background image

Progress in Plant Protection / Postępy w Ochronie Roślin, 47 (3)  2007

 

 

 
 
 

WPŁYW  TERMINU  STOSOWANIA  ZREDUKOWANYCH 
DAWEK  HERBICYDÓW  W  ZBOŻACH  JARYCH  
NA  EFEKTYWNOŚĆ  ZWALCZANIA  CHWASTÓW 

 
 
R

OMAN 

K

RAWCZYK

 

 

 

Instytut Ochrony Roślin 
Władysława Węgorka 20, 60-318 Poznań 
r.krawczyk@ior.poznan.pl 

 
 
 

I.  WSTĘP 

 

Badania prowadzone w Instytucie Ochrony Roślin mają na celu ocenę wpływu ter-

minu zastosowania zredukowanych dawek herbicydów na ich efektywność chwastobój-
czą. W krajach Europejskich, również i w Polsce, poszukuje się nowych rozwiązań 
w celu ograniczenia szkodliwego oddziaływania rolnictwa konwencjonalnego na śro-
dowisko. Jednym z takich kierunków, mającym największe szanse rozwoju jest rolnic-
two zrównoważone. Rolnictwo zrównoważone, w przeciwieństwie do wysokonakła-
dowego rolnictwa konwencjonalnego, uwzględnia aspekty ekologiczne, rentowność 
i oczekiwania społeczne (Lantinga i wsp. 2000). Ważnym elementem rolnictwa zrów-
noważonego jest technologia integrowanej ochrony roślin i również związana z tym 
regulacja zachwaszczenia upraw. W tym celu podejmowane są próby opracowania 
technologii stosowania niższych dawek herbicydów.  

Korzyścią stosowania obniżonych dawek herbicydów w zbożach jest zmniejszenie 

zawartości wykrywanych pozostałości w ziarnie oraz w glebie (Domaradzki i Sadowski 
2002). W Polsce stosuje się zdecydowanie mniej chemicznych środków ochrony roślin 
niż w większości krajów Unii Europejskiej. Fakt ten nie zwalnia nas z poszukiwań 
nowych rozwiązań. W związku z obecną sytuacją i potencjałem polskiego rolnictwa, 
największą szansę ma rolnictwo zrównoważone w kierunku rolnictwa ekologicznego 
(Roszkowski 1998). Kierunek ten stwarza możliwości rozwoju przez wzrost konkuren-
cyjności polskich produktów rolnych na rynkach krajów Unii Europejskiej. 

W Instytucie Ochrony Roślin (IOR) podjęto badania nad wpływem terminu stoso-

wania obniżonych dawek herbicydów na regulację zachwaszczenia w pszenicy jarej. 

 
 

II.  MATERIAŁ  I  METODY 

 

W IOR w Zakładzie Herbologii i Techniki Ochrony Roślin w Poznaniu wykonano 

dwie serie badań nad wpływem obniżonych dawek herbicydów na efektywność zwal-
czania chwastów w zbożach jarych.  

background image

Progress in Plant Protection / Postępy w Ochronie Roślin, 47 (3)  2007 

 

152 

Pierwszą serię badań z zakresu redukcji dawek herbicydów w pszenicy jarej 

i w jęczmieniu jarym przeprowadzono w latach 2000–2003 w Terenowej Stacji Do-
świadczalnej (TSD) w Winnej Górze. Badano herbicydy stosowane nalistnie w dwóch 
dawkach zredukowanych: tribenuron (7,5 oraz 3,75 g/ha) oraz mieszaninę mekoprop 
+ MCPA + dikamba (300 + 200 + 40 oraz 150 + 100 + 20 g/ha). Herbicydy stosowano 
w jednym zabiegu: na początku fazy krzewienia lub w końcowej fazie krzewienia 
zbóż. Herbicydy  stosowano  łącznie z adiuwantem (olej parafinowy 80%). Zboża 
wysiano w dwóch gęstościach (pszenica jara 400 i 250 szt. ziarn/m

2

; jęczmień jary 

200 i 100 szt. ziarn/m

2

). 

Druga seria badań dotyczyła efektywności zwalczania chwastów mikro-dawkami 

mieszanin herbicydów stosowanych w uprawie zbóż jarych (pszenica, jęczmień, owies). 
Ścisłe doświadczenia poletkowe prowadzono w 2006 roku w województwie wielkopol-
skim w TSD Winna Góra oraz w warunkach pól produkcyjnych zlokalizowanych w Ra-
wiczu. W skład dwóch mieszanin herbicydów stosowanych w mikro-dawkach, apliko-
wanych łącznie z adiuwantem, wchodziły następujące substancje aktywne (s.a.):  
–  Mikro – A: tribenuron 1,5 g/ha + florasulam 0,5 g/ha + fluroksypyr 12,5 g/ha 

+ chlopyralid 15 g/ha;  

–  Mikro – B: triasulfuron 0,5 g/ha + dikamba 8 g/ha + fluroksypyr 12,5 g/ha + chlopy-

ralid 15 g/ha. 

  Badane herbicydy stosowano dwukrotnie w dwóch wariantach. W pierwszym, pre-
paraty stosowano w fazie dwóch liści zbóż oraz w terminie końcowej fazy krzewienia. 
Wariant drugi obejmował terminy w początkowej fazie krzewienia i fazie pierwszego 
kolanka. Jako obiekt standardowy stosowano tribenuron metylowy w końcowej fazie 
krzewienia zbóż w dawce 11,25 g/ha aplikując go łącznie z adiuwantem. 

 

 
 

III.  WYNIKI  I  ICH  OMÓWIENIE 

 

Wrażliwość chwastów dwuliściennych na herbicyd zmniejsza się w miarę osiągania 

przez nie kolejnych faz rozwojowych. Chwasty we wcześniejszych fazach rozwojowych 
wykazują wyższą wrażliwość na niższe dawki herbicydów (Dogan i wsp. 1999; Doma-
radzki i wsp. 2003). Również w warunkach zwiększonej konkurencyjności rośliny 
uprawnej względem chwastów, efektywność herbicydów jest wyższa. Wzrost konku-
rencyjności zbóż względem chwastów można uzyskać przez zwiększenie zagęszczenia 
łanu (Noworolnik 1994; Kapeluszny 2002; Starczewski i Żądełek 2003).  

Badania prowadzone wspólnie w Polsce i w pięciu krajach europejskich (Dania, Fin-

landia, Estonia, Litwa, Łotwa) wskazują,  że gatunki chwastów dwuliściennych, jak: 
Chenopodium album, Stellaria media, Polygonum 
sp., Viola arvensis mają największe 
znaczenie w uprawie zbóż jarych (Bromand 2003). W doświadczeniach własnych ga-
tunkami o najwyższej liczebności były:  Ch. album, V. arvensis, Matricaria maritima 
ssp. inodora, S. media

Wśród pospolitych roślin segetalnych najczęściej występującym 

gatunkiem we wszystkich regionach Polski jest Ch. album (Latowski 2002). Jest też 
najliczniej reprezentowanym gatunkiem chwastów w zbożach jarych (Walczak i wsp. 
2002).

 

W pierwszej serii badań własnych komosa biała (Ch. album) wykazała wysoką 

wrażliwość na obniżone dawki herbicydów, niezależnie od terminu ich zastosowania 
(rys. 1). Zmniejszenie skuteczności zredukowanych dawek herbicydu odnotowano 

background image

Wpływ terminu stosowania zredukowanych dawek...

 

 

153 

w latach badań, w których występowały niższe temperatury powietrza w okresie aplika-
cji herbicydów. Wyniki te znalazły potwierdzenie w pracach innych autorów (Matysiak 
i Stachecki 2003; Kieloch 2006). Skuteczność chwastobójcza była zależna od rodzaju 
herbicydu i wysokości jego dawki. 

 

 

 

 

Rys. 1. Skuteczność zwalczania Ch. album [%] w zależności od dawki i terminu stosowania 

herbicydu w pszenicy jarej (niezależnie od gęstości siewu pszenicy) 

Fig. 1.  Efficacy of herbicides in Ch. album [%] control depending on time of application and 

herbicide dose in spring wheat (independing of wheat sowing rate) 

 

Stopień zmniejszenia skuteczności (minimalna skuteczność), wskutek niekorzyst-

nych warunków pogodowych nie jest jednakowy dla herbicydów należących do róż-
nych grup chemicznych (Cashmore i Caseley 1995; Dogana i Hurle 1998; Kudsk 2001; 
Krawczyk 2006).  

Herbicydy stosowane w zredukowanych dawkach są skuteczne w bardzo wczesnych 

fazach rozwojowych. Jednak w badaniach własnych stwierdzono, że zastosowanie her-
bicydów o działaniu dolistnym w dawkach zredukowanych w początkowym stadium 
krzewienia zbóż jarych, było mniej efektywne w zwalczaniu Ch. album w stosunku do 
efektów uzyskanych, gdy zabieg był wykonany w końcowej fazie krzewienia rośliny 
uprawnej. Przed zbiorem zbóż, przy wcześniejszym zastosowaniu herbicydów, odnoto-
wano wzrost zachwaszczenia wtórnego Ch. album,  co było konsekwencją kolejnych 
wschodów chwastów w okresie po aplikacji herbicydów (rys. 2). 

background image

Progress in Plant Protection / Postępy w Ochronie Roślin, 47 (3)  2007 

 

154 

 

 

Rys. 2. Wpływ terminu stosowania herbicydu i dawki na wtórne zachwaszczenie [%] rośliny 

uprawnej komosą białą i fiołkiem polnym 

Fig. 2.  Effect of application time and herbicides doses on the secondary infestation [%] of crop 

Ch. album and V. arvensis 

 

W przeprowadzonych badaniach skuteczność zwalczania była zależna od rodzaju 

herbicydu i ilości zastosowanego preparatu. Im mniejsza dawka, tym mniejsza liczba 
gatunków zwalczanych chwastów. Skuteczność tribenuronu metylowego względem 
fiołka polnego (V. arvensis) zmniejszała się wraz z redukcją dawki herbicydu, jak 
i opóźnieniem terminu zabiegu (rys. 3).

 

Wyniki uzyskane z powyższych badań skłoniły do poszukiwań nowych rozwiązań 

mających na celu redukcję dawki s.a. z zachowaniem wysokiej efektywności zabiegów 
odchwaszczających. Druga seria badań obejmowała zastosowanie zmniejszonych ilości 
s.a. w dawkach dzielonych. Aplikacja herbicydów w dawkach dzielonych w praktyce 
przyjęła się w uprawie buraka cukrowego. W latach 80. XX wieku opracowano pro-
gramy odchwaszczania buraków cukrowych, w których stosowano od dwóch do czte-
rech zabiegów odpowiednio skomponowanej mieszaniny s.a. herbicydów w bardzo 
wczesnych fazach rozwojowych chwastów (Pudełko i Woźnica 1985; Adamczewski 
i Kawczyński 1987). Zapoczątkowane w Akademii Rolniczej w Poznaniu, a obecnie 
w Polsce w wielu jednostkach badawczych, prowadzone są badania w uprawie buraka 
cukrowego z zakresu efektywności chwastobójczej herbicydów aplikowanych w bardzo 
niskich dawkach – mikrodawkach (Woźnica i wsp. 2005, 2006). Warunkiem powodze-
nia programu herbicydowego, opartego na dużej redukcji dawki herbicydu (mikro-
dawka), jest aplikacja kolejnych zabiegów odchwaszczających w okresie największej  

background image

Wpływ terminu stosowania zredukowanych dawek...

 

 

155 

 

 

Rys. 3. Skuteczność zwalczania V. arvensis [%] w zależności od dawki i terminu stosowania 

herbicydu w pszenicy jarej (niezależnie od gęstości siewu pszenicy) 

Fig. 3.  Efficacy of herbicides in V. arvensis [%] control depending on time of application and 

herbicide dose in spring wheat (independing of wheat sowing rate) 

 

Tabela 1. Skuteczność zwalczania chwastów mikro-dawkami herbicydów w zbożach jarych 
Table 1.   Efficacy of micro-doses of herbicide in weed control in spring cereals 

CHEAL GALAP 

MATIN  POLCO VIOAR 

Obiekt 

Treatment 

Termin  

stosowania 

Time  

of application 

Jj  Pj Ow Jj  Ow Jj  Pj  Jj  Pj Ow Jj Ow 

GS 12 + GS 29  100  100  100  100  100  100  100 

100  100  100  100  100 

Mikro – A 

GS 21 + GS 31  100  100  100  100  100  100 

99,0  100  100  100 

99,5  99,5 

GS 12 + GS 29  40,0  50,0 73,8 75,0 100  100  100 

100  100  100 

35,0  71,3 

Mikro – B 

GS 21 + GS 31  32,5  27,5 70,0 65,0 100  100  100 

100  100  100 

30,0  61,3 

Standard GS 

29 

96,5 

99,0 100 

71,3 90 

87,5 93,8 

92,0 88,8 90,0 

94,5 

100 

Herbicydy stosowano łącznie z adiuwantem (olej parafinowy 80%) – Herbicides were applied with adjuvant 
(parafin oil 80%) 
Jj – jęczmień – barley; Pj – pszenica – wheat; Ow – owies – oat 
CHEAL – Chenopodium album, GALAP – Galium aparine, MATIN – Matricaria inodora, POLCO – Fallo-
pia convolvulus, 
VIOAR – Viola arvensis 
Mikro – A – tribenuron 1,5 g/ha + florasulam 0,5 g/ha + fluroksypyr 12,5 g/ha + chlopyralid 15 g/ha + adiuwant 
Mikro – B – triasulfuron 0,5 g/ha + dikamba 8 g/ha + fluroksypyr 12,5 g/ha + chlopyralid 15 g/ha

 

+ adiuwant 

Standard – tribenuron 11,25 g/ha + adiuwant 

 

background image

Progress in Plant Protection / Postępy w Ochronie Roślin, 47 (3)  2007 

 

156 

wrażliwości chwastów, to jest w ich najmłodszych fazach rozwojowych – od wschodów 
do fazy liścieni (Woźnica i wsp. 2004).  

Kontynuując ideę redukcji dawek w zbożach jarych, badaniom poddano dwie mie-

szaniny herbicydów: Mikro – A: tribenuron + fluroksypyr + florasulam + chlopyralid 
(1,5 + 12,5 + 0,5 + 15 g/ha) oraz Mikro – B: triasulfuron + dikamba + fluroksypyr + 
chlopyralid (0,5 + 8 + 12,5 + 15 g/ha). W obiektach, w których stosowano mieszaninę 
herbicydów Mikro – A uzyskano bardzo wysoką skuteczność chwastobójczą (99–100%) 
w zwalczaniu gatunków chwastów dwuliściennych niezależnie od wariantu stosowania 
(tab. 1). W obiektach odchwaszczanych mieszaniną Mikro – A utrzymano plantację 
zbóż wolną od chwastów aż do zbioru rośliny uprawnej. Mieszanina Mikro – B wyka-
zała mniejszą skuteczność w stosunku do takich gatunków, jak: Ch. album, V. arvensis
Galium aparine. W pierwszym wariancie aplikacji mieszaniny (GS 12 + GS 29) sku-
teczność względem tych gatunków chwastów była wyższa w porównaniu z opcją póź-
niejszej aplikacji mieszaniny herbicydów (GS 21 + GS 31). W tym terminie chwasty 
osiągnęły fazę 2–4 liści (BBCH 12–14) i wykazywały mniejszą wrażliwość na herbicy-
dy aplikowane w mikro-dawkach. Mieszanina Mikro – B wykazała wysoką skuteczność 
w zwalczaniu gatunków chwastów dwuliściennych takich, jak M. inodora oraz F. con-
volvulus
. W uprawie owsa, w porównaniu z pozostałymi zbożami, obserwowano wyż-
szą skuteczność chwastobójczą mieszaniny Mikro – B względem gatunków chwastów 
słabiej zwalczanych w uprawie pszenicy i jęczmienia. 

 

 

IV.  WNIOSKI 

 

1.  Skuteczność herbicydów stosowanych w obniżonych dawkach była zależna od ro-

dzaju herbicydu i wysokości dawki. Im mniejsza dawka, tym mniejsza liczba gatun-
ków zwalczanych chwastów.  

2.  Herbicydy stosowane w zredukowanych dawkach w jednym terminie w uprawie 

zbóż jarych skuteczniej zwalczały chwasty we wczesnych fazach rozwojowych, lecz 
wówczas w mniejszym stopniu zabezpieczały przed wtórnym zachwaszczeniem.  

3.  Mieszanina bardzo niskich dawek herbicydów: tribenuron 1,5 g/ha + florasulam  

0,5 g/ha + fluroksypyr 12,5 g/ha + chlopyralid 15 g/ha (Mikro – A) zastosowana 
dwukrotnie  łącznie z adiuwantem bardzo skutecznie zwalczała chwasty i chroniła 
przed wtórnym zachwaszczeniem takimi gatunkami, jak: Ch. album,  G. aparine,  
M. inodora, F. convolvulus, V. arvensis.
 

4.  Druga mieszanina niskich dawek herbicydów: triasulfuron 0,5 g/ha + dikamba  

8 g/ha + fluroksypyr 12,5 g/ha + chlopyralid 15 g/ha (Mikro – B) stosowana dwu-
krotnie była mniej efektywna w zwalczaniu takich gatunków chwastów, jak:  
Ch. album, V. arvensisG. aparine niż mieszanina Mikro – A.  

5.  Na wysoką efektywność mikro-dawek herbicydów stosowanych w zbożach jarych 

ma wpływ dobór komponentów mieszaniny. 

 
 

 

Prace badawcze dofinansowane przez Komitet Badań Naukowych w ramach projektu ba-

dawczego nr 3P06R09125. 

 
 

background image

Wpływ terminu stosowania zredukowanych dawek...

 

 

157 

V.  LITERATURA 

 
Adamczewski K. 1997. Rola chwastów w uprawie roślin. s. 86–91. W: „Ochrona Roślin” 

(J. Kochman, W. Węgorek, red.). Wyd. V. Plantpress, Kraków, 701 ss. 

Adamczewski K., Kawczyński J. 1987. Efektywność zwalczania chwastów w burakach cukro-

wych herbicydami składającymi się z kilku substancji aktywnych. Prace Nauk. Inst. Ochr. 
Roślin 28 (1): 379–388.  

Bromand B. 2003. Harmonisation of efficacy testing procedures, implementation of GEP and 

possibilities of exchange of date between countries. Proceedings of the Crop Protection Con-
ference for the Baltic Sea Region, Poznań 2003: 70–85. 

Cashmore W.J., Caseley J.C. 1995. Effect of low doses of herbicides, temperature and simulating 

harrowing on the survival of three weed species. The BCPC Conference – Weeds: 719–724. 

Dobrzański A., Adamczewski K. 2001. Przyszłościowe spojrzenie na metody ochrony przed 

chwastami na progu XXI wieku. Prog. Plant Protection/Post. Ochr. Roślin 41: 59–68. 

Dogan M.N., Hurle K. 1998. Influence of growth stage and environmental factors on the efficacy 

of reduced doses of tribenuron-methyl on Chenopodium album L. Pflkrankh. Pflschutz. Son-
derh. XVI: 673–679. 

Dogan N.M., Kemmer A., Hurle K. 1999. Influence of weed growth stage on the performance of 

reduced herbicide doses. Proceedings of eleventh European Weed Research Society Sympo-
sium, Basel 1999, s. 165. 

Domaradzki K., Kieloch R., Rola H. 2003. Skuteczność herbicydów w zależności od dawki i fazy 

rozwojowej chwastów. Prog. Plant Protection/Post. Ochr. Roślin 43: 109–114. 

Domaradzki K., Rola H. 2001. Ekologiczno-agronomiczne aspekty stosowania niższych dawek 

herbicydów w regulacji zachwaszczenia zbóż. Prog. Plant Protection/Post. Ochr. Roślin 41:  
229–239. 

Domaradzki K., Sadowski J. 2002. Możliwość zmniejszenia obciążenia dla środowiska natural-

nego poprzez stosowanie herbicydów w ograniczonych dawkach. Pam. Puł. 130: 99–114. 

Kapeluszny J. 2002. Zachwaszczenie łanu zbóż jarych w warunkach zróżnicowanej gęstości 

siewu i oszczędnego stosowania herbicydów. Prog. Plant Protection/Post. Ochr. Roślin 42: 
483–485. 

Kieloch R. 2006. Wpływ adiuwantów na skuteczność tribenuronu metylu stosowanego w różnych 

warunkach temperatury i wilgotności względnej powietrza. Prog. Plant Protection/Post. Ochr. 
Roślin 46: 240–246. 

Kudsk P. 2001. How to investigate of environmental factors on herbicide performance.  The 

BCPC Conference –  – Weeds: 495–503. 

Krawczyk R. 2006. Aspekty stosowania obniżonych dawek herbicydów w zbożach jarych. Prog. 

Plant Protection/Post. Ochr. Roślin 46 (1): 223–231. 

Matysiak K., Stachecki S. 2003. Skuteczność działania obniżonych dawek herbicydów w różnych 

warunkach pogodowych. J. Plant Protection Res. 43: 413–414. 

Lantinga E.A., Oomen G.J.M., Schiere H.B. 2000. The Concept of Sustainable Agriculture. Pam. 

Puł. 120: 263–279. 

Latowski K. 2002. Problem pospolitych chwastów segetalnych Polski. Prog. Plant Protec-

tion/Post. Ochr. Roślin 42: 392–399. 

Noworolnik K. 1994. Reakcja jarych mieszanek jęczmienia z owsem na gęstość siewu. Materiały 

Ogólnopol. Konf. „Stan i perspektywy upraw mieszanek zbożowych”. Poznań, 02.12.1994: 
105–109. 

Paradowski A., Adamczewski K. 2002. Ocena wpływu zmiany technologii odchwaszczania bura-

ka cukrowego na przestrzeni ostatnich 15 lat. Biul. IHAR 222: 271–277. 

Pudełko J., Woźnica Z. 1985. Wpływ herbicydów oraz sposobu ich stosowania na zachwaszcze-

nie i plony buraków cukrowych. Rocz. AR Poznań 149: 117–126. 

Roszkowski A. 1998. Kierunki rozwoju technologii produkcji roślinnej. Zesz. Probl. Post. Nauk 

Rol. 454: 41–48. 

background image

Progress in Plant Protection / Postępy w Ochronie Roślin, 47 (3)  2007 

 

158 

Starczewski J., Żądełek J. 2003. Regulacja zachwaszczenia przez zagęszczenie rośliny uprawnej i 

stosowanie herbicydów na przykładzie pszenżyta. Zesz. Probl. Post. Nauk. Rol. 490:  
235–240.

 

Walczak F., Grendowicz L., Jakubowska M., Skorupska A., Strugała N., Tratwal A., Wójtowicz A. 

2002. Szkodliwość ważniejszych agrofagów roślin uprawnych oraz stan zachwaszczenia ro-
ślin rolniczych w Polsce w 2001 roku. Prog. Plant Protection/Post. Ochr. Roślin 42: 262–282. 

Woźnica Z., Adamczewski K., Szeleźniak E. 2004. Stosowanie mikrodawek herbicydów w upra-

wie buraka cukrowego. Prog. Plant Protection/Post. Ochr. Roślin 44: 523–530. 

Woźnica Z., Idziak R., Waniorek W. 2005. Extremely reduced herbicide rates applied with an 

adjuvant for weed control in sugar beets. 13th EWRS Symposium, Bari, 19–23 June 2005, 
s. 147. 

Woźnica Z., Idziak R., Waniorek W. 2006. Możliwość zastosowania mikrodawek herbicydów do 

odchwaszczania buraka cukrowego. Prog. Plant Protection/Post. Ochr. Roślin 46 (2): 223–225. 

 

 
 

R

OMAN 

K

RAWCZYK

 

 

INFLUENCE  OF  APPLICATION  TIME  OF  HERBICIDE  REDUCED  DOSES 

ON  WEED  CONTROL  EFFICIENCY  IN  THE  SPRING  CEREALS 

 

SUMMARY 

This work considers aspect of application time of reduced herbicide doses in spring cereals. 

Two series of research was conduced in the Institute of Plant Protection in Poland. Two herbi-
cides were applied in recommended dose (tribenuron-methyl 11.25 g/ha and trade mixture meco-
prop + MCPA + dicamba 300 + 200 + 40 g/ha) and reduced ones by 2/3, 1/3 of a full dose at two 
different terms of applications: T1 – start of cereal tillering (stage 21–22, decimal code BBCH) or 
T2 – end of cereal tillering (stage 28–29, decimal code BBCH). Cereals were cultivated in two 
densities: recommended sowing rate and reduced sowing rate. Weeds as: Chenopodium album 
and Viola arvensis dominated in the fields during the experiment. Herbicides applied in reduced 
doses showed a very good effectiveness in weeds control as: Ch. album. Weeds such as V. arven-
sis
 showed lower sensitivity to the reduced doses of herbicides and efficacy weed control de-
pended on the dose and time of herbicide application as well as cereal species and density. In the 
treatments, that the broadleaf weeds were controlled early and quickly (time application at stage 
21–22), increased secondary infestation was noticed. 

 

The second series of experiment was designed to investigate the effect micro-rate of herbi-

cide: combination Mikro – A (tribenuron 1.5 g/ha

 

+ florasulam 0.5 g/ha + fluroksypyr 12.5 g/ha + 

clopyralid 15 g/ha) and combination Mikro – B (triasulfuron 0.5 g/ha + dicamba 8 g/ha + flurok-
sypyr 12.5 g/ha + clopyralid 15 g/ha). The spraying mikro-rates of herbicides was carried out 
twice when the cereal plants had 2 leaves (stage 12, decimal code, BBCH) and when the cereals 
were at stage 28–29 (decimal code, BBCH). Herbicide micro-doses were also applied when the 
crops were at stage 21–22 (decimal code, BBCH) and when the cereals were started stem elonga-
tion (stage 31, decimal code, BBCH). Treatments, where Mikro – A was used gave very high 
effectiveness of weed control (Ch. album, Galium aparine, Matricaria inodora, Polygonum con-
volvulus, V. arvensis), 
above 99%. Micro-rate of herbicide in combinations Mikro – B showed 
less effectiveness in the broadleaf weeds as, G. aparine and no efficacy of Ch. album and V. ar-
vensis.
 This treatments were very good for control of M. inodora and P. convolvulus. 
Key words: mikro-herbicide, reduced dose, spring wheat, spring barley, oats