Instrukcja Techniczna O1 02

Instrukcja Techniczna O-1/O-2

Ogólne zasady wykonywania prac geodezyjnych i kartograficznych

rok wydania: wydanie piate zmienione, 2001

Wydawca: Główny Urząd Geodezji i Kartografii

Strona: 1
Rozdział I. Postanowienia ogólne
Rozdział II. Podstawy jedności prac geodezyjnych i kartograficznych
Rozdział III. Prace geodezyjne i kartograficzne
Rozdział IV. Osnowy geodezyjne
Rozdział V. Ogólne zasady wykonywania pomiarów i obliczeń
Rozdział VI. Dokładność pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych
Rozdział VII. Mapy
Rozdział VIII. Ogólne zasady porządkowe

ROZDZIAŁ I. POSTANOWIENIA OGÓLNE

§ 1.

Przedmiot i zakres instrukcji

Instrukcja okre

la:

1) podstawy jednolito

ci prac geodezyjnych i kartograficznych,

2) rodzaje prac geodezyjnych i kartograficznych,
3) rodzaje osnów geodezyjnych,
4) ogólne zasady wykonywania pomiarów i oblicze

5) dokładno

ść

pomiarów sytuacyjnych i wysoko

ciowych,

6) ogólne zasady opracowania map oraz zasady podziału i oznaczania arkuszy map,
7) ogólne zasady porz

dkowe przy wykonywaniu prac geodezyjnych i kartograficznych.

§ 2.

Okre

śśśś

lenia

yte w instrukcji okre

lenia oznaczaj

1) bł

d poło

enia punktu - pierwiastek z sumy kwadratów bł

dów

rednich współrz

dnych płaskich

prostok

tnych lub głównych półosi elipsy bł

dów

rednich; prawdopodobie

stwo pozostawania punktu

w okr

gu o promieniu bł

du poło

enia punktu wynosi ok. 0,63,

2) bł

redni pomiaru - miar

dokładno

ci wyniku pomiaru, przy zało

eniu normalnego rozkładu

bł

dów obserwacji - o prawdopodobie

stwie nie-przekroczenia równym ok. 0,68,

3) GPS -

wiatowy system okre

lania poło

enia (ang. Global Positioning System),

4) kataster nieruchomo

ci, ewidencja gruntów i budynków - jednolity dla kraju systematycznie

aktualizowany zbiór informacji o gruntach, budynkach i lokalach, ich wła

cicielach oraz innych

osobach fizycznych lub prawnych, władaj

cych tymi gruntami, budynkami i lokalami,

5) pomiar sytuacyjny - pomiar poło

enia punktów obiektów (szczegółów terenowych), umo

liwiaj

okre

lenie współrz

dnych płaskich prostok

tnych punktów oraz kształtu i rodzaju tych obiektów,

6) pomiar wysoko

ciowy - pomiar ró

nic wysoko

ci mi

dzy punktami obiektów (szczegółów

terenowych), umo

liwiaj

cych okre

lenie wysoko

ci punktów wzgl

dem poziomu odniesienia,

7) sie

uzbrojenia terenu - wszelkiego rodzaju nadziemne, naziemne i podziemne przewody i

urz

dzenia wodoci

gowe, kanalizacyjne, gazowe, cieplne, telekomunikacyjne i inne, z wył

czeniem

urz

dze

melioracji szczegółowych, a tak

e podziemne budowle, jak: tunele, przej

cia, parkingi,

zbiorniki itp.,
8) system informacji o terenie, SIT - system systematycznego zbierania, aktualizowania,
przetwarzania i udost

pniania danych przestrzennych.

ROZDZIAŁ II. PODSTAWY JEDNOLITO

ŚŚ

CI PRAC GEODEZYJNYCH I KARTOGRAFICZNYCH

§ 3.

Jednolito

ść

prac geodezyjnych i kartograficznych

Jednolito

ść

prac geodezyjnych i kartograficznych zapewniaj

1) jednolity system miar,
2) jednolity pa

stwowy system odniesie

przestrzennych, przeliczalny wzajemnie z innymi systemami,

3) Instrukcjo techniczne okre

laj

ce standardowe cechy produktu (dokładno

ść

, skład, form

§ 4.

Jednostki miar

W pracach geodezyjnych "kartograficznych stosuje si

jednostki mi

dzynarodowego systemu

jednostek (SI), obowi

zuj

ce oraz dopuszczone do u

ycia w Rzeczypospolitej Polskiej.

§ 5.

Odniesienia prac geodezyjnych i kartograficznych

Przy prowadzeniu prac geodezyjnych i kartograficznych 1. obowi

zuj

1) jednolity dla całego kraju pa

stwowy system odniesie

przestrzennych, na który składaj

a) geodezyjny układ odniesienia okre

laj

cy geometryczne i geofizyczne parametry Ziemi, słu

żą

cy do

wyznaczania współrz

dnych geograficznych geodezyjnych,

b) układ wysoko

ci, w którym wyznacza si

wysoko

ci punktów wzgl

dem przyj

tego poziomu

powierzchni odniesienia,
c) układy współrz

dnych płaskich prostok

tnych, oznaczone symbolami "1992" - dla map urz

dowych

w skalach 1:10 000 i mniejszych, i "2000" - dla mapy zasadniczej,
2) jednolity dla całego kraju poziom odniesienia pomiarów grawimetrycznych,
3) jednolity dla całego kraju poziom odniesienia zdj

ęć

magnetycznych.

Układ współrz

dnych płaskich prostok

tnych, oznaczony symbolem "1965", oraz lokalne układy

współrz

dnych mog

stosowane do 31 grudnia 2009 r.

§ 6.

Geodezyjny układ odniesienia

1.Powierzchni

odniesienia geodezyjnego układu odniesienia jest geocentryczna elipsoida GRS80

(ang. Geodetic Reference System 1980).
2.GRS 80 okre

laj

nast

puj

ce parametry:

1) równikowy promie

Ziemi: a = 6 378 137 m,

2) ziemska stała grawitacyjna (ł

cznie z atmosfer

): GM = 3986005 x 10

-2

3) współczynnik dynamiczny kształtu Ziemi (bez uwzgl

dnienia stałej deformacji pływowej): J

= 108263 x 10

-8

4) spłaszczenie geometryczne: f = 1/298,257222101,
5) pr

dko

ść

obrotu Ziemi: =7292115 x 10

-11

rad s

-1

3.Poło

enie punktów w odniesieniu do powierzchni elipsoidy GRS 80 okre

laj

współrz

dne

geodezyjne B, L i wysoko

ść

h (szeroko

ść

, długo

ść

, wysoko

ść

elipsoidalna) lub równowa

ne im

geocentryczne współrz

dne prostok

tne X, Y, Z.

§ 7.

Układ wysoko

śśśś

1.Układ wysoko

ci tworz

wysoko

ci normalne, odniesione do

redniego poziomu Morza Bałtyckiego

w Zatoce Fi

skiej, wyznaczonego dla mareografu w Kronsztadzie koło Sankt Petersburga (Federacja

Rosyjska).
2. Wysoko

normaln

punktu jest ró

nica potencjałów siły ci

ęż

ci w tym punkcie i na powierzchni

geoidy, podzielona przez przeci

warto

ść

przyspieszenia wzdłu

linii pionu normalnego pola siły

ęż

ci. Spodki tych wysoko

ci wyznaczaj

poło

enie quasi-geoidy.

3. Pomi

dzy wysoko

ciami w układzie wysoko

ci a wysoko

ciami elipsoidalnymi w geodezyjnym

układzie odniesienia istniej

ró

nice definiuj

ce quasi-geoid

, nazywan

równie

geoid

niwelacyjn

4. Rz

dne w układzie wysoko

ci okre

la si

z pomiarów geodezyjnych nawi

zanych do punktów

wysoko

ciowej osnowy geodezyjnej.

§ 8.

Odniesienia prac grawimetrycznych i magnetycznych

1.Obowi

zuj

cym poziomem odniesienia przy pracach grawimetrycznych wykonywanych na potrzeby

geodezyjne jest system okre

lony przez zespół warto

ci przyspieszenia siły ci

ęż

ci, wyznaczonych

na punktach europejskiej sieci grawimetrycznej.
2. Obowi

zuj

cym układem odniesienia zdj

ęć

magnetycznych, wykonywanych dla wyznaczenia

elementów pola magnetycznego Ziemi, jest regionalny standard obserwatoriów magnetycznych,
wyrównany dla Europy

rodkowej i Południowo-Wschodniej.

§ 9.

Układ współrz

ęęęę

dnych "2000"

1.Współrz

dne płaskie prostok

tne x,y s

obliczane w odwzorowaniu Gaussa-Krügera w pasach

trzystopniowych o południkach osiowych: 15°, 18°, 2 1°, 24°, ponumerowanych odpowiednio: 5, 6, 7 i
8. Podzial obszaru kraju na pasy odwzorowania Gaussa-Krügera przedstawia

rys. 1

2.Współczynnik zmiany skali w południku osiowym 2. równa si

0,999923.

3. Obraz równika jest lini

o równaniu x = 0, a obraz południka osiowego lini

o równaniu:

y = 5 500 000 m przy południku L

=15°,

y = 6 500 000 m przy południku L

=18°,

y = 7 500 000 m przy południku L

=21°,

y = 8 500 000 m przy południku L

=24°.

4.Pierwsza cyfra współrz

dnej y ka

dego punktu jest numerem pasa, w którym le

y punkt, a jej

pomno

enie przez 3 daje długo

ść

geograficzn

południka osiowego tego pasa, wyra

w stopniach.

Rysunek 1

. Podział obszaru kraju na cztery trzystopniowe pasy odwzorowania Gaussa-Krügera

§ 10.

Układ współrz

ęęęę

dnych "1992"

1.Układ współrz

dnych płaskich prostok

tnych "1992" oparty jest na współrz

dnych geograficznych

geodezyjnych w układzie europejskim EUREF-89 (ang. European Reference Frame 1989.0),
wyst

puj

cym równie

pod nazw

ETRF-89 (ang. European Terrestrial Reference Frame 1989.0).

2. Współrz

dne płaskie prostok

tne x, y dla obszaru Polski s

obliczane w odwzorowaniu

kartograficznym Gaussa- Krügera, w pasie dziesi

ciostopniowym przy południku osiowym L

=19° i

przy wspólczynniku skali w południku osiowym m 0,9993.
3. Pocz

tkiem układu "1992" jest punkt przeci

cia si

obrazu południka osiowego L

=19° z obrazem

równika, przy czym przy okreslaniu ostatecznych współrz

dnych - od współrz

dnej x odejmuje si

300 000 m, a do współrz

dnej y dodaje si

500 000 m.

§ 11.

Układ współrz

ęęęę

dnych "l965"

1.Układ współrz

dnych "1965" składa si

z czterech układów współrz

dnych płaskich prostok

tnych

(nazwanych strefami i numerowanych od I do IV) w odwzorowaniu quasi-stereograficznym oraz
jednego układu (strefa V) w odwzorowaniu Gaussa-Krügera (

rys. 2

2. Sposób dokonywania przelicze

dzy układami "1965" i "2000" oraz dane do tych operacji

zawiera instrukcja techniczna G-2.

Rysunek 2

. Zniekształcenia odwzorowawcze stref układu "1965"

§ 12.

Instrukcje techniczne

1.Instrukcje techniczne dziel

na grupy oznaczone symbolami 1. "O"‚ "G" i "K".

2. Tre

grup s

1) "O" - ogólne zasady wykonywania prac geodezyjnych i kartograficznych (O-1/O-2), zasady
kompletowania dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej oraz prowadzenia pa

stwowego

zasobu geodezyjnego i kartograficznego (O-3/O-4).
2) "G" - zasady wykonywania pomiarów i przetwarzania danych pomiarowych:
a) osnów geodezyjnych (

G-1

G-2

, osnów pomiarowych

G-4

b) grawimetrycznych i magnetycznych, zwi

zanych z osnowami geodezyjnymi lub badaniami

Ziemi (

G-1

c) sytuacyjnych i wysoko

ciowych (

G-4

d) realizacyjnych (

G-3

e) dotycz

cych katastru nieruchomo

ci (G-5),

f) geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu (

G-7

3) "K" - zasady opracowania i aktualizacji mapy zasadniczej (

K-1

)‚ map topograficznych (

K-2

) i

map tematycznych (

K-3

), wzory znaków umownych.

3.Do instrukcji technicznych grup "G" i "K" mo

na tworzy

zalecenia i wskazówki techniczno-

technologiczne, tradycyjnie nazywane wytycznymi technicznymi, ułatwiaj

ce osi

gni

cie parametrów

dokładno

ciowych.

4.Odst

pstwa od stosowania typowych metod, narz

dzi i materiałów s

dopuszczalne, pod warunkiem

zachowania opisanych w instrukcjach technicznych standardowych cech prac, przede wszystkim
dokładno

ci.

ROZDZIAŁ III. PRACE GEODEZYJNE I KARTOGRAFICZNE

§ 13.

Podział prac geodezyjnych i kartograficznych

1. Prace geodezyjne dziel

na:

1) pomiary i opracowania osnów geodezyjnych oraz podstawowej osnowy grawimetrycznej i
magnetycznej,
2) pomiary i opracowania szczegółowe sytuacyjne i wysoko

ciowe,

3) pomiary i opracowania realizacyjne,
4) pomiary i opracowania zwi

zane z katastrem nieruchomo

ci,

5) inne prace geodezyjne.

2. Prace kartograficzne obejmuj

opracowanie i aktualizacj

, merytoryczne i techniczne redagowanie

map i opracowa

pochodnych oraz ich reprodukowanie.

§ 14.

Pomiary i opracowania osnów

W skład tych prac wchodz

1) zakładanie, pomiar i wyrównanie podstawowych i szczegółowych osnów geodezyjnych poziomych i
wysoko

ciowych,

2) zakładanie osnów grawimetrycznej i magnetycznej, pomiary i opracowania wyników pomiarów
elementów ziemskich pól: grawitacyjnego i magnetycznego,
3) prowadzenie baz danych osnów geodezyjnych, grawimetrycznej i magnetycznej,
4) utrzymywanie w aktualno

ci osnów geodezyjnych, grawimetrycznej i magnetycznej (przegl

dy,

konserwacje, uzupełnianie, ewentualne odtwarzanie).

§ 15.

Pomiary i opracowania szczegółowe

Pomiary i opracowania szczegółowe obejmuj

1) zakładanie, pomiar i wyrównanie geodezyjnych osnów pomiarowych poziomych i
wysoko

ciowych,

2) pomiary sytuacyjne, w tym pomiary:
a) stanu zagospodarowania terenu - zabudowy, ogrodze

, komunikacji,

b) uzbrojenia terenu w urz

dzenia techniczne nadziemne, naziemne i podziemne,

c) innych obiektów systemu informacji o terenie,
3) pomiary rze

by terenu, tj. naturalnych i sztucznych form ukształtowania powierzchni terenu,

4) opracowanie pomiarów sytuacyjnych oraz pomiarów rze

by terenu, przede wszystkim na

potrzeby systemu informacji o terenie, w tym wielkoskalowe opracowania kartograficzne i
budowa numerycznych modeli terenu,
5) prowadzenie baz danych o obiektach SIT.

§ 16.

Pomiary i opracowania realizacyjne

Prace te s

zwi

zane z projektowaniem, wznoszeniem oraz utrzymaniem budowli i obejmuj

1) przygotowanie map dla celów planowania i projektowania,
2) zakładanie, pomiar i obliczenia osnów realizacyjnych,
3) wyznaczanie w przestrzeni poło

enia projektowanych budowli i konstrukcji in

ynierskich,

4) geodezyjn

inwentaryzacj

powykonawcz

5) pomiary i opracowanie wyników pomiarów przemieszcze

i odkształce

§ 17.

Pomiary i opracowania zwi

ąąąą

zane z katastrem nieruchomo

śśśś

W zakres tych prac wchodz

1) ustalanie stanu stosunków własno

ci i władania gruntami, budynkami i lokalami, w tym badania

dokumentów okre

laj

cych stan prawny nieruchomo

ci,

2) techniczne prowadzenie rozgranicze

, pomiar poło

enia i wznowienia zaginionych punktów

załamania granic gruntów, pomiar obrysów budynków, konturów u

ytków i konturów klasyfikacyjnych,

3) pomiary i opracowania dla projektów podziałów i scale

nieruchomo

ci,

4) prowadzenie systemu informatycznego katastru nieruchomo

ci, w tym stała aktualizacja,

konserwacja i udost

pnianie danych w formie opisowej i kartograficznej,

5) przekształcanie do postaci komputerowej systemów katastru nieruchomo

ci, istniej

cych w postaci

papierowych rejestrów i map.

§ 18.

Inne prace geodezyjne i kartograficzne

Poza wymienionymi wcze

niej wykonuje si

specjalistyczne prace na ró

norodne zapotrzebowania,

np.:
1) geodezyjne i kartograficzne opracowania planów zagospodarowania przestrzennego,
2) prace geodezyjne i kartograficzne zwi

zane z eksploatacj

zakładów przemysłowych,

3) prace miernictwa górniczego,
4) geodezyjne i kartograficzne prace urz

dzeniowo-rolne i urz

dzeniowo-le

ne,

5) geodezyjne i kartograficzne prace zwi

zane z eksploatacj

kolei i dróg publicznych,

6) geodezyjne i kartograficzne prace zwi

zane z regulacj

sieci wodnych i budownictwem

hydrotechnicznym,
7) pomiary i opracowania bezpo

rednie i fotogrametryczne w dokumentacji budowli i budynków,

8) prace geodezyjne na potrzeby drobnoskalowych kartograficznych opracowa

fotogrametrycznych

lotniczych i satelitarnych.

ROZDZIAŁ IV. OSNOWY GEODEZYJNE

§ 19.

Ogólny podział osnów geodezyjnych

1. Osnow

geodezyjn

stanowi usystematyzowany zbiór punktów geodezyjnych (utrwalonych w

terenie znakami geodezyjnymi), dla których okre

lono matematycznie ich wzajemne poło

enie i

dokładno

ść

usytuowania. Wyró

nia si

1) osnow

poziom

, w której poło

enie punktów na powierzchni okre

laj

Ich współrz

dne

geodezyjne (B,L na elipsoidzie lub x,y na płaszczy

nie odwzorowania),

2) osnow

wysoko

ciow

, w której wysoko

ci punktów (H) zostały okre

lone wzgl

dem

przyj

tego poziomu odniesienia,

3) osnow

dwufunkcyjn

, w której poło

enie punktów okre

lone zostało w sposób

odpowiadaj

cy zarówno osnowie poziomej, jak i wysoko

ciowej,

2. Ze wzgl

du na rol

i znaczenie dla prac geodezyjnych osnowy geodezyjne 2. dzieli si

na:

1) osnowy podstawowe,
2) osnowy szczegółowe,
3) osnowy pomiarowe.

3.Osnowy podstawowe słu

żą

do nawi

zania i wyrównania osnów szczegółowych w pa

stwowym

systemie odniesie

przestrzennych oraz badania ruchów skorupy ziemskiej.

4. Ze wzgl

du na sposób tworzenia, osnowy dzieli si

na:

1) klasyczne,
2) satelitarne, w których pomiary geodezyjne wykonuje si

przez bezpo

rednie wykorzystanie

systemów satelitarnych.

5. Osnowy szczegółowe słu

żą

do:

1) nawi

zania i wyrównania osnów pomiarowych w pa

stwowym systemie odniesie

przestrzennych,
2) nawi

zania zdj

ęć

fotogrametrycznych i numerycznych modeli terenu do pa

stwowego

systemu odniesie

przestrzennych.

Osnowy pomiarowe słu

żą

do oparcia na nich pomiarów, opracowa

i wyznacze

szczegółowych,

realizacyjnych, katastralnych i innych.

§ 20.

Klasa punktu i rz

ąąąą

d osnowy geodezyjnej

1. Klasa punktów osnowy geodezyjnej jest cech

charakteryzuj

dokładno

ść

okre

lenia ich

poło

enia, po wyrównaniu obserwacji. Za podstaw

klasyfikacji osnowy geodezyjnej przyjmuje si

rednie bł

dy obserwacji po wyrównaniu i/lub bł

dy poło

enia punktu po wyrównaniu, a czasem te

dodatkowe kryteria.
2.Rz

d osnowy geodezyjnej okre

la kolejno

ść

wł

czania 2. jej do wyrównania.

§ 21.

Klasyfikacja poziomej osnowy geodezyjnej

1.Podstawowa i szczegółowa pozioma osnowa geodezyjna dzieli si

na trzy klasy oznaczane cyframi

rzymskimi. Punkty osnowy pomiarowej nie s

dzielone na klasy.

2. Podstawowa pozioma osnowa I klasy jest zbiorem punktów, na si

jednolicie opracowane

nast

puj

ce sieci:

1) sie

geodezyjna pomierzona technik

satelitarn

GPS, tworz

ca cz

ęść

europejskiej sieci

EUREF na obszarze Polski (EUREF-POL), zło

ona z 11 punktów, nazywana sieci

zerowego,
2) sie

geodezyjna, pomierzona technik

satelitarn

GPS, zag

szczaj

ca sie

EUREF-POL

zwana POLREF,
3) sie

geodezyjna, pomierzona technik

satelitarn

GPS, zag

szczaj

ca europejsk

sie

wysoko

ciow

EUVN,

4) sieci: astronomiczno-geodezyjna (SAG), wypełniaj

ca (SW) i punktów po

rednich (PP),

wyrównane do punktów sieci POLREF.

3.Szczegółowa pozioma osnowa geodezyjna jest zbiorem punktów II i III klasy, których bł

poło

enia wzgl

dem osnów wy

szych klas po wyrównaniu s

mniejsze od 0,05 m dla II klasy i 0,10 m

dla III klasy.

4. Punkty osnów I-III klasy powinny mie

okre

lone wysoko

ci z dokładno

punktów wysoko

ciowej

osnowy pomiarowej.
5. Pozioma osnowa pomiarowa jest zbiorem punktów, których bł

d poło

enia wzgl

dem osnów

szych klas po wyrównaniu nie powinien przekracza

0,10 m.

§ 22.

Klasyfikacja wysoko

śśśś

ciowej osnowy geodezyjnej

1.Podstawowa i szczegółowa wysoko

ciowa osnowa geodezyjna dzieli si

na cztery klasy oznaczane

cyframi rzymskimi. Punkty osnowy pomiarowej nie s

dzielone na klasy.

2.Podstawowa wysoko

ciowa osnowa geodezyjna składa si

z punktów niwelacji precyzyjnej I i II

klasy i jest wyrównywana z uwzgl

dnieniem (redukcjami) nierównoległo

ci powierzchni równego

potencjału przyspieszenia siły ci

ęż

ci. Redukcje te wprowadza si

na podstawie danych lub

pomiarów grawimetrycznych. W skład niwelacji precyzyjnej I klasy wchodz

punkty fundamentalne i

wiekowe.
3. Standardowe cechy geodezyjnych osnów wysoko

ciowych zawiera tablica:

Klasa i nazwa Punkty Nawi

zania

redni bł

d niwelacji (po wyrównaniu)

redni bł

d wysoko

ci punktu

I podstawowa - 1 mm/km -
II podstawowa I kl. 2 mm/km -
III szczegółowa I i II kl. 4 mm/km

≤

0,01 m

IV szczegółowa I - III kl. 10 mm/km

≤

0,02 m

Pomiarowa I - IV kl. 20 mm/km

≤

0,10 m

4. Punkty osnów wysoko

ciowych I-IV kl. powinny mie

okre

lone współrz

dne płaskie prostok

tne z

dokładno

odpowiadaj

punktom obiektów I grupy dokładno

ci pomiaru sytuacyjnego.

§ 23.

Dwufunkcyjna osnowa geodezyjna

1.Osnowie dwufunkcyjnej nie przypisuje si

oddzielnej klasyfikacji, jej punkty klasyfikuje si

osobno

jako punkty osnowy poziomej i osnowy wysoko

ciowej, tj. punkt osnowy dwufunkcyjnej mo

e by

jednocze

nie punktem ró

nych klas osnowy poziomej i wysoko

ciowej.

2. Osnow

dwufunkcyjn

, której punkty w zakresie obu funkcji s

zaliczone do osnowy pomiarowej,

nazywa si

pomiarow

osnow

sytuacyjno-wysoko

ciow

ROZDZIAŁ V. OGÓLNE ZASADY WYKONYWANIA POMIARÓW I OBLICZE

§ 24.

Zasady naczelne

1. Przy wykonywaniu prac geodezyjnych obowi

zuj

nast

puj

ce 1. zasady naczelne:

1) zasada "od ogółu do szczegółów", wskazuj

ca,

e prace te wykonuje si

według porz

dku

hierarchicznego wynikaj

cego z geodezyjnej sztuki zawodowej,

2) zasada odpowiednio sformalizowanej ewidencji prac geodezyjnych oraz ich wyników,
wskazuj

ca formalne obowi

zki zgłaszania prac geodezyjnych oraz przekazywania ich

wyników do odpowiednio administrowanego zasobu geodezyjnego (ze

le okre

lonymi

wyj

tkami od tej zasady),

3) zasada ci

gło

ci prac geodezyjnych, wskazuj

ca formalny obowi

zek analizy i

spo

ytkowania istniej

cych wyników tych prac,

4) zasada kontroli prac geodezyjnych, wskazuj

ca na obowi

zek wykonywania obserwacji

dodatkowych, przekraczaj

cych liczb

obserwacji jednoznacznie wyznaczaj

cych niewiadome

i dokonywania niezale

nej kontroli opracowania obserwacji.

§ 25.

Sprawdzenie sprz

ęęęę

1. Pomiary wykonuje si

narz

dziami:

1) które maj

wiadectwa komparacji, je

li narz

dzia te takich

wiadectw wymagaj

(dalmierze, przymiary wst

gowe i sztywne, w tym łaty do niwelacji precyzyjnej),

2) których warunki geometryczne zostały sprawdzone i w razie potrzeby doprowadzone do
zgodno

ci z zało

eniami konstrukcyjnymi (zrektyfikowane) z odpowiedni

do precyzji

narz

dzia dokładno

, o ile narz

dzia te takich czynno

ci wymagaj

(np. niwelator, teodolit).

2.Podpisane przez wykonawc

prac dzienniki pomiarowe z pomiarów sprawdzaj

cych warunki

geometryczne, oraz kopie

wiadectw komparacji, wchodz

w skład dokumentów pomiarowych.

§ 26.

Zasady oryginalno

śśśś

ci dokumentu pomiarowego

1.Zabronione jest w dokumentach pomiarowych jakiekolwiek usuwanie lub przerabianie bł

dnych

wpisów i rysunków. Konieczne usuni

cie omyłki w zapisie liczby lub innego bł

du (np. bł

identyfikacji obiektu) dokonuje si

wył

cznie przez skre

lenie bł

dnego elementu i wpisanie lub

narysowanie prawidłowego.
2. Zabronione jest zast

powanie dokumentu sporz

dzonego w terenie dokumentem przepisanym lub

przerysowanym.
3. Je

li istnieje obawa,

e dokument straci czytelno

ść

(np. szkic sporz

dzony ołówkiem i zamoczony)

e by

przepisany lub przerysowany, lecz oba wchodz

w skład dokumentów pomiarowych.

4. Dokumenty geodezyjne i kartograficzne opatruje si

imieniem i nazwiskiem przyjmuj

cego

odpowiedzialno

ść

za dane w nich zawarte, jego odr

cznym podpisem i dat

§ 27.

Szkice

1.Gdy charakter lub technologia prowadzonych prac pomiarowych wymagaj

sporz

dzenia szkiców,

wówczas szkice takie wykonuje si

w terenie, odr

cznie, bez zachowania skali, z najwi

ksz

dbało

o ich czytelno

ść

i zrozumiało

ść

2. Przedstawiano na odr

cznych szkicach obiekty pomiaru powinny mie

wygl

d zgodny z ich

standardowym przedstawieniem graficznym okre

lonym w geodezyjnych i kartograficznych

instrukcjach technicznych. Obiekty specjalne, dla których nie przewidziano takich przedstawie

oznacza si

zgodnie z symbolik

bran

(je

li taka istnieje i nie jest sprzeczna z geodezyjno-

kartograficzn

) lub stosuj

opisy.

3. Na szkicu zaznacza si

kierunek północy.

4.Na szkicu mog

zaznaczone obiekty nie podlegaj

ce pomiarowi, ale maj

ce znaczenie

orientacyjne, gdy takie znajduj

w pobli

5. Je

li podczas prac powstaje wi

cej ni

jeden szkic, to w tych miejscach, gdzie wyst

puj

inne

szkice, umieszcza si

adnotacje o tre

ci "Ł

czy szkic nr...", a ponadto sporz

dza si

szkic o nazwie

"Zestawienie szkiców" przedstawiaj

cy zasi

g poszczególnych szkiców i ich numeracj

. Zestawienie

szkiców zaleca si

wykonywa

na kopii szkicu osnowy.

6. Zestawienia szkiców, szkice osnów, szkice dokumentacyjne i szkice tyczenia, zanim nie zostan

podpisane przez wykonawc

- mog

(a nawet zaleca si

, aby były) wykonywane w cało

ci lub

przygotowane w cz

ęś

ci kameralnie, wówczas bez zachowania zasad oryginalno

ci dokumentu

pomiarowego.
.

§ 28.

Komputerowe wyniki pomiaru

1. Je

li narz

dzie pomiarowe pozwała na zapis i przekazanie wyników pomiaru plikiem tekstowym

zawieraj

cym:

a) wielko

ci mierzone,

b) dane o poł

czeniach punktów obiektów mierzonych i identyfikatory lub kody tych obiektów,

to wydruki tych plików, poprzedzone wskazówkami obja

niaj

cymi sposób kodowania i

kolejno

ść

danych, podpisane na ka

dej karcie przez wykonawc

pomiarów, uznaje si

dokumenty pomiarowe, równowa

ne odpowiednio:

a) tradycyjnym dziennikom pomiaru,
b) tradycyjnym szkicom.

2.Je

li narz

dzie pomiarowe wykonuje bezpo

rednio podczas pomiaru obliczenie współrz

dnych x,y

i/lub wysoko

ci H obserwowanych punktów w oparciu o dane stanowiska i celów nawi

zania

(orientacji) oraz pozwala na ich zapis i przekazanie plikiem tekstowym, to wydruki tych plików,
poprzedzone wskazówkami obja

niaj

cymi sposób kodowania i kolejno

ść

danych, podpisane na

dej karcie przez wykonawc

pomiarów, uznaje si

za dokumenty pomiarowe, pod warunkiem

wykonania niezale

nej kontroli pomiaru.

§ 29.

Obliczenia

1. We wst

pnej fazie oblicze

stosuje si

algorytmy kontrolne, pozwalaj

ce 1. eliminowa

1) obserwacje obarczone bł

dami grubymi (przekraczaj

cymi bł

dy dopuszczalne),

2) omyłki (np. w numeracji punktów).

2. Z obserwacji przed wyrównaniem redukuje si

wpływy:

1) daj

cych si

wyznaczy

odchyle

wskaza

instrumentów (redukcja systematycznych

odchyle

wskaza

2) zmierzonych odchyle

stanu

rodowiska od warunków idealnych, normalnych lub

zało

onych (np. redukcja wskaza

ze wzgl

du na temperatur

, ci

nienie lub wilgotno

ść

- inne

przy pomiarze porównawczym),

3) pomiaru w fizycznej, a nie matematycznej przestrzeni (redukcja pochylenia, redukcja na
poziom elipsoidy, redukcja ze wzgl

du na odwzorowanie).

3. W obliczeniach stosuje si

algorytmy eliminuj

ce wpływ bł

dów systematycznych (np. pozostało

systematyczne wynikaj

ce z ograniczonej dokładno

ci niektórych redukcji "instrumentalnych" lub

rodowiskowych", powoduj

ce drobne, ale stałe odchylenie, np. jednostki długo

ci w całej sieci).

§ 30.

Wyrównanie obserwacji

1. Wyrównanie obserwacji wykonuje si

metod

najmniejszych kwadratów.

2.W zapisie warto

ci obserwacji wyrównanych zachowuje si

o jedn

cyfr

znacz

cej ni

zapisie warto

ci obserwowanych.

3. Nieodł

czn

ęś

procesu wyrównania jest analiza dokładno

ci i uwidocznienie jej wyników za

pomoc

rednich bł

dów po wyrównaniu, towarzysz

cych zapisom wielko

ci wyrównanych.

4. W algorytmach hierarchicznych wyrównania, w których wyst

puj

kolejne etapy oblicze

(np.

obliczanie pól powierzchni), stosuje si

zasad

naczeln

od ogółu do szczegółów.

ROZDZIAŁ VI. DOKŁADNO

ŚĆ

POMIARÓW SYTUACYJNYCH I WYSOKO

ŚŚ

CIOWYCH

§ 31.

Nawi

ąąąą

zanie do osnów

Pomiary sytuacyjne i pomiary wysoko

ciowe wykonuje si

w oparciu o osnow

geodezyjn

poziom

wysoko

ciow

, klasyczn

lub satelitarn

§ 32.

Grupy dokładno

śśśś

Obiekty (szczegóły terenowe), obj

te krajowym systemem informacji o terenie, dzieli si

na trzy grupy

dokładno

ci pomiaru sytuacyjnego:

1) Grupa I. Obiekty dobrze identyfikowalne, zachowuj

ąąąą

ce wieloletni

niezmienno

ść

poło

żżżż

enia:

a) znaki graniczne: granicy pa

stwa, jednostek podziału administracyjnego i działek,

b) zastabilizowane znakami naziemnymi punkty osnowy wysoko

ciowej, punkty podstawowej

osnowy grawimetrycznej i punkty wiekowe osnowy magnetycznej,
c) budynki, budowle i urz

dzenia techniczne, w tym mosty, wiadukty, tunele,

ciany oporowe,

tory kolejowe i tramwajowe, przejazdy, estakady itp.,
d) elementy naziemne sieci uzbrojenia terenu, studnie i szczegóły uliczne, w tym kraw

ęż

niki,

latarnie, słupy, pomniki, figury i trwałe ogrodzenia.

2) Grupa II. Obiekty o mniej wyra

źźźź

nych i mniej trwałych obrysach:

a) niestabilizowane punkty załamania granic działek,
b) obiekty o charakterze budowli ziemnych: nasypów, wykopów, rowów, kanałów, grobli, tam,
wałów przeciwpowodziowych,
c) elementy podziemne sieci uzbrojenia terenu i nie rozgraniczone drogi publiczne,
d) ziele

miejska (parki i ziele

ce), ziele

przyuliczna (trawniki, drzewa), boiska sportowe oraz

pomniki przyrody.

3) Grupa III. Obiekty o niewyra

źźźź

nych obrysach lub małym znaczeniu:

a) u

ytki gruntowe, kontury klasyfikacyjne, podwodne elementy sieci uzbrojenia terenu,

c) oddziały le

ne na obszarach Lasów Pa

stwowych,

d) drogi biegn

ce w du

ych obszarach o jednolitym władaniu (Lasy Pa

stwowe, du

własno

ść

ziemska) i maj

ce charakter stałych dróg wewn

trznego transportu lub ł

cych

siedliska, a tak

e stałych dróg dojazdowych prywatnych,

e) inne obiekty o niewyra

nych konturach, mo

liwych do zidentyfikowania z dokładno

nie

mniejsz

0,50 m,

f) punkty wysoko

ci naturalnej powierzchni terenu.

§ 33.

Dokładno

ść

pomiaru

1.Pomiar sytuacyjny wykonuje si

takimi metodami, które zapewni

e w stosunku do poziomej

osnowy geodezyjnej bł

d poło

enia punktów obiektów pomiaru nie przekroczy wielko

ci:

1) dla obiektów I grupy dokładno

ci 0,10 m,

2) dla obiektów II grupy dokładno

ci 0,30 m,

3) dla obiektów III grupy dokładno

ci 0,50 m.

2.Pomiar wysoko

ciowy wykonuje si

takimi metodami, które zapewni

e w stosunku do

wysoko

ciowej osnowy geodezyjnej

redni bł

d okre

lenia wysoko

ci punktu nie przekroczy:

1) dla budowli i urz

dze

technicznych trwałych oraz obiektów sieci uzbrojenia terenu

naziemnych i podziemnych sztywnych inwentaryzowanych przed zakryciem ± 0,01m,
2) dla obiektów o charakterze budowli ziemnych oraz obiektów podziemnych sieci uzbrojenia
terenu: elastycznych lub mierzonych elektromagnetycznie ± 0,l0m,
3) dla punktów opisuj

cych rze

terenu, zale

nie od nachylenia terenu - warto

ci podanych

w poni

szej tablicy:

Nachylenie

t nachylenia

∆

h na odcinku 100 m

redni bł

d wysoko

ci punktu

< 2°

∆

h < 3,5 m

± 0,20 m

2°

≤ α ≤

6°

3,5 m

≤ ∆

≤

10,5 m

± 0,35 m

> 6°

∆

h >10,5 m

± 0,70 m

3.W celu zapewnienia jednolito

ci krajowego systemu informacji o terenie, okre

lone w ust. 1 i ust. 2

dokładno

ci s

niezale

ne od przyj

tej dla mierzonego terenu skali mapy zasadniczej.

4.Dokładno

ść

pomiaru obiektów nie obj

tych krajowym systemem informacji o terenie okre

zamawiaj

cy pomiar.

ROZDZIAŁ VII. MAPY

§ 34.

Mapa zasadnicza

1. Mapa zasadnicza zawiera aktualne informacje o przestrzennym rozmieszczeniu obiektów
ogólnogeograficznych oraz elementy ewidencji gruntów i budynków, a tak

e sieci uzbrojenia terenu:

nadziemnych, naziemnych i podziemnych.
2. Map

zasadnicz

wykonuje si

w skali 1 : 500, 1 : 1 000, 1 : 2 000 lub 1 : 5 000, w zale

ci od

stopnia zag

szczenia terenu szczegółami stanowi

cymi tre

ść

mapy oraz zamierze

inwestycyjnych.

3. Map

zasadnicz

prowadzi si

w formie numerycznej z mo

liwo

przedstawienia jej tre

ci w

formie analogowej (klasycznej) w podziale sekcyjnym prostok

tnym. Obszar terenu na skraju pasa

odwzorowania ogranicza si

do granic jednostek ewidencyjnych, bez pokrycia z s

siednim pasem. W

miar

potrzeb wynikaj

cych z realizacji konkretnych przedsi

wzi

ęć

obszar terenu na skraju pasa

rozszerza si

do granic naturalnych lub granic władania.

§ 35.

Zasady podziału i oznaczania arkuszy mapy zasadniczej w układzie współrz

ęęęę

dnych "2000"

1. Podstaw

do okre

lenia formatów i numeracji arkuszy mapy zasadniczej w układzie współrz

dnych

"2000" jest arkusz w skali 1 : 10 000 o wymiarach 5 km na 8 km. Schemat podziału arkusza w skali 1 :
10 000 na arkusze mapy zasadniczej przedstawia

rys. 3

2.Godła arkusza w skali 1 : 10 000 tworzy grupa trzech liczb rozdzielonych kropkami. Pierwsza liczba
(jednocyfrowa) oznacza numer 5, 6, 7 lub 8 pasa odwzorowania wynikaj

cy z podzielenia warto

południka osiowego 15°, 18°, 21° lub 24° przez 3. D ruga liczba (trzycyfrowa), okre

laj

ca numer

du, stanowi liczb

całkowit

ilorazu (x

- 4920) : 5, gdzie x oznacza współrz

dowolnego punktu

z obszaru odwzorowania arkusza 1 : 10 000 wyra

w kilometrach od równika. Natomiast trzecia

liczba (dwucyfrowa), okre

laj

ca numer kolumny, stanowi liczb

całkowit

ilorazu (y

-332) : 8,gdzie y

oznacza współrz

dowolnego punktu i obszaru odwzorowania arkusza 1 : 10000, wyra

kilometrach bez pocz

tkowej cyfry oznaczaj

cej numer pasa odwzorowawczego. Zasad

oznaczania

godłami arkuszy w skali 1 : 10 000 przedstawia

rys. 4

3.Godłem arkusza mapy zasadniczej w skali 1 : 5 000, 1 : 2 000, 1 : 1 000 i 1 : 500 jest godło arkusza
w skali 1 : 10 000 uzupełnione cech

wynikaj

z podziału:

- arkusza w skali 1 : 10 000 na 4 arkusze mapy w skali 1 : 5 000 - znaczone cyframi 1, 2, 3, 4,
- arkusza w skali 1 : 10 000 na 25 arkuszy mapy w skali 1 : 2 000 - oznaczone liczbami 01, 02,
03...09, 10, 11...25,
- arkusza mapy w skali 1 : 2 000 na 4 arkusze mapy w skali 1 : 1 000 - oznaczone cyframi 1,
2, 3, 4,

- arkusza mapy w skali 1 : 1 000 na 4 arkusze mapy w skali 1 : 500 - oznaczone cyframi 1, 2,
3, 4.

Wymiary i pola powierzchni arkuszy mapy zasadniczej w poszczególnych skalach przedstawiaj

nast

puj

co:

Na arkuszu mapy w skali

Wymiary arkusza

[km]

1:10
000

1:5 000

1:2
000

1:1
000

1:500

Arkusz
w skali

mapy

liczba arkuszy

Wzdłu

osi
x

Wzdłu

osi
y

Pole

powierzchni

arkusza

[ha]

Przykłady

godła

1:10000

5,0

8,0

4000

6,115,27

1:5 000

2,5

1000

6,115,27,4

1:2 000

6,25

1,6

160

6,115,27,25

1:1 000

100

0,5

0,8

6,115,27,25,4

1:500

400

100

0,25

0,4

6,115,27,25,44

Rysunek 3

. Schemat podziału arkusza w skali 1 : 10 000 na arkusze mapy zasadniczej w skalach 1 : 5

000, 1 : 2 000, 1 :1 000, 1 : 500

Rysunek 4

. Przykład rozmieszczenia arkuszy mapy w skali 1 : 10 000 dla pasa nr 6 (L

=18°)

§ 36.

Mapy topograficzne

1.Mapy topograficzne przedstawiaj

elementy

rodowiska geograficznego powierzchni Ziemi i ich

przestrzenne zwi

zki.

2. Dla obszaru całego kraju sporz

dza si

i aktualizuje mapy topograficzno w skali 1 : 10 000 2. oraz 1

: 50 000.
3. Mapa topograficzna w skali 1 : 10 000 stanowi podstawowy materiał do redagowania mapy
topograficznej w skali 1 : 50 000 oraz map topograficznych w innych skalach.

§ 37.

Zasady podziału i oznaczania arkuszy map topograficznych w układzie współrz

ęęęę

dnych "1992"

Zasady podziału i oznaczania arkuszy map topograficznych oraz orientacyjne ich wymiary i
powierzchnie przedstawia tablica i szkic (

rys. 5

) Dopuszcza si

czenie dwóch s

siednich

równole

nikowo godeł map w jeden arkusz.

Na arkuszu mapy w skali

Wymiary
arkusza

Wymiary
arkusza w
km

1:1000000 1:100000 1:50000 1:25000

Przykłady
godła

Odst

siatki

kilometrowej

na mapie

Arkusz w

skali

Liczba arkuszy

Szer. Dł.

M-34

SZER. DŁ.

1;1000000 1

4st

6st

M-34-D

430

445

1:500000

2st

3st

M-34-D

220

222

1:200000

40’

1st

M-34-
XXXVI

2cm(4km\)

1:100000

144

20’

30’

M-34-136

2cm(2km)

1:50000

10’

15’

M-34-
136-B

2cm(1km)

18,5

1:25000

5’

7,5’ M-34-

136-C-c

4cm(1km)

9,7

1;10000

M-34-
136-D-d-
4

10cm(1km)

4,7

Wymiary arkuszy map topograficznych wzdłu

szeroko

ci i długo

ci oraz ich powierzchnie odnosz

do arkuszy wypadaj

cych w tym samym pasie co arkusze podane w przykładzie godła. Wymiary i

powierzchnie arkuszy malej

ku północy, natomiast zwi

kszaj

ku południu.

Rysunek 5

. Szkic podziału arkusza mapy topograficznej w skali 1 : 100 000 na arkusze w skali 1 : 50

000, 1 : 25 000, 1 :10 000 (M-34-136)

§ 38.

Mapy tematyczne

1.Mapy tematyczne opisuj

wybrane elementy

rodowiska geograficznego i okre

lone procesy lub

zjawiska przyrodnicze i społeczno-gospodarcze.
2..Do opracowania map tematycznych wykorzystuje si

odpowiednio map

zasadnicz

oraz 2. mapy

topograficzne.

§ 39.

Metryka mapy

Przebieg opracowania mapy dokumentuje si

w metryce mapy.

2. W metryce mapy zamieszcza si

podstawowe informacje

ródłowe o cechach mapy i stopniu jej

aktualno

ci.

ROZDZIAŁ VIII. OGÓLNE ZASADY PORZ

ĄĄ

DKOWE

§ 40.

Przygotowanie prac

Prace geodezyjne i kartograficzne poprzedza si

1) zgłoszeniem zamiaru ich wykonania do wła

ciwego o

rodka dokumentu geodezyjnej i

kartograficznej (ODGiK); list

prac nie podlegaj

cych zgłoszeniu okre

laj

odr

bne przepisy,

2) analiz

przydatno

ci wskazanych przez ODGiK materiałów,

3) sformułowaniem na pi

mie wniosków z analizy.

§ 41.

Wywiad terenowy

1.Prace geodezyjne lub kartograficzne wymagaj

ce prac terenowych poprzedza si

wywiadem w

terenie, którego wynikami mog

, w zale

ci od tematu zakresu prac:

1) ogólne rozpoznanie charakteru terenu,
2) ocena stanu istniej

cej osnowy geodezyjnej,

3) stopie

aktualno

ci map,

4) inne istotne dla planowanej pracy informacje.

2.Wyniki wywiadu terenowego wnosi si

graficznie i w formie notatek na ma wywiadu, któr

wykonuje

na kopii mapy zasadniczej, a gdy jej brak, na kopii innej dost

pnej mapy.

§ 42.

Dokumentacja prac

1.Dokumentacj

prac geodezyjnych i kartograficznych dzieli si

na dwie cz

ęś

1) dokumentacj

zawieraj

materiały i informacje przeznaczone do pa

stwowego zasobu

geodezyjnego i kartograficznego,
2) dokumentacj

przeznaczon

dla zamawiaj

cego prace.

2. Cało

ść

dokumentacji przekazuje si

po zako

czeniu prac do ODGiK, gdzie nast

puje sprawdzenie

jej formy, zakresu i zgodno

ci z zasadami wykonywania prac geodezyjnych i kartograficznych, po

czym cz

ęść

przeznaczona dla zamawiaj

cego jest wydawana wykonawcy z odpowiednimi klauzulami.

§ 43.

Sposób przekazywania danych

1. Dokumentacja techniczna prac geodezyjnych mo

e, a osnów geodezyjnych powinna, by

przekazywana do ODGiK jednocze

nie w dwojakiej formie:

1) drukowanej (pisemnej), zawieraj

cej odr

cznie podpisane dokumenty,

2) komputerowej lub na komputerowych no

nikach informacji.

§ 44.

Format

1. Przekazywanie materiałów geodezyjnych i kartograficznych, tworz

cych zasób bazowy i u

ytkowy

rodka dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej nast

puje po uzgodnieniu z o

rodkiem (odbiorc

danych) sposobu komputerowego przekazania informacji.
Format przekazywanych danych okre

lony jest przez Standard Wymiany Informacji Geodezyjnej

(SWING).Stosowanie SWING wymaga istnienia opisu modelu przekazywanych informacji, w formie
katalogu klas obiektów.
2.Dopuszcza si

wymian

danych mi

dzy ró

cymi si

systemami przy u

yciu innego ni

SWING

formatu.

§ 45.

Podpis cyfrowy

Przy przesyłaniu danych ogólnie dost

pnymi ł

czami, w szczególno

ci z u

yciem Internetu, stosuje

standardowy podpis cyfrowy. Elementem standardowego podpisu cyfrowego jest klucz jawny

(jawny skrót danych) do sprawdzania przez odbieraj

cego autentyczno

ci danych (klucz ten mo

tak

e odbierany przez stron

trzeci

, w celu ustalenia autentyczno

ci danych).

§ 46.

Protokół przekazania - informacje autoryzuj

ąąąą

Wraz z przekazywanym plikiem SWING (lub innym) wykonawca prac przygotowuje odr

cznie

podpisany dokument o nazwie protokół przekazania danych, który (po otrzymaniu danych) podpisuje
tak

e odbiorca. Protokół ten autoryzuje dane, wymieniaj

1) nazw

pliku,

2) jego rozmiar,
3) dat

jego utworzenia,

4) zbiór obliczonych dla pliku sum kontrolnych (klucz jawny standardowego podpisu cyfrowego).

§ 47.

Protokół przekazania informacje formalne

Protokół przekazania danych, poza informacjami autoryzuj

cymi, powinien zawiera

1) nadruk lub piecz

firmow

z nazw

i adresem wykonawcy,

2) okre

lenie jednostki obszarowej - godło arkusza mapy lub nazw

województwa, miasta, powiatu,

gminy,
3) daty sporz

dzenia pliku SWING (lub innego) i protokołu,

4) opis formy przekazania - dyskietki, ta

my komputerowe, CD-ROM, transfer danych poprzez sie

itp.

5) ewentualne dodatkowe informacje dotycz

ce opracowania danych technicznych.

RYS 1

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:

więcej podobnych podstron