PISMO ŚWIĘTE O RODZINI

13.10.2014

Wykład

Abraham wyszedł z Charanu jeszcze za życia Teracha (swojego ojca).

Kluczowym momentem jest powołanie Abrahama przez Boga.

„Wyjdź z twojej Ziemi Rodzinnej” – ziemią rodzinną jest Urch a nie Charan w
którym Abraham mieszkał. Charan staje się dla Abrahama ziemią rodzinną
ponieważ już od jakiegoś czasu tam przebywa, przywiązał się do tego.

Ziemia rodzinna daje poczucie bezpieczeństwa.

Bóg prosi o porzucenie bezpiecznego miejsca aby iść w nieznane bez swoich
krewnych.

Jeśli ktoś posiadał dużą rodzinę czuł się bezpiecznie, dawało to wsparcie
(indywidualne zaplecze sił) rodzina przychodziła z pomocą.

Abram ma iść do ziemi którą Bóg mu pokarze.

„Uczynię z Ciebie wielki naród”

Obietnica błogosławieństwa, opieki, jeśli ktoś skrzywdzi Abrama Bóg ich
ukarze.

Abram wyrusza z Charanu i udaje się do Kanaanu.

Nie jest to kontynuacja misji ojca który chciał dojść do Kanaanu lecz osiadł w
Charanie.

Abram wyrusza bez ojca w nieznane trafiając docelowo do Kanaanu. Wcześniej
Abram robił wszystko razem z ojcem aż do momentu kiedy po wezwaniu Boga
„Odcina pępowinę” i zaczyna żyć samodzielnie.

„Twojemu potomstwu oddaje właśnie tą ziemię”

Bóg ukonkretnia swoją obietnicę. Ziemia będzie należała do potomstwa Abrama
choć jego żona była bezpłodna.

Abraham w Egipcie

Abram wychodzi z Kanaanu gdzie jest głód i wędruje do Egiptu aby pozostać
tam przez pewien czas. Abram mówi do swojej żony żeby mówiła że jest jego
siostrą aby pozostać przy życiu. Ta sama sytuacja powtarza się później. Abram
nie zmusza żony do kłamstwa ponieważ okazuje się że wziął za żonę swoją
przyrodnia siostrę. Było to jednak zabronione prawem. Żona Abrama została
zabrana na dwór faraona. Faraon zapłacił za żonę Abrama. Bóg ukarał Faraona
za to że Abramowi działa się krzywda po przez utratę żony. Abram odzyskuje
żonę i zostaje przy swoim majątku który dostał od faraona.

Słudzy Abrama i jego brata Lota kłócą się. Abram aby rozstrzygnąć to każe
Lotowi wybierać w którą drogę chce iść. Zgodnie z prawem to starszy brat
(czyli Abram) powinien wybierać. Po przez wybór Lota Abram chce aby Bóg
pokazał mu dalszą drogę.

Ziemia do której trafia Abram jest przez Boga błogosławiona, Lot trafia do
niewoli lecz Abram uwalnia Lota i oswobadza Sodomę.

Bóg daje nagrodę Abramowi, lecz Abram nie chce majątku ponieważ nie ma
potomka. Abram chce uczynić swoim spadkobiercą swego sługę. Bóg chce aby
spadkobiercą był potomek Abrama a nie obca osoba, obieca Abramowi
potomstwo.

Saraj żona Abrama nie urodziła mu potomka. Saraj namawia Abrama żeby
zbliżył się do jej niewolnicy Hagar, może ona Urodzi potomka Abrama.

Było to w starożytności spotykane w przypadkach małżeństw bezpłodnych.

Hagar staje się brzemienna i lekceważy Saraj. Abram mówi żonie że niewolnica
jest w jej mocy i może postąpić jak chce. Saraj upokarza swoja niewolnicę a ta
od niej ucieka.

Jeśli chodzi o bycie matką to kobieta czuje to od razu, czyje się lepsza,
mężczyzna dopóki dziecka nie zobaczy nie czuje że jest ojcem.

Hagar urodziła Abramowi syna Izmaela. Po 13 latach Bóg ponownie objawia się
Abramowi i obiecuje liczne potomstwo, mówi że Abram będzie ojcem mnóstwa
narodów. Bóg zmienia Imię Abrama na Abraham, żona jego będzie nosiła imię
Sara i będzie matką jego dzieci mimo że Abram ma 100 lat a Sara 90.

Abram widzi trzech wędrowców i zaprasza ich w gościnę. Wędrowcy mi
zazwyczaj dużo informacji , ugoszczenie ich mogło przynieść dużo pożytku.
Jeden z wędrowców mówił że za rok o tej samej porze Sara będzie miała syna.
Sara słyszała to i zdziwiła się że w podeszłym wieku będzie mogła rodzić.

Lot

Dwaj z wędrowców którzy byli u Abrama udają się do Sodomy gdzie spotykają
Lota u bram miasta.

Brama miejska była miejscem gdzie dokonywano sadów, obradowano,
podejmowano decyzje, były tam dość obszerne sale.

Lot zaprasza wędrowców w gościnę do siebie. Mieszkańcy miasta domagają się
wydania wędrowców aby z nimi poswawolić. Lot chce wydać swoje córki w
zamian za wędrowców.

Dzieci są własnością rodziców. Goście byli ważni, czasem ważniejsi od rodziny
i nie mogła stać się im krzywda.

Mieszkańcy grożą Lotowi, chcą siłą wyrwać wędrowców, lecz wędrowcy
ukazują swoją moc i bronią Lota.

Lot wychodzi z Sodomy wraz ze swoimi córkami. Córki chcę upić ojca swojego
aby z nim mieć potomstwo.

Abraham

Sara poczęła syna i urodziła Izaaka, który w był obrzezany w 8 dniu. Kiedy
Izaak był odłączony od piersi (ok. 3 roku życia) Abram wyprawia ucztę.

Uważano że dopóki dziecko było karmione mlekiem matki może umrzeć.

Abram czeka z radością że ma syna do momentu kiedy będzie miał pewność że
jego syna będzie żył. Po uczcie syn Hagar Izmael naśmiewa się z młodszego
Izaaka. Sara chce wypędzenia Hagar wraz z synem, nie chce aby syn niewolnicy
współdzielił majątek jej męża. Abraham uznał to za bardzo złe ze względu na
swojego syna. Bóg staje po stronie Sary. Abraham ma wykonać wole swojej
żony o Bóg obieca że zaopiekuje się Izmaelem i uczyni go wielkim narodem.

Izmael zostaje usunięty bezpowrotnie z domu Abrahama.

Bóg domaga się aby Abraham złożył swojego syna jedynego, którego miłuje
Izaaka w ofierze. Izaak jest nazwany jedynym synem ponieważ Izmael został
wypędzony, w domyśle nie ma go.

Abraham ma zrezygnować z jedynego zabezpieczenia na starość. Potomstwo
miało się opiekować rodzicami.

Abraham zabiera syna któremu dał drwa aby złożyć z niego ofiarę.

Tekst sugeruje że Abraham przeżywa to co musi zrobić, być może nie przespał
całej nocy i z samego rana zabiera się do przygotowań. Abraham jest w rozterce,
przygotowuje wszystko sam, rzuca się w wir pracy, nie postępuje logicznie.

Kiedy dotarli na wyznaczone miejsce Abraham każe sługą zaczekać. Mówi że
wraz z synem oddadzą pokłon Bogu i wrócą. Abraham nie chce mieć świadków,
zarazem pojawia się nadzieja że Bóg rozwiąże sytuacje. Izaak nawiązuje dialog
z ojcem. Świadczy to o wielkiej powadze. Izaak zauważa że nie ma jagnięcia
aby złożyć ofiarę. Abraham mówi że Bóg upatrzył sobie sam ofiarę, jagnię na
całopalenie. Kiedy przyszli na miejsce Abraham związał swojego syna i złożył
na ołtarzu. Izaak nie buntuje się temu że ojciec go związuje. Izaak zostaje
związany aby zapobiec instynktowi samozachowawczemu, mógłby zacząć
uciekać wbrew swojej woli. Anioł objawia się Abrahamowi i mówi żeby
oszczędził swojego syna, Bóg nie chce takiej ofiary. Po tych wydarzeniach
Abraham wrócił do swoich sług.

Abraham zestarzał się a Bóg mi we wszystkim błogosławił. Sługa Abrahama
zostaje upoważniony do szukania żony dla Izaaka. Zona nie może pochodzić z
Kanaanu. Jeśli żona nie będzie chciała iść ze sługą, sługa zostaje zwolniony z
obietnicy.

Wszystkie teksty w Piśmie Świętym gdzie jest studnia, mężczyzna i kobieta
mówią o małżeństwie.

Sługa przy studni spotyka Rebekę, mówi jaką ma misję. Rebeka zgadza się żeby
zostać żoną . Rebeka zapytana czy chce zostać żoną Izaaka którego nie zna i
musi opuścić swoje miasto zgadza się na to. Izaak nie wie że ojciec szuka mu
żony, wraca od studni i po drodze zauważa karawanę. Kiedy Izaak dowiaduje
się kim jest kobieta bez sprzeciwu akceptuje ją.

Abraham poślubia drugą kobietę Keturę z którą ma jeszcze sześciu synów. Byli
oni potomkami Ketury. Abraham cały swój majątek przekazuje tylko Izaakowi.

Na końcu życia Abrahama (w wielu 186 lat) pojawia się Izmael i razem z
Izaakiem chowają swojego ojca.