Domowy Wyrób Alkoholi

DOMOWY WYRÓB ALKOHOLI

2 Receptury piw domowych
7 Receptury win domowych
23 Receptury miodów pitnych
26 Cydr
29 Receptury win leczniczych
40 Receptury octów domowych
41 Receptury wódek domowych

Receptury piw domowych

Piwo ciemne 1 (10 1)

1,2 l jęczmienia
0,25 kg cukru
30 g chmielu
3 ł karmelu
11 l wody
20 g drożdży

Jęczmień zrumienić na patelni na kolor jasnobrunatny, zemleć i gotować w 6 1 wody przez 3
godz. Odstawić i dopełnić wodą (przegotowaną) do pierwotnej ilości. Osobno zrobić wywar z
chmielu w 2 1 wody, rozpuścić cukier w 3 l gorącej wody, wszystko razem mieszać i
ostudzić do temp. 22-25 °C. Dodać rozpuszczone w 1 szklance ciepłej wody drożdże oraz
karmel i odstawić w lekko przykrytym naczynia, napełnionym do 3/4 pojemności, w ciepłe
miejsce na 24 godz. Następnie przecedzić piwo przez płótno do czystych butelek, napełniając
je do 3/4 pojemności, zamknąć szczelnie metalowymi zakrętkami i odstawić do chłodnego
pomieszczenia Po 5-6 dniach będzie gotowe. Pić piwo o temp. 12-14 °C.

Piwo ciemne 2 (10 1)

1 l jęczmienia
0,25 kg cukru
20 g drożdży
3 ł karmelu

Zrumienić jęczmień na blasze w piekarniku na jasnobrunatny kolor, zemleć w elektrycznym
młynku do kawy i gotować z 6 l wody przez 3 godz. Oddzielnie ugotować chmiel w 2 1
wody, a cukier rozpuścić na gorąco w 3 1 wody. Wszystko zmieszać dodając karmel. Gdy
brzeczka ostygnie do temp. 25 °C, dodać rozmnożone drożdże w szklance letniej wody,
zamieszać i wlać do czystego gąsiora, napełniając go do 3/4 pojemności, szyjkę zaś obwiązać
gazą. Po 24 godz. rozlać piwo przecedzone przez płótno do czystych butelek, do 3/4
pojemności, szczelnie zamknąć nakrętkami lub pałąkami z uszczelką gumową i przenieść do
chłodnej piwnicy. Pić piwo po tygodniu, o temp. 10-12 °C.

Piwo ciemne 3 (10 l)

2,5 kg kawy zbożowej (popularnej)
0,35 kg cukru
20 g chmielu
11 l wody
20 g drożdży

Zalaną zimną wodą kawę i cukier gotować przez 1 godz., dodać chmiel i gotować jeszcze
przez 30 min., po czym ostudzić i przecedzić przez płótno. Uzupełnić brzeczkę wodą do 10 1,
podgrzać do temp. 22-25 °C, dodać rozpuszczone w 1 szklance ciepłej wody drożdże i lekko
przykryć naczynie, napełniając je do 3/4 pojemności, i odstawić w ciepłe miejsce na 24 godz.

Następnie przecedzić piwo przez płótno do czystych butelek, zamknąć je szczelnie
metalowymi zakrętkami i odstawić w chłodne miejsce. Po 2 dniach będzie gotowe.
Pić piwo o temp. 12-14 °C

Piwo ciemne podpiwkowe (10 l)

1 paczka podpiwku
0,6 g cukru
10 l wody
10 g drożdży

Do wrzącej wody dodać podpiwek i gotować ok. 10 min., po czym przecedzić przez płótno
(rozłożone na sicie) i ostudzić do temp. 25 °C, dodać drożdże rozpuszczone w jednej
szklance letniej wody, wymieszać i dodać cukier, mieszając aż do całkowitego rozpusz-
czenia. Następnie brzeczkę rozlać do czystych butelek napełnionych do 3/4 pojemności i
szczelnie zamknąć nakrętkami lub pałąkami z uszczelką gumową i odstawić w ciepłe miejsce
o temp. ok. 25 °C Następnie przenieść do chłodnego pomieszczenia o temp. 12-15 °C Będzie
gotowe już po 3-5 dniach. Pić piwo o temp. 10-12 °C.

Piwo imbirowe — Ginger beer (10 1)

1 kg cukru
40 g mielonego imbiru
5 cytryn
101 gorącej wody
40 g drożdży

Sok wyciśnięty z cytryn dodać do wody wraz z 3 skórkami z cytryn pokrojonymi w paseczki,
domieszać cukier i imbir. Doprowadzić płyn do temp. 22-25 °C, dodać rozpuszczone w 1
szklance ciepłej wody drożdże, zamieszać, naczynie lekko przykryć, napełniając je do 3/4
pojemności i odstawić w chłodne miejsce. Następnego dnia przecedzić piwo przez płótno,
rozlać do czystych butelek, napełniając je do 3/4 pojemności, szczelnie zamknąć metalowymi
zakrętkami i odstawić w ciepłe miejsce na 2-3 dni, po czym przenieść je do chłodu.
Pić po kolejnych 2 dniach, o temp. 8-10 °C.

Piwo jałowcowe (10 l)

0,5 1 jęczmienia
0,5 kg rozgniecionych suszonych jagód jałowca
0,30 kg cukru
20 g chmielu
11 l wody
20 g drożdży

Jęczmień zalać (przykryć) wodą i odstawić na 24 godz. Następnie przecedzić przez sito,
przełożyć ziarno do miski, nakryć ją wilgotną serwetką i odstawić. W ciągu dnia kilka razy
mieszać ostrożnie, aby się ziarno nie zaparzyło. Gdy jęczmień puści kiełki (dł. 2-3 mm)
wyjąć słód i wypiec go na blasze w średnio nagrzanym piekarniku na kolor złocisty,
mieszając od czasu do czasu. Wysuszony słód zemleć, zalać 11l wody i gotować razem z
jałowcem, chmielem i cukrem przez godzinę. Do ostudzonej do temp. 22-25 °C brzeczki

dodać rozpuszczone w 1 szklance ciepłej wody drożdże i odstawić lekko przykryte naczynie
napełnione do 3/4 pojemności w ciepłe miejsce na 24 godz. Następnie przecedzić piwo przez
płótno do czystych butelek, napełniając je do 3/4 pojemności, zamknąć szczelnie
metalowymi zakrętkami i odstawić do chłodnego pomieszczenia na 5—7 dni. Pić piwo o
temp. 10-12 °C.

Piwo jasne 1 (10 l)

1 l jęczmienia
0,25 kg cukru
20 g chmielu
11 l wody
20 g drożdży

W celu zrobienia z jęczmienia słodu, należy namoczyć jęczmień na 24 godz., następnie
przecedzić przez sito, włożyć jęczmień do kuwety (miski), nakryć mokrą ścierką i mieszać w
ciągu dnia kilka razy, aby się nie zagrzał, trzymając go tak długo, aż wypuści kiełki.
Następnie słód dokładnie wysuszyć na blasze piekarnika w niezbyt wysokiej temperaturze,
po czym zemleć go w elektrycznym młynku do kawy i gotować w 6 l wody przez 3 godz.
Oddzielnie ugotować chmiel w 2 1 wody, a cukier rozpuścić na gorąco w 3 1 wody.
Wszystko zmieszać, a gdy brzeczka ostygnie do temp. 25 °C, dodać rozdrobnione drożdże w
jednej szklance letniej wody, zamieszać i wlać do czystego gąsiora napełniając go do 3/4
pojemności, szyjkę zawiązać gazą. Po 24 godz. rozlać piwo przecedzone przez płótno do
czystych butelek do 3/4 pojemności, szczelnie zamknąć butelki nakrętkami lub pałąkami z
uszczelką gumową i przenieść do chłodnej piwnicy.
Pić piwo po tygodniu, o temp. 8-10 °C

Piwo jasne 2 (10 1)

0,75 l jęczmienia
1 l wody
20 g chmielu
50 g zmielonego ryżu

Na patelni upalić jęczmień na kolor złocistobrunatny (nie przypalić!), dodać 6 1 wody i
gotować przez 3 godz. na małym ogniu. Odstawić i dopełnić wodą (przegotowaną) do
pierwotnej ilości. Oddzielnie zrobić wywar z chmielu w 2 1 wody, rozpuścić cukier w 3)
gorącej wody, wszystko razem zmieszać i ostudzić do temp. 22-25 °C. Dodać rozpuszczone
w 1 szklance ciepłej wody drożdże i odstawić brzeczkę piwną w lekko przykrytym naczyniu,
napełnionym do 3/4 pojemności., w ciepłe miejsce na 48 godz. W połowie fermentacji dodać
ryż. Przecedzić piwo przez płótno do czystych butelek, napełniając je do 3/4 pojemności,
zamknąć szczelnie metalowymi zakrętkami i odstawić w chłodne miejsce. Po 5-6 dniach
będzie gotowe. Pić piwo o temp. 10-12 °C.

Piwo jasne 3 (10 l)

1,5 l jęczmienia
1, 5 kg cukru
100 g chmielu
40 g drożdży

11 l wody

Jęczmień zalać ciepłą wodą i moczyć przez 5-6 godz., aż do napęcznienia. Wodę zlać i ziarno
umieścić w garnku kamiennym lub emaliowanym, przykryć naczynie serwetką złożoną w
trzy warstwy i odstawić na około 2 tygodnie, aż do chwili, gdy ziarno puści kiełki długości 1-
1,5cm. Skiełkowane ziarno (słód) wsypać do drugiego garnka i zalać 7 1 cieplej wody, po
czym gotować ok. 3 godz. Tymczasem sporządzić syrop z cukru i wody, po czym składniki
zagotować. Chmiel włożyć do emaliowanego garnka, wlać pozostałą część wody i gotować
ok. 3 godz. Brzeczkę wraz z wywarem chmielowym zmieszać i przecedzić, dodać syrop
cukrowy, wymieszać i ostudzić płyn do temp. 30°C, następnie dodać drożdże rozpuszczone
w szklance letniej wody i dobrze zamieszać. Całość wlać do czystego gąsiora do 3/4
pojemności, i odstawić w ciepłe miejsce na 24 godziny. Następnie przecedzić piwo przez
płótno, wlać do czystych butelek, napełniając je do 3/4 pojemności, szczelnie zamknąć
zakrętkami metalowymi lub pałąkami z uszczelką gumową i odstawić do chłodnego
pomieszczenia na 7 dni. Pić piwo o temp. 8-l0 °C.

Piwo jasne lekkie staropolskie (10 1)

0,4 kg żyta
0,4 kg jęczmienia
0,8 kg mąki razowej
0,25 kg mąki gryczanej
ok. 12 l wody
60 g drożdży

W celu zesłodowania zboża namoczyć je na 24 godz., potem przecedzić przez sito, włożyć do
kuwety lub miski, nakryć mokrą ścierką i mieszać w ciągu dnia kilka razy, aby zboże się nie
zagrzało. Trzymać tak aż do wypuszczenia kiełków (2-3 mm). Następnie słód dokładnie
wysuszyć na blasze w piekarniku na kolor złocisty, w niezbyt wysokiej temperaturze, po
czym zemleć w elektrycznym młynku do kawy. Słód z mąką razową zaparzyć w garnku lub
misce gorącą wodą (1,25 1), razem wymieszać, aby ciasto miało konsystencję jak na
kładzione kluski i trzymać w cieple 12 godz. Następnie ciasto włożyć do 15-litrowego
pojemnika, wymieszać z 10 1 przegotowanej i ostudzonej wody i odstawić w spokoju na
godzinę. Osobno mąkę gryczaną wraz z drożdżami zarobić z wodą na gęste ciasto i odstawić
na 3-4 godz., aby się podniosło. Roztwór słodowy przecedzić przez sito i połączyć je z
ciastem gryczanym, w drugim podobnym, czystym pojemniku, dobrze wymieszać i uzupełnić
wodą do pojemności 12 1, pozostawiając pojemnik w cieple (25-30 °C) pod lekkim
przykryciem na 5-6 godz. Po wymieszaniu piwo przecedzić przez płótno i wlać do czystych
butelek do 3/4 pojemności, szczelnie je zamknąć metalowymi nakrętkami lub pałąkami z
uszczelką gumową i przenieść do chłodnej piwnicy. Piwo jest bardzo orzeźwiające, smaczne,
dobrze się pieni i musuje, można je przechowywać kilka tygodni Pić piwo o temp. 8—10 °C

Piwo miodowe (10 l)

1,5 kg miodu pszczelego
20 g chmielu
20 g kwiatu lipowego
10 g jałowca
9 l wody
20 g drożdży

Sporządzić brzeczkę miodową, gotując miód z wodą i przyprawami przez 30 min.,
przecedzić przez płótno, ostudzić i uzupełnić wodą do 10 1, doprowadzając do temp. 22-25
°C oraz dodać rozpuszczone w 1 szklance ciepłej wody drożdże. Potem lekko przykryte
naczynie, napełnione do 3/4 pojemności, odstawić w ciepłe miejsce. Po 5-6 dniach
przecedzić piwo przez płótno i wlać ponownie do czystego naczynia (balonu), które należy
zamknąć (zakorkować) szczelnie na dalsze 5 dni, trzymając je w chłodzie. Przy dużym
ciśnieniu rozluźnić zamkniecie. Po tym czasie należy jeszcze raz przecedzić piwo szybko
przez płótno do czystych butelek, napełniając je do 3/4 pojemności., zamknąć je szczelnie
metalowymi zakrętkami i odstawić w chłodne miejsce. Pić piwo po tygodniu, o temp. 10-12
°C.

Piwo miodowo-jałowcowe (10 l)

1,5 kg miodu pszczelego
100 g rozgniecionych suszonych jagód jałowca
20 g miodu
5 g mielonego imbiru
5 g mięty pieprzowej
11 l wody
120 g upalonego jęczmienia,
20 g drożdży

Zagotować wodę z jałowcem, chmielem, imbirem i miętą pieprzową, po czym dodać do niej
uprażonego na patelni na kolor złocisty jęczmienia i gotować przez dalsze 10 min. Następnie
przecedzić brzeczkę i rozpuścić w niej miód oraz ewentualnie dopełnić ją wodą do 10 1 i
doprowadzić do temp. 22-25 °C, dodać rozpuszczone w szklance ciepłej wody drożdże i po
wymieszaniu całości przykryć lekko naczynie, napełniając je do 3/4 pojemności, po czym
odstawić w ciepłe miejsce na 5 dni. Po tym czasie przecedzić piwo przez płótno do czystych
butelek, napełniając je do 3/4 pojemności, zamknąć szczelnie metalowymi zakrętkami i
odstawić do chłodnego pomieszczenia. Po 5 dniach piwo będzie gotowe. Pić piwo o temp. 8-
10 °C.

Piwo pokrzywowe (10 l)

250 g suszonej pokrzywy
50 g chmielu
20 g liści majeranku
5 cytryn
1,25 kg cukru
5 g kwasku cytrynowego
11 l wody
20 g drożdży

Zioła, pokrojone skórki cytryn zalać gorącą wodą i gotować przez 15 min., dodać sok z
cytryn i kwasek cytrynowy, wymieszać, przecedzić i ostudzić do temp. 22-25 °C. Dodać
rozpuszczone w 1 szklance ciepłej wody drożdże i odstawić brzeczkę w lekko przykrytym
naczyniu, napełnionym do 3/4 pojemności na 3 dni. Następnie przecedzić piwo przez płótno,
wlać do czystych butelek, napełniając je do 3/4 pojemności, szczelnie zamknąć zakrętkami
metalowymi i odstawić do chłodnego miejsca na 7 dni. Pić piwo o temp. 10-12 °C.

Porter (10 l)

1,5 kg jęczmienia
0,5 kg cukru
60 g chmielu
3 ł kawy zbożowej typu Inka
0,51 karmelu
40 g drożdży

Jęczmień zrumienić na patelni na kolor brunatny, zemleć i gotować w 6 1 wody przez 3
godziny. Odstawić i dopełnić wodą (przegotowaną) do pierwotnej ilości. Osobno zrobić
wywar z chmielu w 2 1 wody. Rozpuścić cukier, karmel i kawę w 3 1 gorącej wody,
wszystko razem zmieszać i doprowadzić do temp. 22-25 °C. Dodać rozpuszczone w 1
szklance ciepłej wody drożdże i odstawić brzeczkę piwną w lekko przykrytym naczyniu,
napełnionym do 3/4 pojemności w ciepłe miejsce na 3 dni. Następnie przecedzić piwo przez
płótno do czystych butelek, napełniając je do 3/4 pojemności, zamknąć szczelnie
metalowymi zakrętkami i odstawić do chłodnego pomieszczenia. Po 5-6 dniach piwo będzie
gotowe. Pić piwo o temp. 10-12 °C.

Receptury win domowych

Wino agrestowe

stołowe

deserowe

pożądana zawartość
alkoholu w winę w % obj.

10 11 12

13 14 15 16

ilość wody (z cukrem) w 11 moszczu

1,00

tkać cukru potrzebna do fermentacji w
ęfl nastawo

280 310 345

380 415 450 480

ildość cukru potrzebna na dosłodzenie
wina w g/l

60 80 100 120

drożdże: Madeira. Portwein, Samos, Sherry, Steinberg

Wino z aronii

stołowe

deserowe

pożądana zawartość alkoholu w winie w %
obj.

10 11 12

13 14 15 16

ilość wody (z cukrem) w l/l moszczu

0,25

ilość cukru potrzebna do fermentacji w g/l
nastawu

125 150 170

190 210 235 255

ilość cukru potrzebna na dosłodzenie wina
w g/l

60 80 100 120

drożdże: Bordeaux, Bourgogne, Malaga, Portwein

Wino berberysowe (10 l)

4 kg berberysu
2,5-3 kg cukru
10 l wody
3 g pożywki drożdżowej
drożdże: Bordeaux, Bourgogne lub Malaga

Berberys najlepiej odmiany bezpestkowej, zebrany po przemarznięciu (grudzień, styczeń)
rozgnieść lub rozdrobnić w mikserze, zalać 7 l wody. Po 24 godz. moszcz odcedzić lub
odwirować w sokowirówce, dodać cukru, dopełnić wodą, dodać pożywkę drożdżową,
wymieszać i zaszczepić matką drożdżową. Dalej postępować, jak w omówieniu ogólnym
wyrobu win owocowych. Moszcz berberysowy jest bardzo kwaśny, można go więc dodawać
do moszczy lub win z gruszek, jarzębiny, dyni lub melona.

Wino z soku brzozowego lub klonowego (10 l)

10 l soku
2,5 kg cukru
20 g kwasku cytrynowego
3 g pożywki drożdżowej
drożdże: Portwein lub Sherry

Sok brzozowy (klonowy) należy zbierać w marcu lub kwietniu, w maksymalnej ilości 3-5 l z
jednego drzewa, gdyż większa utrata soku niekorzystnie odbije się na jego rozwoju; najlepiej
jest zbierać sok z drzew przeznaczonych do wycięcia. W drzewie wywierca cię świdrem
dziurkę głębokości 8-10 cm na wysokości 0,6-1 m od podstawy drzewa, w otwór wciska się
małą rurkę (krótki sztywny wąż gumowy lub plastykowy o średn. ok. 1 cm) i podstawia lub
podwiesza naczynie na ściekający sok. Najwięcej soku zbiera się po stronie słonecznej,
najlepiej jest więc robić w każdym drzewie trzy otwory; od wschodu, południa i od zachodu.
Do soku dodać cukier, kwasek cytrynowy i pożywkę drożdżową, wymieszać i zaszczepić
rozmnożoną matką drożdżową. Dalej postępować, jak w omówieniu ogólnym wyrobu win

owocowych, wino z soku brzozowego (klonowego) klaruje się dobrze, dojrzewa szybko i jest
bardzo smaczne.

Wino z buraków cukrowych (10 1)

10-12 kg buraków
2 kg cukru
10 l wody
60 g kwasku cytrynowego
4 g pożywki drożdżowej
drożdże: Sherry lub Steinberg

Z obranych, wymytych i rozdrobnionych dojrzałych buraków cukrowych odwirować w
sokowirówce sok, dodać cukier, dopełnić wodą do 10 1, dodać kwasek cytrynowy oraz
pożywkę drożdżową, wymieszać i połączyć z rozmnożoną matką drożdżową. Wodę można
zastąpić moszczem z kwaśnych jabłek lub porzeczek kolorowych, jednocześnie zmniejszając
dodatek kwasku cytrynowego. Dalej postępować, jak w omówieniu ogólnym wyrobu win
owocowych. Wino z buraków cukrowych szybko dojrzewa, można je pić już po 3
miesiącach, jest smaczne, ale nie nadaje się do dłuższego leżakowania.

Wino z buraków czerwonych — ćwikłowych (10 l)

7 kg buraków
10 l wody
50 g mielonego imbiru
3,5 kg cukru
7 cytryn
drożdże: Bordeaux, Bourgogne lub Portwein

Buraki ćwikłowe idealnie umyć (wyszczotkować) i wraz z łupinami pokroić w plastry, zalać
w dużym naczyniu 5 l wrzątku, dodać imbir, wymieszać i odstawić naczynie na 4 dni. Po tym
czasie buraki zmiksować i odciągnąć sok w sokowirówce, dodać cukier oraz sok z 7 cytryn i
dopełnić całość do 10 litrów. Nastaw zaszczepić rozmnożoną matką drożdżową. Dalej
postępować, jak w omówieniu ogólnym wyrobu win owocowych.
Pić po 8-9 miesiącach.

Wino z bzu czarnego

stołowe

deserowe

pożądana zawartość alkoholu w winie
w % obj.

10 11 12

13 14 15 16

ilość wody (2 cukrem) w 1/1 moszczu

0,50

doić cukru potrzebna do fermentacji «
g/l nastawu

200 225 250

275 305 330 355

ilość cukru potrzebna na dosłodzenie
«ma w g/1

50 60 80 100

Na 11 nastawu należy dodać 1-2 g kwasu cytrynowego.

Wino cytrynowe (10 l)

3 kg cytryn
10 l wody
2,5 kg cukru
drożdże: Sautemes, Sherry lub Steinberg

Cytryny dobrze umyć, pokroić w plastry i zalać w donicy lub w kamiennym garnku 7 l
wrzącej wody, po czym pozostawić naczynie na 3 dni Po tym czasie cytryny lekko odcisnąć,
sok przecedzić, dodać cukier rozpuszczony w wodzie i dopełnić do 10 litrów. Nastaw
zaszczepić rozmnożona, matką drożdżową. Dalej postępować, jak w omówieniu ogólnym
wyrobu win owocowych.
Pić po 6-12 miesiącach leżakowania.

Wino czereśniowe

stołowe

deserowe

pożądana zawartość alkoholu w winie w
% obj.

10 11 12

13 14 15 16

ilość wody (z cukrem) w l/1 moszczu

ilość cukru potrzebna do fermentacji w
g/l nastawu

85 100 120

140 160 180 205

ilość cukru potrzebna na dosłodzenie
wina w g/l

50 60 80 100

drożdże: Bordeaux, Bourgogne, Chambertin, Portwein

Na 1l nastawu należy dodać 1-2 g kwasku cytrynowego.

Wino z dyni lub melona

6-8 dyni (melona)
10 l wody
2-2,5 kg cukru
60 g kwasku cytrynowego
3 g pożywki drożdżowej
drożdże: Portwein, Sautemes, Sherry lub Tokaji

Dojrzałe, rozdrobnione dynie (melony), bez pestek i łupin, zalać 5-6 l wrzątku i odstawić do
chłodu na 2 dni. Sok odwirować w sokowirówce, dodać cukier, dopełnić wodą do 10 l, dodać
kwasek cytrynowy, pożywkę drożdżową, wymieszać i zaszczepić rozmnożoną matką
drożdżową. Dalej postępować, jak w omówieniu ogólnym wyrobu win owocowych. Dla
przyspieszenia klarowania się wina dodać 1 g żelatyny i 1 g taniny.

Wino gronowe

stołowe

deserowe

pożądana zawartość alkoholu w winie w %
obj.

10 11 12

13 14 15 16

ilość wody (z cukrem) w l/l moszczu

ilość cukru potrzebna do fermentacji w g/l
nastawu

- 20 35

50 70 90 115

ilość cukru potrzebna na dosłodzenie wina
w g/l

60 80 100 120

drożdże: dowolna rasa zgodna z typem wina

Wino z głogu lub z róży dzikiej (10 l)

2.5-3 kg owoców
10 l wody
2-2,5 kg cukru
10 g kwasku cytrynowego
3 g pożywki drożdżowej
drożdże: Madeira, Malaga, Samos, Steinberg lub Tokaji

Świeże owoce zebrane po przemarznięciu umyć, usunąć ogonki i resztki kwiatu, po czym
dobrze rozgnieść lub rozdrobnić w mikserze. Zalać miazgę wrzącą wodą i pozostawić na 24
godz., co jakiś czas mieszając, po czym przecedzić przez płótno lub odwirować w
sokowirówce i zlać sok do gąsiorka. Dodać cukier, kwasek cytrynowy, dopełnić wodą do 10l,
dodać pożywkę drożdżową, wymieszać i zaszczepić rozmnożoną matką drożdżową. Jeśli do
wina użyje się owoc suszony, to na 10 l nastawu należy wziąć go 1-1,5 kg. Dalej postępować,
jak w omówieniu ogólnym wyrobu win owocowych. Po 3 miesiącach leżakowania wino
nadaje się do picia.

Wino gruszkowe

Najlepsze gruszki na wino powinny być bardzo kwaśne i mieć dużo garbnika.

stołowe

deserowe

pożądana zawartość alkoholu w winie w %
obj.

10 11 12

13 14 15 16

ilość wody (z cukrem) w 1/1 moszczu

0,25

ilość cukru potrzebna do fermentacji w g/l
nastawu

125 150 170

190 210 235 255

ilość cukru potrzebna na dosłodzenie wina w
g/l

50 60 80 100

drożdże: Sauternes, Steinberg, Tokaji

Na 1 1 nastawu należy dodać 1-2 g kwasku cytrynowego.

Wino z herbaty (10 1)

80 g herbaty czarnej
10 1 wody
2,5 kg cukru
220 ml soku z cytryn
skórka z 3 cytryn
0,5 kg rodzynek
drożdże: Portwein lub Sauternes

W dużym naczyniu pod przykryciem zrobić napar z herbaty oraz 8l wrzątku i odstawić do
chłodu na 2 tygodnie. Następnie dodać cukier, sok cytrynowy i skórkę otartą z cytryn, dobrze
wymieszać i dopełnić wodą do 10 l, po czym herbatę przecedzić, wlać do batona, dodać
lekko opłukane rodzynki i całość nastawu zaszczepić rozmnożoną matką drożdżową. Dalej
postępować, jak w omówieniu ogólnym wyrobu win owocowych. Pić po kilku miesiącach
leżakowania.

Wino jabłkowe

Jabłka Są w kraju głównym surowcem do wyrobu wina. Najodpowiedniejsze są odmiany
późne, równie dobre są spady. Jabłka zbyt kwaskowate i cierpkie są dobre do win
deserowych, mocniejszych. Jabłka drobniejsze dają wina bardziej aromatyczne niż owoce
duże.

stołowe

deserowe

pożądana zawartość alkoholu w winie w
% obj.

10 11 12

13 14 15 16

flość wody (z cukrem) w l/ł moszczu

0,25

ilość cukru potrzebna do fermentacji w
g/l nastawu

115 135 155

180 200 225 245

ilość cukru potrzebna na dogodzenie
wina w g/1

50 60 80 100

drożdże: Johannisberg, Sauternes, Steinberg, Tokaji

Wino z jagód czarnych

stołowe

deserowe

pożądana zawartość alkoholu w winie w
% obj.

10 11 12

13 14 15 16

ilość wody (z cukrem) w \li moszczu

1,00

ilość cukru potrzebna do fermentacji w
g/l nastawu

295 325 360

400 430 465 500

ilość cukru potrzebna na dosłodzenie
wina w g/I

60 70 90 100

drożdże: Assmanashausen, Bordeaux, Bourgogne, Malaga

Wino jarzębinowe (10 l)

3 kg jarzębiny
10 l wody
2,5 kg cukru
10 g pożywki drożdżowej
drożdże: Malaga, Madeira, Sherry lub Steinberg

Dojrzałą, słodką, zebraną po pierwszych przymrozkach jarzębinę rozgnieść, zalać. 81 wrzącej
wody, a po 8 godz. odwirować w sokowirówce. Dodać cukier, pożywkę drożdżową, dopełnić
do 10 1 wodą, wymieszać i zaszczepić rozmnożoną matką drożdżową. Dalej postępować, jak
w omówieniu ogólnym wyrobu win owocowych. Moszcz z jarzębiny fermentuje trudno i
długo.

Wino jeżynowe

pożądana zawartość alkoholu w winie w %
obj.

10 11 12

13 14 15 16

ilość wody (z cukrem) w 1/1 moszczu

1,00

ilość cukru potrzebna do fermentacji w g/l
nastawu

295 325 360

400 430 465 500

ilość cukru potrzebna na dosłodzenie wina w
g/l

60 80 100 120

drożdże: Bordeaux, Bourgogne, Malaga, Portwein

Wino malinowe

stołowe

deserowe

pożądana zawartość alkoholu w winie w
% obj.

10 11 12

13 14 15 16

ilość wody (z cukrem) w l/l moszczu

1,00

ilość cukru potrzebna do fermentacji w
g/l nastawu

300 330 365

400 435 470 500

ilość cukru potrzebna na dogodzenie
wina w g/l

50 70 90 110

drożdże: Madeira. Malaga, Portwein. Samos

Wino morwowe (10 l)

10 1 soku z morwy
2-2,5 kg cukru
5 g klasku cytrynowego
3 g pożywki drożdżową
drożdże: Madeira lub Portwein

Każda odmiana owocu morwy kolorowej (biała, czerwona i czarna) nadaje się na wino, dając
produkt wysokiej jakości. Świeży sok morwy (z sokowirówki) zmieszać z cukrem, kwaskiem
cytrynowym i pożywką drożdżową. Po wymieszaniu zaszczepić nastaw rozmnożoną matką
drożdżową. Dalej postępować, jak w omówieniu ogólnym wyrobu win owocowych. Po 6
miesiącach leżakowania nadaje się do picia, lecz po dłuższym dojrzewaniu staje się bardziej
doskonałe.

Wino pomarańczowe

Sok wycisnąć z obranych pomarańczy. Pestek nie rozgniatać.

stołowe

deserowe

pożądana zawartość alkoholu w winie w %
obj.

10 11 12

13 14 15 16

ilość wody (z cukrem) w 1/1 moszczu

0,25

ilość cukru potrzebna do fermentacji w g/l
nastawu

95 110 130

140 160 180 200

ilość cukru potrzebna na dosłodzenie wina w
g/l

60 80 100 120

drożdże: Sauternes, Sherry

Wino z pomidorów

stołowe

deserowe

pożądana zawartość alkoholu w winie w %
obj.

10 11 12

13 14 15 16

ilość wody (z cukrem) w 1/1 moszczu

ilość cukru potrzebna do fermentacji w g/l
nastawu

150 170 190

210 230 250 270

ilość cukru potrzebna na dosłodzenie wina
w g/l

50 60 80 100

drożdże: Madeira, Malaga

Wino z porzeczek czarnych

stołowe

deserowe

Pożądana zawartość alkoholu w winie w
℅ obj.

10 11 12

13 14 15 16

Ilość wody (z cukrem) w 1/l moszczu

2,00

Ilość cukru potrzebna do
Fermentacji w g/l nastawu

270 300 330

370 410 440 470

Ilość cukru potrzebna na
dosłodzenie wina w g/l

60 80 100 120

Drożdże dla porzeczek białych,: Tokaj, Sauternes, Steinberg, Portwein
Drożdże dla porzeczek czerwonych,: Bordeaux, Bourgogne, Chambertin
Madeira, Malaga,

Wino poziomkowe

stołowe

deserowe

pożądana zawartość alkoholu w winie w %
obj.

10 11 12

13 14 15 16

ilość wody (z cukrem) w l/ł moszczu

0,50

050

ilość cukru potrzebna do fermentacji w g/l
nastawu

200 230 255

280 305 335 360

ilość cukru potrzebna na dosłodzenie wina
w g/l

50 60 80 100

drożdże: Assmannshausen, Madeira, Tokaji

Typy win stołowych nie są preferowane.

Wino rodzynkowe

2 kg rodzynek
10 1 wody
1-1,5 kg cukru
5-10 g kwasku cytrynowego
drożdże: Malaga, Madeira lub Samos

Rodzynki (bez łodyżek) przemyć szybko zimną wodą cytrynowego zalać 2l chłodnej wody,
zamieszać i na drugi dzień wyciąg wodny odcedzić do balonu 10 litrowego. Następnie dodać
rozmnożone drożdże. Balon zatkać czopem z waty. Odsączone rodzynki ponownie zalać 2 1
chłodnej wody i po 10 godz. odcedzić do balonu. Rozmiękczone rodzynki zmiksować i do
otrzymanej miazgi wlać 2 l wody, po kilku godzinach odcedzić do balonu. W 1 l wody
rozpuścić cukier (zależnie od pożądanej mocy) i dopełnić całość do 10 l nastawu. Dodać
kwasek cytrynowy w zależności od mocy alkoholu. Nie należy zalewać rodzynek gorącą
wodą. Dalej postępować jak w omówieniu ogólnym wyrobu win owocowych.

Wino ryżowe typu saké (10l )

2,5 kg ryżu
15 1 wody

2,5-3 kg cukru
30 g kwasku cytrynowego
100 g rodzynek
5 g pożywki drożdżowej
1 g taniny
drożdże: Sherry lub Sauternes

Ryż gotować tak długo, aż pozostanie 10 l płynu (wygotowywać partiami, zależnie od
pojemności posiadanego garnka-kociołka). Płyn przecedzić przez gęste płótno, ale ryżu nie
wygniatać. Po ostudzeniu dodać cukier, pożywkę drożdżową, kwasek cytrynowy i taninę,
starannie wymieszać, dodać rodzynki i zaszczepić rozmnożoną matką drożdżową. Po 3
tygodniach niezakłóconej fermentacji ściągnąć wino z osadu, podbarwić karmelem na
jasnozłocisty kolor i odstawić do chłodu na 3-4 miesiące. Sklarowane wino rozlać do butelek.
Wino ryżowe szybko dojrzewa, jest smaczne, przypomina wino typu Sherry.

Wino rzewieniowe (10 l)

4 kg rzewienia (rabarbaru)
10 l wody
2-2,5 kg cukru
15-20 g kwasku cytrynowego
4 g pożywki drożdżowej
6 g węglanu wapnia 0,25-0,5 g taniny
drożdże: Sherry, Steinberg lub Tokaji

Najpierw należy wytracić z rzewienia szkodliwy dla zdrowia kwas szczawiowy. W tym celu
soczyste, drobno pocięte łodygi rzewienia zagotować w 2 l wody z czystym węglanem
wapnia, dobrze zmieszać i dodać następne 2 l wody, po czym odstawić do chłodu na 3 dni, po
upływie których odwirować miazgę w sokowirówce, dodać cukier, kwasek cytrynowy,
szczyptę taniny oraz pożywkę drożdżową, dopełnić wodą do 10 l, zamieszać i zaszczepić
rozmnożoną matką drożdżową. Dalej postępować, jak w omówieniu ogólnym wyrobu win
owocowych.

Wino słodowe (10 l)

2 kg jęczmienia
10 l wody
3 kg cukru
25 g kwasku cytrynowego
5 g pożywki
drożdżowej drożdże: Sherry lub Tokaji

Czysty jęczmień kilkakrotnie przepłukać wodą na sicie, wsypać do niskiego naczynia lub
kuwety, zwilżyć przegotowaną, letnią wodą, przykryć naczynie gazą i odstawić do ciepła w
temp. 22-25 °C do chwili, kiedy ziarno wypuści kiełki dł. 1,5cm. Przez ten czas zwilżać wodą
ziarno 2 razy dziennie (rano i wieczorem). Potem przenieść słód do dużego garnka lub
kociołka i zalać 9 l wody i podgrzewać przez 6 godz. w temp. 60 °C, następnie odcedzić
brzeczkę słodową do naczynia fermentacyjnego (gąsior, beczułka) napełniając go do 3/4
pojemności, dodać 2 kg cukru, kwasek cytrynowy, 4 g pożywki drożdżowej i zaszczepić
rozmnożoną matką drożdżową. Wymieszać aż do całkowitego rozpuszczenia cukru, zamknąć

naczynie korkiem z rurką fermentacyjną i odstawić do ciepła w temp. 20-25 °C Po 6 dniach
fermentacji dodać resztę cukru i pożywki drożdżowej, dobrze wymieszać i odstawić do
chłodniejszego miejsca o temp. 18-20 °C. Po około 3 tygodniach niezakłóconej fermentacji
ściągnąć wino z osadu, po czym przelać go do odpowiednio mniejszego naczynia,
napełniając winem pod sam korek. Ściąganie z osadu powtórzyć 2—3 krotnie w odstępach
miesięcznych. Dalej postępować, jak w omówieniu ogólnym wyrobu win owocowych. Gdy
wino samoczynnie niedostatecznie się sklaruje, można to przyspieszyć dodatkiem 1g taniny
rozpuszczonej w małej ilości ciepłej wody lub ciepłego wina. Dobrze sporządzone wino ze
słodu, odleżałe co najmniej 6 miesięcy do jednego roku, ma bardzo dobry zapach i smak,
przypominający wino gronowe.

Wino śliwkowe

stołowe

deserowe

pożądana zawartość alkoholu w winie w %
obj.

10 11 12

13 14 15 16

ilość wody (z cukrem) w VI moszczu

ilość cukru potrzebna do fermentacji w g/l
nastawu

150 170 190

210 230 250 270

ilość cukru potrzebna na dosłodzenie wina
w g/l

50 60 80 100

drożdże: Madeira, Portwein, Tokaji

Wino tarninowe

4-6 kg owocu tarniny 10 1 wody
2,5-5 kg cukru
5 g pożywki drożdżowej
drożdże: Bordeaux, Bourgogne lub Portwein

Owoce tarniny zebranej po przemarznięciu (grudzień, styczeń), sparzyć 5-6 1 wrzątku
(można zagotować), odstawić na 3-4 godz., po czym usunąć 90 % pestek, resztę rozgnieść i
odwirować w sokowirówce. Dodać do soku cukier, dopełnić wodą do 10 1, dodać pożywkę
drożdżową, wymieszać i zaszczepić rozmnożoną matką drożdżową. Dalej postępować, jak w
omówieniu ogólnym wyrobu win owocowych. Wino tarninowe dojrzewa długo, lecz dobrze
klaruje się samoczynnie. Gdy napój ma zbyt dużo garbnika, usunąć go przez dodanie
żelatyny, białka jaja kurzego lub chudego mleka (zob. Klarowanie win). Wino tarninowe
można łączyć z winami z owoców mało cierpkich, jak gruszki, jabłka itp.

Wino truskawkowe

stołowe

deserowe

pożądana zawartość alkoholu w winie w %
obj.

10 11 12

13 14 15 16

ilość wody (z cukrem) w 1/1 moszczu

0,50

ilość cukru potrzebna do fermentacji w g/l
nastawu

205 230 265

290 320 340 370

ilość cukru potrzebna na dosłodzenie wina w
g/l

50 60 80 100

drożdże: Assmannshausen, Chambertin, Madeira, Tokaji

Typy win stołowych nie są preferowane. Na 1 l nastawu należy dodać 1 g kwasku
cytrynowego.

Wino z żyta 1 (10 l)

2 kg żyta
10 l wody
2-3 kg cukru
50 g kwasku cytrynowego
5-6 g pożywki drożdżowej
drożdże: Tokaji lub Sautemes

Zdrowe i bez zanieczyszczeń żyto wypłukać na sicie pod strumieniem zimnej wody (lub
zalać je 3-4-krotnie zmienianą wodą). Mycie nie powinno trwać dłużej niż 6-7 min., aby
uniknąć wymycia ze skórki ziarna cennych dla wina składników. Wymyte ziarno wsypać do
gąsiorka, balonu lub beczki, zalać 1 l przegotowanej wody, w której uprzednio rozpuścić
kwasek cytrynowy. Dobrze wymieszać, aby (oprócz uzyskania odpowiedniej kwaśnosci)
zniszczyć w zwilżonym ziarnie szkodliwe drobnoustroje. Zatkać naczynie czopem z waty i
odstawić na 3-4 godz. Tymczasem cukier (ilość zależna od pożądanej mocy wina) rozpuścić
w takiej ńości gorącej wody, aby otrzymać łącznie 10 l płynu. Z roztworu tego wziąć 1/3,
dodać do niej pożywkę drożdżową, zaszczepić rozmnożoną matką drożdżową i całością zalać
zakwaszone ziarno. Pozostały roztwór cukru dodać do fermentacyjnego nastawu w dwóch
partiach, w odstępach 48-godzinnych. Płyn silnie fermentuje, dlatego należy używać
większego naczynia. Po 3 tygodniach niezakłóconej fermentacji wino powinno ten proces
zakończyć i wówczas trzeba je natychmiast ściągnąć znad osadu, po czym przelać do
odpowiednio mniejszego naczynia, napełniając je winem pod sam korek. Dalej postępować,
jak w omówieniu ogólnym wyrobu win owocowych. Sklarowanie wina można przyspieszyć
dodatkiem 1 g taniny rozpuszczonej w małej ilości cieplej wody lub ciepłego wina. Dobrze
sporządzone wino z żyta, odleżałe przez 1-2 lata,

Wino z żyta 2 (10 l)

2,5 kg żyta
2,4 kg cukru
11 l wody,
60 g kwasku cytrynowego,
4 g pożywki drożdżowej,
drożdże: Riesling, Steinberg lub Sautemes

śyto przemyć przegotowaną, ostudzoną wodą i po odcedzeniu ziarno wsypać do gąsiorka lub
małej beczułki, wlać 2 1 przegotowanej, ostudzonej wody z rozpuszczonym kwaskiem
cytrynowym w celu zakwaszenia nastawu i unieszkodliwienia drobnoustrojów, następnie
dobrze wymieszać i zakryć otwór naczynia czopem z wody oraz odstawić na 4-5 godz. Po

tym czasie wlać syrop cukrowy sporządzony z 1,5 kg cukru i 5 l wody w temp. 25 °C, w któ-
rym rozpuszczono 3 g pożywki drożdżowej. Następnie wlać 0,5 1 dobrze rozmnożonej matki
drożdżowej. Naczynie zamknąć korkiem z rurką fermentacyjną i odstawić do ciepłego
miejsca (22-25 °C) ma bardzo dobry, przypominający wino gronowe smak. Wina z innych
zbóż nie są tak dobre jak wino z żyta w celu zafermentowania. Po 5-7 dniach dolać do
fermentującego wina drugą partię syropu cukrowego z 0,9 kg cukru i 4 l wody z
rozpuszczonym 1 g pożywki drożdżowej (dopełniając naczynie do około 10,5 l zostawiając
25 % wolnej przestrzeni). Po wymieszaniu (wstrząśnięciu naczyniem) odstawić wino do
ciepła na 3-4 tygodnie. Po ustaniu fermentacji młode wino ściągnąć z osadu, przelewając do
drugiego naczynia i napełniając je do 80 %, gdy wino zacznie się samoczynnie klarować,
ponownie ściągnąć z osadu, zlać do czystego naczynia i odstawić w celu dojrzewania. Po
około 6 miesiącach od chwili nastawu przecedzić wino przez bibułę filtracyjną i rozlać do
czystych butelek. Wino nadaje się już do picia, ale będzie lepsze po roku.

Wermut owocowy biały wytrawny (10 l)

5 g piołunu
5 g mięty pieprzowej
2 g korzenia kozłka lekarskiego
1 g imbiru
5 g cynamonu
1 pomarańcza
1 cytryna
10 1 białego wytrawnego wina
0,5 l wódki czystej
5-10 g węgła aktywowanego

Mieszankę ziołową oraz skórkę z pomarańczy zalać wódką czystą 45 % i pozostawić na 2-3
tygodnie, mieszając od czasu do czasu. Gotowy macerat przecedzić przez watę lub gazę,
dodać go do białego wytrawnego wina i po wymieszaniu odstawić całość na kilka miesięcy.
Na koniec poddać wermut odbarwieniu węglem aktywowanym, po czym jest już gotowy do
spożycia. Wermut można wzmocnić, dodając 130-150 ml spirytusu na 101 wina.

Wermut owocowy biały słodki (10 l)

5 g piołunu
5 g mięty pieprzowej
5 g korzenia arcydzięgla
2 g korzenia kozłka lekarskiego
2 g goździków
2 g gałki muszkatołowej
2 g cynamonu
1 pomarańcza
1 cytryna
10 1 białego wytrawnego wina
0,5 1 wódki czystej
1,4-1,6 kg cukru

Mieszankę ziołową, skórkę z pomarańczy i cytryny zalać wódką czystą 45 % i pozostawić na
2-3 tygodnie, mieszając nastaw od czasu do czasu. Gotowy macerat przecedzić przez watę

lub gazę, dodać do białego wytrawnego wina, dosłodzić całość cukrem (wymieszać na
zimno) i odstawić. Po 2-3 miesiącach wermut jest gotowy do konsumpcji.

Wermut owocowy czerwony (10 l)

3 g piołunu
2 g tysiącznika
2 g jagód jałowca
1 g kłącza tataraku
2 g gałki muszkatołowej
2 g cynamonu
1 g goździków
1 g imbiru
10 1 czerwonego wytrawnego wina
1,0-1,2 kg cukru

Mieszankę ziołową i skórkę z cytryny zalać wódką czystą 45% i pozostawić na 2-3 tygodnie,
mieszając od czasu do czasu. Gotowy mace rat przecedzić przez watę lub gazę, dodać do
czerwonego wytrawnego wina, dosłodzić całość cukrem (wymieszać na zimno) i odstawić.
Po 2-3 miesiącach wermut gotowy jest do konsumpcji.

Wermut owocowy gorzki (10 l)

5 g piołunu
5 g tysiącznika
5 g angielskiego ziela
5 g cynamonu
3 g kardamonu
2 g imbiru
1 g kłącza tataraku
10 g macierzanki lub tymianku
1 cytryna
10 l białego wytrawnego wina
0,5 l wódki czystej
0,8-1 kg cukru

Mieszankę ziołową i skórkę z cytryny zalać wódką czystą 45 % i pozostawić na 4-5 tygodni,
mieszając od czasu do czasu. Gotowy macerat przecedzić przez watę lub gazę, dodać do
białego wina wytrawnego, dosłodzić całość cukrem (wymieszać na zimno) i odstawić. Po 3-4
miesiącach wermut jest gotowy do konsumpcji. Ten typ wermutu ma ciemniejsze
zabarwienie niż poprzednie.

Domowe wino musujące 1

0,65 l wina białego wytrawnego
10 ml winiaku (albo soplicy, turówki, żubrówki)
50-60 ml syropu
6-8 g kwasku cytrynowego
5-6 g sody oczyszczonej

Do wymytej i wysuszonej butelki szampanówki o poj. 0,75 1 wlać 10 ml winiaku
zmieszanego z syropem cukrowym, dopełnić sklarowanym winem białym wytrawnym o
mocy ok. 12 % obj. alkoholu, zostawiając wolną przestrzeń w całej szyjce (wysokości ok.
10cm). Na koniec dodać mieszaninę złożoną z kwasku cytrynowego i sody oczyszczonej
(wodorowęglanu sodowego), lak przygotowane butelki należy natychmiast korkować,
zabezpieczyć korek drutem, po czym w pozycji leżącej umieścić je w chłodnym miejscu
(najlepiej w chłodziarce).
Po 7 dniach wino musujące nadaje się do picia, przy czym serwuje się je o temp. 4-8 °C.

Domowe wino musujące 2

0,65 1 wina białego wytrawnego
50 ml syropu cukrowego
drożdże: Champagne lub Sauternes

Domowe wino musujące można także uzyskać w inny niż poprzedni sposób. Do butelki
szampanówki o poj. 0,75 1 napełnionej winem wytrawnym o mocy ok. 10-11 % obj.
alkoholu dodać syrop cukrowy i 25ml dobrze rozmnożonej matki drożdżowej, przygotowanej
jak do fermentacji zwykłego wina i przecedzonej przez watę. Ponieważ drożdże wytworzą w
butelkach ciśnienie ok. 4-4,5 at., butelki dobrze zakorkować i zabezpieczyć korki drutem.
Następnie przenieść je do ciepłego (18-20 °C) pomieszczenia na okres wtórnej fermentacji.
Po 2-3 tygodniach butelki z winem przenieść do pomieszczenia chłodnego (6-8 °C). Tak
zrobione wino musujące pić można mniej więcej po 2-4 tygodniach. Wino jednak będzie
mętnawe.
Temperatura spożywanego wina 4-8 °C.

Domowe wino musujące 3

Chcąc otrzymać domowe wino musujące bez osadu drożdżowego, można spróbować
sporządzić je metodą klasyczną, szampańską.
Wino wytrawne o mocy 10-11 % obj. alkoholu agrestowe, jabłkowe, rzewieniowe, z białych
lub czerwonych porzeczek albo z mieszaniny tych win lub winogronowe, odfermentowane i
dobrze sklarowane, wlać do czystych i osuszonych butelek szampanówek, o poj. 0,65-0.75 1.
następnie dodać 50 ml zaprawy cukrowo-drożdżowej, składającej się z 25 ml syropu
cukrowego i 25 ml dobrze rozmnożonej matki drożdżowej rasy Champagne lub Sauternes.
Butelki zamknąć szczelnie korkiem szampańskim (wkręcając go do szyjki i dobijając
młotkiem — ostrożnie!) i zabezpieczyć go koszyczkiem drucianym. Wstrząsnąć butelki i
przenieść je do pomieszczenia ciepłego (22-25 °C) na okres około 10 dni w celu wywołania
wtórnej fermentacji butelkowej. Po tym czasie przenieść butelki na 3 miesiące do chłodnego
pomieszczenia (6-8 °C) ustawiając je dnem do góry. W tym okresie wino powinno się samo-
czynnie sklarować, a osad drożdżowy w zbitej masie spłynąć do szyjki i zatrzymać się nad
korkiem, podobnie jak przy produkcji szampana (fr. remuage). Po tych czynnościach
następuje dość skomplikowany proces usunięcia z wina, zgromadzonego w szyjce butelki,
osadu drożdżowego (fr. dégorgement). Otóż butelkę ostrożnie, bez wstrząsu należy
przechylić do pozycji skośnej w taki sposób, aby szyjka była wysunięta w dół do przodu. W
tej pozycji drut opasujący korek należy rozkręcić i ściągnąć lub przy użyciu szczypiec
przeciąć oraz wyjąć korek i „odszprycować" osad drożdżowy pod wpływem ciśnienia wina.
Po spłukaniu osadu postawić butelkę z winem musującym pionowo i natychmiast ubytek
wina uzupełnić, wlewając do niej zaprawę likierową (fr. liqueur d'expédition) w ilości około
50-80 ml. po czym bezzwłocznie butelkę ostatecznie, dobrze zakorkować i zadrutować

koszyczkiem, podobnie jakto stosuje się przy fabrycznych winach musujących. W ten sposób
zabezpieczona butelka po 3-4 miesiącach leżakowania w pozycji poziomej w chłodziarce (4-
8 °C) będzie gotowa do spożycia.

Przykładowe zaprawy likierowe do domowych win musujących:
dowolna nalewka o jasnym zabarwieniu;
brzoskwiniowa: 200 ml spirytusu 80 % i 100 ml soku brzoskwiniowego; po zamieszaniu
sklarować;
malinowa: 200 ml spirytusu 80 % i 100 ml soku malinowego; po zmieszaniu sklarować;
wiśniowa: 200ml spirytusu 80 % i 100 ml soku wiśniowego z dodatkiem 3-5 kropli esencji
migdałowej (ostrożnie!) lub 10 kropli esencji waniliowej; po zmieszaniu sklarować;
ziołowa: 200 ml spirytusu 60 % do sporządzenia nalewu z 2 g macierzanki, 2 g melisy, 2 g
mięty pieprzowej, 5 g suszonej skórki pomarańczowej; macerować 10-14 dni i odcedzić
przez bibułę filtracyjną, następnie rozcieńczyć dolewając 90 ml wody.

Wymienione zaprawy — stosowane do typu wytrawnego i pół-wytrawnego — poza
uzupełnieniem wina, nadają mu dodatkowy aromat i smak. Jeśli się chce otrzymać wino
musujące typu półsłodkiego i słodkiego, należy do zaprawy dodatkowo wprowadzić 60-80 ml
syropu cukrowego i zwiększyć moc dodawanego spirytusu do.90 %.

Receptury miodów pitnych

Miód bernardyński – miód pitny sycony, trójniak

(10 1)
3,3 1 miodu pszczelego
6,7 1 wody 5 g chmielu
10 g płatków róż dzikich
2 g kłącza kosaćca

Do brzeczki miodowej dodać chmiel, suszone lub świeże płatki kwiatowe róży i kłącze
kosaćca. Po roku leżakowania napój nadaje aę już do picia, ale z biegiem lat, nabierając
starości, staje się Miodem dębniakiem.

Miód chmielniak — miód pitny sycony, czwórniak (10 1)

2,5 l miodu pszczelego
8 1 wody
25 g chmielu
200 g rodzynek

Miod z wodą gotować 30 min., odszumować, dodać chmiel i gotowe następne 30 min.
Przecedzić przez gęste sito, ostudzić do temp.
i wlać do gąsiorka do 3/4 pojemności oraz dodać rozdrobnione rodzynki. Naczynie zamknąć
korkiem z rurką fermentacyjną, jak przy winie i trzymać w cieple do całkowitego
odfermentowania. Zlać z osadu i odstawić na 4-5 miesięcy w temperaturze pokojowej,
następnie sklarować i rozlać do butelek.

Miód kapucyński — miód pitny sycony, dwójniak (10 1)

5 1 miodu pszczelego
5 1 wody
10 g chmielu
2 g imbiru
2 g gałki muszkatołowej

Do brzeczki miodowej dodać chmiel, imbir i gałkę muszkatołową (zmieloną). Po 2 latach
dojrzewania rozlać miód do butelek.

Miód kasztelański — miód pitny sycony, półtorak (10 1)

7,5 l miodu pszczelego
2,51 wody
10 g chmielu
½ łaski wanilii
½ selera (albo 30 g liści)

Do brzeczki miodowej dodać chmiel, laskę wanilii i pokrojony korzeń selera albo świeże
liście selera. Po dwóch latach dojrzewania miód rozlać do butelek i odstawić na 5-10 lat.
Będzie znakomity!

Miód kowieński — miód pitny niesycony, dwójniak lub trójniak (10 1)

5 (3,3) l miodu lipowego
5 (6,7)1 wody
Brzeczkę przygotowuje się na zimno, bez dodatku przypraw. Gdy nie dysponujemy miodem
lipowym a jedynie jasnym, zebranym z owoców, to na 101 brzeczki dodajemy w czasie
fermentacji 100 g kwiatu lipy. Po 2-4 latach dojrzewania rozlać miód do butelek.

Miód krakowski — miód pitny sycony, czwórniak (10 1)

2,51 miodu
8 1 wody
5 g chmielu
2 g cynamonu
1 cytryna

Do brzeczki miodowej dodać chmiel, cynamon i skórkę z cytryny. Po pół roku dojrzewania
rozlać miód do butelek.

Miód maliniak — miód pitny owocowy niesycony, dwójniak (10 1)

5 l miodu pszczelego
5,51 soku malinowego

Zmieszać miód ze świeżym sokiem malinowym, lekko podgrzać do temp. 22-25 °C, wlać do
gąsiorka, zamknąć korkiem z rurką fermentacyjną, jak przy winie i trzymać w cieple dla
samoczynnej fermentacji. Jeśli objawy fermentacji będą zbyt słabe, należy dodać dobrze
rozmnożone drożdże Madeira. Po tym czasie ziać z osadu i przelać do innego naczynia z

rurką fermentacyjną i odstawić na dalsze 6-9 miesięcy do całkowitego odfermentowania. Po
sklarowaniu rozlać do butelek. Czym starszy, tym bardziej wyborny.

Miód litewski — miód pitny sycony, półtorak, dwójniak lub trójniak (10 1)

7,5 (5), (3,3) l miodu pszczelego 2,5(5), (6,7)1 wody 5 g jałowca
10 g kwiatu bzu czarnego
Do brzeczki miodowej (o ekstrakcie zależnym od typu miodu) dodać jagody jałowca i kwiat
bzu czarnego. Okres dojrzewania zgodny z typem miodu.

Miód obozowy, zwany też Miodem kwarcianym - miód pitny sycony, czwórniak (10 1)

2,5 1 miodu pszczelego
8 1 wody
10 g chmielu
3 g cynamonu
10 g jagód jałowca
1 g korzenia kozłka lekarskiego

Do brzeczki miodowej dodać chmiel, cynamon, jagody jałowca (suszone) i korzeń kozłka
lekarskiego (waleriany). Po 1-2 latach dojrzewania rozlać do butelek.

Miód pański — miód pitny sycony, dwójniak lub trójniak (10 1)

5 (3,3) l miodu pszczelego
5 (6,7) l wody
2 g suszonych malin
5 g suszonych płatków róż dzikich
1 cytryna
1 pomarańcza

Do brzeczki miodowej (o ekstrakcie zależnym od typu miodu) dodać suszone maliny, skorki
z cytryny i pomarańczy oraz suszone płatki kwiatu róży. Po 2-4 latach dojrzewania rozlać
miód do butelek.

Miód polski — miód pitny sycony, dwójniak lub trójniak (10 l)

(3,3) l miodu pszczelego
(6,7) l wody 10 g chmielu
50 g suszonych czarnych porzeczek 2 g kozłka lekarskiego
Do brzeczki miodowej (o ekstrakcie zależnym od typu miodu) dodać chmiel, suszone czarne
porzeczki i korzeń kozłka lekarskiego (waleriany). Po 2-3 latach dojrzewania rozlać miód do
butelek

Miód staropolski — miód pitny sycony, dwójniak lub trójniak (10 l)

5 (3,3) l miodu
5(6,7)1 wody
2 g imbiru
3 g cynamonu

1 g pieprzu
5 g kwiatu bzu czarnego

Do brzeczki miodowej (o ekstrakcie zależnym od typu miodu) dodać imbir, cynamon, pieprz
i kwiat bzu czarnego. Po 2-4 latach dojrzewania rozlać miód do butelek
Receptury cydrów

Cydr

Cydr domowy — na sposób francuski (10 l)

16-17 kg jabłek (10 l soku)

Dojrzałe, ale winno-kwaskowate, zdrowe jesienne jabłka wymyć, pokroić (wraz ze skórką i
gniazdem nasiennym lecz bez ogonków) na ćwiartki, włożyć do dużej donicy lub drewnianej
faski i odstawić na 12 godz. Następnie odciągnąć z jabłek moszcz w sokowirówce (powinno
być około 10 1) i nie dodając ani cukru, ani drożdży czysty moszcz wlać do butli lub
gąsiorka, napełniając naczynie do 3/4 jego pojemności. Po zamknięciu butli rurką
fermentacyjną odstawić ją w ciepłe miejsce (20-25°C). Po burzliwej fermentacji trwającej 4-5
dni młody jabłecznik ściągnąć znad osadu, przelać do innej butli — tym razem pod samą
szyjkę, zamknąć ponownie rurką fermentacyjną i trzymać w chłodzie (piwnicy) przez 6 ty-
godni, a następnie rozlać do butelek. Cydr domowy nie będzie zbyt klarowny, ale dzięki
dużej zawartości dwutlenku węgla będzie lekko kwaskowaty, smaczny i orzeźwiający.
Chcąc uzyskać cydr tzw. spokojny, nadający się do dłuższego przechowywania, po 6
tygodniach należy ściągnąć go znad osadu, przelać do starannie wymytej butli lub
wysiarkowanej beczułki, szczelnie zamknąć korkiem i przechowywać w chłodzie przez 6-12
miesięcy.

Cydr typu Normandzkiego (10 l)

15 kg jabłek
1 l syropu cukrowego
20 g kwasku cytrynowego
drożdże: Riesling, Sauternes łub Tokaji
2 g pożywki drożdżowej

Umyte jabłka rozdrobniona małe części lub poszatkować (ostrzami nierdzewnymi). Przelać
miazgę jabłkową wraz z sokiem do czystego gąsiora lub mniejszej beczułki, napełniając ją do
3/4 pojemności, dodać połowę syropu cukrowego, rozmnożoną matkę drożdżową, połowę
pożywki i kwasek cytrynowy, wymieszać i zamknąć naczynie korkiem z rurką fermentacyjną
i odstawić na 7-8 dni do za-fermentowania, w pomieszczeniu o temp. 22-25°C. Po tym czasie
dodać pozostałą ilość syropu cukrowego i resztę pożywki drożdżowej oraz dobrze zamieszać.
Naczynie przenieść do chłodniejszego miejsca o temp. 18°C. Gdy po 4-6 tygodniach cydr się
samoczynnie sklaruje, ściągnąć go z osadu i na próbę rozlać do kilku butelek, zamknąć
szczelnie korkiem lub metalową zakrętką i przechować je w temperaturze pokojowej przez
30 dni. Jeśli po tym czasie butelki nie będą „strzelać" i wykazywać śladów fermentacji,
będzie to świadczyć o całkowitym odfermentowaniu cydru i jego gotowości do konsumpcji.
Gdy jednak będzie on wykazywał lekkie musowanie (perlistość), bez objawów rozsadzania
butelki, stan ten należy przyjąć pozytywnie, cydr ujawni dodatkowe cechy orzeźwiające, co
jest bardzo cenione.

Strzelające korki i rozsadzanie zamkniętych butelek dowodzić będzie, że cydr zbyt wcześnie
został rozlany do butelek, a fermentacja (cicha) nie została jeszcze całkowicie zakończona
lub dostały się do cydru niepożądane drobnoustroje fermentacyjne. Przed samym rozlaniem
do butelek należy jeszcze raz zlać cydr z osadu poprzez gęste płótno lub flanelę.
Gdy cydr będzie gotowy, przechowywać go w czystych, szczelnie zamkniętych butelkach w
temp. 8-10 °C, do następnego zbioru jabłek.

Cydr na szybko — na sposób angielski (10 l)

5 kg jabłek
10 l wody
1 kg cukru
5 cytryn
40 g imbiru

Dojrzałe dorodne winnokwaskowate jabłka wymyć, pokroić (wraz ze skórką i gniazdem
nasiennym lecz bez ogonków) na ćwiartki i zmiksować na miazgę, wlać ją do dużego garnka
kamiennego i dolać ok. 3 l zimnej wody, po czym odstawić naczynie przykryte gazą na 7 dni.
W czasie fermentacji mieszać miazgę rano i wieczorem. Po tym czasie przecedzić płyn przez
gazę, a resztę miazgi odcisnąć, zmieszać z cukrem, otartą skórką z cytryn i sokiem wy-
ciśniętym z tych cytryn oraz dodać mielony imbir. Całość dopełnić wodą do 10 l i przelać do
butli lekko zakorkowanej na 24 godz. Po tym czasie cydr przesączyć, rozlać do butelek
zamykanych na zakrętkę metalową. Napój pić można już po tygodniu, ale lepszy będzie po
kilku miesiącach.

Gruszecznik domowy typu Poire (10 l)

15-16 kg gruszek
10-15 g kwasku cytrynowego

Dojrzałe, zdrowe (nieulężone) gruszki słodkokwaskowate wymyć, pokroić na drobno (wraz
ze skórką i gniazdem nasiennym lecz bez ogonków), włożyć do dużej donicy lub drewnianej
faski i odstawić na 12 godz. Następnie odciągnąć sok w sokowirówce (powinno być około 10
l), rozpuścić w nim kwasek cytrynowy i nie dodając ani cukru, ani drożdży napełnić naczynie
fermentacyjne do 3/4 pojemności. Po zamknięciu rurką fermentacyjną odstawić naczynie w
ciepłe miejsce (w temp. 22-25 °C). Po fermentacji burzliwej trwającej 3-5 dni młody
gruszecznik należy ściągnąć znad osadu, przelać do innej butli, tym razem pod samą szyjkę,
zamknąć ponownie rurką fermentacyjną i trzymać w chłodzie (piwnicy) przez 4-6 tygodni i
następnie rozlać do butelek. Gruszecznik domowy nie będzie zbyt klarowny, ale dzięki dużej
zawartości dwutlenku węgla będzie lekko kwaskowaty, smaczny i orzeźwiający.

Jabłecznik staropolski 1 (10 l)

10 l soku jabłkowego
0,5 kg cukru lub miodu pszczelego

Sok jabłkowy świeżo wyciśnięty dobrze wymieszać z cukrem lub miodem, wlać do gąsiorka
do ¾ pojemności, zamknąć szczelnie korkiem z rurką fermentacyjną, jak przy winie,
odstawić na 4 tygodnie do samoczynnej fermentacji w temp. 18-20 °C. Gdy fermentacja
ucichnie, zlać jabłecznik z osadu i przelać do drugiego gąsiorka, zamknąć go szczelnie i

odstawić do chłodu (8-10 °C) na b miesięcy. Po tym czasie przecedzić jabłecznik przez gęste
płótno lub flanelę do czystych butelek, zamknąć szczelnie zakrętką i przechowywać je w
chłodzie przez 6 dalszych miesięcy.

Jabłecznik staropolski 2 (10 l)

8 kg jabłek mieszanych (słodkokwaskowatych)
2 kg gruszek niezbyt przejrzałych
1 l syropu cukrowego
6 l wody
2 g kwasku cytrynowego
2 g pożywki drożdżowej
drożdże: Riesling, Sauternes lub Tokaji

Umyte jabłka i gruszki rozdrobnić na małe cząstki lub poszatkować (ostrzami
nierdzewnymi). Do dużego garnka emaliowanego wkładać owoce partiami, zalewać wodą,
podgrzewać powoli, aż do zagotowania, a następnie gotować dodatkowo przez 2-3 min. na
małym ogniu. Gdy rozgotowane owoce ostygną do temp. 22-25 °C, przecedzić przez sito do
gąsiorka lub małej beczułki do 3/4 pojemności, a pozostałą miazgę wycisnąć w płóciennym
worku i zmieszać oba soki. Do całości soku dodać rozmnożoną matkę drożdżową, syrop i
pożywkę drożdżową, a po wymieszaniu zamknąć naczynie korkiem z rurką fermentacyjną i
odstawić na 2 miesiące w temp. 16-18 °C. Ody fermentacja ustanie, a jabłecznik zacznie się
samoczynnie klarować, zlać go z osadu, wlać do czystego naczynia i przenieść do chłodu na
3-6 miesięcy. Przed rozlaniem ściągnąć ponownie jabłecznik z osadu i wlać przez gęste
płótno lub flanelę do czystych butelek i szczelnie je zamknąć. Przechowywać w chłodzie w
temp. 8-40 °C do 6 miesięcy.

Polski cydr 1 (10 l)

11 l soku jabłkowego

Świeży wyciśnięty sok z jabłek mieszanych winnokwaskowych wlać do czystego gąsiorka do
¾ pojemności, zamknąć szczelnie korkiem z rurką fermentacyjną, jak przy winie, i odstawić
w temp. 14-16 °C na 3-5 tygodni, obserwując proces samoczynnej fermentacji. Gdy
fermentacja ucichnie, zlać cydr znad osadu i wlać do drugiego gąsiorka, zamknąć szczelnie i
odstawić go do piwnicy w temp. 8-10 °C na 6 miesięcy. Po samoczynnym sklarowaniu prze-
cedzić cydr przez płótno do czystych butelek, zamknąć szczelną zakrętką. Cydr będzie lekko
nasycony dwutlenkiem węgla, jest perlisty, orzeźwiający i nadaje się do picia w temp. 6-8 °C.

Polski cydr 2 (10 l)

10,5 l moszczu jabłkowego
0,5 l syropu cukrowego
2 g pożywki drożdżowej
drożdże: Riesling, Sauternes lub Tokaji

Do moszczu wyciśniętego z jabłek dodać dobrze rozmnożoną matkę drożdżową, pożywkę
drożdżową i wlać do gąsiora lub małej beczułki do 3/4 pojemności, zamknąć szczelnie
korkiem z rurką fermentacyjną i fermentować w temp. 22-25 °C. Po 8-10 dniach dodać
syrop, starannie wymieszać i dalej fermentować, utrzymując temp. 18 °C. Po 4 tygodniach,

gdy fermentacja się zakończy, a cydr zacznie się klarować, ściągnąć go z osadu. Po tym
czasie przenieść naczynie do chłodu na dalsze 4-5 tygodni i ponownie ściągnąć z osadu.
Naczynie zamknąć samym korkiem, a po 2 miesiącach rozlać poprzez gęste płótno lub
flanelę do czystych butelek, szczelnie je zamykając Przechowywać je w temp. 8-10 °C.

Receptury win leczniczych

Wino afrodyzjakowe 1

0,5 kg pestek czereśni
20 g lubczyku
1,1 1 białego wytrawnego wina
50 ml spirytusu 96 %
Rozgniecione pestki czereśni wraz z jądrami (nasionami) zalać w naczyniu winem i
spirytusem, po czym odstawić naczynie pod przykryciem na 30 dni, a następnie wino
przecedzić do butelek.
Wzmaga popęd płciowy.
Pić 3 razy dziennie po 30 ml.

Wino afrodyzjakowe 2

30 g kardamonu
20 g cynamonu
20 g nasion pokrzywy
20 g imbiru
50 g suszonych moreli
11 białego wytrawnego wina
50 ml spirytusu 96 %

Zioła i przyprawy wraz z morelami zalać w naczyniu winem i spirytusem, po czym odstawić
naczynie pod przykryciem na 3 tygodnie, często nim wstrząsając. Po tym czasie wino
przecedzić do butelek.
Wzmaga popęd płciowy.
Pić 3 razy dziennie po 25 ml.

Wino afrodyzjakowe 3

20 g imbiru
20 g cynamonu
20 g tymianku
20 g rozmarynu
20 g gałki muszkatołowej
20 g kardamonu
2 l czerwonego wytrawnego wina
150 ml miodu pszczelego płynnego

Zioła i przyprawy zalać w naczyniu winem i odstawić pod przykryciem na 3 tygodnie, często
wstrząsając naczyniem. Po tym czasie wino przecedzić, dodać miód, zamieszać i rozlać do
butelek.
Wzmaga popęd płciowy.

Pić raz dziennie po 250 ml.

Wino afrodyzjakowe 4

90 g lasek wanilii
1 1 wina białego wytrawnego
150 ml miodu pszczelego płynnego
0,5 l spirytusu 96%

Sporządzić nalewkę z lasek wanilii i spirytusu 60 %, macerując 14 dni. Przecedzoną nalewkę
zmieszać w naczyniu z winem i miodem, ponownie zmieszać i rozlać do butelek.
Wzmaga popęd płciowy.
Pić 3 razy dziennie po 25 ml.

Wino afrodyzjakowe 5

20 g nasion selera 20 g rozmarynu
20 g oregano (lebiodki pospolitej)
10 g goździków
10 g owoców jałowca
10 g gałki muszkatołowej
1,2 1 wina białego wytrawnego
50 ml spirytusu 96 %

Nasiona selera wraz z ziołami zalać winem i spirytusem, odstawić naczynie pod przykryciem
na 3 tygodnie, często nim wstrząsając. Po tym czasie wino przecedzić do butelek.
Wzmaga popęd płciowy.
Pić 3 razy dziennie po 30 ml.

Wino afrodyzjakowe selerowe

0,5 kg korzenia selera
1 1 wina białego wytrawnego
50 ml spirytusu 96 %

Świeżo utarty korzeń selera zalać winem białym wytrawnym i spirytusem, odstawić na 4-5
dni i przecedzić do butelek.
Seler jest bardzo bogaty w witaminy B1: B2, B6, C. E, K, M, PP oraz w sole mineralne.
Bardzo pomocny jest przy cierpieniach pęcherza, gośćca, artretyzmu. Ma właściwości
przeciwbólowe, moczopędne, pobudza przemianę materii. Wino selerowe ma również
charakter afrodyzjaku przy oziębłości płciowej.
Pić 3 razy dziennie przed posiłkiem po 25 ml

Wino aloesowe

0,5 kg miazgi z aloesu
0,5 kg miodu pszczelego płynnego
0,5 l wina czerwonego wytrawnego
75 ml spirytusu 96 %

Z aloesu ponad trzyletniego, nie podlewanego co najmniej 3 dni odciąć większe liście, umyć,
osuszyć i przechować w ciemności (w ciemnej torbie) w chłodziarce przez 7-10 dni, po czym
pokroić w drobne kawałki, zmiażdżyć i zmiksować na miazgę. Do miazgi dodać miód, wino
oraz spirytus. Po wymieszaniu macerować w zamkniętym naczyniu przez 5 dni, trzymając je
w ciemności. Następnie wino przecedzić i rozlać do ciemnych butelek i przechowywać w
chłodziarce.
Stosowane na ogólne wzmocnienie organizmu, reguluje mechanizmy obronne ustroju, dobre
przy zapaleniu stawów i na poprawę apetytu. Nie jest wskazane przy nadciśnieniu i kruchości
naczyń.
Pić przez pierwsze 7 dni 3 razy dziennie po łyżeczce przed posiłkiem, w następnych 3-4
tygodniach 3 razy dziennie po łyżce stołowej. Kuracja nie powinna trwać dłużej niż 2
miesiące w ciągu roku.

Wino arcydzięgielowe

60 g korzenia arcydzięgla
15 g liści melisy
5 g cynamonu
1 l wina białego wytrawnego
50 ml spirytusu 96 %

Winem i spirytusem zalać rozdrobniony suszony korzeń arcydzięgla, melisę i mielony
cynamon, wymieszać i odstawić na 14 dni, następnie przecedzić i rozlać do butelek. Ma
bardzo przyjemny zapach i smak.
Wino arcydzięgielowe jest dobre w zaburzeniach w trawieniu, uporczywych wzdęciach
brzucha i nerwicach, także jest doskonałym i smacznym aperitifem na 30 min. przed
jedzeniem dla pobudzenia apetytu oraz lepszego trawienia.
Należy pić je 3-4 razy dziennie po 25 ml. Pite w ciągu dnia pomaga w zatruciach
alkoholowych i nikotynowych. Działa również uspokajająco.

Wino bazyliowe

100 g bazylii
1 l wina białego wytrawnego
50 ml spirytusu 96 %

Bazylię zalać w naczyniu winem i spirytusem. Po 14 dniach maceracji pod przykryciem
przecedzić i rozlać do butelek.
Korzystnie wpływa na wydzielanie soków żołądkowych, poprawia trawienie, przeciwdziała
nadmiernej fermentacji w jelitach. Pić w miarę potrzeby 2 razy dziennie po 25 ml.

Wino cebulowe

300 g miazgi cebulowej
1 l wina białego wytrawnego
100 ml miodu pszczelego
50 ml spirytusu 96 %

Miazgę cebulową zmiksowaną zalać winem, dodać miód i spirytus, po wymieszaniu
macerować przez 5 dni, wstrząsając często naczyniem, po czym przecedzić do butelek.
Cebula jest bogata w witaminy, zwłaszcza z grupy C i B oraz sole mineralne. Wino
cebulowe, poza działaniem witaminizującym, wpływa na organizm wzmacniająco, łagodnie
obniża ciśnienie krwi, ma właściwości bakteriobójcze oraz jest korzystne na błony śluzowe
przy nieżytach górnych dróg oddechowych, szczególnie przy kaszlu.
Pić 1-3 razy dziennie po 25 ml po jedzeniu.

Wino chrzanowe

100 g chrzanu
1 l wina białego wytrawnego
50 ml spirytusu 96 %

Świeżo utarty chrzan zalać winem i spirytusem. Macerować 36 godzin, często mieszając, po
czym przecedzić do butelek.
Pobudza apetyt, sprzyja trawieniu, posiada dużo witaminy C, dobre przy wyczerpaniu
fizycznym, ma też działanie moczopędne.
Pić 3 razy dziennie po łyżce stołowej.

Wino dziurawcowe

50 g dziurawca
15 g drapacza lekarskiego
1 l wina białego wytrawnego
90 g cukru
1 cytryna
50 ml spirytusu 96 %

Zioła i cytrynę pokrajaną w plastry zalać winem i spirytusem. Macerować przez 14 dni, po
czym przecedzić, dosłodzić, wymieszać i rozlać do butelek.
Dziurawiec zalecany jest przy nieżytach żołądka i jelit, biegunce, braku apetytu, zapaleniu
dróg moczowych, w stanach depresyjnych i niespokojnym śnie.
Przy wymienionych dolegliwościach pić 25 ml przed obiadem.

Wino gorzkie

20 g ziela tysiącznika
15 g korzenia goryczki 1
10 g korzeni mniszka
10 g cykorii podróżnika
5 g ziela piołunu
5 g liści mięty pieprzowej
1 1wina czerwonego wytrawnego
50 ml spirytusu 96 %

Rozdrobnione zioła zalać winem i spirytusem Po 10 dniach maceracji przecedzić wino do
butelek.
Jest doskonałym środkiem na pobudzenie apetytu i ułatwia przyswajanie składników
odżywczych.

Pić porcję 25 ml na 30-60 min. przed posiłkiem. Wina tego nie należy nadużywać.

Wino herbaciane — gorzkie

15 g herbaty czarnej
1 l wina białego lub czerwonego wytrawnego
100 ml rumu złocistego

Herbatę zalać winem i rumem. Po 14 dniach odcedzić i przelać do butelek.
Działa pobudzająco na ośrodki mózgu, zwiększając zdolność do dłuższego wysiłku
umysłowego, poprawia samopoczucie, dobre przy biegunce, zaburzeniach trawiennych i
zatruciu pokarmowym. Zbyt częste picie wina herbacianego w ciągu dnia jest niekorzystne,
gdyż wiąże i unieczynnia wit. B i wiele soli mineralnych.
Pić jednorazowo 25 ml w razie potrzeby.

Wino jałowcowe

60 g owoców jałowca
1 l wina białego wytrawnego
100 ml ginu

Owoce jałowca zmiażdżyć i zalać winem i powoli ogrzewając doprowadzić do wrzenia,
szybko ochłodzić i dolać ginu, po czym odstawić na 3-4 dni, następnie odcedzić i przelać do
butelek.
Pite w ilości 25 ml na czczo działa moczopędnie, a 30 ml przed posiłkiem, działa jak aperitif.

Wino jemiołowe

60 g ziela jemioły
1 1 wina białego wytrawnego lub pótwytrawnego
50 ml spirytusu 96 %

Rozdrobnione ziele jemioły zebranej z drzew liściastych zalać winem i spirytusem, odstawić
na 10 dni i po przecedzeniu przelać do butelek. Bardzo pomocne przy nadciśnieniu krwi. Jest
też tonizujące, przeciwkrwotoczne i przeciwskurczowe.
Pić 3 razy dziennie po 50 ml przez 2 tygodnie.

Wino karczochowe

80 g świeżych liści karczocha albo 100 g suszonych liści lub ziela karczocha
1 l wina białego wytrawnego
50 ml spirytusu 96 %

Rozdrobnione liście lub ziele karczocha zalać w naczyniu winem i spirytusem, odstawić pod
przykryciem na 14 dni i przecedzić do butelek.
Posiada właściwości moczopędne, żółciopędne, przeciwmiażdżycowe, zmniejsza poziom
cholesterolu we krwi oraz działa pobudzająco na apetyt.
Pić 3-4 razy dziennie przed posiłkiem po 25 ml.

Wino kminkowe

20 g kminku
6 g kopru włoskiego
6 g korzenia goryczki
6 g korzenia omanu
6 g korzenia arcydziegla
6 g kłącza tataraku
5 g liści mięty pteprzowej
1 l wina białego wytrawnego
50 ml spirytusu 96 %

Potłuczony kminek i koper wraz z resztą ziół zalać winem i spirytusem. Macerować przez 14
dni, po czym przecedzić i rozlać do butelek.
Doskonałe przy wzdęciach i zaburzeniach trawiennych, ma działanie laktacyjne i
moczopędne. Pić 25 ml na czczo i przed obiadem.

Wino kolendrowe

50 g kolendry
1 l wina białego wytrawnego
50 ml spirytusu 96 %

Kolendrę zalać w naczyniu winem i spirytusem. Po 10 dniach maceracji pod przykryciem
wino przecedzić i rozlać do butelek.
Zalecane na pobudzenie trawienia, przy przewlekłych nieżytach żołądka i jelit, jest też
wiatropędne i przeciwskurczowe, dobre przy zaparciach.
Pić 25 ml na 30 min. przed posiłkiem.

Wino koperkowe

50 g kopru włoskiego
1 l wina białego
50 ml spirytusu 96 %

Owoce kopru włoskiego zalać winem i spirytusem, po wymieszaniu odstawić na 10 dni
maceracji, a następnie przecedzić do butelek.
Dobrze reguluje proces trawienia, działa wiatropędnie, rozkurczowo i wykrztuśnie oraz
laktacyjnie.
Pić 3 razy dziennie po 25 ml po posiłku.

Wino kozieradkowe

100 g nasion kozieradki
1 1 wina białego wytrawnego
50 ml miodu pszczelego płynnego
100 ml spirytusu 96 %

Sproszkowane nasiona kozieradki zalać w naczyniu winem i spirytusem i odstawić pod
przykryciem na 14 dni. Po tym czasie do przecedzonego maceratu dodać płynny miód,
zamieszać i rozlać do butelek.

Bardzo skutecznie pobudza trawienie, zwiększa wytwarzanie soku trzustkowego, działa też
wzmacniająco i odżywczo dzięki zawartości witaminy PP i soli mineralnych.
Pić 2 razy dziennie po 25 ml podczas posiłku.

Wino lawendowe

25 g kwiatu lawendy
10 g owoców kolendry
5 g anyżu
1 l wina czerwonego wytrawnego
50 ml spirytusu 96 %
Zioła zalać winem i spirytusem, po czym odstawić na 14 dni, a następnie przecedzić do
butelek.
Picie tego wina przed jedzeniem wpływa korzystnie na polepszenie apetytu. Również
skutecznie pobudza trawienie, łagodzi bóle brzucha, jest moczopędne i działa uspokajająco.
Pić po 25 ml jako aperitif przed lub po jedzeniu.

Wino majerankowe

100 g ziela majeranku
1 l wina białego wytrawnego
50 ml spirytusu 96 %

Majeranek zalać winem i spirytusem, odstawić na 7 dni i przecedzić do butelek.
Stosowane przy niestrawności i skurczach żołądka, poprawia trawienie i apetyt pomocne przy
nieżytach dróg oddechowych, ma działanie przeciwzapalne i przeciwbakteryjne.
Pić 3 razy dziennie po 25 ml

Wino melisowe

50 g liści melisy
10 g kwiatu lawendy
5 g porzeczek czarnych
1 l wina białego wytrawnego
50 ml spirytusu 96 %

Zioła oraz suszone owoce porzeczki czarnej zalać winem i spirytusem. Po 3 dniach maceracji
przecedzić i rozlać do butelek.
Melisa obecnie robi karierę światową, jest skutecznym lekiem uspokajającym, dobra przy
bezsenności i uczuciach niepokoju, przy zaburzeniach rytmu serca i zmianach ciśnienia krwi
pod wpływem bodźców emocjonalnych. Działa również przeciwskurczowo, przeciwzapalnie
i przeciwbakteryjnie oraz reguluje wydzielanie soków trawiennych. Wino melisowe ma więc
działanie uniwersalne.
Pić w miarę potrzeby 1-2 razy dziennie po 25 ml.

Wino miętowe

100 g mięty pieprzowej
1,1 l wina białego wytrawnego
50 ml spirytusu 96 %

Suchą miętę pieprzową zalać w naczyniu winem i spirytusem, odstawić naczynie pod
przykryciem na 14 dni i przecedzić do butelek.
Wino bardzo skuteczne na dolegliwości żołądkowe, jest żólciopędne, dezynfekujące,
przeciwbakteryjne, rozkurczowe i przeciwbólowe.
Pić 3 razy dziennie po 50 ml.

Wino mniszkowe — gorzkie

60 g korzenia mniszka
1 l wina białego wytrawnego
50 ml spirytusu 96 %

Korzenie mniszka zalać winem białym wytrawnym i spirytusem, macerować 14 dni i
przecedzić do butelek.
Bardzo pomocne przy chorobach wątroby i wydzielaniu żółci oraz działa jak aperitif
pobudzając apetyt, ułatwia też trawienie.
Pić po 25 ml 2-3 razy dziennie godzinę przed jedzeniem.

Wino nagietkowe

60 g nagietka
40 g dziurawca
1 l wina białego wytrawnego
50 ml spirytusu 96 %

Płatki kwiatowe nagietka (języczkowe, pomarańczowe) i ziele dziurawca zalać winem i
spirytusem, odstawić na 14 dni i przecedzić do butelek.
Dobre przy nieżycie i wrzodach żołądka oraz dwunastnicy, zapaleniu jelita grubego oraz
chorobie wątroby. Działa też ogólnie wzmacniająco.
Pić po 25 ml 2-3 razy dziennie na godzinę przed posiłkiem.

Wino omanowe 1 — gorzkie

25 g korzenia omanu
10 g korzenia arcydzięgla
10 g anyżu
10 g ziela tysiącznika
1 l wina białego wytrawnego
50 ml spirytusu 96 %

Rozdrobniony korzeń omanu wraz z pozostałymi ziołami zalać winem i spirytusem oraz
poddać maceracji przez 14 dni, po czym przecedzić do butelek.
Skuteczne przy braku łaknienia, w zaburzeniach trawiennych i wzdęciach, ponadto przy
zapaleniu gardła, oskrzeli, jamy ustnej oraz kaszlu.
Pić na 30-60 min. przed jedzeniem przy osłabieniu czynności narządów trawiennych po 25
ml, a w celach wykrztuśnych 3-4 razy dziennie po 25 ml.

Wino omanowe 2 — gorzkie

25 g korzenia omanu
15 g anyżu
15 g ziela tysiącznika lub drapacza lekarskiego
15 g ziela dziurawca
10 g rodzynek
1,1 1 wina białego wytrawnego
50 ml spirytusu 96 %

Rozdrobniony korzeń omanu wraz z pozostałymi ziołami i rodzynkami zalać w naczyniu
winem i spirytusem oraz odstawić pod przykryciem na 14 dni, często wstrząsając naczyniem.
Po tym czasie przecedzić do butelek.
Jest dobrym środkiem pobudzającym apetyt oraz pomaga przy zaburzeniach trawiennych i
wzdęciach.
Pić po 30 ml na godzinę przed posiłkiem lub 30 min. po posiłku.

Wino orzechowe — gorzkie

75 g liści orzecha włoskiego
1 l wina czerwonego wytrawnego
4 łyżki syropu lub miodu pszczelego płynnego
50 ml spirytusu 96 %

Rozdrobnione liście orzecha włoskiego zalać winem i spirytusem i odstawić na 10 dni, po
czym przelać do butelek. Ze względu na dużą gorycz można dodać do gotowego wina syrop
cukrowy lub miód płynny pszczeli.
Właściwości orzecha włoskiego są uniwersalne. Wino orzechowe poprawia przemianę
materii, obniża ciśnienie i poziom cholesterolu, ma też działanie przeciwzapalne,
przeciwkrwotoczne, bakteriobójcze i grzybobójcze oraz przeciwrobacze. Jest również dobre
przy nieżytach żołądka i jelit, jak również jest dobrym aperitifem i dobrym stymulatorem
trawienia.
Pić 2-3 razy dziennie po 25 ml na 30 min. przed jedzeniem.

Wino piołunowe — gorzkie

50 g piołunu
20 g korzenia arcydzięgla
5 g gałki muszkatołowej
1 l wina białego wytrawnego
125 ml spirytusu 96 %

Ziele piołunu, korzeń arcydzięgla i mieloną gałkę muszkatołową zalać winem i spirytusem.
Macerować 6 dni i przecedzić do butelek.
Wino piołunowe pobudza wydzielanie soków trawiennych, jest wiec doskonałym aperitifem,
ponadto dobre jest przy niestrawnościach, przewlekłych nieżytach żołądka i jelit ze
zmniejszonym wydzielaniem soków trawiennych i żółci, ma też działanie moczopędne oraz
reguluje przemianę materii. Nie należy go nadużywać, stosować nie dłużej jak 3-4 tygodnie
(ponownie można pić po dłuższej przerwie), gdyż może powodować omdlenia, bóle i
zawroty głowy, przekrwienie narządów wewnętrznych. Wina piołunowego nie podawać
kobietom w ciąży i karmiącym.
Pić 1-2 łyżeczek na 30 min. przed każdym posiłkiem.

Wino pokrzywowe

50 g liści pokrzywy
50 g korzenia pokrzywy
1 l wina białego wytrawnego
50 ml spirytusu 96 %

Pokrzywy zalać w naczyniu winem i spirytusem. Po 10 dniach maceracji pod przykryciem
przecedzić i rozlać do butelek.
Jest moczopędne, dezynfekuje przewody moczowe, działa przeciwkrwotocznie,
przeciwzapalnie, przeciwbiegunkowe i pobudza przemianę materii.
Pić 2-3 razy dziennie po 25 ml.

Wino rozmarynowe

80 g rozmarynu
1 l wina białego wytrawnego
50 ml spirytusu 96 %

Pędy kwitnącego rozmarynu zalać winem i spirytusem oraz macerować 5 dni, po czym
przecedzić do butelek.
Rozmaryn lekarski ma właściwości rozkurczowe, przeciwbólowe, dezynfekujące,
moczopędne, żółciopędne, wzmacniające i pobudzające apetyt, działa jak aperitif.
Pić 30 min. przed jedzeniem przy braku apetytu, w stanach kurczowych żołądka i dróg
żółciowych oraz przy niskim ciśnieniu dla poprawy krążenia 2-3 razy dziennie po 25 ml.
Wino takie nadaje się też do użytku zewnętrznego w formie okładów przy opuchliźnie i
bólach reumatycznych.

Wino szałwiowe

100 g szałwi
1 l wina białego wytrawnego
50 ml spirytusu 96 %

Suche liście szałwi zalać winem i spirytusem oraz macerować przez 10 dni, po czym
przecedzić do butelek.
Szałwia jest dosyć uniwersalna, ma właściwości przeciwzapalne, ściągające, orzeźwiające,
kojące, bakteriobójcze, działa nawet na gronkowce złociste, ponadto ma zastosowanie
przeciwpotne, przeciwbiegunkowe, żółciopędne, reguluje trawienie, pobudza
krwawienia miesięczne, ma też działanie uspokajające i przeciwcukrzycowe.
Pić 3-4 razy dziennie po 25 ml, po posiłku.

Wino na trawienie — gorzkie

20 g bazylii
10 g oregano (lebiodki pospolitej)
20 g kłącza tataraku
20 ziela dziurawca
20 g mięty pieprzowej

10 g kolendry
10 g rumianku
10 g krwawnika pospolitego
1,1 l białego wina wytrawnego
100 ml spirytusu 96 %

Zioła zalać w naczyniu winem i spirytusem. Po 14 dniach maceracji pod przykryciem
przecedzić i rozlać do butelek.
Korzystnie wpływa na trawienie.
Pić po każdym posiłku po 25 ml.

Wino na uspokojenie

50 g kwiatu brzoskwiniowego
1 l wina białego wytrawnego

Świeży kwiat brzoskwiniowy zalać w naczyniu winem, odstawić pod przykryciem na 14 dni i
przecedzić do butelek.
Działa uspokajająco i jest łagodnym środkiem przeczyszczającym.
Pić na noc po 50 ml.

Wino walerianowe 1

50 g korzenia kozłka lekarskiego
1 Ł. liści melisy
1 Ł. korzenia arcydzięgla
50 ml wody
1 l wina białego wytrawnego
125 ml spirytusu 96 %

Rozdrobniony korzeń kozłka lekarskiego zalać wrzącą wodą i spirytusem i po wymieszaniu
odstawić pod przykryciem na 7 dni, Po tym czasie dolać wino i dodać liście melisy i korzenia
arcydzięgla, dobrze wymieszać i po 10 dniach przecedzić do butelek.
Waleriana, czyli kozłek lekarski jest od dawna znanym środkiem uspokajającym w stanach
podniecenia nerwowego i sprzyjającym spokojnemu głębokiemu snu.
Pić 1-2 razy dziennie, najlepiej przed snem po 25 ml.

Wino walerianowe 2

50 ml nalewki walerianowej (kropli walerianowych)
15 g melisy
15 g ziela dziurawca
1 l wina białego wytrawnego

Walerianę wraz z ziołami zalać w naczyniu winem i odstawić pod przykryciem na 14 dni,
często wstrząsając naczyniem, następnie przecedzić do butelek.
Działa ogólnie uspokajająco (bezsenność) oraz łagodnie psychotropowe Waleriana (kozłek
lekarski) wykorzystywany jest jako lek geriatryczny.
Pić na godzinę przed snem po 50 ml.

Receptury octów domowych

Ocet cytrusowy

11 octu owocowego
3 pomarańcze
1 cytryna
10 ziaren pieprzu

Do naczynia z octem owocowym dodać cytrusy pokrojone w plastry oraz rozgnieciony
pieprz, zamieszać, naczynie zamknąć i odstawić do chłodu na 5-7 dni. Po tym czasie
przecedzić ocet przez płótno lub flanelę, wlać do butelki, zamknąć szczelnie i przechowywać
w chłodzie.
Ocet cytrusowy jest wyborny do przyprawiania ryb i drobiu.

Ocet estragonowy

11 wina białego wytrawnego
100 g estragonu suszonego

Wino trzymać w otwartym naczyniu przykrytym gazą aż do zaoc-towania, następnie dodać
estragon, wymieszać, zamknąć naczynie i odstawić do chłodu na 2 tygodnie. Po tym czasie
przecedzić przez gęste płótno, wlać do butelki, zamknąć szczelnie i przechowywać w
chłodzie.
Ocet estragonowy ma charakterystyczny aromat i smak, jest znakomity do zakwaszania
sałatek, sosów i przyprawiania mięs.

Ocet kolendrowy

11 octu owocowego
50 g kolendry
ziarenek pieprzu
liści laurowych

Do naczynia z octem owocowym dodać zmielone przyprawy, zamieszać, naczynie zamknąć i
odstawić do chłodu na 5-7 dni. Po tym czasie przecedzić ocet przez płótno lub flanelę, wlać
do butelki, zamknąć szczelnie i przechowywać w chłodzie.
Ocet kolendrowy jest doskonały do pieczeni wieprzowej i dziczyzny.

Ocet paprykowy

1 l octu owocowego
20 g papryki ostrą mielonej
Do naczynia z octem owocowym dodać paprykę, wymieszać, naczynie zamknąć i odstawić
do chłodu na 3-4 dni. Po tym czasie przecedzić ocet przez płótno lub flanelę, wlać do butelki,
zamknąć szczelnie i przechowywać w chłodzie.
Ocet paprykowy ma charakter uniwersalny, służy do przyprawiania wielu potraw, nadając im
swoistej pikantności. Dla uzyskania mniejszej lub większej ostrości octu można regulować
dodatek papryki

Ocet winny

1 l wina wytrawnego gronowego białego lub czerwonego

Otwarte naczynie z winem, przykryte gazą, odstawić do ciepła, do czasu gdy bakterie kwasu
octowego dostatecznie się rozwiną, zamieniając alkohol na kwas octowy. Po sfermentowaniu
ocet przecedzić przez płótno lub flanelę i przechowywać w chłodzie w zamkniętej butelce.

Ocet ziołowy

11 octu owocowego białego lub czerwonego
4 g estragonu
4 g bazylii
4 g melisy
4 g rozmarynu
1 Ł. startej skórki z cytryny

Do naczynia z octem owocowym dodać zioła i skórkę cytrynową, zamieszać, naczynie
zamknąć, odstawić do chłodu na 2 tygodnie. Po tym czasie przecedzić ocet przez płótno lub
flanelę, wlać do butelki, zamknąć szczelnie i przechowywać w chłodzie. Ocet ziołowy ma
uniwersalny charakter przyprawowy.

Receptury wódek domowych

Ajerówka, zwana też Kalmusówką 1 43 %(1,9 l)

150 g świeżego korzenia tataraku zebranego w maju lub czerwcu, umytego i osuszonego, lub
100 g suszonego korzenia tataraku skórka skrojona z 1 średniej wielkości pomarańczy skórka
skrojona z 112 cytryny
100 g cynamonu
½ Ł. kardamonu
wódka czysta 45%

Wszystkie składniki zalać wódką i odstawić naczynie do ciepła na 10-14 dni,
potrząsając nim od czasu do czasu. Następnie przefiltrować przez gęste płótno lub watę i
rozlać do ciemnych butelek. Odstawić na 4-6 miesięcy.
Wódka ma barwę zielonkawobrunatną, aromat i smak gorzkawo-korzenny, odznacza się
charakterem aperitifowo-żołądkowym.
Pije się ją o temp. 16-18 °C.

Ajerówka, zwana też Kalmusówką 2 45 % (l 1)

100 g klaczą tataraku
5 ziaren kardamonu
5 g cynamonu
skórka okrojona z 1 pomarańczy
1,1 l wódki czystej 4 5%

Zioła z posiekaną skórką pomarańczy zalać w naczyniu wódką i odstawić do ciepła na 10-14
dni, szczelnie zamykając. Po tym czasie wódkę przecedzić przez bibułę filtracyjną i rozlać do
butelek.
Wódka ma barwę zielonkawobrunatną, jest wytrawna, żołądkowa, ma charakter aperitifowy,
swoisty zapach i smak.
Pije się ją o temp. 16-18 °C.

Amaretto 30 % (1,6 l)

100 g wyłuskanych pestek z moreli i brzoskwini (pół na pół)
40 g gorzkich migdałów
0,6 kg miałkiego cukru
0,4 l wody
1 laska wanilii
1 l spirytusu 70 %

Pestki i migdały sparzyć, zdjąć z nich skórki oraz przekroić je na 4-8 części, wsypać je do
butli, zasypać 0,25 kg cukru i odstawić do ciepła na 2-3 dni. Następnie dodać wanilię i zalać
spirytusem. Zamknąć naczynie i odstawić na 30 dni. Po tym czasie przecedzić nalewkę, wlać
ją do drugiej butli i dodać ostudzony syrop z pozostałego cukru i wody, dobrze wymieszać i
po 7 dniach przecedzić przez gęste płótno lub flanelę oraz rozlać do butelek.
Likier ma barwę jasnobrązową, zapach i smak migdałowo-orzechowy z akcentem
waniliowym. Zawartość cukru około 30%.
Pije się go o temp. 14-16 °C.

Angielska gorzka 45 % (2 l)

20 ziaren ziela angielskiego
5 ziaren pieprzu czarnego
3 Ł. imbiru
skórka z 1 cytryny (cienko skrojona) skórki z 2 pomarańczy (cienko skrojone)
0,2 kg cukru
1 l spirytusu 96 %
1 l wody

Rozdrobnione korzenie (zmielone) i pokrojone w kawałki skórki cytrusowe zalać mieszaniną
spirytusu i wody. Naczynie szczelnie zamknąć i odstawić w ciepłe miejsce na 2-3 tygodnie.
Następnie przecedzić wódkę przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno, dodać cukier,
wymieszać i rozlać do butelek. Pić po 2 miesiącach.
Wódka złocistobrunatna, aromatyczna, o smaku gorzkim, mająca wybitne właściwości
aperitifowe. Zawartość cukru ok. 10 %.
Pije się ją o temp. 4-6 °C.

Anyżówka 45 % (1 l)

20 g owocu anyżu
1 laska wanilii lub torebka cukru wanilinowego
5 goździków
skórka z 1 cytryny (cienko skrojona)
2 Ł. cukru

⅓ Ł. kwasku cytrynowego
1 l wódki czystej 45 %

Wszystkie składniki wsypać do gąsiorka, wlać wódkę, szczelnie zamknąć i odstawić
naczynie w ciepłe miejsce na 30 dni, często nim wstrząsając. Po tym czasie przecedzić wódkę
przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno i rozlać do butelek. Pić co najmniej po miesiącu, lecz
im dłużej stoi, tym staje się lepsza.
Barwa wódki złocistobrunatna. aromat i smak swoisty — anyżowy. Dobra na trawienie.
Pije się ją o temp. 4-6 °C

Apricat brandy 30 % (4,25 l)

2,5 kg dojrzałych moreli
0,6 kg cukru
1,5 l winiaku 40 %
1,5 l wódki czystej 45 %

Morele przekrojone na połówki, wraz z jądrami wyjętymi z potłuczonych pestek włożyć do
gąsiorka (do połowy objętości), dodać cukier i wódki, naczynie szczelnie zamknąć i trzymać
w cieple, od czasu do czasu wstrząsając nim, aby cukier się rozpuścił. Po 3-4 miesiącach
przecedzić wódkę przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno i rozlać do butelek.
Barwa wódki złocistopomarańczowa z odcieniem brunatnym, aromat i smak morelowy z
akcentem migdałowym. Zawartość cukru ok. 20 %.
Pije się ją o temp. 10-12 °C.

Blackberry brandy 30 % (4,25 l)

2 kg dojrzałych jeżyn (przebranych)
8 goździków
4 Ł. cynamonu
0,6 kg cukru
1,5 l winiaku 40 %
1,5 l wódki czystej 45 %

Rozgniecionymi lekko jeżynami napełnić gąsiorek do połowy objętości, dodać korzenie,
cukier i wódki, naczynie szczelnie zamknąć i trzymać je w cieple, od czasu do czasu
wstrząsając nim, aby cukier się rozpuścił. Po 3-4 miesiącach przecedzić wódkę przez bibułę
filtracyjną lub gęste płótno i rozlać do butelek.
Barwa wódki czerwonobrunatna, aromatyczna, smak jeżynowy z akcentem lekko korzennym.
Zawartość cukru ok. 20 %.
Pije się ją o temp. 10-12 °C

Blackcurrant brandy 30 % (5 l)

3 kg dojrzałych porzeczek czarnych (przebranych)
3 Ł. cynamonu
1 kg cukru
1,5 l winiaku 40 %
2 l wódki czystej 45 %

Rozgniecionymi lekko porzeczkami (bez szypułek) napełnić gąsiorek do połowy objętości,
dodać cynamon, cukier i wódki, zamknąć szczelnie naczynie i trzymać w ciepłe, od czasu do
czasu wstrząsając naczyniem, aby cukier się rozpuścił. Po 3-4 miesiącach przecedzić wódkę
przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno, rozlać do butelek i ewentualnie odstawić jeszcze na
pewien czas, gdyż nalewka czym jest starsza, tym jest lepsza.
Barwa wódki fioletowobrunatna aromat i smak porzeczek czarnych z akcentem lekko
korzennym. Zawartość cukru ok. 25 %.
Pije się ją o temp. 10-12 °C

Borowiczka, zwana też Jałowcówką 43 % (1,5 l)

60 g owoców jałowca
5 g owoców kolendry
0,7 l spirytusu 96 %
20 g cukru
0,9 wody

Rozdrobniony jałowiec i kolendrę zalać wrzącym syropem sporządzonym z cukru i wody,
lekko podgotować pod przykryciem na małym ogniu, ostudzić, przelać do butli lub małego
gąsiorka, szczelnie zamknąć i odstawić. Po 2-3 dniach przecedzić przez gęste płótno, dodać
spirytus, wymieszać i przenieść w chłodne miejsce. Po 3-4 miesiącach rozlać do butelek.
Wódka ma barwę zielonobrunatną. aromat i smak jałowcowy.
Pije się ją o temp. 4-6 °C

Cherry brandy 38 % (15 l)

0,9 l świeżego soku z ciemnych wiśni
50 g pestek wiśniowych
0,6 kg cukru
0,9 l spirytusu 96 %
0,3 l wirniku 40 %
100 ml wina czerwonego wytrawnego
2 Ł. cynamonu

Wszystkie składniki wlać do gąsiorka, wymieszać do rozpuszczenia się cukru, szczelnie
zamknąć i odstawić w ciepłe miejsce na 3-4 miesiące. Przecedzić przez bibułę filtracyjną lub
gęste płótno i rozlać do butelek. Pić po dalszych 3 miesiącach.
Wódka na barwę wiśniową, aromat i smak wiśniowy z akcentem migdałowym. Zawartość
cukru ok. 25 %.
Pije się ją o temp. 10-12 °C.

Creme de cacao 35 % (2,3 l)

100 g kakao (dobrej Jakości)
4 goździki
2 Ł. cynamonu
3 torebki cukru wanilinowego lub 2 fiolki esencji waniliowej
0,85 l spirytusu 96 %

1 l wody
0,75 kg cukru
⅓ Ł. kwasku cytrynowego

Kakao i rozdrobnione korzenie zalać mieszaniną spirytusu i 0,5 1 wody i odstawić na 10 dni,
od czasu do czasu wstrząsając naczyniem. Następnie przefiltrować przez bibułę filtracyjną
lub gęste płótno, dodać syrop sporządzony z cukru, pozostałej ilości wody (0,5 l) i kwasku
cytrynowego, domieszać cukier wanilinowy lub esencję waniliową, ewentualnie całość
dopełnić wodą do 2,3 l, rozlać do butelek. Pić po miesiącu.
Barwa kremu brunatna, aromat i smak kakaowy z delikatnym akcentem korzennym.
Zawartość cukru ok. 40 %.
Pije się go o temp. 12-14 °C

Creme de cafe (1) 31% (2 l)

100 g aromatycznej świeżo i drobno zmielonej kawy
0,9 l wody
0,65 l spirytusu 96 %
0,8 kg cukru
2 torebki cukru wanilinowego lub 1 ½ fiolki esencji waniliowej
⅓ Ł. kwasku cytrynowego

Kawę zalać połową wrzącej wody (0,45 l) i trzymać pod przykryciem aż napar ostygnie,
następnie dodać spirytus i odstawić naczynie. Po 2 tygodniach nalewkę przesączyć przez
bibułę filtracyjną lub gęste płótno i wlać do syropu zrobionego z cukru oraz reszty wody
(0,45 l) i kwasu cytrynowego. Domieszać cukier waniliowy lub esencję waniliową,
ewentualnie dopełnić wodą do 2 l rozlać do butelek i pić po miesiącu.
Barwa kremu brunatna, aromat i smak kawowy, z delikatnym akcentem waniliowym.
Zawartość cukru ok. 40 %. Pije się go o temp. 10-12 °C.

Creme de cafe (2) 28 % (1,4 l)

100 g mielonej aromatyczną kawy
0,8 l spirytusu 55 %
0,7 l syropu cukrowego
1 laska wanilii
2gorzkie migdały
½ Ł. kwasku cytrynowego

Kawę oraz pokrojoną wanilię i migdały zalać w gąsiorku spirytusem, szczelnie zamknąć i
odstawić na 14 dni, wstrząsając codziennie naczyniem. Po tym czasie nalew kawowy
przecedzić przez bibułę filtracyjną, wlać do syropu z rozpuszczonym kwaskiem cytrynowym,
dobrze wymieszać i odstawić na 3-4 miesiące.
Barwa kremu brunatna, aromat i smak kawowy, z delikatnym akcentem waniliowym.
Zawartość cukru około 40 %.
Pije się go o temp. 10-12 °C

Creme de menthe 32 % (1,5 l)

150 g świeżych liści mięty pieprzowej (inne odmiany są nieodpowiednie)

7 g liści melisy
2-3 listki szałwii
1 Ł. cynamonu
12 g imbiru
0,5 l spirytusu 96 %
0,6 l wady
0,65 kg cukru
1,4 Ł. kwasku cytrynowego
szczypta zielonego barwnika spożywczego

Miętę wraz z przyprawami zalać mieszaniną spirytusu z 0,3 l wody, naczynie szczelnie
zamknąć i odstawić w ciepłe i ciemne miejsce. Po 7 dniach nalewkę przecedzić przez bibułę
filtracyjną, wlać do syropu sporządzonego z cukru i reszty wody (0,3 l) i kwasku cy-
trynowego i odstawić na 7-10 dni. Podbarwić ostrożnie spożywczym zielonym barwnikiem,
wymieszać i rozlać do ciemnych butelek. Przechowywać w chłodnym i ciemnym miejscu.
Barwa kremu zielona, aromat i smak miętowo-korzenny. Zawartość cukru ok. 40 %.
Pije się go o temp. 6-8 °C.

Creme de thee (1) 32 %(2 l)

60 g herbaty czarnej (doskonałego gatunku)
0,25 l spirytusu 96 %
1 l wódki czystej 40 %
1 Ł. cynamonu
0,8 kg cukru
2 paczki cukru wanilinowego
0,3 l wody
½ Ł. kwasku cytrynowego

Herbatę i cynamon zalać mieszaniną spirytusu i wódki Naczynie szczelnie zamknąć i
odstawić na 4-5 tygodni. Sporządzić syrop z cukru, cukru wanilinowego i wody oraz kwasku
cytrynowego. Wlać do niego przecedzony nalew herbaciany, wymieszać i przesączyć przez
bibułę filtracyjną lub gęste płótno. W razie potrzeby dopełnić wodą do 2 l. Krem rozlać do
butelek i pić po miesiącu. Jeśli kolor będzie niedostateczny, można podbarwić karmelem
Krem ma barwę brunatnoczerwoną, aromat i smak swoisty, herbaciany, lekko korzenny.
Zawartość cukru ok. 40 %.
Pije się go o temp. 10-12 °C.

Ctème de thée (2) 33 % (1 l)

25 g herbaty czarnej (doskonałego gatunku)
skórka z ½ cytryny (cienko skrojona)
80 ml wody
0,6 l syropu cukrowego (0,6 kg cukru i 0,4 l wody)
¼ Ł. kwasku cytrynowego
½ laski wanilii lub 1 paczka cukru wanilinowego
0,35 l spirytusu 96 %

Zalać w gąsiorku herbatę i wanilię mieszaniną spirytusu i wody, dodać skórkę cytrynową,
odstawić. Po 4-5 tygodniach nalew przecedzić przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno i wlać

do syropu z kwaskiem cytrynowym. W razie użycia cukru wanilinowego wymieszać go w
gorącym syropie cukrowym. Gdyby kolor był zbyt słaby, podbarwić całość karmelem.
Gotowy krem rozlać do butelek.
Barwa kremu złocistobrunatna, aromat i smak swoisty, herbaciany. Zawartość cukru ok.
40%. Pije się go o temp. 10-12 °C

Crème de vanille 34 % (2 l)

20 g (4 laski) wanilii
½ goździka
¼ Ł. cynamonu
3 krople aromatu migdałowego
0,6 l spirytusu 96 %
0,25 l wódki czystej 40 %
50 ml brandy (winiaku)
1 kg cukru
0,6 l wody
⅓Ł. kwasku cytrynowego

Wanilię pokrojoną w małe kawałki wraz z pozostałymi przyprawami macerować pod
szczelnym zamknięciem w mieszaninie spirytusu i wódki oraz brandy przez 14 dni, często
wstrząsając naczyniem. Po tym czasie wlać odcedzony nalew do gorącego syropu
sporządzonego z cukru, wody i kwasku cytrynowego. Po zmieszaniu przecedzić wódkę przez
bibułę filtracyjną lub gęste płótno, rozlać do butelek i odstawić na 2 tygodnie.
Barwa kremu złocistobrunatna, aromat i smak subtelny waniliowy. Zawartość cukru ok. 50
%.
Pije się go o temp. 12-14 °C.

Crème de violettes 35 % (2,5 l)

0,5 kg płatków fiolka wonnego (Viola adorata L.)
1,1 l spirytusu 96 %
60 ml soku cytrynowego
0,5 l wódki czystej 40 %
1,1 l syropu cukrowego
1-2 Ł. soku z aronii

Obrane płatki fiołków przenieść do butli i zaraz zalać spirytusem zmieszanym z sokiem
cytrynowym, zamieszać i odstawić na 7-10 dni. Po tym czasie nalewkę odcedzić, dodać
syrop, wódkę i sok aroniowy (do podbarwienia), zamieszać i odstawić na dalsze 4-5 tygodni.
Przed rozlaniem do butelek krem przecedzić przez gęste płótno lub flanelę.
Krem ma barwę fioletową, aromat i smak delikatny fiołkowy. Zawartość cukru ok. 40 %.
Pije się go o temp. 16-18 °C.

Curaçao orange 36 % (2 l)

75 g skórek mandarynkowych suchych lub 125 g świeżych
75 g skórek pomarańczowych suchych lub 125 g Świeżych
2 g badianu (anyżu gwiaździstego)
2 g cynamonu

1 laska wanilii
1,2 l spirytusu 60 %
0,7 kg miodu pszczelego jasnego
0,4 l soku pomarańczowego
1 Ł. karmelu

Skórki pomarańczowe rozdrobnić i wraz z pozostałymi przyprawami zalać w naczyniu
spirytusem i odstawić pod przykryciem na co najmniej 30 dni. Następnie nalew przecedzić
przez bibułę filtracyjną i zlać do gorącego i odszumowanego syropu sporządzonego z miodu,
soku pomarańczowego i karmelu. Przecedzić przez gęste płótno lub flanelę oraz rozlać do
butelek. Pić po 3 miesiącach.
Likier ma barwę pomarańczowobrunatną. aromat i smak swoisty, pomarańczowy.
Pije się go o temp. 12-14 °C

Dereniówka 45 % (15 l)

1 kg dojrzałego (nawet przejrzałego) owocu derenia
0.5 l spirytusu 96 %
0,5 l wódki czystej 40 %
100 g cukru
0,5 l wody

Umyte, odsączone i dobrze nakłute owoce włożyć do gąsiorka, wlać alkohole i pozostawić w
cieple, w szczelnie zamkniętym naczyniu na 6 miesięcy. Po tym czasie przecedzić wódkę i
dodać syrop zrobiony z cukru i wody. Po zmieszaniu przecedzić wódkę przez bibułę
filtracyjną lub gęste płótno i odstawić na co najmniej 3 miesiące.
Barwa czerwonobrunatna, aromat swoisty, smak cierpkawy dereniowy. Zawartość cukru ok.
10 %.
Pije się ją o temp. 10-12 °C.

Dzięgielówka 40 % (1,5 l)

30 g korzenia arcydzęgla
20 g nasion arcydzięgla
3 g suszonych owoców kopru włoskiego
3 g owoców kolendry
0,65 l spirytusu 96 %
0,65 l wody
0,40 kg cukru

Rozdrobnione zioła zalać wrzącym syropem cukrowym, sporządzonym z cukru i wody, lekko
podgotować pod przykryciem na małym ogniu, przelać do butli lub małego gąsiorka,
szczelnie zamknąć i odstawić. Po 2-3 dniach przecedzić przez gęste płótno, dodać spirytus,
wymieszać i przenieść w chłodne miejsce. Po 3-4 miesiącach rozlać do butelek.
Wódka ma barwę złocistozieloną, zapach i smak swoisty, dzięgielowy. Zawartość cukru ok.
26 %.
Pije się ją o temp. 8-10 °C.

Herbatówka 40 % (2 l)

25 g herbaty czarnej (doskonałego gatunku)
0,35 l wrzącej wody
1 Ł. cynamonu
0,7 l spirytusu 96 %
0,7 l wina białego wytrawnego 12 %
100 ml śliwowicy 45 %
skórka z 1 cytryny (cienko skrojona)
0,2 kg cukru
0,35 l wody

Herbatę i cynamon zaparzyć wrzątkiem w dużym wygrzanym imbryczku, gdy napar ostygnie
wlać do naczynia z uprzednio wlanym spirytusem, winem i śliwowicą oraz rozdrobnioną
skórką cytrynową. Zamknąć szczelnie naczynie i odstawić. Po tygodniu przecedzić nalew,
rozpuścić w nim cukier i przesączyć przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno. Pić po
miesiącu.
Wódka ma barwę brunatnoczerwoną, aromat i smak swoisty, herbaciany z lekkim akcentem
korzennym. Zawartość cukru ok. 10 %.
Pije się ją o temp. 8-10 °C

Irish saffron liqueur 38 % (1,1 l)

20 g szafranu
15 g cynamonu
I5 g goździków
2 laski wanilii
30 g kminku
30 g słodkich migdałów
10 g gorzkich migdałów 1
5 g mięty pieprzowej
1 l winiaku 40 %

100 ml ginu
200 g cukru

Rozdrobnione (zmielone) zioła i korzenie zalać w butli winiakiem i ginem, dodać cukier,
zamknąć szczelnie naczynie i dobrze zamieszać oraz odstawić pod przykryciem na 3
tygodnie, wstrząsając od czasu do czasu. Następnie przecedzić przez bibułę filtracyjną lub
gęste płótno oraz rozlać do butelek. Pić można po 3 miesiącach.
Jest to staroirlandzki likier, ma żółtobrunatną barwę, przyjemny aromat i doskonały korzenny
smak. Zawartość cukru ok. 20 %.
Pije się go o temp. 16-18 °C.

Jałowcówka
Patrz receptura: Borowiczka

Jarzębinówka 40 % (2,2 l)

2 kg jagód jarzębiny odmiany słodkiej (zerwanych po przymrozku)
100 g suszonych śliwek (nie przydymionych)
2,5 l wódki czystej 45 %

Jarzębinę ułożyć na blasze i podpiec w piekarniku, uważając aby się nie przypaliła i nie
przywarła do blachy. Przesypać ją następnie do gąsiorka, dodać śliwki, zalać całość wódką i
pozostawić w cieple, od czasu do czasu potrząsając naczyniem. Po 3 miesiącach
przefiltrować przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno.
Barwa wódki złocistobrązowa, aromat i smak subtelny, jarzębinowy z lekkim posmakiem
goryczki. Zawartość cukru (naturalna) ok. 5 %.
Pije się ją o temp. 4-6 °C.

Kalmusówka 1 lub 2
Patrz receptura: Ajerówka 1 lub 2

Karmelówka 43 % (1 l)

1 Ł. karmelu
2 Ł. miodu pszczelego
1 torebka cukru wanilinowego
1 l wódki czystej 45 %

Po zmieszaniu wszystkich składników w gąsiorku naczynie szczelnie zamknąć i odstawić na
5 dni, po czym rozlać do butelek. W razie potrzeby przecedzić przez bibułę filtracyjną lub
gęste płótno.
Wódka ma barwę złocistobrunatną, aromat i smak karmelowy.
Pije się ją o temp. 6-8 °C

Kminkówka 40% (2,5 l)

150 g owoców kminku
25 g owoców kopru włoskiego

15 g owoców kolendry
10 g owocu anyżu
skórka z 1 pomarańczy (cienko skrojona)
skórka z 1 cytryny (cienko skrojona)
100 g cukru
50 ml wody
2,5 l wódki czystej 45 %

Nasiona wraz ze skórkami cytrusowymi zalać w gąsiorku wódką, szczelnie zamknąć i
odstawić, od czasu do czasu potrząsając naczyniem. Po 2 miesiącach dodać syrop z cukru i
wody oraz kwasku cytrynowego, odstawić, a po kolejnym miesiącu przefiltrować przez
bibułę filtracyjną lub gęste płótno i rozlać do butelek.
Barwa wódki jasnobrązowa, subtelny aromat kminkowy, smak lekko korzenny i cechy
aperitifu. Zawartość cukru ok. 5%.
Jeśli kminkówka będzie zbyt esencjonalna, rozcieńczyć ją wódką czystą.
Pije się ją silnie ochłodzoną do 0°C.

Kminkówka typu Aquavit 40 % (1,8 l)

100 g kminku
20 g kolendry
20 g kardamonu
10 g anyżu
1,6 l wody
0,8 l spirytusu 96 %
100 ml syropu cukrowego

Zrobić napar ze zmielonych nasion i 1 l gorącej wody oraz odstawić naczynie na 24 godz. Po
tym czasie napar przecedzić i przedestylować do ilości 0.5 l, zmieszać ze spirytusem, resztą
wody i syropem cukrowym. Przecedzić przez bibułę filtracyjną i rozlać do butelek.
Aquavit jest bezbarwny, ma przyjemny aromat i smak kminkowy. Zawartość cukru ok. 5%.
Pije się go o temp. 0 °C. Uwaga: kminkówkę tę można otrzymać bez procesu destylacji, spo-
rządzając nalew na wymienione nasiona spirytusem rozcieńczonym 1,1 l wody; barwa jej
będzie wówczas brunatna.

Kminkówka Gdańska 40% (1,3 l)

50 g owoców kminku
5 g owoców kolendry
skórka z 1 pomarańczy (cienko skrojona)
0,5 l spirytusu 96 %
0,25 kg cukru
0,7 l wody

Rozgniecione nasiona wraz ze skórką pomarańczową zalać w gąsiorku mieszaniną spirytusu i
wody, zamknąć szczelnie i odstawić do ciepła na 2 miesiące. Po tym czasie dodać cukier do
odcedzonego nalewu, dobrze wymieszać do całkowitego rozpuszczenia się cukru, przecedzić
przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno i rozlać do butelek. Pić po 2 miesiącach.

Wódka ma barwę jasnobrunatną, aromat i smak swoisty, kminkowy i cechy aperitifu.
Zawartość cukru ok. 18 %.
Pije się ją o temp. 0-4 °C.

Kontuszówka (1) 40 % (1,2 l)

20 g owoców anyżu
10 g owoców badianu (anyżu gwiazdkowatego)
10 g owoców kolendry
0,5 l spirytusu 96 %
0,6 l wody
150 ml miodu pszczelego

Rozgniecione nasiona przypraw zalać w gąsiorku mieszaniną spirytusu i wody, naczynie
szczelnie zamknąć i odstawić do ciepła na 2 miesiące. Po tym czasie dodać miód do
odcedzonego nalewu, dobrze wymieszać, przecedzić przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno
i rozlać do butelek. Pić po 3 miesiącach.
Wódka ma barwę zielonkawobrunatną, aromat i smak swoisty, anyżowo-korzenny, dobra na
trawienie. Zawartość cukru ok. 10 %.
Pije się ją o temp. 4-6 °C.

Kontuszówka (2) 40 % (1,9 l)

100 g anyżu (biedrzeniec anyż)
50 g badianu (anyż gwiaździsty)
50 g kolendry
1,5 l spirytusu 60 %
0,4 l syropu cukrowego

Zmielone nasiona zalać w butli spirytusem, szczelnie zamknąć naczynie i odstawić na 14 dni.
Po tym czasie przecedzić nalew przez bibułę filtracyjną i wlać do gorącego syropu
cukrowego, wymieszać i przed rozlaniem do butelek przecedzić przez gęste płótno lub
flanelę. Można pić po 3 miesiącach.
Wódka ma barwę zielonkawobrunatną, aromat i smak swoisty, anyżowo-korzenny.
Zawartość cukru ok. 20 %.
Pije się ją o temp. 2-6 °C.

Kordiał orzechowy (1) 38 % (2,3 l)

12-15 zielonych włoskich orzechów (zebranych z początkiem lipca)
5 goździków
2-3 Ł cynamonu
5 gorzkich migdałów lub 3-4 krople esencji migdałowej (ostrożnie!)
szczypta imbiru
1 l spirytusu 96 %
1,1 l wody
0,6 kg cukru

Miękkie orzechy wyjąć z łupin, pokroić drobno (powinno być 0,25 kg), zostawić na
powietrzu przez 24 godz. (zapewni to kordiałowi intensywną barwę). Wsypać orzechy do

gąsiorka. dodać korzenie (wraz z ewentualnym dodatkiem esencji migdałowej), wiać spirytus
i odstawić Po 3 tygodniach nalewkę zlać, orzechy i korzenie wyługować wrzącą wodą,
odcedzić, wsypać do niej cukier, zrobić na gorąco syrop, połączyć go z nalewką, wymieszać i
odstawić. Po 2 miesiącach przefiltrować przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno i rozlać
nalewkę do butelek.
Kordiał ma barwę brunatną, aromat i smak orzechowy z akcentem gorzkawym i korzennym,
ma cechy aperittfu. Zawartość Pije się go o temp. 8-10 °C.

Kordiał orzechowy (2) 45 % (1,4 l)

150 g orzechów włoskich zielonych
5 liści orzecha włoskiego
0,9 l spirytusu 70 %
0,2 kg cukru
0,4 l wody
1 Ł. karmelu

Orzechy powinny być niedojrzałe, miękkie, dające się łatwo kroić nożem, a po przekrojeniu
orzecha nie powinno być wewnątrz płynu, lecz zagęszczona galaretowana masa. Liście
orzecha powinny być ciemnozielone. Orzechy i liście zalać w butli spirytusem i odstawić pod
przykryciem na 4-6 tygodni Nalewkę przecedzić przez gęste płótno lub flanelę, dodając
oziębiony syrop zrobiony z cukru i wody z dodatkiem karmelu, następnie rozlać do butelek i
odstawić na 3-4 miesiące.
Kordiał ma barwę brunatnozieloną, swoisty aromat i smak orzechowy z akcentem gorzkim.
Zawartość cukru ok. 5 %.
Pije się go o temp. 10-12 °C.

Kordiał staropolski 34 % (1,4 l)

1 Ł. cynamonu
2 goździki
1 łaska wanilii lub fiolka esencji waniliowej
skórka z 1 pomarańczy (cienko skrojona)
0,5 l spirytusu 96%
0,2 l wady
0,2 l syropu brzoskwiniowego
0,2 l syropu malinowego
0,2 l syropu z porzeczek czarnych
10 ml miodu pszczelego
⅓ Ł. kwasku cytrynowego

Do gąsiorka włożyć przyprawy wraz z pokrojoną skórką pomarańczową, zalać mieszaniną
spirytusu i wody, szczelnie zamknąć i odstawić na 5 dni. przecedzić, dodać syropy i miód, po
wymieszaniu odstawić na 2-3 tygodnie. Po tym czasie przecedzić kordiał przez bibułę
filtracyjną lub gęste płótno i rozlać do butelek.
Kordiał ma barwę czerwoną, aromat i smak owocowo-korzenny. Zawartość cukru ok. 26 %.
Pije się go o temp. 12-14 °C.

Krambambula (1) 38 % (1,2 l)

50 g owoców kardamonu
1 Ł. gałki muszkatołowej
2 Ł. cynamonu
1 Ł. liści mięty pieprzowej
3 goździki
skórki z 2 cytryn (cienko skrojone)
skórka z 1 pomarańczy (cienko skrojona)
¼ Ł. czarnego pieprzu
0,5 l spirytusu 96 %
0,5 l wody
150 ml syropu ananasowego
100 ml miodu pszczelego
50 ml soku z porzeczek czarnych

Do gąsiorka włożyć przyprawy oraz pokrojone skórki cytrusowe, zalać mieszaniną spirytusu
i wody, szczelnie zamknąć i odstawić do ciepła na 10 dni. Po rym czasie nalew przecedzić i
dodać syropy, miód oraz sok z porzeczek czarnych, po wymieszaniu przecedzić przez bibułę
filtracyjną lub gęste płótno i rozlać do butelek, odstawiając je na 2 miesiące.
Likier ten, sporządzany według staropolskiej receptury, ma barwę ciemnoczerwoną, aromat i
smak swoisty z akcentem korzennym. Zawartość cukru ok. 20 %.
Pije się go o temp. 10-12 °C.

Krambambula (2) 40 % (2,4 l)

2 g kminku
2 g badianu (anyżu gwiaździstego)
2 g jałowca
2 gorzkie migdały
skórka z 1 pomarańczy
skórka z 1 cytryny
1 l spirytusu 96 %
150 ml rumu złocistego 40 %
0,8 l soku ananasowego
0,2 l soku wiśniowego
0,2 l miodu pszczelego
0,4 kg cukru

Zioła, migdały i skórki cytrusowe zalać w butli lub gąsiorku spirytusem zmieszanym z
rumem i naczynie odstawić pod przykryciem na 7 dni. Po tym czasie przecedzić nalew przez
gęste płótno i wlać do gorącego syropu sporządzonego ze soków, miodu i cukru, zmieszać i
odstawić naczynie na 3 miesiące. Przed rozlaniem do butelek przecedzić likier przez bibułę
filtracyjną lub flanelę.
Likier ten według staropolskiej receptury ma barwę czerwono-brunatną, swoisty aromat i
smak pomarańczowo-korzenny. Zawartość cukru ok. 20 %.
Pije się go o temp. 10-12 °C.

Krem jajeczny (1) 21 % (1 l)

10 żółtek

0,32 l syropu cukrowego (0,3 kg cukru i 150 ml wody)
0,2 l spirytusu 96 %
50 ml winiaku 40 %
3 Ł. cukru wanilinowego lub 20-30 kropli esencji waniliowej (albo nalewka waniliowa
sporządzona z wymienionego spirytusu i ½ laski wanilii przekrojonej w poprzek i
macerowanej przez 2 dni)
30 ml białka jaja
ok. 0,21wody (przegotowanej i ostudzonej) do dopełnienia kremu do 1 litra

śółtka z syropem cukrowym ubijać trzepaczką sprężynową przez 20-25 min. na gęstą,
puszystą masę lub miksować na krem w blenderze elektrycznym przez ok. 3-4 min.,
następnie nie przerywając ubijania (miksowanie zmniejszyć na najniższe obroty) wlewać bar-
dzo wolno, z przerwami alkohole i przyprawy, a w końcu białko i wodę. Jeszcze chwilę
mieszać, a gdy składniki się dobrze połączą, przelać masę do butelki i odstawić do chłodu.
Krem ma konsystencję półpłynną, barwę żółtą, aromat i smak wykwintny jajeczny, z
akcentem waniliowym. Zawartość cukru ok. 35 %.
Pije się go o temp. 8-10 °C.

Krem jajeczny (2) 24 % (1 l)

5 żółtek
0,35 kg cukru pudru
0,3l mleka pełnego gorącego
150 ml spirytusu 96 %
300 ml winiaku 40 %
3 Ł. cukru wanilinowego

U trzeć żółtka z cukrem na krem, domieszać powoli gorące mleko, alkohole i cukier
wanilinowy. Ubijać trzepaczką sprężynową, aż krem całkowicie ostygnie i składniki dobrze
się połączą (można również miksować w blenderze elektrycznym przez 3-5 min.).
Krem ma konsystencję półpłynną, barwę jasnożółtą, aromat i smak jajeczny z akcentem
waniliowym. Zawartość cukru ok. 40 %. Pije się go o temp. 8-10 °C.

Krem jajeczny (3) 24 % (1 l)

8 żółtek
0,35 kg cukru pudru
0,25 l spirytusu 96 %
0,4 l śmietanki 18 %
3-5 kropli esencji migdałowej (nie więcej!) lub 2Ł. cukru wanilinowego

Utrzeć żółtka z cukrem na krem, powoli wlewać spirytus, a po nim śmietankę (świeżą!) i
esencję migdałową — nie przerywając ubijania trzepaczką sprężynową, aż do całkowitej
puszystości kremu (można również miksować w blenderze elektrycznym przez 3-5 min.).
Krem ma konsystencję półpłynną, barwę jasnożółtą, aromat i smak jajeczny z akcentem
migdałowym (lub waniliowym). Zawartość cukru ok. 40 %.
Pije się go o temp. 8-10 °C.

Krem jajeczny (4) 18 % (1 l)

9 żółtek
0,35 kg cukru pudru
0,4 l wódki czystej 40 %
50 ml rumu złocistego 40 %
200 ml śmietanki 18 %
3-5 kropli esencji migdałowej (nie więcej!)

Utrzeć żółtka z cukrem na krem, powoli wlewać śmietankę (bezwzględnie świeżą!), alkohole
i esencję migdałową. Dalej utrzepywać trzepaczką sprężynową, aż krem nabierze puszystości
(można również miksować w blenderze elektrycznym przez 3-5 min.). Krem ma
konsystencję półpłynną, barwę żółtą, wyróżnia się subtelnym aromatem i wykwintnym
smakiem jajecznym z lekkim akcentem migdałowym. Zawartość cukru ok. 43 %. Pije się go
o temp. 8-10 °C

Krem jajeczny (5) 16,5 % (l l)

0,4kg cukru pudru lub 0.45 syropu cukrowego (0,4 kg cukru i 0.2 l wody)
50 ml spirytusu 96 %
300 ml winiaku 40 %
0,25 l śmietanki 18 %
10-15 kropli esencji rumowej

śółtka z cukrem lub syropem cukrowym ubijać trzepaczką sprężynową przez 20-30 min. na
gęstą, puszystą masę (można również miksować w blenderze elektrycznym przez 3-5 min.),
następnie nie przerywając miksowania wlać powoli alkohole, a po nich śmietankę i esencję
rumową.
Krem ten jest znacznie słabszy od poprzednich, ma konsystencję półpłynną, barwę żółtą,
aromat i smak wykwintny jajeczny z akcentem rumowym. Zawartość cukru ok. 50 %.
Pije się go o temp. 8-10 °C.

Krem jajeczno-czekoladowy 22 % (1 l)

6 żółtek
0,25 kg cukru pudru
90 g czekolady proszkowanej lub tyleż gorzkiej czekolady w tabliczce (rozpuszczonej w
mleku)
200 ml mleka pełnego
0,55 l rumu białego 40 % lub 0,5 l wódki czystej 40 %
50 ml rumu złocistego 40 %
3-5 kropli esencji migdałowej (ostrożnie!)

śółtka utrzeć z cukrem pudrem i czekoladą na krem. Nie przerywając mieszania dodawać
powoli alkohol, mleko, esencję migdałową i dalej utrzepywać trzepaczką sprężynową aż do
uzyskania właściwej konsystencji kremu (można również miksować w blenderze
elektrycznym przez 3-5 min.).
Krem ma konsystencję półpłynną, aromat i smak jajeczno-czekoladowy, z lekkim akcentem
migdałowym. Zawartość cukru ok. 35 %.
Pije się go o temp. 8-l0 °C

Krem jajeczno-kakaowy 28 % (1 l)

6 żółtek
0,3 cukru pudru
30-50 g kakao
350 ml mleka pełnego
0,25 l spirytusu 96 %
100 ml rumu złocistego 40 %
2 Ł. cukru wanilinowego lub 20-25 kropli esencji waniliową

śółtka utrzeć z cukrem pudrem, cukrem waniliowym i kakao na jednolitą masę. Nie
przerywając mieszania dodawać powoli alkohole i mleko. Następnie utrzepywać trzepaczką
sprężynową aż do uzyskania właściwej konsystencji kremu (można również miksować w
blenderze elektrycznym przez 3-5 min.).
Krem ma konsystencję półpłynną, aromat i smak jajeczno-kakaowy z akcentem waniliowym.
Zawartość cukru ok. 35 %.
Pije się go o temp. 8-10 °C.

Krem jajeczno-kawowy 24 % (1 l)

6 żółtek
0,3 kg cukru pudru
0,25 l zimnego naparu kawy (50 g kawy i ok. 300 ml wrzątku)
0,25 l spirytusu 96 %
200 ml mleka pełnego
2 Ł. cukru wanilinowego
10-20 kropli esencji rumowej

śółtka utrzeć z cukrem i cukrem w anilinowym na krem, nie przerywając mieszania dodawać
powoli kawę, spirytus i esencję rumową.
Dalej utrzepywać trzepaczką sprężynową aż do uzyskania właściwej konsystencji kremu
(można również miksować w blenderze elektrycznym przez 3-5 min.).
Krem ma konsystencję półpłynną, barwę mlecznokawową, aromat i smak jajeczno-kawowy z
akcentem rumowym. Zawartość cukru ok. 35 %.
Pije się go o temp. 8-10 °C.

Krem jajeczno-korzenny 24 % (1 l)

8 żółtek
0,32 l syropu cukrowego (0,3 kg cukru i 150 ml wody)
2 Ł. cynamonu
1 Ł. gatki muszkatołowej (idealnie zmieloną)
300 ml śmietanki 18 %
0,26 l spirytusu 96 %
2-3 kropli esencji migdałową (ostrożnie!)

śółtka otrzeć z syropem i korzeniami na krem, nie przerywając mieszania dodawać powoli
spirytus, śmietankę i esencję migdałową, dalej utrzepywać trzepaczką sprężynową aż do

uzyskania właściwej konsystencji kremu (można również miksować w blenderze
elektrycznym przez 3-5 min.).
Krem ma konsystencję półpłynną, barwę żółtobrunatną, aromat i smak jajeczno-korzenny.
Zawartość cukru ok. 35 %.
Pije się go o temp. 8-10 °C

Krupnik litewski 40 % (2,2 l)

1Ł. cynamonu
½ Ł. imbiru
1Ł. gałki muszkatołowej
płatki 2 róż
10 listków ruty
10 jagód jałowca
5 goździków
0,4 kg miodu pszczelego
0,1 kg cukru
2 l wódki czystej 45 %

Pokruszone korzenie z płatkami róż, miodem i cukrem gotować w rondelku pod przykryciem
przez 15 min., wlać wódkę, wymieszać, naczynie przykryć i podgrzewać przez 10 min. (nie
gotować!). Przecedzić przez gęste płótno lub flanelę.
Krupnik ma barwę złocistobrunatną, zapach i smak miodowo-korzenny. Zawartość cukru ok.
15 %. Pije się go c temp. 14-16 °C. Można go również pić na gorąco.

Krupnik staropolski 43 % (2,2 l)

0,85 kg (0,6 l) miodu pszczelego
0,6 l wody
skórka z 2 pomarańczy (cienko skrojona)
20 g cynamonu
8-10 ziarenek zielu angielskiego lub goździków
1 Ł. gałki muszkatołowej
laska wanilii lub 2 fiolki esencji waniliowej
2 Ł. kwiatu lipowego.
2 Ł. kwiatu bzu czarnego
1 Ł. kwasku cytrynowego
1 l spirytusu 96 %

Miód z kwaskiem ugotować do lekkiego zarumienienia. W małym rondelku, w małej ilości
wody gotować (pod przykryciem) korzenie. Pod koniec gotowania włożyć skórkę
pomarańczową, przecedzić i dopełnić do 0,6 l gorącą wodą. Korzenny wywar wlać do
gorącego miodu, razem zagotować, odstawić z ognia i ostrożnie wlać spirytus i ewentualnie
esencję, po czym wszystko zmieszać. Zależnie od potrzeby dopełnić krupnik wrzątkiem do
2,2 l. Cedzić natychmiast przez watę lub gęste płótno (jeżeli krupnik ostygnie, nie da się
przesączyć), odstawić na co najmniej 3 tygodnie, ale im dłużej będzie stał, tym będzie lepszy.
W dawnej Polsce na rozgrzewkę pito gorący krupnik mieszany pół na pół z gorącym
topionym masłem w dużym grubym kieliszku lub kubku.
Uwaga: chcąc zrobić krupnik mniej korzenny, należy dać połowę wymienionych ilości
przypraw ziołowo-korzennych.

Krupnik ma barwę złocistobrunatną, charakterystyczny miodowo-korzenny smak i aromat
Zawartość cukru ok. 25 %.
Pije się go o temp. 10-12 °C

Kummel gdański 38 % (1,51)

70 g owoców kminku
5 g owoców kolendry
1 Ł. suszonego owocu koperku
0,55 l spirytusu 96 %
0,7 l wody
0,4 kg cukru
¼ Ł. kwasku cytrynowego

Zioła zalać mieszaniną spirytusu i 0,5 l wody, naczynie szczelnie zamknąć i odstawić do
macerowania. Po 14 dniach przecedzić przez bibułę filtracyjną, wlać do syropu
sporządzonego z cukru i reszty wody (0,2 l) z dodatkiem kwasku cytrynowego, wymieszać,
odstawić i po 7 dniach rozlać do butelek.
Likier ma barwę złocistobrązową, aromat i smak kminkowo - korzenny. Zawartość cukru ok.
26 %.
Pije się go o temp. 8-10 °C.

Likier Acacia 34 % (1,3 l)

200 g płatków z kwiatów akacji
1 l wódki czystej 45%
0,3 kg cukru
150 ml wody
¼ Ł. kwasku cytrynowego

Do gąsiorka wsypać płatki kwiatów akacji i zalać wódką, szczelnie zamknąć i odstawić do
ciepła na 30 dni. Po tym czasie nalew przecedzić i wlać do gorącego syropu sporządzonego z
cukru, wody i kwasku cytrynowego, po wymieszaniu odstawić na 4 miesiące. Następnie
przecedzić przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno i rozlać do butelek.
Likier ma barwę jasnosłomkową, aromat i smak delikatny akacjowy. Zawartość cukru ok. 23
%. Pije się go o temp. 12-14 °C.

Likier ananasowy 30 % (1,4 1)

1 duża puszka ananasa
0,4 kg cukru
laska wanilii
2 Ł. cynamonu
zalewa z puszki
0,5 l spirytusu 96 %
0,5 l wódki czystej 40 %

Wyjąć z puszki plastry ananasa, pokroić w drobne kawałki, włożyć do gąsiorka, dodać
korzenie i spirytus zmieszany z wódką. Macerować przez 2 tygodnie. Po tym czasie zlać
nalewkę i dodać ją do syropu z cukru i soku ananasowego (wcześniej sporządzonego),

zamieszać i odstawić na dalsze 3 tygodnie. Po tym czasie przecedzić przez bibułę filtracyjną
lub gęste płótno.
Likier ma barwę jasnozłocistą. Zawartość cukru ok. 38%.
Pije się go o temp. 14-16 °C.

Likier Angelica 40 % (1,4 l)

150 g korzenia arcydzięgla
1 Ł. cynamonu
1 Ł. gałki muszkatołowej
1 goździk
0,6 l spirytusu 96 %
0,6 l wody
0,4 kg cukru
1/3 Ł. kwasku cytrynowego

Rozdrobnić korzenie areydzięgla na małe kawałki, włożyć do gąsiorka dodać pozostałe
korzenie i mieszaninę spirytusu oraz 0,4 l wody. wymieszać i odstawić szczelnie zamknięte
naczynie do ciepła na 10 dni. Po tym czasie przecedzić nalew (odcisnąwszy korzenie), dodać
zimny syrop sporządzony z reszty wody i kwasku cytrynowego, po czym odstawić na dalsze
30 dni Następnie przecedzić przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno i rozlać do butelek.
Likier ma barwę jasnobrunatną, aromat i smak swoisty eteryczno-korzenny. Zawartość cukru
ok. 28 %.
Pije się go o temp. 10-12 °C.

Likier typu Anisette (1) 36 % (1,8 l)

30 g owocu anyżu
1 Ł. cynamonu
2 Ł. owoców kolendry
0,5 l spirytusu 96 %
0,5 l wódki czystej 40 %
0,75 kg cukru
0,4 l wody
½ Ł. kwasku cytrynowego

Rozdrobnione (zmielone) ziarna anyżu oraz pozostałe przyprawy zalać w gąsiorku
alkoholami, szczelnie zamknąć i odstawić do ciemnego i ciepłego miejsca na 14 dni. Po tym
czasie przecedzić nalew i dodać syrop sporządzony z cukru, wody i kwasku cytrynowego,
dobrze wymieszać i odstawić na dalsze 2 tygodnie, po czym przecedzić przez bibułę
filtracyjną lub gęste płótno i rozlewać do butelek.
Likier ma barwę zielonkawobrunatną, aromat i smak anyżowy. Zawartość cukru ok. 40 %.
Pije się go o temp. 10-12 °C.

Likier typu Anisette (2) 32 % (2,4 l)

50 g anyżu gwiaździstego
1 Ł. cynamonu
2 Ł. kolendry

0,8 l wody
0,6 l spirytusu 96 %
0,5 l wódki czystej 40 %
0,8 l syropu cukrowego
1-2 Ł. kwasku cytrynowego

Rozdrobnione (zmielone) ziarna i cynamon zalać gorącą wodą i odstawić na 24 godz. oraz
poddać destylacji, odbierając tylko 0,5 l. Następnie destylat połączyć ze spirytusem, wódką i
syropem cukrowym z dodatkiem kwasku cytrynowego, dobrze wymieszać i odstawić na 14
dni, po czym przecedzić przez gęste płótno lub flanelę oraz rozlać do butelek.
Likier jest bezbarwny, ma subtelny, łagodny aromat i smak anyżowy. Zawartość cukru ok. 32
%.
Pije się go o temp. 10-12 °C. Uwaga: likier ten można otrzymać bez procesu destylacji,
sporządzając nalew na wymienione składniki roślinne spirytusem i wódką, z dodatkiem 0,5 l
wody, barwa jego będzie jasnobrunatna.

Likier aptekarski 38 % (2 l)

25 g korzenia goryczki
25 g skórki pomarańczowej (cienko skrojonej)
20 g suszonych czarnych jagód
0,8 l spirytusu 96 %
1 l wody
0,4 kg cukru

Rozdrobnione przyprawy zalać w gąsiorku mieszaniną spirytusu i wody, naczynie szczelnie
zamknąć i odstawić na 8 dni. Odcedzony nalew dodać do gorącego syropu sporządzonego z
cukru i wody, dobrze wymieszać, po czym odstawić na 30 dni. Po tym czasie likier
przecedzić przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno i rozlać do butelek.
Likier ma barwę czerwonobrunatną, aromat i smak korzenno-owocowy. Zawartość cukru ok.
20%. Pije się go o temp. 10-12 °C.

Likier arcydzięglowy 35 % (1,5 l)

30 g świeżych rozdrobnionych łodyg arcydzięgla
2 g cynamonu
1/3 Ł. gałki muszkatołowej
5 g lawendy
5 g tymianku
10 goździków
5 g liści melisy
0,4 kg cukru
0,2 l wody
1 l rozcieńczonego spirytusu do 70 %

Arcydzięgiel zalać spirytusem i pozostawić naczynie na 14 dni. Po tym czasie dodać resztę
ziół i korzeni, macerować następnie przez 7 dni, dodać syrop z cukru i wody, zamieszać i
odstawić ponownie na 3 tygodnie. Przecedzić przez bibułę filtracyjną lub gęste sito, rozlać do
butelek.

Likier ma barwę zielonkawobrunatną. Zawartość cukru ok. 38 %.
Pije się go o temp. 10-12 °C.

Likier bakaliowy 38 % (1,5 l)

100 g rodzynków
50 g suszonych śliwek
50 g daktyli
75 g fig
1 laska wanilii
2 goździki
5 g cynamonu
5 listków laurowych
skórka z 1 pomarańczy
skórka z 1 cytryny
60 ml soku cytrynowego
1 l spirytusu 70 %
0,5 l wina gronowego białego deserowego (pożądana malaga)
0,5 l syropu cytrynowego

Rozdrobnione bakalie wraz ze skórkami cytrusowymi macerować w spirytusie przez 14 dni,
przecedzić przez gęste sito, dodać wino, sok cytrynowy i syrop, wymieszać i odstawić
naczynie z likierem na 3 miesiące. Po tym czasie przecedzić likier przez gęste płótno lub
watę i rozlać do butelek.
Likier ma barwę brunatną, przyjemny bakaliowy aromat i smak. Zawartość cukru ok. 40 %.
Pije się go o temp. 18-20 °C.

Likier typu Benedictine 40 % (1,5 l)

6 g goździków
5 g gałki muszkatołowej
6g cynamonu
3 g suszonych liści mięty pieprzowej
7 g korzenia arcydzięgla
3 g ziela miodownika (koniczyny łąkowej)
10 g kardamonu
10 g kłącza tataraku
0,6 l spirytusu 96 %
0,55 l wody
0,6 kg cukru
¼ Ł. kwasku cytrynowego

Rozdrobnione zioła zalać wrzącym syropem sporządzonym z cukru, wody i kwasku
cytrynowego, lekko podgotować pod przykryciem na małym ogniu, przecedzić do butli lub
małego gąsiorka, szczelnie zamknąć i odstawić. Po 7 dniach przecedzić przez gęste płótno,
dodać spirytus, wymieszać i przenieść w chłodne, ciemne miejsce. Po 3-4 miesiącach rozlać
do ciemnych butelek.
Likier ma barwę zielonobrunatną. aromat i smak ziołowo-korzenny. Zawartość cukru ok. 40
%.
Pije się go o temp. 10-12 °C

Likier blackberry 35 % (1,4 l)

0,71 soku jeżynowego (z sokowirówki)
0,51 spirytusu 96 %
70 ml syropu grenadine
70 ml syropu malinowego
70 ml syropu truskawkowego
5 kropli esencji rumową

Do gąsiorka wiać sok i spirytus, szczelnie zamknąć i odstawić na 14 dni. Po tym czasie dodać
syropy i esencję rumową, wymieszać i rozlać do butelek, odstawiając je na 2 miesiące.
Likier ma barwę czerwonowiśniową. aromat i smak jeżynowy. Zawartość cukru ok. 25 %.
Pije się go o temp. 10-12 °C

Likier typu Black Sambuca 30 % (1,3 1)

50 g suszonych owoców bzu czarnego
30 g suszonych kwiatów bzu czarnego
20 g anyżu
1 laska wanilii
50 g suszonych skórek pomarańczowych
1 l spirytusu 60'
0,45 l syropu cukrowego

Surowce suszone zalać w naczyniu spirytusem i macerować pod przykryciem przez 14 dni.
Po tym czasie nalew przecedzić przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno, dodać syrop
cukrowy, dobrze wymieszać i rozlać do butelek. Pić można po 3 miesiącach.

Likier ma barwę brunatnoczerwoną, zapach i smak charakterystyczny dla owoców bzu z
delikatnym akcentem anyżowym. Zawartość cukru ok. 40 %.
Pije się go o temp. 10-12 °C.

Likier Carnation 25 % (1,8 l)

250 g płatków kwiatów czerwonych goździków
1 l wódki czystej 40 %
2 goździki
1 Ł. cynamonu
0,5 kg cukru
0,5 l wody
½ Ł. kwasku cytrynowego

W szczelnie zamkniętym gąsiorku macerować w wódce płatki wraz z korzeniami w cieple
przez 30 dni. Po tym czasie przecedzić nalew i zmieszać z letnim syropem sporządzonym z
cukru, wody i kwasku cytrynowego, po czym rozlać do butelek, odstawiając je na dwa
miesiące.
Likier ma barwę czerwoną z akcentem brązowym, aromat i smak subtelny — goździkowy.
Zawartość cukru 37 %. Pije się go o temp. l2-14 °C

Likier typu Cassis 35% (2,7 l)

1 l soku z porzeczek czarnych (z sokowirówki)
100 ml soku wiśniowego
100 ml soku malinowego
100 ml soku z czarnych jagód
skórka z 1 pomarańczy (cienko skrojona)
2 fiolki esencji waniliowej
0,8 kg cukru
1 l spirytusu 96 %

Soki podgrzać, rozpuścić cukier, ochłodzić, wlać do gąsiorka, dodać resztę składników,
wymieszać i odstawić w ciepłe miejsce.
Po 3-4 miesiącach przecedzić przez bibułkę filtracyjną lub gęste płótno i rozlać do butelek.
Likier ma barwę wiśniowobrązową, aromat i smak swoisty porzeczek czarnych. Zawartość
cukru ok. 38 %.
Pije się go o temp. 10-12 °C

Likier typu Chartreuse 40 % (1,5 l)

5 g liści melisy
5 g ziela hyzopu
5 g kłączy marzanny
5 g ziela tymianku
5 g kwiatu lawendy
5 g kwiatu lipowego
5 g liści mięty pieprzowej
5 g korzenia arcydzieła
5 g owocu anyżu
5 g nasion kardamonu
5 g gałki muszkatołowej
5 g kłącza tataraku
3 g pączków topoli
skórka suszona z 2 pomarańczy
0,5 kg cukru
0,6 l wody
30 ml soku cytrynowego
0,65 l spirytusu 96 %
barwnik spożywczy żółty lub zielony

Rozdrobnione zioła zalać wrzącym syropem sporządzonym z cukru i wody, lekko
podgotować pod przykryciem na małym ogniu, przelać do butli lub małego gąsiorka.
szczelnie zamknąć i odstawić. Po 7 dniach przecedzić przez gęste płótno, dodać spirytus i sok
cytrynowy oraz zabarwić całość likieru, robiąc ostrożnie próbę barwną w małej jego ilości.
Likier ma barwę żółtą lub zieloną (zależnie od barwnika), aromat i smak swoisty ziołowo-
korzenny. Zawartość cukru ok. 32 %.
Pije się go o temp. 14-16 °C.

Likier typu Curacao 36 % (2,4 l)

skórki z 4 średniej wielkości pomarańczy (cienko skrojone)
½ Ł. cynamonu
½ Ł. gałki muszkatołowej
¼ Ł. kwasku cytrynowego
1,25 l wódki czystej 45 %
0,5 kg cukru

Pokrojone skórki zalać wódką, dodać przyprawy, naczynie szczelnie zamknąć i odstawić. Po
4-6 tygodniach przecedzić przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno, dodać cukier i kwasek
cytrynowy i wstrząsnąć naczyniem aż się rozpuści. W razie potrzeby lekko podbarwić
karmelem. Rozlać do butelek.
Likier ma barwę żółtozłocistą, aromat i smak pomarańczowy z lekkim akcentem korzennym
Zawartość cukru ok. 34 %.
Pije się go o temp. 10-12 °C

Likier cytrynowy 40% (2,4 l)

skórki z 3 cytryn (cienko skrojone)
1 l spirytusu 96 %
0,85 l wody
0,85 kg cukru
2 torebki cukru wanilinowego
60 ml soku cytrynowego

Pokrojoną skórkę cytrynową zalać mieszaniną 0,5 l spirytusu i 0,4 l wody i odstawić w
szczelnie zamkniętym naczyniu na 7-10 dni. Zrobić syrop z cukru, cukru wanilinowego, soku
cytrynowego i reszty wody (0,45 l), wlać do niego przecedzoną nalewkę i dodać pozostałą
ilość spirytusu. Po 2-3 tygodniach przecedzić przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno i rozlać
do butelek.
Likier ma barwę jasnożółtą. subtelny aromat i smak cytrynowy. Zawartość cukru ok. 31 %.
Pije się go o temp. 10-12 °C.

Likier czekoladowo-miętowy 36 % (1,8 l)

50 g kakao
pocięta laska wanilii
2 g cynamonu
2 g goździków
oberwane listki z 15 świeżych gałązek mięty pieprzowej (ok. 100 g)
spirytus rozcieńczony do 65 %
0,75 kg cukru
0,375 l wody

Pierwszych pięć składników zalać w naczyniu spirytusem i odstawić do ciepłego miejsca na
10 dni. Po tym czasie przecedzić przez gęste sito i dodać do gorącego syropu sporządzonego
z cukru i wody. Przed rozlaniem do butelek przecedzić likier przez bibułę filtracyjną lub
gęste płótno.

Likier ma barwę brunatną, aromat i smak czekoladowo-mię-towy. Zawartość cukru ok. 38 %.
Pije się go o temp. 12-14 °C

Likier czereśniowy 36 % (2 l)

0,8 kg wydrylowanych czereśni (mieszanych żółtych i czerwonych)
5 g cynamonu
5 goździków
świeża skórka z 1 cytryny
1 l spirytusu 70 %
0,25 l wina czerwonego wytrawnego
0,5 l syropu cukrowego

Czereśnie, korzenie i skórkę cytrynową zalać w naczyniu spirytusem i odstawić pod
szczelnym przykryciem na 3 tygodnie. Po tym czasie przecedzić nalew i dodać wino oraz
syrop cukrowy, zamieszać i ponownie odstawić na dalsze 3 tygodnie. Następnie przecedzić
likier przez gęste płótno lub flanelę i rozlać do butelek.
Likier ma barwę czerwoną, subtelny aromat i smak czereśniowy z lekkim akcentem
korzennym. Zawartość cukru 32 %.
Pije się go o temp. 12-14 °C.

Likier gorzki-żołądkawy 40 % (1,5 l)

6 g owoców anyżu
6 g owoców jałowca
6 g liści szałwi
6 g liści piołunu
6 g kłącza tataraku
5 g ziela kopru włoskiego
6 g korzenia arcydzięgla
5 g ziela hyzopu
5 g owoców kolendry
5 liści krwawnika
3 liście orzecha włoskiego
4 g liści mięty pieprzowej (suszonej)
4 g kwiatu lawendy
4 g szyszek chmielu
10 g cynamonu
4 g goździków
skórka z 1 pomarańczy (cienko skrojona)
0,6 l spirytusu 96 %
0,4 kg cukru
0,7 l wody
¼ Ł. kwasku cytrynowego

Rozdrobnione zioła i korzenie oraz skórkę zalać w naczyniu mieszaniną spirytusu i połową
(0,35 l), zamknąć szczelnie i odstawić. Po 2-3 miesiącach przecedzić przez bibułę filtracyjną
lub gęste płótno, wlać do syropu sporządzonego z cukru, reszty wody (0,35 l) i kwasku
cytrynowego, wszystko zmieszać, po czym rozlać do butelek. Pić po 2 miesiącach.
Likier ma barwę brunatną, aromat i smak gorzko-korzenny. Zawartość cukru ok. 27 %.

Pije się go o temp. 10-12 °C.

Likier Grenadine 38 % (2,5 l)

1,2 l syropu grenadine
0,3 l syropu malinowego
30 ml soku cytrynowego
1 l spirytusu 96 %

Wszystkie składniki zmieszać w naczyniu i odstawić. Po 3-4 tygodniach przecedzić przez
gęste płótno i rozlać do butelek. W ten sposób można sporządzić likier owocowy z każdego
(aromatycznego) syropu owocowego — zaprawy owocowej.
Likier ma barwę czerwoną, delikatny aromat i smak owocu granatu. Zawartość cukru ok. 38
%.
Pije się go o temp. 14-16 °C.

Likier Griotte 35 % (1,4 l)

0,7 l soku z wiśni bez pestek (z sokowirówki)
0,5 l spirytusu 96 %
150 ml syropu z porzeczek czarnych
50 ml syropu wiśniowego
2-3 krople esencji migdałowej (ostrożnie!)

Wszystkie składniki wlać do gąsiorka, dobrze wymieszać, szczelnie zamknąć i odstawić na
30 dni. Po tym czasie likier przecedzić przez bibułę filtracyjną lub gęste sito i rozlać do
butelek.
Likier ma barwę ciemnowiśniową, swoisty aromat i smak z akcentem wiśniowym. Zawartość
cukru ok. 25 %.
Pije się go o temp. 10-12 °C.

Likier herbaciany 28 % (2 l)

30 g herbaty (doskonałego gatunku)
3-4 goździki
0,4 l wrzącej wody
skórka z 1 cytryny (cienko skrojona)
30 ml soku cytrynowego
0,5 l spirytusu 96 %
0,75 l wina białego deserowego 14-16 %
0,6 kg cukru

Herbatę wraz z goździkami i pokrojoną skórką cytrynową zaparzyć dobrze wrzątkiem w
dużym wygrzanym imbryku. Gdy napar ostygnie, przecedzić do naczynia z uprzednio
wlanym spirytusem, winem, sokiem cytrynowym oraz rozpuszczonym w nich cukrem (na
zimno). Całość wymieszać, przesączyć przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno, rozlać do
butelek i odstawić na 3 miesiące.
Likier ma barwę brunarnoczerwoną, swoisty herbaciany aromat i smak z lekkim akcentem
korzennym. Zawartość cukru ok. 38 %.
Pije się go o temp. 10-12 °C.

Likier typu Irish Cream 35 % (1,4 l)

0,5 l śmietanki homogenizowanej pasteryzowanej. 35 %
0,5 l spirytusu 96 %
100 ml Irish Whiskey 43 %
0,5 kg cukru
2 laski wanilii
skórka starta z 1 cytryny
1 Ł. Karmelu

Wszystkie składniki zmieszać w gąsiorku (wanilię pokroić w małe kawałki), szczelnie
zamknąć i odstawić na 6 tygodni. Po tym czasie likier przecedzić przez bibułę filtracyjną lub
gęste płótno i rozlać do butelek.
Likier ma barwę kremowobrunatną, aromat i smak śmietankowo-waniliowy. Zawartość
cukru ok. 36%. Pije się go o temp. 10-12 °C.

Likier jaśminowy 32 % (1,3 l)

200 g płatków z kwiatu jaśminu
1 l wódki czystej 45 %
0,4 l syropu cukrowego
½ Ł. kwasku cytrynowego

Do małego gąsiorka wsypać płatki i zalać wódką, szczelnie zamknąć i odstawić do ciepła na
30 dni. Po tym czasie nalew przecedzić i wlać do gorącego syropu z rozpuszczonym
kwaskiem cytrynowym, po wymieszaniu odstawić na 4 miesiące. Następnie przecedzić przez
bibułę filtracyjną lub gęste płótno i rozlać do butelek.
Likier ma barwę jasnosłomkową, aromat i smak delikatny. Zawartość cukru ok. 25 %.
Pije się go o temp. 12-14 °C. Uwaga: kwiaty jaśminu należy zerwać wcześnie rano!

Likier kakaowy typu Cacao Choix 32 % (2,9 l)

150 g kakao (dobrej jakości)
1-2 laski wanilii lub 1-2 fiołki esencji waniliowej
5 goździków
2 Ł. cynamonu
1 l spirytusu 96 %
1,4 l wody
1 kg cukru
¾ Ł. kwasku cytrynowego

Kakao wraz z korzeniami zalać spirytusem i trzymać w zamkniętym naczyniu przez 14 dni w
temperaturze pokojowej, wstrząsając codziennie naczyniem, po czym przefiltrować przez
flanelę lub gęste płótno. Pozostałe na tkaninie kakao zalać połową ilości gorącej wody (0,7
1), a po ostudzeniu i odsączeniu dodać do poprzednio przesączonej nalewki kakaowej.
Połączoną nalewkę wlać do gorącego syropu sporządzonego z cukru i pozostałej wody (0,7
1) oraz kwasku cytrynowego, po czym naczynie odstawić. Po pół roku przefiltrować przez
watę i rozlać do butelek.

Likier ma barwę ciemnobrunatną, aromat i smak kakaowy, lekko korzenny. Zawartość cukru
ok. 34%.
Pije się go o temp. 10-12 °C

Likier kawowy typu Kahlúa 27 % (1,4 l)

30 g kawy rozpuszczalnej typu Nescafé
0,3 l wrzątku
0,6 kg cukru
⅓ Ł. kwasku cytrynowego
0,9 l winiaku 40 %
100 ml rumu złocistego 40 %
1 laska wanilii lub 2 fiolki esencji waniliowej

W rondelku rozprowadzić kawę wrzątkiem, dodać cukier, kwasek cytrynowy i mieszać do
całkowitego rozpuszczenia, trzymając rondelek na małym ogniu, następnie szybko wlać
wódkę, dodać wanilię przekrojoną wzdłuż lub esencję waniliową, zamieszać i odstawić na 2
tygodnie. Po tym czasie przecedzić przez gęste płótno i rozlać do butelek.
Likier ma barwę ciemnobrunatną, aromat i smak kawowy, bardzo esencjonalny. Zawartość
cukru ok. 40 %. Pije się go o temp. 10-12 °C

Likier kawowy Mocca 34 % (2,15 l)

200 g aromatycznej, świeżo i drobno zmielonej kawy (wysokiego gatunku)
½ laski wanilii lub 1 fiolka esencji waniliowej
3-5 kropli esencji migdałowej (ostrożnie!)
0,75 kg cukru
½ Ł. kwasku cytrynowego
0,9 l wody
0,6 l spirytusu 96 %
0,4 l wódki czystej 40 %

Kawę wraz z aromatami zalać alkoholami, naczynie szczelnie zamknąć i odstawić na 10-14
dni. Do gorącego syropu z cukru, wody i kwasku cytrynowego wlać odstały i przecedzony
przez gęste płótno nalew kawowy, wymieszać, ostudzić, przefiltrować przez watę, po czym
rozlać do butelek i odstawić na co najmniej pół roku.
Likier ma barwę ciemnobrunatną, aromat i smak kawowy, bardzo mocny. Zawartość
cukru ok. 35 %. Pije się go o temp. 10-12 °C.

Likier kremowy (1) 18 % (1,25 l)

4 laski wanilii
0,25 l spirytusu 96 %
0,4 l syropu cukrowego
0,65 l śmietanki homogenizowanej, pasteryzowanej 18-25 %
1 Ł. karmelu

Pokrojoną wanilię zalać w hermetycznym naczyniu spirytusem i odstawić na 6 tygodni. Po
tym czasie przecedzić nalew przez bibułę filtracyjną, dodać syrop, śmietankę i karmel,
dobrze wymieszać i rozlać do butelek, przechowując następnie w chłodzie.

Likier jest nieprzejrzysty, ma barwę mleczno-jasnobrązową, konsystencji lekko kremowej,
zapach i smak śmietankowo-waniliowy. Zawartość cukru ok. 40%.
Pije się go o temp. 10-12 °C. Uwaga; przed użyciem butelkę wstrząsnąć.

Likier kremowy (2) 18 % (2,1 l)

2-3 land wanilii
1 l rumu białego 40 %, wódki czystej 40 % lub brandy 40 %
0,7 l mleka zagęszczonego, słodzonego
0,5 l syropu cukrowego
1-2 Ł. karmelu

Wanilię rozdrobnić i macerować w wybranym alkoholu, w naczyniu pod przykryciem przez
14 dni. Po tym czasie przecedzić nalew przez bibułę filtracyjną, dodać mleko, syrop cukrowy
oraz karmel, dobrze zmieszać i rozlać do butelek, przechowując w chłodzie.
Likier jest nieprzejrzysty, ma barwę od mleczno-jasnobrązowej do mleczno-ciemnobrązowej,
o konsystencji lekko kremowej, zapachu i smaku śmietankowo-waniliowym. Zawartość
cukru ok. 40 %.
Pije się go o temp. 10-12 °C. Uwaga: przed użyciem butelkę wstrząsnąć.

Likier kresowy 36 % (2,5 l)

3 garście świeżo zerwanego kwiatu lipowego
1,5 l spirytusu 70 %
1 l syropu cukrowego
100 ml soku cytrynowego

Do gąsiorka wrzucić kwiaty i zalać spirytusem. Naczynie szczelnie zamknąć i odstawić w
ciemne i ciepłe miejsce na 14 dni, potrząsając nim od czasu do czasu. Nalew lipowy
przecedzić przez gęste płótno lub flanelę i wlać do gorącego syropu cukrowego zmieszanego
z sokiem cytrynowym. Po wymieszaniu przecedzić ponownie przez gęste płótno lub flanelę i
rozlać do butelek.
Likier ma barwę jasnosłomkową, delikatny, swoisty aromat i smak lipowy. Zawartość cukru
ok. 40 %.
Pije się go o temp. 10-12 °C

Likier malinowy 40 % (2,7 l)

1 l soku malinowego (z sokowirówki)
0,15 l soku z porzeczek czerwonych lub wiśniowego
1 kg cukru
1 l spirytusu 96 %
4-5 goździków (niekoniecznie)

Świeże przecedzone soki zagotować z cukrem i ewentualnie z goździkami, do gorącego
syropu wlać spirytus, wymieszać, przecedzić przez gęste płótno, rozlać do butelek i odstawić
na 3 miesiące.
Likier ma barwę jasnoczerwoną, aromat i smak subtelny malinowy. Zawartość cukru ok. 40
%.
Pije się go o temp. 10-12 °C

Likier typu Mandaryn Ginger 40 % (2,2 l)

300 g suszonych skórek mandarynkowych
3 Ł. imbiru
3 goździki
2 Ł. rodzynek
1 l soku pomarańczowego 100 %
0,25 l miodu pszczelego (płynnego)
0,2 kg cukru
fiolka esencji rumową
2 Ł. karmelu
0,6 l spirytusu 96 %

Rozdrobnioną suszoną skórkę mandarynkową wraz z korzeniami i (opłukanymi) rodzynkami
zalać w gąsiorku spirytusem i odstawić do ciepła na 5 dni W gorącym soku pomarańczowym
rozpuścić miód i cukier, wymieszać, i do gorącego syropu z karmelem dodać nalewkę wraz z
esencją rumową, zamieszać po czym odstawić na 14 dni. Po rym czasie przecedzić likier
przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno i rozlać do butelek.
likier ma barwę pomarańczowobrązową. aromat i smak korzenno-pomarańczowy. Zawartość
cukru ok. 20 %.
Pije się go o temp. 10-12 °C i przecedzić przez gęste płótno lub flanelę, po czym rozlać do
butelek. Nadaje się od razu do picia.

Likier Mandarinetto 30 % (1,9 l)

50 g suszonych skórek mandarynkowych świeże skórki z 5 mandarynek
0,6 l spirytusu 96 %
0,6 kg cukru
1 l soku mandarynkowego świeżo wyciśniętego
2 goździki
1 laska wanilii

Skórki mandarynkowe wraz z rozdrobnioną wanilią i goździkami zalać w butli spirytusem,
zamknąć szczelnie i odstawić na 7 dni. Po tym czasie nalew przepuścić przez bibułę
filtracyjną, wlać do gorącego syropu z cukru i soku mandarynkowego, zamieszać likier ma
barwę jasnopomarańczową, aromat i smak mandarynkowy, łagodny. Zawartość cukru ok. 40
%.
Pije się go w temp. 12-14 °C.

Likier typu Maraschino 36 % (2,4 l)

0,6 l soku z białych czereśni bez pestek (z sokowirówki)
0,5 l soku malinowego (z sokowirówki)
60 g pestek czereśniowych (rozgniecionych)
skórka z 2 pomarańczy (cienko skrojona)
0,8 kg cukru
0,9 l spirytusu 96 %

Rozmieszać na gorąco soki, cukier, pestki i pokrojoną skórkę pomarańczową, ostudzić, dodać
spirytus i odstawić szczelnie zamknięte naczynie do ciepłego miejsca. Po 14 dniach
przecedzić przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno, rozlać do butelek i odstawić jeszcze na
miesiąc.
Likier ma barwę różową, aromat i smak przypominający maraschino (lekko migdałowy).
Zawartość cukru ok. 40 %.
Pije się go o temp. 10-12 °C.

Likier meksykański (1) 36 %

1 część objętościowa likieru cytrynowego
1 część objętościowa likieru waniliowego

Zamieszać dobrze oba likiery i odstawić naczynie na 14 dni.
Likier ma barwę bursztynową, aromat i smak korzenno-owocowy. Zawartość cukru ok. 30%.
Pije się go o temp. 16-18 °C.

Likier meksykański (2) 20 % (2,8 l)

2 l wódki czystej 45 %
skórka z 2 cytryn
120 ml soku cytrynowego
20 g lasek wanilii
1 l syropu cukrowego

Do naczynia z wódką dodać skórki cytrynowe, rozdrobnioną wanilię i sok cytrynowy,
zostawić pod przykryciem na 10 dni, następnie przepuścić przez bibułę filtracyjną, dodać
syrop cukrowy, wymieszać, przecedzić przez gęste płótno lub flanelę i rozlać do butelek.
Likier ma barwę jasnożółtą, aromat i smak cytrynowo-waniliowy, subtelny. Zawartość cukru
ok. 45 %.
Pije się go o temp. 12-14 °C. Uwaga: dla wzmocnienia aromatu i smaku cytrynowego
zamiast syropu cukrowego można dać syrop cytrynowy lub syrop z limy.

Likier miętowy 30% (1,6 l)

30 g liści mięty pieprzowej (pożądana świeża)
⅓ Ł. kwasku cytrynowego
0,6 kg cukru
0,3 l wody
0,5 l spirytusu 96 %
1,0 l wódki 40 %

Zalać miętę spirytusem zmieszanym z wódką oraz kwaskiem cytrynowym i odstawić na 24
godziny. Przecedzić, po czym do gorącego syropu z cukru i wody dodać nalewkę, dobrze
wymieszać i ponownie odstawić na 3—4 dni. Po tym czasie przecedzić likier przez bibułę
filtracyjną lub gęste płótno.
Likier ma barwę zielonobrunatną. Zawartość cukru ok. 30 %.
Pije się go o temp. 8-10 °C.

Likier mleczny typu Mordwin 26 % (2,3 l)

0,5 kg cytryn
1 kg cukru
1 l mleka pełnego
0,5 l spirytusu 96 %
0,25 l rumu białego
0,25 l rumu złocistego
2 laski wanilii lub 2 fiolki esencji waniliowej

Cienko skrojoną skórkę z cytryn wrzucić do gąsiorka, dodać pokrojone w plastry oskórowane
cytryny (pestki usunąć), zasypać cukrem, dodać pokrojoną wanilię lub esencję waniliową,
wlać mleko i alkohole, gąsiorek zakorkować, pozostawić w cieple i codziennie parę razy nim
potrząsnąć, aby cukier zupełnie się rozpuścił. Po 6-8 tygodniach, gdy białko się mocno
zetnie, wyjąć z gąsiorka skórki cytryny i wanilię, a płyn przefiltrować przez warstwę waty
przykrytą gęstym płótnem. Powstały ze ścięcia się mleka słodki twarożek można użyć jako
nadzienie do naleśników, tortów lub kruchych ciasteczek. Gotowy likier rozlać do ciemnych
butelek i przechowywać w ciemnym, chłodnym miejscu przez 2 miesiące.
Likier ma barwę słomkową, aromat i smak mleczno-cytrynowo-irysowy, jest bardzo słodki.
Zawartość cukru ok. 45%.
Pije się go o temp. 8-10 °C. Uwaga: zamiast wanilii można zaromatyzować likier 5-8 (nie
więcej!) kroplami esencji migdałowej. Ilość cukru można zmniejszyć według upodobania.

Likier morelowy 30 % (2 l)

1 kg moreli (soczystych i dojrzałych)
0,6 l spirytusu 96 %
80 ml rumu złocistego 40 %
80 ml brandy (winiaku)
0,8 kg cukru

Pokrojone na ćwiartki morele i jądra ich pestek zalać mieszaniną spirytusu z 0,4 l wody,
naczynie szczelnie zamknąć i odstawić. Po 2 miesiącach odcedzić i dodać pozostałe alkohole.
Sporządzić syrop z cukru i reszty wody (0,35 l), wlać do niego nalewkę, przesączyć przez
bibułę filtracyjną lub gęste płótno i odstawić na dalszy miesiąc
Likier ma barwę żółtopomarańczowobrunatną, wykwintny zapach i smak morelowy, z
akcentem migdałowym. Zawartość cukru ok. 45 %.
Pije się go o temp. 10-22 °C Uwaga: owoce po maceracji są dobre do sporządzania
kompotów, soków owocowych, lodów, a zalane syropem morolowym lub brzoskwiniowym
są dobrym deserem do kawy.

Likier Persico 32 % (1,5 l)

0.5 kg cukru
0,5 l wody
0,5 l spirytusu 96 %
50 g gorzkich migdałów
2 Ł. cynamonu

Z wody i cukru zrobić syrop, gdy przestygnie wlać do naczynia spirytus, potłuczone migdały
i cynamon, dobrze wymieszać po czym zamknąć naczynie. Po 10 dniach likier przecedzić
przez gęste płótno lub flanelę.
Likier ma barwę jasnobrązową i charakterystyczny, łagodny aromat i smak migdałowy.
Zawartość cukru 25 %.
Pije się go o temp. 10-12 °C.

Likier pomarańczowy 40 % (2,4 1)

3 pomarańcze średniej wielkości (cienko skrojone) 11 spirytusu 96 % 0,751 wody 0,9 kg
cukru
Skórki z pomarańczy wraz z wyciśniętym z nich sokiem zalać mieszaniną spirytusu z 0,30 1
wody i trzymać w szczelnym naczyniu przez 3-4 tygodnie. Zrobić z cukru i reszty wody
(0,45 1) syrop, do gorącego wiać nalewkę pomarańczową i odstawić na co najmniej 2
tygodnie.
likier ma barwę żółtopomarańczową, aromat i smak pomarańczowy. Zawartość cukru ok. 36
%. Pije się go o temp. 10-12 °C

Likier poziomkowy 1 35 % (1,4 l)

0,75 1soku poziomkowego (z sokowirówki)
0,5 1 spirytusu 96 %
300 ml syropu truskawkowego
1 torebka cukru wanilinowego

Sok poziomkowy zamieszać w gąsiorku ze spirytusem, zaniknąć szczelnie i odstawić na 3
tygodnie. Po przecedzeniu dodać syrop i cukier wanilinowy, dobrze wymieszać i odstawić na
dalsze 30 dni. Po tym czasie przecedzić likier przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno i rozlać
do butelek.
Likier ma barwę różowoczerwoną, aromat i smak poziomkowy. Zawartość cukru ok. 20 %.
Pije się go o temp. 10-12 °C.

Likier poziomkowy 2 35 % (2,9 1)

1,2 1 soku poziomkowego skórka skrojona z 4 pomarańczy
1 l spirytusu 70 %
0,8 1 syropu cukrowego

Do małego gąsiorka wlać sok poziomkowy, dodać skórki pomarańczowe oraz spirytus,
odstawić naczynie pod zamknięciem na 3-5 miesięcy. Po tym czasie nalew przecedzić przez
gęste płótno lub flanelę, dodać syrop, zamieszać i ponownie przecedzić przez gęste płótno,
następnie rozlać do butelek. Pić po 3 miesiącach.
Likier ma barwę jasnoczerwoną, bardzo przyjemny aromat i smak poziomkowy. Zawartość
cukru ok. 30 %.
Pije się go o temp. 12-14 °C

Likier różany 1 35 % (2 1)

0,5 płatków róży czerwonej (cukrowej)

0,3 l syropu malinowego
0,4 l syropu poziomkowego
0,31 syropu truskawkowego
3 goździki
50 ml soku cytrynowego
1 l spirytusu 96 %
0,61 wódki czystej 40 %

Płatki oczyścić z białych i żółtych zakończeń, delikatnie wypłukać i umieścić wraz z
goździkami w małym gąsiorku, zalać spirytusem wraz z wódką i odstawić na 3-4 tygodnie.
Po tym czasie nalewkę odcedzić, dodać sok cytrynowy i syropy, zamieszać i pozostawić na 3
miesiące. Przecedzić likier przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno i rozlać do butelek.
Likier ma barwę różowoczerwoną, aromat i smak różano-owocowy. Zawartość cukru ok. 35
%.
Pije się go o temp. 12-14 °C.

Likier różany 2 35 % (2,5 1)

0,5 kg piątków róży czerwonej (cukrowej)
1,1 l spirytusu 96 %
60 ml soku cytrynowego
0,51 wódki czystej 40 %
1,1 l syropu cukrowego

Płatki oczyścić z białych i żółtych zakończeń, sparzyć na sicie wrzącą wodą, w celu pozbycia
się goryczy i przenieść do butli, a następnie zaraz zalać spirytusem zmieszanym z sokiem
cytrynowym oraz dobrze wymieszać. Płatki róży muszą być całkowicie zanurzone w
spirytusie. Naczynie odstawić w ciepłe i osłonięte miejsce na 7 dni. Nalew przecedzić przez
gęste płótno lub flanelę, dodać wódkę i syrop cukrowy, wymieszać i odstawić naczynie na
dalsze 4-5 tygodni Przed rozlaniem do butelek likier przecedzić przez gęste płótno lub
flanelę.

Likier ma barwę różowoczerwoną, aromat i smak różany. Zawartość cukru ok. 40 %.
Pije się go o temp. 14-16 °C.

Likier Sambuci 25 % (3 1)

1 1 jagód czarnego bzu
2 l wody
1 laska wanilii lub 2 fiolki esencji waniliowej
50 g kwiatu czarnego bzu
6 goździków
1 Ł. gatki muszkatołowej
1 kg cukru
50 ml soku cytrynowego
1 l spirytusu 96 %

Idealnie dojrzałe jagody bzu czarnego, bez baldachów (wyczesane widelcem lub
grzebieniem) gotować przez 30 min., z wodą, sokiem cytrynowym, korzeniami i wanilią

przekrojoną wzdłuż oraz kwiatem czarnego bzu, dodać cukier, zamieszać i trzymać pod
przykryciem przez dalszą godzinę na małym ogniu. Następnie przecedzić, dodać spirytus,
ewentualnie esencję waniliową, zamieszać, przefiltrować przez bibułę filtracyjną lub gęste
płótno, rozlać do butelek i odstawić na 2-3 miesiące.
Likier ma barwę czerwonobrunatną, aromat i smak swoisty owocowo-korzenny. Zawartość
cukru ok. 30 %.
Pije się go o temp. 10-12 °C.

Likier staroświecki typu Sąoubac ok. 40 % (ok. 15 1)

5 pomarańczy malinowych
3 cytryny
90 goździków
1 laska wanilii lub 2 fiołki esencji waniliowej, lub 2 torebki cukru
wanilinowego
2 Ł. cynamonu
1 l spirytusu 96 %
cukier
woda

W każdą pomarańczę wbić 15 goździków, w cytryny po 10 goździków i umieścić je ściśle w
dużym wysokim słoju. Dodać przekrojoną wzdłuż wanilię, esencję łub cukier wanilinowy,
cynamon i zalać spirytusem (musi przykryć owoce), słój dobrze zamknąć, po czym umieścić
w bardzo ciepłym miejscu (np. przy piecu, kaloryferze). Po miesiącu słój otworzyć, cytryny
odrzucić, pomarańcze przekroić na pół i wycisnąć z nich sok. Z cukru i wody sporządzić
gesty syrop, gotując ostrożnie, aby się nie skarmelizował (na każdy litr użytego spirytusu
wziąć 0,8 kg cukru i 100 ml wody). stale mieszając wlać do niego powoli spirytus oraz sok
pomarańczowy, dobrze wymieszać, przecedzić całość przez flanelę lub gęste płótno, rozlać
do butelek i odstawić do chłodu na 3 miesiące.
Likier ten, znany od połowy XVII w., uważany jest za bardzo wykwintny — ma barwę
różowobrunatną, aromat i smak cytrusowokorzenny. Zawartość cukru ok. 40 %.
Pije się go o temp. 12-14 °C.

Likier Tilia 38 % (2,5 1)

400 g świeżego kwiatu lipowego
1,5 1 spirytusu 65 %
0,75 kg cukru
0,251 miodu pszczelego
0,3751 wody

Kwiat lipowy zalać w naczyniu spirytusem, szczelnie przykryć i odstawić do ciepłego,
ciemnego miejsca na 14 dni, od czasu do czasu potrząsnąć naczyniem. Po tym czasie
odcedzić nalewkę przez bibułę filtracyjną lub gęste sito i wlać do gorącego syropu cukrowo--
miodowego. Ponownie przefiltrować, rozlać likier do butelek i odstawić je na 3—4 miesiące.
Likier ma barwę jasnosłomkową, łagodny aromat i smak lipowy. Zawartość cukru ok. 35 %.
Pije się go o temp. 14-16 °C.

Likier waniliowy 33 % (2,6 1)

3 strąki wanilii pokrojonej na 1-cm kawałki
1 1spirytusu 96 %
60 ml soku cytrynowego
1 kg cukru
0,7 1 wody

Macerować wanilię w spirytusie przez 10 dni Przygotować syrop z cukru, wody i soku
cytrynowego i wlać do niego odcedzony nalew waniliowy, dokładnie wymieszać i przesączyć
przez gęste płótno lub bibułę filtracyjną. Rozlać do butelek i pić, co najmniej po 3-4 mie-
siącach.
Likier ma barwę jasnobrązową, przyjemny aromat i smak waniliowy. Zawartość cukru ok. 35
%. Pije się go o temp. 18-20 °C.

Likier wiśniowy 38 % (2,6 l)

1,6 syropu wiśniowego
50 ml soku cytrynowego
1 l spirytusu 96 %
5-8 kropli esencji migdałową (ostrożnie!)

Wszystkie składniki zmieszać, odstawić w naczyniu, po 30 dniach przecedzić przez bibułę
filtracyjną lub gęste płótno i rozlać do butelek.
Likier ma barwę wiśniową, aromat i smak wiśniowy, z lekkim akcentem migdałowym.
Zawartość cukru ok. 40 %. Pije się go o temp. 10-12 °C

Likier włoski typu Vesperto 36 % (1,5 1)

100 g korzenia arcydzięgla
20 g kolendry
3 g nasienia kopru
3 g anyżu
2 cytryny
skórka z 1 pomarańczy
1 l spirytusu 65 %
0,5 kg cukru
0,20 1 wody

Zalać spirytusem zioła i korzenie oraz pokrojone skórki z cytrusów, odstawić naczynie na 30
dni Po tym czasie nalewkę przecedzić przez bibułę filtracyjną lub gęste sito, wlać do
gorącego syropu sporządzonego z cukru, wody i soku z wyciśniętych cytryn, ponownie
odstawić na 30 dni i po przefiltrowaniu przez watę lub bibułę filtracyjną rozlać do butelek.
Likier ma barwę zielonkawobursztynową, przyjemny dzięgielowo-korzenny aromat i smak.
Zawartość cukru ok. 25 %.
Pije się go o temp. 12-14 °C.

Likier ziołowy 40 % (2,5 l)

5 g liści mięty pieprzowej
5 g owoców kminku
3 g liści rozmarynu

3 g kwiatu lawendy
3 g liści ruty
3 g owoców jałowca
3 g owoców anyżu
2 g cynamonu
2 g goździków
skórka z l pomarańczy (cienko skrojona)
skórka z 1 cytryny (cienko skrojona)
0,35 kg miodu pszczelego
0,35 kg cukru
11 spirytusu 96 %
0,91 wody
15-20 kropli esencji waniliowej
3-5 kropli esencji migdałowej (ostrożnie!)

Korzenie wraz z rozdrobnionymi skórkami cytrusowymi zalać mieszaniną spirytusu i 0,5 1
wody, naczynie zamknąć i odstawić w ciepłe miejsce. Po dwóch miesiącach zlać nalewkę do
większego gąsiorka. a korzenie zalać gorącą wodą (0,4 1) i pozostawić na tydzień. Z na-
ciągniętej korzeniami, odcedzonej wody oraz miodu i cukru, zrobić syrop, dodać esencje,
połączyć z nalewką korzenną, zamknąć szczelnie gąsiorek i odstawić. Po co najmniej 6-8
miesiącach prze-filtrować likier przez bibułę filtracyjną, watę lub gęste płótno i rozlać do
butelek.
Likier ma barwę zielonobrązową, aromat i smak delikatny zio-łowo-korzenny. Zawartość
cukru ok. 25 %.
Pije się go o temp. 10-15 °C

Listówka brzoskwiniowa 1 37,5 % (2,4 l)

3 pełne garście opłukanych liści brzoskwiniowych
1 laska wanilii tub 2 fiolki esencji waniliowej
½ Ł. kwasku cytrynowego
1 l spirytusu 96 %
1,3 l wody
0,3 kg cukru

Liście zalać mieszaniną spirytusu z 0,3 1 wody na 6-8 godzin i zlać, gdy nalewka nabierze
pięknej, zielonej barwy. Sporządzić syrop z cukru i reszty wody (1 1) oraz kwasku
cytrynowego i wanilii. Do gorącego syropu wlać nalewkę i ewentualnie esencje waniliową
wymieszać, przesączyć przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno i rozlać do ciemnych butelek.
Ta „błyskawiczna" nalewka ma barwę zieloną (nietrwałą), odznacza się swoistym,
oryginalnym aromatem i smakiem. Zawartość cukru ok. 12 %.
Pije się ją o temp. 8-10 °C.

Listówka brzoskwiniowa 2 32% (2,5 1)

pełna garść liści brzoskwiniowych
1 1 spirytusu 96 %
0,6 kg cukru
1,5 1 wody
2 strąki wanilii

Opłukane liście zalać w naczyniu spirytusem na ok. 3 godz., aż macerat nabierze zielonej
barwy, następnie zlać go z liści i wlać do gorącego syropu, sporządzonego z cukru i wody z
dodatkiem wanilii. Likier wymieszać i przecedzić przez gęste płótno lub flanelę, a następnie
rozlać do butelek.
Likier ma barwę zielonobrunatną. specyficzny aromat i smak z lekkim akcentem gorzkawym.
Zawartość cukru około 22 %.
Pije się ją o temp. 8-10 °C.

Listówka porzeczkowa 38% (2 1)

młode liście porzeczki czarną
2 1 wódki czystej 40 %
0,2 kg cukru
½ Ł. kwasku cytrynowego

Na wiosnę, gdy listki porzeczki czarnej są jeszcze nieduże, zerwać je wraz z delikatnymi
koniuszkami młodych gałązek. Napełnić nimi gąsiorek (bez ugniatania) w takiej ilości, aby
zalane wódką byty całkowicie przykryte. Odstawić nalewkę najpierw do ciepła na 7 dni, a
przez dalsze 3 tygodnie trzymać w chłodzie, po czym nalewkę zlać. Liście zasypać cukrem
wymieszanym z kwaskiem, postawić w ciepłe miejsce, aby się cukier rozpuścił, zlać syrop,
dodać go do nalewki, wymieszać i zlać do ciemnych butelek, cedząc uprzednio przez bibułę
filtracyjną lub przez gęste płótno.
Listówka ma barwę zielonobrunatną, lekko eteryczny aromat i lekko cierpki, delikatny smak.
Ma właściwości apcritifowe i lecznicze (moczopędne, na nieżyt żołądka, jelit itp.). Zawartość
cukru ok. 8 %.
Pije się ją o temp. 8-10 °C.

Uwaga: listówkę porzeczkową można doskonale łączyć z nalewką z porzeczek czarnych, w
dowolnej proporcji. Gąsiorki z listówka w czasie przyrządzania i przechowywania szczelnie
zamykać.

Listówka wiśniowa 39 % (2 1)

40 liści wiśniowych
2 l wódki czyste) 40 %
2 Ł. cukru
2 krople esencji migdałowej (ostrożnie!)
½ Ł. kwasku cytrynowego

Umyte i odsączone liście włożyć do dużego słoika, zalać wódką i zamknąć słoik. Po kilku
dniach wódka nabierze zielonej barwy (nie przedłużać maceracji, gdyż wódka wówczas
zmieni barwę), natychmiast przecedzić przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno, dodać
cukier, kwasek i dobrze wymieszać do ich całkowitego rozpuszczenia. Wódkę rozlać do
ciemnych butelek.
Wódka ma barwę jasnozieloną, swoisty aromat i smak lekko cierpkawy. Zawartość cukru ok.
1 %.
Pije się ją o temp. 8-10 °C.

Miodówka 25 % (2 1)

0,52 kg miodu pszczelego
360 ml mocnego naparu kawy
2 Ł. cynamonu
0,75 l wódki czystej 45 %
0,45 l rumu złocistego

Zagotować miód z cynamonem, dodać napar kawy, wlać alkohole, ostudzić i odstawić pod
przykryciem. Po miesiącu przecedzić przez watę lub flanelę i rozlać do butelek.
Miodówka ma barwę brunatną, aromat i smak miodowy z akcentem korzennym. Zawartość
cukru ok. 25 %.
Pije się ją o temp. 10-12 °C.

Nalewka agrestowa 35 ° (t5 l)

1 kg agrestu
1 l spirytusu 70 %
50 g rodzynków
0,30 kg cukru
starta skórka z 1 cytryny

Dojrzały agrest obrać z ogonków, rozgnieść lub lekko zmiksować w malakserze. (uzyskaną
miazgę wlać do butli, zalać spirytusem i dodać pozostałe składniki, zamieszać, przykryć
naczynie i odstawić na 6 miesięcy. Następnie nalewkę przecedzić przez gęste płótno lub
flanelę i rozlać do butelek. Pić po kilku miesiącach.
Nalewka ma barwę żółtozielonkawą, charakterystyczny aromat i smak agrestowy. Zawartość
cukru ok. 20%.
Pije się ją o temp. 12-14 °C

Nalewka czereśniowa 35 % (2,7 l)

1,2 l soku z czereśni, drylowanych i dojrzałych (z sokowirówki) pół na pół żółte z czarnymi
0,35 l soku z porzeczek czerwonych (z sokowirówki)
0,4 kg cukru
3-5 goździków
3-5 kropli esencji migdałowej (ostrożnie!)
1 l spirytusu 96 %

Soki silnie podgrzać z goździkami, rozpuścić w nich cukier, wlać spirytus, dodać esencję
migdałową, zamieszać, wlać do szczelnego naczynia i odstawić. Po 3-4 miesiącach
przesączyć przez bibułę filtracyjną łub gęste płótno, rozlać do butelek i odstawić na dalsze 2-
3 miesiące.
Nalewka ma barwę różową, przyjemny aromat i subtelny smak, z delikatnym akcentem
migdałowym. Zawartość cukru ok. 20 %. Pije się ją o temp. 10-12 °C.

Nalewka egzotyczna 38 % (2,2 l)

700 g fig suszonych
50 g daktyli
20 g rodzynek
50 g chleba świętojańskiego
2 laski wanilii
100 g suszonych moreli
1,6 l spirytusu 60 %
0,4 kg cukru
0,6 l wody
15 g kwasku cytrynowego

Skroić drobno suszone owoce i zalać je w butli lub małym gąsiorku spirytusem, zamknąć
szczelnie naczynie i odstawić na 4 tygodnie, często nim potrząsając. Po tym czasie nalewkę
przecedzić przez gęste sito oraz bibułę filtracyjną, przelać do drugiego naczynia, dodać syrop
zrobiony z cukru i wody z rozpuszczonym kwaskiem cytrynowym, wymieszać i odstawić
pod przykryciem na dalsze 6 miesięcy. Następnie przecedzić przez gęste płótno lub flanelę i
rozlać do butelek.
Nalewka ma barwę jasnobrunatną, unikatowy, łagodny, egzotyczny aromat i smak.
Zawartość cukru ok. 25%. Pije się ją o temp. 14-16 °C

Nalewka Gdańska 40 % (3,6 l)

5 g rozmarynu
5 g lawendy
5 g anyżu
5 g jałowca
5 g korzenia fiołka
5 g gałki muszkatołowej
3 g kminku
2 g goździków
2 g ziela angielskiego
100 g suszonej skórki pomarańczowej
100 g suszonej skórki cytrynowej
2 laski wanilii
5-8 kropli esencji migdałowej
0,5 kg cukru
0,5 l wody
3,0 l spirytusu 70 %

Zioła, korzenie oraz rozdrobnione skórki cytrusowe zalać w gąsiorku spirytusem i odstawić
na 2-3 miesiące. Po rym czasie nalewkę przecedzić i wlać do gorącego syropu z cukrem i
wodą, zamieszać oraz ponownie odstawić na 30 dni, przecedzić przez bibułę filtracyjną lub
gęste płótno, rozlać do butelek.
Nalewka ma barwę brunatną. Zawartość cukru ok. 12 %.
Pije się ją o temp. 16-18 °C.

Nalewka gorzka-żołądkowa 45 % (1,1 l)

skórka świeże z 2 pomarańczy
5 g cynamonu

5 g goździków
5 g piołunu
5 g ziela angielskiego
5 g imbiru
5 g jałowca
5 g tysiącznika
5 g kory dębowej
3 zielone orzechy włoskie (zebrane w końcu lipca)
0,9 l spirytusu 60 %
100 g cukru
0,25 l wody

Wszystkie zioła i korzenie zalać spirytusem w butli lub małym gąsiorku, zamknąć szczelnie i
odstawić na 3 miesiące, wstrząsając od czasu do czasu. Po tym czasie przecedzić nalew przez
bibułę filtracyjną i wlać do gorącego syropu z cukru i wody. Zamieszać i ponownie
przecedzić przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno. Rozlać do butelek i pić po 2 miesiącach.
Nalewka ma barwę brunatną, zawartość cukru ok. 10 %.
Pije się ją o temp. 14-16 °C.

Nalewka gruszkowa 1 32 % (2 l)

2 kg przygotowanych gruszek
0,5 kg cukru
½ Ł. kwasku cytrynowego
0,6 l spirytusu 96 %
60 ml winiaku 40 %
50 ml rumu złocistego 40 %

Bardzo aromatyczne, soczyste, w pełni dojrzałe i nie uległe gruszki obrać, usunąć szypułki i
ogonki, pokroić w kostkę, nie usuwając ziarenek dla zachowania aromatu. Owoce umieścić w
gąsiorku. zalać spirytusem (soczyste gruszki rozcieńczą spirytus) i szczelnie korkując
odstawić do ciepła. Po upływie prawie roku, czyli wiosną, zlać nalewkę z owocu i odstawić.
Gruszki zasypać cukrem i od czasu do czasu potrząsać naczyniem, aby cukier się dobrze
rozpuścił. Gdy to nastąpi, zlać syrop, a gruszki wycisnąć w sokowirówce lub przez gęsty
płócienny worek, połączyć trzy płyny, dodać winiak i rum, a następnie rozpuścić w nalewce
kwasek. Po wymieszaniu całość przesączyć przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno, rozlać
do butelek i odstawić co najmniej na pół roku.
Nalewka ma barwę jasnozłocistą, delikatny aromat i smak gruszkowy. Zawartość cukru ok.
30 %.
Pije się ją o temp. 10-12 °C Uwaga; nalewkę można dodatkowo aromatyzować, dodając wraz
a spirytusem 10 goździków, 2 Ł. cynamonu i ½ laski wanilii lub torebkę cukru
wanilinowego.

Nalewka gruszkowa 2 35 % (1,9 l)

1 kg przygotowanych gruszek
5 goździków
5 g cynamonu
0,3 kg cukru
0,2 l wody

1,5 l spirytusu 80 %

Do gąsiorka wrzucić gruszki, obrane, pozbawione szypułek i ogonków, pokrojone w kostkę,
soczyste i w pełni dojrzałe, oraz korzenie, zalać spirytusem i pod szczelnym przykryciem
odstawić w cieple za 8 miesięcy. Po tym czasie do przecedzonej nalewki dodać syrop z cukru
i wody, zamieszać i odstawić na 30 dni. Rozlać do ciemnych butelek, pić po co najmniej pół
roku.
Nalewka ma złocistą barwę. Zawartość cukru ok. 25 %.
Pije się ją o temp. 14-16 °C

Nalewka imbirowa 40 % (1,6 l)

20 g mielonego imbiru
1 laska wanilii
1 l spirytusu 60 %
150 g cukru
0,6 l wody

Przyprawy wsypać do butli, zalać ją spirytusem, po czym zamknąć ją i odstawić do ciepła na
21 dni. Po tym czasie nalew przecedzić przez bibułę filtracyjną i wlać do gorącego syropu z
cukru i wody. Po zmieszaniu przecedzić nalewkę przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno,
rozlać do butelek i odstawić na 3-5 miesięcy.
Nalewka ma barwę jasnobrązową, aromat i smak korzenny. Zawartość cukru ok. 6 %.
Pije się ją o temp. 10-12 °C.

Nalewka litewska Pasikonik 43 % (1,8 l)

0,25 l miodu pszczelego
3 Ł. świeżych płatków róży ogrodowej
1 Ł. posiekanej ruty
1 Ł. płatków świeżej mięty pieprzowej
po 1 l gałki muszkatołowej, imbiru i goździków
1 l spirytusu 70 %
0,7 l syropu cukrowego
100 ml soku cytrynowego

W butli lub małym gąsiorku płatki róży zalać sokiem cytrynowym, dodać pozostałe
przyprawy i wlać spirytus, zamieszać, przykryć szczelnie naczynie i odstawić do ciepła na 3
tygodnie. Następnie nalew przecedzić przez gęste sito i bibułę filtracyjną, wlać do gorącego
syropu cukrowego, zamieszać i przecedzić przez gęste płótno lub flanelę, rozlać do butelek i
odstawić je na 3 miesiące.
Nalewka ma barwę czerwonobrunatną, subtelny aromat i smak korzenny. Zawartość cukru
ok. 40 %.
Pije się ją o temp. 14-16 °C.

Nalewka melonowa 31 % (2,9 l)

2 kg obranego melona (z odmian kantalupów lub ananasowy)
0,8 kg cukru
0,5 l wody

¾ Ł. kwasku cytrynowego
2 Ł. cynamonu
0,9 l spirytusu 96 %
120 ml rumu złocistego 40 %

Dojrzały i aromatyczny melon pokroić w kostkę i zalać w rondlu wrzącym syropem,
sporządzonym z cukru, wody i kwasku oraz dodatku cynamonu. Rondel szczelnie przykryć i
odstawić do następnego dnia. Syrop zlać, dodać sok odsączony z melona (owoc można użyć
np. na kompot lub konfiturę), zmieszać z alkoholami i niezwłocznie rozlać do butelek. Po
pewnym czasie na dnie butelek może się wytrącić osad, dlatego przed spożyciem należy na-
lewkę zdekantować (przelać do innej butelki), pozostawiając osad
na dnie. Filtrowanie nie jest wskazane, gdyż nalewka straci wówczas aromat.
Nalewka ma żółtopomarańczową barwę, bardzo delikatny aromat i subtelny smak. Zawartość
cukru ok, 27 %. Pije się ją o temp. 8-10 °C

Nalewka morelowa 40 % (1,1 l)

0,5 kg suszonych, pokrojonych moreli bez pestek
0,5 l spirytusu 96 %
0,7 l wody
1 Ł. cukru
3-5 kropli esencji migdałowej (ostrożnie!)

Wszystkie składniki umieścić w gąsiorku. dobrze wymieszać, szczelnie zamknąć i odstawić
w ciepłe miejsce na 6 tygodni. Po tym czasie wódkę przecedzić przez bibułę filtracyjną lub
gęste płótno, morele odcisnąć, rozlać do butelek i odstawić na dalsze 4-6 tygodni
Nalewka ma barwę żółtopomarańczową, aromat i smak morelowy z akcentem migdałowym.
Zawartość cukru ok. 5 %.
Pije się ją o temp. 12-14 °C.

Nalewka pigwowa 35 % (2 l)

1,5 kg dojrzalej pigwy (Cydonia vulgaris,), gdy owoc nie jest zbyt dojrzały, wziąć 2 kg
pigwy
0,35 kg cukru
1 l wody
1 pomarańcza
0,5 l spirytusu 96 %
0,5 l winiaku 40 %

Pigwę obrać, usunąć pestki, pokroić w kawałki, zalać wodą i pod przykryciem gotować przez
45 min. Z rozgotowanej pigwy odcisnąć sok w sokowirówce lub odsączyć ją przez gęste
płótno (pozostawiając na noc dla lepszego odcieknięcia soku). W 0,85 l gotowego soku
pigwowego rozpuścić na gorąco cukier, wlać alkohole, przelać całość do gąsiorka i odstawić
do chłodu, od czasu do czasu potrząsając naczyniem. Po 3 tygodniach dorzucić cienko
skrojoną skórkę pomarańczy i dodać wyciśnięty z niej sok, po czym na 3-4 tygodnie odstawić
nalewkę do dojrzewania. Przed rozlaniem do butelek gotową już nalewkę przefiltrować przez
bibułę filtracyjną lub gęste płótno.

Nalewka ma barwę złocistą, przyjemny swoisty aromat i łagodny smak. Zawartość cukru ok.
20 %.
Pije się ją o temp. 10-12 °C. Uwaga: zamiast skórki pomarańczy można wraz z alkoholami
dodać 5 ml rumu złocistego.

Nalewka z porzeczek czarnych 1 36 % (2,8 l)

1 kg porzeczek czarnych (dojrzałych, przebranych)
0,25 kg cukru
0,751 spirytusu 96 %
0,751 wódki czystej 40 %

Porzeczki (bez szypułek) opłukać, odsączyć, wsypać do gąsiorka. zalać spirytusem
wymieszanym z wódką i odstawić do ciepła. Po 4 miesiącach zlać nalewkę do innego
naczynia. Porzeczki zasypać cukrem, dobrze zmieszać przez wstrząsanie, odstawić w ciepłe
miejsce, aby sok dobrze puścił, po czym wlać porzeczki z powrotem do gąsiorka z nalewką i
znów odstawić. Po kolejnych 4 miesiącach przecedzić nalewkę przez gęste płótno lub flanelę,
rozlać do butelek i przechowywać w ciepłym miejscu jeszcze przez 4 miesiące.
Nalewka ma ciemnofioletową barwę, łagodny aromat i smak porzeczek czarnych. Zawartość
cukru ok. 20 %.
Pije się ją o temp. 10-12 °C Uwaga: nalewka jest dobra również w połączeniu z listówką z
porzeczek czarnych.

Nalewka z porzeczek czarnych 2 35 % (2,2 l)

1,1 l świeżego soku z porzeczek czarnych (z sokowirówki)
0,8 l spirytusu 96 %
0,4 kg cukru
10 liści (zielonych) porzeczki czarnej
2 goździki
1 Ł. cynamonu

Podgrzać sok wraz z przyprawami i liśćmi, rozpuścić cukier, wymieszać, i gdy płyn ostygnie,
całość wlać do gąsiorka, po czym dodać spirytus, wymieszać, szczelnie zamknąć naczynie i
odstawić na 3-4 miesiące. Po tym czasie nalewkę przecedzić przez bibułę filtracyjną lub gęste
płótno i rozlać do butelek.
Nalewka ma barwę ciemnowiśniową, aromat i swoisty smak porzeczek czarnych. Zawartość
cukru ok. 20 %.
Pije się ją o temp. 10-12 °C

Nalewka rozmarynowa 42 % (2 l)

100 g pędów kwitnącego rozmarynu
starta skórka z 2 cytryn
5 g kolendry
2 l czystej wódki
0,15 kg cukru
0,075 l wody

Zalać rozmaryn i skórkę cytrynową wódką, odstawić naczynie na 14 dni. Po tym czasie
przecedzić nalewkę przez bibułę filtracyjną lub gazę, dodać syrop sporządzony z cukru i
wody, wymieszać w naczyniu i po 14 dniach rozlać do butelek. Jeśli potrzeba, nalewkę
dodatkowo przefiltrować przez gęste płótno lub watę.
Nalewka ma barwę zielonkawobrunatną, intensywny aromat, przyjemny gorzkawy smak.
Dzięki swym właściwościom leczniczym stosowana może być na dolegliwości żołądkowe.
Zawartość cukru ok. 5 %.
Pije się ją o temp. 16-18 °C

Nalewka truskawkowa 42 % ( 2 l)

1 kg truskawek 0,5 l spirytusu 96 %
1 l wódki czystej 40 %
0,7 kg cukru

Umyte, dojrzałe truskawki zalać w gąsiorku mieszaniną spirytusu i 0,5 1 wódki, zamknąć
szczelnie i odstawić do ciepła na 14 dni, często wstrząsając naczyniem. Po tym czasie zlać
nalew do innego naczynia, a pozostałe truskawki zasypać cukrem, dobrze wstrząsnąć
naczyniem i po jego szczelnym zamknięciu odstawić do ciepła (na słońce), aż do całkowitego
rozpuszczenia cukru. Przez ten czas codziennie wstrząsać naczyniem. Następnie truskawki
odcisnąć i sok z nich zmieszać z uprzednio zrobionym nalewem, dodać pozostałe 0,5 l wódki.
Całość wymieszać i przefiltrować przez gęste płótno lub flanelę, po czym rozlać do butelek.
Nalewka ma barwę czerwoną, aromat i smak truskawkowy. Zawartość cukru ok. 35 %.
Pije się ją o temp. 12-14 °C. Uwaga: zamieniając truskawki na maliny lub poziomki (nie myć
ich) można otrzymać również wyborną nalewkę malinową lub truskawkową.

Nalewka Wiejska 39 % (1,3 l)

1 szklanka żytniej mąki razowej
1,5 szklanki pszennej mąki razowej
2-3 g soli
30 g młodych wiosennych pączków, liści lub orzechów brzozowych
0,2 kg cukru
20-30 rodzynków
1,25 l wódki czystej 45 %
0,25 l piwa jasnego pełnego
woda

Przegotowaną, ostudzoną i osoloną wodę dodawać stopniowo do zmieszanych razem mąk,
zagnieść dobrze na sztywne i pulchne ciasto, rozwałkować je, włożyć na suchą blachę, zrobić
na nim nożem nacięcia w kratę i piec w temp. 300 °C przez 15-20 min., aż się placek przy
rumieni. Na drugi dzień wziąć 0,25 kg placka, pokruszyć go, zalać w naczyniu wódką,
dodając jednocześnie rodzynki i pączki, liście lub orzechy brzozowe, po czym odstawić na 2
tygodnie. Następnie przecedzić starannie nalewkę przez gęste płótno lub flanele i wlać do
rondla z rozpuszczonym w gorącym piwie cukrem, wymieszać i odstawić do chłodu na 2
miesiące, do pełnego sklarowania.
Ta złocistobrunatna znakomita staropolska nalewka, obecnie zupełnie nieznana, ma
charakterystyczny aromat i niecodzienny, lekko gorzkawy słodkawo-palony smak. Zawartość
cukru ok. 10 %.
Pije się ją o temp. 8-10 °C.

Nalewka wiśniowa 38 % (2,5 l)

2 kg wiśni bez pestek
0,4 kg miodu pszczelego
0,2 kg cukru
4-5 goździków
1 Ł. cynamonu
15-20 kropli esencji waniliowej
3-5 kropli esencji migdałowej (ostrożnie!)
1 l spirytusu 96 %

Rozmiażdżone wiśnie zalać gorącym miodem i rozpuszczonym w nim cukrze, dodać
korzenie oraz spirytus, dobrze wymieszać i pozostawić w cieple. Po 4 tygodniach delikatnie
zlać nalewkę z wiśni, dodać do niej esencje, a owoce dobrze przesączyć przez gazę lub watę,
połączyć z pierwszym obciągiem i odstawić w zamkniętym naczyniu. Po pół roku gotową
nalewkę prze filtrować przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno i rozlać do butelek.
Nalewka ma barwę wiśniową, aromat i smak wiśniowo-migdałowy z lekkim akcentem
korzennym. Zawartość cukru ok. 20 %.
Pije się ją o temp. 8-10 °C

Orzechówka 40 % (2,4 l)

0,5 kg zielonych orzechów włoskich (zebranych z początkiem sierpnia)
1 Ł. cynamonu
15 goździków
3-5 kropli esencji migdałowej (ostrożnie!)
1 l spirytusu 96 %
1,2 l wody
0,5 kg cukru

Orzechy rozkroić na ćwiartki, dodać korzenie i niezwłocznie zalać mieszaniną spirytusu z 0,4
l wody, naczynie szczelnie zamknąć i odstawić na 2-3 tygodnie. Do syropu zrobionego z
cukru i reszty wody (0,8 l) wlać przecedzoną nalewkę, domieszać esencję migdałową,
przesączyć przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno, rozlać do butelek i odstawić orzechówkę
na rok, aby dojrzała.
Barwa wódki zielonobrunatna, aromatyczna, smak orzechowo-korzenny z gorzkawym
akcentem. Orzechówka jest doskonałą wódką żołądkową, o wybitnych właściwościach
aperitifowych. Zawartość cukru ok. 20 %.
Pije się ją o temp. 10-12 °C

Peach brandy 35 % (1,8 l)

2 kg brzoskwiń
0,45 kg cukru
0,75 l brandy (winiaku) 40 %
0,75 l wódki czystej 45 %

Brzoskwinie po umyciu i odsączeniu pokroić na ćwiartki i wraz z jądrami wyjętymi z
potłuczonych pestek, włożyć do gąsiora, zasypać cukrem i wlać do wódki, po czym szczelnie
zamknąć, odstawić do ciepła i od czasu do czasu wstrząsać naczyniem. Po 3-4 miesiącach
likier przecedzić przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno i rozlać do butelek.
Likier ma barwę żółtozłocistą, aromat i smak brzoskwiniowy z akcentem migdałowym.
Zawartość cukru ok. 25 %, Pije się go o temp. 10-12 °C.

Pępkówka 45 % (1,5 l)

po 5 g anyżu, kminku, arcydńęgla, jałowca, korzenia tataraku, kolendry, angielskiego ziela,
liści laurowych, imbiru, kardamonu, cynamonu, korzenia fiołka, macierzanki, majeranku,
rumianku, płucnika lekarskiego, ożanki czosnkowej
starta skórka z 2 pomarańczy
starta skórka z 2 cytryn
1,7 l wódki czystej 45 %
0,30 l miodu pszczelego

Wszystkie zioła i korzenie macerować w wódce przez 21 dni, następnie przecedzić przez
gęste sito i domieszać miód. Ponownie przefiltrować przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno.
Wódka ma barwę brunatną, korzenny aromat i esencjonalny. gorzkawy smak. Zawartość
cukru ok. 10 %. Uwaga: jest to staropolska wódka, którą dawniej pito przy urodzeniu
dziecka, ma charakter wzmacniający.

Pieprzówka 1 45 % (1 l)

15 ziaren pieprzu czarnego
ziaren angielskiego ziela
wódki czystej 45 %
½ Ł. cukru

Rozgniecione ziarna zalać w gąsiorku wódką, dodać cukier, szczelnie zamknąć i odstawić do
ciepła na 10 dni Po tym czasie wódkę przecedzić przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno i
rozlać do butelek.
Wódka ma barwę złocistobrunatną, aromat i smak ostry, goryczkowy. Wódka jest dobrym
aperitifem i działa rozgrzewająco. Pije się ją o temp. 4-6 °C

Pieprzówka 2 45 % (1 l)

20 ziarenek angielskiego ziela
10 ziarenek pieprzu
1 Ł. ostrej papryki
1,0 l wódki 45 %

Przyprawy wlać do wódki i odstawić do ciepła na 7-10 dni. Po tym czasie wódkę przecedzić
przez bibułę filtracyjną i przelać do butelek.
Wódka ma barwę brunatnoczerwoną. Aromat i smak ostry. Działa rozgrzewająco.
Pije się ją o temp. 16-18 °C.

Pieprzówka 3 45 % (1 l)

ziaren pieprzu czarnego
20 ziaren angielskiego ziela
1 Ł. ostrej papryki
wódki czystej 45 %
½ Ł. karmelu

Przyprawy zalać w butli wódką, dodać karmel, szczelnie zamknąć i odstawić do ciepła na 7-
10 dni Po tym czasie wódkę przecedzić przez bibułę filtracyjną i rozlać do butelek.
Wódka ma barwę brunatnoczerwoną, jest wytrawna, aromat i smak ma ostry, gryzący.
Pije się ją o temp. 10-12 °C.

Piołunówka 40 % (1,4 l)

30 g ziela piołunu
1 l spirytusu 60 %
0,4 l wody
100 ml syropu kiwi

Rozdrobnić piołun i zalać go w szklanym naczyniu spirytusem, zamknąć szczelnie i odstawić
do chłodu w ciemne miejsce na 10 dni Po tym czasie nalew przecedzić przez bibułę
filtracyjną, dodać syrop i wodę, zamieszać i rozlać do butelek.
Piołunówka ma barwę zielonkawą, zapach i smak ziołowy, gorzkawy. Zawartość cukru ok. 7
%.
Pije się ją o temp. 8-10 °C

Polska whisky 43 % (ok. 3 l)

1 kg słodu jęczmiennego
1 kg jęczmienia
0,5 kg żyta
0,5 kg owsa
10 l wody
0,5 kg miodu pszczelego
50 g drożdży
1 l wina białego gronowego wytrawnego
karmel, zgodnie z potrzebą

Do szerokiego kociołka wlać gorącą wodę i stopniowo wsypywać zmielone zboże, zmielony
słód oraz miód, starannie całość zmieszać lekko podgrzewając, aż się osiągnie konsystencję
kisielu. Gdy zacier doprowadzony będzie do temp. 25 °C, dodać drożdże rozpuszczone w
szklance letniej wody, zamieszać i fermentować przez 6-7 dni. Gdy przestaną wydzielać się
pęcherzyki dwutlenku węgla (CO²), odfermentowany zacier odcedzić i przedestylować. Uzy-
skany spirytus, o mocy ok. 60 %, w ilości 1,5-2 l, połączyć z winem i leżakować w beczułce
dębowej przez co najmniej 2 lata (czym dłużej, tym będzie lepsza). Whisky rozcieńczyć
destylowaną wodą do 43 %, podbarwić karmelem do barwy bursztynowej, przecedzić przez
bibułę filtracyjną i rozlać do butelek.
Pić bezpośrednio o temp. 6-12 °C lub z lodem, albo rozcieńczoną wodą, 7UP lub Ginger Ale.

Pomarańczówka 38 %(3,3 l)

skórki z 6 pomarańczy średnią wielkości (cienko skrojone)
0,5 kg cukru
1,5 l winiaku 40 %
1,5 l wódki czystej 45 %

Skórkę włożyć do gąsiorka, dodać cukier i wódki, zamknąć szczelnie naczynie i trzymać je w
ciepłym miejscu, od czasu do czasu nim wstrząsając, aby cukier się rozpuścił. Po 3-4
tygodniach przecedzić wódkę przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno i rozlać do butelek.
Wódka ma barwę żółtobrunatną, aromat i smak pomarańczowy. Zawartość cukru ok, 15 %.
Pije się ją o temp. 8-10 °C.

Poncz szwedzki 35 % (1 l)

200 ml spirytusu 96 %
rumu białego 40 %
150 ml wina białego wytrawnego
300 ml syropu cukrowego (300 g cukru i 120 ml wody)
60 ml soku cytrynowego
80 ml soku pomarańczowego
starta skórka z 1 pomarańczy
1 fiolka esencji arakowej
woda (ok 60 ml)

Wszystkie składniki zmieszać, odstawić na 3 dni pod przykryciem, przecedzić, dopełnić
wodą do 1 l i rozlać do butelek. Można też wszystkie składniki (z wyjątkiem esencji
arakowej) podgrzać pod przykryciem, ostudzić, przecedzić, dodać spirytus i esencję arakową,
wymieszać i wlać do butelek.
Poncz ma barwę jasnozłocistą, aromat i smak swoisty, arakowo-cytrusowy. Zawartość cukru
ok. 30 %.
Poncz pije się zamrożony lub silnie ochłodzony (z lodem) albo też na gorąco, w kubku
ponczowym. Poncz szwedzki jest również doskonałym komponentem do herbaty, kawy na
zimno lub gorąco oraz do wielu napojów mieszanych (short, long i hot drinków).

Porterówka 1 40 %(1,4 l)

0,9 l porteru
50 ml syropu cukrowego
1 laska wanilii
0,5 l spirytusu 96 %

Piwo zagotować z rozdrobnioną wanilią i syropem cukrowym, wlać spirytus, zamieszać,
ostudzić i przecedzić przez gęste płótno lub flanelę. Po rozlaniu do butelek porterówka jest
gotowa do picia.
Porterówka ma barwę brunatną, charakterystyczny porterowy zapach i smak z akcentem
waniliowym. Zawartość cukru ok. 10 %. Pije się ją o temp. 4-8 °C.

Porterówka 2 40 % (1 l)

0,5 l porteru
0,4 l spirytusu 96 %

0,2 kg cukru
1 Ł. cukru wanilinowego
2 goździki
2 Ł. cynamonu

Zagotować porter z cukrem, cukrem wanilinowym i korzeniami, ostudzić, domieszać
spirytus, przecedzić przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno i rozlać do butelek.
Wódka ma barwę brunatną, aromat i smak łagodny, porterowy. Zawartość cukru ok. 20 %.
Pije się ją o temp. 8-10 °C

Przepalanka 1 38-43 % (1 l)

karmel z 50 g cukru
1 l wódki czystej 40 % lub 45 %
10-20 kropli esencji waniliowej

Karmel rozprowadzić wódką zmieszaną z esencją waniliową.
Ta najszybsza chyba do wykonania wódka gatunkowa jest wytrawna, ma barwę
złocistobrunatną, słaby aromat i smak winiakowy z akcentem waniliowym.
Pije się ją o temp. 16-18 °C,

Przepalanka 2 45 % (1 l)

1 zielony orzech włoski (miękki)
5 migdałów słodkich
3 śliwki suszone bez pestek
2 Ł. rodzynek
½ laski wanilii
1 Ł. cynamonu
2 Ł. wiórów dębowych
1 l wódki czystej 45 %
50 ml wina białego wytrawnego
1 Ł. karmelu

Wszystkie składniki umieścić w gąsiorku. szczelnie zamknąć i odstawić na 2 miesiące, od
czasu do czasu wstrząsając naczyniem. Po tym czasie wódkę przecedzić przez bibułę
filtracyjną lub gęste płótno i rozlać do butelek.
Wódka ma barwę złocistą, aromat i smak winno-koniakowy.
Pije się ją o temp. 12-14 °C.

Ratafia 40 %

owoce różne
spirytus 70 %
wódka czysta 40 %
cukier

Do dużej butli lub gąsiorka (około 15 1) wsypywać kolejno, do wyboru, po 0,2-0,25 kg
owoców w sezonie letnio-jesiennym, jak: truskawki, czereśnie, maliny, poziomki, czarne

jagody, porzeczki kolorowe, wiśnie (bez pestek), jeżyny, śliwki, gruszki, morele, brzo-
skwinie, winogrona, brusznice, tarnina, żurawina, jarzębina itp. (co najmniej 5-6 rodzajów
owoców). Każdą porcję owoców zasypać po 100 g cukru i wlać taką ilość spirytusu 70 %.
aby owoce były przykryte. Ze względu na możliwości fermentacji maceratu zabezpieczyć
naczynie korkiem z rurką fermentacyjną, napełniając je do ¾ pojemności. Podczas maceracji
od czasu do czasu wstrząsać naczyniem. Po 6 miesiącach od chwili wsypu ostatniego owocu
ratafię przecedzić przez gęste płótno lub flanelę i rozlać do butelek. Owoce pozostałe w
naczyniu można zalać wódką czystą 40-45 % na 3 miesiące, odcisnąć owoce, zlaną drugą
nalewkę przecedzić również przez gęste płótno lub flanelę, pić ją oddzielnie lub zmieszać z
pierwszą nalewką.
Ratafia ma barwę ciemnoczerwoną z odcieniem brązowym, zapach i smak owocowy. Czym
starsza ratafia, tym lepsza. Zawartość cukru około 20 %.
Pije się ją o temp. 12-14 °C. Uwaga: duże owoce pokroić na części

Ratafia Łęczycka (trzęsionka) 40 %

owoce różne
spirytus 96 %
cukier
goździki
wódka czysta 40 %
miód pszczeli

Do dużej butli lub gąsiorka wsypywać warstwami dowolne owoce, w miarę jak dojrzewają
od lata do jesieni, w takiej ilości, aby za każdym razem zalać je 0,25 l spirytusu 96 % i 150 g
cukru, ponadto do każdej partii owoców dodać po 3 goździki. Trzymać zamknięte naczynie
w cieple i od czasu do czasu potrząsać nim, aby owoce dobrze się wymieszały z zalewą
spirytusową. Jesienią, gdy już więcej owoców nie będzie się dokładać, zlać macerat i
przecedzić przez gęste płótno lub flanelę i odstawić w drugim naczyniu na 5-6 tygodni
Pozostałe owoce w pierwszym naczyniu zalać wódką 40-45 % i odstawić na 6 tygodni,
następnie odcisnąć, zlany macerat dodać do pierwszego i na każdy litr mieszaniny dodać 100
ml miodu pszczelego (płynnego), dobrze wymieszać i całość przecedzić przez gęste płótno,
po czym rozlać do butelek i odstawić je na 6 miesięcy.
Barwa ratafii zależna jest od barwy owoców, najczęściej czerwonobrunatna, zapach i smak
owocowy. Wyborna po 3-5 latach. Zawartość cukru ok. 25 %.
Pije się ją o temp. 12-14 °C. Uwaga: jagody i drobne miękkie owoce daje się w całości,
owoce pestkowe (wiśnie) bez pestek, gruszki i jabłka nie obrane, pokrojone w ćwiartki z
usuniętymi gniazdami nasiennymi.

Ratafia Łódzka 40 % (2,6 l)

0,5 kg truskawek
0,4 kg wiśni (bez pestek)
0,2 kg malin
0,15 kg jeżyn
0,15 kg suszonych śliwek (bezdymnie)
1,1 l spirytusu 96 %
0,5 kg cukru
0,5 l wody

Przygotować mieszaninę spirytusu i wody, aby otrzymać 1,6 l spirytusu około 70 % mocy.
Do 3-4-litrowego gąsiorka wsypywać owoce według kolejności zbiorów i zalewać je
spirytusem w proporcji: 10 g owocu na 10 ml spirytusu 70 %. Nadwyżką spirytusu zalać
rozdrobnione śliwki wraz z rozgniecionymi pestkami, dodać je jako ostatni owoc, gąsior
szczelnie zamknąć i odstawić, wstrząsając naczyniem od czasu do czasu. Po 3-4 tygodniach
od ostatniego wsypu owoców zlać nalewkę przez sito, lekko podgrzać, dodać cukier, dobrze
wymieszać, aby się całkowicie rozpuścił, wlać nalewkę z powrotem do czystego gąsiora i
odstawić na co najmniej pół roku. Dojrzałą wódkę przefiltrować przez bibułę filtracyjną lub
gęste płótno, rozlać do butelek i pić po dalszych 3 miesiącach.
Ratafia ma barwę ciemnoczerwoną, aromat i smak owocowy. Zawartość cukru ok. 20 %.
Pije się ją o temp. 14-16 °C. Uwaga: pozostałe z nalewu owoce odcisnąć w woreczku
płóciennym, dobrze sklarować przez bibułę filtracyjną i ewentualnie dodać do właściwej
nalewki Odciśnięty płyn z owoców jest zazwyczaj bardzo mętny i jego bezpośredni dodatek
do całej nalewki (bez sklarowania) może spowodować trudności w ostatecznej filtracji.

Rosolis 30 %(2,5 l)

2 l płatków róży cukrowej (stulistnej lub damasceńskiej)
1 Ł. kwiatów lawendy
1,2 l wody
30 ml soku cytrynowego
1 Ł.cynamonu
3-4 goździki
0,5 kg cukru
200 ml syropu różanego lub malinowego
0,8 l spirytusu 96 %

Gorącą, zagotowaną z cynamonem, goździkami i sokiem cytrynowym, wodą zalać w garnku
emaliowanym płatki róży (bez biało-żółtawych części) i lawendę, po czym zamieszać,
przykryć naczynie i pozostawić na 5-10 min., aby z płatków wyługować barwnik i aromat.
Odcedzić sok przez gęste sito. do gorącego jeszcze płynu dodać cukier i syrop malinowy,
zamieszać, szybko podgrzać i natychmiast wlać spirytus. Przecedzić przez watę lub gęste
płótno, szybko rozlać do butelek i odstawić na co najmniej 2 tygodnie.
Likier ma piękną, jasnokarminową barwę, subtelny aromat i różany smak. Zawartość cukru
ok. 35 %.
Pije się go o temp. 10-15 °C.

Rosolis cytrynowy 40 % (1,7 l)

3 cytryny
0,7 l spirytusu 96 %
0.6 l syropu cytrynowego (klarownego)
0,5 l wody

Skroić cienko żółtą skórkę z cytryn, włożyć do butli, zalać spirytusem, zamknąć naczynie i
odstawić na 24 godz. Zlać nalew ze skórek, zmieszać z syropem i wodą, przecedzić przez
gęste płótno lub flanelę i rozlać do butelek. Pić po 3 miesiącach.
Rosolis ma barwę jasnożółtą, subtelny zapach i smak cytrynowy. Zawartość cukru ok. 30 %.
Pije się go o temp. 14-16 °C.

Rosolis szafranowy 38 % (1,4 l)

20 g szafranu
2 laski wanilii
60 ml soku cytrynowego
starta skórka z 2 cytryn
1 l spirytusu 60 %
0,4 kg cukru
0,2 l wody

Cztery pierwsze składniki macerować w spirytusie przez 14 dni, od czasu do czasu
wstrząsając naczyniem. Po przecedzeniu przez bibułę filtracyjną wlać do gorącego syropu z
cukru i wody, zamieszać i przesączyć przez gęste płótno lub watę.
Rosolis ma barwę kanarkową, egzotyczny, korzenny aromat i smak. Zawartość cukru ok. 25
%.
Pije się go o temp. 16-18 °C

Rosolis Złota Woda typu Goldwasser 40 % (2,9 l )

8 g arcydzięgla
8 g korzenia tataraku
6 g anyżu gwiaździstego
4 g melisy
3 g kolendry
3 g korzenia dziewięćsiłu
3 g gałki muszkatołowej
3 g kurkumy lub szafranu
2 g goździków
2 g korzenia jałowca
2 g korzenia fiołka
2 g rozmarynu
2 g mięty pieprzowej
1,5 g korzenia goryczki żółtej (gencjany)
1,5 g dyptamu
1,5 g korzenia driakwi
1 g imbiru
1 g kopru włoskiego
1 g szałwi
skórka z 1 pomarańczy
skórka z 1 cytryny
1 kg cukru
0,5 l wody
50 ml soku cytrynowego
2 l spirytusu 75 %

Rozdrobnione zioła i korzenie zalać wrzącym syropem sporządzonym z cukru, wody i soku
cytrynowego, lekko podgotować pod przykryciem na małym ogniu, przecedzić do butli lub
małego gąsiorka, szczelnie zamknąć i odstawić na 7 dni. Po tym czasie przecedzić przez

gęste sito, dodać spirytus, wymieszać i przenieść w chłodne, ciemne miejsce na 3-4 tygodnie.
Przed rozlaniem do butelek przecedzić przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno.
Rosolis ma barwę zielonkawozłocistą. Zawartość cukru ok. 40 %.
Pije się go o temp. 10-12 °C. Uwaga: rozdrobnione płatki folii złota dodawane są do
oryginalnego Goidwassera, dla smaku nie mają żadnego znaczenia. Barwa wódki jest
znacznie ciemniejsza niż w oryginale, również to nie wpływa na smak. Wódka zrobiona
według tej receptury swym aromatem i smakiem jest zbliżona do starogdańskiej Złotej Wody
z XVI wieku.

Sloe gin 45 ° (1,51)

1 kg jagód tarniny
5 śliwek z pestkami
3 goździki
0,5 l spirytusu 96 %
0,7 l ginu
0,51 wody
2Ł. cukru

Umytą i odsączoną tarninę (najlepiej zebraną po przymrozkach), śliwki z rozmiażdżonymi
pestkami oraz goździki umieścić w gąsiorku i zalać mieszaniną alkoholi, szczelnie zamknąć i
odstawić na 6-8 tygodni, często wstrząsając naczyniem. Po tym czasie wódkę przecedzić,
dodać wodę z rozpuszczonym cukrem i odstawić ponownie na 6 miesięcy (najlepsza po
dłuższym czasie leżakowania), po tym czasie rozlać do butelek.
Wódka ma barwę brązową, swoisty aromat, smak tarninowy, cierpkawy, z lekkim
posmakiem migdałowym.
Pije się ją o temp. 8~12 °C.

Słód zbożowy

Jęczmień, pszenicę, żyto lub kukurydzę namoczyć w ciepłej wodzie (35 °C), rozłożyć na
blasze lub kuwecie w warstwie 2-3 cm, odstawić do ciepła, od czasu do czasu przemieszać
ziarno i ewentualnie zraszać wodą. Gdy ziarno wybije kiełki na około 10-15 mm długości,
słód na blasze wysuszyć w piekarniku na kolor złocisty. Następnie rozetrzeć go na sicie, aby
kiełki odpadły (wnoszą do zacieru goryczkę), zemleć na mąkę i przechowywać w
hermetycznym naczyniu.

Spirytus z buraków cukrowych

10 l soku buraczanego
70 g drożdży

Buraki cukrowe umyć, pokroić na drobne kawałki i zmiksować w mikserze. Sok z miazgą
zagotować i odcedzić Do soku dodać drożdże, rozpuszczone w szklance letniej wody,
zamieszać. Fermentować w odpowiednio większym naczyniu w temp. 25 °C przez 5-6 dni
Przefermentowana brzeczka gotowa jest do destylacji Wydajność spirytusu ok. 1,5-2 l, o
mocy 60-70 %, który może służyć do sporządzania nalewów, innych wódek gatunkowych lub
do bezpośredniego spożycia, po rozcieńczeniu wodą do 40%.

Spirytus z cukru

1,7 kg cukru
1 l wody
100 g melisy
70 g drożdży

Cukier rozpuścić w ciepłej wodzie, dodać melisę, a gdy temperatura roztworu osiągnie 25 °C,
dodać drożdże rozpuszczone w szklance letniej wody i fermentować 5-6 dni, w odpowiednio
większym naczyniu. Po tym czasie prze fermentowana brzeczka gotowa jest do destylacji
Wydajność spirytusu ok. 1,5-2 l, o mocy 60-70 %, który może służyć do sporządzania
nalewów, innych wódek gatunkowych lub do bezpośredniego spożycia, po rozcieńczeniu
wodą do 40 %.

Spirytus jabłkowy

10 l soku jabłkowego
1 kg cukru
70 g drożdży

W soku rozpuścić cukier, dodać drożdże rozpuszczone w szklance ciepłej wody i
fermentować w temp. 25 °C przez 7-10 dni, w odpowiednio większym naczyniu. Po tym
czasie przefermentowany moszcz jabłkowy gotowy jest do destylacji. Uzyskany spirytus
jabłkowy, w ilości 1,5-2 l, poddać starzeniu przez co najmniej 12-18 miesięcy, w czystej
beczułce dębowej, dla otrzymania wódki naturalnej typu Calvados (barwę poprawić
karmelem) lub użyć go do sporządzania nalewek, innych wódek gatunkowych albo do bezpo-
średniego spożycia, po rozcieńczeniu wodą do 40 %.

Spirytus pszeniczny

3,5 kg zmielonego słodu pszennego
10 l wody
70 g drożdży

Do szerokiego, odpowiednio dużego naczynia wlać gorącą wodę i stopniowo wsypać słód,
starannie mieszać, aż osiągnie się konsystencję rzadkiego kisielu. Następnie gdy zacier
ostudzi się do temp. 25 °C, dodać drożdże rozpuszczone w szklance letniej wody, zamieszać i
fermentować 5 - 6 dni. Po tym czasie przefermentowany zacier gotowy jest do destylacji
Wydajność spirytusu ok. 1,5-2 l, o mocy 60-70 %, który może służyć do sporządzania
nalewów, innych wódek gatunkowych lub do bezpośredniego spożycia po rozcieńczeniu
wodą do 40 %.

Spirytus śliwkowy

16 kg śliwek

Śliwki rozdrobnić, nie odrzucając pestek i w odpowiednio dużym naczyniu poddać
samoczynnej fermentacji przez ok. 14 dni. Po tym czasie odcisnąć sok i poddać destylacji
Spodziewana moc spirytusu śliwkowego ok. 60-70 %. Po odpowiednim rozcieńczeniu go

wodą, do 40 %, otrzymać można bezbarwną śliwowicę niestarzoną. typu Quetsch, gotową do
bezpośredniego spożycia lub po starzeniu w czystej beczułce dębowej, przez co najmniej 1-2
lat, można uzyskać tradycyjną, złocistą śliwowicę (barwę poprawić karmelem).

Spirytus wiśniowy

8 l soku wiśniowego
3 l wody
2 kg cukru
70 g drożdży

W odpowiednio dużym naczyniu wymieszać w letniej wodzie sok wiśniowy z
rozpuszczonym cukrem, po czym dodać drożdże rozpuszczone w szklance letniej wody.
Fermentować w temp. 25 °C przez 7-10 dni Wydajność spirytusu 1,5-2 l, o mocy 60-70 %.
Po rozcieńczeniu go wodą do 40 % otrzyma się bezbarwną wiśniówkę typu Kirsch, gotową
do bezpośredniego spożycia. Ponadto spirytus wiśniowy można użyć do sporządzenia cherry
brandy (zamiast spirytusu i brandy), wiśniowych wódek gatunkowych, ratafii itp.

Spirytus zbożowo-ziemniaczany

1,5 kg zmielonego słodu jęczmiennego
10 kg ziemniaków
70 g drożdży

Ugotować ziemniaki, dobrze je rozgnieść w wodzie, w której się gotowały, i przenieść je do
odpowiedniego naczynia. Gorącą papkę ziemniaczaną zasypać połową słodu, i dobrze
wymieszać do konsystencji kisielu, a gdy będzie zbyt gęsta, dolać gorącej wody. Następnie
wierzch obsypać pozostałą ilością słodu i odstawić na 12 godz., po czym dodać drożdże
rozpuszczone w szklance letniej wody, przelać do naczynia fermentującego i fermentować w
temp. 25 °C przez 5-6 dni. Po tym czasie przefermentowany zacier gotowy jest do destylacji.
Wydajność spirytusu ok. 1,5-2 l, o mocy 60-70 %, który może służyć do sporządzania
nalewów, innych wódek gatunkowych lub do bezpośredniego spożycia, po rozcieńczeniu
wodą do 40 %.

Spirytus żytni

0,5 kg zmielonego słodu jęczmiennego
3 kg zmielonego żyta
10 l wody
70 g drożdży

Do szerokiego naczynia wlać gorącą wodę i stopniowo wsypywać słód i żyto, starannie
mieszając aż do osiągnięcia konsystencji kisielu. Naczynie przykryć gazą i odstawić na 12
godz. w temp. 25 °C. Następnie dodać drożdże rozpuszczone w szklance letniej wody,
zamieszać i fermentować 5-6 dni. Po tym czasie zacier gotowy jest do destylacji. Uzyskany
surowy spirytus żytni, w ilości ok. 1,5-2 l. o mocy 60-70 %, poddać starzeniu przez co
najmniej 1-2 lat w czystej beczułce dębowej lub użyć go do sporządzenia Starki 1, Starki 2
lub Starki 3 po odpowiednim rozcieńczeniu wodą.

Starka 1 45 % (1 l)

2 Ł. herbaty czarnej (suchej)
1 Ł. łusek od laskowych orzechów (nie łupin)
2 Ł. wiórów dębowych
1 l żytniówki (białej) 45 %
1 Ł. karmelu

Przyprawy umieścić w gąsiorku, zalać wódką, szczelnie zamknąć i odstawić naczynie na 4
dni, wstrząsając nim od czasu do czasu. Po tym czasie przecedzić wódkę przez bibułę
filtracyjną lub gęste płótno i rozlać do butelek odstawiając je na dalsze 2 tygodnie.
Barwa wódki złocistobrązowa, aromat i smak zbliżony do prawdziwej starki.
Pije się ją o temp. 12-16 °C.

Starka 2 42 % (2,3 l)

50 g ususzonych liści herbaty pozostałych po zrobionym naparze
50 g łupin po orzechach laskowych
50 g ususzonych szyszeczek brzozowych (niekoniecznie)
2 l wódki żytniówki 45-50 %
0,25 l porteru
0,10 l wina Tokaj i Herbatę, łupiny i ewentualnie szyszki brzozowe, zalać wódką i odstawić
naczynie do ciepła na 3 dni Po tym czasie nalewkę przecedzić przez gęste płótno, watę lub
gazę, wlać piwo i wino, dobrze zamieszać i rozlać do butelek. Pić po 7 dniach.
Starka ma barwę złocistą, aromat i smak przypomina starzoną wódkę żytnią.
Pije się ją o temp. 12-16 °C.

Starka 3 43 % (1 l)

½ szklanki ususzonych liści herbaty pozostałych po zrobionym naparze
½ szklanki pokruszonych łupin laskowych orzechów
1,1 l wódki żytniej 45 % (bezbarwną)
50 ml wina białego porto

Herbatę i łupiny orzechowe zalać w butli wódką i odstawić pod przykryciem na 5-6 dni,
przecedzić przez gęste sito oraz bibułę filtracyjną, dodać wino, wymieszać i rozlać do
butelek. Pić można już po 7 dniach.
Starka ma barwę złocistą, aromat i smak zbliżony do prawdziwej starki.
Pije się ją o temp, 12-16"C.

Strawberry brandy 30 % (4,25 l)

2 kg dojrzałych truskawek
0,5 kg cukru
skórka z 3 cytryn (cienko skrojona)
1,5 l winiaku 40 %
1,5 l wódki czystej 45 %

Lekko rozgniecionymi truskawkami napełnić gąsiorek do połowy, dodać podrobione skórki
cytryny, cukier, wódki, szczelnie zamknąć naczynie i trzymać je w cieple, od czasu do czasu
nim wstrząsając, aby cukier się rozpuścił. Po 3-4 miesiącach przecedzić wódkę przez bibułę
filtracyjną lub gęste płótno i rozlać do butelek.
Wódka ma barwę czerwonobrunatną, aromat i smak truskawkowy. Zawartość cukru ok. 16%.
Pije się ją o temp. 10-12 °C.

Śliwowica 43 % (1,8 l)

300 g śliwek suszonych bez pestek (w dobrym gatunku)
8 pestek śliwkowych tub 3-5 kropli esencji migdałowej (ostrożnie/)
l cukru wanilinowego
l wódki czystej 45 %

Rozdrobnione śliwki umieścić w gąsiorku, zalać wódką, dodać pestki utłuczone w
moździerzu lub esencje migdałową oraz dosypać cukier wanilinowy, zamieszać i odstawić do
ciepła na 3-5 dni. Po tym czasie wódkę zlać, przecedzić przez bibułę filtracyjną lub gęste
płótno i rozlać do butelek, im dłużej jednak będzie stała w butelce, tym będzie lepsza.
Wódka ma barwę złocistą, aromat i smak czysty śliwkowy z lekkim akcentem migdałowym.
Zawartość cukru naturalna ok. 8 %.
Pije się ją o 4-6 °C

Turówka 1 40 % (1,5 l)

3-5 g ziela nostrzyku żółtego (Melilotus officinalis)
1,5 l wódki czystej 40 %
3 Ł. cukru

Do naczynia z wódką włożyć ziele, dodać cukier, cukier wanilinowy i odstawić do ciepła, od
czasu do czasu wstrząsać naczyniem, aby cukier się rozpuścił. Po 4 tygodniach przecedzić
wódkę przez bibułę filtracyjną lub watę, rozlać do butelek i trzymać w miejscu ciemnym i
chłodnym.
Wódka ma barwę jasnosłomkową, aromat swoisty, lekko kumarynowy. Zawartość cukru ok.
0,5 %. Pije się ją o temp. 4-6 °C.

Turówka 2 40 % (l l)

2 g ziele nostrzyka żółtego (Herbu meliloti)
5 g świeżych rozdrobnionych łodyg arcydzięgla (może być suchy korzeń)
1 l wódki 40 %
25 ml winiaku lub jarzębiaku

Zalać zioła wódką i odstawić zamknięte w butelce na 3 tygodnie. Po tym czasie przecedzić
przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno.
Nalewka ma barwę zielonobrązową.
Pije się o temp. 10-12 °C.

Wiśniak 40 % (3,4 l)

100

21 soku z czarnych wiśni bez pestek
1,4 l spirytusu 96 %
5-8 kropli esencji migdałowej (ostrożnie!)

Wlać sok do ¾ pojemności gąsiora, zamknąć go korkiem z rurką fermentacyjną i zostawić
naczynie na 3 - 4 tygodnie w temperaturze pokojowej dla odbycia samorzutnej fermentacji
alkoholowej, potrząsając gąsiorem dwa razy dziennie. Po ukończeniu fermentacji płyn
zagotować, wlać spirytus oraz esencję migdałową, dobrze wymieszać i odstawić. Po 3
miesiącach (a lepiej jeszcze później) przesączyć przez bibułę filtracyjną lub flanelę i rozlać
do butelek.
Wiśniak jest wytrawny, barwę ma ciemnofioletową, aromat i smak wiśniowy. Zawartość
cukru naturalna ok 6 %.
Pije się go o temp. 6-8 °C. Uwaga: w ten sam sposób można zrobić Śliwowicę.

Wiśniak na rumie 39 % (1,3 l)

0,4 l soku wiśniowego (z wiśni bez pestek)
0,2 l syropu wiśniowego
100 ml syropu malinowego
100 ml syropu jeżynowego
0,5 l spirytusu 96 %
3 krople esencji migdałowej (ostrożnie!)
½ fiolki esencji rumowej

Wszystkie składniki zmieszać w gąsiorku, zamknąć szczelnie i odstawić na 14 dni Po tym
czasie przecedzić przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno i rozlać do butelek.
Wódka ma barwę wiśniową, aromat i smak wiśniowo-rumowy. Zawartość cukru ok. 20 %.
Pije się ją o temp. 50-12 °C

Wiśniówka 42 % (1,2 l)

0,7 l soku wiśniowego pitnego
0,5 l spirytusu 96 %
2-3 kropli esencji migdałowej (ostrożnie!)

Zmieszać składniki i rozlać do butelek, odstawiając je na co najmniej 14 dni.
Wódka ma barwę wiśniową, aromat i smak wiśniowy z akcentem migdałowym Zawartość
cukru 5 %. Pije się ją o temp. 6-8 °C.

Wódka typu brandy 38-42 % (1 l)

2 suszone śliwki
1 plaster suszonego jabłka
1 Ł. suszonych owoców jarzębiny
1 orzech włoski zielony
1 Ł. Rodzynek
1 Ł. wiórów dębowych
1 Ł. cukru wanilinowego
1-2 Ł. karmelu

101

1 l wódki czystej 45 % lub 40 %

Wszystkie składniki macerować w gąsiorku szczelnie zamkniętym przez 30 dni, od czasu do
czasu wstrząsając naczyniem. Następnie wódkę przecedzić przez bibułę filtracyjną lub gęste
płótno i rozlać do butelek.
Wódka ma barwę jasnozłocistą, aromat oraz smak winiakopodobny.
Pije się ją o temp. 12-14 °C.

Wódka typu Calvados 40 % (1,2 l)

0,7 l napoju jabłkowego
0,5 l spirytusu 96 %
1 Ł. karmelu

Zmieszać składniki i rozlać do butelek, odstawiając je na co najmniej 14 dni. Gdyby wytrącił
się osad, ostrożnie przecedzić przez bibułę filtracyjna lub gęste płótno.
Wódka ma barwę złocistą, aromat i smak jabłkowy, winiakowy.
Pije się ją o temp. 12-14 °C.

Wódka cytrynowa 40 % (1 l)

skórki z 2 cytryn (cienko skrojone)
1 l wódki czystej 40 %

Pokrojone w kawałki skórki zalać w gąsiorku wódką, szczelnie zamknąć i odstawić na 12
godz. Po tym czasie wódkę przecedzić przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno i rozlać do
butelek.
Wódka ma barwę jasnosłomkową, aromat i smak cytrynowy.
Pije się ją o temp. 8-10 °C.

Wódka Gdańska 40 % (1,5l)

3 g liści rozmarynu
3 g kwiatu lawendy
3 g owoców anyżu
3 g owoców jałowca
3 g gatki muszkatołowej
3 g korzenia fiołka
2 g cynamonu
skórka z 1 pomarańczy (cienko skrojona)
skórka z 1 cytryny (cienko skrojona)
4-6 kropli esencji migdałowej (ostrożnie!)
2 torebki cukru wanilinowego lub fiolka esencji waniliowej
1 l spirytusu 96 %
1,2 l wody
0,3 kg cukru

Zioła i korzenie rozdrobnić, wsypać do gąsiorka, zalać mieszaniną spirytusu z połową ilości
wody (0,6 l) i odstawić do ciepłego miejsca. Po 2 miesiącach nalewkę przecedzić przez
bibułę filtracyjną łub gęste płótno, połączyć z syropem zrobionym z cukru, cukru

102

wanilinowego i esencji oraz reszty wody (0,6 l), odstawić na tydzień, rozlać do butelek i
trzymać jeszcze przez kilka miesięcy.
Wódka ma barwę złocistobrunatną, aromat i smak swoisty, ziołowo-korzenny. Zawartość
cukru ok. 20 %.
Pije się ją o temp. 10-12 °C.

Wódka gorzka-źółądkowa typu Boonekamp 40 % (1,4 l)

5 g anyżu
5 g jałowca
5 g piołunu
5 g kłącza tataraku
5 g szałwi
5 g arcydzięgla
5 g kminku
5 g kolendry
5 g cynamonu
5 g angielskiego ziela
3 g lawendy
3 g mięty pieprzowej (suchej)
3 g melisy
30 g suchych skórek pomarańczowych
200 g cukru
0,3 l wody
1 l spirytusu 70 %

Wszystkie zioła i korzenie zalać w gąsiorku spirytusem, szczelnie i odstawić na 2 miesiące.
Po tym czasie przecedzić nalewkę i wlać do gorącego syropu z cukru i wody, zamieszać i
ponownie przecedzić przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno. Rozlać do butelek i pić po 2
miesiącach.
Wódka ma brunatną barwę. Zawartość cukru ok 15 %. Pije się ją o temp. 16-18 °C.

Wódka Karmelitka 42 % (1,5 l)

20 g liści melisy
10 g ziela bukwicy
1 Ł. owoców kolendry
1 g gałki muszkatołowej
1 Ł. cynamonu
5 goździków
skórka z 1 cytryny (cienko skrojona)
0,6 l spirytusu 96 %
0,6 l wina białego wytrawnego
0,3 kg cukru
150 ml wody

Rozdrobnione zioła, korzenie i skórkę cytrynową wsypać do gąsiorka, zalać spirytusem i
winem, szczelnie zamknąć, wymieszać i odstawić do ciepła na 7 dni. Po tym czasie
przecedzić wódkę i dodać syrop sporządzony z cukru i wody. Po zmieszaniu przecedzić

103

wódkę przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno, rozlać do butelek i odstawić na co najmniej
30 dni.
Barwa wódki zielonobrunatna, aromat swoisty, smak ziołowo - korzenny, słodkawo - gorzki.
Zawartość cukru ok. 20 %.
Pije się ją o temp. 10-12 °C.

Wódka pomarańczowa 38 % (1,2 l)

2 pomarańcze średniej wielkości
1 l wódki czystej 45 %

Skroić cienko skórki z pomarańczy, pokroić w kawałki i zalać w gąsiorku wódką, szczelnie
zamknąć i odstawić na 24 godz. Po tym czasie wlać 200 ml wyciśniętego soku z pomarańczy,
zmieszać i przecedzić przez bibułę filtracyjną lub gęste płótno.
Wódka ma barwę jasnopomarańczową, aromat i smak pomarańczowy.
Pije się ją o temp. 8-10 °C.

Wódka pigwowa 39 % (2,4 l)

1 l soku z pigwy
0,9 l spirytusu 96 %
0,4 l wina białego wytrawnego
1 Ł. owoców kolendry
1 Ł. cynamonu
1 Ł. gałki muszkatołowej
1 Ł. goździków
0,2 kg cukru

Owoce umyć, rozdrobnić i odwirować w sokowirówce. Zmieszać w gąsiorku sok z
rozdrobnionymi korzeniami, dodać spirytus i wino, szczelnie zamknąć, wymieszać i
macerować przez 14 dni Po tym czasie wódkę przecedzić przez bibułę filtracyjną lub gęste
płótno, wymieszać dobrze z cukrem i rozlać do butelek.
Wódka ma barwę ciemnozłocistą, aromat i smak pigwowy z akcentem korzennym.
Zawartość cukru ok 8 %.
Pije się ją o temp. 8-10 °C

śubrówka 1 40 ° (1,51)

2 g trawy żubrowej (Hierohloe odoratą)
1,5 l wódki czystej 40 %
20 gcukru
½ Ł. cukru wanilinowego

Do naczynia z wódką włożyć trawę, dodać cukier i cukier wanilinowy, odstawić do ciepła, i
od czasu do czasu wstrząsać naczyniem, aby się cukier rozpuścił. Po 4 tygodniach przecedzić
wódkę przez bibułę filtracyjną lub przez watę, rozlać do butelek i trzymać w miejscu
ciemnym i chłodnym. Do butelki można włożyć źdźbło trawy żubrowej macerowanej lub
świeżej.

104

Wódka ma barwę jasnożółtozieloną, aromat i smak swoisty, kumarynowy. Zawartość cukru
ok. 1 %.
Pije się ją o temp. 4-6 °C.

śubrówka 2 40 % (i l)

15 g trawy żubrowej (Hierohloe odoratą)
1 l wódki 40 %
2 Ł. syropu cukrowego
10-15 kropli karmelu

Do butelki z wódką włożyć rozdrobnioną trawę, odstawić na godzinę, następnie dodać syrop
i karmel dla właściwej barwy, przecedzić przez bibułę filtracyjną, rozlać do butelek. Pić już
można po 3 dniach.
śubrówka ma barwę jasnożółtobrunatną, charakterystyczny aromat i smak ziołowy.
Pije się ją o temp. 4-8 °C.

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Nalewka na miodzie(1), Przepisy, Domowy wyrób alkoholi
Domowy wyrób alkoholi
Jak określić moc wina, Balum Balum, Wina, Nalewki, Wódki - Domowy Wyrób
Nalewki2, gotowanie- kuchie swiata, domowy wyrob wodek
Nalewka śliwkow1, gotowanie- kuchie swiata, domowy wyrob wodek
Porterówka damska, Balum Balum, Wina, Nalewki, Wódki - Domowy Wyrób
Nalewk14, gotowanie- kuchie swiata, domowy wyrob wodek
Likier mleczn2, gotowanie- kuchie swiata, domowy wyrob wodek
Nalewki3, gotowanie- kuchie swiata, domowy wyrob wodek
Nalewka truskawkowa, gotowanie- kuchie swiata, domowy wyrob wodek
Miód kasztelański, gotowanie- kuchie swiata, domowy wyrob wodek
Miód pitny naturalny, gotowanie- kuchie swiata, domowy wyrob wodek
Cytrynówka Danusi Szadkowskiej, Balum Balum, Wina, Nalewki, Wódki - Domowy Wyrób

więcej podobnych podstron