06

Metodyka i techniki programowania
Obliczenia w C
mgr inż. Wojciech Szmuc

2007-11-05

Ćwiczenie 1.

if/else

, operatory logiczne oraz porównania

1. Zaimplementuj kod:

/* TODO: wczytanie zmiennej "rzeczywista" */

/* nalezy dopisac */

int calkowita=rzeczywista;

printf("%f - liczba ", rzeczywista);
if (rzeczywista==calkowita)

/* operator porownania */

{

printf("calkowita");
printf("\n");

}
else
{

printf("rzeczywista\n");

};

2. Sprawdź co się stanie po wykasowaniu nawiasów

{

oraz

}

w powyższym kodzie.

3. Wykasuj linijkę zawierającą

else

oraz linijki poniżej. Sprawdź działanie programu.

4. Zamień

==

na

=

i sprawdź działanie programu – z czego ono wynika?

5. Dopisz

;

na końcu linijki zawierającej warunek. Jak teraz działa program?

6. Linijkę zawierającą

if

zmodyfikuj w następujący sposób:

if (rzeczywista==calkowita && calkowita>0)

/* warunki musza byc spelnione */
/* rownoczesnie */

oraz zamień

prinrf("calkowita");

na

printf("naturalna");

. Sprawdź działanie

programu.

7. Zmodyfikuj program tak, aby rozpoznawał liczby naturalne, całkowite oraz rzeczywiste.

Zadanie

Napisz program, który sprawdzi, czy wpisany rok jest przestępny. Rok jest przestępny
jeżeli jest podzielny przez 4 oraz niepodzielny przez 100 lub jest podzielny przez 400

(np. 1900 nie był przestępny natomiast 2000 był przestępny).

Ćwiczenie 2. Znaki oraz stałe łańcuchowe

1. Zaimplementuj:

char znak;

/* zmienna przechowujaca znaki */

printf("Wpisz znak: ");
scanf("%c", &znak);
printf("Wpisano znak: %c\n", znak);

2. Zmodyfikuj program tak, aby wypisywał również kod ASCII wprowadzonego znaku.

3. Zmień linijkę z deklaracją zmiennej na:

const char znak='a';

Spróbuj zmienić zawartość

znak

w programie.

Sprawdź, czy tak samo zachowa się stały wskaźnik oraz stały wskaźnik do stałej.

4. Zaimplementuj:

char *wLancuch="napis";

/* wskaznik do stalej lancuchowej */

printf("\"wLancuch\" wskazuje na: \"%s\"", wLancuch);

5. Sprawdź rozmiar zmiennej wskaźnikowej

wLancuch

.

Czy zmiana długości łańcucha znaków wpływa na rozmiar zmiennej wskaźnikowej?

Czy zmiana typu zmiennej wskaźnikowej powoduje zmianę jej wielkości?

6. Spróbuj pobrać łańcuch do zadeklarowanej jak w punkcie 1. zmiennej.

7. Podglądnij skompilowany program w edytorze i wyszukaj w nim łańcuch

napis

lub inny,

jeżeli modyfikowana była wartość zmiennej w

Lancuch

.

Zastanów się nad otrzymanymi wynikami.

Zadanie

Napisz program, który obliczy miejsce (numer) wprowadzonej litery w alfabecie. Program

ma działać na literach dużych oraz małych. Należy uwzględnić możliwość wprowadzenia
innego znaku niż litera.

Ćwiczenie 3. Biblioteka

math

1. Zaimplementuj:

float y=pow(2, 5);

/* funkcja podnoszaca do potegi */

printf("y=%f\n", y);

i sprawdź działanie programu.

2. Spróbuj zmodyfikować (i sprawdzić) kod tak, aby pobierał z konsoli podstawę oraz

wykładnik potęgi.
Dopisz linijkę

#include <math.h>

i spróbuj skompilować.

Spróbuj skompilować program z opcją

-c

(co oznacza ta opcja?).

Zastanów się na jakim etapie tworzenia programu wystąpił błąd.

Przeczytaj instrukcję funkcji

pow

(

man pow

).

Zastosuj się do zalecenia tam przedstawionego.

3. Dopisz kod umożliwiający przedstawienie wyniku działania odwrotnego wobec

przedstawionego w punkcie 1. tak aby uzyskać wartość wejściową

(

y= f  x , x= f

−

1



y 

).

4. Sprawdź wyniki działania programu wpisując jako podstawę

2

a jako wykładnik:

1

,

0.1

,

0.01

,

0.001

,

0.0001

,

0.00001

,

0.000001

,

0.0000001

,

0.00000001

,

0.000000001

5. Sprawdź wyniki działania programu z podstawą

2000

oraz ostatnimi dwoma

wykładnikami z poprzedniego punktu.
Zastanów się z czego wynikają otrzymane rezultaty.

6. Sprawdź jakie funkcje zawiera biblioteka

math

.

7. Zweryfikuj wartości zwracane przez te funkcje (na przykład monotoniczność w okolicach

ekstremów).

Zadanie

Napisz program, który oblicza moduł oraz argument główny liczby zespolonej. Liczbę
należy pobrać z konsoli (2 zmienne –

x

oraz

y

).

Liczbę zespoloną w postaci algebraicznej zapisuje się jako:

z =x y⋅i

(interpretuje się

jako punkt o współrzędnych



x , y 

).

Moduł liczby zespolonej:

∣

z∣=



x

2



y

2

(odległość punktu



x , y 

od początku układu

współrzędnych)
Argument główny liczby zespolonej gdy

∣

z∣≠0

:

=

{

arccos

x

∣

z∣



, y0

−

arccos 

x

∣

z∣



2⋅ , y0

gdy

y=0

,

=

{

0, x 0



, x 0

gdy

∣

z∣=0

,



nie ma określonej wartości.



jest kątem pomiędzy osią

Ox

a odcinkiem łączącym punkt



0, 0

z



x , y 

.

Przedstawiona reprezentacja liczby zespolonej (

∣

z∣

,



) może być rozpatrywana

jako współrzędne biegunowe punktu



x , y 

.