Dr inż. Władysław Szymański
OCENA ENERGETYCZNA BUDYNKÓW
1.
Wstęp
Rozwój gospodarczy powoduje wzrost zapotrzebowania na energię, dla zwiększenia komfortu
ż
ycia człowieka. Do wytwarzania energii w zdecydowanej większości wykorzystywane są
paliwa kopalne nazywane również konwencjonalnymi. Ze wzrostem zapotrzebowania na
energię wzrasta równocześnie zużycie tych paliw, a ich zasoby są ograniczone. Stwierdzone
ś
wiatowe zasoby tych paliw podane zostały w poniższej tabeli, w której równocześnie podano
przybliżony czas do ich wyczerpania, przy aktualnym i prognozowanym ich wykorzystaniu.
Źródło energii
Zasoby ( t.p.u. )*
Rezerwa na okres
Węgiel
764*10
9
224
Ropa naftowa
177*10
9
41
Gaz ziemny
144*10
9
58
* t.p.u. - tona paliwa umownego tzn. paliwa o wartości opałowej
7000 kcal/kg = 29,3 MJ/kg
Z przedstawionych danych wynika, że istnieje pilna potrzeba poszukiwań nowych źródeł
energii z równoczesnym ograniczaniem jej zużycia.
Zmniejszenie zużycia energii jest bardzo istotne również ze względów ekologicznych.
Spalanie każdego paliwa wiąże się z emisją do środowiska zanieczyszczeń, naruszających
równowagę w przyrodzie. W przypadku spalania paliw dotyczy to szczególnie emisji
dwutlenku siarki, tlenku węgla, tlenków azotu, pyłów i dwutlenku węgla. Dwutlenek węgla
nie stanowi zagrożenia chwilowego, jednakże wzrost jego ilości w atmosferze powoduje tzw.
efekt cieplarniany. Istotą tego jest większe pochłanianie promieniowania słonecznego
docierającego do ziemi, niż pochłanianie promieniowania emitowanego i odbitego od
powierzchni ziemi, co w dłuższym okresie czasu powoduje na niej wzrost temperatury.
Każdy przypadek zmniejszenia zużycia energii jest równoznaczny ze zmniejszeniem zużycia
paliwa a więc równocześnie ograniczeniem ujemnego wpływu na środowisko. Największego
efektu zmniejszenia zużycia energii należy poszukiwać w miejscach, gdzie zużycie takie jest
największe. W dalszej części nie będą rozpatrywane jednak obiekty i technologie
2
przemysłowe, lecz najbardziej rozpowszechnione obiekty budownictwa mieszkaniowego i
użyteczności publicznej.
2.
Uregulowania prawne.
Zagadnienie
oszczędności
energii
znajduje
odzwierciedlenie
w
obowiązujących
unormowaniach prawnych. W odniesieniu do budynków łącznie z ich wyposażeniem są to:
•
Ustawa Prawo Budowlane. ( Dz. U. nr 106/2000 poz. 1126 )
•
Ustawa o wspieraniu przedsięwzięć termo modernizacyjnych. ( Dz. U. nr 162/1998
poz. 1121 ).
•
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie szczegółowego zakresu i formy
audytu energetycznego. ( Dz. U. nr 12/2002 poz. 114 )
•
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych jakim
powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. ( Dz. U. nr 75/2002 poz. 690 )
•
Ustawa Prawo ochrony środowiska. ( Dz. U. z dnia 20 czerwca 2001 r.)
•
Ustawa Prawo energetyczne. ( Dz. U. nr 173/2003 poz. 1504 ).
•
Dyrektywa 2002/91/WE Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej z dnia
16 grudnia 2002 r. dotycząca charakterystyki energetycznej budynków.
Wzrost zainteresowania w ostatnim czasie zagadnieniem oszczędności energii wynika z
obowiązku wdrożenia ostatniego z wymienionych aktów prawnych tj. Dyrektywy
2002/91/WE. Pozostałe dokumenty wprowadzone zostały wcześniej i w znacznym stopniu
wpłynęły na działania zmierzające do obniżenia zużycia energii.
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych jakim powinny
odpowiadać budynki i ich usytuowanie zawiera dział X pod nazwą: „Oszczędność energii i
izolacyjność cieplna”. Założenie tego działu sformułowane jest w pierwszym paragrafie tego
działu o treści: „Budynek i jego instalacje ogrzewcze, wentylacyjne i klimatyzacyjne
powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby ilość energii cieplnej, potrzebnej
do użytkowania budynku zgodnie z jego przeznaczeniem, można było utrzymać na
racjonalnie niskim poziomie”. Jakie są warunki tego poziomu określone są w dalszej części
działu.
3.
Stan energetyczny budynku
Podstawowe potrzeby energetyczne budynku to:
•
ogrzewanie i wentylacja,
3
•
ciepła woda,
•
klimatyzacja,
•
oświetlenie i inne urządzenia elektryczne.
Konieczność wentylacji jest oczywista dla zachowania właściwego mikroklimatu w
pomieszczeniach. Konieczność ogrzewania wynika z położenia geograficznego Polski i
występującego klimatu. Uwzględniając zależność określającą straty ciepła przez przegrody
budowlane o postaci:
Q = U *A * ( T
i
– T
e
)
gdzie:
U – współczynnik przenikania ciepła,
A – powierzchnia wymiany ciepła,
T
i
– temperatura w pomieszczeniu,
T
e
– temperatura powietrza zewnętrznego,
uzyskujemy wskazanie, poprzez którą z wielkości możemy wpływać na straty ciepła. Jedyną
wielkością, którą możemy zmieniać jest współczynnik przenikania ciepła U. Wielkość ta
może więc stanowić kryterium oceny energochłonności budynku.
3.1 Współczynnik przenikania ciepła przegród budowlanych U [ W/(m
2
.K) ]
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych jakim powinny
odpowiadać budynki i ich usytuowanie w dziale X określa graniczne wartości współczynnika
przenikania ciepła U
k(max)
dla większości przypadków występujących przegród budowlanych.
Wartości graniczne zależne są od rodzaju budynku. Dla zilustrowania sposobu ograniczeń i
przyjętych wartości granicznych poniżej przytoczono dwie tabele z wymienionego
Rozporządzenia.
Budynek wielorodzinny i zamieszkania zbiorowego
Lp.
Rodzaj przegrody
U
k
(max)
[W/(m
2
.K)]
1
2
3
1
Ś
ciany wewnętrzne pomiędzy pomieszczeniami ogrzewanymi a
klatkami schodowymi lub korytarzami
3,00*)
Ś
ciany przyległe do szczelin dylatacyjnych o szerokości:
2
a)
do 5 cm, trwale zamkniętych i wypełnionych izolacją
cieplną na głębokość co najmniej 20 cm
3,00
4
b) powyżej 5 cm, niezależnie od przyjętego sposobu zamknięcia
i zaizolowania szczeliny
0,70
*) Jeżeli przy drzwiach wejściowych do budynku nie ma przedsionka, to wartość
współczynnika U
k
ściany wewnętrznej przy klatce schodowej na parterze nie powinna
być większa niż 1,0 W/(m
2
x K).
Budynek jednorodzinny
Lp.
Rodzaj przegrody i temperatura w pomieszczeniu
U
k
(max)
[W/(m
2
.K)]
Ś
ciany zewnętrzne (stykające się z powietrzem zewnętrznym):
a) przy ti> 16°C:
- o budowie warstwowej*) z izolacją z materiału o wpółczynniku
przewodzenia ciepła
λ
≤
0,05 W/(m x K)
0,30
- pozostałe
0,50
1
b) przy ti
≤
16°C (niezależnie od rodzaju ściany)
0,80
2
Ś
ciany piwnic nieogrzewanych
bez wymagań
Stropodachy i stropy pod nieogrzewanymi poddaszami lub nad
przejazdami:
a)przy ti > 16°C
0,30
3
b)przy 8°C < ti
≤
16°C
0,50
4
Stropy nad piwnicami nieogrzewanymi i zamkniętymi
przestrzeniami podpodłogowymi
0,60
5
Stropy nad piwnicami ogrzewanymi
bez wymagań
6
Ś
ciany wewnętrzne oddzielające pomieszczenie ogrzewane od
nieogrzewanego
1,00
ti - Temperatura obliczeniowa w pomieszczeniu zgodnie z § 134 ust. 2
rozporządzenia.
*) Tynk zewnętrzny i wewnętrzny nie jest uznawany za warstwę.
Z powyższych tabel, jak również z innych tutaj nie podanych wynika, że minimalną wartością
graniczną jest U
k
(max) = 0,30 [W/(m
2
.K)].
5
Podane wartości graniczne odnoszą się do budynków nowo projektowanych. Wzrost cen
paliw powoduje dążenie do dalszego ograniczania współczynnika przenikania ciepła i dlatego
w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury w sprawie szczegółowego zakresu i formy audytu
energetycznego założono bardziej ostre warunki, które mają zastosowanie do budynków
istniejących podlegających termomodernizacji. W Rozporządzeniu tym podano minimalny
opór cieplny przegród po termomodernizacji:
- ściany zewnętrzne
-
4,0 (m
2
.K)/W,
- stropodach
-
4,5 (m
2
.K)/W,
- strop nad nieogrzewaną piwnicą -
2,0 (m
2
.K)/W,
Ponieważ opór cieplny jest odwrotnością współczynnika przenikania ciepła, więc
odpowiednie współczynniki wynoszą: 0,25; 0,225; 0,50 [W/(m
2
.K)] czyli są mniejsze od
podanych w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych
jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.
3.2 Wskaźnik jednostkowego zużycia energii E
Drugą wielkością ograniczającą zużycie ciepła w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury w
sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie jest
wskaźnik jednostkowego zużycia energii określony wzorem:
V
Q
E
a
=
gdzie: Q
a
– roczne zużycie ciepła obliczone zgodnie z normą PN EN 02025,
V – kubatura ogrzewanej część budynku.
Wyznaczony wskaźnik nie powinien być większy od wartości granicznej E
o
określonej
zależnościami:
E
0
= 29 kWh/(m
3
rok)
przy A/V
≤
0,20,
E
0
= 26,6 + 12 A/V kWh/(m
3
rok) przy 0,20 < A/V < 0,90,
E
0
= 37,4 kWh/(m
3
rok)
przy A/V
/
0,90,
gdzie:
A - jest sumą pól powierzchni wszystkich ścian zewnętrznych (wraz z oknami i drzwiami
balkonowymi), dachów i stropodachów, podłóg na gruncie lub stropów nad piwnicą nie
ogrzewaną, stropów nad przejazdami, oddzielających część ogrzewaną budynku od powietrza
zewnętrznego, gruntu i przyległych nie ogrzewanych pomieszczeń, liczoną po obrysie
zewnętrznym,
6
V - jest kubaturą netto ogrzewanej części budynku obliczaną jako kubatura budynku brutto
pomniejszona o kubaturę wydzielonych klatek schodowych, szybów dźwigowych, a także
zewnętrznych, nie zamkniętych ze wszystkich stron części budynku, takich jak: podcienia,
balkony, tarasy, loggie i galerie.
Roczne zapotrzebowanie ciepła Q
a
należy obliczać na podstawie normy PN – B – 02025
„Obliczanie sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania budynków mieszkalnych
i użyteczności publicznej” według zależności:
Znaczenie poszczególnych pozycji bilansu podaje poniższy wykaz.
Straty cieplne:
Q
z
– przez przenikanie przez ściany zewnętrzne,
Q
o
– przez przenikanie przez okna,
Q
d
– przez przenikanie przez stropodach,
Q
p
– przez przenikanie przez strop i ściany piwnic,
Q
pg
– przez przenikanie przez podłogę piwnic do gruntu,
Q
sg
– przez przenikanie przez ściany piwnic do gruntu,
Q
sp
– przez przenikanie przez strop nad przejazdem,
Q
V
– na podgrzanie powietrza wentylacyjnego,
Zyski cieplne:
Q
s
– zyski ciepła od promieniowania przez okna,
Q
i
– wewnętrzne zyski ciepła.
Ogólnie można stwierdzić, że sezonowe zapotrzebowanie ciepła wynika ze strat ciepła oraz
zysków ciepła występujących w budynku. Norma podaje szczegółowe procedury wyliczania
wszystkich pozycji bilansu a także zawiera niezbędne dane do wykonania obliczeń w zakresie
zmienności w roku temperatury powietrza zewnętrznego oraz energii promieniowania
słonecznego.
3.3 Wielkość okien
Na straty ciepła ma wpływ powierzchnia okien, ponieważ współczynnik przenikania ciepła
okien jest wielokrotnie większy od współczynnika przenikania ciepła dla ścian. Współczynnik
przenikania ciepła istniejących okien jest rzędu 2,5 do 3,0 W/m
2
.K ( wg norm 2,6 W/m
2
.K ).
Dla nowoczesnych okien producenci podają wartości w granicach 1,3 do 1,9 W/m
2
.K. Należy
0.9 (
)
h
z
o
d
p
pg
sg
sp
V
s
i
Q
Q
Q
Q
Q
Q
Q
Q
Q
Q
Q
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
=
+
+
+
+
+
+
+
−
⋅
+
g
7
krytycznie przyjmować podawane wartości 1,1 W/m
2
.K, które dotyczą tylko oszklenia, bez
uwzględnienia ram.
Przy wymianie okien następuje więc około dwukrotne zmniejszenie współczynnika
przenikania ciepła, podczas gdy w przypadku ścian w większości przypadków jest to
zmniejszenie co najmniej trzykrotne. Z tego powodu ogranicza się wielkość okien i np. w
budynku jednorodzinnym pole powierzchni A
0
, wyrażone w m
2
okien oraz przegród
szklanych i przezroczystych, o współczynniku przenikania ciepła U
k
nie mniejszym niż 2,0
W/(m
2
x K), obliczone według ich wymiarów modularnych, nie może być większe niż
wartość A
0
max obliczona według wzoru:
A
0
max = 0,15 Az + 0,03 Aw
gdzie:
Az - jest sumą pól powierzchni rzutu poziomego wszystkich kondygnacji nadziemnych (w
zewnętrznym obrysie budynku) w pasie o szerokości 5 m wzdłuż ścian zewnętrznych,
Aw - jest sumą pól powierzchni pozostałej części rzutu poziomego wszystkich kondygnacji
po odjęciu Az.
4. Podstawa oceny energetycznej
Wielkości podane w poprzednim punkcie mogą być podstawą do oceny budynków pod
względem energetycznym. Oprócz wskaźników charakteryzujących konstrukcję budynków
muszą być uwzględniane również układy wykorzystania energii czyli system grzewczy,
przygotowania ciepłej wody, wentylacji, klimatyzacji.
W tym celu wykonywany jest audyt energetyczny obejmujący:
-
określenie współczynników przenikania ciepła przegród,
-
obliczenie zapotrzebowania ciepła do celów grzewczych,
-
obliczenie sezonowego zapotrzebowania ciepła,
-
obliczenie zapotrzebowania ciepła dla ciepłej wody,
-
określenie skuteczności wentylacji i klimatyzacji.
Zasady wykonywania oceny energetycznej budynków podane są w Dyrektywie 2002/91/WE
Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej.
8
5. Wskazania Dyrektywy 2002/91/WE Parlamentu Europejskiego i Rady Unii
Europejskiej
Celem dyrektywy jest promowanie poprawiania charakterystyki energetycznej budynków we
Wspólnocie, z uwzględnieniem warunków klimatycznych zewnętrznych i lokalnych oraz
wewnętrznych wymagań klimatycznych oraz opłacalności.
Dyrektywa ustanawia wymagania w zakresie:
ram ogólnych dla metodologii obliczenia zintegrowanej charakterystyki energetycznej
budynków,
zastosowania minimalnych wymagań dotyczących charakterystyki energetycznej
nowych budynków,
zastosowania minimalnych wymagań dotyczących charakterystyki energetycznej
budynków istniejących,
certyfikacji energetycznej budynków oraz,
regularnej kontroli kotłów i systemów klimatyzacji w budynkach i dodatkowo oceny
instalacji grzewczych , w których kotły mają więcej niż 15 lat.
Dyrektywa określa wymagania do budynków:
nowo wznoszonych,
istniejących: sprzedawanych, wynajmowanych, dużych budynków poddawanych
gruntownej modernizacji (ponad 1.000 m2 oraz gdy koszt remontu przekraczający
25 % wartości budynku).
Po ukazaniu się Dyrektywy został w Polsce przygotowany harmonogram jej wprowadzenia,
podany poniżej.
Harmonogram wdrażania Dyrektywy 2002/91/EC w Polsce ( plan pierwotny )
•
luty-marzec 2006 r. – uzgodnienia środowiskowe, międzyresortowe oraz przekazanie
projektu ustawy o systemie oceny energetycznej budynków do Sejmu,
•
kwiecień/maj 2006 r. – przyjęcie projektu ustawy przez Sejm,
•
kwiecień/maj 2006 r. – uzgodnienia środowiskowe i międzyresortowe projektów
nowych oraz nowelizowanych rozporządzeń,
•
sierpień 2006 r. – powołanie Sekretariatu ds. oceny energetycznej budynków oraz
rozpoczęcie intensywnej kampanii informacyjnej na temat nowych obowiązków
wynikających z wdrażania dyrektywy,
•
październik/listopad 2006 r. – uruchomienie szkoleń dla kandydatów na
licencjonowanych audytorów,
9
•
grudzień/styczeń 2006 r. – pierwsze egzaminy dla kandydatów na licencjonowanych
audytorów,
•
1 lipca 2007 r.– wejście w życie przepisów o obowiązku świadectw dla
nowopowstających budynków
•
luty/marzec 2007 r. – uruchomienie centralnych rejestrów audytorów energetycznych i
ś
wiadectw energetycznych dla budynków,
•
maj 2007 r. – Uruchomienie szkoleń dla osób kontrolujących urządzenia i instalacje w
zakresie efektywności energetycznej
•
maj 2008 r. – Uruchomienie w Izbie Inżynierów Budownictwa centralnego rejestru
protokołów kontroli urządzeń i instalacji 2007-2008 r. – wdrażanie systemu,
•
1 stycznia 2009 r. – pełne wdrożenie systemu.
•
1 stycznia 2009 r. – wejście w życie przepisów o obowiązku świadectw dla
istniejących budynków oraz obowiązku okresowych kontroli kotłów i systemów
klimatyzacji, a także jednorazowej kontroli instalacji ogrzewczej,
•
1 stycznia 2009 r. – rozpoczęcie działalności rady konsultacyjno-doradczej przy
ministrze transportu i budownictwa odpowiedzialnym za wdrażanie systemu oceny
energetycznej budynków.
Mimo, że wyznaczone w harmonogramie terminy w większości już minęły, Dyrektywa do tej
pory nie została jeszcze wdrożona.
W roku 2006 przygotowane były projekty podstawowych dokumentów umożliwiających
wprowadzenie Dyrektywy w życie tj.
- Ustawa o systemie oceny energetycznej budynków i lokali mieszkalnych oraz kontroli
niektórych urządzeń w zakresie efektywności energetycznej.
- Rozporządzenie Ministra Transportu i Budownictwa w sprawie zakresu i formy świadectwa
energetycznego budynku oraz lokalu mieszkalnego,
- Rozporządzenie Ministra Transportu i Budownictwa w sprawie ramowego programu
szkoleń w zakresie oceny energetycznej budynków.
Wymienione akty prawne nie zostały skierowane do legislacji, ponieważ zmieniła się
koncepcja wprowadzania Dyrektywy. W proponowanych projektach aktów prawnych
występowały zapisy o podobnym charakterze jakie występują w Ustawie Prawo Budowlane
oraz w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych jakim
powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Z tego względu według nowych założeń,
odpowiednie przepisy o ocenie energetycznej budynków mają się znaleźć w zmodyfikowanej
10
Ustawie Prawo Budowlane i zmodyfikowanym Rozporządzeniu w sprawie warunków
technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Modyfikacje te są w
stanie przygotowania.
Na podstawie informacji przekazywanej przez Ministerstwo Gospodarki modyfikacje te mają
być zakończone w I półroczu 2007 r.
Niewątpliwie jednak założenia zawarte w Dyrektywie znajdą się w przygotowywanych
dokumentach.
Dyrektywa 2002/91/WE nakłada wymagania na Państwa Członkowskie, aby ustalone zostały
minimalne wymagania charakterystyki energetycznej dla budynków. Ustalając wymagania,
Państwa Członkowskie mogą dokonywać zróżnicowania pomiędzy budynkami nowymi i
istniejącymi oraz różnymi kategoriami budynków. Wymagania te uwzględniają ogólne
warunki klimatu wewnętrznego, aby uniknąć w ten sposób ewentualnych negatywnych
efektów, takich jak nieodpowiednia wentylacja, a także warunki lokalne i projektowaną
funkcję oraz wiek budynku. Wymagania te podlegają przeglądowi w regularnych odstępach
czasu, nie dłuższych niż pięć lat oraz, gdy trzeba, są uaktualniane w celu uwzględnienia
postępu technicznego w sektorze budowlanym.
Państwa Członkowskie mogą decydować o nie stosowaniu wymagań do następującej
kategorii budynków:
-
budynki i zabytki urzędowo chronione jako cześć wyznaczonego środowiska z powodu
ich szczególnych wartości architektonicznych lub historycznych, gdzie zgodność z
wymaganiami zmieniłaby niedopuszczalnie ich charakter lub wygląd,
-
budynki używane jako miejsca kultu i do działalności religijnej,
-
budynki okresowe, o planowanym czasie użycia dwóch lat lub mniej,
-
obiekty przemysłowe, warsztaty i budynki niemieszkalne rolnicze o niskim
zapotrzebowaniu na energie i budynki rolnicze niemieszkalne,
-
budynki mieszkalne przeznaczone do użycia mniej niż cztery miesiące w roku,
-
budynki wolnostojące o całkowitej powierzchni użytkowej mniejszej niż 50 m
2
Członkowie Krajów UE podejmują niezbędne środki celem zapewnienia, aby nowe budynki
spełniały minimalne wymagania charakterystyki energetycznej. Dla budynków nowych o
łącznej powierzchni użytkowej powyżej 1000m
2
, Państwa Członkowskie mają zapewnić
możliwości
techniczne,
ś
rodowiskowe
i
ekonomiczne
wykorzystania
systemów
alternatywnych takich jak:
-
zdecentralizowane systemy dostawy energii oparte na energii odnawialnej,
-
CHP (skojarzone wytwarzanie ciepła i elektryczności),
11
-
ogrzewanie lub chłodzenie lokalne lub blokowe,
-
pompy cieplne, pod pewnymi warunkami :jeśli były rozważane i brane pod uwagę przed
rozpoczęciem budowy budynków.
Członkowskie zapewniają, aby przy wznoszeniu, sprzedaży lub wynajmie budynków
ś
wiadectwo charakterystyki energetycznej, było udostępniane właścicielowi lub przez
właściciela przyszłemu kupującemu lub najemcy.
Certyfikacja dla mieszkań lub jednostek przewidywanych do oddzielnego użytkowania w
blokach może być oparta: na wspólnej certyfikacji całego budynku dla bloków o wspólnym
systemie ogrzewania lub na ocenie innego mieszkania reprezentatywnego w tym samym
bloku.
Kraje UE podejmują środki mające na celu zapewnienie, aby w budynkach o całkowitej
powierzchni użytkowej powyżej 1000m
2
, zajmowanych przez władze publiczne i przez
instytucje świadczące usługi publiczne dla dużej liczby osób, i z tego powodu często
odwiedzanych przez te osoby, świadectwo energetyczne było umieszczone w miejscu
wyraźnie widocznym dla ogółu.
Podstawowe założenia wdrażanej Dyrektywy to:
Dla obiektów budowlanych przewiduje się wydawanie świadectw lub inaczej certyfikatów
energetycznych.
Certyfikat energetyczny będą musiały posiadać wszystkie obiekty wprowadzone do obrotu
np. obiekty podlegające sprzedaży, wynajęciu, dzierżawie lub wchodzące w skład spadku.
Certyfikat energetyczny będzie wykonywany na koszt właściciela lub zarządcy
nieruchomości.
Certyfikat będą mogli wydawać inżynierowie wpisani do rejestru prowadzonego przez Izbę
Inżynierów Budownictwa oraz Izbę Architektów.
Ustawa określa zasady:
•
oceny energetycznej budynków:
mieszkalnych,
zamieszkania zbiorowego,
użyteczności publicznej,
magazynowych
•
oceny energetycznej lokali mieszkalnych w budynkach,
•
sporządzania świadectw energetycznych budynków oraz lokali mieszkalnych,
12
•
kontroli kotłów, systemów klimatyzacji oraz instalacji ogrzewczych w budynkach i
•
lokalach mieszkalnych.
Przepisów ustawy nie stosuje się do:
o
wolnostojącego budynku o powierzchni użytkowej nie większej niż 50 m
2
,
o
budynku, w którym przeprowadzono roboty budowlane poprawiające jakość
energetyczną budynku, a koszt zaprojektowania i wykonania tych robót nie przekracza
25 % wartości odpowiadającej kosztom odtworzenia budynku;
o
budynku przeznaczonego do użytkowania w okresie nie dłuższym niż 2 lata, a także
budynku mieszkalnego przeznaczonego do użytkowania nie dłużej niż 4 miesiące w
roku, bez względu na wielkość ich powierzchni użytkowej;
o
budynku wpisanego do rejestru zabytków;
o
budynku kultu religijnego, jak: kościół, kaplica, klasztor, cerkiew, zbór, synagoga,
meczet.
Państwa Członkowskie zapewniają, aby przy wznoszeniu, sprzedaży lub wynajmie
budynków, świadectwo charakterystyki energetycznej było udostępniane właścicielowi lub
przez właściciela przyszłemu kupującemu lub najemcy, niezależnie od sytuacji jaka mogłaby
mieć miejsce. Ważność świadectw nie przekracza 10 lat.
Notariusz sporządzający umowy, o których mowa w ust. 4 i 6, jest obowiązany stwierdzić, że
budynek lub lokal mieszkalny będący przedmiotem umowy posiada świadectwo
energetyczne.
6. Metodologia określenia stanu energetycznego budynku:
Stan energetyczny budynku może być określony metodami obliczeniowymi i pomiarowymi a
w szczególności przez:
-
obliczenia,
-
pomiary zużycia ciepła na cele ogrzewania,
-
pomiary zużycia ciepła na podgrzanie ciepłej wody,
-
pomiary zużycia ciepła na cele wentylacji,
-
pomiary termowizyjne.
6.1 Metodyka opracowania świadectwa energetycznego.
Metodologia obliczania charakterystyki energetycznej budynków obejmuje co najmniej
następujące aspekty:
13
(a)
charakterystykę cieplną budynku (ściany wewnętrzne, itd.,). Charakterystyka ta
może obejmować również szczelność powietrzną;
(b)
instalację grzewczą i zaopatrzenie w ciepłą wodę, włącznie z charakterystyką
izolacji;
(c)
instalację klimatyzacyjną;
(d)
wentylację;
(e)
wbudowaną instalację oświetleniową (głównie sektor niemieszkalny);
(f)
położenie i zorientowanie budynku, włącznie z klimatem zewnętrznym;
(g)
pasywne systemy słoneczne i ochronę przed słońcem;
(h)
naturalną wentylację;
(i)
warunki klimatu wnętrza, włącznie z projektowanym klimatem wnętrza;
W miarę potrzeby w tych obliczeniach brany jest pod uwagę pozytywny wpływ poniższych
aspektów:
-
aktywne systemy słoneczne i inne systemy grzewcze i elektryczne oparte na
odnawialnych źródłach energii;
-
elektryczność wytwarzana przez CHP,
-
lokalne lub blokowe systemy grzewcze i chłodzenia,
-
naturalne oświetlenie.
Dla potrzeb obliczania budynki powinny być odpowiednio sklasyfikowane w kategorie takie
jak:
a)
budynki jednorodzinne;
b)
budynki mieszkalne wielorodzinne;
c)
biura;
d)
szkoły;
e)
szpitale;
f)
hotele i restauracje;
g)
obiekty sportowe;
h)
budynki handlwe;
i)
inne rodzaje budynków zużywających energię.
Ś
wiadectwo energetyczne jest sporządzane na podstawie oceny energetycznej, polegającej na
określeniu zintegrowanej charakterystyki energetycznej, na podstawie, której następuje
przyporządkowanie budynkowi klasy energetycznej. Podstawą do sporządzenia zintegrowanej
charakterystyki jest charakterystyka energetyczna budynku określona w projekcie
14
budowlanym dla budynku nowo wznoszonego, a dla budynku istniejącego, jeśli brak jest dla
niego dokumentacji projektowej - wyznaczana w wyniku inwentaryzacji.
Ś
wiadectwo charakterystyki energetycznej dla budynków powinno zawierać wartości
referencyjne takie jak: aktualne normy prawne i odniesienia dla umożliwienia konsumentom
dokonania porównania i oceny charakterystyki energetycznej danego budynku. Świadectwu
towarzyszą zalecenia służące poprawie danej charakterystyki energetycznej pod względem
opłacalności.
Cel świadectw jest ograniczony do dostarczenia informacji i jakikolwiek wpływ tych
ś
wiadectw w zakresie postępowania prawnego lub innym, ustala się zgodnie z przepisami
krajowymi.
6.2 Co to jest ocena energetyczna budynku?
Charakterystyka energetyczna jest to zbiór danych i wskaźników energetycznych budynku
dotyczących obliczeniowego zapotrzebowania budynku na energię na cele c.o., c.w.u.,
wentylacji i klimatyzacji, a w przypadku budynku użyteczności publicznej także oświetlenia.
Dla określenia zintegrowanej charakterystyki energetycznej przyjęto metodę odnoszenia cech
ocenianego budynku do cech budynku referencyjnego ( porównawczego ), czyli budynku,
który spełnia aktualne wymagania stawiane budynkom. Charakterystyka energetyczna
ocenianego budynku i jej porównanie z danymi określonymi dla budynku referencyjnego są
podstawą obliczania wskaźnika zintegrowanej charakterystyki, a z kolei wskaźnik wyznacza
klasę energetyczną budynku, przy czym dla budynku referencyjnego przyjmuje wartość 1.
Standard budynku referencyjnego tzw. standard podstawowy ( warunki techniczne zostały
zdefiniowane na poziomie wymagań minimalnych) opisany został i uzupełniony będzie w
nowelizowanych
przepisach
techniczno-budowlanych
tj.
rozporządzeniu
ministra
infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny
odpowiadać budynki i ich usytuowanie oraz doprecyzowany w projekcie rozporządzenia w
sprawie zakresu i form świadectw energetycznych: dla budynku i lokalu mieszkalnego.
Przewiduje się 7 klas energetycznych dla budynków od A do G . O przynależności budynku
do odpowiedniej klasy energetycznej decyduje wartość zintegrowanego wskaźnika
charakterystyki energetycznej.
Ś
wiadectwo jest przygotowywane w formie pisemnej oraz elektronicznej. Elektroniczna
forma ma umożliwiać spełnienie obowiązku rejestracji wszystkich wystawianych świadectw
energetycznych dla budynków w krajowym rejestrze świadectw.
15
Ś
wiadectwo stanowić ma, zgodnie ze zmianami wprowadzanymi do ustawy Prawo
budowlane załącznik do książki obiektu budowlanego.
Ś
wiadectwo energetyczne budynku zachowuje ważność przez 10 lat.
7. Szczegółowy zakres świadectwa energetycznego budynku.
Ś
wiadectwo energetyczne budynku powinno się składać z:
1. Strony tytułowej świadectwa zawierającej:
a) numer świadectwa w rejestrze,
b) typ budynku,
c) adres budynku i nazwę lub nazwisko właściciela,
d) zintegrowana charakterystykę energetyczna budynku,
e) klase energetyczna,
f) datę wydania i datę ważności ,
g) imię i nazwisko oraz nr licencji audytora energetycznego.
2. Charakterystyki techniczno-użytkowej budynku zawierającej:
a) przeznaczenie budynku i rok oddania do użytkowania,
b) liczbę kondygnacji, kubaturę ogółem i kubaturę części zawierającej pomieszczenia
o regulowanej temperaturze powietrza, powierzchnie pomieszczeń o regulowanej
temperaturze,
c) rodzaj konstrukcji,
d) rodzaj systemu ogrzewania, wentylacji, przygotowania ciepłej wody, klimatyzacji,
a w przypadku budynków użyteczności publicznej także oświetlenia.
3. Charakterystyki energetycznej budynku zawierającej dane ilościowe i porównawcze:
a) zapotrzebowania na energie do ogrzewania i wentylacji budynku,
b) zapotrzebowania na energie do przygotowania ciepłej wody użytkowej,
c) zapotrzebowania na energie przez system klimatyzacji budynku,
d) zapotrzebowania na energie elektryczna dla celów oświetlenia.(tylko dla
budynków użyteczności publicznej).
4. Obliczenia zintegrowanej oceny charakterystyki energetycznej budynku oraz określenia
klasy energetycznej budynku.
5. Uwag w sprawie możliwości zmniejszenia zużycia energii w budynku
a) Przez zmiany w eksploatacji budynku,
b) Przez ewentualną termomodernizację czyli przebudowę budynku lub jego
16
wyposażenia technicznego .
6. Informacje o podstawach prawnych świadectwa oraz o korzystaniu ze świadectwa .
Ś
wiadectwo energetyczne lokalu mieszkalnego składa się z następujących części:
1. Strony tytułowej świadectwa zawierającej:
a) numer świadectwa w rejestrze,
b) typ budynku,
c) adres budynku i nazwę lub nazwisko właściciela budynku,
d) nr lokalu i nazwisko właściciela,
e) zintegrowana charakterystykę energetyczna lokalu mieszkalnego,
f) klasę energetyczna lokalu mieszkalnego,
g) datę wydania i datę ważności,
h) imię i nazwisko oraz nr licencji audytora energetycznego,
i) Informacje dla użytkowników świadectwa.
2. Charakterystyki techniczno-użytkowej budynku i lokalu mieszkalnego zawierającej:
a) rok oddania budynku do użytkowania,
b) położenie mieszkania ( kondygnacja),
c) rodzaj systemu ogrzewania, wentylacji i przygotowania ciepłej wody,
3. Charakterystyki energetycznej lokalu mieszkalnego zawierającej dane ilościowe i
porównawcze
a) zapotrzebowania na energie do ogrzewania i wentylacji lokalu,
b) zapotrzebowania na energie do przygotowania ciepłej wody użytkowej zużywanej w
lokalu.
4. Obliczenia zintegrowanej oceny charakterystyki energetycznej lokalu mieszkalnego oraz
określenia klasy energetycznej budynku.
8. Zasady obliczeń zintegrowanego wskaźnika oceny energetycznej budynku.
Pełna ocena energetyczna budynku polega na wyznaczeniu zintegrowanego wskaźnika
uwzględniającego
zużycie
energii
na
ogrzewanie,
wentylację,
klimatyzację,
przygotowanie ciepłej wody i oświetlenie. Zintegrowany wskaźnik oceny energetycznej
budynku opiera się na wskaźnikach jednostkowego zapotrzebowania energii na wszystkie
wymienione potrzeby.
17
8.1
Wskaźnik jednostkowego zapotrzebowania energii na potrzeby ogrzewania i
wentylacji:
c
g
g
A
E
E
=
1
E
g1
[ kWh/a ] – sezonowe zapotrzebowanie energii na ogrzewanie i wentylację,
obliczane według PN – B – 02025,
A
c
[ m
2
] – powierzchnia pomieszczeń o regulowanej temperaturze w budynku.
Analogicznie dla budynku referencyjnego: E
gr
i E
g1r
Wskaźnik charakterystyki zapotrzebowania energii na potrzeby ogrzewania i
wentylacji:
r
g
g
g
E
E
w
N
1
1
⋅
=
w – współczynnik zależny od źródła ciepła. ( wg tabeli )
Lp
Nośnik energii
Współczynnik „w”
1
Energia elektryczna
2,5
2
Biomasa
0,5
3
Energia słoneczna i geotermalna
0
4
Inne nośniki
1
Współczynnik „w” ma na celu promowanie odnawialnych źródeł energii, które ograniczają
negatywne oddziaływanie na środowisko.
8.2
Wskaźnik jednostkowego zapotrzebowania energii na potrzeby podgrzania ciepłej
wody:
Obliczenie energii potrzebnej do przygotowania 1m
3
ciepłej wody w systemie występującym
w rozpatrywanym budynku E
w1
wg wzoru :
⋅
⋅
−
⋅
⋅
=
3
1
)
(
m
kJ
k
T
T
c
E
p
k
t
z
c
w
w
η
η
ρ
gdzie:
c
w
– ciepło właściwe wody, przyjmowana jako 4,2 kJ/kg
⋅°
C,
ρ
- gęstość wody, [kg/m
3
],
18
T
c
– temperatura wody w podgrzewaczu, [
°
C],
T
z
– temperatura wody zimnej, [
°
C] przyjmowana jako 10
o
C,
k
t
- jest współczynnikiem korekcyjnym uwzględniającym temperaturę wody w
podgrzewaczu różna od 60
o
C.
η
k
– sprawność źródła ciepła wykorzystywanego do przygotowania ciepłej wody,
η
p
– sprawność układu przewodów do przesyłu ciepłej wody.
Obliczenie energii potrzebnej do przygotowania 1m
3
ciepłej wody w budynku
referencyjnym E
w1r
wykonuje się analogicznie jak w ocenianym budynku przyjmując:
– temperaturę wody w podgrzewaczu T
c
= 60
°
C,
η
k
– sprawność źródła ciepła wykorzystywanego do przygotowania ciepłej wody wg tabl. 1,
η
p
– sprawność przesyłania ciepłej wody wg tablicy 4, przy czym dla systemów centralnego
przygotowania ciepłe wody należy przyjąć sprawność wg punktu 5 tablicy 4.
Obliczenie wskaźnika charakterystyki zapotrzebowania energii na potrzeby podgrzewania
wody według wzoru.
r
w
w
w
E
E
w
N
1
1
⋅
=
gdzie :
w - współczynnik uwzględniający rodzaj nośnika energii ( jak dla ogrzewania ).
Obliczenie sezonowego zapotrzebowania na energię do przygotowania ciepłej wody w
badanym wg wzoru:
E
w
= 3,6*365* E
w1
*q
cw
* k
t
[kWh/a ]
gdzie:
q
cw
– jednostkowa dobowa ilość wody do podgrzania, [dm3/(j.o.)
⋅
d],
(j.o.) – jednostka odniesienia,
365 – liczba dni w roku,
3,6 współczynnik przeliczenia jednostek.
8.3
Wskaźnik jednostkowego zapotrzebowania energii na potrzeby klimatyzacji.
Metoda określenia danych dotyczących zapotrzebowania na energię dla potrzeb klimatyzacji
zostanie ustalona w terminie późniejszym . Do czasu ustalenia tej metody zapotrzebowanie na
energię dla potrzeb klimatyzacji należy pominąć.
Wskaźnik charakterystyki zapotrzebowania energię:
19
r
k
k
k
E
E
w
N
1
1
⋅
=
8.4
Wskaźnik jednostkowego zapotrzebowania energii na potrzeby oświetlenia.
Określenie danych dotyczących zapotrzebowania na energie dla potrzeb oświetlenia
obejmuje:
a) wykonanie zestawienia zawierającego:
- rodzaje pomieszczeń i ich powierzchnie użytkowe,
- wymagany poziom natężenia oświetlenia,
- moc urządzeń oświetleniowych występujących w pomieszczeniach,
- moc jednostkową rzeczywistą i zalecaną oraz wartości średnioważone mocy jednostkowej
rzeczywistej i zalecanej,
-
czas użytkowania oświetlenia w ciągu roku,
-
zużycie energii elektrycznej na oświetlenie w ciągu roku.
Wskaźnik charakterystyki zapotrzebowania energii na oświetlenie:
r
s
s
s
E
E
w
N
1
1
⋅
=
Jednostkowa moc oświetlenia:
N
i
s
A
P
E
=
1
∑
∑
⋅
=
N
N
jz
r
s
A
A
P
E
)
(
1
gdzie
P
i
, P
jz
– moc oświetlenia w pomieszczeniach,
A
N
– powierzchnia pomieszczenia.
Dla określenia czasu użytkowania oświetlenia należy korzystać ze wzoru
tu = t
D
*F
D
*F
O
+ t
N
* F
O
[h]
gdzie :
t
u
- okres efektywnego stosowania oświetlenia [h],
t
D
- okres uwzględniania oświetlenia dziennego [h]
t
N
– okres stosowania tylko oświetlenia elektrycznego [h]
F
D
-czynnik uwzględniający okres wykorzystania światła dziennego w oświetleniu,
F
O
- czynnik uwzględniający okres nieobecności użytkowników w budynku
20
Obliczenie wskaźnika charakterystyki zapotrzebowania energii na potrzeby oświetlenia :
r
s
s
s
E
E
w
N
1
1
⋅
=
gdzie :
-w jest współczynnikiem uwzględniającym rodzaj nośnika energii,
Obliczenie rocznego zużycia energii na potrzeby oswietlenia w budynku ocenianym :
Es = [ (P
i
x t
u
)] / 1000 + n*A
N
[kWh/a]
gdzie n= 1 kWh/(m
2
*a) gdy jest oświetlenie awaryjne oraz
n= 6 kWh/(m
2
*a) gdy jest oświetlenie zapasowe.
9
Zintegrowany wskaźnik charakterystyki energetycznej budynku.
Określenie zintegrowanej charakterystyki energetycznej budynku dokonuje się jako
obliczenie wskaźnika EP na podstawie obliczonych wartości wskaźników charakterystyki
energetycznej N
g
, N
w
, N
k
, N
s
oraz współczynników udziału ilości energii w danej dziedzinie
do całkowitego zużycia energii f
g
, f
w
, f
k
, f
s
:
EP = N
g
*f
g
+ N
w
* f
w
+ N
k
* f
k
+ N
s
* f
s
Obliczenie współczynników udziału ilości energii:
E
E
f
g
g
=
;
E
E
f
w
w
=
;
E
E
f
k
k
=
;
E
E
f
s
s
=
przy czym
E = E
g
+ E
w
+ E
k
+ E
s
Na podstawie zintegrowanego wskaźnika charakterystyki energetycznej budynku przypisuje
się klasę energetyczną budynku zgodnie z poniższą tabelą.
Klasa
Wartość EP
A
=<EP
0,25
B
0,25
< EP <
0,50
C
0,50
< EP <
0,75
D
0,75
< EP <
1,00
E
1,00
< EP <
1,25
F
1,25
< EP <
1,50
G
< EP
1,50
KLASA ENERGETYCZNA BUDYNKU
21
Budynek referencyjny należy do klasy D z zintegrowanym wskaźnikiem charakterystyki
energetycznej budynku równym 1. Budynki należące do klasy A, B i C są mniej
energochłonne od referencyjnego, należące do klasy E, F i G bardziej energochłonne.
Przynależność do klasy odzwierciedla jednostkowe zużycie energii, co przedstawia poniższy
wykres.
Klasyfikacja energetyczna budynków
45
80
100
150
250
300
0
50
100
150
200
250
300
1
E
[
k
W
h
/m
2
.r
o
k
]
A - niskoenegetyczny
B - energooszczędny
C - średnio energooszczędny
D - średnio energochłonny
E - energochłonny
E - bardzo energochłonny
Klasyfikację energetyczną lokalu mieszkalnego wykonuje się analogicznie jak budynku,
uwzględniając tylko zapotrzebowania ciepła do ogrzewania i wentylacji oraz do
przygotowania ciepłej wody.
Jak wynika z przedstawionej metodologii oceny energetycznej budynku, jest ona w znacznej
mierze zgodna z dotychczasowym sporządzaniem audytów energetycznych.
Sporządzenie obu tych dokumentów wymaga:
-
zapoznanie się z dokumentacją budowlaną, instalacji c. o., c. w. u.
-
sporządzenie charakterystyki budynku,
-
obliczenie zapotrzebowania ciepła do celów grzewczych,
-
obliczenie sezonowego zapotrzebowania ciepła,
-
sprawdzenie zachowania wymaganych wskaźników energetycznych,
-
wskazanie działań termomodernizacyjnych zmniejszających zużycie ciepła.
W przypadku sporządzania audytu energetycznego dodatkowo należy wykonać:
-
obliczenie efektów energetycznych zastosowanych działań termomodernizacyjnych,
-
obliczenie efektów ekonomicznych zastosowanych działań termomodernizacyjnych ,
22
-
wybór najkorzystniejszego wariantu termomodernizacji.
Natomiast w przypadku sporządzania oceny energetycznej należy wykonać:
-
obliczenie wskaźników energetycznych różnych potrzeb energii,
-
obliczenie zintegrowanego wskaźnika energetycznego,
-
określenie klasy energetycznej.
10. Audytorzy energetyczni
Z projektu uregulowań prawnych wynikają zasady powoływania audytorów energetycznych
uprawnionych do sporządzania ocen energetycznych budynków i lokali oraz wydawania
ś
wiadectw energetycznych. Informacje takie zamieszczono poniżej.
Audytorem energetycznym może być osoba fizyczna posiadająca licencję zawodową nadaną
w odpowiednim trybie i wpisaną do rejestru audytorów energetycznych.
Audytor energetyczny dokonuje określenia charakterystyki energetycznej, jeśli taka nie
została dla budynku lub lokalu mieszkalnego sporządzona, oraz oceny energetycznej budynku
lub lokalu mieszkalnego i sporządza świadectwo energetyczne budynku lub lokalu
mieszkalnego.
Audytor energetyczny nie może dokonywać oceny energetycznej budynku lub lokalu
mieszkalnego i sporządzać świadectwa energetycznego budynku lub lokalu mieszkalnego,
będąc jednocześnie projektantem, kierownikiem budowy lub zarządcą tego budynku.
Sporządzać świadectwa budynku lub lokalu mieszkalnego nie może również właściciel
budynku .
Audytor energetyczny jest obowiązany do:
1)
przesyłania niezwłocznie w formie elektronicznej kopii sporządzonego świadectwa
energetycznego budynku do ministra właściwego do spraw budownictwa, gospodarki
przestrzennej i mieszkaniowej, prowadzącego rejestr świadectw energetycznych, w
celu nadania numeru i umieszczenia w rejestrze;
2)
przesłania zleceniodawcy, sporządzonego w formie pisemnej, oryginału świadectwa
energetycznego budynku lub lokalu mieszkalnego;
3)
przechowywania przez okres 10 lat kopii, sporządzonych w formie pisemnej i
elektronicznej, świadectw energetycznych budynków oraz lokali mieszkalnych.
Audytor energetyczny jest obowiązany do zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności
cywilnej za szkody wyrządzone w związku z wykonywaniem czynności.
Wniosek o nadanie licencji zawodowej audytora energetycznego może złożyć osoba
fizyczna.
23
Licencję audytora energetycznego nadaje się osobie, która:
1) ukończyła co najmniej studia magisterskie, w rozumieniu przepisów o szkolnictwie
wyższym;
2)
odbyła szkolenie dla osób ubiegających się o nadanie licencji audytora
energetycznego;
3)
ukończyła z wynikiem pozytywnym postępowanie kwalifikacyjne,
4)
Za równorzędne z odbyciem szkolenia oraz ukończeniem z wynikiem pozytywnym
postępowania kwalifikacyjnego, uznaje się ukończenie nie mniej niż rocznych
studiów podyplomowych na kierunkach: architektura, budownictwo, inżyniera
ś
rodowiska, energetyka lub pokrewne w zakresie audytingu energetycznego na
potrzeby termomodernizacji oraz oceny energetycznej budynków.
Proponowany w projekcie rozporządzenia program szkolenia.
I. Cześć ogólna
1.1. Użytkowanie i oszczędność energii w budynkach
1.2. Doradztwo energetyczne
1.3. Aspekty formalno-prawne oceny energetycznej budynków
II. Cześć Techniczna
2.1. Ochrona cieplna budynków , zagadnienia fizyki budowli
2.2. Kotły na paliwa stałe, ciekłe i gazowe
2.3. Systemy ogrzewania
2.4. Systemy zaopatrzenia w c.w.u.
2.5. Systemy wentylacji i klimatyzacji
2.6. Odnawialne zródła energii i pompy ciepła
2.7. Oszczędność energii elektrycznej w budynkach
2.8. Kierowanie gospodarka energetyczna
2.9. Metody pomiarów i badań i termowizja
2.10. Termomodernizacja budynków, możliwości poprawy standardu energetycznego
budynków
III. Ocena energetyczna budynków i lokali mieszkalnych, swiadectwo energetyczne
budynku i lokalu mieszkalnego
3.1. Metoda wyznaczania klasy energetycznej dla budynków oraz lokali
mieszkalnych
3.2. Programy komputerowe do oceny energetycznej budynków
24
3.3.Wykonanie szkoleniowych świadectw energetycznych dla budynku i lokalu
mieszkalnego
Osoby, którym nadano licencje zawodowe audytorów energetycznych podlegają wpisowi do
rejestru audytorów energetycznych. Uzyskanie uprawnień do wykonywania czynności
audytora energetycznego następuje z dniem wpisu do rejestru audytorów energetycznych.
Osobie, której nadano licencję zawodową audytora energetycznego nie można odmówić
wpisu do rejestru. Odmowa wpisu do rejestru może nastąpić w szczególności w przypadkach
nie spełniania wymaganych warunków.
Rzeszów, maj 2007 r.
25
ZAŁĄCZNIKI
Przeciętne roczne zużycie energii na ogrzewanie w kWh/m2 powierzchni
użytkowej ogrzewanej w budynkach mieszkalnych
240-380
160-200
50-100
30-60
120-160
do 1985
1986-1992
wg aktualnych wymaga
ń
P O L S K A
Niemcy
Szwecja
1993-1997
od 1998
90-120
26
Liczba wniosków o premię termomodernizacyjną
Liczba wniosków o premię termomodernizacyjną
0
500
1000
1500
2000
2500
3000
3500
1999
2000
2001
2002
2003
2004
2005
2006
Cechy budynku pasywnego
Informacje dotyczące wyników Funduszu Termomodernizacji od początku funkcjonowania programu do dnia
28.02.2007 r. (dane liczbowe)
Wyszczególnienie
liczba zarejestrowanych
wniosków - razem
liczba wniosków
zweryfikowanych
pozytywnie
liczba wniosków
zweryfikowanych
negatywnie
liczba wniosków w trakcie
weryfikacji oraz zwrócone
przez BGK
1
2
3
4
5 =2-(3+4)
Wnioski razem, w tym:
9152
6387
415
2352
domy jednorodzinne
565
437
90
38
budynki wielorodzinne
7611
5219
238
2156
lokalne źródła ciepła
86
54
19
13
sieci ciepłownicze
27
19
3
5
inne źródła ciepła
5
5
0
0
budynki użyt.
publicznej
777
597
59
121
budynki zbiorowego
zamieszkania
66
51
6
9
pozostałe
15
5
0
10
28
Informacje dotyczące wyników Funduszu Termomodernizacji od początku funkcjonowania programu do dnia
28.02.2007 r. (struktura procentowa)
Wyszczególnienie
struktura % wniosków
zarejestrowanych
struktura % wniosków
zweryfikowanych pozytywnie
struktura % wniosków
zweryfikowanych negatywnie
1
2
3
4
Wnioski razem, w tym:
100,00%
100,00%
100,00%
domy jednorodzinne
6,17%
6,84%
21,68%
budynki wielorodzinne
83,16%
81,71%
57,35%
lokalne źródła ciepła
0,95%
0,85%
4,58%
sieci ciepłownicze
0,30%
0,30%
0,72%
inne źródła ciepła
0,05%
0,08%
0,00%
budynki użyt. publicznej
8,49%
9,34%
14,22%
budynki zbiorowego zamieszkania
0,72%
0,80%
1,45%
pozostałe
0,16%
0,08%
0,00%
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
więcej podobnych podstron