13 maja, 2014, Lechowski

PROCESY EDYTORSKIE

– zespół działań, które pozwalają tekst autorski wraz z wszystkimi do niego

Edytorstwo

załącznikami (np. ilustracje, mapy, itp.) przekształcić w publikację i wydrukować w większej liczbie
egzemplarzy w określonej postaci materialnej np. książki, które mogą dostać rozpowszechnione, w
szczególności sprzedane.

– zespół czynności mających na celu wytwarzanie książek i

Proces wydawniczy

czasopism.

– instytucje organizujące proces wydawniczy, począwszy od pozyskania tekstu

Wydawnictwo

poprzez jego opracowanie redakcyjne i graficzne oraz powielane za pomocą druku, aż do jej
rozpowszechnienia.
Wydawnictwa odgrywają ważną rolę kulturotwórczą i ekonomiczną.

Edytor = Wydawca

Podstawowe czynności edytorskie:

I. Pozyskanie tekstu
II. Opracowanie redakcyjne i skład tekstu
III. Skierowanie tekstu do druku i oprawy. Kontrola procesu druku.
IV. Skierowanie książki do dystrybucji (sprzedaży)

I. POZYSKANIE TEKSTU

1. Podmiot inicjatywy wydawniczej : autor, wydawca, instytucja zewnętrzna
2. Przedmiot : tekst oryginalny, reedycja, tłumaczenie, zbiór źródeł, itp.
3. Recenzja wydawnicza (wewnętrzna i zewnętrzna)
4. Uzgodnienie z autorem kształtu autorskiego dzieła oraz aspektów prawnych
5. Umowa wydawnicza w tym określenie rodzaju i cech wydawniczych publikacji oraz wysokości
nakładu ceny.

II. OPRACOWANIA REDAKCYJNE I SKŁAD TEKSTU

1. Redakcja merytoryczna : rzeczowa, faktograficzna, logiczna
2. Redakcja językowa : (adiustacja = sprawdzenie poprawności formalnej wypowiedzi)
3. Autoryzacja – konsultacja zmian i poprawek z autorem
4. Redakcja techniczna dot. Składu tekstu (ustalenie formatu, wielkość kolumny, stopnia i kroju
czcionek itp.) oraz projekt graficzny okładki i strony tytułowej.
5. Makieta – rozplanowanie tekstów, ilustracji, tabel, itp. Skład tekstu, utworzenie formy drukowej.
Dziś skład DTP (Desktop Publishing w formie elektronicznej)
6. Korekta wydawnicza (wydrukowanie na papierze) przy użyciu znaków korektorskich (korekta
redakcyjna, następnie autorska).

13 maja, 2014, Lechowski

Zasady przeprowadzania korekty

Istotą korekty jest sprawdzenie całości składu przed rozpoczęciem ostatecznego procesu drukowania.
Dotyczy zarówno poprawności językowej, (ortograficznej, gramatycznej itp.) jak ii przestrzegania
zasad wydawniczych. (ujednolicone akapity, marginesy, czcionki, odstępy, itp.)

Korekty dokonuje się na

papierowym wydruku tekstu

(odbitce korektorowej) przy użyciu znaków

korektorskich. Na samym tekście poddanym korekcie

nie wolno

wpisywać żadnych zmian i uwag.

Stawia się same znaki, które powtarza się na marginesie (z prawej strony), a przy nich podaje się
poprawną pisownię.

III. SKIEROWANIE DO DRUKU I OPRAWY

Egzemplarze próbne, po ich sprawdzeniu w wydawnictwie skierowanie do oprawy.

IV. SKIEROWANIE KSIĄŻKI DO DYSTYBUCJI

Często wcześnie tzw. egzemplarze sygnalne służące promocji książki.

TEKSTOLOGIA = EDYTORSTWO NAUKOWE

Szczególny rodzaj edytorstwa, zaliczany do działalności filologicznej. Praca badawcza nad dziejami
tekstów, zagadnieniami autorstwa i metodami jego ustalenia., przede wszystkim w dziedzinie
historyczno-literackiej.

Przedmiotem pracy tekstologa są teksty literackie i dokumenty osobiste (dzienniki, pamiętniki)
znanych twórców. Zwykle przygotowuje się do druku teksty pozostające w rękopisie.

Edycje naukowe oparte są o analizę językową, literacką i historyczną itp. posiadają stosowny

aparat naukowy.
Podobnymi zasadami rządzi się edytorstwo źródeł historycznych, głównie archiwalnych dokumentów.

ZADANIE (2 OSOBOWE GRUPY) : Znaleźć przykład zastosowania edytorstwa naukowego.

Rynek książki

Rynek książki

- Ogół działań, stanowiących fragment gospodarki, które podejmowane są

przez firmy i inne podmioty w celu wydawania, dystrybucji oraz sprzedaży książek.

Segmentacja : Autorzy, Wydawnictwa, Poligrafia i produkcja książek, Dystrybucja, Hurt
księgarski, Dystrybucja.
Księgarstwo detaliczne odbiorcy instytucjonalni – biblioteki, społeczny zasięg książki – stan i
uwarunkowanie, organizacje rynku książki i media branżowe.

KSIĘGARSTWO (ZAGADNIENIA TEORETYCZNE):

1. Dział handlu zajmujący się dystrybucją i sprzedażą asortymentu księgarskiego.
2. Zespół umiejętności związanych z wykonywaniem zawodu księgarza
3. Dyscyplina szczegółowa bibliologii, zajmująca się obrotem handlowym książek jako formą

13 maja, 2014, Lechowski

ich społeczn. rozpowszechniania

Księgarz

– osoba fizyczna lub firma, której podstawowym rodzajem prowadzonej

działalności gospodarczej jest sprzedaż detaliczna książek

Księgarnia

– miejsce prowadzenia działalności gospodarczej przez księgarza

Funkcje społeczne księgarstwa:

1. Rozpowszechnianie treści i idei
2. Pośrednictwo w dostępie do oferty wydawniczej
3. Selekcja i hierarchizowanie produkcji wydawniczej (kształtowanie oferty, prezentowanie
nowości, listy bestsellerów, mód czytelniczych itp.)
4. Obrót i wycena książek antykwarycznych
5. Pośrednictwo w pozyskiwaniu książek do bibliotek i księgozbiorów domowych.
6. Współudział w społecznej promocji książki, literatury, czytelnictwa

Formy dystrybucji książek

1. Sprzedaż hurtowa (księgarstwo hurtowe, hurt księgarski) Hurtownik – pośrednik między
wydawnictwem a detalistą.

2. Sprzedaż detaliczna
Detalista – firma, która sprzedaje książki finalnym nabywcom.

a) sprzedaż księgarska prowadzona przez księgarnie, księgarstwo detaliczne, sprzed.

Internetowa)

b) sprzedaż pozaksięgarska prowadzona przez inne podmioty (alternatywne kanały

sprzedaży)

3. Sprzedaż bezpośrednia
-wysyłkowa
-online
-akwizycja wydawnictw
-klubowa