpretAcjA połączeń kArty ereMItA

ereMItA – GłUpIec:

osoba, która świadomie weszła na drogę rozwoju duchowego; mężczyzna, który mądrze potrafi opieko-
wać się swoimi bliskimi; dziadek, który ma dobry wpływ na wychowanie wnuków.

ereMItA(o) – GłUpIec:

osoba niedojrzała do działań w sferze ezoteryki; dziecinna fascynacja okultyzmem; kto, kto nie potrafi
postrzegać spraw w odpowiednich proporcjach; dziadek, który ma zły wpływ na wnuki.

ereMItA – GłUpIec(o):

zbyt duża ostrożność w postępowaniu uniemożliwia osiągnięcie zamierzonych celów; ktoś, kto nie chce zro-
zumieć doświadczeń innych ludzi; osoba, która niepotrzebnie lekceważy rady starszych ludzi.

ereMItA(o) – GłUpIec(o):

osoba, która całkowicie neguje rozwój duchowy, a nawet może nie zdawać sobie sprawy z tego, że coś
takiego istnieje; ktoś, kto popełnia błędy i zawsze znajduje wytłumaczenie dla nich w okolicznościach
zewnętrznych.

ereMItA – MAG:

starszy sympatyczny i komunikatywny człowiek; osoba, która umie przekazać słowami swoje doświad-
czenia; ktoś niezależnie od wieku wyjątkowo dojrzały psychicznie; odpowiedzialność za słowa.

ereMItA(o) – MAG:

ktoś, kto gloryfikuje młodość przy jednoczesnym lęku przed starością; irracjonalna obawa, że zabraknie
czasu; ktoś, kto boi się, że nie zdąży zrobić wszystkiego, co sobie zaplanował; skłonność do paniki.

ereMItA – MAG(o):

osoba, która ma duże doświadczenie życiowe, ale nie umie go przekazać innym; rozwój duchowy doko-
nywany na zasadzie „sztuka dla sztuki”, powodujący odizolowanie się od środowiska.

ereMItA(o) – MAG(o):

niechęć do zdobywania wiedzy życiowej; ktoś, kto nie chce nic wiedzieć, ponieważ uważa, że to uchroni
go przed problemami; nieumiejętność znalezienia sobie celu w życiu; ktoś, kto marnuje czas.

ereMItA – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

osoba wyjątkowo utalentowana ezoterycznie; ktoś, kto umie się posługiwać intuicją, przewidywać przy-
szłość; dar jasnowidzenia; człowiek, który umie stawiać sobie cele i konsekwentnie je realizować.

ereMItA(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

kobieta, która lęka się samotności; ktoś, kto czuje się osamotniony; osoba, która potrzebuje ciepła i czu-
łości, ale zachowuje się w sposób odpychający; człowiek, który nie umie przewidzieć skutków swoich
działań.

ereMItA – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

osoba, która odrzuca wszelką wiedzę na temat rozwoju duchowego; irracjonalny lęk, że idzie się złą
drogą; nieumiejętność określania swoich potrzeb duchowych; dążenie do bycia racjonalnym za wszelką
cenę....

ereMItA(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

brak jakichkolwiek uzdolnień ezoterycznych lub całkowite ich stłumienie; osoba, która nie ceni ani wiedzy
formalnej, ani intuicyjnej; ktoś, kto często stawia sobie cele, wiedząc z góry, że są one nie realne.

ereMItA – ceSArzoWA:

kobieta, która potrafi wybrać odpowiedniego dla siebie partnera; ktoś hojny; osoba, która umie mądrze
udzielić wsparcia finansowego; młoda, ale nad wyraz dojrzała psychicznie kobieta.

ereMItA(o) – ceSArzoWA:

kobieta, która chorobliwie boi się starzenia i zrobi wszystko, by zachować urodę; ktoś, kto „kupuje” sobie
względy innych osób; człowiek, który nie wierzy w bezinteresowną przyjaźń i sympatię.

ereMItA – ceSArzoWA(o):

przesadne zaangażowanie w sprawy duchowe powoduje brak zainteresowania materią; oderwanie się od
realiów życia; bezkrytyczne przyjmowanie poglądów innych osób na sprawy dotyczące ezoteryki.

ereMItA(o) – ceSArzoWA(o):

człowiek patologicznie skąpy; osoba, która unika wszelkich kontaktów z innymi w obawie, że może to się
wiązać z wydatkami; ktoś, kto nie jest zdolny do najdrobniejszego bezinteresownego gestu.

ereMItA – ceSArz:

człowiek, który potrafi wytrwale pracować; osoba wykorzystująca w swoich działaniach metody niekon-
wencjonalne; ktoś, kto potrafi mądrze i długofalowo planować; żelazna konsekwencja.

ereMItA(o) – ceSArz:

brak konsekwencji; nieumiejętność dotrzymania złożonych deklaracji; osoba, która odniosła sukces, ale
czuje się samotna; ktoś, kto zrobił karierę i odstaje od swego dawnego środowiska; brak zrozumienia.

ereMItA – ceSArz(o):

brak motywacji i chęci do działania; człowiek, który ma wrażenie, że osiągnął już wszystko, co mógł; roz-
czarowanie karierą; ktoś, kto chciałby wycofać się z życia publicznego; zmęczenie ludźmi.

ereMItA(o) – ceSArz(o):

osoba, która nie potrafi pracować w zespole; ktoś, kto bezpodstawnie buntuje się przeciwko władzy; czło-
wiek, który wszystko dokładnie i szczegółowo planuje, ale w ogóle tego nie realizuje.

ereMItA – ArcykApłAn:

mężczyzna, który lęka się samotności; nieortodoksyjne podejście do religii i tradycji; osoba okazująca
szacunek temu, co jest tego warte; człowiek doświadczający stanu łaski i kontaktu z Siłą Wyższą.

ereMItA(o) – ArcykApłAn:

ortodoksyjne i sztywne trzymanie się tradycji i religii; scholastyczny obraz Boga; bezkrytyczne podejście
do osób reprezentujących religię; postawa typu: „robię tak, bo ksiądz mi kazał”.

ereMItA – ArcykApłAn(o):

osoba, która nie umie odnaleźć się w powszechnie panującej tradycji duchowej; poczucie izolacji w aspek-
cie społecznym; poszukiwanie kontaktu z Siłą wyższą poprzez zmianę wyznania.

ereMItA(o) – ArcykApłAn(o):

ktoś, kto usiłuje być świętszy od papieża; osoba, która nie widzi ani sensu, ani możliwości rozwoju w ja-
kimkolwiek kierunku; człowiek, który nie potrafi analizować swego stosunku do innych.

ereMItA – kocHAnkoWIe:

para, która wspólnie się rozwija i ma takie same zainteresowania; miłość uniwersalna, kosmiczna; osoba
zdolna do głębokich i trwałych uczuć; wzajemne zrozumienie potrzeb w partnerstwie.

ereMItA(o) – kocHAnkoWIe:

ktoś, kto boi się podejmować decyzji; postawa typu: „kiedyś to zrobię”; skłonność do niepotrzebnego od-
kładania ważnych spraw na później; osoba, która nie dostrzega problemów partnera.

ereMItA – kocHAnkoWIe(o):

osoba, która bez problemów podejmuje decyzję, lecz ma problemy z jej realizacją z powodu podświado-
mych lęków; partnerzy, których już nic nie łączy; brak zrozumienia dla potrzeb partnera.

ereMItA(o) – kocHAnkoWIe(o):

człowiek, który w ogóle nie panuje nad swoim życiem; ktoś, kto próbuje się rozwijać, ale pozwala, by
działo się to w sposób niekontrolowany; partnerzy, którzy czują się samotni w związku.

ereMItA – ryDWAn:

osoba, która panuje nad swoim życiem na każdej jego płaszczyźnie; ktoś, kto poprzez ezoterykę poznał
i zrozumiał siebie; człowiek, który czerpie inspirację z szerokich kontaktów z ludźmi.

ereMItA(o) – ryDWAn:

ktoś, kto boi się poznawać siebie; irracjonalny lęk, że jest się złą i nieczystą osobą; unikanie kontaktów z ludź-
mi w obawie, że zostanie ujawniona „czarna” strona osobowości; nieracjonalne zachowania.

ereMItA – ryDWAn(o):

człowiek, który uważa, że jest najmądrzejszy; ktoś, kto zachowuje się jakby „pozjadał wszystkie rozumy”;
mania wielkości oparta o przekonania o własnej doskonałości i czystości duchowej.

ereMItA(o) – ryDWAn(o):

powierzchowne kontakty; brak głębszych zainteresowań; osoba, która uważa, że wyświadcza światu za-
szczyt przebywając na nim; ktoś wyjątkowo pusty, próżny i niezdolny do głębszej refleksji.

ereMItA – SprAWIeDLIWoŚĆ:

osoba, której można przyznać tytuł: „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”; ktoś, kto potrafi instynktow-
nie odróżnić dobro od zła; człowiek, który nie osądza i nie ocenia, lecz stara się zrozumieć innych.

ereMItA(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ:

osoba, która nie zdaje sobie sprawy na co ją stać; ktoś, kogo hamują stare przekonania i uwarunkowania;
człowiek, który żyje według sztywnych i często nieaktualnych reguł i norm.

ereMItA – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

człowiek, któremu ciągle brakuje pochwał, akceptacji i zrozumienia; osoba chorobliwie zależna od opinii
innych; wyjątkowo bolesne reagowanie na krytykę; chorobliwe i bezpodstawne poczucie winy.

ereMItA(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

człowiek niezrównoważony, rozchwiany wewnętrznie; ktoś, kto często popełnia błędy i nie potrafi wycią-
gnąć z nich wniosków; osoba niesprawiedliwa i nieobiektywna w swoich ocenach.

ereMItA – koło FortUny:

człowiek, który nie boi się zmienności losu i traktuje go jako naturalną część procesu rozwoju duchowe-
go; ktoś, kto umie harmonijnie pogodzić sprawy duchowe i materialne; pozytywne, ale karmiczne związki
z dziadkami.

ereMItA(o) – koło FortUny:

osoba, która ma skłonność do działania pod wpływem chwilowego impulsu; ktoś, kogo cechują zmienne
nastroje; trudne karmicznie relacje z dziadkami, zobowiązania leżą po stronie starszego pokolenia.

ereMItA – koło FortUny(o):

osoba, która umie cieszyć się drobiazgami, ale nie dostrzega pojawiających się okazji; przeświadczenie, że
nie jest się dość godnym; trudne karmicznie relacje z dziadkami, zobowiązania leżą po stronie dziadków.

ereMItA(o) – koło FortUny(o):

osoba, która dostrzega tylko negatywne strony życia; lęki i obawy o przyszłość, szczególnie w później-
szym wieku; trudne karmicznie relacje z dziadkami, zobowiązania leżą po obu stronach.

ereMItA – Moc:

osoba, która potrafi pokonywać własne słabości na poziomie fizycznym i psychicznym; człowiek, który
odkrył swój potencjał w dziedzinie ezoteryki i potrafi go dobrze wykorzystywać.

ereMItA(o) – Moc:

osoba niezdolna do uczuć wyższych; prostak, prymityw; ktoś, kto uważa, że siła jest najlepszym argu-
mentem we wszelkich sytuacjach życiowych; człowiek, który nie uznaje zasady fair play.

ereMItA – Moc(o):

osoba, która globalnie czuje się w życiu bezsilna; brak woli i chęci do działania; irracjonalny lęk przed
potencjalną agresją fizyczną; człowiek, który pozwala traktować siebie protekcjonalnie.

ereMItA(o) – Moc(o):

osoba, która ma skłonność do ostentacyjnego pokazywania swojej siły fizycznej; człowiek niezdolny do
miłosierdzia, współczucia i empatii; pogarda dla wszelkich przejawów intelektualizmu.

ereMItA – WISIeLec:

człowiek, który ma naturalne predyspozycje do wchodzenia w stany medytacji, modlitwy i skupienia;
kontemplacyjna i refleksyjna natura; człowiek, który czuje na co dzień łaskę i opiekę Boga;

ereMItA(o) – WISIeLec:

człowiek, który przez nadmierną ucieczkę w odmienne stany świadomości pogubił się w rozwoju ducho-
wym; ktoś, kto czuje się zawieszony w czasie i przestrzeni; osoba oderwana od ziemi.

ereMItA – WISIeLec(o):

skrajne zamknięcie się w sobie i odcięcie się od świata zewnętrznego; ktoś, kto najlepiej czuje się w świe-
cie wewnętrznym; osoba, która wybrała nierealną drogę samorealizacji i rozwoju.

ereMItA(o) – WISIeLec(o):

poważne zaburzenia psychiczne o podłożu ezoterycznym; osoba bezpodstawnie przekonana o własnej
wyjątkowości; brak spójności wewnętrznej; zespoły urojeniowe (np. osoba uważa, że jest Jezusem).

ereMItA – ŚMIerĆ:

osoba, która docenia znaczenie zmian i transformacji na drodze duchowego rozwoju; człowiek, który ze
spokojem przyjmuje to, co przynosi mu życie; zrozumienie procesu śmierci i transformacji.

ereMItA(o) – ŚMIerĆ:

samotność w obliczu śmierci; lęki związane z procesem starzenia się; osoba, która nie umie pogodzić się
z nieuchronnymi zmianami; ktoś, kto czuje wstręt do osób starszych i niedołężnych.

ereMItA – ŚMIerĆ(o):

osoba, która nie potrafi zrezygnować z obranej drogi, choć otrzymuje wyraźne sygnały, że jest ona dla niej
niekorzystna; skrajny upór; chowanie żalu i urazy do końca życia, nieumiejętność wybaczenia.

ereMItA(o) – ŚMIerĆ(o):

osoba, która uparcie opiera się wszelkim zmianom; ktoś, kto płynie w życiu pod prąd; pielęgnowanie
zadawnionych żalów i poczucia krzywdy; bezpodstawne uprzedzanie się do pewnych osób.

ereMItA – rÓWnoWAGA:

umiejętność zachowania równowagi między życiem wewnętrznym i zewnętrznym; osoba, która potrafi roz-
sądnie cieszyć się z uroków życia; ktoś, kto buduje poczucie bezpieczeństwa w oparciu o siły duchowe.

ereMItA(o) – rÓWnoWAGA:

osoba, która rezygnuje z pewnych aspektów życia ze względu na wiek; postawa typu: „w moim wieku…”;
ktoś, kto stosuje w życiu zasadę źle pojętego umiaru; lęk przed lepszym zrozumieniem siebie.

ereMItA – rÓWnoWAGA(o):

osoba, która co innego mówi, a co innego przeżywa; ktoś, kto ma skłonność do drobnych oszustw mają-
cych na celu poprawienie wizerunku własnej osoby w oczach innych; brak umiaru.

ereMItA(o) – rÓWnoWAGA(o):

człowiek, który nie potrafi znaleźć złotego środka i ma skłonność do skrajnych postaw oraz zachowań;
osoba, która zachowuje się przesadnie i nieelegancko; ktoś, kto nie potrafi starzeć się z godnością.

ereMItA – DIABeł:

człowiek świadomy swojej siły, energii i możliwości; ktoś, kto żyje z pasją; entuzjazm; umiejętność zacho-
wania odpowiednich proporcji między poszczególnymi dziedzinami życia; tantra joga.

ereMItA(o) – DIABeł:

człowiek, który w niegodny sposób wykorzystuje posiadaną energię; osoba, która wykorzystuje wiedzę
ezoteryczną do szkodzenia innym; ktoś, kto zajmuje się czarną magią i demonologią.

ereMItA – DIABeł(o):

osoba, która potrafi rzucać czary i zadawać uroki; „czarny” nauczyciel, przywódca; ktoś, kto potrafi indok-
trynować innych; człowiek, który świadomie zdecydował się służyć złu; żerowanie na ludzkiej ufności.

ereMItA(o) – DIABeł(o):

osoba, która w ogóle nie potrafi bronić się przed pokusami; ktoś, kto nie potrafi w sferze erotyki niczego
odmówić partnerowi i godzi się na praktyki, które budzą w nim wstręt; ofiara magii lub satanistycznych
rytuałów.

ereMItA – WIeŻA BoGA:

osoba, która pomimo ograniczeń i utrudnień konsekwentnie podąża drogą rozwoju duchowego; człowiek,
który jest świadomy swoich wad oraz niedoskonałości i pracuje nad ich usunięciem.

ereMItA(o) – WIeŻA BoGA:

brak poczucia więzi z bliskimi ludźmi; osoba, która ma wrażenie, że nie pasuje do swojej rodziny, środo-
wiska; obawa przed odrzuceniem; lęk przed samotnością; rozdrapywanie starych ran.

ereMItA – WIeŻA BoGA(o):

człowiek, który zbudował swoje życie na oszustwie i boi się, że zostanie zdemaskowany; osoba, która już
sama zapomniała, jaka jest naprawdę; ktoś, kto nie potrafi być sobą i ukrywa się za maską.

ereMItA(o) – WIeŻA BoGA(o):

człowiek, który nie umie określić, gdzie jest jego miejsce w życiu; poczucie pustki i starty; ktoś, kto uwa-
ża, że nie zrobił nic dobrego; przytłaczające wrażenie, że za chwilę życie legnie w gruzach.

ereMItA – GWIAzDA:

osoba prawdziwie bezinteresowna, altruista; ktoś, kto umie dbać o siebie, ale nie zapomina też o innych,
którzy potrzebują pomocy; człowiek, który zna swoją wartość i nie znosi fałszywej skromności.

ereMItA(o) – GWIAzDA:

osoba, która jest przekonana, że jest już za późno (np. na miłość, sukces, zmianę pracy itp.); uczucie osa-
motnienia wśród ludzi; ktoś, kto uważa, że w jego życiu nie wydarzy się już nic ciekawego.

ereMItA – GWIAzDA(o):

ktoś, kto nie widzi sensu w swoich działaniach mimo to kontynuuje je w obawie, ze nic innego nie potrafi
robić; osoba, która nie ma już nadziei na poprawę losu; niemożność zmobilizowania się.

ereMItA(o) – GWIAzDA(o):

człowiek, który traci kontakt z samym sobą i swoimi uczuciami; osoba interesowna, wyrachowana i za-
chłanna; ktoś, kto lubi i potrafi manipulować innymi ludźmi; brak samokrytycyzmu.

ereMItA – kSIĘŻyc:

osoba, która intuicyjnie rozumie ducha ezoteryki; bogata wyobraźnia, która ułatwia rozwój; ktoś, kto po-
trafi żyć zgodnie z powszechnym rytmem kosmicznym; empatia ułatwiająca rozumienie innych.

ereMItA(o) – kSIĘŻyc:

człowiek, który pogubił się we własnych marzeniach i trudno mu określić czego tak naprawdę chce; lęki
i obawy związane z macierzyństwem w późniejszym wieku; wdowa, która zamęcza wszystkich swoim
cierpieniem.

ereMItA – kSIĘŻyc(o):

człowiek, który boi się realizować swoje własne marzenia; postawa typu: „gdybym tylko zechciał”; osoba,
która żyje złudzeniami i ciągle czeka na tzw. lepszą okazję; konfabulacje i bezsensowne kłamstwa.

ereMItA(o) – kSIĘŻyc(o):

pensjonarski stosunek do życia; otaczanie się iluzjami; wybujała wyobraźnia, która prowadzi człowieka
na manowce i uniemożliwia realną ocenę sytuacji; lęk, że na starość osoba zostanie samotna.

ereMItA – Słońce:

świadoma i konsekwentna praca nad rozwojem osobowości; ktoś, kto stawia sobie ambitne i szczytne
cele; optymistyczny i pogodny stosunek do świata i ludzi; człowiek szczery i szlachetny.

ereMItA(o) – Słońce:

egocentryzm, skrajny egoizm; ktoś, kto potrafi zaabsorbować sobą wszystkich; lęki i obawy związane z oj-
costwem w późniejszym wieku; wdowiec, który zamęcza wszystkich swoim cierpieniem.

ereMItA – Słońce(o):

człowiek, który zatracił się w ezoteryce i niczego poza nią nie widzi; osoba, którą wyjątkowo łatwo wyko-
rzystać; ktoś przekonany, że dzięki robieniu z siebie ofiary dostąpi stanu oświecenia.

ereMItA(o) – Słońce(o):

człowiek, który działa na najniższych instynktach; ktoś, kto sprowadził życie do poziomu zaspokajania
elementarnych potrzeb biologicznych i niczego więcej nie potrzebuje; bierna wegetacja.

ereMItA – SąD BoŻy:

osoba, która potrafi żyć w zgodzie ze wszystkimi; rozważny mediator; dobry rozjemca; ktoś, kto chętnie
pracuje na rzecz innych ludzi nie zapominając przy tym o swoich własnych potrzebach.

ereMItA(o) – SąD BoŻy:

rodzina usiłuje wpłynąć na światopogląd jednostki i utrudnia jej podejmowanie samodzielnych decyzji;
człowiek, który widzi i wie co innego, ale robi tak, jak nakazują mu okoliczności.

ereMItA – SąD BoŻy(o):

osoba, która nie podziela poglądów głoszonych przez rodzinę lub środowisko, z którego wyszedł; bunt dla
samego buntu; brak uzasadnienia dla rewolucyjnych postaw; ktoś, kto nie potrafi dać innym wsparcia.

ereMItA(o) – SąD BoŻy(o):

osoba, która nie ma ukształtowanego systemu wartości; ktoś wyjątkowo łatwo ulegający chwilowym fa-
scynacjom; człowiek – omnibus, czyli ktoś, komu się wydaje, że zna się na wszystkim.

ereMItA – ŚWIAt:

osiągnięcie wyższych poziomów działania energetycznego; otwarcie się i współdziałanie energią kosmicz-
ną; osoba, która widzi dalej i rozumie więcej niż ludzie w jej otoczeniu; głęboka duchowość.

ereMItA(o) – ŚWIAt:

uczucie ogromnego i przytłaczającego osamotnienia; człowiek, który nie potrafi iść za głosem swego serca
i ciągle ogląda się na innych; życie spędzone na poszukiwaniach, a nie na realizacji.

ereMItA – ŚWIAt(o):

człowiek, który wycofał się z wszelkiej aktywności, dlatego że kiedyś nie został (według niego) należycie
doceniony; nieumiejętność współdziałania i pracy w zespole; skrajna próżność.

ereMItA(o) – ŚWIAt(o):

człowiek swoim własnym postępowaniem blokuje sobie możliwości; ktoś, kto zamyka się w świecie wewnętrz-
nym na skutek przeżytych rozczarowań; brak woli walki i zwycięstwa; poddawanie się walkowerem.

1.11. InterpretAcjA połączeń kArty koło FortUny

koło FortUny – GłUpIec:

człowiek otwarty na wszystko, co nowe; ktoś, kto lubi niespodzianki i wszelkie nieoczekiwane wydarze-
nia; osoba ciekawa świata, ludzi i czynnie uczestnicząca w życiu swojej społeczności.

koło FortUny(o) – GłUpIec:

zbyt naiwne podejście do pieniędzy; osoba, która łudzi się i nie potrafi przyjąć do wiadomości, że ma
kłopoty; ktoś, kto bardzo lubi życie towarzyskie i z tego powodu potrafi zaniedbać obowiązki.

koło FortUny – GłUpIec(o):

człowiek, który odczuwa irracjonalny lęk spowodowany świadomością, że życie ludzie jest zmienne; oso-
ba, która próbuje kupić miłość dziecka np. drogimi prezentami; unikanie kontaktów towarzyskich.

koło FortUny(o) – GłUpIec(o):

wyjątkowo rozchwiana emocjonalnie i zmienna osoba; ktoś, kto ciągle zmienia zdanie, opinię; człowiek,
który ogranicza zainteresowania do wąskiego kręgu rodziny, głównie koncentrując je na sobie.

koło FortUny – MAG:

elokwentny, wyważony i rozumiejący życie człowiek; osoba, która ma wyjątkową łatwość precyzyjnego
wysławiania się i kojarzenia faktów; ktoś, kto potrafi innych zmotywować do działania.

koło FortUny(o) – MAG:

osoba, która bezpodstawnie przechwala się swoimi możliwościami finansowymi; ktoś, kto szasta pie-
niędzmi, tylko po to, by zaimponować innym; człowiek, który mierzy wartość innych stanem ich konta.

koło FortUny – MAG(o):

osoba, której pieniądze przewróciły w głowie i zaburzyły naturalną harmonię życiową; problemy i kłopoty
z osiągnięciem dojrzałości emocjonalnej; człowiek, który mierzy swoją wartość stanem konta.

koło FortUny(o) – MAG(o):

osoba, która nie jest w stanie zachować dyskrecji; przesadne gadulstwo; ktoś, kto goni za sensacją, plot-
ką; człowiek, który najlepiej czuje się w atmosferze skandalu i nie dba o swoją reputację.

koło FortUny – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

osoba, która w sposób naturalny całkowicie panuje nad swoim losem dzięki posiadanej wiedzy i mądro-
ści życiowej; człowiek, który żyje w harmonii ze sobą i otaczającym go środowiskiem.

koło FortUny(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

skrajna bezinteresowność prowadzi do strat i rozczarowań; ktoś, kto przesadnie ufa ludziom i do wszystkich
podchodzi w sposób bezkrytyczny; osoba niegospodarna; człowiek, który nie umie zarządzać pieniędzmi.

koło FortUny – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

sprawy materialne przyćmiewają inne wartości; osoba przekonana, że nauka nie popłaca, a wiedza nie
znajduje przełożenia na pieniądze; ktoś, komu ciągle jest za mało dóbr materialnych.

koło FortUny(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

osoba, która nie potrafi przyswoić podstawowej wiedzy o życiu i otaczającym ją środowisku; skrajna na-
iwność granicząca z głupotą; człowiek, który ma skrajnie fatalistyczne podejście do życia.

koło FortUny – ceSArzoWA:

w związku dominuje partnerka, ale jest to konstruktywne; umiejętność mądrego kierowania poczynania-
mi innych ludzi; intuicyjne wyczucie sytuacji, w której można korzystnie wprowadzić zmiany.

koło FortUny(o) – ceSArzoWA:

osoba, która myśli wyłącznie o przyjemnościach; ktoś, kto ma upodobanie do życia w komforcie i luksu-
sie; wyjątkowo wymagająca finansowo partnerka; związek z wyrachowania ze strony kobiety.

koło FortUny – ceSArzoWA(o):

osoba o wysokich ambicjach finansowych, ale małych możliwościach do ich realizacji; związek z wyra-
chowania ze strony kobiety; ktoś, kto wstydzi się swojej pracy, zarobków, dochodów.

koło FortUny(o) – ceSArzoWA(o):

osoba, która wywiera destrukcyjny wpływ na swoje otoczenie; ktoś, kto narzuca swoje zdanie innym, tym samym
powodując problemy; człowiek, który uważa, że pieniądze dają nieograniczoną wolność.

koło FortUny – ceSArz:

w związku dominuje partner, ale jest to konstruktywne; osoba, która jest naturalnym przywódcą; ktoś, kto potrafi
doradzić, wesprzeć, zachęcić i zainspirować innych do pracy i działania.

koło FortUny(o) – ceSArz:

osoba o zablokowanej inicjatywie; brak woli działania; człowiek przerażony faktem, że posiada władzę; wyjątkowo
wymagający finansowo partner; związek z wyrachowania ze strony mężczyzny.

koło FortUny – ceSArz(o):

w partnerstwie częste nieporozumienia na tle finansowym; osoba, która ma władzę i wykorzystuje ją w sposób
niegodny; domowy tyran; związek z wyrachowania ze strony mężczyzny.

koło FortUny(o) – ceSArz(o):

człowiek ma uczucie, że znajduje się w błędnym kole i nie umie znaleźć z niego wyjścia; osoba podchodząca do
wszystkich swoich działań w sposób mechaniczny i odtwórczy; brak inwencji.

koło FortUny – ArcykApłAn:

osoba, która zawsze uwzględnia moralny aspekt spraw materialnych; człowiek świadomy odpowiedzialności jaką
niosą pieniądze; ktoś, kto znajduje satysfakcję z prowadzenia działalności charytatywnej.

koło FortUny(o) – ArcykApłAn:

złe lody i warunkowania dotyczące pieniędzy; osoba, która gloryfikuje ubóstwo; ktoś, kto przerzuca odpowiedzial-
ność na innych za własne życie; nieuzasadnione pretensje kierowane pod adresem rodziców.

koło FortUny – ArcykApłAn(o):

osoba, która uwielbia pieniądze i dla ich zdobycia gotowa jest na wszystko; postawa typu: „moralność i uczciwość
jest dobra dla biednych”; osoba twarda, zimna i skrajnie wyrachowana.

koło FortUny(o) – ArcykApłAn(o):

brak elastyczności w działaniu; ktoś, kto opiera swoje życie na przestarzałych schematach; niemożność wyjścia
z narzuconych sobie kiedyś ram; człowiek, który biernie powiela swoje działania.

koło FortUny – kocHAnkoWIe:

osoba, która potrafi stworzyć wokół siebie miłą i harmonijną atmosferę; człowiek, który potrafi mądrze kierować
swoim życiem uczuciowym; umiejętność wyczucia nadchodzącej koniunktury.

koło FortUny(o) – kocHAnkoWIe:

osoba, która swoimi decyzjami zaburza harmonię i wywołuje u innych wątpliwości; ktoś, kto uważa, że nie ma
wpływu na swój związek; człowiek, który przyjął wyczekującą postawę życiową.

koło FortUny – kocHAnkoWIe(o):

osoba niecierpliwa i skłonna do nieprzemyślanych działań, co ujemnie wpływa na związek partnerski; nadmierne
akcentowanie spraw finansowych powoduje zadrażnienia w relacjach z ludźmi.

koło FortUny(o) – kocHAnkoWIe(o):

człowiek, który uważa, że ma pecha; przekonanie, iż nad całym życiem osoby wisi fatum; ktoś, kto uważa, że part-
ner powinien odgadywać jego życzenia; skrajna potrzeba aprobaty i akceptacji.

koło FortUny – ryDWAn:

człowiek, który wie, kiedy działać, a kiedy przeczekać; osoba, która umie zrobić odpowiedni użytek z posiadanych
informacji; ktoś, kto w każdej sytuacji umie zachować tzw. „twarz pokerzysty”.

koło FortUny(o) – ryDWAn:

ktoś, kto nie umie pogodzić się z porażką i wyciągnąć z niej wnioski; osoba, która nie potrafi spokojnie usiedzieć
w jednym miejscu; człowiek, który ma problemy z panowaniem nad swoim ciałem.

koło FortUny – ryDWAn(o):

człowiek, który nie potrafi odpowiednio wykorzystać dobrej passy życiowej; ktoś, komu trudno uwierzyć w to, że
szczęście mu sprzyja; skłonność do wyhamowywania tuż przed osiągnięciem celu.

koło FortUny(o) – ryDWAn(o):

osoba, która swoimi działaniami prowokuje straty, przegraną, krach, rozpad przedsięwzięcia; podświadomy bądź
głęboko ukryty strach przed sukcesem lub przyjęciem odpowiedzialności za niego.

koło FortUny – SprAWIeDLIWoŚĆ:

osoba, która w sposób odpowiedzialny podchodzi do pieniędzy, prawa i spraw zawodowych; człowiek,
który ze spokojem, dystansem i stoicyzmem potrafi przyjmować zmienne koleje swego losu.

koło FortUny(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ:

człowiek, który nie ma pieniędzy i twierdzi, że może się bez nich obejść, a faktycznie żeruje na wspania-
łomyślności rodziny i przyjaciół; osoba, która dokonuje racjonalizacji swoich niepowodzeń finansowych.

koło FortUny – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

brak szacunku dla pieniędzy; postawa typu: „lekko przyszło, lekko poszło”; osoba, która nie ma żadnych
zahamowań przed braniem łapówek; skłonność do defraudacji, kradzieży i oszustw finansowych.

koło FortUny(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

osoba, która zdobywa pieniądze nie przebierając w środkach; nieuczciwe traktowanie innych ludzi; czło-
wiek, którego każde, nawet najmniejsze niepowodzenie całkowicie wytrąca z równowagi.

koło FortUny – ereMItA:

człowiek, który swoje osiągnięcia i sukcesy zawdzięcza samemu sobie; ktoś, kto potrafi zastosować w ży-
ciu maksymę „nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło”; pozytywna filozofia życiowa.

koło FortUny(o) – ereMItA:

pesymistyczna postawa życiowa utrudnia człowiekowi samorealizację; skłonność do wyolbrzymiania po-
jawiających się przeszkód; postawa typu: „z tym, to już sobie sam nie poradzę”.

koło FortUny – ereMItA(o):

człowiek uważa, że za pieniądze można kupić wszystko, a przy tym czuje się wyjątkowo samotny; osoba,
która wszystkich podejrzewa o zazdrość, zawiść i nieuczciwość w stosunku do siebie.

koło FortUny(o) – ereMItA(o):

osoba, która nieustannie użala się nad sobą, a przy tym biernie poddaje się biegowi wydarzeń; postawa mę-
czennika; skłonność do cierpiętnictwa i brania na siebie odpowiedzialności za „losy świata”.

koło FortUny – Moc:

człowiek, który nie pozwala wydarzeniom losowym zepchnąć się z obranej drogi; człowiek, który nawet
w najtrudniejszej sytuacji potrafi wydobyć z siebie potencjał, siły i chęci do działania.

koło FortUny(o) – Moc:

osoba, która pozwala toczyć się wydarzeniom w sposób żywiołowy; postawa typu: „jestem silny, ale nie
mam żadnego wpływu na swój los”; człowiek, który nie umie kierować swoim życiem.

koło FortUny – Moc(o):

ktoś, kto dokonał w życiu pewnych osiągnięć, ale osiadł na laurach i uważa, że nic już nie musi robić;
osoba, która nie wie czym wypełnić swoje życie i bezwolnie poddaje się temu, co się dzieje.

koło FortUny(o) – Moc(o):

osoba, która nie umie zachować umiaru w wydatkach ( w skrajnych wypadkach może to prowadzić do
kompulsywnego (nałogowego) kupowania); ktoś, kto nie akceptuje swego ciała na poziomie funkcjo-
nalnym.

koło FortUny – WISIeLec:

kontemplacyjne podejście do zmian i życia w ogóle; brak przywiązania do pieniędzy – są one środkiem,
a nie celem; spokojny, obiektywny i głęboki wgląd w swoją psychikę i dobra jej znajomość.

koło FortUny(o) – WISIeLec:

osoba, która oczekuje, że inni załatwią za nią jej problemy; postawa typu: „jakiego mnie Panie Boże stwo-
rzyłeś, takiego mnie masz”; ktoś, kto nie umie pogodzić rozwoju duchowego z zarabianiem pieniędzy.

koło FortUny – WISIeLec(o):

osoba, która nie potrafi dostrzec dobrych stron danej sytuacji; brak umiejętności wyciszenia się; skłon-
ność do szukania problemów tam, gdzie ich nie ma; przekonanie, że większą hańbą jest bieda niż głu-
pota.

koło FortUny(o) – WISIeLec(o):

osoba prezentująca na zmianę skrajne postawy – „wszystko mi się należy” albo „ na wszystko muszę za-
służyć”; niechęć do wglądu we własną psychikę; całkowita nieznajomość swego wnętrza.

koło FortUny – ŚMIerĆ:

człowiek, który sam dokonuje transformacji swojej osobowości; ktoś, kto potrafi w sposób obiektywny
ocenić siebie i swój charakter oraz skutecznie wprowadzać zmiany; osoba, która nie boi się śmierci.

koło FortUny(o) – ŚMIerĆ:

człowiek, który traktuje swój wiek jako wymówkę przed działaniem i przyjmowaniem na siebie obowiąz-
ków; postawa typu; „mnie już nic nie trzeba, bo i tak niedługo umrę”; czekanie na śmierć.

koło FortUny – ŚMIerĆ(o):

człowiek, który dąży do zachowania istniejącej sytuacji w obawie, że zmiany wymkną się mu spod kontro-
li; irracjonalny lęk przed zmianami; skłonność do postrzegania wszystkiego w kategoriach ostatecznych.

koło FortUny(o) – ŚMIerĆ(o):

człowiek, który pozwala, by inni decydowali we wszystkim za niego; niechęć do życia; myśli samobójcze;
początkowe stadium depresji; osoba przeżywająca problemy natury egzystencjalnej.

koło FortUny – rÓWnoWAGA:

osoba, która wie, kiedy walczyć z losem, a kiedy spokojnie się mu poddać i płynąć z prądem; człowiek,
który potrafi zapewnić sobie i swoim bliskim poczucie bezpieczeństwa i stabilizację życiową.

koło FortUny(o) – rÓWnoWAGA:

człowiek, który nie potrafi się wyciszyć i spokojnie przeanalizować sytuację; problemy wywołują gonitwę
myśli; brak poczucia bezpieczeństwa i chęć osiągnięcia go poprzez zabezpieczenia materialne.

koło FortUny – rÓWnoWAGA(o):

osoba, która przeżywa kryzys wartości; uczucie zawieszenia w próżni, kiedy stare wartości już umarły, a na
ich miejsce jeszcze nie pojawiły się nowe; brak wyznaczonego konkretnego kierunku działania.

koło FortUny(o) – rÓWnoWAGA(o):

brak umiaru i nieumiejętność zachowania równowagi między tym, co dzieje się w świecie zewnętrz-
nym, a tym, co zachodzi wewnątrz człowieka; osoba, która z powodu nudy podejmuje niebezpieczne
działania..

koło FortUny – DIABeł:

osoba, która potrafiła pokonać własne ograniczenia oraz przeciwności losu i wydobyła się z dna; ktoś, kto
wie, czym są pokusy i potrafi im się oprzeć; człowiek, który wie, że cierpienie uszlachetnia.

koło FortUny(o) – DIABeł:

osoba, która działa wbrew temu, do czego ma powołanie; ktoś, kto płynie w życiu pod prąd i nie potrafi
pogodzić się ze swoim losem; człowiek, który łatwo ulega pokusom związanym z seksem i pieniędzmi.

koło FortUny – DIABeł(o):

osoba, która uważa, że za wszystko trzeba płacić; postawa typu: „coś za coś”; rezygnacja ze zdrowych
przyjemności i radości jakie niesie życie, w obawie, że mogą być one pokusami, grzechem.

koło FortUny(o) – DIABeł(o):

dewiacje seksualne nabyte w toku życia; osoba, która ulegała demoralizacji i znalazła w tym upodobanie;
fascynacja złem; człowiek, który żeruje na energii innych ludzi, wampir energetyczny.

koło FortUny – WIeŻA BoGA:

osoba, która potrafi podnieść się z ruin i całkowitego upadku; człowiek, który dotąd szukał aż znalazł tą
dziedzinę, w której się samorealizuje; wiara, która potrafi pokonać wszelkie przeszkody.

koło FortUny(o) – WIeŻA BoGA:

urazy spowodowane zawaleniem się planów i projektów uniemożliwiają pójście do przodu; osoba, która
boi się, że znowu jej się nie uda i poniesie kolejną klęskę; irracjonalny lęk przed porażką.

koło FortUny – WIeŻA BoGA(o):

przesadna ostrożność i chęć uniknięcia najmniejszego ryzyka utrudnia podejmowanie działań; osoba,
która odrzuca wszelkie propozycje w obawie, że zostanie wykorzystana finansowo.

koło FortUny(o) – WIeŻA BoGA(o):

człowiek, który zaniedbuje swoje sprawy finansowe; konieczność dokonania większych operacji finanso-
wych powoduje uczucie paniki; brak rozeznania we własnej sytuacji materialnej.

koło FortUny – GWIAzDA:

osoba, która umie nawiązywać prawdziwie głębokie przyjaźnie; człowiek, który potrafi zainspirować in-
nych do zmian i działania; ktoś wyjątkowo twórczy, kreatywny i uzdolniony artystycznie.

koło FortUny(o) – GWIAzDA:

osoba nadmiernie altruistyczna, uczuciowa i nie potrafiąca dbać o swoje interesy; ktoś, kto podchodzi
zbyt sentymentalnie do spraw finansowych i zawodowych; lekceważenie swoich potrzeb.

koło FortUny – GWIAzDA(o):

osoba, która utrzymuje znajomości z innymi ludźmi tylko ze względów prestiżowych; ktoś, kto dowarto-
ściowuje się poprzez kontakty ze znanymi i sławnymi ludźmi; skrajny pragmatyzm.

koło FortUny(o) – GWIAzDA(o):

postawa typu: „a co ja będę z tego miał”; ktoś, kto zazdrości innym tego, co mają; człowiek, który dla
przewidywanych korzyści materialnych będzie udawać serdecznego przyjaciela.

koło FortUny – kSIĘŻyc:

osoba, która ma realistyczne i rozsądne podejście do pieniędzy, ani nie przecenia, ani nie niedocenia ich
znaczenia w życiu; człowiek, który potrafi tworzyć pełne rozmachu wizje działania.

koło FortUny(o) – kSIĘŻyc:

dla mężczyzn – zbyt miękkie podejście do życia, nadmiernie kobieca osobowość; dla kobiet – fatalistyczne
podejście do życia, a szczególnie do związków uniemożliwia stworzenie partnerskiego układu.

koło FortUny – kSIĘŻyc(o):

człowiek boi się realizować swoje marzenia w obawie, że oderwą go od ziemi, do której jest przesadnie
przywiązany; osoba, której brakuje polotu, fantazji; ktoś, czyje życie jest szare i monotonne.

koło FortUny(o) – kSIĘŻyc(o):

osoba, która z własnego wyboru jest zależna od innych finansowo; niechęć do wzięcia na siebie obowiąz-
ku zarabiania pieniędzy; chęć wycofania się z życia, ucieczka w świat fantazji.

koło FortUny – Słońce:

potężna, silna osobowość; człowiek, którego nic nie załamie; osoba, która w każdej sytuacji potrafi dać
sobie radę i wyjść z niej obronną ręką; ktoś, o kim się mówi, że „jest kowalem swego losu”.

koło FortUny(o) – Słońce:

dla kobiet – zbyt twarde podejście do życia, nadmiernie męska osobowość; dla mężczyzn – fatalistyczne
podejście do życia, a szczególnie do związków uniemożliwia stworzenie partnerskiego układu.

koło FortUny – Słońce(o):

słaba osobowość; ktoś, kogo pieniądze rozleniwiają; brak motywacji do rozwoju osobistego i pracy nad
własnym charakterem; niedostrzeganie własnych słabości i częste uleganie im.

koło FortUny(o) – Słońce(o):

osoba o mentalności biedaka; ktoś, kto nie wierzy w możliwość poprawy swego losu; postawa Hioba;
bierne godzenie się z trudną sytuacją materialną; ktoś, kto czuje się przegrany i na nic nie liczy.

koło FortUny – SąD BoŻy:

osoba kultywująca związki rodzinne; ktoś o stałym i przemyślanym systemie wartości; człowiek, który
wie, gdzie jest jego miejsce; umiejętność odnalezienia sensu w codziennych obowiązkach.

koło FortUny(o) – SąD BoŻy:

brak więzi z Siłą Wyższą; system wartości bazujący wyłącznie na materialnych sprawach; ktoś, kto za
wszelką cenę unika zobowiązań rodzinnych; osoba, która dla pieniędzy gotowa sprzedać matkę.

koło FortUny – SąD BoŻy(o):

fałszywie pojmowane poczucie obowiązku w stosunku do krewnych; ktoś, kto dobrowolnie obciąża się
problemami innych; narzucanie pomocy; obawa, że się nie sprosta wymaganiom finansowym.

koło FortUny(o) – SąD BoŻy(o):

bezpodstawny bunt przeciwko rodzinie i temu, co ona reprezentuje; osoba, której system wartości opiera
się na anarchii i samowoli; ktoś, kto wypomina innym to, co dla nich zrobił.

koło FortUny – ŚWIAt:

osoba, której sprzyja los i szczęście; człowiek, który za co by się nie wziął, to odniesie sukces; ktoś oto-
czony powszechnym szacunkiem i uznaniem; harmonia i pogoda ducha.

koło FortUny(o) – ŚWIAt:

osoba chorobliwie przywiązana do miejsca zamieszkania; ktoś, kto boi się wyjazdów i pobytu poza do-
mem; człowiek, który marzy o tzw. świętym spokoju, ale nie potrafi go uzyskać ni wypracować.

koło FortUny – ŚWIAt(o):

ktoś, kto nie potrafi pogodzić się z zaistniałymi stratami; skłonność do „gdybania” (gdybym o tym pomy-
ślał, to by…); osoba, która znajduje przyjemność w rozdrapywaniu ran i „delektuje” się cierpieniem.

koło FortUny(o) – ŚWIAt(o):

osoba, która nie potrafi porozumiewać się z innymi na jakiejkolwiek płaszczyźnie; człowiek zablokowany,
pełen hamulców wewnętrznych; ktoś, kto podejrzewa, że wszyscy go krytykują.

1.12. InterpretAcjA połączeń kArty Moc

Moc – GłUpIec:

osoba, która ma łatwość rozpoczynania nowych rzeczy; ktoś, kto bez lęku przyjmuje wyzwania, jakie nie-
sie los i ciągle jest gotów na odkrywanie świata i jego uroków; hobby – życie towarzyskie.

Moc(o) – GłUpIec:

osoba, która nie uświadamia sobie swojej siły i dlatego może nad nią nie panować; nadpobudliwość emo-
cjonalna; bezmyślne postępowanie; kierowanie się w życiu kaprysem.

Moc – GłUpIec(o):

osoba wyjątkowo drażliwa; ktoś, kto się często i bez powodu obraża; człowiek, który uwielbia być prze-
praszany; brak subtelności w zachowaniu; wyrachowane posługiwanie się swoją siłą fizyczną.

Moc(o) – GłUpIec(o):

brak wiary we własne siły; nieumiejętność sensownego wykorzystania posiadanego potencjału; postawa
typu: „jestem za głupi, żeby sobie poradzić”; ktoś, kto działa rutynowo.

Moc – MAG:

umiejętność przekonywania słowem do swoich racji; zdolność logicznego argumentowania; osoba, która
osiągnęła stan równowagi między intelektem a siłą fizyczną; hobby – wszystko, co jest związane ze sło-
wem.

Moc(o) – MAG:

osoba o dużym potencjale, ale brak siły przebicia potrzebnej do jego wykorzystania; ktoś, kto nie umie się
odpowiednio „sprzedać”; młody człowiek, który ulega negatywnym wpływom rówieśników.

Moc – MAG(o):

grubiańskie zachowanie; człowiek, który potrafi ranić słowem; ktoś, kto za ostateczny argument uznaje
siłę fizyczną; nieokazywanie czułości w obawie, że zostanie to uznane za słabość.

Moc(o) – MAG(o):

zaburzenia mowy o podłożu emocjonalnym lub jako skutek przeżytego urazu psychicznego; niechęć do
nawiązywania bliższych kontaktów z rówieśnikami; ktoś, kto źle się czuje w większym towarzystwie.

Moc – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

człowiek silny wewnętrznie; hart ducha; postawa akceptująca istniejący stan rzeczy; osoba zdolna do
zachowania powierzonej tajemnicy; dyskrecja; hobby – wszystko, co jest związane z przyrodą.

Moc(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

surowa i oschła matka, nie umiejąca nawiązać bliskiej więzi z dziećmi; człowiek, który sam blokuje swoją
intuicję; ktoś, kto irracjonalnie boi się zwierząt i sił natury (np. piorunów).

Moc – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

osoba, która nie potrafi wykorzystać posiadanej wiedzy; teoretyk; człowiek, który całkowicie odrzuca
poznanie intuicyjne i na siłę dąży nadania wszystkiemu wymiaru logicznego.

Moc(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

osoba rządna władzy i przekonana o swoich predyspozycjach do tego; zdobywanie władzy siłą i agresją
i nadużywanie jej; ktoś, kto lubi wywoływać sensację i zwracać na siebie uwagę.

Moc – ceSArzoWA:

kobieta, która potrafi konstruktywnie wykorzystać posiadany potencjał; ktoś, kto realizuje się w odpowied-
niej dla siebie dziedzinie; piękno zewnętrzne i wewnętrzne; hobby – wszystko, co jest związane z plastyką.

Moc(o) – ceSArzoWA:

kobieta „mimoza”, która sprawia wrażenie, że bez mężczyzny nie da sobie rady w życiu; osoba, która
potrafi zniewolić innych swoją słabością i bezradnością; zachłanność, pazerność.

Moc – ceSArzoWA(o):

kobieta, która stawia na siłę, a nie na kobiecość i pragnie dorównać fizycznie mężczyźnie; ktoś, kto ulega
niszczącej sile namiętności; miłość pojmowana jako przejęcie pełnej kontroli nad partnerem.

Moc(o) – ceSArzoWA(o):

osoba, która ma problemy z kompulsywnym jedzeniem – „zajadanie” problemów prowadzące do choro-
bliwej otyłości; ktoś, kto czuje wstręt do własnego ciała; bezwolna, słaba kobieta.

Moc – ceSArz:

mężczyzna, który potrafi konstruktywnie wykorzystać posiadany potencjał; ktoś wyjątkowo energiczny
i sprawny w działaniu; ktoś, kto dobrze rozumie potrzeby swego ciała; hobby – mechanika.

Moc(o) – ceSArz:

mężczyzna, który nie zdaje sobie sprawy ze swoich możliwości; ktoś, kto się boi swojej siły fizycznej i sam
rezygnuje z możliwości działania; postawa zachowawcza lub wycofująca się.

Moc – ceSArz(o):

człowiek przesadnie polegający na swojej sile fizycznej; osoba brutalna; „damski bokser”; nadmierna
agresywność w zachowaniu; ktoś, kto ma skłonność do prowokowania bójek i wyzwalania agresji.

Moc(o) – ceSArz(o):

osoba, która nie ma odwagi zachowywać się tak, jakby naprawdę chciała; ktoś nieśmiały; postawa typu:
„siedź w kącie, znajdą cię”; irracjonalny lęk przed każdą formą władzy.

Moc – ArcykApłAn:

osoba głęboko religijna i szczerze wierząca; ktoś mocno przywiązany do swojej tradycji; prawdziwy chrze-
ścijanin; człowiek o niekwestionowanym autorytecie moralnym; hobby – historia i pokrewne.

Moc(o) – ArcykApłAn:

osoba bezwolnie poddająca się nakazom religijnym; bierne naśladowanie pewnych postaw społecznych
w nadziei, że pozwoli to uniknąć konfrontacji z własnym sumieniem; kameleon moralny.

Moc – ArcykApłAn(o):

osoba, która wymusza na innych szacunek i posłuch siłą; obłuda religijna dla korzyści materialnych;
brak elastyczności; człowiek, który uzależnia innych od siebie dla osobistych korzyści.

Moc(o) – ArcykApłAn(o):

ktoś, kto obwołuje sam siebie mistrzem, nauczycielem; osoba, która głosi pokrętne i obłudne ideologie;
człowiek, który w każdej sytuacji potrafi wybielić siebie; brak krytycyzmu.

Moc – kocHAnkoWIe:

wyjątkowo silny związek partnerski tak na planie emocjonalnym, jak i materialnym; ktoś, kto potrafi zre-
zygnować z własnych zachcianek dla dobra związku; hobby – aranżacja wnętrz, kolekcjonerstwo.

Moc(o) – kocHAnkoWIe:

brak namiętności i siły przyciągania w związku; człowiek, który nie umie się odnaleźć w dowolnym
związku; osoba, która trudno wchodzi w układy partnerskie; człowiek, którego trzeba „oswoić”.

Moc – kocHAnkoWIe(o):

osoba, która zbyt emocjonalnie podchodzi do wszelkich decyzji i wyborów; irracjonalne lęki w odniesie-
niu do partnera i partnerstwa w ogóle; obawa, że zostanie się „wchłoniętym” w związku.

Moc(o) – kocHAnkoWIe(o):

związek, w którym partnerzy niszczą się emocjonalnie; kobieta, która prezentuje postawę typu: „niechby
pił, niechby bił, byleby był”; niemożność dokonania wyboru z powodu braku obiektywnej oceny sytu-
acji..

Moc – ryDWAn:

osoba, która niezależnie od warunków zewnętrznych jest w stanie odnieść sukces; ktoś, kto nie boi się
konkurencji i traktuje ją jako wyzwanie, zachętę lub inspirację do działania; hobby – podróże.

Moc(o) – ryDWAn:

osoba, która chce odnieść sukces, ale nie ma pojęcia w jakiej dziedzinie; parcie do przodu na siłę i bez
rozeznania w sytuacji; ktoś, kto nie dostrzega tego, że zboczył z obranej drogi.

Moc – ryDWAn(o):

osoba, która ma potencjał i możliwości, ale boi się robić karierę; podświadomy lęk przed sukcesem
i zmianami, jakie on niesie; niepotrzebne oglądanie się na innych i porównywanie z nimi.

Moc(o) – ryDWAn(o):

człowiek, który nie wie na co go stać; postawa typu: „gdyby nie…”; nieumiejętność określenia swoich
możliwości i potencjału; osoba, która sukces przesadnie uzależnia od czynników zewnętrznych;

Moc – SprAWIeDLIWoŚĆ:

człowiek surowy, ale prawy i uczciwy; osoba wewnętrznie przekonana o słuszności swoich postaw; silna
wola i nieskazitelny charakter; umiejętność jasnego stawiania sprawy; hobby – nauki ścisłe.

Moc(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ:

nadmierna kontrola nad swoją aktywnością; osoba, która tkwi w zawieszeniu, gdyż boi się zrobić krok do
przodu; postawa typu: „wiem, co jest uczciwe i sprawiedliwe, ale nie umiem tego wyegzekwować”.

Moc – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

brak równowagi wewnętrznej powoduje okresowe zachowania agresywne na przemian ze skrajną pasyw-
nością; osoba, która w obliczu dowolnej konfrontacji tarci panowanie nad sobą.

Moc(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

brak zrozumienia dla praw uniwersalnych i ziemskich; skłonności przestępcze; osoba, która bez skrupu-
łów narusza prawo; człowiek, który jest zafascynowany subkulturą przestępczą (gangi, mafia).

Moc – ereMItA:

osoba, która nie ulega depresjom i załamaniom psychicznym; siła ducha i mądrości życiowej; człowiek,
który swoją postawą potrafi zainspirować innych do działania; hobby – antyki, starocie.

Moc(o) – ereMItA:

fałszywe przekonanie, że ezoteryka nakazuje ascezę i rezygnację z przyjemności fizycznych, doczesnych;
osoba, która boi się swoich możliwości ezoterycznych i udaje, że ich nie ma.

Moc – ereMItA(o):

demencja starcza; utrata sprawności intelektualnej następująca z wiekiem; uwielbienie dla przyjemności
czysto fizycznych połączone z całkowitą rezygnacją z duchowego aspektu życia.

Moc(o) – ereMItA(o):

uczucie zagubienia się w życiu; osoba, która uważa, że życie straciło sens; długotrwała depresja; załama-
nie psychiczne; skłonności autodestrukcyjne; ktoś, kto nic ze sobą nie robi i czeka na cud.

Moc – koło FortUny:

przepracowany, ale karmiczny związek typu agresor – osoba zależna; człowiek, który potrafi w adekwatny
sposób wykorzystywać swoją siłę i potencjał; hobby – krzyżówki, szarady, teleturnieje.

Moc(o) – koło FortUny:

osoba, która okazuje słabość w obliczu zmienności losu; ktoś, kto uważa, że nie ma wpływu na nic, gdyż wszystko jest
z góry przesądzone; trudne karmicznie relacje typu agresor – osoba zależna, zobowiązania leżą po drugiej stronie.

Moc – koło FortUny(o):

nadmierne i często bezpodstawne przekonanie o swoje sile; fałszywe przekonanie o własnych kompe-
tencjach; trudne karmicznie relacje typu agresor – osoba zależna, zobowiązania leżą po stronie osoby
pytającej.

Moc(o) – koło FortUny(o):

osoba, która traci siły na jałowe działania, widzi to, ale nie zmienia postępowania; działanie na siłę; trud-
ne karmicznie relacje typu agresor – osoba zależna, zobowiązania leżą po obu stronach.

Moc – WISIeLec:

siła spokoju wynikająca ze zrozumienia własnej psychiki; moc skierowana do wewnątrz; intensywna pra-
ca nad sobą; obiektywny ogląd samego siebie; hobby – wszystko, co wiąże się z muzyką.

Moc(o) – WISIeLec:

odizolowywanie od siebie innych; życie w kokonie; nałogowe wchodzenie w odmienne stany świadomo-
ści przy pomocy medytacji lub autohipnozy; upodobanie do przebywania w stanie alfa.

Moc – WISIeLec(o):

człowiek, który nie potrafi odpowiednio ukierunkować swojej energii; rozproszenie posiadanej siły; nad-
pobudliwość emocjonalna; działania prowadzące do chaosu i bałaganu.

Moc(o) – WISIeLec(o):

człowiek, który czuje, że ma związane ręce; bezsilność prowadząca do rozpaczy; osoba wybuchowa i ła-
two wpadająca w histerię; ktoś, kto potrafi płakać na zawołanie; skłonność do nałogów.

Moc – ŚMIerĆ:

siła transformacji; osoba zdolna do dokonania zmian w swoim życiu i otoczeniu dzięki sile wewnętrznej;
ktoś, kto potrafi odpowiedni przygotować sobie pole do działania; hobby – rzeczy tajemnicze, UFO.

Moc(o) – ŚMIerĆ:

osoba, która czynnie i energicznie opiera się temu, co nowe; przeciwdziałanie zmianom; irracjonalne lęki,
że nie wystarczy sił na dokończenie tego, co się rozpoczęło wpływają hamująco.

Moc – ŚMIerĆ(o):

urazy psychiczne, które powstały na skutek agresji fizycznej; osoba, która doznała lub doznaje przemocy
fizycznej; człowiek, który czuje się zagrożony i ma zaburzone poczucie bezpieczeństwa.

Moc(o) – ŚMIerĆ(o):

osoba, która działa sprawnie i energicznie tylko po to, by w ostatniej chwili wycofać się w obawie, że po-
pełniła błąd; brak zaufania do siebie; przesadne dostosowywanie się do opinii innych.

Moc – rÓWnoWAGA:

osoba zrównoważona wewnętrznie, co umożliwia jej pełne wykorzystanie posiadanych potencjałów; ktoś, kto
osiągnął harmonię między światem wewnętrznym a zewnętrznym; hobby – wszystko, co dotyczy sportu.

Moc(o) – rÓWnoWAGA:

osoba, która przesadnie dąży do zachowania równowagi we wszystkim, co jej dotyczy, a to zaburza moż-
liwość prawidłowego działania; ktoś, kto chce zachować święty spokój za wszelką cenę.

Moc – rÓWnoWAGA(o):

osoba, której brakuje skromności; ktoś, kto przesadnie podkreśla swoje znaczenie i zasługi; impulsem do
działania jest zastój, a to skłania do realizacji nierozważnych i ekscentrycznych pomysłów.

Moc(o) – rÓWnoWAGA(o):

człowiek uwikłany w błędne koło: brak mu siły, by odzyskać równowagę, a równowagi, by odzyskać siły;
osoba, której brakuje harmonii między światem zewnętrznym a wewnętrznym.

Moc – DIABeł:

człowiek, który siłą swojej woli potrafi przeciwstawić się pokusom i walczyć z nimi; osoba, która prawi-
dłowo realizuje swój potencjał; umiejętność samookreślenia się w trudnych sytuacjach; hobby – taniec.

Moc(o) – DIABeł:

osoba, która wyjątkowo łatwo ulega ciemnej, instynktownej stronie swojej natury; człowiek, który lubi
szkodzić innym; ktoś złośliwy i zdolny do wyjątkowo prymitywnych, szkodliwych zachowań.

Moc – DIABeł(o):

osoba rozpustna i lubieżna; ktoś, kto namawia i nakłania do czynów przestępczych; człowiek, który na-
wet nie próbuje walczyć z pokusami; patologiczny styl życia; konsekwentne staczanie się na dno.

Moc(o) – DIABeł(o):

człowiek, który nie potrafi rozróżnić dobra i zła; patologiczna osobowość; skłonności autodestrukcyjne
i samobójcze; ktoś, kto wie, że postępuje źle, ale nie potrafi tego zmienić.

Moc – WIeŻA BoGA:

człowiek ambitny, ale realnie oceniający swoje możliwości i potencjał; ktoś, kto wyznaje wzniosłe ideały
i służy im z całym przekonaniem i zaangażowaniem; hobby – zwiedzanie zabytków.

Moc(o) – WIeŻA BoGA:

brak ideałów powoduje pustkę w życiu; człowiek, który ma skłonność do rozwalnia tego, co powinno
jeszcze trwać; brak wyczucia odpowiedniego momentu; bezpodstawne wywyższanie się nad innych.

Moc – WIeŻA BoGA(o):

osoba, która boi się kończyć stare sprawy; ktoś, kto emocjonalnie tkwi w przeszłości i to go hamuje; nie-
potrzebne oglądanie się na to, co było uniemożliwia dostrzeżenie nowych perspektyw.

Moc(o) – WIeŻA BoGA(o):

osoba, której w życiu wszystko się rozwaliło, a ona nie ma sił, by się z tego podźwignąć; upadek ideałów,
w które głęboko się wierzyło; skłonność do przesady w ocenie sytuacji.

Moc – GWIAzDA:

osoba o wyjątkowo kreatywnym typie osobowości; ktoś, kto często doświadcza silnych, ale pozytywnych
i twórczych emocji; człowiek otoczony powszechnym podziw i uwielbienie; hobby – teatr, film.

Moc(o) – GWIAzDA:

ktoś, kto posiada duże uzdolnienia artystyczne, ale nie wierzy w możliwość ich realizacji; nieuświadamia-
ne możliwości; nieumiejętność zdrowego odreagowania silnych emocji.

Moc – GWIAzDA(o):

osoba bezpodstawnie przekonana o swoich uzdolnieniach artystycznych; człowiek, który zamęcza wszyst-
kich „próbkami” swoich dzieł; ktoś, kto nie potrafi okazać czułości; drażliwość emocjonalna.

Moc(o) – GWIAzDA(o):

człowiek, którego przerażają własne uczucia; ktoś, kto usiłuje na siłę przekonać siebie i innych, że nie ma
problemów; uraz z przeszłości uniemożliwia twórcze działania; lęk przed krytyką.

Moc – kSIĘŻyc:

osoba, która nie tylko radzi sobie ze swoimi problemami, ale ma też siłę, by unieść cudze kłopoty; człowiek,
który ma marzycielską naturę, ale umie odnaleźć się e realnym świecie; hobby – gotowanie.

Moc(o) – kSIĘŻyc:

kobieta, która nie wierzy w swoją kobiecość i negatywnie ocenia swoją atrakcyjność fizyczną; ktoś, kto stracił
nadzieję, że znajdzie odpowiedniego dla siebie partnera; oczekiwanie na królewicza z bajki.

Moc – kSIĘŻyc(o):

człowiek, który sam siebie utrzymuje w stanie iluzji i złudzeń; kobieta, która głęboko skrywa takie cechy,
jak miękkość, czułość, delikatność, co uniemożliwia jej znalezienie partnera.

Moc(o) – kSIĘŻyc(o):

osoba, która nie potrafi skorelować marzeń i działań; brak kontaktu z podświadomością, co powoduje
całkowite uleganie impulsom z niej wypływającym; ktoś, kto niszczy swoje ciało – bulimia, anoreksja.

Moc – Słońce:

osoba, która potrafi przewodzić dużymi grupami ludzi; ktoś, kto jasno precyzuje swoje oczekiwania w sto-
sunku do innych; człowiek o magnetycznej osobowości; hobby – praca na działce.

Moc(o) – Słońce:

osoba, która będąc uderzona nie tylko nadstawi drugi policzek, ale pozwoli się skopać; ktoś, kto widząc
agresję fizyczną nie tylko nie zainterweniuje, ale odwróci głowę i uda, że nic się nie dzieje.

Moc – Słońce(o):

osoba ogarnięta egoistyczną chęcią podporządkowania sobie wszystkich; ktoś, kto z całą posiadaną siłą
będzie dążyć do zaspokojenia swoich zachcianek; wymuszenia psychologiczne lub fizyczne.

Moc(o) – Słońce(o):

ktoś, kto nie zawaha się odebrać coś komuś siłą, jeśli uzna to za potrzebne sobie; postawa typu: „chcę to
mieć i już”; okrucieństwo w stosunku do słabszych, a tchórzostwo w obliczu silniejszych.

Moc – SąD BoŻy:

silny, niepodważalny światopogląd i system wartości; doskonała znajomość savoir vivre; umiejętność do-
stosowania się do poziomu towarzystwa, w jakim człowiek się znalazł; hobby – robótki ręczne.

Moc(o) – SąD BoŻy:

człowiek, który czuje się bezsilny w swoim środowisku; osoba pozwalająca by rodzina decydowała za nią;
brak własnego systemu wartości i bierne przejmowanie go od rodziny; konformizm.

Moc – SąD BoŻy(o):

osoba, która nie potrafi zmienić swojej hierarchii wartości, chociaż zdaje sobie sprawę, że jest ona nieko-
rzystna; chorobliwe poczucie winy, że nie jest się w porządku wobec rodziny.

Moc(o) – SąD BoŻy(o):

osoba szukająca towarzystwa ludzi, którzy będą jej potakiwać; ktoś, kto patologicznie nie znosi jakiego-
kolwiek sprzeciwu; postawa typu: „ojciec chrzestny”, czyli przysługa za przysługę.

Moc – ŚWIAt:

osoba wielostronna, mogąca odnieść sukces w kilku dziedzinach; ktoś, kto umie patrzeć kompleksowo i da-
lekowzrocznie; umiejętność modyfikacji planów w trakcie ich realizacji; hobby – języki obce.

Moc(o) – ŚWIAt:

ktoś, kto odczuwa głęboki lęk przed otwarciem się i zaprezentowaniem na szerszym forum; osoba tak
przytłoczona problemami, że nie ma nadziei na rozwiązanie, choć jest ono w zasięgu ręki.

Moc – ŚWIAt(o):

osoba, która na siłę chce się wyrwać w świat; przekonanie, że w innym miejscu wszystko pójdzie łatwiej; po-
gardliwe traktowanie najbliższego otoczenia; postawa typu: „a co wy w tym zaścianku wiecie”.

Moc(o) – ŚWIAt(o):

osoba, która odczuwa irracjonalny lęk, że „świat” chce ją skrzywdzić; dopatrywanie się we wszystkim
wrogości i lekceważenia; człowiek, który boi się, że zostanie źle zrozumiany.

1.13. InterpretAcjA połączeń kArty WISIeLec

WISIeLec – GłUpIec:

osoba ufna, spontaniczna; ktoś, kto potrafi wesoło się bawić i z zapałem pracować; człowiek, który podej-
muje się nowych zadań po głębokim przemyśleniu i rozważeniu możliwości.

WISIeLec(o) – GłUpIec:

człowiek, który bardzo mocno denerwuje się w każdej nowej sytuacji; ktoś, kto bywa nadmiernie sponta-
niczny i żywiołowy; osoba, która najpierw działa, a potem myśli; brak głębszych refleksji.

WISIeLec – GłUpIec(o):

ktoś, komu życie przepływa obok; skłonność do zbyt długiego zastanawiania się nad każdym krokiem;
człowiek, który nie potrafi bawić się spontanicznie; zablokowane wewnętrzne dziecko.

WISIeLec(o) – GłUpIec(o):

ktoś, kto ma wrażenie, że żyje we mgle; brak zaufania do siebie; osoba, która przeżywa tak silne napięcia emocjo-
nalne, że uniemożliwiają jej one jakiekolwiek działania; nerwica natręctw.

WISIeLec – MAG:

ktoś, kto zanim coś powie, dokładnie to przemyśli; osoba posiadająca dar mówienia prosto z serca do serca; czło-
wiek, który potrafi przemówić innym do rozsądku; harmonia emocjonalna.

WISIeLec(o) – MAG:

ktoś, kto umie rozhuśtać zarówno swoje emocje, jak i osób z otoczenia; człowiek, który dużo mówi, ale mało jest
w tym konkretów; osoba, która jest zazdrosna o rodzeństwo i/lub sukcesy rówieśników.

WISIeLec – MAG(o):

osoba, która nie potrafi wyrazić tego, co czuje i myśli; pokrętny sposób mówienia; posługiwanie się demagogią;
granie na emocjach innych; zablokowany kontakt z wewnętrznym nastolatkiem.

WISIeLec(o) – MAG(o):

ktoś, kto potrafi postawić świat na głowie i „odwrócić kota ogonem”; osoba, której słowom nie wolno ufać; nerwica
powodująca zaburzenia w wysławianiu się (np. jąkanie się słowotok).

WISIeLec – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

osoba, która potrafi znaleźć się w odpowiednim miejscu o odpowiedniej porze; zdolność do kontemplacji piękna
natury; naturalna zdolność do wyciszenia się i intuicyjnego wglądu wewnętrznego.

WISIeLec(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

osoba, która ma skłonność do przesadnego poświęcania się; ktoś, kto dowartościowuje się tym, że jest ofiarą; oso-
ba, którą przepełnia toksyczny wstyd, czyli wstydzi się za innych.

WISIeLec – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

kobieta, która łudzi się, że jest dobrą matką, choć w istocie nie potrafi nawiązać poprawnego kontaktu z dzieckiem;
osoba ukrywająca brudną tajemnicę; zablokowany kontakt z intuicją.

WISIeLec(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

niska wrażliwość na piękno natury; obsesyjne dbanie o szczegóły przy jednoczesnym ignorowaniu spraw zasadni-
czych i faktycznie ważnych; nerwica lękowa związana z naturą (np. lęk przed psami).

WISIeLec – ceSArzoWA:

kobieta, która wie kiedy trzeba działać, a kiedy lepiej się wstrzymać i wyciszyć; osoba, która potrafi dostrzec piękno
w każdym jego przejawie; człowiek piękny wewnętrznie; pokora duchowa.

WISIeLec(o) – ceSArzoWA:

kobieta nerwowa i łatwo ulegająca pobudzeniu emocjonalnemu; skłonność do nałogowego kupowania; osoba, któ-
ra nie potrafi pogodzić się z zachodzącymi zmianami w jej wyglądzie zewnętrznym.

WISIeLec – ceSArzoWA(o):

kobieta, która nie przywiązuje wagi do swojego wyglądu zewnętrznego; ktoś, kto dorabia do zwykłego niechlujstwa
górnolotną ideologię; zablokowany kontakt z pierwiastkiem kobiecym.

WISIeLec(o) – ceSArzoWA(o):

kobieta, której brakuje poczucia zdrowego wstydu; ktoś, kto nie potrafi przyznać się do błędu i przepro-
sić; skłonności narcystyczne; nerwica związana z wyglądem zewnętrznym (np. ciągłe bezwiedne popra-
wianie fryzury).

WISIeLec – ceSArz:

osoba, która nigdy nie działa bez zastanowienia; człowiek, który potrafi mądrze planować swoje działa-
nia; ktoś, kto potrafi z dużym wyprzedzeniem przewidywać skutki swoich posunięć.

WISIeLec(o) – ceSArz:

osoba zachowująca się wyjątkowo nerwowo; człowiek, który nie potrafi prawidłowo ocenić w jakim kie-
runku należy skierować działania; ktoś, komu trudno jest zrozumieć motywy własnego postępowania.

WISIeLec – ceSArz(o):

osoba bezkrytycznie poddająca się wszelkim zarządzeniom; brak wewnętrznej autonomii; bierne posłu-
szeństwo wobec rozkazów; zablokowany kontakt z pierwiastkiem męskim.

WISIeLec(o) – ceSArz(o):

człowiek niezborny; problemy z koncentracją; mężczyzna, któremu brakuje poczucia zdrowego wstydu;
nerwica z przymusem działania (np. ciągłe, bezwiedne poprawianie ułożenia przedmiotów).

WISIeLec – ArcykApłAn:

poszanowanie drugiego człowieka; ktoś, kto ma duży szacunek i zrozumienie dla tradycji; osoba mająca
dar bezpośredniego kontaktu z Bogiem; człowiek zintegrowany wewnętrznie.

WISIeLec(o) – ArcykApłAn:

skłonność do egzaltacji na tle religijnym; stany ekstazy religijnej; brak tolerancji religijnej; osoba przeko-
nana o jedynie słusznej drodze rozwoju duchowego, którą wyznacza mu jego wyznanie.

WISIeLec – ArcykApłAn(o):

ktoś, kto odrzuca wszelkie normy i nakazy wypływające z religii i tradycji; brak pokory w obliczu wielko-
ści; osoba, która nie potrafi zrozumieć majestatu Boga; zablokowany kontakt z Siłą Wyższą.

WISIeLec(o) – ArcykApłAn(o):

socjopata; osoba zachowująca się w sposób niemoralny i bezwstydny; ktoś, kto łamie wszelkie zasady tak
moralne, jak i wynikające z norm własnego środowiska; nerwica na tle religijnym.

WISIeLec – kocHAnkoWIe:

osoby, które się doskonale rozumieją; para, która „nadaje na tych samych falach”; partnerzy, którzy osią-
gnęli ten sam poziom rozwoju wewnętrznego; łatwość przemyślenia podejmowanych decyzji.

WISIeLec(o) – kocHAnkoWIe:

problemy w partnerstwie spowodowane nałogami; zbyt emocjonalne podejście do partnera; para, która
żyje obok siebie; osoba, która uważa, że bez partnera nie jest pełnowartościowym człowiekiem.

WISIeLec – kocHAnkoWIe(o):

samotność w związku wynikająca z braku porozumienia między partnerami; duża różnica pomiędzy
partnerami; ktoś, komu trudno jest zrozumieć inną osobę; zablokowana potrzeba partnerstwa.

WISIeLec(o) – kocHAnkoWIe(o):

żale i pretensje w partnerstwie; bezsensowne oczekiwanie, że partner domyśli się o co danej osobie cho-
dzi; ktoś, kto stawia innym ultimatum, ale nie egzekwuje go; nerwica porzucenia.

WISIeLec – ryDWAn:

osoba, która lubi analizować swoje zachowanie; podróż do własnego wnętrza; obiektywna ocena swoich
możliwości w sferze zawodowej; rozsądne i długofalowe planowanie kariery.

WISIeLec(o) – ryDWAn:

osoba przekonana, że cel uświęca środki; gnanie na oślep; postawa typu: „nie ważne jak, byle do przo-
du”; ktoś wyjątkowo drażliwy na tle własnej kariery; człowiek, który nie umie się wyciszyć.

WISIeLec – ryDWAn(o):

ktoś, kto przesadnie wsłuchuje się we własne wnętrze; nieumiejętność odróżnienia kariery od karierowi-
czostwa; osoba, która nie chce wyjść do ludzi; zablokowana potrzeba odniesienia sukcesu.

WISIeLec(o) – ryDWAn(o):

człowiek, który poniósł porażkę, wycofał się i dorabia do tego ideologię; racjonalizowanie klęski; ktoś, kto
nie umie realnie ocenić szans; nerwica komunikacyjna (np. powstała na skutek wypadku).

WISIeLec – SprAWIeDLIWoŚĆ:

człowiek, który wie, kiedy trzeba coś załatwić, a kiedy przeczekać; osoba o głębokim poczuciu sprawiedliwo-
ści wewnętrznej; ktoś mocno wyczulony na potrzeby innych; wiara w sprawiedliwość dziejową.

WISIeLec(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ:

ktoś, kto z założenia nie zgadza się z decyzjami innych; człowiek, który sam sobie zaburza równowagę
wewnętrzną; osoba, która boi się, że inni zachowają się w stosunku do niego nielojalnie.

WISIeLec – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

człowiek silny wewnętrznie, ale to nie chroni go przed huśtawką emocjonalną; ktoś, kto zamknął się na
sprawy społeczne; sobek; zablokowany kontakt z własnymi potrzebami.

WISIeLec(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

osoba o wyjątkowo niskim progu pobudzenia emocjonalnego; ktoś zdolny do popełnienia w afekcie czy-
nów niezgodnych z prawem; pieniactwo sądowe; nerwica na tle zawodowym (np. roszczeniowa).

WISIeLec – ereMItA:

człowiek, który osiągnął oświecenie przez pracę nad sobą; zrozumienie wewnętrznej, ukrytej strony ezo-
teryki; ktoś, kto nie boi się samotności, ponieważ nie nudzi się w swoim towarzystwie.

WISIeLec(o) – ereMItA:

człowiek, który boi się, że zabraknie mu czasu na realizację tego, co sobie zaplanował; obawa, że ze
wszystkim się nie zdąży; lęk przed samotnością; brak zaufania do swojej wiedzy życiowej.

WISIeLec – ereMItA(o):

osoba, która po omacku szuka swojej drogi; człowiek, który łatwo się niecierpliwi i nie potrafi czekać;
odrzucanie ezoterycznej strony życia; zablokowany kontakt z nadświadomością.

WISIeLec(o) – ereMItA(o):

negowanie spraw duchowych; zawieszenie w próżni, pustce emocjonalnej; ktoś, kto nie umie się zmie-
rzyć z życiem; nerwica powstała po przejściu na emeryturę (syndrom zbyt dużej ilości wolnego czasu).

WISIeLec – koło FortUny:

ogląd sytuacji od ogółu do szczegółu; ktoś, kto potrafi dokonać całościowego oglądu problemu; osoba,
która nie ulega niczyjej presji; pozytywne, ale karmiczne relacje z dalszymi krewnymi.

WISIeLec(o) – koło FortUny:

osoba wiecznie niezadowolona z tego, co ma; stany rozdrażnienia spowodowane podejściem do pienię-
dzy; trudne karmicznie relacje z dalszymi krewnymi, zobowiązania leżą po stronie krewnych.

WISIeLec – koło FortUny(o):

osoba, która nie potrafi przeczekać; trudne karmicznie relacje z dalszymi krewnymi, zobowiązania leżą
po stronie osoby pytającej; zablokowana pamięć poprzednich wcieleń.

WISIeLec(o) – koło FortUny(o):

brak wpływu na to, co się dzieje; ktoś, kto czepia się drobiazgów nie widząc dużych spraw; trudne kar-
micznie relacje z dalszymi krewnymi, zobowiązania leżą po obu stronach; nerwica na tle finansowym.

WISIeLec – Moc:

osoba, która jest silna wewnętrznie i zewnętrznie; ktoś, kto siły do działania czerpie ze swego wnętrza;
człowiek, który potrafi opanować i kontrolować nawet silne uczucia i emocje.

WISIeLec(o) – Moc:

ktoś, kto nie rozumie siły swoich uczuć i emocji; człowiek, który łatwo się denerwuje i ulega instynktow-
nym reakcjom emocjonalnym; osoba, która rządzi innymi poprzez wzbudzanie w nich poczucia winy.

WISIeLec – Moc(o):

osoba, którą bardzo łatwo zranić; ktoś, kto nie ma sił, by przeciwstawić się presji środowiska; człowiek,
który w sytuacji zagrożenia wycofuje się do wnętrza; zablokowany kontakt z własnym potencjałem.

WISIeLec(o) – Moc(o):

toksyczny wstyd i irracjonalne poczucie winy; człowiek, któremu brakuje szacunku do samego siebie;
nerwica psychosomatyczna (choroby fizyczne powstałe na skutek stresu psychicznego).

WISIeLec – ŚMIerĆ:

osoba, która ulegała wyjątkowo silnej transformacji na skutek głębokich przemyśleń i pracy nad sobą;
ktoś, kto pozbył się fałszywych przekonań i poglądów na swój temat; naga prawda o sobie.

WISIeLec(o) – ŚMIerĆ:

strach przed zrobieniem porządku z sobą; lęki i obawy przed jakimikolwiek zmianami; człowiek, który
boi się, że jeśli zagłębi się w swoją psychikę, to znajdzie tam coś przerażającego.

WISIeLec – ŚMIerĆ(o):

człowiek, który boi się nawet myśli o śmierci; osoba, która transformuje innych, a siebie uważa za ideał;
ktoś, kto sądzi, że jest na tyle dobry, że nie musi się zmieniać; zablokowana potrzeba zmian.

WISIeLec(o) – ŚMIerĆ(o):

człowiek zawieszony w martwym punkcie; skłonność do halucynacji, omamów i traktowanie ich jako
realnych wydarzeń; nerwica lękowa związana z procesami starzenia się i śmiercią.

WISIeLec – rÓWnoWAGA:

człowiek, który do wszystkiego podchodzi z umiarem; ktoś, komu jego emocje nie przeszkadzają w reali-
zowaniu wytyczonego sobie celu; osoba, która osiągnęła spokój wewnętrzny.

WISIeLec(o) – rÓWnoWAGA:

człowiek, który tylko sprawia wrażenie opanowanego, a wewnętrznie targają nim emocje; osoba, która całkiem
inaczej postrzega siebie, niż robią to jego bliscy; ktoś, komu zależy tylko na zachowaniu pozorów.

WISIeLec – rÓWnoWAGA(o):

osoba o małej wrażliwości na bodźce; ktoś, kto nie umie znaleźć złotego środka; tendencja do popadania
w skrajności; uzależnienie od innych ludzi; zablokowany kontakt z własnym ciałem.

WISIeLec(o) – rÓWnoWAGA(o):

osoba, która nawet w najtrudniejszej sytuacji udaje, że wszystko jest w porządku; nerwica ruchowa (przy-
mus wykonywania pewnych ruchów, np. postukiwania palcem podczas rozmowy).

WISIeLec – DIABeł:

stan równowagi wewnętrznej pozwala unikać pokus życiowych; osoba, która zna swoje słabości i potrafi
sobie z nimi radzić; człowiek, który rozumie potrzeby i pragnienia innych.

WISIeLec(o) – DIABeł:

człowiek, który ma problemy z rozpoznaniem granicy między dobrem i złem; ktoś, kto łatwiej niż inni
ulega pokusom; osoba, którą pociąga wszystko, co grzeszne i zakazane; brak zdrowego wstydu.

WISIeLec – DIABeł(o):

ktoś, kto zawsze znajdzie wytłumaczenie (racjonalizację) dla swoich uczynków; postawa typu: „w oku bliź-
niego i źdźbło zobaczę, we własnym i belki nie dojrzę”; zablokowany kontakt z własną seksualnością.

WISIeLec(o) – DIABeł(o):

osoba uzależniona; ktoś, kto nie umie oprzeć się żadnej pokusie; ekshibicjonista emocjonalny; ktoś, kto
potrafi zamącić innym w głowie, tzw. adwokat diabła; nerwice seksualne.

WISIeLec – WIeŻA BoGA:

człowiek, który jest w stanie dużo znieść dzięki możliwości oparcia się na swojej psychice; ktoś, kogo nic
nie jest w stanie załamać; osoba, która upadła, ale podźwignęła się dzięki samej sobie.

WISIeLec(o) – WIeŻA BoGA:

człowiek, który nie rozumie swoich własnych ograniczeń i traci siły na walkę z wiatrakami; ktoś, kto usi-
łuje przebić głową mur, gdy obok są drzwi; nieumiejętność dostrzeżenia Boskiej opieki.

WISIeLec – WIeŻA BoGA(o):

ktoś, kto nie potrafi realnie obliczyć zysków i strat; ciągnięcie na siłę starych spraw; osoba, która nie umie
powierzyć się opiece Siły Wyższej; zablokowany kontakt ze środowiskiem.

WISIeLec(o) – WIeŻA BoGA(o):

osoba, która w trudnej sytuacji nie potrafi wziąć się w garść; człowiek uwięziony we własnych lękach;
nerwica adaptacyjna (trudności z przystosowaniem się do nowych warunków).

WISIeLec – GWIAzDA:

osoba, która potrafi przekazać głębię stanów emocjonalnych poprzez sztukę; poczucie Boskiej opieki
(gwiazda przewodnia); człowiek zdolny do głębokiej i szczerej przyjaźni.

WISIeLec(o) – GWIAzDA:

niedostrzeganie lub umniejszanie posiadanych uzdolnień; człowiek, który za dużo daje innym nie dbając
o siebie; osoba, która często przeżywa uczucie tęsknoty za czymś nieokreślonym.

WISIeLec – GWIAzDA(o):

ktoś, kto ma silną potrzebę przyjaźni, ale nie umie jej pielęgnować; człowiek, który swoją postawą zablo-
kował własną kreatywność; zablokowany kontakt z własnymi uczuciami.

WISIeLec(o) – GWIAzDA(o):

osoba, która spycha swoje uczucia do podświadomości, ponieważ się ich boi lub nie rozumie; ktoś, kto
stracił nadzieję i wiarę w sens życia; pustka wewnętrzna; nerwica na tle emocjonalnym.

WISIeLec – kSIĘŻyc:

osoba, która umie słuchać innych; ktoś, kto potrafi natchnąć otuchą, podtrzymać na duchu; dobry kon-
takt z podświadomością; marzyciel, który potrafi wcielić w życie swoje wizje.

WISIeLec(o) – kSIĘŻyc:

ktoś, kto żyje dla innych, nie troszcząc się o siebie; skłonność do projektowania własnych uczuć i pra-
gnień na bliskie osoby; brak autonomii wewnętrznej; uzależnianie się emocjonalne od innych.

WISIeLec – kSIĘŻyc(o):

człowiek, który uważa, że lepiej mu będzie się żyło, jeśli nie pozwoli sobie na marzenia; ktoś, kto złudze-
nia i jawne kłamstwa traktuje jak prawdę; zablokowany kontakt z podświadomością.

WISIeLec(o) – kSIĘŻyc(o):

człowiek, który już na nic w życiu nie liczy i na nic nie czeka; ktoś, kto bardzo boleśnie przeżywa utratę
złudzeń; osoba, która nie potrafi wczuć się w położenie innych; nerwica wegetatywna.

WISIeLec – Słońce:

człowiek tak jasny i ciepły, że można się przy nim ogrzać; ktoś o precyzyjnym i logicznym sposobie myśle-
nia; silna, ale wrażliwa osobowość; osoba, która świadomie wykorzystuje swoje zalety.

WISIeLec(o) – Słońce:

osoba, która próbuje swoje wady prezentować jako zalety; ktoś, kto jest cyniczny i ma skłonność do ma-
nipulowania innymi; człowiek, który chce błyszczeć za wszelką cenę; egocentryk.

WISIeLec – Słońce(o):

nadmierna, fałszywa skromność; ktoś, kto nie umie przyjmować pochwał i komplementów; człowiek
mądry, ale nie nadający się na przywódcę; zablokowany kontakt z własnym ego.

WISIeLec(o) – Słońce(o):

osoba wyjątkowo przeciętna; nieumiejętność samookreślenia się; postawa typu: „gdzie mnie popchną,
tam polecę”; życie w cieniu innych ludzi; nerwica na tle motorycznym (np. niekontrolowane drżenie
rąk).

WISIeLec – SąD BoŻy:

trwała hierarchia wartości wypływająca z bogatego wnętrza jednostki; ktoś, kto potrafi rozwijać swój
światopogląd poprzez wgląd duchowy; system wartości, który dodaje sił.

WISIeLec(o) – SąD BoŻy:

osoba, która boi się szukać wsparcia emocjonalnego w rodzinie; ktoś głęboko przekonany, że inni ludzie
go nie zrozumieją; człowiek, który ma problemy z ustaleniem własnej hierarchii wartości.

WISIeLec – SąD BoŻy(o):

osoba, która pozwala na zbyt głęboką ingerencję rodziny w swoje życie i światopogląd; ktoś, kto nie po-
trafi walczyć o zachowanie prywatności; zablokowana potrzeba intymności.

WISIeLec(o) – SąD BoŻy(o):

brak poczucia obowiązku; nieodpowiedzialność; bunt przeciwko światopoglądowi wyniesionemu z domu
rodzinnego; nerwica na tle ideologicznym (np. przymus głoszenia swoich poglądów).

WISIeLec – ŚWIAt:

brak negatywnych kodów psychicznych i emocjonalnych; człowiek o takiej sile wewnętrznej, że potrafi
dzięki niej zmieniać świat; osoba otwarta na nowe doświadczenia, ale nie szukająca ich na siłę.

WISIeLec(o) – ŚWIAt:

człowiek, który sam siebie blokuje; unikanie nowych spraw i zadań w obawie, że się im nie sprosta; irra-
cjonalny lęk blokujący aktywność; postawa typu: „lepiej się nie wychylać”.

WISIeLec – ŚWIAt(o):

człowiek, który dobrze czuje się we własnym wnętrzu, a świat zewnętrzny postrzega jako wrogi; ktoś, kto
czuje się osaczony i z każdej strony wypatruje zagrożenia; zablokowana potrzeba samorealizacji.

WISIeLec(o) – ŚWIAt(o):

izolacja od świata; osoba, która patologicznie unika kontaktów z ludźmi; brak orientacji w tym, co się
dzieje w bliższym i dalszym środowisku; nerwica jako wtórny skutek zaistniałej wcześniej fobii.

1.14. InterpretAcjA połączeń kArty ŚMIerĆ

ŚMIerĆ – GłUpIec:

ujawnienie się nowych możliwości na skutek pracy nad sobą; transformująca praca nad wewnętrznym
dzieckiem; człowiek zdolny do wprowadzania trudnych, ale niezbędnych zmian.

ŚMIerĆ(o) – GłUpIec:

nadmierna naiwność przyczyną negatywnej transformacji; człowiek, który nie potrafi pogodzić się z doj-
rzewaniem i usamodzielnianiem się potomstwa; brak kontaktu emocjonalnego.

ŚMIerĆ – GłUpIec(o):

obawa, że nie sprosta się zadaniom związanym z wychowaniem dzieci; niechęć do dzieci; nieumiejętność
dostosowania się do zmian; trudności adaptacyjne; żal za utraconym dzieciństwem.

ŚMIerĆ(o) – GłUpIec(o):

urazy psychiczne powstałe na skutek utraty dziecka lub osierocenia przez rodziców w dzieciństwie; nie-
możność porozumienia się z własnym dzieckiem, chorobliwy lęk o dziecko.

ŚMIerĆ – MAG:

transformująca praca nad wewnętrznym nastolatkiem; osoba, która dokonuje zmian pod wpływem zdo-
bywanej wiedzy; umiejętność oczyszczenia atmosfery szczerą rozmową.

ŚMIerĆ(o) – MAG:

ktoś, kto nie potrafi pogodzić się z odmiennością poglądów i postaw rówieśników; śmierć młodzieńczego
idealizmu prowadzi do cynizmu i wyrachowania; lęk przed publicznym zabieraniem głosu.

ŚMIerĆ – MAG(o):

ktoś, kto chce być całkiem inny niż jego rówieśnicy; dążenie do odmienności za wszelką cenę; silenie się
na oryginalność; człowiek, który pozwala, by zmiany całkowicie wytrąciły go z rytmu.

ŚMIerĆ(o) – MAG(o):

urazy psychiczne powstałe na skutek utraty rodzeństwa lub bliskiego rówieśnika; lęki i obawy zaburzają
kontakt słowny z otoczeniem; zaburzenia mowy (afazja); chorobliwy lęk przed kontaktem z rówieśnikami.

ŚMIerĆ – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

transformująca praca nad relacjami z matką; osoba, która wszystko widzi w odpowiednich proporcjach;
ktoś, kto zrozumiał prawa kosmiczne dotyczące życia i śmierci oraz rytmów natury.

ŚMIerĆ(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

ktoś, kto nie potrafi pogodzić się z cyklicznością życia i śmiercią; kobieta, która negatywnie przeżywa
momenty przemian (okres pokwitania, przekwitania); brak zainteresowania nauką.

ŚMIerĆ – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

słaba matka, która nie potrafi dać swoim dzieciom pozytywnego wzorca; ktoś, w kim łatwo można wzbu-
dzić wątpliwości; osoba, która w obliczu jakichkolwiek zmian wycofuje się z aktywnego życia.

ŚMIerĆ(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

urazy psychiczne powstałe na skutek utraty matki; aleksja (utrata zdolności rozumienia języka pisane-
go); niedostrzeganie zachodzących zmian; chowanie głowy w piasek; chorobliwy lęk o matkę lub przed
matką.

ŚMIerĆ – ceSArzoWA:

transformująca praca nad pierwiastkiem żeńskim; osoba, która potrafi we wszystkim dostrzec piękno;
kobieta, która cieszy się własną kobiecością; ktoś, kto nie uzależnia swego rozwoju od wieku i płci.

ŚMIerĆ(o) – ceSArzoWA:

ktoś, kto nie potrafi pogodzić się ze zmianami, jakie czas dokonuje w jego wyglądzie; człowiek, który nie
ma własnego gustu i bezkrytycznie przyjmuje estetyczne upodobania innych.

ŚMIerĆ – ceSArzoWA(o):

człowiek, który boi się przywiązywać do rzeczy materialnych w obawie, że je straci; ktoś, kto bardzo chce
dorównać „elicie”; udawanie zainteresowania dla jakiejś dziedziny sztuki.

ŚMIerĆ(o) – ceSArzoWA(o):

urazy psychiczne powstałe na skutek utraty bliskiej krewnej płci żeńskiej; agnozja (niemożność rozpo-
znania przedmiotów codziennego użytku); chorobliwy lęk o to, że straci się urodę.

ŚMIerĆ – ceSArz:

transformująca praca nad pierwiastkiem męskim; osoba, która swoimi działaniami i decyzjami dokonuje
pozytywnej transformacji w środowisku; ktoś, kto ma dobry wpływ na innych.

ŚMIerĆ(o) – ceSArz:

ktoś, kto nie potrafi pogodzić się z utratą pracy; chorobliwe przywiązanie do stanowiska; poczucie zagro-
żenia w układach zawodowych; niechęć do władzy; osoba negatywnie transformująca innych.

ŚMIerĆ – ceSArz(o):

osoba, która czuje się niepewnie, kiedy musi działać samodzielnie; ktoś, kto nie potrafi przystosować się
do warunków panujących w pracy; obarczanie innych winą za własne niepowodzenia.

ŚMIerĆ(o) – ceSArz(o):

urazy psychiczne powstałe na skutek utraty bliskiego krewnego płci męskiej; abulia (zanik woli); osoba,
która nie potrafi kierować przebiegiem swojej pracy; chorobliwy lęk przed utratą pracy.

ŚMIerĆ – ArcykApłAn:

transformująca praca nad swoim podejściem do etyki i moralności; osoba, która swoją postawą moralną
wywiera pozytywny wpływ na ludzi; ktoś, kto potrafi udzielić innym pocieszenia.

ŚMIerĆ(o) – ArcykApłAn:

ktoś, kto nie potrafi pogodzić się z utratą „starych, dobrych zwyczajów”; osoba przesadnie konserwatyw-
na i nie umiejąca iść z duchem czasów; negatywny wpływ ojca lub innego autorytetu.

ŚMIerĆ – ArcykApłAn(o):

osoba, która przeżywa kryzys wiary, zwątpienie w wyznawaną religię; ojciec, który nie potrafi być wzor-
cem dla s dzieci; ktoś, kto pozwala, by umarły tradycje wyznawane w jego rodzinie.

ŚMIerĆ(o) – ArcykApłAn(o):

urazy psychiczne powstałe na skutek śmierci ojca; osoba, która kpi z tego, co jest święte dla innych; ktoś,
kto prezentuje anarchistyczne podejście do życia; chorobliwy lęk przed Bogiem.

ŚMIerĆ – kocHAnkoWIe:

transformująca praca nad swoim podejściem do związków; osoba, która potrafi znaleźć najlepsze wyjście
z każdej sytuacji; człowiek, który nie ma trudności z dokonywaniem wyborów.

ŚMIerĆ(o) – kocHAnkoWIe:

ktoś, kto nie potrafi pogodzić się z zerwaniem; człowiek uzależniony emocjonalnie od drugiej osoby; ktoś,
kto nie odczuwa potrzeby bycia niezależnym; osoba, która wciąż odkłada decyzję na później.

ŚMIerĆ – kocHAnkoWIe(o):

patologiczny brak zaufania do partnera; osoba, która odczuwa wewnętrzny przymus kontrolowania bli-
skich osób; związek, który wpływa destrukcyjnie i niszcząco na psychikę obojga partnerów.

ŚMIerĆ(o) – kocHAnkoWIe(o):

urazy psychiczne powstałe na skutek śmierci partnera; osoba przeświadczona, że bez partnera jest nikim;
deprywacja potrzeby kontaktu emocjonalnego (głód uczuć); chorobliwy lęk o utratę partnera (partnerki).

ŚMIerĆ – ryDWAn:

transformująca praca nad podejściem do kariery; umiejętność oczyszczenia atmosfery w środowisku za-
wodowym; osoba, która dąży do kontaktów z inspirującymi i mądrymi ludźmi.

ŚMIerĆ(o) – ryDWAn:

ktoś, kto nie potrafi pogodzić się z utratą sławy i popularności; osoba, która nie dostrzega, że jej sława
dawno już przebrzmiała; człowiek, który za wszelką cenę chce być na świeczniku.

ŚMIerĆ – ryDWAn(o):

człowiek łatwowierny, próżny i podatny na pochlebstwa; ktoś, kto goni za tanią sensacją; osoba, która
bardziej interesuje się np. plotkami z wyższych sfer niż problemami najbliższych..

ŚMIerĆ(o) – ryDWAn(o):

urazy psychiczne powstałe na skutek utraty bliskiej osoby w wypadku komunikacyjnym; skłonność do
mitomanii i wyolbrzymiania swego znaczenia; chorobliwy lęk o karierę i prestiż.

ŚMIerĆ – SprAWIeDLIWoŚĆ:

transformująca praca nad społecznym aspektem życia; osoba, która potrafi zachęcić innych do działania
na rzecz środowiska; ktoś zaangażowany w sprawy społeczności, w której żyje.

ŚMIerĆ(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ:

ktoś, kto nie potrafi pogodzić się z utratą wolności; człowiek aspołeczny; osoba, która nie interesuje się
życiem swojej społeczności i jeśli jest jej tak wygodnie potrafi szkodzić; wandal.

ŚMIerĆ – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

człowiek, który nie wierzy w sprawiedliwość prawną czy społeczną i sam próbuje ją wymierzać; osoba
zdolna do samosądu; ktoś, kto osądza innych, sam nie będąc bez winy.

ŚMIerĆ(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

urazy psychiczne powstałe na skutek skazania bliskiej osoby na karę więzienia; osoba, która odczu-
wa przymus dawania łapówek; kwerulanctwo (dochodzenie siłą jakoby należnych praw); chorobliwy lęk
przed krytyką.

ŚMIerĆ – ereMItA:

transformująca praca nad własną duchowością; zrozumienie nieuchronności przemijania; osoba, która
starzeje się z godnością; człowiek, który nie uzależnia swoich życiowych szans od wieku.

ŚMIerĆ(o) – ereMItA:

ktoś, kto nie potrafi pogodzić się z tym, że się starzeje; chorobliwa walka z upływem czasu; nałogowe
dokonywanie operacji plastycznych; uzależnienie się od kosmetyków i zabiegów kosmetycznych.

ŚMIerĆ – ereMItA(o):

człowiek, który nie umie znaleźć oparcia we własnym wnętrzu; osoba, która mierzy swoją wartość ilością
kontaktów towarzyskich; patologiczny lęk przed pozostawaniem sam na sam ze sobą.

ŚMIerĆ(o) – ereMItA(o):

urazy psychiczne powstałe na skutek utraty dziadka lub babci; patologiczna nieśmiałość; paramnezja
(mylenie przeszłości z teraźniejszością, realności z iluzją); chorobliwy lęk przed samotnością.

ŚMIerĆ – koło FortUny:

transformująca praca nad podejściem do spraw materialnych; głęboka wiara w powodzenie prowadzo-
nych przedsięwzięć; pozytywne, ale karmiczne relacje zaciągnięte w momencie śmierci.

ŚMIerĆ(o) – koło FortUny:

ktoś, kto nie potrafi pogodzić się z utratą pieniędzy; osoba, która nie rozumie, że pieniądze to nie wszyst-
ko; trudne karmicznie relacje zaciągnięte w momencie śmierci, zobowiązania leżą po drugiej stronie.

ŚMIerĆ – koło FortUny(o):

ktoś, kto żyje na „krawędzi”; osoba, która ciągle potrzebuje silnych bodźców; trudne karmicznie relacje
zaciągnięte w momencie śmierci, zobowiązania leżą po stronie osoby pytającej.

ŚMIerĆ(o) – koło FortUny(o):

urazy psychiczne powstałe na skutek utraty majątku; chorobliwy lęk przed biedą; skłonność do regresji; trud-
ne karmicznie relacje zaciągnięte w momencie śmierci, zobowiązania leżą po obu stronach.

ŚMIerĆ – Moc:

transformująca praca nad własnym ciałem; ktoś, kto siłą ducha potrafi pokonać ograniczenia fizyczne;
osoba, która potrafi nieść pomoc chorym i cierpiącym; człowiek, który kocha to, co robi.

ŚMIerĆ(o) – Moc:

ktoś, kto nie potrafi pogodzić się z fizycznym kalectwem lub chorobą; osoba mocno przywiązana do ist-
niejącego stanu rzeczy, co powoduje blokadę przy wprowadzaniu nawet zaplanowanych zmian.

ŚMIerĆ – Moc(o):

osoba, która nie zapomina doznanych krzywd; patologiczna niezdolność do wybaczenia; ktoś, kto uważa,
że zemsta jest rozkoszą bogów; hołubienie złości i żalu, który trawi człowieka.

ŚMIerĆ(o) – Moc(o):

urazy psychiczne powstałe na skutek utraty zdrowia lub sprawności fizycznej; abazja (niezdolność do
chodzenia nie spowodowana czynnikami fizycznymi); chorobliwy lęk o zdrowie fizyczne.

ŚMIerĆ – WISIeLec:

transformująca praca nad własnym wnętrzem przy pomocy medytacji i modlitwy; ktoś, kto zachowuje
stoicki spokój w obliczu zmian; zrozumienie, że życie to proces ciągłych zmian.

ŚMIerĆ(o) – WISIeLec:

ktoś, kto nie potrafi pogodzić się z niezależnością bliskich osób; osoba, która nie chce lub nie potrafi ko-
rzystać z rad i pomocy innych; brak podstawowych mechanizmów obronnych.

ŚMIerĆ – WISIeLec(o):

osoba, która na skutek zaburzeń emocjonalnych straszy innych popełnieniem samobójstwa; skłonność do
pozorowanych prób samobójczych; postrzeganie siebie jako ofiary działań innych.

ŚMIerĆ(o) – WISIeLec(o):

urazy psychiczne powstałe na skutek utraty sprawności fizycznej (kalectwa); głębokie zmiany w psychice na
skutek nałogu; skłonność do delirium tremens; chorobliwy lęk o własne zdrowie psychiczne.

ŚMIerĆ – rÓWnoWAGA:

transformująca praca nad własnym temperamentem; ktoś, kto dąży do tego, by wprowadzać zmiany
w sposób zrównoważony; osoba, która umie wyczuć odpowiedni moment na zmiany.

ŚMIerĆ(o) – rÓWnoWAGA:

ktoś, kto nie potrafi pogodzić się z utratą poprzedniego stanu rzeczy; osoba, która wyznaje spiskową teorię
dziejów i wszędzie wietrzy podstęp; człowiek, który uważa, że nie ma ludzi uczciwych.

ŚMIerĆ – rÓWnoWAGA(o):

osoba, którą najdrobniejsze odchylenie od rutyny wytrąca z równowagi; paraliżujący lęk przed wyimagi-
nowaną tragedią; zachowania histeryczne prowadzące aż do utraty panowania nad ciałem.

ŚMIerĆ(o) – rÓWnoWAGA(o):

urazy psychiczne powstałe na skutek sytuacji, w której osoba nie mogła się bronić przed atakiem fizycz-
nym; apraksja (utrata zdolności wykonywania złożonych ruchów); chorobliwy lęk przed utratą panowa-
nia nad sobą.

ŚMIerĆ – DIABeł:

transformująca praca nad własnymi uzdolnieniami bioenergetycznymi; człowiek, który pozytywnie wy-
korzystuje posiadaną energię; ktoś, kto ma zdrowe podejście do spraw seksu.

ŚMIerĆ(o) – DIABeł:

ktoś, kto nie potrafi pogodzić się ze spadkiem własnych możliwości; osoba, która ma więcej chęci niż
możliwości; człowiek, który ma dużo energii, ale nie wie jak ją odpowiednio wykorzystać.

ŚMIerĆ – DIABeł(o):

osoba, która czuje, że zmiany go obezwładniają; człowiek, który wykorzystuje seks do wprowadzenia
zmian; zmiany w psychice spowodowane negatywnymi przeżyciami seksualnymi.

ŚMIerĆ(o) – DIABeł(o):

urazy psychiczne powstałe na skutek utraty sprawności seksualnej; destrukcyjna energia; chęć zrobienia
czegoś „na diabła”; traktowanie intymnej sfery życia jako tabu; chorobliwy lęk przed seksem.

ŚMIerĆ – WIeŻA BoGA:

transformująca praca nad zmianą w podejściu do życia; człowiek, który widzi własne ograniczenia, ale
pracuje nad ich pokonaniem; silna wola w osiąganiu postawionych celów.

ŚMIerĆ(o) – WIeŻA BoGA:

ktoś, kto nie potrafi pogodzić się ze zniszczeniem starych struktur; człowiek, który nie umie sprostać nagiej
prawdzie; osoba, która czuje się odosobniona od ludzi; robienie sobie alibi z własnych słabości.

ŚMIerĆ – WIeŻA BoGA(o):

ktoś, kto nie potrafi pozbierać się po przegranej; osoba, która swoje zachowanie uzależnia od tego z kim
w danym momencie obcuje; lekceważące i pogardliwe traktowanie osób o niższej pozycji społecznej.

ŚMIerĆ(o) – WIeŻA BoGA(o):

urazy psychiczne powstałe na skutek utraty tego, co się z trudem zdobyło; ktoś, kto nie umie znaleźć swe-
go miejsca; osoba o przesadnie rozwiniętej cenzurze wewnętrznej; chorobliwy lęk o przyszłość.

ŚMIerĆ – GWIAzDA:

transformująca praca nad swoimi uczuciami; osoba, która potrafi szybko i adekwatnie reagować na do-
konujące się zmiany; człowiek o wysoko rozwiniętym poczuciu lojalności wobec przyjaciół.

ŚMIerĆ(o) – GWIAzDA:

ktoś, kto nie potrafi pogodzić się z utratą przyjaźni; osoba, która opinie innych ludzi na swój temat trak-
tuje jak fakty; chorobliwy lęk, że popełni się nietakt utrudnia lub uniemożliwia kontakty towarzyskie.

ŚMIerĆ – GWIAzDA(o):

człowiek, który nie wierzy, że ktoś może go polubić lub pokochać; negatywna samoocena; ktoś, kto dzieli
uczucia na pozytywne (np. pogoda ducha) i negatywne (np. wściekłość).

ŚMIerĆ(o) – GWIAzDA(o):

urazy psychiczne powstałe na skutek śmierci przyjaciela; człowiek-marionetka; ktoś, kto pozwala, by inni
nim sterowali i decydowali nawet o tym, co czuje; chorobliwy lęk przed ujawnianiem uczuć.

ŚMIerĆ – kSIĘŻyc:

transformująca praca nad kontaktem z podświadomością; osoba, która potrafi przeprowadzać zmiany
w sposób łagodny; ktoś, kto potrafi konstruktywnie realizować swoje marzenia.

ŚMIerĆ(o) – kSIĘŻyc:

ktoś, kto nie potrafi pogodzić się z utratą złudzeń; zbytnia miękkość człowieka uniemożliwia mu przeciwsta-
wienie się negatywnym wpływom; osoba, która nie potrafi zdecydowanie powiedzieć „nie”.

ŚMIerĆ – kSIĘŻyc(o):

osoba, która dostrzega zawsze najgorszy z możliwych wariant rozwoju wydarzeń; wizje katastroficzne;
ktoś, kto reaguje emocjonalnie i „z igły robi widły”; nadwrażliwość.

ŚMIerĆ(o) – kSIĘŻyc(o):

urazy psychiczne na skutek ciężkiego porodu; człowiek, który jest podatny na oddziaływanie czarnej magii;
chorobliwy lęk przed utratą kontroli nad życiem, a dla kobiet – lęk, że nie jest się dość kobiecą.

ŚMIerĆ – Słońce:

transformująca praca nad własną osobowością; ktoś, kto dokonał transformacji wewnętrznej i teraz może
służyć własnym przykładem; zdolność do szybkiej regeneracji psychicznej.

ŚMIerĆ(o) – Słońce:

ktoś, kto nie potrafi pogodzić się z własnymi słabościami; skłonność do stawiania sobie nierealnych wy-
magań; przesadny krytycyzm w stosunku do siebie; chorobliwie wygórowane ambicje.

ŚMIerĆ – Słońce(o):

ktoś o słabej osobowości; pełne przystosowanie się do zaistniałej sytuacji; osoba, która zaprzecza sama
sobie byleby nikomu się nie narazić; „kameleon” w kontaktach z ludźmi.

ŚMIerĆ(o) – Słońce(o):

urazy psychiczne powstałe na skutek utraty godności osobistej; rozpad osobowości; chorobliwy lęk przed
utratą tożsamości wewnętrznej, a dla mężczyzn – lęk, że nie jest się dość męskim.

ŚMIerĆ – SąD BoŻy:

transformująca praca nad swoim systemem wartości i światopoglądem; osoba, która potrafi docenić, ale
nie wyolbrzymiać roli rodziny; ktoś, kto wpływa pozytywnie na otoczenie.

ŚMIerĆ(o) – SąD BoŻy:

ktoś, kto nie potrafi pogodzić się z utratą tzw. twarzy; osoba, która ciągle się czuje na cenzurowanym;
człowiek, który uważa, że wszyscy odnoszą się do niego krytycznie i oceniająco.

ŚMIerĆ – SąD BoŻy(o):

system wartości i/lub światopogląd, który rozwala się w obliczu najmniejszych zmian; ktoś, kim bardzo
łatwo zachwiać i wzbudzić wątpliwości odnośnie jego osoby; pretensje i żale do rodziny.

ŚMIerĆ(o) – SąD BoŻy(o):

urazy psychiczne powstałe na skutek śmierci bliskiego krewnego; osoba o chwiejnym systemie wartości,
który w łatwo podważyć; chorobliwy lęk, że się straci kogoś z rodziny.

ŚMIerĆ – ŚWIAt:

transformująca praca nad negatywnymi kodami i fałszywymi przekonaniami na własny temat; osoba,
która przeżyła głęboką transformację i dzięki temu lepiej i mądrzej kieruje życiem.

ŚMIerĆ(o) – ŚWIAt:

ktoś, kto nie potrafi pogodzić się ze zmianami, jakie zachodzą w świecie; osoba, która nie umie walczyć
z ograniczającymi ją starymi przekonaniami; człowiek, który nie ma własnego zdania.

ŚMIerĆ – ŚWIAt(o):

ktoś, kto blokuje się na zmiany, ponieważ boi się nowych sytuacji; postawa typu: „lepsza stara bieda, niż
nieznane szczęście”; człowiek, który odbiera świat jako miejsce groźnie i niebezpieczne.

ŚMIerĆ(o) – ŚWIAt(o):

urazy psychiczne powstałe na skutek utraty bliskich osób spowodowanej wydarzeniami politycznymi; syn-
drom emigranta (życie na walizkach); chorobliwy lęk przed kontaktami z obcokrajowcami.

1.15. InterpretAcjA połączeń kArty rÓWnoWAGA

rÓWnoWAGA – GłUpIec:

osoba, która potrafi w rozważny sposób inicjować nowe działania; człowiek mało impulsywny niezależnie
od tego, co dzieje się w jego otoczeniu; ktoś, kto wie kiedy i jak się zrelaksować.

rÓWnoWAGA(o) – GłUpIec:

człowiek, który usiłuje załapać kilka srok za ogon; brak umiejętności planowania kolejności działań;
ktoś, kto nie umie zachować prawidłowej proporcji między pracą a odpoczynkiem.

rÓWnoWAGA – GłUpIec(o):

osoba, która panicznie boi się ryzyka, a to uniemożliwia jej podjęcie jakichkolwiek działań; ktoś, kto nie
potrafi wprowadzać modyfikacji w swoje plany w trakcie ich realizacji; ślepe brnięcie do przodu.

rÓWnoWAGA(o) – GłUpIec(o):

osobowość infantylna, lękliwa; zaburzone poczucie wartości własnej na skutek braku wsparcia ze strony
rodziców; nadmierne przywiązanie do wspomnień z dzieciństwa.

rÓWnoWAGA – MAG:

człowiek podchodzący do życia rozsądnie; obiektywna ocena sytuacji umożliwia podejmowanie adekwat-
nych do niej działań; ktoś, kto zna wagę słowa i odpowiednio się nim posługuje.

rÓWnoWAGA(o) – MAG:

rozchwianie nastrojów; osoba, która dużo mówi i nie zastanawia się nad wypowiadanymi słowami; cho-
robliwe gadulstwo; w trudnej sytuacji człowiek odczuwa przymus mówienia.

rÓWnoWAGA – MAG(o):

człowiek, który wyjątkowo mocno się kontroluje i nie pozwala sobie na jakiekolwiek rozluźnienie w obec-
ności innych osób; ktoś, kto stwarza pozory osoby harmonijnej i zrównoważonej.

rÓWnoWAGA(o) – MAG(o):

osoba, która gubi się w swoich planach; chaos, gonitwa myśli; niemożność precyzyjnego wysłowienia się,
ktoś, kto ma problemy z werbalizacją swoich pragnień i potrzeb.

rÓWnoWAGA – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

zrównoważona, opanowana, cierpliwa kobieta; łatwość przyswajania wiedzy; otwarty umysł; inteligencja;
osoba, której można powierzyć każdą tajemnicę; ktoś godny zaufania; dyskrecja.

rÓWnoWAGA(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

osoba, która ma dużą intuicję, ale nie potrafi z niej korzystać; człowiek, który ma problemy w nauce wy-
nikające z nieumiejętności wydobycia istoty problemu; niska samoocena intelektualna.

rÓWnoWAGA – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

dwulicowa kobieta; ktoś, kto nie zasługuje na zaufania; człowiek, który nie potrafi dochować tajemnicy;
osoba, która podejmuje naukę nie z pobudek osobistych, ale by zadowolić innych.

rÓWnoWAGA(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

osoba, która boi się, że jej decyzje są nietrafne lub narażą ją na kłopoty; ktoś wyjątkowo wścibski i wtrą-
cający się w życie innych; człowiek, który ma skłonność do narzucania się z pomocą.

rÓWnoWAGA – ceSArzoWA:

osoba, która potrafi dobrze organizować pracę sobie i innym; ktoś, kto potrafi zachować zdrowe podejście
do pieniędzy; kobieta, która mądrze dzieli czas na obowiązki domowe i zawodowe.

rÓWnoWAGA(o) – ceSArzoWA:

osoba, która odmawia sobie wszelkich przyjemności i przesadnie oszczędza na „czarną godzinę”; kobie-
ta, która nie akceptuje swojej kobiecości i unika za wszelka cenę jej podkreślania.

rÓWnoWAGA – ceSArzoWA(o):

kobieta, która uwielbia grę pozorów i udaje inną niż jest; osoba, która nie potrafi być sobą; ktoś, kto uwa-
ża, że jest na tyle nieciekawy, że gdyby był naturalny, nikt nie chciałby się z nim zadawać.

rÓWnoWAGA(o) – ceSArzoWA(o):

skłonność do diet wyniszczających ciało stosowanych po to, żeby zachować atrakcyjność; efekt „jojo”
(chudnę, by po skończeniu diety znowu przytyć); brak umiaru w wydatkach.

rÓWnoWAGA – ceSArz:

ktoś, kto nie traci głowy w trudnej sytuacji; umiejętność zachowania „zimnej krwi” osoba, która ma niski
próg podatności na stres; człowiek, który panuje nad swoją energią i wie, co robi.

rÓWnoWAGA(o) – ceSArz:

osoba, która działa zrywami; ktoś, kto wszystko robi „na wczoraj”; człowiek, którego drobne przeszkody
wytrącają z równowagi; ktoś, kto nie uznaje odpoczynku ani przerw w pracy.

rÓWnoWAGA – ceSArz(o):

osoba, która wszystkie problemy dusi w sobie i za wszelką cenę nie chce ich okazać na zewnątrz; mężczy-
zna, który wrażliwość poczytuje za słabość; lęk przed tym, żeby nie zostać uznanym za mięczaka.

rÓWnoWAGA(o) – ceSArz(o):

brak silnej woli; osoba, która nie potrafi wyjść ze swoimi pomysłami na zewnątrz; lęk przed krytyką i od-
rzuceniem; osoba, która manipulacją zmusza innych, by robili to, co ona chce.

rÓWnoWAGA – ArcykApłAn:

osoba moralna, ale tolerancyjna; człowiek, który potrafi czerpać z tradycji to, co najlepsze jednocześnie
rozsądnie ją uwspółcześniając; ktoś o zdrowym i umiarkowanym podejściu do religii.

rÓWnoWAGA(o) – ArcykApłAn:

osoba wykazująca dogmatyzm i skostnienie w sprawach tradycji i religii; ktoś, kto ma skłonność do sta-
wiania siebie na piedestale; autorytaryzm, przekonanie o własnej nieomylności.

rÓWnoWAGA – ArcykApłAn(o):

osoba, która jest tolerancyjna, ale w sprawach, które jej osobiście nie dotyczą; ktoś, kto dla świętego spo-
koju rezygnuje z własnych zasad; człowiek, u którego dominuje instynkt stadny.

rÓWnoWAGA(o) – ArcykApłAn(o):

człowiek, który nie ma zasad moralnych i w dodatku sztucznie dorabia do tego ideologię; histeria na tle
religijnym; osoba, która jest gotowa wszcząć krucjatę w obronie swego wizerunku Boga.

rÓWnoWAGA – kocHAnkoWIe:

osoba, która potrafi okazać rozsądną troskę o partnera i o warunki życia; ktoś, kto umie mądrze dokony-
wać wyborów; człowiek, który potrafi obiektywnie przyjrzeć się swoim relacjom z ludźmi.

rÓWnoWAGA(o) – kocHAnkoWIe:

osoba, która całkowicie nie dba o zachowanie pozorów; człowiek zobojętniały na to, co inni o nim sądzą;
brak równowagi w relacjach partnerskich; ktoś, kto sam zaburza równowagę w związku.

rÓWnoWAGA – kocHAnkoWIe(o):

utrzymywanie związku na siłę; człowiek, który nie chce dostrzec problemów partnerskich i sam siebie
oszukuje; ktoś, kto pozwala się wykorzystywać emocjonalnie przez partnera.

rÓWnoWAGA(o) – kocHAnkoWIe(o):

człowiek, któremu we wszystkim brakuje umiaru; ktoś wyjątkowo zachłanny; postawa typu: „ja tego chcę
i już”; osoba, która nie potrafi w zdrowy sposób troszczyć się o siebie i innych.

rÓWnoWAGA – ryDWAn:

człowiek, który potrafi wyznaczać sobie etapy rozwoju i konsekwentnie je realizować; stawianie sobie
realnych wymagań; ktoś, kto potrafi sam sobie zbudować poczucie bezpieczeństwa.

rÓWnoWAGA(o) – ryDWAn:

osoba, która nie potrafi utrzymać osiągniętego sukcesu; ktoś, kto czuje się przytłoczony codzienną rutyną
i nie potrafi się z niej wyrwać; człowiek, którego nie satysfakcjonuje nawet duży sukces.

rÓWnoWAGA – ryDWAn(o):

człowiek, który boi się rozpocząć karierę i szuka wytłumaczenia, racjonalizuje: „byłoby to kosztem part-
nera, rodziny, zdrowia itp.”; ktoś, kto już coś osiągnął, lecz nie chce pójść dalej w obawie, że to straci.

rÓWnoWAGA(o) – ryDWAn(o):

ktoś, kto uczuje niechęć do rozwoju, uwstecznianie się; człowiek, który wmawia sobie, że istniejący stan
rzeczy jest najlepszy dla niego; dążenie do zachowania równowagi za wszelką cenę.

rÓWnoWAGA – SprAWIeDLIWoŚĆ:

człowiek, który do wszystkiego podchodzi ze spokojem, rozwagą i kamienną twarzą; silna wola natural-
nie wypływająca z charakteru; ktoś, kogo nie sposób wytrącić z równowagi.

rÓWnoWAGA(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ:

osoba, która uważa, że stoi ponad prawem (częsty rezultat posiadania immunitetu); człowiek, który w sy-
tuacji stresowej nie potrafi zapanować nad sobą i reaguje wyjątkowo ostro (łącznie z histerią).

rÓWnoWAGA – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

osoba, która celowo wprowadza swoje otoczenie w błąd odnośnie swojej osoby (wizerunku); tworzenie
sztucznego image; ktoś, kto nie potrafi być sobą, czuje się wtedy obnażony.

rÓWnoWAGA(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

brak równowagi zewnętrznej i wewnętrznej; osobowość ambiwalentna, rozdarta; człowiek, po którym
można się spodziewać tylko zaskakujących reakcji, nieadekwatnych do bodźca.

rÓWnoWAGA – ereMItA:

osoba, która wie czego chce i dąży do tego; ktoś, kto ma zrównoważone podejście do upływu czasu; czło-
wiek, który potrafi dostrzec zalety starzenia się; wiedza, która przychodzi w upływem lat.

rÓWnoWAGA(o) – ereMItA:

człowiek, którego prześladuje uczucie, że zabraknie mu czasu; ktoś, kto ma tendencję do niepotrzebnego
przyspieszania spraw; rozchwianie wewnętrzne spowodowane procesami starzenia się.

rÓWnoWAGA – ereMItA(o):

człowiek, który uzurpuje sobie tytuł mistrza, przewodnika duchowego; ktoś, kto wmawia innym swoją
szlachetność, wyjątkowość itp.; osoba, której czas przecieka przez palce.

rÓWnoWAGA(o) – ereMItA(o):

człowiek destrukcyjny i zaburzający harmonię w otoczeniu; ktoś, kto swoim zachowaniem zniechęca in-
nych do siebie; starsza osoba, który żąda wygórowanych przywilejów tylko z tytułu wieku.

rÓWnoWAGA – koło FortUny:

osoba, która potrafi spokojnie i z godnością przyjmować zmiany, jakie niesie los; ktoś, kto zawsze pod-
chodzi do życia z pewną rezerwą; pozytywne, ale karmiczne relacje z dziadkami.

rÓWnoWAGA(o) – koło FortUny:

ktoś, kto nie potrafi zachować równowagi w finansach; skrajna ekscytacja pieniędzmi lub traktowanie ich
z pogardą; trudne karmicznie relacje z dziadkami, zobowiązania leżą po stronie dziadków.

rÓWnoWAGA – koło FortUny(o):

chorobliwa obojętność na wszelkie sprawy, które nie dotyczą danej osoby bezpośrednio; trudne karmicz-
nie relacje z dziadkami, zobowiązania leżą po stronie osoby pytającej.

rÓWnoWAGA(o) – koło FortUny(o):

osoba, którą wyjątkowo łatwo wybić z naturalnego dla niej rytmu; człowiek, który się szarpie sam ze
sobą; trudne karmicznie relacje z dziadkami, zobowiązania leżą po obu stronach.

rÓWnoWAGA – Moc:

siła, wola i umiejętność rozważnego kierowania swoim życiem; człowiek, który potrafi adekwatnie wyko-
rzystać posiadany potencjał; ktoś, kto wie na co go stać i dlaczego; opanowanie.

rÓWnoWAGA(o) – Moc:

osoba, która ma skłonność do przesadnego koncentrowania się na fizycznych aspektach swego życia;
ktoś, kogo łatwo wyprowadzić z równowagi, a wtedy może uciekać się do przemocy fizycznej.

rÓWnoWAGA – Moc(o):

osoba zachowawcza, której umiarkowanie posunięte jest do ostateczności; człowiek wyjątkowo bezbarw-
ny, który wtapia się w tło; ktoś, kto ma zablokowaną wolną wolę; „potakiwacz”.

rÓWnoWAGA(o) – Moc(o):

osoba, która prezentuje skrajne postawy – albo kompletna pasywność i poddawanie się woli innych, albo
agresja, stosowanie rozwiązań siłowych; niemożność znalezienia złotego środka.

rÓWnoWAGA – WISIeLec:

osoba skłonna do długiego namysłu i szczegółowej analizy sytuacji; twarde trzymanie się ziemi; człowiek,
który ma tendencję do intelektualnej, a nie emocjonalnej interpretacji faktów.

rÓWnoWAGA(o) – WISIeLec:

ktoś, kto nie umie zachować umiaru w modlitwie i medytacji; człowiek, który ma skłonność do oczekiwa-
nia na cud; nadmiernie kontemplacyjne podejście do życia; ktoś, kto wstydzi się za innych.

rÓWnoWAGA – WISIeLec(o):

osoba, która unika medytacji i kontemplacji w obawie, że spowodują one utratę kontroli nad sobą; osoba,
której brakuje zdrowego wstydu; ktoś, kto robi coś złego i wmawia otoczeniu, że jest w porządku.

rÓWnoWAGA(o) – WISIeLec(o):

zaburzenia równowagi emocjonalnej i psychicznej powstałe jako skutek długotrwałego nadużywania al-
koholu lub narkotyków; człowiek, który potrafi innym wmówić poczucie winy.

rÓWnoWAGA – ŚMIerĆ:

człowiek, który zdaje sobie sprawę z tego, że w toku życia zmiany są nieuniknione i umie je zaakcepto-
wać; ktoś, kto z radością i ciekawością rozpoczyna każdy nowy dzień swojego życia.

rÓWnoWAGA(o) – ŚMIerĆ:

nieumiarkowana, chorobliwa potrzeba zmian; ktoś, kto sam szuka sobie biedy w sytuacji, gdy za długo w jego
życiu panuje spokój; ktoś, u kogo trudno znaleźć racjonalną przyczynę zmian w nastroju.

rÓWnoWAGA – ŚMIerĆ(o):

człowiek, który nie potrafi kierować się własnym dobrem, ponieważ ma wypaczony pogląd na to, co jest
złe; trudności w zachowaniu niezależności psychicznej od ludzi z otoczenia.

rÓWnoWAGA(o) – ŚMIerĆ(o):

osoba, która świadomie prowokuje zmiany, a potem ma pretensje do losu lub bliskich o ich rezultaty;
ktoś, kogo trudno zadowolić; człowiek, który ciągle chce coś ulepszać i poprawiać.

rÓWnoWAGA – DIABeł:

człowiek, który panuje nad swoimi namiętnościami; osoba, która z umiarem podchodzi do rozkoszy, jakie
niesie życia; ktoś, kto zna swój temperament i potrafi go odpowiednio kontrolować.

rÓWnoWAGA(o) – DIABeł:

osoba, która nie panuje nad swoją energią; autodestrukcyjne działania energetyczne; osoba o dużym
temperamencie, który jest mocno stłumiony przez wychowanie lub fałszywe wyobrażenia.

rÓWnoWAGA – DIABeł(o):

człowiek, który do perfekcji opanował grę na cudzych namiętnościach; ktoś, kto w kontaktach z bliskimi
stosuje szantaż emocjonalny; osoba, dla której seks jest sposobem na zdobycie czegoś.

rÓWnoWAGA(o) – DIABeł(o):

osoba, u której urazy seksualne mocno zaburzyły równowagę emocjonalną lub spowodowały kompletny
brak zahamowań; osoba skłonna do znęcania się nad innymi i czerpiąca z tego satysfakcję.

rÓWnoWAGA – WIeŻA BoGA:

osoba, która potrafi zachować pogodę ducha nawet w niesprzyjających okolicznościach; człowiek świado-
my tego, że czasem trzeba coś rozwalić, żeby móc pójść dalej; solidny fundament.

rÓWnoWAGA(o) – WIeŻA BoGA:

osoba nadmiernie przywiązana do starych struktur, przekonań, rzeczy; człowiek, który nie chce wyrzucić
nie używanego od 10 lat przedmiotu, ponieważ „jeszcze się może do czegoś przydać”.

rÓWnoWAGA – WIeŻA BoGA(o):

osoba, która nie wie, że można się nie poddawać zewnętrznym ograniczeniom; ktoś, komu w rozwoju
i osiągnięciu zadowolenia przeszkadza ograniczające przekonanie typu: „to mi się nie należy”.

rÓWnoWAGA(o) – WIeŻA BoGA(o):

ktoś, kto na siłę trzyma się starych schematów; człowiek, który z góry zakłada, że to co nowe na pewno
go nie zadowoli; osoba, która nie daje szansy ani sobie, ani losowi; wiara w pecha.

rÓWnoWAGA – GWIAzDA:

ktoś, kto do spraw związanych z uczuciami podchodzi w sposób zrównoważony i opanowany; osoba, któ-
ra umie dbać o swoje związki z ludźmi; ciepłe i wiarygodne kontakty z otoczeniem.

rÓWnoWAGA(o) – GWIAzDA:

osoba, która ma skłonność do taniego sentymentalizmu, np. nałogowa czytelniczka Harlekinów; ktoś
egzaltowany i łatwo ulegający okresowej i krótkotrwałej fascynacji jakąś osobą.

rÓWnoWAGA – GWIAzDA(o):

człowiek, który głęboko ukrywa swoje uczucia w obawie, że zostaną wyśmiane; ktoś, kto utrzymuje przy-
jaźnie z ludźmi, którzy nie są tego warci dlatego, że nie wie, jak ma je zakończyć.

rÓWnoWAGA(o) – GWIAzDA(o):

nieumiarkowane żądania uczuciowe; ktoś, komu ciągle jest za mało wyrazów uznania, miłości; osoba,
która nie potrafi kończyć związków uczuciowych nawet jeśli są destrukcyjne.

rÓWnoWAGA – kSIĘŻyc:

człowiek, który potrafi rozdzielić czas działania od pory odpowiedniej na marzenia; ktoś, kto zawsze może
liczyć na trafną podpowiedź intuicji; człowiek, który potrafi wyczuć intencje innych osób.

rÓWnoWAGA(o) – kSIĘŻyc:

brak pomostu, który połączyłby świat marzeń z realnym życiem; ktoś, kto ucieka w świat marzeń i zatra-
ca się w nich; osoba przesadnie wyczulona na głos intuicji, co może hamować jej aktywność.

rÓWnoWAGA – kSIĘŻyc(o):

osoba o protekcjonalnie pobłażliwym stosunku do marzeń i marzycieli; postawa typu: „marzenia są do-
bre dla nastolatków”; człowiek, który w stosunku do innych długo zachowuje rezerwę.

rÓWnoWAGA(o) – kSIĘŻyc(o):

osoba, która zatraciła kontakt z rzeczywistością i nie jest w stanie odróżnić marzeń od rzeczywistości;
zaburzenia wynikające z kompulsywnego objadania się, „zajadanie” problemów.

rÓWnoWAGA – Słońce:

osoba, która niczego nie narzuca innym; człowiek, który szanuje swoją niezależność, ale i nikomu nie
ogranicza swobody; ktoś, kto wie, ile jest wart, ale nie narzuca tej wiedzy otoczeniu.

rÓWnoWAGA(o) – Słońce:

osoba, która albo niedocenia, albo przecenia swoją wartość; człowiek, który nie ma stałej opinii o sobie;
zbyt silne uzależnianie swoich zachowań od reakcji, jakie występują w otoczeniu.

rÓWnoWAGA – Słońce(o):

indywidualność dostosowana do środowiska, w którym się przebywa; „kameleon” społeczny; osoba, któ-
ra jest przekonana, że nie potrafi niczego zorganizować, dlatego ogranicza się do ról odtwórczych.

rÓWnoWAGA(o) – Słońce(o):

osoba, która wszystkim służy ma wiernopoddańczy charakter; człowiek, który nie potrafi przeciwstawić
się niczemu nawet w słusznej sprawie, w pewnych sytuacjach prowadzi to do kolaboracji.

rÓWnoWAGA – SąD BoŻy:

zdrowe, prawidłowe relacje w rodzinie; osoba, która potrafi być mediatorem i rozjemcą w przypadku
konfliktowych sytuacji między bliskimi ludźmi; przemyślana hierarchia wartości.

rÓWnoWAGA(o) – SąD BoŻy:

osoba głosząca ekstremalnie skrajne poglądy, choć często zmieniane pod wpływem innych ludzi; czło-
wiek, którego powodzenie innych doprowadza do stanu wściekłości lub głębokiej depresji.

rÓWnoWAGA – SąD BoŻy(o):

osoba, która zwraca przesadną uwagę na to, co powiedzą inni; ktoś, kto bardziej żyje dla ludzi niż dla
siebie; człowiek, który osiąga satysfakcję tym, że może zaimponować czymś materialnym.

rÓWnoWAGA(o) – SąD BoŻy(o):

osoba, która nie potrafi zachować rozwagi w relacjach rodzinnych; ktoś, kto „kala własne gniazdo”; skłon-
ność do użalania się nad sobą i zwalania odpowiedzialności za niepowodzenia na trudne dzieciństwo.

rÓWnoWAGA – ŚWIAt:

osoba, która ze spokojem przyjmuje postęp; postawa typu: „świat idzie do przodu, a ja razem z nim”; człowiek,
który jest dumny ze swego kraju, ale potrafi docenić osiągnięcia innych narodów.

rÓWnoWAGA(o) – ŚWIAt:

ktoś, kto aż zachłystuje się nowoczesnością i postępem; człowiek, który nie potrafi uszanować potrzeby
intymności innych ludzi; skrajna ingerencja w prywatność bliskich.

rÓWnoWAGA – ŚWIAt(o):

ktoś, kto odrzuca to, co nowoczesne i postępowe; człowiek, który pogardliwie wypowiada się o wszystkim,
co zagraniczne; osoba, która źle się czuje w towarzystwie obcokrajowców.

rÓWnoWAGA(o) – ŚWIAt(o):

bardzo mocno zablokowana, zamknięta w sobie osoba; ktoś, kto boi się ludzi, świata i siebie; brak spoko-
ju i równowagi prowadzi do powstawania fobii, nerwic i lęków; chorobliwy nacjonalizm.

1.16. InterpretAcjA połączeń kArty DIABeł

DIABeł – GłUpIec:

osoba o optymistycznym podejściu do życia; optymizm wynikający z przekonania o własnej sile i energii;
człowiek, który uważa, że nie ma rzeczy niemożliwych; lekkość; radość życia.

DIABeł(o) – GłUpIec:

człowiek, który nie umie się oprzeć pokusie bycia beztroskim i nieodpowiedzialnym; osoba, w której
drzemie złośliwy chochlik; blokady dotyczące sfery seksualnej wyniesione z dzieciństwa.

DIABeł – GłUpIec(o):

osoba, która odebrała surowe, pruderyjne wychowanie; ktoś, kto traktuje seks jak źródło wszelkiego zła;
człowiek, który nie potrafi odkryć radości jakie zawiera w sobie udane życie seksualne.

DIABeł(o) – GłUpIec(o):

ktoś, kto znajduje satysfakcję w znęcaniu się nad słabszymi, szczególnie nad dziećmi; człowiek, który
osiąga satysfakcję seksualną wyłącznie podczas zadawania bólu fizycznego.

DIABeł – MAG:

osoba, która w sposób harmonijny i proporcjonalny potrafi kierować posiadanymi zasobami energii; ktoś,
kto czerpie inspirację z kontaktów z innymi ludźmi; osoba o żywym umyśle.

DIABeł(o) – MAG:

człowiek, który nie umie się oprzeć pokusie przesadnego oddawania się życiu towarzyskiemu; urazy powsta-
łe na skutek czyichś ostrych słów; osoba, która nie potrafi powstrzymać się od chuligańskich wybryków.

DIABeł – MAG(o):

urazy powstałe na skutek nieodpowiednich słów mówionych samemu sobie; negatywna autosugestia;
zbyt silne uleganie wpływom środowiska rówieśniczego; przynależność do subkultury.

DIABeł(o) – MAG(o):

osoba wywierająca presję na innych słowami; skłonność do indoktrynacji ideologicznej; człowiek, który
osiąga satysfakcję seksualną wyłącznie w kontaktach z osobami młodszymi od siebie.

DIABeł – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

osoba, która wyjątkowo łatwo przyswaja nowe wiadomości; łatwość uczenia się i zdobywania wiedzy;
człowiek, któremu powierza się tajemnice; ktoś, czyjej dyskrecji można być pewnym.

DIABeł(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

człowiek, który nie umie się oprzeć pokusie, żeby coś robić wbrew radom bardziej doświadczonych ludzi;
osoba, której w dzieciństwie zabrakło matki; syndrom porzucenia; choroba sieroca.

DIABeł – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

kompleksy wkodowane przez matkę; człowiek, który zużywa większość posiadanej energii na walkę z mat-
ką na dowolnym poziomie (fizycznym, emocjonalnym itp.); mężczyzna, który woli starsze partnerki.

DIABeł(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

człowiek okrutny, znajdujący upodobanie w znęcaniu się nad zwierzętami; ktoś, kto osiąga satysfakcję seksu-
alną wyłącznie w kontakcie ze zdecydowanie starszym partnerem; skłonność do gerontofilii.

DIABeł – ceSArzoWA:

kobieta świadoma swoich możliwości i atutów zarówno na planie fizycznym (uroda), jak i mentalnym
(intelekt); ktoś, kto potrafi wymiernie wycenić swoją pracę i ma zdrowe podejście do pieniędzy.

DIABeł(o) – ceSArzoWA:

człowiek, który nie umie się oprzeć pokusie chorobliwego podążania za modą; skłonność do kokieterii;
osoba, która ma ciągłą potrzebę upewniania się o swojej atrakcyjności seksualnej.

DIABeł – ceSArzoWA(o):

osoba, w której życiu dominująca rolę odgrywają pieniądze; kobieta, która żąda materialnych dowodów
uczucia; chorobliwe potrzeby seksualne u kobiety, nimfomania; brak stałości uczuć.

DIABeł(o) – ceSArzoWA(o):

brak prawidłowej identyfikacji płciowej; kobieta, która chce być mężczyzną; brak pierwiastka kobiecego;
kobieta, który osiąga satysfakcję seksualną wyłącznie podczas kontaktów z własną płcią.

DIABeł – ceSArz:

osoba, która traktuje seks w sposób naturalny; ktoś, kto kieruje się w życiu zdrową ambicją; mężczyzna, który
nie ma kompleksów i zahamowań; ktoś, kto doskonale sobie radzi w sferze zawodowej.

DIABeł(o) – ceSArz:

człowiek, który nie umie się oprzeć pokusie władzy; mężczyzna narzucający swoje potrzeby i preferencje
seksualne; ktoś, kto nie uznaje partnerstwa w sferze intymnej i większe prawa przyznaje mężczyznom.

DIABeł – ceSArz(o):

silna potrzeba władzy, rządzenia innymi; ktoś, kto we wszystkim dopatruje się braku szacunku; syndrom
„ojca chrzestnego”; chorobliwe potrzeby seksualne u mężczyzn, erotomania.

DIABeł(o) – ceSArz(o):

poszukiwanie idealnego kochanka poprzez częste zmiany partnerów; władza odczuwana jako afrodyzjak;
człowiek, który osiąga satysfakcję seksualną wyłącznie podczas kontaktów z własną płcią.

DIABeł – ArcykApłAn:

osoba, która zasługuje na szacunek; ktoś zajmujący prestiżowe stanowisko i godnie je piastujący; czło-
wiek, dal którego pokusy nie stanowią już zagrożenia; opiekuńczy, dobry ojciec.

DIABeł(o) – ArcykApłAn:

człowiek, który nie umie się oprzeć pokusie walki z autorytetami; ktoś, kto nagina moralność do swoich
działań; osoba, której w dzieciństwie zabrakło ojca; postawa typu: „zasady są po to, żeby je łamać”.

DIABeł – ArcykApłAn(o):

kompleksy wkodowane przez ojca; wewnętrzny przymus rywalizacji z ojcem; głębokie blokady seksualne
narzucone przez autorytety religijne; kobieta, która woli młodszych partnerów.

DIABeł(o) – ArcykApłAn(o):

osoba, która realizuje się jako negatywny autorytet (np. przywódca sekty); człowiek, który osiąga satysfak-
cję wyłącznie poprzez uprawianie seksu w dziwnych i nietypowych miejscach (np. w windzie).

DIABeł – kocHAnkoWIe:

związek, który łączy silna więź energetyczna i seksualna; partnerzy, którzy mają podobne gusta i łatwo
dochodzą do porozumienia; osoba wzbudzająca duże zainteresowanie płci przeciwnej.

DIABeł(o) – kocHAnkoWIe:

człowiek, który nie umie się oprzeć pokusie zdrady; osoba, której trudno dochować wierności fizycznej;
ktoś, kto chętnie korzysta z „płatnej miłości”; brak zdrowych hamulców w sferze seksualnej.

DIABeł – kocHAnkoWIe(o):

osoba, która nie panuje nad sobą i w chwilach wściekłości wyładowuje się na przedmiotach; dewastacja,
wandalizm; partnerzy o różnych preferencjach, upodobaniach i temperamentach seksualnych.

DIABeł(o) – kocHAnkoWIe(o):

chorobliwa zazdrość o przeszłość erotyczną partnera; człowiek, który osiąga satysfakcję seksualną wyłącznie
w związkach poligamicznych; seks uprawiany jednocześnie z więcej niż jednym partnerem.

DIABeł – ryDWAn:

osoba, która do wszystkiego dochodzi samodzielnie; ktoś, kto nie ogląda się na innych, lecz jeśli trzeba to
po prostu działa; człowiek, który nie ma problemu z zachowaniem własnej autonomii.

DIABeł(o) – ryDWAn:

człowiek, który nie umie się oprzeć pokusie wykorzystywania protekcji i znajomości; osoba, która proble-
my seksualne odreagowuje poprzez wytężoną i męczącą pracę; unikanie intymności.

DIABeł – ryDWAn(o):

osoba, która ma trudności z odpowiednim ukierunkowaniem swoich działań; ktoś, kto nie umie ukierun-
kować swojej energii na konkretny cel; skłonność do przypadkowych kontaktów seksualnych.

DIABeł(o) – ryDWAn(o):

czysto instrumentalne podejście do seksu; ktoś, kto boi się głębszej więzi emocjonalnej; człowiek, który
osiąga satysfakcję seksualną wyłącznie z przygodnymi lub opłaconymi partnerami.

DIABeł – SprAWIeDLIWoŚĆ:

osoba, która potrafi zdystansować się do spraw urzędowych; ktoś, kto bez potrzeby nie szarpie się z urzę-
dami i biurokracją; człowiek, który potrafi określić priorytety w swoim życiu.

DIABeł(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ:

człowiek, który nie umie się oprzeć pokusie procesowania się; osoba, która bez skrupułów wykorzystuje
ludzką naiwność; ktoś, komu sprawia przyjemność balansowanie na granicy prawa.

DIABeł – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

człowiek, który nie panuje nad swoją energią i pozwala, by zakłócała ona harmonię innych; ktoś, kto lubi
bezpodstawnie straszyć sądem, prokuratorem; postawa typu: „ja ci jeszcze pokażę”.

DIABeł(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

osoba aspołeczna; ktoś, kto nie potrafi w ramach ogólnie przyjętych norm; człowiek, który osiąga satys-
fakcję seksualną wyłącznie w związkach z osobami, które mają formalnych partnerów.

DIABeł – ereMItA:

człowiek, dla którego sprawy materialne nigdy nie stanowią problemu; ktoś, kto potrafi cieszyć się tym,
co ma i jest świadomy swojej energii; osoba, którą satysfakcjonuje wykonywana praca.

DIABeł(o) – ereMItA:

człowiek, który nie umie się oprzeć pokusom jakie niesie wiedza ezoteryczna; nieetyczne wykorzystywa-
nie posiadanych zdolności paranormalnych; ktoś, kto doszukuje się wad w innych, nigdy w sobie.

DIABeł – ereMItA(o):

osoba zdolna do mentalnej ingerencji w istniejący świat i manipulująca nim; człowiek na tyle pogrążający
się w świat magii i negatywnych energii, że grozi mu na tym tle choroba psychiczna.

DIABeł(o) – ereMItA(o):

ktoś, kto otacza się nimbem maga, ezoteryka po to, by wzbudzić zainteresowanie; człowiek, który osiąga
satysfakcję seksualną wyłącznie poprzez seks rytualny lub poprzedzony zabiegami magicznymi.

DIABeł – koło FortUny:

człowiek, który dzięki własnej energii i umiejętnym sterowaniu nią panuje nad swoim losem; osoba, któ-
ra umie mądrze zarządzać pieniędzmi; pozytywne, chociaż karmiczne relacje z partnerem.

DIABeł(o) – koło FortUny:

człowiek, który nie umie się oprzeć pokusie nielegalnego zdobywania pieniędzy; ktoś, u kogo potrzeby ro-
sną szybciej niż zarobki; trudne karmicznie relacje z partnerem, zobowiązania leżą po stronie partnera.

DIABeł – koło FortUny(o):

człowiek, który ma zablokowane zdolności adaptacyjne i nie potrafi przystosować się do nowej sytuacji;
trudne karmicznie relacje z partnerem, zobowiązania leżą po stronie osoby pytającej.

DIABeł(o) – koło FortUny(o):

człowiek, który osiąga satysfakcję seksualną poprzez podglądanie innych (voyeryzm); nałogowy hazardzi-
sta; trudne karmicznie relacje z partnerem, zobowiązania leżą po obu stronach.

DIABeł – Moc:

ktoś, kto w pełni włada swoim ciałem, a nawet procesami zachodzącymi wewnątrz organizmu (jogin);
osoba świadoma swojej siły, lecz nigdy nie używająca przemocy; łagodność; delikatność.

DIABeł(o) – Moc:

człowiek, który nie umie się oprzeć pokusie zastosowania rozwiązań siłowych; człowiek, który przecenia
swoje możliwości energetyczne, co w efekcie prowadzi do stanów osłabienia, znużenia.

DIABeł – Moc(o):

człowiek, który unika seksu, gdyż jest przekonany, że nie sprawdzi się w roli kochanka; urazy i komplek-
sy wypływające z niepełnej sprawności fizycznej; ktoś, kto łatwo traci kontrolę nad sobą.

DIABeł(o) – Moc(o):

osoba brutalna, agresywna; ktoś, kto często przeżywa ataki tzw. białej gorączki; człowiek, który osiąga
satysfakcję seksualną wyłącznie wtedy, gdy odczuwa ból fizyczny (masochizm).

DIABeł – WISIeLec:

człowiek, który większość swojej energii kieruje do wewnątrz; intensywna praca nad rozwojem wewnętrz-
nym; ktoś, kto dąży do całkowitego poznania siebie; głęboki wgląd w siebie.

DIABeł(o) – WISIeLec:

człowiek, który nie umie się oprzeć pokusie używek; osoba, która zamęcza się strasznymi, katastroficzny-
mi wizjami; problemy psychiczne „zabijane” alkoholem lub narkotykami; depresje.

DIABeł – WISIeLec(o):

człowiek, który swoje potrzeby seksualne traktuje jako grzech; skłonność do podświadomego karania się
za kontakty seksualne; osoba, która manipuluje swoim otoczeniem poprzez swoje lęki.

DIABeł(o) – WISIeLec(o):

osobowość schizoidalna lub choroby psychiczne powstałe na skutek przewlekłego nałogu (np. zespół
Korsakowa); człowiek, który osiąga satysfakcję seksualną wyłącznie po zażyciu używek.

DIABeł – ŚMIerĆ:

ktoś, kto posiada nieograniczone możliwości dokonywania pozytywnej transformacji; terapeuta; czło-
wiek, który jest w stanie przeprowadzić inną osobę przez najcięższe opresje życiowe.

DIABeł(o) – ŚMIerĆ:

człowiek, który nie umie się oprzeć pokusie niszczenia; ktoś, kto wprowadza chaos i zamieszanie; posta-
wa typu; „w mętnej wodzie najlepiej ryby łowić”; ktoś, kto lubi wyręczać się innymi.

DIABeł – ŚMIerĆ(o):

człowiek, który zbyt dużo daje z siebie innym; osoba, która podświadomie szuka partnera, którym będzie
mogła się opiekować i poświęcać dla niego; ktoś niezdolny do dojrzałego partnerstwa.

DIABeł(o) – ŚMIerĆ(o):

osoba dezintegrująca siebie i innych; im sytuacja jest korzystniejsza, tym większy niepokój wewnętrzny;
człowiek, który osiąga satysfakcję seksualną wyłącznie poprzez samozaspokajanie się.

DIABeł – rÓWnoWAGA:

osoba, która w daną sprawę wkłada dokładnie tyle energii i zapału, ile trzeba; człowiek, który potrafi
w sposób rozsądny i umiarkowany korzystać z posiadanych zasobów; ktoś, na kim można polegać.

DIABeł(o) – rÓWnoWAGA:

człowiek, który nie umie się oprzeć pokusom seksualnym; ktoś, kto boi się własnej energii; przesadna
lękliwość; osoba, o której mówi się potocznie, że boi się własnego cienia; tchórzostwo.

DIABeł – rÓWnoWAGA(o):

zachłanność materialna; brak umiaru w żądaniach finansowych; osoba skoncentrowana wyłącznie na
materialnej sferze życia; ktoś, o kim mówi się, że dla pieniędzy sprzedałby własną matkę.

DIABeł(o) – rÓWnoWAGA(o):

osoba, która nie umie zachować równowagi w żadnej sferze życia; dążenie do przyjemności za wszelką
cenę; człowiek, który osiąga satysfakcję seksualną wyłącznie poprzez seks grupowy.

100

DIABeł – WIeŻA BoGA:

osoba, która wie, kiedy się odciąć od starych zwyczajów; ktoś świadomy tego, kiedy przyzwyczajenie
przekształca się w szkodliwy nawyk; człowiek pracowity, staranny, dokładny.

DIABeł(o) – WIeŻA BoGA:

człowiek, który nie umie się oprzeć pokusie niszczenia; ktoś, kto potrafi być chory z zawiści, gdy inni
odnoszą sukcesy; brak wyczucia czasu; lenistwo; osoba, która notorycznie się spóźnia.

DIABeł – WIeŻA BoGA(o):

człowiek, który nie uświadamia sobie swoich możliwości energetycznych; osoba o tak silnej energii, że
potrafi dokonywać spustoszenia samą myślą; ktoś, kto może rozwalić najbardziej stabilny układ.

DIABeł(o) – WIeŻA BoGA(o):

osoba, która niszczy wszystkich i wszystko, co jest w jej zasięgu; człowiek, który osiąga satysfakcję seksu-
alną niszcząc psychiczne lub emocjonalnie partnera; typ modliszki lub Don Juana.

DIABeł – GWIAzDA:

osoba o dużych możliwościach kreacji; artysta, który jest w stanie pozytywnie sterować energią odbior-
ców swojej sztuki; ktoś, kto inspiruje przyjaciół, ale i sam czerpie inspirację z kontaktów z nimi.

DIABeł(o) – GWIAzDA:

człowiek, który nie umie się oprzeć pokusom, jakie niesie sława i uznanie; osoba, która całą energię ży-
ciową zużywa w sferze uczuciowej; ktoś, kto nie dostrzega własnych talentów artystycznych.

DIABeł – GWIAzDA(o):

osoba, która robi wokół siebie dużo zamieszania, dąży do skoncentrowania uwagi otoczenia na sobie, ale
nie jest zdolna do okazania głębszych uczuć; ktoś, kto oddziela uczucia do seksu.

DIABeł(o) – GWIAzDA(o):

osoba przekonana, że wszyscy się na nią uwzięli; skrajna podejrzliwość; chorobliwe zainteresowanie por-
nografią; człowiek, który osiąga satysfakcję seksualną poprzez kontakty biseksualne.

DIABeł – kSIĘŻyc:

osoba mająca silny instynktowny związek z naturą; umiejętność pozytywnego wykorzystania energii przy-
rody; osoba umiejąca czerpać energię z otaczającego ją środowiska; humanitaryzm.

DIABeł(o) – kSIĘŻyc:

człowiek, który nie umie się oprzeć pokusie objadania się; osoba, której problemy są głęboko ukryte
w podświadomości; ktoś, kto nie chce dotrzeć do źródeł swoich problemów; wyparte urazy.

DIABeł – kSIĘŻyc(o):

osoba, która w życiu kieruje się głównie instynktami i odruchami; ktoś, kto nieświadomie pozwala, by jej
zachowaniem kierowały ukryte motywy; kobieta przeświadczona o wyższości swojej płci.

DIABeł(o) – kSIĘŻyc(o):

matka, która dopuszcza się nadużyć emocjonalnych lub seksualnych w stosunku do dziecka; człowiek,
który osiąga satysfakcję seksualną wyłącznie poprzez fantazje lub oglądanie pornografii.

DIABeł – Słońce:

osoba, która potrafi dawać i brać; ktoś, kto wie, że żeby dać to trzeba najpierw mieć; osoba, która czerpie
dużo energii z miłości, w każdym jej aspekcie; człowiek o ekscytującym stylu życia.

DIABeł(o) – Słońce:

człowiek, który nie umie się oprzeć pokusie otaczania się zbytkiem i luksusem; nadmiernie rozdmucha-
ne ego; skłonność do przechwalania się i umniejszania zasług innych; próżność.

DIABeł – Słońce(o):

człowiek, któremu nie chce się starać, zbiegać o cokolwiek; ktoś, kto żyje dzięki energii innych; wampir
energetyczny; brak taktu; mężczyzna przeświadczony o wyższości swojej płci.

101

DIABeł(o) – Słońce(o):

życie na poziomie rośliny, wegetacja; osoba bez jakichkolwiek ambicji i aspiracji; człowiek, który osiąga
satysfakcję seksualną poprzez publiczne obnażanie narządów płciowych (ekshibicjonizm).

DIABeł – SąD BoŻy:

rodzina, w której panuje lojalność i zrozumienie; osoba, która czerpie siły i energię z wyznawanego syste-
mu wartości; ktoś, kto energicznie rozwiązuje problemy, a to nie pozwala na ich nawarstwienia się.

DIABeł(o) – SąD BoŻy:

człowiek, który nie umie się oprzeć pokusie korzystania z cudzych zasług i osiągnięć; osoba, której świa-
topogląd jest całkowicie oderwany od realiów życia; ktoś, kto pozwala, by rodzina go obciążała.

DIABeł – SąD BoŻy(o):

zbyt silne przywiązanie do rodziny nie pozwala człowiekowi żyć własnym życiem; przesadne liczenie się
z opinią krewnych; ktoś, kto jest gotów przyjąć na siebie wszelkie możliwe obowiązki.

DIABeł(o) – SąD BoŻy(o):

osoba, która wyparła się rodziny; „ptak, co własne gniazdo kala”; człowiek, który osiąga satysfakcję sek-
sualną wyłącznie w związkach kazirodczych lub w kontaktach seksualnych z krewnymi.

DIABeł – ŚWIAt:

osoba o bardzo wysokim poziomie energii; ktoś, kto potrafi szybko się regenerować i pobierać energię
kosmiczną; człowiek, który instynktownie odróżnia dobro od zła; czujność duchowa.

DIABeł(o) – ŚWIAt:

człowiek, który nie umie się oprzeć pokusie tzw. światowego życia; człowiek, który uważa, że mu wszyst-
ko wolno; brak zdrowych granic; człowiek, który trwoni swoją energię na błahostki.

DIABeł – ŚWIAt(o):

osoba, która używa energię w nieodpowiedni sposób; ktoś, kto blokuje i hamuje innych; brak uczuć wyż-
szych; ktoś, kto lubi znęcać się nad innymi; człowiek, który traktuje bliskich jak służbę.

DIABeł(o) – ŚWIAt(o):

osoba, u której nastąpiło pomieszanie pojęć i zło traktowane jest jak dobro; rozszczepienie osobowości;
jaźń wielokrotna; człowiek, który osiąga satysfakcję seksualną wyłącznie poprzez gwałt.

1.17. InterpretAcjA połączeń kArty WIeŻA BoGA

WIeŻA BoGA – GłUpIec:

osoba, która w oparciu o swoje doświadczenia buduje coś nowego; osoba, która potrafi harmonijnie wpi-
sać się w istniejącą strukturę; ktoś, kto zna swoje miejsce; odwaga w działaniu.

WIeŻA BoGA(o) – GłUpIec:

osoba, która bardzo beztrosko podchodzi do czasu; ktoś, kto nie potrafi dobrze gospodarować czasem;
człowiek, który z nikim i z niczym się nie liczy; postawa typu: „a po mnie choćby potop”.

WIeŻA BoGA – GłUpIec(o):

dziecko, które jest nadmiernie obciążane obowiązkami; człowiek, któremu „ukradziono” dzieciństwo;
uczucie skrępowania; ktoś, kto chciałby zniszczyć swoje wspomnienia o dzieciństwie.

WIeŻA BoGA(o) – GłUpIec(o):

osoba, która nie potrafi realnie ocenić, ile czasu zajmie jej określone zadanie; człowiek, który dobrowol-
nie przyjmuje na siebie wciąż nowe zobowiązania, ale nie potrafi się z nich wywiązać.

WIeŻA BoGA – MAG:

człowiek, który potrafi mądrze i harmonijnie zarządzać czasem; osoba łatwo nawiązująca kontakt na po-
ziomie werbalnym; ktoś, kto konkretnie i precyzyjnie umie wyjaśnić o co mu chodzi.

WIeŻA BoGA(o) – MAG:

człowiek, który zawsze mówi to, co myśli, nie zważając na to, że może przy tym być nietaktowny; osoba,
która uważa, że zawsze ma czas, a w związku z tym nie nadąża i wiele traci.

WIeŻA BoGA – MAG(o):

osoba, która składa deklaracje bez pokrycia; młoda osoba, która psychicznie lub fizycznie ucieka z domu;
alienacja; ktoś, kto chciałby zniszczyć swoje wspomnienia z okresu dojrzewania.

WIeŻA BoGA(o) – MAG(o):

człowiek, który z premedytacją rani innych słowami; osoba, która nie potrafi wpisać się w żadną struktu-
rę; ktoś, kto zniszczy każde środowisko, w którym się znajdzie; postawa aspołeczna.

WIeŻA BoGA – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

osoba, która potrafi dobrze zorganizować czas sobie i innym na dowolnym poziomie (rodzinnym, zawo-
dowym); ktoś, kto potrafi skupić wokół siebie ludzi o podobnych poglądach.

WIeŻA BoGA(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

kobieta o wyjątkowo tradycyjnym podejściu do życia; osoba, która uważa, że kobieta może się realizować
wyłącznie w domu, jako matka; ktoś, kto chce kontrolować życie wszystkich domowników.

WIeŻA BoGA – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

osoba mająca głęboki żal do matki; ktoś przeświadczony, że warunki życia w dzieciństwie zniszczyły
wszystkie jego szanse życiowe; ktoś, kto chciałby zniszczyć swoje wspomnienia związane z matką.

WIeŻA BoGA(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

kobieta, która znajduje satysfakcję w „odbijaniu” partnerów koleżankom; ktoś, kto „kradnie” czas innym
na błahostki; toksyczna matka, partnerka, przyjaciółka; ktoś, kto komplikuje życie innym.

WIeŻA BoGA – ceSArzoWA:

osoba, która ceni sobie czas swój i innych; punktualność i słowność; ktoś, kto tak sobie organizuje pracę,
że nigdy nie musi się spieszyć; kobieta, która bardzo dba o estetykę w otoczeniu.

WIeŻA BoGA(o) – ceSArzoWA:

kobieta, która jest „uwięziona” w domu, a chciałaby pójść do pracy, ale nie robi tego w obawie przed re-
akcją bliskich; osoba, która uzależnia swoje decyzje od poglądów i reakcji partnera.

WIeŻA BoGA – ceSArzoWA(o):

silne zahamowania w odniesieniu do spraw zawodowych; człowiek, który źle czuje się w pracy, ale nie
potrafi z niej odejść; ktoś, kto chciałby zniszczyć swoje wspomnienia o byłym partnerze.

103

WIeŻA BoGA(o) – ceSArzoWA(o):

kobieta, która nie widzi sensu w zajmowaniu się domem; osoba, która uważa, że praca nie da się pogo-
dzić z obowiązkami rodzinnymi; ktoś, kto zajmowanie się wyglądem traktuje jako stratę czasu.

WIeŻA BoGA – ceSArz:

osoba, która osiąga pozycję dzięki aktywności popartej rozwagą; człowiek, który potrafi własną energią
pokonać zewnętrzne ograniczenia; ktoś, komu inni chętnie powierzają zarządzanie.

WIeŻA BoGA(o) – ceSArz:

ktoś, kto w sprawach zawodowych przesadnie ogląda się na innych; człowiek, który nie może się oderwać
od przeszłości; osoba, która uzależnia swoje decyzje od poglądów i reakcji partnerki.

WIeŻA BoGA – ceSArz(o):

perfekcjonista; osoba, która nigdy nie jest zadowolona ze efektów swojej pracy; tracenie energii na niepo-
trzebne poprawki; ktoś, kto chciałby zniszczyć swoje wspomnienia o byłej partnerce.

WIeŻA BoGA(o) – ceSArz(o):

osoba o chorej ambicji, która niszczy wszystko, co stanie na drodze do osiągnięcia celu; człowiek, który
jak najgorszego wroga będzie traktować kogoś, kto ośmielił się mieć inne zdanie niż on.

WIeŻA BoGA – ArcykApłAn:

osoba, która buduje swoją przyszłość w oparciu o tradycję odrzucając lub modyfikując jednak to, co jest nieaktu-
alne; człowiek, który potrafi dostrzec w każdym człowieku pierwiastek Boski.

WIeŻA BoGA(o) – ArcykApłAn:

osoba, która nie chce przyjąć do wiadomości tego, że życie idzie do przodu; skrajny konserwatyzm; czło-
wiek, który ma ciągłe dylematy moralne i nie umie na tym poziomie decyzji.

WIeŻA BoGA – ArcykApłAn(o):

osoba narzucająca swoją tradycję partnerowi; człowiek, który lekceważy czas innych i wymaga pełnego
podporządkowania się; ktoś, kto chciałby zniszczyć swoje wspomnienia związane z ojcem.

WIeŻA BoGA(o) – ArcykApłAn(o):

osoba o podwójnej moralność; fanatyzm religijny; typ konkwistadora, który będzie nawracał na swoją
(jedynie słuszną) wiarę siłą; toksyczny ojciec, mąż, kolega; człowiek chytry i pokrętny.

WIeŻA BoGA – kocHAnkoWIe:

osoba, która przy dokonywaniu wyborów umie godzić potrzeby wewnętrzne z wymogami zewnętrznymi;
partnerzy, którzy zgodnie budują swoją przyszłość; dbanie o trwałość związku.

WIeŻA BoGA(o) – kocHAnkoWIe:

osoba, która podświadomie szuka trudnych partnerów; negatywne wzorce małżeństwa rodziców rzutują
na postawy w związku danej osoby; ktoś, kto powtarza schematy rodzinne.

WIeŻA BoGA – kocHAnkoWIe(o):

osoba, która nie potrafi lub nie chce doprowadzić do jednomyślności w partnerstwie; uzależnianie się od
opinii otoczenia; ktoś, kto chce zniszczyć swoje wspomnienia o swoim związku.

WIeŻA BoGA(o) – kocHAnkoWIe(o):

osoba, która pragnie związku, ale dąży w nim do izolacji; niemożność nawiązania prawdziwie intymnej
więzi w partnerstwie; człowiek, który nie potrafi opanować niszczącej go namiętności.

WIeŻA BoGA – ryDWAn:

człowiek, który potrafi w swoich wizjach zawodowych sięgnąć poza horyzont, poza to, co do tej pory zo-
stało poznane, osiągnięte; ktoś, kto nigdy nie zadowoli się byle czym; zdrowe ambicje.

WIeŻA BoGA(o) – ryDWAn:

ktoś, kto nie potrafi działać planowo; osoba impulsywna, która wszystko robi na żywioł; człowiek, który
jest silną osobowością, ale nie potrafi wpisać się w żadną strukturę i działać w zespole;

104

WIeŻA BoGA – ryDWAn(o):

człowiek, który patologicznie nie znosi oficjalnych struktur i czuje przymus walki z nimi; ktoś, kto chciał-
by zniszczyć swoje wspomnienia związane z jakimś etapem kariery zawodowej.

WIeŻA BoGA(o) – ryDWAn(o):

osoba, która nie wierzy we własne powodzenie; ktoś, kto osiągnięty sukces kwituje słowami: „a tak jakoś
mi się udało”; brak wiary w sens tego, co się robi; skrajnie zachowawcza postawa.

WIeŻA BoGA – SprAWIeDLIWoŚĆ:

osoba, która rozumie, że zanim zacznie się wymagać sprawiedliwości od innych trzeba samemu być bez
zarzutu; człowiek, który własną pracą zdobył zajmowaną pozycję i stabilizację.

WIeŻA BoGA(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ:

człowiek, który bardzo mocno przeżywa wszelkie zaburzenia i brak równowagi w otoczeniu; ktoś, kto ma
skłonność rezygnowania z należnych mu praw w imię tzw. świętego spokoju.

WIeŻA BoGA – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

osoba, która nie uznaje rozwodów; przekonanie o nierozłączności małżeństwa; osoba, która chciałby
zniszczyć swoje wspomnienia dotyczące naruszenia prawa lub zasad społecznych.

WIeŻA BoGA(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

człowiek bez skrupułów; osoba twarda, bezwzględna, nie znająca ani litości, ani współczucia; ktoś, kto
w przypadku najmniejszych problemów małżeńskich widzi tylko jedno wyjście – rozwód.

WIeŻA BoGA – ereMItA:

ktoś, kto potrafi w sposób bezpośredni odczuwać opiekę Boga; osoba, która zasłużyła na wyższą łaskę;
człowiek pełen wzniosłych idei żyjący w zgodzie z tym, co głosi; szlachetność, dobroć.

WIeŻA BoGA(o) – ereMItA:

osoba, która sama prowokuje sytuacje, w których cierpi; ktoś, kto ma skłonność do popełniania wciąż
tych samych błędów; człowiek, który nie potrafi należycie wykorzystać czasu.

WIeŻA BoGA – ereMItA(o):

całkowite ignorowanie lub negowanie nawet oczywistych przeżyć natury duchowej; skrajny racjonalizm;
ktoś, kto chciałby zniszczyć swoje wspomnienia związane z przeżyciami duchowymi.

WIeŻA BoGA(o) – ereMItA(o):

osoba, która nie potrafi sprostać własnym ideałom; źle rozumiana pokora pojmowana jako bierność; nie-
umiejętność zmobilizowania się do działania w sytuacji, gdy człowiekowi coś się rozwaliło.

WIeŻA BoGA – koło FortUny:

osoba, która nie boi się zmian losu; człowiek o dużym poczuciu bezpieczeństwa wypływającego z prze-
konania o własnej wartości; pozytywne, ale karmiczne relacje typu mistrz – uczeń.

WIeŻA BoGA(o) – koło FortUny:

ktoś nadmiernie pewny siebie i dlatego nie umiejący wyczuć zbliżających się problemów; pycha, buta;
trudne karmicznie relacje typu mistrz – uczeń, zobowiązania leżą po drugiej stronie.

WIeŻA BoGA – koło FortUny(o):

ktoś, kto chce zniszczyć swoje wspomnienia związane z problemami materialnymi; lęk przed biedą; trud-
ne karmicznie relacje typu mistrz – uczeń, zobowiązania leżą po stronie osoby pytającej.

WIeŻA BoGA(o) – koło FortUny(o):

brak poczucia bezpieczeństwa; ktoś uzależniający swój spokój wewnętrzny od innych ludzi; lękliwość;
trudne karmicznie relacje typu mistrz – uczeń, zobowiązania leż po obu stronach.

WIeŻA BoGA – Moc:

osoba, która żyje z pasją; ktoś pełen entuzjazmu, zapału i werwy; człowiek, który potrafi dostrzec piękno
w każdym przejawie życia; radość czerpana z tego, co niesie dzień powszedni.

105

WIeŻA BoGA(o) – Moc:

osoba, która nie zdaje sobie sprawy z tego, kiedy przebiera miarę; ktoś, kto nie widzi destrukcyjnego
aspektu swoich działań; człowiek przekonany, że ma prawo używać siły fizycznej.

WIeŻA BoGA – Moc(o):

osoba, która dobrowolnie przyjmuje na siebie zbyt dużo obowiązków; chore poczucie odpowiedzialności;
ktoś, kto chce zniszczyć swoje wspomnienia związane z doświadczaniem przemocy.

WIeŻA BoGA(o) – Moc(o):

człowiek, który zdaje sobie sprawę, że znajduje się w chorym, destrukcyjnym układzie, ale nie chce z tym
walczyć; ktoś przekonany, że za wszystko trzeba przepłacać; postawa typu: „coś za coś”.

WIeŻA BoGA – WISIeLec:

osoba, która wie, kiedy stonować swoje działania, a kiedy je nasilić; człowiek, który świadomie podpo-
rządkowuje się wymogom religii lub innej struktury i znajduje w tym oparcie.

WIeŻA BoGA(o) – WISIeLec:

osoba, która żyje z głową w chmurach; ktoś, kto uważa, że jest na Ziemi przez pomyłkę, gdyż jego rozwój
duchowy predestynuje go do obcowania z Bogiem, a nie zwykłymi śmiertelnikami.

WIeŻA BoGA – WISIeLec(o):

osoba, która nie ma żadnego wpływu na otoczenie i to powoduje w niej napięcie; lęk, że nie sprosta się
wymaganiom; ktoś, kto chce zniszczyć swoje wspomnienia o doznaniach w stanie alfa.

WIeŻA BoGA(o) – WISIeLec(o):

osobowość rozbita, niespójna; ktoś, kto nie może odnaleźć się wewnętrznie, ani w strukturze zewnętrznej;
zaburzenia w odczuwaniu wstydu; człowiek, który nie wie na czym można się oprzeć.

WIeŻA BoGA – ŚMIerĆ:

ktoś, kto potrafi przełamywać własne ograniczenia i bariery i nigdy się nie zniechęca; osoba, której nie prze-
rażają zmiany; człowiek, który sam wie, kiedy nadchodzi moment transformacji.

WIeŻA BoGA(o) – ŚMIerĆ:

osoba, która szybciej zniszczy zastaną strukturę niż będzie potrafiła się w nią bezboleśnie wpisać; ktoś,
kto chce dobrze, ale są to tylko chęci; postawa typu: „wszystko jakość samo się ułoży”.

WIeŻA BoGA – ŚMIerĆ(o):

człowiek, który nie dostrzega prostych rozwiązań; osoba przekonania, że wszystko musi zdobywać z trudem;
ktoś, kto chce zniszczyć wspomnienia związane ze śmiercią bliskiej osoby.

WIeŻA BoGA(o) – ŚMIerĆ(o):

osoba przekonana, że w życiu wszystko jest z góry zdeterminowane i dlatego nie warto o cokolwiek się
starać czy zabiegać; człowiek, który nie odróżnia cierpienia od cierpiętnictwa.

WIeŻA BoGA – rÓWnoWAGA:

osoba, która spokojnie podchodzi do realizacji swoich planów; ktoś, kogo nie wytrącają z równowagi
drobne opóźnienia czy utrudnienia; człowiek, który potrafi znaleźć czas na wszystko.

WIeŻA BoGA(o) – rÓWnoWAGA:

osoba, która bez liczenia się z innymi i ogólną sytuacją rozwala wszystko, co jej przeszkadza; ktoś, kto
swoimi błędami i pomyłkami obciążą innych; człowiek, który nie potrafi zachować umiaru.

WIeŻA BoGA – rÓWnoWAGA(o):

skłonność do przesady; ktoś, kto bez umiaru poświęca się czemuś (pracy, zabawie itp.); zaburzenia po-
czucia czasu; ktoś, kto chciałby zniszczyć swoje wspomnienia o szaleństwach młodości.

WIeŻA BoGA(o) – rÓWnoWAGA(o):

osoba całkowicie pochłonięta pracą i nie dostrzegająca niczego poza nią; pracoholizm; człowiek ucieka-
jący w pracę przed problemami natury osobistej; chorobliwa autodyscyplina.

106

WIeŻA BoGA – DIABeł:

osoba, która do wszystkich swoich działań podchodzi z zapałem i umie odpowiednio dawkować swoją
energię; otwarte głoszenie swoich poglądów; człowiek dumny ze swojej pracy.

WIeŻA BoGA(o) – DIABeł:

chaotyczne podejście do pracy – człowiek, albo wypruwa sobie żyły, albo „leży odłogiem” i nic nie robi;
ktoś, kto notorycznie ma trudności z dotrzymaniem terminów; lekceważenie obowiązków.

WIeŻA BoGA – DIABeł(o):

osoba mająca blokady seksualne na tle ideologicznym (np. przekonane, że rozwój duchowy wyklucza
seks; ktoś, kto chce zniszczyć swoje wspomnienia związane z inicjacją seksualną.

WIeŻA BoGA(o) – DIABeł(o):

ktoś, kto ma skłonność do budowania całkowicie nierealnych planów, zupełnie nieadekwatnych do sytu-
acji, posiadanych środków i energii; destrukcyjna chęć postawienia na swoim.

WIeŻA BoGA – GWIAzDA:

osoba, która w razie konieczności zdolna jest do ogromnych poświęceń; dobry przyjaciel, który niczego
nie narzuca drugiej stronie; umiejętność budowania zdrowych więzi emocjonalnych.

WIeŻA BoGA(o) – GWIAzDA:

człowiek, który nie umie swoich emocji przezywać w sposób konstruktywny; osoba, która tęskni za tym,
co nierealne, zniszczone, stare lub nieosiągalne; ktoś z natury melancholijny.

WIeŻA BoGA – GWIAzDA(o):

osoba, która udaje, że nie ma uczuć; syndrom Pinokia; brak pasji w życiu; podporządkowanie uczuć
obowiązkom; ktoś, kto chciałby zniszczyć swoje wspomnienia o minionej przyjaźni.

WIeŻA BoGA(o) – GWIAzDA(o):

nieumiejętność budowania więzi emocjonalnych w kontakcie z drugim człowiekiem; osoba przekonana,
że na nic nie może już liczyć; niedostrzeganie perspektyw; „czarne okulary”; pesymizm.

WIeŻA BoGA – kSIĘŻyc:

osoba, która dzięki swoim marzeniom wznosi się coraz wyżej; człowiek, który odkrył sens swego życia;
osoba, która potrafi stworzyć sobie i innym bezpieczne i wygodne warunki życia.

WIeŻA BoGA(o) – kSIĘŻyc:

człowiek, który marzy o tym by pozbyć się ograniczeń, ale nic w tym kierunku nie robi; osoba nadopie-
kuńcza; ktoś, kto potrzebuje mieć kogoś, kim mógłby się opiekować; syndrom Dobrej Pani.

WIeŻA BoGA – kSIĘŻyc(o):

człowiek, który blokuje swoją wyobraźnię w obawie, że spłata jej figla; marzyciel, który próbuje być reali-
stą i twardo stać na ziemi; ktoś, kto chciałby zniszczyć swoje dawne marzenia.

WIeŻA BoGA(o) – kSIĘŻyc(o):

albo paranoidalne dążenie do realizmu, albo całkowity odlot w świat iluzji; skłonność do ulegania choro-
bliwym wizjom; dostrzeganie szans i możliwości tam, gdzie ich na pewno nie ma.

WIeŻA BoGA – Słońce:

konstruktor w dowolnym tego słowa znaczeniu; osoba, do której wszyscy chętnie zwracają się po pomoc;
ktoś, kto planuje i działa z rozmachem; człowiek, którego nie zniechęcają trudności.

WIeŻA BoGA(o) – Słońce:

ktoś, kto zawsze będzie dążył do pokazania i zaspokojenia kaprysów swego ego; postawa typu: „moje
zawsze musi być na wierzchu”; człowiek, który chce błyszczeć za wszelką cenę.

WIeŻA BoGA – Słońce(o):

ktoś, dla kogo pozory są ważniejsze od tego, co one kryją; osoba, która ocenia innych po wyglądzie; ktoś,
kto chce zniszczyć swoje wspomnienia związane z publicznym popełnieniem gafy.

WIeŻA BoGA(o) – Słońce(o):

osoba, której ciągle jest za mało; zachłanność; syndrom żony rybaka z bajki o Złotej Rybce; człowiek,
który nie potrafi powiedzieć sobie: „dość”; kompleksy z powodu porównywania się z innymi.

107

WIeŻA BoGA – SąD BoŻy:

osoba skoncentrowana na sprawach domu i rodziny; człowiek, który potrafi znaleźć wspólny język z ludź-
mi w różnym wieku; ktoś, kto rozumiał na czym polega jego misja życiowa.

WIeŻA BoGA(o) – SąD BoŻy:

osoba o zmiennym, niestałym światopoglądzie; człowiek, który bezpodstawnie wynosi się ponad rodzinę
i środowisko; system wartości, który w ogóle nie przystaje do okoliczności życiowych.

WIeŻA BoGA – SąD BoŻy(o):

ktoś przekonany, że tylko jej system wartości jest słuszny; osoba skłonna do indoktrynowania innych;
ktoś, kto chciałby zniszczyć swoje wspomnienia związane z domem rodzinnym.

WIeŻA BoGA(o) – SąD BoŻy(o):

człowiek, który nie jest w stanie określić, co jest ważne w jego życiu; ktoś, kto nie potrafi uszeregować
swoich wartości; brak elementarnej więzi emocjonalnej, która mogłaby łączyć rodzinę.

WIeŻA BoGA – ŚWIAt:

osoba, która ma nowoczesne i postępowe podejście do wszystkiego, co tworzy i buduje w życiu; człowiek,
który robi wszystko, co do niego należy, a całą resztę z ufnością powierza Bogu.

WIeŻA BoGA(o) – ŚWIAt:

człowiek, który żyje przeszłością; postawa typu: „kiedyś to były czasy”; ktoś, kto twardo trzyma się sta-
rych schematów; osoba, która nie rozumie, że żyje w takim świecie, jaki sobie stworzyła.

WIeŻA BoGA – ŚWIAt(o):

osoba, której wydaje się, że niczego od nikogo nie potrzebuje; niechęć do jakichkolwiek zobowiązań; ktoś,
kto chciałby zniszczyć swoje wspomnienia dotyczące wyjazdu za granicę.

WIeŻA BoGA(o) – ŚWIAt(o):

człowiek, który sam siebie uwięził w sztywnych ramach; ktoś, kto pozwala założyć sobie „złotą uzdę”;
osoba, która nie w ogóle rozumie pojęcia wolność i bez ograniczeń czuje się źle.

108

1.18. InterpretAcjA połączeń kArty GWIAzDA

GWIAzDA – GłUpIec:

osoba posiadająca naturalny urok osobisty; ktoś, kto odczuwa głęboki, niekłamany zachwyt życiem i ludź-
mi; osoba, która w każdej sytuacji jest sobą zachowując się przy tym taktownie.

GWIAzDA(o) – GłUpIec:

człowiek, który potrzebuje ciągle nowych podniet w dowolnej sferze życia; ktoś, kto szybko się nudzi tym
i potrzebuje czegoś nowego; osoba, która ma ciekawe pomysły, ale nie umie ich realizować.

GWIAzDA – GłUpIec(o):

człowiek, który łącznie ze stanem zakochania przeżywa strach i obawę (są one u niego nierozdzielne);
lekceważenie swoich uzdolnień artystycznych na zasadzie: „to mi chleba nie da”.

GWIAzDA(o) – GłUpIec(o):

dziecko, które bywa odtrącane i czuje się niekochane; osoba, która zakazuje sobie okazywania uczuć;
merkantylizm; człowiek, który wszystko przelicza na korzyści materialne.

GWIAzDA – MAG:

człowiek pełen nadziei i wiary w przyszłość; osoba, która umie mówić o swoich uczuciach i wyrażać je
w sposób elegancki i taktowny; ktoś, kto wyznaje zasady zdrowej konkurencji.

GWIAzDA(o) – MAG:

człowiek, który na skutek niepowodzeń stracił nadzieję, że ułoży sobie życie osobiste; osoba, która dużo
mówi, ale tak naprawdę sama nie wie, co chce powiedzieć; ktoś, kto chce zagadać problem.

GWIAzDA – MAG(o):

osoba, która przeżyła traumatyczne wydarzenie w okresie dojrzewania; zablokowane talent i kreatyw-
ność; brak asertywności; człowiek, który nie potrafi zerwać destrukcyjnych przyjaźni.

GWIAzDA(o) – MAG(o):

osoba, która nie potrafi powiedzieć, co czuje; urazy powstałe na skutek długotrwałego tłumienia żalu
i pretensji; ktoś, kto nie potrafi wyrzucić z siebie odczuwanej złości, gniewu, wściekłości.

GWIAzDA – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

osoba, która potrafi kultywować przyjaźnie; ktoś o wyjątkowo szerokim kręgu znajomych; człowiek, który
potrafi słuchać innych; umiejętność łagodzenia sporów i napięć, talent mediatorski.

GWIAzDA(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

kobieta przesadnie uczuciowa, wylewna aż do przesady; osoba, która potrafi „zagłaskać na śmierć”; czło-
wiek, który fałszywie pojmuje lojalność i ukrywa np. przestępstwo popełnione przez przyjaciela.

GWIAzDA – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

osoba, dla której najważniejsze są jej uczucia; ktoś, kto twierdzi, że jest wrażliwy, lecz nie dostrzega cier-
pienia i bólu innych; postawa typu: „no tak, tobie jest ciężko, ale ja to dopiero…”

GWIAzDA(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

matka, która nie potrafi okazać uczuć własnemu dziecku; słodka żmija; osoba, która udaje uczucia po to,
żeby manipulować innymi; ktoś, kto wyznaje zasadę, że cel uświęca środki.

GWIAzDA – ceSArzoWA:

osoba, która umie zachować się elegancko we wszelkiego rodzaju sytuacjach partnerskich; obycie towa-
rzyskie; ktoś, kto wie kiedy i jak bezboleśnie zakończyć związek; kobieta z klasą.

GWIAzDA(o) – ceSArzoWA:

osoba, która nie potrafi nawet dla samej siebie określić co jest ważniejsze miłość czy pieniądze; kobieta,
która próbuje podnieść swoje znaczenie poprzez ustosunkowanego partnera.

GWIAzDA – ceSArzoWA(o):

osoba, która tak bardzo potrzebuje uczuć, że gotowa jest je kupować; skrajne oddanie dla partnera; po-
stawa typu: „przepraszam, że żyję”; kobieta, która nie może żyć bez mężczyzny.

109

GWIAzDA(o) – ceSArzoWA(o):

osoba, która szybciej obdarzy uczuciami drogie rzeczy niż innych ludzi; ktoś, kto wierzy, że jak będzie
bogaty to zdobędzie podziw i miłość; typ nuworysza; brak dobrego wychowania, kindersztuby.

GWIAzDA – ceSArz:

osoba, która wyrażą i realizuje swoje uczucia z dużą dawką energii i fantazją; mężczyzna, który imponuje
ludziom dzięki zaletom swego charakteru; ktoś energiczny, błyskotliwy i przedsiębiorczy.

GWIAzDA(o) – ceSArz:

typ żołdaka; ktoś, kto nie potrafi obcować z ludźmi na normalnym poziomie, lecz ciągle wydaje rozkazy,
polecenia lub żądania; człowiek, który nigdy w życiu nie „zniżył się” do prośby.

GWIAzDA – ceSArz(o):

osoba, która źle lokuje swoje uczucia, co pozbawia ją energii i ekspresji; ktoś, kto chciałby błyszczeć, ale
nie wie czym; postawa typu: „wszyscy mnie nie doceniają, ale ja jeszcze pokażę”.

GWIAzDA(o) – ceSArz(o):

człowiek, który boi się, by nikt nie odkrył jego słabości i buduje wokół siebie niewidzialny mur, przez
który nie sposób się przebić; ktoś, kto traktuje zainteresowania artystyczne jako stratę czasu.

GWIAzDA – ArcykApłAn:

osoba, z którą można rozmawiać na wszystkie tematy; człowiek nieco tradycyjny, ale stały w przyjaźni;
ktoś, kto ma głęboki uczuciowy kontakt z religią i tradycją; postawa nieoceniająca.

GWIAzDA(o) – ArcykApłAn:

ktoś, kto ma skłonność do poświęcania swoich uczuć w imię tradycji, religii; człowiek, który sztywno
i surowo ocenia innych nie uznając okoliczności łagodzących; brak wewnętrznego ciepła.

GWIAzDA – ArcykApłAn(o):

osoba, która nie zastanawia się nad sprawami wiary, ale wypełnia rytuały, jakie nakazuje religia; postawa
typu: „jak trwoga, to do Boga”; człowiek, który nie potrafi być lojalny w przyjaźni.

GWIAzDA(o) – ArcykApłAn(o):

ojciec, który nie potrafi okazać uczuć dziecku; ktoś, kto ma wyjątkowo sztywne zasady dotyczące wycho-
wywania dzieci; człowiek, który boi się być sobą i ukrywa się za maską tradycji.

GWIAzDA – kocHAnkoWIe:

partnerzy, którzy potrafią okazywać sobie uczucia; związek, w którym panuje czułość, ciepło i szczerość;
osoba o pogodnym usposobieniu i silnie rozwiniętej potrzebie harmonii w otoczeniu.

GWIAzDA(o) – kocHAnkoWIe:

osoba, która wszelkie wybory i decyzje dokonuje na zimno, bez poddawania się uczuciom, nawet te, które
są związane z partnerstwem; ktoś, kto nie potrafi wzbudzić w sobie pasji, entuzjazmu.

GWIAzDA – kocHAnkoWIe(o):

osoba, która ulega toksycznym namiętnościom; skłonność do głębokiego angażowania się uczuciowego
w związki z trudnymi, destrukcyjnymi partnerami; niemożność opanowania uczuć.

GWIAzDA(o) – kocHAnkoWIe(o):

osoba, której decyzje są niestabilne, nietrwałe; skłonność do prowizorki; postawa typu: „jakoś to będzie”;
człowiek, który najlepiej się czuje w sytuacji chaosu i podświadomie do niego dąży.

GWIAzDA – ryDWAn:

osoba, która potrafi cieszyć się z odnoszonych sukcesów; ktoś, kto chętnie dzieli się tym, czym może
z przyjaciółmi; człowiek, który czerpie radość z obcowania z różnymi ludźmi.

GWIAzDA(o) – ryDWAn:

człowiek, który wie, że powinien coś robić, ale nie potrafi określić co; ktoś, kto nie umie powiedzieć co
sprawiłoby mu przyjemność; osoba, która traktuje życie jak smutny obowiązek.

110

GWIAzDA – ryDWAn(o):

osoba, która pozwala, by uczucia przesłoniły jej inne dziedziny życia; syndrom Wertera – przesadnie ro-
mantyczne wyobrażenia o miłości; ktoś przekonany, że nie mógłby żyć bez partnera.

GWIAzDA(o) – ryDWAn(o):

osoba powierzchowna w przyjaźniach; ktoś, kto szybko zawiera nowe znajomości i równie szybko je koń-
czy; człowiek cyniczny i wyrachowany w stosunku do partnera i innych bliskich osób.

GWIAzDA – SprAWIeDLIWoŚĆ:

osoba, która potrafi zachować zdrowy rozsądek w uczuciach; ktoś, kto nie ulega instynktownym impul-
som emocjonalnym; człowiek, który umie pogodzić zwaśnione strony; rozjemca.

GWIAzDA(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ:

osoba, której lepiej nie wyprowadzać z równowagi, gdyż potrafi wybuchnąć nieokiełznanym gniewem;
ktoś przewrażliwiony na tle uczuciowym; człowiek, który we wszystkim dopatruje się krytyki.

GWIAzDA – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

człowiek, który tak koncentruje się na swoich uczuciach, że nie dostrzega faktów; osoba zdolna do popeł-
nienia zbrodni w afekcie; ktoś, kto uważa, że uczucia uprawniają go do gwałtownych czynów.

GWIAzDA(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

osoba pusta emocjonalnie; ktoś, kto się „wypalił”; tragiczne wydarzenia w sferze uczuciowej wywołały
trwały uraz i spowodowały pełną blokadę na wszelkie przeżycia emocjonalne.

GWIAzDA – ereMItA:

osoba, która doskonale zna swoje uczucia i żyje z nimi w zgodzie; ktoś, kto potrafi nie tylko patrzeć, ale
i widzieć; człowiek, który zna wagę i znaczenie przyjaźni; szerokie horyzonty.

GWIAzDA(o) – ereMItA:

osoba, która nie wie, że żeby miłość kwitła trzeba ją pielęgnować; ktoś, kto sądzi, że miłość jest przywile-
jem młodości; fałszywe przekonanie, że rezygnacja z miłości przyspieszy rozwój duchowy.

GWIAzDA – ereMItA(o):

osoba, która dla miłości gotowa jest zrezygnować z obranej drogi i rozwoju osobistego; ktoś, kto uważa,
że kocha się „za coś”; poszukiwanie miłości na siłę, tzw. syndrom zamykających się drzwi.

GWIAzDA(o) – ereMItA(o):

osoba, która reaguje emocjonalnie na poziomie dziecka; irracjonalny lęk, że jeśli pozwolę sobie pójść za
głosem uczuć to stanie się coś złego; człowiek, który widzi tylko to, co chce widzieć.

GWIAzDA – koło FortUny:

człowiek, który akceptuje to, co czuje; ktoś, kto nie tylko słucha, ale słyszy; osoba dalekowzroczna, umie-
jąca przewidzieć rozwój wypadków; pozytywne, ale karmiczne relacje z przyjaciółmi.

GWIAzDA(o) – koło FortUny:

osoba, która niepowodzenia w sferze uczuciowej rekompensuje sobie sukcesami finansowymi; trudne
karmicznie relacje z przyjaciółmi, zobowiązania leżą po stronie przyjaciół.

GWIAzDA – koło FortUny(o):

człowiek, na którego stałość w żadnej dziedzinie nie można liczyć; osoba typu: „niebieski ptak”; trudne
karmicznie relacje z przyjaciółmi, zobowiązania leżą po stronie osoby pytającej.

GWIAzDA(o) – koło FortUny(o):

osoba, która prowokuje innych do zadawania mu cierpień; ktoś, kto „dowartościowuje” się ilością prze-
żytych tragedii; trudne karmicznie relacje z przyjaciółmi, zobowiązania leżą po obu stronach.

GWIAzDA – Moc:

osoba, która potrafi w sobie wzbudzić tak silną fascynację czymś, że ma wrażenie, iż jest w stanie przeno-
sić góry; człowiek, który ma dobry kontakt ze swoim ciałem i rozumie jego sygnały.

111

GWIAzDA(o) – Moc:

osoba przekonana, że okazywanie uczuć jest oznaką słabości; postawa typu: „lepiej, żeby się mnie bali,
niż żeby kochali”; ktoś, kto nie potrafi negocjować i pertraktować; wzbudzanie strachu.

GWIAzDA – Moc(o):

człowiek, który nie dostrzega w swoim życiu żadnego pozytywnego elementu; osoba, która porosi o po-
moc innych, ale kiedy ją otrzymuje nie potrafi jej przyjąć; ktoś, kto nie ma na nic nadziei.

GWIAzDA(o) – Moc(o):

osoba, która nie potrafi bronić się przed zranieniem; ktoś, kto nie potrafi chronić swojej intymności i pry-
watnego terytorium; człowiek, który pozwala, by inni włazili mu z butami w duszę.

GWIAzDA – WISIeLec:

osoba, która intensywnie, ale wewnętrznie przezywa swoje uczucia; ktoś, kto kultywuje przyjaźni wyłącz-
nie ze względów emocjonalnych; człowiek, który znajduje oparcie w modlitwie.

GWIAzDA(o) – WISIeLec:

osoba, która przejmuje emocje innych i przeżywa je jak własne; człowiek, który ma problemy z odróżnie-
niem swoich uczuć od uczuć przeżywanych przez bliską mu osobę; brak autonomii uczuciowej.

GWIAzDA – WISIeLec(o):

człowiek, który ciągle szuka kogoś, kto by go zrozumiał, lecz nie potrafi mówić o tym co czuje i przeżywa;
ktoś, kto usiłuje uniknąć wyzwań, jakie niesie życie; chowanie głowy w piasek.

GWIAzDA(o) – WISIeLec(o):

człowiek, który żyje wyłącznie problemami uczuciowymi, a jak ich nie ma, to sztucznie je stwarza; osoba,
która jest zdolna zerwać związek uczuciowy na wszelki wypadek, bo jest za dobrze.

GWIAzDA – ŚMIerĆ:

człowiek, który nigdy nie traci nadziei i wierzy, że wszelkie zmiany, jakie zajdą, będą dla niego w ostatecz-
nym rozrachunku dobre i korzystne; osoba, która nie ugnie się przed niczym.

GWIAzDA(o) – ŚMIerĆ:

osoba, która potrafi inicjować zmiany, ale nie umie ich utrzymać; brak autodyscypliny; człowiek, który
wykorzystuje swoją świadomość do wszystkiego oprócz zrozumienia samego siebie.

GWIAzDA – ŚMIerĆ(o):

osoba, o której potocznie się mówi, że „nie ma sumienia”; człowiek, który nie potrafi zdobyć się na doko-
nanie autoanalizy siebie i motywów, które nim kierują; nieuczciwa konkurencja.

GWIAzDA(o) – ŚMIerĆ(o):

cynik; osoba, która drwi i wyśmiewa własne i cudze uczucia; w przypadku przegranej człowiek pociąga
za sobą jak największą ilość innych osób wyłącznie dla swojej przyjemności.

GWIAzDA – rÓWnoWAGA:

człowiek, który wie, co czuje i jest z tego zadowolony; ktoś, kto umie tworzyć stabilne pod względem
uczuciowym związki; osoba, która umie prawidłowo rozwijać swoje talenty.

GWIAzDA(o) – rÓWnoWAGA:

człowiek, który ma trudności w sprecyzowaniu swoich uczuć; ktoś, kto nie umie określić co go zdener-
wowało czy zaniepokoiło; osoba, która myli uczucia z odczuciami czysto fizycznymi.

GWIAzDA – rÓWnoWAGA(o):

osoba, która czuje potrzebę zatracenia się w namiętności; ktoś, kto nie potrafi przeżywać swoich uczuć
spokojnie i oscyluje między ekstazą a tragedią; prowokowanie ekstremalnych uczuć.

GWIAzDA(o) – rÓWnoWAGA(o):

osoba, którą bardzo trudno przeprosić; człowiek, który zacina się w swoim gniewie; brak umiejętności
wybaczania lub postawa typu: „wybaczam ci, ale i tak nigdy tego nie zapomnę”.

GWIAzDA – DIABeł:

osoba, która najpierw nawiązuje głęboką wieź emocjonalną, a później przenosi ją na poziom erotyczny;
umiejętność zachowania odpowiednich proporcji pomiędzy różnymi aspektami życia.

GWIAzDA(o) – DIABeł:

osoba, która nie potrafi łączyć więzi emocjonalnej z fascynacją erotyczną (X kocham, a z Y sypiam); czło-
wiek, któremu brakuje delikatności i subtelności w sferze erotycznej i uczuciowej.

GWIAzDA – DIABeł(o):

osoba, która jest zdolna wyłącznie do miłości platonicznej; wszelkie próby przeniesienia związku na
płaszczyznę fizyczną powodują jego rozpad; seks traktowany jako „potrzeba fizjologiczna”.

GWIAzDA(o) – DIABeł(o):

osoba podatna na wpływy sekt z powodu barku stabilności uczuciowej; człowiek, który ciągle szuka ko-
goś, kto odkryłby mu sens jego życia, lecz sam nie zadaje sobie trudu, by to zrozumieć.

GWIAzDA – WIeŻA BoGA:

człowiek, który w oparciu o uczucia buduje swoje życie, ale czyni to roztropnie i rozsądnie; osoba, która
umie znaleźć złoty środek w dziedzinie uczuć i nie neguje innych sfer życia.

GWIAzDA(o) – WIeŻA BoGA:

osoba, która z dużym dystansem podchodzi do uczuć i przesadnie je kontroluje; człowiek bez sentymen-
tów; skrajny pragmatyk; ktoś, kto boi się zobowiązań rodzinnych i unika małżeństwa.

GWIAzDA – WIeŻA BoGA(o):

ktoś, kto nie potrafi niczego odmówić przyjaciołom; osoba, która ma problemy dlatego, że pozwala, by
inni „kradli” mu czas lub żądali pomocy w sprawach, które sami mogą załatwić.

GWIAzDA(o) – WIeŻA BoGA(o):

osoba, która chce zagłuszyć swoje uczucia rzucając się w wir zabaw i hulanek; przesadna swoboda sek-
sualna jako efekt niedochowania wierności przez partnera na zasadzie oko za oko.

GWIAzDA – kSIĘŻyc:

człowiek, który opanował sztukę życia codziennego i nigdy nie pozwala, aby w jego życiu zapanowała
szarość i bezbarwność; ktoś, kto umie się cieszyć drobiazgami; smak życia.

GWIAzDA(o) – kSIĘŻyc:

ktoś, kto zatracił się w uczuciach; człowiek, który żywi złudne wyobrażenia na temat swoich przyjaźni;
skłonność do samooszukiwania się w odniesieniu do sfery uczuć; iluzje i złudzenia.

GWIAzDA – kSIĘŻyc(o):

brak wyobraźni w odniesieniu do sfery uczuć; ktoś, kogo łatwo wykorzystać emocjonalnie; ucieczka przed
codziennością w świat sztuki (czytelnicy powieści sensacyjnych, widzowie oper mydlanych).

GWIAzDA(o) – kSIĘŻyc(o):

pomieszanie uczuciowe; wartościowanie tego co się czuje; ktoś, kto dzieli uczucia na dobre i złe; osoba,
która nie potrafi dokonać rozróżnienia między faktami, interpretacjami a emocjami.

GWIAzDA – Słońce:

człowiek, który poprze pracę nad sobą rozwinął najlepsze cechy swojej osobowości; ktoś, kto osiągnął
wiele, ale nie zamierza spocząć na laurach; osoba, z którą chętnie inni się przyjaźnią.

GWIAzDA(o) – Słońce:

osoba skoncentrowana na sobie, zbyt egoistyczna, by nawiązać trwałe przyjaźnie i związki; człowiek, któ-
ry nie dostrzega i nie chce naprawiać swoich błędów; brak elastyczności w działaniu.

GWIAzDA – Słońce(o):

osoba, którą łatwo onieśmielić; człowiek, który w sytuacji stresu całkowicie blokuje się i reaguje wyłącz-
nie strachem i ucieczką; ktoś, komu brakuje wiary we własną skuteczność i kompetencje.

113

GWIAzDA(o) – Słońce(o):

osoba, która zachowuje się w sposób niejasny i mało klarowny dla innych; ktoś, kto sam często nie wie
o co mu chodzi; brak szacunku dla samego siebie, ale żądanie go od innych.

GWIAzDA – SąD BoŻy:

osoba o takim systemie wartości, w którym dominującą rolę odgrywają uczucia; ktoś, kto umie podtrzy-
mywać zdrowe i ciepłe więzi rodzinne; człowiek pełen ciepła i sympatii do ludzi.

GWIAzDA(o) – SąD BoŻy:

system wartości, który ignoruje lub odsuwa na dalszy plan uczucia; rodzina, w której nie wolno mieć
swego zdania i pokazywać indywidualności; lęk przed okazaniem tego, co się czuje.

GWIAzDA – SąD BoŻy(o):

rodzina, w której panuje pełny zamęt emocjonalny, a jej członkowie „nakręcają” się nerwowo nawzajem;
światopogląd i system wartości oparty na irracjonalnych i nielogicznych przesłankach.

GWIAzDA(o) – SąD BoŻy(o):

rodzina, która wymaga pełnego podporządkowania się uczuciowego; ktoś, kto uzależnia swoje uczucia od
akceptacji krewnych; człowiek, który nie umie określić, co jest dla niego najważniejsze w życiu.

GWIAzDA – ŚWIAt:

człowiek, który kocha cały świat i wszystko, co żyje; głębokie przekonanie o tym, że świat w jakim żyjemy
jest najlepszy z możliwym; osoba, która dostrzega harmonię i piękno kosmiczne.

GWIAzDA(o) – ŚWIAt:

człowiek, który boi się pokazać światu to, co czuje; ktoś, kto odczuwa irracjonalny lęk, że zaburzy istnie-
jącą harmonię; ktoś przesadnie ostrożny, zachowawczy, niechętny postępowi.

GWIAzDA – ŚWIAt(o):

osoba, która tak kocha, że poza partnerem świata nie widzi; lęk przed samodzielnymi decyzjami w oba-
wie, ze nie zostaną one przyjęte pozytywnie przez otoczenie; ktoś, kto żyje dla innych.

GWIAzDA(o) – ŚWIAt(o):

niechęć i niemożność nawiązania kontaktu z własnymi uczuciami; fiksacja uczuciowa w związku z ura-
zem doznanym w przeszłości; człowiek, który wierzy w spiskową teorię dziejów.

114

1.19. InterpretAcjA połączeń kArty kSIĘŻyc

kSIĘŻyc – GłUpIec:

osoba, która ma dobry kontakt z podświadomością; ktoś, komu zdarzają się spontaniczne przebłyski in-
tuicji; człowiek, który wierzy, że świat jest dobrym i odpowiednim miejscem do rozwoju.

kSIĘŻyc(o) – GłUpIec:

brak konsekwencji w postępowaniu; ktoś, kto nie potrafi skoncentrować się na jednym i musi prowadzić
kilka spraw naraz; matka, która nie rozumie dziecka i usiłuje stłumić jego spontaniczność.

kSIĘŻyc – GłUpIec(o):

bardzo trudne, nerwowe dziecko, które wymaga dużej cierpliwość, ciepła i zrozumienia; osoba, która
myli dojrzałość z surowością; ktoś, kto nadaje przesadne znaczenie drobiazgom.

kSIĘŻyc(o) – GłUpIec(o):

matka, która nie chciała dziecka i po urodzeniu traktuje je obojętnie; osoba, która odczuwa podświadomy
strach i irracjonalne lęki; człowiek, który chorobliwie boi się nocy i ciemności.

kSIĘŻyc – MAG:

osoba, która do realizacji swoich marzeń potrafi zachęcić innych; człowiek, który potrafi wywołać entu-
zjazm swoimi słowami; ktoś, kto łączy intuicję i rozum; błyskotliwy intelekt.

kSIĘŻyc(o) – MAG:

osoba, która uważa, że zdobędzie szacunek jeśli będzie chłodna, zasadnicza i formalna; matka, która nie
potrafi nawiązać kontaktu emocjonalnego i werbalnego z nastoletnim dzieckiem.

kSIĘŻyc – MAG(o):

człowiek, który wstydzi się tego, że ma marzenia; osoba, której trudno znaleźć zrozumienie wśród rówie-
śników; ktoś skryty, małomówny, ukrywający się za maską skrajnego racjonalizmu.

kSIĘŻyc(o) – MAG(o):

człowiek, który lęka się własnych myśli, ponieważ wypływają one z jego podświadomości; ktoś, kto nie
chce znać prawdy o sobie; człowiek, który chorobliwie boi się kontaktów z rówieśnikami.

kSIĘŻyc – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

kobieta o głęboko rozwiniętym instynkcie macierzyńskim; osoba czuła, delikatna i otwarta na potrzeby
innych; ktoś, kto ma dar obserwacji; intuicyjna ocena zamiarów nawet nieznanych osób.

kSIĘŻyc(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

osoba, która nigdy nie doświadczyła macierzyńskiej opieki; ktoś, kto nie potrafi umotywować swoich za-
chowań; matka, która powtarza błędy wychowawcze, jakie jej matka popełniła w stosunku do niej.

kSIĘŻyc – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

osoba, która ucieka w świat marzeń wtedy, kiedy okoliczności wymagają od niej zdecydowanego działa-
nia; człowiek, który nie potrafi sprawiać sobie przyjemności i lubi cierpieć.

kSIĘŻyc(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

kobieta o zaburzonym instynkcie macierzyńskim; osoba, która uważa, że inni nie są zdolni do tak głębo-
kiego cierpienia jak on; człowiek, który chorobliwie boi się przebywania w lesie.

kSIĘŻyc – ceSArzoWA:

radość macierzyństwa; kobieta, która zawsze umie się zachować odpowiednio; osoba, która doskonale
się odnajduje w roli matki, żony i gospodyni; elegancka i zadowolona z życia pani domu.

kSIĘŻyc(o) – ceSArzoWA:

matka, która wypomina dzieciom, że poświęciła dla nich życie (karierę, siebie itp.); ktoś przekonany, że
konieczność zarabiania na utrzymanie rodziny uniemożliwia mu realizację marzeń.

kSIĘŻyc – ceSArzoWA(o):

kobieta, która prezentuje postawę typu: „gdybym to ja była (młodsza, bogatsza itp.)”; osoba, która marzy
o królewiczu z bajki; bierne oczekiwanie na to, że „ktoś” się pojawi i „coś” się zmieni.

115

kSIĘŻyc(o) – ceSArzoWA(o):

osoba, która zakazuje sobie nawet marzeń o miłości; podświadome karanie siebie poprzez rezygnację
z przyjemności; człowiek, który chorobliwie boi się dotyku, kontaktu fizycznego.

kSIĘŻyc – ceSArz:

osoba, która nigdy nie rezygnuje ze swoich marzeń; ktoś, kto wie, kiedy i jak można wcielić w życie ma-
rzenia; radość ojcostwa; osoba, która wie, że największym cudem tego świata jest życie.

kSIĘŻyc(o) – ceSArz:

osoba, która odrzuca wszystko oprócz działania; ktoś, kto marzenia, refleksje, analizy taktuje jak szkodli-
we sentymenty; matka, która wychowuje swoje dzieci poprzez system nakazów i zakazów.

kSIĘŻyc – ceSArz(o):

człowiek, który sam siebie łudzi potencjalnymi możliwościami; tzw. Dyzio Marzyciel, czyli ktoś, kto spę-
dza życie na marzeniach i nie robiąc nic konkretnego; uleganie złudzeniom wyobraźni.

kSIĘŻyc(o) – ceSArz(o):

osoba, która była straszona w dzieciństwie i to pozostawiło uraz; człowiek, który chorobliwie boi się agre-
sji, ktoś, kto nie wyjdzie z domu po ciemku i wszędzie wietrzy zagrożenie.

kSIĘŻyc – ArcykApłAn:

intuicyjny, bezpośredni kontakt z Bogiem; osoba, która nie wierzy, ale wie, że Bóg jest; ktoś, kto umie
przebaczać i zapominać doznane krzywdy; człowiek, który wie jak mądrze pomagać.

kSIĘŻyc(o) – ArcykApłAn:

ktoś, kto wszystko przyjmuje zbyt dosłownie; osoba, która uważa, że jest wyjątkowo grzeszna; matka,
która straszyła dzieci gniewem Bożym i wkodowała głębokie urazy na tle religijnym.

kSIĘŻyc – ArcykApłAn(o):

osoba, która dzieli świat na białe i czarne nie dostrzegając innych barw życia; ktoś, do kogo nie docierają
żadne racjonalne argumenty; człowiek, którego zżera myśl o zemście, rewanżu.

kSIĘŻyc(o) – ArcykApłAn(o):

osoba, która ciągle gra, do tego stopnia, że już sama pogubiła się w swoich rolach; ktoś, kto nie potrafi
dostrzegać rzeczy wielkich a prostych; człowiek, który chorobliwie boi się być sobą.

kSIĘŻyc – kocHAnkoWIe:

kobieta, która intuicyjnie wie, co trzeba robić, by związek partnerski był udany; osoba z natury monoga-
miczna; ktoś, kto potrafi z wyobraźnią urozmaicić swój związek i uniknąć monotonii.

kSIĘŻyc(o) – kocHAnkoWIe:

matka, która próbuje narzucać dziecku wybór partnera życiowego; osoba przekonana, że życie polega na
monotonnym wykonywaniu codziennych obowiązków; brak fantazji i polotu.

kSIĘŻyc – kocHAnkoWIe(o):

osoba, która marzy o miłości, ale kiedy ona pojawia się faktycznie, to następuje pełne wycofanie się; po-
stawa typu: „nie jestem godzien miłości”; ktoś, kto woli o czymś marzyć niż to przeżyć.

kSIĘŻyc(o) – kocHAnkoWIe(o):

ktoś, kto żywi złudne przekonanie, że miłość sama z siebie będzie trwać wiecznie; osoba, która nie wie,
gdzie jest jej miejsce; człowiek, który chorobliwie boi się, że utarci swój dom.

kSIĘŻyc – ryDWAn:

osoba zachowująca się ekspresyjnie, z temperamentem; człowiek, który szanuje inne religie, kultury
i tradycje; ktoś, kto czerpie wiedzę z różnych źródeł i nie uznaje barier rasowych.

kSIĘŻyc(o) – ryDWAn:

matka, która ograniczała naturalną ciekawość dziecka i hamowała jego rozwój; człowiek, który zapo-
mniał o czym kiedyś marzył; życie, w którym największą atrakcją jest pójście na piwo z kumplami.

116

kSIĘŻyc – ryDWAn(o):

człowiek, który nie wierzy w to, że marzenia mogą się spełnić; brak motywujących do działania i rozwoju
planów; przesadne koncentrowanie się na przyziemnych stronach życia.

kSIĘŻyc(o) – ryDWAn(o):

osoba, której marzenia się spełniły, ale to ją przerosło i nie wie, co ma teraz robić w życiu; oczekiwanie;
człowiek, który chorobliwie boi się podróży środkami komunikacji publicznej.

kSIĘŻyc – SprAWIeDLIWoŚĆ:

człowiek, który umie oceniać realność swoich marzeń; ktoś, kto nie popada w skrajności; osoba, która
w każdej sytuacji potrafi być sobą i dlatego nie ulega manipulacjom innych.

kSIĘŻyc(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ:

matka, która niesprawiedliwie traktuje swoje dzieci jedno z nich faworyzując; ktoś, kto nie potrafi bronić
słusznej sprawy; człowiek, którym bardzo często kierują bodźce podświadome.

kSIĘŻyc – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

kurczowe trzymanie się wykonywanej pracy, choć człowiek wie, że stać go na więcej; osoba, która nie
potrafi zająć jednoznacznego stanowiska w danej sprawie; chwiejne poglądy i opinie.

kSIĘŻyc(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

osoba, którą bardzo łatwo sterować i wmówić jej coś; ktoś, kto ma skłonność do naginania faktów do
swoich wyobrażeń; człowiek, który chorobliwie boi się uczestnictwa w procesach sądowych.

kSIĘŻyc – ereMItA:

osoba, która spokojnie realizuje wytyczoną przez siebie drogę; ktoś, kto spełnia swoje marzenia; czło-
wiek, którego wielu darzy szacunkiem i uznaniem; osoba budząca respekt.

kSIĘŻyc(o) – ereMItA:

matka, która przekazuje dzieciom swój pesymizm życiowy; fanatyk rozwoju duchowego, który wszystkie
swoje niepowodzenia tłumaczy działaniem czarnej magii lub negatywnych energii.

kSIĘŻyc – ereMItA(o):

osoba, która realizację swoich marzeń i zainteresowań „odkłada” na czas emerytury; ktoś, kto nie potrafi
zaakceptować warunków w jakich żyje i nie potrafi ich zmieniać; poczucie bezradności.

kSIĘŻyc(o) – ereMItA(o):

osoba, która zachowuje dystans do ludzi; ktoś, kto boi się, że kontakt z inną osobą przyniesie mu kłopoty
na dowolnej płaszczyźnie; człowiek, który chorobliwie boi się starości i procesów starzenia się.

kSIĘŻyc – koło FortUny:

człowiek, który ze swoich marzeń czerpie chęć do życia; osoba, która zna wartość pieniędzy, ale ich nie
przecenia i nie powala im kierować sobą; pozytywne, ale karmiczne relacje z żoną.

kSIĘŻyc(o) – koło FortUny:

matka, która wkodowała dzieciom niezdrowe podejście do pieniędzy; natura skąpca; ktoś, kto odmawia
sobie wszelkich przyjemności; trudne karmicznie relacje z żoną, zobowiązania leżą po jej stronie.

kSIĘŻyc – koło FortUny(o):

człowiek, który pozwala wykorzystywać się materialnie; przekonanie, że asceza jest najlepszą formą roz-
woju duchowego; trudne karmicznie relacje z żoną, zobowiązania leżą po stronie męża.

kSIĘŻyc(o) – koło FortUny(o):

osoba, która pozwala, by życie przeciekało jej przez palce; człowiek, który chorobliwie boi się biedy, nę-
dzy, braku pieniędzy; trudne karmicznie relacje z żoną, zobowiązania leżą po obu stronach.

kSIĘŻyc – Moc:

osoba, którą marzenia motywują do działania; silny, pozytywny kontakt z podświadomością; człowiek
pracowity, akuratny; ktoś, kto ma piękną wizję przyszłości, ale realizuje ją w teraźniejszości.

117

kSIĘŻyc(o) – Moc:

matka, która sił, energii i chęci do działania; osoba, która potrafi zniechęcić innym; ktoś, kto we wszyst-
kim doszukuje się niedoskonałości; człowiek, który potrafi wytknąć najmniejszy błąd.

kSIĘŻyc – Moc(o):

człowiek, który nigdy sam nie inicjuje działań, lecz czeka na impuls z zewnątrz; osoba, która liczy na to,
że ktoś odkryje posiadane jakoby przez nią talenty i uzdolnienia; brak mobilizacji.

kSIĘŻyc(o) – Moc(o):

matka, która przesadnie wtrąca się w życie dorosłych dzieci; typ ofiary na planie fizycznym lub psychicz-
nym; człowiek, który chorobliwie boi się tego, że będzie musiał samodzielnie działać.

kSIĘŻyc – WISIeLec:

człowiek, który stworzył sobie takie warunki życia, o jakich marzył; ktoś, kto wie, jaka jest siła kreacji
słów i myśli; osoba, która potrafi nawiązać bezpośredni kontakt z podświadomością.

kSIĘŻyc(o) – WISIeLec:

matka, która swoją postawą wywołała u dziecka ucieczkę w świat wewnętrzny; osoba, która żyje cudzymi
emocjami i marzeniami; ktoś, kto jest wyjątkowo medialny, ale nie umie się odciąć od cudzych energii.

kSIĘŻyc – WISIeLec(o):

kobieta, która znęca się psychicznie nad partnerem; osoba, która swoimi wizjami i fantazjami doprowa-
dziła siebie do stanu rozstroju nerwowego; skłonność do urojeń i chorobliwych wizji.

kSIĘŻyc(o) – WISIeLec(o):

uzależnienie od telewizji, środków znieczulających lub nasennych, stanów medytacyjnych; człowiek, któ-
ry chorobliwie boi się kontaktu z realnym życiem i ucieka w sztuczny świat.

kSIĘŻyc – ŚMIerĆ:

marzenia motywują do wprowadzania zmian; osoba na tyle silna psychicznie, że może transformować
innych; człowiek, który zachował lub dotarł do wspomnień z poprzednich wcieleń.

kSIĘŻyc(o) – ŚMIerĆ:

matka, która straszy swoje dzieci, by zdobyć u nich posłuch; osoba, która łudzi się tym, że coś uległo
zmianie; ktoś, kto uzależnia się od okoliczności zewnętrznych; transformacja zewnętrzna.

kSIĘŻyc – ŚMIerĆ(o):

człowiek o niskim progu pobudzenia; ktoś, kto błyskawicznie przechodzi do skrajnych uczuć, np. od mi-
łości do nienawiści; osoba, która uważa, że życie kończy się wraz ze śmiercią ciała fizycznego.

kSIĘŻyc(o) – ŚMIerĆ(o):

lęk, że marzenia mogą sprowokować coś złego; ktoś, kto pod wpływem marzeń dokonuje negatywnej
transformacji; człowiek, który chorobliwie boi się wszystkiego, co ma związek ze śmiercią.

kSIĘŻyc – rÓWnoWAGA:

osoba, która potrafi dostrzec różnicę między marzeniami, a iluzjami; ktoś, kto potrafi realnie podejść do
swoich marzeń; człowiek o zrównoważonym, opanowanym temperamencie; typ sangwiniczny.

kSIĘŻyc(o) – rÓWnoWAGA:

matka, która zaburza równowagę psychiczną dziecka; osoba, która dobrowolnie przyjmuje na siebie dużo
obowiązków, aby nie mieć czasu na przyjrzenie się samej sobie; brak autoanalizy.

kSIĘŻyc – rÓWnoWAGA(o):

człowiek, który żyje albo przeszłością, albo przyszłością i nie potrafi odnaleźć się tu i teraz; przerzucanie
obowiązków na innych; przesadna, drobiazgowa, szczegółowa analiza wszystkiego.

kSIĘŻyc(o) – rÓWnoWAGA(o):

człowiek zatraca się na przemian w marzeniach i działaniach; niemożność pogodzenia czynów i myśli;
typ osobowości cholerycznej; człowiek, który chorobliwie boi się otwartych przestrzeni.

118

kSIĘŻyc – DIABeł:

osoba, która czerpie energię z marzeń; człowiek, który żyje z gestem i ułańską fantazją; ktoś, kogo nie
przerażają żadne przeciwności i trudności; postawa typu: „chcieć, to móc”; odwaga.

kSIĘŻyc(o) – DIABeł:

matka, która wkodowała dzieciom negatywne podejście do seks; kobieta, przekonana, że jej przeznacze-
niem jest znosić destrukcyjne zachowania partnera; ktoś, kto uważa, że mu ilość przejdzie w jakość.

kSIĘŻyc – DIABeł(o):

osoba, która wstydzi się swoich marzeń; człowiek, który nie umie jednoznacznie określić co jest dla niego
dobre, a co złe; życie seksualne traktowane jako obowiązek; brak fantazji i polotu.

kSIĘŻyc(o) – DIABeł(o):

osoba, która nie wierzy, że w jej życiu może coś się poprawić, a tym samym nie dostrzega nowych możli-
wości; człowiek, który chorobliwie boi się wszystkiego, co jest związane z erotyką.

kSIĘŻyc – WIeŻA BoGA:

osoba, która jest w stanie snuć realne, dalekosiężne wizje i plany; człowiek, który „odbił się od dna”
i konsekwentnie idzie w górę; ktoś, kto wierzy, że własną pracą może osiągnąć dużo.

kSIĘŻyc(o) – WIeŻA BoGA:

matka, która zniszczyła osobowość swoich dzieci; osoba, która żywi iluzje, że zbudowała coś trwałego;
człowiek, który buduje swoje życie na ulotnych wizjach i iluzjach; brak stabilnych podstaw.

kSIĘŻyc – WIeŻA BoGA(o):

osoba, która nie potrafi dostrzec klęski swoich planów; źle rozumiana konsekwencja, czyli upieranie się
przy swoim, choć fakty mówią, że jest to absurdalne; fiksacja na własnych marzeniach.

kSIĘŻyc(o) – WIeŻA BoGA(o):

osoba, która ma skłonność do podświadomych, niszczących działań; autodestrukcja; człowiek, który
chorobliwie boi się, że jego życie wymknie się spod kontroli i legnie w gruzach.

kSIĘŻyc – GWIAzDA:

osoba, która jest w stanie wyobrazić sobie, co czuje drugi człowiek; głęboka empatia, współczucie; miłość
kosmiczna; człowiek dobrze wykorzystujący posiadaną wrażliwość.

kSIĘŻyc(o) – GWIAzDA:

matka, która szpieguje własne dzieci; osoba, która zbyt emocjonalnie podchodzi do innych ludzi; prze-
sadne i nieadekwatne okazywanie uczuć; ktoś przesadnie sentymentalny i romantyczny.

kSIĘŻyc – GWIAzDA(o):

osoba, która ma przesadne wyobrażenia i oczekiwania w stosunku do przyjaciół; człowiek skłonny do
przypisywania sobie sukcesów innych lub przynajmniej udziału w ich powstaniu.

kSIĘŻyc(o) – GWIAzDA(o):

ktoś, kto swoją wartość mierzy ilością kontaktów towarzyskich i prestiżem swoich znajomych; chore am-
bicje i aspiracje; człowiek, który chorobliwie boi się utraty przyjaciół i kolegów.

kSIĘŻyc – Słońce:

osoba, która osiągnęła doskonałą harmonię między pierwiastkiem męskim i żeńskim, ktoś, kto potrafi
przyjrzeć się danej osobie, sprawie czy problemowi z różnych punktów widzenia.

kSIĘŻyc(o) – Słońce:

matka, która preferuje i wyróżnia synów; człowiek, który nie umie się wyciszyć, odpocząć; chorobliwa
nadaktywność; ktoś, kto swoim stylem życia tyranizuje otoczenie; osoba despotyczna.

kSIĘŻyc – Słońce(o):

matka, która preferuje i wyróżnia córki; nadmierna pasywność; zobojętnienie na wszystko, co bezpośred-
nio nie dotyczy danej osoby; osoba, która realizuje swoje marzenia cudzymi rękami.

kSIĘŻyc(o) – Słońce(o):

osoba, która ma zaburzoną identyfikację płciową; stronniczość; ktoś, kto żyje zawieszony między jawą
a snem; człowiek, który chorobliwie boi się kontaktów z osobami własnej płci.

119

kSIĘŻyc – SąD BoŻy:

człowiek, który z natury ma zdrowe zasady i system wartości; rodzina, w której panują zdrowe stosunki
i dba się o samopoczucie domowników; osoba o zdrowych, dojrzałych reakcjach.

kSIĘŻyc(o) – SąD BoŻy:

matka, która nie pozwala dorosłemu dziecku odejść z domu; hierarchia wartości, którą łatwo zachwiać
i podważyć; osoba, która nie potrafi się sprzeciwić woli rodziny nawet w obronie własnej.

kSIĘŻyc – SąD BoŻy(o):

osoba spragniona ciepła, opieki i akceptacji, choć sama siebie nie jest w stanie zaakceptować; rozczaro-
wanie osiągniętym celem; ktoś, komu ciągle czegoś jest za mało (miłości, pieniędzy itp.).

kSIĘŻyc(o) – SąD BoŻy(o):

ktoś, kto żywi iluzje na temat środowiska, w którym żyje; osoba, która nie chce pozbyć się fałszywych
przekonań; człowiek, który chorobliwie boi się własnej rodziny i opinii krewnych.

kSIĘŻyc – ŚWIAt:

osoba, która dojrzała do tego, by zaistnieć w „szerokim świecie”; człowiek otwarty, ktoś, kto pozbył się
niepotrzebnych zahamowań i blokad psychicznych; ktoś, kto działa z rozmachem.

kSIĘŻyc(o) – ŚWIAt:

matka, która całkowicie zablokowała swoje dziecko i uniemożliwiła mu rozwój; człowiek, do którego nie
docierają żadne słowa zachęty; ktoś, kto wszelkie przejawy uznania traktuje jak złośliwość.

kSIĘŻyc – ŚWIAt(o):

osoba, którą blokuje jej własna wyobraźnia oraz wzmacnia jej fobie i lęki; człowiek, który uważa, że nie
zasługuje na szczęście i miłość; ktoś, kto przejawy sympatii odbiera jak drwinę.

kSIĘŻyc(o) – ŚWIAt(o):

osoba, która bardzo często reaguje w sposób podświadomy nie zdając sobie z tego sprawy; lęk przed oce-
ną; człowiek, który chorobliwie boi się być wyśmianym, narazić się na śmieszność.

1.20. InterpretAcjA połączeń kArty Słońce

Słońce – GłUpIec:

osoba spontaniczna, pomysłowa, pełna werwy; człowiek, który potrafi rozbawić nawet najbardziej ponure
towarzystwo; ktoś, na czyją pomoc w razie potrzeby zawsze można liczyć.

Słońce(o) – GłUpIec:

ojciec, który boi się nowonarodzonego dziecka; ktoś, kto ma problemy ze skoncentrowaniem i utrzyma-
niem uwagi na jednej sprawie; osoba, która dla towarzystwa gotowa jest „dać się powiesić”.

Słońce – GłUpIec(o):

egoistyczne dziecko terroryzujące rodziców; osoba, która nie wyrosła z dziecięcego egoizmu; postawa
typu; „na złość mamie uszy sobie odmrożę”; zwracanie na siebie uwagi za każdą cenę.

Słońce(o) – GłUpIec(o):

osoba, która w ogóle nie umie nawiązać kontaktu z dziećmi; brak spontaniczności, poczucia humoru,
oryginalności; ktoś tak naiwny, że graniczy to z głupotą; ktoś banalny i bezbarwny.

Słońce – MAG:

energiczny, rzutki młody człowiek; typ pozytywnego lidera, menadżera; osoba, która potrafi prowadzić
negocjacje i pertraktacje; ktoś, kto potrafi z każdym nawiązać interesującą rozmowę.

Słońce(o) – MAG:

ojciec, który chce ze swego dziecka uczynić geniusza i to w dziedzinie, którą sam wybrał; ktoś, kto prze-
sadnie negatywnie ocenia swój charakter; skłonność do wyolbrzymiania wad.

Słońce – MAG(o):

ktoś, kto bardzo dużo mówi o sobie i potrafi innych nie dopuścić do głosu; człowiek, który ma skłonność
do lekceważącego wypowiadania się o innych; osoba impertynencka i zarozumiała.

Słońce(o) – MAG(o):

osoba siejąca defetyzm i zniechęcenie; problemy w kontaktach z rówieśnikami na skutego losowego
(przeprowadzka) zerwania dawnych przyjaźni i znajomości; niedojrzałe osądy.

Słońce – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

idealny wzorzec osobowości kobiecej; kobieta, która umie tak zorganizować sobie życie, że wystarcza jej
czasu na dom i sprawy zawodowe; matka, która jest autorytetem dla dzieci.

Słońce(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

ojciec, który wymaga od dzieci, a sobie pobłaża; osoba zafascynowana tytułami naukowymi, tytułomania;
kobieta, której nie zależy na harmonijnym łączeniu spraw zawodowych i domowych.

Słońce – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

mężczyzna, który w partnerce szuka matki, opiekunki, kogoś, kto zdejmie z niego odpowiedzialność za
sprawy bytowe; osoba przekonana, że jest stworzona do „wyższych celów”.

Słońce(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

skrajnie egoistyczna kobieta; osoba, która myli partnerstwo ze wspólnotą interesów; ktoś, kto boi się pod-
jąć naukę w obawie, że jej nie skończy (nie zda egzaminów), co jest wynikiem niskiej samooceny.

Słońce – ceSArzoWA:

osoba, która wie, jak mądrze inwestować w siebie; ktoś, kto ma dobry gust i lubi otaczać się wyrafinowa-
nym pięknem w każdej postaci; człowiek, który zyskuje przy głębszym poznaniu.

Słońce(o) – ceSArzoWA:

ojciec, który przejawia zazdrość o żonę w stosunku do dziecka (szczególnie syna); kobieta próżna, wynio-
sła i mająca o sobie wygórowane mniemanie; skłonność do górnolotności i patosu.

Słońce – ceSArzoWA(o):

osoba, której bardziej zależy na sławie niż szczęściu osobistym; ktoś, kto jest skłonny poświęcić wszystko
dla u popularności; zaburzona hierarchia potrzeb; ktoś, kto życie traktuje jak scenę.

Słońce(o) – ceSArzoWA(o):

osoba pusta, „lalka”; ktoś, kogo łatwo „złapać” na pochlebstwa; kobieta, która liczy na to, że „ustawi się”
w życiu dzięki bogatemu partnerowi, ale w swej naiwności pozwala sam się wykorzystywać.

Słońce – ceSArz:

osoba, która lubi to, co robi; ktoś, zawsze umie znaleźć dla siebie coś interesującego; typ odkrywcy; czło-
wiek, który im ma trudniejsze zadanie, tym energiczniej się za nie zabiera.

Słońce(o) – ceSArz:

ojciec, który wykazuje w stosunku do dzieci zbyt opiekuńczą postawę; człowiek, który siebie nie docenia
i nie widzi swoich zalet; paraliżujący lęk przed utratą pracy zabija inicjatywę.

Słońce – ceSArz(o):

mężczyzna, który chce, ale nie ma czym zaimponować; osoba, która przechwala się swymi podbojami
miłosnymi; postawa typu: „co we mnie takiego jest, że się nie mogę od tych kobiet opędzić”.

Słońce(o) – ceSArz(o):

osoba chorobliwie przywiązana do władzy; wszelka forma awansu „przewraca w głowie”; ktoś, kto płasz-
czy się przed stojącymi wyżej, a okazuje pogardę dla tych, którzy znajdują się niżej.

Słońce – ArcykApłAn:

idealny wzorzec osobowości męskiej; mężczyzna, który jest autorytetem i wzorem dla dzieci; ktoś, kto nie
zaniedbuje ni życia zawodowego, ni rodzinnego; prawidłowa postawa społeczna.

Słońce(o) – ArcykApłAn:

ojciec, który nie wpoił dzieciom żadnych zasad moralnych; osoba, która lubi rządzić „zza kulis”, szara
eminencja; ktoś złośliwy i zgorzkniały; człowiek, który do każdego potrafi przypiąć łatkę.

Słońce – ArcykApłAn(o):

osoba, która prezentuje religijność na pokaz (np. 10 lat temu latał na partyjne egzekutywy, a teraz biega
do kościoła); człowiek, który wstydzi się swojej religii, tradycji, kultury, pochodzenia.

Słońce(o) – ArcykApłAn(o):

bardzo mroczna, ponura osoba; człowiek, który nie szanuje ani siebie, ani innych; ktoś, kto wszystko ma
w pogardzie i nie uznaje niczego świętego; postawa typu: „zasady są po to, by je łamać”.

Słońce – kocHAnkoWIe:

osoba, która z własnego wnętrza czerpie poczucie bezpieczeństwa; człowiek gościnnych, chętnie utrzy-
mujący kontakty ze znajomymi; postawa typu; „gość w dom, Bóg w dom”.

Słońce(o) – kocHAnkoWIe:

ojciec, który wpływa na dokonywany przez dziecko wybór partnera; człowiek, który usiłuje utrzymać
związek w złudnym przekonaniu, że robi to dla dobra (dzieci, rodziny, itp.).

Słońce – kocHAnkoWIe(o):

osoba, która ma tak wysokie mniemanie o sobie, że nie może znaleźć partnera, ponieważ odstrasza po-
tencjalnych kandydatów swoim zachowaniem; człowiek zachowujący dystans, niegościnny,

Słońce(o) – kocHAnkoWIe(o):

osoba, która nie potrafi zachować poprawnych kontaktów po rozwodzie; wygłaszanie niestosownych
i niedyskretnych opinii o byłym partnerze powodowane chęcią zemsty i odegrania się.

Słońce – ryDWAn:

osoba, która potrafi się cenić, nie przeceniając się jednak; ktoś, kto zna wartość wykonywanej przez siebie
pracy; odnoszone sukcesy dostarczają człowiekowi motywacji i chęci do dalszej pracy.

Słońce(o) – ryDWAn:

ojciec, który swoją postawą zmusza dzieci do niezdrowej rywalizacji; człowiek, który traktuje swego syna
jako konkurencję; ktoś, kto nie dostrzega, że jego sława dawno już przebrzmiała.

Słońce – ryDWAn(o):

osoba, która odniosła sukces, ale jego skutki na tyle ją przerosły, że wycofała się z życia publicznego;
człowiek, który jest sławny, ale źle się z tym czuje i nie umie sobie poradzić z popularnością.

Słońce(o) – ryDWAn(o):

ktoś, kto uważa, że jest niedoceniany; fałszywe wyobrażenie o sławie; człowiek, który jest pewien, że ma
talent, ale bez protekcji i sponsora nie da rady go zrealizować; fałszywa duma.

Słońce – SprAWIeDLIWoŚĆ:

osoba o wysokim stopniu świadomości; ktoś, kto żyje w sposób dojrzały, odpowiedzialny i adekwatny do
swojej sytuacji społecznej; człowiek, który przestrzega obowiązujących norm.

Słońce(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ:

ojciec, który niesprawiedliwie traktuje swoje dzieci; ktoś, kto nie wierzy w sprawiedliwość i najchętniej
sam ja wymierza; ktoś przeświadczony o nierówności prawa; osoba przemądrzała.

Słońce – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

uraz powstały na skutek pomyłki prawnej lub niesprawiedliwego wyroku; osoba, która nie potrafi znieść
żadnych ograniczeń i norm społecznych; ktoś, kto pojmuje wolność jako całkowitą anarchię.

Słońce(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

osoba, która lekceważy elementarne zasady życia społecznego; dysharmonijna osobowość skłaniająca
innych swoją postawą do zachowań aspołecznych; wyzywający sposób bycia.

Słońce – ereMItA:

osoba, która swoją postawą, działaniem i przykładem rozszerza świadomość innych, mistrz, oświecony
nauczyciel; człowiek, który nie pozwolił na to, by wiek w jakimkolwiek stopniu go ograniczał.

Słońce(o) – ereMItA:

ojciec, który powtarza błędy wychowawcze, jakie zostały popełnione w stosunku do niego; osoba, która
twierdzi, że rozwija się duchowo, ale jej samoświadomość jest jeszcze w powijakach.

Słońce – ereMItA(o):

człowiek, który twierdzi, że jest osobą uduchowioną, ale nigdy nie zdobył się na wgląd wewnętrzny; oso-
ba, która ma zablokowany kontakt z opiekunem duchowym i Bogiem.

Słońce(o) – ereMItA(o):

całkowite pomieszanie wewnętrzne; człowiek, który poplątał wszelkie możliwe pojęcia, poglądy, ideologie
i tradycje; osoba, która jednym tchem cytuje Marksa, Biblię i Sai Babę.

Słońce – koło FortUny:

osoba, która umie zaprezentować się od najlepszej strony i wyczuć odpowiedni do tego moment; czło-
wiek, którego „lubią” pieniądze; pozytywne, ale karmiczne relacje z mężem.

Słońce(o) – koło FortUny:

ojciec, który wprowadził dziecku negatywne kody na temat pieniędzy; postawa typu: jestem tyle wart, ile
posiadam”; trudne karmicznie relacje z mężem, zobowiązania leżą po jego stronie.

Słońce – koło FortUny(o):

skończony idealista, który gubi się w świecie materii; ktoś, kto nie potrafi realnie ocenić, ile jego praca
jest warta; trudne karmicznie relacje z mężem, zobowiązania leżą po stronie żony.

Słońce(o) – koło FortUny(o):

syndrom błędnego koła: żeby mieć pieniądze trzeba działać, ale brak pieniędzy na działanie; osoba, która
z wyboru żyje jak kloszard; trudne karmicznie relacje z mężem, zobowiązania leżą po obu stronach.

Słońce – Moc:

człowiek, który zna swoją siłę, możliwości i niczego się nie boi; osoba świadomie realizująca swój poten-
cjał; ktoś, kto potrafi przyznać się do błędu i ponieść konsekwencje swojej pomyłki.

Słońce(o) – Moc:

ojciec, który gasi w dziecku zapał i chęć samodzielnego rozwiązywania problemu; ktoś, kto nie potrafi
spokojnie zastanowić się nad sytuacją; postawa typu: „jak jest problem, to trzeba działać”.

Słońce – Moc(o):

osoba, która nie umie się zachować adekwatnie do sytuacji i wzbudza wesołość w otoczeniu; mężczyzna,
który wpada w zachwyt nad swoim ciałem; postawa promująca cwaniactwo.

Słońce(o) – Moc(o):

osoba, do której bardzo trudno dotrzeć na jakimkolwiek poziomie; postawa typu: „ty mów, a ja zdrów”;
człowiek arogancki; ktoś, kto ignoruje potrzeby swego ciała i sygnały, jakie ono wysyła.

Słońce – WISIeLec:

osoba, która umie dotrzeć do swoich emocji, zanalizować je i wyciągnąć pomocne w danej sytuacji wnio-
ski; człowiek, który umie się zrelaksować i zregenerować siły poprzez medytację.

Słońce(o) – WISIeLec:

ojciec, który swoim podejściem do dziecka wywołuje w nim nerwowość; osoba, która bardzo wolno re-
aguje na bodziec; opóźniona reakcja; mężczyzna, który znęca się psychicznie nad partnerką.

Słońce – WISIeLec(o):

osoba, która swoim zachowaniem wprowadza innych w zakłopotanie; ktoś, kogo inni traktują jak perso-
na non grata; człowiek, który odruchowo, szybko i gwałtownie reaguje na bodźce.

Słońce(o) – WISIeLec(o):

człowiek, który swoim zachowaniem wywołuje u innych irytację i zniecierpliwienie; ktoś, kto swoim nie-
pokojem lub zdenerwowaniem potrafi „zarazić” innych; osoba opryskliwa i samolubna.

Słońce – ŚMIerĆ:

człowiek, który jest w stanie w każdej sytuacji zaprowadzić porządek i stabilizację; osoba, która realni
ocenia sytuację i nie kieruje się w działaniu zbędnymi sentymentami; ktoś z werwą.

Słońce(o) – ŚMIerĆ:

ojciec, który nie uczestniczył w wychowywaniu swoich dzieci; osoba, która pod wpływem zmian traci
tożsamość; człowiek, który „narozrabiał”, ale oczekuje, że porządek zrobią inni.

Słońce – ŚMIerĆ(o):

człowiek, który ma problemy z opanowaniem swojej energii – niekontrolowane wybuchy gniewu, nisz-
czenie przedmiotów; zadawanie sobie ran (tzw. sznyty); osoba chytra i podstępna.

Słońce(o) – ŚMIerĆ(o):

człowiek, który czeka na śmierć; osoba, która uważa, że żyje na Ziemi za karę i czeka aż „skończy się
wyrok”; stany apatii, katatonia, ktoś, kto uważa, że jego los jest najgorszy.

Słońce – rÓWnoWAGA:

osoba rozwijająca się harmonijnie tak wewnętrznie (duchowo), jak i zewnętrznie (materialnie); urodzony
dyplomata; ktoś usatysfakcjonowany tym, co dzieje się w jego życiu.

Słońce(o) – rÓWnoWAGA:

ojciec, który zaburza równowagę wewnętrzną dziecka; ktoś, kto uważa, że największą zaletą jest skrajny
umiar i nie rzucanie się w oczy; osoba cierpliwa aż do przesady; typ flegmatyczny.

Słońce – rÓWnoWAGA(o):

osoba skłonna do niepotrzebnej brawury i ryzykanctwa; ktoś uzależniony od adrenaliny; człowiek, który
dopiero w sytuacjach ekstremalnych czuje, że żyje; skrajny ekscentryzm.

Słońce(o) – rÓWnoWAGA(o):

osoba, która dla popisania się przed innymi gotowa jest zaryzykować własne życie; patologiczna skłon-
ność do zakładania się; człowiek, który źle się czuje, gdy za długo jest spokój.

Słońce – DIABeł:

osoba, która realizuje swoje pragnienia, ale uwzględniając uczucia i interesy innych ludzi; człowiek
z charyzmą i fascynującą osobowością; ktoś, kto dysponuje wręcz nadludzką energią.

Słońce(o) – DIABeł:

ojciec, który wywołał urazy seksualne u dzieci; osoba, która potrafi posłużyć się czarną magią do uzyska-
nia tego, czego chce; ktoś, kto zna i stosuje dziwne praktyki z tak zwanej magii miłosnej.

Słońce – DIABeł(o):

osoba, która jest podatna na wszelką manipulację, a szczególnie na tą, która jest związana z czarną ma-
gią; osoba, która daje się wykorzystywać materialnie i sponsoruje nawiedzonych guru.

Słońce(o) – DIABeł(o):

„czarny” charyzmatyczny przywódca; ktoś, kto potrafi dokonać przewartościowania pojęć i niezauważal-
nie dla rozmówcy zawładnąć jego duszą; osoba, której marzy się „rząd dusz”.

Słońce – WIeŻA BoGA:

osoba, która pokonała własne ograniczenia; ktoś, kto zaskoczył innych swoimi sukcesami i osiągnięcia-
mi; człowiek, który nie oglądał się na innych, lecz sam budował swój sukces.

Słońce(o) – WIeŻA BoGA:

ojciec, który wkodował swoim dzieciom własne ograniczenia; ktoś, kto uważa, że jest za słaby, by sprostać
swoim obowiązkom; człowiek, który swoim zachowaniem prowokuje tragedię.

Słońce – WIeŻA BoGA(o):

ktoś, kto buduje sztuczny wizerunek własnej osoby (image), który bardzo szybko się rozwali; osoba, która
dobrze się zapowiadała, ale na tym się skończyło; brak wiarygodności i zaufania.

Słońce(o) – WIeŻA BoGA(o):

osoba, która nie potrafi w sposób świadomy stawiać sobie pozytywnych długofalowych celów; człowiek,
który nie cofnie się przed niczym, by zdobyć to, co w danym momencie chce.

Słońce – GWIAzDA:

osoba, która ma głęboką wolę zrozumienia siebie i świata; osoba, która potrafi wskazać innym drogę wyj-
ścia z trudnej sytuacji i sposób pracy nad sobą; ktoś, kto się ciągle doskonali.

Słońce(o) – GWIAzDA:

ojciec, który wyśmiewa talenty i uzdolnienia swoich dzieci; osoba, która przechwala się swoimi koneksja-
mi i znajomościami; bufon, fanfaron; ktoś, kto podejmuje się rzeczy niemożliwych.

Słońce – GWIAzDA(o):

człowiek, który celowo zniechęca innych do siebie; sobek, ktoś wyjątkowo nieuczynny; osoba, która żali
się, że nie ma przyjaciół, ale nie robi nic w tym kierunku, aby taki stan zmienić.

Słońce(o) – GWIAzDA(o):

osoba, która chce wszystkich zadowolić, a w rezultacie zniechęca ludzi do siebie; człowiek, który sam nie
wie, co kryje się w jego wnętrzu; ktoś, kto bezkrytycznie wierzy w to, co o nim mówią inni.

Słońce – kSIĘŻyc:

osoba, która osiągnęła doskonałą harmonię między pierwiastkiem męskim i żeńskim; ktoś, kto wie jak
sprawić, by marzenia stały się planami, a plany rzeczywistością; człowiek, który lubi siebie.

Słońce(o) – kSIĘŻyc:

ojciec, który zniszczył wrażliwość swego dziecka; ktoś nadwrażliwy, neurotyk; człowiek, w którego zacho-
waniu przeważają działania podświadome; osoba wydelikacona, rozczulająca się nad sobą.

Słońce – kSIĘŻyc(o):

skłonność do konfabulacji, snucia fantasmagorii na swój temat; ktoś, kto nałogowo kłamie i gubi się
w tym; osoba, która ludzi się na temat swego, jakoby wyjątkowego, powodzenia u płci przeciwnej.

Słońce(o) – kSIĘŻyc(o):

osoba, która nie potrafi odróżnić realnych planów od marzeń czy fantazji; chorobliwa fascynacja czarną
magią; człowiek, który chorobliwie boi się kontaktów z osobami własnej płci.

Słońce – SąD BoŻy:

człowiek, który instynktownie, wewnętrznie wie, co jest słuszne; rodzina, która sprzyja rozwojowi jed-
nostki; osoba, która potrafi posiadaną wiedzę zastosować z pożytkiem dla innych.

Słońce(o) – SąD BoŻy:

ojciec, który nie utrzymuje kontaktów z własnym dzieckiem; człowiek, który nie ma własnego systemu
wartości i gubi się w wartościach wyznawanych przez ludzi w otoczeniu.

Słońce – SąD BoŻy(o):

osoba, która tworzy swój system wartości na zasadzie: „nie ważne jaki, byleby inny niż mojej rodziny”;
ktoś, kto zrywa wszelkie więzi z rodziną oprócz emocjonalnych; uleganie starym kodom.

Słońce(o) – SąD BoŻy(o):

osoba ekscentryczna, udziwniona; ktoś, kto usiłuje być inny niż jego rodzice i popada w skrajności; czło-
wiek, który nie potrafi oderwać się od rodziny i przenosi stare wzorce na swój związek.

Słońce – ŚWIAt:

osoba, która nie ma żadnych lęków, blokad, zbędnych zahamowań; człowiek światowego formatu, który
wszędzie jest sobą; ktoś, kto umie rozmawiać i z furmanem, i z prezydentem.

Słońce(o) – ŚWIAt:

ojciec, który swoim zachowanie spowodował silny uraz u dziecka; człowiek, który boi się, że nie poradzi
sobie w szerokim świecie; ktoś, kto przeżywa paraliżującą tremę w nowej sytuacji.

Słońce – ŚWIAt(o):

osoba reagująca lękiem na wszelkie nowe urządzenia; ktoś, kto traktuje np. automatyczną sekretarkę jak
wynalazek diabła; człowiek, który jest przekonany, że wszyscy są przeciwko niemu.

Słońce(o) – ŚWIAt(o):

osoba, która uważa, że jest za słaba, by przetrwać w świecie, który według niej pędzi do przodu w zatrwa-
żającym tempie; mentalność zaścianka; ktoś o prowincjonalnym sposobie bycia.

1.21. InterpretAcjA połączeń kArty SąD BoŻy

SąD BoŻy – GłUpIec

rodzina, która wspiera w rozwoju najmłodszych członków i stwarza dziecku odpowiednie warunki do
harmonijnego rozwoju; osoba, która mądrze modyfikuje i rozwija system wartości.

SąD BoŻy(o) – GłUpIec:

rodzina, która nie pozwala się usamodzielnić dzieciom i wywoływanie poczucia zależności od innych;
osoba, która bardzo boleśnie wspomina okres dzieciństwa; naiwny światopogląd.

SąD BoŻy – GłUpIec(o):

rodzina, w której bardzo trudno dorosnąć i osiągnąć dojrzałość; osoba prezentująca postawę typu: „dzie-
ci i ryby głosu nie mają”; człowiek, który nie miał pozytywnego wzorca w rodzicach.

SąD BoŻy(o) – GłUpIec(o):

osoba, która przesadnie liczy się ze zdaniem i opinią swojej rodziny; brak samodzielnego i dojrzałego
systemu wartości; ktoś, kto prezentuje inne postawy w rodzinie, a inne na zewnątrz.

SąD BoŻy – MAG:

członkowie rodziny, którzy są serdeczni w stosunku do siebie, umieją ze sobą rozmawiać i szanują swoją
intymność; rodzice, którzy uczą swoje dzieci odpowiedzialności za siebie.

SąD BoŻy(o) – MAG:

nastolatek, który czuje się niezrozumiany i nieakceptowany w rodzinie; osoba, której system wartości
i światopogląd nie został jeszcze do końca ukształtowany; skłonność do „cielęcej” przekory.

SąD BoŻy – MAG(o):

ktoś, kto wcześnie opuścił dom; osoba z założenia negatywnie oceniająca młodzież; postawa typu: „ta
dzisiejsza młodzież…”; człowiek, który ma skłonność do powierzchownych ocen i uogólnień.

SąD BoŻy(o) – MAG(o):

człowiek, który czuje się obco we własnej rodzinie; światopogląd nieadekwatny do warunków w jakich
człowiek został wychowany; problemy w porozumiewaniu się między dzieckiem a rodzicami.

SąD BoŻy – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

kobieta-kapłanka domowego ogniska; osoba, która okazuje zdrową troskę o sprawy rodziny; ktoś, kto
potrafi zgłębiać tajemnice; człowiek, który lubi się kształcić i ma szacunek dla wiedzy.

SąD BoŻy(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

kobieta, która nie potrafi odnaleźć swego miejsca; młoda dziewczyna, która sądzi, że małżeństwo rozwią-
że jej problemy; ktoś, kto próbuje zrealizować się wyłącznie przez związek.

SąD BoŻy – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

rodzina, która ogranicza kobietę i wpływa hamująco na rozwój jej światopoglądu; sztuczny system warto-
ści narzucony z zewnątrz, sprzeczny z wewnętrznymi potrzebami jednostki.

SąD BoŻy(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

osoba, która ma w pogardzie naukę i wiedzę; ktoś wścibski i lubiący się wtrącać w życie innych; system
wartości, który rozpada się w obliczu pierwszych, poważniejszych problemów.

SąD BoŻy – ceSArzoWA:

osoba, która nie pierwszym miejscu w swoim systemie wartości stawia piękno i estetykę; rodzina, w któ-
rej ceni się dobry gust i smak; ktoś, kto ma szerokie i ciekawe zainteresowania.

SąD BoŻy(o) – ceSArzoWA:

kobieta, która na pierwszym miejscu stawia pieniądze; ktoś, kogo można „kupić”; osoba, która ma jesz-
cze nie ukształtowany światopogląd; człowiek, który przechwala się stanem posiadania.

SąD BoŻy – ceSArzoWA(o):

osoba, która preferuje spartańskie warunki życia; ktoś, kto boi się zawiści; człowiek, który ukrywa swoje
dochody po to, żeby nie wzbudzać zazdrości; piękno traktowane jako rzecz nieużyteczna.

SąD BoŻy(o) – ceSArzoWA(o):

osoba, która nie potrafi traktować kobiety jako partnera w żadnej dziedzinie życia; czysto materialistycz-
ny światopogląd odrzucający jakąkolwiek bezinteresowność i idealizm.

SąD BoŻy – ceSArz:

rodzina, która wspiera człowieka w jego działaniach; osoba, która wie, że może liczyć na zrozumienie
bliskich; światopogląd, który kształtuje się na wartościach związanych z pracą.

SąD BoŻy(o) – ceSArz:

osoba, która poświęca rodzinę dla kariery; ktoś, kto prawie nie bywa w domu w przekonaniu, że praca
bez niego się „zawali”; człowiek przekonany o tym, że jest niezastąpiony; perfekcjonizm.

SąD BoŻy – ceSArz(o):

człowiek, który uważa, że praca jest złem koniecznym i gotów jest ponieść duże wysiłki byleby tylko jej
uniknąć; skrajne lenistwo i uchylanie się od obowiązków; krętactwo, lawirowanie.

SąD BoŻy(o) – ceSArz(o):

człowiek, który niczego nie osiągnął, ale wini za to rodzinę i „ciężkie dzieciństwo”; rodzice, którzy nie
wykształcili w dziecku samodzielności i inicjatywy; osoba niesolidna i obłudna.

SąD BoŻy – ArcykApłAn:

mocno zintegrowana rodzina; ktoś, kto interesuje się genealogią swego rodu; człowiek dumny ze swoich
przodków; rodzice, którzy wpoili dziecku szacunek do siebie i tradycyjnych wartości.

SąD BoŻy(o) – ArcykApłAn:

osoba, która ma ortodoksyjne podejście do religii; brak samodzielności myślenia; ktoś, kto bezmyślnie
powtarza poglądy innych; rodzice, którzy nie wpoili dziecku podstawowych zasad.

SąD BoŻy – ArcykApłAn(o):

rodzina, w której odmawia się młodym ludziom jakichkolwiek praw; ktoś, kto ma trudność z rozróżnie-
niem tego, co moralne, a co nie; człowiek, który wszystko przyjmuje za dobrą monetę.

SąD BoŻy(o) – ArcykApłAn(o):

brak integracji w rodzinie, każdy ciągnie w swoją stronę; osoba, która nie ma swego zadania, a jej system
wartości zależy od tego, co powiedzą inni; ktoś, kto całkowicie podporządkował się rodzicom.

SąD BoŻy – kocHAnkoWIe:

hierarchia wartości, w której na pierwszym miejscu stoi miłość; partnerzy, którzy umieją uszanować nie-
zależność swoich postaw i poglądów; człowiek, który szanuje opinie innych.

SąD BoŻy(o) – kocHAnkoWIe:

człowiek, który często przeżywa rozterki wynikające z dysonansu pomiędzy podjętymi decyzjami a wy-
znawanym światopoglądem; ktoś, kto chciałby, żeby życie miało „instrukcję obsługi”.

SąD BoŻy – kocHAnkoWIe(o):

osoba, która swoje decyzje i wybory podporządkowuje rodzinie; brak samodzielności utrudnia stworze-
nie dojrzałego związku; ktoś, kto spod skrzydeł rodziców trafił pod skrzydła partnera.

SąD BoŻy(o) – kocHAnkoWIe(o):

na skutek relacji partnerskich następuje rozpad hierarchii wartości, a nawet światopoglądu; osoba, która
uważa, że miłość polega na pełnym podporządkowaniu się wymaganiom partnera.

SąD BoŻy – ryDWAn:

osoba, której system wartości i światopogląd jest dynamiczny i ciągle się rozwija; osoba, która lubi swoją
rodzinę i chętnie z nią przebywa; ktoś, kto wie, że jego szczęście zależy tylko od niego.

SąD BoŻy(o) – ryDWAn:

człowiek, który realizuje się w życiu wbrew temu, co o nim sądziła i czego oczekiwała rodzina; hierarchia
wartości, w której na pierwszym miejscu postawiona jest kariera i sukcesy.

SąD BoŻy – ryDWAn(o):

człowiek, który często słyszał od rodziców słowa: „w tej rodzinie kariery to jeszcze nikt nie zrobił”, a to
wpływa na niego hamująco; osoba, która nie odróżnia karierowiczostwa od kariery.

SąD BoŻy(o) – ryDWAn(o):

człowiek, który nie potrafi zakotwiczyć swego światopoglądu w aktualnych realiach; ktoś, kto zrezygno-
wał z kariery na życzenie rodziców i nie umie im tego wybaczyć, ani odnaleźć się w życiu.

SąD BoŻy – SprAWIeDLIWoŚĆ:

rodzina, której członkowie szanują się wzajemnie; osoba, którą rodzice nauczyli poszanowania praw in-
nych; system wartości, w którym na pierwszym miejscu postawiona jest praworządność.

SąD BoŻy(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ:

światopogląd i system wartości różny od norm społecznych; ktoś, kto oskarża rodzinę o swoje kłopoty;
człowiek, który uważa, że bez rodziny nie poradzi sobie; ktoś, kto liczy na protekcję rodzinną.

SąD BoŻy – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

światopogląd i system wartości niezgodne z obowiązującym prawem; ktoś, dla kogo motywacją do dzia-
łania jest chęć „pokazania” rodzinie na co ją stać; robienie sobie i innym na złość.

SąD BoŻy(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

rodzina, w której jednostka jest pozbawiona praw osobistych; człowiek, który wybiera własną drogę jest
traktowany przez rodzinę jako „czarna owca”; szantażowanie wydziedziczeniem.

SąD BoŻy – ereMItA:

rodzina tolerancyjna, otwarta, w której szanuje się postawy oraz osobiste dążenia jednostki; system war-
tości oparty na prawach duchowych; ktoś, kto umie uczyć się od starszych.

SąD BoŻy(o) – ereMItA:

rodzina, która ogranicza rozwój duchowy jednostki; człowiek, który nie potrafi rozszerzać swoich hory-
zontów; ograniczenia mentalne; system wartości, który odrzuca wszystko, co stare.

SąD BoŻy – ereMItA(o):

brak punktów stycznych do porozumienia w rodzinie; system wartości, który preferuje to, co stare i kon-
wencjonalne; osoba, która bezpodstawnie wynosi się ponad rodzinę; zawziętość.

SąD BoŻy(o) – ereMItA(o):

człowiek, który pogubił się w swojej drodze życiowej i poniósł ideową porażkę; ktoś, komu załamał się
wyznawany przez całe życie światopogląd; hierarchia wartości negująca sprawy duchowe.

SąD BoŻy – koło FortUny:

rodzina, która trzyma się razem i popiera niezależnie od tego, co się dzieje; człowiek, który czuje się
szczęśliwy w otoczeniu krewnych; pozytywne, ale karmiczne relacje z dalszymi krewnymi.

SąD BoŻy(o) – koło FortUny:

osoba, która stawia osobiste interesy ponad dobro rodziny; skrajnie materialistyczny światopogląd; trud-
ne karmicznie relacje z dalszymi krewnymi, zobowiązania leżą po ich stronie.

SąD BoŻy – koło FortUny(o):

osoba, która uzależnia się materialnie od rodziny; ktoś, kto żeruje na zasobach finansowych rodziny;
trudne karmicznie relacje z dalszymi krewnymi, zobowiązania leżą po stronie osoby pytającej.

SąD BoŻy(o) – koło FortUny(o):

rodzina, w której nie ma większej więzi emocjonalnej, są natomiast silne zależności materialne; trudne
karmicznie relacje z dalszymi krewnymi, zobowiązania leżą po obu stronach.

SąD BoŻy – Moc:

rodzina, której członkowie wspólnie spędzają czas i gdzie preferowany jest zdrowy, sportowy styl życia;
rodzice, którzy potrafią bawić się razem z dziećmi; dzieci, które są dumne z rodziców.

SąD BoŻy(o) – Moc:

osoba, która odczuwa silne, ale destrukcyjne więzi z rodziną; system wartości, w którym na pierwszym
miejscu stawia się siłę; postawa typu: „jak sam nie wezmę, to nikt mi nic nie da”.

SąD BoŻy – Moc(o):

rodzice, którzy nie umieją wyznaczyć dziecku zdrowych i odpowiednich do wieku granic; dziecku wyda-
wane są nakazy moralne, których rodzice sami nie przestrzegają; brak spójnego przekazu.

SąD BoŻy(o) – Moc(o):

światopogląd kultywujący słabość; postawa typu: „pokorne cielę dwie matki ssie”; człowiek, który rezy-
gnuje z własnych zasad dla chwilowych korzyści, oportunizm; poddawanie się woli innych.

SąD BoŻy – WISIeLec:

osoba, która najlepiej czuje się w kręgu rodziny; samodzielnie wypracowany, wypływająca z wnętrza
człowieka hierarchia wartości; światopogląd utworzony pod wpływem medytacji i modlitwy.

SąD BoŻy(o) – WISIeLec:

ktoś, kto ma rodzinę, ale zachowuje się jakby jej nie miał; dzieci, które wstydzą się rodziców; światopo-
gląd zawieszony w próżni lub tak, który staje się ucieczką przed obowiązkami.

SąD BoŻy – WISIeLec(o):

rodzina, która zaburza spokój i równowagę emocjonalną człowieka; hierarchia wartości, która stawia na
pierwszym miejscu życie wewnętrzne, co powoduje kłopoty w życiu codziennym.

SąD BoŻy(o) – WISIeLec(o):

rodzina, która szkodzi człowiekowi, rozbija go emocjonalnie; światopogląd marksistowski; negowanie
duchowości w każdym jej aspekcie; ktoś, kto nie wierzy w poznanie pozazmysłowe.

SąD BoŻy – ŚMIerĆ:

system wartości, który preferuje czystość duchową; oświecony światopogląd; ktoś, kto wierzy w reinkar-
nację i śmierć fizyczna go nie przeraża; umiejętność odcięcia się od przestarzałych przekonań.

SąD BoŻy(o) – ŚMIerĆ:

częste zmiany w relacjach rodzinnych prowadzą do destabilizacji emocjonalnej jednostki; ktoś, kto nie
wie czego się spodziewać po swoich krewnych; stan zagrożenia z powodu braku stabilizacji.

SąD BoŻy – ŚMIerĆ(o):

osoba, której światopogląd uległ zmianie pod wpływem wydarzeń losowych; ktoś, kto nie potrafi pogodzić
się ze śmiercią bliskiej osoby; ktoś, kto potrzebuje zmian, ale się ich boi.

SąD BoŻy(o) – ŚMIerĆ(o):

rodzina, która nie chce pogodzić się z zachodzącymi zmianami; uparte trwanie przy starych przekona-
niach; konserwatywny i nieadekwatny do sytuacji system wartości i światopogląd.

SąD BoŻy – rÓWnoWAGA:

doskonałe wzajemne zrozumienie między członkami rodziny; światopogląd i system wartości, w którym
preferuje się zasadę złotego środka; ktoś, kto umie zachować spokój w sytuacjach konfliktowych.

SąD BoŻy(o) – rÓWnoWAGA:

rodzina zaburza hierarchię wartości i światopogląd jednostki; ktoś, kto nie panuje nad sobą w sytuacjach
konfliktowych; urodzony oponent, czyli osoba, która na wszelki wypadek mówi „nie”.

SąD BoŻy – rÓWnoWAGA(o):

brak równowagi we wzajemnych kontaktach w rodzinie; osoba, która czuje przymus rywalizacji na do-
wolnym froncie z krewnymi; ktoś, kto nie umie wyważyć swojej hierarchii wartości.

SąD BoŻy(o) – rÓWnoWAGA(o):

osoba, która sprawia bliskim poważne kłopoty swoim zachowaniem i temperamentem; sytuacja typu:
ojciec profesor, matka doktor, a syn chuligan; hierarchia wartości na pokaz.

130

SąD BoŻy – DIABeł:

hierarchia wartości, która preferuje takie cechy, jak aktywność, inicjatywa; rodzice, którzy mają zdrowe
podejście do seksu i taką postawę przekazali dzieciom; ktoś, kto się nigdy nie poddaje.

SąD BoŻy(o) – DIABeł:

rodzina, w której większość energii wykorzystywana jest na kłótnie i awantury; przesadna pruderyjność
w sprawach seksu i erotyki – postawa typu: „o tym się nie mówi, to się robi”.

SąD BoŻy – DIABeł(o):

rodzina, w której dochodzi do nadużyć seksualnych, molestowania (w stosunku do dzieci, partnera);
chory światopogląd racjonalizujący dewiacje i odchylenia od norm społecznych.

SąD BoŻy(o) – DIABeł(o):

członkowie rodziny, którzy niszczą się wzajemnie; ktoś, kto nie potrafi żyć w normalnych warunkach,
ponieważ zbyt długo przebywał w destrukcyjnych, toksycznych układach i relacjach.

SąD BoŻy – WIeŻA BoGA:

rodzice, którzy umieją ustanowić zdrowe granice, a tym samym wspierać rozwój swoich członków; doj-
rzały światopogląd zbudowany na zdrowych zasadach i uwzględniający dobro ogółu.

SąD BoŻy(o) – WIeŻA BoGA:

hierarchia wartości, która zakłada samoograniczanie się człowieka; osoba, która nie ma siły, by zmienić
negatywne wzorce wyniesione z domu rodzinnego; ślepe wykonywanie poleceń.

SąD BoŻy – WIeŻA BoGA(o):

rodzice, którzy nie interesują się tym, co robią dzieci; osoba, która czeka, aż coś się „samo” zmieni; ktoś,
kto sądzi, że manna spada z nieba; hierarchia wartości, na czele której stoi samowola.

SąD BoŻy(o) – WIeŻA BoGA(o):

człowiek próbuje stworzyć coś konstruktywnego, pracuje nad sobą, a rodzina mu w tym przeszkadza;
rodzice, którzy przekonują dziecko, żeś sobie nie da rady i zabijają inicjatywę.

SąD BoŻy – GWIAzDA:

światopogląd, w którym liczą się przede wszystkim wartości estetyczne; ktoś, kto wyniósł z domu umiło-
wanie piękna i zainteresowania artystyczne; ktoś zdolny do miłości uniwersalnej.

SąD BoŻy(o) – GWIAzDA:

osoba, która z domu rodzinnego wyniosła skłonność do egzaltacji i przesady, a w samodzielnym życiu nie
potrafi nad tym zapanować; światopogląd, który preferuje altruizm.

SąD BoŻy – GWIAzDA(o):

rodzina, w której okazywanie uczuć było wyjątkowo źle widziane i traktowane jako słabość, albo brak
wychowania; ciasny, hermetyczny i zamknięty światopogląd, którego nie sposób zmienić.

SąD BoŻy(o) – GWIAzDA(o):

ktoś, kto szantażuje innych napadami histerii, hipochondrii albo „cichymi dniami”; rodzina, w której nie
ma szczerości; nieumiejętność jasnego stawiania sprawy; przyziemny system wartości.

SąD BoŻy – kSIĘŻyc:

rodzina, która potrafi wspólnie planować swoją przyszłość i nikt nie wyśmiewa niczyich marzeń; wspólna
realizacja planów; osoba, która jest bardziej aktywna w nocy niż w dzień, tzw. sowa.

SąD BoŻy(o) – kSIĘŻyc:

rozbieżność planów i zamiarów poszczególnych członków rodziny; kłótnie i nieporozumienia związane
z odmiennymi upodobaniami (np. żona chce do teatru, mąż na ryby, a syn na mecz).

SąD BoŻy – kSIĘŻyc(o):

osoba, która kłamie na temat swojej rodziny po to, żeby postawić się w lepszym świetle; tworzenie mitów
i legend na temat swojego pochodzenia; system wartości oparty na iluzjach.

131

SąD BoŻy(o) – kSIĘŻyc(o):

człowiek, który dla dobra rodziny poświęca siebie, ale jest to wymuszone; ktoś, kto nie lubi swoich rodzi-
ców, ale twierdzi, że ich kocha, bo „tak trzeba”; rezygnacja z realizacji marzeń.

SąD BoŻy – Słońce:

rodzina, w której z prawdziwą radością świętuje się sukces każdego z członków; człowiek, który dąży do
poznania prawdy; osoba, która jest bardziej aktywna w dzień niż w nocy, tzw. skowronek.

SąD BoŻy(o) – Słońce:

osoba, która nie jest w stanie samodzielnie uwolnić się spod wpływów rodziny i zacząć żyć swoim ży-
ciem; światopogląd, który został narzucony przez najsilniejszą jednostkę w rodzinie.

SąD BoŻy – Słońce(o):

osoba prezentująca postawę typu: „ja jestem najmądrzejszy, a wszyscy w koło są głupi”; hierarchia war-
tości, która na pierwszym miejscu stawia potrzeby, a nie faktyczne wartości.

SąD BoŻy(o) – Słońce(o):

rodzina, w której nikt z nikim się nie liczy i panuje pełna anarchia; osoba, która woli słodkie kłamstwo
od prawdy; człowiek, który nie potrafi jasno sprecyzować swojej hierarchii wartości.

SąD BoŻy – ŚWIAt:

rodzina, w której panują szerokie, nowoczesne poglądy; człowiek o szerokich horyzontach; ktoś, kto wy-
niósł z domu rodzinnego postawę tolerancji i poszanowania dla innych kultur.

SąD BoŻy(o) – ŚWIAt:

ktoś, kto nie potrafi przeciwstawić się ograniczającemu wpływowi rodziny, choć zdaje sobie z niego spra-
wę; kompleks emigranta – trudności z zaaklimatyzowaniem się po wyjeździe za granicę.

SąD BoŻy – ŚWIAt(o):

rodzina, w której wszyscy siebie kontrolują i sprawdzają; przestarzały światopogląd; system wartości,
który zostaje w tyle za światem; człowiek, którego nie obchodzi nic poza jego podwórkiem.

SąD BoŻy(o) – ŚWIAt(o):

rodzina przekonana o swojej wyższości; osoba, która dzieli ludzi na ze swoje i nie ze swojej sfery; wielko-
pańskie ambicje, aspiracje i zachowania, choć brak do tego jakichkolwiek podstaw.

1.22. InterpretAcjA połączeń kArty ŚWIAt

ŚWIAt – GłUpIec:

osoba o szerokich międzynarodowych kontaktach; ktoś interesujący się odmiennymi kulturami i zwycza-
jami; dziecko, które miało odpowiednie warunki do wzrostu i rozwoju.

ŚWIAt(o) – GłUpIec

dziecko, które było przesadnie ograniczane i kontrolowane; osoba, która odczuwa lęk w nowych sytu-
acjach; uczucie zażenowania i skrępowania, kiedy człowiek robi coś po raz pierwszy.

ŚWIAt – GłUpIec(o):

dziecko, które ma za mało kontaktu z obcymi; wychowywanie pod tzw. puchową kołderką, czyli usuwa-
nie wszelkich utrudnień z drogi dziecka; lękliwa postawa wobec świata i ludzi.

ŚWIAt(o) – GłUpIec(o):

ataki panicznego lęku połączone z objawami somatycznymi (np. palpitacje, zawroty głowy itp.) w nowych
sytuacjach; osoba, która najbezpieczniej czuje się w warunkach rutynowych.

ŚWIAt – MAG:

osoba, która wszędzie czuje się bezpieczna, ponieważ wie, że sobie poradzi w każdej sytuacji; człowiek,
który świetnie radzi sobie we współczesnym świecie i docenia czasy, w jakich żyje.

ŚWIAt(o) – MAG:

ktoś, kto uważa, że „świat” go nie docenia; młody człowiek, który nie potrafi zapewnić sobie poczucia
bezpieczeństwa i szukać go będzie poprzez uczestnictwo w grupach nieformalnych.

ŚWIAt – MAG(o):

człowiek, który głosi szowinistyczne poglądy na temat innych narodowości; młody człowiek, któremu
rodzicie utrudniają kontakt z rówieśnikami i ingerują w jego kontakty towarzyskie.

ŚWIAt(o) – MAG(o):

fobia społeczna; ktoś, kto boi się, że zrobi lub powie coś niestosownego, w rezultacie czego dana osoba
nie odzywa się w obecności innych lub w ogóle unika kontaktów społecznych.

ŚWIAt – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

osoba korzystająca z wiedzy wypracowanej w innym kręgu kulturowym niż sama żyje; ktoś, kto szybko
się uczy i ma dobrą pamięć; matka, która kształtuje u dziecka samodzielność.

ŚWIAt(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA:

osoba, która ogranicza swoje zainteresowania do najbliższego otoczenia; ktoś, kto uważa, że to, co dzieje
się na szerszą skalę nie dotyczy jego; człowiek, który nie zna uczucia solidarności.

ŚWIAt – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

ktoś, kto dobrowolnie decyduje się przyjąć postawę bierną, pasywną; człowiek, który sam sobie zawęża
krąg działania; chorobliwy zachwyt inną kulturą; pogarda dla swego kraju.

ŚWIAt(o) – nAjWyŻSzA kApłAnkA(o):

zoofobia; osoba, która nie umie się zachować za granicą; ktoś, kto lekceważy zwyczaje i kulturę innych
narodów; człowiek, który nie potrafi harmonijnie współżyć z ludźmi.

ŚWIAt – ceSArzoWA:

arbiter elegancji; człowiek, który wie jak inwestować w siebie; osoba, która wie jak się zachować nawet
w nietypowych okolicznościach; ktoś, kto się nie daje zbić z tropu i nie traci rezonu.

ŚWIAt(o) – ceSArzoWA:

kobieta o wąskim spektrum zainteresowań, skoncentrowana głównie na sobie i przekonana o swoim wy-
jątkowym powodzeniu u mężczyzn; osoba, która sama wychwala swoją urodę.

ŚWIAt – ceSArzoWA(o):

osoba, która wszystko minimalizuje i nie umie odróżnić spraw istotnych od faktycznych drobiazgów;
człowiek, który czuje się niekompletny, ale nie wie dlaczego i jak to zmienić.

133

ŚWIAt(o) – ceSArzoWA(o):

natręctwo polegające na kompulsywnym i wielokrotnym myciu rąk; osoba, której brakuje elementarnej
wiedzy o kulturze i świecie współczesnym; ktoś, czyj wygląd i zachowanie traci myszką.

ŚWIAt – ceSArz:

ktoś, kto lubi swoją pracę i wykonuje ją z prawdziwą pasją i rozmachem; osoba, która posiada tyle energii
i inicjatywy, że może się „przebić w wielkim świecie”; profesjonalista.

ŚWIAt(o) – ceSArz:

mężczyzna, który wie, że powinien działać, ale nie umie określić w jakiej dziedzinie; osoba, która niepo-
trzebne ogląda się na innych i porównuje do nich; tendencja do równania w dół.

ŚWIAt – ceSArz(o):

osoba, która przesadnie dba o szczegóły i przejmuje się marginalnymi aspektami swojej pracy, co powo-
duje, że gubi główny cel; perfekcjonista; ktoś, kto żyje wyłącznie pracą.

ŚWIAt(o) – ceSArz(o):

natręctwo polegające na tym, że człowiek każdą czynność wykonaną przez kogoś innego sprawdza i po-
prawia w przekonaniu, że nikt nie potrafi danej rzeczy zrobić lepiej niż on.

ŚWIAt – ArcykApłAn:

człowiek, który stał się międzynarodowym autorytetem moralnym i wzorem do naśladowania; osoba,
która potrafi innym wskazać, niczego przy tym nie narzucając, drogę do Boga.

ŚWIAt(o) – ArcykApłAn:

ktoś, kto zamyka się we własnej tradycji i blokuje na nowe poglądy; osoba, która nie toleruje innych wie-
rzeń; ojciec, który przerzucił odpowiedzialność za wychowanie dziecka na matkę.

ŚWIAt – ArcykApłAn(o):

ktoś, kto przyjął na siebie zbyt dużo zobowiązań i nie może wykorzystać nowych, ciekawych możliwości;
osoba, która przejmuje negatywną moralność z wzorców lansowanych przez media.

ŚWIAt(o) – ArcykApłAn(o):

fobia szkolna, czyli uczucie silnego lęku związane z uczęszczaniem do szkoły; osoba nieśmiała i cicha;
ktoś, kto nie lubi być publicznie wyróżniany; typ wiecznego malkontenta.

ŚWIAt – kocHAnkoWIe:

osoba, która potrafi pod różnym kątem analizować swoje decyzje; ktoś, kto zawsze wybiera najkorzyst-
niejszy wariant; partnerzy, którzy lubią swoje towarzystwo i nie nudzą się ze sobą.

ŚWIAt(o) – kocHAnkoWIe:

para, która zamknęła się we własnym świecie i ma ograniczony kontakt z innymi ludźmi; ktoś, kto z re-
guły dokonuje takich wyborów, które utrudniają mu życie; ciągłe uczucie niedosytu.

ŚWIAt – kocHAnkoWIe(o):

osoba, która podejmuje decyzje, a potem przeżywa rozterki i wątpliwości, co do słuszności decyzji; skłon-
ność do introjekcji, czyli świadomego lub nie upodobniania się do innych.

ŚWIAt(o) – kocHAnkoWIe(o):

natręctwo polegające na wielokrotnym kompulsywnym sprawdzaniu (np. zamknięcie drzwi); staroświec-
kie poglądy na małżeństwo i podział ról w rodzinie; podporządkowanie konwenansom.

ŚWIAt – ryDWAn:

ktoś, kto lubi podróżować i korzystać z wiedzy zdobywanej poprzez obserwację; osoba, która dobrze czuje
się wśród ludzi różnej narodowości; preferowanie nowoczesnego stylu życia.

ŚWIAt(o) – ryDWAn:

człowiek, który sam sobie utrudnia sukces poprzez blokady wewnętrzne i przestarzały sposób myślenia;
osoba, która lubi życie towarzyskie, ale dobrze czuje się w znanym sobie gronie.

134

ŚWIAt – ryDWAn(o):

osoba, której mentalność nie pasuje do otoczenia; skrajne przemęczenie pracą powodujące utratę dyna-
mizmu, lęki, a nawet zaburzenia umysłowe; ktoś, kto nie potrafi odpoczywać.

ŚWIAt(o) – ryDWAn(o):

agorafobia – lęk przed przebywaniem w otwartej przestrzeni i w miejscach, z których trudno się wydo-
stać oraz wszelkiego rodzaju fobie komunikacyjne (lęk przed lataniem samolotem).

ŚWIAt – SprAWIeDLIWoŚĆ:

osoba, która potrafi przyznać się do błędu i naprawić go; człowiek, którego działania są sprawne, efek-
tywne i skuteczne; metodyczne podejście do zadań; ktoś, kto szanuje prawo.

ŚWIAt(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ:

człowiek, który boi się ograniczeń prawnych i wszelkich spraw sądowych; osoba słaba, ospała, zmienna
i niesolidna; ktoś, z kim trudno nawiązać zdrowe i bezpieczne relacje.

ŚWIAt – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

człowiek, który traci równowagę wewnętrzną w obliczu dużych możliwości; ktoś, kto nie wie za co się
wziąć, bo ma za duży wybór; sytuacja typu; „osiołkowi w żłoby dano, w jeden …”.

ŚWIAt(o) – SprAWIeDLIWoŚĆ(o):

irracjonalny lęk przy przekraczaniu granicy; natrętne, samoudręczające myśli; człowiek, który działa cha-
otycznie i niezbornie; ktoś, u kogo brak możliwości działania powoduje stresy i napięcia.

ŚWIAt – ereMItA:

człowiek, który spotyka się z uznaniem dla swojej wiedzy i doświadczenia; osoba, przed którą świat stoi
otworem i wszelkie drogi są realne; ktoś umiejący bezstronnie ocenić sytuację.

ŚWIAt(o) – ereMItA:

osoba zblazowana; człowiek, który jest przekonany, że nic nowego nie może poznać, zobaczyć; ktoś, kto
czuje się z jednej strony przytłoczony obowiązkami, z drugiej możliwościami.

ŚWIAt – ereMItA(o):

ktoś, kto pracę nad sobą uważa za wymysł psychologów lub ezoteryków; człowiek płytki i powierzchow-
ny; ślepy podziw dla zagranicy; nieumiejętność rozpoznania swoich możliwości.

ŚWIAt(o) – ereMItA(o):

arachnofobia; lęk przed samotnością przy jednoczesnym lęku przed ludźmi; osoba całkowicie zamknięta
we własnym świecie; emigracja wewnętrzna; koncentracja tylko na jednej sprawie.

ŚWIAt – koło FortUny:

osoba, która kończy odpracowywanie zobowiązań karmicznych; ktoś, kto nie boi się żadnej pracy i za-
wsze jest w stanie zarabiać; pozytywne, ale karmiczne relacje z ludźmi innej narodowości.

ŚWIAt(o) – koło FortUny:

irracjonalne lęki związane z obawą, że ktoś chce zabrać pieniądze; człowiek, który uważa, że jest nieza-
stąpiony; trudne karmicznie relacje z obcokrajowcami, zobowiązania leżą po ich stronie.

ŚWIAt – koło FortUny(o):

ktoś, kogo łatwo oszukać; osoba, która na skutek swego niedbalstwa naraża na straty innych; trudne kar-
micznie relacje z obcokrajowcami, zobowiązania leżą po stronie osoby pytającej.

ŚWIAt(o) – koło FortUny(o):

fobia, która polega na gromadzeniu i chowaniu jedzenia lub niepotrzebnych przedmiotów; trudne kar-
micznie relacje z obcokrajowcami, zobowiązania leżą po obu stronach.

ŚWIAt – Moc:

konkretny i zdecydowany człowiek; ktoś, kto lubi wyzwania i trudne sytuacje; silna osoba o nieograni-
czonych możliwościach; człowiek, który jest sprawny i kompetentny w działaniu.
.

135

ŚWIAt(o) – Moc:

osoba, która robi to, czego jej zdaniem oczekują od niej inni; człowiek, który korzysta ze swoich potencja-
łów wyłącznie na poziomie bytowym; ktoś, komu brakuje kompetencji.

ŚWIAt – Moc(o):

ktoś, kto widzi i słyszy tylko to, co chce; człowiek, który cenzuruje własne myśli i stara się myśleć po-
prawnie, tzn. tak jak mu się wydaje, że powinno się myśleć; schematy myślowe.

ŚWIAt(o) – Moc(o):

fobie pourazowe występujące po przeżyciu ciężkich wypadków; osoba, która jest przekonana, że na nic
nie ma wpływu; ktoś, kto czuje się bezsilny wobec tego, co dzieje się na świecie.

ŚWIAt – WISIeLec:

osoba, która wszelkie nowości przyjmuje spokojnie i bez ekscytacji; wewnętrzny ogląd świata; człowiek
o tzw. żelaznych nerwach; ktoś, kto zachowuje spokój w kryzysowych sytuacjach.

ŚWIAt(o) – WISIeLec:

osoba, która nie chce szukać pomocy i niechętnie mówi o swoich problemach; skłonność do tłumienia
wszystkiego w sobie; ktoś, kto nie przyjmuje innego punktu widzenia niż swój.

ŚWIAt – WISIeLec(o):

im bardziej otocznie wtrąca się w życie człowieka, tym bardziej on wycofuje do wewnątrz; osoba, która
odrzuca wszelkie nowoczesne rozwiązania; ktoś, kto często nie ma swego zdania.

ŚWIAt(o) – WISIeLec(o):

balneofobia; człowiek, u którego nowe poglądy wywołują zaburzenia emocjonalne; bunt przeciwko sa-
memu sobie; wszelkiego rodzaju nagłe ataki na tle nerwowym, np. epilepsja.

ŚWIAt – ŚMIerĆ:

człowiek, który dzięki pracy nad sobą przełamuje ograniczenia i zmienia postawy; pozytywne zmiany
w samoocenie; wzrost poczucia wartości własnej; ktoś, kto czuje się osobą spełnioną.

ŚWIAt(o) – ŚMIerĆ:

osoba, która żywi przekonanie, że świat jest „niereformowalny” i w związku z tym nie można nic zmienić;
niewolnicze trzymanie się przekonań rodziców na temat miłości i związków.

ŚWIAt – ŚMIerĆ(o):

osoba, która sabotuje własne szczęście we wszystkich dziedzinach, by zachować lojalność wobec bliskiej
nieszczęśliwej osoby (partnera, rodzica); ślepe posłuszeństwo nakazom autorytetów.

ŚWIAt(o) – ŚMIerĆ(o):

mania prześladowcza; dopatrywanie się ukrytych intencji w słowach i zachowaniu każdej osoby; lęki
i fobie związane ze śmiercią; spadek poczucia wartości własnej; zaniżona samoocena.

ŚWIAt – rÓWnoWAGA:

osoba, która spokojnie przyjmuje postęp i nowoczesność, ale konsekwentnie wprowadza je w życie; ktoś,
kto zna swoje słabości i pracuje nad ich przezwyciężeniem; obiektywna samoocena.

ŚWIAt(o) – rÓWnoWAGA:

osoba, która reaguje paniką na jakiekolwiek niezaplanowane zmiany; ktoś, kto tworzy sztywne i nieprze-
kraczalne granice wewnętrzne i zewnętrzne; obojętność na sprawy innych, znieczulica.

ŚWIAt – rÓWnoWAGA(o):

osoba, która wie, że inni ją niszczą, ale nie ma sił, by się przed tym bronić; przekonanie typu: „jeśli będę
panować nad sobą, to nikt nie będzie mi wytykał błędów”; uwarunkowywanie szczęścia.

ŚWIAt(o) – rÓWnoWAGA(o):

lęk wysokości; osoba, która ma wrażenie, że coś robi, ale nie uczestniczy w tym do końca; ktoś, kto raczej
obserwuje życie niż w nim uczestniczy; całkowite bankructwo duchowe.

136

ŚWIAt – DIABeł:

osoba, która potrafi ułatwiać sobie życie; ktoś, kto wypracował w sobie stan wolności wewnętrznej; czło-
wiek, który robi to, co do niego należy, ale nie wymaga od siebie rzeczy nadludzkich.

ŚWIAt(o) – DIABeł:

osoba, która reaguje niewspółmiernie do okoliczności; ktoś, kto nie lubi siebie; poddawanie się kaprysom
i chorobliwym impulsom; brak zdrowego, krytycznego wewnętrznego „ja”.

ŚWIAt – DIABeł(o):

osoba, która reaguje jednostronnie; brak możliwości pełnego przeżywania sytuacji; silne zaburzenia woli;
człowiek, który usiłuje za wszelką cenę sprostać zewnętrznym wymaganiom.

ŚWIAt(o) – DIABeł(o):

kleptomania; ktoś, kto sam sobie utrudnia życie i piętrzy przed sobą przeszkody; ktoś, kto zajmuje się
wszystkim, tylko nie tym, czym powinien; wyszukiwanie sobie zadań zastępczych.

ŚWIAt – WIeŻA BoGA:

osoba, która jest cierpliwa i potrafi czekać na odpowiedni moment; człowiek, który potrafi zrozumieć
i zaakceptować przeciwieństwa; ktoś, kto żyje w czasie teraźniejszym, tu i teraz.

ŚWIAt(o) – WIeŻA BoGA:

człowiek, który zamyka się przed światem i nie jest niczego ciekawy; ktoś, kto nie potrafi zaakceptować
rzeczy takimi, jakimi są; brak zgodności między czynami i słowami; ignorancja.

ŚWIAt – WIeŻA BoGA(o):

ktoś, kto próbuje sobie uzurpować prawa Boga; osoba, która używa religii do podniesienia własnego pre-
stiżu; człowiek, który odmawia innym prawa do samostanowienia o sobie.

ŚWIAt(o) – WIeŻA BoGA(o):

klaustrofobia; ktoś, kto wykorzystuje religię do usprawiedliwienia swojego stylu życia; brak poczucia
wspólnoty z innymi istotami żywymi; skłonności narcystyczne; zapatrzenie się w siebie.

ŚWIAt – GWIAzDA:

osoba, która nie poddaje się uprzedzeniom; ktoś, kto wyraża swoje uczucia w sposób dojrzały i nie rani
innych; człowiek, który wszędzie znajdzie przyjaciół; talent, którym można olśnić świat.

ŚWIAt(o) – GWIAzDA:

ktoś, kto blokuje możliwości rozwoju innych; człowiek, który nie potrafi obserwować siebie; osoba, która
ciągle obraca się w tym samym wąskim kręgu; nieumiejętność rozwiązywania konfliktów.

ŚWIAt – GWIAzDA(o):

osoba, która ukrywa własną twórczość w obawie przed krytyką; postawa typu: „świat idzie swoją drogą,
a ja pójdę swoją”; człowiek, który się uprzedza i z góry zakłada pewne sprawy.

ŚWIAt(o) – GWIAzDA(o):

grafomania; zaburzone proporcje w uczuciach; osoba, która wszystko podporządkowuje emocjom; posta-
wa typu: „jeśli sam się będę poniżał i krytykował, to nikt inny tego nie zrobi”.

ŚWIAt – kSIĘŻyc:

osoba, która nie ma żadnych zahamowań z okresu dzieciństwa, zdrowe i dojrzałe relacje z matką; czło-
wiek, który żyje pełnią życia; ktoś, kto umie jednocześnie widzieć całość i część.

ŚWIAt(o) – kSIĘŻyc:

osoba, która ma zafałszowany obraz innych narodów, wyrobiony na podstawie opinii innych; ktoś, kto
myśli w kategoriach alternatywy: wszystko albo nic; rozszczepiony wizerunek własny.

ŚWIAt – kSIĘŻyc(o):

osoba, która boi się, że jej marzenia nie znajdą zrozumienia u innych; człowiek, który ma dużo możliwo-
ści, ale ich nie widzi; fiksacja na problemie i nie dostrzeganie niczego poza nim.

137

ŚWIAt(o) – kSIĘŻyc(o):

fobie kulinarne; skłonność do personalizacji, czyli dopatrywania się w sobie przyczyn wszelkich niepowo-
dzeń czy problemów; stany depresyjne; załamania psychiczne; chandra.

ŚWIAt – Słońce:

osoba, która nie ma żadnych zahamowań z okresu dzieciństwa, zdrowe i dojrzałe relacje z ojcem; czło-
wiek, który wie, że nie jest na Ziemi za karę, lecz po to, żeby się rozwijać.

ŚWIAt(o) – Słońce:

osoba, która poza swoim ego niczego nie widzi; fałszywe przekonanie o własnej wielkości i wyjątkowości;
człowiek, który bez zażenowania narzuca swoje towarzystwo innym ludziom.

ŚWIAt – Słońce(o):

człowiek, którego każdy może zbić z tropu; ciekawa osoba, ale która niczego dobrego w sobie nie dostrze-
ga; wstydliwość; ktoś, kto chce być taki jak wszyscy i na siłę wciska się w sztuczne ramy.

ŚWIAt(o) – Słońce(o):

mania wielkości; osoba o słabej pamięci; wybiórcze pamiętanie faktów; ktoś, kto woli pamiętać to, co dla
niego wygodne; człowiek, który chętnie przyjmuje rolę „zbawcy” świata.

ŚWIAt – SąD BoŻy:

prawidłowo funkcjonując rodzina; dziecko, której czuje miłość rodzicielską; nowoczesne zainteresowa-
nia; osoba o bogatym wnętrzu i ciekawej osobowości; błyskotliwa inteligencja.

ŚWIAt(o) – SąD BoŻy:

rodzina, w której toczy się walka o władzę; światopogląd, który odrzuca postęp; ciasne horyzonty umysło-
we; Bóg postrzegany jako karzący, despotyczny ojciec; ktoś, kto nie czuje Łaski.

ŚWIAt – SąD BoŻy(o):

osoba, która nie jest zdolna do okazywania troski i współczucia; człowiek, któremu brakuje głębokiej,
wewnętrznej wiary w Boga; osoba ulegająca mistyfikacjom religijnym.

ŚWIAt(o) – SąD BoŻy(o):

lęk, że rodzina ściągnie jednostkę do swego poziomu; sytuacja, w której dziecko musi się opowiedzieć po
stronie jednego z rodziców; obsesyjne obwinianie się o coś, czemu nie jest się winnym.

138

zakończenie

Dziękuję Ci Czytelniku za wytrwałość i liczę na ciepłe przyjęcie z Twojej strony kolejnej książki mego autor-
stwa. Życzę Ci odwagi i wytrwałości w trudnej drodze poznawania Tarota, samego siebie i sukcesów w pracy
z innymi. Zapraszam Cię też Czytelniku do czytania innych moich książek:
„Misterium Tarota”,
„Misterium Tarota Arkana Małe”,
„Świat Tarota: rozkłady” t. I,
„Świat Tarota: rozkłady” t. II,
„Tarot a karma”,
„Tarot a finanse”,
„Tarot a miłość”
„Tarot a psychologia”,
„Tarot a zdrowie”,,
„Tarot. Podstawy”,
„Sztuka interpretacji Tarota. Znaczenia kart w prognozie przyszłości”,
„Symbolika Tarota” (w przygotowaniu).

139

Słowniczek pojęć

Archetyp: pierwowzór, prototyp, pradawne wyobrażenie, które funkcjonuje do dziś w podświadomości

jednostki i zbiorowości, obraz treści nieświadomych o ponadosobowym i ponadczasowym charak-
terze, pojawiający się zarówno w głębokich warstwach osobowości jednostki, jak i w mitach, religii,
sztuce i kulturze. Pojęcie rozpowszechnione przez C. G. Junga.

ezoteryka: wiedza tajemna, ukryta, hermetyczna, przeznaczona tylko dla wtajemniczonych, dla osób,

które osiągnęły określony poziom rozwoju i są w stanie przyswoić sobie tą wiedzę, wiedza, którą
zdobywa się nie tylko poprzez naukę, lecz również przez odczucie wewnętrzne.

Inkarnacja: wcielenie się duszy w ciało, nowe życie w nowym ciele
karma: w buddyzmie i hinduizmie suma skutków dobrych i złych myśli, słów i uczynków człowieka,

wyznaczająca jego los w nowej inkarnacji, a potem w następnych aż do osiągnięcIa pełnego wyzwo-
lenia.

karty dworskie: figury w Małych Arkanach, po cztery w każdym kolorze: król, królowa, rycerz i giermek .

(inaczej paź).

Karty numeryczne: karty w Małych Arkanach oznaczone w każdym kolorze liczbowo od 1 (asa) do 10.
karty odwrócone: karty, które leżą do góry nogami, przed rozkładaniem kart należy zadbać o to, by ich

część była odwrócona, sposób w jaki się tego dokona jest dowolny.

koło Samsary (Sanskary): łańcuch wydarzeń przyczynowo-skutkowych, w którym tkwimy na sku-

tek zaciągniętych i zaciąganych negatywnych zobowiązań karmicznych, cykl nieustannych narodzin
i śmierci.

Małe Arkana: 56 kart zgrupowanych w czterech kolorach, w każdym po czternaście kart.
Obiekt wróżby: osoba pytająca, ktoś na kogo rozkładamy karty.
reinkarnacja: pojęcie wywodzące się z buddyzmu i hinduizmu mówiące o wędrówce dusz i możliwości

odkupienia swoich błędów w kolejnych życiach.

Sygnifikator: karta, która personifikuje (uosabia, przedstawia) osobę pytającą w danym rozkładzie, wy-

bierana losowo lub odpowiadająca znakowi Zodiaku obiektu wróżby.

Wielkie Arkana: 22 dwie karty Tarota w swojej symbolice nawiązujące do archetypów funkcjonujących

w podświadomości zbiorowej.

140

Bibliografia

1. W języku polskim:

Dethlefsen T., Przeznaczenie twoją szansą, Warszawa 1995, Świat Książki.
Jung K. G., Archetypy i symbole, Warszawa 1993, Czytelnik.
Karska M., Tarot: klucz do wnętrza, Łódź 1994, Wyd. Ravi.
Kolesow E., Podstawy Tarota, Białystok 2000, Studio Astropsychologii.
Olszewska M. K., Tarot: lekarz duszy, Białystok 1997, Studio Astropsychologii.
Sillamy N., Słownik psychologii, Katowice 1999, Wyd. Książnica.
Suliga J. W., Tarot, Warszawa 1993, Wyd. Medium.
Suliga J. W., Tarot Magów, Warszawa 1994, Wyd. Dertor.
Świrska A. Zaproszenie do Tarota, Warszawa 1998, Wyd. Horus.
Wielobób J., Tarot księga mądrości, Kraków 1994, NW Publications.

2. W języku rosyjskim:

Andrejew D., Roza mira, Moskwa 1991, „Prometej”.
Beins Dż. i Wronskij S., Sudba na stupieniach zołotowo Taro, Moskwa 1995.
Cigler G., Uczebnik Taro Elistera Krouli. Taro zierkało duszi, Kijew 1996.
Eldemurow F., Arkany Taro w tainstwie samoswiaziej, Moskwa 1997, CAI.
Kliujew A., Fiłosofia i hermeneutyka Tarota, Moskwa 1998, KPS+.
Simmach, Taro: lestnica mirow, Sankt-Petersburg 1997.
Taro ery Wodoleja. Ot Uczenika k Mastieru. Izdatatielstwo Meżdunarodnoj Akadiemii Taro, Praha 1997.
Żandr A., Psichoanaliz licznosti posredstwom sistemy Arkanow Taro, Sankt-Petersburg 1997.
..

Redakcja techniczna: Alla A. Chrzanowska

Korekta: Andrzej P. Załęski

Białystok 2008

Wydanie I

ARS SCRIPTI-2

15-793 Białystok

Jarzębinowa 18/62

tel. 85 65-36-729, 0 602-759-576

sklep:

www.as2.pl

www.magicznyazyl.pl

Document Outline

Podziękowania
Wstęp
Interpretacja połączeń kart Wielkich Arkanów
- 1.1. Interpretacja połączeń karty Głupiec
Zakończenie
Słowniczek pojęć
Bibliografia

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:

więcej podobnych podstron

A Chrzanowska, M Słowikowska Sztuka interpretacji w diagnozie psychologicznej

Document Outline