Z. KÄ…kol-Notatki do WykÅ‚adu z Fizyki WykÅ‚ad 16 16. Kinetyczna teoria gazów i termodynamika I 16.1 Prawo gazów doskonaÅ‚ych Gaz doskonaÅ‚y: " objÄ™tość czÄ…steczek gazu jest o wiele mniejsza niż objÄ™tość zajmowana przez gaz, " zasiÄ™g siÅ‚ dziaÅ‚ajÄ…cych miÄ™dzy dwoma czÄ…stkami jest o wiele mniejszy niż Å›rednia odlegÅ‚ość miÄ™dzyczÄ…steczkowa. W wyprowadzeniu prawa gazów doskonaÅ‚ych bÄ™dziemy traktować czÄ…steczki gazu jako N maÅ‚ych, twardych kulek zamkniÄ™tych w pudeÅ‚ku o objÄ™toÅ›ci V. Kulki sÄ… twarde tzn. bÄ™dÄ… zderzaÅ‚y siÄ™ sprężyÅ›cie ze Å›ciankami naczynia. Rozważmy jednÄ… czÄ…steczkÄ™, która zderza siÄ™ z lewÄ… Å›ciankÄ… naczynia (rysunek). y vx -vx x Åšrednia siÅ‚a jakÄ… czÄ…steczka wywiera na Å›ciankÄ™ w czasie "t wynosi d px F = d t Zmiana pÄ™du spowodowana zderzeniem ze Å›ciankÄ… wynosi "px = mvx - ( - mvx) = 2mvx Ponieważ czas pomiÄ™dzy kolejnymi zderzeniami z tÄ… Å›ciankÄ… wynosi "t = 2l/vx gdzie l jest odlegÅ‚oÅ›ciÄ… miÄ™dzy Å›ciankami, to 2 (2mv ) mv x x F = = 2l l v x jest Å›redniÄ… siÅ‚Ä… dziaÅ‚ajÄ…cÄ… na Å›ciankÄ™ (na jednÄ… czÄ…stkÄ™). 16-1 Z. KÄ…kol-Notatki do WykÅ‚adu z Fizyki Dla N czÄ…stek caÅ‚kowita siÅ‚a wynosi 2 mv x F = N l 2 2 gdzie v jest to v uÅ›rednione po wszystkich czÄ…steczkach (Å›rednia kwadratu). DzielÄ…c x x obie strony równania przez pole powierzchni Å›cianki S otrzymujemy ciÅ›nienie 2 2 mv mv x x P = N = N Sl V czyli 2 pV = Nmv (16.1) x Jak widać iloczyn pV jest staÅ‚y tak dÅ‚ugo jak dÅ‚ugo jest staÅ‚a energia kinetyczna czÄ…stek (prawo Boyle'a - Mariotta). Zauważmy, że 2 2 2 2 v = v + v + v x y z Ponadto, ponieważ czÄ…stki zderzajÄ… siÄ™ w taki sam sposób ze wszystkimi szeÅ›cioma Å›ciankami naczynia wiÄ™c 2 2 2 v = v = v x y z wiÄ™c 2 v 2 2 2 v = 3v ,czyli v = x x 3 Teraz otrzymujemy równanie wyrażone przez v, a nie przez vx 2 v pV = Nm (16.2) 3 Ponieważ Nm = M (masa gazu), oraz M/V = Á wiÄ™c równanie powyższe można przepi- sać w postaci 2 v 3p 2 p = Á , czyli v = v = (16.3) sr.kw. 3 Á 16.2 Temperatura Zdefiniujmy temperaturÄ™ bezwzglÄ™dnÄ… jako wielkość wprost proporcjonalnÄ… do Å›redniej energii kinetycznej czÄ…stek 16-2 Z. KÄ…kol-Notatki do WykÅ‚adu z Fizyki 2 2 mv ëÅ‚ öÅ‚ T = (16.4) ìÅ‚ ÷Å‚ 3k 2 íÅ‚ Å‚Å‚ gdzie k jest staÅ‚Ä… Boltzmana k = 1.38·10-23 J/K. 2 EliminujÄ…c v z równaÅ„ (16.2) i (16.4) otrzymujemy pV = NkT lub pV = nRT (16.5) gdzie n jest liczbÄ… moli (R = kNAV). Przypomnijmy, że staÅ‚a Avogadra NA = 6.023·1023 v 1/mol, okreÅ›la liczbÄ™ czÄ…steczek w jednym molu. Wyrażenie (16.5) przedstawia równanie stanu gazu doskonaÅ‚ego. Równanie stanu gazu doskonaÅ‚ego zostaÅ‚o sformuÅ‚owane w XIX w. przez Clapeyro- na na podstawie trzech praw empirycznych odkrytych wczeÅ›niej przez innych badaczy: " Prawo Boyle'a-Mariotte'a stwierdza, że w staÅ‚ej temperaturze iloczyn ciÅ›nienia i ob- jÄ™toÅ›ci danej masy gazu jest staÅ‚y pV = const. " Prawo Charlesa mówi, że przy staÅ‚ej objÄ™toÅ›ci gazu stosunek ciÅ›nienia i temperatury danej masy gazu jest staÅ‚y p/T = const. " Prawo Gay-Lussaca stwierdza, że dla staÅ‚ego ciÅ›nienia stosunek objÄ™toÅ›ci do tempe- ratury danej masy gazu jest staÅ‚y V/T = const. 16.2.1 Termometry Aby zmierzyć temperaturÄ™ trzeba wyznaczyć energiÄ™ kinetycznÄ… czÄ…steczek gazu co jest bardzo trudne. Ale możemy siÄ™ posÅ‚użyć równaniem stanu gazu doskonaÅ‚ego. Aatwo jest zmierzyć iloczyn pV np. dla ukÅ‚adu o staÅ‚ym ciÅ›nieniu. 16.3 Ekwipartycja energii 16.3.1 Zerowa zasada termodynamiki Jeżeli dwa ciaÅ‚a o różnych temperaturach zetkniemy ze sobÄ… (i odizolujemy od in- nych) to po dostatecznie dÅ‚ugim czasie ich temperatury wyrównajÄ… siÄ™. Powiemy, że te ciaÅ‚a sÄ… w równowadze termicznej ze sobÄ…. Jeżeli ciaÅ‚a 1 i 2 sÄ… w równowadze termicznej i ciaÅ‚a 2 i 3 sÄ… w równowadze termicznej to ciaÅ‚a 1 i 3 sÄ… w tej samej równowadze termicznej. To jest zerowa zasada termodynamiki. Z zasad dynamiki Newtona można pokazać, że Å›rednie energie kinetyczne ruchu postÄ™powego (na czÄ…steczkÄ™) dla dwu kontaktujÄ…cych siÄ™ gazów sÄ… równe. 16.3.2 Ekwipartycja energii Wiemy już, że w równowadze termodynamicznej energie kinetyczne ruchu postÄ™- powego wszystkich czÄ…steczek sÄ… równe. Ale co z ruchem obrotowym i drganiami? Czy czÄ…steczka może gromadzić energiÄ™ w innej postaci niż energia ruchu postÄ™powego? 16-3 Z. KÄ…kol-Notatki do WykÅ‚adu z Fizyki Jeżeli tylko czÄ…stka nie ma ksztaÅ‚tu kuli (1 atomowa) a ma pewnÄ… strukturÄ™ wewnÄ™trznÄ… to może wirować i drgać. Np. dwuatomowa w ksztaÅ‚cie hantli zacznie siÄ™ obracać po zderzeniu. Na podstawie mechaniki statystycznej można pokazać, że gdy liczba punk- tów materialnych jest bardzo duża i obowiÄ…zuje mechanika Newtonowska to dostÄ™pna energia rozkÅ‚ada siÄ™ w równych porcjach na wszystkie niezależne sposoby, w jakie czÄ…- steczka może jÄ… absorbować. Każdy z tych sposobów absorpcji energii nazywa siÄ™ stop- niem swobody i jest równy liczbie niezależnych współrzÄ™dnych potrzebnych do okreÅ›le- nie poÅ‚ożenia ciaÅ‚a w przestrzeni. Innymi sÅ‚owy: Å›rednia energia kinetyczna na każdy stopieÅ„ swobody jest taka sama dla wszystkich czÄ…steczek. Ten wynik nazywamy zasadÄ… ekwipartycji energii. Åšrednia energia kinetyczna ruchu postÄ™powego (z równania definiujÄ…cego T) wynosi 1 3 2 mv = kT 2 2 Odpowiada to trzem stopniom swobody (współrzÄ™dne x, y, z). StÄ…d Å›rednia energia na stopieÅ„ swobody wynosi (1/2)kT na czÄ…steczkÄ™ (zależy tylko od T). Dla czÄ…stek obracajÄ…cych siÄ™ potrzeba 3 dodatkowych współrzÄ™dnych do opisania ruchu (obrót wzglÄ™dem trzech osi) wiÄ™c mamy dodatkowe 3 stopnie swobody. O ile dla N czÄ…steczek nie obracajÄ…cych siÄ™ caÅ‚kowita energia (wewnÄ™trzna) U bÄ™dzie energiÄ… kinetycznÄ… ruchu postÄ™powego U = 3/2(NkT) to dla czÄ…stek, które mogÄ… obracać siÄ™ swobodnie we wszystkich kierunkach (wieloatomowe) U = (3/2)(NkT) + (3/2)(NkT) = 3NkT Natomiast dla czÄ…stki dwuatomowej (gÅ‚adkiej) U = 3/2(NkT) + (2/2)(NkT) = (5/2)(NkT) bo nie ma obrotu wokół osi hantli. Zwróćmy uwagÄ™, że mówimy tu o energii "ukrytej" (wewnÄ™trznej) czÄ…stek a nie o ener- gii makroskopowej (zwiÄ…zanej z ruchem masy). O tej energii mówiliÅ›my przy zasadzie zachowania energii (energia indywidualnych czÄ…stek nie zawarta w energii kinetycznej czy potencjalnej ciaÅ‚a jako caÅ‚oÅ›ci). EnergiÄ™ wewnÄ™trznÄ… oznacza siÄ™ zazwyczaj przez U i takie oznaczenie bÄ™dziemy dalej stosować. 16.4 Pierwsza zasada termodynamiki To jest po prostu inna wersja zasady zachowania energii, w której mamy rozdzielonÄ… energiÄ™ ciaÅ‚a na część makroskopowÄ… i mikroskopowÄ…. Makroskopowa to energia ruchu masy (energia mechaniczna). Mikroskopowa to "ukryta" energia czÄ…stek (energia we- wnÄ™trzna). Gdy dwa ukÅ‚ady (ciaÅ‚a) o różnych temperaturach zetkniemy ze sobÄ… to ciepÅ‚o "Q przepÅ‚ywa z ciaÅ‚a cieplejszego do chÅ‚odniejszego. Zgodnie z zasadÄ… zachowania energii, ciepÅ‚o pobrane przez ukÅ‚ad musi być równe wzrostowi energii wewnÄ™trznej ukÅ‚adu plus pracy wykonanej przez ukÅ‚ad nad otoczeniem zewnÄ™trznym czyli 16-4 Z. KÄ…kol-Notatki do WykÅ‚adu z Fizyki "Q = "U + "W (16.6a) To jest sformuÅ‚owanie I zasady termodynamiki. Zasada ta pracuje "w obie strony" tzn., gdy nad ukÅ‚adem zostanie wykonana praca to ukÅ‚ad może oddawać ciepÅ‚o. To równanie bardzo czÄ™sto przybiera postać dU = dQ dW (16.6b) Jeżeli rozpatrujemy ukÅ‚ad jak na rysunku poniżej V S F dl dW = Fdl = (F/S)(Sdl) = pdV (16.7) i wtedy dU = dQ pdV 16.5 CiepÅ‚o wÅ‚aÅ›ciwe CiepÅ‚o wÅ‚aÅ›ciwe definiujemy jako dQ/dT na gram lub mol substancji (ciepÅ‚o wago- we lub molowe). 16.5.1 CiepÅ‚o wÅ‚aÅ›ciwe przy staÅ‚ej objÄ™toÅ›ci Ponieważ dV = 0 wiÄ™c dU = dQ a stÄ…d cv = dQ/dT = dU/dT Dla gazu jednoatomowego (dla jednego mola) U = (3/2)NAVkT = (3/2)RT. Zatem cv = (3/2)R Dla czÄ…steczki dwuatomowej spodziewamy siÄ™ wiÄ™c cv = (5/2)R a dla wieloatomowej cv = 3R NiedoskonaÅ‚oÅ›ciÄ… modelu opartego na mechanice klasycznej jest to, że przewiduje cie- pÅ‚o wÅ‚aÅ›ciwe niezależne od temperatury, a badania pokazujÄ…, że jest to prawdziwe tylko dla gazów jednoatomowych. Dla pozostaÅ‚ych cv roÅ›nie z temperaturÄ…. 16-5 Z. KÄ…kol-Notatki do WykÅ‚adu z Fizyki Na rysunku poniżej przedstawiono cV dla wodoru (H2) w funkcji temperatury (w skali logarytmicznej). 8 (7/2) R 6 (5/2) R 4 (3/2) R 2 10 100 1000 10000 Temperatra (K) W temperaturach niższych od 100 K, cv = (3/2)R co wskazuje, że w tak niskich tempera- turach nie ma rotacyjnych stopni swobody. Rotacja staje siÄ™ możliwa dopiero w tempe- raturach wyższych (cv = (5/2)R). Ale w temperaturach powyżej 2000 K, cv osiÄ…ga war- tość (7/2)R. WytÅ‚umaczenie tych zjawisk nie jest możliwe na gruncie mechaniki klasycznej. Dopie- ro mechanika kwantowa daje wyjaÅ›nienie tych zmian. Gdyby czÄ…stka miaÅ‚a moment pÄ™du to musiaÅ‚ by on być równy co najmniej Lmin = h/2Ä„ H" 10-34 kg m2 s-1 (analogia do modelu Bohra atomu wodoru). Energia kinetyczna ruchu obrotowego dana jest wyraże- niem 2 IÉ L2 Erot = = 2 2I Dla czÄ…steczki H2 m=1.67·10-27 kg, a R H" 5·10-11 m, wiÄ™c I = 2mR2 H" 8.3·10-48 kg m2. Ponieważ na jeden stopieÅ„ swobody przypada energia kT/2 wiÄ™c kT/2 = L2/2I czyli T = L2/kI StÄ…d dla Lmin otrzymujemy Tmin H" 90 K. Dla niższych temperatur energia jest za maÅ‚a aby wzbudzić rotacje co wymaga pewnej minimalnej energii. Podobnie jest dla ruchu drgajÄ…cego, który także jest skwantowany. Edrg,min = hv. Dla typowej czÄ…steczkowej czÄ™stotliwoÅ›ci drgaÅ„ 1014 Hz (zakres widzial- ny) otrzymujemy energiÄ™ drgaÅ„ H" 6·10-20 J co odpowiada temperaturze okoÅ‚o 4000 K. Tak wiÄ™c z zasady ekwipartycji energii wynika, że w tak wysokich temperaturach Å›red- nia energia drgaÅ„ Edrg = kT/2. Oprócz energii kinetycznej tego ruchu istnieje jeszcze je- go energia potencjalna. Zatem Å›rednia energia wewnÄ™trzna na czÄ…steczkÄ™ wynosi U = EÅ›r,kin,post + EÅ›r,kin,rot + EÅ›r,kin,drg + EÅ›r,pot,drg U = (3/2)kT + (2/2)kT + (1/2)kT + (1/2)kT = (7/2)kT 16-6 v C cal/mol K Z. KÄ…kol-Notatki do WykÅ‚adu z Fizyki Dla 1 mola U = (7/2)RT wiÄ™c cv = (7/2)R 16.5.2 CiepÅ‚o wÅ‚aÅ›ciwe przy staÅ‚ym ciÅ›nieniu Z I zasady termodynamiki mamy dQ = dU + pdV Ponieważ U zależy tylko od T wiÄ™c mamy dU = cvdT wiÄ™c dQ = cvdT + pdV Dla gazu doskonaÅ‚ego (1 mola) dV = RdT/p, wiÄ™c dQ = cvdT + RdT skÄ…d dQ/dT = cv + R Ostatecznie wiÄ™c cp = cv + R Molowe ciepÅ‚a wÅ‚aÅ›ciwe różnych rodzajów gazów doskonaÅ‚ych (teoretyczne) sÄ… zesta- wione w tabeli poniżej. Typ gazu cv cp cp/cv Jednoatomowy (3/2)R (5/2)R 5/3 Dwuatomowy + rotacja (5/2)R (7/2)R 7/5 Dwuatomowy + rotacja + drgania (7/2)R (9/2)R 9/7 Wieloatomowy + rotacja (bez drgaÅ„) (6/2)R (8/2)R 4/3 16.6 Rozprężanie izotermiczne DziaÅ‚anie silnika opiera siÄ™ o rozprężanie zapalonej mieszanki gazowej. Zwykle dwa przypadki " rozprężanie izotermiczne " rozprężanie adiabatyczne Przy rozprężaniu izotermicznym trzeba utrzymywać staÅ‚Ä… temperaturÄ™ Å›cian cylindra, czyli tÅ‚ok musi poruszać siÄ™ wolno, żeby gaz mógÅ‚ pozostawać w równowadze termicz- nej ze Å›ciankami cylindra. Ponieważ T = const. wiÄ™c dU = 0, a stÄ…d dQ = dW V2 V2 V2 ëÅ‚ öÅ‚ NkT dV V2 ëÅ‚ öÅ‚dV ìÅ‚ "Q = "W = p dV = +" +"ìÅ‚ V ÷Å‚ = NkT v1 V = NkT lnìÅ‚ V1 ÷Å‚ (16.8) +" ÷Å‚ íÅ‚ Å‚Å‚ íÅ‚ Å‚Å‚ V1 V1 16-7 Z. KÄ…kol-Notatki do WykÅ‚adu z Fizyki 16.7 Rozprężanie adiabatyczne Zwykle w silnikach tÅ‚ok porusza siÄ™ bardzo szybko wiÄ™c nie ma dość czasu na prze- pÅ‚yw ciepÅ‚a pomiÄ™dzy gazem, a Å›cianami cylindra. Wtedy dQ = 0 i otrzymujemy dU + pdV = 0 Możemy to przepisać w postaci cvdT + pdV = 0 na 1 mol. Z równania stanu gazu doskonaÅ‚ego otrzymujemy różniczkujÄ…c pdV + Vdp = RdT StÄ…d obliczmy dT i wstawiamy do poprzedniego równania p dV V d p öÅ‚ cv ëÅ‚ + + p dV = 0 ìÅ‚ ÷Å‚ R R íÅ‚ Å‚Å‚ cv + R cvV ëÅ‚ öÅ‚ p dV + d p = 0 ìÅ‚ ÷Å‚ R R íÅ‚ Å‚Å‚ ZastÄ™pujemy teraz cv + R = cp i otrzymujemy dV dp Å‚ + = 0 V p gdzie Å‚ = cp/cv. CaÅ‚kujÄ…c to równanie otrzymamy dV d p Å‚ + = 0 +" +" V p Å‚ lnV + ln p = const. gdzie const. oznacza staÅ‚Ä… caÅ‚kowania. Mamy wiÄ™c ln(pVÅ‚) = const. czyli pVÅ‚ = const. (16.9) co można zapisać: p1V1Å‚ = p2V2Å‚ 16-8 Z. KÄ…kol-Notatki do WykÅ‚adu z Fizyki PrzykÅ‚ad 1 Silnik benzynowy ma stopieÅ„ sprężu 9 tzn. V2/V1 = 9. Jaki jest stosunek temperatury gazów wydechowych do temperatury spalania? p1V1Å‚ = p2V2Å‚ wiÄ™c p2/p1 = (V1Å‚/V2Å‚) Dla gazu doskonaÅ‚ego p2/p1 = (V1T2)/(V2T1) PorównujÄ… te równania otrzymujemy T2/T1 = (V1/V2)Å‚-1 Powietrze jest głównie dwuatomowe wiÄ™c Å‚ = 1.4. StÄ…d otrzymujemy T2/T1 = 0.415 16-9