Jak żydowscy bankierzy z USA wypromowali Adolfa Hitlera.
W 1924 roku utworzono międzynarodową grupę ekspertów pod
przewodnictwem amerykańskiego bankiera Charlesa G.Dawesa, której
zadaniem miało być opracowanie skuteczniejszego programu płatności
reparacji wojennych przez Niemcy. W wyniku prac tej grupy powstał
tzw. Plan Dawesa, który jak podsumował prof. Carroll Quigley był
w istocie "dziełem J.P.Morgana" i polegał między innymi na
zrealizowaniu serii zagranicznych pożyczek dla gospodarki
niemieckiej w wysokości ponad 800 milionów dolarów. Zyski z tych
pożyczek zostały użyte w latach 1920-tych do budowy karteli
przemysłowych stanowiących podstawę gospodarki Trzeciej Rzeszy
w latach 1924-1931 Niemcy zapłaciły aliantom kwotę 36 miliardów
marek jako reparacje wojenne, to w tym samym czasie otrzymały one
33 miliardy marek w ramach zagranicznych kredytów. Tak więc
rzeczywista wartość reparacji wpłaconych przez Niemcy
wynosiła "tylko" 3 miliardy marek. W ten sposób "wpompowano"
ogromne sumy w rozbudowę gospodarki niemieckiej, szczególnie tej
związanej z przemysłem zbrojeniowym i poddano ją kontroli kapitału
międzynarodowego . Uzyskano to między innymi przez kartelizację
niemieckich firm , a także umieszczanie w ich radach nadzorczych
ludzi związanych zagraniczną finansjerą. Przykładowo w
międzynarodowych radach nazistowskich przedsiębiorstw zasiadali :
Edsel Ford, Walter Teagle,("Standard Oil", udziałowiec IG
Farben /dziś AGFA/, producenta Cyklonu B do gazowania Żydów w
obozach związany z Rockefellerami) czy Paul Warburg
("Federal Reserve Board" związany z Rotschildami).
Krótka lista banków amerykańskich, które udzieliły już później, w
latach 30 gigantycznych pożyczek już po spaleniu Reichstagu i
dojściu NSDAP do władzy: National City Bank (Rockefeller) - 173 mln
$, Speyer & Co. - 59 mln $, Guarantee Trust Morgan - 41,5 mln $,
Kuhn, Loeb & Co - 37,5 mln $
Chociaż oficjalnie Plany Dawesa i Younga były rezultatem prac
zespołów międzynarodowych ekspertów, to w istocie stały za nimi
grupy finansowe, mające od 1919 roku siedziby w Nowym Jorku, w
słynnym budynku przy Wall Street. Wszystkie one zgodnie wspomagały
rozwój gospodarczy hitlerowskich Niemiec i były kontrolowane przez
wspomnianą elitę finansową z Wall Street - czyli firmę
J.P.Morgana, "Chase Bank" Rockefellera, a w nieco mniejszym stopniu
także przez "Bank of Manhattan" Warburga. Warto dodać, że kredyty na
rozwój i propagandę NSDAP zaciągnięto w banku "Harriman Bros"
i "Union Bank Corporation".