background image

 

  

 
 

JAK POWSTAJĄ LUDZKIE POSTAWY ? 

 
 
 

 
 

Istnieje  wiele  definicji  postawy:  według  G.W.  Allporta  termin  postawa  został  po 

raz  pierwszy  użyty  przez  filozofów  Spencera  i  Baina,  którzy  przez  postawę  rozumieli 
psychiczny  stan  gotowości  do  słuchania,  uczenia  się  czegoś,  stan  który  jest  warunkiem 
przyswojenia  sobie  prawdziwej  wiedzy.  F.  Znaniecki  i  W.J.  Thomas  poprzez  termin 
postawa  rozumieli  stan  umysłu  jednostki  wobec  pewnych  wartości  o  społecznym 
charakterze.  W.M.  Fuson  przez  postawę  rozumie  prawdopodobieństwo  wystąpienia  w 
danej  sytuacji  określonego  zachowania.  Według  D.  Droba  postawa  to  psychologiczna 
dyspozycja jednostki do działania w określony sposób wobec pewnych przedmiotów. L.L. 
Thurstone  przez  postawę  rozumie  stopień  natężenia  pozytywnego  lub  negatywnego 
uczucia związanego z jakimś przedmiotem. H.A. Murray i C.D. Morgan ujmują postawę 
jako  trwałą  dyspozycję  charakteryzującą  się  konsekwentnym  występowaniem  tego 
samego  uczucia  wobec  pewnej  całości.  S.A.  Asch  uważa,  że  postawa  jest  organizacją 
doświadczeń  i  danych  dotyczących  jakiegoś  przedmiotu.  M.J.  Rosenberg  przez  postawę 
rozumie  strukturę  złożoną  z  elementów  poznawczych  (ze  zbioru  przekonań  dotyczących 
możliwości  realizowania  pewnych  wartości  przez  przedmiot  postawy).  D.  Krech  i  R.S. 
Crutchfield  wskazuje,  że  postawa  jest  „trwałą  organizacją  procesów  motywacyjnych, 
emocjonalnych  i  spostrzeżeniowych,  a  także  innych  procesów  poznawczych,  odnoszącą 
się  do  jakiegoś  aspektu  świata  otaczającego  jednostkę”.  M.B.  Smith  przez  postawę 
rozumie  strukturę  złożoną  z  elementów  poznawczych,  które  składają  się  na  zasób 
informacji  o  przedmiocie  postawy,  z  elementów  afektywnych,  mających  określony 
kierunek  i  siłę  oraz  z indywidualnego  działania nosiciela  postawy  wobec  jej  przedmiotu. 
S.  Nowak,  M.  Marody  i  T.  Mądrzycki  stoją  na  stanowisku,  że  postawa  odnosi  się  do 
określonego  przedmiotu  i  składa  się  z  elementów  poznawczych,  emocjonalno-
oceniających  i  z  elementów  behawiorystycznych  (dyspozycji  do  zachowania  się)  wobec 
przedmiotu  czy  klasy  przedmiotów.  Według  S.  Mika  postawa  to  względnie  trwała 
struktura  (lub  dyspozycja  do  pojawiania  się  takiej  struktury)  procesów  poznawczych, 
emocjonalnych i tendencji do zachowań, w której wyraża  się określony stosunek wobec 
danego przedmiotu. 
 

Elementy postawy to: 

1)  zachowanie – tendencja do zachowania 
2)  uczucia, emocje 
3)  procesy poznawcze 
 

Z postawą mamy do czynienia: 

- raz gdy jest pewien aktualny stan wywołany przez obecność przedmiotu postawy 
-  drugi  raz,  gdy  jest  to  dyspozycja  do  systematycznego  pojawiania  się  tych  samych 

stanów. 
 

 

 

Istnieje wiele teorii kształtowania i zmian postaw. Większość z nich nawiązuje do 

określonych teorii psychologicznych. 
 

Zgodnie  z  koncepcjami  wywodzącymi  się  z  teorii  poznawczych,  kształtowanie  i 

zmiana  postawy  polega  na  przekazywaniu  informacji  dotyczących  przedmiotu  postawy, 
na  oddziaływaniu  na  uczucia  lub  na  prowadzeniu  do  zmian  w  zachowaniu.  Każda  taka 
zmiana wywołuje odpowiednie zmiany w innych elementach postawy. 

Postawa ma dwa wymiary: siłę i znak 

 
 

background image

 

 
                                                                    0 
              znak  

-                     + 

 

 

 

 

 

 

silne 

średnio silne  słabe  słabe  średnio silne  silne 

              siła 
 
 
 
 
 

Znak  postawy  jest  jednym  z  podstawowych  wymiarów  klasyfikowania  postawy. 

Wyróżniamy  trzy  znaki  postaw:  dodatni,  ujemny  i  zerowy.  Znak  +  (plus)  wskazuje  na 
postawę przychylną do przedmiotu postawy, znak – (minus) na nieprzychylną postawę do 
przedmiotu, a znak „0” (zero) ma brak zdecydowania w tym zakresie. 
 

W elementach postawy jeśli chodzi o procesy poznawcze, (przekonania) to dodatni 

znak postawy ujawnia się, gdy przedmiot postawy jest wartościowany dodatnio. 
 

Znak  ujemy  postawy  będzie  wyrażał  się  w  negatywnych  ocenach  wartościowania 

przedmiotu postawy. 
 

Postawa o znaku zero nie wyraża żadnych uczuć ani sądów. 

 

W  przypadku  emocji  znak  „+”  postawy  przejawia  się  pojawieniem  uczuć 

pozytywnych  do  przedmiotu  postawy.  Znak  „-”  postawy  przejawia  się  w  negatywnych 
uczuciach w stosunku do jej przedmiotu 
 
 

Siła  postawy  znajduje  wyraz  we  wszystkich  trzech  składnikach  postawy.  W 

przypadku  postaw  silnych  znajdzie  to  odzwierciedlenie  w  silnym  wartościowaniu 
pozytywnej  oceny  przedmiotu  postawy  lub  zdecydowanym  potępieniu  przedmiotu 
postawy. 
 
 

Przy  kształtowaniu  lub  zmianie  postawy  możemy  mieć  do  czynienia  z  trzema 

sytuacjami: 

1)  Sytuacja,  w  której  brak  było  jakiejkolwiek  postawy  wobec  danego  przedmiotu  i 

próbuje  się  ukształtować  jakąś  postawę.  Tego  rodzaju  sytuacje  występują 
najczęściej we wczesnym okresie socjalizacji człowieka, kiedy tworzą się postawy 
wobec bardzo wielu przedmiotów. 

2)  Sytuacja, w której zmiana postawy polega na zmianie jej siły bez zmiany znaku. 

Sytuacji takiej odpowiadają cztery możliwości: 

może zmienić się silna postawa negatywna na słabą postawę negatywną 

może zmienić się słaba postawa negatywna na silną postawę negatywną 

może zmienić się słaba postawa pozytywna na silną postawę pozytywną 

może zmienić się silna postawa pozytywna na słabą postawę pozytywną 

3)  Sytuacja, w której zmiana postawy może polegać na zmianie jej znaku. Sytuacji 

takiej odpowiadają następujące możliwości: 

zmiana znaku dodatniego na znak 0 

zmiana znaku ujemnego na znak 0 

zmiana znaku ujemnego na znak dodatni 

zmiana znaku dodatniego na znak ujemny 

zmiana znaku 0 na znak dodatni 

zmiana znaku 0 na znak ujemny 

 

Kształtowanie  postaw  oraz  zmiany  w  nich  dokonują  się  pod  wpływem  całego 

szeregu czynników społecznych. Wpływ czynników społecznych na zmiany postaw można 
badać na różnym poziomie ogólności: 

w  badaniach  opinii  publicznej  bada  się  niejednokrotnie,  w  jaki  sposób 
zmieniają  się  ludzkie  postawy  w  zależności  od  zaistnienia  pewnych 
wydarzeń, zwykle wydarzeń o charakterze społecznym 

w  badaniach  porównawczych  (międzykulturowych)  ujawnia  się  zwykle 
różnice w postawach ludzi żyjących w różnych kulturach 

background image

 

w  podejściu  eksperymentalnym  (w  którym  w  sposób  kontrolowany  przez 
badacza)  staramy  się  stwierdzić  jak  dany  czynnik  (czynniki)  wpływają  na 
proces kształtowania się czy zmian postaw 

 

Schemat kształtowania się postaw. 

 

NADAWCA            PRZEKAZ TREŚCI            KANAŁ              ODBIORCA            EFEKT 
POSTAWA          

 
 
  

Schemat kształtowania się postaw składa się z czterech elementów, których różne 

cechy  mają  wpływ  na  procesy  kształtowania  się  postaw  i  na  proces  ich  zmian.  Jest  to 
schemat uproszczony i niepełny. 
 

Nadawca  to  rodzice,  grupy  rówieśnicze,  nauczyciele,  środki  masowego  przekazu. 

Każdy  z  tych  nadawców  w  jakimś  stopniu  może  wpływać  na  postawy  odbiorców. 
Zasadniczą  rolę  w  kształtowaniu  postaw  odgrywają  rodzice  (szczególnie  w  okresie 
dzieciństwa). Postawy rodziców i stosowane przez nich środki wychowawcze wpływają na 
ukształtowanie się określonych postaw u dzieci co powoduje, że niejednokrotnie postawy 
dzieci  są  podobne  do  postaw  rodziców.  Duża  zależność  dziecka  od  rodziców  stanowi 
łatwość  kształtowania  tych  postaw  i  ich  trwałość.  Cechy  nadawcy  w  znacznym  stopniu 
wpływają na skuteczność jego oddziaływania na odbiorcę. 
 

Przekaz  (treść)  –  produkuje  go  nadawca,  za  jego  pomocą  chce  wpłynąć  na 

ukształtowanie  u  odbiorcy  danej  postawy  już  istniejącej  u  niego.  Cechy  przekazu 
wpływają  na  przebieg  procesu  zmian  i  kształtowania  postaw.  Przekaz  w  zależności  od 
zawartych  w  nim  treści  może  mieć  charakter  racjonalny  lub  emocjonalny,  może  być 
jednostronny lub dwustronny, może propagować postawy mniej lub bardziej rozbieżne z 
postawami odbiorcy. 

Kanał – narzędzie, za pomocą którego przesyłany jest przekaz. Takim narzędziem 

może być np.: słowo drukowane, słowo mówione, obraz w telewizji. 

Ostatecznym efektem oddziaływania nadawcy jest ukształtowanie się określonych 

postaw u odbiorcy. Na to ukształtowanie wpływają cechy wszystkich czterech elementów 
tego  schematu.  To  czy  ukształtują  się  postawy  pożądane  będzie  zależało  od  postawy 
nadawcy, od cech nadawcy, cech przekazu, kanału jak i cech odbiorcy. 

Postawy  mogą  się  kształtować  pod  wpływem  bezpośrednich  kontaktów  z 

przedmiotem  postawy,  bądź  pod  wpływem  wielu  różnych  nadawców  (rodziców,  grup 
rówieśniczych, nauczycieli, środków masowego przekazu). 

Rodzice jako nadawcy mają znaczny wpływ na kształtowanie się postaw własnych 

dzieci.  Postawy  ukształtowane  przez  rodziców  w  dzieciństwie  są  postawami  trwałymi, 
które bardzo trudno się zmieniają. 

Istotny  wpływ  na  kształtowanie  się  postaw  mają  grupy  rówieśnicze.  Grupa 

rówieśnicza jest bowiem ważnym nadawcą wpływającym na kształtowanie się postaw jej 
członków.  Jednym  z  powodów  wpływu  grupy  rówieśniczej  na  postawę  jest  pragnienie 
identyfikowania  się  z  tą  grupą.  Jednak  w  dzisiejszych  czasach  największy  wpływ  na 
kształtowanie  postaw  mają  środki  masowego  przekazu,  a  przede  wszystkim  reklama. 
Reklama  stanowi  obecnie  pejzaż  codziennego  życia  miliardów  ludzi.  Jednostka  nie  ma 
wpływu na jej treść, jest jedynie biernym odbiorcą, podmiotem oddziaływania. 

Bardzo  znaczący  wpływ  na  powstawanie  ludzkich  postaw  ma  także  kształcenie, 

jako  proces  nabywania  przez  człowieka  wiadomości,  przekonań  i  postaw  na  podstawie 
codziennego  doświadczenia  poprzez  wpływ  różnych  czynników  wychowawczych  lub 
środków masowego oddziaływania. 

 
 
 
 
 
Literatura: 
1)  Mika S. Psychologia społeczna 

background image

 

2)  Aronson E. Człowiek istota społeczna 
3)  Zimbardo R. Psychologia i życie