numer01c

NLP Magazine – numer 1 (12 czerwca 2007)

www.nlpmagazine.pl

Wstęp

Witam

Cię

serdecznie!

asz przed sobą pierwszy

numer

NLP

Magazine

darmowego,

internetowego

czasopisma o NLP i rozwoju

osobistym.  Jestem  pewien,  Ŝe  to  wielka
chwila  –  masz  teraz  bowiem  niezwykłą
szansę,  by  całkowicie  za  darmo  rozpocząć
wielką podróŜ, która nigdy się nie skończy –
podróŜ  do  własnego  umysłu,  który  kryje
większe  bogactwo,  niŜ  moŜesz  to  sobie
wyobrazić.

Na

początku

chciałbym

podziękować

wszystkim,  którzy  napisali  artykuł  i  wysłali
go  do  mnie  –  Maćkowi  i  Marcinowi.  Dzięki,
Ŝe  zobaczyłeś  w  pomyśle  NLP  Magazine
potencjał  i  siłę,  której  inni  być  moŜe  nie
dostrzegli.

Dziękuję  teŜ  tym,  którzy  stworzyli  logo  i
stronę  –  Paulowi  i  Oli.  Bez  Was  na  pewno
NLP

Magazine

nie

wyglądałby

tak

profesjonalnie, jak wygląda.

Zapraszam więc do czytania i wyraŜania
opinii. Kto wie – moŜe ten numer zainspiruje
Cię do napisania artykułu?

śyczę miłej lektury!

Redaktor naczelny NLP Magazine

„Wyobraźnia jest
waŜniejsza od
wiedzy”

Albert Einstein

SPIS

TREŚCI

Wstęp......................................................... 2
Neurotricks ................................................ 3

PODSTAWY NLP

Jakub Woźniak
Jak działa umysł? ....................................... 4
Marcin „Heardy” Machnik
Czy twe oczy mogą kłamać? ....................... 8

BIZNES, MARKETING, FQ

Maciej „Max” Romański
7 sekretów prawdziwego bogacza – cz. 1 .. 11

ZDROWIE

Jakub Woźniak
6 największych mitów w medycynie .......... 13

REDAKCJA NLP MAGAZINE

Redaktor naczelny
Jakub Woźniak

jakubwozniak@poczta.fm

Logo
Paul
Strona internetowa
Ola Łączek
Redaktorzy merytoryczni
Maciej Max Romański
Marcin Heardy Machnik

Czy twe oczy mogą kłamać?

Być  moŜe  zauwaŜyłeś,  Ŝe  gdy  rozmawiasz  z  ludźmi,  ich
oczy  często  uciekają  na  boki,  do  góry  lub  na  dół.  Co
oznaczają  te  ruchy?  Co  moŜesz  wyczytać  z  oczu  Twoich
rozmówców? – str. 8

NLP Magazine – numer 1 (12 czerwca 2007)

www.nlpmagazine.pl

NEURO

TRICKS

Sztuczki z mózgiem, które ułatwiają Ŝycie

Wyłącz dialog wewnętrzny

est pewna wspólna rzecz dla większości

ludzi,  którzy  idą  pracy,  martwią  się  i  mają
skrzywione  miny  –  prowadzą  ze  sobą
rozmowę. I to rozmowę niemiłym tonem.

Tak zwany dialog wewnętrzny uŜywa słów, a
słowa  odpalają  nieustannie  róŜne  obrazy  w
głowie i najróŜniejsze stany wewnętrzne. To
wszystko  sprawia,  Ŝe  ludzie  odbierają  sobie
przyjemność  z  bycia  tu  i  teraz,  nieustannie
halucynując o tym, co było lub o tym, co ma
być.

Warto więc wyciszyć dialog wewnętrzny.

Jak? To proste. Przygryź swój język!

Gdy  ze  sobą  rozmawiasz,  Twój  język
wykonuje

drobne

ruchy.

Gdy

przygryziesz

–

będą

one

niemoŜliwe,

zmienisz stan i dialog wyciszy się.

Potem wsłuchaj się w ciszę, która panuje w
Twojej

głowie.

Niemal

natychmiast

poczujesz róŜnicę.

Wyłączaj dialog tak często, jak umiesz – to
klucz do spokoju i myślenia o chwili obecnej.

5 minut dziękowania

tarzy mnisi buddyjscy dobrze wiedzą, Ŝe

wdzięczność jest kluczem do obfitości.

Codziennie  przed  snem  usiądź  i  zacznij  się
dziękować  za  to,  co  masz:  „Dziękuję,  Ŝe
mam  fantastyczne  Ŝycie”,  „Dziękuję,  Ŝe
jestem  wspaniały”  lub  „Dziękuję,  Ŝe  czuję
się dobrze”. Mów to miłym, optymistycznym
głosem,  pewnym  i  donośnym.  Niebawem
zaobserwujesz,  jak  Twoje  Ŝycie  zacznie
zmieniać się na jeszcze lepsze.

Szybki sposób na zazdrość
w związku

ak powstaje zazdrość o drugą osobę? I jak

ją wywalić z głowy?

Siedzi  sobie  facet  w  domu  i  myśli:  „Co  robi
moja dziewczyna?”. I robi w głowie ciekawy
obrazek  –  widzi  ją,  jak  uwodzicielsko  i
poŜądliwie  patrzy  się  na  innego  gościa.  I
tworzy  się  zazdrość.  Niektórzy  mają  z  tym
powaŜne problemy.

Jak zmienić taką halucynację? To proste.

Wciel  się  w  tego  gościa  z  obrazu.  Zasocjuj
się  z  nim.  Nagle  zły  halun  zmieni  się  w
przyjemny  i  czarujący,  bo  Twoja  kobieta
będzie  patrzyła  na  Ciebie,  a  nie  na  kogoś
obcego.

Złe dobre rady

odchodź sceptycznie do rad, które mówią

Ci, czego masz nie robić. I choć ich intencja
jest  pozytywna,  to  jednak  takie  rady  Cię
ograniczają,  zamiast  dawać  Ci  większą
wolność  i  swobodę.  MoŜesz  ewentualnie
spytać  radzącego  –  „Skoro  mam  tego  nie
robić,  to  co  mam  robić  zamiast?”,  pamiętaj
jednak  –  szukasz  nie  ograniczeń  w  swoim
Ŝyciu ale nowych moŜliwości.

NLP Magazine – numer 1 (12 czerwca 2007)

www.nlpmagazine.pl

PODSTAWY NLP::..

Jakub Woźniak

ichard Bandler, twórca NLP, powiedział

kiedyś  zdanie,  które  po  dziś  dzień  jest
często  przytaczane  przez  wielu  NLPowców
na  świecie:  "To  zastanawiające,
Ŝe  więcej  czasu  poświęcamy  na
analizę  instrukcji  obsługi  pralki,
niŜ  na  naukę  tego,  jak  działa
nasz  umysł".  I  to  jest  fakt.
Zastanów  się,  czego  uczą  nas  w
szkole.  Jak  obsługiwać  komputer
i

programy

nim

zainstalowane,

jak

uŜywać

mikroskopu lub tokarki. Potem
idziemy

uczymy

się,

jak

obsługiwać samochód. A potem uczymy się,
jak obsługiwać mikser czy maszynkę do
golenia. Nie uczymy się jednak, jak
obsługiwać

umysł

najpotęŜniejszy

komputer,  jaki  dała  nam  przyroda  i
powiedziała:  "Ja  przez  4,6  miliarda  lat
wytwarzałam to, co masz w głowie, a Ty rób
z  nim  teraz  co  chcesz".  To  miły  gest  z  jej
strony,  prawda?  Jednak  czy  umiałbyś  z
czystym  sumieniem  określić  siebie  jako
kogoś,  kto  umie  obsługiwać  swój  umysł

doskonale?  Pomyśl,  ile  razy  traciłeś  dobry
humor  z  byle  powodu.  Pomyśl,  ile  razy
zrobiłeś  coś,  czego  zrobić  nie  chciałeś  lub
wiedziałeś,  Ŝe  nie  jest  to  rozsądne.  Ile  razy
nie  potrafiłeś  nauczyć  się  czegoś  i  oblałeś
waŜny  sprawdzian  lub  egzamin.  Ile  razy

miałeś

głupie

myśli,

których

nigdy nikomu byś nie powiedział i
o

których

najchętniej

byś

zapomniał na zawsze. Właśnie.

Dlaczego warto nauczyć się tego,
jak działa umysł? To proste.
Wszystko

robisz,

kaŜda

decyzja, jaką podejmujesz, jest
wynikiem tego, jak działa Twój
umysł. Twój umysł określa to, co

zrobiłeś  w  przeszłości,  co  robisz  teraz  i  co
zrobisz,  gdy  skończysz  czytać  ten  artykuł.
Twój  umysł,  twój  sposób  myślenia,  wpływa
na  to,  jak  wiele  będziesz  w  przyszłości
zarabiał.  Czy  będziesz  zdrowy  czy  nie.  Czy
będziesz  miał  harmonijny  związek,  czy  teŜ
stworzysz  lipę.  Twój  umysł  gra  decydującą
rolę  we  wszystkim,  co  robisz.  Myślę,  Ŝe
warto więc nauczyć się wpływać na niego w
choć minimalnym stopniu, nieprawdaŜ?

Jak działa umysł?

Filozofowie od wieków zadają sobie pytanie,
jak działa ludzki umysł. Czy NLP potrafi na nie
odpowiedzieć?

"To zastanawiające,
Ŝe więcej czasu
poświęcamy na
analizę instrukcji
obsługi pralki, niŜ na
naukę tego, jak
działa nasz umysł"

Richard Bandler

twórca NLP

NLP Magazine – numer 1 (12 czerwca 2007)

www.nlpmagazine.pl

Jak więc działa umysł? To pytanie zadawali
sobie

wieków

wielcy

filozofowie.

Naukowcy dołączyli do nich dopiero w
dziewiętnastym wieku. Dziś moŜemy śmiało
przyznać,

Ŝe

dysponujemy

bardzo

skutecznym i dającym dobre rezultaty
modelem ludzkiego umysłu. Modelem, który
umoŜliwia

wprowadzanie

szybkich

skutecznych  zmian  na  lepsze.  Modelem,
który poznasz właśnie dzisiaj.

Oto on

Na  początku  powstał  świat.  Ma  on  to  do
siebie,  Ŝe  nieustannie  bombarduje  nas  on
niezliczoną

ilością

informacji.

toku

ewolucji  udało  nam  się  wytworzyć  kilka
zmysłów  -  wzrok,  słuch,  dotyk,  smak,
powonienie,  propriocepcję,  zmysł  granic
ciała,  równowagi  jak  i  równieŜ  coś,  co
moŜna nazwać prymitywną echolokacją oraz
(u  niektórych)  zmysłem  kierunku.  Tymi  oto
wrotami  trafia  do  nas  nieustający  strumień
informacji, który nazywamy rzeczywistością.
Być  moŜe  kiedyś  juŜ  o  niej  słyszałeś.  Z
powodu tego, Ŝe nasze narządy zmysłów są
nieco  ograniczone,  odbieramy  tylko  mały
kawałek  z  tortu  zwanego  „prawdziwym
światem”.  Nasze  oczy  odbierają  światło  o
długości fali od 380 do 780 nanometrów, co
oznacza,  Ŝe  światło,  które  ma  inną  długość
fali  niŜ  tą  z  zakresu,  jest  przez  nas
ignorowane.  Nigdy  nie  trafia  do  naszych
oczu

coś

takiego,

nazywamy

ultrafioletem, przez co nieustannie giną nam
pewne  informacje.  Gdybyś  był  owadem,
który  potrafi  rozpoznawać  ultrafiolet,  świat
wyglądałby  nieco  inaczej.  Podobnie  jest  ze
słuchem.  Nasze  uszy  przystosowane  są  do

odbierania  fali  akustycznej  o  częstotliwości
od 16 herców do 20 kiloherców. PowyŜej tej
częstotliwości  pękają  nam  bębenki,  poniŜej
po  prostu  nie  rejestrujemy  fali.  Pomyśl,
jakby to było, gdybyś był na przykład psem
i tak jak on potrafił odbierać fale o niŜszych
częstotliwościach.  Świat  brzmiałby  nieco
inaczej…  Idąc  dalej  -  równieŜ  receptory  w
naszej

skórze

wymagają

pewnej

siły

nacisku, aby przekazać impuls do mózgu. W
kaŜdej  chwili  po  Twoich  rękach  spacerują
miliardy  bakterii  i  roztoczy,  których  nie
czujesz.  Gdybyś  zdjął  je  ze  swojego  ciała,
mógłbyś  z  nich  uformować  kulkę  wielkości
sporej  fasoli.  Ośmiornica  z  kolei  ma  100
razy

więcej

komórek

smakowych

niŜ

człowiek. Jakby to było, gdyby Twoja
ulubiona

potrawa

miała

100

razy

intensywniejszy smak?

Ze zmysłów trafia do nas w kaŜdej
sekundzie około ośmiuset tysięcy bitów
informacji. W ciągu jednej minuty moŜna by
tym

zagospodarować

dysk

twardy

rozmiarze  60  gigabajtów.  Gdybyśmy  byli
świadomi  kaŜdej  informacji,  która  dociera
do nas kaŜdym ze zmysłów, oszalelibyśmy z
nadmiaru  wiadomości.  Dlatego  nasz  umysł
wymyślił  coś,  co  nazywamy  w  NLP  filtrami.
Dzięki  nim  informacje  o  rzeczywistości  są
tak  przetwarzane,  Ŝe  gdy  juŜ  docierają  do
naszej  świadomości,  jest  ich  mało  i  są
bardzo uproszczone.

Na czym polega działanie filtrów?

Aby  sobie  to  uświadomić,  pomyśl,  co  by
było,  gdyby  do  lasu  wybrały  się  trzy  róŜne
osoby  –  drwal,  botanik  i  malarz.  Ten  sam

las

byłby

przez

nich

postrzegany

róŜne

sposoby.

Drwal

widziałby

głównie  drzewa  i  ich  grube,
brązowe pnie, które moŜna by
ściąć.  Botanik  przyglądałby
się  roślinom  i  rozpoznawał
róŜne  gatunki.  Z  kolei  malarz
dostrzegałby  grę  świateł  i
cieni  na  leśnym  poszyciu.  I
choć  rzeczywistość  jest  ta
sama,  strumień  informacji,
który pędziłby przez ich umysł
wyglądałby  i  brzmiał  inaczej.
Dostrzegamy  inne  rzeczy,  na
inne  rzeczy  reagujemy  i  w
odmienny  sposób.  To,  co
czyni  róŜnicę  w  przypadku

Informacje,
które trafiają do
nas drogą
zmysłową są
filtrowane i
tworzą nasz
model świata.
To on decyduje,
w jakim świecie
Ŝyjesz.

NLP Magazine – numer 1 (12 czerwca 2007)

www.nlpmagazine.pl

kaŜdego  człowieka,  to  fakt,  Ŝe  odmiennie
filtrujemy tą samą rzeczywistość.

Mamy 3 rodzaje filtrów

Pierwszym  z  nich  jest  usunięcie.  śeby
uświadomić  Ci,  czym  ono,  jest,  mógłbym
powiedzieć  Ci,  Ŝe  w  tej  chwili  kompletnie
usuwasz  wraŜenie  płynące  z  Twojej  lewej
nogi...  Oczywiście  było  tak,  dopóki  o  tym
nie wspomniałem. To jest właśnie usuwanie.
Nie  jest  ono  ani  dobre,  ani  złe.  To  tylko
funkcja

umysłu,

która

pozwala

nam

skoncentrować się na tym, co chcemy,
poprzez

usunięcie

tego,

nad

czym

koncentrować się nie chcemy. Są ludzie,
którzy usuwają hałas za oknem, gdy się
uczą

dobra

metoda,

się

skoncentrować.  Są  ludzie,  którzy  usuwają
ból  kolana  i  po  pół  roku  nie  mają  juŜ  na
czym  chodzić.  UwaŜaj  więc  na  to,  co
usuwasz i rób to mądrze.

Drugim  filtrem  jest  generalizacja  lub
inaczej  uogólnianie.  Filtr  ten  formułuje  nam
głowie  wszelkie  reguły,  nawyki,  prawa  oraz
zasady,

którymi

się

kierujemy.

Rzeczywistość  jest  zbyt  złoŜona,  abyśmy
byli  ją  w  stanie  nieustannie  analizować  w
kaŜdym  najmniejszym  szczególe.  Dlatego
ten  filtr  upraszcza  informacje  do  tego
stopnia,  Ŝe  w  wieku  20  lat  ludzie  ulegają
złudzeniu,

Ŝe

Ŝyją

juŜ

całkowicie

poznanym świecie i nic nie jest ich w stanie
zaskoczyć.

Dobrym

przykładem

generalizacji  są  stereotypy.  Ktoś  mówi:
"Niemcy są porządni", uwaŜając, Ŝe wszyscy
tacy  są  i  nie  ma  ani  jednego  Niemca,  który
nie  byłby  porządny.  To  upraszcza  świat,
poprzez  usunięcie  wyjątków.  Dzięki  temu
nie  musisz  codziennie  uczyć  się,  Ŝe  ogień
parzy,  a  w  kontakcie  płynie  prąd,  który
moŜe

pokopać.

Raz

tego

być

moŜe

doświadczyłeś  i  nie  musisz  sprawdzać
codziennie,  czy  tak  jest  nadal.  Czasem
jednak  uogólnianie  wychodzi  nam  tak
dobrze,  Ŝe  po  pewnym  czasie  rzeczywistość
staje  się  nudna  i  powtarzalna,  jak  flaki  o
olejem.  Warto  więc  nauczyć  się,  co  warto
uogólniać,  a  co  nie.  Czasem  warto  dostrzec
wyjątki  od  reguł  i  zauwaŜyć,  Ŝe  świat  jest
ich pełen.

Ostatnim  filtrem  jest  zniekształcenie.  Filtr
ten

kolei

nadaje

sens

naszej

rzeczywistości. Gdyby nie on, poruszałbyś
się po świecie martwych obiektów i był tylko

biernym  obserwatorem  pewnych  zjawisk.
Zniekształcenia,  jak  kaŜdy  inny  filtr,  nie  są
ani  dobre,  ani  złe.  Są  dobre,  gdy  ustalasz
cel i wierzysz, Ŝe go osiągniesz. Są złe, gdy
wierzysz w coś, co na dłuŜszą metę nie jest
dla

Ciebie

korzystne.

Przykładem

nieciekawych  zniekształceń  jest  na  przykład
hipochondria,  czyli  lęk  przed  chorobami.
Hipochondryk  kaŜdą  plamkę  na  skórze
interpretuje  jednoznacznie  -  nieuleczalny,
złośliwy  rak  skóry  z  przerzutami.  W  taki
sposób

łatwo

spaprać

sobie

Ŝycie.

Przykładem  fajnego  zniekształcenia  jest
wiara  w  Boga.  Nikt  Go  nie  widział,  nikt  go
nie słyszał, a jednak wiara w to, Ŝe On jest i
pomaga, daje wielu ludziom siłę i przedłuŜa
Ŝycie statystycznie o 7 lat.

Gdy informacje bombardujące nasze zmysły
przejdą  juŜ  przez  wszystkie  nasze  filtry  -
trafiają  do  naszej  świadomości.  Dlatego
masz  silne  wraŜenie,  Ŝe  świat jest  taki, jaki
myślisz Ŝe jest, choć nigdy tak naprawdę nie
widziałeś go w całości. Gdy juŜ przetworzysz
zdobyte  informacje  za  pomocą  logicznego
myślenia, Twój umysł buduje z nich jedną z
najbardziej zadziwiających rzeczy na świecie
- neurologiczny model rzeczywistości, zwany
teŜ  mapą  terenu  lub  mapą  świata.  Jak  się
zaraz  przekonasz  –  mapa  to  bardzo  dobra
metafora.

Model  rzeczywistości  określa  całą  Twoją
wiedzę  nagromadzoną  w  przeciągu  całego
Ŝycia.  Określa  on,  co  myślisz  o  sobie,  o
świecie,  o  ludziach  i  zjawiskach,  które
obserwujesz.  Na  podstawie  tego  modelu
Twój  umysł  produkuje  Twoje  zachowanie  w
kaŜdej  sytuacji.  Na  podstawie  modelu
rzeczywistości  podejmujesz  kaŜdą  swoją
decyzję. Model świata determinuje więc całe
Twoje  Ŝycie.  Na  szczęście  mamy  moŜliwość
dokonywania w nim zmian.

Jest

kilka

zasad,

które

warto

znać,

rozmawiając o modelu świata.

Po pierwsze - ludzie wierzą, Ŝe ich mapy są
prawdziwe, dlatego potrafią ich bronić
zawzięcie,

nawet

ginąć

dla

ich

prawdziwości.  Musisz  jednak  wiedzieć,  Ŝe
całkowicie  nieistotne  jest,  czy  dana  mapa
jest  prawdziwa  czy  nie.  WaŜne  jest  tylko,
czy  jest  uŜyteczna  i  dokąd  Cię  zaprowadzi.
Mapy

niektórych

ludzi

prowadzą

szczęścia, zdrowia i pieniędzy, mapy innych
do biedy, nieszczęścia i chorób.

NLP Magazine – numer 1 (12 czerwca 2007)

www.nlpmagazine.pl

Po  drugie  –  nie  podejmujesz  decyzji  w
oparciu o świat, ale w oparciu o swój model
świata. Nie reagujesz na rzeczywistość, lecz
na  to,  co  o  niej  myślisz.  śyjesz  w  świecie
halucynacji wytworzonych przez Twój umysł
i masz wraŜenie, Ŝe są prawdziwe.

Po trzecie -  masz w głowie tylko mapę. Tak
jak

mapa

Warszawy

nie

jest

samą

Warszawą,

tak

samo

Twoja

mapa

rzeczywistości

nie

jest

samą

rzeczywistością.

Po  czwarte  -  na  swojej  mapie  jesteś
bogiem.  MoŜesz  wszystko.  MoŜesz  dowolnie
zmieniać

swoje

reakcje

emocjonalne,

poglądy, przekonania, obrazy siebie, innych
ludzi, prawdę zmieniać na fałsz i odwrotnie,
wpływać

swój

organizm,

zdrowie,

samopoczucie,

swoją

toŜsamość,

zmieniać swoją przeszłość i planować swoją
przyszłość. Jedyne co musisz wiedzieć, to
jak to zrobić. Narzędziami zmiany są
techniki NLP.

Tak właśnie działa umysł.

I  powiem  Ci  jeszcze  jedną  ciekawą  rzecz  -
on jest tylko narzędziem w Twoich rękach. I
choć  nie  ma  w  Ŝyciu  waŜniejszej  rzeczy  od
tego,  co  chcesz  osiągnąć,  Twój  umysł  ma
gdzieś,  czego  chcesz.  Jego  interesuje  tylko,
jak  ma  działać,  a  nie  w  jakim  celu.    Jest
niczym

komputer

–

stąd

nazwa

neurolingwistyczne

programowanie.

Wprowadzasz  dane  i  uzyskujesz  wynik.  Czy
jest  to  wynik,  który  chciałeś  osiągnąć?  Jeśli
nie - musisz nauczyć się programować swój
umysł  tak,  by  osiągnąć  rezultat,  jakiego
poŜądasz.

Baw  się  swoim  umysłem  i  modyfikuj  swoje
filtry tak, by dawały Ci informacje uŜyteczne
i przyjemne.

Jakub Woźniak

Autor jest copywriterem
(

www.jakubwozniak.pl

) współpracującym z

agencją reklamową Ententa, współautorem
ksiąŜki „Sztuka pisania perswazyjnych
tekstów”, współorganizatorem Klubu NLP
Nysa oraz załoŜycielem NLP Magazine.

Chcesz zostać redaktorem NLP Magazine?

Szukasz  szybkich  sposobów  autopromocji  i  dotarcia  do  setek,  a  być
moŜe nawet tysięcy subskrybentów?

Jeśli  znasz  się  na  NLP,  jesteś  praktykiem  w  jakiejś  dziedzinie  i  umiesz
poprawie pisać – nic nie stoi Ci na przeszkodzie!

Napisz  ciekawy  artykuł,  przyślij  go  na  adres

nlpmagazine@poczta.fm

–

ocenimy go, poprawimy i najprawdopodobniej zamieścimy w kolejnym
numerze NLP Magazine.

Pamiętaj – to moŜe być początek niezwykłej współpracy!

NLP Magazine – numer 1 (12 czerwca 2007)

www.nlpmagazine.pl

PODSTAWY NLP::..

Marcin Heardy Machnik

darzyło mi się kiedyś, Ŝe jechałem

samochodem

Rybnika

Krakowa.

Pogoda  była  całkiem  przyjemna,  wiesz,  taki
leniwy  dzień,  wprost  zachęcający  do  tego,
Ŝeby zboczyć z wybranego wcześniej kursu i
poeksplorować  coś  zupełnie  nowego.  Tak
teŜ pomyślałem, zjeŜdŜając z głównej drogi:
„przecieŜ  Ŝycie  nie  polega  tylko  na  tym,
Ŝeby  jeździć  autostradami  jak  większość,
chociaŜ  jak  wiadomo  tak  jest  prościej.
Czasem  jednak  trzeba  stworzyć  nowe
połączenia  międzyneuronowe  robiąc  coś
całkiem

innego.”

Ha,

nawet

nie

przypuszczałem

jak

bardzo

będzie

nowe... W kaŜdym razie zamiast jak zwykle:
do  śor,  potem  na  Katowice  i  autostradą  na
Kraków,  pojechałem  boczną  drogą  w  stronę
Pszczyny,  taką  trasą,  Ŝe  niektórym  mapom
nie  chce  się  o  niej  nawet  wspominać.  Poza
tym  w  Pszczynie  mieszkał  jeden  z  moich
dobrych  znajomych,  którego  postanowiłem
przy okazji odwiedzić. Wszystko szło bardzo
przyjemnie:

wpadłem

niego,

zmitręŜyliśmy razem trochę czasu, aŜ się
trochę

ciemno

zaczęło

robić,

przypomniało  mi  o  celu  mojej  wyprawy.
PoŜegnałem  się  więc  i  ruszyłem  dalej,
znowu  bocznymi  drogami.  W  miarę  szło  mi

dobrze,  a  przynajmniej  do  momentu,  kiedy
pojawiła się przed moimi oczami nazwa wsi,
która  według  mojej  mapy  nie  powinna
istnieć. Jako świadomy i racjonalnie myślący
człowiek  postanowiłem  zignorować  ten  fakt,
ale  po  pewnym  czasie  dojechałem  do
następnej  wsi,  która  takŜe  nie  powinna
istnieć.  Na  dodatek  było  tam  rozwidlenie
dróg...  Jedyny  człowiek,  który  mógł  mi
pomóc, szedł po chodniku z naprzeciwka.
Zawołałem go i pytam:
-  Hej,  człowieku,  powiedz  mi,  którędy  do
Krakowa?
Na co on odpowiada:
-

Jedź

pan

którąkolwiek

drogą,

wszystkie prowadzą do Rzymu, a w Rzymie
to juŜ pan zapyta.

Przyznam

Ŝe

nie

rozwiało

moich

wątpliwości. Poczułem się jak w historyjce o
dwóch  braciach,  z  których  jeden  zawsze
kłamał,  a  drugi  zawsze  mówił  prawdę.  Ta
opowieść  mówi  o  tym,  Ŝe  idziesz  sobie
korytarzem,  długim,  krętym,  ciągnącym  się
jak

spagetti,

które

ktoś

pozwiązywał

końcami,  takim  prawie  bez  końca.  Nagle
natrafiasz  na  rozwidlenie  –  jedna  droga
prowadzi  do  zagłady,  a  druga  do  ocalenia.
Przy  rozwidleniu  stoją  oczywiście  dwaj
bracia,  a  ty  masz  zadać  im  jedno  pytanie,
po  czym  podąŜyć  właściwą  ścieŜką  (no

Czy Twe oczy mogą kłamać?

Czyli sekrety ruchów gałek ocznych…

NLP Magazine – numer 1 (12 czerwca 2007)

www.nlpmagazine.pl

chyba  Ŝe  pragniesz  zginąć).  Jakie  zadać
pytanie,  Ŝeby  poznać  prawdę?  I  czy  z
ruchów  gałek  ocznych  moŜna  wyczytać,  czy
ktoś kłamie czy nie?

Najlepsze  jest  to,  Ŝe  stosując  jakąkolwiek
metodę  bezkrytycznie  do  kaŜdej  sytuacji
moŜna  się  łatwo  wpakować  w  niezłą  kupę.
Sprawdzałem  sobie  kiedyś  dla  zabawy  -
wiadomo,  kaŜda  okazja  do  uczenia  się
nowych rzeczy jest dobra - jak reagują oczy
mojej  przyjaciółki.  Znałem  ją  na  tyle
dobrze,  Ŝe  wiedziałem,  iŜ  jest  praworęczna,
więc  myślę  sobie  –  to  będzie  proste
rutynowe  śledztwo.  Zapewne,  jak  to  zwykle
bywa,  jeśli  zadam  pytanie,  czy  potrafi
przypomnieć sobie kolor swojego pokoju, to
spojrzy  do  góry  i  w  prawo  (w  prawo  z
mojego  punktu  widzenia)  bo  przypomni
sobie  obraz,  jeśli  spytam,  czy  potrafi  sobie
wyobrazić  swój  głos  pod  wodą  i  przez
metalową  tubę,  to  spojrzy  w  lewo  i
skonstruuje sobie taki dźwięk itd... Zupełnie
jak  detektyw  Colombo  –  kilka  pytań  i  po
sprawie.

Nie

spodziewałem

się,

Ŝe

przypadkowo  wybrane  skojarzenie  z  tym
detektywem  będzie  na  tyle  trafne,  Ŝe  tak
jak  on  będę  wracał  z  kolejnymi  pytaniami
zmylony  fałszywym  tropem.  Patrzę  w  jej
oczy,  zadaję  pytania  i  coś  mi  nie  gra,  bo
tam  gdzie  wydaje  mi  się,  Ŝe  mówi  prawdę,
patrzy  na  moją  lewą  półkulę,  a  tam  gdzie
ma coś wymyślić, patrzy na prawą...

Ludzie  w  ogóle  mają  dziwną  tendencję  do
tego,  Ŝeby  trzymać  się  raz  obranej  ścieŜki,
nawet jeśli coś zaczyna nie pasować. I brną
dalej  i  dalej,  konsekwentnie  w  to  samo
głupie  rozwiązanie.  Coś  takiego  wydarzyło
się nam kiedyś jak siedzieliśmy z kumplami
w

Międzybrodziu.

Jest

piękna

miejscowość w Beskidach, do której dostać
się

moŜna

Bielska

długą,

około

dziesięciokilometrową  i  niezwykle  krętą
drogą  przez  przełęcz  Przegibek.  Siedzimy
sobie  u  jednego  z  kumpli  w  domu,  dodam
Ŝe  mieszkał  przy  głównej  drodze.  Nikt
dokładnie  czasu  nie  liczył,  ale  sądząc  po
lekkim zmęczeniu szaleństwami nocy moŜna
było wnioskować, Ŝe będzie blisko rana. Taki
poranny,  lekko  hipnotyczny  stan  udzielił  się
wszystkim,  mało  juŜ  mówiliśmy,  niemalŜe
cisza  była  wkoło,  jak  na  łonie  przyrody,
Ŝadnych  hałasów  z  zewnątrz.  I  jeden  z
kolegów mówi:
-  Wiesz  Marcin,  śmiesznie  by  było  jakby
ktoś teraz tak nagle zapukał, nie?

A ja na to:
-  He  he,  no  raczej.  –  Bo  mi  się  gadki  nie
chciało rozwijać.
Nagle  w  tej  hipnotycznej  ciszy  ni  stąd,  ni
zowąd rozległo się pukanie.

Dziwny  stan  konfuzji.  Zupełnie  jak  wtedy
gdy

byłem

mały

siostra

zakonna

powiedziała  mi:  „No  pomyśl  chłopcze,  co
zrobiłeś  złego?  No?  Na  pewno  coś,  przecieŜ
kaŜdy jest grzeczny” – tak się przejęzyczyła.
Zaśmiałem  się  dziecięcym  śmiechem,  ale
ona  mnie  zgromiła  wzrokiem  mówiąc:
„Grzesznym  miało  być,  a  ty  widzisz  dziecko
moje, jak cię brak szacunku i pycha trawi od
wewnątrz?  To  jest  grzech  właśnie!  Widzisz,
jesteś trawiony przez grzechy, myśl jeszcze
o  tym  co  zrobiłeś  źle!”.  Trochę  mi  się  to
wydawało  naciągane,  ale  jeszcze  wtedy
sobie do końca nie uświadomiłem, Ŝe naleŜy
się  bez  wahania  roześmiać  w  twarz  komuś,
kto

próbuje

sprzedać

jakiś

szajs

mentalny,  czy  jakikolwiek  inny.  Potem  jak
byłem  w  konfesjonale  i  powiedziałem  te
swoje  wymyślone  grzechy,  to  nagle  teŜ
rozległo  się  pukanie  i  poczułem  podobną
konfuzję.  Dobrze,  Ŝe  nie  patrzył  mi  w  oczy
przez  tą  kratę,  bo  ja  to  standardowo  jak
praworęczny,  jeśli  wymyślam,  to  rzucam
gałkami  w  lewą  półkulę  rozmówcy  (tzn,  on
tak to widzi, Ŝe patrzę na jego lewą półkulę,
więc  moŜe  podświadomie  skojarzyć,  Ŝe  coś
lewego sobie myślę).
W  kaŜdym  razie  poszedłem  sobie  stamtąd
bogatszy  o  nową  wiedzę,  czyli  Ŝe  pukanie
pozbawia  nas  grzechów,  łatwe  to  było  do
zmodelowania

samodzielnego

zastosowania.

Wtedy  natomiast  to  pukanie,  w  tym  domku
w  górach,  o  czwartej  czy  piątej  nad  ranem,
trochę nas otrzeźwiło. Skąd pukanie o takiej
porze?  Poszedłem  do  drzwi  z  kolegą,  on
otwiera,  a  przed  drzwiami  stoi  (a  właściwie
kiwa  się)  facet,  jakby  to  określić  –  lekko
zmechacony. Nic nie mówi, ma przymknięte
oczy, więc ja zaczynam:
- Dzień dobry!
Gość się otrząsa z zawieszki, zauwaŜa Ŝe juŜ
się  otworzyły  drzwi  i  Ŝe  my  w  nich  stoimy,
więc mówi:
-  Dziemdobrr,  panowie,  powiedzcie  mi,
daleko jeszcze do tego nocnego?
Patrzymy całkowicie zbici z tropu, bo nie ma
nocnych  sklepów  w  Międzybrodziu...  O  co
chodzi?
- Jakiego nocnego? – pyta kolega.

NLP Magazine – numer 1 (12 czerwca 2007)

www.nlpmagazine.pl

-  No,  nocnego  na  Łagodnej  –  on  na  to,  co
nie  ułatwia  nam  sprawy,  bo  nie  ma  takiej
ulicy  w  Międzybrodziu...  Ha,  no  trochę
jeszcze

trzeba

było

się

umysłowo

pogimnastykować,  zanim  się  okazało,  Ŝe
facet  mieszka  w  Bielsku  na  Łagodnej
niedaleko nocnego sklepu i po prostu skręcił
w  złą  drogę,  po  czym  szedł  uparcie  w
ciemnościach,  krętą  drogą  przez  las,  ponad
10  kilometrów  aŜ  do  rana,  licząc  na  to,  Ŝe
upór doprowadzi go do celu i nie zorientował
się,  Ŝe  coś  tu  nie  pasuje  w  proporcji  drzew
do budynków jak na centrum miasta.

Bywa i tak, ja jednak cenię sobie inny upór,
taki

który

nakazuje

zmienić

sposób

postępowania,  jeśli  ten,  który  stosuję  nie
przynosi  oczekiwanych  rezultatów.  Tak  jak
zdarzyło mi się z przyjaciółką - myślę sobie:
„Muszę zapytać o coś, co mogę natychmiast
sprawdzić  empirycznie,  np.  jaki  masz  kolor
majtek?  Hm,  moŜe  coś  innego...  o  wiem”  i
pytam:
-  Jakiego  koloru  jest  kurtka,  w  której
przyszłaś tutaj?
- (Oczy w lewo) Jasnozielona. – Mówi, a ja
nawet nie muszę sprawdzać, bo wiem, Ŝe to
prawda.  Potem  jeszcze  kilka  pytań,  Ŝeby
potwierdzić  wniosek  i  okazuje  się,  Ŝe  jej
oczy  działają  zupełnie  odwrotnie,  niŜ  u
standardowej

praworęcznej

osoby.

Wszystko  jest  odwrotnie  –  jeśli  przypomina
sobie  obraz,  to  patrzy  na  lewo  i  do  góry,
jeśli  przypomina  sobie  dźwięk  to  na  lewo,
jeśli mówi do siebie dialogiem wewnętrznym
– w lewo i na dół, jeśli konstruuje obraz – w
prawo i do góry, jeśli konstruuje dźwięk – w
prawo,  jeśli  przypomina  sobie  uczucia  –  w
prawo  i  na  dół.  Dobrze  jest  sprawdzić  to,
czego  się  człowiek  właśnie  nauczył  na
wszelkie  moŜliwe  sposoby.  Trzeba  jedynie
wtedy  umieć  skonstruować  odpowiednie
pytania.

No  właśnie,  jakie  pytanie  zadać  braciom,
Ŝeby  dowiedzieć  się  prawdy?  Nie  jest  zbyt
istotne  sprawdzanie,  jak  któryś  z  nich
przypomina  sobie  odczucia,  czyli  odpadają
pytania typu:
- Wiesz jak to jest mieć mokre skarpetki?
To  moŜna  sprawdzić  na  znajomym,  tak
samo jak pytania:
-  Jak  brzmi  hymn  polski  na  kotłach?
(konstruowanie dźwięku),

-  Jak  brzmi  twój  ulubiony  kawałek?
(przypominanie dźwięku),
- Czy potrafisz powiedzieć sobie w myślach
wyliczankę  dziecięcą?  (dialog  wewnętrzny).
MoŜna by zadać pytanie:
-  Czy  potrafisz  sobie  wyobrazić  konia  z
głową  psa?  -  I  zobaczyć,  gdzie  powędrują
jego oczy, a wtedy zadać pytanie o drogę, i
jeśli  oczy  zareagowały  tak  samo,  to  pewnie
kłamie...  Niestety  pytanie  moŜna  zadać
tylko jedno, tak zwykle bywa w zadaniach...

W  Ŝyciu  bywa  zupełnie  inaczej,  tak  jak
podczas  jazdy  do  Krakowa  peryferiami,
wtedy  zadałem  facetowi  jeszcze  jedno
pytanie:
- No ale tak serio, to którędy?
-  A  jedź  pan  tędy.  –  I  wskazał  w  lewo.  Nie
patrzałem  mu  w  oczy  ani  przy  pierwszym
pytaniu,  ani  teraz,  więc  pojechałem  tak  jak
pokazywał.  Jechałem  sobie  jakiś  czas
niezidentyfikowaną

drogą,

mijałem

nieistniejące  na  mojej  mapie  wsie  (to  się
nazywa  empirycznie  dowieść,  Ŝe  mapa  to
nie  teren)...  AŜ  nagle  droga  się  skończyła,
wpadła

znienacka

Wisły,

która

rozpościerała się teraz przede mną skąpana
w

księŜycowej

poświacie.

Przeprawa

promowa w drodze do Krakowa – przyznam,
Ŝe  przez  chwilę  wydawało  mi  się,  Ŝe
zasnąłem  albo  coś,  ale  nie,  to  działo  się
naprawdę.  A  raczej  nie  działo  się,  bo  na
prom  trzeba  było  poczekać  do  rana.
Faktycznie  niespotykana  rzecz,  znajomi
jeździli  do  Krakowa  pociągami,  autobusami,
tramwajami,  rowerem  się  jeden  nawet
wybrał (z Mysłowic, to miał blisko w sumie),
ale  promem  to  nie  spotkałem  jeszcze
takiego.  Na  dodatek  niektórzy  mi  nie
wierzą, jak to mówię, być moŜe dlatego, Ŝe
nie  znają  „eye  accessing  cues”  i  nie  patrzą
mi w oczy.

Chcesz się pobawić? Zobacz na

http://nlp-
practitioners.com/interactive/eye-
access.htm

Kliknij na twarz, Ŝeby sprawdzić ruchy oczu.

Marcin Heardy Machnik

licencjonowany sprzedawca marzeń
wielbiciel muzyki od której spadają buty

www.myspace.com/kombinatsznurowadla

NLP Magazine – numer 1 (12 czerwca 2007)

www.nlpmagazine.pl

BIZNES, MARKETING, FQ::..

7 sekretów

prawdziwego bogacza (cz.1)

Maciej Max Romański

,0000122 % - tyle ludzi ma majątek wart

ponad

miliard

dolarów.

Według

listy

Forbes'a  jest  ich  dokładnie  792.  Jeśli
dodamy  do  tego  milionerów,  to  zgodnie  z
zasadą  90/10  będzie  ich  około  10%.  Co
moŜesz  zrobić,  Ŝeby  być  w  tej  dziesiątce?
Porzuć  myśli,  które  powstrzymują  90%
społeczeństwa.

Naucz

się

sekretów

prowadzących  do  bogactwa  i...  Rób  tak
dalej. Ucz się więcej. Działaj lepiej. A zacznij
teraz od przeczytania tego artykułu.

Sekret #1 Myśl inaczej

Dlaczego  bogaci  ludzie  są  bogaci?  Jeśli
uwaŜasz  to  pytanie  za  trochę  dziwne,  to
pomyśl  o  tym:  Są  biedni  ludzie,  którzy
wygrywali  miliony  na  loteriach.  Po  roku,
dwóch  tracili  je  wszystkie.  Super  sportowcy
zarabiają krocie do trzydziestki. Większość z
nich  na  starość  Ŝyją  z  zasiłku  zupełnie  bez
pieniędzy.  Biedni  rodzice  Marcina  zabitego
przez  policjantów  dostali  prawie  4  miliony
złotych.  Po  dokładnie  1  roku  byli  w
gigantycznych  długach.  Dlaczego  tak  się
stało?  PrzecieŜ  mieli  pieniądze,  byli  bogaci.
Mieli  tyle,  co  bogaci,  ale  czegoś  im
brakowało. Za pewne nie robili tego, co oni.
MoŜe  wydawali  pieniądze  na  głupoty,  na
drogie

rzeczy.

MoŜe

nawet

zaciągali

zobowiązania,  którym  nie  byli  w  stanie
sprostać,  po  tym  jak  źródełko  pieniędzy
wyschło.  Mój  dalszy  znajomy,  nazwijmy  go
Krzysztof,  chciał  zarobić  duŜo  pieniędzy.
Postanowił  grać  na  giełdzie.  "Inwestować
jak  bogaci"  –  jak  mówił.  Po  długich
poszukiwaniach

znalazł

wymarzoną

inwestycję. "Nie mogę na niej stracić" - tak
pewnie myślał. Rynek poszedł nie tak jak

planował.

Stracił

wszystkie

pieniądze,

oszczędności,  dom  i  samochód.  Tak  bardzo
się  bał  przyznać  do  błędu,  Ŝe  popełnił
samobójstwo.  Próbował  zrobić  to  co  robią
bogaci,  ale  robił  to  w  ogromnym  strachu.
Wybierał

inwestycje

szukając

bezpieczeństwa. Kierując się strachem. Jego
emocje nie zgadzały się z tym co robił. To
tylko przykłady, ale moŜna je mnoŜyć w
nieskończoność.

Posiadanie

pieniędzy,

próbowanie  robienia  tego  co  robią  bogaci
nie zrobi z ciebie bogacza. Więc jeszcze raz:
Dlaczego bogaci są bogaci? PoniewaŜ myślą
inaczej.  W  świecie  pieniędzy  to  jak  myślisz,
jakie  jest  nastawienie  twojego  umysłu  jest
wszystkim.  MoŜesz  myśleć,  Ŝe  mądre  jest
szukanie  dobrej,  pewnej  pracy.  MoŜesz  teŜ
myśleć,  Ŝe  inwestowanie  jest  ryzykowne.
Ale  bogacze  myślą  inaczej.  Przyjrzyjmy  się
kilku róŜnicom: patrz tabela 1.

Ostatnie  zdanie  bogatych  jest  bardzo
waŜne.  Bogaci  szukają  pomocy.  Szukają
doradców,  agentów  i  innych  specjalistów.
Ludzi,  którzy  są  mądrzejsi  od  nich.  Biedni
starają  się  być  najmądrzejszymi  na  ziemi.
Alfą  i  omegą.  Bogaci  tak  nie  myślą.
Amerykański  pisarz,  Sloan  Wilson,  napisał
kiedyś:

"Sukces  w  prawie  kaŜdej  dziedzinie
zaleŜy  bardziej  od  energii  i  zapału  niŜ
od  inteligencji.  To  dlatego  mamy  tak
wielu głupich przywódców."

Bo mogą być głupcami. To nawet ich zaleta,
bo  pozwolą  zająć  się  tym  mądrzejszym.
Zawsze  znajdą  się  mądrzejsi  w  tym,  czy
tamtym. Nie warto bawić się w supermana i
próbować  być  najlepszym  we  wszystkim.
Lepiej  zająć  się  budowaniem  dobrego
zespołu. Więcej dowiesz się z Sekretu #4.

NLP Magazine – numer 1 (12 czerwca 2007)

www.nlpmagazine.pl

Teraz juŜ widzisz gdzie jesteś.
MoŜe juŜ myślisz jak bogacz i
czytasz

to,

Ŝeby

utrwalić

sobie wzorzec. MoŜe myślisz
jak

biedak.

MoŜe

jesteś

gdzieś pośrodku. Jeśli jesteś
jednym z tych 2 ostatnich i
naprawdę

chcesz

zostać

bardzo  bogatym  człowiekiem,
zacznij  zmieniać  sposób  w
jaki myślisz o pieniądzach.

Jak  to  zrobić,  kiedy  twoje
myśli są jakie są? Po pierwsze
weź  duŜą  kartkę  papieru  i
napisz  wszystko  co  myślisz  na  razie  o
pieniądzach.  Zapisz  to  w  jednej  kolumnie.
Zdanie  po  zdaniu.  Poświęć  na  to  1-2  dni,
albo do czasu, aŜ poczujesz, Ŝe wyczerpałeś
temat.  Teraz  weź  kaŜde  z  tych  stwierdzeń  i
w  kolumnie  obok  napisz  sobie  co  tak
naprawdę  przemawia.  MoŜe  to  wyglądać
tak:

•

Muszę pracować dla pieniędzy -> Boję
się zrobić coś innego

•

Płacę za duŜe podatki -> Nie wiem jak
mogę je zmniejszyć

•

W Polsce nie da się zarobić -> Nie znam
nikogo komu by się to udało, boję się
być pierwszym

Na końcu weź dwa zakreślacze i zaznacz na
jeden  kolor  (np.  zielony)  te  myśli,  które
dadzą ci wolność finansową. Inaczej mówiąc
do  kaŜdego  zadaj  sobie  pytanie:  "Czy
działanie  zgodnie  z  tą  myślą  przyniesie  mi
wielkie  bogactwo?".  Jeśli  tak,  to  zaznacz  ją
na zielono. Jeśli nie – na czerwono. MoŜe to
wyglądać tak:

•

Muszę pracować dla pieniędzy -> Boję
się zrobić coś innego

•

Płacę za duŜe podatki -> Nie wiem jak
mogę je zmniejszyć

•

W Polsce nie da się zarobić -> Nie znam
nikogo komu by się to udało, boję się
być pierwszym

Tak  to  wyglądało  u  mnie.  Czerwień  od  góry
do  dołu.  To  wywołało  u  mnie  kilka  reakcji,
które  u  ciebie  mogą  wystąpić  równieŜ.  Po
pierwsze,  przeraziłem  się  tym  jak  bardzo
siebie ograniczałem. Po drugie, pomyślałem,
Ŝe  czeka  mnie  duŜo  pracy.  Po  trzecie,

rozbudziłem  w  sobie  ogromne  pragnienie,
by zmienić się.

Co  do  pierwszego,  to  przyszło  i  poszło.
Pozostało  pytanie  czego  mnie  nauczyło,  to
co

robiłem

dotychczas?

Przy

drugim

spędziłem

trochę

czasu

dopóki

nie

spotkałem  się  z  NLP.  O  zmianie  przekonań
nauczysz  się  z  tego,  lub  jednego  z
najbliŜszych  wydań  NLP  Magazine.  Co  do
trzeciego,  to  trzymam  się  tego  mocno  i
czasem  wracam  jeszcze  do  tych  i  innych
notatek

ćwiczeń,

dać

sobie

dodatkowego kopniaka w dobrą stronę.

I  to  jest  celem  tego  ćwiczenia.  Daj  sobie
porządnego  kopniaka  w  tylną  część  ciała.
Rusz  się  i  zacznij  myśleć  jak  bogaty
człowiek.  Bogactwo  samo  podąŜy  za  twoimi
myślami.

W następnych częściach nauczysz się reszty
sekretów  bogaczy  i  poznasz  jeszcze  lepsze
sposoby na to, aby zmienić siebie, aby móc
robić  to  co  potrzebujesz  robić,  aby  mieć  to
co tak naprawdę chcesz mieć.

Maciej "Max" Romański

Autor, ojciec i nauczyciel. Z zawodu
sprzedawca - od jakiegoś juŜ czasu zajmuje
się ubezpieczeniami. Jest zwykłym
człowiekiem, który dokonuje niezwykłych
rzeczy za pomocą powszechnie dostępnych
metod.

Jeśli chcesz się z nim skontaktować i
wymienić się opiniami na temat tego tekstu,
albo dowiedzieć się więcej moŜesz to zrobić
pisząc na adres mailowy:

maciej.romanski@gmail.com

Tabela 1:

Biedni mówią:

Bogaci mówią:

Trzeba znaleźć dobrą pewną

pracę

Trzeba dobrze zarządzać

pieniędzmi

Trzeba oszczędzać,

inwestowanie jest ryzykowne

Trzeba inwestować,

oszczędzanie jest

niebezpieczne

Fundusze inwestycyjne to

bezpieczne inwestycje

Fundusze inwestycyjne nie

chronią przed załamaniami

rynku

Pieniądze to narzędzie szatana

Pieniądze to władza

Podatki to kradzieŜ, najlepiej o

nich nie mówić

Chcę wiedzieć więcej o

podatkach, aby móc płacić je

mniejsze

Poradzę sobie z moimi

problemami finansowymi

Poszukam najlepszych

doradców dla moich finansów

NLP Magazine – numer 1 (12 czerwca 2007)

www.nlpmagazine.pl

ZDROWIE::..

6 największych mitów w medycynie

Jakub Woźniak

edycyna, choć pełna mądrych zwrotów i

teorii,  uparcie  i  konsekwentnie  ignoruje
wpływ psychiki na ciało. Pacjentów z  reguły
traktuje  się  niczym  chorujące  organizmy,
pozbawione  odczuć  i  myśli,  nie  zauwaŜając
jednocześnie,  Ŝe  wszystkie  te  odczucia  i
myśli  generują  w  głowie  kaskady  reakcji
chemicznych,

które

są

silniejsze

niŜ

działanie niejednego leku. Taka postawa
skutkuje tym, Ŝe choć na rynku mamy
dostępnych

tysiące

preparatów

wszystko, to jednak ciągle wielu ludzi
choruje.

Oto największe mity, jakie istnieją w
medycynie…

Choruje ciało

Medycyna,  oddzielając  ciało  od  umysłu,
popełnia  konstrukcję  myślową,  która  jest
brzemienna  w  negatywne  skutki.  NLP
wyznaje,  Ŝe  umysł  i  cało  to  elementy  tego
samego

systemu,

niczym

naczynia

połączone  –  jedno  wpływa  na  drugie  i
odwrotnie.  Myślenie,  w  swojej  najbardziej
fizjologicznej  wersji,  to  reakcje  chemiczne
zachodzące  w  mózgu.  Ciało  nieustannie
reaguje  na  myśli  i  ich  strukturę.  Medycyna
konwencjonalna  natomiast  usilnie  ignoruje
wpływ  potęgi  myśli  na  ciało,  uznając,  Ŝe
choruje  np.  nerka  albo  kręgosłup.  Choć
istnieją liczne badania, które ponad wszelką
wątpliwość

stwierdzają,

Ŝe

połączenie

psychiki i ciała jest silne do tego stopnia, Ŝe
trudno nawet próbować oddzielić jedno od

drugiego.  Mimo  to  nadal  lekarze  podchodzą
do pacjentów niczym do kawałka mięsa.

KaŜdy,  kto  choruje,  powinien  zadbać  o
swoje  samopoczucie,  jak  i  równieŜ  o  treść
oraz formę myśli. Tworzą one bowiem grunt
do

wyzdrowienia.

KaŜde

napięcie

emocjonalne  będzie  działać  na  niekorzyść,
gdyŜ  daje  ono  informację  umysłowi,  Ŝe  jest
w pobliŜu jakieś niebezpieczeństwo. Dlatego
teŜ  mózg  będzie  magazynował  energię  na
walkę  lub  ucieczkę,  zamiast  przeznaczyć  ją
na  uruchomienie  procesów  leczenia.  Gdy
stres  zostanie  zmieniony  w  odpręŜenie,
spokój  i  relaks  –  wtedy  uruchomią  się
naturalne

procesy

regenerujące,

które

odziedziczyliśmy po naszych przodkach.
Leczy nie lek lub lekarz, ale emocje.

Choroba to coś obcego, fatum,

spadło na mnie bez powodu

W podświadomości, na róŜnych poziomach,
nieustannie

zachodzą

skomplikowane

procesy.  Części  jesteśmy  świadomi,  np.
tego,  co  robimy  w  danej  chwili.  Części
jesteśmy  półświadomi,  np.  tego,  Ŝe  w
naszej  wyobraźni  cały  czas  tworzą  się
obrazy,  dźwięki  i  odczucia.  Są  teŜ  procesy,
które  na  zawsze  pozostaną  nieświadome  –
np. proces przemiany jedzenia w skórę.

Choroba  pojawia  się  więc  na  niŜszym
poziomie

podświadomości,

tam,

gdzie

światło

świadomego

myślenia

juŜ

nie

dociera. To dlatego mamy wraŜenie, Ŝe nie
my bierzemy za nią odpowiedzialność.
Jednak

naleŜy

pamiętać,

Ŝe

proces

chorobowy to reakcja na to, co dzieje się w

NLP Magazine – numer 1 (12 czerwca 2007)

www.nlpmagazine.pl

wyŜszych  partiach  podświadomości.  A  na  to
wpływ juŜ mamy.

Weź  zatem  odpowiedzialność  na  siebie  za
powstanie  choroby.  Nie  chodzi  tutaj  o
generowanie  bezmyślnego  poczucia  winy,
ale  o  poczucie,  Ŝe  proces  chorobowy  jest
pod Twoją kontrolą. W pewien sposób chory
tworzy  swoją  chorobę.  Cała  sztuka  polega
na  odkryciu,  jak  to  robi  i  zmianie  tego
schematu.

Choroba to coś patologicznego, co

znaczy, Ŝe coś ze mną nie tak

Myślenie o sobie zatytułowane: „Coś jest ze
mną nie tak” zawsze kończyło się źle.
NaleŜy pamiętać, Ŝe człowiek zawsze i
wszędzie

działa

doskonale

bazie

doświadczeń,  które  zdobył  w  swoim  Ŝyciu.
Podświadomość,  tworząc  proces,  który  na
poziomie  świadomym  nazywamy  chorobą,
dokonuje  zawsze  wyboru  najlepszego  z
tych, które ma w danej chwili.

JeŜeli  chory  ma  przeświadczenie,  Ŝe  coś  z
nim  nie  tak,  będzie  to  działać  niczym
samospełniająca  się  wyrocznia.  Przekonania
są

głęboko

zakodowane

układzie

nerwowym

człowieka.

Są

one

jakby

instrukcją,

wyznaczającą

kierunki

zachodzenia
wszelkich procesów
neurofizjologicznyc
h w organizmie.
Nieustannie
procesy

wchodzą

sprzęŜenie zwrotne
z

przekonaniami,

by wiedzieć, jak i
co robić. Stąd teŜ
prawdą

jest,

Ŝe

człowiek na własne
przekonania
reaguje
bezpośrednio

działa w oparciu o
nie.

Wyzbycie

się

destruktywnych
przekonań o sobie
to

podstawa

wyzdrowieniu.

Choroba chce mnie zniszczyć

Kolejny  mit.  Proces,  który  na  poziomie
świadomym  etykietujemy  jako  „choroba”,
ma  zawsze  pozytywną  intencję  wobec  nas.
Zastanów  się  –  po  co  organizm  człowieka
miałby  poświęcać  tak  wiele  energii  i  czasu
na

wytworzenie

procesu,

który

nie

przynosiłby Ŝadnego poŜytku? Choroba ma
na celu wygenerowanie takich zachowań u
człowieka, które będą mu przynosić korzyść.
Często nawet wiele korzyści.

Wiele

razy

lekarze

wykładach

podkreślają, Ŝe naleŜy zbijać gorączkę lub
walczyć z jakimś objawem. Nie zauwaŜają w
ogóle,

Ŝe

podwyŜszenie

temperatury

organizmu ma na celu przyspieszenie lub
spowolnienie niektórych procesów, czego
efektem

jest

szybsze

wyzdrowienie.

Podobnie jak biegunka, której celem jest
szybkie

wydalenie

przewodu

pokarmowego

szkodliwych

substancji.

Zamiast docenić pozytywną intencję danej
dolegliwości, większość ludzi natychmiast ją
powstrzymuje lekami.

Jestem chory

Kolejny zabieg powaŜny w skutkach –

generalizowanie

poziom

toŜsamości.

Jeśli

ktoś

alergię, to nie znaczy, Ŝe jest
alergikiem

(etykietka

toŜsamość),

tylko

Ŝe

nieprawidłowo

reaguje

pewne czynniki środowiskowe.
To, Ŝe ktoś ma chorobę, nie
oznacza,

Ŝe

trzeba

przyklejać

etykietę:

„brzuchowiec”,

„zatokowiec”,

„cukrzyk”, „anemik” itd. Takie
coś moŜe tylko pogorszyć stan
człowieka

przechodzącego

chorobę.

Trudniej

kogoś

wyleczyć, jeśli uznał on chorobę
za część siebie.

Kolejnym  aspektem  tego  błędu
jest  uogólnianie,  Ŝe  człowiek
cały  jest  chory.  JeŜeli  ktoś  ma
chorą np. wątrobę, nie oznacza,
Ŝe  cały  jest  chory.  Inne  jego
organy funkcjonują prawidłowo.
Większość organizmu działa bez
zarzutu!

NLP Magazine – numer 1 (12 czerwca 2007)

www.nlpmagazine.pl

Choroba to stan

To,  Ŝe  choroba  to  stan,  sugeruje  nam  nie
tylko  nazewnictwo  w  postaci  statycznych
rzeczowników  („nowotwór”,  „stwardnienie
rozsiane”),  lecz  takŜe  takie  frazy,  jak  „stan
zapalny”, „cięŜki stan” itd. W  rzeczywistości
choroba  nie  jest  stanem,  ale  procesem,
który  zachodzi  w  obrębie  konkretnych
narządów  i  zmienia  się  z  sekundy  na
sekundę.  Ta  dynamiczność  jest  decydująca,
bowiem  to,  jak  człowiek  myśli  o  swojej
chorobie,  ma  największy  wpływ  na  samą
chorobę.  W  zasadzie  nie  ma  znaczenia
choroba, ale reakcja pacjenta na nią.

Jak  sobie  z  tym  poradzić  w  obliczu
choroby?

1.

Rozpoznaj

pozytywną

intencję

choroby

Co  choroba  moŜe  mieć  na  celu?  Jakie
korzyści  czerpiesz  z  tego,  Ŝe  chorujesz?
Przejrzyj  kaŜdy  aspekt  Twojego  Ŝycia  w
chwili,  gdy  zacząłeś  chorować.  Odnajdź
pozytywną intencję swojej choroby.

2.  Znajdź  inne  sposoby  osiągnięcia  tej
pozytywnej intencji

Jak  inaczej  moŜesz  osiągnąć  intencję,  którą
ma  na  celu  Twoje  chorowanie?  Opracuj
przynajmniej trzy róŜne drogi. Sprawdź, czy
na pewno z kaŜdej z nich moŜesz skorzystać
o kaŜdej porze dnia i nocy.

3. Odkryj korzyści wtórne z choroby

Czy dostajesz rentę z powodu choroby? Czy
Twoja  rodzina  interesuje  się  Tobą  tylko  w
momencie,  gdy  chorujesz?  Czy  Twoja
choroba  jest  dobrą  wymówką,  Ŝeby  czegoś
nie  robić?  KaŜdy  powód  moŜe  być  „dobry”,
by

chorować

dalej.

Jeśli

odnajdziesz

korzyści

drugorzędne,

wymyśl

nowe

sposoby na ich osiągnięcie. Minimum trzy do
kaŜdej korzyści.

4. Stwórz projekt swojego zdrowia

Jak  będziesz  wyglądał,  gdy  wyzdrowiejesz?
Co  będziesz  widział?  Co  będziesz  słyszał?
Jak  będziesz  się  czuł?  Gdzie  będziesz?  Co
będziesz  tam  robił  i  w  jaki  sposób?

Dlaczego?  Kim  będziesz,  gdy  będziesz
zdrowy?

5.  Spytaj  innych,  jak  to  robią,  Ŝe  są
zdrowi

Zdrowie  to  umiejętność  i  zbiór  przekonań.
Spytaj  innych,  co  takiego  robią,  Ŝe  mają
zdrowe  to,  co  Ty  masz  (jeszcze)  chore.  Jak
to  robią?  Jakie  mają  przekonania  na  ten
temat?  Jeśli  ktoś  choruje  np.  na  zapalenie
jelit,  moŜe  spytać  inną  osobę,  ze  zdrowymi
jelitami,  co  myśli  na  ich  temat,  na  temat
jedzenia,  sposobów  odŜywiania  itd.  MoŜe
teŜ  spytać,  co  ogólnie  myśli  o  swoim
zdrowiu.  Potem  skopiuj  te  przekonania  do
swojej  głowy  i  zacznij  zachowywać  się  tak,
jakby  to,  co  ta  osoba  powiedziała,  było
prawdą.

6.

Odnajdź

moment,

którym

podświadomość  podjęła  decyzję,  Ŝe
trzeba zachorować

MoŜe  to  być  jakieś  przykre  wydarzenie  lub
niewinna zmiana okoliczności zewnętrznych.
Bądź  niczym  detektyw  i  odnajdź  tą  chwilę,
w  której  podświadomość  podjęła  decyzję  o
tym,  Ŝe  trzeba  chorować.  Zbadaj  swoje
emocje  w  stosunku  do  tego  doświadczenia
oraz  przekonania,  które  powstały  w  jego
wyniku. MoŜesz uŜyć dowolnej techniki NLP,
by zmienić swoją historię osobistą.

7. Czuj się dobrze

Odnajdź skutecznie sposoby na to, by czuć
się zrelaksowanym, odpręŜonym i
wyluzowanym. Wtedy uruchomisz naturalne
procesy leczenia.

8.  Wyzbądź  się  złych  przekonań  na
swój temat

W  NLP  istnieją  setki  sposobów  na  usuwanie
niemądrych  przekonań.  Najpierw  spisz  na
kartce,  co  myślisz  o  sobie,  o  innych
ludziach,  waŜnych  sprawach,  związkach  i
zidentyfikuj te przekonania, które przynoszą
Ci  niekorzyść.  Następnie  zmień  je  za
pomocą  np.  techniki  zmiany  przekonań  lub
metamodelu.

śyczę zdrowia.

Jakub Woźniak