Geometria i grafika inżynierska

Strona 1

1. Rysowanie za pomocą współrzędnych

Współrzędne określają położenie na rysunku. Po zgłoszeniu wymagającym podania

punktu można wskazać ten punkt wskaźnikiem w obszarze graficznym lub wpisać wartości
jego współrzędnych.

Używanie współrzędnych kartezjańskich i biegunowych

W przestrzeni dwuwymiarowej punkty są określane na płaszczyźnie podobnej do arkusza
papieru milimetrowego. Współrzędne dwuwymiarowe można wprowadzić w postaci
współrzędnych kartezjańskich (X,Y) lub biegunowych (odległość<kąt).

■

Współrzędne kartezjańskie są mierzone od dwóch linii prostopadłych względem siebie, osi

X i osi Y. Wartość X określa odległość w kierunku poziomym, a wartość Y określa odległość
w kierunku pionowym. Na przykład współrzędne 5,3 reprezentują punkt 5 jednostek wzdłuż
osi X i 3 jednostki wzdłuż osi Y. Początek (0,0) określa miejsce przecięcia dwóch osi.

■

Współrzędne biegunowe określają punkt na podstawie odległości i kąta. Na przykład

współrzędne 5<30 określają punkt odległy o 5 jednostek od początku i przy kącie 30 stopni
od osi X.

W każdej metodzie można użyć wartości bezwzględnych lub względnych. Bezwzględne
wartości współrzędnych podawane są względem początku układu. Względne wartości
współrzędnych podawane są względem ostatnio podanego punktu.

Rysowanie za pomocą bezwzględnych współrzędnych kartezjańskich

Bezwzględne współrzędne kartezjańskie należy stosować, gdy znane są dokładne wartości X i
Y położenia punktu. Na przykład linia przedstawiona na ilustracji rozpoczyna się w wartości
X -2 i Y 1, a kończy w 3,4.

Rysowanie za pomocą względnych współrzędnych kartezjańskich

Względne współrzędne kartezjańskie należy stosować, gdy znane jest położenie punktu

Geometria i grafika inżynierska

Strona 2

względem poprzedniego punktu. Na przykład, aby zlokalizować punkt względem
współrzędnych bezwzględnych -2,1, należy następne wprowadzane współrzędne poprzedzić
znakiem @. Wpisanie @5,3 spowoduje umieszczenie punktu w tym samym miejscu, co
wpisanie 3,4 w poprzednim przykładzie.

UWAGA

Współrzędne bezwzględne wprowadza się inaczej, gdy wyłączone jest

wprowadzanie dynamiczne (przycisk DYN na pasku stanu). W takiej sytuacji znak # nie jest
stosowany do określania współrzędnych bezwzględnych.

2. Rysowanie figur

Polecenie Prostokąt

AutoCAD pozwala na szybkie rysowanie figur o czterech bokach – prostokątów. Do tego celu
służy funkcja Prostokąt. Funkcję tą można wywołać:

Ikona na pasku narzędziowym

Menu Rysuj

➤

Prostokąt

Polecenie: rectangle

Dla prostokąta automatycznie wyliczane zostają takie parametry jak powierzchnia oraz
obwód. Aby je odczytać należy zaznaczyć obiekt oraz przejść do jego właściwości.

Rysowanie okręgów i łuków

W programie AutoCAD można tworzyć podstawowe obiekty krzywoliniowe, w tym okręgi i
łuki. Istnieje wiele różnych opcji utworzenia okręgu użytkownik zawsze powinien dobierać
metodę najefektywniejszą dla konkretnego zadania.

Polecenie: circle

Okrąg można utworzyć w jeden z następujących sposobów:

■

Określić środek i promień (metoda standardowa).

■

Określić środek i średnicę.

■

Zdefiniować obwód okręgu za pomocą dwóch lub trzech punktów.

■

Utworzyć okrąg styczny do dwóch istniejących obiektów.

■

Utworzyć okrąg o określonym promieniu, styczny do dwóch obiektów.

Geometria i grafika inżynierska

Strona 3

Rysowanie łuków

Łuki można utworzyć w oparciu o różne kombinacje takich wielkości jak: środek, punkt
końcowy, punkt początkowy, promień, kąt, długość cięciwy i kierunek. Poniższe przykłady
ilustrują trzy sposoby określania dwóch punktów i kąta rozwarcia łuku.

Polecenie: arc

Rysowanie wieloboku

Wieloboki są zamkniętymi poliliniami o równych bokach i kątach. Polecenie Wielobok jest
najprostszą metodą tworzenia trójkątów, pięciokątów, sześciokątów równoramiennych itd.
Pierwszym etapem rysowania wieloboku jest określenie ilości boków. Następnie określamy
położenie figury. Kolejnym etapem jest wybranie jednej z dwóch opcji:



Wpisany w okrąg;



Opisany na okręgu;

Ostatnią czynnością przy rysowaniu wieloboku jest podanie wartości promienia, którą można
określić za pomocą myszki lub bezpośrednio wprowadzić z klawiatury.

Menu Rysuj

➤

Wielobok

Polecenie: poligon

3. Więzy

Projektowanie parametryczne zostało wprowadzone w wersji 2010 wyróżnia się ono tym

iż obiekt opisywany jest poprzez zmienne (parametry), modyfikacja tych parametrów
prowadzi do modyfikacji elementu. Główna ideą projektowania parametrycznego jest
tworzenie projektów obiektowych. Oznacza to, że element tworzy całość logiczną i zmiany w
wybranym fragmencie danego elementu będą prowadziły do automatycznej modyfikacji w
innych fragmentach z zachowaniem odpowiednich relacji i zależności pomiędzy
poszczególnymi jego fragmentami. Np. dla trójkąta równobocznego zmiana długości jednego
z ramion powinna powodować zmianę długości drugiego z ramion z zachowaniem długości
podstawy (lub ze zmianą długości podstawy i zachowaniem kąta przy podstawie). Po
modyfikacji boku trójkąt powinien nadal być trójkątem równoramiennym.

Nałożone na obiekt więzy mogą dotyczyć położenia i/lub wzajemnych zależności

poszczególnych elementów składowych (zależności geometryczne) oraz wymiarów (więzy
wymiarowe).

Więzy geometryczne służą do ustanowienia relacji położenia i orientacji przestrzennej dla

jednego elementu rysunkowego lub kilku elementów

Więzy wymiarowe służą do określenia wartości wybranych parametrów obiektów

(długości, kąta) lub odległości pomiędzy punktami należącymi do różnych obiektów.

Geometria i grafika inżynierska

Strona 4

Więzy geometryczne mogą być wstawiane z karty parametryczne/panel geometryczny.

Do nakładania więzów geometrycznych można wykorzystać polecenie autowięz z
ustawieniami określanymi przez zakładkę AutoWięzyGeom.

Więzy wymiarowe mogą być wstawiane z karty parametryczne/panel Wymiar

Rodzaje więzów geometrycznych

Rodzaje więzów wymiarowych

4. Rozbijanie polilinii

Polilinie możnapodzielić na niezalezne od siebie segmenty.

Do rozbijania na poszczególne składowe służy polecenie Rozbij(_explode)

znajdujące

się na karcie Narzędzia Głowne w panelu Modyfikuj. W odpowiedzi na prośbę programu

Geometria i grafika inżynierska

Strona 5

wskaż polilinie czy też elementy zbudowane z polilini (np. prostokąt) jakie maja zostać
rozbite, a następnie zatwierdz klawiszem ENTER. Efektem rozbicia będą osobne segmenty,
z których wcześniej zbudowany był element.

5. Łączenie odcinków i łuków w polilinię

Obiekty innego rodzaju (linie, łuki) także można połączyć, tak by razem tworzyły jedną
polilinię.

Uwaga!!! Należy pamiętać by wszystkie elementy dokładnie stykały się końcami. W tym celu
podczas rysowania najlepiej włączyć opcje Punkty charakterystyczne, by poprawnie
narysować obiekty.

W tym celu należy skorzystać z opcji Edycji polilinii (_pedit)

i w odpowiedzi na

polecenie wybierz jeden z elementów, który ma wchodzić w skład polilinii, następnie
odpowiedz twierdząco na komunikat.

Nie przerywając wybierz opcje Dołącz, w odpowiedzi na pytanie, wskaż wszystkie elementy
jakie mają wchodzić w skład polilinii. Zakończ swój wybór naciskając ENTER. Jeśli
wszystko poszło zgodnie z instrukcją pojawi się informacja o ilości dodanych elementów do
polilinii, kończąc proces łączenia poszczególnych elementów w polilinię naciskamy ENTER.

Po zakończeniu procesu tworzenia polilinii, można zobaczyć rezultat wskazując na dowolny
element polilinii, gdzie powinna ona zostać podświetlona w całości oraz może się także
pojawić odpowiedni komunikat o rodzaju danego elementu.

6. Zmiana szerokości polilinii

W przypadku polilinii istnieje możliwość zmiany szerokości – zmiany te będą obejmowały
wszystkie segmenty wchodzące w skład elementu.

Aby zmienić szerokość polilinii należy wybrać z panelu Modyfikuj opcję Edytuj polilinię

(_pedit)

a następnie w odpowiedzi na pytanie programu wskazać polilinię, która ma

zostać zmieniona. Kolejno należy wpisać literę S odpowiadającą opcji Szerokość i
zatwierdzić klawiszem ENTER. W ostatnim kroku należy podać nową wartość szerokości
polilinii i zatwierdzić ją naciskając klawisz ENTER.

7. Cechy linii

Wszystkie dostępne cechy linii jakie edytować może użytkownik znajdują się w panelu
Właściwości na karcie Menu główne.

Linie posiadają cechy takie jak:



kolor – wybierany jest z palety barw,



grubość – wybierana jest z listy zdefiniowanej zgodnie z obowiązującymi normami

Geometria i grafika inżynierska

Strona 6

Uwaga!!! By szerokość linii była widoczna na ekranie należy włączyć opcje

Szerokość linii

znajdujący się na linii statusowej w dolnej części ekranu.



rodzaj (ciągła, przerywana) – wybierany jest z listy zawierającej wszystkie dostępne i
powszechnie stosowane rodzaje linii.

Uwaga!!! By udostępnić większą ilość linii przerywanych, należy wczytać je z dysku.
W tym celu kolejno należy kliknąć na Rodzaj linii> opcję Innyco spowoduje
uruchomienia menadżera rodzajów linii, gdzie klikamy na przycisk Wczytaj

8. Widoki w rysunkach

By precyzyjnie narysować poszczególne elementy czasami należy przybliżyć bieżący widok,
a czasem przesunąć w inne miejsce. W tym celu przydatne są narzędzia do przeglądania
rysunku.

 Przeglądanie przy pomocy mszy z kółkiem



Powiększanie - by powiększyć fragment rysunku ustawiamy kursor w
obszarze który chcemy powiększyć a następnie należy pokręcić (od siebie)
kółkiem myszy wtedy rysunek się powiększy, natomiast przy kręceniu w
odwrotnym kierunku rysunek się pomniejsza.



Przesuwanie - mysz z kółkiem również pozwala na szybkie przesuwanie

powiększonego wcześniej obszaru rysunku. W tym celu należy nacisnąć kółko
myszki (pojawi się symbol dłoni ) i nie puszczając jej, przesuwać myszkę.

 Przeglądanie przy pomocy opcji zdefiniowanych w oprogramowaniu AutoCAD

Na karcie Widok w zakładce Nawigacja 2Dmożna również znaleźć inne opcje
służące do poruszania się po rysunku.

Najczęściej stosowaną opcja z powyższego menu to opcja Zakres

, która

powiększa rysunek tak, by na ekranie zostały wyświetlone wszystkie elementy
rysunku.

Również warto wspomnieć o opcji Okno

, która powiększa wskazany na

oknie obszar naobszar całego ekranu.

Istnieją również granice rysunku, które może zdefiniować użytkownik. W tym celu
należy wpisać GRANICE a następnie wskazać lewy dolny oraz górny prawy narożnik
obszaru objętego granicami. By powiększyć rysunek do wcześniej ustalonych granic
należy wybrać opcję Wszystko w panelu nawigacja w karcie Widok.

Geometria i grafika inżynierska

Strona 7

9. Modyfikacje elementów rysunku

Narzędzia przeznaczone do modyfikacji elementów rysunku zostały zawarte w panelu

Modyfikuj w karcie Narzędzia główne.

 Wybieranie obiektów (zwane również zaznaczaniem obiektów):



Bezpośrednie wskazanie obiektu – obiekt przeznaczony do modyfikacji może
zostać bezpośrednio poprzez ustawieniu na jego konturze celownika i naciśnięciu
lewego przycisku myszy.



Wybieranie za pomocą okna – aby zaznaczyć większą ilość elementów można
zakreślić na ekranie prostokąt, a wszystkie elementy znajdujące się w nim zostaną
automatycznie zaznaczone.

 Przesuwanie obiektów:



Przesuwanie proste - polecenie to należy do najczęściej stosowanych

czynności edycyjnych. By włączyć to polecenie należy wybrać ikonę

przesuwania Przesuń (_move)

z panelu Modyfikuj na karcie

Narzędzia główne.

Wskaż obiekt, który ma zostać przesunięty, a później określ (na wybranym
obiekcie) punkt bazowy, czyli punkt, względem którego będzie „trzymany”
wybrany obiekt i przesuwany w inne miejsce.



Przesuwanie precyzyjne – podczas precyzyjnego przesuwania użytkownik

może określić dokładna wartość przesunięcia poprzez wpisanie współrzędnych
– względnych (np. @100,0) bądź bezwzględnych (np. 100,0).

 Kopiowanie obiektów

Kopiowanie działa analogicznie jak wcześniej omawianie przesuwanie obiektów.
Opcję kopiowania elementów rysunku można wykonać dwoma sposobami:



wskazując punkt zaczepienia i punkt docelowy,



określając położenie względne kopii względem oryginału.

 Ucinanie

Opcja ucinanie służy do skracania długości wybranych elementów, według krawędzi
wyznaczonych przez inne obiekty.

By rozpocząć proces ucinania należy wybrać opcję Utnij (_trim)

z panelu

Modyfikuj. Następnie należy wskazać krawędzie tnące, czyli te według których będzie

Geometria i grafika inżynierska

Strona 8

ucinany element, po ich wybraniu należy wskazać element, który będzie ucinany w
miejscu które ma być ucięte (wymazane).

 Wydłużanie

Opcja Wydłużanie jest analogiczne do wcześniej omawianej opcji Ucinanie. Opcja ta
pozwala na przedłużanie wybranych elementów do granicy jaką wyznaczają
krawędzie innych elementów rysunku.

Zasada działania tej opcji jest identyczna jak powyżej – najpierw należy wybrać opcje

Wydłuż (_extend)

następnie wskazać krawędzie, do których ma być

wydłużony element a kolejno krawędzie, które mają zostać przedłużone.

 Zaokrąglanie

Zaokrąglaniu najczęściej poddawane są narożniki elementów rysunku, gdzie zamiast
kąta prostego należy wstawić okrąg o danym promieniu.

By zaokrąglić np. dwa prostopadłe odcinki należy, uruchomić funkcje Zaokrąglij

(_fillet)

a następnie wpisać literę R symbolizująca opcję wpisania

promienia zaokrąglenia, kolejno należy podać wartość promienia np. 30 a na końcu
wybrać obiekty wyznaczające narożnik przeznaczony do zaokrąglenia.

 Fazowanie

Zasada działania tej opcji jest identyczna jak powyższej (Zaokrąglanie) z tą różnicą iż
zamiast promienia podawane są długości poszczególnych faz.

W celu sfazowana odcinków łączących się pod kątem prostym należy z panelu

Modyfikuj wybrać opcje Fazuj (_chamfer)

kolejno należy wybrać i

zatwierdzić klawiszem EMTER literkę F symbolizującą opcje Fazuj. W pierwszym
wymiarze fazy (długość pionowa) należy wpisać odpowiednią wartość i zatwierdzić
naciskając ENTER, podobnie należy postąpić z kolejnym wymiarem (pionowym)
fazy. Ostatnim krokiem to wskazanie narożników, pomiędzy którymi ma być
fazowanie.

 Odbicie lustrzane

Odbicie lustrzane znacznie skraca czas pracy podczas rysowania elementów
symetrycznych.

Aby rozpocząć proces odbijania lustrzanego należy uruchomić opcje Lustro

(_mirror)

znajdująca się w panelu Modyfikuj. Następnie należy wybrać

obiekty do odbicia – można je zaznaczyć kreśląc prostokąt obejmujący wszystkie
elementy danego rysunku. Po wybraniu wszystkich elementów, należy określić oś
względem której obiekt będzie odbijany – w tym celu należy wskazać na rysunku

Geometria i grafika inżynierska

Strona 9

punkt początkowy osi a następnie punkt końcowy. Ostatnim krokiem jest wybranie
czy obiekt źródłowy ma zostać wymazany z rysunku (domyślania opcja Nie).

10. Szyk

Polecenie:

_array (szyk)

Szyk tworzy kolejne obiekty według określonego wzoru. Szyk może być prostokątny,

biegunowy, ścieżki. można podzielić na niezalezne od siebie segmenty.

Polecenie szyku można wywołać również z menu Zmiana -> Szyk -> …

W nowym widoku polecenie szyk znajduje się na wstążce Narzędzia główen w grupie
Modyfikuj

Przy włączonej opcji Szybkie właściwości (Ctrl + Shift + P) możliwa jest zmiana ustwień
szyku.

Szyk prostokątny:

Szyk biegunowy:

Geometria i grafika inżynierska

Strona 10

Szyk ścieżki:

Ciekawostka!

AutoCAD 2012 standardowo nie posiada zainstalowanej opcji Szyku Klasycznego.

Aby skorzystać w tej opcji należy doinstalować dodatek AutoCAD 2012 Service Pack 1,
który jest bezpłatnie dostępny na stronie Autodesku pod adresem:

http://images.autodesk.com/adsk/files/autocad_mechanical_2012_sp1_pl.htm

Aby uruchomić klasyczny menadżer szyku należy wpisać polecenie:

arrayclassic

Obiekty utworzone w polecenia szyku tworzą jedną całość. Aby podzielić obiekt na
mniejszcze elementy składowe należy wykorzystać polecenie

_explode (rozbij)

.

11. Obróć

Polecenie:

_rotate (obróć)

Za pomocą polecenia obróć można obrócić obiekt o dowolny kąt względem punktu
bazowego. Sposób użycia polecenia obróć jest analogiczny do polecenia kopiuj/przesuń.

Geometria i grafika inżynierska

Strona 11

W pierwszym kroku wybieramy obiekt, następnie określmy punkt bazowy. Ostatnim etapem
polecenia jest wybór kąta obrotu, który możemy wpisać z klawiatury lub wybrać za pomocą
myszki.

12. Warstwy

Polecenie:

_layer (warstwa)

Menadżera Warstw uruchamiamy poprzez polecenie

_layer

. Zasada korzystania z

funkcji warstw jest bardzo podobna do innych środowisk graficznych (Photoshop, PSP,
Gimp).

Poprawne zdefiniowanie warstw znacznie ułatwia użytkownikowi pracę w środowisku
AutoCAD. Poniżej na rysunku widać jakie parametry można ustawić dla poszczególnych
warstw.

Pierwsza kolumna „Stan” wyświetla stan warstwy. Warstwa z zielonym haczykiem oznacza
aktualnie aktywną warstwę na rysunku.
Kolumna „Nazwa” pozwala użytkownikowi na definiowanie własnych nazw. Poprawne
zdefiniowanie nazwy znacznie ułatwia pracę gdy np. na rysunku znajduje się większa liczba
warstw.
Kolumna „Widoczność” ukrywa lub pokazuje daną warstwę na rysunku.
Kolumna „Blokada”włącza lub wyłącza możliwość edycji obiektów znajdujących się w
danej warstwie.
Kolumna „Zakmknięcie” odblokowuję lub blokuje warstwę globalnie na całym rysunku.
W kolejnych kolumnach definiujemy kolor warstwy, rodzaj linii, szrokość linii, jej
przezroczystość oraz opcje pozwalające na wydrukowanie warswy.

Po zdefiniowaniu warstw jest możliwa szybka edycja właściwości danej warstwy oraz
przenoszenia obiektów z jednej warstwy do drugiej.

Warstwa „0” jest domyślną warstwą, której nie można usunąć. Za pomocą małych ikonek
można zmienić widoczność, odblokować/zablokować warstwę na rysunku lub rzutni.

13. Kreskowanie do granic i wypełnienie

Polecenie:

_hatch (kreskuj)

Polecenie

_hatch

otwiera okno „Hath and Gradient”/„Kreskowanie do granic i

wypełnienie” – kreskowanie powierzchni.

Menadżer ten służy do zakreskowania lub wypełnienia zamkniętego obiektu. Do

wyoboru użtkownik ma gotowe stnadardy kreskowania ANSI, ISO lub inne, również istnieje
możliwość zdefiniowania niestandardowego wzoru.

Geometria i grafika inżynierska

Strona 12

14. Uzgadnianie właściwości (malarz warstw)

_matchprop

AutoCAD umożliwia skopiowanie właściwości istniejącego obiektu i nadanie im innym

obiektom w obrebie tego samego rysunku. Dzięki malarzowi formatów można w szybki
sposób (bez konieczność zmudnego manualnego nadawania wielu obiektom tych samych
właściwości) kopiować takie właściowści jak: kolor, warstwa, typ linii, szerokość linii,
parametry wymiaru, tekst, kreskowanie polilinii.

W celu skopiowania właściwości kliknij ikonę

Uzgodnij włąśćiowści znajdującą się

w panelu Schowek na karcie Narzędzia główne. Następnie wskaż obiekty, których
włąściowości mają zostać skopiowane. Pojawi się komunikak „Wybierz obiekty docelowe lub
[Ustawienia]” w odpowiedzi na niego wskaż obiekty, którym chcesz przypisać kopiowanie
obiekty.

15. Napisy

Aby dodać napis należy wybrać ikonę

Tekst wielowierszowy z panelu Opis na

karcie Narzędzia główne. Wskaż początek tekstu (lewy górny róg) a następnie przeciwległy
narożnik akapitu tekstowego. Na karcie pojawi się edytor napisów – narzędzie służące do
tworzenia napisów i ustawiania ich właściwości, a na obszarze roboczym miejsce do wpisania
tekstu. Wpisywanie kolejne linie tekstu będą umieszczane jedna pod drugą, by zakończyć
tworzenie napisu należy kliknąć na obszar roboczy rysunku.

UWAGA!!! Napisy podobnie jak inne elementy rysunku (przykładowo okrąg, czy linia
traktowane są jako niezależny element i podlegają wszystkim operacjom – takim jak:
kopiowanie, obrót, skala itp.

16. Bloki

Często rysunki zawierają dużą liczbę obiektów powtarzających się charakterystycznej da

danej branży. Program AutoCAD umożliwia zdefiniowanie bloków – obiektów, które mogą
być wykorzystane wielokrotnie w rysunku – co znacznie upraszcza i przyspiesza proces
tworzenia rysunku. Po jednorazowym zdefiniowaniu bloku, można go wielokrotnie wstawiać
w różne miejsca rysunku, pod różnymi kątami oraz z innym współczynnikiem skali.
Zdefiniowanie i zapisane na dysku bloki mogą być wykorzystane w rysunkach innych niż te,
w których zostały zdefiniowane. Bloki najczęściej służą do tworzenia bibliotek najczęściej
używanych elementów i symboli np. części maszyn czy symbole elektryczne.

Blok jest to obiekt złożony z powiązanych ze sobą wzajemnie elementów składowych.

Każdy blok posiada unikalną nazwę i pomimo iż składa się z wielu elementów (nie
koniecznie połączonych ze sobą) jest traktowany jako jeden obiekt. W skład bloku może
wchodzić dowolna liczne elementów składowych (linie, polilinie,, czworokąty, okręgi itp.) a
także inne bloki.

Geometria i grafika inżynierska

Strona 13

Tworzenie bloków

_block

Proces tworzenie bloku rozpoczyna się od narysowania elementów, z których będzie się

składał blok. Po narysowaniu wszystkich elementów, należy przystąpić do zdefiniowania

bloku, w tym celu należy kliknąć poleceniu Utwórz

w panelu Blok na karcie

Narzędzia główne, co spowoduje wyświetlenie się okna Definicja bloku.



Nazwa – w polu nazwa wpisz jedyna unikalną nazwę bloku, która jednocześnie

najlepiej będzie go opisywała



Punkt bazowy – w tym obszarze przy pomocy przycisku Wskaż punkt

należy wskazać na ekranie punkt bazowy tworzonego bloku

(istotne jest położenie tego punktu wobec elementów wchodzących w skład bloku,
a nie położenie na ekranie)



Obiekty – w kolejnym obszarze okna przy pomocy przycisku Wybierz obiekty

należy zaznaczyć w obszarze roboczym wszystkie elementy

mające wchodzić w skład bliku. Operację wybierania zakończyć należy naciskając
klawisz ENTER.

Po określeniu nazwy, punktu wstawienie oraz wskazaniu wszystkich elementów

definiujących go, blok został zdefiniowany i jest on gotowy do użycia w innych miejscach
rysunku.

Wstawianie bloków

_insert

W celu wstawieni bliku, należy wybrać opcję Wstaw

znajdującą się w panelu

Blok na karcie Narzędzia główne, a na ekranie pojawi się okno Wstaw.



Nazwa – z rozwijanej listy należy wybrać blok przeznaczony do wstawienia



Punkt wstawienia – punkt ten określa połozie bloku na rysunku. Jeśli jest zaznaczona

opcja Określ na ekranie, punkt wstawienia można wskazać kursorem na ekranie



Skala – współczynnik skali boku określa wielkość boku w stosunku do pierwowzoru.

Domyślnie wartości skali są ustawione na 1, jednak użytkownik może sam zmienić
dowolnie wartości w kierunkach X, Y i Z.



Kąt obrotu – można określić kąt obrotu boku wokół punktu wstawienia

Rozbijanie bloków

_explode

Geometria i grafika inżynierska

Strona 14

Blok (podobnie jak polilinie) można rozbić na elementy składowe. W tym celu należy

wybrać opcję Rozbij

w panelu Modyfikuj na karcie Narzędzia główne.

17. Polecenie odsuń

_offset

Polecenie odsuń pozwala na szybkie kopiowanie z automatycznym skalowaniem obiektu

względem jego krawędzi. Polecenie jako parametry przyjmuje odległość o jaką należy
odsunąć obiekt, krawędz bazową od której odsuwamy obiekt oraz zwrot w którym ma
nastąpić odsunięcie zwyczajowo albo do wewnątrz albo do zewnątrz. Polecenie odsuń można
znaleść w zakładce modyfikuj w górnym menu programu.