464

Część II. Prawo administracyjne

Pr

aw

o a

dm

in

ist

ra

cy

jn

e

Kazus 10.

Przeniesienie na inne stanowisko

Stan faktyczny

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją Nr (...) z 6.8.2003 r., działając na

podstawie art. 156 § 1 pkt 2, art. 157 § 1 i art. 158 § 1 KPA, odmówił stwierdzenia nieważ-

ności decyzji Komendanta Głównego Policji Nr (...) z 11.1.2001 r. utrzymującej w mocy

rozkaz personalny Komendanta Wojewódzkiego Policji w R. w przedmiocie przeniesienia

pana Jana P. na równorzędne stanowisko służbowe i przyznania dodatku służbowego.

W uzasadnieniu organ wskazał, że Komendant Wojewódzki w R. rozkazem personalnym

Nr (...) z 15.11.2000 r. zwolnił pana Jana P. ze stanowiska głównego specjalisty Zespołu

Analiz Kryminalnych KWP w R. w 7 grupie uposażenia i dodatkiem służbowym w kwo-

cie 845 zł, posiadającego zachowane w trybie art. 103 ust. 2 ustawy z 6.4.1990 r. o Policji

(t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 287, poz. 1687 ze zm.), prawo do zaszeregowania w 5 grupie uposa-

żenia stopnia młodszego inspektora − należnych mu wcześniej na zajmowanym stanowi-

sku Zastępcy Komendanta Wojewódzkiego Policji i z 1.7.2000 r. mianował na równorzędne

stanowisko – radcy Zespołu Analiz Kryminalnych KWP w R. w 13 grupie uposażenia

z mnożnikiem 1,92 kwoty bazowej – wynikającym z zachowania prawa do zaszerego-

wania w 14 grupie uposażenia jednocześnie podwyższając dodatek służbowy do kwoty

895 zł.

Powyższa decyzja była, zdaniem organu, konsekwencją zmiany regulacji prawnej do-

tyczącej wprowadzenia rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji

z 28.9.2000 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie uposażenia zasadniczego policjan-

tów, jego wzrostu z tytułu wysługi lat oraz szczegółowych zasad otrzymywania i wyso-

kości dodatków do uposażenia policjantów (Dz.U. Nr 83, poz. 945), które zmieniło katalog

stanowisk policjantów wraz z zaszeregowaniem ich do odpowiednich grup uposażenia

zasadniczego i odpowiadających im mnożników kwoty bazowej. Określenie uposażenia

funkcjonariusza nastąpiło na podstawie § 2 ust. 4 ww. rozporządzenia, zgodnie z którym

gdy stanowisko służbowe, z którym wiązało się prawo do określonego zaszeregowania

uległo likwidacji przed 30.6.2000 r., policjantowi przysługuje od 1.7.2000 r. grupa uposa-

żenia równorzędna do dotychczasowej według tabeli stanowiącej załącznik Nr 3 do tego

rozporządzenia.

Pan Jan P. był zastępcą Komendanta Wojewódzkiego Policji w P. W związku z ustawą

z 19.10.1998 r. − Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną

(Dz.U. Nr 133, poz. 872 ze zm.) likwidacji uległa jednostka, w której pracował funkcjona-

riusz, który został mianowany głównym specjalistą ds. kontaktów zagranicznych Zespołu

Samodzielnych Stanowisk Komendy Wojewódzkiej Policji w R. w 7 grupie uposażenia

zasadniczego z zachowaniem prawa do zaszeregowania na poprzednio zajmowanym

stanowisku. Stanowiskiem równorzędnym do dotychczas zajmowanego było stanowisko

radcy zaszeregowane w 13 grupie uposażenia. Jednocześnie z tytułu zachowania prawa

do zaszeregowania na poprzednim stanowisku Zastępcy Komendanta Wojewódzkiego

Policji w P. w grupie 5 uposażenia ustalono, że Janowi P. przysługuje 14 grupa uposażenia

określona w tabeli stanowiącej załącznik Nr 3 do rozporządzenia Ministra Spraw We-

wnętrznych i Administracji z 28.9.2000 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie upo-

sażenia zasadniczego policjantów, jego wzrostu z tytułu wysługi lat oraz szczegółowych

zasad otrzymywania i wysokości dodatków do uposażenia policjantów (Dz.U. Nr 83,

poz. 645), ponieważ stanowisko zajmowane przez niego uległo likwidacji.

465

Pr

aw

o

ad

m

in

is

tr

ac

yj

ne

Jan P. złożył 22.8.2003 r. odwołanie od powyższej decyzji.

Z kolei Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z 8.9.2003 r., działając na

podstawie art. 138 § 1 pkt 1 KPA utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu

organ wskazał, iż analiza sprawy nie wskazuje na to, aby w tym przypadku miało miejsce

naruszenie prawa.

Kazus 10. Przeniesienie na inne stanowisko

466

Część II. Prawo administracyjne

Pr

aw

o a

dm

in

ist

ra

cy

jn

e

Propozycja rozwiązania

Zgodnie z treścią art. 97 § 1 ustawy z 30.8.2002 r. – Przepisy wprowadzające

ustawę – Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę – Prawo o postę-

powaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1271 ze zm.)

sprawy, w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administra-

cyjnego przed 1.1.2004 r. i postępowanie nie zostało zakończone, podlegają

rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podsta-

wie przepisów ustawy z 30.8.2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami

administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Stosownie do treści art. 13 § 2 PrPostSądAdm do rozpoznania sprawy wła-

ściwy jest wojewódzki sąd administracyjny, na którego obszarze właściwości

ma siedzibę organ administracji publicznej, którego działalność została za-

skarżona.

Natomiast zgodnie z treścią art. 1 § 1 i 2 PrPostSądAdm sąd administra-

cyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę pod względem

zgodności z prawem zaskarżonej decyzji administracyjnej i to z przepisami

obowiązującymi w dacie jej wydania.

Zgodnie, bowiem z § 2 ust. 3 wspomnianego rozporządzenia z 28.9.2000 r.

policjantowi, któremu przed 1.7.2000 r. zachowano prawo do zaszeregowania

na poprzednio zajmowanym stanowisku służbowym, przysługuje od tego

dnia grupa przewidziana dla nowego stanowiska równorzędnego ze stano-

wiskiem, z którego zachowano prawo do tego zaszeregowania. Natomiast

w razie, gdy stanowisko służbowe, z którego zachowano prawo do zasze-

regowania uległo likwidacji przed 30.6.2000 r., policjantowi przysługuje od

1.7.2000 r. grupa uposażenia zasadniczego, równorzędna do dotychczasowej,

określona w tabeli – załączniku Nr 3 do ww. rozporządzenia.

Tym samym rozstrzygnięcie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji

nie było prawidłowe i powinno zostać zaskarżone do sądu administracyjne-

go.

467

Pr

aw

o

ad

m

in

is

tr

ac

yj

ne

Propozycja pisma

Warszawa, ………. r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny

w Warszawie

ul. Jasna 2/4

00-013 Warszawa

za pośrednictwem

Minister Spraw Wewnętrznych

i Administracji w Warszawie

ul. Stefana Batorego 5

02-591 Warszawa

Skarżący:

dane wnioskodawcy…

zamieszkały…

reprezentowany przez:

adw. Jana Nowaka

prowadzącego Kancelarię Adwokacką w…

ustanowionego w sprawie

Sygn. akt...

Organ:

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w Warszawie

ul. Stefana Batorego 5

02-591 Warszawa

Wartość przedmiotu zaskarżenia:...

(w zależności od rodzaju sprawy – w tym przypadku nie występuje, dlatego jej nie określamy)

SKARGA DO WOJEWÓDZKIEGO SĄDU ADMINISTRACYJNEGO

Działając w imieniu………… (zwanym dalej „Skarżącym”), którego pełnomocnictwo za-

łączam, na podstawie art. 52 § 1, art. 53 § 1 i art. 54 § 1 ustawy z 30.8.2002 r. – Prawo o po-

stępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), wnoszę

skargę na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.

Zarzucam zaskarżonej decyzji naruszenie prawa materialnego poprzez błędną interpreta-

cję art. 16 ust. 2 i art. 29 ustawy z 13.10.1998 r. – Przepisy wprowadzające ustawy reformu-

jące administrację publiczną (Dz.U. Nr 133, poz. 872 ze zm.).

W związku z powyższym wnoszę o:

1) zastosowanie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a PrPostSądAdm, mianowicie o uwzględnienie skar-

gi i o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości z uwagi na naruszenie prawa material-

nego, które miało wpływ na wynik sprawy,

Kazus 10. Przeniesienie na inne stanowisko

468

Część II. Prawo administracyjne

Pr

aw

o a

dm

in

ist

ra

cy

jn

e

2) stwierdzenia przez sąd, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu w całości do

chwili uprawomocnienia się niniejszego wyroku,

3) zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

W tym miejscu oświadczam, iż zaskarżoną decyzję doręczono Skarżącemu ………… r.

UZASADNIENIE

(na wstępie uzasadnienia skargi należy przedstawić dotychczasowy przebieg postępowania w spra-

wie, przytaczając daty i numery decyzji wydawanych w kolejnych instancjach, a także wszystkie

ustalenia faktyczne w sprawie, a następnie przejść do argumentów uzasadniających uchylenie de-

cyzji, które w przedmiotowej sprawie zamieszczone są poniżej)

W świetle przepisów art. 16 ust. 2 i art. 29 ustawy z 13.10.1998 r. – Przepisy wprowa-

dzające ustawy reformujące administrację publiczną, zmian dokonanych w ramach reor-

ganizacji komend wojewódzkich Policji nie można traktować jako likwidacji stanowiska

zastępcy komendanta wojewódzkiego Policji w rozumieniu § 2 ust. 4 rozporządzenia Mi-

nistra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 28.9.2000 r. zmieniającego rozporządzenie

w sprawie uposażenia zasadniczego policjantów, jego wzrostu z tytułu wysługi lat oraz

szczegółowych zasad otrzymywania i wysokości dodatków do uposażenia policjantów

(Dz.U. Nr 83, poz. 945).

Głównym problemem rozpatrywanej sprawy jest pytanie: czy zajmowane przez skarżą-

cego wcześniej stanowisko zastępcy komendanta wojewódzkiego Policji uległo likwidacji

w ramach zmiany podziału terytorialnego kraju i związanej z nią reorganizacji admini-

stracji publicznej? Od tego zależy bowiem obecnie grupa uposażenia skarżącego – wyższa

o jeden szczebel, jeżeli przyjąć, że ma do niego zastosowanie przepis § 2 ust. 3 rozporzą-

dzenia z 28.9.2000 r. od tej, jaką mu ustalono na podstawie § 2 ust. 4 tego rozporządze-

nia.

Zdaniem strony skarżącej kwestię rozstrzygają przepisy ustawy z 13.10.1998 r. – Prze-

pisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną. Według art. 16 ust. 2

tej ustawy jednostki wymienione w ust. 1 (m.in. komendy wojewódzkie Policji), istnie-

jące 31.12.1998 r. w miastach, które 1.1.1999 r. nie będą siedzibami województw, z tym

dniem wchodzą w skład jednostek organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy

odpowiednich kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich. Przepis

art. 29 stanowi natomiast, że 31.12.1998 r. odwołuje się dotychczasowych wojewódzkich

(okręgowych) komendantów, inspektorów i kierowników innych jednostek organizacyj-

nych, o których mowa w art. 16 ust. 2, oraz ich zastępców (art. 29 ust. 1). Stosunki pracy

(również stosunki służbowe) z tymi osobami, jeżeli przepisy odrębne nie stanowią ina-

czej, wygasają 30.6.1999 r.

Dlatego w ocenie skarżącego z przytoczonych wyżej przepisów nie wynika więc, że re-

organizacja komend wojewódzkich Policji dokonana w ramach reorganizacji administra-

cji publicznej spowodowała likwidację stanowiska zastępcy komendanta wojewódzkiego

Policji, które Skarżący zajmował do czasu włączenia Komendy Wojewódzkiej Policji w K.

do struktury Komendy Wojewódzkiej Policji w R. Przyniosła ona jedynie (podkreślaną

przez organy Policji) zmianę zaszeregowania zajmowanego przez Skarżącego stanowiska

zastępcy komendanta wojewódzkiego Policji, opartego dotychczas na trzech kategoriach

zaszeregowania tych stanowisk, a od 1.1.1999 r. na dwóch kategoriach.

W konkluzji należy stwierdzić, iż zgodnie, z § 2 ust. 3 wspomnianego rozporządzenia

z 28.9.2000 r. policjantowi, któremu przed 1.7.2000 r. zachowano prawo do zaszerego-

wania na poprzednio zajmowanym stanowisku służbowym, przysługuje od tego dnia

469

Pr

aw

o

ad

m

in

is

tr

ac

yj

ne

grupa przewidziana dla nowego stanowiska równorzędnego ze stanowiskiem, z którego

zachowano prawo do tego zaszeregowania. Natomiast w razie, gdy stanowisko służbo-

we, z którego zachowano prawo do zaszeregowania uległo likwidacji przed 30.6.2000 r.,

policjantowi przysługuje od 1.7.2000 r. grupa uposażenia zasadniczego, równorzędna

do dotychczasowej, określona w tabeli – załączniku Nr 3 do wyżej cytowanego rozporzą-

dzenia.

Pełnomocnik strony skarżącej uważa również, że w świetle przedstawionych przepi-

sów ustawy z 13.10.1998 r. – Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację

publiczną tych zmian nie można traktować jako likwidacji stanowiska zastępcy komen-

danta wojewódzkiego Policji w rozumieniu § 2 ust. 4 rozporządzenia z 28.9.2000 r. Zli-

kwidowano, bowiem tylko jedną z kategorii zaszeregowania tego stanowiska. Dlatego

też zmiana stanowiska Skarżącego, dokonana zaskarżoną decyzją, powinna uwzględniać

wymagania wynikające z treści § 2 ust. 3 tego rozporządzenia.

Wskazując na powyższe argumenty, uchylenie decyzji jest zdaniem strony skarżącej

w pełni uzasadnione.

Adwokat

Jan Nowak

(podpis)

Załączniki:

1) pełnomocnictwo wraz z dowodem opłaty;

2) dowód opłacenia wpisu sądowego;

3) odpisy skargi i załączników.

Zob. wyr. WSA w Warszawie z 16.11.2004 r. (II SA 3885/03, niepubl.)

Kazus 10. Przeniesienie na inne stanowisko