doc. dr hab. Eduard Awraamowicz Miszurow (Mińsk )

Tłum. Antonina i Leszek Mioduchowscy (Lublin)

WSKAZУWKI METODYCZNE

(instrukcja) przeprowadzania leczenia metodą absolutnego postu

(AP) i następującego po nim właściwego (prawidłowego) odżywiania

się (inne określenia metody - lecznicze głodowanie (LG), terapia

głodówkowo-dietetyczna (TGD)).

Przeznaczone są one dla pacjentów i lekarzy.

Spis treści:

DEFINICJA

WSKAZANIA DLA LECZENIA METODĄ ABSOLUTNEGO POSTU

PRZECIWWSKAZANIA

DŁUGOŚĆ (DŁUGOTRWAŁOŚĆ) LECZENIA

OKRESOWOŚĆ POWTARZANIA POSTÓW ABSOLUTNYCH

ETAPY LECZENIA PODCZAS JEDNEGO KURSU TGD

METODYKA PRZEPROWADZANIA POSTU ABSOLUTNEGO (czy też LG)

OKRES ODBUDOWY PO ABSOLUTNYM POŚCIE

WYKAZ ZALECANYCH PRODUKTÓW SPOŻYWCZYCH

METODYKA OKRESU ODBUDOWY

UWAGI

WŁAŚCIWE ODŻYWIANIE SIĘ PO ZAKOŃCZENIU OKRESU ODBUDOWY

DEFINICJA

Leczenie metodą postu absolutnego (AP - LG, TGD) oznacza pełną, okresową rezygnację z

wszelkiego rodzaju pożywienia ZEWNĘTRZNEGO niezależnie od jego formy, czy będą to

produkty spożywcze o konsystencji stałej, czy też soki i napojów - w celu przestawienia

organizmu na WEWNĘTRZNY reżim odżywiania, podczas którego organizm wykorzystuje

rezerwy tłuszczowe oraz tłuszczopodobne substancje podskórne, odbywa się rozpuszczanie

(wchłanianie) i utylizacja złogów

z dotkniętych miażdżycą naczyń krwionośnych,

niepełnowartościowej tkanki zrostów, blizn, śluzu w oskrzelach; ma miejsce "spożywanie"

(zjadanie) drobnoustrojów chorobotwórczych - bakterii, wirusów, grzybków, mykoplazm i

usuwanie w ten sposób utajonych wewnętrznych ognisk infekcji; intensyfikuje się proces

wyprowadzania z organizmu szkodliwych dla zdrowia substancji obcego pochodzenia,

alergenów,

radioaktywnych

rodników;

zachodzi

zatrzymywanie

(celem

bieżącego

wykorzystywania) dwutlenku węgla oraz bezpośrednie przyswajanie atmosferycznego azotu.

Wszystko to służy podtrzymaniu życia w głodującym organizmie. Dlatego spożycie nawet

minimalnej ilości pożywienia stałego lub soków podczas leczniczej głodówki (LG) spowoduje

przestawienie się organizmu z reżimu WEWNĘTRZNEGO odżywiania na zwykły reżim

ZEWNĘTRRZNEGO odżywiania i tym samym przerwie dany kurs leczniczego głodowania; i jeśli

się chce kontynuować leczenie metodą AP, LG - po upływie pewnego czasu wszystko należy

zaczynać od początku. Leczenie trwa zwykle pewien niezbyt długi okres wraz ze stosowaniem

właściwego reżimu wodnego, aktywnego reżimu ruchowego, stosowaniem masaży, lewatyw

oczyszczających, oddychania według systemu K. P. Butejko dotyczącym ćwiczeń oddechowych

itd. - pod obserwacją lekarza, specjalisty od TGD, i jeśli nie mają miejsca naruszenia zasad

metodyki

terapii,

leczenie

doprowadza

do

wyzdrowienia,

odbudowy

układu

immunogenetycznego, ogólnego odmłodzenia, a przy wieloletnim przestrzeganiu zalecanego

reżimu odżywiania - do przedłużenia życia i aktywnej długowieczności.

WSKAZANIA DLA LECZENIA METODĄ ABSOLUTNEGO POSTU

1. Nadwaga i otłuszczenie.

2. Choroby sercowo-naczyniowe: miażdżyca, nadciśnienie (hipertonia), \)IBS, \1choroba

wieńcowa, stany przed- i pozawałowe, stany przed- i poudarowe, zarostowe zapalenie błony

wewnętrznej tętnic, migrena, żylakowate rozszerzenie żył, hemoroidy i inne.

3. Prawie wszystkie choroby chroniczne układu pokarmowego: nieżyty żołądka, choroba

wrzodowa, chroniczne choroby wątroby i pęcherzyka żółciowego, stan po wirusowym zapaleniu

wątroby, zapalenie trzustki, cukrzyca (w formie zależności insulinowej) i inne.

4. Choroby układu oddechowego: zapalenie zatoki szczękowej, zapalenie gardła, anginy,

nieżyty oskrzeli zwykłe oraz ze składnikiem astmatycznym, (ORZ), grypa, pneumonia, zapalenia

opłucnej, niezaawansowane formy gruźlicy, dychawica oskrzelowa i inne.

5. Choroby układu moczowego (płciowego?): zapalenie odmiedniczkowe nerek, zapalenie

kłębkowe nerek, kamica nerkowa, zaburzenia czynności jajników oraz cyklu miesiączkowego,

chroniczne procesy zapalne przydatków macicy (jajników), schorzenia sutka (?), bezpłodność,

wczesne zatrucie ciążowe, adenoma gruczołu krokowego, zastoinowe zapalenie gruczołu

krokowego, impotencja.

6. Choroby nerwowe: nerwica, neurastenia, zaburzenia napięcia (dotyczące) układu nerwowego

i krążenia (NCD) lub też vegetococydicta (VSD), astenonevroti\\eskij sindrom\1, bezsenność,

paranoja, epilepsja, schizofrenia, choroba Parkinsona, świerzbiączka i inne.

7. Choroby układu odpornościowego: stany alergiczne, \)nolliozy\1, skaza, wyprysk, łuszczyca,

ogólne wyłysienie, świeże (?) formy bielactwa i inne.

8. Choroby naczyń: \)obmennyj artrit (podagra) \1(zapalenie stawów dnawe ?), \)revmoartrit

\1(może \)revmartrit \1- goścowe zapalenie stawów), nieswoiste zapalenie wielostawowe,

osteochondroza kręgosłupa, choroba Bechterewa i inne.

9. Zależność tytoniowa, alkoholizm, narkomania, toksomania (?).

PRZECIWWSKAZANIA

1. Pierwsza połowa ciąży.

2. Okres karmienia piersią.

3. Zaawansowana gruźlica, złośliwe guzy i złośliwe choroby krwi, rozlane choroby tkanki łącznej,

choroby psychoneurologiczne - wszystko przy unieruchomieniu chorego lub przy otępieniu

umysłowym.

4. Rozległe procesy ropne organów wewnętrznych (ropienie, gangreny i niektóre inne).

DłUGOŚĆ (DłUGOTRWAłOŚĆ) LECZENIA

Pod względem długości kursy absolutnego postu (LG) dzielą się na:

1. krуtkie (1--20 dni)

2. średnie (21-40 dni)

3. długie (41-60 dni)

4. bardzo długie (61-80 dni)

5. "maratońskie" lub kazuistyczne (?) (81-180 dni).

W 1988 roku amerykański uczony Hider przegłodował w Waszyngtonie na placu przed Białym

Domem w proteście politycznym (oczywiście pod obserwacją lekarską) - 0,5 roku. We

wszystkich państwach, gdzie szanowane są wierzenia religijne, posty przeprowadza się kilka

razy do roku, trwają one do 40-50-ciu dni (i tak Wielki Post w Rosji trwał 7 tygodni: 7x7=49dni!).

Należy tu zauważyć, że do czasów Piotra I post ten był postem absolutnym (tylko na wodzie) i

pościła cała Rosja jednocześnie. W dzisiejszych czasach zarówno chorym leczonym

ambulatoryjnie jak też i stacjonarnie, wyznacza się krótkie kursy postu absolutnego (1-20 dni,

czasem 25 dni), przy czym nieważne jest, aby ten kurs trwał dokładnie 20 czy 25 dni: konkretna

jego długość może być ustalona jedynie przez lekarza , specjalistę od TGD, i to tylko podczas

samej głodówki z uwzględnieniem wzrostu, diagnozy, stadium i stopnia choroby oraz od

samopoczucia głodującego. Nigdy nie należy wyznaczać sobie terminu zakończenia postu

absolutnego samodzielnie bez konsultacji z lekarzem specjalistą od TGD. Natomiast

zapoznawać się z metodą postu absolutnego można zaczynać samodzielnie, nawet od postów

jedniodniowych.

OKRESOWOśćPOWTARZANIA POSTóW ABSOLUTNYCH

Z reguły do wyleczenia choroby chronicznej nie wystarcza przeprowadzenie jednego kursu

postu absolutnego (czy leczniczej głodówki) i dlatego po pewnym czasie po zakończeniu

pierwszego kursu głodowania lekarz może wyznaczyć drugi, a po nim trzeci kurs postu

absolutnego, który przeprowadza się do uzyskania zupełnego oczyszczenia języka, pojawienia

się przyjemnego zapachu wydychanego powietrza i pojawienia się silnego apetytu.

ETAPY LECZENIA PODCZAS JEDNEGO KURSU TGD

Każdy kurs TGD podzielony jest na trzy w przybliżeniu równe

etapy:

1 etap - sam kurs postu absolutnego (czy też głodówki leczniczej);

2 etap - okres odbudowy czyli ostrożnego podejmowania odżywiania pokarmowego;

3 etap - okres prawidłowego odżywiania, przede wszystkim pokarmami roślinnymi, który ciągnie

się do następnego kursu TGD.

Jeśli jest to niezbędne należy zwiększyć ilość kursów TGD. Długość trwania kursów TGD, ich

liczbę oraz przedział czasu pomiędzy nimi powinien ustalić lekarz, specjalista od TGD i nie

należy ich zmieniać bez jego wiedzy.

METODYKA PRZEPROWADZANIA POSTU ABSOLUTNEGO (czy też LG)

Dla uzyskania maksymalnie pozytywnego efektu leczniczego terapii metodą postu absolutnego

należy podczas jej trwania przestrzegać szereg zasad (wykonywać szereg zabiegów).

1. Zlikwidowanie (usunięcie) uczucia głodu. Jest to zabieg przygotowawczy i dlatego wykonuje

się go tylko jeden raz, na początku każdego kursu TGD. Likwidacja uczucia głodu (apetytu)

osiągane jest poprzez oczyszczenie traktu pokarmowego z zawartości przy pomocy środka

przeczyszczającego. W tym celu należy kupić w aptece (wykonującej leki) bez recepty ok. 60 g

siarczanu magnezowego (sól gorzka), rozpuścić w szklance wody (250-300 ml wody) (60 g to

doza dla dorosłego człowieka) i wypić ten roztwór na raz o godz. 17-18 poprzedniego dnia, od

którego, planuje się rozpocząć post absolutny. Działanie tego środka rozluźniającego rozpocznie

się po 1,5-2 godz. co spowoduje kilkakrotne odwiedziny toalety. Dobrze jest potem wziąć ciepły i

niezbyt długi prysznic. Następnie należy w ciągu godziny wypić małymi łykami 2-3 szklanki wody

dla uzupełnienia organizmu, spowodowanego przyjęciem środka przeczyszczającego - i uczucie

głodu zmniejsza się od razu o 70-80%, a na 2-3 dzień postu absolutnego pozostające słabe

uczucie głodu znika zupełnie, ponieważ do tego czasu organizm zdążył się już przestawić na

reżim odżywiania WWNĘTRZNEGO.

Chorym na serce zamiast siarczanu magnezowego (soli gorzkiej) można zalecić przyjęcie raz

10-15 tabletek suchego ekstraktu senesu (senny) (po 0,3 tabletki każda tabletka). Działanie tego

środka rozluźniającego (przeczyszczającego) następuje dopiero po 6-10 godzinach i dlatego

należy go przyjmować rano. Zamiast siarczanu magnezowego można przyjąć taką samą ilość

soli “Barbara".

2. Właściwy reżim wodny. Codziennie można pić co każde 1,5-2 godz. około 1 szklanki wody

(przeciętnie około 1,5 litra wody na dobę). Jednakże są to jedynie liczby przeciętne. Jeśli

występuje niechęć do wody, nie chce się nawet patrzeć na nią, a przy tym oddawany mocz jest

JASNY i w dużej ilości - oznacza to, że pije się o wiele za dużo wody niż wynosi aktualne

zapotrzebowanie organizmu. W tym przypadku można w ogóle nie pić wody, choćby i przez cały

dzień. Jeśli przeciwnie, mocz jest ciemny, skondensowany i w małej ilości, odczuwana jest

suchość w gardle, pragnienie, wargi stały się suche i popękały - oznacza to, że rozwija się

groźny stan odwodnienia. W tym przypadku należy pić więcej wody, choćby i 10-15 szklanek na

dzień. Należy nauczyć się przysłuchiwania się wymaganiom ciała, a wówczas sami określimy

indywidualną normę wypijanej wody. Lepiej wodę jest pić właśnie w ciągu dnia, ponieważ jeśli

wypić ją na noc, to nocą będzie się często biegać do toalety, a to przeszkadza spać. Jaką wodę

należy pić? Może to być czysta woda ze studni lub z kranu (jeśli nie jest chlorowana), lub

przegotowana, celem usunięcia chloru, albo deszczówka, lub woda ze stopionego śniegu, albo

destylowana, czy "namagnesowana" lub " “kpemneva". Bodaj najlepsza jest woda destylowana.

Można pić czystą wodę gazowaną (bez dodatków - syropu itp.) butelkowaną albo robioną w

domu z "nabojów" do wody gazowanej. Nie zaleca się pić wody mineralnej, ponieważ zawiera

ona dużo soli mineralnych i stosowanie jej w dużych ilościach może spowodować obrzęki;

oprócz tego według wielu pacjentów woda mineralna powoduje powrót uczucia głodu. Jeżeli

przed przystąpieniem do głodówki występują wyraźne obrzęki, to w pierwszych dniach należy

ograniczyć ilość wypijanej wody - do 1 litra dziennie, lub mniej. Każde obrzęki przechodzą w

czasie postu absolutnego. Według amerykańskich uczonych Armstronga i Mitchela efekt

głodówki czasem bardzo znacznie wzrasta (wzmacnia się) z jednoczesnym stosowaniem

urynoterapii, ponieważ przeciwdziała to utracie niezastąpionych substancji mineralnych -

mikroelementów, witamin, enzymów, białek i innych substancji aktywnych biologicznie podczas

postu absolutnego.

3. Aktywność ruchowa: w celu pobudzenia (ożywienia) krwiobiegu obwodowego, ułatwienia

wyprowadzania substancji obcych, toksycznych oraz alergenów, poprawy zaopatrzenia w krew

mózgu, mięśni i organów wewnętrznych, a skutkiem tego dla sprowadzenia do minimum

ospałości, słabości, zawrotów głowy - codziennie należy wykonywać najprostsze ćwiczenia

fizyczne w domu (np. gimnastyka poranna) oraz robić codzienne przechadzki po świeżym

powietrzu - już od pierwszego dnia głodówki (AP). Bezpośrednio po obudzeniu się, jeszcze w

łóżku należy wykonać nogami parę "rowerowych" ruchów w powietrzu oraz usiadłszy na skraju

łóżka - krążenia rąk, a potem parę przysiadów, skłonów do przodu i na boki itd. W miarę

możności należy robić przechadzki w parkach i skwerach, odwiedzać las lub chodzić do pracy i

z pracy pieszo, zaliczając codziennie w sumie do 15-20 km. Np. dobrze jest robić trzy

przechadzki w ciągu dnia: rano, w środku dnia i wieczorem - po trzy kilometry w jedną stronę.

Jednakże, jeśli z tych czy innych powodów trudno jest (lub nie ma gdzie) robić przechadzki w

powyższym wymiarze, mimo wszystko należy je przeprowadzać nawet w w (chwilowo)

ograniczonej formie.

4. Z tych samych powodów co przestrzeganie reżimu aktywności ruchowej należy codziennie

robić sobie ugniatający masaż pleców i kręgosłupa, kilka razy po 10 minut. W tym celu można

zaopatrzyć się w specjalny drążek do masażu lub "skakankę" z rolkami, które umożliwiają

wykonywanie samomasażu; można ocierać się plecami o futrynę drzwi; można poprosić kogoś z

domowników o zrobienie masażu lub też skorzystać z usług zawodowego masażysty. Jeżeli nie

występuje żylakowate rozszerzenie żył to można również zrobić masaż ogólny. Jednakże przy

żylakowatym rozszerzeniu żył zabroniony jest masaż nóg, a nawet należy zabandażować nogi

bandażem elastycznym lub nosić elastyczne pończochy.

5. Należy nauczyć się prawidłowo oddychać: trzeba oduczyć się oddychać głęboko i nauczyć się

oddychać umiarkowanie (wg K. P. Butejko). W tym celu należy wysiłkiem woli wydłużać wdech

do 2-3 sekund, a wydech - do 4-6 sekund, po czym należy zrobić pauzę o długości 4-6 sekund.

Jednocześnie nie należy zwiększać głebokości wdechu ! Oprócz tego co jakiś czas (1 raz na

każde 5-10 min.) po zwykłym (nie głębokim wydechu należy wykonać pełne zatrzymanie

oddechu, ile tylko będzie można wytrzymać (jak podczas nurkowania). Zdrowy człowiek po

zrobieniu zwykłego wydechu może zatrzymać oddech na czas nie krótszy niż 1 minuta. Jeśli to

zatrzymanie będzie miało wymiar krótszy niż15-20 sekund - oznacza to poważną chorobę; jeśli

wynosi 20-40 sekund - choroba lub zaburzenie nie jest poważna; jeśli powstrzymanie trwa 40-60

sekund - jest nieźle; jeśli jedną minutę i więcej - oznacza to zdrowie. Stopniowo sumaryczny

dobowy czas zatrzymania oddechu po wydechu należy zwiększać do 1-2 godz. (i więcej) na

dobę. Np. zatrzymanie oddechu na 25 sek., powtarzane co każde 5 min., da w sumie czas

zatrzymania 1 godz. w ciągu doby (jeśli będzie się to wykonywało w 12-godzinnej świadomej

części doby). Im cięższa choroba, tym dłuższy powinien być sumaryczny czas zatrzymania

oddechu. Osiągnie się znaczną poprawę jeśli łączny czas zatrzymań wyniesie 30-40 min. na

dobę; ażeby to osiągnąć trzeba ćwiczyć w opisany wyżej sposób 2-3 miesiące. Po każdym

zatrzymaniu oddechu można oddychać w sposób dowolny (nawet bardzo głęboko), dopóki nie

ustabilizuje się normalny rytm oddechu; po 5 minutach - kolejne zatrzymanie.

(rysunek z rytmem oddychania wg, Butejko)

Należy wykonywać takie zatrzymania zarówno w okresie spokoju, jak też i w ruchu, w domu, w

pracy, w autobusie. Oddychać należy przez nos. Jeżeli można, lepiej jest spać na brzuchu -

sprzyja to rozwojowi umiarkowanego oddychania oraz przeciwstawia się (przeszkadza)

głębokiemu oddychaniu, które jest szczególnie niepożądane, a nawet szkodliwe.

Powstrzymywanie oddechu tego typu powoduje wykorzystanie przez organizm przeznaczonego

na wydalenie dwutlenku węgla, co poprawia biosyntezę białek i enzymów, normalizuje

przemianę materii, usuwa duszność przy dychawicy oskrzelowej, likwiduje bóle głowy i bóle w

okolicy serca, pomaga uwolnić się od IBS i choroby wieńcowej, następstw zawału mięśnia

sercowego i udaru, osteochondrozy, chorób wątroby i nerek, zapobiega zatruciom ciążowym i

poronieniom, usuwa zaburzenia czynności jajników, normalizuje cykl miesiączkowy, sprzyja

likwidacji impotencji itp.

6. Dla usunięcia nieprzyjemnego zapachu z ust (podczas AP język jest obłożony i z

wydychanym powietrzem wydostaje się aceton i inne gazy) należy 6-7 razy dziennie, najlepiej

przed piciem wody, czyścić zęby i język szczoteczką i proszkiem (pastą) do zębów.

7. W celu zapobiegania anginie, zapaleniu migdałków czy zapaleniu gardła należy często

(najlepiej razem z czyszczeniem zębów i języka) przepłukiwać gardło wywarami jednego z

następujących ziół: liść eukaliptusa, kolendra, rumianek, szałwia, dziurawiec lub mięta, pijąc na

przemian te wywary z roztworem sody pitnej (spożywczej - 1 łyżeczka na szklankę wody) lub po

prostu z chłodną wodą.

8. Podczas AP do jelita grubego wydzielane są szkodliwe produkty przemiany materii,

substancje nieswoiste i alergeny które są z powrotem wchłaniane z jelita (przyswajane).

Pogłębiają one ociężałość i słabość, pogarszają sen. Aby czuć się rześko w ciągu dnia i dobrze

spać nocą, należy usuwać je z jelit. W tym celu należy codziennie godzinę przed snem robić

sobie lewatywę: do 1-1,5 litra przegotowanej wody o temperaturze ciała należy dodać

szklankęnapary rumianku (lub szałwi, babki itp.) lub 1 łyżkę stołową soku z cytryny lub też2-3

kryształki nadmanganianu potasu (do uzyskania słabo-różowego koloru). Roztwór ten należy

wlać do pojemnika aparatu Esmarcha, pojemnik zawiesić gdzieś wyżej w łazience na haczyku,

rozłożyć na podłodze dywanik, ustawić się na nim na kolanach i łokciach, posmarować wazeliną

końcówkę aparatu i odbyt oraz wprowadzić ją do odbytu na głębokość 7-10 cm, otworzyć

zaworek (lub zwolnić zacisk) i zaczekać, aż roztwór wpłynie do jelit. Potem należy szybko

przejść do pokoju, położyć się i przekręcając się z boku na bok poleżeć po 3 minuty na lewym

boku, na plecach, na prawym boku, znowu na plecach i znowu na lewym boku. Dopiero potem

można pójć do toalety i uwolnić jelita od wód. Przekręcanie się jest potrzebne, aby wypłukać

całą okrężnicę, a nie tylko odbytnicę. Podczas przekręcania się dobrze jest podłożyć pod biodra

poduszkę (najlepiej w folii, żeby jej nie zamoczyć), ponieważ podwyższenie stwarza lepsze

warunki dla przenikania roztworu do okrężnicy poprzecznej i wstępującej.

9. Zaraz po lewatywie należy przyjąć letni prysznic lub kąpiel w wannie trwającą15-20 minut.

Niewskazany jest gorący prysznic, ponieważ w rezultacie rozszerzenia się naczyń krwionośnych

może nastąpić zawrót głowy i można upaść. Jeśli nie ma warunków na kąpiel i prysznic, można

korzystać z miednicy z ciepłą wodą i gąbką. Nie jest przeciwwskazana nawet łaźnia i sauna z

basenem, lecz również nie należy przebywać w basenie zbyt długo. Chorzy z arytmią serca

powinni unikać łaźni czy sauny.

10. W czasie postu należy nosić ubranie z bawełny, lnu lub wełny, a w każdym razie nie

syntetyczne, ponieważ pod ubraniem syntetycznym skóra źle oddycha, możliwe jest pocenie się,

świąd i mogą pojawić się wysypki alergiczne. Z tych samych powodów należy w ogóle unikać

syntetyki. Nie wolno palić; nie przyjmować do wewnątrz żadnych leków. Należy unikać (na ile

jest to możliwe) zbyt długiego kontaktowania się z produktami spożywczymi i ich zapachami,

ponieważ powoduje to powstanie apetytu (krуtkie kontakty nie powodują takiego wpływu). W

miarę możliwości należy wcześnie kłaść się spać i wcześnie wstawać. Należy unikać fizycznych

i psychicznych przeciążeń oraz negatywnych emocji. Należy pozbyć się (?) rozdrażnienia,

gniewu, zawiści, złości, nienawiści, kłamstwa, zabobonów; przeciwnie należy starać się dać

odpocząć układowi nerwowemu, dążyć do pozytywnych emocji. Dobrze jest słuchać przyjemnej

muzyki, chodzić do teatru, przeczytać dobrą książkę, spotykać się z przyjaciółmi - lepiej jednak

nie mówić im, że się głoduje, aby uniknąć nieprzyjemnych rozmуw i różnorodnych wynikających

z niewiedzy przestróg. Post - to intymny proces cielesnego i moralnego oczyszczenia; nie należy

trąbić o nim na każdym kroku, oczekując współczucia czy chcąc zadziwić znajomych. Z drugiej

strony, aby uniknąć negatywnych emocji nie należy dowierzać (przejmować się) negatywnymi

wypowiedziami na temat AP czy leczniczych głodówek, pochodzącymi od chorych czy też

mających nadwagę lekarzy, ponieważ oni sami swym wyglądem obnażają niezdolność

wyleczenia nawet samych siebie.

11. Należy założyć w niewielkim zeszycie dziennik dla autokontroli procesu AP, w którym

codziennie 10 min. przed snem należy zapisywać:

1. datę(dzień, miesiąc, rok) i numer kolejnego dnia AP,

2. ciężar i obwуd: uda w najszerszym miejscu, talii - w najwęższym miejscu, klatki

piersiowej, szyi,

3.krótkącharakterystykęsamopoczucia (temperatura ciała, częstość pulsu i oddechu

(AD), czy język jest obłożony i jakim nalotem - białym, brunatnym, szarym, jak dzisiaj się

spało, czy było się ospałym czy rześkim,

4.jakie z przepisanych na str.3-8 (sprawdzić strony) zaleceń czy metod przeprowadzania

AP zostały naruszone (i w jaki sposób) lub w ogуle nie zostały wykonane (wypełnione).

Takie zapiski pomogą w przeprowadzeniu następnego kursu AP, a prowadzącemu

lekarzowi pomogą w wypracowaniu prawidłowych ocen i zaleceń przy ocenie problemów

wynikłych w związku z przeprowadzaniem AP.

12. Należy zawsze pamiętać, że głodówka prowadzona jest pod moją kontrolą (opieką,

obserwacją, przewodnictwem) i dlatego wszelkie

niejasne zagadnienia związane z

przeprowadzaną terapią można wyjaśnić telefonując pod numer w Mińsku (kier. z Polski 0-

00375 (17) 263-47-21 - w dni powszednie 9-19 (czasu obowiązującego na Białorusi) (oprócz

sobót i niedziel), lub odwiedzając mnie raz na 5-7 dni (można częściej lub rzadziej, w zależności

od samopoczucia i obecności pytań, których nie można omówić przez telefon). Podczas

rozmowy telefonicznej przede wszystkim należy podać nazwisko, dokładną datę pierwszej

wizyty u mnie. Tę datę należy zapisać na okładce dziennika AP. W czasie mojego urlopu

niezbędnych konsultacji udzielała będzie dr med. Walery Nikołajewicz Szumiłow pod nr tel. (w

Mińsku) 244-91-08, tel. dom. 00375 (17) 235-87-27, http://vshumilov.narod.ru/

Nieprzyjemne doznania występujące podczas AP (LG) u niektуrych chorych. Nieprawdą byłoby

mówienie, że AP zawsze przebiega gładko, bez występowania nieprzyjemnych odczuć. Nie u

wszystkich, i nie zawsze, jednakowoż one bywają. Zestawione w poniższej tablicy nieprzyjemne

odczucia nigdy nie występują jednocześnie. Zwykle o ogóle one nie występują lub jeśli wystąpią,

to jest ich mało (0d 1 do 3). Jednakże skoro one bywają, to należy wiedzieć jak można je

likwidować lub sprowadzać ich intensywność do znośnego poziomu. Dla wygody przedstawione

są one w formie poniższej tablicy:

OKRES ODBUDOWY PO ABSOLUTNYM POŚCIE

1. Od pierwszego dnia okresu odbudowy należy przerwać wykonywanie

lewatyw.

2. Długość okresu odbudowy wynosi mniej więcej tyle ile trwał post absolutny (lecznicze

głodowanie), lecz najważniejszą jego część - to pierwsze sześć dni. W ciągu owych sześciu dni

należy szczególnie przestrzegać zasad zalecanej diety.

3. W okresie odbudowy należy wykluczyć z menu produkty pochodzenia zwierzęcego tj. mięso,

ryby, ptactwo, produkty mleczne i jaja, jak również wszystkie dania wytworzone na ich bazie jak:

kiełbasę, szynkę (i wszystkie inne wędliny), rosoły, zupy rybne oraz na

wywarach mięsnych i kościach, itp.

4. Należy wykluczyć z menu w tym okresie sól, cukier, pieprz i majonez.

5. Należy wykluczyć wszystkie potrawy gotowane, smażone, duszone, pieczone, wędzone,

solone, marynowane, kwaszone - nawet jeżeli są one potrawami roślinnymi, ponieważ obróbka

wysokotemperaturowa czy solna żywności pozbawia aktywności biologicznej zawarte w niej

enzymy, hormony, regulatory białkowe i biostumulatory, witaminy i inne aktywne biologicznie

substancje, a także zabija żywe komórki roślinne. Zamiast takiej żywności należy jeść sałatki i

"żywe" wegetariańskie zupy ogrzewane do temperatury od pokojowej do 40-45 C (patrz

odżywianie 5-tego dnia okresu odbudowy).

6. Należy odżywiać się w owym okresie wyłącznie żywnością roślinną, naturalną. Należy jeść

surowe owoce i jagody, sałatki z surowych jarzyn (= żywych, ponieważ jeśli przed

rozdrobnieniem posadzi się w ziemi to wyrosną!), zieleninę ogrodową, trawy i liście roślin,

zakiełkowane ziarna zbóż (żyta, pszenicy, owsa, jęczmienia), zakiełkowane nasiona roślin

motylkowych (grochu, fasoli, bobu), orzechy i nasiona wszystkich rodzajów, miód (patrz dalej).

Następujące dalej zasady należy przestrzegać nie tylko podczas okresu odbudowy, lecz również

w ciągu całego życia.

7. Główna zasada zdrowego żywienia to: Każdy posiłek powinien trafiać jedynie do pustego

żołądka, w którym nie ma niestrawionego pożywienia z poprzedniego posiłku. Dlatego też

okresy pomiędzy posiłkami powinny być nie krótsze niż3-4 godziny, i w tych przerwach nie

powinno się niczego podjadać. Nieprzestrzeganie tej zasady prowadzi do nieżytu żołądka i do

choroby wrzodowej.

8. Nigdy nie należy jeść wieczorem przed snem, ponieważ wówczas sen będzie

niepełnowartościowy, a żołądek i cały trakt pokarmowy nie mając odpoczynku, będzie w

nieustannym napięciu, co stwarza warunki do rozwoju nieżytu żołądka i choroby wrzodowej.

9. Pożywienie powinno być maksymalnie jednorodne w jednym posiłku, lecz maksymalnie

różnorodne w ciągu dnia, tygodnia, miesiąca, roku (są to zasady amerykańskiego lekarza prof.

Sheltona, niezbędne dla prawidłowego zestawiania produktów spożywczych).

10. Objętość spożywanego w jednym posiłku pożywienia nigdy nie powinna być większa od

naturalnej objętości nierozciągniętego żołądka tj. w przybliżeniu 2 szklanek (0,4-0,5 litra) -

zasada G. Szatałowej.

11.Nie należy pić podczas jedzenia i jeść podczas picia (zasada Sheltona). Soki, napoje,

herbatę, kompoty, wodę należy pić godzinę przed śniadaniem, obiadem lub kolacją; a po

śniadaniu, obiedzie czy kolacji nie należy pić płynów przez przynajmniej 2 godziny.

Nieprzestrzeganie tej zasady automatycznie powoduje naruszenie zasad 9 i 10.

12. Należy dalej prowadzić kontrolę ciężaru ciała, obwodu nóg, talii, klatki piersiowej i szyi,

zapisując rezultaty pomiarów w tym samym dzienniczku samokontroli, w którym prowadzone

były

zapiski w czasie postu. Podawaćnależy datę, co i ile sięzjadło, ponieważrzeczywista ilośći rodzaj

spożytego pożywienia zawsze czymśodr\2oz\1nia sięod zaplanowanego, idealnego menu.

Analizując potem ze mnąte notatki, mońz będzie nauczyćsiękierowania zmianami ci\2ez\1aru

ciała w po\2za\1danym kierunku. \, Jeśli celem LG było zmniejszenie ci\2ez\1aru ciała, to

najmniejsze jego zwiększenie w okresie odbudowy lub po nim powinno by\2c \1sygnałem

ostrzegawczym.

Należy

od

razu

zmjiejszyć0

10-25%

ilo\2sc

\1spożywanego

wysokokalorycznego pożywienia )orzechów, tłuszczu roślinnego, miodu, potraw mącznych). \,

Jeśli natomiast LG była podjęta z jakiegoś innego powodu przy normalnym ci\2ez\1arze ciała, to

podczas okresu odbudowy należy odbudowaćmasęciała utraconąpodczas LG - do poziomu

wyjściowego, żeby przygotowaćsiędo następnego kursu LG. Bez codziennych pomiarów trudno

jest to osiągn\2ac\1. Odbudowa masy ciała powinna zachodzićnie przez zwiększanie ilości

składnika tłuszczowego, a porzez wzrost masy mięśniowej, osiągane przez stopniowe

powiększanie obci\2az\1enia mięśni, z jednoczesnym zwiększaniem ilości spożywanego

pożywienia bogatego w białko roślinne (patrz wykaz produktów spożywczych).

WYKAZ ZALECANYCH PRODUKTÓW SPOŻYWCZYCH

Jarzyny

Kapusta wszystkich gatunków (głowiasta, biała, czerwona, włoska, brukselka, kalarepa), burak,

marchew, rzodkiewka, czarna rzepa, rzepa, brukiwe, kabaczek, bakłażan, patison, cukinia,

dynia, pomidory, miechunka (Physalis), ogórek, ziemniak;

zielenina: zielona sałata, natka pietruszki, koperku, selera, pasternaku, rabarbar, chrzan,

kolendra (natka), \)pegan\1, estragon, fenkuł (?) lekarski, nasturcja, natka buraków (botwina),

rzodkiewki, marchwi, szczaw, cykoria sałatkowa, ziele podagrycznika (Aegobodium) oraz

niezbędny składnik każdego obiadu i kolacji - cebula i czosnek.

Owoce: Jabłka wszystkich gatunków, gruszki, śliwki, ałycza (śliwka kałkazka), owoce tarniny,

wiśnie czereśnie, winogrona, churma (Diospyros ?), owoce pigwy, derenia, banany, granaty,

melony, arbuzy, figi, morele, brzoskwinie, owoce cytrusowe (pomarańcze, mandarynki,

grejpfruty, cytryny), suszone morele oraz suszone wypestkowane morele nie odymiane siarką,

suszone śliwki nie podwędzane w dymie, susz owocowy i inne.

Jagody: Czarne jagody, łochynie, czarne i czerwone porzeczki, truskawki, maliny, poziomki,

agrest, żurawina, jarzębina, aronia, jałowiec, malina moroszka, owoce rokitnika, bzu czarnego,

głogu, maliny kamionki, dzikiej róży, morwy, czeremchy i inn.,

Zboża: żyto, pszenica, owies, jęczmień, proso, gryka, kukurydza, ryż;

kasze: gryczana, jęczmienna drobna i perłowa, płatki owsiane,

mąka owsiana; mąka pełna ze zbóż zmielonych w młynku do kawy.

Orzechy: włoskie, laskowe, orzech leszczyny południowej, orzeszki ziemne, pistacjowe, migdały,

orzeszki cedrowe; pestki: z dyni, słonecznika, arbuza, melona, cukini; pestki moreli, (wiśni, śliwy

?!). Wszystkie orzechy i pestki kupowane nie powinny być poddane obróbce termicznej i nie

solone.

Produkty zawierające białko roślinne, są to - orzechy, pestki, zboża, strączkowe (groch, suchy i

zielony, fasola sucha i zielona (strączki), bób, soja, soczewica), grzyby, pyłek kwiatowy, suche

ziele wielu roślin - zmielone liście porzeczek, maliny, poziomki, babki, lipy, pokrzywy, mlecza,

bluszcza, selera, owoców bzu czarnego, liście koniczyny i inne.

Produkty zawierające tłuszcze roślinne, są to naturalne oleje roślinne - słonecznikowy,

kukurydziany, z oliwek, sojowy i inne np. oleje lniany, orzechowy, z rokitnika - ale to rzadkość;

oraz nasiona zawierające do 50% i więcej tłuszczów tj. siemie lniane, sezam, (kanapee\\noe

sem), nieprażone pestki słonecznika i dyni, orzechy. Można je przed spożyciem zemleć na

mąkę. Oprócz orzechów wszystkie nasiona można zemleć nawet z zewnętrzną łuską. Nie

należy używać żadnych tłuszczów zwierzęcych.

Słodkie produkty roślinne (używane zamiast cukru): Miód, wypestkowane suszone morele,

morele suszone z pestkami (te są lepsze, bo suszy się je na drzewie i nie siarkuje), rodzynki

różnych gatunków, churma, figi, daktyle, śliwki suszone (nie wędzone), susz owocowy, syrop

klonowy, syrop z owoców róży, naturalne syropy owocowe bez środków konserwujących i

dodatku cukru.

Zioła obniżające poziom cukru we krwi, (pożyteczne dla wszystkich, lecz zwłaszcza dla chorych

na cukrzycę).

Liście: pokrzywy, lipy, babki, mleczu, pierwiosnka, łopianu większego, cykorii podróżnika,

janowca barwierskiego, rutnicy lekarskiej, dziurawca, rdestu wężownika, centurii, szaroty błotnej,

mącznicy lekarskiej, tasznika pospolitego, tataraku, skrzypu, rdestu ptasiego, miodunki,

biedrzeńca mniejszego, pięciornika gęsiego, orlicy pospolitej, (borqevik rasseennyj), perz,

trzcina pospolita, pałka szerokolistna, kokoryczka wonna, bylica piołun, estragon, wrotycz

pospolity, oman wielki, marzanka wonna, bukwica zwyczajna, macierzanka piaskowa, lebiodka

pospolita, jasnota biała, zeń-szeń eleuterokok kłujący, aralia mandżurska, rodiola różowa,

limonnik chiński. O przygotowywaniu dań z tych ziół patrz w książce L. W. Nikołajczuk "Zioła

obniżające poziom cukru we krwi", Mińsk Uradżaj, 1988 ("Saharosnixa[qie racteni").

Zioła zawierające deficytowe mikroelementy i normalizujące przemianę materii:

Kocanka piaskowa (ziele i kwiat), korzeń waleriany, lebiodka, oman (korzeń), jaśmin ogrodowy

(kwiat), dziurawiec, centuria, nagietki (kwiat), pokrzywa, krwiściąg, kwiat lipy, liść podbiału, liść

mięty, korzeń mlecza, liść babki, pączki brzozy, pączki sosnowe, liść serdecznika, kwiat

rumianku, podagrycznik, szarotka błotna, ziele krwawnika, macierzanka, uczep, jaskółcze ziele,

szałwia, liść euekaliptusa, kminek, koper włoski. Można łaczyć wszystkie zioła z podanego spisu

lub tylko ich część, można też korzystać z jednego, gdy innych nie ma. Jedną łyżkę stołową

mieszanki tych ziół (lub jednego z nich) zemleć na mąkę w młynku do kawy i zalać szklanką

ciepłej wody (45 C), dać postać godzinę, przecedzić i pić z jedną łyżeczką do herbaty miodu na

godzinę przed jedzeniem, na pusty żołądek jako "herbatkę ziołową". Gdy się chce można

herbatki nie przecedzać pijąc zawiesinę, mieszając łyżeczką w szklance. Napary prawie

wszystkich tych ziół można pić również podczas postu (głodówki), lecz wówczas koniecznie bez

miodu.

METODYKA OKRESU ODBUDOWY

Pierwszy dzień odbudowy.

1 litr świeżego, naturalnego soku z marchwi rozcieńczyć z 1 litrem przegotowanej wody o

temperaturze pokojowej. Rozmieszać i pić w ciągu dnia, 1 szklanka co godzinę. Na pierwszy raz

należy wypić 1 stołową łyżkę tak rozcieńczonego soku; po 5-7 minutach - 1 łyk, a po 10

minutach - pozostałą część pierwszej szklanki.

Drugi dzień odbudowy.

W ciągu dnia co każde 2 godziny należy wypijać 200 ml NIEROZCIEŃCZONEGO soku z

marchwi (w sumie na cały dzień- 1400 ml). Jeśli sok z marchwi nam się znudził, to można pić go

na zmianę lub też całkiem zamienić go taką samą objętością soku jabłkowego lub innego. Jeśli

podana wyżej ilość soku okaże się zbyt duża, to jedną czy dwie porcje soku można opuścić lub

zamienić taką samą ilością wody.

Trzeci dzień odbudowy.

W ciągu tego dnia należy zjeść 1-1,5 kg świeżych owoców np. na śniadanie - 1 pomarańczę, na

obiad - 2 pomarańcze, na kolację- 3 pomarańcze. Zamiast pomarańczy można wziąć taką samą

(na wagę) ilość grapefruitów, mandarynek lub innych aktualnie dojrzewających owoców

sokowych. Owoce powinny być dobrej jakości i należy je długo żuć- każdy kęs przełykać należy

dopiero po 50-100 ruchach żujących! - aby porozrywać mechanicznie błonę komórkową

komórek roślinnych (jako że nasze soki trawienne nie mogą "ugryźć" tej błony) i przyswoić

zawartość wszystkich komórek zjadanych roślin.

Czwarty dzień odbudowy.

Godzinę przed śniadaniem, obiadem i kolacją należy wypijać1-2 szklanki naparu traw z miodem

lub suszonymi owocami lub soki owocowe, jarzynowe, jagodowe (?) lub surowe kompoty

(suszone owoce zalane wieczorem przegotowaną wodą o temperaturze pokojowej) itp.

ŚNIADANIE - godzinę po ziołowej herbacie - 200 g świeżych aktualnie dojrzewających owoców.

Każdy kęs należy długo i dokładnie żuć (jeśli się żuje 50 razy - nie choruje się na nic; gdy się

żuje 100 razy - staje się długowiecznym; 150 razy - jest się nieśmiertelnym !).

OBIAD - 200 g sałatki jarzynowej bez żadnych przypraw, plus 150-200g marchwi, startej na

drobnej tarce z połową 1 ząbka czosnku. Sałatę i marchew należy długo żuć.

KOLACJA - znowu 200 g owoców (z gatunków aktualnie owocujących), lecz już nie takich jakie

były na śniadanie, i znowu należy nie zapominać o dokładnym żuciu.

Piąty dzień odbudowy.

Tak jak i czwartego dnia, godzinę przed śniadaniem, obiadem i kolacją należy wypijać1-2

szklanki herbaty ziołowej, soku, napoju lub kompotu.

ŚNIADANIE

- 250 g ŚWIEŻYCH AKTUALNIE DOJRZEWAJĄCYCH MIEJSCOWYCH

OWOCÓW (lub też przywożonych).

OBIAD - sałatka z białej kapusty i śliwek: do 200g cienko poszatkowanej świeżej kapusty

dodać1 łyżeczkę miodu - pomiąć do pojawienia się soku. Wydrylować100g świeżych śliwek

(zimą 50 g suszonych lecz namoczonych), pokroić miękisz nożem na kawałki. Zetrzeć na

drobnej tarce 50 g świeżej marchwi. Wszystko zmieszać, dodać sok z 1/4 cytryny. Podawać na

półmisku wyłożonym liśćmi zielonej sałaty lub młodą botwinką, przybrawszy krążkami marchwi i

śliwek. Następne danie obiadowe - wegetariańska "żywa" zupa. Zemleć w młynku do kawy:

1.100g płatków owsianych lub 100g kaszy gryczanej,

2. zemlećpo 1/3 łyżeczki od herbaty nasion tymianku, kolendry, kopru; 2-3 łyżeczki od herbaty

siemienia lnianego; zmielone składniki wsypać do 50g wody, rozprowadzić grudki, dodać1 łyżkę

oleju słonecznikowego i 1 ząbek zmiażdżonego czosnku, postawić na ogień i ogrzewać od

temperatury pokojowej do 45 C (pierwszy raz kontrolując temperaturę termometrem). Po

ogrzaniu nalać na talerz ok. 300ml zupy i zjeść.

KOLACJA - 250g owoców (o ile to możliwe nie tych jakie były na śniadanie).

Szósty dzień odbudowy.

Tak jak czwartego i piątego dnia - godzinę przed śniadaniem, obiadem i kolacją należy wypijać1-

2 szklanki soków lub innych napojów. Niech stanie się to zasadą na całe życie.

ŚNIADANIE - 300 g świeżych, aktualnie dojrzewających owocуw.

OBIAD - 1. Sałatka z kapusty, buraków lub marchwi (cokolwiek lecz jedno): 200g wybranej

jarzyny drobno poszatkować lub zetrzeć na drobnej tarce (można z pomocą sokowirówki),

dodać1 łyżkę stołową nierafinowanego oleju słonecznikowego, 1-2 ząbki pomiażdżonego

czosnku (według smaku), 50 g drobno pokrajanej natki pietruszki lub koperku, 2 łyżeczki

siemienia lnianego zmielonego w młynku do kawy, nasiona kopru, kminku, kolendry (po 1/3

łyżeczki do herbaty) i według życzenia 2-3 goździki. Wszystko dobrze wymieszać i jeść z

podkiełkowanym zbożem lub grochem

2. Kiełkowane ziarno: 150g żyta, pszenicy, owsa, jęczmienia lub grochu oczyścić od

zanieczyszczeń, wymyć, umieścić w emaliowanym naczyniu i zalać1 litrem wody, przykryć

przykrywką i zostawić w temperaturze pokojowej na 12 godzin. Przez ten czas można 1-2 razy

zmieniać wodę. Po 12 godzinach wodę zlać, przemyć ziarno lub groch świeżą wodą. Wilgotne

ziarno zostawiamy bez wody w naczyniu, przykrytym pokrywką, w temperaturze - jeszcze na 18

godzin. Przez ten czas także można 1-2 razy przemyć ziarno świeżą wodą, nie zapominając ją

zlewać. Po mniej więcej 18 godzinach na ziarnach pojawią się małe (1-3mm) białe kiełki. Przed

spożyciem to ziarno należy jeszcze raz przemyć chłodną wodą, ponieważ kiełki pokryte są

ochronną warstwą śluzowatej substancji, chroniącą je przed mikroorganizmami zawartymi w

glebie oraz robakami i ptakami. Substancje te są szkodliwe także i dla człowieka. Jeśli takie

zakiełkowane ziarno nie będzie od razu zjedzone, to pozostałą część należy przechowywać w

lodówce, by niska temperatura zahamowała dalszy wzrost ziarna, ponieważ ziarno z długimi

kiełkami traci swoje właściwości zdrowotne. Zakiełkowane ziarno jest znacznie bardziej zdrowe

od chleba, ponieważ nie jest pozbawione zewnętrznej powłoki, ktуra zawiera witaminy grupy B,

witaminę E, nie zawiera szkodliwej dla organizmu soli, a posiada za to cały szereg substancji i

witamin nie pozbawionych obróbką termiczną aktywności biologicznej. Najlepiej jest

zakiełkowane ziarno żuć (gryźć zębami), lecz jeśli lecz jeśli zęby są chore lub ich nie ma, można

zemleć w maszynce do mięsa lub w mikserze.

Kolacja - jak zwykle, godzinę po sokach lub napojach: 50-100g wyłuskanych orzechów lub

innych nasion - długo żuć z 200 gramami jarzynowo-liściowej sałatki - np. z liści kapusty,

zielonej sałaty, natki pietruszki, kopru, kinzy, regana, tarhuna, \\eremwi\1, chrzanu itp.

7-20 dzień odbudowy.

Ilość i zestaw produktów spożywczych takie same jak 6-tego dnia odbudowy, lecz produkty

należy w miarę możności różnicować ciągu dnia i tygodnia, regulując ich ilość w ten sposób,

żeby nie być głodnym, lecz nie przejadać się. Kontrolowanie wagi i opisanych wcześniej

wymiarów ciała. Nie należy rzucać się na jedzenie jak głodny wilk. Nie należy spieszyć się z

odbudową i zwiększaniem ciężaru ciała. Im wolniej zachodzi odbudowa, tym lepsze są rezultaty

leczenia. NIE POŁYKAĆ, żuć 50, 100, 150 razy!

W okresie postu (LG) nie należy uważać siebie za chorego. przeciwnie, należy wykonywać

wszystkie zwykłe obowiązki i czynności - jedynie unikać należy przeciążeń. Natomiast podczas

okresu odbudowy przez 3 tygodnie nie należy uważać siebie za człowieka zdrowego, a tylko za

rekonwalescenta. Należy chronić (dbać o) przychodzących nowych sił i dawać powracającemu

zdrowiu dobrze "zrosnąć się" z naszym ciałem (rada A. A. Suworina). Aby to osiągnąć należy za

wszelką cenę starać się nie naruszać zalecanej w tym okresie diety.

UWAGI

1.Po jednodniowej LG odbudowę należy przeprowadzać według diety odpowiadającej 5-temu

dniu odbudowy (patrz odpow. str.).

2.Po 3-dniowej LG odbudowę przeprowadza się wg diety odpowiadającej 3-4-5 dniowi

odbudowy (patrz str. ).

3.Po 5-ciodniowej LG odbudowę przeprowadza się wg diety odpowiadającej 2-6 dniowi (?)

odbudowy (patrz str. ).

4. Po 7-25 dniowej LG odbudowę przeprowadza się w pełnym zakresie.

WŁAŚCIWE ODŻYWIANIE SIĘ PO ZAKOŃCZENIU OKRESU ODBUDOWY

(tzn. przez cały pozostały okres życia)

Po zakończeniu okresu odbudowy w zasadzie możliwy jest dowolny sposób odżywiania się, lecz

dla zachowania i podtrzymania zdrowia, będącego skutkiem (uzyskanego dzięki) AP (LG),

jedzenie powinno być przede wszystkim roślinnym, chociaż może być mieszane. Oznacza to, że

na każde 100g pożywienia zwierzęcego (mięso, ryby, ptactwo, produkty mleczne, jaja oraz

wszystkie przyrządzone z nich dania) powinno się zjadać 400g pożywienia roślinnego (proporcja

1:4 lub 20% do 80%), przy czym co najmniej połowa pożywienia powinna być pożywieniem

NATURALNYM, "żywym", które po wsadzeniu do ziemi (przed rozdrobnieniem) wyrośnie, ani też

nie poddanym procesowi obróbki termicznej (wysokotemperaturowej), ani też soleniu, ani

marynowaniu, kwaszeniu, wymaczaniu, konserwowaniu (?) (i głębokiemu mrożeniu oraz

napromieniowaniu). Mięso należy jadać rzadko - 1-2 razy na tydzień, w niedużych ilościach (po

100-200 g), chude i wygotowane. Zlać należy nie tylko pierwszy bulion, lecz też drugi i trzeci

oraz ostatni (tj. w ogуle nie wykorzystywać w celach konsumpcyjnych żadnych rosołów, ani nie

przyrządzać na nich zup, ponieważ do wywarów mięsnych przechodzą rozpuszczalne w wodzie

jady trupie, produkty gnicia i (samoperevarivani), chemiczne środki ochrony stosowane w

rolnictwie, rozliczne alergeny, radioaktywny cez i inne szkodliwe substancje rozpuszczalne w

wodzie. Jeśli już jemy ryby to tylko morskie, wygotowane, nie należy jadać skуry. Ptactwo - albo

domowego chowu, wyhodowane na naturalnym ziarnie, albo żadne: zrezygnować należy z

mrożonych kurcząt brojlerowych, wyhodowanych na hormonie wzrostu. Z produktów mlecznych

można polecić jedynie produkty otrzymane z fermentacji mleka (kefir, jogurt, serwatka,

(acidofilina) i chudy twarуg: objętość produktуw fermentacji mleka - 0,5 litra na dobę, twarogu -

nie więcej niż 100 g na dobę (na kolację z jakąś nieskrobiową zieleniną). Jaja - tylko w okresie

wzrostu, nie więcej niż jedno na dobę; po 25 roku życia spożywanie jajek przyczynia się do

powstawania miażdżycy tętnic. Organizm nasz zawiera około 70% wody, i dlatego dla

zapobiegania kamicy nerkowej i żółciowej, osteochondrozie i przeciw odkładaniu się soli - należy

dbać, by nasze pożywienie zawierało nie mniej niż 70% wody. Dlatego też wysokokaloryczne

pożywienie i koncentraty, zawierające mniej niż 70% wody powinno się spożywać z dużą ilością

pożywienia roślinnego, zawierającego 80-95% wody, żeby średnia zawartość wody w

spożywanym jedzeniu i w organizmie wynosiła 70%. Zasady 7-12 podane na stronach (11-12)

należy starać się przestrzegaćw ciągu całego życia. Spożycie majonezu, soli, cukru, )adxiki

należy ograniczyć do minimum i przy nadarzającej się sposobności wykluczyć w ogуle.

Z rana - do 11, najlepiej jest niczego nie jeść. W skrajnym przypadku - herbatę z ziół. Należy

starać się jadać śniadanie o godzinie 11, obiad- o 15, a kolację- 19. Pożywienie białkowe, które

trawi się długo (4-6 godz.) należy starać się jadać na kolację. W przeciwnym bowiem razie

każda nowa porcja będzie trafiała do żołądka, w którym jest jeszcze nieprzetrawione pożywienie

z poprzedniego posiłku. Należy zmniejszyć spożycie tłuszczów. Powinny one zaspokajać nie

więcej niż 30% dobowego zapotrzebowania na energię. Według danych Narodowego Instytutu

USA zajmującego się badaniami serca, płuc i krwi w 1987 roku przyswajane było jedynie 3%

spożywanego tłuszczu, 97 zaś procent było odkładane pod skórą, w naczyniach krwionośnych i

mięśniach. Dlatego też, przy konkretnym zapotrzebowaniu energetycznym pożądane jest, aby

dostarczane z pożywieniem kalorie pochodziły nie z tłuszczu, a z (od) węglowodanów owoców,

jarzyn, jagód i zbóż. Nigdy nie należy jeść podczas niedyspozycji (w chorobie), przy

podwyższonej temperaturze, gdy są bóle. Pierwsze co należy zrobić w przypadku jakiejkolwiek

choroby, to natychmiast przerwać zewnętrzne odżywianie się we wszelkich możliwych formach,

na okres 1-3 dni. Matki, które zmuszają swoje dzieci do jedzenia podczas choroby, szkodzą

tylko swoim dzieciom. Zaiste, nasz lekarz jest blisko nas. Ludzie chcąc dobrze, czynią tylko zło.

Przeprowadzając w ciągu całego swego życia jednodobowe lecznicze głodówki raz na tydzień, i

7-10 dniowe posty (LG) raz na 3 miesiące - pozbywamy się chorуb, pod warunkiem, że

odbudowę i okres po nim będzie się przeprowadzało tak jak podano wyżej. Tym niemniej

pierwsze 2-3 kursy absolutnego postu (LG) i okresy odbudowy po nich mogą być niebezpieczne,

i dlatego nie należy przeprowadzać ich samodzielnie. Istnieją setki niuansуw, ktуrych nie sposób

jest przewidzieć i omówić ani w takiej jak ta, ani nawet w najbardziej szczegółowej instrukcji, ani

w książce. Nic nie może zastąpić żywego kontaktu z lekarzem, specjalistą od TGD. Dlatego też

nie mogę wziąć na siebie odpowiedzialności za skutki samodzielnego stosowania metody,

nawet według tej dosyć szczegółowej instrukcji. Bardziej szczegółowe zalecenia z zakresu

właściwej diety wegetariańskiej i przepisy ponad 50 jarzynowych, owocowych sałatek,

wegetariańskich zup i innych dań wegetariańskich można znaleźć w moich artykułach

opublikowanych w gazecie "Sel"skoe hoz/jstvo Belorussi' \1-1989 numery 5,6,8,11 i 1990

numery 1,2,3,4,i następne.

PROŚBA DO WSZYSTKICH MOICH PACJENTУW.

1.Jeśli istnieje możliwość "rozmnożenia" tej instrukcji i oddania jej nie w jednym, a w kilku

egzemplarzach, to będę niezwykle zobowiązany w swoim imieniu, jak też w imieniu innych

pacjentуw - będzie to dla nich potrzebne. Przecież i wy otrzymujecie tę instrukcję tylko dlatego,

że ktoś powielił ją dla Was.

2. Jeśli nie można powielić instrukcji, to szybko przepiszcie ją i oddajcie ją mi w ciągu 7-10 dni

pocztą, na następujący adres: 220086, BSSR, g. Mińsk, ul.Kalinovskogo,d.18,kv.51 Miwurovu

duardu Avraamovi\\u

Na wszelki wypadek jeszcze raz podaję numer mojego domowego telefonu: 63-47-21 (kier. z

Polski 0-070172)

Proszę o przysłanie opinii na temat przeprowadzonego leczenia, przedstawiąjąc krótko

następujące punkty:

1. Nazwisko i imię, imię ojca, rok urodzenia;

2. Jakie choroby miały miejsce (diagnoza) przed leczeniem metodą LG, jakie były rezultaty

analiz biochemicznych i klinicznych oraz oględzin (wywiadu lekarskiego); kto, gdzie i jak

prowadził leczenie.

3. Dokładna data pierwszego kontaktu ze mną, ilość przeprowadzonych kursуw LG wraz z

podaniem ich długości.

4. Obecne rezultaty analiz i badań. Czy przestrzegane są zalecenia prawidłowego odżywiania?

Jaki jest teraz stan zdrowia, jak częste są wizyty u lekarza po przeprowadzonym leczeniu?

Czy unormował się ciężar ciała?

5. Uwagi o metodzie leczenia postem (LG) i o zalecanym systemie odżywiania (z podaniem

uwag pozytywnych, jak też krytycznych).

Twoje zdrowie jest w Twoich rękach !

Bądź zdrowy i nigdy nie choruj!

Z poważaniem

Twуj lekarz

E. A. Miszurow

Mińsk, 12.II.1990r.

[więcej na:

http://chomikuj.pl/wacko

]