Jan Paweł II Wielki

Konstytucja apostolska

MAGNUM MATRIMONII SACRAMENTUM

Jan Paweł Biskup Sługa Sług Bożych na wieczną rzeczy pamiątkę

1. Kościół, „świadom tego, że małżeństwo i rodzina stanowią jedno z najcenniejszych dóbr

ludzkości” (Familiaris consortio, 1), zawsze otaczał szczególną troską pasterską wielką tajemnicę

małżeństwa (por. Ef 5, 32). Albowiem „szczęście osoby i społeczności ludzkiej oraz chrześcijańskiej wiąże

się ściśle z pomyślną sytuacją wspólnoty małżeńskiej i rodzinnej” (Gaudium et spes, 47).

Świadectwem owej pieczołowitej troski pasterskiej jest poczesne miejsce przyznane temu

zagadnieniu przez Sobór Watykański II. Także najwyżsi Pasterze oraz biskupi całego świata, odpowiadając

na pytania naszych czasów, nieustannie i z naciskiem przedkładali wiernym doskonały obraz małżeństwa i

rodziny. W tym duchu poprzednik nasz Paweł VI ogłosił encyklikę Humanae vitae. Pośród licznych

przejawów owej troski i uwagi, które można zaobserwować w ciągu ostatnich lat, wyróżnia się Synod

Biskupów odbyty w Rzymie w dniach od 26 września do 25 października 1980 roku, jak również

ustanowienie Papieskiej Rady do spraw Rodziny.

2. Obowiązek „ogłoszenia wszystkim zamysłu Bożego dotyczącego małżeństwa i rodziny, zapewniając im

pełną żywotność oraz rozwój ludzki i chrześcijański” (Familiaris consortio, 3), należy zaiste do szczególnych

zadań powierzonych posłannictwu Kościoła w odniesieniu do małżeństwa i rodziny.

Z tej przyczyny Kościół, zwłaszcza po Soborze Watykańskim II, podejmuje dzieło rozwijania badań

teologicznych nad małżeństwem i rodziną, jak i powoływania instytutów dla kształcenia tych, którzy w

specjalny sposób oddają się na tym polu działalności pasterskiej. Wydaje się zatem, iż konieczne jest

powołanie do życia Instytutu studiów wyższych, który będzie prowadził poszukiwania teologiczne i

pastoralne nad małżeństwem i rodziną ku poży tkowi całego Kościoła Powszechnego.

3. Po dojrzałym przeto namyśle postanawiamy i zarządzamy, że Papieski Instytut Studiów nad Małżeństwem

i Rodziną, utworzony i działający już przy Uniwersytecie Lateraneńskim, otrzymuje formę prawną. Jego

celem będzie zgłębianie prawdy o małżeństwie i rodzinie przy pomocy metod naukowych, tak ażeby

świeccy, osoby zakonne i duchowni mogli otrzymać w tej materii formację bądź to filozoficzno-teologiczną,

bądź humanistyczną, i w ten sposób lepiej i skuteczniej pełnić swoje posługiwanie duszpasterskie i kościelne

dla dobra Ludu Bożego Stąd do statusu prawnego tegoż Instytutu należy udzielanie następujących stopni

akademickich:

•

doktoratu świętej teologii ze specjalizacją w naukach teologicznych o małżeństwie i rodzinie;

•

licencjatu z teologii małżeństwa i rodziny;

•

dyplomu w zakresie nauki o małżeństwie i rodzinie.

4. Instytut będzie wypełniał postawione przed nim zadania, tworząc:

a) kurs doktorancki z teologii małżeństwa i rodziny dla tych, którzy posiadają już licencjat ze świętej

teologii;

b) kurs licencjacki z teologii małżeństwa i rodziny dla tych, którzy uzyskali wcześniej bakalaureat ze

świętej teologii;

c) kurs dyplomowy z zakresu teologii małżeństwa i rodziny dla tych, którzy ukończyli studia

uniwersyteckie we własnym kraju;

d) seminaria, na które będą zapraszane osoby o wypróbowanej wiedzy, by według uznania Instytutu, na

prośbę dykasterii Kurii Rzymskiej lub poszczególnych Konferencji Episkopatu rozpatrywać

najpoważniejsze i najbardziej palące kwestie dotyczące małżeństwa i rodziny.

5. Władze akademickie Instytutu stanowią: Wielki Kanclerz i Rektor Papieskiego Uniwersytetu

Lateraneńskiego, Przewodniczący i rada Instytutu. Mianowany przez Papieża Przewodniczący należy z

urzędu do Senatu akademickiego Papieskiego Uniwersytetu Lateraneńskiego.

6. Przewiduje się, że wszystko, co niniejsza Konstytucja Apostolska postanawia, będzie należycie

realizowane za pośrednictwem własnych statutów Instytutu, zatwierdzonych przez właściwe władze Stolicy

Apostolskiej po wysłuchaniu Senatu Papieskiego Uniwersytetu Lateraneńskiego.

7. Instytut będzie pozostawał w szczególnej łączności z Papieską Radą do spraw Rodziny w myśl tego, co

określa „motu proprio” Familia a Deo Instituta w n. V, f.

8. Instytut zostaje oddany pod specjalną opiekę Matki Bożej Fatimskiej.

9. Konstytucja niniejsza, która według zwyczaju jest promulgowana w dniu jej ogłoszenia w „L'Osservatore

Romano” wejdzie w życie od dnia 14 października 1982 roku.

Na koniec wyrażamy wolę, aby ta nasza Konstytucja posiadała moc wiążącą i skuteczność oraz by była

sumiennie przestrzegana przez wszystkich, których dotyczy, bez względu na jakiekolwiek przeciwne

zarządzenia.

Dano w Rzymie, u Świętego Piotra, 7 października 1982 roku, we wspomnienie Matki Boskiej Różańcowej,

w czwartym roku naszego Pontyfikatu.