2045-1615 p.n.e. - PATRIARCHOWIE I ZAKON

IZRAEL NARODEM WYBRANYM

- początki narodu -

W 2045 r.p.n.e. Bóg zawarł przymierze z Abrahamem. Abraham miał wtedy 99 lat.

Od tej pory, on i jego potomkowie obrzezują napletek swego ciała.

Abrahamowi w wieku stu lat urodził się syn Izaak. Następnie, Izaakowi urodził się

syn Jakub.

Jakubowi Bóg zmienił imię na Izrael. Izraelowi urodzili się synowie: Ruben,

Symeon, Lewi, Juda, Dan, Neftali, Gad, Aser, Issachar, Zabulon, Józef, Beniamin. Jest

to 12 pokoleń Izraela.

Gdy zmarł Jakub (około kwietnia 1753 r.p.n.e.) w Egipcie, jego

potomkowie zamieszkiwali w Egipcie. Czas pobytu synów

Izraela w Egipcie trwał 430 lat.

__________________________________

Wiek Żydowski

Przy śmierci Jakuba jego dwunastu synów i wszystkie ich dzieci zostały wybrane

jako ci, którym łaska Pańska miała być okazana. Od tej pory uważani byli jako naród

wybrany od Boga, i byli nazywani "dwunastoma pokoleniami Izraela". Mojżesz był

pośrednikiem przymierza Zakonu, a cały naród żydowski był domem sług lub

narodem sług. Zapowiedziany i długo oczekiwany Mesjasz przyszedł właśnie do

tego domu sług, cielesnego narodu Izraela. W tym czasie przyszła specjalna łaska dla

narodu żydowskiego i to w szczególnym celu. Na kilka dni przed ukrzyżowaniem

Chrystus, zakończył tą szczególną łaskę i zapowiedział im rozproszenie i

spustoszenie ich domu. Tak też ich dom został zupełnie pustym. I przez wiele lat cała

ludzkość była świadkiem tej pustki.

Wiek Żydowski trwał przez okres 1845 lat i trwał aż do śmierci Jezusa.
Bóg miał w tym okresie następujące zamierzenia do zrealizowania:

1). dalsze objawienie Boskiego planu. Stopniowo było objawianych 39 ksiąg

Starego Testamentu. Spisywanie tegoż zaczął Mojżesz, a skończył Malachiasz. W

Starym Testamencie wszystko jest objawieniem - nawet księgi historyczne

wyobrażają przyszłe cechy i części Boskiego Planu.

2). wybór ludu, który miał stać na straży objawienia udzielonego w tym wieku.

Stary Testament został dany Izraelowi pod straż i opiekę. Była to jedna z najbardziej

świętych misji Izraela, do czasu gdy Objawienie Boże zostało przekazane Kościołowi

Ewangelii.

3). wykazanie, że nikt z upadłego rodzaju ludzkiego nie może przestrzegać

Praw Boskich w sposób doskonały, a zatem nikt nie może przez zachowywanie tego

Prawa osiągnąć nieśmiertelności, i wszyscy potrzebują Zbawiciela. Do przestrzegania

Prawa jest zdolny jedynie człowiek doskonały. Bóg dowiódł tego niedoskonałym

ludziom. Izrael otrzymał najlepsze fizyczne, umysłowe, moralne i religijne

dziedzictwo i doświadczenie, najlepsze przymierze, najlepszy kraj, otoczenie,

nauczycieli i pomoc, i zaofiarował im życie w nagrodę za przestrzeganie Prawa

Bożego. Bóg działał tak od 10 nisana 1615r.p.n.e. do 10 nisana 33r. Nikt z upadłych

ludzi nie zdołał wypełnić Prawa Bożego.

4). udowodnienie, że sprawiedliwym jest ten kto wypełnia Zakon. Jezus

Chrystus wypełnił Zakon w sposób doskonały. Uzyskał w ten sposób uprawnienie

do korzystania z życia wiecznego, ale Jezus poświęcił to prawo. Jezus dokonał

odkupienia Adama i rodzaju ludzkiego. W tym nasza nadzieja, w tym źródło życia,

w tym uznane przez Zakon odkupienie upadłego Adama i jego upadłego rodzaju.

5). pozyskanie pozostałych Starożytnych Godnych. Byli to ci, którzy starali się

pilnie zachować Zakon, wyglądając uważnie spełnienia się Abrahamowych obietnic i

usiłując wiernie służyć Bogu.

6). zebranie przy końcu wieku prawdziwych Izraelitów, dzięki misji Jezusa i

Apostołów. Prawdziwi Izraelici przyjmowali słowo głoszone przez Jezusa i Jego

współpracowników. Działo się to podczas Żniwa Wieku Żydowskiego.

7). odłączenie tych, którzy nie byli prawdziwymi Izraelitami od tych, którzy

nimi byli, i spalenie pierwszych jako wyrzutków narodu. Niewierni Izraelici padli

ofiarą niszczącej wojny z Rzymianami w latach 66-73. Wojna ta zniszczyła ich jako

naród i jako lud Boży.

__________________________________

Około kwietnia 1615 r.p.n.e. naród Izraela wyszedł z Egiptu i

przez 40 lat wędrował po pustyni. Prowadził ich Mojżesz, który

był Pośrednikiem Przymierza Zakonu.

- Przymierze Zakonu -

W 1615 r.p.n.e. Bóg zawarł przymierze Zakonu z Izraelem. Wierni Izraela otrzymali

wielkie błogosławieństwa, choć żaden z nich nie mógł otrzymać życia przez Zakon.

Zostali oni jednak przez Przymierze z Bogiem w wielu rzeczach podniesieni ponad

resztę ludzkości, stali się narodem wybranym przez Boga.