Zestaw 4
1. Met. stałej prostej
a) stawiamy teodol. na p-kcie linii bazowej osnowy bud-mont., celujemy na tarczę na końcu
tej linii
b) poziomujemy teodol. przy każ-dym pomiarze
c) układamy łatę na stropie kondygnacji roboczej i ustawiamy ją prostopadle do płaszcz.
celowania
d) łatę ustawiamy tak, by obraz tarczy sygn. znalazł się na pionowej kresce siatki celowniczej
teodol.
e) zaznaczamy na stropie tyczony punkt. Czynności w 2 poł. lunety.
1) jeśli O
K
=O
P
to O
K
’-
∆K = O
P
’-
∆P
2)
∆K = d
K
/d
P
*
∆P O
K
’-O
P
’ = (d
K
/d
P
*
∆P) - ∆P
O
K
’-O
P
’ = (d
K
/d
P
-1)
*
∆P O
K
’-O
P
’ = [(d
K
-d
p
)/d
P
]
*
∆P
poprawki trasowania
∆P = [(O
K
’-O
P
’)/(d
K
-d
P
)]
*
d
P
∆K = [O
K
’-O
P
’] +
∆P
analiza dokładności
1.bł centrowania teodol. 0,4mm
2.bł centrowania sygnału 0,4mm
3.niepionowość osi obrotu teodol. 0,9mm
4.bł celowania na tarczę 0,3mm
5.bł wprowadzenia sygn. w oś celową 0,4mm
6.bł oznaczania wskaźnika 0,8mm
7.inne błędy 0,3mm
m =
√(m
12
+m
2
2
+...m
7
2
) =
± 1,4mm
2. CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE DESTRUKCYJNIE NA BUDOWLE WYSMUKŁE:
WPŁYWY MECHANICZNE- zalicza się do nich :
-CIĘŻAR WŁASNY BUDOWLI- ciężar trzonu lub powłoki, wykładziny żaroodpornej, zraszalnika,
urządzeń dodatkowych. Ciężar ten decyduje o stateczności budowli.
-WPŁYW ODKSZTAŁCENIA PODŁOŻA GRUNTOWEGO- reakcja podłoża gruntowego na ciężar
budowli i powstające z tej przyczyny osiadanie gruntu może wywołać przechyły budowli.
-WPŁYW EKSPLOATACJI GÓRNICZEJ- mechanizm tego zjawiska na budowle znajdujące się na
powierzchni terenu związany jest z powstawaniem niecki osiadań, będącej skutkiem przesuwania się
frontu eksploatacji.
-WPŁYWY DYNAMICZNE- budowle wieżowe są wrażliwe na obciążenia- drgania, których źródłem
mogą być: procesy wibracyjne przeprowadzane przez człowieka w celach technologicznych,
urządzenia techniczne, wywołujące drgania skutkiem własnej pracy, zjawiska losowe, niezależne od
człowieka-przede wszystkim ruchy tektoniczne)
-OBCIĄŻENIA WIATREM- duże powierzchnie boczne budowli wieżowych i ich znaczne wysokości
sprawiają, że budowle te przejmują na siebie olbrzymie obciążenia, powstałe od parcia wiatru co może
wywołać przechyły budowli, a także zjawiska, które mogą mieć istotny wpływ na pomiary geodezyjne
wykonywane podczas wznoszenia budowli, z wpływem tym należy się również liczyć podczas
wykonywania pomiarów kontrolnych istniejących obiektów
WPŁYWY TERMICZNE- zalicza się do nich przede wszystkim wpływ nierównomiernego
nasłonecznienia. Jest to zjawisko bardzo ważne podczas obsługi wznoszenia budowli wieżowych oraz
podczas wykonywania pomiarów kontrolnych.
WPŁYWY FIZYKOCHEMICZNE- zalicza się do nich przede wszystkim zjawiska, wywołujące
zmiany strukturalne materiału konstrukcyjnego. Są to w pierwszej kolejności reologia i relaksacja,
wywołujące zjawiska skurczowe i starzeniowe, które występują w wyniku szkodliwego oddziaływania
na beton różnego rodzaju substancji chemicznych, zawartych w spalinach. Szkodliwe działanie
związków chemicznych polega na rozkładzie nierozpuszczalnego nie rozpuszczalnego w wodzie
węglanu wapnia na czynniki rozpuszczalne, które są następnie wypłukiwane z konstrukcji przez wody
odpadowe. Prowadzi to w sposób powolny do pogorszenia się jakości materiału konstrukcyjnego.
3. MET SIATKI KWADRATÓW
-powierzchnia terenu pokrywa się regularną siatka kwadratów o boku „a”
-objętość V robót ziemnych jest sumą objętości graniastosłupów ograniczonych od góry i od dołu
powierzchnia topograficzną i projektowaną z boku płaszczyznami pionowymi przechodzącymi przez
boki kwadratów
-płaszczyzna projektowana dzieli teren na części znajdujące się nad i pod tą płaszczyzną, dzieli obszar
na pow. nasypów i wykopów
-rzędna projektowanej płaszczyzny:
n-ilość kwadratów, H
1
-rzędna terenowa będąca wierzchołkiem jednego kwadratu
-linia robót zerowych H
o
– to linia przecięcia powierzchni topograficznej z płaszczyzna projektowaną
pojedynczego
-w przypadku gdy pł projektowana nachylona jest do poziomu , h
n
oblicza się:
h
n
= H
n
-H
0
- wzór ogólny do obliczenia objętości mas ziemnych
h1,2...-różnice wysokości wierzchołków kwadratu hi=Hi-H0
-suma objętości graniastosłupów obliczonych oddzielnie dla wykopów i nasypów, stanowi całkowitą
objętość robót ziemnych
-błąd obliczania objętości za pomocą siatki kwadratów zależy od długości „a” boku kwadratu i
krzywizny powierzchni topograficznej
Pole czworoboku
Błąd obliczenia objętości za pomocą siatki kwadratów będzie zależny od:
-długości a boku kwadratu
- krzywizny pow. topograf
Największa odległość miedzy pow sferyczna a pow teoretyczna jest równa strzałce, która określa
-przybliżona wartość R dla danej pow. topograf można obliczyć, znajdując ε
max
jako średnia z kilku
przekrojów wykonanych z mapy
- wpływ błędu, wynikający ze sposobu obliczenia tą metodą na dokładność obliczenia objętości
gruntów obliczamy ze wzoru:
-sumaryczny błąd określenia objętości tą metodą wynosił:
4. ŁUKI PIONOWE, PUNKTY GŁÓWNE I POŚREDNIE
Ukształtowanie pionowe trasy ma bardzo duży wpływ na bezpieczeństwo ruchu przyszłych
użytkowników.
Obliczanie punktów głównych łuku pionowego:
Dane :
H
A
, H
B
, R, D
Szukane:
H
W
, H
1
, H
2
, i
1
, i
2
, t, WS, H
S
, H
P,
H
K
H
W
=H
A
+i
1*
D
1
H
W
= H
B
-i
2
(D-D
1
)
H
1
=H
W
-H
A
H
2
= H
W
-H
B
i
1
=
i
2
=
t=
WS=
H
s
=H
w
-WS
H
P
=H
W
-i
1*
t
H
K
= H
W
-i
2*
t
Punkty pośrednie łuku pionowego:
y
i
H
P1
= H
P
+i
1*
x - y
5. METODY WYZNACZENIA PRZEMIESZCZEŃ OBIEKTÓW INŻYNIERSKICH:
Metoda pomiaru zastosowana do wyznaczenia przemieszczeń zależy od 3 czynników:
-szybkości zmian zachodzących na badanym obiekcie
-rodzaju wyznaczanych przemieszczeń: poziome(dwie składowe w płaszczyźnie poziomej i czas),
pionowe(jedna składowa w linii pionu i czas), przestrzenne(trzy składowe, X,Y,Z i czas), względne
lub odniesione do stałych punktów.
-wymaganej dokładności wyznaczanego przemieszczenia.
Metody te oparte są na stosowaniu następujących instrumentów pomiarowych:
-ekstensometr, tensometr, pochyłomierz, szczelinomierz, klinometr, wahadło, inklinometr.