PLĄSAWICA SYDENHAMA
PLĄSAWICA OSTRA, CHOREA ACUTA SEU
MINOR

1. R. Mazur i wsp. „Podstawy kliniczne

neurologii“

2. W. Jakimowicz „Neurologia kliniczna“

EPIDEMIOLOGIA:

•

częstość

↓

w związku z wprowadzeniem antybiotyków

•

choroba dotyczy prawie wyłącznie dzieci w wieku 5 – 15 lat,

choć opisywano pojedyncze przypadki u dorosłych

•

częściej dziewczęta

ETIOLOGIA:

•

infekcja streptokokowa (choroba jest jedną z postaci

choroby reumatycznej)

PATOGENEZA:

•

prawdopodobnie związana z podrażnieniem zapalnym

(neuroinfekcja), lub odczynem
autoimmunologicznym

OBRAZ KLINICZNY:

•

przebieg :

-

choroba trwa przeważnie 2 – 3 miesięce

-

w lżejszych postaciach objawy ustępują szybciej
po upływie 3 – 6 tygodni

-

objawy ustępują zazwyczaj niezależnie od
leczenia

-

zdarzają się jednak przypadki utrzymywania się
pląsawicy przez całe życie

•

ruchy mimowolne (pląsawicze) :

-

początkowo niezbyt nasilone :

→

dziecko bywa karcone, że nie może
usiedzieć w miejscu, upuszcza
przedmioty trzymane w ręce, robi
grymasy, nieporządnie pisze,
niezdarnie się porusza

-

nierzadko ruchy mimowolne stają się tak silne że
uniemożliwiają chodzenie, stanie i wykonywanie
najprostszych czynności (czasem jednak mają
małe nasilenie)

-

w pełni rozwinięte ruchy mimowolne :

→

są szybkie, krótkotrwałe, zmienne,
nieregularne i niesymetryczne

→

powstają jakby z dziwacznego
połaczenia fragmentów ruchów
dowolnych

→

najsilniej wyrażone w mięśniach
mimicznych twarzy i odsiebnych
częściach kończyn zwł. rękach

→

emocje nasilają ruchy

→

w czasie snu ruchy znikają

-

w ciężkich postaciach występują zaburzenia
mowy (dyzartria i anartria), żucia i połykania

-

niekiedy oddech bywa przerywany i nieregularny

•

obniżenie napięcia mięśni :

-

w przebiegu choroby ruchy mimowlne ustępują
częściowo, lub całkowicie, natomiast pojawia się
wybitne

↓

napięcia mięśni

-

chory wówczas nie porusza kończynami jakby
miał je porażone (chorea mollis)

-

częsty jest objaw pronacyjny :

→

jeśli chory uniesie do przodu
wyprostowane kończyny górne i
utrzymuje je w tym położeniu
nastepuje wówczas pronacja
przedramion

1

-

odruchy mogą być osłabione, a czasem (w razie
dużego

↓

napięcia mięśni) przejściowo zniesione

→

odruchy kolanowe czasem są
wahadłowe

→

czasem po uderzeniu w rzepkę
obserwuje się pozostawanie
konczyny dolnej w pozycji
wyprostnej (skurcz prostowników
podudzia) (objaw Gordona)

•

zespół obsesyjno – kompulsywny :

-

rozdrażnienie

-

chwiejność emocjonalna

-

nadpobudliwość

-

łatwa męczliwość

-

rzadziej cięższe zaburzenia psychiczne
(splątanie, podniecenie, halucynacje)

BADANIA DODATKOWE :

•

EEG :

- uogólnione zwolnienie czynności podstwowej

ROZPOZNANIE:

•

RÓŻNICOWANIE:

•

LECZENIE:

-

choremu należy zapewnić spokój

•

antybiotyki :

-

ukierunkowane na patogennego paciorkowca

•

benzodiazepiny :

-

poprawa zaburzeń emocjonalnych i ruchów
mimowolnych

•

glikokortykosteridy :

- zalecane przez niektórych

POWIKŁANIA:

•

ROKOWANIE:

•

pomyślne

•

nawroty zdarzają się u 1/3 chorych

•

rzadko zgon, najczęściej spowodowany towarzyszącą

chorobą serca

PROFILAKTYKA:

•

PATRZ TEŻ:

•

pląsawice

2