16 Przechowywanie i transport w Nieznany (2)

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

,, wykonane

MINISTERSTWO EDUKACJI

NARODOWEJ

Janina Żurek

Przechowywanie i transport wyrobów skórzanych
311[35].Z3.07

Poradnik dla ucznia

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2007

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Recenzenci:
dr inż. Marian Grabkowski
mgr inż. Jan Skiba

Opracowanie redakcyjne:
mgr inż. Małgorzata Latek

Konsultacja:
mgr inż. Zdzisław Feldo

Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 311[35].Z3.07,
,,Przechowywanie i transport wyrobów skórzanych” zawartego w modułowym programie
nauczania dla zawodu technik technologii wyrobów skórzanych.

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

2. Wymagania wstępne

3. Cele kształcenia

4. Materiał nauczania

4.1. Warunki magazynowania wyrobów skórzanych

4.1.1. Materiał nauczania

4.1.2. Pytania sprawdzające

4.1.3. Ćwiczenia

4.1.4. Sprawdzian postępów

4.2. Pakowanie, składowanie i transport wyrobów skórzanych

4.2.1. Materiał nauczania

4.2.2. Pytania sprawdzające

4.2.3. Ćwiczenia

4.2.4. Sprawdzian postępów

4.3. Organizacja sprzedaży

4.3.1. Materiał nauczania

4.3.2. Pytania sprawdzające

4.3.3. Ćwiczenia

4.3.4. Sprawdzian postępów

5. Sprawdzian osiągnięć

6. Literatura

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Poradnik będzie Ci pomocny w przyswajaniu wiedzy o przechowywaniu, pakowaniu,

składowaniu jak również transporcie wewnętrznym i zewnętrznym oraz organizacji sprzedaży
wyrobów skórzanych.

W poradniku zamieszczono:

1. Wymagania wstępne, czyli wykaz niezbędnych umiejętności i wiedzy, które powinieneś

mieć opanowane, aby przystąpić do realizacji tej jednostki modułowej.

2. Cele kształcenia, jakie powinieneś osiągnąć w czasie zajęć edukacyjnych tej jednostki

modułowej.

3. Materiał nauczania umożliwiający Ci samodzielne przygotowanie się do wykonania

ćwiczeń i zaliczenia sprawdzianów.

4. Pytania sprawdzające wiedzę potrzebą do wykonania ćwiczeń.
5. Ćwiczenia, które umożliwią Ci nabycie umiejętności praktycznych oraz sprawdzenie

wiadomości teoretycznych.

6. Sprawdzian postępów.
7. Zestaw pytań sprawdzających Twoje opanowanie wiedzy i umiejętności z zakresu całej

jednostki modułowej

8. Wykaz literatury, którą możesz wykorzystać do poszerzenia wiedzy.

Wykonując sprawdzian postępów powinieneś odpowiadać na pytanie tak lub nie, co

oznacza, że opanowałeś materiał albo nie.

Jeżeli masz trudności ze zrozumieniem tematu lub ćwiczenia, to poproś nauczyciela lub

instruktora o wyjaśnienie i ewentualne sprawdzenie, czy dobrze wykonujesz daną czynność.
Po przerobieniu materiału spróbuj zaliczyć sprawdzian z zakresu jednostki modułowej.

Jednostka modułowa: ,,Przechowywanie i transport wyrobów skórzanych”, której treść

teraz poznasz jest jednym z elementów modułu 311[35].Z3, którego struktura jest
zilustrowana na schemacie umieszczonym na stronie 4.

Bezpieczeństwo i higiena pracy

W czasie pobytu w pracowni musisz przestrzegać regulaminów, przepisów

bezpieczeństwa i higieny pracy oraz instrukcji przeciwpożarowych, wynikających z rodzaju
wykonywanych prac. Przepisy te poznasz podczas trwania nauki.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Schemat układu jednostek modułowych

311[35].Z3.01

Dokonywanie rozkroju materiałów

311[35].Z3.03

Dokonywanie montażu wyrobów

skórzanych

311[35].Z3.02

Przygotowanie elementów wyrobów

skórzanych do montażu

311[35].Z3.04

Zdobienie i wykończanie wyrobów

skórzanych

311[35].Z3

Technologia wytwarzania wyrobów

skórzanych

311[35].Z3.05

Wykonywanie międzyoperacyjnej kontroli

produkcji wyrobów skórzanych

311[35].Z3.06

Ocenianie jakości wyrobów

311[35].Z3.07

Przechowywanie i transport wyrobów

skórzanych

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć:

– posługiwać się dokumentacją technologiczną i techniczną stosowaną podczas pakowania

i składowania wyrobów skórzanych,

– charakteryzować warunki jakie powinien spełniać magazyn do różnego rodzaju wyrobów,

np. gotowych, elementów wyrobów, materiałów pomocniczych,

– rozróżniać środki transportu stosowane wewnątrz zakładu, w magazynach i do transportu

zewnętrznego,

– scharakteryzować budowę oraz posługiwać się przyrządami pomiarowymi np.

termometrem, higrometrem, grubościomierzem itp.

– organizować stanowiska pracy zgodnie z wymogami ergonomii,
– korzystać z różnych źródeł informacji,
– przestrzegać przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz

ochrony środowiska.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć:

–

dobrać sposób pakowania do wielkości, wartości i rodzaju wyrobu,

–

określić warunki przechowywania wyrobów kaletniczych, rymarskich i rękawiczniczych,

–

zmagazynować wyroby skórzane,

–

wyjaśnić rolę działu sprzedaży w przedsiębiorstwie,

–

zastosować procedury prawne i handlowe dotyczące sprzedaży,

–

sporządzić analizę rynku zbytu dla wyrobów skórzanych,

–

opracować ofertę handlową na produkowane wyroby,

–

przeprowadzić negocjacje handlowe z odbiorcami wyrobów,

–

przyjąć i rozpatrzyć reklamacje wyrobów,

–

zorganizować transport wyrobów gotowych.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. MATERIAŁ NAUCZANIA

4.1. Warunki magazynowania wyrobów skórzanych

4.1.1. Materiał nauczania

Magazyny w których będą przechowywane gotowe wyroby powinny być murowane,

a podłogi powinny być niepalne, najlepiej asfaltowe. Pomieszczenie takie powinno być
wyposażone w regały z półkami, stół roboczy oraz wózki jezdne ręczne lub elektryczne oraz
sprzęt przeciwpożarowy.

Do typowych wózków stosowanych w magazynach można zaliczyć wózek windowy

(rys.1) oraz wózek dźwigniowy (rys.2)

Rys. 1. Wózek windowy [7, s. 102]

Rys. 2. Wózek dźwigniowy [7, s. 102]

W magazynie powinny być zachowane stałe warunki wentylacji oraz ogrzewania. Dobra

wentylacja powinna zapewnić wymianę powietrza w ciągu godziny. Do tego celu służą
wentylatory ssąco-tłoczące umieszczone w odległości 2,5-3,0 m od podłogi. W magazynie
wyrobów gotowych wilgotność względna powietrza powinna wahać się w granicach od
50÷70%, a mierzymy ją higrometrem włosowym. (rys.3)
Ważnym przyrządem pomiarowym jest również termometr, (rys.4) gdyż temperatura
powietrza, (którą musimy kontrolować, tak jak i wilgotność) może wahać się w granicach od
5÷25

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 3. Higrometr

Rys. 4. Termometr

Regały w pomieszczeniu magazynowym powinny być tak rozmieszczone, aby światło

słoneczne nie padało bezpośrednio na wyroby na nich umieszczone, ewentualnie szyby
możemy pomalować farbą w kolorze niebieskim lub zainstalować rolety. Regały powinny być
tak rozmieszczone, aby ułatwiały dostęp do składowanych tam wyrobów, także przy użyciu
wózków. Pomieszczenie powinno być wyposażone w dobre oświetlenie jarzeniowe. Wyroby
powinny być przeglądane, co najmniej raz na trzy miesiące. W przypadku wykrycia pleśni
wyroby należy oczyścić miękką szmatką, przewietrzyć i oddzielić od pozostałych wyrobów.

Rys.5

Regał na wyroby gotowe [2, s. 112]

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wyroby powinny być rozmieszczane na półkach regałów zgodnie z asortymentem,

kolorystyką i materiałem podstawowym, z jakiego został wykonany wyrób. Półki regałów
powinny być odpowiednio oznakowane (etykietkami). Magazynier, przygotowując wyroby
do transportu, powinien pamiętać, aby jako pierwsze wydawać wyroby z wcześniejszą datą
produkcji, w celu uniknięcia w ten sposób procesów starzenia się niektórych materiałów
użytych do produkcji.

4.1.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1. Jakie znasz urządzenia magazynowe?
2. Jakie przyrządy pomiarowe są niezbędne w magazynie?
3. Jakie parametry kontrolujemy w magazynie wyrobów gotowych?
4. W jaki sposób zapewnić wymianę powietrza w magazynie?
5. Jak uniemożliwić dostęp promieni słonecznych do magazynu?
6. Jakim przyrządem kontrolujemy wilgotność pomieszczeń magazynowych?

4.1.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj schematyczny plan rozmieszczenia urządzeń magazynowych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) zapoznać się z materiałem nauczania,
2) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3) przygotować papier,
4) przygotować przybory do rysowania,
5) wykonać schemat,
6) przedstawić do oceny.

Wyposażenie stanowiska pracy:

– przybory do rysowania i pisania,
– przybory kreślarskie,
– przykładowy schemat magazynu wyrobów gotowych,
– literatura z rozdziału 6.

Ćwiczenie 2

Zaproponuj rozwiązanie umożliwiające utrzymanie prawidłowych parametrów

w magazynie.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) zapoznać się z materiałem nauczania,
2) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3) zaproponować sposoby utrzymania parametrów powietrza,
4) zaprezentować zaproponowane rozwiązania.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wyposażenie stanowiska pracy:

–

dzienniczek praktyk,

–

przybory do pisania,

–

literatura z rozdziału 6.

4.1.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) nazwać urządzenia magazynowe?



2) omówić przyrządy pomiarowe stosowane w magazynie?



3) określić parametry temperatury i wilgotności powietrza w magazynie?



4) kontrolować parametry temperatury i wilgotności powietrza?



5) rozmieścić urządzenia magazynowe?



6) rozmieścić wyroby w magazynie wyrobów gotowych?



„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.2. Pakowanie, składowanie i transport wyrobów skórzanych

4.2.1. Materiał nauczania

Wyroby przed przekazaniem do magazynu wyrobów gotowych powinny być

zapakowane zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie zasadami lub wymaganiami odbiorcy.
Wyroby mogą być pakowane w folię, papier lub pudełka. Jeżeli wyroby będą pakowane
w kartony zbiorcze bez opakowań jednostkowych, powinny być przynajmniej przełożone
papierem, aby nie doszło do samouszkodzeń wyrobów. Drobne wyroby skórzane mogą być
pakowane po kilka do jednego opakowania. Wnętrze wyrobu zamkniętego powinno być
wypełnione papierem. Rozmiary opakowań jednostkowych i zbiorczych powinny być tak
dobrane, aby wyroby na tyle szczelnie je wypełniały, by nie dochodziło do przemieszczania
ich w czasie transportu. Drobne wyroby pakowane po kilka sztuk w folię można zapakować
do kartonu zbiorczego z odpowiednimi przegrodami. Zamknięte kartony zbiorcze okleja się
taśmą papierową lub samoprzylepną.

Każde opakowanie powinno być oznakowane etykietą, tak na opakowaniu

jednostkowym, jak i zbiorczym. Znaki na etykietach powinny być wykonane farbą przez
stemplowanie, drukowanie lub wytłaczanie. Znaki powinny być trwałe, estetyczne, czytelne
i niebrudzące. Wysokość znaków powinna wynosić, co najmniej trzy milimetry. Między
poszczególnymi grupami znaków powinien być zachowany odstęp wielkości jednego znaku.
Etykiety lub plomby powinny być przymocowane do wyrobów lub opakowań w sposób
uniemożliwiający ich usunięcie bez uszkodzenia. Dopuszcza się umieszczenie znaków
bezpośrednio na opakowaniu jednostkowym np. na torebce z folii. Stosuje się następujące
rodzaje znaków i sposobów ich pakowania:

−

nazwa producenta, znak towarowy i nazwa handlowa wyrobu – według zatwierdzonego
wzoru,

−

nazwa materiału podstawowego – słownie,

−

oznaczenie według KTM – cyframi, lub uzgodnić z odbiorcą,

−

numer normy przedmiotowej – pełny literowy i cyfrowy symbol normy,

−

cena detaliczna – cyframi i skrótem zł.,

−

rok produkcji – cyframi,

−

liczba zapakowanych sztuk – cyframi na pakowaniu zbiorczym,

−

znaki kontroli jakości i znak gatunku – pieczątkami, za wyjątkiem gat. I,

−

znak jakości – według wzoru zatwierdzonego przez instytucję nadającą znak.

Informacja dla użytkownika – opisuje zasady dotyczące sposobu użytkowania

i konserwacji wyrobu. Zalecenia takie mogą być drukowane na odwrocie etykiety
indywidualnej wyrobu.

Pakowanie wyrobów skórzanych

Rozróżnia się trzy rodzaje opakowań:

−

opakowania jednostkowe,

−

opakowania zbiorcze,

−

opakowania transportowe.

Możemy wyróżnić następujące rodzaje opakowań i materiałów opakowaniowych:

−

pudełka kartonowe i tekturowe,

−

pudełka tekturowe,

−

folia wiskozowa,

−

torby z folii polietylenowej, zgrzewane,

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

torby z folii- uplastycznionego polichlorku winylu z dnem nienormowanym bez fałd,
zgrzewane,

−

torby papierowe do pakowania towarów,

−

papiery pakowe zwykłe,

−

tektury faliste,

−

papier pakowy asfaltowany,

−

skrzynki i komplety skrzynkowe,

−

taśmy papierowe powleczone klejem.

Materiały, z których wykonane będą zarówno opakowania jednostkowe, zbiorcze,

a szczególnie transportowe, powinny posiadać odpowiednią odporność na uszkodzenia
mechaniczne. Pudła tekturowe powinny być odpowiednio uformowane i zabezpieczone
w sposób trwały przed otwarciem podczas transportu. W przypadku stosowania palet lub
kontenerów do formowania jednostek ładunkowych należy używać: palet ładunkowych, palet
ładunkowych skrzyniowych lub kontenerów uniwersalnych.
Transport wyrobów wewnątrz zakładu może odbywać się przy użyciu środków transportu
zmechanizowanego lub ręcznego np. wózków jezdnych, wózków akumulatorowych,
przenośników itp.
Sposoby pakowania różnych rodzajów wyrobów kaletniczych drobnej galanterii, pokrowców
i wyrobów rymarskich są zilustrowane w tabeli 1.

Tabela 1. Sposób pakowania różnych wyrobów [ 9]

Lp.

Rodzaje

wyrobów

Liczba

stopni

pakowa

nia

Rodzaj

opakowania

Przygotowanie wyrobów do

pakowania i opakowania

jednostkowe

Opakowania

zbiorcze i

transportowe

Walizy

1 lub 2

jednostkowe lub

jednostkowe

i transportowe

każdy wyrób należy zawijać w

papier, tekturę falistą lub papier

pakowy zwykły; krawędzie papieru

na czołach należy zakleić taśmą

samoprzylepną lub papierową

powleczoną klejem; dopuszcza się

kompletowanie wyrobów do

wysyłki przez umieszczanie waliz

mniejszych w walizach większych,

zabezpieczając je przed

przemieszczaniem się.

wyroby należy

umieszczać w

opakowaniach

transportowych

lub w

uzgodnieniu

z odbiorcą w

środkach

transportowych;

zaleca się

tworzenie

jednostek

ładunkowych

Teczki, torby,

tornistry, nesesery,

raportówki,

futerały do broni

myśliwskiej itp.

jednostkowe

i transportowe

każdy wyrób należy zabezpieczyć

przed zgnieceniem przez

wypchanie papierem lub przez
usztywnienie paskami tektury,

fibry, winiduru itp. wkładanymi do

wnętrza wyrobu; każdy wyrób

należy zawinąć w papier pakowy

zwykły; krawędzie papieru na

czołach należy zakleić taśmą

samoprzylepną lub papierową

powleczoną klejem; dopuszcza się

kompletowanie wyrobów do

wysyłki przez umieszczanie waliz

mniejszych w walizach większych,

zabezpieczając je przed

przemieszczaniem się

wyroby należy

umieszczać w

opakowaniach

transportowych

torebki damskie

jednostkowe,

każdy wyrób należy zabezpieczyć

wyrób należy

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

zbiorcze,

transportowe

przed zgnieceniem przez

wypchanie papierem lub przez
usztywnienie paskami tektury,

fibry, winiduru itp. wkładanymi do

wnętrza wyrobu; każdy wyrób ze

skór naturalnych i poromerycznych

należy zawijać w bibułkę, cienki

papier , a następnie pakować w

pudełka kartonowe; każdy wyrób z

innych surowców powinien być

zawijany w cienki papier

umieszczać

w opakowaniach

zbiorczych, a te

w opakowaniach

transportowych

Portfele,

portmonetki, etui,

papierośnice,

puderniczki,

piórniki,

jednostkowe,

zbiorcze,

transportowe

każdy wyrób należy pakować w

pudełko kartonowe lub torebkę

perforowaną z folii; dopuszcza się

owijanie wyrobu w cienki papier

lub bibułę

wyrób należy

umieszczać

w opakowaniach

zbiorczych, a te

w opakowaniach

transportowych

Pasy i paski

jednostkowe i

zbiorcze

każdy wyrób należy zwijać w rolkę

lub układać w wiązki( np. po 10

sztuk) i wiązać na obu końcach lub

spinać końce pasków i składać

wyrób należy

umieszczać w
opakowaniach

zbiorczych, a te

w opakowaniach

transportowych

Paski do

zegarków

zbiorcze

i transportowe

każdy wyrób należy umocować na

kartonie ( np. po 10 szt.).

formatki należy

układać

warstwami

w opakowaniach

zbiorczych, a te

w opakowaniach

transportowych

Pokrowce

transportowe

wyroby należy zwijać w rulony lub

składać w foremne kostki i wiązać

sznurkiem

według norm

przedmiotowych

lub uzgodnienie z

odbiorcą

Uprzęże i siodła

według norm przedmiotowych lub uzgodnienia z odbiorcą

Inne wyroby

kaletnicze

i rymarskie

według norm przedmiotowych lub uzgodnienia z odbiorcą

Gospodarka transportowa w przedsiębiorstwie

Wyroby kaletnicze i rymarskie mogą być dostarczane do odbiorcy różnymi środkami

transportowymi np. kolejowymi, samochodowymi, samolotowymi i innymi. Samochód użyty
do przewozu wyrobów powinien być kryty lub zabezpieczony brezentem przed opadami
atmosferycznymi. Wnętrze samochodu powinno być czyste, suche i pozbawione wystających
ostrych przedmiotów.
Zdolność transportowa (przewozowa) to maksymalne możliwości transportowe środków
transportu w określonym czasie, w konkretnych warunkach określonych przez aktualne
czynniki techniczno-organizacyjne.

Czynniki techniczne określa ładowność lub nośność środka transportu, prędkość pojazdu

czy rodzaj przewożonego towaru.
Od szybkości załadunku i rozładunku, przebiegu środka transportu i stopnia wykorzystania
ładowności zależą czynniki organizacyjne.
Potrzeby transportowe przedsiębiorstwa powstają z konieczności przemieszczenia towarów
lub osób. Aby prawidłowo ustalić własne potrzeby transportowe przedsiębiorstwa trzeba
ustalić przyczyny, które powodują powstanie potrzeb przewozu.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przyczyny te związane są z:

−

ruchem dóbr między dostawcami i odbiorcami,

−

obsługą procesu produkcyjnego ,

−

obsługą magazynów wewnątrz przedsiębiorstwa.

Ustalenie własnych potrzeb transportowych wymaga ich określenia ilościowego
i jakościowego, które wynika głównie z rodzaju ładunku, warunków terenowych, rodzaju
środka transportu itp. Podstawą ustalania potrzeb transportowych jest bilans przepływu
ładunków sporządzony w postaci tablicy krzyżowej, która wskazuje, jakiej wielkości ładunki
należy przemieścić miedzy określonymi punktami w określonym czasie.
Zapotrzebowanie na transport obcy konieczne jest, gdy w przedsiębiorstwie środków
transportu jest za mało lub może wynikać z przyczyn ekonomicznych, gdy bardziej opłaca się
usługa transportowa obca. Przewóz ładunków obcymi środkami transportu wymaga zawarcia
umowy między przedsiębiorstwem a przewoźnikiem.

Dokumenty związane z transportem potwierdzające zawarcie umowy o przewóz mogą

mieć różną formę, zależną od rodzaju transportu. Wyróżnia się krajowy i międzynarodowy
list przewozowy ze względu na szybkość przewozu - zwykły, pośpieszny i ekspresowy.
Krajowy list przewozowy składa się z czterech egzemplarzy:

−

oryginał dla adresata,

−

ceduła idąca z przesyłką do stacji przeznaczenia,

−

grzbiet listu przewozowego dla stacji nadania,

−

wtórnik dla nadawcy przesyłki.

Samochodowy list przewozowy i jego treści są podobne do listu kolejowego.
Treść samochodowego listu przewozowego jest podobna do treści listu kolejowego. Mniejsze
firmy transportowe zawierają umowy spisując np. zlecenie przewozu.
Przedsiębiorstwo może również wynająć samochód. W okresie najmu przedsiębiorstwo
dysponuje samochodem wg własnych potrzeb.
Przedsiębiorstwo może zlecić wykonanie usług spedycyjnych. Do zakresu tych usług może
należeć przygotowanie ładunku do wysyłki, załadowanie na środek transportu, wypełnienie
dokumentów przewozowych itp.
Dokumentem zawarcia umowy o czynności spedycyjne może być zlecenie pisemne,
zamówienie lub inna forma.

4.2.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1. Jak pakujemy drobne wyroby galanteryjne?
2. Jakie znasz rodzaje opakowań?
3. Jakie cechy powinny znaleźć się na etykietach?
4. Jak zabezpieczyć wyroby pakowane luzem przed uszkodzeniem?
5. Jakie informacje dla użytkownika należy umieścić na etykiecie?
6. Jak rozmieścić wyroby w magazynie?
7. Jak przygotować wyroby do transportu?
8. Jakie znasz rodzaje środków transportowych?

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.2.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Przygotuj informację dla użytkownika torebki młodzieżowej wykonanej z tkaniny

impregnowanej.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) zapoznać się z materiałem nauczania,
2) zapoznać się z zasadami i instrukcją bezpiecznej pracy na stanowisku,
3) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
4) przygotować przybory do pisania,
5) wykonać etykietkę (ulotkę informacyjną) techniką komputerową,
6) zaprezentować etykietkę do oceny.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

stanowisko komputerowe,

−

instrukcja do pracy na stanowisku komputerowym,

−

literatura z rozdziału 6.

Ćwiczenie 2

Zapakuj pięć torebek damskich w jeden karton zbiorczy tak, aby nie uległy uszkodzeniu.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) zapoznać się z materiałem nauczania,
2) zapoznać się z zasadami i instrukcją bezpiecznej pracy na stanowisku,
3) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
4) wypełnić wnętrze wyrobu bibułą,
5) przygotować opakowanie zbiorcze,
6) przełożyć wyroby tak, aby nie stykały się ze sobą,
7) zamknąć karton zbiorczy,
8) zabezpieczyć taśmą samoprzylepną,
9) nakleić etykietę.

Wyposażenie stanowiska pracy:

– torebki,
– karton zbiorczy,
– bibuła,
– papier,
– taśma samoprzylepna,
– etykieta,
– klej,
– literatura z rozdziału 6.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.2.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) wymienić rodzaje opakowań?



2) wymienić cechy znajdujące się na etykiecie?



3) rozmieścić wyroby w magazynie?



4) przygotować wyroby do transportu?



5) zapakować wyroby do transportu?



6) przygotować informację dla użytkownika wyrobu?



7) zapakować drobne wyroby skórzane?



8) dobrać środek transportu w zależności od ilości wyrobów skórzanych i

miejsca wysyłki?



„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.3. Organizacja sprzedaży

4.3.1. Materiał nauczania

Każdą partię wyrobów przed ich transportem sprawdza się, pod kątem:

−

asortymentu wyrobów; sprawdza się przez porównanie cech na etykiecie z danymi
z zamówienia,

−

cechowania; sprawdza się przez porównanie cech zamieszczonych na etykietach
z wymaganiami ustalonymi odpowiednią normą przedmiotową,

−

kolorystyki wyrobów; wyroby kontroluje się organoleptycznie nieuzbrojonym okiem
w rozproszonym świetle dziennym przez porównanie koloru z wzorcem,

−

ilości wyrobów w opakowaniu zbiorczym,

−

prawidłowości zakwalifikowania wyrobów do odpowiedniego gatunku.

Analiza rynku

Znajomość rynku jest podstawą racjonalnej sprzedaży wyrobu.

Warunkiem podejmowania trafnych decyzji związanych ze zbytem wyrobów jest posiadanie
informacji dotyczących sytuacji na rynku, nie można bowiem prowadzić racjonalnej
sprzedaży wyrobów bez znajomości –rynku. Przedsiębiorstwo zbywające swe wyroby musi
uzyskać informacje o rodzaju i wielkości zapotrzebowania, o przyzwyczajeniach odbiorcy,
o środkach i kanałach dystrybucji, o konkurencji oraz przyczynach wahań na rynku.
Gromadzeniem i analizą informacji rynkowych w przedsiębiorstwie produkcyjnym zajmuje
się dział marketingu.
Główne cele badań marketingowych:

−

ilościowe określenie zjawisk i procesów rynkowych (ile można sprzedać? kto, gdzie
i kiedy kupuje produkowane wyroby?),

−

poznanie motywu postępowania odbiorców na rynku, (dlaczego klienci kupują dane
wyroby lub dlaczego ich nie kupują?).

Źródła informacji wykorzystywanych w badaniach rynku:

−

własne materiały statystyczne, księgowe, dane z komórek zbytu,

−

informacje zamieszczane w gazetach, czasopismach fachowych, publikacje pism
przemysłowo-handlowych, opracowania instytutów handlowych i badawczych.

Główne dziedziny zjawisk rynkowych:

−

analiza popytu - oprócz ustalenia jego poziomu, obejmuje również rodzaje przyczyn
wpływających na ten poziom. Popyt na produkowane wyroby może, bowiem zależeć
od zmian dochodów realnych ludności, upodobań użytkowników, mody itp. W trakcie
analizy rynku zbytu ocenia się również relacje pomiędzy podażą, a popytem wyrobów.

−

ocena konkurencji - jest bardzo istotna, gdyż oprócz analizy zapotrzebowania ważną
sprawą dla producenta jest informacja o tym, które konkurencyjne przedsiębiorstwa ten
sam wyrób na rynku oferują. Badanie rynku powinno, więc przede wszystkim ustalić krąg
konkurentów i ich wpływ na czynniki związane ze zbytem. Do czynników takich należą:
udział konkurencji w interesujących nas produktach na rynku, jakość i wykonanie
wyrobów konkurencyjnych, polityka cenowa i drogi sprzedaży konkurencji, środki
reklamy produktów i posprzedażowa obsługa klientów, warunki płatności i kredytu
stosowane przez konkurencję. Bieżąca obserwacja zachowań firm konkurencyjnych
na rynku jest niezbędna również w tym celu, by móc w porę właściwie zareagować
na politykę cenową lub reklamę prowadzoną przez konkurencję. Badania dotyczące
konkurencji nie mogą ograniczać się tylko do producentów tych samych wyrobów, lecz

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

należy je również rozszerzyć na substytuty produktów, gdyż one również zagrażają
globalnemu popytowi na produkowane przez przedsiębiorstwo wyroby.

−

kanały dystrybucji - dalsze badania rynku powinny pozwolić na ustalenia, jakimi
kanałami zbytu wyroby będą mogły być wprowadzone na rynek. Chodzi tu
o rozstrzygnięcie liczby ogniw pośrednich na drodze wyrobu od producenta do
konsumenta. Należy określić, czy przedsiębiorstwo powinno tworzyć własne placówki
sprzedaży, czy też korzystać z kanałów zbytu innego przedsiębiorstwa lub firm
handlowych.

−

ocena stosowania reklamy-powinna określić, czy użyte środki reklamy spełniają swoje
zadania. Następnie trzeba ustalić, jaki jest stosunek nakładów związanych
z poszczególnymi formami reklamy do uzyskiwanych korzyści, czyli ocenić efektywność
reklamy. Wszystkie te działania mają doprowadzić do stosowania w przyszłości takich
form reklamy, które na konkretnym rynku i w danej sytuacji gospodarczej pozwolą
sprzedać jak najwięcej określonych wyrobów po optymalnej cenie.

Rola zbytu w przedsiębiorstwie.

Organizacja służby zbytu w przedsiębiorstwie przemysłowym zależy od wielkości

przedsiębiorstwa i rodzaju produkowanych wyrobów.
Zbyt jest fazą działalności gospodarczej przedsiębiorstwa przemysłowego – po procesach
zaopatrzenia i produkcji, a jednocześnie pierwszą fazą obrotu towarowego, w której produkt
przechodzi od wytwórcy do odbiorcy.
Służba zbytu odgrywa w przedsiębiorstwie produkcyjnym podstawową rolę, gdyż
w warunkach gospodarki rynkowej producent często napotyka trudności w sprzedaży swych
wyrobów wynikających z nasycenia rynku oraz konkurencji innych przedsiębiorstw.
Wyprodukowane przez przedsiębiorstwo wyroby nie przynoszą żadnej korzyści
producentowi, dopóki nie zostaną sprzedane. Dopiero wówczas producent otrzymuje od
odbiorców środki pieniężne, z których część przeznacza na pokrycie wydatków związanych
ze swą działalnością gospodarczą, część zaś stanowi zysk przedsiębiorstwa. Sprzedaż
wyrobów nastąpi wówczas, gdy zostaną one pod względem rodzaju, asortymentu, jakości
i ceny dostosowane do popytu na rynku.
Zakres działania służby zbytu w przedsiębiorstwie przemysłowym:

−

dział zbytu kieruje całością spraw związanych ze sprzedażą wyrobów i nadzoruje
działalność podległych mu komórek organizacyjnych,

−

sekcja sprzedaży prowadzi akcję ofertową, przyjmuje zamówienia od odbiorców, zawiera
z nimi umowy o dostawy wyrobów,

−

sekcja marketingu - przeprowadza analizę rynku,

−

zespół magazynów wyrobów gotowych, któremu podlegają magazyny branżowe zajmuje
się przyjmowaniem, przechowywaniem, kompletowaniem przesyłek,

−

sekcja ekspedycji zleca wysyłkę wyrobów gotowych do poszczególnych odbiorców,
wybiera środek transportu,

−

sekcja fakturowania wystawia rachunki na sprzedaż wyrobów, czuwa nad terminową
zapłatą należności,

−

sekcja reklamacji przyjmuje i załatwia reklamacje zgłoszone przez odbiorców wyrobów,

−

sekcja z zakresu działalności działu zbytu sporządza zestawienia liczbowe oraz
sprawozdania na potrzeby wewnętrzne przedsiębiorstw handlu zagranicznego,
współpracuje z tymi przedsiębiorstwami w zakresie reklamy swoich wyrobów,

−

transport i spedycja.

Podstawowe zadania komórki zbytu:

−

bezpośrednia sprzedaż wyrobu kupującemu (kupujący przychodzi do wytwórcy),

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

producent poszukuje odbiorcy swego wyrobu,

−

producent spotyka się z kupującym na wystawach lub targach,

−

analiza rynku zbytu i wybór kanałów dystrybucji,

−

sprzedaż wyrobów, gospodarowanie zapasami wyrobów gotowych,

−

organizowanie obsługi posprzedażowej odbiorców.
Dokumentacja wewnętrzna - obejmuje dokumenty sporządzone przez służbę zbytu, często

we współpracy z kompetentnymi komórkami organizacyjnymi przedsiębiorstwa, a zwłaszcza
z działem planowania i innymi. Dokumentacja ta, przeznaczona dla poszczególnych ogniw
organizacyjnych przedsiębiorstwa, może dotyczyć np. programowania produkcji.
Dokumenty wewnętrzne związane ze zbytem to:

−

plany produkcji,

−

zlecenia produkcyjne,

−

kalkulacja wstępna,

−

plany operatywne,

−

dowody przyjęcia wyrobów do magazynu oraz ich wydanie.
Dokumentacja handlowa (zewnętrzna) związana jest z obrotem towarowym

i odzwierciedla kontakty handlowe służby zbytu z odbiorcami.
Do podstawowych dokumentów handlowych należą:

−

oferta-stanowiąca propozycję sprzedaży wyrobów na określonych w niej warunkach,

−

umowa o dostawę – zawierana w formie aktu podpisanego przez dostawcę i odbiorcę,
a obejmuje oprócz ściśle sprecyzowanego przedmiotu dostawy również istotne warunki
dostawy,

−

potwierdzenie zamówienia – dokument wystawiony prze służbę zbytu w wypadkach
nadesłania zamówienia przez odbiorcę jako dowód zawarcia umowy o dostawę,

−

zawiadomienie o wysyłce (awizo) – wysyłanie przez dostawcę, który powiadamia
o wysyłce wyrobów

−

zawiadomienie o odbiorze – informujące odbiorcę o przygotowaniu wyrobów do odbioru
oraz o terminie odebrania przez odbiorcę przygotowanych artykułów z magazynu
dostawcy,

−

specyfikacja-wysyłanie razem z dostarczanymi wyrobami zawierające dokładnie
określone artykułów i ich ilości oraz inne dane charakteryzujące przesyłkę, będąca
dokumentem umożliwiającym sprawdzenie prawidłowości przesyłki,

−

faktura (rachunek) - która jest podstawą do zapłaty należności za dostarczone artykuły

Dokumentacja związana z transportem,

−

kolejowy list przewozowy - przy przewozie koleją na każdą przesyłkę nadawca sporządza
i dostarcza kolei list przewozowy, który po opatrzeniu stemplem przez kolej jest
dowodem zawarcia umowy przewozu. List przewozowy zawiera nazwę nadawcy
i odbiorcy przesyłki oraz rodzaj opakowania,

−

samochodowy list przewozowy.
Negocjacje w działalności gospodarczej są jednym ze sposobów uzyskiwania od innych

tego, czego od nich chcemy. Przedmiotem negocjacji w sferze gospodarczej są najczęściej
transakcje kupna- sprzedaży produktów, dotyczące cen towarów, terminów dostaw, formy
reklamacji, formy płatności itp. Biorąc pod uwagę stosunki panujące podczas negocjacji,
wyróżnia się trzy rodzaje negocjacji:

−

twarde, gdzie uczestnicy negocjacji są przeciwnikami i dążą do pokonania drugiej strony,
żądają jednostronnych korzyści, nie ufają przeciwnikowi, stosują groźby, są nieustępliwi
w stosunku do ludzi i problemów, żądają ustępstw itp,

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

miękkie, gdzie uczestnicy starają się być partnerami, dążą do porozumienia, ufają sobie,
starają się uniknąć walki, poszukują takiego rozwiązania, które będzie możliwe
do przyjęcia przez obie strony, akceptują ewentualne straty w imię porozumienia,

−

rzeczowe, eliminują negatywne elementy negocjacji twardych i miękkich. Opierają się na
dążeniu do wspólnego rozwiązania problemu. Celem ich jest osiągnięcie rozsądnego
wyniku bez zrażania którejkolwiek strony. Na ogół w tego typu negocjacjach korzyści
odnoszą wszystkie strony.

Skutkiem negocjacji będzie podpisanie umowy sprzedaży. Umowa jest czynnością prawną
i jako czynność prawna umowa składa się z oświadczeń woli, których treścią są skutki prawne
zamierzone przez osoby zawierające umowę.
W skład umowy sprzedaży wchodzą:

−

elementy przedmiotowo istotne takie jak: zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia

na kupującego własności rzeczy i jej wydania, zobowiązanie się kupującego do odebrania
rzeczy i zapłaty ceny, określenie rzeczy, określenie ceny,

−

elementy podmiotowo istotne takie jak: miejsce i termin wydania rzeczy, sposób jej

pakowania, miejsce, formę, i termin zapłaty ceny, kogo obciążają koszty transportu,
postanowienia dotyczące gwarancji, kary umowne, odsetek za opóźnienie zapłaty, itp.

Bardzo często umowa przyjmuje formę dokumentu, w którym strony określają wszystkie
postanowienia umowy i potwierdzają jej zawarcie własnoręcznymi podpisami.
Podstawy składania reklamacji:

−

braki ilościowe,

−

zła jakość,

−

przedmiot dostawy nie jest kompletny,

−

nieodpowiednie oznaczenie wyrobów,

−

większa ilość dostarczanych wyrobów niż podane w umowie.

Wstępna ocena zasadności reklamacji odbywa się w magazynie wyrobów gotowych,
a wykonuje ją pracownik działu kontroli jakości. W przypadku uznania reklamacji,
reklamowany wyrób wpływa do magazynu, natomiast w przypadku, gdy reklamacja nie jest
uznana - jest przekazywany do odbiorcy. Po wstępnej analizie wyroby z reklamacji uznanej
jako zasadna zostają przyjęte do magazynu zbytu, a następnie poddane ostatecznej ocenie
określającej miedzy innymi rodzaj braku oraz dalsze postępowanie:

−

braki naprawialne do naprawy,

−

braki ostateczne nie nadające się do naprawy podlegają złomowaniu.

4.3.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1. Jakie są główne cele badań marketingowych?
2. Czym zajmuje się dział zbytu w przedsiębiorstwie?
3. Jakie są podstawowe zadania komórki zbytu?
4. Jakie są podstawowe dokumenty handlowe wystawiane przez dział zbytu?
5. W jakim celu prowadzimy negocjacje handlowe?
6. Jakie są rodzaje negocjacji?
7. Jakie elementy wchodzą w skład umowy sprzedaży?
8. Jakie są podstawy składania reklamacji?
9. Jak postępujemy z reklamacją uznaną?

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.3.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wśród przedstawionych na planszy elementów umowy, wskaż elementy przedmiotowo

istotne.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) zapoznać się z materiałem nauczania,
2) zapoznać się z zasadami i instrukcją bezpiecznej pracy na stanowisku,
3) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
4) pogrupować elementy umowy sprzedaży,
5) wskazać elementy przedmiotowo istotne,
6) zapisać elementy przedmiotowo istotne w zeszycie.

Wyposażenie stanowiska pracy:

– plansze z elementami umowy,
– dzienniczek praktyk,
– przybory do pisania ,
– literatura z rozdziału 6.

Ćwiczenie 2

Przygotuj umowę sprzedaży wyrobów skórzanych, zawierającą wszystkie niezbędne

elementy, korzystając z gotowych formularzy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) zapoznać się z materiałem nauczania,
2) zapoznać się z zasadami i instrukcją bezpiecznej pracy na stanowisku,
3) przygotować stanowisko pracy,
4) wypełnić formularz,
5) przedstawić wypełniony formularz do oceny.

Wyposażenie stanowiska pracy:

– formularze umów sprzedaży,
– przybory do pisania,
– dzienniczek praktyk,
– literatura z rozdziału 6.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.3.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) określić zadania komórki zbytu?



2) scharakteryzować rodzaje negocjacji?



3) określić cele badań marketingowych?



4) scharakteryzować podstawowe dokumenty handlowe?



5) określić elementy wchodzące w skład umowy sprzedaży?



6) scharakteryzować sposób postępowania z wyrobami reklamowanymi?



„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPRAWDZIAN OSIĄGNIĘĆ

INSTRUKCJA DLA UCZNIA

1. Przeczytaj uważnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4. Test zawiera 20 zadań dotyczących warunków magazynowania, pakowania, składowania,

transportu i organizacji sprzedaży wyrobów skórzanych. Wszystkie pytania są pytaniami
wielokrotnego wyboru.

5. Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi:

– w pytaniach wielokrotnego wyboru zaznacz prawidłową odpowiedź znakiem X

(w przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową).

6. Odpowiedzi udzielaj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję

z wykonanego zadania i sprawdzenia swojej wiedzy na dane tematy.

7. Trudności mogą przysporzyć Ci zadania:1, 3,10, gdyż są one na poziomie trudniejszym

niż pozostałe.

8. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie

na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.

9. Na rozwiązanie testu masz 45 min.

Powodzenia

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. W wyniku negocjacji handlowych sporządzamy

a) normy czasu pracy
b) umowę sprzedaży
c) kalkulację kosztów
d) normy materiałowe

2. Braki reklamacyjne określone jako zasadne zostają

a) odesłane do odbiorcy.
b) zakwalifikowane do I gatunku.
c) przekazane do naprawy.

d) zakwalifikowane do II gatunku

3. Do podstawowych dokumentów handlowych związanych z obrotem towarowym

zaliczamy

a) plany operatywne.
b) umowa o dostawę.
c) plany produkcji.
d) dowody przyjęć do magazynu.

4. Do istotnych elementów przedmiotowych w umowie sprzedaży zaliczamy

a) określenie ceny.
b) sposób pakowania.
c) kary umowne.
d) miejsce wydania towaru.

5. Jakiego rodzaju negocjacji dotyczy opis: „uczestnicy negocjacji są przeciwnikami i dążą

do pokonania drugiej strony, żądają jednostronnych korzyści, są nie ustępliwi”?

a) Miękkich.
b) Rzeczowych.
c) Twardych.
d) Lekkich.

6. Rola działu zbytu polega na

a) zakupie materiałów.
b) zakupie narzędzi.
c) sprzedaży towarów.
d) opracowaniu technologii produkcji.

7. Do mierzenia wilgotności służy

a) areometr
b) termometr.
c) higrometr.
d) planimetr.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

8. Pojedynczy wyrób pakowany jest najczęściej w opakowanie

a) wytłaczane.
b) transportowe.
c) zbiorcze.
d) jednostkowe.

9. Opakowania zbiorcze wykonywane są z

a) papieru.
b) bibuły.
c) tektury.
d) folii aluminiowej.

10. Jakie rodzaje opakowań zastosujemy do pakowania waliz?

a) Transportowe.
b) Jednostkowe lub zbiorcze.
c) Jednostkowe i transportowe.
d) Jednostkowe, zbiorcze i transportowe.

11. W celu zabezpieczenia nesesera przed zgnieceniem wypełniamy go

a) papierem.
b) tkaniną.
c) gumą litą.
d) odpadem skóry.

12. Paski do zegarków przygotowywane są do pakowania przez

a) zwijanie w rolkę.
b) układanie w wiązki po 10 sztuk.
c) mocowanie po 10 sztuk na formatce.
d) zawijanie każdego osobno w cienki papier.

13. Papier asfaltowany stosowany do pakowania zabezpiecza wyrób przed

a) uszkodzeniem.
b) wilgocią.
c) słońcem.
d) zgnieceniem.

14. Do zabezpieczenia przed otwarciem opakowań zbiorczych stosujemy

a) sznurek pakowy.
b) paski bibuły.
c) nici naturalne.
d) taśmę samoprzylepną.

15. Do podstawowych informacji zamieszczonych na etykietach zaliczamy miedzy innymi

a) kolor nici.
b) sposób montażu.
c) zastosowany klej.
d) materiał podstawowy.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16. Wilgotność względna w magazynie wyrobów gotowych powinna wahać się w przedziale

a) 40 ÷ 50%.
b) 50 ÷ 70%.
c) 80 ÷ 90%.
d) 90 ÷ 100%.

17. Jaki parametr powietrza podlega kontroli w magazynie wyrobów gotowych?

a) Temperatura.
b) Ciśnienie.
c) Zapylenie.
d) Natężenie światła.

18. Uprzęże i siodła pakowane są

a) opakowania zbiorcze.
b) folie polietylenowe.
c) według uzgodnienia z odbiorcą.
d) w opakowania jednostkowe.

19. Jaki dział w przedsiębiorstwie zajmuje się gromadzeniem i analizą informacji rynkowych?

a) Produkcji.
b) Zaopatrzenia.
c) Księgowości.
d) Marketingu

20. Kanał dystrybucji jest to

a) droga od producenta do odbiorcy.
b) ocena konkurencji.
c) analiza podaży.
d) analiza popytu.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ……………………………………………………..

Przechowywanie i transport wyrobów skórzanych

Zakreśl poprawną odpowiedź

zadania

Odpowiedź

Punktacja

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

Razem:

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. LITERATURA

1. Boratyński J: Podstawy prawa. WSiP, Warszawa 2000
2. Christ J. W. Kaletnictwo. WSiP, Warszawa
3. Giera K. Werpachowski W.: Księga jakości. MCNEMT, Radom 1994
4. Kabat. F. Pietraszewski M. Wybrane zagadnienia z biznesu. eMPi

, Poznań 2001

5. Persz T.: Materiałoznawstwo dla techników przemysłu skórzanego. WSiP, Warszawa 1992
6. Persz T.: Materiałoznawstwo dla zasadniczych szkół skórzanych. WSiP, Warszawa 1997
7. Persz T. Obuwnictwo przemysłowe. WSiP, Warszawa 1986
8. Pietraszewski M.: Zarys wiedzy o gospodarce. eMPi

, Poznań 200

9. Polskie Pormy i Branżowe Normy

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:

więcej podobnych podstron