Maksymalizacja zysku przez firmę doskonale konkurencyjną:
podaż dóbr i popyt na czynniki
Maksymalizacja zysku i podaż w SR firmy doskonale
konkurencyjnej
Zmiany podaży w SR
Zyski i zamknięcie w SR
Popyt na jeden zmienny czynnik w krótkim okresie
Popyt na dwa czynniki lub więcej w krótkim okresie
Przesunięcia funkcji popytu na czynnik w krótkim okresie
Maksymalizacja zysku i podaż w SR firmy doskonale konkurencyjnej
Rozwiązaliśmy problem minTC dla każdego poziomu
produkcji w SR i LR. Teraz stoimy przed problemem:
Jaką wielkość produkcji będzie wytwarzać firma aby
maxππππ
.
KRZYWA POPYTU I PRZYCHODÓW KRAŃCOWYCH
DLA FIRMY DOSKONALE KONKURENCYJNEJ
Cenę równowagi = $3 wyznaczoną przez rynek w (a) przyjmuje firma i napotyka poziomą,
czyli doskonale konkurencyjną krzywą popytu w (b).
Krzywa popytu, d, jest jednocześnie krzywą MR i AR
Maksymalizacja zysku i podaż w SR firmy doskonale konkurencyjnej
Maksymalizacja zysku
Funkcja zysku:
π
π
π
π
(x) = TR(x) – TC(x)
Maksymalizacja zysku:
Czyli max ππππ(x) wymaga
MR(x*) = MC(x*)
.
( )
( )
( )
( )
( )
0
*
*
*
*
=
−
=
−
=
x
MC
x
MR
x
TC
dx
d
x
TR
dx
d
x
dx
d
π
Przykład: Produkcja w SR
huty aluminium
Produkcja huty aluminium w krótkim okresie
W krótkim okresie zakład powinien produkować 600 ton dziennie
przy cenie wyższej od $1140 za tonę, ale niższej niż $1300 za tonę.
Jeśli cena przekroczy $1300 za tonę, to powinien zatrudnić
dodatkową zmianę i produkować 900 ton dziennie. Jeśli cena
spadnie poniżej $1140 za tonę, firma powinna zaprzestać produkcji,
ale najprawdopodobniej powinna pozostać w przemyśle, gdyż
prawdopodobny jest wzrost ceny w przyszłości.
WIELKOŚĆ PRODUKCJI MAKSYMALIZUJĄCA ZYSKI
Przy cenie p jeśli firma produkuje
q
1
, to nie max ππππ, gdyż
p>MC
,
czyli dodatkowa produkcja więcej dodaje do przychodów niż do kosztów.
Przy cenie p jeśli firma produkuje
q
2
, to nie max ππππ, gdyż
p<MC
,
czyli ograniczenie produkcji więcej zabiera z kosztów niż z przychodów.
Aby max ππππ firma musi produkować
q*
, gdy
p=MC
.
Przykład:
sprzedaż
ś
wiątecznych
choinek
Jak firma doskonale
konkurencyjna maksymalizuje
zysk?
(a) Firma doskonale konkurencyjna
produkująca 284 jednostki wapna w
celu maksymalizacji zysku na
poziomie $426.000.
(b) Zysk firmy osiąga maksimum,
gdy jej MR będące ceną rynkową,
p = $8, równają się jej MC.
Problem: Jeżeli podatek jednostkowy zostanie nałożony od produkcji
tylko jednej firmy na rynku doskonale konkurencyjnym, to jak ta firma
zmieni wielkość produkcji maksymalizującą zysk i jak zmieni się ten zysk?
Maksymalizacja zysku i podaż w SR firmy doskonale konkurencyjnej
Podaż w SR
Firma jest ceno biorcą:
TR(x) = x
Różniczkując względem x:
Wstawiając wartość MR(x) do warunku MC(x*) = MR(x*):
max ππππ(x): p
x
= MC(x*)
Z powyższego równania wynika, że firma traktuje krzywą
MC jako swą krzywą podaży.
x
p
( )
( )
x
p
x
TR
dx
d
x
MR
=
=
Maksymalizacja zysku i podaż w SR firmy doskonale konkurencyjnej
Przykład:
Dla funkcji produkcji
x = K
1/2
L
1/2
wyprowadziliśmy
Zrównując p
x
z MC:
:
krzywa podaży firmy
w SR
K
wx
SRMC
*
2
=
K
wx
p
x
*
2
=
Krzywa podaży firmy w SR
Zyski i zamknięcie w SR
Tak długo, jak cena jest większa lub równa SRAVC, to sytuacja
firmy jest co najmniej tak dobra, jak byłaby gdyby firma
zaprzestała produkcji.
Ponieważ cena zawsze równa się MC i ponieważ SRMC równają
się AVC w ich minimum, to firma prowadzi działalność tak
długo, jak cena jest większa od minimum AVC.
Wielkość produkcji, dla której cena równa się minimum AVC
nazywana jest
punktem zamknięcia
:
p
x
= min(SRAVC).
Zyski i zamknięcie w SR
Efektywna krzywa podaży
firmy
Ponieważ firma nie produkuje,
gdy:
p
x
< min(SRAVC)
,
to krzywa SRS jest
ograniczona do części
SRMC dla wielkości
produkcji większej lub
równej tej, jaka odpowiada
min(SRAVC).
Jest ona nieciągła.
Punkt zamknięcia firmy w SR i efektywna krzywa
podaży (SRS)
Przykład:
Produkcja rafinerii
w SR
Produkcja wyrobów z ropy naftowej w krótkim okresie
Jeśli rafineria przejdzie od jednej jednostki wytwórczej do innej, to
MC wytwarzania produktów z ropy naftowej rośnie gwałtownie .
Oznacza to, że wielkość produkcji może być niewrażliwa względem
pewnych zmian cen, ale bardzo wrażliwa względem innych.
Wpływ wzrostu kosztów surowców na krzywą podaży oleju
roślinnego
Surowce stanowią 95% kosztów zmiennych. Jeśli więc cena
surowców rośnie o 25%, to koszty zmienne rosną o 23,75% (95% z
25%). Krzywa podaży oleju roślinnego producenta przesuwa się
więc do góry z S
1
do S
2
. Jeśli cena wynosi $12, to wielkość podaży
spada ze 178 jednostek do 145 jednostek.
Zyski i zamknięcie w SR
Zyski i straty (
p
x
= SRMC)
Przykład: Koszty produkcji kukurydzy
i jej optymalna wielkość produkcji w USA
Krzywe kosztów dla
produkcji kukurydzy
Do wielkości produkcji równej
65.000 buszli, SRMC = AVC =
$1,26 za jeden buszel. Powyżej
65.000 buszli SRMC
gwałtownie rośnie
Popyt na jeden zmienny czynnik w krótkim okresie
Popyt pochodny
Wybór wielkości produkcji maksymalizującej zysk oznacza popyt
na czynniki umożliwiający wytworzenie takiej produkcji –
dlatego popyt na czynniki nazywamy popytem pochodnym.
Popyt na jeden zmienny czynnik w krótkim okresie
Aby scharakteryzować ten popyt zaczniemy od sformułowania
funkcji zysku w oparciu o czynniki:
Aby wyznaczyć popyt na czynniki maksymalizujący zysk przy
stałym zatrudnieniu kapitału, zapisujemy pierwszą pochodną
względem pracy i przyrównujemy ją do zera:
Po rozwiązaniu:
w = p
x
MP
L
rK
wL
K
L
x
p
K
L
x
−
−
=
)
,
(
)
,
(
π
.
0
=
−
∂
∂
=
∂
∂
w
L
x
p
L
x
π
.
Analogicznie dla kapitału:
Czyli: r = p
x
MP
K
.
0
=
−
∂
∂
=
∂
∂
r
K
x
p
K
x
π
Popyt na jeden zmienny czynnik w krótkim okresie
Z równania
w = p
x
MP
L
wiemy, że jeżeli praca jest
jedynym czynnikiem, to popyt na pracę w SR na
rynku doskonale konkurencyjnym jest
proporcjonalny do jego produktu krańcowego.
Praca zatrudniana jest do momentu aż jej koszt
krańcowy (w) zrówna się z krańcowym wkładem do
przychodów całkowitych firmy, czyli iloczynem ceny
dobra, p
x
i MP
L
.
Popyt na jeden zmienny czynnik w krótkim okresie
Wyprowadzenie funkcji popytu na pracę w SR dla funkcji
produkcji:
x = K
1/2
L
1/2
.
Różniczkujemy funkcję produkcji względem L:
Wstawiamy powyższy wzór do
w = p
x
MP
L
:
Otrzymane równanie rozwiązujemy dla L otrzymując
funkcję
popytu na L
w SR dla danego zatrudnienia kapitału:
2
/
1
2
/
1
2
1
L
K
MP
L
=
.
2
/
1
2
/
1
2
/
1
2
/
1
2
2
1
L
K
p
L
K
p
w
x
x
=
=
.
( )
2
2
2
/
1
2
/
1
4
)
;
(
*
2
w
K
p
K
w
L
w
K
p
L
x
x
=
⇒
=
,