background image

Egzamin: dr Zdzisław Lasocki 

PDF:  BlackComb.PL 

Fizyka 

Egzamin (test) 1 

 
 
Postaw X w polu 

 przy kaŜdym prawidłowym sformułowaniu. 

Zasady punktacji: 

 

odpowiedź prawidłowa (+1) punkt 

 

odpowiedź nieprawidłowa (-1) punkt 

 

brak odpowiedzi (0) punktów 

Wszystkie punkty się sumują. 
 
 
1. Warunkiem zaobserwowania zjawiska interferencji fal świetlnych jest: 

□ koherentność spotykających się fal 
□ przecinanie się wiązek świetlnych i stała w czasie róŜnica ich faz 

 
2. Dwie spotykające się fale wzmocniły się: 
 

□ róŜnica ich faz była całkowitą wielokrotnością 2

π

 

□ róŜnica ich faz była całkowitą wielokrotnością 

π

 

 

□ spotkały się w fazach zgodnych 

 
3. Dwie spójne interferujące fale o długości 

λ 

przebiegły róŜne drogi optyczne: 

 wzmocniły się, gdy róŜnica dróg była nieparzystą wielokrotnością 

λ/2 

 

osłabiły, gdy róŜnica dróg była parzystą wielokrotnością 

λ/2 

 

4. 

Przy odbiciu fali od środka rzadszego niŜ ośrodek, w którym się fala rozchodzi: 

 

 następuje zmiana fazy przy odbiciu 

 

 faza się nie zmienia 

 
5. Światło o długości fali 

λ 

ulega ugięciu na pojedynczej szczelinie o szerokości d. Pod kątem 

α, spełniającym warunek: 

 

 sin α = 

d

m

λ

 mamy maksima boczne, dla m = 1, 2, 3, … 

 

 sin α = 

d

m

λ

+

2

1

 mamy maksima boczne, dla m = 1, 2, 3, … 

 
6. Światło białe przechodzi przez siatkę dyfrakcyjną. Na ekranie obserwujemy barwne widmo 
pierwszego rzędu. Kąt ugięcia odpowiadający barwie zielonej jest: 
 

 większy niŜ kąt ugięcia barwy niebieskiej 

 

 większy niŜ kąt ugięcia barwy czerwonej 

 
7. JeŜeli długość fali światła padającego prostopadle na siatkę dyfrakcyjną jest większa od 
stałej siatki to: 
 

 światło nie ulega dyfrakcji 

 

 moŜna obserwować tylko prąŜek zerowego rzędu 

 moŜna obserwować szereg prąŜków dyfrakcyjnych znajdujących się w równej 

odległości od siebie 

background image

Egzamin: dr 

Zdzisław Lasocki 

PDF:  

BlackComb.PL 

8. Płaszczyzna określona jako płaszczyzna polaryzacji światła spolaryzowanego liniowo 
zawiera wektory: 
 

 E i K 

 

 H i K 

 
9. Światło spolaryzowane liniowo w płaszczyźnie padania padające pod kątem Brewstera na 
dielektryk przezroczysty: 
 

 ulega odbiciu 

 

 nie ulega odbiciu 

 
10. Światło przechodzi przez kryształ dwójłomny jednoosiowy dodatni wzdłuŜ osi optycznej. 
Który z promieni zwyczajny czy nadzwyczajny szybciej przejdzie przez kryształ: 
 

 zwyczajny 

 

 nadzwyczajny 

 
11. Po wyjściu z kryształu dwójłomnego: 
 

 promień zwyczajny jest całkowicie spolaryzowany, a promień nadzwyczajny 

 

częściowo spolaryzowany 

 oba promienie są całkowicie spolaryzowane w płaszczyznach wzajemnie 

prostopadłych 

 oba promienie są całkowicie spolaryzowane w tej samej płaszczyźnie 

 
12. W płaszczyźnie przecięcia głównego kryształu dwójłomnego odbywają się drgania: 
 

 promienia zwyczajnego 

 

 promienia nadzwyczajnego 

 
13. Na płytkę krystaliczną, ćwierćfalówkę, pada światło spolaryzowane liniowo, którego 
wektor świetlny E tworzy kąt 

π/4 

z płaszczyzną przecięcia głównego kryształu. Po przejściu 

przez płytkę światło jest spolaryzowane: 
 

 

liniowo 

 

 kołowo 

 

 eliptycznie 

 
14. Kryształ izotropowy poddano działaniu mechanicznemu. Wskutek tego stał się on 
anizotropowym kryształem jednoosiowym z osią optyczną skierowaną: 
 

 wzdłuŜ kierunku ściskania lub rozciągania 

 

 prostopadle do kierunku ściskania lub rozciągania 

 
15. W światłowodzie cylindrycznym współczynnik załamania rdzenia n

1

 i płaszcza n

spełniają relację: 
 

 n

1

 > n

2

 

 

 n

1

 < n

 

16. Jakie zjawisko umoŜliwia rozchodzenie się fal świetlnych w zagiętym światłowodzie: 
 

 zjawisko ugięcia 

 

 zjawisko całkowitego wewnętrznego odbicia 

 

 zjawisko dwójłomności wymuszonej 

 

background image

Egzamin: dr 

Zdzisław Lasocki 

PDF:  

BlackComb.PL 

17. Apertura numeryczna światłowodu: 

 

 N

A

 = 

n

n

2

2

2

1

 

 

 N

A

 = 

n

n

2

1

2

2

 

gdzie n

1

 – współczynnik załamania rdzenia, n

2

 – współczynnik załamania światła 

 
18. Dwa ciała o jednakowej temperaturze emitują promieniowanie termiczne. JeŜeli zdolność 
emisyjna pierwszego ciała jest większa od zdolności emisyjnej drugiego, to zdolność 
absorpcyjna: 
 

 pierwszego jest większa od drugiego 

 

 pierwszego jest mniejsza od drugiego 

 
19. Wraz ze wzrostem temperatury maksimum zdolności emisyjnej ciała doskonale czarnego 
przesuwa się w stronę: 
 

 fal krótszych 

 

 wyŜszych częstości promieniowania 

 
20. W zjawisku fotoelektrycznym zewnętrznym: 
 

 energia kinetyczna wybitych elektronów zaleŜy od natęŜenia padającego 

 

promieniowania 

 

 liczba wybitych elektronów zaleŜy od natęŜenia padającego promieniowania 

 

 energia kinetyczna wybitych elektronów zaleŜy od energii padających fotonów 

 
21. Po zmniejszeniu napięcia na lampie rentgenowskiej w widmie jej promieniowania róŜnica 
między długością fali linii K

n

 i długością fali odpowiadającą krótkofalowej granicy widma 

ciągłego: 
 

 ulega zwiększeniu 

 

 ulega zmniejszeniu 

 
22. Promieniowanie Rtg ulega rozproszeniu na nieruchomych elektronach swobodnych. W 
widmie promieni rozproszonych: 
 

 występują fale o częstotliwościach mniejszych niŜ częstotliwość promieniowania 

 

padającego 

 

 fale rozproszone pod większymi katami maja większe długości 

 

 największą długość mają fale rozproszone pod kątem 

π

 

 
23. Na powłoce L atomu moŜe znajdować się maksymalnie: 
 

 sześć elektronów 

 

 osiem elektronów 

 

 dwa elektrony 

 
24. Jak zmienia się długość fale de Broglie’a elektronu uderzającego o antykatodę lampy 
rentgenowskiej, gdy napięcie przyłoŜone do lampy zmaleje: 
 

 maleje 

 

 rośnie 

 
 
 

background image

Egzamin: dr 

Zdzisław Lasocki 

PDF:  

BlackComb.PL 

25. Wielkościami kanonicznie sprzęŜonymi spełniającymi nierówność Heissenberga są: 
 

 pęd i połoŜenie cząstki 

 

 energia i długość fali 

 

 moment pędu i prędkość kątowa 

 

 energia i czas