WYŻSZA SZKOŁA MAZOWIECKA 

W WARSZAWIE

  

BIOSTYMULACJA 

 LASEROWA

opracowała: mgr Agnieszka Kurach 

RYS HISTORYCZNY

EGIPCJANIE – 4000 lat

Pierwsze udokumentowane informacje na temat wykorzystania 
światła słonecznego w leczeniu chorób skóry.

XIX w Kopenhadze powstaje 
INSTYTUT ŚWIATŁOLECZNICTWA

założony przez duńskiego lekarza i naukowca
dr Niels Ryberg Finsena, w którym wykorzystuje się światło
 jako metodę terapeutyczną.

Maiman w  1960r w USA (Malibu, Pracownia Badań Lotniczych)
 skonstruował pierwszy laser

.

Za pioniera laseroterapii uznawany jest dr Endre Mester,

 który w 

1967 r wykorzystał promieniowanie laserowe do leczenia 
trudno gojących się ran i owrzodzeń. 

Od tamtej pory terapię światłem laserowym małej i średniej mocy

nazywa się:

L

ow

 

 L

evel

 

  L

aser

    

   T

herapy

W Polsce mówimy o

 laseroterapii lub biostymulacji laserowej.

WŁAŚCIWOŚCI FIZYCZNE 

PROMIENIOWANIA LASEROWEGO

LASER

­ emituje światło

ŚWIATŁO

 – to promieniowanie elektromagnetyczne 

zarówno widzialne jak i niewidzialne dla oka ludzkiego,
 które możemy opisać jako falę lub strumień fotonów.

Światło jako falę charakteryzują takie wielkości jak:

Długość fali

 ­ odległość jaką przebywa

 zaburzenie falowe w czasie pełnego okresu [T]. 

Częstotliwość fali 

[ƒ ] ­  ƒ = 1/T

Amplituda [A]

 – jest miarą emitowanej mocy

 i natężenia światła.

SCHEMAT PODZIAŁU 

WIDMA OPTYCZNEGO

FIZYCZNY

próżniowy UV

1­10nm do 180nm

średni UV

180nm – 300nm

bliski UV

300nm – 400nm

Światło widzialne

380nm­760nm

bliskie IR

760­4000nm

średnie IR

4µm ­14µm

dalekie IR

14µm­ 100µm

submilimetrowe

100µm ­1mm

     FOTOBIOLOGICZNY

UV­C 100nm­280nm
UV­B 280nm­320nm
UV­A 320nm­380/400nm 

R (widzialne)
380/400nm­ 760/780nm

IR­A 
760/780nm­1500nm
IR­B 
1500nm­4000nm
IR­C
4000nm­15.000nm

WIELKOŚCI FIZYCZNE 

CHARAKTERYZUJĄCE

PROMIENIOWANIE OPTYCZNE

Energia [E]

 ­to dawka aplikowanego promieniowania

 wyrażona w dżulach [Joul]

Moc [P]

 – to ilość przenoszonej energii w czasie 

wyrażona  w watach [W]

Gęstość energii promieniowania [Ed

s

,Ed

v

 ]

 ­ 

to ilość 

energii przypadającej na jednostkę powierzchni lub 
jednostkę objętości tkanki poddawanej aplikacji 
[J/cm

2 

,J/cm

3]

Gęstość mocy [Pd

s 

, Pd

v

 ] 

­ to ilość mocy przypadającej na jednostkę 

powierzchni lub jednostkę objętości tkanki poddawanej aplikacji  [W/cm

2 

,W/cm

3 

]

L

IGHT

A

MPLIFICATION  by

S

TIMULATED

E

MISSION  of

R

ADIATION

foton o energii h x 

f

E

1

E

2

elektron

E

1

E

2

foton o energii E = E

2

­ E

1

elektron

E

2

E

1

E

1

E

2

foton o energii E = E

2

­ E

1

2 fotony o energii E = E

2

­ E

1

E

2

E

1

E

2

E

1

WZBUDZENIE

ABSORPCJA

EMISJA SPONTANICZNA

EMISJA WYMUSZONA I WZMOCNIENIE

PODSTAWOWE WŁAŚCIWOŚCI

ŚWIATŁA LASEROWEGO

MONOCHROMATYCZNOŚĆ – 

JEDNOBARWNA WIĄZKA PROMIENIOWANIA O 
JEDNAKOWEJ  DŁUGOŚCI FALI 

KOHERENCJA­

SPÓJNOŚĆ W FAZIE FAL PROMIENIOWANIA
 ZARÓWNO W CZASIE JAK I W PRZESTRZENI

KOLIMACJA WIĄZKI PROMIENIOWANIA­

RÓWNOLEGŁOŚĆ WIĄZKI CHARAKTERYZUJĄCA SIĘ
 MAŁĄ ROZBIEŻNOŚCIĄ KĄTOWĄ 

INTENSYWNOŚĆ ­ 

DUŻA MOC PROMIENIOWANIA 
ZAWARTA JEST W WĄZKIEJ WIĄZCE

Czerwone
Żółte
Zielone
Niebieskie

Światło białe

Światło lasera

Przejście przez pryzmat 

światła białego, wielobarwnego

Przejście przez pryzmat 

światła laserowego, jednobarwnego

MATERIAŁ

LASERUJĄCY

Źródło wzbudzenia

Źródło wzbudzenia

Zwierciadła rezonatora optycznego 

Promieniowanie

Laserowe

SCHEMAT BUDOWY

LASERA

wg  L. Pokora, W. Glinkowski

40

30

20

10

0

10    20    30    40    50     60    70            [s]

CZAS

MOC WYJŚCIOWA

 [mW]

1J =20mW x 50 sek

Moment wyłączenia 

LASERA

Promieniowanie laserowe

 generowane w sposób ciągły

 wg L. Pokora, W. Glinkowski

E = P x t

P­ moc wyjściowa
t­ czas naświetlania

Promieniowanie laserowe

 generowane w sposób impulsowy

20

0

MOC WYJŚCIOWA

[W]

CZAS

[s]

25                      50

MOC

 średnia

MOC 

w impulsie

t

i

Pś = Pi x ti x ƒ

Pś­ Moc średnia
Pi­ Moc w impulsie
ti­ czas (szerokość) impulsu
ƒ­ częstotliwość(np.10.000Hz)

wg L. Pokora, W. Glinkowski

EFEKTY BIOLOGICZNE 

WYSTĘPUJĄCE PO ZASTOSOWANIU

 PROMIENIOWANIA LASEROWEGO

FOTOBIOCHEMICZNE
1. fotobioaktywacja
2. fotoradiacja
3. fotorezonans
I FOTODYNAMICZNE

FOTOTERMICZNE
1. fototermoliza
2. fotohypertermia
3. fotokoagulacja
4. fotokarbonizacja
5. fotoodparowywanie

FOTOJONIZACYJNE
1. fotoablacja
2. fotorozdrabnianie

KLASYFIKACJA LASERÓW

STOSOWANYCH W MEDYCYNIE

DŁUGOŚCI

 EMITOWANEJ 

FALI

OŚRODKA

LASERUJĄCEGO

MOCY

 PROMIENIOWANIA

SPOSOBU 

DZIAŁANIA

1
0
­1
­2
­3
­4
­5
­6
­7
­8
­9

A

H
N

P

P

P

Y

N

CO

2

400 500  600    700     800    900    1000   10 000

 [nm]

Penetracja [cm]

ARGONOWY             gaz­ 

488nm,514nm

He­Ne                        gaz­ 

540nm, 632,8nm, 1150­3390nm

Półprzewodnikowy     ciało stałe­  

635­1500 nm

YAG:Nd                     ciało stałe ­ 

1064nm, 1320nm

CO

2                                                

gaz­ 

10 600nm

PENETRACJA PROMIENIOWANIA LASEROWEGO

W ZALEŻNOŚCI OD DŁUGOŚCI FALI

ZJAWISKA FIZYCZNE

 ZACHODZĄCE W TKANCE 

POD WPŁYWEM PROMIENIOWANIA 

LASEROWEGO 

ODBICIE 

OD  POWIERZCHNI SKÓRY

(BARWA, STRUKTURA,

 KĄT PADANIA , GEOMETRIA WIĄZKI,

 ODLEGŁOŚĆ)

ABSORPCJA 

W FOTOAKCEPTORACH

(WODA, MELANINA, HEMOGLOBINA,

 AMINOKWASY I CZĄSTECZKI AROMATYCZNE)

ROZPROSZENIE, DYFRAKCJA

 

W WARSTWACH SKÓRY

TRANSMISJA

PRZEZ WARSTWY TKANEK

  

APLIKACJA PROMIENIOWANIA    

    LASEROWEGO NA TKANKĘ

       

 

ABSORPCJA ENERGII PRZEZ 

      FOTOAKCEPTORY

REAKCJE PIERWOTNE

EFEKT BIOFIZYCZNY I BIOCHEMICZNY

REAKCJE WTÓRNE

EFEKT ANALGETYCZNY, 

PRZECIWZAPALNY, POBUDZAJĄCY

EFEKTY BIOLOGICZNE

 WYWOŁANIE

 PROMIENIOWANIEM LASEROWYM 

MAŁEJ MOCY

W OBRĘBIE KOMÓRKI

1.

 PRZYSPIESZENIE

 WYMIANY ELEKTROLITOWEJ 

MIĘDZY KOMÓRKĄ I JEJ OTOCZENIEM

2. 

WZROST 

AKTYWNOŚCI MITOTYCZNEJ

3.

 ZMIANY STRUKTURY

 CIEKŁOKRYSTAKICZNEJ BŁON 

BIOLOGICZNYCH

4. 

WZROST

 AKTYWNOŚCI ENZYMÓW

5. 

MODULACJA

 SYNTEZY ATP I DNA

6. 

WZROST

 FIBROBLASTÓW I KOLAGENU

W OBRĘBIE TKANKI

1. 

POPRAWA

 

MIKROKRĄŻENIA

2. 

WZROST 

AMPLITUDY POTENCJAŁÓW 

                    CZYNNOŚCIOWYCH WŁÓKIEN NERWOWYCH

3.

 WZROST

 

STĘŻENIA HORMONÓW, KININ, AUTAKOIDÓW

4. 

POBUDZENIE

 

ANGIOGENEZY

5.

 

DZIAŁANIE HIPOKOAGULACYJNE

6.

 

DZIAŁANIE IMMUNOMODULACYJNE

EFEKTY TERAPEUTYCZNE 

PROMIENIOWANIA LASEROWEGO

DZIAŁANIE PRZECIWBÓLOWE

DZIAŁANIE PRZECIWZAPALNE

DZIAŁANIE RESORPCYJNE

PROCES NEOWASKULARYZACJI 

REGENERACJA MIKROKRĄŻENIA

REGENERACJA TKANKI MIĘŚNIOWEJ

PRZYSPIESZENIE ZROSTU KOSTNEGO

REGENERACJA WŁÓKIEN NERWOWYCH

DAWKOWANIE ENERGII 

PROMIENIOWANIA LASEROWEGO

WHO

4J/CM

2

0,1J/CM

2  

­ 12J/CM

2

60­70 J DAWKI ZABIEGU*

do 200 J DAWKI ZABIEGU**

* wg Straburzyński, Straburzyńska­Lupa
** wg Kasprzak, Mańkowska

ROZPOZNANIE

LECZENIE

1. Analiza objawów 
przedmiotowych i podmiotowych
2.Badania dodatkowe
3. Etiologia

farmakologiczne

chirurgiczne

LASEROTERAPIA

fizykoterapia

kinezyterapia

1. moc lasera
2. długość fali
3. rodzaj emisji
4. częstotliwość impulsów
5. metodyka zabiegu

Wskazania

P/wskazania

PROBLEM KLINICZNY

TECHNIKI  ZABIEGU

BIOSTYMULACJI LASEROWEJ

KONTAKTOWE

BEZKONTAKTOWE

WIĄZKA SKUPIONA

WIĄZKA ROZPROSZONA

LABILNE

STABILNE

1. TRUDNO GOJĄCE SIĘ RANY
2. BLIZNY POOPERACYJNE, BLIZNOWCE, 
3. OPARZENIA
4. PRZESZCZEPY SKÓRY
5. OWRZODZENIA
6. ZWYRODNIENIA STAWÓW
7. STANY ZAPALNE STAWÓW
8. ZMIANY PRZECIĄŻENIOWE 
9. ZMIANY ZWYRODNIENIOWO WYTWÓRCZE
10. URAZY SPORTOWE(ZWICHNIĘCIA, SKRĘCENIA, STŁUCZENIA)
11. USZKODZENIA NERWÓW OBWODOWYCH
12. NERWOBÓLE
13. CHOROBY NACZYŃ ŻYLNYCH
 I CHŁONNYCH(ZESPÓŁ POZAKRZEPOWY, OBRZĘK CHŁONNY)

14. „STOPA CUKRZYCOWA”
15. ZAPALENIA SKÓRY
16. ŁYSIENIE

WSKAZANIA 

PRZECIWWSKAZANIA

1. PROCESY NOWOTWOROWE

2. CIĄŻA

3. CZYNNA GRUŹLICA PŁUC

4. MŁODZIENCZA CUKRZYCA

5. CIĘŻKIE INFEKCJE WIRUSOWE, 

                   BAKTERYJNE I GRZYBICZE

6. KRWAWIENIE Z PRZEWODU POKARMOWEGO

7. NADCZYNNOŚĆ TARCZYCY

8. PRZYJMOWANIE LEKÓW FOTOUCZULAJĄCYCH