background image

Okrągły stół

Nie dowiadujemy się z mitów ile dokładnie było miejsc przy okrągłym stole - 

zdaje się że było ich koło 24 z koleji inni sądzą , że było ich 155 a inni 46 - 

ustalmy jednak że było ich 24. Historia ich rozpoczyna się od Króla Artura który 

gdy objął tron z pomocą czarownika Merlina powiedział iż będą oni się 

spotykać w kręgu gdzie każdy będzie sobie równy że nie będzie podziału na 

kategorie z jakich pochodzą rodzin. Wszyscy rycerze w tym kręgu mieli za 

zadanie bronić królestwa Camelot . A uprzyjemniać coroczne biesiadowanie 

miały opowieści które przeżył któryś z rycerzy . Właśnie z tąd powstały słynne 

przygody Króla Artura i rycerzy okrągłego stołu. 

Najsłynniejsi rycerze okrągłego stołu:

Bors de Granis - syn króla Bana z Benoic. Kuzyn Lancelota i jeden z 

najznamienitszych rycerzy Okrągłego Stołu. Jeden z trójki rycerzy-

poszukiwaczy Graala, którym się powiodło. 

Galahad - jeden z trzech rycerzy Graala, którym udało się zdobyć to niezwykłe 
naczynie; nieślubny syn Elaine z Corbenic i Lancelota. Był rycerzem o czystym 

sercu, niepokonanym w walce. W dokonaniach prześcignął ojca, który przez 

grzech cudzołóstwa z Guinevere nie był godzien zobaczyć Graala; stanowi 

niejako duchowe przedstawienie Lancelota. Zmarł, ujrzawszy Graala; został 

pochowany w Sarras.

Gawain - najstarszy syn Morgause i Lota z Orkney, siostrzeniec Artura. Wiążą 

się z jego postacią dwie opowieści:

Gromer Somer Joure, potężna magiczna istota, uwięził kiedyś Artura, a w 

zamian za jego wolność zażądał odpowiedzi na pytanie: "Czego pragnie kobieta 

najbardziej na świecie?". Pewnej nocy do Artura przyszła do niego okropna 

stara kobieta i przedstawiła mu się jako Ragnell. Była to siostra Gromera, który 
zaklął ją właśnie w staruchę. Powiedziała mu, że zna odpowiedź na pytanie, ale 

powie mu, tylko wtedy, gdy wyjdzie za nią jeden z Rycerzy Okrągłego Stołu. 

Zgodził się właśnie Gawain. W noc poślubną Gawain pocałował Ragnell i 

zmieniła się ona w piękną kobietę. Oświadczyła mu, że od niego zależy, czy ma 

być piękna w nocy i brzydka za dnia, czy piękna za dnia i brzydka w nocy. 

Gawain nie mógł się zdecydować i poprosił, by sama podjęła decyzję - w ten 

sposób znalazł właściwą odpowiedź: każda kobieta pragnie władzy albo 

przeprowadzenia swojej woli. 

background image

Zielony rycerz, straszliwa, zielonoskóra postać w zielonym odzieniu. Przybył na 

dwór Artura i wyzwał biesiadujących rycerzy na niecodzienny pojedynek: niech 

jakiś śmiałek odrąbie mu głowę jego własnym toporem, a w zamian on zada 

podobny cios. Gawain przyjął wyzwanie, gdy uderzył w kark zielonoskórego ten 

jak gdyby nigdy nic złapał za topór i zażądał, aby teraz Gawain dał sobie zadać 

cios. Za wstawiennictwem Artura Gawain otrzymał odroczenie ciosu na rok. 

Gawain znalazł schronienie w zamku, gdzie gościła go po królewsku pani 

Bertilak. Przed spotkaniem z Zielonym Rycerzem ofiarowała mu pendent, który 

miał go przed nim chronić. Gawain nie wiedział, że Zielony Rycerz to jego 

gospodarz, pan Bertilak. Gawain wygrał, ale ponieważ haniebnie przyjął pomoc 

pani Bertilak, musiał na zawsze umieścić w swym herbie Zielony Pendent, czyli 

Zieloną Podwiązkę. Zielony Rycerz wyjawił, kim jest, oraz przyznał, że został 

zaczarowany przez Morgan.

 

Lancelot - największy rycerz arturiańskiej Brytanii, pokonany jedynie przez 

własnego syna, Galahada. Jako syn króla Bana z Benoic we Francji był księciem 

z urodzenia. Wychowała go Pani z Jeziora. Miał jednak skazę - nie umiał 

przezwyciężyć miłości do Guinevere, żony Artura. Grzech ten sprawił, że nie 

udało mu się znaleźć Graala, choć później dokonał cudownego wyleczenia 

rycerza zwanego panem Urrey z Węgier, którego mógł uzdrowić tylko 

najznamienitszy rycerz na świecie. Lancelot był rzeczywiście najsilniejszym z 

ludzi, ale nigdy nie osiągnął prawdziwej duchowej rycerskości. Ratując 

Guinevere przed stosem, zabił niechcący swego najlepszego przyjaciela, 

Garetha z Orkney. Po odejściu Artura schronił się w pustelni i został 

świątobliwym mężem. Zmarł i został pochowany w swym zamku Joyous Gard.

Mordred - syn Artura i jego przyrodniej siostry Morgause. Kazirodczy związek 

czynił go i synem, i siostrzeńcem Artura - niegdyś, zgodnie z celtyckimi 

zasadami obierania króla, była to bardzo silna pozycja, gdyż Celtowie dawali 

pierwszeństwo siostrzeńcowi króla, a nie synowi. (Stąd silne związki pomiędzy 

Arturem a pozostałymi siostrzeńcami, szczególnie Gawainem, którego rodzina 

miała największe prawa do tronu). Większość wersji legendy arturiańskiej 

przedstawia Mordreda jako łotra. Gdy Artur pojął, że spał z Morgause, usiłował 

zabić chłopca, a wszystkie dzieci narodzone w owym czasie kazał wsadzić do 

łodzi i zatopić. Mordred uciekł i wychowywał się z przyrodnimi braćmi 

Gawainem, Gaherisem, Agravainem i Garethem. Pod nieobecność 

przebywającego na wojnie Artura próbował poślubić Guinevere. W końcu ginie 

z ręki ojca, którego śmiertelnie zranił w bitwie pod Camlan.

Palomides - rycerz saraceński na dworze Artura, jeden z najwybitniejszych 

rycerzy Okrągłego Stołu. Poświęcił się głównie zaciekłej rywalizacji o Izoldę z 

background image

Irlandii, ale po śmierci Pellinore'a brał też udział w poszukiwaniu Ujadającej 

Bestii. Lancelot uczynił go księciem Prowansji.

Parsival - wychowany został z dala od jakiejkolwiek cywilizacji. Parcival 

prawdopodobnie nigdy nie opuściłby swej matki gdyby nie przypadkowo 

spotkani rycerze, a konkretnie Lancelot. Rycerz powiedział Parsiwalowi, że 

Król Artur chętnie przyjmie do swego rycerstwa takiego szlachetnego 

młodzieńca jak on. Parsirval ucieszony taką odpowiedzią od razu pobiegł do 

matki z wiadomością, że ma zamiar zostać rycerzem. Związany jest on z 

poszukiwania mi Graala. Po wielu przygodach trafia w końcu do zamku Graal, 

gdzie, gdy siedział przy uczcie kolejno ukazały mu się Insygnia Graala, czemu 

towarzyszył wielki lament. Parsival podejmował tą próbę dwa razy, za 

pierwszym razem po uczcie nie powiedział nic i nie odnalazł Graala, za drugim 

odnalazł Graala, gdyż po uczcie zadał pytanie: "Co to znaczy?" Jest to pytanie 

odwieczne i odnosi się do wszystkich problemów materialnych i duchowych, 

gdyż w ten sposób można je rozwiązać i stawić im czoło.