Zarządzanie jakością
dr inż. Anna Olszewska
a.olszewska@pb.edu.pl
Wykład 4
Instrumentarium zarządzania
- „Wielka Siódemka”
Metody a narzędzia
Zazwyczaj jako narzędzia rozumiane są prostsze techniki, o
oddziaływaniu ograniczonym w czasie.
Z kolei metody uważane są za bardziej złożone, wykorzystujące dane
pozyskane z różnych narzędzi i poparte naukowymi podstawami,
przebiegające zgodnie z określonym, powtarzalnym planem.
„Wielka siódemka”
Analiza
danych
Arkusz
kontrolny
Histogram
Karta
kontrolna
Diagram
Pareto
Schemat
blokowy
Diagram
Ishikawy
Diagram
rozproszenia
Zbieranie
danych
Schemat blokowy (karta przepływu)
Schemat blokowy, nazywany
także schematem przepływu
lub algorytmem,
wykorzystywany jest jako
jedna z technik analizy
danych. Pozwala on dokładnie
poznać przebieg procesu i
zauważyć jego słabe punkty.
Przedstawia on proces
w chronologiczny sposób,
opisując następujące po sobie
działania i podejmowane
podczas nich decyzje.
Schemat blokowy
Poprawnie wykonany algorytm
przepływu ułatwia dokładne poznanie
struktury procesu lub jego fragmentu.
Dlatego też przed jego wykonaniem
powinno się dokładnie określić zakres,
jakiego ma on dotyczyć oraz podać
wszystkie wejścia i wyjścia
komponentów oraz informacji. Każda
ścieżka wyróżniona w schemacie
powinna mieć zakończenie, zgodne z
ustalonym uprzednio zakresem.
Diagram Pareto
Diagram Pareto (ang. Pareto Chart). Jest to graficzne
przedstawienie względnego jak i bezwzględnego
rozkładu rodzajów błędów, problemów czy ich
przyczyn. Jej twórcą jest Vilfredo Pareto – włoski
socjolog, który zauważył, że „stosunkowo niewiele
przyczyn pociąga za sobą katastrofalnie wiele
niepowodzeń”. Jego konstrukcja opiera się na
prawidłowości, że 20-30% przyczyn generuje
zazwyczaj aż 70-80% skutków.
Diagram Pareto
•
Diagram Pareto jest to wykres
słupkowy przedstawiający rozkład
wartości błędów uporządkowany
malejąco według częstości
występowania.
•
Umieszczony wykres liniowy
obrazuje skumulowane częstości
występowania tych błędów.
•
Analiza wykresu uzmysławia, jakie
błędy występują najczęściej i które z
nich należy poddać dokładnej
analizie i korekcie, aby osiągnąć jak
najlepsze rezultaty.
Diagram Ishikawy
Wykres przyczynowo-skutkowy Ishikawy (ang.
Cause-and-Effect Diagram, Fishbone Diagram)
mazywany jest on także „diagramem ości rybiej” ze
względu na kształt, jaki przyjmuje. Jego koncepcja
została opracowana w 1943 przez Kaoru Ishikawę,
jako narzędzie wspomagające działania
kierownictwa w rozwiązywaniu problemów
Diagram Ishikawy
Najczęściej diagram ten realizowany jest z wykorzystaniem metody nazwanej „burza
mózgów”. Realizacja ta przebiega w kilku etapach: pierwszy to określenie przyczyn
głównych, drugi – wyznaczenie czynników drugorzędnych, zaś trzeci i ostatni to
znalezienie czynnika krytycznego.
Wyznaczanie przyczyn głównych opiera się na metodzie 6-M, zgodnie z którą czynniki
oddziałujące na wynik procesu dzielone są na sześć grup związanych z:
•
człowiekiem (ang. Man),
•
maszyną (ang. Machine),
•
metodą (ang. Method),
•
materiałem (ang. Material),
•
zarządzaniem (ang. Management),
•
pomiarem (ang. Measurement).
Diagram Ishikawy
Czynniki związane z:
1. człowiekiem to błędy, jakie on popełnia, np. nieuwaga, zmęczenie, pośpiech,
niedouczenie;
2. maszyną to niedoskonałości wynikające z niewłaściwego wyposażenia
technicznego takie jak przestarzały sprzęt, jego uszkodzenie oraz pewne braki w
oprzyrządowaniu;
3. materiałem dotyczy zarówno wad użytych surowców, jak i materiałów oraz
niewłaściwy ich wybór, np. może to być materiał o zbyt dużej twardości,
nieodpowiednim wymiarze;
4. niedoskonałościami wynikającymi ze stosowanych w procesie produkcyjnym
metod np. nieprzestrzeganie instrukcji, błędna ich konstrukcja;
5. zarządzaniem, np. niewłaściwie skonstruowana struktura organizacyjna, brak
dostępu do określonych zasobów, zmianowości, niewłaściwe warunki pracy czy
organizacja stanowiska pracy;
6. błędami pomiarów dotyczą takich zagadnień jak ograniczenia wynikające z
kontrolowanego zakresu, błędy urządzeń pomiarowych, czy niedopasowanie ich
do wykonywanych pomiarów (czynnik ten jest czasem pomijany, wówczas
postępowanie to nazywane jest układem 5-M).
Diagram Ishikawy
Czynniki główne często powiększane
są o czynniki środowiskowe
(ang. Environment). Są to wszystkie
elementy wpływające na wynik
procesu związane ze środowiskiem
pracy, takie jak na przykład
oświetlenie czy temperatura. Układ
wszystkich czynników nosi nazwę
6M+E.
Diagram Ishikawy
Etapy konstrukcji diagramu:
1. Ustalany jest cel główny planowanych działań zobrazowany przez oś główną.
2. Definiowane są indywidualnie dla każdej sytuacji i zapisywane na osiach
dochodzących do osi głównej diagramu czynniki główne
3. Przypisywane są do każdego czynnika głównego przez grupę ekspertów
szczegółowe czynniki.
4. Wybór czynnika krytycznego, który w największym stopniu oddziałuje negatywnie
na proces, uniemożliwiając osiągnięcie celu. Jest to najdłuższy z etapów, gdyż
podczas niego są planowane i przeprowadzane eksperymenty umożliwiające
potwierdzenie lub zaprzeczenie istotności danego czynnika. Oprócz metod
eksperymentalnych, czy opinii ekspertów, wykorzystywane są tu inne narzędzia
analizy takie jak np. diagram Pareto.
Metoda
(Method)
Pomiar
(Measurement)
Zarządzanie
(Management)
Maszyna
(Machine)
Człowiek
(Man)
Materiał
(Material)
Wynik
procesu
Czynnik1
Czynnik2
Czynnik3
Czynnik4
Czynnik5
Czynnik6
Czynnik7
Czynnik8
Czynnik9
Czynnik10
Czynnik11
Czynnik12
Czynnik13
Czynnik14
Czynnik15
Czynnik16
Czynnik17
Czynnik18
Czynnik19
Histogram
Histogram jest to wykres słupkowy, w którym wysokość słupka reprezentuje
częstość, z jaką pojawiły się wyniki obserwacji należące do klasy
reprezentowanej przez słupek.
Przykładowy histogram i jego interpretacja
Histogram
85
90
95
100
105
110
115
120
125
130
135
140
0
2
4
6
8
10
12
L
ic
z
b
a
o
b
s
.
Dwa „wierzchołki”:
• połączenie dwóch różnych
zbiorowości
„Dziura”
w histogramie:
• błąd przyrządu
pomiarowego
• nieprawidłowy odczyt
Histogram
65
70
75
80
85
90
95
100
105
110
115
120
125
130
0
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
L
ic
z
b
a
o
b
s
.
Przykładowy histogram i jego interpretacja
Histogram obcięty:
• przeprowadzono selekcję
wstępną
Histogram
-5
0
5
10
15
20
25
30
35
40
45
50
55
60
0
1
2
3
4
5
6
7
L
ic
z
b
a
o
b
s
.
Przykładowy histogram i jego interpretacja
Wykres zmienności
Wykres zmienności, nazywany też
wykresem korelacji czy rozproszenia
(ang. Scatter Plot) wykorzystywany jest
nie tylko w sterowaniu jakością ale także
w wielu innych dziedzinach, takich jak:
statystyczna analiza danych,
prognozowanie, ekonometria. Jest on
graficzną ilustracją zależności
zachodzących pomiędzy dwiema
zmiennymi. Z wykresu zmienności
można odczytać, czy istnieje taka
zależność, czy też nie.
18
Kowariancja i korelacja
W przypadku, gdy zmienna zależna jest prostoliniowo skorelowana ze zmienną
niezależną, do pomiaru siły tej zależności może być użyta kowariancja. Jest to średnia
arytmetyczna iloczynu odchyleń wartości zmiennych od ich średnich arytmetycznych. Dla
szeregu szczegółowego wyznaczana jest następująco:
n
i
i
i
yx
xy
y
y
x
x
n
1
)
)(
(
1
cov
cov
Ze względu na brak możliwości porównania kilku kowariancji (jest ona wielkością
mianowaną), znacznie dogodniejsze jest skorzystanie z innego miernika – współczynnika
korelacji.
Współczynnikiem korelacji liniowej Pearsona zmiennych X i Y jest charakterystyka, która
wyznaczana jest przez podzielenie kowariancji przez iloczyn brzegowych odchyleń
standardowych zmiennych X i Y (przy czym ma on sens, gdy odchylenia te są większe od 0):
y
x
xy
yx
xy
s
s
r
r
cov
19
Korelacja
Wskaźnik korelacji liniowej Pearsona:
informuje o sile oraz kierunku zależności prostoliniowej między zmiennymi;
jest to miara symetryczna;
przyjmuje wartości z przedziału [-1;1].
Kierunki zależności:
r
xy
= 0 świadczy o braku korelacji liniowej między badanymi cechami (możliwe, że
istnieje między nimi korelacja krzywoliniowa!),
r
xy
> 0 informuje nas, że mamy do czynienia z korelacją dodatnią (wraz ze
wzrostem wartości jednej cechy wzrasta średnia warunkowa drugiej),
r
xy
< 0 korelacja jest ujemna (wzrostowi wartości jednej cechy towarzyszy spadek
średniej warunkowej drugiej).
przy r
xy
= 1 lub -1 mamy liniową zależność funkcyjną.
20
W analizach statystycznych zwykle przyjmuje się, że jeżeli
r
xy
wynosi: :
mniej niż 0,2 – praktycznie brak związku liniowego między badanymi cechami, ale
może występować korelacja krzywoliniowa;
[0,2-0,4) – zależność liniowa wyraźna, lecz niska;
[0,4-0,7) – zależność umiarkowana;
[0,7-0,9) – zależność znacząca;
[0,9-1] – zależność bardzo silna.
Korelacja
21
x
r = 0,8
y
r = – 0,6
x
y
Zależność korelacyjna
y
x
r = –1
x
r = 1
y
Zależność funkcyjna
22
Arkusze kontrolne
Arkusze kontrolne ułatwiają zbieranie i
porządkowanie danych dotyczących
analizowanego procesu. Obecnie istnieje
wiele typów arkuszy kontrolnych:
1. stosowany jest na etapie pozyskiwania
danych i kontroli poprawności działania
– porównuje się w nim rezultaty z
planem oraz określa się i analizuje
przyczyny każdej rozbieżności;
2. pewnego rodzaju wizualizacja wyrobu
poddawanego analizie – arkusz ten
ułatwia zapis wystąpień błędów czy
uszkodzeń w różnych miejscach
produktu, jak też wskazuje punkty czy
obszary produktu lub maszyny gdzie
występuje większa awaryjność;
Arkusze kontrolne
3. lista pytań kontrolnych, które należy
kolejno uzupełnić, wykonując przy tym
określone czynności, tak by następowały
one w podanej kolejności. Arkusz taki
zaprojektowany jest tak, aby pracownik
musiał udokumentować wykonanie
poszczególnych operacji.