ogól
nop
ol
sk
i
m
ie
s
i´
c
z
ni
k
t
e
c
h
ni
k
ów
budow
lan
y
c
h
Atl
a
s
B
udow
lan
y
FOT
. AR
C
HI
W
U
M
10 Drewno w budownictwie
Ârodki i metody impregnacji
KONSERWACJA DREWNA
Miros
∏aw Piotrowski
Anna Dydycz
Grupa ATLAS
Drewno jest materia
∏em o szerokim zastosowaniu.
W
zale˝noÊci od jego przeznaczenia drewno
wymaga pokrycia
ró˝nymi pow∏okami malarskimi
zabezpieczajàcymi je przed zniszczeniem
(dzia
∏aniem ognia, grzybów domowych
albo owadów – technicznych szkodników drewna)
oraz zachowujàcych jego pi´kno.
Drewno jako materia
∏ o niejednorod-
nej anizotropowej budowie, podlegajà-
cej procesom niszczenia i rozk
∏adu, jest
jednym z materia
∏ów porowatych naj-
trudniej poddajàcych si´ zabiegom kon-
serwacji i ochrony przed czynnikami nisz-
czàcymi. Âwiadczy o tym ogromna
ró˝no-
rodnoÊç i równoczeÊnie niedoskona
∏oÊç
Êrodków i metod stosowanych w konser-
wacji, mimo
˝e próby rozwiàzywania pro-
blemów ochrony drewna i ograniczenia
jego ujemnych w
∏aÊciwoÊci podejmowane
by
∏y od poczàtku jego stosowania. Wszel-
kie zabiegi w stosunku do drewna, czy to
w celu
zapobie˝enia procesom niszczà-
sowaç impregnacj´ ogniochronnà, znaczà-
co wp
∏ywajàc na popraw´ bezpieczeƒstwa
u˝ytkowania. Drewno jest materia∏em pal-
nym, dlatego w
zale˝noÊci od jego w∏aÊci-
woÊci fizycznych okreÊlany jest stopieƒ pal-
noÊci drewna. Drewno mi´kkie o g´stoÊci
pozornej <650 kg/m
3
(sosnowe, Êwierko-
we, jod
∏owe) zaliczane jest do materia∏ów
∏atwo zapalnych, natomiast drewno twar-
de (z drzew liÊciastych) oraz materia
∏y
drewnopochodne o g´stoÊci pozornej
>800 kg/m
3
nale˝à do materia∏ów trudno
zapalnych. Stopieƒ palnoÊci drewna
zale˝y
tak˝e od wymiarów konkretnego wyrobu.
Zadaniem powierzchniowych Êrod-
NAJLEPSZE GATUNKI
W budownictwie najwi´ksze znacze-
nie ma drewno drzew iglastych, g
∏ów-
nie sosny, Êwierka i jod
∏y. Najtrwalsze
drzewo modrzewia ze wzgl´du na nie-
wielkà dost´pnoÊç surowca jest wykorzy-
stywane g
∏ównie do prac meblarskich
i wykoƒczeniowych. Natomiast rzadziej
u˝ywane drewno drzew liÊciastych – d´-
bu, jesionu, klonu, buka, wiàzu, olchy
i brzozy – które znajduje zastosowanie
wsz´dzie tam, gdzie elementy muszà
mieç wi´kszà wytrzyma
∏oÊç, twardoÊç
i ma
∏à ÊcieralnoÊç. Najlepsze i najzdrow-
sze drewno pochodzi z drzew Êcinanych
zimà, kiedy niska temperatura i suche
powietrze chronià
Êwie˝y materia∏ przed
atakiem owadów i grzybów, przede
wszystkim sinizny
˝ywiàcej si´ zawarto-
Êcià komórek drzew iglastych. Niektórzy
leÊnicy kierujà si´
te˝ przy wyborze ter-
minu Êcinki fazami
ksi´˝yca.
cym przez modyfikacj´ jego w
∏aÊciwoÊci,
czy w celu wzmocnienia os
∏abionej tymi
procesami struktury,
wià˝à si´ z przesyce-
niem porowatej materii drewna odpo-
wiednim Êrodkiem impregnujàcym.
OBNI
˚Yå PALNOÂå DREWNA
Obok najcz´Êciej przeprowadzanych
zabiegów impregnacji utwardzajàcej
drewno o
obni˝onych w∏aÊciwoÊciach me-
chanicznych,
mo˝emy równoczeÊnie zasto-
ków ognioochronnych jest
obni˝enie
stopnia palnoÊci drewna albo wyrobu
drewnopochodnego uzyskiwany przez:
r
opóênianie momentu zapalenia si´
materia
∏u,
r
redukcj´ szybkoÊci powierzchniowego
rozprzestrzeniania si´ p
∏omieni,
r
redukcj´ intensywnoÊci spalania si´
materia
∏ów ∏atwopalnych.
WYMOGI DLA ÂRODKÓW OCHRONY
Jak wynika z doÊwiadczeƒ i dotych-
czasowych badaƒ nad impregnacjà
drewna budowlanego i drewna obiek-
tów zabytkowych – na proces nasycenia,
rozmieszczenie impregnatu oraz sposób
wiàzania ze strukturà drewna wp
∏yw
majà takie czynniki, jak
w
∏ a Êc iwoÊc i drewna, rodzaj u˝ytych
tworzyw i roz- puszczalników, stosowane
metody nasy- cania, zachodzàce
procesy chemiczne i zjawiska fizyczne
oraz Êcis
∏e wspó∏za- le˝noÊci mi´dzy
tymi czynnikami. Aktu- alnie na rynku
znajdujà si´ dopuszczone do stosowania
w budownictwie impre- gnaty solne
rozpuszczalne w wodzie oraz
impregnaty na bazie rozpuszczalni- ków
naftopochodnych. Od Êrodków
u˝ywanych do konserwacji i ochrony
drewna wymaga si´, aby:
r
by
∏y nieszkodliwe dla ludzi i zwierzàt,
NAJLEPSZE I NAJZDROWSZE DREWNO POCHODZI Z DRZEW ÂCINANYCH W PORZE CH¸ODNEJ, KIEDY NISKA TEMPERATURA I
SUCHE POWIETRZE CHRONIÑ ÂWIE
˚Y MATERIA¸ PRZED SINIZNÑ
r
nie wydziela
∏y substancji toksycz-
nych, zarówno podczas normalnej
deska 2 cm
1,5 godz.
bale 5 cm
6 godz.
kraw´dziaki 10 cm
18 godz.
drewno okràg
∏e 10-12 cm
36 godz.
nr
58
p
aê
dz
ie
rni
k
2002
FOT
. AR
C
HI
W
U
M
Drewno w budownictwie 11
eksploatacji, jak i w warunkach
po˝a-
rowych,
r
zapewnia
∏y wysokà skutecznoÊç bio-
chronnà wobec sprawców rozk
∏adu
klasycznego (grzybów domowych)
i szarego pleÊniowego (grzyby ple-
Êniowe) oraz wobec owadów,
r
oznacza
∏y si´ wysokà penetracjà
w pod
∏o˝e,
r
nie posiada
∏y negatywnego wp∏ywu
na wytrzyma
∏oÊç zabezpieczonego
materia
∏u, jego zapalnoÊç oraz wy-
glàd pow
∏ok malarskich stanowiàcych
jego wykoƒczenie,
r
zapewnia
∏y wysokà toksycznoÊç w sto-
sunku do szkodników biochemicz-
nych przy równoczesnym braku lub
co
najwy˝ej niskiej szkodliwoÊci dla
organizmów sta
∏ocieplnych i ucià˝li-
woÊci w warunkach stosowania,
r
nie zmienia
∏y barwy zabezpieczanego
materia
∏u,
r
nie pogarsza
∏y w∏aÊciwoÊci mechanicz -
nych drewna,
r
zachowywa
∏y swe w∏aÊciwoÊci ochron-
ne przez co najmniej 3 lata.
Nale˝y równie˝ zwróciç uwag´ na
biega równie
˝ przenikaniu wilgoci
w struktur´ drewna, które nadal jà ch
∏o-
nie tymi powierzchniami, a do których
dotarcie Êrodkami impregnacyjnymi przy
zastosowaniu metody powlekania jest
praktycznie
niemo˝liwe.
Metoda powlekania (smarowania).
Polega ona na wielokrotnym nanosze-
niu roztworu impregnacyjnego na po-
wierzchni´ drewna za pomocà p´dzli,
szczotek bàdê powlekania. Do tak nasy-
conego drewna opóênianie odparowa-
nia rozpuszczalników uzyskuje si´ po-
przez okrycie powierzchni drewna folià
poliestrowà lub polietylenowà, które
stwarzajà korzystne warunki dla wnika-
nia w g
∏àb tkanki drzewnej.
Metoda opryskiwania.
Ró˝ni si´ ona
od metody powlekania w zasadzie rodza-
jem
u˝ytych narz´dzi s∏u˝àcych do nano-
szenia impregnatu oraz tym,
˝e mo˝e byç
stosowana
tak˝e w trudno dost´pnych
miejscach, z
∏o˝onych konstrukcjach wi´ê-
by dachowej i impregnacji
du˝ych po-
wierzchni. Opryskiwanie przeprowadza
si´ za pomocà elektrycznych lub pneuma-
tycznych opryskiwaczy
ró˝nego typu. Za-
DREWNO JEST MATERIA¸EM O BARDZO NIEJEDNORODNEJ BUDOWIE,
TRUDNO PODDAJÑCYM SI¢ ZABIEGOM KONSERWACJI I OCHRONY
wa˝nà aprobat´ technicznà ITB oraz po-
zytywnà ocen´ higienicznà PZH. Zasad-
niczy wp
∏yw na wprowadzenie koniecz-
nej iloÊci Êrodka na odpowiednià g
∏´bo-
koÊç ma stopieƒ
zagro˝enia, rozk∏adu i
uszkodzenia drewnianego obiektu
oraz zastosowana metoda impregnacji.
Rozró˝nia si´ dwie zasadnicze grupy
metod nasycania: metody impregnacji
powierzchniowej i g
∏´bokiej.
METODY POWIERZCHNIOWE
W praktyce konserwatorskiej znisz-
czone drewno najcz´Êciej nasyca si´ roz-
tworami substancji utwardzajàcych, któ-
re nanosi si´ na powierzchni´ drewna za
pomocà p´dzla, zastrzyków, powleka-
nia, natryskiwania, cz´Êciowego lub ca
∏-
kowitego krótkotrwa
∏ego zanurzania.
Jednak impregnacja powierzchniowa
zniszczonego drewna obiektów zabyt-
kowych nie spe
∏nia skutecznie roli przy-
wracania utraconych przez drewno w
∏a-
snoÊci mechanicznych. Zawarty we wn´-
trzu zniszczonej struktury py
∏ drzewny
ogranicza znacznie przenikanie po-
wszechnie stosowanych roztworów im-
pregnacyjnych w g
∏àb drewna. Nie zapo-
biegi te
nale˝y powtarzaç kilkakrotnie, a˝
do naniesienia wymaganej iloÊci prepara-
tu. Kolejne malowania czy natryski nale-
˝y wykonywaç dopiero po wyschni´ciu
uprzednio naniesionej warstwy.
Metoda nasycania w kàpielach gorà-
co-zimnych.Polega ona na ogrzaniu za-
bezpieczonego drewna w roztworze
impregnatu i szybkim przeniesieniu go
do zbiornika zawierajàcego zimny im-
pregnat, w którym drewno pozostaje
do ostygni´cia.
Kàpiel zimna polega na zanurzeniu
elementów drewna w roztworze o
st´˝e-
niu 20%. Drewno
nale˝y obcià˝yç, aby nie
wyp
∏ywa∏o na powierzchni´. Orientacyjny
czas nasycenia drewna sosnowego nie
struganego w roztworze o temperaturze
20°C ilustruje tabela obok. Kàpiel goràco-
zimna polega na zanurzeniu drewna naj-
pierw w goràcym 20% roztworze o tem-
peraturze 60-65°C przez 2 godziny, a na-
st´pnie szybkim przeniesieniu drewna do
roztworu o takim samym
st´˝eniu i tem-
peraturze 15-20°C i zanurzeniu na mini-
mum 5 godzin.
W czasie ogrzewania drewno traci
cz´Êç powietrza, które pod wp
∏ywem
ciep
∏a uchodzi z jego komórek. Nato-
miast podczas och
∏adzania nast´puje
zmniejszanie si´ ciÊnienia (w porówna-
niu z atmosferycznym) w komórkach
drewna, co z kolei jest przyczynà g
∏´b-
szego wnikania impregnatu
a˝ do wy-
równania ciÊnieƒ. Podgrzanie roztworu
impregnacyjnego (szczególnie wodnych
roztworów i Êrodków oleistych) zwi´k-
sza g
∏´bokoÊç wnikania, a tak˝e zu˝ycie
impregnatu. Ârodki oleiste o wysokim
punkcie zap
∏onu podgrzewa si´ do tem-
peratury 70-90°C, a oleiste o niskim
punkcie zap
∏onu oraz roztwory wodne
soli do temperatury 50-60°C.
Stosowanie roztworów rozcieƒczo-
nych zwi´ksza g
∏´bokoÊç ich wnikania,
lecz zmusza zarazem do powtarzania za-
biegu kilkanaÊcie razy, przy równocze-
snym zwi´kszaniu
ka˝dorazowo procen-
towego udzia
∏u tworzywa. Jest to szcze-
gólnie
wa˝ne, gdy˝ jednorazowa impre-
gnacja niskoprocentowym roztworem po-
zostawia w drewnie niewielkà tylko iloÊç
suchej
˝ywicy. Powtórzenie zabiegu mo˝e
byç dokonane dopiero po znacznym lub
zupe
∏nym odparowaniu rozpuszczalnika.
METODY G¸¢BOKIE
Metody g
∏´bokie impregnacji drewna
sà sposobem na uzyskanie wi´kszego
lub nawet ca
∏kowitego nasycenia masy
materialnej drewna. W grupie tej
wyró˝-
niamy metody oparte na:
kiej, w której wykorzystywane sà zja-
wiska kapilarnego przemieszczania
si´ roztworów, dyfuzji, osmozy i elek-
troosmozy,
r
impregnacji
pró˝niowej i pró˝niowo-
ciÊnieniowej, a
tak˝e jej odmiany
z wykorzystaniem ciÊnienia hydrosta-
tycznego.
Kàpiele d
∏ugotrwa∏e. Nale˝à one do
bezciÊnieniowych sposobów impregnacji
drewna. G
∏´bokie nasycenie roztworem
uzyskiwane jest poprzez d
∏ugotrwa∏e za-
nurzenie ca
∏ego obiektu w roztworze
impregnacyjnym, podczas którego na-
st´puje kapilarne przemieszczenie si´
roztworu w g
∏àb drewna. Wymaga to
jednak odpowiednich pojemników, du-
˝ej iloÊci impregnatu oraz hermetyzacji
ca
∏ego procesu, aby nie dopuÊciç do nad-
miernego wzrostu lepkoÊci substancji
impregnujàcej na skutek ubytku roz-
puszczalnika.
Metody dyfuzyjne. Przy metodach
dyfuzyjnych sà praktycznie wykorzysty-
wane zjawiska dyfuzji oraz osmozy, któ-
re wyst´pujà wówczas, gdy mamy do
czynienia z drewnem o
du˝ej wilgotno-
Êci i przy
u˝yciu Êrodków rozpuszczal-
nych w wodzie, które b´dà stopniowo
dyfundowa
∏y w materia∏ drzewny. Pro-
ces nasycania w metodach dyfuzyjnych
ustaje po wyschni´ciu drewna, wznawia
si´ zaÊ przy powtórnym nawilgoceniu
zaimpregnowanego materia
∏u. Korzyst-
CZAS NASYCANIA DREWNA SOSNOWEGO W ROZTWORZE ZIMNEGO IMPREGNATU
r
impregnacji bezciÊnieniowej g
∏´bo-
ne warunki dyfuzyjnego nasycania
ogól
nop
ol
sk
i
m
ie
s
i´
c
z
ni
k
t
e
c
h
ni
k
ów
budow
lan
y
c
h
Atl
a
s
B
udow
lan
y
FOT
. AR
C
HI
W
U
M
12 Drewno w budownictwie
IMPREGNAT OCHRONNY MO
˚NA WPROWADZIå W OTWORY WYLOTOWE
PO OWADACH LUB W OTWORY SPECJALNIE NAWIERCONE
wzgl´dem powierzchni cia
∏a sta∏ego,
powodujà szybkà i
∏atwà infiltracj´ im-
pregnatów w porowatà struktur´ drew-
na. Zaletà tej metody jest zatem stosun-
kowo krótki czas potrzebny do wykona-
nia zabiegu a
mo˝liwoÊç wprowadzenia
wi´kszej ni
˝ przy innych metodach ilo-
Êci
˝ywicy, zapewnia uzyskanie wysokiej
wytrzyma
∏oÊci mechanicznej drewna,
nawet przy
du˝ym stopniu zniszczenia.
Zjawisko dyfuzji, polegajàce na samo-
rzutnym wyrównaniu
st´˝eƒ w uk∏adzie,
wykorzystuje si´ w impregnacji utwar-
dzajàcej drewna archeologicznego wo-
dorozcieƒczalnymi substancjami z grupy
glikoli polietylenowych. Stosowane sub-
stancje rozpuszczalne w wodzie, uzupe
∏-
niane w miar´ wyparowywania wody
czystym preparatem, dyfundujà w g
∏àb
drewna, dopóki wilgotnoÊç w nim nie
obni˝y si´ do 35%. Ca∏kowite zastàpie-
nie wody substancjà utwardzajàcà jest
procesem d
∏ugotrwa∏ym, a czas trwania
zabiegu
uzale˝niony jest od wielkoÊci
obiektu i wilgotnoÊci drewna.
Wymienione w dalszej cz´Êci artyku
∏u
metody sà metodami
pró˝niowymi lub
pró˝niowo-ciÊnieniowymi. Nale˝y do
nich kilka sposobów impregnacji dzia
∏a-
bezpieczyç przed wyp
∏yni´ciem. Rozmiary
i forma pojemnika powinny zabezpieczaç
minimum przestronnoÊci, co pozwala na
maksymalne powi´kszenie wydajnoÊci
urzàdzenia i zmniejszenie iloÊci impregna- tu,
który musimy wprowadziç do komory.
Metody
pró˝niowo-ciÊnieniowe. Me-
tody te sà modyfikacjami metod
pró˝-
niowych. Czynnikiem uzupe
∏niajàcym
jest tutaj wytworzenie dodatkowego ci-
Ênienia, pod którym poddawany jest im-
pregnat, co
umo˝liwia jeszcze lepsze
przesàczenie drewna. Metody te stosuje
si´ g
∏ównie w impregnacji drewna prze-
mys
∏owego. Metoda pró˝niowo-ciÊnie-
niowa polega na wytworzeniu podci-
Ênienia w specjalnym autoklawie wype
∏-
nionym drewnem i wyssaniu powietrza
znajdujàcego si´ we wn´trzu komórek
drewna, a nast´pnie wprowadzeniu im-
pregnatu i zwi´kszeniu ciÊnienia do 0,7-
0,8 MPa. Kontrol´ procesu nasycania
i iloÊç wch
∏oni´tego roztworu nale˝y
przeprowadziç dla
ka˝dej partii zabez-
pieczonego materia
∏u metodà wagowà,
wa˝àc drewno przed i po impregnacji.
Impregnacja gazem. Innowacyjnym
rozwiàzaniem impregnowania drewna
jest technika impregnowania gazem. Po-
wyst´pujà przy wilgotnoÊci
powy˝ej
35%. Dyfuzyjne sposoby impregnacji
obejmujà nast´pujàce metody:
r
suchej impregnacji,
r
pastowania,
r
banda˝owania,
r
zastrzykowà metod´ Cobra,
r
nawiercania otworów,
r
osmotycznà.
Metody te polegajà na:
r
powlekaniu pastà grzybobójczà po-
wierzchni drewna,
r
stosowaniu
banda˝y, których we-
wn´trzna strona pokryta jest Êrod-
kiem toksycznym, zewn´trzna zaÊ
Êrodkami izolacyjnymi chroniàcymi
drewno przed utratà wilgoci,
r
wprowadzaniu do drewna rozpusz-
czonego w wodzie preparatu w po-
staci luêno umieszczonego w wywier-
conych otworach bàdê wstrzykiwane-
go pod ciÊnieniem za pomocà
ró˝nych
aparatów.
Podczas wstrzykiwania pod ciÊnie-
niem antyseptyk wprowadzany w stanie
st´˝onym rozchodzi si´ drogà dyfuzji
w wilgotnym drewnie. Metoda osmo-
tyczna jest odmianà pastowania zasto-
sowanà do nasycania
Êwie˝o Êci´tych
d
∏u˝yc na zr´bach leÊnych. Okorowane
po Êci´ciu drewno pokrywa si´ pastà
grzybobójczà, uk
∏ada na legarach
w stosy i zabezpiecza przed utratàwil-
Usługi Ciesielskie - domy
drewniane - domy
szkieletowe - konstrukcje
dachowe więźby
-
goci i wymyciem toksycznych sk
∏adni-
ków przez wody opadowe.
Iniekcja. W celu g
∏´bszego wprowa-
dzenia impregnatów stosuje si´ wstrzyki-
wanie za pomocà strzykawki bàdê grusz-
ki lekarskiej w otwory wylotowe po owa-
dach lub w otwory specjalnie nawierco-
ne. Jednak wype
∏niajàcy kana∏y py∏
drzewny stanowi
powa˝nà przeszkod´
w penetracji impregnatu w g
∏àb, nawet
dla roztworów o niskiej lepkoÊci. Wyni-
kajàca stàd koniecznoÊç bardzo powol-
nego wprowadzania impregnatu i ciàg
∏e-
go nape
∏niania strzykawki czyni ten spo-
sób niezwykle pracoch
∏onny. Przeciw-
dzia
∏a temu w pewnym stopniu nasyca-
nie drewna przed wprowadzeniem w
∏a-
Êciwego impregnatu samym rozpuszczal-
nikiem, który rozprzestrzeniajàc si´ zwil-
˝a szybciej drewno i u∏atwia przenikanie
substancji utwardzajàcej. Pami´taç jed-
nak
nale˝y, ˝e zabieg ten zmniejsza pro-
centowà zawartoÊç
˝ywicy w roztworze.
Metoda elektroimpregnacji (elektro-
osmozy). Innym sposobem g
∏´bokiego
nasycania przez zanurzanie jest tak
zwana metoda elektro-impregnacji.
Wykorzystuje si´ w tym celu zjawisko
elektroosmozy, wywo
∏ane przep∏ywem
pràdu sta
∏ego mi´dzy elektrodami pod-
∏àczonymi do dwóch przeciwleg∏ych po-
wierzchni obiektu. Zjawiska elektroki-
netyczne, wymuszajàc ruch cieczy
jàcych na podobnych zasadach. Jednak
nie ma tutaj tak wyraênego podzia
∏u, jak
przy metodach powierzchniowych.
Ró˝-
nic
nale˝y upatrywaç w sposobie budo-
wania komór oraz w zestawach urzà-
dzeƒ towarzyszàcych im podczas prac.
Metoda nasycania pod zmniejszonym
ciÊnieniem. Niewàtpliwie najbardziej
skutecznym sposobem pozwalajàcym na
ca
∏kowite przesàczenie substancjà
utwardzajàcà nawet bardzo zniszczone-
go drewna jest metoda nasycania pod
zmniejszonym ciÊnieniem. Proces prze-
biega w sztywnej metalowej komorze,
najcz´Êciej w kszta
∏cie walca hermetycz- nie
zamkni´tego pokrywà, zaopatrzone- go w
pró˝niomierz i wizjery pozwalajàce na
kontrol´ przebiegu procesu oraz dwa
zawory. Jeden z nich po
∏àczony jest z
olejowà pompà
pró˝niowà, usuwajàcà
powietrze z komory, drugi ze zbiorni-
kiem cieczy impregnujàcej. Przy prowa-
dzeniu zabiegu nasycania z udzia
∏em in-
nych czynników fizycznych mogà byç za-
instalowane dodatkowe urzàdzenia.
Metoda
pró˝niowa. Pierwszymtechno-
logicznym procesem przy
pró˝niowej im-
pregnacji drewnianych obiektów lub in-
nych materia
∏ów porowatych jest usuni´cie
powietrza z komory i drewna za pomocà
olejowej pompy
pró˝niowej. Drewniany
obiekt umieszczony w hermetycznej komo-
rze
nale˝y obcià˝yç lub w inny sposób za-
lega ona na wt
∏oczeniu substancji
ochronnych w jeszcze g
∏´bsze warstwy
w
∏ókien drzewa ni˝ by∏o to dotychczas
mo˝liwe. Nowa metoda jest przyjazna dla
Êrodowiska, pozwala na skrócenie czasu
sk
∏adowania i suszenia oraz umo˝- liwia
impregnacj´ gatunków drewna
niemo˝liwych
do konserwacji dotychcza- sowymi metodami.
Technika opiera si´ na zastosowaniu
„nadkrytycznego
dwu-
tlenku
w´gla“.
Dwutlenek w´gla w sta- nie „nadkrytycznym“
(w formie p
∏ynnej) ma w∏aÊciwoÊci znacznie
lepsze od zwy- k
∏ej cieczy. Zachowuje bowiem
typowe zdolnoÊci gazu do przenikania w mikro-
pory drewna. Po zakoƒczeniu procesu
impregnacji gaz po prostu wyparowuje,
pozostawiajàc w drewnie impregnat.
Metoda ta
umo˝liwia impregnowanie
szczególnie twardych gatunków drewna (np.
eukaliptusa) lub delikatnych, mi´k- kich
rodzajów oraz gotowych produk- tów
drzewnych, na przyk
∏ad laminowa- nego
drewna meblowego, sklejek czy p
∏yt
wiórowych.
Bogata
ró˝norodnoÊç metod nasyca- nia
daje
du˝e mo˝liwoÊci takiego wybo- ru, aby w
konkretnym przypadku za- pewniç jak
najlepszy efekt koƒcowy. Re- zultat zabiegu
uzale˝niony jest jednak od w∏aÊciwego doboru
substancji impre- gnujàcej, ochronnej lub
zmieniajàcej ujemne w
∏aÊciwoÊci drewna.