Ćwiczenie 11 – Badanie obwodu magnetycznego ze szczeliną
Załącznik – protokół badań
1. Zdjęcie charakterystyki B
0
= f(
θθθθ
) dla obwodu magnetycznego
ze szczeliną i B=f(H) dla materiału magnetycznego ze szczeliną
b
a
δ
l
sr
d
D
Rys. 1. Parametry obwodu magnetycznego
Wykonujemy pomiary napięcia Halla U
H
w funkcji prądu płynącego przez uzwojenie próbki.
Kolejność czynności:
−
załączyć zasilacz prądu sterującego,
−
ustawić prąd sterujący hallotronu na 10 mA,
−
rozmagnesować rdzeń za pomocą prądu
przemiennego
−
za pomocą rezystorów (R
2
) skompenso-
wać napięcie asymetrii
,
−
załączyć źródło prądu magnesującego,
−
zmieniając prąd magnesujący (0
÷
12A)
odczytywać napięcie Halla,
−
dla poszczególnych punktów pomiaro-
wych wykonać obliczenia wg wzorów:
γ
H
0
U
B
=
,
z
I
⋅
=
θ
,
gdzie: B
0
- indukcja w szczelinie w „T”, U
H
-
napięcie Halla w „mV”,
γ
- czułość hallotronu
w „mV/T” (czułość ta wynosi 0,5
⋅
10
4
mV/T),
θ
- amperozwoje magnesujące, I - prąd magne-
sujący w „A”, z - liczba zwojów uzwojenia
magnesującego.
b
a
)
b
)(
a
(
B
B
0
⋅
+
+
=
δ
δ
,
ś
r
0
l
H
H
δ
θ
−
=
,
gdzie B i H indukcja i natężenie pola ma-
gnetycznego w rdzeniu
2. Opracowanie wyników pomiarów
−
wykreślić charakterystykę B
0
= f
(
θ
) dla
obwodu magnetycznego oraz B = f(H) dla
rdzenia pracującego ze szczeliną,
−
obliczyć prąd magnesujący potrzebny
dla otrzymania indukcji w szczelinie B
0
=
0,8 T w przypadku zastosowania na obwód
magnetyczny staliwa oraz żelaza elektro-
litycznego. Wymiary obwodu pozostają
bez zmian,
Ć
wiczący:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Kielce, dnia .................................
Podpis .........................................
a = 45 mm,
b = 32 mm,
d = 120 mm,
D = 210 mm,
δ
= 6 mm,
z = 180,
l
ś
r
= 514 mm.
Tab. Wyniki pomiarów i obliczeń
Lp.
I
U
H
θ
B
0
H
0
=B
0
/
µ
0
B
H
–
A
mV
Az
T
A/m
T
A/m
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
