background image

1

ĆWICZENIE  NR 3

BADANIE   EFEKTU   HALLA

I.

Zestaw przyrządów:

1.

Hallotron umieszczony w polu magnetycznym wytworzonym przez magnesy 
trwałe. Magnesy zamocowane są tak by możliwy był pomiar zmian orientacji 
pola magnetycznego względem płaszczyzny hallotronu.

2.

Zasilacz hallotronu.

3.

Miliamperomierz do pomiaru natężenia prądu sterującego.

4.

Woltomierz do pomiaru napięcia Halla. 

II.

Cel ćwiczenia:

1.

Wyznaczenie charakterystyk hallotronu.

2.

Wyznaczenie czułości hallotronu.

3.

Wyznaczenie koncentracji elektronów swobodnych.

.

Wyznaczenie czułości kątowej układu.

III. Schemat układu pomiarowego :

*

IV.

Przebieg pomiarów:

B

n

B

o

„0”

180°

270°

215°

135°

S

N

155°

mA

 V

Zasilacz
hallotronu

I

s

U

H

hallotron

magnesy

B

n

 = B

o

× sin(a

o

)

a

I

s

U

H

a

o

background image

2

1.

Połączyć układ zasilający hallotron.

2.

Wyznaczyć  zależność  napięcia  Halla    U

H

  od  indukcji  magnetycznej  przy 

ustalonym  natężeniu  prądu  płynącego  przez  hallotron    I

S

  =  const.  Włączyć 

woltomierz oraz zasilacz hallotronu. Ustalić wartość prądu zasilania hallotronu 
I

S

 wskazaną przez prowadzącego (z przedziału  5 – 15 mA ). Obrócić magnesy 

w  położenie  przy  którym    napięcie  Halla    U

H   

=    0 -  kierunek    pola 

magnetycznego jest wtedy równoległy do powierzchni  hallotronu – zanotować 
to  położenie  jako    a

0

  .Wykonać  pomiary  zależności  napięcia  Halla  od  kąta 

pomiędzy  kierunkiem  indukcji  magnetycznej  B  i  powierzchnią  hallotronu. 
Pomiary wykonać w przedziale  od zera  do  360

0

  co  10

0

 .

3.

Wyznaczyć  zależność  napięcia  Halla    U

  od  natężenia  prądu    I

S

  płynącego 

przez  hallotron,  przy  ustalonej  wartości  indukcji  magnetycznej    B.  Ustawić 
magnesy pod kątem wskazanym przez prowadzącego. Przeprowadzić pomiary 
zależności  napięcia  Halla  U

 od natężenia prądu sterującego  I

S

  w zakresie  

od  1 mA  do  15 mA  co  1 mA;

V.

Opracowanie wyników pomiarów :

1.

Narysować wykres zależności napięcia Halla od kąta odczytanego z podziałki 
hallotronu.

2.

Korzystając z tego wykresu odczytać wartość  α

0

 przy której U

H

 = 0 .

3.

Obliczyć maksymalną wartość czułości kątowej hallotronu ΔU

H

 /Δα .

4.

Narysować wykres zależności napięcia Halla od wartości składowej normalnej 
indukcji  B

n

 = B

0

 sin (α – α

0

 ) .

5.

Narysować  wykres  zależności  napięcia  Halla    U

H

    od  natężenia  prądu    I

s  

płynącego przez hallotron.

6.

Korzystając  z  regresji  liniowej  obliczyć  współczynniki  kierunkowe  prostych 
opisujących zależności  U

H

 (B) przy I

s

 = const. oraz  U

H

 (I

s

) przy B

n

 = const.

          Program do obliczania współczynników regresji liniowej oraz ich niepewności 

można pobrać ze strony http://www.if.pwr.wroc.pl/LPF/doc/programy.htm

7.

Korzystając  z  wartości  współczynników  kierunkowych  obliczyć  czułość 
hallotronu  γ.

8.

Oszacować niepewność wyznaczenia czułości hallotronu  g

D  oraz 

[%]

g

g

D

.

9.

Obliczyć koncentrację elektronów swobodnych n  korzystając z wyrażenia:

n

e d

= × ×

1

g

gdzie:

d  -  grubość płytki hallotronu  ( d = 2 μm )
e  -  ładunek elementarny  (e = 1,6 x 10 

–19

 C )

przyjąć :      B

0

 = ( 0,500 ± 0,05 ) T  

Dd

d

= 5%

background image

3

10.Niepewności  pomiarowe  ΔU

H

oraz  ΔI

s

należy  obliczyć  zgodnie  ze 

wskazówkami, które znajdują się w instrukcji do mierników:

Prąd stały: 

±

(1.5% odczytu + 1 cyfra)

Napięcie stałe : 

±

(1% odczytu + 1 cyfra)

11. Nanieść niepewności na stosowne wykresy.

12.Obliczyć względną niepewność koncentracji 

[%]

n

n

D

:

[%]

[%]

[%]

g

g

D

+

D

=

D

d

d

n

n