1
DZIENNIK POMIARÓW SKLEROMETRYCZNYCH młotkiem Schmidta
Obiekt:
........................................................... Data badania:
......................................
Element:
...........................................................
N
........................................................... Typ młotka:
......................................
Wiek betonu:
Stan
wilgotności
...........................................................
=
k
.
nom
L
L
ODCZYTY L
M
IE
J
S
C
E
K
Ą
T
αααα
1
2
3
4
5
6
7
8
9
O
D
C
Z
Y
T
Ś
R
E
D
N
I
L
i
αααα
O
D
C
Z
Y
T
Ś
R
E
D
N
I
S
P
R
O
W
A
D
Z
O
N
Y
L
i
(
αααα
=
0
)
L
i
−−−−
L
(L
i
−−−−
L
)
2
U
W
A
G
I
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
Wiek betonu: ..............................................
∑
n
L
L
i
∑
=
∑
−
−
=
2
i
L
)
L
L
(
1
n
1
s
100
L
s
L
L
⋅
=
ν
f
cm
=
rozkład normalny t
min
= 1,64
f
ck
=
s
f
=
k
f
=
=
f
ν
Hipotetyczna krzywa regresji: f
cm
= 0,041L
2
– 0,91L + 7,3
2
Opracowanie wyników badań betonu w konstrukcji – materiały pomocnicze
Przygotowanie danych do oceny wytrzymałości betonu obejmuje obliczenie liczb
odbicia w poszczególnych zbadanych miejscach konstrukcji. Wyniki badań zamieszcza się
w Dzienniku Pomiarów.
Liczbę odbicia L
i
(odczyt na skali), która jest średnią z 5
÷
7 odczytów, określa się
wzorem:
L
L
L
i
i
∆
+
=
α
(1)
w którym:
L
i
α
– średnia dla danego punktu liczba odbicia przy osi młotka nachylonej do
poziomu pod kątem
α
,
∆
L – poprawka wg tabeli 1. JeŜeli kąt
α
= 0,
∆
L = 0.
Tabela.1
Poprawka liczby odbicia
∆∆∆∆
L przy niepoziomym ustawieniu osi
młotka Schmidta typu N
Poprawka
L
uderzenie w górę
uderzenie w dół
Liczba
odbicia
L
i
α
αα
α
αααα
= +90
°°°°
αααα
= +45
°°°°
αααα
=
−−−−
45
°°°°
αααα
=
−−−−
90
°°°°
20
30
40
50
60
-5,4
-4,7
-3,9
-3,1
-2,3
-3,5
-3,1
-2,6
-2,1
-1,6
+2,5
+2,3
+2,0
+1,6
+1,3
+3,4
+3,1
+2,7
+2,2
+1,7
Ś
rednią liczbę odbicia z badanej konstrukcji ( L ) oblicza się wg wzoru:
∑
=
=
n
1
i
i
L
n
1
L
(2)
w którym:
L
i
– średni odczyt liczby odbicia w i-tym miejscu badań,
n – liczba miejsc badań.
Wartości liczb odbicia dla poszczególnych miejsc L
i
róŜniące się od średniej liczby odbicia
dla elementu L więcej niŜ o
±
10 jednostek naleŜy odrzucić, a średnią liczbę odbicia obliczyć
ponownie z wyników pozostałych. Liczba wyników L
i
odrzuconych nie powinna być większa
niŜ 2.
Współczynnik zmienności liczby odbicia
ν
L
w badanej konstrukcji oblicza się
w procentach wg wzoru:
100
L
s
L
L
⋅
=
ν
(3)
w którym:
s
L
– odchylenie standardowe liczb odbicia
∑
−
−
=
=
n
1
i
2
i
L
)
L
L
(
1
n
1
s
(4)
Dla określenia średniej wytrzymałości betonu w konstrukcji zaleca się stosowanie
parabolicznej zaleŜności f
cm
-L wg wzoru
c
b
aL
f
L
2
cm
+
+
=
(5)
W tym przypadku średnią wytrzymałość naleŜy wyznaczyć ze wzoru
3
+
+
+
ν
=
L
c
b
)
1
(
L
a
L
f
2
L
cm
[MPa]
(6)
Pozostałe wskaźniki jakości betonu wyznacza się ze wzorów:
−
odchylenie standardowe wytrzymałości betonu
2
2
L
2
2
L
f
b
L
ab
4
)
2
(
L
a
2
L
s
+
+
+
ν
ν
⋅
=
[MPa]
(7)
−
współczynnik zmienności wytrzymałości betonu
100
f
s
cm
f
f
⋅
=
ν
[%]
(8)
−
wytrzymałość minimalna
f
min
cm
ck
min
,
c
s
t
f
f
f
⋅
−
=
=
[MPa]
(9)
t
min
– parametr zaleŜny od rodzaju przyjętego rozkładu wytrzymałości betonu oraz
załoŜonego prawdopodobieństwa P przekroczenia f
c,min
(t
min
=1,64).
−
współczynnik jednorodności:
cm
ck
f
f
f
K
=
(10)
Przy stosowaniu zaleŜności empirycznych f
ck
-L naleŜy uwzględnić współczynniki
poprawkowe do ostatecznego określenia f
cm
i f
ck
Tabela 2
Współczynniki poprawkowe do określenia średniej wytrzymałości
betonu w zaleŜności od jego wieku
Wiek w dniach
Współczynnik poprawkowy
10
20
28 – 100
150
200
300
360
1,20
1,04
1,00
0,92
0,86
0,78
0,75
1000
0,60
Tabela 3
Współczynniki poprawkowe do określenia średniej wytrzymałości
betonu w zaleŜności od stanu jego wilgotności
Stan wilgotności
Współczynnik poprawkowy
Po nasyceniu wodą
Powietrzno-suchy
Po wysuszeniu
1,12
1,00
0,96