 
Planowanie kariery pracownika
Planowanie kariery (planning of career) - pewien model racjonalnego,
sekwencyjnego postępowania jednostki dążącej do awansu zakładający, że ma ona duże
możliwości kontroli wyników swego działania i spostrzega sytuację jako zależną od 
własnych stałych cech i własnego zachowania oraz wybiera sobie cele, do których dąży i 
ma dużą pewność, że ich osiągnięcie stanie się następstwem jej działania, wysiłku i pracy 
a nie tylko korzystnych okoliczności zewnętrznych. Planowanie kariery zasadza się na 
założeniu, że jednostka jest samodzielnym podmiotem przyjmującym postawę badacza 
wobec rzeczywistości, nie jest sterowana wyłącznie przez środowisko i spośród wielu 
możliwych działań wybiera te, które najbardziej zbliżają ją do celu, tzn. których iloczyn 
użyteczności wyniku i prawdopodobieństwa jego osiągnięcia jest największy. 
Istnieje wiele zaleceń, których przestrzeganie może i powinno ułatwić planowanie własnej
kariery. Aby droga do tej kariery była łatwiejsza należy:
•
dobrze   poznać   samego   siebie,   swoje   mocne   i   słabe   strony   i   budować   własny
autorytet na mocnych stronach swej osobowości; 
•
postawić sobie wyraźny cel zasadniczy i cele każdego szczebla kariery, określić
wyraźnie co pragnie się osiągnąć w życiu prywatnym i zawodowym; 
•
opracować pewną perspektywiczną strategię swego rozwoju, tak aby w dążeniu do
celu można było wykorzystać w pełni swoje uzdolnienia i umiejętności; 
•
zdobyć solidne wykształcenie ogólne i wyuczyć się umiejętności, która ułatwi start
zawodowy, w tym obsługi komputera; 
•
stale   się   doskonalić   i   przyswajać   aktualną   wiedzę   niezbędną   dla   pełnienia
zajmowanej funkcji; 
•
rozwijać   umiejętność   komunikowania   się   z   ludźmi,   empatii   (rozumienia   odczuć
innych), panowania nad sobą i radzenia sobie ze stresami; 
•
nie kierować się przy zmianie stanowiska wyłącznie pieniędzmi, gdyż sam pieniądz
nie jest wystarczającym motywem ani do zmiany pracy, ani też zawodu; 
•
być aktywnym i przedsiębiorczym, poszukiwać szans i rozwiązywać problemy, gdy
się one pojawiają i to często w sposób niekonwencjonalny; 
•
nie działać schematycznie, starać się zdobyć jak najwięcej informacji o problemie i
przewidywać nawet odległe następstwa podejmowanej decyzji; 
•
szukać pozytywów we wszystkich niekorzystnych sytuacjach, gdy zawiedzie jedno
podejście, trzeba wypróbować następne; 
•
przy   każdej   zmianie   pracy   starać   się   uzyskiwać   coraz   więcej   samodzielności   i
zwiększać możliwość oddziaływania na innych; 
•
szanować innych ludzi, gdyż oni także mają swoje prawa i mogą  wnosić cenne
wartości w rozwój organizacji, często też stawiać ich potrzeby ponad swoje własne;
•
realizować konsekwentnie swoje własne cele, lecz nie naruszać praw innych ludzi,
starać się aby cele te były zbieżne i służyły dobrze organizacji; 
•
starać   się   być   liderem   i   opierać   się   nie   na   pochlebcach,   lecz   na   ludziach
kompetentnych   i   skutecznych   w   działaniu,   starać   się   zrozumieć   ich   intencje,
motywacje i decyzje; 
•
zabiegać o szacunek współpracowników zwłaszcza zaś podwładnych, słuchać co
oni mówią i nie lekceważyć ich sądów i sugestii; 
•
nie   przekształcać   się   w   oportunistę,   mieć   odwagę   cywilną,   poczucie
sprawiedliwości i posiadać własną indywidualność; 
 
•
dążyć   do   tego,   aby   stać   się   człowiekiem   szczęśliwym   i   do   planowania   własnej
kariery włączać rodzinę, gdyż żaden sukces zawodowy nie zrekompensuje porażki
w domu.
Droga rozwoju zawodowego lub awansu społecznego; kolejne zdobywanie coraz
wyższych stanowisk (kariera pionowa) i (lub) specjalizacji (kariera pozioma). Kariera jest
pojęciem wieloznacznym, kojarzonym najczęściej z sukcesem zawodowym. Sukces w tej
dziedzinie nie wyczerpuje jednak  treści sukcesu życia,  a  godny  cel swego  życia może
znaleźć człowiek w różnych sferach swej działalności, niekoniecznie w pracy zawodowej.
Ważne jest wszakże, aby ze swych pożytecznych działań uzyskiwał satysfakcję.
Obecnie słowo "kariera" ma raczej negatywną konotację. Zawrotne "kariery"
wcześniejszej i obecnej nomenklatury wypaczyły rozumienie tego słowa. Tzw. kariera nie
stanowi dla wielu ludzi właściwej drogi do samorealizacji oraz spełnienia swych marzeń i
aspiracji. Często bowiem nie wiedza i kwalifikacje oraz cechy osobowości są podstawą do
robienia   kariery,   lecz   czynniki   "irracjonalne",   jak:   solidarność   uczuciowa,   identyczność
akceptowanych   norm   i   poglądów,   wspólnie   przeżyte   wydarzenia   itp.   Kryteria   robienia
karier nie są więc jasne i czytelne. Kariery nie należy budować na przypadku, "odrobinie"
szczęścia   czy   "układach",   lecz   na   swych   umiejętnościach,   zdolnościach   i
zainteresowaniach, które trzeba stale rozwijać i doskonalić, pamiętając o tym, że wielkość
człowieka tkwi w jego aspiracjach i naturalnie poczuciu odpowiedzialności.
Sekwencje kolejnych stanowisk, jakie muszą objąć poszczególni pracownicy, aby dojść do
stanowisk zgodnych z ich aspiracjami i które firma jest w stanie im zaoferować. Każda
firma powinna określić potrzeby i możliwości awansowania, a zatrudniając pracownika na
danym   stanowisku,   które   jest   pierwsze   w   sekwencji   stanowisk,   tj.   rozpoczynającym
ścieżkę kariery, powinna jasno określić stanowiska, które mieszczą się w tej sekwencji.
Powinna także stworzyć możliwości szkolenia dla pracowników, którzy weszli na ścieżkę
kariery, by mogli oni określić swoje umiejętności i potrzeby ich podniesienia, aby sprostać
wymaganiom   stanowiska,   do   którego   aspirują,   a   także   powinna   stworzyć   określony
system motywacji zachęcający do szybkiego awansowania przewidzianego przez ścieżkę
kariery.
Istnieje wiele zaleceń, których przestrzeganie może i powinno ułatwić planowanie własnej
kariery. Aby droga do tej kariery była łatwiejsza należy:
Sukces jest jednym z praw przyrody, naturalnym instynktem. Ludzie rodzą się z tym
instynktem. To instynkt sukcesu popycha nas do tego, byśmy zdobywali wszystko, 
czego pragniemy.
Szczęście sprzyja przygotowanym
Jednak nie wszystkim się to udaje, dlaczego? - ponieważ nie wszyscy ludzie wykorzystują 
swój instynkt sukcesu.
Żeby zdobyć w życiu wszystko to, czego pragniemy, musimy spełnić trzy
proste warunki): (M.R.Kopmeyer) 
warunek pierwszy - musimy wiedzieć - CO ROBIĆ
warunek drugi musimy wiedzieć- KTÓRĄ DROGĘ WYBRAĆ
warunek trzeci - JAK TO ZROBIĆ
Warunki osiągnięcia sukcesu tworzą więc odpowiedzi na pytania:  
CO (cel), KTÓRE (drogi dojścia), JAK (metody i techniki realizacji).
"Są różne rodzaje sukcesu. Na przykład sukces osobisty lub finansowy, nie mniej ważny.
Poczucie sukcesu to zawsze sprawa indywidualna. Każdy musi sam wiedzieć, na czym
zależy
mu
najbardziej
i
co
chce
osiągnąć"
(Niki Lauda).
Czym więc jest sukces i co jest jego miarą.
 
Sukces - to udanie się czegoś, pomyślny wynik jakiegoś przedsięwzięcia, osiągnięcie, 
powodzenie, triumf. Jest on więc pojęciem bardzo złożonym. Miarą sukcesu mogą być 
pieniądze, władza, poważanie, pewność siebie i bardzo wiele innych parametrów.
żelazna wola, właściwa taktyka oraz umiejętność postępowania z ludźmi 
(Gunter Fritz) 
Elementem sukcesu jest kariera zawodowa, czyli zdobywanie coraz wyższych stanowisk w
działalności zawodowej.
Sztuka osiągania kariery obejmuje dwie grupy zagadnień. Pierwsza z nich to: 
umiejętności, biegłość w wykonywaniu zawodu, talent w określonej dyscyplinie, wyczucie 
sytuacji oraz właściwy dla niej sposób zachowania.
Druga grupa zagadnień obejmuje problemy układania faktów i okoliczności zgodnie z
pragnieniami człowieka oraz pozyskiwanie przez niego pożądanych dóbr i unikanie 
cierpień i kłopotów. 
Problemy sukcesu i kariery możemy rozpatrywać z dwóch punktów widzenia - odczuć 
podmiotów uczestniczących w tych procesach oraz opinii otoczenia. A często są to 
odczucia zupełnie różne.
Istotą kariery jest konsekwentne, twórcze i odważne podejmowanie ryzyka by osiągnąć 
wyznaczone cele zawodowe. 
Kariera to droga (wiązka dróg) prowadząca do profesjonalnej doskonałości i pełnej
satysfakcji z przebiegu życia zawodowego.
Porażka i niepowodzenie traktowane są najczęściej jako pojęcia przeciwstawne do pojęć 
sukcesu i kariery. Myślę, że warto za M.R.Kopmeyerem przyjąć zupełnie odmienną 
interpretację tych pojęć, a mianowicie, że są to szczeble" drabiny" sukcesu.
Im głębsza porażka lub niepowodzenie, tym większa pewność osiągnięcia sukcesu w 
przyszłości , pod jednym warunkiem. Jeżeli zdecydujesz się czytelniku wejść na drabinę 
sukcesu i pomimo "osunięć" spowodowanych zarwaniem się niektórych szczebli drabiny, 
konsekwentnie będziesz piąć się ku górze. 
Jest wiele praw i jeszcze więcej strategii sukcesu, wszystkie one służyć będą człowiekowi
jeżeli spełni on trójczłonową formułę skuteczności, którą można wyrazić trzema słowami:
WIEDZIEĆ - CHCIEĆ - MÓC
Jeżeli nie wiemy - czego chcemy - życie nasze podobne jest do losu liścia w nurcie rzeki, 
bezwolnie poddającego się płynącej wodzie.
Jeżeli wiemy - czego chcemy - ale nie mamy dość ukierunkowanej siły wewnętrznej
(motywacji wewnętrznej) nie osiągniemy celu, choćby cel był najdoskonalej sformułowany
http://notatek.pl/planowanie-kariery-pracownika-9-stron?notatka