EWOLUCJA UZDROWISK
Uzdrowiska
→
odgrywaj
ą
szczególn
ą
rol
ę
jako miejsca realizacji profilaktyki i
lecznictwa (w systemie ochrony zdrowia)
Podstawowe cele kuracjuszy
1) Zdrowotne
2) Profilaktyczne
3) Wypoczynkowe
4) Rekreacyjno – sportowe
5) Rozrywkowe
6) Towarzyskie
7) Religijne
Czynniki kształtuj
ą
ce rozwój uzdrowisk
1) Poło
ż
enie uzdrowiska na mapie Polski
2) Stan zagospodarowania, urz
ą
dzenia i u
ż
ytkowania terenów s
ą
siednich
3) Rodzaj powi
ą
za
ń
z najbli
ż
szym o
ś
rodkiem osadnictwa stałego
Usługi uzdrowiskowe = wszelkie materialne i niematerialne produkty nabywa-
ne dla zaspokojenia potrzeb zwi
ą
zanych z pobytem w uzdrowisku. Mo
ż
e to by
ć
na przykład:
- transport
- zakwaterowanie
- wy
ż
ywienie
- atrakcje turystyczne
- inne usługi zwi
ą
zane z lecznictwem (np. kuracje lecznicze)
Cykliczno
ść
ewolucji obszaru turystycznego – model TALC (Tourism Area
Life Cycle)
1) Faza eksploracji
→
tury
ś
ci samodzielnie organizuj
ą
swój wyjazd turystyczny
i nie ulegaj
ą
utartym wzorcom wypoczynku, a ich oddziaływanie na
ż
ycie
mieszka
ń
ców i lokaln
ą
gospodark
ę
penetrowanego obszaru jest znikome.
Turystów przyci
ą
gaj
ą
tu walory przyrodnicze i kulturowe.
2) Faza wprowadzenia
→
dany obszar turystyczny jest coraz cz
ęś
ciej odwie-
dzany przez turystów, a cz
ęść
mieszka
ń
ców zaczyna czerpa
ć
dochody z
usług noclegowych, gastronomicznych, leczniczych i innych.
3) Faza wzrostu
→
turystyka na danym obszarze staje si
ę
jednym z głównych
ź
ródeł dochodu dla jego mieszka
ń
ców. W dodatku, nast
ę
puje zrównanie
liczby turystów z liczb
ą
stałych mieszka
ń
ców lub przewaga turystów nad sta-
łymi mieszka
ń
cami. Lokalne usługi ust
ę
puj
ą
miejsca organizacjom tury-
stycznym spoza danego obszaru turystycznego i pojawiaj
ą
si
ę
nowoczesne i
bardzo zło
ż
one produkty i usługi
→
miejscowa ludno
ść
traci kontrol
ę
nad
rozwojem funkcji turystycznej na danym obszarze, nast
ę
puje spadek lokal-
nego zaanga
ż
owania oraz wybuchaj
ą
niekiedy antagonizmy ze strony sta-
łych mieszka
ń
ców.
4) Faza konsolidacji
→
pełny rozwój funkcji turystycznej na danym obszarze.
Spowalnia tempo wzrostu liczby turystów, a turystyka dominuje w lokalnej
gospodarce. Jest oddzielenie w przestrzeni miejskiej funkcji leczniczo - tury-
stycznej (sanatoriów, hoteli, restauracji i innych) od funkcji społecznej (np.
gospodarstw domowych).
5) Faza rozkwitu
→
zdecydowanie zahamowanie dynamiki wzrostu liczby od-
wiedzaj
ą
cych, czyli kulminacja liczba turystów na danym obszarze, a potem
jej stopniowy spadek. Przyczyny:
a) Nadmierne obci
ąż
enie infrastruktury zbytni
ą
liczb
ą
turystów
→
zaczyna ona
ź
le funkcjonowa
ć
z powodu niewydolno
ś
ci technicznej
→
problemy społecz-
ne i ekologiczne
b) Oferta danego obszaru doskonale zdefiniowana staje si
ę
niemodna, a jego
wizerunek przestaje pasowa
ć
do regionu. Rozwojowi podlegaj
ą
obrze
ż
a
miejscowo
ś
ci, a nieruchomo
ś
ci przechodz
ą
zmiany własno
ś
ciowe.
6) Ostatnia faza:
a) Upadku
→
spadek liczby kuracjuszy i turystów, likwidacja nierentownych ho-
teli i sanatoriów lub adaptacja ich na inne cele (np. dom opieki społecznej,
mieszkania prywatne). Obszar ten traci zdolno
ść
do rywalizacji o turyst
ę
z
innymi, atrakcyjniejszymi miejscowo
ś
ciami. Zmniejsza si
ę
oferta usługowa
→
miejscowo
ść
traci na atrakcyjno
ś
ci
→
spada liczba turystów. W wypadku
dobrze rozwini
ę
tej infrastruktury
→
odwiedzaj
ą
jeszcze ten teren tury
ś
ci
weekendowi i jednodniowi. Miejscowa ludno
ść
anga
ż
uje si
ę
w generowanie
pobytu turystów, oferuj
ą
c usługi po ni
ż
szej cenie. Faza upadku – mo
ż
e za-
ko
ń
czy
ć
si
ę
całkowitym zanikiem turystycznej funkcji danego obszaru.
b) O
ż
ywienia
→
warunek:
ś
wiadoma i kompleksowa działalno
ść
w celu uwy-
datnienia cech decyduj
ą
cych o atrakcyjno
ś
ci obszaru. Wg R. W. Butlera:
- sztuczna atrakcyjno
ść
obszaru w wyniku przekształcenia obiektów w sie
ć
ka-
syn)
- wykorzystanie poprzednio nie ruszonych zasobów naturalnych
Cykl ewolucji obszaru turystycznego wg. R. W. Butlera na przykładzie
zdecydowanej wi
ę
kszo
ś
ci polskich kurortów
Ogólne wnioski
1) Okres powolnego, lecz dynamicznego rozwoju
→
okres stagnacji
→
dalsze
losy kurortu s
ą
zale
ż
ne od czynników zewn
ę
trznych. Je
ś
li s
ą
jakie
ś
nowe
impulsy dla dalszego działania
→
nast
ę
puje odmłodzenie. W przeciwnym
razie
→
upadek kurortu/przeobra
ż
enie si
ę
w miejscowo
ść
wypoczynkow
ą
.
2) ZASOBY LUDZKIE (wła
ś
ciciele i zarz
ą
dzaj
ą
cy uzdrowiskiem)
→
najwa
ż
-
niejszy czynnik w tworzeniu i rozwijaniu kurortu. Rozwój/stagnacja/upadek
zdroju uzale
ż
niony
ś
ci
ś
le od ludzkiego zaanga
ż
owania, uzale
ż
nionego od
ludzkiej pasji, talentu, zasobów finansowych i/lub fascynacji urokami danej
miejscowo
ś
ci uzdrowiskowej.
3) Aktualne kurorty
→
oprócz klasycznego lecznictwa oferuj
ą
wysoko specy-
ficzn
ą
metodyk
ę
odnowy biologicznej i sp
ę
dzania wolnego czasu. Przykła-
dy:
- klimat morski w komorach relaksacyjnych w
Ż
egiestowie Zdroju
- zró
ż
nicowane formy rekreacji wodnej
- komory lecznicze krio
- groty solne
- talasoterapia bez morza
- dawki
ś
wiatła słonecznego, w zast
ę
pstwie za dzienne zapotrzebowanie, w
wyniku kilkuminutowego przebywania w specjalnej komorze
- zró
ż
nicowane formy odnowy biologicznej człowieka (spa, wellness, beauty,
itp.)
- centra rozrywki w kurortach (pod warunkiem istnienia nowoczesnej i wła
ś
ci-
wego utrzymania infrastruktury turystycznej i okołouzdrowiskowej)
4) Uzdrowisko nap
ę
dza rozwój turystyki krajoznawczej
→
rozwój w nim tak
ż
e
turystyki aktywnej (np. Krynica Zdrój – jednym z wa
ż
niejszych w Karpatach
centrów sportu zimowego, a zachowane dawne parki zdrojowe, zabytkowe pi-
jalnie oraz deptaki s
ą
wymogiem ochrony dziedzictwa kulturowego)
5) Modyfikacja charakteru turystyki uzdrowiskowej:
a) do niedawna kurort powstawał na bazie walorów przyrodniczych (wód mine-
ralnych, peloidów i warunków klimatycznych)
b) aktualnie, w wyniku prywatyzacji
→
pojawiły si
ę
mo
ż
liwo
ś
ci rozwoju kurortów
w dowolnym miejscu, niezale
ż
nym od warunków naturalnych danego obszaru
mo
ż
liwo
ś
ci techniczne rozwoju hoteli typu spa i wellness.
c) w przyszło
ś
ci:
- modernizacja urz
ą
dze
ń
uzdrowiskowych i powstanie nowych obiektów hote-
larskich (le
ż
y to w gestii władz samorz
ą
dowych)
- wydzielenie stref funkcjonalnych dla poszczególnych rodzajów turystów, by
zapobiec kolizji wzajemnej kuracjuszy z innymi turystami.