13 maja, 2014, Lechowski 

PROCESY EDYTORSKIE 

– zespół działań, które pozwalają tekst autorski wraz z wszystkimi do niego 

 

Edytorstwo 

załącznikami (np. ilustracje, mapy, itp.) przekształcić w publikację  i wydrukować w większej liczbie 
egzemplarzy w określonej postaci materialnej np. książki, które mogą dostać rozpowszechnione, w 
szczególności sprzedane. 

 

– zespół czynności mających na celu wytwarzanie książek i 

Proces wydawniczy 

czasopism. 

– instytucje organizujące proces wydawniczy, począwszy od pozyskania tekstu 

Wydawnictwo 

poprzez jego opracowanie redakcyjne i graficzne oraz powielane za pomocą druku, aż do jej 
rozpowszechnienia. 
Wydawnictwa odgrywają ważną rolę kulturotwórczą i ekonomiczną. 

Edytor = Wydawca 

Podstawowe czynności edytorskie: 

I. Pozyskanie tekstu 
II. Opracowanie redakcyjne i skład tekstu 
III. Skierowanie tekstu do druku i oprawy. Kontrola procesu druku. 
IV. Skierowanie książki do dystrybucji (sprzedaży) 

I. POZYSKANIE TEKSTU 

1. Podmiot inicjatywy wydawniczej : autor, wydawca, instytucja zewnętrzna 
2. Przedmiot : tekst oryginalny, reedycja, tłumaczenie, zbiór źródeł, itp. 
3. Recenzja wydawnicza (wewnętrzna i zewnętrzna) 
4. Uzgodnienie z autorem kształtu autorskiego dzieła oraz aspektów prawnych 
5. Umowa wydawnicza w tym określenie rodzaju i cech wydawniczych publikacji oraz wysokości 
nakładu ceny. 

II. OPRACOWANIA REDAKCYJNE I SKŁAD TEKSTU 

1. Redakcja merytoryczna : rzeczowa, faktograficzna, logiczna 
2. Redakcja językowa : (adiustacja = sprawdzenie poprawności formalnej wypowiedzi) 
3. Autoryzacja – konsultacja zmian i poprawek z autorem 
4. Redakcja techniczna dot. Składu tekstu (ustalenie formatu, wielkość kolumny, stopnia i kroju 
czcionek itp.) oraz projekt graficzny okładki i strony tytułowej. 
5. Makieta – rozplanowanie tekstów, ilustracji, tabel, itp. Skład tekstu, utworzenie formy drukowej. 
Dziś skład DTP (Desktop Publishing w formie elektronicznej) 
6. Korekta wydawnicza (wydrukowanie na papierze) przy użyciu znaków korektorskich (korekta 
redakcyjna, następnie autorska). 

 

 

13 maja, 2014, Lechowski 

Zasady przeprowadzania korekty 

Istotą korekty jest sprawdzenie całości składu przed rozpoczęciem ostatecznego procesu drukowania. 
Dotyczy zarówno poprawności językowej, (ortograficznej, gramatycznej itp.) jak ii przestrzegania 
zasad wydawniczych. (ujednolicone akapity, marginesy, czcionki, odstępy, itp.) 

Korekty dokonuje się na 

papierowym wydruku tekstu 

(odbitce korektorowej) przy użyciu znaków 

korektorskich. Na samym tekście poddanym korekcie 

nie wolno 

wpisywać żadnych zmian i uwag. 

Stawia się same znaki, które powtarza się na marginesie (z prawej strony), a przy nich podaje się 
poprawną pisownię.  

III. SKIEROWANIE DO DRUKU I OPRAWY 

Egzemplarze próbne, po ich sprawdzeniu w wydawnictwie skierowanie do oprawy.  

IV. SKIEROWANIE KSIĄŻKI DO DYSTYBUCJI 

Często wcześnie tzw. egzemplarze sygnalne służące promocji książki.  

TEKSTOLOGIA = EDYTORSTWO NAUKOWE 

Szczególny rodzaj edytorstwa, zaliczany do działalności filologicznej. Praca badawcza nad dziejami 
tekstów, zagadnieniami autorstwa i metodami jego ustalenia., przede wszystkim w dziedzinie 
historyczno-literackiej.  
 
Przedmiotem pracy tekstologa są teksty literackie i dokumenty osobiste (dzienniki, pamiętniki) 
znanych twórców. Zwykle przygotowuje się do druku teksty pozostające w rękopisie. 
 

Edycje naukowe oparte są o analizę językową, literacką i historyczną itp. posiadają stosowny 

aparat naukowy. 
Podobnymi zasadami rządzi się edytorstwo źródeł historycznych, głównie archiwalnych dokumentów. 

ZADANIE (2 OSOBOWE GRUPY) : Znaleźć przykład zastosowania edytorstwa naukowego. 

Rynek książki 

Rynek książki 

- Ogół działań, stanowiących fragment gospodarki, które podejmowane są 

przez firmy i inne podmioty w celu wydawania, dystrybucji oraz sprzedaży książek. 

Segmentacja : Autorzy, Wydawnictwa, Poligrafia i produkcja książek, Dystrybucja, Hurt 
księgarski, Dystrybucja.  
Księgarstwo detaliczne odbiorcy instytucjonalni – biblioteki, społeczny zasięg książki – stan i 
uwarunkowanie, organizacje rynku książki i media branżowe. 

KSIĘGARSTWO (ZAGADNIENIA TEORETYCZNE): 

1. Dział handlu zajmujący się dystrybucją i sprzedażą asortymentu księgarskiego. 
2. Zespół umiejętności związanych z wykonywaniem zawodu księgarza 
3.  Dyscyplina szczegółowa bibliologii, zajmująca się obrotem handlowym książek jako formą 

13 maja, 2014, Lechowski 

ich społeczn. rozpowszechniania 

Księgarz 

– osoba fizyczna lub firma, której podstawowym rodzajem prowadzonej 

działalności gospodarczej jest sprzedaż detaliczna książek 

Księgarnia 

– miejsce prowadzenia działalności gospodarczej przez księgarza 

Funkcje społeczne księgarstwa: 

1. Rozpowszechnianie treści i idei 
2. Pośrednictwo w dostępie do oferty wydawniczej 
3. Selekcja i hierarchizowanie produkcji wydawniczej (kształtowanie oferty, prezentowanie 
nowości, listy bestsellerów, mód czytelniczych itp.) 
4. Obrót i wycena książek antykwarycznych  
5. Pośrednictwo w pozyskiwaniu książek do bibliotek i księgozbiorów domowych. 
6. Współudział w społecznej promocji książki, literatury, czytelnictwa 

Formy dystrybucji książek 

1. Sprzedaż hurtowa (księgarstwo hurtowe, hurt księgarski) Hurtownik – pośrednik między 
wydawnictwem a detalistą. 

2. Sprzedaż detaliczna 
Detalista – firma, która sprzedaje książki finalnym nabywcom. 
 

a) sprzedaż księgarska prowadzona przez księgarnie, księgarstwo detaliczne, sprzed. 

Internetowa) 
 

b) sprzedaż pozaksięgarska prowadzona przez inne podmioty (alternatywne kanały 

sprzedaży) 

3. Sprzedaż bezpośrednia 
-wysyłkowa 
-online 
-akwizycja wydawnictw 
-klubowa