JIW - abstrakty
mgr Magdalena Wójcik
Analiza dokumentacyjna
zwięzłe omówienie treści dokumentu pierwotnego,
towarzyszące jego opisowi bibliograficznemu lub tekstowi
dokumentu, stosowane głównie w wydawnictwach
informacyjnych (np. bibliografiach analitycznych).
Celem jest informowanie o zawartości analizowanego
dokumentu, o cechach wyróżniających go wśród dokumentów
o podobnej lub związanej tematyce. A.d. powinna zarówno
minimalizować możliwości przeoczenia dokumentu, jeśli dla
danego zapytania informacyjnego ma on istotne znaczenie, jak
i ułatwić pominięcie go, jeśli to znaczenie jest nikłe. Zadaniem
a.d. jest wskazanie informacji, jaką może znaleźć użytkownik w
dokumencie oryginalnym, a nie zastępowanie go.
http://bibliomaniak.w.interia.pl/slowniczek.html
Polega na:
wyodrębnieniu z treści analizowanego
dokumentu podstawowego przedmiotu
(tematu) i zapisaniu go w postaci tekstu, w
którym są przedstawione stosunkowo
dokładne wiadomości o tematyce, metodach
i celach badań, uzyskanych rezultatach,
wnioskach itp.
Rodzaje analiz dokumentacyjnych
Wskazująca
- podaje tematykę dokumentu i/lub główne tezy autora.
Służy do zasygnalizowania istnienia dokumentu.
Omawiająca -
przedstawia szczegółowo problematykę dokumentu,
metody, wnioski. Stosowana gdy należy ułatwić wybór dokumentu
użytkownikowi spośród innych prac naukowo-badawczych
Deskryptorowa
- treść dokumentu przedstawiona za pomocą
deskryptorów lub słów kluczowych, stosowania w komputerowych SIW,
zastąpić może analizę wskazującą;
Streszczenie dokumentacyjne
- wszechstronne
omówienie treści dokumentu z uwzględnieniem danych
faktograficznych. Służy opracowaniu dokumentów trudno dostępnych
http://bibliomaniak.w.interia.pl/slowniczek.html
wyjaśniająca
- uzupełnienie informacji zawartych w tytule lub ich
sprecyzowanie. Stosowana, gdy tytuł i podtytuły dokumentu wymagają
wyjaśnień.
zawartościowa
- spis treści dokumentu. Stosowana dla dokumentów
o rozbudowanej strukturze lub zbiorowych;
księgoznawcza
- dotyczy cech wydawniczych, piśmienniczych,
innych formalnych, historii dokumentu, autorstwa, przeznaczenia czytelniczego.
Stosowana w naukach humanistycznych i społecznych, w bibliotekarstwie;
zalecająca
- zachęta do lektury przez ocenę, interpretację tekstu.
Służy popularyzacji tekstu.
http://bibliomaniak.w.interia.pl/slowniczek.html
Styl analizy:
Prosty, rzeczowy; poprawny, zwięzły, bez
wieloznaczności, długich, złożonych zdań;
Zindywidualizowany ze względu na charakter
dokumentu i potrzeby użytkowników;
Pełne zdania z orzeczeniem;
Stosowanie 3 os. l. poj. i l. mn. lub formy
bezosobowej;
Objętość i układ
Objętość analizy: nie więcej niż 3-5%
oryginału. Analiza wskazująca do 100 słów,
omawiająca do 250 słów, zalecająca do 150
słow.
Układ graficzny: analiza powinna stanowić
jeden akapit (nie dot. streszczeń dokum.).
Etapy konstruowania analizy:
Przeczytanie tekstu
Analiza treści: wypisanie lub podkreślenie
najważniejszych problemów i danych;
Sporządzenie analizy, z uwzględnieniem
rodzaju dok., przeznaczenia, potrzeb
użytkowników.