1. Systemy obróbkowe
O - U - P - N
b
c
r
a
r
h
z
r
a
w
e
z
b
y
d
e
i
t
m
d
a
i
z
r
o
i
k
t
e
a
2. Program obróbki
- Dane organizacyjne:
Charakterystyka części (rysunek i warunki techniczne)
•
Obrabiarka (postprocesor)
•
- Dane technologiczne:
Charakterystyka narzędzia
•
System uchwytowy
•
System bazowania
•
Pełen opis trajektorii narzędzia
•
3. Rodzaje ruchów w systemie obróbkowym:
Podstawowy (główny i posuwowy)
•
jałowe
•
pomocnicze (ruchy nastawcze)
•
4. Charakterystyka energetyczna procesy skrawania:
P
F
c
U
c
⋅
=
∆U W
f
+
F
c
U
c
sin
γ
o
( )
⋅
−
=
W
f
- tarcie wewnętrzne
∆U - Przyrost energii w sieci krystalicznej
F
c
U
c
1 sin
γ
o
( )
+
(
)
∆U W
f
+
=
P
∆U W
f
+
1 sin
γ
o
( )
+
=
φ
45
1
2
ρ γ
o
−
(
)
⋅
−
=
x
φ
ρ γ
o
−
=
ξ
φ x
φ
+
=
τ
sh
F cos
ξ
⋅
A
D
sin
φ
⋅
=
t
τ
sh
d
d
0
=
A
D
A
SH
sin
φ
⋅
=
τ
sh
F
sh
A
SH
=
F
sh
F cos
ξ
⋅
=
ρ - kąt tarcia
F
sh
- siła ścierna
A
SH
- przekrój w płaszczyźnie ścinania
6. Podstawy fizyki skrawania
α
o
β
o
+
γ
o
+
90
o
=
κ
r
( )
prim
κ
r
+
ε
r
+
180
o
=
P
o
⊥ P
r
P
s
⊥ P
ε
r
- kąt wierzchołkowy
κ
r
- pomocniczy kąt przystawienia
r
ε
- promień zaokrąglenia wierzchołka
r
ο
- promień zaokrąglenia krawędzi skrawającej
α
o
- kąt przyłożenia
γ
0
- kąt natarcia
P
r
⊥ U
c
5. Geometria ostrza w układzie narzędzia
l
D
l
w
h
w
h
D
=
Λ
=
f
φ γ
o
,
(
)
=
l
D
b
D
⋅
h
D
⋅
l
w
b
w
⋅
h
w
⋅
=
Λ
10. Współczynnik skrócenie warstwy skrawania
ε
tg
φ γ
o
−
(
)
ctg
φ
+
=
ε
2 3
−
(
)
→
⎯⎯
x
=
2 4
−
x
4 3
−
x
+
=
9. Odkształcenie względne
F
c
A
D
σ
1
⋅
ε
n 1
+
n 1
+
⋅
=
=>
F
c
A
D
σ
1
ε
n 1
+
n 1
+
⋅
=
k
c
F
c
A
D
=
8. Opór właściwości skierowania
W
prim
0
ε
a
ε
σ
1
ε
n
⋅
⌠
⎮
⌡
d
=
σ
1
ε
n 1
+
n 1
+
⋅
=
σ
σ
1
ε
n
⋅
=
W
V
W
prim
=
0
ε
a
ε
σ
⌠
⎮
⌡
d
=
7. Praca właściwa odkształcenia plastycznego.
Charakterystyka technicznych sposobów obróbki skrawaniem
1. Toczenie
- parametry technologiczne
n [obr/min]
v [m/min]
f [mm/obr]
a
p
- głębokość skrawania [mm]
v
π d
⋅ n
⋅
10
3
=
A
D
b
ch
h
ch
⋅
=
A
D
f a
p
⋅
=
- parametry geometryczne h
ch
możliwe pytania - wykazać związek pomiędzy par. tech. i geom. na dowolnym przykładzie
- Jaką rolę odgrywa κ
r
w fizyce procesu skrawania?
Narysuj schemat toczenia i udowodnij że to nie zależy od kąta κ
r
2. Wiercenie
f - przemieszczenie w czasie 1 obrotu
b
ch
- szerokość warstwy skrawanej
f
z
[mm/1ostrze]
f
2 f
z
=
Toczenie i wiercenie to układy kinematycznie zależne
Możliwe pytania: określ przekrój warstwy skrawanej 1 ostrzem
przy wierceniu otworu φ20 z posuwem 0.1 mm/obr.
f
z
z
⋅ n
⋅
f
t
[mm/min] =
B
t
o
∈N
⋅
b) λ
s
> 0
d
2
a
p
−
d
2
cos
ψ
⋅
=
A
Dz
f sin
φ
( )
⋅
B
⋅
=
x
f sin
φ
⋅
=
a) λs = 0
- Frezowanie walcowe
A
Dsr
A
Dz
sr
( )
Z
c
⋅
=
Z
c
- liczba zębatek w kontakcie
A
Dz
sr
( )
f sin
φ
sr
( )
⋅
a
p
⋅
=
Z
c
ψ z
⋅
360
=
A
Dz
f sin
φ
( )
⋅
a
p
⋅
=
x
f sin
φ
⋅
=
φ
sr
1
4
ψ
⋅
=
3. Frezowanie
4. Dłutowanie
- gwintowanie:
toczenie, frezowanie, gwintownikami, narzynkami
dla gwintowników:
H
D
- wysokość gwintu
b - skok gwintu
- przeciąganie
A
D
1
2
H
D
⋅
b
=
a
p
- przewyższenie jednego zęba
A
Dz
h a
p
⋅
=
Bilans energetyczny skrawania.
a) rozkład sił
Obrabiarka - F
p
, F
z
, F
y
Narzędzie - F
c
, F
f
, F
x
F
c
: F
p
: F
f
= 1 : (0.4 ÷ 0.5) : (0.25 ÷ 0.3)
∆υ
600
°C
=
=>
ρ
7800
kg
m
3
=
c
wT
480
J
kg
°C
⋅
⋅
=
∆υ
w
Q
t
0.8
⋅
a
p
f
l
s
t
⋅ ρ
⋅ c
wT
⋅
=
∆υ
w
Q
a
p
f l
s
⋅ ρ c
wT
⋅
=
Q
∆υ m
⋅ c
wT
⋅
=
υ
c
l
s
t
=
1) wiór
2) narzędzie
3) przedmiot
temperatura wióra:
- warstwa wierzchnia
φ
ww
φ
sh
φ
tn
⋅
φ
tp
⋅
φ
w
φ
n
φ
m
φ
cc
φ
o
φ
ww
=
Bilans energii
φ - strumień ciepła
P
c
E
s
t
=
F
c
υ
c
=
E
s
F
c
l
s
⋅
=
E
s
- praca skrawania [Nm]
P
c
- moc skrawania [W]
l
s
- droga skrawania
M
skr
F
c
1
2
⋅ d
⋅
=
b) toczenie i frezowanie
Zużycie:
Procesy zużycia:
- utlnianie
- zużycie ścierne
- odkształcenie cieplne
- odkształcenie plastyczne
T - czas pracy ostrza do osiągnięcia założonego zużycia.
C
T
- wielkość wprost zależna od rodzaju materiału obrabianego
T
C
T
( )
prim
υ
c
( )
k
⋅
=
k
0
<
C
T
( )
prim
C
T
a
p
( )
x
f
y
⋅
=
T
C
T
υ
c
( )
k
−
a
p
( )
x
⋅
f
y
=
[min]
Wartości parametru k:
stal szybkotnąca -5 do -10
węgliki spiekane -3 do -5
spieki cermetaliczne -2 do -3.5
Si
3
N
4
-1.5 do -2
L
L
PO
l
d
+
l
w
+
=
t
s
L
f n
⋅
=
1. Dobó obróbki ( ustalenie kształtu przedmiotu, wyznaczenie operacji i zabiegów, ustalenie baz
obróbkowych rzutujących na dokładność obróbki, wybór typu narzędzia, materiału ostrza i jego
geometrii oraz oprzyrządowania pomocniczego )
2. Ustalenie naddatku i jego podziału ( a
p
- głębokość skrawania )
3. Ustalenie prędkości skrawania [υ
c
] ( według kryterium wydajnościowego bądź
ekonomicznego)
4. Wynikające z 3. obroty dla danej średnicy ( d )
5. Wybór posuwu f ( według wskazanej przez konstruktora chropowatości )
6. Kontrola obciąźenia obrabiarki (siła F
c
, moment M
m
i moc P
c
)
7. Normowanie czasu obróbki
Q
j
s
t
w
=
- Kryterium jakościowe
[1 sztuka / min]
Q
p
1
t
w
=
j
s
z
=
- Kryterium produkcyjne
[m
2
/ min]
Q
AD
- Kryterium powierzchniowe
z - liczba sztuk
s - liczba dobrych części
t
w
- czas wytwarzania jednej części
j - wskaźnik jakości
[mm
3
/ min]
Q
v
f a
p
⋅
υ
c
⋅
=
Charakterystyki skrawalności:
a) fizykalne:
- róźna skrawalność dla materiałów porównawczych bo siły mają inne wartości
b) technologiczne:
- trwałość ostrza
- okresowa prędkość skrawania
- chropowatość powierzchni
- rodzaj wiurów
Wszystkie te wskaźniki należy odnosić do warunków ich określania, tzn. stanu obrabiarki,
rodzaju obróbki, warunków chłodzenia.
Zasady doboru warunków skrawania:
Kryteria wydajnościowe:
- Kryterium objętościowe
<= Ekonomiczny okres trwałości
1. Koszt obróbki
2. Koszt narzędziowy
3. stałe koszty związane z t
j
T
e
k
−
1
−
(
)
k
n
k
z
τ
t
z
+
⎛
⎜
⎝
⎞
⎠
=
T
k
d
d
0
=
k
k
z
τ
C T
1
−
k
⋅
t
j
+
t
z
C
⋅ T
1
−
k
1
−
⋅
+
⎛
⎜
⎝
⎞
⎠
C T
1
−
k
1
−
⎛⎜
⎝
⎞
⎠
⋅
k
n
⋅
+
=
k
k
z
τ
t
s
t
j
+
t
z
( )
prim
+
⎡⎣
⎤⎦
t
s
T
k
n
⋅
+
=
k
n
( )
prim
t
s
k
n
T
⋅
=
k
k
z
τ
t
w
⋅
k
n
( )
prim
+
=
Wykorzystanie kryterium ekonomicznego
T
max
k
−
1
−
(
)t
z
=
t
w
C T
1
−
k
⋅
t
j
+
t
z
C
⋅ T
1
−
k
1
−
⋅
+
=
T
t
w
d
d
0
=
t
s
C T
1
−
k
⋅
=
=>
C
L
π
⋅ d
⋅
f 10
3
⋅
C
v
⋅
=
t
s
L
π
⋅ d
⋅
f 10
3
⋅
C
v
⋅
T
1
−
k
⋅
=
U
c
C
v
T
1
−
k
⋅
=
n
υ
c
10
3
⋅
π d
⋅
=
=>
υ
c
π d
⋅ n
⋅
10
3
=
t
s
L
f n
⋅
=
t
z
( )
prim
t
s
t
z
T
⋅
=
T
t
s
t
z
t
z
( )
prim
=
t
w
t
s
t
j
+
t
z
( )
prim
+
=
Wykorzystywanie kryterium wydajnościowego
t
s
- czas skrawania
t
j
- czas jałowy
(t
z
)
prim
- czas wymiany ostrza
R
t
f
2
8 r
ε
=
f [mm/obr]
R
t
[µm]
Do geometrycznych skutków obróbki zaliczamy też
chropowatość powierzchni.
7. Zużycia ostrza
∆d
α ∆ν
⋅
=
6. Odkształcenia cieplne
np. łopatka silnika odrzutowego: o ile zmieni się d (średnica) dla danej zmiany temperatury
α - współczynnik rozszeżalności cieplnej
∆ν - przyrost temperatury
j
wr
j
s
>
j
k
>
j - sztywność
[N/µm]
j
f
G
=
5. Błędy wynikające z ograniczonej sztywności układu obróbkowego
∆y
0
=
∆x
x
max
x
min
−
=
T
=
T
A
max
A
min
−
=
Baza obróbkowa ( stół )
T - pas tplerancji
∆x, ∆y - błędy
∆y - błąd z bazą obróbkową
zgodną z bazą wymiarową
Czynniki wpływające na dokładność obróbki:
1. Dokładność ustawienia przestrzeni roboczej obrabiarki
2. Odkształcenia przedmiotów mocowanych na obrabiarce
3. Niedokładne nastawienie obrabiarki ( błędy programowania )
4. Błędy bazowania
- Dbałość o zgodność baz wymiarowych z bazami obróbkowymi
Obróbka ścierna
1. Zakres zastosowań.
Cięcie - kształtowanie - konstruowanie Technicznych Warstw Wierzchnich
(zmiana naprężeń własnych, zmiana twardości i zmiana własności metalurgicznych)
2. Matriały ścierne ( lepsze własności od materiałów konstrukcyjnych )
H
s
- twardość materiału ściernego
H
m
- twardość innych materiałów
H
s
H
m
= 1.5 do 2
I grupa materiały naturalne:
Diament, korut ( Al
2
O
3
), krzemień, naturalny granit w delikatnej obróbce
II grupa systetyczne:
a) zwykłe materiały ścierne: SiC, B4C, Al
2
O
3
(Elektrokorut)
b)
diament syntetyczny, regularny Azotek Boru ( CBN ), C
3
N
4
III materiały magnetyczno ścierne:
Węglik Tytanu TiC, Węglik Wolframu WC, Kompozyty typu FeO + FiC
IV materiały polerskie
Tlenki ( Berylu, Żelaza, Chromu )
Ziarna talku, kredy, wapna wiedeńskiego, mikroziarno Barytu BaSO
4
3. Charakterystyka kształtowo - wymiarowa
h
a
>
l
>
wymiar charakterystyczny
k
h a
⋅
l
l
3
⋅
=
należy do przedziału ( 0.1 ; 1 )
np. Numer ziarna :
100 / 25.4 mm
1000 / 25.4 mm
Ziarna: -
nr
- p,nr
mikro ziarna: - F nr/wymiar
- P,nr
4. Warunki pracy ziaren s.c
4. Warunki pracy ziaren s.c
κ
opt
1
2
arctg
F
n
F
t
⎛
⎜
⎝
⎞
⎠
⋅
=
t [min]
5. Sposoby obróbki luźnym ziarnem ściernym:
- strumieniowo - ścierna:
a) nisko ciśnieniowa ( 0.3 do 0.6 MPa )
b) wysoko cisnieniowa [ do cięcia ] ( 140 do 250 MPa )
c) wirnikowa
- docieranie:
a) docierakami (zewnętrznymi i wewnętrznymi )
b) docieranie bezkontaktowe
- wirowa
- ultradźwiękowa:
f = 15 kHz
A
k
= 15 do 30 µm
- magnetyczno - ścierna
- przetłoczno - ścierna
- polerowanie mechaniczne
6. Obróbki narzędziami ściernymi
- mikroskopowe
- bruzdowe
- tarcie
h
r
1
1
1
1
µ W
y
⋅
−
µ W
y
+
⎛
⎜
⎝
⎞
⎠
2
+
−
≥
W
y
F
n
F
t
=
Bloki informacyjne
Typ - wymiary - mat. ścierne - nr ziaren - twardość ( dotyczy narzędzia ) -
-struktura ( udział mat. ściernego ) - spoiwo ( M, V, B ) [metal, ceramiczne, żywiczne]
skala twardości: E - Z ( skala Nortona )
Numer struktury:
V
z
62 2N
−
=
(%)
[N] należy do ( 0 ; 14 )
7. Rodzaje narzędzia:
- ściernice:
a) do przecinania
b) do obróbki kształtowej wymiarowej
- segmenty ścierne
- osełki ścierne:
a) gładzenie ( halowanie )
b) dogładzanie oscylacyjne
- struny ścierne ( do cięć ulowych )
- taśmy ścierne
- płutna i papiery ścierne
Sposoby obróbki materiałami ściernymi:
szlifowanie tarczowe i taśmowe (różne odmiany szlifierki), szlifowanie bezkołowe,
szlifowanie planetarne ( do np. korpusów turbin energetycznych w związku z ich wielkością )
gładzenie, dogładzanie oscylacyjne, docieranie,
obróbka powierzchni swobodnych wibracyjna i rotacyjna