Asystent_operatora_dzwieku_313[06].O1.02

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Recenzenci:
mgr Jolanta Rychlicka – Olas
mgr Katarzyna Solecka – Cieloch

Opracowanie redakcyjne:
mgr Marzena Borowska

Konsultacja:
mgr inŜ. Joanna Stępień

Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 313[06].O1.02
Analizowanie rynku mediów w Polsce i na świecie, zawartego w modułowym programie
nauczania dla zawodu asystent operatora dźwięku.

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

2. Wymagania wstępne

3. Cele kształcenia

4. Przykładowe scenariusze zajęć

5. Ćwiczenia

5.1. Budowa i rodzaje dramatu

5.1.1. Ćwiczenia

5.2. Podstawowe nurty i gatunki filmowe

5.2.1. Ćwiczenia

5.3. Historia kinematografii światowej i polskiej

5.3.1. Ćwiczenia

5.4. Historia radia i prasy

5.4.1. Ćwiczenia

5.5. Historia i rozwój telewizji

5.5.1. Ćwiczenia

5.6. Rynek multimediów w Polsce

5.6.1. Ćwiczenia

6. Ewaluacja osiągnięć ucznia

7. Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

WPROWADZENIE

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie asystent operatora dźwięku.
W poradniku zamieszczono:
–

wymagania wstępne, wykaz umiejętności, jakie uczeń powinien mieć juŜ ukształtowane,
aby bez problemów mógł korzystać z poradnika,

–

cele kształcenia, wykaz umiejętności, jakie uczeń ukształtuje podczas pracy
z poradnikiem,

–

przykładowe scenariusze zajęć,

–

przykładowe ćwiczenia ze wskazówkami do realizacji, zalecanymi metodami nauczania –
uczenia oraz środkami dydaktycznymi,
ewaluację osiągnięć ucznia, przykładowe narzędzie pomiaru dydaktycznego,

–

literaturę.

Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone róŜnymi metodami ze

szczególnym  uwzględnieniem  aktywizujących  metod  nauczania.  Formy  organizacyjne  pracy
uczniów  mogą  być  zróŜnicowane,  począwszy  od  samodzielnej  pracy  uczniów  do  pracy
zespołowej.  Jako  pomoc  w  realizacji  jednostki  modułowej  dla  uczniów  przeznaczony  jest
Poradnik  dla  ucznia.  Nauczyciel  powinien  ukierunkować  uczniów  na  właściwe  korzystanie
z poradnika  do  nich  adresowanego.  Podczas  realizacji  poszczególnych  rozdziałów
wskazanym jest zwrócenie uwagi na następujące elementy:
–

materiał  nauczania  –  w  miarę  moŜliwości  uczniowie  powinni  przeanalizować
samodzielnie.  Obserwuje  się  niedocenianie  przez  nauczycieli  niezwykle  waŜnej
umiejętności,  jaką  uczniowie  powinni  bezwzględnie  posiadać  –  czytanie  tekstu  ze
zrozumieniem,

–

pytania  sprawdzające  mają  wykazać,  na  ile  uczeń  opanował  materiał  teoretyczny  i  czy
jest  przygotowany  do  wykonania  ćwiczeń.  W zaleŜności  od  tematu  moŜna  zalecić
uczniom  samodzielne  odpowiedzenie  na  pytania  lub  wspólne  z  całą  grupą  uczniów,  w
formie  dyskusji  opracowanie  odpowiedzi  na  pytania.  Druga  forma  jest  korzystniejsza,
poniewaŜ  nauczyciel  sterując  dyskusją  moŜe  uaktywniać  wszystkich  uczniów  oraz  w
trakcie dyskusji usuwać wszelkie wątpliwości,

–

dominującą rolę w kształtowaniu umiejętności oraz opanowaniu materiału spełniają
ć

wiczenia. W trakcie wykonywania ćwiczeń uczeń powinien zweryfikować wiedzę

teoretyczną  oraz  opanować  nowe  umiejętności.  Przedstawiono  dosyć  obszerną
propozycję  ćwiczeń  wraz  ze  wskazówkami  o  sposobie  ich  przeprowadzenia,
uwzględniając  róŜne  moŜliwości  ich  realizacji  w  szkole.  Prowadzący  moŜe  równieŜ
zrealizować ćwiczenia, które sam opracował,

–

sprawdzian  postępów  stanowi  podsumowanie  rozdziału,  zadaniem  uczniów  jest
udzielenie odpowiedzi na pytania w nim zawarte. Uczeń powinien samodzielnie czytając
zamieszczone  w  nim  stwierdzenia  potwierdzić  lub  zaprzeczyć  opanowanie  określonego
zakresu materiału. JeŜeli wystąpią zaprzeczenia, nauczyciel powinien do tych zagadnień
wrócić,  sprawdzając  czy  braki  w  opanowaniu  materiału  są  wynikiem  niezrozumienia
przez  ucznia  tego  zagadnienia,  czy  niewłaściwej  postawy  ucznia  w  trakcie  nauczania.
W tym  miejscu  jest  szczególnie  waŜna  rola  nauczyciela,  gdyŜ  od  postawy  nauczyciela,
sposobu  prowadzenia  zajęć  zaleŜy  między  innymi  zainteresowanie  ucznia.  Uczeń  nie
zainteresowany  materiałem  nauczania,  wykonywaniem  ćwiczeń  nie  nabędzie  w pełni
umiejętności  załoŜonych  w  jednostce  modułowej.  NaleŜy  rozbudzić  wśród  uczniów  tak
zwaną „ciekawość wiedzy”. Potwierdzenie przez ucznia opanowania materiału nauczania
rozdziału moŜe stanowić podstawę dla nauczyciela do sprawdzenia wiedzy i umiejętności
ucznia  z  tego  zakresu.  Nauczyciel  realizując  jednostkę  modułową  powinien  zwracać

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

uwagę na predyspozycje ucznia, ocenić, czy uczeń ma większe uzdolnienia manualne,
czy moŜe lepiej radzi sobie z rozwiązywaniem problemów teoretycznych,

–

testy zamieszczone w rozdziale Ewaluacja osiągnięć ucznia zawierają zadania z zakresu
całej jednostki modułowej i naleŜy je wykorzystać do oceny uczniów, a wyniki osiągnięte
przez  uczniów  powinny  stanowić  podstawę  do  oceny  pracy  własnej  nauczyciela
realizującego  tę  jednostkę  modułową.  KaŜdemu  zadaniu  testu  przypisano  określoną
liczbę  moŜliwych  do  uzyskania  punktów  (0  lub  1  punkt).  Ocena  końcowa  uzaleŜniona
jest  od  ilości  uzyskanych  punktów.  Nauczyciel  moŜe  zastosować  test  według  własnego
projektu  oraz  zaproponować  własną  skalę  ocen.  NaleŜy  pamiętać,  Ŝeby  tak
przeprowadzić  proces  oceniania  ucznia,  aby  umoŜliwić  mu  jak  najpełniejsze  wykazanie
swoich umiejętności.
Metody polecane do stosowania podczas kształcenia modułowego to:

–

metody tekstu przewodniego,

–

metody projektu,

–

metody analityczno – percepcyjnej,

–

dyskusji dydaktycznej,

–

wiczeń praktycznych,

–

pokazu z objaśnieniem.

Schemat układu jednostek modułowych

313[06].O1.03

Rozpoznawanie

trendów muzycznych

313[06].O1.05

Rozpoznawanie instrumentów

muzycznych

313[06].O1

Podstawy zawodu

313[06].O1.04

Określanie właściwości

akustycznych róŜnych

pomieszczeń

313[06].O1.07

Stosowanie urządzeń

elektrycznych i sprzętu

dźwiękowego

313[06].O1.02

Analizowanie rynku mediów

w Polsce i na świecie

313[06].O1.01

Stosowanie przepisów bezpieczeństwa

i higieny pracy, ochrony

przeciwpoŜarowej oraz ochrony

rodowiska

313[06].O1.06

Doskonalenie dykcji

i fonetyki

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej „uczeń powinien umieć:

−

przestrzegać zasad bezpieczeństwa i higieny pracy,

−

umiejętnie czytać tekst ze zrozumieniem,

−

posługiwać się podstawowymi pojęciami sztuki filmowej i teatralnej, np. scena, kulisy,
aktor, reŜyser, scenarzysta,

−

rozpoznawać rodzaje mediów, np. radio, prasa, telewizja,

−

rozpoznawać podstawowe rodzaje programów telewizyjnych, np. program edukacyjny,
rozrywkowy,

−

rozpoznawać podstawowe rodzaje filmów, np. film fabularny, animowany,

−

rozpoznawać podstawowe rodzaje sztuk teatralnych, np. tragedia, komedia, dramat,

−

stosować zasady etyki zawodowej,

−

korzystać z komputera i Internetu w stopniu podstawowym,

−

organizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii i bhp,

−

korzystać z róŜnych źródeł informacji.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

–

scharakteryzować najwaŜniejsze kierunki w sztuce XX i XXI wieku,

–

rozróŜnić rodzaje sztuki,

–

scharakteryzować rodzaje i budowę dramatu,

–

wyjaśnić róŜnice między dialogiem a monologiem,

–

posłuŜyć się regułami dotyczącymi gramatyki języka filmowego,

–

scharakteryzować etapy rozwoju prasy oraz radia w Polsce i na świecie,

–

przedstawić zarys historii rozwoju fonografii,

–

zaprezentować sylwetki wybitnych twórców z dziedziny fonografii,

–

wyjaśnić znaczenie magnetofonu i magnetowidu w procesie komunikacji,

–

przedstawić historię: filmu, telewizji i teatru w Polsce,

–

scharakteryzować podstawowe nurty i gatunki filmowe,

–

wyjaśnić rozwój kinematografii w Polsce i na świecie,

–

scharakteryzować podstawowe nurty i tendencje w polskiej kinematografii,

–

przedstawić historię światowego: filmu, telewizji, teatru, radia i prasy,

–

rozróŜnić rodzaje systemów emisji programów telewizyjnych,

–

wyjaśnić znaczenie komputera oraz sieci Internetu w mediach,

–

wyjaśnić pojęcia: multimedia, cyberkultura, sieci telekomunikacyjne, utwory
audiowizualne, rzeczywistość wirtualna,

–

scharakteryzować rynek mediów w Polsce,

–

określić kierunki rozwoju współczesnej kultury,

–

rozróŜnić rodzaje dostępu do Internetu i infostrad.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz zajęć 1

Osoba prowadząca ……………………………………………….
Modułowy program nauczania:

Asystent operatora dźwięku 313 [06]

Moduł:

Podstawy zawodu 313 [06].O1

Jednostka modułowa:

Analizowanie rynku mediów w Polsce
i na świecie

313 [06].O1.02

Temat: Budowa, rodzaje i gatunki dramatu.

Cel ogólny: kształtowanie umiejętności określania budowy dramatu, rozpoznawania,
klasyfikowania rodzajów i gatunków dramatu oraz rozwijanie wraŜliwości estetycznej.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

określić elementy budowy dramatu,

−

opisać budowę poszczególnych elementów dramatu,

−

określić funkcje elementów dramatu,

−

dokonać podziału dramatu na trzy główne rodzaje – tragedię, komedię i dramat właściwy,

−

scharakteryzować trzy główne rodzaje dramatu,

−

rozpoznać i scharakteryzować róŜne gatunki dramatu,

−

wskazać róŜnice i cechy charakterystyczne w poszczególnych gatunkach dramatu.

Metody nauczania–uczenia się:

−

analityczno – percepcyjna,

−

eksponująca,

−

dyskusja dydaktyczna,

−

wiczenia praktyczne.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

indywidualna,

−

grupowa.

Czas: 135 min.

Środki dydaktyczne:

−

plansze przedstawiające podział dramatu na trzy główne rodzaje,

−

plansze ukazujące teatr antyczny i teatr elŜbietański,

−

filmy ukazujące róŜne rodzaje i gatunki dramatu, np. fragmenty spektakli teatralnych,

−

telewizor o przekątnej co najmniej 25cali, odtwarzacz płyt CD lub magnetowid VHS,

−

materiały poglądowe i informacyjne o budowie i rodzajach dramatu.

Przebieg zajęć:
1.

Czynności organizacyjne.

Nawiązanie do tematu, omówienie celów zajęć, podanie instrukcji wykonania ćwiczeń.

Zorganizowanie stanowisk pracy do wykonania ćwiczeń.

Realizacja tematu:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

Uczniowie oglądają plansze przedstawiające podział dramatu na trzy główne rodzaje,
wyciągają wnioski i zapisują je w formie notatki,

−

Uczniowie wraz z nauczycielem analizują plansze o budowie dramatu, wyciągają
wnioski i notują je,

−

Uczniowie oglądają plansze ukazujące teatr antyczny i teatr elŜbietański, a następnie
wypisują cechy charakterystyczne obu teatrów,

−

Uczniowie zostają podzieleni na dwuosobowe grupy, czytają ze zrozumieniem tekst
o róŜnych gatunkach dramatu i wyciągają z niego wnioski,

−

Uczniowie wraz z nauczycielem dyskutują o gatunkach dramatu, wskazują ich cechy
charakterystyczne oraz zasadnicze róŜnice między nimi,

−

Uczniowie oglądają film o róŜnych rodzajach i gatunkach dramatu, np. fragmenty
spektakli teatralnych, a następnie rozróŜniają je i nazywają,

−

Uczniowie wraz z nauczycielem analizują poszczególne fragmenty filmu pod
względem cech gatunkowych i rodzajowych dramatu,

−

Uczniowie wraz z nauczycielem wyciągają wnioski,

−

Uczniowie zapisują wnioski z lekcji.

Nauczyciel ocenia pracę uczniów na lekcji.

Uczniowie wskazują swoje mocne i słabe strony.

Zakończenie zajęć

Praca domowa:

Wyszukaj informacje i zgromadź materiały na temat wielkich dramaturgów greckich i ich

dzieł: Ajschylosa, Sofoklesa, Eurypidesa i Arystofanesa.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:

−

Anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć, trudności
podczas realizowania zadania i zdobytych umiejętności.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Scenariusz zajęć 2

Osoba prowadząca ……………………………………………….
Modułowy program nauczania:

Asystent operatora dźwięku 313 [06]

Moduł:

Podstawy zawodu 313 [06].O1

Jednostka modułowa:

Analizowanie rynku mediów w Polsce
i na świecie

313 [06].O1.02

Temat: Podział i klasyfikacja sztuk.

Cel ogólny: kształtowanie umiejętności dokonywania podziału i klasyfikowania sztuk oraz
rozwijanie wraŜliwości estetycznej.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

dokonać podziału sztuk,

−

dokonać klasyfikacji historycznej sztuk,

−

określić rodzaje sztuk,

−

określić cechy charakterystyczne sztuk,

−

określić czas powstania i miejsca, w których narodziły się poszczególne rodzaje sztuk,

−

rozpoznawać poszczególne rodzaje sztuk,

−

zdefiniować pojęcia typu estetyka, piękno, kultura,

−

określić wartość dzieł sztuki ze szczególnym uwzględnieniem teatru.

Metody nauczania–uczenia się:

−

metoda analityczno – percepcyjna,

−

pokaz z objaśnieniem,

−

burza mózgów,

−

wiczenia praktyczne.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

indywidualna,

−

grupowa.

Czas: 135 min.

Środki dydaktyczne:

−

plansza z podziałem sztuki na rodzaje,

−

plansza z historyczną klasyfikacją sztuk,

−

fotografie i ilustracje najwybitniejszych dzieł sztuki,

−

albumy z dziełami sztuki,

−

encyklopedia sztuki,

−

film edukacyjny o sztuce,

−

materiały piśmiennicze.

Przebieg zajęć:
1.

Czynności organizacyjne.

Nawiązanie do tematu, omówienie celów zajęć, wyjaśnienie instrukcji wykonania
ć

wiczeń.

Zorganizowanie stanowisk pracy do wykonania ćwiczeń.

Realizacja tematu:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

Uczniowie wysuwają swoje propozycje zdefiniowania estetyki, piękna, kultury,

−

Uczniowie sprawdzają trafność swych wypowiedzi w encyklopedii i albumach
o sztuce,

−

Uczniowie formułują definicje pojęć i notują je,

−

Uczniowie wyliczają znane im rodzaje sztuk, dzieła sztuki i notują ich nazwy na
tablicy,

−

Uczniowie wraz z nauczycielem wysuwają propozycje ich klasyfikacji,

−

Uczniowie i nauczyciel porównują swoje propozycje z podziałem sztuk na rodzaje,

−

Nauczyciel objaśnia, jakie są kryteria podziału sztuk i oceny ich wartości,

−

Uczniowie pod kierunkiem nauczyciela dokonują analizy planszy z historycznym
podziałem sztuk, wskazują miejsce i czas powstania poszczególnych rodzajów sztuk,

−

Uczniowie oglądają zdjęcia i ilustracje najwybitniejszych dzieł sztuki i dokonują
analizy pod względem ich wartości w dziedzictwie kulturowym,

−

Uczniowie wyszukują w albumach reprezentatywne dzieła sztuki dla poszczególnych
jej rodzajów,

−

Uczniowie oglądają film edukacyjny o sztuce, a następnie określają poszczególne
rodzaje sztuk i ich cechy charakterystyczne,

−

Uczniowie notują wnioski z lekcji.

Uczniowie wskazują swoje mocne i słabe strony.

Nauczyciel dokonuje oceny pracy uczniów na lekcji.

Zakończenie zajęć

Praca domowa:

Wybierz jeden rodzaj sztuki i dokonaj jego pisemnej charakterystyki.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:

−

Anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć, trudności
podczas realizowania zadania i zdobytych umiejętności.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ĆWICZENIA

5.1.

Budowa i rodzaje dramatu

5.1.1.

Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Dokonaj podziału i klasyfikacji historycznej sztuk.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przeczytać fragment materiału nauczania w poradniku ucznia (4.1.1.),

zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii i bhp,

przeczytać ze zrozumieniem tekst o sztukach,

dokonać podziału sztuki na rodzaje,

dokonać analizy materiałów informacyjnych o klasyfikacji historycznej sztuk,

dokonać selekcji materiałów,

wyciągnąć wnioski i zapisać je w formie notatki,

przedstawić efekt pracy w grupie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

metoda tekstu przewodniego,

−

wiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

materiały informacyjne o podziale i klasyfikacji sztuk,

−

albumy o sztuce,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 2

Wyjaśnij róŜnice miedzy dialogiem a monologiem.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przeczytać fragment materiału nauczania w poradniku ucznia (4.1.1.),

zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii i bhp,

przeczytać ze zrozumieniem materiały informacyjne o cechach dialogu i monologu,

wysłuchać nagrania dialogów i monologów,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

określić róŜnice między dialogiem a monologiem,

zaprezentować efekt pracy grupie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

metoda tekstu przewodniego,

−

metoda analityczno – percepcyjna,

−

wiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

materiały informacyjne o monologu i dialogu,

−

magnetofon wraz z płytą CD lub kasetą z nagraniami dialogów i monologów,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 3

Określ rodzaje i gatunki dramatu.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przeczytać fragment materiału nauczania w poradniku ucznia (4.1.1.),

zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii i bhp,

przeczytać ze zrozumieniem tekst o rodzajach i gatunkach dramatu,

zredagować notatkę na podstawie informacji zawartych w tekście,

obejrzeć spektakle teatralne teatru telewizji,

określić rodzaje i gatunki dramatu na podstawie ich adaptacji teatralnych,

przedstawić efekt pracy w grupie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

metoda tekstu przewodniego,

−

metoda analityczno – percepcyjna,

−

wiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

materiały informacyjne o rodzajach i gatunkach dramatu,

−

telewizor o przekątnej co najmniej 25cali,

−

magnetowid VHS lub odtwarzacz DVD,

−

nagrania róŜnych spektakli teatru telewizji,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 4

Przedstaw historię teatru na świecie i w Polsce.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przeczytać fragment materiału nauczania w poradniku ucznia (4.1.1.),

zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii i bhp,

zgromadzić materiały informacyjne o historii teatru w Polsce i na świecie,

obejrzeć film o historii teatru światowego i polskiego,

dokonać selekcji materiału,

przedstawić historię teatru światowego i polskiego,

uczestniczyć w dyskusji o teatrze światowym i polskim.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

metoda projektu,

−

metoda analityczno – percepcyjna,

−

dyskusja dydaktyczna.

rodki dydaktyczne:

−

materiały informacyjne o historii teatru światowego i polskiego,

−

stanowiska komputerowe z dostępem do Internetu,

−

telewizor o przekątnej co najmniej 25cali,

−

magnetowid VHS lub odtwarzacz DVD,

−

filmy edukacyjne o historii teatru na świecie i w Polsce,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 5

Określ rodzaj spektaklu teatralnego na podstawie obejrzanego przedstawienia.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przeczytać fragment materiału nauczania w poradniku ucznia (4.1.1.),

zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii i bhp,

obejrzeć spektakl teatralny w teatrze,

określić rodzaj spektaklu,

przeprowadzić w grupie dyskusję na temat spektaklu.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.2.

Podstawowe nurty i gatunki filmowe

5.2.1.

Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Zdefiniuj podstawowe pojęcia z zakresu języka filmowego.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przeczytać fragment materiału nauczania w poradniku ucznia (4.2.1.),

zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii i bhp,

zgromadzić materiały informacyjne o pojęciach z zakresu języka filmowego,

dokonać selekcji materiałów,

zredagować definicje do poszczególnych pojęć z języka filmowego,

ułoŜyć zdefiniowane pojęcia w kolejności alfabetycznej,

zaprezentować pojęcia w formie mini – słownika.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

metoda projektu,

−

wiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

słowniki o sztuce filmowej,

−

encyklopedie,

−

stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu i drukarką,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 2

Porównaj film fabularny i dokumentalny, film popularnonaukowy i oświatowy.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przeczytać fragment materiału nauczania w poradniku ucznia (4.2.1.),

zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii i bhp,

przeczytać ze zrozumieniem tekst o cechach filmu fabularnego, dokumentalnego,
popularnonaukowego i oświatowego,

wyciągnąć wnioski i zapisać je w formie notatki,

obejrzeć fragmenty poszczególnych filmów,

porównać filmy,

wyciągnąć wnioski i zaprezentować je w grupie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

metoda tekstu przewodniego,

−

metoda analityczno – percepcyjna,

−

wiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

materiały informacyjne o gatunkach filmowych,

−

telewizor o przekątnej co najmniej 25cali,

−

magnetowid VHS lub odtwarzacz DVD,

−

kasety VHS lub płyty DVD z poszczególnymi gatunkami filmu,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 3

Rozpoznaj nurty i gatunki filmowe.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przeczytać fragment materiału nauczania w poradniku ucznia (4.2.1.),

zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii i bhp,

przeczytać ze zrozumieniem tekst o nurtach i gatunkach filmowych,

wyciągnąć wnioski i zapisać je w formie notatki,

obejrzeć fragmenty poszczególnych filmów,

rozpoznać nurty i gatunki filmowe,

wyciągnąć wnioski i zaprezentować je w grupie.

Zalecane metody nauczania – uczenia się:

−

metoda tekstu przewodniego,

−

metoda analityczno – percepcyjna,

−

wiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

materiały informacyjne o nurtach i gatunkach filmowych,

−

telewizor o przekątnej co najmniej 25cali,

−

magnetowid VHS lub odtwarzacz DVD,

−

kasety VHS lub płyty DVD z poszczególnymi gatunkami filmu,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 4

Określ róŜnice między kamerą filmową, telewizyjną i cyfrową.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przeczytać fragment materiału nauczania w poradniku ucznia (4.2.1.),

zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii i bhp,

przeczytać ze zrozumieniem tekst o rodzajach kamer,

wyciągnąć wnioski i zapisać je w formie notatki,

obejrzeć egzemplarze pokazowe kamer – filmowej i cyfrowej,

obejrzeć fotografie, schematy budowy poszczególnych kamer,

określić róŜnice między kamerą filmową, telewizyjną i cyfrową,

zaprezentować efekt pacy w grupie.

Zalecane metody nauczania – uczenia się:

−

metoda tekstu przewodniego,

−

metoda analityczno – percepcyjna,

−

pokaz z objaśnieniem,

−

wiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

materiały informacyjne o rodzajach kamer,

−

fotografie, schematy budowy kamery telewizyjnej, filmowej i cyfrowej,

−

egzemplarze pokazowe kamer – filmowej i cyfrowej,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.3.

Historia kinematografii światowej i polskiej

5.3.1.

Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Dokonaj charakterystyki najwaŜniejszych wynalazków w dziedzinie kinematografii

z przełomu XIX i XX wieku.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przeczytać fragment materiału nauczania w poradniku ucznia (4.3.1.),

zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii i bhp,

wyszukać zdjęcia i informacje o wynalazkach w kinematografii przełomu XIX i XX w.,

dokonać selekcji informacji,

obejrzeć film edukacyjny,

dokonać charakterystyki wynalazków i ich twórców,

zaprezentować efekt pracy w grupie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

metoda analityczno – percepcyjna,

−

wiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

telewizor o przekątnej co najmniej 25cali,

−

magnetowid VHS lub odtwarzacz DVD,

−

kasety VHS lub płyty DVD z filmem edukacyjnym o wynalazkach i ich twórcach,

−

stanowiska komputerowe z dostępem do Internetu,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 2

Opracuj i zaprezentuj historię rozwoju kinematografii światowej.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przeczytać fragment materiału nauczania w poradniku ucznia (4.3.1.),

zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii i bhp,

wyszukać zdjęcia i informacje o historii światowej kinematografii,

dokonać selekcji informacji,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

opracować historię światowej kinematografii, np. w formie projektu, prezentacji
multimedialnej, itp.

zaprezentować historię światowej kinematografii w grupie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

metoda projektu,

−

wiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

encyklopedie, słowniki zawierające informacje o historii światowej kinematografii,

−

stanowiska komputerowe z dostępem do Internetu,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 3

Opracuj i zaprezentuj historię rozwoju polskiej kinematografii.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przeczytać fragment materiału nauczania w poradniku ucznia (4.3.1.),

zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii i bhp,

wyszukać zdjęcia i informacje o historii polskiej kinematografii,

dokonać selekcji informacji,

opracować historię polskiej kinematografii, np. w formie projektu, prezentacji
multimedialnej, planszy, itp.

zaprezentować historię polskiej kinematografii w grupie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

metoda projektu,

−

wiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

encyklopedie, słowniki zawierające informacje o historii polskiej kinematografii,

−

stanowiska komputerowe z dostępem do Internetu,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 4

Dobierz nazwiska twórców filmowych do ich dzieł.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przeczytać fragment materiału nauczania w poradniku ucznia (4.3.1.),

zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii i bhp,

przeczytać ze zrozumieniem tekst o wybranych dziełach filmowych i ich twórcach,

obejrzeć fragmenty filmów poszczególnych twórców,

dobrać nazwiska twórców filmowych do ich dzieł,

przeprowadzić dyskusję w grupie o filmach i ich twórcach.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

metoda analityczno – percepcyjna,

−

wiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

materiały informacyjne o wybranych dziełach filmowych i ich twórcach,

−

telewizor o przekątnej co najmniej 25cali,

−

magnetowid VHS lub odtwarzacz DVD,

−

kasety VHS lub płyty DVD z nagranymi fragmentami filmów,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.4.

Historia radia i prasy

5.4.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Dokonaj charakterystyki najwaŜniejszych wynalazków w dziedzinie fonografii.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przeczytać fragment materiału nauczania w poradniku ucznia (4.4.1.),

zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii i bhp,

wyszukać zdjęcia i informacje o wynalazkach w dziedzinie fonografii,

dokonać selekcji informacji,

obejrzeć film edukacyjny,

dokonać charakterystyki wynalazków i ich twórców,

zaprezentować efekt pracy w grupie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

metoda analityczno – percepcyjna,

−

wiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

telewizor o przekątnej co najmniej 25cali,

−

magnetowid VHS lub odtwarzacz DVD,

−

kasety VHS lub płyty DVD z filmem edukacyjnym o najwaŜniejszych dla rozwoju
fonografii wynalazkach i ich twórcach,

−

stanowiska komputerowe z dostępem do Internetu,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 2

Opracuj i zaprezentuj historię rozwoju radia na świecie.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przeczytać fragment materiału nauczania w poradniku ucznia (4.4.1.),

zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii i bhp,

wyszukać zdjęcia i informacje o historii rozwoju radia na świecie,

dokonać selekcji informacji,

opracować historię radia na świecie, np. w formie projektu, prezentacji multimedialnej,

zaprezentować w grupie historię radia na świecie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

metoda projektu,

−

wiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

encyklopedie, słowniki zawierające informacje o historii radia na świecie,

−

stanowiska komputerowe z dostępem do Internetu,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 3

Dokonaj opracowania i prezentacji historii polskiego radia.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przeczytać fragment materiału nauczania w poradniku ucznia (4.4.1.),

zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii i bhp,

wyszukać zdjęcia i informacje o historii polskiej radiofonii,

dokonać selekcji informacji,

opracować historię polskiego radia np. w formie projektu, prezentacji multimedialnej,

zaprezentować w grupie historię polskiego radia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

metoda projektu,

−

wiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

encyklopedie, słowniki zawierające informacje o historii polskiego radia,

−

stanowiska komputerowe z dostępem do Internetu,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 4

Opracuj i zaprezentuj historię rozwoju prasy na świecie.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przeczytać fragment materiału nauczania w poradniku ucznia (4.4.1.),

zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii i bhp,

wyszukać zdjęcia i informacje o historii prasy na świecie,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

dokonać selekcji informacji,

opracować historię rozwoju prasy na świecie, np. w formie prezentacji multimedialnej,
referatu, projektu,

zaprezentować w grupie historię rozwoju prasy światowej.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

metoda projektu,

−

wiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

encyklopedie, słowniki zawierające informacje o historii prasy na świecie,

−

stanowiska komputerowe z dostępem do Internetu,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 5

Opracuj i zaprezentuj historię rozwoju prasy w Polsce.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przeczytać fragment materiału nauczania w poradniku ucznia (4.4.1.),

zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii i bhp,

wyszukać zdjęcia i informacje o historii prasy w Polsce,

dokonać selekcji informacji,

opracować historię rozwoju prasy w Polsce, np. w formie prezentacji multimedialnej,
referatu, projektu,

zaprezentować w grupie historię rozwoju prasy polskiej.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

metoda projektu,

−

wiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

encyklopedie, słowniki zawierające informacje o historii prasy polskiej,

−

stanowiska komputerowe z dostępem do Internetu,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.5.

Historia i rozwój telewizji

5.5.1.

Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Opisz właściwości magnetofonu i magnetowidu.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przeczytać fragment materiału nauczania w poradniku ucznia (4.5.1.),

zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii i bhp,

wyszukać informacje o magnetofonie i magnetowidzie,

dokonać selekcji informacji,

obejrzeć egzemplarze pokazowe magnetofonu i magnetowidu,

opisać właściwości magnetofonu i magnetowidu,

określić ich znaczenie dla rozwoju telewizji.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

wiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

egzemplarze pokazowe magnetofonów i magnetowidu,

−

egzemplarze pokazowe taśm i kaset,

−

stanowiska komputerowe z dostępem do Internetu,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 2

RozróŜnij rodzaje systemów emisji programów telewizyjnych.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przeczytać fragment materiału nauczania w poradniku ucznia (4.5.1.),

zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii i bhp,

przeczytać ze zrozumieniem tekst o systemach emisji programów telewizyjnych,

dokonać selekcji informacji,

dokonać analizy schematów systemów emisji programów telewizyjnych,

rozróŜnić i przyporządkować systemy emisji do ich schematów,

zaprezentować efekt pracy w grupie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

metoda tekstu przewodniego,

−

pokaz z objaśnieniem,

−

wiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

materiały informacyjne o systemach emisji programów telewizyjnych,

−

rzutnik i foliogramy ze schematami systemów emisji,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 3

Dokonaj analizy najwaŜniejszych faktów z historii telewizji i wyjaśnij ich znaczenie dla

rozwoju mediów.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przeczytać fragment materiału nauczania w poradniku ucznia (4.5.1.),

zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii i bhp,

wyszukać zdjęcia i informacje o historii telewizji,

dokonać selekcji informacji,

wyjaśnić znaczenie najwaŜniejszych faktów z historii telewizji dla rozwoju mediów,

zaprezentować efekt pracy w grupie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

metoda projektu,

−

dyskusja dydaktyczna,

−

wiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

encyklopedie, słowniki zawierające informacje o historii telewizji,

−

stanowiska komputerowe z dostępem do Internetu,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 4

Opracuj biografię głównych nadawców telewizyjnych w Polsce.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przeczytać fragment materiału nauczania w poradniku ucznia (4.5.1.),

zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii i bhp,

wyszukać informacje o głównych nadawcach telewizyjnych w Polsce,

dokonać selekcji informacji,

opracować biografię głównych nadawców telewizyjnych w Polsce, np. w formie
projektu, prezentacji multimedialnej, plakatu,

zaprezentować efekt pracy w grupie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

metoda projektu,

−

wiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

encyklopedie, słowniki zawierające informacje o nadawcach telewizyjnych w Polsce,

−

stanowiska komputerowe z dostępem do Internetu,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.6.

Rynek multimediów w Polsce

5.6.1.

Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wyjaśnij

pojęcia:

multimedia,

cyberkultura,

sieci

telekomunikacyjne,

utwór

audiowizualny, rzeczywistość wirtualna.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przeczytać fragment materiału nauczania w poradniku ucznia (4.6.1.),

zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii i bhp,

wyszukać informacje o multimediach, cyberkulturze, sieciach telekomunikacyjnych,
utworach audiowizualnych i rzeczywistości wirtualnej,

dokonać selekcji informacji,

wyjaśnić pojęcia redagując ich definicje,

zaprezentować efekt pracy w grupie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

wiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

słowniki, encyklopedie zawierające pojęcia i terminy z technologii informatycznej,

−

stanowiska komputerowe z dostępem do Internetu,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 2

RozróŜnij rodzaje dostępu do Internetu i Infostrad.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przeczytać fragment materiału nauczania w poradniku ucznia (4.6.1.),

zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii i bhp,

przeczytać ze zrozumieniem tekst o rodzajach dostępu do Internetu i Infostrad,

określić zasady dostępu do Internetu i Infostrad,

rozróŜnić rodzaje dostępu do Internetu i Infostrad,

zaprezentować efekt pracy w grupie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

metoda tekstu przewodniego,

−

wiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

materiały informacyjne o rodzajach dostępu do Internetu i Infostrad,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 3

Dokonaj analizy rynku mediów w Polsce.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

przeczytać fragment materiału nauczania w poradniku ucznia (4.6.1.),

zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii i bhp,

przeczytać ze zrozumieniem materiały informacyjne o rynku multimediów w Polsce,

zredagować notatkę,

wyszukać dodatkowe informacje o rynku multimediów w Polsce,

dokonać selekcji informacji,

dokonać analizy rynku mediów w Polsce,

zaprezentować w grupie wyniki analizy, np. w formie referatu, projektu.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

metoda projektu,

−

wiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

materiały informacyjne o rynku multimediów w Polsce,

−

encyklopedie, słowniki o multimediach,

−

stanowiska komputerowe z dostępem do Internetu,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

Test dwustopniowy do jednostki modułowej

Analizowanie rynku mediów

w Polsce i na świecie”.

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−

zadania 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 są z poziomu podstawowego,

−

zadania 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za kaŜdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

−

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 7 zadań z poziomu podstawowego,

−

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego,

−

dobry – za rozwiązanie 16 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego,

−

bardzo dobry – za rozwiązanie 18 zadań, w tym co najmniej 5 z poziomu

ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. b, 2. a, 3. a, 4. c, 5. c, 6. a, 7. b, 8. c, 9. d, 10. a, 11. c,

12. a, 13. c, 14. b, 15. d, 16. c, 17. a, 18. c, 19. d, 20. d.

Plan testu

zad.

Cel operacyjny

(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

Wskazać epokę uznającą sztuki
plastyczne za wyzwolone

Wybrać odpowiednią definicję estetyki

Wskazać imię bóstwa z którego kultem
wiąŜe się powstanie teatru antycznego

Wskazać prekursora polskiej sceny
narodowej

Dobrać do definicji odpowiedni rodzaj
literacki

Wskazać elementy budowy dramatu
antycznego

Dobrać nazwę gatunku dramatu do
jego definicji

Wybrać właściwy termin z gramatyki
języka filmowego do jego definicji

Dobrać nazwę planu filmowego do
jego definicji

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Dobrać definicję do terminu z zakresu
gramatyki języka filmowego

Wskazać nazwiska wynalazców
kinematografu

Dobrać nazwę nurtu filmowego do
czasu i miejsca jego powstania

Dobrać nazwę wynalazku z dziedziny
kinematografii do jego definicji

14 Dobrać rodzaj kamery do jej definicji

Określić wydarzenia związane z
narodzinami kinematografii światowej

Określić datę rozpoczęcia działalności
polskiego radia

Scharakteryzować pismo, które miało
wpływ na rozwój prasy w Polsce

Scharakteryzować właściwości
transmisji telewizji kablowej

Scharakteryzować właściwości
systemu emisji telewizyjnej

Scharakteryzować jedną z sieci
informatycznych

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg testowania

INSTRUKCJA DLA NAUCZYCIELA

Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu, z co najmniej jednotygodniowym
wyprzedzeniem.

Przygotuj odpowiednią ilość zadań testowych.

Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.

Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań zawartych w zestawie oraz z zasadami punktowania.

Przeprowadź z uczniami próbę udzielania odpowiedzi na takie rodzaje zadań testowych,
jakie będą w teście.

Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi).

Zapewnij uczniom moŜliwość samodzielnej pracy.

Rozdaj uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi, podaj czas przeznaczony
na udzielanie odpowiedzi.

Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania sprawdzianu
(rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich moŜliwości).

10.

Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliŜającym się
czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.

11.

Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.

12.

Sprawdź wyniki i wpisz je do arkusza zbiorczego.

13.

Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu i wybierz te zadania, które
sprawiły uczniom największe trudności.

14.

Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.

15.

Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie niepowodzeń
dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.

INSTRUKCJA DLA UCZNIA

Przeczytaj uwaŜnie instrukcję.

Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.

Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.

Test zawiera 20 zadań. Do kaŜdego zadania dołączone są 4 moŜliwości odpowiedzi.
Tylko jedna jest prawidłowa.

Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce
znak X. W przypadku pomyłki naleŜy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową.

Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.

Jeśli udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóŜ rozwiązanie
zadania na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.

Na rozwiązanie testu masz 45 min.

Powodzenia

Materiały dla ucznia:

−−−−

instrukcja,

−−−−

zestaw zadań testowych,

−−−−

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

Sztuki plastyczne zostały po raz pierwszy uznane za wyzwolone w epoce

redniowiecza.

renesansu.

baroku.

romantyzmu.

Estetyka jest nauką badającą
a)

przeŜycia związane z odbiorem dzieł sztuki.

jakość dzieła sztuki.

czas powstania dzieła sztuki.

techniki, jakimi wykonano dzieło sztuki.

Początki teatru antycznego są związane z kultem boga

Dionizosa.

Zeusa.

Marsa.

Posejdona.

Ojcem polskiej sceny narodowej jest

król Stanisław August Poniatowski.

Ignacy Krasicki.

Wojciech Bogusławski.

Stefan Jaracz.

Ten rodzaj literacki zawiera utwory zasadniczo przeznaczone do wystawiania na scenie,
o charakterze fabularnym, odznaczające się dominacją dialogu i jest to
a)

komedia.

tragedia.

dramat.

aden z wymienionych rodzajów.

Dramat antyczny składa się z następujących elementów:

prolog, parodos, epeisodia, stasimony, exodos.

tylko zawierał pieśń na wejście i wyjście chóru.

epeisodia, stasima i exodos.

akty i sceny.

Do tego gatunku dramatu naleŜą utwory czerpiące materiał tematyczny z historii danego
narodu lub z dziejów powszechnych i jest to
a)

dramat antyczny.

dramat historyczny.

dramat narodowy.

dramat współczesny.

Najmniejszą jednostką statyczną, jedną klatką jest
a)

film.

klatka.

kadr.

sekwencja.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Plan filmowy, w którym twarz ludzka zajmuje większą część ekranu, ukazuje stan

psychiczny człowieka to

plan amerykański.

plan pełny.

półzbliŜenie.

plan wielki / zbliŜenie.

10.

Film dokumentalny to dzieło oparte na

autentycznych obrazach, operuje faktem, cechuje go autentyzm i duŜa wartość
poznawcza.

rodkach fikcji artystycznej formułując opowiadanie w róŜnym stopniu podlegające

rygorom narracyjnym.

róŜnorodnej tematyce, adresowany jest do szerokiej grupy odbiorców.

formule dydaktycznej podejmującej problematykę, np. z zakresu wychowania.

11.

Konstruktorami pierwszego kinematografu byli

Edison i Dickson.

bracia Wachowscy.

bracia Lumiére.

Prószyński i Matuszewski.

12.

Nurt ten powstał dnia 13 marca 1995 roku, kiedy czterech duńskich reŜyserów złoŜyło
w Kopenhadze deklarację ustalonym przez siebie regułom kręcenia filmów i jest to
a)

nurt Dogma 95.

nurt Nowego Kina.

nurt Młodych Gniewnych.

nurt Kina Moralnego Niepokoju.

13.

Urządzenie będące połączeniem kamery filmowej i projektora to

yroskop.

aeroskop.

pleograf.

stereoskop.

14.

To optyczno – elektroniczne urządzenie przetwarza obraz obserwowanej sceny na sygnał
elektryczny,  zwany  sygnałem  wizyjnym,  który  jest  kodowany  w  jednym  z  systemów
telewizyjnych, np. PAL, SECAM. Sygnał moŜe być przetwarzany bezpośrednio na obraz
telewizyjny  w monitorze  czy  teŜ  odbiorniku  telewizyjnym,  rejestrowany,  np.  na  taśmie
VHS,  aby  go  moŜna  było  odtworzyć  w  przyszłości  lub  przekazać  torem  transmisyjnym
do ośrodka telewizyjnego, gdzie jest ostatecznie formowany przed emisją i jest to
a)

kamera cyfrowa.

kamera telewizyjna.

kamera filmowa.

kamera amatorska.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

15.

Narodziny kinematografii światowej były związane z wydarzeniami takimi jak
a)

pierwsze widowiska filmowe od 1896 roku, typu inscenizowanie aktualności,
fantastyka naukowa, np. G. Melis: „Zamek Diabła”.

zastosowanie po raz pierwszy zbliŜenia filmowego, czyli tzw. wielkiego planu –
G.A. Smith: „Szkło powiększające” w 1900 roku.

pierwsza próba realizacji filmu rysunkowego – S. Blackton: „Magiczne Wieczne
Pióro” z 1906 roku.

projekcja filmów braci Lumiere „Wyjście robotników z fabryki”, „Polewacz
Polany” w dniu 24.12.1895 roku w ParyŜu.

16.

Początki polskiego radia datuje się na dzień
a)

11. 11.1918.

30. 05. 1920.

01.02.1925.

13.12.1981.

17.

Pismo „Monitor” będące forum dyskusji ludzi oświecenia ukazywało się
a)

raz w tygodniu przez 20 lat (1765 – 1785).

dwa razy w tygodniu przez 10 lat (1765 – 1775).

codziennie przez pięć lat (1770 – 1775).

raz w miesiącu od 1765 roku do czasów II wojny światowej.

18.

Telewizja kablowa transmituje w paśmie
a)

od 30 do 350 MHz.

od 40 do 400MHz.

od 50 do 900MHz.

od 70 do 1200MHz.

19.

W systemie emisji programów telewizyjnych, rozdzielczość pasma wizji w poziomie
a)

powinna być zróŜnicowana wobec rozdzielczości w pionie.

powinna być zróŜnicowana wobec rozdzielczości w poziomie.

powinna być zbliŜona do rozdzielczości w poziomie.

powinna być zbliŜona do rozdzielczości w pionie.

20.

Sieć wewnętrzna, która jest najmniej rozległą siecią komputerową, poniewaŜ zwykle
ogranicza się do jednego lub kilku pobliskich budynków to
a)

sieć rozległa – WAN.

sieć szkieletowa – backbone network.

sieć komputerowa.

sieć lokalna – LAN.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko..........................................................................................

Analizowanie rynku mediów w Polsce i na świecie

Zakreśl poprawną odpowiedź.

zadania

Odpowiedź

Punkty

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Test 2
Test dwustopniowy do jednostki modułowej

Analizowanie rynku mediów

w Polsce i na świecie”.

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−

zadania 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 są z poziomu podstawowego,

−

zadania 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za kaŜdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

−

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 7 zadań z poziomu podstawowego,

−

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego,

−

dobry – za rozwiązanie 16 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego,

−

bardzo dobry – za rozwiązanie 18 zadań, w tym co najmniej 5 z poziomu

ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. d, 2. a, 3. d, 4. b, 5. c, 6. a, 7. a, 8. c, 9. c, 10. d, 11. b,

12. a, 13. c, 14. b, 15. d, 16. a, 17. b, 18. c, 19. a, 20. d.

Plan testu

zad.

Cel operacyjny

(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

Wskazać rodzaje sztuk, które określane
są mianem „sztuk pięknych”

Wskazać cechy charakterystyczne dla
piękna

Wskazać elementy, z jakich składa się
zasada trzech jedności

Wskazać nazwę gatunku dramatu

Dobrać elementy, jakie wprowadził do
teatru elŜbietańskiego Szekspir

Wskazać nazwę rodzaju filmu do jego
definicji

Dobrać właściwą nazwę do polskiego
kina z lat 1955 – 1965

Dobrać właściwy tytuł pierwszego
filmu dokumentalnego

Dobrać nazwę planu filmowego do
jego definicji

Dobrać nazwę urządzenia z dziedziny
fonografii do jego definicji

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wskazać nazwisko wynalazcy
pleografu

Dobrać nazwę nurtu filmowego do jego
opisu

Wskazać datę pierwszej próbnej
audycji stereofonicznej polskiego radia

Scharakteryzować właściwości kamery
cyfrowej w porównaniu z analogową

Określić tematykę filmu w reŜyserii
Kazimierza Kutza

Scharakteryzować jedno z dzieł
kinematografii światowej

Określić znaczenie terminu z zakresu
polskiej kinematografii

18 Określić początki prasy na świecie

Scharakteryzować właściwości
systemu emisji telewizyjnej

Scharakteryzować jeden z kierunków
rozwoju kultury audiowizualnej

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg testowania

INSTRUKCJA DLA NAUCZYCIELA

Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu, z co najmniej jednotygodniowym
wyprzedzeniem.

Przygotuj odpowiednią ilość zadań testowych.

Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.

Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań zawartych w zestawie oraz z zasadami punktowania.

Przeprowadź z uczniami próbę udzielania odpowiedzi na takie rodzaje zadań testowych,
jakie będą w teście.

Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi).

Zapewnij uczniom moŜliwość samodzielnej pracy.

Rozdaj uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi, podaj czas przeznaczony
na udzielanie odpowiedzi.

Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania sprawdzianu
(rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich moŜliwości).

10.

Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliŜającym się
czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.

11.

Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.

12.

Sprawdź wyniki i wpisz je do arkusza zbiorczego.

13.

Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu i wybierz te zadania, które
sprawiły uczniom największe trudności.

14.

Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.

15.

Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie niepowodzeń
dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.

INSTRUKCJA DLA UCZNIA

Przeczytaj uwaŜnie instrukcję.

Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.

Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.

Test zawiera 20 zadań. Do kaŜdego zadania dołączone są 4 moŜliwości odpowiedzi.
Tylko jedna jest prawidłowa.

Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.

Jeśli udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóŜ rozwiązanie
zadania na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.

Na rozwiązanie testu masz 45 minut.

Powodzenia

Materiały dla ucznia:

−−−−

instrukcja,

−−−−

zestaw zadań testowych,

−−−−

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

Pod wpływem Ch. Batteaux (1746) przyjęła się nazwa „sztuki piękne” i objęła ona
a)

teatr i architekturę.

taniec, poezję i wymowę.

malarstwo, rzeźb i architekturę.

muzykę, malarstwo, rzeźbę, architekturę, taniec, poezję, wymowę i teatr.

Piękno to
a)

przeŜycia związane z odbiorem dzieł sztuki, a takŜe innych podobnie
oddziaływujących zjawisk, np. natury.

jakość dzieła sztuki.

czas powstania dzieła sztuki.

techniki, jakimi wykonano dzieło sztuki.

Dramat antyczny był zbudowany według tzw. zasady trzech jedności i są to

zasada miejsca, czasu, zdarzenia.

prolog, parodos, epeisodia.

czasu, miejsca, akcji.

stasima, exodos, katharsis.

Ten gatunek dramatyczny został ukształtowany w późnym średniowieczu i naleŜały do

niego utwory dydaktyczno – filozoficzne wypełnione rozwaŜaniami kwestii moralnych
przez postacie alegoryczne i jest to
a)

miracle.

moralitet.

misterium.

dramat liturgiczny.

Szekspir wprowadził do teatru elŜbietańskiego między innymi
a)

trzeciego aktora.

podnoszoną kurtynę.

historyzm, sceny zbiorowe, elementy muzyczne.

koturny.

Film ten zaspakaja

dziecięce potrzeby rozrywki i emocjonalnych przeŜyć i jest to

film animowany.

film dokumentalny.

film oświatowy.

film popularnonaukowy.

Rozwijające się w latach 1955 – 1965 polskie kino otrzymało nazwę
a)

„Polska Szkoła Filmowa”.

„Polska Szkoła Artystyczna”.

„Polska Szkoła Aktorska”.

„Polska Szkoła ReŜyserska”.

Za pierwszy film dokumentalny przyjęto
a)

„Polewacza polany” w reŜyserii braci Lumière z 1895 roku.

„Schody kuchenne” w reŜyserii Leopolda Messnera z 1921 roku.

„Nanuka Eskimosa” w reŜyserii R. Flaherty’ego z 1922 roku.

„Gabinet figur woskowych” w reŜyserii Paula Leni z 1924 roku.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Plan filmowy, w którym osobowości człowieka wyraŜa się poprzez ukazanie jego mimiki

to plan amerykański.

to plan pełny.

to półzbliŜenie.

to plan wielki / zbliŜenie.

10.

To urządzenie o napędzie mechanicznym słuŜy do odtwarzania dźwięku zarejestrowanego

na płytach, a wynalazcami byli bracia Emil i Charlesa Pathe, którzy równieŜ produkowali
je w swojej fabryce Pathe Freres w latach 1905 – 1920 i jest to
a)

gramofon,

magnetofon.

fonograf.

patefon.

11.

Konstruktorem pleografu był

Edison.

Prószyński.

Dickson.

Matuszewski.

12.

Nurt  ten  ukazywał  filmy  grozy,  spowite  aurą  tajemniczości,  w  których  bohater  borykał
się  z  koszmarami  nocnymi  i  mroczną  atmosferą,  np.  „Student  z  Pragi”,  w  reŜyserii
Stellana Rye, z 1913 roku i jest to
a)

nurt fantastyczny kina niemieckiego.

nurt neorealizmu włoskiego.

nurt społeczno – psychologiczny kina niemieckiego.

nurt Młodych Gniewnych.

13.

Pierwszą próbną audycję stereofoniczną w polskim radio nadano w
a)

1946 roku.

1956 roku.

1961 roku.

1973 roku.

14.

Kamera cyfrowa w porównaniu z analogową odznacza się
a)

mniejszą dokładnością przetwarzania sygnałów.

większą dokładnością przetwarzania sygnałów i łatwością przechowywania
informacji.

łatwością przechowywania informacji.

zapis cyfrowy daje częściowy i trudniejszy dostęp do systemu multimedialnego.

15.

Kazimierz Kutz w filmie pt. „Śmierć jak kromka chleba” (1994) zrekonstruował
a)

wydarzenia związane z powstaniem listopadowym z 1830 roku.

powstanie warszawskie z 1944 roku.

pacyfikację getta warszawskiego podczas II wojny światowej.

krwawą pacyfikację jednej ze śląskich kopalni w czasie stanu wojennego.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16.

W 1997 powstaje najdroŜszy film świata „Titanic”, który jest
a)

zrealizowany z wielkim rozmachem, perfekcyjnymi scenami, znakomitą muzyką,
wystawną scenografią, doskonałymi efektami specjalnymi oraz podtekstami
filozoficznymi, dzieło traktuje o najgłośniejszej katastrofie morskiej XX wieku.

rewolucją w dziedzinie efektów specjalnych.

charakteryzuje się plastycznym bogactwem scen, wielopłaszczyznowością
rzeczywistości ekranowej, piętrzeniem atrakcji i automatyczną narracją filmową.

ma charakter nowoczesnej apokalipsy, jest nowatorski pod względem formalnym,
gdyŜ wprowadzono do dramaturgii improwizację, dialogi i montaŜ.

17.

Termin „Bareizm” określa
a)

futurologiczne komedie, z elementami satyry politycznej i obyczajowej.

absurdalne poczucie humoru i satyryczne spojrzenie na realia Ŝycia w okresie PRL.

biografię filmową Stanisława Barei.

historyczne spojrzenie na Ŝycie w okresie PRL.

18.

Początki prasy na świecie sięgają
a)

przełomu wieku XIV i XV.

przełomu wieku XV i XVI.

przełomu wieku XVI i XVII.

przełomu wieku XVII i XVIII.

19.

W modulacji pozytywowej większa amplituda sygnału wizji oznacza
a)

jaśniejszy obraz.

ciemniejszy obraz.

pogorszenie jakości i rozdzielczości obrazu.

zwiększają widoczność impulsowych zakłóceń radioelektrycznych.

20.

Cyberkultura jest to
a)

obraz sztucznej rzeczywistości wykreowany przy uŜyciu technologii informatycznej.

zestaw urządzeń audio i wideo do oglądania filmów w warunkach domowych..

Internet.

kultura która powstała i nadal się rozwija na skutek uŜywania technologii
informatycznej, w tym komputerów, Internetu do komunikacji, rozrywki i biznesu.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko..........................................................................................

Analizowanie rynku mediów w Polsce i na świecie

Zakreśl poprawną odpowiedź,

zadania

Odpowiedź

Punkty

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

LITERATURA

Pozycje ksiąŜkowe
1.

Adamczyk M., Chrząstowska B., Pokrzywniak J.T.: StaroŜytność – oświecenie. WSiP,
Warszawa 1987

Burde G., Coiffet P.: Virtual Reality Technology. Oxford 2004

Encyklopedia Gazety Wyborczej. T. 1, 3, 5, 6, 8, 10, 13, 14, 15, 17, 18, 20,
Wydawnictwo Agora S A, Warszawa 2006

Fuksiewicz J.: Film i telewizja w Polsce. Interpress, Warszawa 1981

Głowiński M., Okopień – Sławińska A., Sławiński J.: Zarys teorii literatury. WSiP,
Warszawa 1991

Gomółka A.: Wiedza o kulturze, T1. Wyd. Videograf Edukacja, Katowice 2002

Grzesiński A.: Aktualność teorii estetycznej Shaftesbury’ego. [w:] Pismo krytyki
artystycznej. Nr 37

Hendrykowski M.: Leksykon gatunków filmowych. Wyd. Montevideo, Wrocław 2001

Janson H.W.: Historia sztuki (od czasów najdawniejszych po dzień dzisiejszy).
Wydawnictwo Alfa Philips Wilson, Warszawa 1993

10.

Jackiewicz A.: Moja historia kina. WAiF, Warszawa 1983

11.

Jackiewicz A.: Moja filmoteka. WAiF, Warszawa 1983

12.

Kornatowska M.: Wodzireje i amatorzy. Wyd. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1990

13.

Kudliński T. : Vademecum teatromana. LSW, Warszawa 1975

14.

Leksykon Media. PWN, Warszawa 2000

15.

Lewandowski J. F.: Wielkie kino, 150 filmów, które musisz zobaczyć. Videograf II,
Katowice 2006

16.

Media w Polsce w XX w. Wyd. Press, Lublin 1999

17.

Mielcarek M., Pawlak E.: Ilustrowany leksykon filmu europejskiego, Wyd. Kurpisz,
Poznań 2003

18.

Lewandowski J.F.: 100 filmów stulecia. Wyd. Videograf II, Katowice 2002

19.

Raszewski Z.: Krótka historia teatru polskiego. Państwowy Instytut Wydawniczy,
Warszawa 1990

20.

Robertson P.: Guinessa księga filmu. PWN, Warszawa 1994

21.

Sławiński J. (red:): Podręczny słownik terminów literackich. Wydawnictwo OPEN,
Warszawa 1994

22.

Thompson R.L.: Maja - Świat jako rzeczywistość wirtualna. Wyd. Patra, Wrocław 2004

23.

Zabłocki M.(red.): Kinematografia, Telewizja i Wideo w Polsce 2001/2002, leksykon.
Wyd. Montevideo, Wrocław, 2001

Strony internetowe
24.

http//:www.kursfilmowy

25.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Kategoria:Nurty_filmowe

26.

http://www.kinowo.com/ http://www.ARENAHORROR.htm

27.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Systemy_emisji_sygnału_telewizyjnego

28.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Polskie_stacje_telewizyjne

29.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Telewizja_kablowa

30.

http://kaznowski.blox.pl/html

31.

http://egospodarka_pl-Raport.htm

32.

http://Utwor_audiowizualny_prezentacja

33.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Kategoria:Rodzajesieciinformatycznych

34.

http://pl.wikipedia.org/Wiki/Efez

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

35.

http://pl.wikipedia.org/Wiki/Globe_theatre

36.

http://pl.wikipedia.org/Wiki/Grafika:Arri435-filmcamera.jpg

37.

http://www.zdjecia.polska.pl/katalog/galeria/slide,Ramie

38.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Grafika:Sony_dv_handycam.jpg

39.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Grafika:POL_Warsaw_Fotoplas.jpg

40.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Grafika:Holmes_stereoscope.jpg

41.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Grafika:BicycleWomanStereo1.jpg

42.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Grafika:Fonograf_01_ubt.jpeg

43.

http://www.swistak.pl/aukcje/patefon

44.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Grafika:Gramofon_2_ubt.jpeg

45.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Grafika:Tonbandger%C3%

46.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Grafika:Unitra_grundig.jpg

47.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Grafika:Magnetowid.jpg

Literatura metodyczna
1.

Bednarkowa W.: O szkolnym ocenianiu. Wydawnictwo Edukacyjne, Kraków 2000

Harmer J.: How to Teach English, Longman, Edinburgh Gate 2005

Niemierko B.: Ocenianie szkolne bez tajemnic. WSiP, Warszawa 2002

Niemierko B.: Pomiar wyników kształcenia. WSiP, Warszawa 2004

Niemierko B.: Trafność pomiaru jako podstawa obiektywizacji egzaminów szkolnych,
Wydawnictwo WyŜszej Szkoły Humanistyczno – Ekonomicznej, Łódź 2004

Nowakowski W.: Metodyka nauczania przedmiotów zawodowych w szkołach
rolniczych. AR, Poznań 2006

Ornatowski T., Figurski J.: Praktyczna nauka zawodu. ITeE Wydawnictwo i Zakład
Poligrafii Instytutu Technologii Eksploatacji, Radom 2000

Szlosek F.: Wstęp do dydaktyki przedmiotów zawodowych. ITeE, Radom 2000

Wojciechowska K., Kowalik E.: Szkolny system oceniania oparty na pomiarze
dydaktycznym, Wydawnictwo Podkowa Bis, Gdańsk 2000