background image

Zestaw 1. 
1. 

Klasyfikacje lepkościowa i jakościowa ISO olejów 
przemysłowych 

proponuje 18 klas lepkości: 
Środek następnej klasy jest o 50 % wyższy od środka klasy 
poprzedniej.Wartość liczbowa opisująca klasę lepkości oznacza 
lepkość średnią w temperaturze 40

0

C (lepkość kinematyczna). 

Klasyfikacja jakościowa ISO obejmuje 18 klas olejów i 
smarów.Oznaczenie ISO – L – D 

 oleje sprężarkowe,ISO – L – 

 turbinowe,ISO – L – F 

 maszynowe,ISO – L – H 

 

hydrauliczne,ISO – L – M 

 płyny technologiczne,ISO – L – X 

 smary plastyczneStosowanie w eksploatacji klasyfikacji 

lepkościowej i jakościowej jest bardzo wygodne. Producent 
samochodu (urządzenia przemysłowego) nie musi szczegółowo 
definiować wszystkich wymagań pod adresem środka 
smarowego, operuje jedynie symbolami klasyfikacji 
lepkościowej i jakościowej. 
2.Co to jest rezerwa alkaliczna w oleju silnikowym i przed 
czym chroni? Przed czym chronią inhibitorykorozji? 
Rezerwa alkaliczna 
– neutralizuje silne kwasy nieorganiczne 
powstające przy spalaniu paliwa silnikowego. 
Inhibitory korozji – tworzą warstewki pasywne chroniące metal 
przed oddziaływaniem słabych kwasów organicznych (z procesu 
utleniania węglowodorów). 
3. Modele tarcia z udziałem smaru. 

h = 0

Tarcie suche (zewnętrzne elementów stałych)

 

Tarcie graniczne

h = 0,5 - 1 mm

 

Tarcie mieszane

Tarcie płynne

h >> 0

film smarny

 

Tarcie płynne jest najbardziej korzystnym rodzajem współpracy 
par ślizgowych. Opory ruchu spadają do poziomu tysięcznych i 
setnych i wynikają jedynie z tarcia wewnętrznego w cieczy 
zależnego od lepkości. Prawie nie zachodzi również zużycie bo 
brak jest bezpośredniego styku ciał stałych. Odpowiednio 
przygotowując materiały ślizgowe możemy również dla tarcia 
suchego uzyskać współczynniki tarcia niższe niż 0,1. Osiągamy 
to stosując specjalne tworzywa sztuczne, np. PPFE (teflon) lub 
kompozyty tworzyw sztucznych z materiałami smarowymi 
stałymi. 
4. Penetracja i klasy konsystencji smarów plastycznych. 
W praktyce inżynierskiej przy doborze smarów do łożysk 
posługujemy się klasami konsystencji określającymi w jakiś 
sposób nośność warstwy smarowej. 
Podział na te klasy odbywa się przy pomocy parametru zwanego 
penetracją. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Zestaw2. 
1.Smarowanie hydrodynamiczne HD i elastohydrodynamiczne -
jak lepkość oleju wpływa na grubość filmu olejowego. 
Smarowanie HD. 
Jeżeli do łożyska obciążonego siłą N, w którym czop wiruje z 
prędkością n doprowadzimy olej o lepkości dynamicznej 

 to w 

czasie przepływu dojść może do wytworzenia ciśnień 
hydrodynamicznych unoszących czop w łożysku. 
Z równań przepływu wyprowadzono wzór na minimalną grubość 

filmu smarowego: 

N

n

h

min

Ze wzoru wynika, ze najlepiej smaruje się łożyska 
szybkoobrotowe, niskoobciążone. 
Konieczna jest znajomość zależności 

 od temperatury. 

Smarowanie EHD. 
Smarowanie EHD możliwe jest tylko dlatego, że olej w strefie 
współpracy dwóch walców w sposób bardzo wyraźny zwiększa 
swoją lepkość – staje się jakby ciałem stałym. 
Film smarowy uzyskuje tak dużą nośność, że ugina sprężyście 
współpracujące elementy metalowe. 
Współczynnik  a  charakteryzuje  przyrost  lepkości  na  jednostkę 
przyrostu 

ciśnień. 

Jest 

nazywany 

współczynnikiem 

ciśnieniowym lub piezo – współczynnikiem lepkości. 
Wzór  na  grubość  filmu  olejowego  wyprowadzamy  z  równań 

przepływu: 

K

N

n

a

h

EHD

13

,

0

6

,

0

7

,

0

7

,

0

Łatwiej  uzyskać  tarcie  płynne  w  łożyskach  tocznych 
szybkoobrotowych. Znacznie mniejszy niż przy smarowaniu HD 
jest wpływ obciążenia (N

0,13

). 

Dla smarowania EHD musimy znać zależność od ciśnienia. 
Dla  projektowania  węzłów  tocznych  i  toczno  –  ślizgowych 
musimy uwzględniać 

  = 

(T)  –  funkcja  malejąca; 

  = 

(P)  – 

funkcja rosnąca. 
Generalnie  za  realizację  korzystnych  warunków  tarcia 
płynnego odpowiada lepkość dynamiczna oleju smarnego. 
 
2. Dodatki przeciwzużyciowe (AW) i przeciwzatarciowe (EP). 
Dodatki przeciwzużyciowe: 
Tworzą na powierzchni ciał stałych warstwy adsorbowane 
fizycznie. Takie warstwy chronią układ przed zużyciem w 
warunkach stabilnych, umiarkowanych obciążeń. 
Dodatki przeciwazatarciowe: 
Przy przeciążeniu układu wzrasta temperatura styku, dodatki 
przeciwzużyciowe opuszczają powierzchnię czyli desorbują. 
Występuje lokalny styk metaliczny mogący doprowadzić do 
zatarcia. Wzrost temperatury aktywizuje dodatki 
przeciwzatarciowe, które chemicznie reagują z powierzchnią 
detalu. Warstwa związku chemicznego izoluje bezpośrednie 
kontakty mechaniczne i proces zacierania zostaje zatrzymany. 
3.Prawidłowość tarcia suchego (bez udziału smaru). 
Prawidłowości rządzące tarciem suchym: 
Wartość współczynnika tarcia zależy od: 
rodzaju trących po sobie materiałów 
od chropowatości współpracujących powierzchni 
Ogólnie możemy powiedzieć, że współczynnik tarcia ma dwie 

składowe: 

mech

molek

 

molekularną, zależną od przyciągania się atomów 
powierzchniowych dwóch materiałów 
mechaniczną, wynikającą z odkształcenia nierówności 
powierzchniowych – chropowatości. 
Współczynnik tarcia nie zależy wprost od tzw. nominalnej 
powierzchni styku ponieważ opory ruchu generują się w 
miejscach rzeczywistego styku tworzonego przez stykające się 
ze sobą wierzchołki chropowatości. 
Rzeczywista powierzchnia styku tarciowego zależy od profilu 
chropowatości powierzchni czyli od rodzaju obróbki 
powierzchniowej. Jest ona niekiedy zaledwie ułamkiem % 
powierzchni nominalnej. 
Dlatego w eksperymentach nie obserwuje się wprost zależności 
współczynnika tarcia od powierzchni nominalnej. 

background image

Opory toczenia są o rząd lub dwa mniejsze niż opory tarcia 
ślizganiem. 
Łożyska toczne cechują się zdecydowanie większą sprawnością 
niż łożyska ślizgowe. 
4. Liczba oktanowa benzyn. Związek składu 
węglowodorowego z liczbą oktanową. 
Liczba oktanowa (LO)
 

określa odporność paliw na 

szkodliwe spalanie stukowe, pojawiające się wraz ze 
wzrostem stopnia sprężania przy większych obciążeniach 
silnika. Wartość LO dla konkretnego paliwa mierzy się w 
silniku wzorcowym przez porównanie z paliwem 
wzorcowym, będącym ściśle określoną mieszaniną dwóch 
węglowodorów: izooktanu i heptanu. Wysoką odporność 
przeciwstukową pierwszego z nich przyjmuje się za 100, a 
niską drugiego – za 0. 
Tak więc paliwo o liczbie oktanowej 94 zachowuje się w silniku 
wzorcowym identycznie jak mieszanina złożona z 94 części 
izooktanu i 6 części heptanu. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Zestaw3. 
1. Klasyfikacja lepkościowa i jakościowa olejów silnikowych. 
Klasyfikacje lepkościowa 
Olejów silnikowych – klasyfikacja według SAE. 
Dzieli ona oleje na klasy lepkościowe w grupie olejów 
zimowych, letnich i wielosezonowych 
Klasyfikacje jakościowe. 
Oleje silnikowe. 
Najpierw opracowano klasyfikacje jakościowe w USA według 
propozycji API (American Petroleum Institute – Amerykański 
Instytut Naftowy). 
Dla silników benzynowych z zapłonem iskrowym ZI 

 SA, SB, 

. . . ,SJ, gdzie A, B, . . ., J oznacza kolejno wzrost jakości. 
Dla silników wysokoprężnych z zapłonem samoczynnym ZS 

 

CA, CB, . . . , CG. 
Poczynając od klasy SH zaczęto wymagać potwierdzenia jakości 
badaniami wyłącznie w upoważnionych laboratoriach. Pełen 
koszt takich badań wynosi około 1 mln $. 
W przypadku pozytywnych wyników producent otrzymuje

 

pisemny certyfikat oraz prawo posługiwania się graficznym 
symbolem jakości umieszczanym na opakowaniu. 
W dolnej części znaku umieszcza się informację o ewentualnej 
paliwooszczędności oleju. Pojawia się wówczas napis ENERGY 
CONSERVING (oszczędność energii) lub skrót EC I, EC II, EC 
III. 
Klasy I, II, III oznaczają, że olej sprawdzany w specjalnym 
teście pozwolił uzyskać oszczędności paliwa odpowiednio 1,9 
%; 2,7 %; 3,6 % w odniesieniu do zużycia paliwa na oleju 
znormalizowanym. 
Takie testy przechodzą pozytywnie wyłącznie oleje syntetyczne 
o klasach 0W/30, 0W/40, 5W/40 itp. 
W Europie w latach ’80 opracowano własne, wzorowane na 
USA wymagania pod adresem olejów silnikowych. 
Uwzględniono w nich specyfikę konstrukcji silników 
europejskich (mniejsze i bardziej wysilone jednostki). 
Kolejno powstawały następujące klasyfikacje: 
W 1985 r. 

 CCMC (Stowarzyszenie Konstruktorów Silników 

Spalinowych Wspólnego Rynku EWG) 
Dla silników spalinowych ZI 

 G1, G2, G3, G4, G5 

Dla silników spalinowych ZS 

 PD1, PD2 (dla samochodów 

osobowych); D1 

 D5 (dla samochodów ciężarowych. 

W 1990 r. 

 ACEA (Stowarzyszenie Producentów Samochodów 

Europejskich). 
ACEA wchłonęła CCMC i przez pewien czas sygnowano 
produkty klasą o oznaczeniu ACEA(CCMC). 
W 1996 r. 

 ACEA. 

Dla silników spalinowych ZI 

 A-1-__; A-2__; A3__; A4__ 

Dla silników spalinowych ZS 

 B1__; B2__; B3__; B4__ 

(osobowe) 
 

ZS 

 E1__; E2__; E3__ (ciężarowe). 

Przykład opisu: B-2-98 oznacza klasę B2 i rok aktualizacji 
testów 1998. 
Produkty wysokiej jakości badane są zarówno według wymagań 
amerykańskich jak i europejskich.  
Uzyskanie dodatkowych informacji o jakości polega na: 
Sprawdzeniu jakości w testach producentów samochodów 
VW _ _ _ _ 
Ford _ _ _ _ 
MIL – L _ _ _ - taki zapis oznacza spełnienie przez produkt 
Amerykańskiej Normy Wojskowej (bardzo wysoki poziom 
wymagań). 
2.Jak działają dodatki myjąco-dyspergujące? Jakiego 
rodzaju zanieczyszczenia w postai cząstek stałych znajdują 
się w oleju silnikowym? 
Czystość silnika (brak osadów) zapewniają tzw. dodatki myjąco 
– dyspergujące które zmywają stare osady, zawieszają je w 
sposób koloidalny w objętości oleju, pokrywają umyte 
powierzchnie warstewkami ochronnymi. 
Dyspergowaniu podlegają również inne zanieczyszczenia o 
charakterze cząstek stałych oraz pewne ilości wody. 
 W taki sposób można wbudować w strukturę oleju 3 

 4 % 

zanieczyszczeń eksploatacyjnych dzięki czemu np. cząstki stałe 
przestają działać ściernie. 
Zanieczyszczenia stałe 
nagary 
szlamy 
laki 
Co to jest liczba cetanowa olejów napędowych? Związek LC ze 
składem węglowodorowym 
Jakość zapłonu i spalania charakteryzuje liczba cetanowa. 
Liczba cetanowa. 
Parametrem określającym charakterystyczne dla danego 
rodzaju paliwa opóźnienie samozapłonu jest liczba 
cetanowa. Wyznacza się ją – podobnie jak liczbę 
oktanową dla paliw do silników ZI – doświadczalnie, przy 
pomocy specjalnego silnika o zmiennym stopniu 
sprężania. Spośród znanych węglowodorów cetan 
odznacza się największą skłonnością do samozapłonu, 
gdyż spala się przy stopniach sprężania powyżej 7. drugim 
paliwem 

wzorcowym o przeciwstawnych właściwościach 

jest a 

– metylonaftalen wymagający do wywołania 

samozapłonu stopnia sprężania powyżej 20. Cetanowi 
więc przypisuje się liczbę cetanową 100, zaś a – 
metylonaftalenowi 

– 0. zachowanie badanego paliwa w 

silniku doświadczalnym porównuje się z zachowaniem 
różnych mieszanek paliw wzorcowych o ściśle określonych 
składach. Paliwo zachowujące się identycznie jak 
mieszanka z 60 

– procentową zawartością cetanu ma 

liczbę cetanową 60. liczba cetanowa olejów napędowych 
stosowany

ch do samochodowych i ciągnikowych silników 

ZS mieści się w granicach 50 

 80. 

 4. Budowa i otrzymywanie smarów plastycznych. Co to jest 
zjawisko Tiksotropii? 
Samochodowe smary plastyczne. 
 Otrzymuje się je przez zagęszczenie olejów bazowych  mydłami 
metali, substancjami ceramicznymi lub stałymi węglowodorami. 
Kompozycję uzupełniają dodatki funkcjonalne. 
Zagęszczacz dodawany do podgrzanego oleju w trakcie 
schładzania krystalizuje tworząc szkielet wewnętrzny. 
Budowa smaru plastycznego przypomina gąbkę nasyconą 
olejem.Reologia smarów plastycznych. 
 Smary plastyczne są cieczami nienewtonowskimi co oznacza, że 
ich lepkość jest funkcją gradientu ścinania (gradientu prędkości 
przepływu). 
 Natomiast lepkość smaru plastycznego jest malejącą funkcją 
gradientu prędkości ścinania. 
Spadek lepkości jest wywołany ścinaniem struktur 
wewnętrznych dzięki czemu lepkość smaru zbliża się do 
lepkości oleju bazowego. 
Po pewnym czasie struktura wewnętrzna odbudowuje się, 
lepkość wzrasta, jest to zjawisko TIKSOTROPII. W przypadku 
smarów plastycznych używamy pojęcia lepkość strukturalna, 
efektywna lub pozorna. 

background image

Zestaw4. 
1. Oleje silnikowe – funkcje 
Oleje silnikowe pracują w bardzo ciężkich warunkach tzn. w 
wysokiej temperaturze i przy chemicznym oddziaływaniu układu 
spalania. 
Podstawowe zadania oleju silnikowego to: 
-          Smarowanie w szerokim zakresie temperatur – skuteczne 
smarowanie zapewnia odpowiednia zależność lepkości oleju od 
temperatury. Standaryzuje się lepkość w określonych 
temperaturach w taki sposób aby łatwy był rozruch zimnego 
silnika (korzystny niski poziom lepkości – małe opory rozruchu) 
oraz odpowiednia grubość filmów smarowych w węzłach 
ruchowych silnika nagrzanego. 
Jak działają dodatki lepkościowe (wiskozatory)? Co to jest 
wskaźnik lepkośći? 
Są to polimery o specyficznych własnościach takich, że w 
temperaturach ujemnych mają one postać ciasno upakowanych 
kłębków i nie wpływają istotnie na lepkość oleju. 
W miarę wzrostu temperatury kłębki rozwijają się i w wysokich 
temperaturach przyjmują postać łańcuchów z bocznymi 
rozgałęzieniami. Oddziaływują one z węglowodorami oleju 
bazowego dzięki czemu lepkość spada w mniejszym stopniu. 
Ważną rzeczą jest utrzymanie płynności oleju w temperaturach 
ujemnych (lepiej spisują się tutaj syntetyki). W olejach 
mineralnych płynność pozwalają zachować depresatory. 
Obniżają one temperaturą krzepnięcia, adsorbując na 
wydzielających się z oleju kryształach parafin. Izolują je na 
pewien czas przed wzajemym kontaktem co opóźnia utworzenie 
szkieletu przestrzennego – krzepnięcia. 
 
3.Skład frakcyjny benzyny- jakie własności wyraża? 
4.Skład frakcyjny benzyny. 
Faza I – ROZRUCHOWA – zawiera lekkie węglowodory 
ułatwiające rozruch zimnego silnika tych węglowodorów nie 
może być zbyt wiele aby po nagrzaniu nie tworzyły się korki 
parowe zaburzające dostawę mieszanki do cylindra. 
Faza II – ROBOCZA – od jej przebiegu zależą głównie 
własności dynamiczne silnika. 
Faza III – POZOSTAŁOŚCIOWA – zawiera cięższe 
węglowodory z których część nie jest w stanie odparować 
Zależność lepkości strukturalnej smarów plastycznych od 
gradientu prędkości ścinania.