Intronizacja Chrystusa Króla
poniedziałek, 21 lutego 2011, 16:40
kategoria:
Kościół
W związku z ponownym nagłośnieniem sprawy Intronizacji Chrystusa Króla, daje się zauważyć wiele
błędów i niejasności, które bardzo utrudniają zrozumienie, a przez to samo – i poparcie wielu ludzi dla
tego szczytnego zamierzenia. Brak zrozumienia dotyczy głównie następujących zagadnień:
1) Czym jest w ogóle intronizacja jako taka ?
2) Po co mamy domagać się Intronizacji Chrystusa Króla w Polsce ?
3) Czy Intronizacja Najświętszego Serca Jezusowego to jest to samo, co Intronizacja Chrystusa Króla ?
4) Jeśli nie, to skąd się wzięło takie pomieszanie pojęć ?
5) Czy słusznie posłowie sejmowi, którzy przed kilku laty wystąpili z propozycją podjęcia uchwały
sejmowej o Intronizacji Chrystusa Króla w Polsce – spotkali się z szyderstwem i oburzeniem ?
6) Mówią, że wystarczająca jest Intronizacja Chrystusa Króla w sercach naszych, po co więc domagać się
jeszcze jakiejś innej ?
7) Na czym więc polega Intronizacja Chrystusa Króla i co wiąże się z nadaniem Chrystusowi tego tytułu ?
Oto odpowiedzi na te pytania:
1) Intronizacja, jak podaje Encyklopedia Katolicka, jest to: „uroczyste objęcie urzędu polegające
na zajęciu tronu…” (tom 7 str. 398). Jest więc jest oczywiste, że tron może zająć tylko osoba !
2) Dlatego mamy się domagać Intronizacji Chrystusa Króla w Polsce, że Pan nasz, Jezus Chrystus, nie
tylko życzy sobie tego, ale żąda. A jednocześnie po to, żeby mógł nas, jako Naród, chronić i zabezpieczać
przed złem, które zwłaszcza dzisiaj, tak bardzo zagraża całemu światu jak nigdy dotąd. W przekazach
kierowanych przez kilka lat (od 1930 roku) do Rozalii Celakówny, Chrystus wyraźnie domaga się od nas
Intronizacji na Króla Polski i nie tylko Polski. Pewnego razu Rozalia usłyszała w swojej wizji od innej
postaci nadprzyrodzonej, że: „Za grzechy i zbrodnie popełnione przez ludzkość na całym świecie ześle
Pan Bóg straszną karę… Ostoją się tylko te państwa, w których będzie Chrystus królował. Jeśli chcecie
ratować świat, trzeba przeprowadzić Intronizację… we wszystkich państwach i narodach na całym
świecie. Tu i jedynie tu jest ratunek. Które państwa i narody jej nie przyjmą… zginą bezpowrotnie
z powierzchni ziemi i już nigdy nie powstaną… Intronizacja w Polsce musi być przeprowadzona”.
3) Intronizacja Najświętszego Serca Pana Jezusa i Intronizacja Chrystusa Króla to dwie absolutnie różne
sprawy i nie wolno ich ze sobą utożsamiać, gdyż są nie tylko nielogiczne, ale wprowadzają dezorientację
i zamęt! Nielogiczne, bo, jak już wyżej zostało wspomniane – na tron można wynieść jedynie osobę, a nie
serce! A przede wszystkim nie istnieje coś takiego, jak Intronizacja Najświętszego Serca Jezusowego
i nigdy nie istniało! Od wielu lat natomiast znano i przeprowadzano uroczyste Poświęcenie
Najświętszemu Sercu Jezusowemu np. rodziny, parafii, zakonu czy innej wspólnoty. Poświęcano także
całe narody w tym i naród polski dwukrotnie tj. 27 lipca 1920 roku na Jasnej Górze, 3 czerwca 1921 roku
w Krakowie, ale to było zupełnie co innego, a nie Intronizacja! W aktach tego poświęcenia (szczególnie
Created with novaPDF Printer (
www.novaPDF.com
). Please register to remove this message.
z 1921 roku), owszem, jest mowa o Chrystusie jako Królu, ale nie utożsamia się tego z Najświętszym
Sercem.
Wyżej wspomniana, najnowsza, bo wciąż jeszcze powstająca Encyklopedia Katolicka pod hasłem:
Intronizacja Serca Jezusowego (tom 7 str. 398) nawet jednym słówkiem nie wspomina o tym, bo nie
było żadnej takiej intronizacji ! Natomiast treści obu wyżej wspomnianych Aktów Poświęcenia Narodu
Polskiego Sercu Jezusa znajdują się w książce „Słownik Kultu Serca Jezusowego” ks.Jana Hojnowskiego
SCJ na str. 286 i 287. Na stronie 288 jest jeszcze taki Akt Poświęcenia z 28 października 1951 roku, ale
nie podano czy zostało ono dokonane, a także kiedy i przez kogo.
4) Na to pytanie najlepszej odpowiedzi udzielił ks.Tadeusz Kiersztyn w swojej książce na temat
Intronizacji Chrystusa Króla: „Ostatni bój”. Oto jego wyjaśnienie: „Dzisiejsze kłopoty z właściwym
rozumieniem kultu Serca Jezusa, mają swoje niezawinione źródło na początku XX wieku w działalności
o.Mateo Crawleya… Ten niezwykle gorliwy, święty kapłan, rozwinął na wielką skalę… Dzieło Poświęcenia
Rodzin Najświętszemu Sercu Jezusa. Polegało ono na publicznej i uroczystej ceremonii poświęcenia
rodzin Sercu Jezusa, przeprowadzanej w kościele przez kapłana. Rodziny zaopatrzone w obrazy
Najświętszego Serca Jezusa, po przyjęciu Komunii świętej, dokonywały Aktu Poświęcenia się Sercu
Jezusa, a po powrocie do domu umieszczały obraz na honorowym miejscu. Ojciec Mateo Crawley,
praktykę umieszczania na centralnym miejscu obrazu Najświętszego Serca Jezusa w mieszkaniu rodziny,
począł nazywać INTRONIZACJĄ. Tak więc intronizacją nazwał zawieszenie obrazu Serca Jezusa
w widocznym miejscu… Z biegiem czasu całą ceremonię poświęcenia się Sercu Jezusa zaczęto skrótowo,
czy jak kto woli, hasłowo nazywać intronizacją… Takie nazewnictwo przyjęło się w Polsce w okresie
międzywojennym 1918-1939 i powszechnie było stosowane”. Aby jednak nikt już nie mylił tych dwóch
różnych spraw i aby wreszcie zakończyć wszelką dyskusję na ten temat, odwołajmy się jeszcze raz do
Encyklopedii Katolickiej. W tymże tomie 7 na stronie 398 pod hasłem: Intronizacja Serca Jezusowego
pisze, że „jest to jedna z form nabożeństwa do Serca Jezusa…” a więc nie wyniesienie na tron, ale tylko
jedna z form nabożeństwa… To chyba jest już przekonywujące.
5) Absolutnie niesłusznie! W akcie Poświęcenia narodu mogli uczestniczyć tylko sami biskupi
i zgromadzone rzesze wiernych, ale to nie wystarczy, aby przeprowadzić Intronizację Chrystusa Króla.
Ojciec Święty Jan Paweł II też z udziałem samych biskupów całego świata dokonał Poświęcenia Rosji
Niepokalanemu Sercu Najświętszej Maryi Panny, ale to także było tylko Poświęcenie, a nie Intronizacja
Serca NMP. Aktu dokonał bez obecności i bez zgody władz rosyjskich, zarówno świeckich, jak
i kościelnych, i to też było w porządku, bo poświęcenie czegoś lub kogoś – nie jest tym samym, co
Intronizacja Chrystusa Króla! Natomiast Intronizacja Króla musi spełniać pewne, bardzo istotne warunki.
Przede wszystkim musi tutaj nastąpić symboliczny akt przekazania władzy. Jednak, żeby władzę
przekazać, trzeba ją faktycznie posiadać tak, jak faktycznie posiadał ją król Jan Kazimierz i symbolicznie
przekazał ją Najświętszej Maryi Pannie Królowej Polski. Biskupi takiej władzy nie posiadają,
w przeciwieństwie do Sejmu i Prezydenta RP. Dlatego właśnie potrzebna jest uchwała Sejmu
o Intronizacji Chrystusa Króla, a podczas samej uroczystości, obok biskupów i rzeszy wiernych, potrzebna
jest obecność Prezydenta RP, który odczytując Akt Intronizacji powinien Chrystusowi Królowi przekazać
władzę nad Narodem. Wtedy Intronizacja jest prawomocna.
6) Absolutnie nie jest wystarczająca, bo Intronizacja Chrystusa Króla w sercach ludzkich, owszem, jest
rzeczą chwalebną i pożądaną, bo gdyby wszyscy ludzie intronizowali Chrystusa w swoich sercach,
doszlibyśmy do Ideału, do Królestwa Bożego na ziemi. Ale to jest wewnętrzna osobista sprawa każdego
z nas i nie ma żadnego przełożenia na sprawowanie władzy w państwie.
Created with novaPDF Printer (
www.novaPDF.com
). Please register to remove this message.
7) Polega na przekazaniu władzy nad Narodem przez najwyższe organa władzy świeckiej i duchownej i na
oddawaniu czci królewskiej godności naszego Władcy. Niech tutaj jako przykład posłuży królewska
godność i sprawowana władza Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski:
a) Sam król jako najwyższy władca w państwie, symbolicznie przekazał Jej swoją władzę (w obecności
Prymasa Polski i zgromadzonych wiernych),
b) Królowa Polski otrzymała swój tron i stolicę w najbardziej godnym miejscu w kraju – na Jasnej
Górzec) Królowa Polski w 1717 roku, za zgodą papieża, została uroczyście ukoronowana) Przed Jej tron,
przez 600 lat, przychodzili pokłonić się niemal wszyscy najwyżsi władcy Narodu) W tym miejscu
odbiera Ona wielką cześć wyrażającą się także składaniem cennych darów: „Która perły ma od królów,
złoto od rycerzy…”(Jan Lechoń) i przepiękne suknie z klejnotów, dzieła sztuki i niezliczone ilości innych
cennych precjozów. Przez wieki na Jej cześć napisano wiele przepięknych wierszy i poematów. Znalazła
się też w treści najpiękniejszych polskich powieści i opowiadań).
Przez wieki, przed Jej obliczem odbywały się najważniejsze państwowe uroczystości, dziękowano za
zwycięstwa i składano zdobycze wojenne) Przed Jej oblicze stawia się wielu dostojnych gości
zagranicznych odwiedzających nasz kraj) Wszyscy, cały naród wie, że Ona jest Królową Polski: „W którą
wierzy nawet taki, który w nic nie wierzy…” (Jan Lechoń))
Przed Jej obliczem składane są wszelkie śluby Narodu) Poddani bezgranicznie ufają Jej, nieustannie
i tłumnie nawiedzając Ją oraz zanosząc przed Jej tron wszystkie swoje problemy) W każdym polskim,
prawdziwie katolickim domu znajduje się czczony wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej – Królowej
Polski)
Na cześć Królowej Polski ustanowiono specjalne święto w dniu 26 sierpnia)
Co pewien czas (w tej chwili także), Królowa, w kopii obrazu jasnogórskiego objeżdża swoje włości
składając wizyty swoim poddanym. Wizyty Jej poprzedzają bardzo staranne przygotowania rekolekcyjne,
co przyczynia się do wzrostu duchowego i podniesienia morale Narodu.
I TYM MA SIĘ WYRAŻAĆ INTRONIZACJA CHRYSTUSA KRÓLA W POLSCE, nie jakimiś namiastkami
w mikro-skali ! Trzeba tylko zechcieć intronizować Go, domagać się tego, walczyć o to dla chwały Bożej
i dla własnego dobra! Stolica już jest. Na Jasnej Górze, jakby specjalnie, czeka na Niego tron
w przepięknej bazylice jasnogórskiej tuż obok tronu Królowej Polski. Cudownym zbiegiem okoliczności
jedna z kaplic bazyliki jest poświęcona Najświętszemu Sercu Jezusa, gdzie odbywa się nieustanna
adoracja Najświętszego Sakramentu. […] Nic nie stoi na przeszkodzie, by jak najszybciej intronizować
Chrystusa Króla Polski.
Echo Chrystusa Króla
Created with novaPDF Printer (
www.novaPDF.com
). Please register to remove this message.