2009 TECHNICZNE ŚRODKI WZMOCNIENIA

Szkoła Policji w Katowicach

Techniczne środki wzmocnienia

– obsługa i użytkowanie

Cz. II

Opracowanie:

podinsp. Waldemar Michoń

kom. Przemysław Cichoń

Zakład Wyszkolenia Specjalnego

Wydawnictwo
Szkoły Policji w Katowicach
2009

ŁA

POL



Wszelkie prawa zastrzeżone – Szkoła Policji w Katowicach 2009

Książki nie wolno reprodukować (adaptować) ani w całości, ani w części, niezależnie od
zastosowanej techniki (druk, fotografia, komputer, kserograf, fonografia itd.), bez pisemnej zgody
Wydawcy.

Druk i oprawa: Szkoła Policji w Katowicach

SPIS TREŚCI

Wstęp

Wodne środki przymusu bezpośredniego

1.1.

Informacje ogólne

1.2.

Obsługa armatki wodnej

1.3.

Przygotowanie armatki wodnej lub pododdziału

armatek wodnych do działań bojowych

1.4.

Użycie armatek wodnych w rozpraszaniu zbiegowisk,

obronie obiektów i w działaniach zaporowych

1.5.

Budowa oraz parametry techniczne samochodu Hydromil II

1.6.

Budowa oraz parametry techniczne samochodu AW-Tajfun

Nasadka siatkowy zestaw obezwładniający (SZO-84)

do ręcznej wyrzutni granatów łzawiących

2.1.

Opis budowy i działania

Reflektor olśniewający (RO-78)

Literatura

WSTĘP

Celem niniejszego opracowania jest zapoznanie policjantów z budową, obsługą oraz

zasadami użytkowania technicznych środków wzmocnienia znajdujących się na wyposażeniu

Policji. Pozycja ta może stanowić materiał pomocniczy dla słuchaczy, kadry dydaktycznej

szkół Policji a także Nieetatowych Pododdziałów i Oddziałów Policji oraz Oddziałów

Prewencji Policji. Podejmując się napisania tego opracowania autorzy mieli na uwadze

również fakt, że obecnie policjanci praktycznie nie mają dostępu do instrukcji obsługi

technicznych środków wzmocnienia, które najczęściej wydawane były w roku produkcji

danego urządzenia.

Policjant służby prewencyjnej powinien wykazywać się znajomością przepisów

dotyczących użycia chemicznych środków obezwładniających, budowy urządzeń do ich

miotania i sposobu ich obsługi. Jak ważne są to zagadnienia świadczą o tym obecnie

realizowane programy szkolenia policjantów. Zajęcia z tej tematyki obejmują zarówno

wiedzę teoretyczną, jak i praktyczną obsługę technicznych środków wzmocnienia.

Mając na uwadze szeroki zakres poruszonej problematyki, autorzy podzielili to

zagadnienie na dwie części. W tym opracowaniu przedstawili wodne środki obezwładniające,

siatkowy zestaw obezwładniający oraz reflektor olśniewający.

WODNE ŚRODKI PRZYMUSU BEZPOŚREDNIEGO

1.1. INFORMACJE OGÓLNE

Miotaczem wody, zwanym „armatką wodną” („AW”), jest specjalny pojazd

samochodowy, wyposażony w zbiornik i armaturę wodną wraz z agregatem pompującym

i innym sprzętem do pobierania i miotania wody.

Armatki wodne stanowią etatowe wyposażenie Oddziałów Prewencji Policji.

Decyzję użycia armatki wodnej podejmuje Komendant Wojewódzki Policji albo

osoba przez niego upoważniona. W decyzji określa się, czy użyta woda ma być czysta czy

barwiona. Bezpośrednie użycie armatki wodnej następuje na rozkaz dowódcy pododdziału.

Użycie armatki wodnej polega na usytuowaniu jej w szyku lub ugrupowaniu bojowym

i atakowaniu celów strumieniami wody czystej lub barwionej środkiem chemicznym.

Do barwienia wody mogą być stosowane chemiczne środki, w które wyposażone

są Oddziały Prewencji Policji.

Zastosowanie barwionej wody ma na celu oznaczenie plamami, łatwymi do

odbarwienia, odzieży lub ciała uczestników zbiegowiska, umożliwiającymi funkcjonariuszom

rozpoznawanie ich i zatrzymywanie.

W działaniach bojowych, w marszu oraz w miejscach zgrupowania armatek wodnych,

dowódca oddziału lub pododdziału Policji organizuje ochronę armatki wodnej,

odpowiadającą sytuacji operacyjnej i stopniowi zagrożenia.

1.2. OBSŁUGA ARMATKI WODNEJ

Obsługę armatki wodnej stanowią:

dowódca armatki wodnej,

policjant - kierowca,

policjant - starszy mechanik,

policjant.

Dowódca armatki wodnej podlega dowódcy pododdziału armatek wodnych,

a w szczególnych sytuacjach dowódcy pododdziału dowodzącego działaniami lub dowódcy

operacji.

Obowiązki dowódcy armatki wodnej:

dowodzenie załogą armatki wodnej w działaniach bojowych, zajęciach treningowych

i szkoleniowych,

znajomość podstawowych parametrów techniczno-taktycznych armatki wodnej,

poszczególnych jej zespołów technicznych oraz ich współdziałania,

znajomość zasad formowania szyków i ugrupowań bojowych oddziałów Policji oraz

umiejętność usytuowania w nich armatki wodnej,

umiejętność stosowania zasad współdziałania z innymi siłami i środkami bojowymi

w działaniach rozpraszających lub obronie obiektów,

znajomość poszczególnych stopni gotowości bojowej, ustalonej dla jednostki lub

pododdziału i ścisłe ich przestrzeganie,

znajomość zasad tajnego dowodzenia, posługiwania się łącznością bezprzewodową,

jak też znajomość i umiejętność posługiwania się umówionymi znakami i sygnałami

dowodzenia,

znajomość techniki pobierania wody z różnych zbiorników (hydrantów, otwartych

wód itp.) oraz umiejętność posługiwania się aparaturą miotania wody - działkiem,

dyszami bocznymi — regulacją ciśnienia strumieni wodnych,

systematyczne nadzorowanie prawidłowej konserwacji pojazdu i urządzeń

do miotania wody oraz utrzymanie ich w stałej gotowości techniczno-bojowej,

dokładna znajomość cech osobistych członków podległej sobie załogi, poziomu

wyszkolenia bojowego, zdyscyplinowania,

systematyczne doskonalenie się w zakresie dowodzenia, współdziałania z innymi

rodkami bojowymi, prawidłowego oceniania sytuacji i przedkładania przełożonym

wniosków,

przygotowanie armatki wodnej do działań bojowych lub ćwiczebnych, sprawdzanie

funkcjonowania poszczególnych jej zespołów mechanicznych i oprzyrządowania,

określanie zadań służbowych poszczególnym członkom załogi oraz ustalanie zakresu

i trybu składania meldunków,

meldowanie dowódcy pododdziału lub operacji o konieczności uzupełnienia armatki

wodą, z chwilą wyczerpania 3/4 pojemności zbiornika oraz miejscu i sposobie jej

uzupełnienia,

organizowanie obrony armatki wodnej w działaniach bojowych,

wydawanie rozkazów członkom załogi w zakresie taktyki działania armatki wodnej.

Treść rozkazów musi być zgodna z decyzjami lub komendami dowódcy pododdziału

lub operacji.

Obowiązki policjanta-kierowcy:

dokładna znajomość przydzielonego mu do służbowej eksploatacji pojazdu,

umiejętność prowadzenia go w różnych warunkach terenowych, atmosferycznych,

a w szczególności w szykach i ugrupowaniach bojowych,

bieżąca konserwacja pojazdu, usuwanie w miarę możliwości usterek i uszkodzeń

technicznych,

zapewnienie pełnego wyposażenia pojazdu w niezbędne części zamienne,

oprzyrządowanie, środki przeciwpożarowe; materiały pędne, smary itp.,

poznanie szyków, ugrupowań bojowych, kolumn marszowych pojazdów stosowanych

przez oddziały Policji i opanowanie techniki zajmowania w nich regulaminowego lub

komendą nakazanego miejsca,

zachowanie należytej ostrożności w prowadzeniu pojazdu w szykach, kolumnach,

marszowych pojazdów, jak też w ugrupowaniach bojowych, omijanie przeszkód na

trasie marszu, z zachowaniem właściwego położenia w szyku lub ugrupowaniu

bojowym,

znajomość techniki posługiwania się środkami łączności bezprzewodowej,

prowadzenia rozmów i składania meldunków,

dokonywanie bieżącego przeglądu technicznego pojazdu i jego wyposażenia po

każdym działaniu bojowym, ćwiczebnym i treningowym,

wykonywanie poleceń dowódcy armatki wodnej lub jego przełożonego w zakresie

przygotowania pojazdu, sposobu marszu, obserwacji oraz udziału w obronie armatki

wodnej.

Obowiązki policjanta-starszego mechanika:

znajomość

podstawowych

parametrów

technicznych

armatki

wodnej,

a w szczególności budowy i funkcjonowania urządzenia do miotania wody, agregatu

pompującego, armatury wodnej, oprzyrządowania i sposobu ich używania,

poznanie budowy i funkcjonowania hydrantów oraz sposobu pobierania z nich wody,

znajomość rozmieszczenia hydrantów lub innych zbiorników wody w rejonach

działania bojowego,

opanowanie techniki i celności atakowania strumieniami wody uczestników

zbiegowiska w takim stopniu, by w każdej chwili mógł zastąpić w tych czynnościach

policjanta; w armatkach wodnych wyposażonych w dwa działka, w razie potrzeby

obsługiwania również jednego z działek,

obsługiwanie agregatu pompującego, w szczególności w czasie rozpraszania

zbiegowiska; w przypadkach stwierdzonych uszkodzeń w zespołach i urządzeniach do

miotania wody, natychmiastowe przystąpienie do ich usunięcia,

barwienie wody w zbiorniku armatki wodnej,

obsługiwanie bocznych dysz armatki wodnej w czasie samoobrony lub gdy zajdzie

potrzeba atakowania nimi uczestników zbiegowiska,

udzielanie pomocy kierowcy przy usuwaniu uszkodzeń zespołów i mechanizmów

specjalnych pojazdu samochodowego,

wykonywanie innych rozkazów i poleceń dowódcy armatki wodnej w zakresie

obsługi, ochrony i konserwacji urządzeń do miotania wody,

obserwowanie zasobu wody i natychmiastowe meldowanie dowódcy, jeżeli poziom

obniży się do 1/4 zbiornika armatki wodnej,

dokładne odwodnianie i właściwe konserwowanie poszczególnych mechanizmów,

zespołów urządzenia do miotania wody po zakończeniu działań bojowych lub

treningów szkolnych.

Obowiązki policjanta:

znajomość konstrukcji i budowy technicznej oraz oprzyrządowania armatki wodnej

w takim stopniu, by mógł w każdej chwili zastąpić policjanta - starszego mechanika,

znajomość podstawowych parametrów techniczno-taktycznych obsługiwanej armatki

wodnej, a w szczególności:

pojemności zbiornika armatki wodnej,

nominalnego i maksymalnego wydatku wody w czasie jednej minuty,

przekrojów dysz,

maksymalnego zasięgu strumieni wodnych przy nominalnym i maksymalnym

ciśnieniu,

siły uderzenia poszczególnych strumieni wodnych z różnych odległości i przy

różnym ciśnieniu,

wielkości pola martwego przy strzałach wodnych bocznych i czołowych,

rodzajów strumieni wodnych używanych w działaniach bojowych oraz sposobów

i okoliczności ich stosowania,

znajomość armatury wodnej, tj. działka i dysz samoobrony, jej funkcjonowania oraz

opanowania techniki celnego kierowania strumieni wodnych,

udzielanie bezpośredniej pomocy policjantowi-starszemu mechanikowi w uzupełnianiu

wody do zbiornika armatki wodnej oraz w jej barwieniu,

znajomość sposobów pobierania wody z hydrantów lub innych otwartych zbiorników

wodnych,

wykonywanie innych rozkazów i poleceń dowódcy armatki wodnej w zakresie obsługi

armatury wodnej, strzelania strumieniami wodnymi oraz obrony armatki wodnej

1.3. PRZYGOTOWANIE ARMATKI WODNEJ LUB PODODDZIAŁU ARMATEK

WODNYCH DO DZIAŁAŃ BOJOWYCH

Na zbiórkę pododdziałów z pojazdami, zarządzoną w trybie alarmowym, armatki

wodne wyjeżdżają na plac alarmowy ze zbiornikami napełnionymi wodą i ustawiają

się w szyku pojazdów zgodnie z regulaminem. Działka AW podniesione są do płaszczyzny

poziomej i usytuowane zgodnie z frontem szyku pojazdów.

W innych przypadkach zbiorniki armatek wodnych napełnia się wodą tylko na rozkaz

dowódcy zarządzającego zbiórkę.

W kolumnie marszowej pojazdów skierowanej do rejonu wyczekiwania lub wprost

do działań rozpraszających - armatki wodne występują w gotowości bojowej, ze zbiornikami

napełnionymi wodą.

Załoga armatek wodnych będących w składzie kolumny marszowej może nie

napełniać zbiorników wodą, jeżeli trasa marszu przekracza odległość ponad 30 km lub

granicę województwa jednostki macierzystej oraz gdy pozwalają na to względy

bezpieczeństwa.

Dowódca kolumny marszowej w rozkazie marszu określa miejscowości, w których

nastąpi pobranie wody. Decyzja ta wymaga akceptacji przełożonego dowódcy kolumny

marszowej.

Zbiorniki armatek wodnych mogą być napełnione wodą, jeżeli przemieszczenie

ich z macierzystej jednostki do miejsca przeznaczenia odbywa się transportem kolejowym.

Armatki wodne mogą być przewożone koleją.

Barwienie wody w zbiornikach wyznaczonych armatek wodnych wykonuje się

Instrukcja nr 1/77 Komendanta Głównego Milicji Obywatelskiej z dnia 26 listopada 1977 r. w sprawie

miotacza wody i sposobu jego użycia.

w zależności od sytuacji operacyjnej i decyzji przełożonego.

W marszu do rejonu wyczekiwania lub do rejonu wyjściowego oraz w transporcie

kolejowym, działka armatek wodnych powinny być odwrócone do tyłu w stosunku do

kierunku marszu i opuszczone w dół.

Na linii wyjściowej działka odwraca się bez komendy w kierunku zbiegowiska

w płaszczyźnie poziomej.

W czasie przeglądu pododdziałów (w miejscu lub marszu) działka armatek wodnych

należy usytuować w płaszczyźnie poziomej w kierunku frontu rozwiniętego szyku lub marszu

pododdziału.

RODZAJE STRUMIENI WODNYCH

Armatkami wodnymi można atakować uczestników zbiegowisk lub bronić obiektów

następującymi strumieniami wody:

strumieniem poszerzonym,

strumieniem uderzeniowym,

strumieniem zaporowym.

Strumienie wody mogą być miotane w sposób ciągły lub przerywany.

Strumień poszerzony jest najłagodniejszym środkiem ataku wodnego. Osiąga

się go poprzez ustawienie prądownicy - działka skosem do góry w kierunku zbiegowiska.

Wyrzucona woda rozprasza się w powietrzu i spada na cel w postaci deszczu.

Strumienia poszerzonego nie można stosować w pobliżu linii wysokiego napięcia.

Strumień uderzeniowy jest najsilniejszym atakiem wodnym i polega na skierowaniu

zwartego ciągu wody na uczestników zajść. Strumień uderzeniowy należy miotać do celów

z odległości co najmniej 20 metrów.

Maksymalne ciśnienie strumienia uderzeniowego może być stosowane jedynie

z odległości co najmniej 35 metrów.

Niezależnie od siły ciśnienia, strumień uderzeniowy należy miotać w taki sposób, aby

nie stwarzał niebezpieczeństwa dla życia ludzkiego, tzn. kierować go przede wszystkim na

nogi uczestników zajść.

Strumienie poszerzone i uderzeniowe mogą być stosowane we wszystkich formach

działania w warunkach poważnego naruszenia porządku lub bezpieczeństwa publicznego,

tj. w działaniach rozpraszających, zaporowych i obronie obiektów.

Strumienie poszerzone i uderzeniowe mogą być stosowane 1-0,5 m przed frontem

zbiegowiska i tworzyć wał wodny na ulicy, placu w celu niedopuszczenia uczestników

zbiegowiska do zajmowania dalszej przestrzeni.

Strumienia zaporowego używa się do działań zaporowych i obrony obiektów, można

go także używać w działaniach rozpraszających.

Armatki wodne przewidziane do obrony obiektów publicznych lub do działań

zaporowych powinny być, w miarę możliwości, sprzężone na czas działania ze stałym

ródłem wody

1.4. UśYCIE ARMATEK WODNYCH W ROZPRASZANIU ZBIEGOWISK,

OBRONIE OBIEKTÓW I W DZIAŁANIACH ZAPOROWYCH

W działaniach rozpraszających armatka wodna lub pododdział armatek wodnych

występuje w ugrupowaniu bojowym co najmniej kompanii, zaś w obronie obiektów lub

w działaniach zaporowych - co najmniej plutonu.

Jeżeli w ugrupowaniu bojowym występuje więcej armatek wodnych, to przynajmniej

jedna z nich wchodzi w skład odwodu dowódcy operacji.

Dowódca pododdziału (operacji) decyduje o rozpoczęciu, kierunku i czasie trwania

ataku strumieniami wody na uczestników zbiegowiska, określając rodzaj strumienia

i główne cele ataku.

Dowódca pododdziału armatek wodnych określa poszczególnym dowódcom armatek

wodnych sektory ataku. Jeżeli w ugrupowaniu bojowym nie ma dowódcy pododdziału

armatek wodnych, to sektory ataku określa dowódca pododdziału (operacji).

Jeżeli w ugrupowaniu bojowym jest pododdział armatek wodnych, dowódca

pododdziału (operacji) wydaje dowódcy pododdziału armatek wodnych rozkaz rozpoczęcia

ataku, określając kierunek, cele i rodzaje strumieni.

Dowódca

pododdziału

armatek

wodnych

wydaje

odpowiednie

komendy

poszczególnym dowódcom armatek wodnych, określając kierunek, sektor ataku i rodzaje

wodnego strumienia.

Kierunek określa się za pomocą liczb tarczy zegara:

godz. 12 - oznacza kierunek na wprost, tj. zgodnie z kierunkiem poruszania się

armatki wodnej,

Instrukcja nr 1/77 Komendanta Głównego Milicji Obywatelskiej z dnia 26 listopada 1977 r. w sprawie

miotacza wody i sposobu jego użycia.

godz. 6 - oznacza kierunek w tył, tj. w przeciwnym kierunku poruszania się armatki

wodnej,

godz. 3 - oznacza kierunek w prawo w stosunku do kierunku poruszania się armatki

wodnej,

godz. 9 - oznacza kierunek w lewo w stosunku do kierunku poruszania się armatki

wodnej,

pozostałe liczby tarczy zegara oznaczają kierunki pośrednie.

Sektor ataku określa się odległością, szerokością i głębokością w metrach, przy czym:

odległość wyznacza się od miejsca położenia armatki wodnej do pierwszej linii

rażenia wodą,

szerokość wyznacza się symetrycznie do kierunku działania,

głębokość jest odległością między pierwszą i ostatnią linią rażenia wodą.

Dowódca armatki wodnej powtarza komendę policjantowi i osobiście obserwuje

skutki uderzenia wodą oraz melduje o nich dowódcy pododdziału armatek wodnych, bądź

dowódcy pododdziału (operacji).

Jeżeli zachodzi potrzeba przerwania ataku jednej lub wszystkich armatek wodnych,

dowódca pododdziału (operacji) wydaje komendę „Woda - Stop".

Armatki wodne, mimo wstrzymania ataku, jeśli nie ma innego rozkazu poruszają się

nadal w linii ugrupowania bojowego.

Wycofanie armatki wodnej z pierwszej linii bojowej w celu uzupełnienia wody,

następuje na rozkaz dowódcy pododdziału, który jednocześnie powinien wyznaczyć jej

odpowiednie ubezpieczenie.

W miejsce wycofanej armatki wodnej wprowadza się inną z odwodu.

1.5. BUDOWA ORAZ PARAMETRY TECHNICZNE SAMOCHODU HYDROMIL II

OPIS BUDOWY POJAZDU

Hydromil II składa się z kabiny załogi oraz zbiornika wody, zabudowanymi

na podwoziu Jelcz P 420.

Hydromil II może być uruchomiony wyłącznie z kabiny kierowcy. Jedynie przy

napełnianiu zbiornika z otwartych ujęć wodnych agregat tłoczący może być obsługiwany

z zewnątrz.

Obsługa pojazdu składa się z 4 osób:

dowódca - dowodzi pojazdem i jednocześnie pełni funkcję motorzysty, obsługuje

agregat, utrzymuje łączność radiową, obsługuje urządzenie rozgłaszające i prawą dyszę

samoobrony,

I strzelec - obsługuje lewe działko wodne, oraz wycieraczki szyby górnej,

II strzelec - obsługuje prawe działko wodne oraz wycieraczki szyby górnej a w razie

potrzeby zastępuje dowódcę,

kierowca - kieruje pojazdem, obsługuje lewą dyszę samoobrony i urządzenia

zmywające przednią szybę oraz włącza i wyłącza urządzenie podnoszenia siatki okna

przedniego.

Kabina załogi

Kabina zbudowana jest z blachy stalowej, tłocznej. Poszycie zewnętrzna wykonane

jest z blachy do tłoczenia o grubości 1,25 mm. Pomiędzy poszyciem zewnętrznym

a wewnętrznym zamontowane są wkłady z blachy kuloodpornej, zabezpieczające przed

przebiciem pociskami z broni ręcznej krótkiej do kalibru 9 mm.

Kuloodporne szyby zabezpieczone są z zewnątrz siatkami, a okno przednie posiada

siatkę odchylaną. Sterowanie siatki odbywa się z miejsca kierowcy. Dach jest

dwupoziomowy.

W przedniej części znajduje się właz z przesuwną pokrywą. Pionowa ścianka jest

przeszklona dla umożliwienia obserwacji balkonów, okien itp. Do oczyszczania szyby górnej

służą cztery wycieraczki z indywidualnymi silniczkami.

Na wyższym poziomie dachu zamontowane są dwa działka, głośnik, antena

radiotelefonu oraz niebieskie sygnały świetlne błyskowe. Światła błyskowe obracają się wraz

z działkami. Na lufach działek zamocowane są reflektory halogenowe. Kabina posiada troje

drzwi otwieranych zgodnie z kierunkiem jazdy. Z zewnątrz drzwi otwierane są specjalnym

kluczem, od środka typowymi klamkami. W ścianie prawej znajduje się dwoje drzwi,

w lewej jedne.

W ścianie tylnej, pod dachem umieszczone są dwa otwory wentylacyjne

z przesłonkami. W przedniej części kabiny znajdują się dwa fotele dla kierowcy i dowódcy.

Fotel kierowcy i dowódcy posiada regulację pionową, poziomą, odchylane oparcie oraz

amortyzację drgań. W części tylnej kabiny usytuowane są siedzenia strzelców. W czasie akcji

w specjalne uchwyty wkłada się fotele typu taboret. Miejsca dowódcy i kierowcy w pojeździe

wyposażone są w pasy bezpieczeństwa. Ponadto na ścianach i drzwiach kabiny umieszczona

jest gaśnica.

Na desce wskaźników po prawej stronie umieszczone są: wskaźniki, lampki kontrolne

i włączniki urządzeń specjalnych.

Na tunelu silnika z prawej strony znajdują się dwie dźwignie ręcznego sterowania

obrotami silnika agregatu i ssania.

Zbiornik wody

Zbiornik wody wykonany jest z blachy stalowej o grubości 3 mm, lub aluminiowej

o grubości 5 mm i 6 mm, przedzielony grodziami wzdłużnymi i poprzecznymi. W górnej

części znajduje się właz z czujnikiem wodowskazu. Przednią część stanowi przedział

agregatu. Po stronie lewej w przednim schowku znajduje się podgrzewacz, a po prawej

urządzenie szybkiego natarcia. Pozostałe boczne schowki wykorzystane są do przewożenia

wyposażenia dodatkowego. Po obu stronach zbiornika znajdują się zawory grzybkowe

do napełnienia zbiornika z hydrantu i spuszczenia wody.

Przy schowku podgrzewacza znajduje się zawór do spuszczenia wody ze studzienki.

W tylnej czyści zbiornika znajduje się schowek do przewożenia koła zapasowego, węży

ssawnych rozdzielacza, smoka ssawnego i innego sprzętu. Na ścianie przedniej zbiornika

w przedziale agregatu zamocowany jest klucz do ustawiania zapłonu silnika agregatu.

W przedniej części zbiornika zainstalowane są dwa grzejniki elektryczne. Do zasilania

grzejników służą dwa przewody (każde gniazdo oddzielnie) o długości po 50 m każdy.

Podwozie

Podwozie pojazdu Hydromil II jest adaptowanym podwoziem produkcyjnym

samochodu Jelcz P420. Adaptacja podwozia Jelcz P 420 do pojazdu Hydromil II polega na:

wydłużeniu ramy z przodu o 400 mm,

zmianie zamocowania silnika dla umożliwienia wysuwania go do przodu,

usunięciu obudowy akumulatorów,

przesunięciu zbiornika paliwa o 180 mm do tyłu,

zmianie zbiornika powietrznego,

przesunięciu do przodu zbiornika układu wspomagania kierownicy,

usunięciu wyjść elektrycznych i pneumatycznych do przyczepy,

zmianie haka pociągowego,

zmianie instalacji elektrycznej i pneumatycznej,

zastosowaniu

dodatkowo

zawieszeniu

przednim

dwóch

resorów

progresywnych,

zastąpieniu dętek typowych dętkami komorowymi.

Silnik pojazdu

Do napędu pojazdu Hydromil II zastosowany jest silnik typu SW680/101.

Agregat

Agregat służy do wytwarzania ciśnienia wody. Może być stosowany do napełniania

zbiornika pojazdu z otwartych ujęć wodnych (stawy, rzeki itp.).

Na ramie agregatu zamocowany jest silnik Wołga GAZ24D połączony typowym

sprzęgłem z pompą wodną Rosenbauer typ R120 M2. Z przodu silnika zamocowane są

typowe chłodnice wody i oleju. W układ chłodzenia wody włączony jest szeregowo

wymiennik ciepła.

Sterowanie przepustnicą mieszanki odbywa się dwoma sposobami:

cięgłami, przy pomocy których można ustawić wymagane obroty,

siłownikiem z dwoma położeniami przepustnicy (zamknięta - max. otwarta).

Przepustnicą gaźnika steruje się z kabiny i przedziału agregatu. Sterowanie sprzęgłem

odbywa się elektropneumatycznie z kabiny załogi.

Instalacja wodna

Instalacja wodna służy do doprowadzenia wody do działek, dysz samoobrony,

urządzenia szybkiego natarcia i zasilania przewodu przeciwpożarowego w przypadku użycia

pojazdu do gaszenia pożaru. Podstawowym elementem instalacji są zawory kulowe

z siłownikami elektropneumatycznymi. W skład instalacji wodnej wchodzą przewody

elastyczne z szybkozłączami, przewód gumowy oraz przewody metalowe, kolanka

aluminiowe z kołnierzami, trójniki itp.

Działka wodne

W pojeździe Hydromil II zastosowano dwa działka wodne zamocowane na

podwyższonej części dachu. Na lufach działek zamocowane są reflektory halogenowe.

Działka posiadają wymienne końcówki. Do osłon działek przymocowane są światła błyskowe

niebieskie. Podczas transportu działka osłonięte są pokrowcami. Sterowanie działkami

odbywa się po odblokowaniu dźwigni sterowniczych. Zapewniony jest ruch luf w pionie 75°

do góry oraz 25° w dół a także obrót działek o 360

. W lewych dźwigniach działek (wewnątrz

kabiny) znajduje się przycisk sterowania zaworem kulowym, a w prawych sterowania

przepustnicą mieszanki.

Dysze samoobrony

Po obu stronach pojazdu z przodu kabiny zamocowane są dysze samoobrony. Dyszę

prawą obsługuje dowódca, lewą kierowca. Dysze posiadają wymienne końcówki.

Zapewniony jest ich obrót o 240

. Włączanie zaworu oraz przepustnicy mieszanki odbywa

się jednym przyciskiem umieszczonym w rączce sterowniczej.

Urządzenie szybkiego natarcia

Urządzenie szybkiego natarcia znajduje się w prawym schowku zbiornika.

Wyposażone jest w prądownicę pistoletową. Na bębnie nawinięty jest wąż gumowy

o długości 40 m. Urządzenie szybkiego natarcia podłączone jest do pompy wężem gumowym

poprzez zawór kulowy ze sterowaniem elektropneumatycznym. Urządzeniem szybkiego

natarcia można posługiwać się tylko z zewnątrz pojazdu.

Instalacja elektryczna

Pojazd posiada instalację elektryczną jednoprzewodową o napięciu 12 V i 24 V.

Ze złącza szeregowego akumulatorów wyprowadzono obwód zasilania silnika GAZ 24

agregatu wodnego wraz z jego osprzętem, wskaźnikami i czujnikami.

Napięciem 12 V zasilane są również urządzenia rozgłaszające, radiotelefon i sygnał

dźwiękowy dwutonowy. Na poziomie 24 V wykonana jest podstawowa instalacja elektryczna

pojazdu - obwody zasilania, rozruchu, sygnalizacji dźwiękowej i świetlnej, obwody:

wskaźnikowy dodatkowych lamp błyskowych, reflektorów luf działek wodnych, sterowanie

zaworami elektropneumatycznymi układu wodnego i podnoszenia siatek

CHARAKTERYSTYKA TECHNICZNA

Dane ogólne:

Ładowność

9 600 kg

Ciężar samochodu z ładunkiem

20 400 kg

Ciężar samochodu gotowego do jazdy

10 800 kg

Długość samochodu 8 760 mm

Szerokość

2 530 mm

Wysokość całkowita samochodu nieobciążonego

3 840 mm

Wysokość całkowita samochodu obciążonego

3 810 mm

Wysokość kabiny kierowcy sam. nieobciążonego

2 860 mm

Wysokość kabiny kierowcy sam. obciążonego

2 850 mm

Wysokość zbiornika wody sam. nieobciążonego

2 550 mm

Wysokość zbiornika wody sam. obciążonego

2 400 mm

Rozstaw osi

4 400 mm

Rozstaw kół przednich

1 950 mm

Rozstaw kół tylnych

1 800 mm

Wznios zderzaka przedniego sam. nieobciążonego

845 mm

Wznios zderzaka tylnego sam. nieobciążonego

875 mm

Wznios zderzaka przedniego sam. obciążonego

665 mm

Wznios zderzaka tylnego sam. obciążonego

620 mm

Instrukcja obsługi samochodu „Hydromil II” typ A3-515, wyd. Fabryka Samochodów Specjalizowanych

„POLMO-SHL” w Kielcach.

Najmniejsza średnica zawracania

17 500 mm

Najmniejsza szerokość skrętu

6 000 mm

Wysokość szyby przedniej

685 mm

Szerokość szyby przedniej

1 945 mm

Wysokość kabiny strzelców

3 250 mm

Wysokość wleź działek

435 mm

Wysokość reflektorów

590 mm

Rozstaw działek

1 200 mm

Kąt pochylenia luf działek:

do góry

75°

w dół

25°

Czas napełniania zbiornika wodą z hydrantu

6’ 20’’

Czas napełniania zbiornika wodą za pomocą agregatu

6’ 00’’

Czas opróżniania zbiornika wody: działka + dysze

5’ 15’’

Prędkość max. bez obciążenia

90 km/h

Prędkość max. z obciążeniem

60 km/h

Zużycie paliwa na biegu luzem

5 l/ godz.

Zasięg bez uzupełnienia zbiorników paliwa

480 km

Zużycie paliwa

45 l/100 km

Zużycie paliwa przez agregat

20 l/godz.

OBSŁUGA TECHNICZNA POJAZDU

Otwieranie i zamykanie samochodu

Do otwierania drzwi oraz drzwiczek służą dwa specjalne klucze, które stanowią

wyposażenie samochodu. Klucze są jednocześnie klamkami. Drzwi kierowcy można

blokować przez obrót klucza w kierunku przeciwnym do kierunku otwierania. Ponadto

po zablokowaniu rygluje się zamek przez sąsiedni otwór. Pozostałe drzwi kabiny blokuje

się od środka kabiny.

Drzwiczki przedziału agregatu blokuje się przez obrót klucza w kierunku

przeciwnym do otwierania, oraz rygluje kluczem w dolnym otworze po zablokowaniu przez

sąsiedni otwór.

Napełnianie zbiornika wodą

Zbiornik samochodu Hydromil II można napełniać z hydrantu lub z otwartych ujęć

wodnych. Przy napełnianiu z hydrantu wąż tłoczny podłącza się do jednego z dwóch

zaworów spustowych. Zbiornik można napełniać również przez otwór w pokrywie włazu

zbiornika po otwarciu pokrywy wlewu.

Uwaga!

W celu uniknięcia powstania nadciśnienia w zbiorniku przy napełnianiu z hydrantu

przez otwór spustowy jak i z otwartych ujęć wodnych, należy podczas napełniania

obserwować wodowskaz na tablicy wskaźników kierowcy lub wylot rury przelewowej

zbiornika i natychmiast po stwierdzeniu napełnienia, zamknąć dopływ wody do zbiornika.

Wskaźniki i urządzenia obsługiwane przez kierowcę

Dodatkowymi urządzeniami i wskaźnikami obsługiwanymi przez kierowcę są:

lewa dysza samoobrony - kierunek strugi wody wyznacza biała linia na podstawie

ramienia dźwigni; otwarcie przepustnicy gazu i zaworu kulowego odbywa się

jednocześnie przez naciśnięcie przycisku w rączce dźwigni,

włącznik ogrzewania,

wyłącznik podnoszenia siatki - siatka podniesiona powinna być tylko w niezbędnych

przypadkach,

wyłącznik spryskiwacza szyby przedniej,

dwa niezależne układy spryskiwania szyby przedniej ze zbiornikami o pojemności

5 litrów, metalowy zbiornik służy do napełniania płynem do zmywania farb i lakierów

z szyby samochodu,

ręczny zawór hamulcowy,

zawór odcinający układ pneumatyczny agregatu od całości pojazdu.

Wskaźniki i urządzenia obsługiwane przez dowódcę:

włączniki i wskaźniki uruchomienia i pracy agregatu,

prawa dysza samoobrony - obsługa jak lewej dyszy,

urządzenie rozgłaszające oraz radiotelefon,

sygnały dźwiękowe,

sygnały świetlne błyskowe,

bezpieczniki instalacji elektrycznej kabiny.

Obsługa agregatu

Agregat obsługiwany jest z miejsca dowódcy.

Uruchomienie agregatu gdy zbiornik jest napełniony wodą:

Uruchomienie silnika agregatu wymaga włączenia instalacji elektrycznej (tak jak dla pracy

innych urządzeń elektrycznych samochodu) przez ustawienie dźwigni głównego wyłącznika

akumulatorów w położenie „Z”. Następnie należy otworzyć zawór ssący w celu napełnienia

pompy wodą - wszystkie inne zawory instalacji wodnej powinny być w tym czasie zamknięte

- i uruchomić silnik agregatu.

Uruchomienie silnika agregatu

Przeprowadza się przy wyłączonym sprzęgle za pomocą kluczyka w stacyjce

znajdującej się na pulpicie sterowniczym dowódcy, po podciągnięciu dźwigni cięgła ssania

i gazu, obserwując obrotomierz. Opuścić dźwignię ssania. Obroty silnika ustawić na ok.

1500 obr./min. Po osiągnięciu przez silnik temperatury ok. 60° C silnik jest przygotowany

do pracy. Należy wówczas opuścić dźwignię gazu i można uruchomić pompę przez

włączenie sprzęgła.

Napełnianie zbiornika z otwartych ujęć wodnych

W celu napełniania zbiornika wodą ze stawu lub rzeki należy po sprawdzeniu

poziomu oleju w pompie zamknąć zawór ssący.

Do ostatniego odcinka węża podłączyć smok, który należy zanurzyć na głębokość

min. 15 cm pod powierzchnią wody.

Przy zamkniętych wszystkich zaworach i pompie bez wody, ustawić wyłącznik

zasysania w położenie “zasysanie automatyczne”, następnie uruchomić silnik agregatu i po

osiągnięciu przez silnik temperatury oko 60° C włączyć napęd pompy za pomocą włącznika

sprzęgła agregatu.

Po stwierdzeniu na wskaźniku (manometrze) wytworzonego ciśnienia wody

w układzie tłocznym, otworzyć zawór przelewowy przez wciśnięcie klawisza włącznika

zaworu przelewowego (zapala się lampka zaworu przelewowego) i wyłączyć wyłącznik

zasysania automatycznego w położenie „wyłączony”.

Po napełnieniu zbiornika (zaświecenie wszystkich lampek zie1onych wodowskazu)

należy natychmiast zamknąć zawór przelewowy.

Następnie załączyć silnik agregatu kluczykiem stacyjki, odłączyć węże ssawne

i zamknąć pokrywą króciec ssawny pompy.

Blokowanie układu sterowania działka

Do blokowania działka w pozycji marszowej służy dźwignia blokady, znajdująca się

w górnej części lewego ramienia układu sterowania działka.

W celu zablokowania działka należy skierować lufę działka do przodu pojazdu

i opuścić ją do oporu. Następnie nacisnąć dźwignię blokady, obrócić ramiona układu

sterowania do tyłu do pozycji poziomej i zwolnić dźwignię blokady.

Pazur dźwigni blokady powinien zaskoczyć za występ zatrzasku przymocowany

do obudowy układu sterowania. W ten sposób działko zostaje zablokowane. Odblokowanie

działka następuje przez naciśnięcie dźwigni blokady i obrót ramion układu sterowania

w przód do oporu.

1.6. BUDOWA ORAZ PARAMETRY TECHNICZNE SAMOCHODU AW-TAJFUN

Pojazd przeznaczony jest jako środek przymusu bezpośredniego, zgodnie z art. 16 ust.

1pkt 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji.

Pojazd może być użytkowany zarówno w dzień jak i w nocy, w warunkach

atmosferycznych spotykanych w naszej strefie klimatycznej.

Pojazd został wyposażony w następujące elementy:

z przodu kabiny zamontowano podnoszony lemiesz, a nad nim działko,

na bokach i z tyłu pojazdu zamontowano dysze obronne, pod pojazdem zamontowano

system zraszaczy podwoziowych,

na dachu zamontowano działko oraz system zraszaczy chroniących dach pojazdu,

zamontowano ponadto zraszacz chroniący przestrzeń pomiędzy kabiną a zabudową,

na bokach pojazdu zamontowano rozkładane ażurowe osłony,

w tylnej części umieszczono kamerę do obserwacji przestrzeni za pojazdem,

wszystkie koła wyposażono we wkładki masywowe umożliwiające jazdę z przebitymi

oponami,

osłony dla piechurów (policjantów),

zbiornik na wodę, substancję barwiącą oraz łzawiącą.

Wymiary zewnętrzne pojazdu:

Długość pojazdu

9 330 mm

Szerokość pojazdu z lusterkami

2 560 mm

Wysokość pojazdu

3 475 mm

Rozstaw osi techniczny

3 850 mm

Kąt natarcia

Kąt zejścia

Widok pojazdu AW-Tajfun z boku

Układ wodny posiada następujące funkcje:

napełnianie hydrantowe zbiornika wody 9000 l w trybie ręcznym,

napełnianie geodezyjne przez pompę,

podgrzewanie wody w zbiorniku,

napełnianie zbiornika środkiem łzawiącym (grawitacyjne z dachu),

napełnianie zbiornika środkiem barwiącym (pompa ręczna),

uruchamianie i praca silnika napędu pompy,

miotanie z działka górnego,

miotanie z działka przedniego,

miotanie z dysz obronnych,

miotanie ze zraszaczy podwoziowych,

miotanie ze zraszaczy górnych,

miotanie ze zraszacza szyby przedniej,

odwadnianie układu,

podgrzewanie dysz działek.

Ochrona

Kabina od zewnątrz została pokryta metalowymi blachami o grubości 4 mm, których

zadaniem jest ochrona przed uderzeniami. Demontaż blach może być dokonany tylko przez

serwis (nie dotyczy osłony świateł).

W celu ochrony pasażerów, kabina została oszklona szybami pancernymi. Szyby

w kabinie posiadają na stronie wewnętrznej warstwę zabezpieczającą.

Szyby boczne chronione są przez nieruchome metalowe kraty. Szyba przednia

chroniona jest przez ruchomą metalową kratę.

Lemiesz zbudowany jest z zespołu elementów, w skład którego wchodzą:

szkielet,

blachy pokryciowe, których zadaniem jest bezpośredni kontakt z przeszkodami,

układ ramion i łączników,

siłowniki,

skrętny zestaw kołowy

Osłona siłowników

Blokada lemiesza

Instrukcja obsługi samochodu specjalnego typu Miotacz Wody na podwoziu Renault Kerax 420.34, wyd.

Inżynieria Samochodów Specjalnych Wawrzaszek, Bielsko Biała.

2. NASADKA SIATKOWY ZESTAW OBEZWŁADNIAJĄCY (SZO-84)

DO RĘCZNEJ WYRZUTNI GRANATÓW ŁZAWIĄCYCH

2.1. OPIS BUDOWY I DZIAŁANIA

Przeznaczenie i właściwości bojowe nasadki SZO-84

Nasadka SZO-84 stanowi dodatkowe wyposażenie ręcznej wyrzutni granatów

łzawiących, poszerzające właściwości bojowe wyrzutni.

Siatkowy zestaw obezwładniający jest przeznaczony do wystrzeliwania siatki

w kierunku pojedynczych osób oraz niewielkich skupionych grup agresywnych osobników

celem ich skutecznego obezwładnienia, oraz do obezwładniania niebezpiecznych zwierząt.

Sama nasadka służy do rozwinięcia i nadania siatce obezwładniającej kierunku lotu.

Parametry taktyczno-techniczne SZO-84

Masa nasadki załadowanej pakietem siatki

2,8 kg

rednica zewnętrzna max. nasadki

196 mm

rednica wewnętrzna max. nasadki

140 mm

Długość całkowita nasadki

134 mm

Kąt między osią nasadki a kierunkiem miotania tłoczków

Masa pakietu siatkowego

0,62 kg

Masa tłoczka napędowego

0,007 kg

rednica siatki obezwładniającej rozwiniętej

4,000 mm

Wytrzymałość pojedynczej nici siatki minimalna

150 N

Do wystrzeliwania siatki przy pomocy siatkowego zestawu obezwładniającego jako

ładunek miotający stosuje się 7,62 mm uniwersalny nabój miotający UNM wz. 43.

Budowa nasadki

Przekrój nasadki SZO-84:

pokrywa tekturowa,

pakiet siatkowy,

kielich,

wkrętka komory gazowej,

łącznik.

Nasadka SZO-84 załadowana pakietem siatkowym

Kielich jest wykonany z duralu w kształcie nakładających się 2 stożków. Wewnętrzna

komora kielicha służy do pomieszczenia pakietu siatkowego. W ściance, na obwodzie kielich

posiada 50 przelotowych kanałów gazowych o średnicy 8 mm do pomieszczenia tłoczków

napędowych siatki. Ścianka kielicha od strony wylotowej jest zakończona zgrubieniem

pierścieniowym, które od wewnątrz posiada rowek obwodowy do zamocowania pokrywy

pakietu siatki.

W dolnej wewnętrznej części kielich zakończony jest stożkowym dnem, natomiast

od zewnętrznej strony – częścią cylindryczną z gwintem wewnętrznym do połączenia

z wkrętką komory gazowej. Przestrzeń pomiędzy stożkowym dnem kielicha a wkręconą

wkrętką tworzy komorę dla gazów miotających połączoną przelotowo z kanałami gazowymi.

Wkrętka komory gazowej ogranicza komorę gazową od strony łącznika nasadki

i służy do połączenia z łącznikiem. Wykonana jest z duralu w kształcie stożka z wewnętrzną

komorą przelotową.

Łącznik jest wykonany ze stali i służy do połączenia nasadki z wylotem lufy ręcznej

wyrzutni granatów łzawiących. Wewnątrz posiada otwór przelotowy dla gazów miotających.

Przekrój nasadki SZO-84:

kielich,

kanał gazowy,

rowek obwodowy,

wewnętrzna komora kielicha,

wkrętka komory gazowej,

wkręt zabezpieczający,

komora gazowa.

Budowa i przeznaczenie pakietu siatkowego

Pakiet siatkowy służy do przygotowania (załadowania) nasadki SZO-84 do użycia

w siatkowym zestawie obezwładniającym. Pakiet siatkowy składa się z kartonowej obudowy

zawierającej wewnątrz ułożoną siatkę obezwładniającą z teflonowymi tłoczkami napędowymi

w ilości 50 szt., zawieszonymi na odcinkach obwodnicy siatki oraz pokrywy pakietu. Siatka

z tłoczkami napędowymi stanowi wystrzeliwany element obezwładniający.

Pakiet siatkowy

Pakiet siatkowy składa się z następujących elementów:

siatka obezwładniająca,

tłoczek napędowy,

obudowa kartonowa.

Przygotowanie siatki obezwładniającej do użycia

W celu załadowania siatki do nasadki należy:

rozplątać siatkę i rozciągnąć do położenia rozwiniętego,

swobodne końce kolejnych tłoczków włożyć do kolejnych otworów tarczy,

złożyć siatkę,

umieścić siatkę w kielichu nasadki tak, aby środkowa część siatki znalazła się na dnie

kielicha, a obwodnica z tłoczkami napędowymi w części górnej,

przełożyć tłoczki z tarczy odpowiednio w kolejne kanały gazowe w kielichu nasadki,

naciągnąć obwodnicę siatki w kierunku środka komory wewnętrznej kielicha,

uważając by odciągi tłoczków nie krzyżowały się,

założyć pokrywę nasadki.

Po wykonaniu tych czynności nasadka jest przygotowana do użycia.

Działanie nasadki SZO-84 w siatkowym zestawie obezwładniającym

Siatkowy zestaw obezwładniający jest gotowy do oddania strzału obezwładniającego

po wkręceniu na lufę ręcznej wyrzutni granatów łzawiących nasadki SZO-84 załadowanej

pakietem siatkowym, oraz po załadowaniu wyrzutni magazynkiem z 7,62 mm uniwersalnymi

nabojami miotającymi.

Po oddaniu strzału gazy ładunku miotającego, wypływając z lufy wyrzutni

do komory gazowej nasadki poprzez przelotowy otwór w łączniku, naciskają na tłoczki

napędowe siatki obezwładniającej. Po osiągnięciu ciśnienia forsowania, tłoczki zrywają

i odrzucają z kielicha pokrywę. Po wylocie z kanałów gazowych, tłoczki wyciągają

z kielicha nasadki siatkę obezwładniającą, nadając jej ruch do przodu z jednoczesnym

rozwinięciem.

W odległości 2 m od wylotu nasadki powierzchnia rozwiniętej siatki ma kształt koła

o średnicy ok. 2 m, które zwiększa się w miarę ruchu siatki aż do uzyskania średnicy ok. 4 m.

Po natrafieniu na przeszkodę – cel, następuje zatrzymanie siatki w miejscu jej zetknięcia

z celem. Brzegi siatki przemieszczają się nadal, owijając cel i skutecznie go obezwładniają

przez skrępowanie i ograniczenie swobody ruchu

Przygotowanie siatkowego zestawu obezwładniającego do strzelania i strzelanie

W celu przygotowania zestawu do strzelania należy:

z wyrzutni granatów łzawiących odkręcić nasadkę granatów łzawiących i na jej

miejsce wkręcić załadowaną nasadkę SZO-84,

Zarządzenie nr 22/85 Dyrektora Departamentu Materiałowo-Technicznej MSW z dnia 6 marca 1985 r.

dotyczące wprowadzenia do użytku instrukcji „Nasadka SZO-84 do ręcznej wyrzutni granatów łzawiących.
Opis i użytkowanie oraz sposoby i zasady strzelania”.

załadować magazynek wyrzutni 7,62 mm uniwersalnymi nabojami miotającymi UNM

wz. 43,

zabezpieczyć wyrzutnię.

Strzelanie z siatkowego zestawu obezwładniającego prowadzi się do celu

pojedynczego i grupowego oddalonego od strzelającego minimum 2 m i max. 8 m. Przy

strzelaniu z odległości mniejszej od 2 m siatka nie rozwinie się w dostatecznym stopniu,

zapewniającym objęcie swym zasięgiem celu i jej działanie obezwładniające będzie

niewłaściwe. Ponadto istnieje niebezpieczeństwo uderzenia miejsc wrażliwych człowieka

(oko, krtań) tłoczkiem napędowym. Natomiast przy strzelaniu z odległości większej niż 8 m

siatka nie doleci do celu w sposób zapewniający jej efektywne działanie obezwładniające.

Dla zapewnienia prawidłowego działania i bezpieczeństwa użycia nasadki szerokość

celu nie powinna być większa od 2 m. Przy większej szerokości możliwe jest niepełne

nakrycie celu siatką oraz przypadkowe rażenie celu tłoczkiem.

Z siatkowego zestawu obezwładniającego strzela się z zasady w postawie stojącej

(można również strzelać w postawie: siedzącej, klęczącej – gdy wymaga tego sytuacja).

Celowanie prowadzi się w sposób przybliżony – przy pomocy lufy, tak aby oś

podłużna lufy wyrzutni i nasadki była skierowana około 20 cm poniżej górnej krawędzi celu

(w klatkę piersiową człowieka) niezależnie od odległości pomiędzy celem a strzelającym.

Można strzelać z SZO-84 również w marszu, biegu, jak też z pojazdu będącego

w ruchu. Dotyczy to tylko i wyłącznie przestrzeni otwartej.

Można również używać SZO-84 w pomieszczeniach przy uwzględnieniu możliwości

walorów użytkowych – siatka może się zaczepić o dowolny przedmiot stojący na torze lotu.

3. REFLEKTOR OLŚNIEWAJĄCY (RO-78)

Reflektor olśniewający RO-78 składa się z projektora oraz spalinowo-elektrycznego

urządzenia zasilającego.

Przeznaczony jest do oświetlania terenów klęsk żywiołowych dla ułatwienia akcji

ratunkowej, a w przypadkach zakłóceń porządku publicznego w celu ułatwienia

przeprowadzenia akcji porządkowej.

Reflektor przystosowany jest do instalowania na samochodzie typu UAZ

z możliwością pracy zarówno w czasie jazdy, jak i postoju. Konstrukcja elementów

projektora zezwala na ręczną zmianę kierunku wiązki światła w płaszczyźnie poziomej

i pionowej. Reflektor olśniewający przystosowany jest do pracy ciągłej w zakresie temperatur

od –35

C do +40

C i przy wilgotnościach względnych do 97%. Dopuszcza się pracę

urządzenia w czasie opadów deszczu lub śniegu, pod warunkiem zapewnienia ochrony

urządzenia zasilającego przed bezpośrednimi opadami.

Reflektor olśniewający RO-78 składa się z następujących podstawowych zespołów:

projektora,

urządzenia zasilającego,

przewodu łączącego.

Projektor składa się z następujących elementów:

stelarza projektora, do którego mocowane są wszystkie elementy układu sterująco-

zapłonowego, wentylator, odbłyśnik i uchwyt lampy,

obudowy, która z przedniej strony zaopatrzona jest w szybę hartowaną osłoniętą

siatką, a w górnej części w otwór wentylacji wymuszonej,

lampy ksenonowej,

podstawy projektora, która składa się z następujących zespołów: mechanizmu

podnoszenia, trzonu górnego, trzonu dolnego, zacisku z nakrętką mocującą i krzyżaka.

Urządzenie zasilające zbudowane jest z następujących zespołów:

silnika spalinowego,

prądnicy głównej,

prądnicy pomocniczej,

tablicy sterowniczej,

ramy urządzenia zasilającego.

Przewód łączący projektor z urządzeniem zasilającym jest sześciożyłowym kablem

w rurce igielitowej, zakończonym złączem typu Sz-R-32.

Przygotowanie reflektora olśniewającego do pracy

Przed uruchomieniem reflektora olśniewającego należy przeprowadzić oględziny

zewnętrzne mające na celu stwierdzenie, czy urządzenie jest kompletne i czy nie ma

widocznych uszkodzeń mechanicznych.

Dalsze czynności związane z przygotowaniem urządzenia do pracy są następujące:

zamocować projektor na podstawie,

połączyć kabel projektora z gniazdem zespołu zasilającego,

połączyć ramę zespołu zasilającego przewodem uziemiającym z podstawą projektora,

sprawdzić, czy wał silnika obraca się lekko, poruszając kilkakrotnie kółkiem

rozruchowym,

sprawdzić, czy w układzie paliwowym nie ma wody i zanieczyszczeń,

napełnić zbiornik paliwem, a skrzynię korbową olejem,

zdjąć osłony tablicy sterowniczej urządzenia zasilającego i włożyć w gniazdo dwie

baterie R-20,

przyciskając przycisk „kontrola bat.”, sprawdzić czy miernik urządzenia zasilającego

znajduje się na polu zielonym.

Uruchomienie reflektora olśniewającego RO-78

W celu uruchomienia reflektora należy:

zabezpieczyć urządzenie zasilające, aby w czasie pracy silnika spalinowego reflektor nie

przesuwał się pod wpływem wibracji,

otworzyć kranik dopływu paliwa, ustawiając kranik na „0”,

zamknąć całkowicie przesłonę powietrzną gaźnika, przesuwając do góry dźwigienkę

znajdująca się na gaźniku,

odkręcić odprężnik,

pociągnąć kilkakrotnie paskiem rozruchowym do chwili usłyszenia charakterystycznego

dźwięku świadczącego o zapłonie mieszanki w cylindrze,

zakręcić odprężnik,

pociągnąć energicznie paskiem rozruchowym do chwili uruchomienia silnika,

równocześnie należy uchylić lekko przesłonę powietrza

Podstawowe zasady bezpieczeństwa

Do obsługi urządzenia mogą być dopuszczone osoby znające zasadę działania

i przepisy eksploatacji urządzenia.

Podczas normalnej eksploatacji RO-78 należy ściśle przestrzegać następujących

zasad:

Nie należy zdejmować osłon tablicy sterowniczej, prądnicy głównej lub pomocniczej

oraz płaszcza projektora w czasie pracy urządzenia zasilającego.

W przypadku konieczności uruchomienia przy zdjętej osłonie lub obudowie, nie

należy dotykać części będących pod napięciem.

Przed rozpoczęciem pracy reflektora olśniewającego należy ramę urządzenia

zasilającego połączyć z obudową projektora przewodem o przekroju nie mniejszym

niż 2,5 mm

Dotykanie bańki lampy bezpośrednio ręką jest niedopuszczalne. Lampa poza

projektorem powinna być przechowywana w pokrowcu fabrycznym, a w czasie jej

wymiany należy szczególnie unikać możliwości uszkodzenia jej bańki. Czynności

wymiany lampy należy bezwzględnie wykonać w rękawiczkach i okularach na

oczach.

Uwaga: stłuczenie bańki lampy powoduje eksplozję.

Zabronione jest palenie tytoniu przy urządzeniu.

Przeglądy techniczne

Po każdych 200 godzinach pracy:

odkurzyć odbłyśnik omiatając go miękką, czystą szmatką, lub usunąć kurz z jego

powierzchni podmuchem czystego, sprężonego powietrza,

sprawdzić połączenia elektrycznych przewodów w tablicy sterowniczej oraz

projektora, a zwłaszcza doprowadzenia przewodów na końcówkach lamp,

Zarządzenie nr 93/78 Dyrektora Departamentu Materiałowo-Technicznej MSW z dnia 28 grudnia 1978 r.

dotyczące wprowadzenia do użytku służbowego instrukcji „Reflektor olśniewający RO-78, opis i użytkowanie”.

sprawdzić połączenia śrubowe elementów mechanicznych zespołu zasilającego

i projektora,

wymienić lub oczyścić wkład filtru powietrza w projektorze,

wykonać

czynności

konserwacyjne

przewidziane

dla

silnika

spalinowego

wg jego instrukcji.

Po 1000 godzinach pracy:

urządzenie oddać do kapitalnego remontu.

Przechowywanie

Po każdej eksploatacji urządzenie RO-78 należy oczyścić i przechowywać,

przykrywając poszczególne jego elementy pokrowcami. Projektor należy umieścić w skrzyni.

Doraźne przechowywanie jak i długoczasowe po zakonserwowaniu należy realizować

w zamkniętym, suchym i wentylowanym pomieszczeniu, wewnątrz którego temperatura jest

nie mniejsza niż +5

C, a wilgotność nie wyższa niż 70%. W pomieszczeniu gdzie jest

przechowywane RO-78 nie wolno składować żadnych kwasów i związków chemicznych. Po

6 miesiącach od daty zakonserwowania urządzenia, należy poddać je oględzinom

zewnętrznym i w razie potrzeby zakonserwować ponownie.

Wybrane dane techniczne RO-78

Urządzenie zasilające

Moc znamionowa

- ok. 1400 W

Rodzaj prądu

- stały

Rodzaj paliwa

- benzyna

Długość

- 825 mm

Szerokość

- 450 mm

Wysokość

- 655 mm

Masa (bez paliwa i oleju)

- ok. 1000 kg

Silnik spalinowy

Typ

- S 101 MZ

Liczba cylindrów

- 1 pionowy

Pojemność skokowa

- 230 cm

Chłodzenie

- powietrze

Rozruch

- ręczny

Prądnica główna

Typ

- G 1010

Rodzaj prądu

- stały

Napięcie biegu jałowego

- 95 V

Natężenie prądu

- 56 A

Masa

- 17,5 kg

Prądnica pomocnicza

Typ

- A 12M

Rodzaj prądu

- stały

Moc maksymalna

- 770 W

Napięcie biegu jałowego

- 36 V

Masa prądnicy

- 3,8 kg

Projektor olśniewający

Typ

- XHP

Położenie lampy

- pozioma

Moc lampy

- 1600 W

Chłodzenie

- powietrzem

Długość

- 620 mm

Szerokość

- 510 mm

Wysokość

- 692 mm

Masa

- 21 kg

Lampa ksenonowa

Napięcie na lampie przy znamionowym prądzie

- 25 V

Prąd znamionowy

- 65 A

Strumień świetlny znamionowy

- 60 000 Lm

Trwałość lampy

- 2000 h

Długość

- 370 mm

rednica bańki

- 50 mm

Masa

- 400 g

Napięcie przebicia

- 40 kV

LITERATURA

Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji. (Dz. U. 07.43.277).

Zarządzenie nr 95 Dyrektora Departamentu Gospodarki Materiałowo-Technicznej MSW

z dnia 30 grudnia 1978 r. Instrukcja – Ręczna wyrzutnia granatów łzawiących RWGŁ-3.

Zarządzenie nr 22/85 Dyrektora Departamentu Materiałowo-Technicznej MSW z dnia

6 marca 1985 r. dotyczące wprowadzenia do użytku instrukcji „Nasadka SZO-84 do

ręcznej wyrzutni granatów łzawiących. Opis i użytkowanie oraz sposoby i zasady

strzelania”.

Zarządzenie nr 93/78 Dyrektora Departamentu Materiałowo-Technicznej MSW z dnia 28

grudnia 1978 r. dotyczące wprowadzenia do użytku służbowego instrukcji „Reflektor

olśniewający RO-78, opis i użytkowanie”.

Zarządzenie nr 250 Komendanta Głównego Policji z dnia 17 marca 2004 r. w sprawie

wprowadzenia na uzbrojenie Policji miotacza wody „AW-6000” (Dz. Urz. KGP 04.6.

25).

Decyzja nr 147 Komendanta Głównego Policji z dnia 27 kwietnia 2001 r. w sprawie

wprowadzenia na uzbrojenie Policji miotacza wody Hydromil II M (Dz. Urz. KGP

01.7.85).

Instrukcja nr 1/77 Komendanta Głównego Milicji Obywatelskiej z dnia 26 listopada

1977 r. w sprawie miotacza wody i sposobu jego użycia.

Instrukcja obsługi samochodu „Hydromil II” typ A3-515, wyd. Fabryka Samochodów

Specjalizowanych „POLMO-SHL” w Kielcach.

Instrukcja obsługi samochodu „Hydromil II M”, wyd. Inżynieria Samochodów

Specjalnych P. Wawrzaszek, Bielsko-Biała 2001.

10.

Instrukcja obsługi samochodu specjalnego typu Miotacz Wody na podwoziu Renault

Kerax 420.34, wyd. Inżynieria Samochodów Specjalnych P. Wawrzaszek, Bielsko-Biała.