PODSTAWOWE KRYTERIA WYBORU TELEWIZORA LCD

Wielkość telewizora i przekątna ekranu

Rozmiary telewizora LCD są ściśle związane z
przekątną ekranu, podawaną w calach. Im
większa przekątna, tym większa szerokość i
wysokość ekranu. Parametry te należy
dopasować do pomieszczenia, w którym
telewizor ma być ustawiony oraz do odległości,
z jakiej będzie oglądany obraz. Należy
wiedzieć, że ze wzrostem rozmiarów ekranu
LCD rosną rozmiary pojedynczego piksela. Oznacza to, że oglądanie obrazu na
dużym ekranie z małej odległości mija się z celem – będą bowiem widoczne
pojedyncze piksele. Dobierając przekątną ekranu należy kierować się zasadą, w
myśl której optymalna odległość obserwatora od ekranu LCD wynosi 4 - 5
długości przekątnej. Np. dla przekątnej 26' będzie to ok. 2,6m – 3,2m. (1 cal to ok.
2,5 cm). Ponieważ zależność ta jest stała, wystarczy wstawić przecinek między
cyfry oznaczające przekątną, aby uzyskać minimalną odległość oglądania, np. 32'
– 3,2m, 36' – 3,6m itd.

Złącza
Aby w pełni wykorzystać możliwości płaskiego ekranu LCD, dobrze jest
zaopatrzyć się w telewizor w pełni multimedialny, umożliwiający podłączenie
różnych urządzeń zewnętrznych. Podstawowe z nich to odtwarzacz/nagrywarka
DVD i dodatkowy tuner TV. Warto jednak wiedzieć, że do telewizora LCD można

podłączyć także komputer, kamerę cyfrową lub cyfrowy
aparat fotograficzny. Wśród gniazd podłączeniowych w
telewizorze standardem są minimum 2 złącza
komponentowe SCART (tzw. euro-złącza) oraz złącza
audio-video (białe, czerwone, żółte wtyczki, tzw. chinch).
Warte uwagi są także złącza USB oraz czytniki kart
pamięci, pozwalające na dowolne łączenie zewnętrznych
urządzeń i przesyłanie danych. Ważnym i
przyszłościowym rozwiązaniem jest również złącze
HDMI, które umożliwa przesyłanie cyfrowego sygnału
(wizji w wysokiej rozdzielczości i wielokanałowego
dźwięku) jednym kablem i bez strat jakości. Jest ono

szczególnie ważne w kontekście odbioru telewizji HDTV (High Definition
Television) czyli przyszłościowej telewizji wysokiej rozdzielczości.

Standard HDTV
Coraz bardziej rozpowszechnia się telewizja wysokiej rozdzielczości – HDTV.
Nowy standard pojawił sie już w Polsce (Telewizja "n", Cyfra+) więc warto
zastanowić się nad telewizorem mogącym wykorzystać wszystkie zalety HDTV.
Oznaczenie HD Ready posiadają telewizory o rozdzielczości już 1024 pikseli w
poziomie, jednak docelowe wymagania HDTV to conajmniej 1280 pikseli w

poziomie i pionie oraz złącze cyfrowe, najlepiej HDMI. Takie parametry pozwalają
na odbiór sygnału HD bez skalowania obrazu i utraty jakości. Dodatkową zaletą
takich telewizorów LCD jest wysoka rozdzielczość wyjściowa, nawet jeśli nie jest
ona wykorzystywana do odbioru HDTV.

OZNACZENIA I PARAMETRY

Przekątna ekranu
Jest to najważniejszy parametr każdego telewizora i ekranu (CRT, LCD, plazma),
ściśle związany z wielkością ekranu i rozmiarami całego urządzenia. Przekątna
ekranu oznacza odległość pomiędzy dwoma przeciwległymi narożnikami ekranu
(np. lewy dolny – prawy górny). Jest mierzona i podawana w calach (cal lub ').
Należy wiedzieć, że wraz ze wzrostem przekątnej (i rozmiarów ekranu) rośnie
także wielkość pojedynczej plamki obrazu. Dla ekranu o przekątnej 23' wynosi
ona ok. 0,37 mm, a dla przekątnej 32' już ok. 0,51 mm. Dlatego bardzo ważne jest
odpowiednie dostosowanie wielkości kupowanego telewizora do odległości, z
jakiej zamierzamy oglądać obraz. Na rynku dostępne są telewizory LCD o
przekątnej od 15' do 65'.

Rozdzielczość
Jest to drugi podstawowy parametr, określający ekrany i telewizory, zarówno LCD
jak i plazmowe. Rozdzielczość jest podawana w pikslach (piks., pks., pix.) i w
dwóch wymiarach: szerokości i wysokości, np. 1024x768 piks. Rodzielczość
oznacza liczbę pojedynczych punktów obrazu (pikseli) zgromadzonych w jednej
lini poziomej i pionowej. Im wyższa rozdzielczość telewizora, tym wyższa
rozdzielczość zapisanego obrazu, która może być wiernie odtworzona (bez
skalowania). Np. rozdzielczość obrazu nagranego w formacie DVD to 720x576
pikseli, a rodzielczość HDTV to już 1280x720 a nawet 1920x1080 pikseli. Kupując
telewizor LCD należy w miarę możliwości wybierać jak najwyższą rozdzielczość.

Format ekranu

Nagrywany i odtwarzany obraz może
mieć różne formaty, czyli różne proporcje
szerokości i wysokości. Oznacza się je
liczbami przedzielonymi dwukropkiem
(szerokość:wysokość). Obecnie
występują 3 formaty: kinowy 14:9,
panoramiczny 16:9 oraz tradycyjny 4:3.
Większość materiałów DVD jest nagrana
w formacie 16:9, podobnie jak sygnał

HDTV. Tradycyjna telewizja wykorzystuje format 4:3. Zdecydowana większość
telewizorów LCD posiada ekran w formacie panoramicznym 16:9 i jest
wyposażona w funkcje umożliwiające automatyczne lub ręczne zmiany ustawień
formatu obrazu. Zmiana formatu obrazu zwykle oznacza straty jakości.
Wyświetlanie obrazu panoramicznego na ekranie 4:3 powoduje pojawienie się
czarnych pasów na dole i na górze ekranu. Widzimy pełną szerokość obrazu, ale
jego wysokość jest mniejsza niż ekran (tzw. letter box). Funkcja rozciągnięcia

obrazu na cały ekran spowoduje, że wysokość obrazu będzie wypełniała całą
wysokość ekranu, natomiast ucięte zostaną boczne krawędzie obrazu (tzw. pan-
scan). Dostępne są telewizory z funkcją umożliwiającą prawie bezstratne,
inteligentne konwertowanie formatu obrazu.

Jasność
Parametr ten określa ilość światła emitowaną przez lampę podświetlającą
telewizora LCD. Jest ona podawana w kandelach na metr kwadratowy (cd/m²).
Jasność telewizora przekłada się na ilość kolorów i szczegółów obrazu, które
ludzkie oko jest w stanie zarejestrować. Im większa jest jasność obrazu, tym
większą różnorodność kolorów i ilość szczegółów jest w stanie zarejstrować
ludzkie oko. Najczęściej spotykana jasność telewizorów LCD wynosi od 450 do
600 cd/m².

Kontrast
Jest nazywany także stopą kontrastu i oznacza zdolność ekranu do oddzielenia
obszarów jasnych od ciemnych. Innymi słowy kontrast to różnica pomiędzy
najjaśniejszym a najciemniejszym elementem obrazu. Przekłada się to
bezpośrednio na paletę kolorów i ich wierne oddanie, możliwe do zarejestrowania
przez ludzkie oko. Kontrast wyrażany jest w stosunku do liczby 1 i oznaczany
liczbą oraz dwukropkiem, np. 600:1. Im wyższy kontrast tym pełniejsza paleta
barw i możliwości rejestracji przez ludzkie oko. Telewizory LCD dostępne na
rynku posiadają kontrast od 350:1 do 1200:1. Ciekawym rozwiązaniem jest tzw.
dynamiczna stopa kontrastu, polegająca na automatycznym dostosowaniu
kontrastu ekranu do warunków oświetleniowych. Należy również wiedzieć, że
stopa kontrastu powinna rosnąć wraz z przekątną ekranu. Duży ekran wymaga
większego kontrastu, ze względu na dużą powierzchnię obserwacji.

Kąt oglądania
Jest to parametr, który określa możliwe odchylenie obserwatora od płaszczyzny
ekranu. Jest nazywany także kątem widzenia. Granice kąta oglądania wyznaczają

pole, w którym można oglądać obraz
na ekranie LCD bez utraty kontrastu i
jasności obrazu. Ograniczenie to jest
związane z samą konstrukcją
matrycy LCD i sposobem jej
działania. Kąt oglądania podawany
jest w stopniach (st lub °) w
poziomie, a często także w pionie.
Należy pamiętać, że wartość kąta
oglądania dotyczy kąta

zewnętrznego, czyli rozwartego. Jego wierzchołek znajduje się na środku ekranu,
a ramiona rozchodzą się na boki oraz w górę i w dół. Telewizory LCD dostępne na
rynku oferują kąt oglądania od 145° do prawie 180°.

Czas reakcji matrycy
Jest to szybkość, z jaką matryca LCD reaguje na zmiany obrazu, nazywana także

opóźnieniem lub czasem odpowiedzi. Jest podawana w milisekundach (ms) i
oznacza czas, po którym matryca LCD wyświetli obraz po otrzymaniu sygnału. Im
czas reakcji krótszy, tym lepiej. Zbyt długi czas reakcji może objawić się
smużeniem i zlewaniem się elementów obrazu przy szybkich zmianach położenia
na ekranie (np. sport). Była to jedna z większych wad pierwszych telewizorów
LCD, jednak producenci zdołali w większości usunąć ten mankament. Aby
uniknąć tego zjawiska, wybierając telewizor LCD, należy szukać urządzenia o
czasie reakcji na poziomie 5 milisekund i niższym. Taki czas reakcji matrycy
zapewnia całkowitą płynność ruchu i ostrość obrazu. Większość markowych
telewizorów LCD spełnia ten warunek.

HD Ready
Coraz bardziej rozpowszechnia się już sygnał telewizyjny wysokiej rozdzielczości
– HDTV (High Definition Television). Aby w pełni wyświetlać taki sygnał, telewizor
musi posiadać odpowiednio wysoką rozdzielczość oraz złącze cyfrowe.
Oznaczenie HD Ready posiadają telewizory o rozdzielczości już 1024 pikseli w
poziomie, jednak rzeczywiste wymagania HDTV są większe, i wynoszą
conajmniej 1280 pikseli w poziomie i pionie. Niezbędne jest także cyfrowe złącze
do przekazywania sygnału, takie jak DVI (Digital Video Interface) czy HDMI (High
Definition Multimedial Interface). Złącze DVI służy do przesyłania wyłącznie
obrazu, natomiast standard HDMI pozwala także na przesyłanie wielokanałowego
dzwięku w postaci cyfrowej.

Takie parametry pozwalają na odbiór sygnału HDTV

bez skalowania obrazu i utraty jakości. Dodatkową zaletą takich telewizorów LCD
jest wysoka rozdzielczość, nawet jeśli nie jest ona wykorzystywana do odbioru
HDTV.

WYPOSAŻENIE

Sposób mocowania
Standardowym wyposażeniem telewizora LCD jest podstawa. Często jest ona
obrotowa i umożliwa pochylenie ekranu pod żądanym kątem. Większe ekrany
swoją niską wagą i małą grubością zachęcają do powieszenia na ścianie.
Specjalny wieszak lub uchwyt dostępny jest najczęściej jako wyposażnie
dodatkowe, ale można też zaopatrzyć się w wieszak uniwersalny. Niektóre
modele można ustawić na specjalnych stojakach i podstawach gabinetowych.

Złącza

Aby w pełni korzystać z zalet płaskiego telewizora LCD, trzeba mieć do dyspozycji
odpowiednie złącza, umożliwiające połączenie go z różnymi urządzeniami.
Podstawowe złącza to wejście antenowe 75 Ohm oraz złącza komponentowe
SCART. Do niedawna standardem były 2 złącza tego typu, obecnie coraz częściej
stosuje się 3. Służą one do połączenia telewizora z takimi urządzeniami, jak
magnetowid, odtwarzacz/nagrywarka DVD, tuner TV, tuner TV SAT. Standardem
są także złącza audio-video (żółte, białe, czerwone), za pomocą których można
podłączyć np. kamerę video czy cyfrowy aparat fotograficzny. W zasadzie
wszystkie telewizory są wyposażone w złącze słuchawkowe, pozwalające na
wyprowadzenie dźwięku do słuchawek. Należy zwrócić uwagę na rodzaj złącza
słuchawkowego – niekiedy może to być odmiana tego złącza, tzw. duży jack o
średnicy 3,5 mm, która wymaga przejściówki. Powszechnie stosuje się także
wyjścia RGB (czerwony, zielony, niebieski), służące do przesyłania sygnału w
postaci składowych koloru, np. z kamery cyfrowej. Niektóre modele telewizorów
mogą posiadać nawet złącze sieciowe, pozwalające na podłączenie sieci
komputerowej. Jeżeli telewizor LCD ma odbierać także sygnał HDTV, musi być
wyposażony w złącze cyfrowe, takie jak HDMI (High Definition Multimedial
Interface) czy DVI (Digital Video Interface). Coraz częściej telewizory posiadają
osobne gniazda PC służące do wykorzystywania ekranu jako monitora
komputerowego. Podłączenie komputera i używanie telewizora LCD jako monitora
możliwe jest także dzięki złączu DVI. Dobrze, jeśli telewizor posiada wyjścia audio
– cyfrowe i analogowe. Coraz częściej można spotkać porty USB oraz czytniki
kart pamięci. Dzięki nim możliwe jest np. oglądanie filmu w formacie DivX
odtwarzanego w komputerze czy podgląd zdjęć z karty aparatu cyfrowego.

Funkcje
W zależności od modelu i producenta, telewizory LCD mogą być wyposażone w
różne funkcje o różnych nazwach. Najczęściej spotykane rozwiązania to:
Filtr grzebieniowy (Digital Comb Filter) – system poprawy jakości obrazu,
polegający na wygładzaniu wybranych linii obrazu (najczęściej co 2 linie – stąd
nazwa).
Pixel Plus – jedna z najlepszych technologii

poprawy jakości obrazu. Polega ona

na dodaniu dodatkowych pikseli i zwiększeniu rozdzielczości wyświetlanego
obrazu. Pixel Plus uwydatnia głębię obrazu oraz zwiększa paletę kolorów,
podkreślając tym samym szczegóły obrazu.
Virtual Dolby Digital – dzięki specjalnemu przetwornikowi elektronicznemu
możliwe jest uzyskanie efektu dźwięku przestrzennego bez dodatkowych
głośników. Symulowany dźwięk przestrzenny jest emitowany przez głośniki
przednie.
Automatyczne strojenie – funkcja dostępna w większośći nowoczesnych
telewizorów. Odiornik sam dostraja się precyzyjnie do odbieranego sygnału.
Często funkcja ta jest połączona z automatycznym zapisem

stacji.

Automatyczny zapis stacji – funkcja umożliwiająca automatyczne zapisywanie
dostrojonych stacji pod kolejnymi numerami programów. Często telewizor
zapisuje też nazwę (logo) stacji, jeśli ta jest nadawana.

Najczęściej funkcja ta jest

połączona z automatycznym strojeniem i uruchamia się przy pierwszym włączeniu

telewizora.
Powłoka przeciwodblaskowa – jest to szczególnie ważny element w przypadku
telewizorów LCD. Ze względów technologicznych ekrany LCD są wrażliwe na
światło zewnętrzne, które może powodować odbicia, refleksy i spadek kontrastu.
Powłoka przeciwodblaskowa skutecznie zapobiega temu zjawisku.
Plug & Play – jest to standard zapewniający łatwe podłączenie i użytkowanie
urządzeń zewnętrznych. Plug & Play nie wymaga instalacji dodatkowych
sterowników i oprogramowania, aby urządzenie działało poprawnie.
Menu ekranowe – nazywane też wyświetlaniem ekranowym. Funkcja ta polega na
sterowaniu wszystkimi funkcjami i ustawieniami telewizora za pomocą aktywnego
menu, które jest wyświetlane na ekranie. Najczęściej nawigacja po menu odbywa
się przy pomocy pilota.
Telegazeta – znakomita większość nowoczesnych telewizorów umożliwia
przeglądanie stron telegazety. Im większa pamięć telegazety, tym szybciej i
łatwiej można przeglądać kolejne strony. Niektóre modele telewizorów LCD
posiadają możliwość wyświetlania 2 stron telegazety równocześnie, w 2
kolumnach.

PIP – obraz w obrazie (Picture In Picture). Jest to multiplikacja obrazu, polegająca
na jednoczesnym wyświetlaniu obrazu z dwóch źródeł, w oddzielnych oknach.
Dzięki PIP można np. podejrzeć program telewizyjny oglądając film DVD. Niektóre
modele telewizorów posiadają 2 tunery, które pozwalają na użycie funkcji PIP do
oglądania 2 stacji telewizyjnych jednocześnie.

Pilot
Podstawowy element wyposażenia każdego telewizora. Umożliwia sterowanie
urządzeniem i zmianę ustawień. Możliwości sterowania z poziomu samego
telewizora są zwykle mocno ograniczone.

Dźwięk
Ze względu na ograniczone rozmiary
telewizorów LCD (płaski ekran i mała grubość)
ograniczone są również możliwości instalacji
głośników o dużej mocy. Głośniki najczęściej
znajdują się po bokach ekranu, a często także
pod ekranem. Najlepsze modele osiągają
łączną moc muzyczną ok. 50 W z dwóch lub trzech głośników. Amatorzy lepszych
parametrów dźwięku muszą liczyć się z koniecznością podłączenia zewnętrznych
głośników, na przykład w postaci kina domowego.

UŻYTKOWANIE i KONSERWACJA

Ustawienie telewizora
Prawidłowe ustawienie telewizora LCD ma kluczowe znaczenie dla jakości
oglądanego obrazu i pełnej satysfakcji z nowego sprzętu. W związku ze wzrostem

rozmiaru piksela wraz ze wzrostem przekątnej, konieczne jest zachowanie
odpowiedniej odległości między ekranem a obserwatorem. Oglądanie obrazu ze
zbyt małej odległości spowoduje, że widoczne bedą pojedyncze piksele. Zbyt
duża odległość może spowodować zmęczenie oczu i mało wyraźny obraz. Zaleca
się zachowanie proporcji od 4 do 5 długości przekątnej. Np. dla przekątnej 26'
będzie to od 2,6m do 3,2m (1 cal to ok. 2,5 cm). Ponieważ zależność ta jest stała,
wystarczy wstawić przecinek między cyfry oznaczające przekątną, aby uzyskać
minimalną odległość oglądania, np. 32' – 3,2m, 36' – 3,6m itd. Dobrze jest
upewnić się przed zakupem, czy możliwe jest zapewnienie wystarczającej
odległości w miejscu, w którym ma być ustawiony telewizor. Nie ma wyraźnych
zaleceń co do wysokości, z której powinno się patrzeć na ekran. Można jednak
przyjąć, że pozioma linia wzroku powinna przebiegać na równi z wysokością
ekranu lub nieco powyżej.

Pielęgnacja
Należy pamiętać, że ekrany ciekłokrystaliczne są urządzeniami dość delikatnymi i
wrażliwymi na uszkodzenia mechaniczne. Szczególną ostrożność trzeba
zachować przy transporcie telewizora LCD. Nie wolno kłaść na nim żadnych
pakunków, a najbezpieczniej jest ułożyć go na płasko. Nie można wystawiać
telewizora na intensywne promieniowanie słoneczne i ustawiać go w pobliżu
źródeł ciepła. Do czyszczenia ekranu powinno się używać tylko specjalnych
środków do tego przeznaczonych. Nie wolno używać środków takich, jak płyn do
mycia szyb, które mogą uszkodzić delikatną powłokę ekranu.

WARTO WIEDZIEĆ

Technologia LCD
LCD (Liquid Cristal Display) oznacza po prostu wyświetlacz ciekłokrystaliczny.
Zastosowanie ciekłych kryształów i ich unikalnych właściwości przepuszczania
światła jest główną cechą technologii LCD. Ciekawostką jest fakt, że sam element

LCD nie emituje światła. Działa
natomiast jako precyzyjny przełącznik.
Światło jest dostarczane z lampy
fluorescencyjnej, znajdującej się za
matrycą, i wpada do każdego piksela
(elementarnego punktu obrazu). Każdy
piksel składa się z trzech subpikseli
(RGB), które są zbudowane w ten sam
sposób (patrz schemat). Ciekły kryształ

jest zamknięty między dwoma filtrami (poziomym i pionowym), do których
dostarczane jest napięcie elektryczne. Dzięki różnicowaniu napięcia możliwe jest
sterowanie skręcaniem kryształu i jego przepuszczalnością światła, a co za tym
idzie – jasnością barwy światła emitowanego przez każdy subpiksel. Kolor filtrów,
między którymi zamknięty jest ciekły kryształ, zależy od danego subpiksela
(RGB).

Piksel i subpiksel

Pixel (Picture Element) jest podstawowym i najmniejszym elementem obrazu,
wyświetlanym na ekranie. Każdy piksel składa się z trzech subpikseli – części
składowych palety kolorów. Każdy z subpikseli jest odpowiedzialny za jeden
podstawowy kolor RGB (czerwony, zielony, niebieski), których odpowiednie
połączenie tworzy żądaną barwę końcową. W technologii LCD barwa końcowa
pojedynczego punktu obrazu powstaje w wyniku odpowiedniego ustawienia 3
kryształów w 3 subpikselach. Piksele w ekranach LCD są wyjątkowo małe, dzięki
zastosowaniu technologii litograficznych przy produkcji matryc.

RGB
Jest to modelowy układ barw, składający się z koloru czerwonego, zielonego i
niebieskiego. RGB (Red, Green, Blue) jest stosowany w procesie przetwarzania
obrazu barwnego. Przy addytywnym tworzeniu barw, czyli dodawaniu kolorów
RGB w odpowiednich proporcjach, uzyskuje się wszystkie barwy z palety kolorów,
od białego po czarny.

TFT
Często niesłusznie używa się tego określenia jako innej nazwy wszystkich
wyświetlaczy LCD. TFT (Thin Film Transistors) jest technologią powszechnie już
stosowaną w ekranach LCD, i polegającą na dodaniu do każdego piksla
mikrotranzystora. Tranzystor TFT działa jak pamięć, i magazynuje sygnały
elektryczne wysyłane do piksla. Dodatkowo reaguje na zmiany napięcia szybciej
niż ciekły kryształ. Dzięki temu możliwe jest przesyłanie sygnałów do kolejnych
pikseli bez oczekiwania na reakcję poprzednich. W praktyce oznacza to krótszy
czas rekacji matrycy, lepszą ostrość i kontrast.

Żywotność
Jest to prognozowany okres, w którym ekran będzie działał poprawnie. W
starszych modelach ekranów LCD zdarzały się przypadki uszkodzonych pikseli i
ubytków obrazu. Obecnie zjawisko to raczej nie występuje, a żywotność
telewizorów LCD wynosi ok 60 tys. godzin. Przy założeniu, że ekran będzie
używany codziennie przez 12 godzin w ciągu doby, daje to okres około 14 lat
bezawaryjnej pracy.

Historia LCD
Samo zjawisko „ciekłego kryształu” było znane już w końcówce XIX wieku i
zostało odkryte podczas badań botanicznych. Zastosowanie praktyczne stało się
możliwe dopiero w latach 70-tych XX wieku, kiedy to odkryto kryształy stabilne i
zjawisko skrętności ciekłego kryształu. W roku 1986 firma NEC wyprodukowała
pierwszy komputer wyposażony w ekran LCD. Od tego czasu nastąpił
dynamiczny rozwój tej technologii,

początkowo tylko w branży komputerowej. W

połowie lat 90-tych zaczęto stosować ekrany ciekłokrystaliczne w odbiornikach
telewizyjnych o coraz więszych przekątnych.

PLUSY TELEWIZORÓW LCD

Cena i technologia
Niewątpliwymi zaletami technologii LCD są małe rozmiary pikseli oraz mała
grubość i niska waga całego urządzenia. Dzięki temu wyświetlacze i
ekrany LCD mogą być stosowane w bardzo małych urządzeniach,
takich jak odtwarzacz mp3 czy cyfrowy aparat fotograficzny.
Wyświetlacze LCD są tańsze od plazmowych, głównie z uwagi na
łatwiejszy proces produkcji matryc. Pokonane zostały również
problemy związane z produkcją telewizorów LCD o większych
przekątnych (42 cale i więcej). Obecnie nie stanowi to już większej
trudności, a koszty produkcji stopniowo obniżają się.

Telewizory LCD dysponują nieco mniejszymi kątami oglądania, w
porównaniu z wyświetlaczami plazmowymi. Jest to związane z
drogą, którą przebywa światło, zanim dotrze na powierzchnię
ekranu. Starania producentów idą jednak w stronę poprawy tego parametru.

Obraz
LCD charakteryzuje się lepszą jakością obrazu niż tradycyjne kineskopy CRT.
Piksele LCD nie migoczą, co oznacza że można oglądać obraz bez zmęczenia
wzroku (nawet z bliska). Ponadto na korzyść telewizorów LCD przemawia jasność
i idealnie ostry obraz. Dużą zaletą telewizorów ciekłokrystalicznych jest też niskie
zużycie mocy, które wynosi od 80 do 150 W (porównywalne z żarówką).

Pewnym mankamentem telewizorów LCD może być kłopot z wiernym
odwzorowaniem czerni. Mimo iż barwa ta jest uzyskiwana przez całkowite
zamknięcie ciekłego kryształu, to jednak pewna ilość światła przedostaje się na
ekran. Powoduje to efekt tzw. świecenia czerni oraz relatywnie niższy kontrast. W
telewizorach plazmowych i kineskopowych CRT czerń oznacza faktyczny brak
światła na ekranie. Stały rozwój technologii LCD owocuje jednak coraz wyższym
kontrastem i wyeliminowaniem tego zjawiska.