Technik_tech_wyr_skorz_311[35]_Z3.07

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

,, wykonane

MINISTERSTWO EDUKACJI

NARODOWEJ

Janina Żurek

Przechowywanie i transport wyrobów skórzanych
311[35].Z3.07

Poradnik dla ucznia

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2007

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

2. Wymagania wstępne

3. Cele kształcenia

4. Materiał nauczania

4.1. Warunki magazynowania wyrobów skórzanych

4.1.1. Materiał nauczania

4.1.2. Pytania sprawdzające

4.1.3. Ćwiczenia

4.1.4. Sprawdzian postępów

4.2. Pakowanie, składowanie i transport wyrobów skórzanych

4.2.1. Materiał nauczania

4.2.2. Pytania sprawdzające

4.2.3. Ćwiczenia

4.2.4. Sprawdzian postępów

4.3. Organizacja sprzedaży

4.3.1. Materiał nauczania

4.3.2. Pytania sprawdzające

4.3.3. Ćwiczenia

4.3.4. Sprawdzian postępów

5. Sprawdzian osiągnięć

6. Literatura

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Poradnik będzie Ci pomocny w przyswajaniu wiedzy o przechowywaniu, pakowaniu,

składowaniu jak również transporcie wewnętrznym i zewnętrznym oraz organizacji sprzedaży
wyrobów skórzanych.

W poradniku zamieszczono:

1. Wymagania wstępne, czyli wykaz niezbędnych umiejętności i wiedzy, które powinieneś

mieć opanowane, aby przystąpić do realizacji tej jednostki modułowej.

2. Cele kształcenia, jakie powinieneś osiągnąć w czasie zajęć edukacyjnych tej jednostki

modułowej.

3. Materiał nauczania umożliwiający Ci samodzielne przygotowanie się do wykonania

ćwiczeń i zaliczenia sprawdzianów.

4. Pytania sprawdzające wiedzę potrzebą do wykonania ćwiczeń.
5. Ćwiczenia, które umożliwią Ci nabycie umiejętności praktycznych oraz sprawdzenie

wiadomości teoretycznych.

6. Sprawdzian postępów.
7. Zestaw pytań sprawdzających Twoje opanowanie wiedzy i umiejętności z zakresu całej

jednostki modułowej

8. Wykaz literatury, którą możesz wykorzystać do poszerzenia wiedzy.

Wykonując sprawdzian postępów powinieneś odpowiadać na pytanie tak lub nie, co

oznacza, że opanowałeś materiał albo nie.

Jeżeli masz trudności ze zrozumieniem tematu lub ćwiczenia, to poproś nauczyciela lub

instruktora o wyjaśnienie i ewentualne sprawdzenie, czy dobrze wykonujesz daną czynność.
Po przerobieniu materiału spróbuj zaliczyć sprawdzian z zakresu jednostki modułowej.

Jednostka modułowa: ,,Przechowywanie i transport wyrobów skórzanych”, której treść

teraz poznasz jest jednym z elementów modułu 311[35].Z3, którego struktura jest
zilustrowana na schemacie umieszczonym na stronie 4.

Bezpieczeństwo i higiena pracy

W czasie pobytu w pracowni musisz przestrzegać regulaminów, przepisów

bezpieczeństwa i higieny pracy oraz instrukcji przeciwpożarowych, wynikających z rodzaju
wykonywanych prac. Przepisy te poznasz podczas trwania nauki.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Schemat układu jednostek modułowych

311[35].Z3.01

Dokonywanie rozkroju materiałów

311[35].Z3.03

Dokonywanie montażu wyrobów

skórzanych

311[35].Z3.02

Przygotowanie elementów wyrobów

skórzanych do montażu

311[35].Z3.04

Zdobienie i wykończanie wyrobów

skórzanych

311[35].Z3

Technologia wytwarzania wyrobów

skórzanych

311[35].Z3.05

Wykonywanie międzyoperacyjnej kontroli

produkcji wyrobów skórzanych

311[35].Z3.06

Ocenianie jakości wyrobów

311[35].Z3.07

Przechowywanie i transport wyrobów

skórzanych

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć:

– posługiwać się dokumentacją technologiczną i techniczną stosowaną podczas pakowania

i składowania wyrobów skórzanych,

– charakteryzować warunki jakie powinien spełniać magazyn do różnego rodzaju wyrobów,

np. gotowych, elementów wyrobów, materiałów pomocniczych,

– rozróżniać środki transportu stosowane wewnątrz zakładu, w magazynach i do transportu

zewnętrznego,

– scharakteryzować budowę oraz posługiwać się przyrządami pomiarowymi np.

termometrem, higrometrem, grubościomierzem itp.

–  organizować stanowiska pracy zgodnie z wymogami ergonomii,
–  korzystać z różnych źródeł informacji,
–  przestrzegać  przepisów  bezpieczeństwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpożarowej  oraz

ochrony środowiska.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć:

–

dobrać sposób pakowania do wielkości, wartości i rodzaju wyrobu,

–

określić warunki przechowywania wyrobów kaletniczych, rymarskich i rękawiczniczych,

–

zmagazynować wyroby skórzane,

–

wyjaśnić rolę działu sprzedaży w przedsiębiorstwie,

–

zastosować procedury prawne i handlowe dotyczące sprzedaży,

–

sporządzić analizę rynku zbytu dla wyrobów skórzanych,

–

opracować ofertę handlową na produkowane wyroby,

–

przeprowadzić negocjacje handlowe z odbiorcami wyrobów,

–

przyjąć i rozpatrzyć reklamacje wyrobów,

–

zorganizować transport wyrobów gotowych.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. MATERIAŁ NAUCZANIA

4.1. Warunki magazynowania wyrobów skórzanych

4.1.1. Materiał nauczania

Magazyny w których będą przechowywane gotowe wyroby powinny być murowane,

a podłogi powinny być niepalne, najlepiej asfaltowe. Pomieszczenie takie powinno być
wyposażone w regały z półkami, stół roboczy oraz wózki jezdne ręczne lub elektryczne oraz
sprzęt przeciwpożarowy.

Do typowych wózków stosowanych w magazynach można zaliczyć wózek windowy

(rys.1) oraz wózek dźwigniowy (rys.2)

Rys. 1. Wózek windowy [7, s. 102]

Rys. 2. Wózek dźwigniowy [7, s. 102]

W magazynie powinny być zachowane stałe warunki wentylacji oraz ogrzewania. Dobra

wentylacja  powinna  zapewnić  wymianę  powietrza  w  ciągu  godziny.  Do  tego  celu  służą
wentylatory  ssąco-tłoczące  umieszczone  w  odległości  2,5-3,0  m  od  podłogi.  W  magazynie
wyrobów  gotowych  wilgotność  względna  powietrza  powinna  wahać  się  w  granicach  od
50÷70%, a mierzymy ją higrometrem włosowym. (rys.3)
Ważnym  przyrządem  pomiarowym  jest  również  termometr,  (rys.4)  gdyż  temperatura
powietrza, (którą musimy kontrolować, tak jak i wilgotność) może wahać się w granicach od
5÷25

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 3. Higrometr

Rys. 4. Termometr

Regały w pomieszczeniu magazynowym powinny być tak rozmieszczone, aby światło

słoneczne  nie  padało  bezpośrednio  na  wyroby  na  nich  umieszczone,  ewentualnie  szyby
możemy pomalować farbą w kolorze niebieskim lub zainstalować rolety. Regały powinny być
tak  rozmieszczone,  aby  ułatwiały  dostęp do składowanych  tam wyrobów,  także  przy użyciu
wózków. Pomieszczenie powinno być wyposażone w dobre oświetlenie  jarzeniowe. Wyroby
powinny  być  przeglądane,  co  najmniej  raz  na  trzy  miesiące.  W  przypadku  wykrycia  pleśni
wyroby należy oczyścić miękką szmatką, przewietrzyć i oddzielić od pozostałych wyrobów.

Rys.5

Regał na wyroby gotowe [2, s. 112]

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wyroby powinny być rozmieszczane na półkach regałów zgodnie z asortymentem,

kolorystyką  i  materiałem  podstawowym,  z  jakiego  został  wykonany  wyrób.  Półki  regałów
powinny  być  odpowiednio  oznakowane  (etykietkami).  Magazynier,  przygotowując  wyroby
do transportu,  powinien  pamiętać,  aby  jako  pierwsze  wydawać  wyroby  z  wcześniejszą  datą
produkcji,  w  celu  uniknięcia  w  ten  sposób  procesów  starzenia  się  niektórych  materiałów
użytych do produkcji.

4.1.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1.  Jakie znasz urządzenia magazynowe?
2.  Jakie przyrządy pomiarowe są niezbędne w magazynie?
3.  Jakie parametry kontrolujemy w magazynie wyrobów gotowych?
4.  W jaki sposób zapewnić wymianę powietrza w magazynie?
5.  Jak uniemożliwić dostęp promieni słonecznych do magazynu?
6.  Jakim przyrządem kontrolujemy wilgotność pomieszczeń magazynowych?

4.1.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj schematyczny plan rozmieszczenia urządzeń magazynowych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  zapoznać się z materiałem nauczania,
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3)  przygotować papier,
4)  przygotować przybory do rysowania,
5)  wykonać schemat,
6)  przedstawić do oceny.

Wyposażenie stanowiska pracy:

–  przybory do rysowania i pisania,
–  przybory kreślarskie,
–  przykładowy schemat magazynu wyrobów gotowych,
–  literatura z rozdziału 6.

Ćwiczenie 2

Zaproponuj rozwiązanie umożliwiające utrzymanie prawidłowych parametrów

w magazynie.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  zapoznać się z materiałem nauczania,
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3)  zaproponować sposoby utrzymania parametrów powietrza,
4)  zaprezentować zaproponowane rozwiązania.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wyposażenie stanowiska pracy:

–

dzienniczek praktyk,

–

przybory do pisania,

–

literatura z rozdziału 6.

4.1.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) nazwać urządzenia magazynowe?



2) omówić przyrządy pomiarowe stosowane w magazynie?



3) określić parametry temperatury i wilgotności powietrza w magazynie?



4) kontrolować parametry temperatury i wilgotności powietrza?



5) rozmieścić urządzenia magazynowe?



6) rozmieścić wyroby w magazynie wyrobów gotowych?



„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.2. Pakowanie, składowanie i transport wyrobów skórzanych

4.2.1. Materiał nauczania

Wyroby przed przekazaniem do magazynu wyrobów gotowych powinny być

zapakowane zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie zasadami lub wymaganiami odbiorcy.
Wyroby  mogą  być  pakowane  w  folię,  papier  lub  pudełka.  Jeżeli  wyroby  będą  pakowane
w  kartony  zbiorcze  bez  opakowań  jednostkowych,  powinny  być  przynajmniej  przełożone
papierem,  aby  nie  doszło  do  samouszkodzeń  wyrobów.  Drobne  wyroby  skórzane  mogą  być
pakowane  po  kilka  do  jednego  opakowania.  Wnętrze  wyrobu  zamkniętego  powinno  być
wypełnione  papierem.  Rozmiary  opakowań  jednostkowych  i  zbiorczych  powinny  być  tak
dobrane, aby  wyroby  na tyle szczelnie je wypełniały,  by  nie dochodziło do przemieszczania
ich w czasie transportu. Drobne wyroby pakowane po kilka sztuk w folię  można zapakować
do kartonu  zbiorczego  z  odpowiednimi przegrodami.  Zamknięte kartony  zbiorcze okleja  się
taśmą papierową lub samoprzylepną.

Każde opakowanie powinno być oznakowane etykietą, tak na opakowaniu

jednostkowym,  jak  i  zbiorczym.  Znaki  na  etykietach  powinny  być  wykonane  farbą  przez
stemplowanie,  drukowanie  lub  wytłaczanie. Znaki  powinny  być  trwałe,  estetyczne,  czytelne
i niebrudzące.  Wysokość  znaków  powinna  wynosić,  co  najmniej  trzy  milimetry.  Między
poszczególnymi grupami znaków powinien być zachowany odstęp wielkości jednego znaku.
Etykiety  lub  plomby  powinny  być  przymocowane  do  wyrobów  lub  opakowań  w  sposób
uniemożliwiający  ich  usunięcie  bez  uszkodzenia.  Dopuszcza  się  umieszczenie  znaków
bezpośrednio  na  opakowaniu  jednostkowym  np.  na  torebce  z  folii.  Stosuje  się  następujące
rodzaje znaków i sposobów ich pakowania:

−

nazwa producenta, znak towarowy i nazwa handlowa wyrobu – według zatwierdzonego
wzoru,

−

nazwa materiału podstawowego – słownie,

−

oznaczenie według KTM – cyframi, lub uzgodnić z odbiorcą,

−

numer normy przedmiotowej – pełny literowy i cyfrowy symbol normy,

−

cena detaliczna – cyframi i skrótem zł.,

−

rok produkcji – cyframi,

−

liczba zapakowanych sztuk – cyframi na pakowaniu zbiorczym,

−

znaki kontroli jakości i znak gatunku – pieczątkami, za wyjątkiem gat. I,

−

znak jakości – według wzoru zatwierdzonego przez instytucję nadającą znak.

Informacja dla użytkownika – opisuje zasady dotyczące sposobu użytkowania

i konserwacji wyrobu. Zalecenia takie mogą być drukowane na odwrocie etykiety
indywidualnej wyrobu.

Pakowanie wyrobów skórzanych

Rozróżnia się trzy rodzaje opakowań:

−

opakowania jednostkowe,

−

opakowania zbiorcze,

−

opakowania transportowe.

Możemy wyróżnić następujące rodzaje opakowań i materiałów opakowaniowych:

−

pudełka kartonowe i tekturowe,

−

pudełka tekturowe,

−

folia wiskozowa,

−

torby z folii polietylenowej, zgrzewane,

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

torby z folii- uplastycznionego polichlorku winylu z dnem nienormowanym bez fałd,
zgrzewane,

−

torby papierowe do pakowania towarów,

−

papiery pakowe zwykłe,

−

tektury faliste,

−

papier pakowy asfaltowany,

−

skrzynki i komplety skrzynkowe,

−

taśmy papierowe powleczone klejem.

Materiały, z których wykonane będą zarówno opakowania jednostkowe, zbiorcze,

a  szczególnie  transportowe,  powinny  posiadać  odpowiednią  odporność  na  uszkodzenia
mechaniczne.  Pudła  tekturowe  powinny  być  odpowiednio  uformowane  i  zabezpieczone
w  sposób  trwały  przed  otwarciem  podczas  transportu.  W  przypadku  stosowania  palet  lub
kontenerów do formowania jednostek ładunkowych należy używać: palet ładunkowych, palet
ładunkowych skrzyniowych lub kontenerów uniwersalnych.
Transport  wyrobów  wewnątrz  zakładu  może  odbywać  się  przy  użyciu  środków  transportu
zmechanizowanego  lub  ręcznego  np.  wózków  jezdnych,  wózków  akumulatorowych,
przenośników itp.
Sposoby pakowania różnych rodzajów wyrobów kaletniczych drobnej galanterii, pokrowców
i wyrobów rymarskich są zilustrowane w tabeli 1.

Tabela 1. Sposób pakowania różnych wyrobów [ 9]

Lp.

Rodzaje

wyrobów

Liczba

stopni

pakowa

nia

Rodzaj

opakowania

Przygotowanie wyrobów do

pakowania i opakowania

jednostkowe

Opakowania

zbiorcze i

transportowe

Walizy

1 lub 2

jednostkowe lub

jednostkowe

i transportowe

każdy wyrób należy zawijać w

papier, tekturę falistą lub papier

pakowy zwykły; krawędzie papieru

na czołach należy zakleić taśmą

samoprzylepną lub papierową

powleczoną klejem; dopuszcza się

kompletowanie wyrobów do

wysyłki przez umieszczanie waliz

mniejszych w walizach większych,

zabezpieczając je przed

przemieszczaniem się.

wyroby należy

umieszczać w

opakowaniach

transportowych

lub w

uzgodnieniu

z odbiorcą w

środkach

transportowych;

zaleca się

tworzenie

jednostek

ładunkowych

Teczki, torby,

tornistry, nesesery,

raportówki,

futerały do broni

myśliwskiej itp.

jednostkowe

i transportowe

każdy wyrób należy zabezpieczyć

przed zgnieceniem przez

wypchanie papierem lub przez
usztywnienie paskami tektury,

fibry, winiduru itp. wkładanymi do

wnętrza wyrobu; każdy wyrób

należy zawinąć w papier pakowy

zwykły; krawędzie papieru na

czołach należy zakleić taśmą

samoprzylepną lub papierową

powleczoną klejem; dopuszcza się

kompletowanie wyrobów do

wysyłki przez umieszczanie waliz

mniejszych w walizach większych,

zabezpieczając je przed

przemieszczaniem się

wyroby należy

umieszczać w

opakowaniach

transportowych

torebki damskie

jednostkowe,

każdy wyrób należy zabezpieczyć

wyrób należy

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

zbiorcze,

transportowe

przed zgnieceniem przez

wypchanie papierem lub przez
usztywnienie paskami tektury,

fibry, winiduru itp. wkładanymi do

wnętrza wyrobu; każdy wyrób ze

skór naturalnych i poromerycznych

należy zawijać w bibułkę, cienki

papier , a następnie pakować w

pudełka kartonowe; każdy wyrób z

innych surowców powinien być

zawijany w cienki papier

umieszczać

w opakowaniach

zbiorczych, a te

w opakowaniach

transportowych

Portfele,

portmonetki, etui,

papierośnice,

puderniczki,

piórniki,

jednostkowe,

zbiorcze,

transportowe

każdy wyrób należy pakować w

pudełko kartonowe lub torebkę

perforowaną z folii; dopuszcza się

owijanie wyrobu w cienki papier

lub bibułę

wyrób należy

umieszczać

w opakowaniach

zbiorczych, a te

w opakowaniach

transportowych

Pasy i paski

jednostkowe i

zbiorcze

każdy wyrób należy zwijać w rolkę

lub układać w wiązki( np. po 10

sztuk) i wiązać na obu końcach lub

spinać końce pasków i składać

wyrób należy

umieszczać w
opakowaniach

zbiorczych, a te

w opakowaniach

transportowych

Paski do

zegarków

zbiorcze

i transportowe

każdy wyrób należy umocować na

kartonie ( np. po 10 szt.).

formatki należy

układać

warstwami

w opakowaniach

zbiorczych, a te

w opakowaniach

transportowych

Pokrowce

transportowe

wyroby należy zwijać w rulony lub

składać w foremne kostki i wiązać

sznurkiem

według norm

przedmiotowych

lub uzgodnienie z

odbiorcą

Uprzęże i siodła

według norm przedmiotowych lub uzgodnienia z odbiorcą

Inne wyroby

kaletnicze

i rymarskie

według norm przedmiotowych lub uzgodnienia z odbiorcą

Gospodarka transportowa w przedsiębiorstwie

Wyroby kaletnicze i rymarskie mogą być dostarczane do odbiorcy różnymi środkami

transportowymi np. kolejowymi, samochodowymi, samolotowymi i innymi. Samochód użyty
do  przewozu  wyrobów  powinien  być  kryty  lub  zabezpieczony  brezentem  przed  opadami
atmosferycznymi. Wnętrze samochodu powinno być czyste, suche i pozbawione wystających
ostrych przedmiotów.
Zdolność  transportowa  (przewozowa)  to  maksymalne  możliwości  transportowe  środków
transportu  w  określonym  czasie,  w  konkretnych  warunkach  określonych  przez  aktualne
czynniki techniczno-organizacyjne.

Czynniki techniczne określa ładowność lub nośność środka transportu, prędkość pojazdu

czy rodzaj przewożonego towaru.
Od  szybkości  załadunku  i  rozładunku,  przebiegu  środka  transportu  i  stopnia  wykorzystania
ładowności zależą czynniki organizacyjne.
Potrzeby  transportowe  przedsiębiorstwa  powstają  z  konieczności  przemieszczenia  towarów
lub  osób.  Aby  prawidłowo  ustalić  własne  potrzeby  transportowe  przedsiębiorstwa  trzeba
ustalić przyczyny, które powodują powstanie potrzeb przewozu.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przyczyny te związane są z:

−

ruchem dóbr między dostawcami i odbiorcami,

−

obsługą procesu produkcyjnego ,

−

obsługą magazynów wewnątrz przedsiębiorstwa.

Ustalenie  własnych  potrzeb  transportowych  wymaga  ich  określenia  ilościowego
i  jakościowego,  które  wynika  głównie  z  rodzaju  ładunku,  warunków  terenowych,  rodzaju
środka  transportu  itp.  Podstawą  ustalania  potrzeb  transportowych  jest  bilans  przepływu
ładunków sporządzony w postaci tablicy krzyżowej, która wskazuje, jakiej wielkości ładunki
należy przemieścić miedzy określonymi punktami w określonym czasie.
Zapotrzebowanie  na  transport  obcy  konieczne  jest,  gdy  w  przedsiębiorstwie  środków
transportu jest za mało lub może wynikać z przyczyn ekonomicznych, gdy bardziej opłaca się
usługa transportowa obca. Przewóz ładunków obcymi środkami transportu wymaga zawarcia
umowy między przedsiębiorstwem a przewoźnikiem.

Dokumenty związane z transportem potwierdzające zawarcie umowy o przewóz mogą

mieć różną formę, zależną od rodzaju transportu. Wyróżnia się krajowy i międzynarodowy
list przewozowy ze względu na szybkość przewozu - zwykły, pośpieszny i ekspresowy.
Krajowy list przewozowy składa się z czterech egzemplarzy:

−

oryginał dla adresata,

−

ceduła idąca z przesyłką do stacji przeznaczenia,

−

grzbiet listu przewozowego dla stacji nadania,

−

wtórnik dla nadawcy przesyłki.

Samochodowy list przewozowy i jego treści są podobne do listu kolejowego.
Treść samochodowego listu przewozowego jest podobna do treści listu kolejowego. Mniejsze
firmy transportowe zawierają umowy spisując np. zlecenie przewozu.
Przedsiębiorstwo  może  również  wynająć  samochód.  W  okresie  najmu  przedsiębiorstwo
dysponuje samochodem wg własnych potrzeb.
Przedsiębiorstwo  może  zlecić  wykonanie  usług  spedycyjnych.  Do  zakresu  tych  usług  może
należeć  przygotowanie  ładunku  do  wysyłki,  załadowanie  na  środek  transportu,  wypełnienie
dokumentów przewozowych itp.
Dokumentem  zawarcia  umowy  o  czynności  spedycyjne  może  być  zlecenie  pisemne,
zamówienie lub inna forma.

4.2.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1.  Jak pakujemy drobne wyroby galanteryjne?
2.  Jakie znasz rodzaje opakowań?
3.  Jakie cechy powinny znaleźć się na etykietach?
4.  Jak zabezpieczyć wyroby pakowane luzem przed uszkodzeniem?
5.  Jakie informacje dla użytkownika należy umieścić na etykiecie?
6.  Jak rozmieścić wyroby w magazynie?
7.  Jak przygotować wyroby do transportu?
8.  Jakie znasz rodzaje środków transportowych?

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.2.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Przygotuj informację dla użytkownika torebki młodzieżowej wykonanej z tkaniny

impregnowanej.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  zapoznać się z materiałem nauczania,
2)  zapoznać się z zasadami i instrukcją bezpiecznej pracy na stanowisku,
3)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
4)  przygotować przybory do pisania,
5)  wykonać etykietkę (ulotkę informacyjną) techniką komputerową,
6)  zaprezentować etykietkę do oceny.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

stanowisko komputerowe,

−

instrukcja do pracy na stanowisku komputerowym,

−

literatura z rozdziału 6.

Ćwiczenie 2

Zapakuj pięć torebek damskich w jeden karton zbiorczy tak, aby nie uległy uszkodzeniu.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  zapoznać się z materiałem nauczania,
2)  zapoznać się z zasadami i instrukcją bezpiecznej pracy na stanowisku,
3)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
4)  wypełnić wnętrze wyrobu bibułą,
5)  przygotować opakowanie zbiorcze,
6)  przełożyć wyroby tak, aby nie stykały się ze sobą,
7)  zamknąć karton zbiorczy,
8)  zabezpieczyć taśmą samoprzylepną,
9)  nakleić etykietę.

Wyposażenie stanowiska pracy:

–  torebki,
–  karton zbiorczy,
–  bibuła,
–  papier,
–  taśma samoprzylepna,
–  etykieta,
–  klej,
–  literatura z rozdziału 6.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.2.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) wymienić rodzaje opakowań?



2) wymienić cechy znajdujące się na etykiecie?



3) rozmieścić wyroby w magazynie?



4) przygotować wyroby do transportu?



5) zapakować wyroby do transportu?



6) przygotować informację dla użytkownika wyrobu?



7) zapakować drobne wyroby skórzane?



8) dobrać środek transportu w zależności od ilości wyrobów skórzanych i

miejsca wysyłki?



„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.3. Organizacja sprzedaży

4.3.1. Materiał nauczania

Każdą partię wyrobów przed ich transportem sprawdza się, pod kątem:

−

asortymentu wyrobów; sprawdza się przez porównanie cech na etykiecie z danymi
z zamówienia,

−

cechowania; sprawdza się przez porównanie cech zamieszczonych na etykietach
z wymaganiami ustalonymi odpowiednią normą przedmiotową,

−

kolorystyki wyrobów; wyroby kontroluje się organoleptycznie nieuzbrojonym okiem
w rozproszonym świetle dziennym przez porównanie koloru z wzorcem,

−

ilości wyrobów w opakowaniu zbiorczym,

−

prawidłowości zakwalifikowania wyrobów do odpowiedniego gatunku.

Analiza rynku

Znajomość rynku jest podstawą racjonalnej sprzedaży wyrobu.

Warunkiem  podejmowania  trafnych  decyzji  związanych  ze zbytem wyrobów  jest  posiadanie
informacji  dotyczących  sytuacji  na  rynku,  nie  można  bowiem  prowadzić  racjonalnej
sprzedaży  wyrobów  bez  znajomości  –rynku.  Przedsiębiorstwo  zbywające  swe  wyroby  musi
uzyskać  informacje  o  rodzaju  i  wielkości  zapotrzebowania,  o  przyzwyczajeniach  odbiorcy,
o  środkach  i  kanałach  dystrybucji,  o  konkurencji  oraz  przyczynach  wahań  na  rynku.
Gromadzeniem  i  analizą  informacji    rynkowych  w przedsiębiorstwie produkcyjnym  zajmuje
się dział marketingu.
Główne cele badań marketingowych:

−

ilościowe określenie zjawisk i procesów rynkowych (ile można sprzedać? kto, gdzie
i kiedy kupuje produkowane wyroby?),

−

poznanie motywu postępowania odbiorców na rynku, (dlaczego klienci kupują dane
wyroby lub dlaczego ich nie kupują?).

Źródła informacji wykorzystywanych w badaniach rynku:

−

własne materiały statystyczne, księgowe, dane z komórek zbytu,

−

informacje zamieszczane w gazetach, czasopismach fachowych, publikacje pism
przemysłowo-handlowych, opracowania instytutów handlowych i badawczych.

Główne dziedziny zjawisk rynkowych:

−

analiza  popytu  -  oprócz  ustalenia  jego  poziomu,  obejmuje  również  rodzaje  przyczyn
wpływających  na  ten  poziom.  Popyt  na  produkowane  wyroby  może,  bowiem  zależeć
od  zmian  dochodów  realnych  ludności,  upodobań  użytkowników,  mody  itp.  W  trakcie
analizy rynku zbytu ocenia się również relacje pomiędzy podażą, a popytem wyrobów.

−

ocena  konkurencji  -  jest  bardzo  istotna,  gdyż  oprócz  analizy  zapotrzebowania  ważną
sprawą  dla  producenta  jest  informacja  o  tym,  które  konkurencyjne  przedsiębiorstwa  ten
sam wyrób na rynku oferują. Badanie rynku powinno, więc przede wszystkim ustalić krąg
konkurentów i  ich wpływ  na czynniki związane ze zbytem. Do czynników takich należą:
udział  konkurencji  w  interesujących  nas  produktach  na  rynku,  jakość  i  wykonanie
wyrobów  konkurencyjnych,  polityka  cenowa  i  drogi  sprzedaży  konkurencji,  środki
reklamy  produktów  i  posprzedażowa  obsługa  klientów,  warunki  płatności  i  kredytu
stosowane  przez  konkurencję.  Bieżąca  obserwacja  zachowań  firm  konkurencyjnych
na  rynku  jest  niezbędna  również  w  tym  celu,  by  móc  w  porę  właściwie  zareagować
na  politykę  cenową  lub  reklamę  prowadzoną  przez  konkurencję.  Badania  dotyczące
konkurencji  nie  mogą  ograniczać  się  tylko  do  producentów tych  samych  wyrobów,  lecz

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

należy je również rozszerzyć na substytuty produktów, gdyż one również zagrażają
globalnemu popytowi na produkowane przez przedsiębiorstwo wyroby.

−

kanały  dystrybucji  -  dalsze  badania  rynku  powinny  pozwolić  na  ustalenia,  jakimi
kanałami  zbytu  wyroby  będą  mogły  być  wprowadzone  na  rynek.  Chodzi  tu
o rozstrzygnięcie  liczby  ogniw  pośrednich  na  drodze  wyrobu  od  producenta  do
konsumenta.  Należy  określić,  czy  przedsiębiorstwo  powinno  tworzyć  własne  placówki
sprzedaży,  czy  też  korzystać  z  kanałów  zbytu  innego  przedsiębiorstwa  lub  firm
handlowych.

−

ocena  stosowania  reklamy-powinna  określić,  czy  użyte  środki  reklamy  spełniają  swoje
zadania.  Następnie  trzeba  ustalić,  jaki  jest  stosunek  nakładów  związanych
z poszczególnymi formami reklamy do uzyskiwanych korzyści, czyli ocenić efektywność
reklamy.  Wszystkie  te  działania  mają  doprowadzić  do  stosowania  w  przyszłości  takich
form  reklamy,  które  na  konkretnym  rynku  i  w  danej  sytuacji  gospodarczej  pozwolą
sprzedać jak najwięcej określonych wyrobów po optymalnej cenie.

Rola zbytu w przedsiębiorstwie.

Organizacja służby zbytu w przedsiębiorstwie przemysłowym zależy od wielkości

przedsiębiorstwa i rodzaju produkowanych wyrobów.
Zbyt  jest  fazą  działalności  gospodarczej  przedsiębiorstwa  przemysłowego  –  po  procesach
zaopatrzenia  i produkcji,  a  jednocześnie pierwszą  fazą obrotu towarowego, w której produkt
przechodzi od wytwórcy do odbiorcy.
Służba  zbytu  odgrywa  w  przedsiębiorstwie  produkcyjnym  podstawową  rolę,  gdyż
w warunkach  gospodarki  rynkowej  producent często napotyka  trudności w  sprzedaży  swych
wyrobów  wynikających  z  nasycenia  rynku  oraz  konkurencji  innych  przedsiębiorstw.
Wyprodukowane  przez  przedsiębiorstwo  wyroby  nie  przynoszą  żadnej  korzyści
producentowi,  dopóki  nie  zostaną  sprzedane.  Dopiero  wówczas  producent  otrzymuje  od
odbiorców  środki  pieniężne,  z  których  część  przeznacza  na  pokrycie  wydatków  związanych
ze  swą  działalnością  gospodarczą,  część  zaś  stanowi  zysk  przedsiębiorstwa.  Sprzedaż
wyrobów  nastąpi  wówczas,  gdy  zostaną  one  pod  względem  rodzaju,  asortymentu,  jakości
i ceny dostosowane do popytu na rynku.
Zakres działania służby zbytu w przedsiębiorstwie przemysłowym:

−

dział zbytu kieruje całością spraw związanych ze sprzedażą wyrobów i nadzoruje
działalność podległych mu komórek organizacyjnych,

−

sekcja sprzedaży prowadzi akcję ofertową, przyjmuje zamówienia od odbiorców, zawiera
z nimi umowy o dostawy wyrobów,

−

sekcja marketingu - przeprowadza analizę rynku,

−

zespół magazynów wyrobów gotowych, któremu podlegają magazyny branżowe zajmuje
się przyjmowaniem, przechowywaniem, kompletowaniem przesyłek,

−

sekcja ekspedycji zleca wysyłkę wyrobów gotowych do poszczególnych odbiorców,
wybiera środek transportu,

−

sekcja fakturowania wystawia rachunki na sprzedaż wyrobów, czuwa nad terminową
zapłatą należności,

−

sekcja reklamacji przyjmuje i załatwia reklamacje zgłoszone przez odbiorców wyrobów,

−

sekcja z zakresu działalności działu zbytu sporządza zestawienia liczbowe oraz
sprawozdania na potrzeby wewnętrzne przedsiębiorstw handlu zagranicznego,
współpracuje z tymi przedsiębiorstwami w zakresie reklamy swoich wyrobów,

−

transport i spedycja.

Podstawowe zadania komórki zbytu:

−

bezpośrednia sprzedaż wyrobu kupującemu (kupujący przychodzi do wytwórcy),

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

producent poszukuje odbiorcy swego wyrobu,

−

producent spotyka się z kupującym na wystawach lub targach,

−

analiza rynku zbytu i wybór kanałów dystrybucji,

−

sprzedaż wyrobów, gospodarowanie zapasami wyrobów gotowych,

−

organizowanie obsługi posprzedażowej odbiorców.
Dokumentacja wewnętrzna - obejmuje dokumenty sporządzone przez służbę zbytu, często

we współpracy z kompetentnymi komórkami organizacyjnymi przedsiębiorstwa, a zwłaszcza
z działem planowania i innymi. Dokumentacja ta, przeznaczona dla poszczególnych ogniw
organizacyjnych przedsiębiorstwa, może dotyczyć np. programowania produkcji.
Dokumenty wewnętrzne związane ze zbytem to:

−

plany produkcji,

−

zlecenia produkcyjne,

−

kalkulacja wstępna,

−

plany operatywne,

−

dowody przyjęcia wyrobów do magazynu oraz ich wydanie.
Dokumentacja handlowa (zewnętrzna) związana jest z obrotem towarowym

i odzwierciedla kontakty handlowe służby zbytu z odbiorcami.
Do podstawowych dokumentów handlowych należą:

−

oferta-stanowiąca propozycję sprzedaży wyrobów na określonych w niej warunkach,

−

umowa o dostawę – zawierana w formie aktu podpisanego przez dostawcę i odbiorcę,
a obejmuje oprócz ściśle sprecyzowanego przedmiotu dostawy również istotne warunki
dostawy,

−

potwierdzenie zamówienia – dokument wystawiony prze służbę zbytu w wypadkach
nadesłania zamówienia przez odbiorcę jako dowód zawarcia umowy o dostawę,

−

zawiadomienie o wysyłce (awizo) – wysyłanie przez dostawcę, który powiadamia
o wysyłce wyrobów

−

zawiadomienie o odbiorze – informujące odbiorcę o przygotowaniu wyrobów do odbioru
oraz o terminie odebrania przez odbiorcę przygotowanych artykułów z magazynu
dostawcy,

−

specyfikacja-wysyłanie razem z dostarczanymi wyrobami zawierające dokładnie
określone artykułów i ich ilości oraz inne dane charakteryzujące przesyłkę, będąca
dokumentem umożliwiającym sprawdzenie prawidłowości przesyłki,

−

faktura (rachunek) - która jest podstawą do zapłaty należności za dostarczone artykuły

Dokumentacja związana z transportem,

−

kolejowy list przewozowy - przy przewozie koleją na każdą przesyłkę nadawca sporządza
i dostarcza kolei list przewozowy, który po opatrzeniu stemplem przez kolej jest
dowodem zawarcia umowy przewozu. List przewozowy zawiera nazwę nadawcy
i odbiorcy przesyłki oraz rodzaj opakowania,

−

samochodowy list przewozowy.
Negocjacje w działalności gospodarczej są jednym ze sposobów uzyskiwania od innych

tego,  czego  od  nich  chcemy.  Przedmiotem  negocjacji  w  sferze  gospodarczej  są  najczęściej
transakcje  kupna-  sprzedaży  produktów,  dotyczące  cen  towarów,  terminów  dostaw,  formy
reklamacji,  formy  płatności  itp.  Biorąc  pod  uwagę  stosunki  panujące  podczas  negocjacji,
wyróżnia się trzy rodzaje negocjacji:

−

twarde, gdzie uczestnicy negocjacji są przeciwnikami i dążą do pokonania drugiej strony,
żądają jednostronnych korzyści, nie ufają przeciwnikowi, stosują groźby, są nieustępliwi
w stosunku do ludzi i problemów, żądają ustępstw itp,

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

miękkie, gdzie uczestnicy starają się być partnerami, dążą do porozumienia, ufają sobie,
starają się uniknąć walki, poszukują takiego rozwiązania, które będzie możliwe
do przyjęcia przez obie strony, akceptują ewentualne straty w imię porozumienia,

−

rzeczowe, eliminują negatywne elementy negocjacji twardych i miękkich. Opierają się na
dążeniu do wspólnego rozwiązania problemu. Celem ich jest osiągnięcie rozsądnego
wyniku bez zrażania którejkolwiek strony. Na ogół w tego typu negocjacjach korzyści
odnoszą wszystkie strony.

Skutkiem negocjacji będzie podpisanie umowy sprzedaży. Umowa jest czynnością prawną
i jako czynność prawna umowa składa się z oświadczeń woli, których treścią są skutki prawne
zamierzone przez osoby zawierające umowę.
W skład umowy sprzedaży wchodzą:

−

elementy przedmiotowo istotne takie jak: zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia

na kupującego własności rzeczy i jej wydania, zobowiązanie się kupującego do odebrania
rzeczy i zapłaty ceny, określenie rzeczy, określenie ceny,

−

elementy podmiotowo istotne takie jak: miejsce i termin wydania rzeczy, sposób jej

pakowania, miejsce, formę, i termin zapłaty ceny, kogo obciążają koszty transportu,
postanowienia dotyczące gwarancji, kary umowne, odsetek za opóźnienie zapłaty, itp.

Bardzo często umowa przyjmuje formę dokumentu, w którym strony określają wszystkie
postanowienia umowy i potwierdzają jej zawarcie własnoręcznymi podpisami.
Podstawy składania reklamacji:

−

braki ilościowe,

−

zła jakość,

−

przedmiot dostawy nie jest kompletny,

−

nieodpowiednie oznaczenie wyrobów,

−

większa ilość dostarczanych wyrobów niż podane w umowie.

Wstępna  ocena  zasadności  reklamacji  odbywa  się  w  magazynie  wyrobów  gotowych,
a  wykonuje  ją  pracownik  działu  kontroli  jakości.  W  przypadku  uznania  reklamacji,
reklamowany  wyrób  wpływa  do  magazynu, natomiast  w  przypadku,  gdy  reklamacja  nie  jest
uznana  -  jest  przekazywany  do  odbiorcy.  Po  wstępnej  analizie wyroby  z  reklamacji uznanej
jako  zasadna  zostają  przyjęte  do  magazynu  zbytu,  a  następnie  poddane  ostatecznej  ocenie
określającej miedzy innymi rodzaj braku oraz dalsze postępowanie:

−

braki naprawialne do naprawy,

−

braki ostateczne nie nadające się do naprawy podlegają złomowaniu.

4.3.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1.  Jakie są główne cele badań marketingowych?
2.  Czym zajmuje się dział zbytu w przedsiębiorstwie?
3.  Jakie są podstawowe zadania komórki zbytu?
4.  Jakie są podstawowe dokumenty handlowe wystawiane przez dział zbytu?
5.  W jakim celu prowadzimy negocjacje handlowe?
6.  Jakie są rodzaje negocjacji?
7.  Jakie elementy wchodzą w skład umowy sprzedaży?
8.  Jakie są podstawy składania reklamacji?
9.  Jak postępujemy z reklamacją uznaną?

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.3.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wśród przedstawionych na planszy elementów umowy, wskaż elementy przedmiotowo

istotne.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  zapoznać się z materiałem nauczania,
2)  zapoznać się z zasadami i instrukcją bezpiecznej pracy na stanowisku,
3)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
4)  pogrupować elementy umowy sprzedaży,
5)  wskazać elementy przedmiotowo istotne,
6)  zapisać elementy przedmiotowo istotne w zeszycie.

Wyposażenie stanowiska pracy:

–  plansze z elementami umowy,
–  dzienniczek praktyk,
–  przybory do pisania ,
–  literatura z rozdziału 6.

Ćwiczenie 2

Przygotuj umowę sprzedaży wyrobów skórzanych, zawierającą wszystkie niezbędne

elementy, korzystając z gotowych formularzy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  zapoznać się z materiałem nauczania,
2)  zapoznać się z zasadami i instrukcją bezpiecznej pracy na stanowisku,
3)  przygotować stanowisko pracy,
4)  wypełnić formularz,
5)  przedstawić wypełniony formularz do oceny.

Wyposażenie stanowiska pracy:

–  formularze umów sprzedaży,
–  przybory do pisania,
–  dzienniczek praktyk,
–  literatura z rozdziału 6.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.3.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) określić zadania komórki zbytu?



2) scharakteryzować rodzaje negocjacji?



3) określić cele badań marketingowych?



4) scharakteryzować podstawowe dokumenty handlowe?



5) określić elementy wchodzące w skład umowy sprzedaży?



6) scharakteryzować sposób postępowania z wyrobami reklamowanymi?



„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPRAWDZIAN OSIĄGNIĘĆ

INSTRUKCJA DLA UCZNIA

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję.
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4.  Test zawiera 20 zadań dotyczących warunków magazynowania, pakowania, składowania,

transportu i organizacji sprzedaży wyrobów skórzanych. Wszystkie pytania są pytaniami
wielokrotnego wyboru.

5. Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi:

– w pytaniach wielokrotnego wyboru zaznacz prawidłową odpowiedź znakiem X

(w przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową).

6. Odpowiedzi udzielaj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję

z wykonanego zadania i sprawdzenia swojej wiedzy na dane tematy.

7. Trudności mogą przysporzyć Ci zadania:1, 3,10, gdyż są one na poziomie trudniejszym

niż pozostałe.

8. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie

na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.

9. Na rozwiązanie testu masz 45 min.

Powodzenia

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. W wyniku negocjacji handlowych sporządzamy

a)  normy czasu pracy
b)  umowę sprzedaży
c)  kalkulację kosztów
d)  normy materiałowe

2. Braki reklamacyjne określone jako zasadne zostają

a)  odesłane do odbiorcy.
b)  zakwalifikowane do I gatunku.
c)  przekazane do naprawy.

d) zakwalifikowane do II gatunku

3. Do podstawowych dokumentów handlowych związanych z obrotem towarowym

zaliczamy

a)  plany operatywne.
b)  umowa o dostawę.
c)  plany produkcji.
d)  dowody przyjęć do magazynu.

4. Do istotnych elementów przedmiotowych w umowie sprzedaży zaliczamy

a)  określenie ceny.
b)  sposób pakowania.
c)  kary umowne.
d)  miejsce wydania towaru.

5. Jakiego rodzaju negocjacji dotyczy opis: „uczestnicy negocjacji są przeciwnikami i dążą

do pokonania drugiej strony, żądają jednostronnych korzyści, są nie ustępliwi”?

a)  Miękkich.
b)  Rzeczowych.
c)  Twardych.
d)  Lekkich.

6. Rola działu zbytu polega na

a)  zakupie materiałów.
b)  zakupie narzędzi.
c)  sprzedaży towarów.
d)  opracowaniu technologii produkcji.

7. Do mierzenia wilgotności służy

a)  areometr
b)  termometr.
c)  higrometr.
d)  planimetr.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

8. Pojedynczy wyrób pakowany jest najczęściej w opakowanie

a)  wytłaczane.
b)  transportowe.
c)  zbiorcze.
d)  jednostkowe.

9. Opakowania zbiorcze wykonywane są z

a)  papieru.
b)  bibuły.
c)  tektury.
d)  folii aluminiowej.

10. Jakie rodzaje opakowań zastosujemy do pakowania waliz?

a)  Transportowe.
b)  Jednostkowe lub zbiorcze.
c)  Jednostkowe i transportowe.
d)  Jednostkowe, zbiorcze i transportowe.

11. W celu zabezpieczenia nesesera przed zgnieceniem wypełniamy go

a)  papierem.
b)  tkaniną.
c)  gumą litą.
d)  odpadem skóry.

12. Paski do zegarków przygotowywane są do pakowania przez

a)  zwijanie w rolkę.
b)  układanie w wiązki po 10 sztuk.
c)  mocowanie po 10 sztuk na formatce.
d)  zawijanie każdego osobno w cienki papier.

13. Papier asfaltowany stosowany do pakowania zabezpiecza wyrób przed

a)  uszkodzeniem.
b)  wilgocią.
c)  słońcem.
d)  zgnieceniem.

14. Do zabezpieczenia przed otwarciem opakowań zbiorczych stosujemy

a)  sznurek pakowy.
b)  paski bibuły.
c)  nici naturalne.
d)  taśmę samoprzylepną.

15. Do podstawowych informacji zamieszczonych na etykietach zaliczamy miedzy innymi

a)  kolor nici.
b)  sposób montażu.
c)  zastosowany klej.
d)  materiał podstawowy.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16. Wilgotność względna w magazynie wyrobów gotowych powinna wahać się w przedziale

a)  40 ÷ 50%.
b)  50 ÷ 70%.
c)  80 ÷ 90%.
d)  90 ÷ 100%.

17. Jaki parametr powietrza podlega kontroli w magazynie wyrobów gotowych?

a)  Temperatura.
b)  Ciśnienie.
c)  Zapylenie.
d)  Natężenie światła.

18. Uprzęże i siodła pakowane są

a)  opakowania zbiorcze.
b)  folie polietylenowe.
c)  według uzgodnienia z odbiorcą.
d)  w opakowania jednostkowe.

19. Jaki dział w przedsiębiorstwie zajmuje się gromadzeniem i analizą informacji rynkowych?

a)  Produkcji.
b)  Zaopatrzenia.
c)  Księgowości.
d)  Marketingu

20. Kanał dystrybucji jest to

a)  droga od producenta do odbiorcy.
b)  ocena konkurencji.
c)  analiza podaży.
d)  analiza popytu.

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ……………………………………………………..

Przechowywanie i transport wyrobów skórzanych

Zakreśl poprawną odpowiedź

zadania

Odpowiedź

Punktacja

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

Razem: