background image

2013-01-29

1

Budowa neuronu. Potencjał 

spoczynkowy. Transport bierny i 

aktywny jonów przez błonę 

komórkową. 

Julita Grzelak

BUDOWA 
NEURONU

Dendryt
Jądro neuronu
Ciało komórki
Przewężenie Ranviera
Otoczka mielinowa

Akson

Synapsa
Zakończenia  aksonu

Budowa neuronu

Neurony połączone są ze sobą wzajemnie tworząc sieci, dzięki którym realizowane są 
funkcje inteligencji, emocji, pamięci i zdolności twórczych. Pojedynczy neuron przyjmuje 
pobudzenie od ogromnej liczby innych neuronów dochodzącej do tysiąca. 

Neuron jest komórką nerwową, która nie różni się znacząco od innych komórek i tkanek. 
Wyróżnia się przede wszystkim wielkością otaczających ciało wypustek w postaci 
rozkrzewionych gałązek, tzw. dendrytów.

Definicje części składowych neuronu

• Jądro

- jest to centrum obliczeniowe neuronu, gdzie zachodzą 

procesy kluczowe dla jego funkcjonowania

• Dendryty

- są to wejścia neuronu, którymi do jego wnętrza trafiają 

sygnały poddane późniejszej obróbce,

• Synapsa

- jest zakooczeniem wejśd (dendrytów) i stanowi tzw. 

furtkę wejściową neuronu. W synapsach sygnał wejściowy może 

byd wzmacniany lub osłabiany czyli ulega już wstępnej 

modyfikacji,

• Wzgórek aksonu 

- poprzez niego sygnał wyjściowy opuszcza 

neuron, można go nazwad furtką wyjściową neuronu,

• akson

- jest wyjściem neuronu. Poprzez niego sygnał wyjściowy 

wędruje dalej do innych neuronów. W tym punkcie wyjście 

neuronu rozgałęzia się łącząc się z wejściami (dendrytami) innych 

neuronów.

background image

2013-01-29

2

Przechodzenie impulsu elektrycznego 

przez neuron 

Impuls przepływa wzdłuż neuronu tylko w jednym kierunku. Sygnał odbierany przez dendryty 
przechodzi do ciała komórki, a następnie biegnie przez akson do dendrytów kolejnego 
neuronu lub komórek somatycznych. Przekaz sygnału między aksonem a dendrytem zachodzi 
w miejscu zwanym synapsą.

Potencjał spoczynkowy

• Potencjał spoczynkowy, inaczej nazywany błonowym, jest to 

różnica potencjałów pomiędzy środkiem wewnątrz- i 
zewnątrzkomórkowym , a komórka nie jest stymulowana 
żadnym bodźcem

y=

Jego wartośd odgrywa ważną rolę :
1. W procesach błonowego transportu(np.w kanałach 

nerkowych)

2. Komórkach receptorowych
3. W procesach skurczu komórek mięśnia

Potencjał spoczynkowy 

Zdolnośd komórki do utrzymywania stałej wartości potencjału 

spoczynkowego związana jest bezpośrednio z istnieniem 
różnicy stężeo niektórych jonów pomiędzy wnętrzem i 
otoczeniem komórki. Dla większości komórek jonami 
"najważniejszymi" z punktu widzenia potencjału 
spoczynkowego są jony sodu, potasu oraz chlorkowe.

Rodzaj jonu

Stęż. zewn. kom

Stęż. wewn. kom.

K

+

4 mM

140 mM

Na

+

144 mM

ok. 10 mM

Cl

-

114 mM

ok. 4 mM

• Potencjał błonowy bierze się z rozdzielenia dodatnich i 

ujemnych ładunków przez błonę komórkową. W neuronach na 
zewnątrz występują jony dodatnie, a wewnątrz – ujemne.

• Potencjał błonowy jest podstawową własnością wszystkich 

żywych komórek

background image

2013-01-29

3

Stan równowagi 

x(c1+x)=(c2-x)(c2-x)

- Potencjał  Nernsta, potencjał równowagi, 

potencjał dyfuzji

R-stała gazowa, T- temp.bezw.

Z- wartościowość  jonów, F- stała Faradaja
C1- stężenie jonów na zewn. komórki

C2- stężenie jonów wewnątrz komórki

Wartośd różnicy potencjału , 

przy której dochodzi do 
takiej równowagi nazywamy 
V potencjałem równowagi 

• Wnętrze komórki i środowisko zewnętrzne są 

elektrycznie skompensowane(obojętnie 
elektrycznie) . Lokalny brak kompresji 
występuje jedynie na powierzchni błony 
komórkowej.

• potencjał spoczynkowy neuronu wynosi             

-90mV

TRANSPORT AKTYWNY

Transportem aktywnym nazywamy 

transport substancji wymagający nakładu 
energii. Zachodzi on zawsze z udziałem 
wyspecjalizowanych struktur błonowych 
(białek inegralnych) sprzęgających 
transport z procesem uwalniania energii. 
ródłem energii bardzo często jest 
hydroliza ATP i dlatego białka biorące 
udział w tym procesie traktowane są jako 
enzymy posiadające własności ATPazy.
W większości przypadków transport 
aktywny odbywa się wbrew różnicy stężeo 
danej substancji (w stronę większego 
stężenia) i w związku z tym mechanizmy 
tego transportu często nazywane są 
"pompami". Dobrze poznanym 
przykładem takiego mechanizmu jest 
pompa sodowo-potasowa.

TRANSPORT AKTYWNY 2

Transportuje ona bowiem jony sodu z wnętrza komórki na zewnątrz, 

jednocześnie przenosząc jony potasu w kierunku odwrotnym. Na 

jedną rozłożoną przez tę pompę cząsteczkę ATP przypada transport 

trzech jonów sodu i dwóch jonów potasu. Działanie pompy sodowo-

potasowej ma olbrzymie znaczenie dla utrzymania stałej różnicy 

stężeo tych jonów, zwłaszcza w komórkach pobudliwych. Jak 

wiadomo bowiem bierny transport jonów zachodzący zarówno 

podczas spoczynku komórki jak i w czasie trwania potencjału 

czynnościowego po pewnym czasie prowadziłby do wyrównania 

stężeo jonów sodu i potasu wewnątrz i na zewnątrz komórki.

W przypadku pompy sodowo-potasowej występuje bezpośrednie 

sprzężenie transportu z. procesem uwalniania energii (hydrolizą 

ATP).

background image

2013-01-29

4

TRANSPORT BIERNY- DYFUZJA PROSTA 

i dyfuzja ułatwiona

Jeśli transport danego składnika nie 

wymaga nakładu energii (odbywa się 

on na skutek np. z różnicy stężeo) to 

nazywany jest transportem biernym., 

czyli : transport cząsteczek przez  

błonę plazmatyczną ze stężenia 

większego do mniejszego, nie 

wymagający energii metabolicznej. 

Najmniej skomplikowanym 

przypadkiem transportu biernego jest 

dyfuzja prosta(Dyfuzja prosta to 

samorzutny ruch cząsteczek danej 

substancji od stężenia większego do 

mniejszego (zgodnie z gradientem 

stężeo) Im wyższa temperatura tym 

szybciej zachodzid będzie dyfuzja.)

TRANSPORT BIERNY- DYFUZJA 

UŁATWIONA

• Kolejnym typem błonowego transportu biernego 

jest dyfuzja ułatwiona (nośnikowa). W tym 

przypadku cząsteczki transportowanej substancji 

przenikają przez błonę po utworzeniu kompleksu 

z nośnikiem. Szczególnymi przypadkami 

transportu nośnikowego są symport i antyport. W 

przypadku symportu cząsteczki dwu różnych 

substancji są transportowane jednocześnie (przez 

ten sam nośnik) w tą samą stronę, w antyporcie

każda z nich przenoszona jest w przeciwną stronę. 

Systemy antyportu nazywane są także 

mechanizmami wymiany.