Fryzjer_514[01] Z2.03

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

2. Wymagania wstępne

3. Cele kształcenia

4. Przykładowe scenariusze zajęć

5. Ćwiczenia

5.1. Kompozycja przestrzenna

5.1.1. Ćwiczenia

5.2. Proporcje sylwetki człowieka

5.2.1. Ćwiczenia

5.3. Kształty twarzy, głowy, deformacje, profile

5.3.1. Ćwiczenia

5.4. Rysowanie głowy, twarzy i elementów twarzy

5.4.1. Ćwiczenia

6. Ewaluacja osiągnięć ucznia

7. Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela pt. „Rozpoznawanie form przestrzennych

stosowanych we fryzjerstwie”, który będzie pomocny w prowadzeniu zajęć dydaktycznych
w szkole kształcącej w zawodzie fryzjer.

W poradniku zamieszczono:

−

wymagania wstępne,

−

wykaz umiejętności, jakie uczeń opanuje podczas zajęć,

−

przykładowe scenariusze zajęć,

−

propozycje ćwiczeń, które mają na celu wykształcenie u uczniów umiejętności
praktycznych,

−

wykaz literatury, z jakiej uczniowie mogą korzystać podczas nauki.
Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone różnymi metodami ze

szczególnym uwzględnieniem:

−

pokazu z objaśnieniem,

−

ćwiczeń praktycznych.
Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy od

samodzielnej pracy uczniów do pracy zespołowej.

W celu przeprowadzenia sprawdzianu wiadomości i umiejętności ucznia, nauczyciel

może posłużyć się zamieszczonym w rozdziale 6 zestawem zadań testowych, zawierającym
różnego rodzaju zadania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Schemat układu jednostki modułowej

514[01].Z2.03

Rozpoznawanie form przestrzennych

stosowanych we fryzjerstwie

514[01].Z2.04

Rozpoznawanie form kszta

łtowania

fryzury

514[01].Z2.05

Rozpoznawanie barw i form kolorystycznych

stosowanych we fryzjerstwie

514[01].Z2.06

Wykonywanie rysunku instrukta

żowego fryzury

514[01].Z2.02

Charakteryzowanie historii rzemios

ła

i sztuki fryzjerskiej

514[01].Z2

Podstawy projektowania fryzur

514[01].Z2.01

Organizowanie stanowiska pracy fryzjera

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

–

określić zasady kompozycji przestrzennych,

–

wyjaśnić zasadę złotego podziału,

–

określić proporcje sylwetek ludzkich,

–

scharakteryzować budowę głowy osoby dorosłej,

–

scharakteryzować budowę i kształt głowy dziecka,

–

rozpoznać kształty twarzy,

–

rozpoznać deformacje głowy,

–

rozpoznać deformacje twarzy,

–

określić i rozpoznać linie profilu,

–

naszkicować głowę ludzką,

–

naszkicować elementy twarzy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz zajęć 1

Osoba prowadząca

……………………………………………….

Modułowy program nauczania:

Fryzjer 514[01]

Moduł:

Podstawy projektowania fryzur 514[01] Z2

Jednostka modułowa:

Rozpoznawanie form przestrzennych stosowanych
we fryzjerstwie 514[01].Z2.03

Temat: Szkicowanie schematu głowy i twarzy w różnych położeniach.

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności wykonywania rysunku odręcznego głowy i twarzy

dorosłego człowieka zgodnie z zasadami budowy.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

obserwować i analizować kształty głowy i twarzy,

−

obserwować i analizować kształty elementów twarzy,

−

rysować elementy twarzy (oczy, usta, nos, uszy),

−

rysować schemat głowy zgodnie z podanym opisem,

−

rozmieszczać elementy twarzy zgodnie z ich fizjologicznym umiejscowieniem,

−

rysować elementy twarzy pod różnym kątem ustawienia.

Metody nauczania–uczenia się:

−

wykład połączony z pokazem,

−

prezentacja multimedialna slajdów z przykładami budowy głowy i twarzy człowieka,

−

dyskusja,

−

ćwiczenia.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

indywidualna.

Czas: 90 min.

Środki dydaktyczne:

−

prezentacja multimedialna slajdów z przykładami budowy głowy i twarzy człowieka,

−

narzędzia i przybory rysunkowe,

−

arkusz rysunkowy A3.

Przebieg zajęć:

1.  Sprawy organizacyjne.
2.  Nawiązanie do tematu, omówienie celów zajęć.
3.  Przedstawienie przez nauczyciela przykładów rysowania:

−

elementów twarzy,

−

schematu głowy dorosłego człowieka z zasadami rozmieszczenia elementów twarzy,

−

rysowania głowy w różnych ustawieniach (omówienie skrótów perspektywicznych
występujących w rysowaniu głowy),

−

prezentacja multimedialna.

4. Ćwiczenia praktyczne:

−

uczniowie przygotowują się teoretycznie do wykonywania ćwiczeń poprzez

analizowanie przykładów różnych kształtów głów i elementów twarzy,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

wykonują szkice oczu, ust, nosów i uszu,

−

nauczyciel dokonuje korekt w rysunkach uczniów,

−

nauczyciel nadzoruje pracę uczniów i pomaga w prawidłowym wykonaniu szkiców,

−

uczniowie wykonują szkic schematu głowy z elementami twarzy w różnych pozycjach,

−

nauczyciel nadzoruje pracę i dokonuje drobnych korekt w szkicach,

5. Nauczyciel analizuje prace uczniów i stwierdza poprawność merytoryczną wykonanego

zadania.

6. Klasa wspólnie z nauczycielem dokonuje oceny pracy poszczególnych uczniów na

zajęciach.

Zakończenie zajęć

Praca domowa

Wyszukaj w dostępnych Ci publikacjach rysunki ludzkich głów. Wykonaj rysunek głowy

i twarzy dorosłego człowieka.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:

Anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć i zdobytych

umiejętności.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Scenariusz zajęć 2

Osoba prowadząca

……………………………………………….

Modułowy program nauczania:

Fryzjer 514[01]

Moduł:

Podstawy projektowania fryzur 514[01] Z2

Jednostka modułowa:

Rozpoznawanie form przestrzennych stosowanych
we fryzjerstwie 514[01].Z2.03

Temat: Rodzaje kompozycji przestrzeni.

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności rozpoznawania kompozycji w sztukach wizualnych

oraz we fryzjerstwie.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

scharakteryzować rodzaje kompozycji stosowanych w sztukach wizualnych,

−

określać rodzaje kompozycji mających zastosowanie w projektowaniu fryzur,

−

szkicować proste kompozycje przestrzenne fryzur uwzględniające kształt twarzy klienta.

Metody nauczania–uczenia się:

−

wykład połączony z pokazem,

−

prezentacja multimedialna z przykładami kompozycji przestrzennych w sztukach
plastycznych oraz we fryzurach,

−

dyskusja,

−

ćwiczenia.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

indywidualna.

Czas: 90 min.

Środki dydaktyczne:

−

prezentacja multimedialna z przykładami zastosowania różnych kompozycji w sztukach
plastycznych, fotografii, fryzurach,

−

narzędzia i przybory rysunkowe,

−

arkusz rysunkowy A3.

Przebieg zajęć:

1.  Sprawy organizacyjne.
2.  Nawiązanie do tematu, omówienie celów zajęć.
3.  Przedstawienie przez nauczyciela przykładów zastosowania kompozycji

−

prezentacja multimedialna.

4. Ćwiczenia praktyczne:

−

uczniowie przygotowują się teoretycznie do wykonywania ćwiczeń poprzez

analizowanie przykładów zastosowania kompozycji,

−

wykonują szkice robocze zastosowania kompozycji,

−

nauczyciel dokonuje korekt w rysunkach uczniów,

−

nauczyciel nadzoruje pracę uczniów i pomaga w prawidłowym wykonaniu szkiców.

5. Nauczyciel analizuje prace uczniów i stwierdza poprawność merytoryczną wykonanego

zadania.

6. Klasa wspólnie z nauczycielem dokonuje oceny pracy poszczególnych uczniów na

zajęciach.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. ĆWICZENIA

5.1. Kompozycja przestrzenna

5.1.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Uzupełnij tabelę:

Rodzaj kompozycji

Opis kompozycji

Daje wrażenie spokoju i równowagi. W układzie elementów
kompozycji przeważają linie lub ustawienia pionowe i poziome.

Kompozycja symetryczna

……………………………………………………………………
……………………………………………………………………
……………………………………………………………………

Zwarta, skończona, wewnętrznie niepodzielna. Zwykle jest
zrównoważona i statyczna. Tworzy wrażeniowo jedną całość,
ograniczoną w określonej przestrzeni.

Kompozycja asymetryczna ……………………………………………………………………

……………………………………………………………………
……………………………………………………………………

Kompozycja otwarta

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  zapoznać się z opisem kompozycji w sztukach wizualnych (materiał nauczania pkt. 4.1.1),
2)  wpisać odpowiedź do tabeli,
3)  porównać swoją tabelę z tabelami opracowanymi przez koleżanki/ kolegów.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

karta ćwiczenia,

−

materiały piśmiennicze,

−

literatura z rozdziału 7.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 2

Dokonaj charakterystyki „złotego podziału”.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  zapoznać się z materiałem nauczania (materiał nauczania pkt. 4.1.1),
2)  dokonać charakterystyki „złotego podziału”, na różnych zdjęciach, reprodukcjach,
3)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,
4)  dokonać oceny ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

materiały piśmiennicze,

−

arkusze papieru A3,

−

reprodukcje malarstwa z różnych epok,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 3

Przeanalizuj najnowsze trendy mody fryzjerskiej i wskaż kompozycje przestrzeni

występujące we fryzurach.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  zapoznać się z opisem kompozycji (materiał nauczania pkt. 4.1.1),
2)  dokonać analizy trendów mody,
3)  wybrać i scharakteryzować fryzury reprezentujące najmodniejsze trendy,
4)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,
5)  dokonać oceny ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

materiały piśmiennicze,

−

arkusze papieru A4,

−

żurnale fryzjerskie, czasopisma z aktualnymi trendami w modzie fryzjerskiej,

−

literatura z rozdziału 7.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.2. Proporcje sylwetki człowieka

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj rysunek sylwetki człowieka zgodnie z kanonem proporcji.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z proporcjami dorosłego człowieka oraz z podziałem ciała ludzkiego

(materiał nauczania pkt. 4.2.1),

2)   dokonać analizy budowy sylwetki ludzkiej,
3)   wykonać rysunek sylwetki,
4)   zaprezentować wykonane ćwiczenie,
5)   dokonać oceny ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

narzędzia i przybory do rysowania,

−

arkusze papieru A4,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 2

Dokonaj analizy zmian proporcji sylwetki człowieka od chwili narodzin do momentu

pełnego ukształtowania sylwetki.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  zapoznać się ze zmianami proporcji ludzkiego ciała (materiał nauczania pkt. 4.2.1),
2)  dokonać analizy zmian w proporcjach dziecka a dorosłego człowieka,
3)  zapisać cechy proporcji budowy dziecka i dorosłego człowieka,
4)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,
5)  dokonać oceny ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Środki dydaktyczne:

−

materiały piśmiennicze,

−

arkusze papieru A4,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika dla ucznia.

Ćwiczenie 3

Opisz na szablonie głowy człowieka charakterystyczne punkty niezbędne w pracy fryzjera.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  zapoznać się ze zmianami proporcji ludzkiego ciała (materiał nauczania pkt. 4.2.1),
2)  odrysować według szablonu kształt głowy człowieka w różnych położeniach,
3)  wskazać i opisać charakterystyczne punkty występujące na głowie człowieka,
4)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,
5)  dokonać oceny ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

narzędzia i przybory rysunkowe,

−

materiały piśmiennicze,

−

szablon głowy człowieka w różnych ustawieniach,

−

arkusze papieru A4,

−

literatura z rozdziału 7.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.3. Kształty twarzy, głowy, deformacje, profile

5.3.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj rysunki twarzy o różnych kształtach.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  zapoznać się z kształtami twarzy (materiał nauczania pkt. 4.3.1),
2)  odrysować według szablonu kształt głowy człowieka,
3)  zaznaczyć kształty twarzy na odrysowanych szablonach,
4)  wskazać i opisać charakterystyczne cechy poszczególnych kształtów twarzy,
5)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,
6)  dokonać oceny ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne

Środki dydaktyczne:

−

narzędzia i przybory rysunkowe,

−

materiały piśmiennicze,

−

szablon głowy człowieka,

−

arkusze papieru A4,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 2

Uzupełnij tabelę:

Rodzaj kształtu twarzy

Opis kształtu twarzy

Najszersza na poziomie wysokiego i wypukłego czoła.

Twarz owalna

Sprawia wrażenie szerokiej i płaskiej, gdyż długość i szerokość
jest sobie równa.

Twarz kwadratowa

Sprawia wrażenie długiej, wąskiej i kanciastej.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.4. Rysowanie głowy, twarzy i elementów twarzy

5.4.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj rysunki elementów twarzy.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  zapoznać się ze sposobem rysowania elementów twarzy (materiał nauczania pkt. 4.4.1),
2)  narysować elementy twarzy w różnych wersjach,
3)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,
4)  dokonać oceny ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

narzędzia i przybory rysunkowe,

−

materiały piśmiennicze,

−

arkusze papieru A3,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 2

Wykonaj rysunek głowy kobiety z prawidłowo rozmieszczonymi elementami twarzy.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  zapoznać się ze sposobem rysowania elementów twarzy (materiał nauczania pkt. 4.4.1),
2)  narysować głowę kobiety,
3)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,
4)  dokonać oceny ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

narzędzia i przybory rysunkowe,

−

materiały piśmiennicze,

−

arkusze papieru A3,

−

literatura z rozdziału 7.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Rozpoznawanie form
przestrzennych stosowanych we fryzjerstwie”

Test składa się z 20 zadań, z których:

−

zadania 1–15 są z poziomu podstawowego,

−

zadania 16–20 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego,

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 14 zadań z poziomu podstawowego,

dobry – za rozwiązanie 16 zadań, w tym co najmniej 2 z poziomu ponadpodstawowego,

bardzo dobry – za rozwiązanie 18 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu

ponadpodstawowego,

Klucz odpowiedzi: 1. a, 2. b, 3. a, 4. d, 5. b, 6. c, 7. d, 8. b, 9. c, 10. b, 11. d,
12. d, 13. d, 14. a, 15. a, 16. d, 17. a, 18. c, 19. d, 20. b.

Plan testu

Nr
zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

Zdefiniować pojecie kompozycja

Wyjaśnić pojęcie „ złoty podział”

Scharakteryzować kompozycję symetryczną

Określić kompozycję rytmiczna

Wskazać przykład kompozycji podlegającej

Wskazać znaczenie światłocienia przy
sporządzaniu rysunku

Wskazać proporcje sylwetki dorosłego człowieka

Wskazać proporcje sylwetki niemowlęcia

Wskazać kształt twarzy uważany obecnie za
idealny

10 Określić cechy twarzy prostokątnej

Wskazać zasady doboru fryzury do kształtu
twarzy

12 Rozróżnić profile twarzy

13 Porównać sylwetki człowieka dorosłego i dziecka

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

14 Scharakteryzować sylwetkę dziecka

15 Przewidzieć cechy twarzy o idealnym kształcie

16 Określić punkty anatomiczne głowy człowieka

17 Określić twórcę kanonu sylwetki człowieka

Określić usytuowanie uszu zgodnie z kanonem
sylwetki człowieka

Porównać budowę głowy człowieka dorosłego
i dziecka

20 Zanalizować linie podziału sylwetki człowieka

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu, z co najmniej jednotygodniowym

wyprzedzeniem.

2.  Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3.  Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania.
4.  Przeprowadź  z  uczniami  próbę  udzielania  odpowiedzi  na  takie  typy  zadań  testowych,

jakie będą w teście.

5.  Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi).
6.  Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy.
7.  Rozdaj  uczniom  zestawy  zadań  testowych  i karty odpowiedzi, podaj  czas  przeznaczony

na udzielanie odpowiedzi.

8. Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru

dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości).

9. Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliżającym się

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.

10.  Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.
11.  Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego.
12.  Przeprowadź  analizę  uzyskanych  wyników  sprawdzianu  i  wybierz  te  zadania,  które

sprawiły uczniom największe trudności.

13. Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.
14. Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie niepowodzeń

dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.

Instrukcja dla ucznia

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję.
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4.  Test zawiera 20 zadań o różnym stopniu trudności. Są to zadania wielokrotnego wyboru.
5.  Udzielaj  odpowiedzi  tylko  na  załączonej  karcie  odpowiedzi,  stawiając  w  odpowiedniej

rubryce znak X lub wpisując prawidłową odpowiedź. W przypadku pomyłki należy
błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie ponownie zakreślić odpowiedź
prawidłową.

6. Test składa się z dwóch części o różnym stopniu trudności: I część – poziom

podstawowy, II część - poziom ponadpodstawowy.

7. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
8. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie

na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci czas wolny.

9. Na rozwiązanie testu masz 45 minut.

Materiały dla ucznia:

−

instrukcja,

−

zestaw zadań testowych,

−

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Kompozycja to

a)  zestawienie, rozmieszczenie, układ, urządzenie.
b)  ustawienie w linii pionowej.
c)  ustawienie w linii ukośnej.
d)  skopiowanie rysunku.

2. „Złoty podział” polega na

a) podziale bryły.
b) takim podziale odcinka na dwie części, by stosunek długości dłuższej z nich do

krótszej był taki sam, jak całego odcinka do części dłuższej.

c) podziale fryzury na sekcje.
d) podziale włosów w zależności od faktury i koloru.

3. Kompozycja symetryczna charakteryzuje się

a)  podziałem na dwie jednakowe lub bardzo do siebie podobne części przez oś symetrii.
b)  podziałem na dwie niejednakowe części.
c)  podziałem na nieparzystą ilość części.
d)  podziałem, na co najmniej trzy części.

4. Kompozycja rytmiczna posiada

a)  oś symetrii.
b)  punkt centralny kompozycji.
c)  skupioną, zamkniętą całość.
d)  powtarzające się elementy w określonym porządku.

5. Przykładem kompozycji podlegającej bardzo ścisłym regułom są

a)  architektura xix wieku.
b)  porządki w architekturze antycznej.
c)  malarstwo współczesne.
d)  fryzury lat 60-siatych XX wieku.

6. Zastosowanie światłocienia w rysunku powoduje

a)  zmianę kształtu rysunku.
b)  zmianę kompozycji rysunku.
c)  pogłębienie wrażenia przestrzenności.
d)  zmniejszenie rysunku.

7. Proporcje sylwetki dorosłego człowieka wynoszą

a)  1:6.
b)  1:7.
c)  1:9.
d)  1:8.

8. Proporcje budowy ciała niemowlęcia wynoszą

a)  1:3.
b)  1:4.
c)  1:5.
d)  1:5,5.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9. Najbardziej pożądanym obecnie kształtem twarzy jest

a)  twarz okrągła.
b)  twarz prostokątna.
c)  twarz owalna.
d)  twarz trójkątna.

10. Twarz prostokątna sprawia wrażenie

a)  płaskiej i szerokiej.
b)  długiej i wąskiej.
c)  niskiej i szerokiej.
d)  idealnej.

11. Każdy rodzaj fryzury możemy dobrać do twarzy o kształcie

a)  prostokątnej.
b)  okrągłej.
c)  trójkątnej.
d)  owalnej.

12. Profil twarzy niewymagający tuszowania to

a)  wklęsły.
b)  wypukły.
c)  ukośny.
d)  regularny.

13. Wspólne elementy budowy sylwetki dorosłego człowieka a dziecka to

a)  proporcje głowy.
b)  długość tułowia.
c)  długość kończyn.
d)  symetryczność sylwetki.

14. Sylwetka dziecka charakteryzuje się

a)  krótkimi kończynami.
b)  długą szyją.
c)  szerokimi biodrami.
d)  szerokimi ramionami.

15. Idealnie zbudowana twarz ma

a)  kształt owalu i klasyczny profil.
b)  kształt koła i wypukłe czoło.
c)  kształt prostokąta i wklęsły nos.
d)  kształt trójkąta i szerokie czoło.

16. Charakterystyczne punkty występujące w budowie głowy człowieka to

a)  obojczyk.
b)  mostek.
c)  piszczel.
d)  żuchwa.

17. Kanon sylwetki człowieka opracował

a)  Poliklet.
b)  Homer.
c)  Dioklecjan.
d)  Fidiasz.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko………………………………………………………………………………….

Rozpoznawanie form przestrzennych stosowanych we fryzjerstwie

Zakreśl prawidłową odpowiedź

zadania

Odpowiedź

Punkty

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Test 2
Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Rozpoznawanie form
przestrzennych stosowanych we fryzjerstwie”

Test składa się z 20 zadań, z których:

−

zadania 1–15 są z poziomu podstawowego,

−

zadania 16–20 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego,

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 14 zadań z poziomu podstawowego,

dobry – za rozwiązanie 16 zadań, w tym co najmniej 2 z poziomu ponadpodstawowego,

bardzo dobry – za rozwiązanie 18 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu

ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. b, 2. d, 3. b, 4. b, 5. a, 6. d, 7. b, 8. c, 9. b, 10. a, 11. c,
12. a, 13. c, 14. d, 15. a, 16. c, 17. c, 18. d, 19. d, 20. c.

Plan testu

Nr
zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

Określić kanon sylwetki

Zdefiniować pojęcie kompozycja

Wyjaśnić pojęcie złoty podział

Scharakteryzować kompozycję asymetryczną

Wskazać cechy kompozycji zamkniętej

Wskazać znaczenie światłocienia w rysunku fryzur

Określić proporcje sylwetki dorosłego człowieka

Określić proporcje sylwetki niemowlęcia

Rozróżnić kształty twarzy

10 Scharakteryzować twarz kwadratową

11 Rozróżnić profile twarzy

12 Scharakteryzować sylwetkę dziecka

Wskazać zasadę rozmieszczenia oczu na
schemacie głowy

14 Rozróżnić ustawienie warzy w pozie en face

15 Wskazać cechy idealnie zbudowanej twarzy

16 Określić antyczne porządki architektoniczne

17 Określić najczęściej spotykane deformacje głowy

Oszacować, jaką cześć sylwetki dorosłego
człowieka stanowią jego nogi

Określić wspólne cechy w budowie głowy
dziecka i dorosłego człowieka

Określić twórcę obecnie obowiązującego kanonu
sylwetki

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu, z co najmniej jednotygodniowym

wyprzedzeniem.

jakie będą w teście.

na udzielanie odpowiedzi.

8. Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru

dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości).

9. Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliżającym się

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.

sprawiły uczniom największe trudności.

13. Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.
14. Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie niepowodzeń

dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.

Instrukcja dla ucznia

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję.
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4.  Test zawiera  20  zadań  dotyczących rozpoznawania  zmian patologicznych  na  skórze.  Są

to zadania wielokrotnego wyboru i tylko jedna odpowiedź jest prawidłowa.

5. Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi:

−

w zadaniach wielokrotnego wyboru zaznacz prawidłową odpowiedź X (w przypadku
pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie ponownie
zakreślić odpowiedź prawidłową),

−

w zadaniach do uzupełnienia wpisz brakujące wyrazy,

−

w zadaniach z krótką odpowiedzią wpisz odpowiedź w wyznaczone pole,

6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
7. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego

rozwiązanie na później. Wróć do niego, gdy rozwiążesz pozostałe zadania. Na
rozwiązanie testu masz 45 min.

Materiały dla ucznia:

−

instrukcja,

−

zestaw zadań testowych,

−

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Określenie „kanon sylwetki” odnosi się do

a)  sylwetki, w której ramiona i biodra są sobie równe.
b)  sylwetki, w której głowa stanowi ósmą część wysokości.
c)  sylwetki szczupłej.
d)  sylwetki, w której głowa stanowi dziewiątą część wysokości.

2. Kompozycja w sztukach plastycznych to

a)  cieniowanie rysunku.
b)  ustawienie w linii pionowej.
c)  ustawienie w linii ukośnej.
d)  rozmieszczenie, układ, urządzenie, zestawienie.

3. „Złoty podział” to

a) podział bryły.
b) podział odcinka lub przestrzeni tak, aby element w nim umieszczony miał najlepsze

miejsce do ekspozycji.

c) podziale odcinka na cztery części.
d) klasyfikacja kolorów.

4. Kompozycja asymetryczna charakteryzuje się

a)  podziałem na dwie jednakowe lub bardzo do siebie podobne części przez oś symetrii.
b)  podziałem na dwie niejednakowe części.
c)  umiejscowieniem w kompozycji elementu centralnego.
d)  podziałem, na co najmniej pięć części.

5. Kompozycja zamknięta posiada

a)  skupioną, zamkniętą całość.
b)  oś symetrii.
c)  punkt centralny kompozycji.
d)  powtarzające się elementy w określonym porządku.

6. Światłocień zastosowany w rysunku fryzury powoduje

a)  zwiększenie rysunku.
b)  zmniejszenie rysunku.
c)  zmianę kompozycji rysunku.
d)  pogłębienie przestrzenności rysunku.

7. Proporcje sylwetki dorosłego człowieka wynoszą

a)  1:9,3.
b)  1:8,0.
c)  1:7,1.
d)  1:8,5.

8. Proporcje budowy ciała niemowlęcia wynoszą

a)  1:3,5.
b)  1:4,5.
c)  1:4.
d)  1:5,5.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9. Kształt twarzy, do którego możemy dobrać każdą fryzurę to

a)  twarz kwadratowa.
b)  twarz owalna.
c)  twarz prostokątna.
d)  twarz trójkątna.

10. Twarz kwadratowa sprawia wrażenie

a)  niskiej i szerokiej.
b)  idealnej.
c)  płaskiej i szerokiej.
d)  długiej i wąskiej.

11. Profil twarzy o idealnych proporcjach to

a)  ukośny.
b)  wypukły.
c)  regularny.
d)  wklęsły.

12. Sylwetka dziecka charakteryzuje się

a)  dużą głową w stosunku do reszty ciała.
b)  wyraźnie zaznaczoną talią.
c)  długimi kończynami.
d)  szeroką klatka piersiową.

13. Zasada rozmieszczenia oczu na schemacie głowy to

a)  odległość miedzy oczami równa się szerokość ust.
b)  odległość miedzy oczami równa się szerokość oczu.
c)  odległość miedzy oczami równa się długość oka.
d)  odległość miedzy oczami równa się długość ucha.

14. W twarzy ustawionej „en face” rozróżniamy

a)  potylicę.
b)  kark.
c)  ucho.
d)  podbródek.

15. Idealnie zbudowana twarz ma

a)  kształt owalu i klasyczny profil.
b)  kształt koła i wypukłe czoło.
c)  kształt prostokąta i wklęsły nos.
d)  kształt trójkąta i szerokie czoło.

16. Antyczne porządki architektoniczne to

a)  joński i ateński.
b)  koryncki i egejski.
c)  dorycki i joński.
d)  ateński i kreteński.