plik

Mieczysław Pajewski

Główne niezgodności teorii

ewolucji z faktami empirycznymi

reacjoniści słusznie oskar-

żają ewolucjonizm o to,

że jest niezgodny z Biblią. Czę-

sto oskarżają go jeszcze o to, że

nie ma charakteru naukowe-

go, a jako powody podają fak-

ty z nim niezgodne.

Nie da

się jednak zjeść ciastko i mieć

ciastko. Należy bowiem odróż-

niać naukowość teorii od jej

prawdziwości. Teoria naukowa

niekoniecznie musi być praw-

dziwa. Znamy z historii nauki

wiele teorii, które dawniej ucze-

ni utrzymywali, ale dziś już po-

rzucili. Te porzucone teorie na-

dal są naukowe, tyle że uważa

się je za nieprawdziwe.

Gdyby teoria ewolucji nie

była naukowa, nie mogłaby

być niezgodna z faktami empi-

rycznymi. Bo to właśnie moż-

liwość empirycznego obalenia

decyduje o naukowości. Albo

teoria ewolucji jest naukowa

i wówczas może być niezgod-

na z faktami, albo teoria ewo-

lucji nie jest naukowa i wtedy

nie można jej oskarżać o nie-

zgodność z faktami. Wynika

to z powszechnie w świecie na-

ukowym przyjmowanego kry-

terium naukowości, zapropo-

nowanego przez Karla R. Pop-

pera. Według tego ostatniego

teoria nie ma charakteru na-

ukowego, gdy jest zgodna ze

wszystkimi faktami, zarówno

z tymi, jakie znamy, jak i z ty-

mi, które tylko możemy so-

bie wyobrazić. Ponieważ teoria

ewolucji jest niezgodna z wie-

loma znanymi faktami empi-

rycznymi, jest teorią niepraw-

dziwą, ale ma naukowy cha-

rakter, podobnie jak teoria pła-

skiej Ziemi – obie muszą upaść

pod naporem faktów obserwa-

cyjnych.

Ewolucjonizm, czyli między

innymi pogląd, że ryby po wie-

lu milionach lat przekształciły

się w rybaków, zderza się z ob-

serwowanymi faktami w czte-

rech istotnych punktach.

1. Ewolucji nie widać w zapisie

kopalnym

W zapisie kopalnym powin-

no być widocznych wiele nie-

kwestionowanych przejść mię-

dzy rożnymi organizmami,

które ewolucjoniści uważają

za powiązane pochodzeniem

od wspólnego przodka. Widać

jednak tylko niewiele takich

sekwencji, które można inter-

pretować ewolucyjnie, a i to

w kołach naukowych trwa oży-

wiona dyskusja, czy interpreta-

cje te są trafne.

2. Istnieje jedynie niewielka

zmienność ewolucyjna

Aby wykryć ewolucję uczeni za-

projektowali wiele laboratoryj-

nych eksperymentów. Najbar-

dziej znane są eksperymenty

z muszką owocową, której ba-

dacze systematycznie zmienia-

li fragmenty jej DNA. Chcieli

w ten sposób dokonać symula-

cji ewolucji muszki owocowej.

Otrzymywali jednak tylko trzy

kategorie tych owadów: nor-

malne, zmutowane i martwe.

Wyniki tych badań opubliko-

wano w 1980 roku. Dwadzie-

ścia lat później został opubli-

kowany rezultat innych badań

nad muszką owocową. Po 600

pokoleniach okazało się, że nie

ujawniła się żadna ewolucja.

Mutacje – tak, ujawniły się, ale

żadna z nich nie była korzyst-

na.

Podobne eksperymenty mi-

krobiologów, w trakcie któ-

rych obserwowali oni 40 tysię-

cy pokoleń bakterii Escherichia

coli, ujawniły ten sam wzorzec

– wszystkie bakterie były al-

bo normalne, albo niekorzyst-

nie zmutowane, albo martwe.

Wprawdzie po ponad 30 tysią-

cach pokoleń pewne bakterie

ujawniły zdolność metabolizo-

wania cytrynianu, której wcze-

DUCH CZASÓW nr 2/2012

śniej nie posiadały, ale okazało

się, że dzikie szczepy E. coli po-

siadają wiele enzymów, które

wykorzystują cytrynian i mo-

gą go trawić. Brakuje im tylko

enzymu o nazwie permeaza cy-

trynianu, który pozwala prze-

transportować cytrynian z ze-

wnątrz bakterii do jej wnętrza

przez ścianę, membranę ko-

mórkową. Bakterii E. coli bra-

kowało więc nie całego mecha-

nizmu odżywiania się cytry-

nianem, a tylko sposobu, jak

przenosić cytrynian do wnę-

trza komórki. Cała reszta me-

chanizmu, potrzebna do me-

tabolizmu cytrynianu, już się

tam znajduje.

Okrzyki tryum-

fu ewolucjonistów były więc

zdecydowanie przedwczesne –

nie pojawił się cały skompli-

kowany mechanizm, a tylko

niewielka mutacja. Poza tym

przypuszczalnie ta nowa funk-

cja jest wynikiem mutacji po-

legającej na utracie informacji,

a nie na przyroście informacji.

A przedmiotem sporu między

ewolucjonistami i kreacjoni-

stami jest właśnie makroewo-

lucja oparta na przyroście in-

formacji, nie jej utracie.

Wielkoskalowa ewolucja nie

zachodziła w przeszłości i nie

zachodzi dzisiaj.

3. Entropia genetyczna wyklucza

proces makroewolucji

Genetycy populacyjni zlicza-

ją i opisują mutacje genetycz-

ne, jakie miały miejsce w ciągu

wielu pokoleń organizmów ży-

wych. Mutacje są błędami ko-

piowania zakodowanej infor-

macji, jaka znajduje się w ko-

mórkach. Przeważająca ilość

mutacji praktycznie nie wpły-

wa w żaden sposób na orga-

nizmy. Z tych praktycznie neu-

tralnych mutacji bardzo nie-

wiele tworzy nową i użytecz-

ną informację.

W rezultacie

akumuluje się w organizmie

dużo więcej szkodliwych mu-

tacji, niż jakichkolwiek innych.

Proces ten nazwano genetycz-

ną entropią. Każdy indywi-

dualny organizm żywy posia-

da swoje własne mutacje oraz

mutacje odziedziczone od po-

przednich pokoleń.

Komórki wskutek tego mu-

szą odcyfrowywać uszkodzo-

ną informację, podobnie jak

uczeni, którzy starają się zre-

konstruować tekst widniejący

na poszarpanych starożytnych

zwojach. W końcu, gdy nara-

sta genetyczna entropia, pozo-

staje tak mało informacji, że

prowadzi to komórki do śmier-

ci i ostatecznie do wymarcia

gatunku. Proces wzrostu entro-

pii genetycznej jest niezgodny

z ewolucjonizmem, ponieważ

informacja ulega stale znie-

kształcaniu, co ogranicza licz-

bę pokoleń trwania danego ga-

tunku do dużo mniejszej, niż

tego wymaga ewolucjonistycz-

na historia.

4. Nieredukowalna złożoność

struktur istotnych dla życia jest

niezgodna z ewolucjonizmem

drobnych kroczków

Klasyczny neodarwinizm uwa-

ża, że procesy ewolucyjne za-

chodzą w licznych niewiel-

kich kroczkach. Dlaczego aku-

rat tak? Ponieważ niewielkie

pojedyncze mutacje są bardziej

prawdopodobne niż zmiany,

wymagające wielu jednocze-

snych zharmonizowanych mu-

tacji. Te ostatnie mają tak ni-

skie prawdopodobieństwo,

że praktycznie są niemożli-

we. Idea, że ewolucja zachodzi

przy pomocy licznych niewiel-

kich kroczków, nazywa się gra-

dualizmem. Okazuje się jed-

nak, że wiele struktur w orga-

nizmach żywych nie mogło po-

wstać gradualistycznie.

Amerykański biochemik,

Michael J. Behe, który wy-

myślił zwrot „nieredukowal-

na złożoność”, dał wiele przy-

kładów układów biochemicz-

DUCH CZASÓW nr 2/2012

Główne niezgodności teorii ewolucji z faktami empirycznymi

nych, które nie mogły pojawić

się stopniowo.

Ale nie tylko

struktury wewnątrzkomórkowe

sprawiają ewolucjonistom kło-

pot, również tak duże układy

jak oddechowy czy krwionośny.

Ewolucjoniści uważają, że

ptaki wyewoluowały z gadów.

Ale płuca gadów nie mogły

przekształcić się w płuca pta-

ków. Te ostatnie mają bardzo

skomplikowaną budowę. Wy-

stępują w nich miliony cien-

kich, porowatych rurek, tzw.

parabronchi, które umożliwia-

ją penetrację powietrza po-

przez kapilary w głąb sąsiadu-

jących naczyń krwionośnych.

Działanie płuc wspomaga-

ją worki powietrzne, połączo-

ne z płucami i rozmieszczone

wewnątrz tułowia ptaka, a na-

wet wchodzące do wnętrza

niektórych kości. Dzięki tym

workom przez płuca stale prze-

pływa świeże powietrze, nie

mieszając się z powietrzem zu-

żytym. Mechanizm oddycha-

nia ptaków w czasie lotu jest

odmienny niż podczas spo-

czynku.

Przypisy:

1 Por. na przykład Brian Thomas, „Four

Scientific Reasons That Refute Evolution”,

Acts & Facts May 2012, vol. 41, no. 5, s. 17.

2 Por. Jerry Bergman, „The Transitional Form

Problem”, Creation Research SocietyQuarterly,

December 1998, vol. 35, no. 3, s. 134-147;

John D. Morris and Frank Sherwin, The Fossil

Record, Institute for Creation Research,

Dallas, TX 2009. Problematyka ta została

szeroko omówiona także i w języku polskim:

por. Kazimierz Jodkowski, „Zapis kopalny.

O konflikcie faktów i teorii — rozważania

metodologiczne”, Na Początku… 2003, nr 7-8

(170-171), s. 295-320; Mieczysław Pajewski,

„Zapis kopalny o pochodzeniu od wspólnego

przodka (1)”, Duch Czasów 2011, nr 1-2,

s. 28-33 http://creationism.org.pl/Members/

miepaj/moje/Kreacjonizm/pdf/Kr025;

Mieczysław Pajewski, „Zapis kopalny

o pochodzeniu od wspólnego przodka (2)”,

Duch Czasów 2011, nr 3-4, s. 24-31 http://

creationism.org.pl/Members/miepaj/moje/

Kreacjonizm/pdf/Kr026.

3 Por. Christiane Nüsslein-Volhard & Eric

Wieschaus, „Mutations affecting segment

number and polarity in Drosophila”,

Nature 1980, vol. 287, no. 5785, s. 795-801.

4 Por. Molly K. Burke, Joseph P. Dunham,

Parvin Shahrestani, Kevin R. Thornton, Michael

R. Rose & Anthony D. Long, „Genome-wide

analysis of a long-term evolution experiment

with Drosophila”, Nature 2010, vol. 467,

no. 7315, s. 587-590, http://www.nature.com/

nature/journal/v467/n7315/pdf/nature09352.pdf

5 Por. Jonathan Wells, Ikony ewolucji – nauka

czy mit?, W wyłomie, Gorzów Wielkopolski

2007, rozdział 9: Muszki owocowe o czterech

skrzydlach, s. 134-146.

6 Por. Jeffrey E. Barrick, Dong Su Yu, Sung

Ho Yoon, Haeyoung Jeong, Tae Kwang Oh,

Dominique Schneider, Richard E. Lenski

& Jihyun F. Kim, „Genome evolution and

adaptation in a long-term experiment with

Escherichia coli, Nature 2009, vol. 461, no. 7315,

s. 1243-1247, http://www.nature.com/nature/

journal/v461/n7268/pdf/nature08480.pdf.

7 Por. Marta Cuberbiller, „Mnogie mutacje –

przeszkoda dla darwinizmu”, Idź pod prąd 2009,

nr 1 (54), s. 11-12, http://creationism.org.pl/

Members/mcuberbiller/PPK/PPK12.

8 Por. Michael J. Behe, „Experimental

Evolution, Loss-of-Function Mutations and

«The First Rule of Adaptive Evolution»”,

The Quarterly Review of Biology 2010, vol. 85,

no. 4, s. 419-445.

9 Por. Lane P. Lester and Raymond G. Bohlin,

The Natural Limits to Biological Change,

Probe Books, Richardson, TX 1984 (Second

Edition, 1989).

10 Por. J.C. Sanford, Genetic Entropy & The

Mystery of the Genome – the genome is

degenerating, Ivan Press. A Division of Elim

Publishing, Lima, New York 2005.

11 Por. Michael J. Behe, Czarna skrzynka

Darwina, Biblioteka Filozoficznych Aspektów

Genezy t. 4, Wyd. MEGAS, Warszawa 2008;

Dariusz Sagan, Spór o nieredukowalną

złożoność układów biochemicznych,

Biblioteka Filozoficznych Aspektów Genezy t. 5,

Wyd. MEGAS, Warszawa 2008.

12 Por. Henryk Szarski, „Układ oddechowy”,

w: Henryk Szarski (red.), Anatomia

porównawcza kręgowców, PWN,

Warszawa 1982, s. 575-581.

Ewoluujące gady musiałyby

przestać oddychać, dopóki nie

wykształcą się u nich nowe ko-

ści (pneumatyczne), worki po-

wietrzne i parabronchi, czego

wymaga nowy ptasi układ od-

dechowy.

Każdy z tych ele-

mentów osobno nie ma sensu,

jeśli nie ma i pozostałych. Po-

dobnie przejście od trójdziel-

nego serca płazów i gadów do

czterojamowego, składające-

go się z dwóch komór i dwóch

przedsionków, serca ssaków

wymagałoby albo nowej we-

wnętrznej ścianki, która blo-

kowałaby przepływ krwi, al-

bo nowych naczyń serca, któ-

re przerwałyby obieg krwi.

* * *

Niebiblijna idea ewolucjoni-

zmu, wedle której kolejne po-

kolenia organizmów mogą się

zmieniać bez żadnych ogra-

niczeń, niezgodna jest z wy-

żej wymienionymi czterema

grupami faktów obserwacyj-

nych. Jeśli życie ewoluowało

i nie było stworzone przez Bo-

ga, to Pismo Święte jest niewia-

rygodne, gdyż stale uznaje Bo-

ga za Stwórcę. Ale nie tylko

Biblia, także fakty empirycz-

ne potwierdzają znajdujące się

w Księdze Rodzaju ujęcie stwo-

rzenia.

Mieczysław Pajewski

miepaj@wp.pl

www.creationism.org.pl/Members/miepaj

Trylobit

DUCH CZASÓW nr 2/2012

Główne niezgodności teorii ewolucji z faktami empirycznymi