Formatowanie komórek

Podstawy formatowania

Z pewnym przymrużeniem oka można powiedzieć, że formatowanie skoroszytu Excela wygląda nieco jak nakładanie
na niego makijażu. Mimo, że zawartość samego arkusza danych może być perfekcyjnie poprawna, to jednak dobranie
odpowiedniego sposobu formatowania może zdecydowanie zwiększyć wrażenie, jakie arkusz zrobi na osobach go
przeglądających (rysunek 6.1 oraz 6.2).

Excel oferuje cały szereg opcji formatowania, które możesz zastosować w swoich skoroszytach:

Formatowanie liczb

— pozwala na modyfikację sposobu wyświetlania liczb, dat i czasu.

Wyrównywanie

— pozwala na zmianę sposobu wyrównywania danych wyświetlanych w poszczególnych

komórkach.

Formatowanie czcionek

— pozwala na zmianę wyglądu czcionek, za pomocą których są prezentowane teksty i

liczby.

•

Obramowania

— pozwalają na tworzenie obramowań dookoła poszczególnych komórek

•

Kreskowania

— pozwalają na wypełnianie tła komórek kolorami, cieniowanie komórek oraz dodawanie

różnego rodzaju kreskowania

•

Formatowanie kolumn i wierszy

— pozwala na zmianę szerokości kolumn oraz wysokości wierszy co

umożliwia dopasowanie rozmiarów komórek do rozmiarów zapisanych w nich informacji.

Istnieje wiele sposobów formatowania komórek: możesz skorzystać z przycisków paska narzędzi formatowania,
klawiszy skrótów, poleceń menu lub też mechanizmów formatowania warunkowego lub autoformatowania.

Rady

W zależności od rodzaju wprowadzanych do komórek informacji Excel może automatycznie nadawać

komórkom określone sposoby formatowania. Przykładowo, jeżeli użyjesz w danej komórce funkcji daty, to
Excel automatycznie formatuje wynik działania funkcji do wyświetlania jako data. W każdej chwili możesz
zmienić sposób formatowania tak, aby najlepiej odpowiadał Twoim potrzebom.

Większość sposobów formatowania dotyczy samych komórek a nie zawartości komórek. Jeżeli do usunięcia

zawartości komórki wykorzystasz polecenie

Edycja Wyczyść Zawartość

, to format, który został jej

wcześniej nadany pozostanie nienaruszony i zostanie wykorzystany do zmiany sposobu wyświetlania danych,
które następnym razem zostaną wprowadzone do takiej komórki.

Rysunek 6.1.

Pomimo, że zawartość arkusza powinna być zdecydowanie ważniejsza od jego wyglądu, to jednak arkusz

przedstawiony na rysunku z pewnością zwróci mniejszą uwagę potencjalnego czytelnika…

Rysunek 6.2.

…niż ten, który został odpowiednio sformatowany.

Formatowanie liczb

Domyślnie Excel nadaje wszystkim komórkom arkusza format

Ogólny

, który powoduje wyświetlanie liczb w

komórkach w taki sposób, w jaki zostały wprowadzone (rysunek 6.3).

Excel oferuje cały szereg predefiniowanych rodzajów formatowania liczb, przeznaczonych do różnych zastosowań:

Liczbowe

— przeznaczone ogólnie do wyświetlania liczb

Walutowe

— przeznaczone do wyświetlania ogólnych wartości pieniężnych

Księgowe

— zastosowanie formatu księgowego powoduje, że symbole waluty i przecinek dziesiętny są

wyrównywane w jednej kolumnie

Data

— przeznaczony do wyświetlania dat

Czas

— przeznaczony do wyświetlania czasu

Procentowe

— przeznaczone do wyświetlania wartości procentowych

Ułamkowe

— przeznaczone do wyświetlania wartości dziesiętnych jako ułamków

Naukowe

— przeznaczone do wyświetlania liczb w formacie naukowym

Tekstowe

— przeznaczone do wyświetlania zawartości komórek w postaci tekstu, niezależnie od tego jaki

rodzaj danych zawierają

Specjalne

— udostępnia kilka specjalnych opcji formatowania

Niestandardowe

— pozwala na utworzenie swojego własnego sposobu formatowania

Sposób formatowania komórek możesz zmienić za pomocą opcji dostępnych na pasku narzędzi formatowania (rysunek
6.5) bądź za pomocą opcji zlokalizowanych za zakładce

Liczby

okna dialogowego

Formatuj komórki

(rysunki 6.9 do

6.12).

Rady

Jeżeli część całkowita liczby jest większa niż szerokość komórki bądź dłuższa niż 11 cyfr, to Excel

automatycznie zmienia format komórki z ogólnego na

Naukowy

(rysunek 6.3).

Formatowanie liczb modyfikuje jedynie sposób wyświetlania samej liczby. Mimo, że można ustawić np. taki

sposób formatowania, który wyświetla mniejszą liczbę miejsc po przecinku, to liczba w żaden sposób nie
zostaje zaokrąglona. Zasada ta została zilustrowana na rysunku 6.4. Aby naprawdę zaokrąglić daną liczbę
powinieneś skorzystać z funkcji

ZAOKR()

, która została omówiona w rozdziale 5.

Jeżeli do liczby wpisywanej w komórce dodasz symbol waluty, albo znak procentu to Excel automatycznie

nada takiej komórce odpowiedni sposób formatowania.

Rysunek 6.3.

Ogólny sposób formatowania powoduje wyświetlanie liczb w taki sposób, w jaki zostały one

wprowadzone do komórki.

Rysunek 6.4.

Dwie kolumny zawierają identyczne wartości, ale kolumnie po prawej stronie został nadany format

Walutowy

. Ponieważ Excel wykonuje obliczenia na rzeczywistych, zapisanych w komórkach wartościach a nie

wartościach, które są wyświetlane to wyniki obliczeń wydają się być nieprawidłowe!

Aby sformatować komórki korzystając z paska narzędzi
formatowania

Aby nadać wybranym komórkom jeden z predefiniowanych formatów liczbowych udostępnionych na pasku narzędzi
formatowania (rysunek 6.5) wystarczy po prostu kliknąć na ikonie reprezentującej dany format:

Przycisk

Waluta

— powoduje wyświetlenie liczby w zapisie walutowym; w zależności od ustawień, przed

lub po liczbie dodawany jest symbol waluty; liczba jest wyświetlana z dwoma miejscami dziesiętnymi.

Przycisk

Zapis procentowy

— przedstawia liczbę w zapisie procentowym; obok liczby wyświetlany jest

znak procentu; liczba jest wyświetlana z dwoma miejscami dziesiętnymi.

Przycisk

Zapis dziesiętny

— powoduje wyświetlenie liczby w zapisie dziesiętnym, z dwoma miejscami po

przecinku.

Na rysunku 6.6 przedstawiono przykłady takiego formatowania.

Aby zmienić liczbę miejsc dziesiętnych

Naciśnij jeden z przycisków

Zwiększ dziesiętne

lub

Zmniejsz dziesiętne

znajdujących się na pasku narzędzi

formatowania (rysunek 6.5):

Przycisk

Zwiększ dziesiętne

— powoduje zwiększanie liczby wyświetlanych miejsc dziesiętnych.

Przycisk

Zmniejsz dziesiętne

— powoduje zmniejszenie liczby wyświetlanych miejsc dziesiętnych.

Rysunek 6.5.

Pasek narzędzi formatowania oferuje wiele narzędzi pozwalających zmieniać wygląd formatowanych

komórek skoroszytu.

Rysunek 6.6.

Rysunek przedstawia trzy różne liczby sformatowane za pomocą paska narzędzi formatowania na trzy

różne sposoby.

Aby sformatować komórki korzystając z okna dialogowego
Formatuj komórki

1. Z menu głównego wybierz polecenie

Format

Komórki

(rysunek 6.7) lub naciśnij kombinację klawiszy

CTRL-1

.

2. Na ekranie pojawi się okno dialogowe

Formatuj komórki

— przejdź na zakładkę

Liczby

(rysunek 6.8).

3. Z

listy

Kategoria

wybierz żądany sposób formatowania.

4. Jeżeli to konieczne, ustaw dodatkowe opcje formatowania. Dostępne opcje różnią się w zależności od

wybranej kategorii — przykłady zostały przedstawione na rysunkach od 6.9 do 6.12. W polu

Przykład

wyświetlany jest wygląd aktywnej komórki po wybraniu danego sposobu formatowania.

5. Naciśnij przycisk

OK

.

Rysunek 6.7.

Większość opisanych w niniejszym rozdziale poleceń formatujących komórki możesz odnaleźć w menu

Format

.

Rysunki 6.8, 6.9, 6.10, 6.11 i 6.12.

Przykłady różnych sposobów formatowania wartości liczbowych, dostępne w oknie

dialogowym

Formatuj komórki

.

Wyrównywanie

Excel oferuje szereg opcji umożliwiających zmianę sposobu wyrównywania danych zapisanych w komórkach (rysunek
6.13):

Opcje wyrównywania tekstu

pozwalają na zmianę położenia tekstu w obrębie komórki.

Opcje orientacji

pozwalają na modyfikację kąta, o jaki obrócony będzie tekst wyświetlany w komórkach.

Opcje kontroli

wyświetlania

pozwalają na modyfikację sposobu wyświetlania tekstu w komórce.

Opcje kierunku tekstu

pozwalają na zmianę kierunku wyświetlania tekstu (opcje te są szczególnie użytecznie w

przypadku używania języków, w których słowa zapisywane są od prawej do lewej).

Sposób wyrównywania dla zaznaczonych komórek może być modyfikowany za pomocą paska narzędzi formatowania
(rysunek 6.5) , bądź opcji zlokalizowanych na zakładce

Wyrównanie

okna dialogowego

Formatuj komórki

(rysunek

6.15).

Rady

Domyślnie Excel wyrównuje wpisywane teksty do lewego marginesu, a wpisywane liczby do prawego

marginesu. Jest to tzw.

Ogólny

sposób formatowania.

Pomimo, że zazwyczaj nagłówki kolumn są centrowane na środku kolumny, to jednak w niektórych

przypadkach będą wyglądać lepiej, jeżeli zostaną wyrównane do prawego marginesu (patrz rysunek 6.14).

Rysunek 6.13.

Przykłady komórek sformatowanych przy użyciu różnych opcji wyrównywania.

Rysunek 6.14.

Pomimo, że zazwyczaj nagłówki kolumn są centrowane na środku kolumny, to jednak w niektórych

przypadkach będą wyglądać lepiej, jeżeli zostaną wyrównane do prawego marginesu.

Aby zmienić sposób wyrównywania komórki za pomocą paska
narzędzi formatowania

Aby nadać wybranym komórkom jeden z predefiniowanych sposobów wyrównywania udostępnionych na pasku
narzędzi formatowania wystarczy po prostu kliknąć na ikonie reprezentującej dany format:

Przycisk

Wyrównaj do lewej

powoduje wyrównanie zawartości komórki do lewego marginesu.

Przycisk

Wyśrodkuj

ustawia zawartość dokładnie po środku komórki.

Przycisk

Wyrównaj do prawej

powoduje wyrównanie zawartości komórki do prawego marginesu.

Aby zmienić sposób formatowania komórki za pomocą opcji
okna dialogowego Formatuj komórki

1. Z menu głównego wybierz polecenie

Format

Komórki

(rysunek 6.7) lub po prostu naciśnij kombinację

klawiszy

CTRL-1

.

2. Na ekranie pojawi się okno dialogowe

Formatuj komórki

— przejdź na zakładkę

Wyrównanie

(rysunek 6.15).

3. Wybierz odpowiednie opcje z listy rozwijanej

Wyrównanie tekstu: Poziomo

(rysunek 6.16):

• Opcja

Ogólne

— nadaje komórce format ogólny

• Opcja

Lewa (Wcięcie)

— wyrównuje zawartość komórki do lewego marginesu, jak również pozwala na

dokonywanie wcięć tekstu.

• Opcja

Środek

— ustawia zawartość dokładnie po środku komórki.

• Opcja

Prawa (Wcięcie)

— wyrównuje zawartość komórki do prawego marginesu, jak również pozwala na

dokonywanie wcięć tekstu.

• Opcja

Wypełnienie

— powiela zawartość danej komórki aż do jej całkowitego wypełnienia

• Opcja

Wyjustuj

— powoduje takie formatowanie komórki, aby wpisana zawartość z wyjątkiem ostatniego

wiersza została wyrównana do obydwu marginesów.

• Opcja

Wyrównaj

— zaznaczenie do środka centruje zawartość aktywnej komórki w całym obszarze

zaznaczonych komórek.

• Opcja

Rozłożone (Wcięcie)

— rozmieszcza tekst poziomo w komórce.

4. Wybierz odpowiednie opcje z listy rozwijanej

Wyrównanie tekstu: Pionowo

(rysunek 6.17):

• Opcja

Górne

— wyrównuje zawartość do górnej krawędzi komórki

• Opcja

Środek

— wyrównuje zawartość na środku komórki pomiędzy jej górną i dolną krawędzią.

• Opcja

Dolne

— wyrównuje zawartość do dolnej krawędzi komórki

• Opcja

Wyjustuj

— wyrównuje zawartość do środka komórki

• Opcja

Rozłożone

— wyrównuje zawartość komórki w pionie symetrycznie w całej komórce.

5. Naciśnij przycisk

OK

.

Rysunek 6.15.

Zakładka

Wyrównanie

okna dialogowego

Formatuj komórki

.

Rysunek 6.16.

Opcje listy rozwijanej

Wyrównanie tekstu: Poziomo

.

Rysunek 6.17.

Opcje listy rozwijanej

Wyrównanie tekstu: Pionowo

.

Aby zdefiniować wcięcie zawartości komórki za pomocą paska
narzędzi formatowania

Aby nadać wybranym komórkom żądane wcięcie wystarczy po prostu kliknąć na przycisku reprezentującym dany
rodzaj wcięcia:

Przycisk

Zmniejsz wcięcie

— zmniejsza wielkość wcięcia zawartości komórki.

Przycisk

Zwiększ wcięcie

— zwiększa wielkość wcięcia zawartości komórki.

Aby zdefiniować wcięcie zawartości komórki za pomocą okna
dialogowego Formatuj komórki

1. Z menu głównego wybierz polecenie

Format

Komórki

(rysunek 6.7) lub naciśnij kombinację klawiszy

CTRL-1

.

2. Na ekranie pojawi się okno dialogowe

Formatuj komórki

— przejdź na zakładkę

Wyrównanie

(rysunek 6.15).

3. Z listy rozwijanej

Wyrównanie tekstu: Poziomo

wybierz opcję

Lewa (Wcięcie)

(rysunek 6.16).

4. W

polu

Wcięcie

wpisz żądaną wielkość wcięcia (rysunek 6.19).

5. Naciśnij przycisk

OK

.

Aby ustawić opcje sterowania tekstem za pomocą okna
dialogowego Formatuj komórki

1. Z menu głównego wybierz polecenie

Format

Komórki

(rysunek 6.7) lub naciśnij kombinację klawiszy

CTRL-1

.

2. Na ekranie pojawi się okno dialogowe

Formatuj komórki

— przejdź na zakładkę

Wyrównanie

(rysunek 6.15).

3. Ustaw

żądane opcje z grupy

Sterowanie tekstem

.

4. Naciśnij przycisk

OK

.

Rada

Jak to zostało zilustrowane na rysunkach 6.20, 6.21 i 6.22, opcje

Zawijaj tekst

oraz

Zmniejszaj, aby dopasować

mogą być użyte do dopasowywania zawartości do rozmiarów komórki.

Rysunek 6.18.

Wcięcie tej komórki zostało ustawione poprzez dwukrotne naciśnięcie przycisku

Zwiększ wcięcie

.

Rysunek 6.19.

Aby zdefiniować wcięcie wystarczy ustawić opcje wcięcia w podany na rysunku sposób.

Rysunek 6.20.

Zaznacz komórkę, w której nie mieści się zawartość.

Rysunek 6.21.

Wygląd komórki z rysunku 6.20 po wybraniu opcji

Zawijaj tekst

.

Rysunek 6.22.

Wygląd komórki z rysunku 6.20 po wybraniu opcji

Zmniejszaj, aby dopasować

.

Aby scalić i wyśrodkować komórki za pomocą paska narzędzi
formatowania

1. Zaznacz

komórkę(ki), której zawartość chcesz wyśrodkować, łącznie z sąsiednimi komórkami (rysunek 6.23).

2. Naciśnij przycisk

Scal i wyśrodkuj

znajdujący się na pasku narzędzi formatowania.

Zawartość zaznaczonej komórki zostanie przesunięta i umieszczona pośrodku zaznaczonego obszaru (rysunek
6.24).

Aby scalić i wyśrodkować komórki za pomocą okna
dialogowego Formatuj komórki

1. Zaznacz

komórkę(ki), której zawartość chcesz wyśrodkować, łącznie z sąsiednimi komórkami (rysunek 6.23).

2. Z menu głównego wybierz polecenie

Format

Komórki

(rysunek 6.7) lub naciśnij kombinację klawiszy

CTRL-1

.

3. Na ekranie pojawi się okno dialogowe

Formatuj komórki

— przejdź na zakładkę

Wyrównanie

(rysunek 6.15).

4. Z listy rozwijanej

Wyrównanie tekstu: Poziomo

wybierz opcję

Środek

(rysunek 6.16).

5. Zaznacz

opcję

Scalaj komórki

.

6. Naciśnij przycisk

OK

.

Zawartość zaznaczonej komórki zostanie przesunięta i umieszczona pośrodku zaznaczonego obszaru (rysunek
6.24).

Rady

Opisana technika jest szczególnie przydatna podczas tworzenia nagłówków różnego rodzaju zestawień.

Podobne rezultaty możesz osiągnąć wybierając w kroku 4 opcję

Wyrównaj zaznaczenie do środka

(rysunek

6.16) i następnie pomijając krok 5. W takiej sytuacji zaznaczone komórki nie zostaną jednak scalone i ich
zawartość może mieć wpływ na formatowanie.

Rysunek 6.23.

Zaznacz komórki, które chcesz scalić i wyśrodkować.

Rysunek 6.24.

Komórki zostają scalone a ich zawartość wyśrodkowana.

Aby zmienić orientację komórki za pomocą okna dialogowego
Formatuj komórki

1. Z menu głównego wybierz polecenie

Format

Komórki

(rysunek 6.7) lub naciśnij kombinację klawiszy

CTRL-1

.

2. Na ekranie pojawi się okno dialogowe

Formatuj komórki

— przejdź na zakładkę

Wyrównanie

(rysunek 6.15).

3. Ustaw odpowiednie opcje w obszarze

Orientacja

(rysunek 6.25), używając jednej z poniższych metod:

• Aby zawartość komórki była wyświetlana w pionie powinieneś nacisnąć przycisk

Orientacja pionowa

.

• Aby zawartość komórki była obrócona o określony kąt przeciągnij ramię oznaczone czerwonym rombem

tak, aby ustawić żądany kąt obrotu tekstu.

• Aby zawartość komórki była obrócona o określony kąt wpisz wartość wybranego kąta w polu

Stopnie

.

4. Naciśnij przycisk

OK

.

Rady

Opcje orientacji tekstu nie są dostępne, jeżeli z listy

Wyrównanie tekstu: Poziomo

zostanie wybrana opcja

Wyrównaj zaznaczenie do środka

(rysunek 6.16). Aby opcje orientacji były dostępne, musisz z tej listy wybrać

inną opcję.

W polu

Stopnie

możesz podać zarówno dodatnie jak i ujemne wartości kąta obrotu (rysunek 6.25)

Obrócona zawartość komórki wygląda znacznie lepiej na wydruku niż na ekranie (rysunek 6.25).

Zmiana orientacji komórki może pociągnąć za sobą zmianę wysokości wiersza, w której dana komórka się

znajduje (rysunek 6.26).

Zmiana orientacji tekstu w nagłówkach kolumn często pozwala na uzyskanie mniejszej szerokości takich

kolumn, co z kolei umożliwia umieszczenie na stronie wydruku (bądź na ekranie) większej ilości danych.
Więcej informacji na temat zmiany szerokości kolumn znajdziesz w dalszej części tego rozdziału.

Rysunek 6.25.

Za pomocą opcji

Orientacja

możesz zmienić sposób wyświetlania zawartości komórki.

Rysunek 6.26.

Za pomocą opcji umieszczonych na zakładce

Wyrównanie

okna dialogowego

Formatuj komórki

możesz

osiągnąć całą gamę różnorodnych efektów.

Formatowanie czcionek

Domyślną czcionką używaną przez program Excel jest Arial o rozmiarze 10 punktów. Oczywiście w każdej chwili
możesz zmienić sposób formatowania wielu opcji czcionek w dowolnym obszarze arkusza, tak jak to przedstawiono na
rysunku 6.27:

Czcionka

— jest to inaczej mówiąc krój pisma, używany do wyświetlania znaków na ekranie. Excel umożliwia

korzystanie ze wszystkich, prawidłowo zainstalowanych w systemie czcionek.

Styl czcionki

— określa tzw. wagę oraz kąt ustawienia znaków czcionki. Zazwyczaj do wyboru masz

następujące style: Normalny, Pogrubiony,

Kursywa

i

Pogrubiona kursywa

.

Rozmiar czcionki

— określa rozmiar czcionki wyrażony w punktach

*)

.

Podkreślenie

— określa sposób podkreślenia znaków czcionki. Nie należy mylić podkreślenia czcionki z

obramowaniem komórki (np. na dolnej krawędzi) — te dwa elementy nie mają ze sobą nic wspólnego.

Kolor

— określa kolor, w jakim czcionka jest wyświetlana na ekranie (drukowana na drukarce).

Efekty

— różnego rodzaju dodatkowe efekty specjalne mające wpływ na sposób wyświetlania czcionki.

Zmiany formatowania czcionek możesz dokonać za pomocą paska narzędzi formatowania, skrótów klawiszowych oraz
okna dialogowego

Formatuj komórki

.

Rada

Zmianom formatowania czcionki mogą podlegać nawet pojedyncze znaki. Aby zmienić sposób formatowania

pojedynczego znaku powinieneś dwukrotnie kliknąć na wybranej komórce, zaznaczyć znak (znaki), których
formatowanie chcesz zmodyfikować (rysunek 6.28) a następnie zastosować wybrane opcje formatowania
(rysunek 6.29).

Rysunek 6.27.

Przykład zmiany sposobu formatowania czcionek, obejmujący zmianę kroju, rozmiaru oraz stylu użytych

czcionek.

Rysunek 6.28.

W komórce możesz zaznaczyć nawet pojedyncze znaki…

Rysunek 6.29.

… a następnie zmienić sposób formatowania czcionki.

Aby zmienić sposób formatowania czcionki za pomocą paska
narzędzi formatowania lub klawiszy skrótu

1. Zaznacz komórki lub znaki, w których chcesz zmienić sposób formatowania czcionki.

2. Aby zmienić krój czcionki wybierz odpowiedni krój z listy rozwijanej

Czcionka

(rysunek 6.30).

lub

Kliknij w polu

Czcionka

(jego zawartość zostanie zaznaczona) (rysunek 6.31), a następnie wpisz nazwę

wybranej czcionki (rysunek 6.32) i naciśnij klawisz

Enter

.

3. Aby

zmienić rozmiar czcionki wybierz odpowiednią opcję z listy rozwijanej

Rozmiar czcionki

(rysunek 6.33).

lub

*)

1 punkt = 1/72cala — (przyp. tłum.)

Kliknij w polu

Rozmiar czcionki

(jego zawartość zostanie zaznaczona), a następnie wpisz wybrany rozmiar

czcionki i naciśnij klawisz

Enter

.

4. Aby zmienić styl czcionki naciśnij dowolną kombinację przycisków stylów czcionki lub naciśnij

odpowiadające im kombinacje klawiszy:

• Przycisk

Pogrubienie

lub kombinacja klawiszy

CTRL-B

— powoduje pogrubienie zaznaczonego tekstu

• Przycisk

Kursywa

lub kombinacja klawiszy

CTRL-I

— powoduje pochylenie zaznaczonego tekstu.

• Przycisk

Podkreślenie

lub kombinacja klawiszy

CTRL-U

— powoduje podkreślenie zaznaczonego

tekstu.

5. Aby

zmienić kolor zaznaczonych znaków, wybierz odpowiednią opcję z menu podręcznego

Kolor czcionki

(rysunek 6.34).

Rady

Rozmiar czcionki może być zmieniany w zakresie od 1 do 409 punktów z krokiem co pół punktu (tak dla

porównania, czcionka o rozmiarze 72 punkty ma wysokość 1 cala).

Wybranie opcji

Automatyczny

w menu podręcznym

Kolor czcionki

powoduje, że Excel sam dobiera kolor

czcionki w oparciu o wybrane inne opcje formatowania.

Rysunek 6.30.

Na liście rozwijanej

Czcionka

znajdziesz wszystkie czcionki, które są aktualnie zainstalowane na Twoim

komputerze.

Rysunek 6.31.

Kliknij w polu

Czcionka

(jego zawartość zostanie zaznaczona)…

Rysunek 6.32.

…a następnie wpisz nazwę czcionki, którą chcesz zastosować.

Rysunek 6.33.

Rozmiar czcionki możesz wybrać z wygodnego menu rozwijanego.

Rysunek 6.34.

Menu podręczne

Kolor czcionki

pozwala na szybką zmianę koloru zaznaczonych znaków.

Aby zmienić sposób formatowania czcionki za pomocą okna
dialogowego Formatuj komórki

1. Zaznacz komórki lub znaki, dla których chcesz zmienić sposób formatowania czcionki.

2. Z menu głównego wybierz polecenie

Format

Komórki

(rysunek 6.7) lub naciśnij kombinację klawiszy

CTRL-1

.

3. Na ekranie pojawi się okno dialogowe

Formatuj komórki

— przejdź na zakładkę

Czcionka

(rysunek 6.35).

4. Wybierz odpowiednie opcje:

• Wybierz krój czcionki z listy

Czcionka

lub wpisz nazwę wybranej czcionki w polu tekstowym

powyżej listy czcionek

• Wybierz styl czcionki z listy

Styl czcionki

lub wpisz nazwę wybranego stylu w polu tekstowym

powyżej listy stylów

• Wybierz rozmiar czcionki z listy

Rozmiar

lub wpisz wybrany rozmiar czcionki w polu tekstowym

powyżej listy rozmiarów czcionek

• Wybierz sposób podkreślenia z listy rozwijanej

Podkreślenie

(rysunek 6.36)

• Wybierz kolor czcionki z listy rozwijanej

Kolor

(rysunek 6.37)

• Zaznacz wybrane opcje z grupy

Efekty

.

5. Kiedy tekst w polu

Podgląd

będzie odpowiadał Twoim potrzebom, naciśnij przycisk

OK

.

Rady

Aby przywrócić domyślną czcionkę wystarczy w oknie dialogowym

Formatuj komórki

zaznaczyć opcję

Normalna czcionka

(rysunek 6.35).

Jeżeli wybierzesz dowolny z księgowych rodzajów podkreślenia (lista rozwijana

Podkreślenie

, rysunek 6.36),

to w przypadku, gdy w komórce znajduje się tekst, podkreśleniu podlega niemal cała szerokość komórki.

Wybranie opcji

Automatyczny

z listy rozwijanej

Kolor

powoduje, że Excel sam dobiera kolor czcionki w

oparciu o wybrane inne opcje formatowania.

Rysunek 6.35.

Zakładka

Czcionka

okna dialogowego

Formatuj komórki

.

Rysunek 6.36.

Excel udostępnia kilka sposobów podkreślenia.

Rysunek 6.37.

Lista rozwijana

Kolor

.

Obramowania

Excel oferuje wiele różnych stylów obramowań, które możesz stosować zarówno do pojedynczych komórek jak i
całych grup komórek (rysunek 6.38).

Do zmiany obramowania komórek możesz wykorzystać pasek narzędzi formatowania bądź odpowiednie opcje okna
dialogowego

Formatuj komórki

.

Aby dodać obramowanie za pomocą paska narzędzi
formatowania

1. Zaznacz

komórkę(ki), do których chcesz dodać obramowanie.

2. Z menu podręcznego przycisku

Obramowanie

wybierz odpowiednią opcję (rysunek 6.39).

Rady

Aby usunąć obramowanie z zaznaczonego obszaru komórek z menu podręcznego przycisku

Obramowanie

wybierz opcję

Brak krawędzi

(lewa, górna opcja menu). Jeżeli mimo to obramowanie nie zniknie, to powtórz

tą operację również w sąsiednich komórkach.

Podkreślenia księgowe dostępne w liście rozwijanej

Podkreślenie

okna dialogowego

Formatuj komórki

(rysunek 6.36) nie są równoznaczne z obramowaniami komórki — nie rozciągają się na całą szerokość
komórki oraz znikają, gdy komórka jest pusta.

Rysunek 6.38.

Odpowiednie zastosowanie obramowań zwiększa czytelność arkusza (na naszym przykładzie w celu

lepszego zilustrowania zagadnienia wyłączone zostały linie siatki; jak to zrobić dowiesz się w rozdziale 15).

Rysunek 6.39.

Menu podręczne przycisku

Obramowanie

, znajdującego się na pasku narzędzi formatowania.

Aby dodać obramowanie za pomocą okna dialogowego
Formatuj komórki

1. Zaznacz

komórkę(ki), do których chcesz dodać obramowanie.

2. Z menu głównego wybierz polecenie

Format

Komórki

(rysunek 6.7) lub naciśnij kombinację klawiszy

CTRL-1

.

3. Na ekranie pojawi się okno dialogowe

Formatuj komórki

— przejdź na zakładkę

Obramowanie

(rysunek

6.40).

4. W grupie opcji

Linia

wybierz odpowiedni styli linii obramowania.

5. Jeżeli to konieczne, z listy rozwijanej

Kolor

wybierz odpowiedni kolor linii obramowania.

6. Ustaw rodzaj obramowania korzystając z jednej z poniższych metod:

• Aby wybrać jeden z predefiniowanych rodzajów obramowania naciśnij wybrany przycisk z grupy

Ustawienia wstępne

(naciśnięcie przycisku

Brak

spowoduje usunięcie obramowania).

• Aby dodać obramowanie wybranej krawędzi naciśnij odpowiadający jej przycisk z grupy

Obramowanie

.

7. Powtarzaj kroki 4, 5 i 6 aż do uzyskania żądanego wyglądu obramowania.

8. Naciśnij przycisk

OK

.

Rada

Aby uzyskać pożądany wygląd obramowania komórek arkusza będziesz zapewne musiał wielokrotnie

powtarzać opisaną powyżej procedurę.

Rysunek 6.40.

Zakładka

Obramowanie

okna dialogowego

Formatuj komórki

.

Cieniowanie komórek

Mechanizm cieniowania komórek pozwala na wypełnianie tła komórek wybranym kolorem i/lub deseniem. Operacji
takiej możesz dokonać za pomocą paska narzędzi formatowania bądź opcji okna dialogowego

Formatuj komórki

.

Rady

Za pomocą kombinacji dwóch kolorów i odpowiedniego deseniu możesz utworzyć bardzo ciekawe wzory

wypełnienia tła komórek arkusza.

Dodając wypełnienie tła komórek powinieneś zachować umiar — wybranie zbyt ciemnego tła może

spowodować, że zawartość komórki stanie się mało czytelna.

Aby poprawić czytelność zawartości komórki możesz wypróbować pogrubioną czcionkę.

Aby poprawić czytelność zawartości komórek powinieneś stosować zasadę „ciemne tło – jasna czcionka”.

Aby dodać cieniowanie komórek za pomocą paska narzędzi
formatowania

1. Zaznacz

komórkę(ki), do których chcesz dodać cieniowanie.

2. Wybierz odpowiedni kolor z menu podręcznego przycisku

Kolor wypełnienia

(rysunek 6.42).

Rada

Aby usunąć cieniowanie z komórki wybierz z menu podręcznego przycisku

Kolor wypełnienia

opcję

Brak

wypełnienia

.

Rysunek 6.41.

Mechanizm cieniowania pozwala na zwiększenie atrakcyjności tworzonego arkusza.

Rysunek 6.42.

Menu podręczne przycisku

Kolor wypełnienia

, znajdującego się na pasku narzędzi formatowania.

Aby dodać cieniowanie za pomocą okna dialogowego Formatuj
komórki

1. Zaznacz

komórkę(ki), do których chcesz dodać cieniowanie.

2. Z menu głównego wybierz polecenie

Format

Komórki

(rysunek 6.7) lub naciśnij kombinację klawiszy

CTRL-1

.

3. Na ekranie pojawi się okno dialogowe

Formatuj komórki

— przejdź na zakładkę

Desenie

(rysunek 6.43).

4. Wybierz odpowiedni kolor z palety kolorów w obszarze

Cieniowanie komórki: Kolor

— opcja ta odpowiada

za kolor tła komórki.

5. Jeżeli to konieczne, z listy rozwijanej

Deseń

wybierz deseń, który zostanie nałożony na komórkę (rysunek

6.44).

6. Kiedy rezultat widoczny w polu

Przykład

jest zadowalający, naciśnij przycisk

OK

.

Style

Po zdefiniowaniu wyglądu komórki przy pomocy opisanych wcześniej opcji formatowania, możesz zapisać sposób
formatowania jako nowy styl komórki. Jest to dosyć zaawansowany mechanizm Excela, którego szczegółowe
omówienie wykracza już poza ramy tej książki. Definiowanie stylów polega w uproszczeniu mówiąc, na powiązaniu
wybranego sposobu formatowania komórki z określoną nazwą, dzięki czemu możesz później w łatwy sposób nakładać
wybrany sposób formatowania bez konieczności przedzierania się przez kolejne opcje i menu. Takie rozwiązanie
pozwala na znaczne zaoszczędzenie czasu projektowania arkusza i zapewnia spójność sposobów formatowania
komórek (zwłaszcza podczas edycji bardzo rozbudowanych arkuszy).

Rady

Mechanizm stylów w programie Excel jest bardzo zbliżony do mechanizmów stylów znanego z popularnego

edytora Microsoft Word.

Aby skorzystać ze stylów powinieneś z menu głównego wybrać polecenie

Format Styl

(rysunek 6.7).

Rysunek 6.43.

Zakładka

Desenie

okna dialogowego

Formatuj komórki

.

Rysunek 6.44.

Za pomocą listy rozwijanej

Deseń

możesz zmienić wygląd formatowanej komórki.

Formatowanie warunkowe

Excel udostępnia bardzo interesujący mechanizm formatowania warunkowego, który pozwala na automatyczne
nadawania poszczególnym komórkom określonych sposobów formatowania w zależności od zawartości tych komórek.

Przykładowo, załóżmy, że posiadasz arkusz zawierający dane o wysokości obrotów uzyskanych przez poszczególnych
sprzedawców Twojej sieci sklepów. Chciałbyś teraz aby komórki zawierające dane sprzedawców, którzy uzyskali
obroty powyżej 5000,-zł były wyróżnione niebieskim kolorem, pogrubioną czcionką i czarnym obramowaniem. Do
prostego przeprowadzenia takiej operacji możesz użyć wspomnianego mechanizmu formatowania warunkowego
(rysunek 6.45).

Aby skorzystać z mechanizmu formatowania warunkowego

1. Zaznacz

komórkę(ki), w których chcesz zastosować formatowanie warunkowe.

2. Z menu głównego wybierz polecenie

Format Formatowanie warunkowe

(rysunek 6.7). Na ekranie pojawi

się okno dialogowe

Formatowanie warunkowe

(rysunek 6.46).

3. Korzystając z pól tekstowych i list rozwijanych ustaw kryteria pierwszego warunku formatowania — patrz

rysunek 6.47.

4. Naciśnij przycisk

Formatuj

. Na ekranie pojawi się specjalna wersja okna dialogowego

Formatuj komórki

,

zawierająca tylko zakładki

Czcionka

,

Obramowanie

i

Desenie

(rysunek 6.48). Użyj opcji tego okna do

ustawienia żądanego formatowania komórek spełniających kryteria pierwszego warunku formatowania.

5. Aby

dodać kolejny warunek formatowania naciśnij przycisk

Dodaj

. Okno dialogowe zostanie rozszerzone o

kolejny zestaw opcji umożliwiający wprowadzenie nowych kryteriów formatowania (rysunek 6.49). Powtórz
operacje z punktów 3 i 4.

6. Aby

wprowadzić kolejny warunek formatowania powtórz krok 5

*)

.

7. Po

zakończeniu naciśnij przycisk

OK

.

Rysunek 6.45.

Mechanizm formatowania warunkowego pozwala na automatyczne nadawania poszczególnym

komórkom określonych sposobów formatowania w zależności od zawartości tych komórek.

Rysunek 6.46.

Okno dialogowe

Formatowanie warunkowe

.

Rysunek 6.47.

Po ustawieniu powyższego warunku sformatowane zostaną tylko komórki, których wartość przekracza

5000.

Rysunek 6.48.

Okno

Formatuj komórki

dla formatowania warunkowego udostępnia nieco ograniczony zestaw opcji.

*)

Możesz ustawić maksymalnie trzy kryteria formatowania warunkowego dla jednego zakresu komórek — (przyp. tłum.)

Rysunek 6.49.

Mechanizm formatowania warunkowego pozwala na zdefiniowanie kilku niezależnych warunków

jednocześnie.

Malarz formatów

Malarz formatów pozwala na szybkie kopiowanie sposobu formatowania danej komórki do innych komórek —dzięki
temu proces formatowania arkusza może ulec znacznemu przyspieszeniu i jednocześnie rozwiązanie takie zapewnia
spójność sposobów formatowania poszczególnych zakresów komórek.

Aby skorzystać z malarza formatów

1. Zaznacz

komórkę, której sposób formatowania chcesz przenieść do innej komórki.

2. Naciśnij przycisk

Malarz formatów

znajdujący się na pasku narzędzi formatowania. Wskaźnik myszki zmieni

kształt na coś w rodzaju pędzla a dookoła zaznaczonej komórki pojawi się animowane obramowanie (rysunek
6.50).

3. Korzystając z myszki zaznacz komórki, do których chcesz skopiować sposób formatowania komórki

źródłowej (rysunek 6.51). Po zwolnieniu przycisku myszki wybrane komórki zostaną sformatowane na wzór
komórki źródłowej (rysunek 6.52).

Rady

Aby mieć możliwość zastosowania kopiowanego formatu w kilku różnych zakresach komórek powinieneś po

zaznaczeniu komórki źródłowej dwukrotnie kliknąć na ikonie

Malarza formatów

. Aby zakończyć kopiowanie

formatowania możesz ponownie kliknąć na ikonie

Malarza formatów

bądź po prostu nacisnąć klawisz

ESC

.

Do kopiowania formatów między komórkami możesz również wykorzystać polecenia

Edycja

Kopiuj

i

Edycja Wklej specjalnie

(rysunek 6.53).

Rysunek 6.50.

Po naciśnięciu ikony

Malarza formatów

wskaźnik myszki zmieni kształt na coś w rodzaju pędzla a

dookoła zaznaczonej komórki pojawi się animowane obramowanie

Rysunek 6.51.

Przy użyciu myszki zaznacz komórki, do których chcesz skopiować format komórki źródłowej.

Rysunek 6.52.

Po zwolnieniu przycisku myszki wybrane komórki zostaną sformatowane na wzór komórki źródłowej.

Rysunek 6.53.

Do kopiowania formatów między komórkami możesz również wykorzystać polecenia

Edycja Kopiuj

i

Edycja Wklej specjalnie

.

Dobierania szerokości kolumn i wysokości wierszy

Jeżeli wprowadzone do komórki dane przekraczają jej rozmiar, to możesz tak powiększyć szerokość kolumny, aby
odpowiednio dopasować rozmiar komórki. Oczywiście w razie potrzeby możesz zmniejszać szerokość kolumn — masz
wtedy możliwość umieszczenia na ekranie/wydruku większej ilości danych. Wysokość wierszy jest dobierana
automatycznie, aczkolwiek w razie potrzeby możesz również ręcznie wprowadzić niezbędne modyfikacje. Excel
oferuje dwa sposoby modyfikacji szerokości kolumn i wysokości wierszy: za pomocą myszki bądź przy użyciu poleceń
menu

Format

.

Rady

Jeżeli wprowadzisz do komórki zbyt dużo tekstu, to nałoży on się na sąsiednie komórki (rysunek 6.54). Mimo,

że wygląda to tak jakby tekst zajmował więcej niż jedną komórkę, to w rzeczywistości cały tekst jest zapisany
tylko w tej komórce, w której rozpocząłeś wpisywanie (możesz to bardzo łatwo sprawdzić klikając w
kolejnych komórkach i sprawdzając co się pojawia na pasku formuły — sąsiednie komórki naprawdę są
puste!). Jeżeli sąsiednie komórki również posiadały swoją zawartość, to taki tekst będzie wyglądał jak obcięty
(rysunek 6.55). Nie powinieneś się tym przejmować — cały tekst jest zapamiętany w komórce, w której został
wpisany, a brakująca część jest po prostu przykryta zawartością kolejnych komórek.

Jeżeli w komórce znajduje się liczba, która przekracza rozmiar komórki, to Excel wypełnia całą komórkę

znakami

#

(rysunek 6.56). Aby wyświetlić taką liczbę na ekranie powinieneś zwiększyć szerokość kolumny

(rysunek 6.57) lub zmienić sposób formatowania liczby (np. zmniejszyć ilość wyświetlanych miejsc
dziesiętnych – patrz rysunek 6.58). Jak zmienić szerokość kolumny dowiesz się w następnym podrozdziale.

Ustawienie szerokości kolumny lub wysokości wiersza na 0 spowoduje ukrycie takiej kolumny/wiersza.

Rysunek 6.54.

Jeżeli wprowadzisz do komórki zbyt dużo tekstu, to nałoży on się na sąsiednie komórki…

Rysunek 6.55.

… chyba, że nie są one puste.

Rysunek 6.56.

Jeżeli w komórce znajduje się liczba, która przekracza rozmiar komórki, to Excel wypełnia całą komórkę

znakami

#

.

Rysunek 6.57.

Aby wyświetlić taką liczbę na ekranie powinieneś zwiększyć szerokość kolumny…

Rysunek 6.58.

…albo zmienić sposób formatowania liczby (np. zmniejszyć ilość wyświetlanych miejsc dziesiętnych).

Aby zmienić szerokość kolumny lub wysokość wiersza przy
użyciu myszki

1. Ustaw

wskaźnik myszki na linii dzielącej nagłówki kolumn (rysunek 6.59) lub wierszy (rysunek 6.60), których

szerokość/wysokość chcesz zmodyfikować. Wskaźnik myszki zmieni kształt na czarną belkę z dwiema
małymi strzałkami.

2. Wciśnij i przytrzymaj lewy przycisk myszki i przeciągnij:

• aby zmniejszyć szerokość kolumny przeciągnij myszkę w lewo
• aby zwiększyć szerokość kolumny przeciągnij myszkę w prawo
• aby zmniejszyć wysokość wiersza przeciągnij myszkę w górę
• aby zwiększyć wysokość wiersza przeciągnij myszkę w dół

W trakcie przeciągania razem ze wskaźnikiem myszki przesuwa się szara, kropkowana linia a obok
wskaźnika pojawia się żółta etykietka z informacją o bieżącej szerokości/wysokości kolumny/wiersza
(rysunek 6.61).

3. Zwolnij przycisk myszki szerokość kolumny/wysokość wiersza zostanie zmodyfikowana.

Rady

Zmieniając szerokość kolumny/wysokość wiersza dokonujesz modyfikacji dla całej kolumny/wiersza a nie

tylko dla wybranych komórek.

Aby zmienić szerokość kilku kolumn/wysokość kilku wierszy jednocześnie powinieneś zaznaczyć takie

elementy i przeciągnąć za krawędź jednego z nich.

Jeżeli przeciągając ustawisz szerokość kolumny/wysokość wiersza na 0 to taki element zostanie ukryty. Więcej

informacji na temat ukrywania kolumn/wierszy znajdziesz w jednym z następnych podrozdziałów.

Aby szybko ustawić szerokość kolumny/wysokość wiersza tak, aby dopasowała się do szerokości/wysokości

zawartości wystarczy dwukrotnie kliknąć na krawędzi nagłówka danej kolumny/wiersza. Więcej informacji na
temat

Autodopasowania

znajdziesz w jednym z następnych podrozdziałów.

Rysunek 6.59.

Ustaw wskaźnik myszki na linii dzielącej nagłówki kolumn …

Rysunek 6.60.

… lub wierszy, których szerokość/wysokość chcesz zmodyfikować.

Rysunek 6.61.

Wciśnij i przytrzymaj lewy przycisk myszki a następnie przeciągnij w wybraną stronę.

Aby zmienić szerokość kolumny lub wysokość wiersza przy
pomocy polecenia Format

1. Zaznacz kolumny/wiersze, których szerokość/wysokość chcesz zmodyfikować.

2. Z menu głównego wybierz polecenie

Format Kolumna Szerokość

(rysunek 6.62) lub

Format Wiersz

Wysokość

(rysunek 6.63).

3. W

oknie

dialogowym

Szerokość kolumn

(rysunek 6.64) lub

Wysokość wierszy

(rysunek 6.65) wprowadź nowe

wartości. Jednostką szerokości kolumny jest rozmiar standardowej czcionki Excela, natomiast wysokość
wiersza jest mierzona w punktach (1 punkt = 1/72 cala).

4. Naciśnij przycisk

OK

.

Aby ukryć kolumnę lub wiersz

1. Zaznacz

kolumnę (rysunek 6.66) lub wiersz, który chcesz ukryć.

2. Z menu głównego wybierz polecenie

Format Kolumna Ukryj

(rysunek 6.62) lub

Format Wiersz

Ukryj

(rysunek 6.63).

Zaznaczone kolumny/wiersze znikną z ekranu (rysunek 6.67).

Rada

Ukrycie kolumny/wiersza nie jest równoznaczne z jego usunięciem. Dane umieszczone w ukrytych

kolumnach/wierszach nadal istnieją w arkuszu i formuły mogą się do nich odwoływać.

Aby odkryć kolumnę lub wiersz

1. Zaznacz

sąsiednie kolumny/wiersze ukrytej kolumny/wiersza (rysunek 6.68).

2. Z menu głównego wybierz polecenie

Format Kolumna Odkryj

(rysunek 6.62) lub

Format Wiersz

Odkryj

(rysunek 6.63).

Ukryte do tej pory kolumny ponownie pojawią się na ekranie (rysunek 6.69).

Rysunek 6.62.

Podmenu

Kolumna

menu

Format

.

Rysunek 6.63.

Podmenu

Wiersz

menu

Format

.

Rysunki 6.64. i 6.65.

Okna dialogowe

Szerokość kolumn

i

Wysokość wierszy

.

Rysunek 6.66.

Zaznacz kolumnę, którą chcesz ukryć.

Rysunek 6.67.

Po wybraniu polecenia

Ukryj

kolumna zniknie z ekranu.

Rysunek 6.68.

Zaznacz wiersze sąsiadujące z wierszem ukrytym.

Rysunek 6.69.

Po wybraniu polecenia

Odkryj

ukryty do tej pory wiersz pojawi się na ekranie.

Autodopasowanie

Mechanizm

Autodopasowania

pozwala na automatyczne dobranie szerokości kolumny/wysokości wiersza do rozmiaru

zapisanych w nich danych. Jest to znakomity sposób na efektywne gospodarowanie miejscem na arkuszu.

Aby skorzystać z mechanizmu Autodopasowania

1. Zaznacz kolumny/wiersze, których szerokość/wysokość chcesz zmodyfikować (rysunek 6.70).

2. Z menu głównego wybierz polecenie

Format Kolumna Autodopasowanie obszaru

(rysunek 6.62) lub

Format Wiersz Autodopasowanie

(rysunek 6.63).

lub

Dwukrotnie kliknij na prawej krawędzi nagłówka danej kolumny (rysunek 6.59) lub dolnej krawędzi nagłówka
wiersza (rysunek 6.60).

Rozmiary kolumny/wiersza zostaną automatycznie dopasowane do zawartości (rysunek 6.71).

Rady

Jeżeli chcesz dopasować szerokość kolumny/wysokość wiersza do zawartości tylko wybranych komórek, bez

zwracania uwagi na pozostałe, to wystarczy zaznaczyć takie komórki a dopiero potem wybrać polecenie

Format Kolumna Autodopasowanie obszaru

(rysunek 6.62) lub

Format Wiersz Autodopasowanie

(rysunek 6.63).

Aby zmniejszyć wymaganą szerokość kolumny powinieneś jak najczęściej korzystać z opcji

Zawijanie tekstu

oraz

Autodopasowanie

.

Rysunek 6.70.

Zaznacz kolumny, których szerokość chcesz zmodyfikować.

Rysunek 6.71.

Po zastosowaniu

Autodopasowania

szerokość kolumn zostanie dobrana do ich zawartości.

Rysunek 6.72.

Zaznacz komórki, które Excel powinien brać pod uwagę przy

Autodopasowaniu

.

Rysunek 6.73.

Po zastosowaniu

Autodopasowania

Excel zmienia automatycznie szerokość kolumny bazując na

zawartości zaznaczonych komórek.

Autoformatowanie

Mechanizm

Autoformatowania

umożliwia szybkie nadanie tworzonemu arkuszowi bardziej atrakcyjnego i

przejrzystego wyglądu. Jeżeli tak jak ja nie lubisz „dłubaniny” i uważasz, że „projektowanie jest dla projektantów”, to z
pewnością polubisz tą funkcję.

Aby skorzystać z Autoformatowania

1. Zaznacz obszar arkusza, który chcesz sformatować (rysunek 6.74).

2. Z menu głównego wybierz polecenie

Format Autoformatowanie

(rysunek 6.7). Na ekranie pojawi się okno

dialogowe

Autoformatowanie

(rysunek 6.75).

3. Wybierz z listy odpowiadający Ci styl formatowania arkusza.

4. Naciśnij przycisk

OK

. Gotowe! (rysunek 6.76).

Rada

Aby mieć jakiś wpływ na sposób formatowania i wybrać, które z elementów zostaną automatycznie

sformatowane możesz skorzystać z przycisku

Opcje

, znajdującego się w prawej części okna dialogowego

Autoformatowanie

. Jego naciśnięcie spowoduje wyświetlenie ukrytej do tej pory części okna

Autoformatowanie

, w którym możesz wybrać opcje dotyczące poszczególnych formatowanych elementów

(rysunek 6.77). Aby wyłączyć formatowanie danego elementu po prostu usuń zaznaczenie reprezentującej go
opcji.

Rysunek 6.74.

Zaznacz obszar arkusza, który chcesz sformatować.

Rysunek 6.75.

Okno dialogowe

Autoformatowanie

.

Rysunek 6.76.

Arkusz z rysunku 6.74 sformatowany za pomocą

Autoformatowania

.

Rysunek 6.77.

Aby mieć jakiś wpływ na sposób formatowania i wybrać, które z elementów zostaną automatycznie

sformatowane możesz skorzystać z przycisku

Opcje

, znajdującego się w prawej części okna dialogowego

Autoformatowanie

.

Usuwanie formatowania z komórek

Aby całkowicie usunąć formatowanie z komórek arkusza nie naruszając przy tym ich zawartości powinieneś skorzystać
z polecenia

Edycja Wyczyść Formaty

(rysunek 6.79).

Rady

Po usunięciu formatowania przywracana jest domyślna czcionka arkusza a wszystkim komórkom nadawany

jest format

Ogólny

. Usunięcie formatowania powoduje również usunięcie wszelkich obramowań i wypełnień.

Usunięcie formatowania nie ma wpływu na szerokość kolumn ani wysokość wierszy.

Aby usunąć formatowanie z komórek

1. Zaznacz komórki, z których chcesz usunąć formatowanie (rysunek 6.78).

2. Z menu głównego wybierz polecenie

Edycja

Wyczyść

Formaty

(rysunek 6.79).

Formatowanie zostaje usunięte, ale zawartość komórek pozostaje nienaruszona (rysunek 6.80).

Rysunek 6.78.

Zaznacz komórki, z których chcesz usunąć formatowanie.

Rysunek 6.79.

Z menu głównego wybierz polecenie

Edycja Wyczyść Formaty

.

Rysunek 6.80.

Formatowanie zostanie usunięte, ale zawartość komórek pozostaje nienaruszona.