Sposoby modelowania 3D

Krawędziowe

Powierzchniowe

Bryłowe

Modelowanie krawędziowe

Najbardziej niedocenianego rodzaju modelowania.

Modele krawędziowe są stosowane podczas
tworzenia róŜnego rodzaju szkiców pomocniczych
np. najczęściej projektant, zanim zbuduje
określony typ bardziej zaawansowanego modelu,
szkicuje jego rzut na płaszczyźnie.

Modelowanie krawędziowe

Model krawędziowy

jest reprezentacją krawędziową lub

szkieletową obiektu 3D ze świata rzeczywistego zbudowaną z linii
i krzywych. Model krawędziowy moŜna wykorzystać aby:

Obejrzeć model z dowolnego punktu (punkt obserwacji)

Automatycznie wygenerować standardowe ortogonalne

i pomocnicze rzuty

Łatwo wygenerować rozbite i perspektywiczne widoki

Analizować przestrzenne zaleŜności, najmniejszą odległość

pomiędzy naroŜnikami i krawędziami oraz aby sprawdzać
zachodzenie

Zredukować liczbę koniecznych prototypów

Praca z modelami krawędziowymi

NaleŜy zaplanować i zorganizować model tak, aby wyłączyć warstwy

i zmniejszyć wizualne skomplikowanie modelu. Kolor moŜe pomóc

w odróŜnianiu obiektów z róŜnych rzutów.

NaleŜy tworzyć geometrię konstrukcyjną, aby definiować podstawowy

zarys modelu.

Warto uŜywać wielu widoków, a w szczególności widoków

izometrycznych, aby uprościć wizualizację modelu i wybieranie

obiektów.

Warto eksperymentować z ustawieniami LUW w przestrzeni 3D.

Płaszczyzna

aktualnego LUW działa jak płaszczyzna konstrukcyjna

dla płaskich obiektów, takich jak okręgi i łuki. LUW wyznacza równieŜ

płaszczyznę operacji dla przycinania i wydłuŜania, odsuwania

i obracania obiektów.

NaleŜy uwaŜnie uŜywać trybów lokalizacji i siatki aby zapewnić

właściwą dokładność modelu.

NaleŜy uŜywać filtrów współrzędnych do rzutów prostopadłych i łatwej

lokalizacji punktów w przestrzeni 3D w oparciu o połoŜenie punktów

innych obiektów.

Metody tworzenia modeli
krawędziowych

Wprowadzanie współrzędnych 3D. Wpisuje
się wartości, które definiują współrzędne

X, Y,

i Z

połoŜenie obiektu.

Ustalenie standardowej płaszczyzny
konstrukcyjnej (płaszczyzny

), na której

rysowane będą obiekty przez zdefiniowanie
LUW.

Przesuwanie lub kopiowanie obiektu do
wybranego miejsca w przestrzeni juŜ po
utworzeniu.

Podstawowe obiekty modeli
krawędziowych

W celu wykonania dowolnego rzutu na płaszczyźnie najczęściej jest
uŜywana zwykła linia - narzędzie to moŜe być równieŜ doskonale
wykorzystywane w przestrzeni trójwymiarowej.

Polilinia

jest najczęściej wykorzystywana do tworzenia szkiców

profili, które są następnie wyciągane do trzeciego wymiaru.
Kolejnym zastosowaniem polilinii jest moŜliwość obrysowywania nią
np. skanowanych obiektów (rzuty bądź mapy).

Polilinia 3D

pozwala na narysowanie "przestrzennej" polilinii czyli

linii składającą się z kilku niezaleŜnych segmentów umieszczonych
w przestrzeni trójwymiarowej. Cechy polilinii 3D:

jest traktowana przez program jako jeden obiekt,

nie moŜe się ona składać z łuków,

zawsze jest rysowana jako linia ciągła.

Zastosowanie modelowania
krawędziowego

Przykład tworzenia schematu róŜnego rodzaju instalacji
elektrycznych czy wentylacyjnych. Wykonanie takiego
projektu w przestrzeni ułatwia przewidzenie kolizji
poszczególnych elementów

Modelowanie powierzchniowe

Obiekty siatkowe, w odróŜnieniu od modeli

bryłowych, nie posiadają cech fizycznych, takich jak

masa czy cięŜar.

Wiele modeli siatkowych będzie wyglądało łudząco

podobnie do modeli bryłowych, jednak istnieje wiele

przesłanek po temu, aby stosować jednak modele

siatkowe we własnych projektach.

Na przykład niejednokrotnie podczas tworzenia projektu

zachodzi konieczność umiejscowienia wyników w

konkretnym terenie, który moŜemy zamodelować przy
pomocy siatki.

Innym przykładem stosowania modeli siatkowych jest

wzornictwo przemysłowe. Niejednokrotnie wykonanie

modelu bryłowego jest wręcz niemoŜliwe i tu z pomocą

przychodzi siatka, którą moŜemy rozpiąć na danym miejscu.