KONSPEKT DO ZAJĘĆ Z TERAPII ZAJĘCIOWEJ

Temat: Ludoterapia seniorów. Gra karciana – „wojna”.

Odbiorcy (podopieczni): mieszkańcy DPS-u

Prowadzący: Patrycja Kasperkiewicz

Cel ogólny: zabawa

Cele szczegółowe:

+ Sfera poznawcza:

- omówienie przebiegu gry
- wyjaśnienie zasad gry
- przedstawienie rekwizytów potrzebnych do gry

+ Sfera psychoruchowa:

- tasowanie kart
- podawanie kart
- rozpoznanie liczb w kartach, „wojny”

+ Sfera afektywna:

- cieszenie się z przeprowadzonych zajęć
- współdziałanie w grupie
- okazywanie radości z przeprowadzonych zajęć
- wywołanie uśmiechu na twarzy podopiecznego
- przywrócenie pozytywnych wspomnień
- zapomnienie o bólu
- okazanie serdeczności innym

Czas trwania zajęć: 30 min

Metoda realizacji: ludoterapia

Forma: grupowa

Środki i przybory: karty do gry

Zasady gry:

Zasady gry są bardzo proste. Przetasowaną talię kart dzieli się na dwie części, rozdaje

graczom i kładzie koszulkami do góry. Pierwszy i drugi zawodnik równocześnie wykładają
po jednej karcie i porównują ich wartości. (względem starszeństwa - kolory nie odgrywają
roli) Gracz o wyższej wartości karty odbiera je i kładzie pod spodem swojej talii. Jeśli karty
mają taką samą siłę (as na asa, król na króla, itp.), rozpętuje się „wojna”; należy odkryć po
jednej karcie, położyć je koszulkami do góry na swoich kartach odkrytych, a następnie

wyciągnąć następną kartę, położyć odkryte na zakrytych kartach i wówczas są one
porównywane. Karta o wyższej wartości wygrywa, a zwycięzca wojny odbiera wszystkie
karty wykorzystane w wojnie. Proces jest powtarzany, jeśli w okresie wojny znowu nie
można wyłonić zwycięzcy.

Wygrywa ten, kto pierwszy zabierze wszystkie karty przeciwnikowi. Gra potrafi być

bardzo długa, gdyż zebrane karty są przekładane pod spód talii i mogą one później zostać
wykorzystane wielokrotnie; partia może trwać nawet ponad kilka godzin, jednak zwykle
znudzeni monotonią gracze rezygnują dużo wcześniej. Z tego względu zyskuje popularność
głównie u najmłodszych, niezdolnych do zapamiętania reguł bardziej skomplikowanych
rozgrywek.

Tok zajęć

Czynności prowadzącego

Czynności podopiecznych

1. Część wstępna

1. Powitanie i przedstawienie się

2. Zapoznanie z tematem zajęć,
celami

3. Zachęta do współudziału

4. Wyzwolenie motywacji do pracy

5. Krótkie poinformowanie o grze

6. Omówienie zasad gry

„Witam Państwa Serdecznie.
Przypomnijmy sobie, jak się grało w
wojnę. Jest to znana przez Państwa
gra karciana. Proszę o zajęcie
miejsc.”

1. Obrazowanie aktywności
uczestników

2. Przypomnienie zasad gry

3. Dostosowanie się do celów
ogólnego i szczegółowych

4. Przygotowywanie stołu do gry

2. Część właściwa

1. Pomoc w zajęciu miejsca,
tasowaniu kart

2. Rozdanie kart

3. Rozpoczęcie gry, czyli pierwsza
runda wojny

4. Ogłoszenie zwycięzcy

5. Powtarzanie kroków 1-4

1. Tasowanie i rozdanie kart

2. Granie

3. Zakończenie rundy i rozpoczęcie
kolejnej

4. Powtarzanie kroków 1-3

3. Część końcowa

1. Podsumowanie gry, nagradzanie
uczestników

2. Posprzątanie stołu

3. Podziękowanie za udział

4. Podanie kolejnego terminu

1. Posprzątanie Sali
2. Pożegnanie i przyjęcie

kolejnego terminu spotkania

spotkania, pożegnanie

„Myślę, że Państwo się dobrze
bawiło, w nagrodę wszyscy
otrzymują cukierki. Proszę się
poczęstować. Zwycięzca otrzyma
podwójną nagrodę.”