Geologia strukturalna cz 1

background image

• TEKTONIKA – nauka zajmująca się badaniem przyczyn, przebiegu oraz skutków procesów

diastroficznych

• PROCES DIASTROFICZNY – proces powodujący mechaniczne odkształcenia skorupy

ziemskiej, zwane deformacjami

• GEOLOGIA STRUKTURALNA – zajmuje się strukturami geologicznymi będącymi

elementami budowy geologicznej

• WARSTWA – płasko-równoległa forma ośrodka skalnego, ograniczona stropem i spągiem

• STROP – górna powierzchnia sedymentacyjna
• SPĄG – dolna powierzchnia sedymentacyjna

• GRANICE MIĘDZY WARSTWAMI – wyznaczane są przez zmianę składników osadu

takich jak tekstura czy struktura

• MIĄŻSZOŚĆ – grubość warstwy mierzona w kierunku prostopadłym do stropu i spągu

m = w * sinα ;

m – miąższość, w – szerokość wychodni, sinα – kąt upadu warstwy

UŁOŻENIE WARSTW SKALNYCH

• POZIOME – podstawowy układ warstw skał osadowych; ułożenie warstw o maksymalnym

nachyleniu do 5

°,

warstwy młodsze leżą na starszych, nazywane płytą (np. Wielki Kanion)

Pod wpływem sił, warstwy mogą ulec procesom diastroficznym. Powstają wtedy
deformacje ciągłe – wychylone lub pofałdowane, lub nieciągłe – warstwy są przerwane i
przesunięte wzdłuż powierzchni uskokowych.

• DEFORMACJE CIĄGŁE

● FAŁDY – najczęstsza forma zaburzeń ciągłych, powstająca pod wpływem ruchów

górotwórczych. Występują dwie zasadnicze formy fałdu. Antyklina (siodło) to wypukła
część fałdu wygięta ku górze, a synklina (łęk) to forma wklęsła, wygięta ku dołowi.
Antyklinorium – gdy w obrębie dużej antykliny występuje szereg drobnych,
podrzędnych synklin i antyklin; synklinorium – gdy w rozległej synklinie istnieje kilka
drugorzędnych fałdów.

ELEMENTY FAŁDU:

skrzydła fałdu – odcinki warstw łączące przeguby sąsiednich form

przegub – część fałdu, która jest najbardziej wygięta
powierzchnia osiowa – łączy wszystkie osie danej formy

obwiednia – powierzchnia styczna do sfałdowanej powierzchni w strefie jej przegubu

background image

PARAMETRY FAŁDU:

amplituda – połowa odległości między sąsiednimi obwiedniami mierzona prostopadle
promień – odległość między sąsiednimi powierzchniami osiowymi mierzona prostopadle

wysokość – odległość mierzona między sąsiednimi obwiedniami wyznaczana równolegle do

powierzchni osiowych

RODZAJE FAŁDÓW:

– STOJĄCE – powierzchnia osiowa jest pionowa

– POCHYLONE – powierzchnia osiowa jest odchylona od pionu, skrzydła nachylone w

przeciwnych kierunkach

– OBALONE – powierzchnia osiowa jest odchylona od pionu, skrzydła nachylone w tym

samym kierunku

– LEŻĄCE – powierzchnia osiowa jest pozioma

– PRZEWALONE – pozycja form zostaje odwrócona, jest to fałszywa synklina/antyklina

• DEFORMACJE NIECIĄGŁE

● USKOKI – struktury tektoniczne powstające w wyniku przemieszczenia się dwóch

części ośrodka skalnego wzdłuż dzielącej je powierzchni lub strefy. Wyróżniamy uskoki
pionowe = 90º, strome = 45º - 90º, połogie = 0º - 45º, poziome = 0º

PARAMETRY USKOKÓW:

ślizg – przemieszczenie skrzydeł uskoku
zrzut – składowa pionowa przemieszczenia skrzydeł uskoku

rozstęp – składowa pozioma przemieszczenia skrzydeł uskoku

background image

KLASYFIKACJA USKOKÓW:

– ZRZUTOWY – w pionie

– normalny

odwrócony

progowy

– PRZESUWCZY – w poziomie

– normalno-przesuwczy

inwersyjno-przesuwczy

– ZRZUTOWO – PRZESUWCZY

– normalno-przesuwczy
– inwersyjno-przesuwczy

– progowo-przesuwczy

KLASYFIKACJA ZE WZGLĘDU NA POŁOŻENIE:

podłużne – równolegle do biegu warstw

poprzeczne – zgodnie z kierunkiem upadu
ukośne – tworzą dowolny kąt z biegiem

ZESPOŁY USKOKÓW:

zespół schodowy – kilka uskoków równoległych o jednakowych zwrotach ruchu

względnego

horst (zrąb tektoniczny) - s

truktura tektoniczna ograniczona przynajmniej z dwu

przeciwległych stron dyslokacjami i wzdłuż nich wypiętrzona względem otoczenia

rów tektoniczny - wydłużona struktura tektoniczna ograniczona przynajmniej wzdłuż dwu
dłuższych krawędzi i wzdłuż nich obniżona względem otoczenia

STRUKTURY ZŁOŻONE:

fleksura –

ciągła dyslokacja tektoniczna pośrednia pomiędzy fałdem a uskokiem. Powstaje

wskutek przemieszczenia warstw skalnych bez przerwania ich ciągłości. Bardzo często
występuje jako przedłużenie uskoku; ugięcie się warstw bez przerwania ich ciągłości

płaszczowina (nasunięcie) - polega na przemieszczeniu mas skalnych wzdłuż połogiej

powierzchni. Jeżeli nasunięcie jest niewielkie to jest to traktowane jako uskok poziomy, lecz
gdy proces ten objął pokrywę o rozmiarach regionalnych, przemieszczoną poziomo na
odległość co najmniej kilku kilometrów, wtenczas traktowane jest to jako płaszczowina

background image

allochton – ciało płaszczowiny, masy skalne przemieszczone poziomo na dużą odległość od

miejsca swego powstania, i oderwane od swoich korzeni

parautochton – między ciałem a podłożem

strefa korzeniowa – strefa rozpoczęcia transportu

POWSTAWANIE PŁASZCZOWIN

z odkucia

ze ścinania – starsze skały nasuwają się na młodsze
z przefałdowania – połączone z odkuciem, rozwija się z wielkiego fałdu


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Geologia strukturalna 2
Przylibski,geologia, struktura i tekstura
GS - pytania treningowe 1, GEOLOGIA STRUKTURALNA
geologia, Struktura geologiczna 1, Struktura geologiczna - określony układ skał powstały w wyniku dz
Geologia, Projekt2 cz textowa geologia2, 1
Zestawy, GEOLOGIA STRUKTURALNA
EJ OPERACJE NA SIATKACH, AGH GiG WGGiOŚ (I stopień), Geologia Strukturalna
2013 Geologia strukturalna Pytnia na egzamin
geologia Struktura geologiczna
Geologia strukturalna opracowanie?LISIAK
Geologia strukturalna 2
Polska na pograniczu wielkich struktur geologicznych Europy, ● EDUKACJA, ♦ Geografia
Material13 Fundusze strukturalne UE dla MSP cz 2 material
wykłady WDS cz.5, Geologia, I semestr, Socjologia
Struktura organizacyjna cz 2 11 10
Temat- Parametry populacji, Karta parcy krzywe przeżywania i struktura wiekowa cz.2
Polityka strukturalna - podstawowe informacje cz.2, Księgozbiór, Europeistyka

więcej podobnych podstron