Przestrzenny wymiar gospodarki
Geografia ekonomiczna
jako nauka zajmuje się opisem
i badaniem struktur przestrzennych działalności
gospodarczej różnego rodzaju, jak również organizacji
przestrzennej gospodarki poszczególnych regionów,
krajów i ich ugrupowań integracyjnych.
Geografia ekonomiczna bada te struktury i jednostki
przestrzenne zarówno w ujęciu statycznym,
jak i dynamicznym.
Filary geografii ekonomicznej
– najważniejsze pola
badawcze
Pola badawcze
Studia nad
zróżnicowaniem
przestrzennym
gospodarki
Badanie
zmian zachodzących
w gospodarce
poszczególnych
krajów, regionów
i w skali globalnej
Badanie
aspektów
instytucjonalnych
organizacji
gospodarki
Źródło: opracowanie na podstawie: Geografia ekonomiczna, red. K. Kuciński, Oficyna a Wolters Kluwer Bussines, Kraków 2009, s. 20.
Przedmiotem badań geografii ekonomicznej jest:
rozmieszczenie poszczególnych podmiotów gospodarczych w
przestrzeni geograficznej
kształtowanie się wzajemnych powiązań między podmiotami
gospodarczymi
formowanie się skupisk podmiotów gospodarczych
różnicowanie się form, typów
i efektów działalności podmiotów gospodarczych.
Główne kierunki geografii ekonomicznej:
Kierunek regionalny -
do głównych jego zadań należy
dostarczanie uporządkowanego opisu zmiennego charakteru
powierzchni Ziemi. Zmienność jest uogólniana przez
wyodrębnianie jednostek terytorialnych - regionów –
o w miarę jednorodnym charakterze i zwartych przestrzennie
Kierunek ekologiczny
– zajmuje się badaniem wzajemnego
oddziaływania środowiska przyrodniczego i społeczeństwa.
Kierunek przestrzenny - bada przestrzenne struktury i procesy
oraz ich współzależności
Nowa geografia
Analizuje gospodarkę poszczególnych regionów w kontekście
całej gospodarki
Bada przepływy dóbr między poszczególnymi regionami
danego kraju i ich wpływ na rozmieszczenie produkcji
Bada siły dośrodkowe i odśrodkowe przyczyniające się do
koncentracji i rozpraszania lokalizacji działalności
gospodarczej
Bada mechanizmy przenoszenia działalności gospodarczej
Paul Robin Krugman
Paul Robin Krugman
(ur. 28 lutego 1953 w Nowym
Jorku)
– twórca tzw. nowej
geografii ekonomicznej -
teorii wyjaśniającej m.in.
zjawiska związane z
procesem globalizacji - a
także nowej teorii handlu
międzynarodowego.
W 2008 r. otrzymał nagrodę
Nobla w dziedzinie ekonomii.
Źródło: http://ceoworld.biz/ceo/2009/09/21/new-york-times-columnist-nobel-prize-winner-paul-krugman-end-of-world-postponed
Pytanie
1.
Jakie są kierunki rozwoju współczesnej geografii
ekonomicznej?
2.
Jakie zmiany i dlaczego następowały w kierunkach
badawczych geografii ekonomicznej?
3. Co oznacza nowa geografia ekonomiczna?
Przestrzeń i miejsce
Typy przestrzeni:
Przestrzeń geodezyjna - wynika z pomiarów wielkości i kształtu
kuli ziemskiej
Przestrzeń geograficzna – rzeczywista, niejednorodna
powierzchnia Ziemi
Przestrzeń ekonomiczna - część przestrzeni geograficznej, na
której człowiek żyje i prowadzi stale (ekumena) lub okresowo
(subekumena) swą działalność produkcyjną, usługową,
konsumpcyjną i społeczną.
W obrębie przestrzeni ekonomicznej rozmieszczone są
wszystkie osiedla ludzkie oraz wszelka działalność produkcyjna
i nieprodukcyjna człowieka.
Działalność ta może mieć różne formy przestrzenne:
punktowa
liniowa
powierzchniowa
Galeria Mokotów w Warszawie i Elektrownia Opole to przykłady
punktowego zagospodarowania przestrzeni
Linie kolejowe w Polsce to przykład liniowego zagospodarowania
przestrzeni
Źródło:
Pole uprawne
– przykład powierzchniowego zagospodarowania
przestrzeni
Źródło: http://www.agricultureinformation.com/mag/?p=3073
Struktura przestrzenna
Struktura przestrzeni ekonomicznej ma charakter hierarchiczny.
Stosując metodę regionalizacji gospodarczej przestrzeń ekonomiczną
można podzielić, na regiony typu:
– loco (lokalne)
– mikro (mikroregiony)
– submezo (submezoregiony)
– mezo (mezoregiony)
– makro (makroregiony) przy czym najwyższym szczeblem
hierarchicznym jest tu na ogół państwo.
Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego we
Wrocławiu opracowywane w latach 1998–2003
Źródło: http://www.eko.org.pl/wroclaw/miasto/gospodarka1.html
Od 01.01.2004
–do dziś
obowiązują
I
– plany
uchwalone po
01.01.1995
II- plany
uchwalone po
10.07.2003
Urząd m.st. Warszawy
Studium
uwarunkowań
i kierunków
zagospodarowania
przestrzennego
m.st. Warszawy
Urząd m.st. Warszawy
Urząd m.st. Warszawy
Planowany
układ
drogowy
Warszawy
Urząd m.st. Warszawy