2010-10-24
1
Antropometria w ergonomii
1
Plan wystąpienia:
•
Wstęp
•
Kierunki
rozwoju
antropometrii
klasycznej
i
ergonomicznej
•
Atlas antropometryczny jako
narzędzie projektowania
stanowisk pracy
•
Wykorzystanie
antropometrii
w
kształtowaniu
struktury przestrzennej stanowisk pracy
•
Znaczenie
wiedzy
antropometrycznej
w
projektowaniu ergonomicznym
układu człowiek -
maszyna
•
Podsumowanie
2
3
Nazwa antropometria wywodzi się od greckich słów
anthropos – człowiek, metron – miara.
Znany francuski antropolog J. Papillault (1863-
1934)
zadania
antropometrii
określił jako
„przetłumaczenie rozmiarów i kształtów ciała
ludzkiego na liczby i określone stosunki ilościowe”.
4
Kanon egipski:
•Wysokość ciała wyrażała wartość długości
6 stóp, zaś w okresie ptolomejskim 7;
•Późniejsze kanony modułu ustanawiały
długość środkowego palca;
•Ładna sylwetka powinna zawierać 19
takich modułów ( później 18 lub 20
modułów długości palca).
2010-10-24
2
5
Kanon grecki:
•Kurosa
•Polikleta
•Praksytelesa
Podział ciała na części
dziesiętne i osiem głów
(kanon Kurosa)
Głowa mieści się 8 razy we
wzroście, klatka piersiowa
przechodzi w płaszczyznę
brzucha z podkreśleniem
cylindrycznego kształtu bioder.
6
Homo quadratus
/ Poliklet/
7
Proporcje ciała odpowiadające stosunkom złotego środka oraz funkcji
złotego cięcia ( podział na odcinki, w których część mniejsza ma się tak do
większej, jak ta do całej wielkości).
8
Mężczyzna wpisany w
kwadrat (kanon rzymski
)
Witruwiusz (I w.n.e.),
wykorzystując źródła greckie,
wysokość ciała i zasięg wpisał w
czworobok. W sztuce rzymskiej
postaci ludzkie mają budowę
atletyczną.
2010-10-24
3
9
Renesans
–
Leonardo da Vinci
proponuje odejście od
ideału do obrazu rzeczywistej budowy ciała i jej zmienności.
Studiuje rozwój proporcji ciała człowieka od dziecka do
dorosłego.
Botticelli Cennino Cennini
(Rzecz o malarstwie – 1437)
pomijał kobiety, „gdyż ciało ich nie ma żadnego doskonałego
wymiaru”. Twierdził, że „tak wysoki jest człowiek, jak szeroko
ramiona rozłożyć może.”
Albrecht Durer
przedstawił próby konstruowania postaci za
pomocą cyrkla i linii oraz zaproponował 13 typów postaci
mężczyzn i tyleż kobiet.
10
Osiągnięcia XX wieku w zakresie antropometrii:
•Pomiary czaszki ( podstawy kranioskopii),
•Ustanowienie pierwszych wskaźników antropometrycznych,
•Budowa licznych przyrządów pomiarowych,
•Zastosowanie metod statystycznych
11
Płaszczyzna strzałkowa pośrodkowa – PSM
Płaszczyzna czołowa – PF
Płaszczyzna pozioma – planum transferum
Płaszczyzna
pozioma
frankfurcka -
PHF
12
Antropometr
– stosowany
głównie do pomiarów
wysokościowych
2010-10-24
4
13
Cyrkiel kabłąkowy
mały służy do pomiarów
odległości
między
dwoma
punktami
na
powierzchniach sferycznych, głównie głowy lub
czaszki.
14
Goniometr ortopedyczny
służy do pomiarów zakresu ruchów
różnych stawów.
15
Kąty maksymalnego
pochylenia stopy w
górę i w dół mierzone
od osi podudzia
Kąty maksymalnego
pochylenia stopy w
górę i w dół mierzone
od płaszczyzny
stycznej do przedniej
części podudzia
Różnice w wyborze układu odniesienia w antropometrii klasycznej
i ergonomicznej
Atlas antropometryczny jako narzędzie projektowania
stanowisk pracy
• Zawiera charakterystyki centylowe dorosłej ludności
Polski dla obu
płci ( 200 cech):
cechy somatyczne
(wysokości, szerokości, długości,
obwody),
cechy funkcjonalne (zakresy
kątowe i dystanse
ruchów),
• Centyle oblicza się z próbki losowej, przy czym 5 i 95
centyl, nazywa
się odpowiednio dolnym C
5
i
górnym
C
95
a 50 centyl
medianą C
50
,
• C
5
, C
95
– wymiary progowe
16
2010-10-24
5
17
Interpretacja graficzna centyli
liczebność
50% populacji
wymiar
95% populacji
5% populacji
5% populacji
50% populacji
95% populacji
wymiar
liczebność
C
5
C
50
C
95
Pozycja siedząca
18
Zapis weryfikacyjny
K < [158 ♀ 5]
19
Numer cechy
Centyl
♂ , ♀
- oznaczenie płci
Wymiar
konstrukcyjny
„Człowiek przeciętny”
20
4065
zbadanych osób
1052
(25,9% całości)
przeciętny
wzrost
302
(z 1052 osób)
(7,4% całości)
przeciętny
obwód klatki piersiowej
143
(z 302 osób)
(3,5% całości)
przeciętna
długość ramienia
2
osoby miały 9 cech antropometrycznych
„przeciętnych”,
ani jedna osoba
nie miała 10 cech „przeciętnych”
2010-10-24
6
21
Cecha 96
Maksymalny
górny zasięg ręki
Cecha 159
Maksymalny
zasięg dolny ręki
22
Cecha 134
Maksymalny
zasięg przedni
ręki
Cecha 129
Wysokość
kolana w
pozycji
siedzącej
23
Wykorzystanie antropometrii w kształtowaniu
struktury przestrzennej stanowisk pracy
Biomechanika – kątowe zakresy ruchu, siły, masa ciała;
Przestrzeń pracy – przestrzeń widzenia, przestrzeń pracy
rąk, pozycje robocze,
Wymiary bezpieczeństwa – wymiary dostępu, ochrony
oczu i twarzy, ochrony głowy, ochrony słuchu, ochrony
układu oddechowego, ochrony rąk, stóp oraz całego ciała
24
Optymalne zakresy kątowe ruchów części ciała (obejmują wartości określane jako
komfortowe lub łatwe, uwzględniające możliwości ponad 95% całej populacji –
łącznie kobiet i mężczyzn)
2010-10-24
7
25
26
27
-50
-40
-30
-20
-10
0
20
10
28
2010-10-24
8
29
Przestrzeń pracy rąk: zasięgi
maksymalne mężczyzn
( w przekrojach poziomych oraz
w płaszczyźnie strzałkowej
przechodzącej przez bark)
Bazy odniesienia miar:
•pł. pozioma
O
– na wysokości
wyrostka barkowego,
•pł. pionowa
BP
– czołowa tylna,
styczna do pleców,
•pł. pionowa
BA
– czołowa
przednia do określania
funkcjonalnych miar dystansu
30
Ochrony oczu i
twarzy: osłony
nahełmowe
Nahełmowe
osłony twarzy
Przyłbice
spawalnicze
(Średnie i maksymalne naddatki do wymiarów głowy oraz wymiary osłon i
przyłbic)
31
32
Metoda fantomów ( manekinów)
Metoda makiet
Metoda schematów obszaru pracy
Metoda fantomów komputerowych
Metoda bezpośrednia
Znaczenie wiedzy antropometrycznej w
projektowaniu ergonomicznym układu
człowiek - maszyna
2010-10-24
9
33
Metoda fantomów
a
- wysokość łokciowa w pozycji stojącej,
b
- wysokość łokciowa w
pozycji siedzącej
, c-
wysokość podkolanowa w pozycji siedzącej
34
Funkcjonalne -
normalne i
maksymalne zasięgi
kończyn górnych
mężczyzn (w
liczniku) i kobiet (w
mianowniku) dla 5
centyla
Metoda
schematów
obszarów pracy
( w 3 płaszczyznach)
35
Metoda schematów obszaru pracy
(
określenie stref zasięgu ruchów na płaszczyźnie pracy)
1
- optymalna strefa
zasięgu obu
kończyn górnych,
2
– maksymalna
strefa zasięgu obu
kończyn górnych,
3
- optymalna strefa
zasięgu jednej
kończyny górnej,
4
– maksymalna
strefa zasięgu
jednej kończyny
górnej,
36
Metoda fantomów
komputerowych
Program SAMMIE
Miejsce kierowcy w
samochodzie osobowym
Przykładowe programy: APOLINEX, JACK, ANTHROPOS, RAMSIS, DIANA,
HEINER, COMBIMAN, SAMMIE, CATIA ( forma pakietu CAD)
2010-10-24
10
37
Program
SAMMIE
Stanowisko
pracy
operatora
kolei
podziemnej
38
COMBIMAN
–stanowiska pilotów helicoptera
39
Koncepcja pulpitu projektowanego
w programie
Apolinex
40
Model człowieka z programu
ANTROPHOS
2010-10-24
11
41
/
Petr Šmalec
/
42