Świat duchów

Obserwując współczesną kulturę, można dostrzec dwie silne tendencje. Jedna z nich to nacisk

na konsumpcję, na używanie rzeczy materialnych, redukowanie całej rzeczywistości do tego,

co jest doświadczalne empirycznie i brak zainteresowania światem duchowym. Druga – to

rozwój różnych form duchowości, często pseudoduchowości, w których człowiek szuka

odpowiedzi na swoje odwieczne pytania o to, kim jest, dokąd zmierza, co jest po śmierci. Te

pytania są ważne szczególnie dla ludzi młodych.

W ostatnich czasach można zauważyć wzrost zainteresowania tematyką duchów, aniołów,

działaniem szatana i innych demonów. Popularny ruch New Age zasypuje rynek literaturą

o istotach duchowych, o możliwości nawiązywania z nimi kontaktu, czerpania od nich energii,

uzyskania uzdrowienia, bądź oświecenia. Gubią się nie tylko młodzi, ale także dorośli ludzie. K

ościół natomiast uczy, że życie człowieka jest od początku aż do śmierci otoczone opieką

i wstawiennictwem aniołów. Towarzyszą nam i pomagają w drodze do domu Ojca (KKK

328-336). Z nauczania Kościoła wiadomo też o upadku aniołów, o buncie przeciw Bogu i ich

decyzji, by niszczyć dzieło Boże, a zwłaszcza człowieka, stworzonego na obraz i podobieństwo

Boga (KKK 391-395). Z tego też powodu warto zastanowić się nad światem aniołów i nad tym,

jak o nim opowiadać, jak go przekazywać w procesie wychowania. Bo skoro anioły są z nami,

żyją pośród nas i mają wpływ na życie człowieka, to od umiejętności otwierania się lub

zamykania na ich obecność zależy szczęście tu na ziemi i w niebie.

 

Świat dobrych aniołów

Wiara w istnienie aniołów przypomina o Bożej interwencji w dzieje człowieka, dokonującej się

poprzez anioły, a w życiu osobistym szczególnie przez Anioła Stróża. Aniołowie otrzymali

misję, by prowadzić człowieka, ochraniać, upominać, pomagać w nawracaniu się, wspierać

w wykonywaniu powierzonych zadań, bronić w momentach niebezpieczeństw i pokus. „W

obawie, by grzeszni ludzie nie pozostali bez kierownictwa i bez przewodnika, niczym

bezrozumne stada, Bóg zesłał im opiekunów sprawujących nad nimi pieczę, świętych aniołów,

niczym przywódców stada i pasterzy. A nad wszystkimi postawił Jednorodzonego Syna”

(Euzebiusz z Cezarei).

1 / 7

Świat duchów

 

Pierwszą posługą Anioła Stróża jest usuwanie wszystkiego, co może zaszkodzić zdrowiu

i zagrozić życiu powierzonego mu człowieka. Znamy z życia księdza Bosko pomoc Anioła

Stróża, jakiej mu udzielał, zsyłając psa Grigio. Pojawiał się on wtedy, gdy księdzu Bosko

zagrażało poważne niebezpieczeństwo. Warto też wspomnieć o wydarzeniu z życia św.

Dominika Savio. Kiedy Dominik był małym chłopcem, matka uczyła go: „Pamiętaj, Dominiku, że

zawsze obok ciebie jest twój Anioł Stróż. Nie obrażaj go nigdy żadnym grzechem i wezwij,

jeżeli będziesz potrzebował pomocy”. Pewnego dnia młodsza siostra Dominika, Rajmunda,

wpadła do stawu. Dominik bez zastanowienia wskoczył do wody i wyciągnął dziewczynkę na

brzeg. Zbiegli się ludzie. Ktoś zapytał: „Jak tego dokonałeś, skoro jesteś taki mały?” Dominik

odpowiedział: „Jedną ręką trzymałem Rajmundę, a drugą podałem mojemu Aniołowi Stróżowi”.

 

Posługą Anioła Stróża jest także uświadamianie człowiekowi szatańskich pułapek. Gdy go

wzywamy, uczy rozpoznawania pokus, przez które szatan chce odwieść od modlitwy, od

pogłębiania więzi z Bogiem, od pełnienia woli Bożej. Pomocą daną od Boga w walce

z szatanem jest wstawiennictwo Archanioła Michała, którego Kościół otacza szczególną czcią

i wierzy w moc jego modlitwy. Warto uczyć wychowanków codziennego odmawiania modlitwy

do niego. Do niedawna odmawiano ją na zakończenie każdej mszy św.

 

 

Najważniejszą jednak posługą Anioła Stróża jest oświecanie, pouczanie i zachęcanie do

godnego życia. Anioł może pogłębiać pobożność, jeżeli go o to poprosić, prowadzić

w modlitwie, a zwłaszcza podtrzymywać w człowieku pamięć o obecności Boga. Anioł zanosi

modlitwy do Boga i wstawiając się za człowiekiem, przyczynia się do jego zbawienia. Może

podpowiedzieć postanowienie poprawy, pomóc wypełnić jakiś dobry zamiar, który pozostaje

niezrealizowany. Prócz zsyłania pomocy duchowej, Anioł Stróż może wspierać także

2 / 7

Świat duchów

w drobnych potrzebach zwyczajnego życia: w znalezieniu zagubionej rzeczy, w pamiętaniu

o jakiejś sprawie lub w byciu punktualnym.

 

Można również kontaktować się z Aniołami Stróżami swoich bliskich, prosząc zwłaszcza o ich

nawrócenie. Gdy istnieje jakaś trudność w relacji z drugą osobą, można „wysłać” swojego

Anioła do Anioła Stróża tej osoby, by się ze sobą „dogadali” i pomogli we wzajemnym

przebaczeniu i pojednaniu. Św. ojciec Pio zachęcał, by posyłać swojego Anioła, jeżeli nie

można osobiście poprosić go o pomoc: „Kiedy potrzebujecie mojej modlitwy, zwróćcie się za

pośrednictwem swoich Aniołów Stróżów do mojego Anioła Stróża”. Nieraz zdarzało się, że o.

Pio korzystał z pomocy swojego Anioła Stróża, tak jak my korzystamy z telefonu lub Internetu.

 

Wprawdzie Anioł Stróż z polecenia Bożego zawsze jest gotów nieść wszelkiego rodzaju

pomoc, prawdą jest również, że kto prosi, ten otrzymuje. Częste zwracanie się do Anioła,

częsta do niego modlitwa, niejako podwaja jego czujność i dobroć dla nas. Kto częściej się

modli, ten więcej otrzymuje dobrodziejstw z jego ręki. Kościół poleca uciekanie się pod opiekę

Anioła Stróża w częstej modlitwie, np. poprzez wezwanie „Aniele Boży Stróżu mój…”. Modlitwa

ta odpowiada pięknym słowom św. Bazylego: „Każdy wierny posiada przy sobie anioła jako

opiekuna i pasterza, który prowadzi go do życia”.

 

Świat złych aniołów

Kościół naucza, że obok świata dobrych aniołów istnieje też szatan, czyli diabeł i inne demony,

które są upadłymi aniołami. W sposób wolny odrzucili służbę Bogu i sprzeciwili się Jego

zamysłowi. Ich wybór jest ostateczny. Usiłują oni przyłączyć człowieka do swego buntu przeciw

Bogu.

3 / 7

Świat duchów

 

Jedną z największych zwycięstw szatana w dzisiejszych czasach jest to, że wielu ludzi

zupełnie zapomniało o jego obecności, o jego planie niszczenia Bożego dzieła stworzenia,

o jego taktyce wobec człowieka. Od zawsze Kościół nauczał o walce duchowej, jaką każdy

wierzący ma prowadzić z szatanem, o tym jak groźny jest to przeciwnik i jak się przed nim

bronić. Wspomnijmy znów księdza Bosko. W jego życiu miały miejsce przeróżne ataki diabła,

który nękając go, chciał zniszczyć misję wychowania młodych. Ksiądz Bosko wiedział, że jego

zadaniem jest bronić młodych przed szatanem i jego działaniem. Mówił: „Będę odpoczywał,

kiedy diabeł przestanie szkodzić”. Tak jak dobre anioły, tak i szatan i jego demony krążą wokół

nas „szukając, kogo by tu pożreć” (1 P 5, 8). Jako kapłan pełniący posługę egzorcysty nieraz

niestety przekonałem się, że ludzie wchodzą w zniewolenie duchowe, nawet w opętanie, przez

własną naiwność, nieświadomość zagrożenia, ciekawość przyszłości, brak rozeznania, co

Bogu miłe, a co nie.

 

Zadaniem każdego wychowawcy, który kocha swego wychowanka, jest zapobieganie złu, jakie

może go spotkać. Dlatego w systemie prewencyjnym konieczne jest poznanie sposobów

działania szatana i dróg wejścia w zniewolenie, a nawet opętanie. Niestety, te zniewolenia

coraz częściej dotykają młodych ludzi.

 

Można rozróżnić kilka rodzajów działania demonicznego, od kuszenia po opętania:

1) Pokusa – jest to podnieta do złego. Szatan namawia, aby nie spełnić jakiegoś dobra, albo by

uczynić coś złego. Nakłania zwłaszcza do grzechów śmiertelnych.

2) Zniewolenie, dręczenie – najczęstszą przyczyną są popełnione grzechy otwierające na

4 / 7

Świat duchów

wtargnięcie szatana (wejście w świat magii, satanizmu, okultyzmu). Występują tu stany

różnego stopnia depresji w postaci przygnębienia, długotrwałej rozpaczy, myśli samobójcze,

stany lękowe, stany agresji bez wyraźnej przyczyny, nieustanne skrupuły moralne. Szatan

może powodować także różne niedomagania i choroby cielesne.

3) Opresje – to różne formy zewnętrznego nękania przez szatana za pomocą wzroku (zjawy,

różne postacie, potwory), za pomocą słuchu (wrzaski, krzyki, stukania), za pomocą dotyku

(razy, rany, rzucanie człowiekiem).

4) Nękania i szkody zewnętrzne – tzw. „nawiedzone” domy, w których wyczuwa się czyjąś

niewidzialną obecność wywołującą hałasy, (dziwne kroki, otwierające się i zamykające drzwi).

Szatan potrafi psuć urządzenia techniczne, powoduje niekiedy wielkie szkody i straty

ekonomiczne (np. niespodziewana utrata pracy i niemożność jej zdobycia, bankructwo

doprowadzające do rozpaczy i niekiedy samobójstwa).

5) Opętanie – polega na stałym lub przerywanym zamieszkiwaniu demona w ciele człowieka

i szkodliwym działaniu na niego od wewnątrz. Najczęściej szatan stara się ukrywać swoją

obecność w człowieku. Wobec świętości diabeł manifestuje swoją obecność poprzez

agresywne gesty, wulgarność, obrazoburstwo. Opętanie może wystąpić m.in. wskutek paktu

szatańskiego, poprzez trwanie w grzechu, wskutek przekleństw i uroków itd.

 

Przyczynami ingerencji demonicznych w człowieka mogą być:

● Trwanie w grzechach ciężkich, zatajenie na spowiedzi grzechów ciężkich.

● Świadome odrzucenie Boga, wyrzeczenie się wiary.

● Wywoływanie duchów, wróżenie lub chodzenie do wróżki, układanie kart np. tarota,

5 / 7

Świat duchów

praktykowanie różdżkarstwa, korzystanie z usług bioenergoterapeuty, leczenie energią, kontakt

ze świeckim egzorcystą itp.

● Udział w grupach satanistycznych, przyzywanie szatana, podpisanie cyrografu, słuchanie

muzyki satanistycznej, granie w gry demoniczne, czytanie „Biblii Szatana”, noszenie symboli

satanistycznych.

● Noszenie amuletów, talizmanów, np. pierścienia Atlantów.

● Rzucanie przekleństw czy uroków, uprawianie czarów, wzywanie diabła, by komuś

zaszkodzić.

 

Rola wychowawcy

W wychowaniu jednym z najważniejszych zadań jest promowanie dobra, zachęcanie dzieci

i młodzieży, by szukali głębokiej, żywej więzi z Bogiem, który jest źródłem dobra i wolności.

Dlatego trzeba uczyć wychowanków i stwarzać im warunki, by skutecznie chronili się przed

zniewoleniem poprzez modlitwę osobistą i rodzinną, odmawianie różańca czy Koronki do

Miłosierdzia Bożego, modlitwę do Anioła Stróża, przystępowanie do sakramentów świętych:

spowiedź i częsta komunia św., czytanie Słowa Bożego, życie zgodnie z Ewangelią,

przynależność do wspólnoty modlitewnej.

 

Wychowanie – to ciągła troska o rozwój dziecka. Wychowanek potrzebuje towarzysza, który

poprowadzi przez życie. Oprócz ziemskich „aniołów” w postaci rodziców, nauczycieli,

wychowawców, przyjaciół, dobry Bóg dał, jak biblijnemu Tobiaszowi, niebiańskich towarzyszy.

Anioły – to dar miłości Boga, dany, by dzięki jego pomocy mądrze i wytrwale podążać ku

6 / 7

Świat duchów

szczęściu tu na ziemi i w niebie. Uczmy wychowanków częstego wzywania opieki Anioła

Stróża i sami to również czyńmy. Ale uczmy ich też czujności i sami bądźmy czujni. Strzeżmy

wychowanków przed wchodzeniem w sfery działania diabelskiego i jego propozycji, sami także

„unikajmy wszelkich rzeczy, które mają pozór zła” (1 Tes 5, 21-22), przestrzegajmy

wychowanków przed fascynacją literaturą New Age i zgubnymi praktykami.

Nie wstydźmy się jasno i odważnie reagować na coraz powszechniejsze w naszej kulturze

formy magii, okultyzmu, satanizmu, wszelkie formy bałwochwalstwa i braku zaufania Bogu:

„Głoś naukę, nastawaj w porę, nie w porę, w razie potrzeby wykaż błąd, poucz, podnieś na

duchu z całą cierpliwością, ilekroć nauczasz” (2 Tm 4,2).

7 / 7